{
    "pageProps": {
        "hits": [
            {
                "id": 22,
                "title": "Srirangam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0001",
                "url": "/divya-desam/srirangam/",
                "content": "1 ஸ்ரீரங்கம் Thiruvarangam, Koyil Ranga **Chola Nadu Divya Desams**\r\n\r\nAmong the 108 Divya Desams, Chola Nadu is home to the largest number, with 40 Divya Desams scattered across its fertile fields. These temples in Chola Nadu are mostly built on flat terrain and generally share a similar architectural style. In contrast, the Divya Desams in Pandya Nadu often feature multi-storied structures, with the Lord appearing in different forms on each level. For example, in Thirukoshtiyur, the Lord is present as \"Paarkadal Vannan\" on the first level, \"Nindra Narayanan\" on the second level, and \"Paramapadha Nathan\" in a seated form on the third level. Similarly, in Koodal Azhagar temple, the Lord appears as \"Vyuga Sundararajan\" in the seated posture on the first level, as \"Surya Narayanan\" in the standing posture on the second level, and as the reclining Lord on the third level. Such multi-storied temples are not found in Chola Nadu.\r\n\r\nAdditionally, the Divya Desams in Pandya Nadu are located in diverse natural settings, including hills, seas, and rivers. For example, Pullani is near the sea, Malirunjolai is on a hill, and Azhvar Thirunagari is near the Thamirabarani river, each surrounded by nature's beauty. In contrast, the Divya Desams in Chola Nadu are predominantly situated along the banks of the Cauvery River, which is rich with lush vegetation and fruit-bearing trees, often praised in the verses of Thirumangai Azhvar. The Divya Desams in Chola Nadu include some of the most powerful and revered deities, such as the Lord of Adhanur, who is said to be even more beautiful than Ranganatha; the Lord of Indhalur, who conversed with Thirumangai Azhvar; the Lord of Aravamudhan, who is bound to Thirumazhisai; the splendid Lord of Chitrakootam; the Lord who measured the universe at Thadalan; the Lord who blessed the elephant at Kavithalam; the Lord who granted moksha to Jatayu; the Lord who stands with His hand raised in protection at Vaikundam; and the eleven \"Thirunangoor Patrigals\" (sacred sites) that are located close to each other, forming a cluster of Divya Desams.\r\n\r\nIn these locations, the Lord resides in harmony with nature, surrounded by lush green fields, with gentle breezes blowing, birds singing, and devotees praising the Lord in serene and sacred environments. Thirumangai Azhvar, who could not accomplish certain feats in Pandya Nadu, such as subduing the mantra-stealing bandit king, was able to receive the divine Thirumantram directly from the Lord in Chola Nadu. This region, which nurtured great Azhvars like Thirumangai, Thondaradippodi, and Thiruppaan Azhvar, holds within it an unmatched spiritual significance. Chola Nadu, with its 40 Divya Desams, stands as a towering pillar of devotion among the 108 Divya Desams.\r\n\r\n**Where is Chola Nadu?** In today's Tamil Nadu, where district boundaries have been redrawn and new names have emerged, identifying Chola Nadu or Pandya Nadu can be challenging. However, our ancestors defined the boundaries of Chola Nadu in ancient texts:\r\n\r\n*\"The eastern sea, the southern Vellaru river,  \r\nThe western Kottaikarai hills, and the northern Pannai region,  \r\nThese are the boundaries of Chola Nadu,\"*  \r\n(Poet Kambar, Perungadai)\r\n\r\nWithin these boundaries lie the 40 Divya Desams of Chola Nadu, as described in the following verse by our forefathers:\r\n\r\n*\"Uyar Thiruvarangam Uraiyur Tanjai,  \r\nAyar Vagatridum Anbil Karambanur,  \r\nPugazh Vellarai Pullam Poothankudi,  \r\nAnthamil Perunagar Adhanur Azhuntur,  \r\nPodhamaru Sirupuliyur Serai,  \r\nMaathalai Sanga Nanmathiyam Kudanthai,  \r\nViravu Kandiyur Vinnagar Kannapuram,  \r\nMutharudanaali Ponnaagai Naraiyur,  \r\nNathunandhipuravinnagar Mindhalur Thiruch,  \r\nChitrakootam Srirama Vinnagaram,  \r\nKoodaloor Kannangudi Kannamangai,  \r\nVeedarul Kavithalam Velliyankudi,  \r\nVannamani Madakkovil Vaikunda,  \r\nVinnagaram Marimeya Vinnagaram,  \r\nThiruthdevanarththokai Siranththa Thaayavan,  \r\nPurudoththaman Sembon Seykoyil,  \r\nPaavanath Thertiyambalam Pala Manikoodang,  \r\nKavalam Padikavin Vellakulam,  \r\nThudi Paarthan Pallisera, Chola Nadu,  \r\nThese 40 Divya Desams are revered.\"*\r\n\r\n**Srirangam, known as Thiruvarangam:**\r\n\r\n*\"When I see my Ranganatha, surrounded by beautiful groves, where bees constantly buzz,  \r\nJust as water quickly evaporates when placed on hot iron,  \r\nSo too do all my sins disappear upon seeing Him.\"*  \r\n(Thirukkurunthandakam TKT.13)\r\n\r\nThis verse by Thirumangai Azhvar describes Srirangam, where the Lord is eternally reclining, surrounded by beautiful groves filled with the buzzing of bees. The sight of Lord Ranganatha at Srirangam causes all sins to vanish, much like water evaporating on hot iron. Today, Srirangam is recognized as one of the most important and revered Divya Desams in India.\r\n\r\nAmong the Srivaishnava Divyadesams, Srirangam holds the primary place, known simply as \"Koyil\" (\"the Temple\") when one mentions it. It is famed as the Bhuloka (earthly) Vaikuntha and is also called the Bhoga Mandapam for several reasons.\r\n\r\nWith 21 towers, 7 surrounding prakaras (concentric enclosures), around 54 shrines, and covering an area of approximately 156 acres, one could go on and on. The largest Rajagopuram (temple tower) in India (about 236 feet high with 13 tiers) is here, built through the efforts of the late 44th Ahobila Jeeyar. The weight of the Raja Gopuram is 24,880 tons. The height of the Gopuram is 236 feet high with 13 Nilayas. 12 Kalasams are kept on the top of the Gopuram. \r\n\r\nIt is one of the Svayam Vyakta Kshetras. The eight sacred places of Tiruarangam, Nanguneri, Srimushnam, Tiruvengadam, Pushkaram, Naimisaranyam, Badrinath, and Muktinath are considered Svayam Vyakta Kshetras (manifested spontaneously, without any human intervention). (Among these, Pushkaram and Srimushnam are not part of the 108 Divyadesams).\r\n\r\nSrirangam is said to be a drop fallen from Kshirabthi (Milky Ocean). Within this temple, there is the Chandra Tirtha, which is said to absolve sins.\r\n\r\nThe golden deity of Paravasudeva is located on the southern side of the golden tower above the sanctum of Moolavar Ranganatha.\r\n\r\nBoth the Moolavar (primary deity)and the Utsavar (processional deity) share the Revathi Nakshatra. The goddess has the Uttarashada Nakshatra.\r\n\r\nIn the goddess's shrine, aside from the Utsavar, two Mahalakshmi goddesses appear one after the other. One of them was hidden during the Muslim invasions and later rediscovered to grace the shrine again.\r\n\r\nThe Mettu Azhagiya Singar shrine, located near the goddess's shrine, houses the hall where Kambar's Ramayana was staged. There is a separate shrine for Dhanvantari, the god of medicine. Several shrines, such as Chakrathazhvar, Garudaazhvar, Ramanuja, Desikan, and Garuda Mandapam, must be visited here.\r\n\r\nThe Srivarangavimanam, according to the Brahmanda Purana, grants the highest benefits to anyone, whether gods, demons, or humans, who circumambulate it. The same Purana states that circling this vimana 24 times grants the merit of reciting a crore of Gayatri mantras. Circumambulating it twice grants the benefit of visiting all worlds. Brahma mentions in the Purana that seeing, worshiping, and circumambulating this Ranga Vimana with devotion frees one from worldly life and grants moksha, as the Lord had assured the goddess.\r\n\r\n**Sthala Puranam (Legend of the Place)**\r\n\r\nThis sacred site is extensively described in numerous Puranas, Sanskrit scriptures, and ancient Tamil literature. The Lord who is reclining here is the same deity worshipped daily by Brahma in Satyaloka, also known as Brahmaloka.\r\n\r\nIn the earthly realm, a king named Ikshvaku, from the Solar Dynasty, performed intense penance dedicated to his grand father Brahma. Pleased with his penance, Brahma appeared before Ikshvaku and asked him to request a boon. Ikshvaku asked for the very same deity that Brahma worshipped daily in Satyaloka. Without hesitation, Brahma granted his wish. Ikshvaku brought this deity to Ayodhya and continued to worship Him. This Lord, who is depicted reclining on the Ocean of Milk, became the family deity of the Solar Dynasty, worshipped from King Ikshvaku down to Lord Rama. Since the deity was brought down from Satyaloka by Ikshvaku, He came to be known as the \"Kuladhanam\" (family treasure) of the Ikshvaku dynasty.\r\n\r\nDuring the Treta Yuga, when Lord Rama incarnated, defeated Ravana, and was crowned king in Ayodhya, He bestowed this sacred deity as a gift (Seethanam) to Vibhishana, before sending him back to Lanka. Valmiki, in his Ramayana, describes this event:\r\n\r\n*\"Vibhishanopi Dharmathma Saha Tair Nairrutairshabhai  \r\nLabdhva Kuladhanam Raja Lankaam Prayaat Mahaayashaa\"*\r\n\r\n(\"Vibhishana, the righteous one, along with his loyal companions, received the family deity and returned to Lanka as a glorious king.\")  \r\n(Valmiki Ramayana, Yuddha Kanda, Sarga 128, Shloka 87)\r\n\r\nAs Vibhishana was bringing the deity back to Lanka with great devotion, accompanied by the vimana known as Pranavakruti, he felt overwhelmed by a sense of fatigue and weariness. On the banks of the Kaveri and Kollidam rivers, amidst the sounds of birds chirping and the gentle breeze, the Lord, who had intended to rest in this serene spot, caused Vibhishana to temporarily place the deity here. However, the Lord, finding this place captivating, decided to stay permanently in this location, reclining in the direction of Lanka, making it impossible for Vibhishana to move Him. Vibhishana fell to the ground, worshipped the Lord, wept, and expressed his sorrow and helplessness. \r\n\r\nThe Chola king, Dharmavarman, who ruled this region, heard of this event, rushed to the site, and worshipped the Lord, consoling Vibhishana. The Lord appeared in Vibhishana's dream, reassuring him by saying that He had chosen to recline here, facing the path that Vibhishana was meant to take. He also granted Vibhishana the boon to visit and worship Him once a year.\r\n\r\nThis is beautifully described by Thondaradipodi Azhvar in his verse:\r\n\r\n*\"With His head resting to the west,  \r\nHis feet pointing towards the east,  \r\nShowing His back to the north,  \r\nAnd facing the south towards Lanka,  \r\nMy Lord, the ocean-hued one,  \r\nReclines on Adisesha,  \r\nCausing my body to melt in devotion,  \r\nWhat can I do, O people of the world?\"*\r\n\r\nLater, Dharmavarman built a small temple around the vimana and established regular worship. Over time, the temple was damaged by floods from the Kaveri river, and the site became overgrown with forest, hidden from view. However, a descendant of Dharmavarman, known as Killi Valavan, once came to this forest for hunting. While resting under a tree, he heard a parrot repeatedly saying that this was the place where the temple of Mahavishnu from Vaikuntha was located, and that it could still be found. Intrigued, Killi Valavan searched for the temple but could not find it. Exhausted, he fell asleep, and the Lord appeared in his dream, revealing the location of the temple. \r\n\r\nUpon discovering the site, Killi Valavan was overwhelmed with devotion, worshipped the Lord, and rebuilt the temple with fortifications and towers. Subsequent Chola kings, Pandya kings, Vijayanagara rulers, Azhvars, and Acharyas continued to expand and enhance the temple, leading to the grand structure that stands today in Thiruvarangam (Srirangam).\r\n\r\n**Facing Southward**\r\n\r\nAs Kulasekhara Azhvār mentions in \"Tendisai Nookki Palli Kollum\" (Perumal Thirumozhi 1.10), the Lord, while reclining, looks southward, where his beloved Vibhishana resides, and blesses him.\r\n\r\nIt is also said that the reclining Tiruarangan facing southward is only for the sake of the bride Andal. Vedanta Desikan, an acharya, in his work Godha Stuti (11), states that the southern direction was glorified because Andal was born in Srivilliputhur, located to the south of Tiruarangam.\r\n\r\n### The Reason for the Name \"Namperumal\"\r\n\r\nIt is well-known that the name of the Moolavar (main deity) Ranganatha in Srirangam is \"Periya Perumal.\" However, the Utsava (processional) deity, Alagiya Manavalan, is named \"Namperumal.\" During the time of chaos (Kalabhakaalam), another idol resembling the Utsava deity was made, and worship continued for that form. After the chaotic period ended, identifying the true Utsava Murthy became a challenging task.\r\n\r\nAt that time, it was the elderly, blind Sri Vaishnava Vannan (washerman) who identified the true Utsava Murthy through the holy water used for the deity's bath (Thirumanjanam). Various histories reveal that this event led to the Utsava Murthy being named \"Namperumal.\"\r\n\r\nThe day the temple servants accepted the washerman’s declaration, “This is our Perumal,” was on Vaikasi 17. Rama went into exile for 14 years, but the processional deity Alagiya Manavalan of Srirangam went into exile for 48 years.\r\n\r\nIn 1310 AD, during the invasion by Malik Kafur, the Utsava deity Alagiya Manavalan was taken away. The local dignitaries, along with the leaders from Karambanoor and Arayars, made numerous attempts over eight years, traveling all the way to Delhi, to recover and bring back Alagiya Manavalan.\r\n\r\nHowever, during the invasion of Muhammad bin Tughluq in 1323 AD, the great Vaishnavite Acharya Pillai Lokacharya concealed the Moolavar Ranganatha and Ranganayaki by building a wall around them. To safeguard the Utsava deity Alagiya Manavalan, he embarked on a long journey southward. The deity returned to Srirangam 48 years later, in the year 1371 AD (Vikriti year, Vaikasi month, 17th day). This period is referred to as the \"Vanavasam\" (exile) of the deity.\r\n\r\nWhen Alagiya Manavalan, who left in 1323 AD, returned to Srirangam after 48 years, almost everyone had forgotten him. Due to the previous invasion, many had been killed, raising doubts about whether this was indeed the original Alagiya Manavalan of Srirangam.\r\n\r\nUncertain about how to resolve their doubts, they were informed of a washerman who had washed the clothes of Alagiya Manavalan years ago, and it was suggested that he might have the answer. The washerman, who was 90 years old and blind, was approached with the hope of finding a solution.\r\n\r\nUpon understanding their purpose, the washerman assured them, \"Do not worry. Though I lack external sight, the inner vision given by Ranganatha remains.\" He explained, \"Ranganatha's garments were always infused with a large amount of kasturi (musk). Before washing, I would soak the clothes, wring them, and drink the water as a ritual before every wash. So, perform the Thirumanjanam (sacred bath) for the deity and give me the wet clothes.\"\r\n\r\nAs instructed, they performed the Thirumanjanam and gave the wet garments to the washerman. After placing them against his eyes, wringing them, and tasting the water, the washerman declared with enthusiasm, \"This is indeed our Perumal!\" From that day, the Utsava Murthy in Srirangam came to be known as \"Namperumal.\"\r\n\r\nThe full historical account of the destruction of Hindu temples and the 48-year exile of the deity is documented in the book \"Tiruvarangan Ula\" written by Sri Venugopalan.\r\n\r\n### Alagiya Manavalan\r\n\r\nThis deity also bears the name Alagiya Manavalan, meaning the beautiful groom. It is in this form that he accepted Andal of Srivilliputhur and Kamalavalli Nachiyar of Uraiyur as his consorts. Srirangam is said to have seven Nachiyars (consorts):\r\n\r\n1. Sri Devi\r\n2. Bhu Devi\r\n3. Ranganachiyar (Nachiyar of a separate shrine)\r\n4. Godhai, also known as Andal (the daughter of Periyazhvar)\r\n5. Kamalavalli Nachiyar (Uraiyur Nachiyar, united with the Lord on the 6th day of Panguni Uthiram festival at Uraiyur)\r\n6. Cherakulavalli Nachiyar (daughter of Kulasekhara Azhvār, united on the day of Sri Ramanavami)\r\n7. Tulukkanachiyar (daughter of the Sultan of Delhi, who had unwavering love for the Lord, hence bread is offered as an offering to the Lord here).\r\n\r\n### The Enclosures (Prakaras) of Srirangam\r\n\r\nIn various scriptures, Srirangam is described as having seven prakaras (enclosures) built with seven walls. These walls are named after the seven worlds, and as one progresses through each enclosure from Bhuloka (Earth), the seventh is said to be Satyaloka. It is in this seventh enclosure that the Lord from Satyaloka, the Supreme Being, resides.\r\n\r\n1. **Bhuloka:** Rajaveedhi, Chitra Veedhi – Streets with shops and houses. Contains Kannan Sannidhi, Anjaneya temple, Vanamamalai Mandapam.\r\n\r\n2. **Bhuvar Loka:** Thiruvikraman Thiruveedhi, Ulthiruveedhi/Ullveedhi/Uttara Veedhi – Houses the Sriranga Narayana Jeeyar Mutt (established by Ramanuja for the temple's administration), Ahobila Mutt, Manavala Mamunigal Mutt, and the Elephant Tethering Mandapam.\r\n\r\n3. **Suvar Loka:** Four-faced Tower Entrance, Akalangan Thiruchuttu – Includes the wall built by Chola king Akalangan. Features shrines for Thayar, Andal, Chakrathazhwar, Venugopala Krishna, Mettazhagiasingar (Narasimha Perumal), Thondaradippodi āzhvār, Thiruppaan āzhvār, Koorathazhwar, Ramanuja, Pillailokacharya, Desikan. Important Mandapams like Nalukal Mandapam (where the Lord casts His glance - Thiruvandikkappu), Sriranga Vilasa Mandapam, Vasantha Mandapam, Kambar Mandapam, and Ayirankal Mandapam with Thirumamani Mandapam in the center. The Vasantha Mandapam hosts the Vaikasi festival; Thirumamani Mandapam is the venue for the Thiruvaimozhi festival starting on Vaikuntha Ekadashi in the month of Margazhi.\r\n\r\n4. **Mahar Loka:** Thirumangai Mannan Thiruchuttu, Aalinadan Veedhi, Karthigai Gopura Vaasal – Enclosed by the wall built by Thirumangai āzhvār, includes the entrance known as Sorkka Vaasal, Chandra Pushkarini, and prasadam selling area. Features shrines for Dhanvantari, Garudazhwar, Mudhalazhwar (the first three āzhvārs), Nammazhwar, Thirumazhisai āzhvār, Thirukkachchi Nambigal, and Paraman Mandapam.\r\n\r\n5. **Jano Loka:** Aryapattar Vaasal, Kulasekaran Thiruchuttu – Features a flagpole adorned with 102 golden plates, Ulagalantha Perumal Mandapam, Paramapadavasal, and Dholotsavam (swing festival) Mandapam.\r\n\r\n6. **Tapo Loka:** Raja Mahendran Thiruchuttu, Nazhikettan Vaasal – Constructed by Rajamahendra Chola. Houses the Yagasalai, Glass Room, and the place where the Thiruppari Vattam is kept. Features shrines for Senai Mudaliyar and Thulukka Nachiyar. The Parrot Mandapam is where Vijayaranga Chokkanatha Nayakar and his family are depicted; it is also where Manavala Mamunigal received the Sri Sailaesa Thaniyan. Karpoora Padayetham and Kaisika Ekadashi celebrations in the month of Karthigai take place here.\r\n\r\n7. **Satya Loka:** Thiru Anukkan Thiruvaasal – Built by Chola king Dharmavarman. Contains the sanctum (moolasthanam) of the deity Thiruvarangan. The Ranga Mandapam/Gayatri Mandapam is located here. Its 24 pillars are said to represent the 24 syllables of the Gayatri Mantra.\r\n\r\n### Festivals\r\n\r\nEvery day in Srirangam is considered a holy day. More than 300 days in a year have some kind of festival taking place. In addition to the three Brahmotsavams in the months of Thai, Maasi, and Chithirai, as well as Vaikuntha Ekadashi and the float festival in the month of Maasi, several other festivals are celebrated here.\r\n\r\n### Vaikuntha Ekadashi\r\n\r\nFor ten days of Pagal Pathu and Ra Pathu, the Divya Prabandha Pasurams are recited before the Lord. Let's see more about this here. This festival, affectionately called Thiruvaranga Thirunal, concludes with prayers to celebrate it again the following year.\r\n\r\nThe Thiruvaranga Thirunal is complete, and the hearts of the devotees gathered for Ranganatha's darshan are melted. Adorned in beautiful jewelry, with a graceful walk, adorned with garlands, the melodic Veena played in solitude, the serene half-seated darshan, the ecstatic opening of Paramapada Vasal, the Muthangi and Rathinangi darshan, the elegant Nachiyar Thirukolam, the lightning-like Kaithala Seva, the precise Vaiyali – Vedupari, the overflowing water of Theerthavari, the blissful bath of Avabritha Snanam, the bliss of moksha revealed to the āzhvār, the congregation of āzhvārs and Acharyas, the honors given to them, the resounding Mangala Vadhya sounds, the decorated food offerings, the divine Thiruppavadai prasadam, the sweet silver Champa Amuthu, the rich Appam, the sweet and savory Vadai, the noon Sadari, the nighttime blanket, the Vetiver canopy that shields from the cold, the protective Thiruvandhi Kaapu taken with the thought of averting any evil eye, the majestic Simha, Sarpa Gati walk, and the four thousand Nalayira Divya Prabandham recited as Namperumal's Seva - we pray for the same blessing next year.\r\n\r\n### Arayar Seva\r\n\r\nDuring the times of Thirumangai āzhvār and Nathamuni, the Margazhi festival flourished as a grand celebration in Thiruvarangam, incorporating the \"Muthamizh\" (three forms of Tamil literature). This service, which includes all three Tamil forms, is called \"Arayar Seva.\" Arayan means king (Pul Arayan refers to Garuda). Currently, this art form is performed in the sacred sites of Thiruvarangam, Thiruvilliputhur, and Alwar Thirunagari in Tamil Nadu. In Thiruvarangam, this Arayar Seva takes place before and after Vaikuntha Ekadashi.\r\n\r\nTo propagate the āzhvārs' Pasurams, Nathamuni taught them along with music to his sons-in-law, Melai Agathu Azhwan and Keelai Agathu Azhwan. These descendants perform the Arayar service, which involves singing Pasurams with musical theater and Abhinaya (expressive gestures) in front of the Lord without a stage. In their hands, they hold a cymbal named \"Nathamuni,\" and another called \"Nammazhwar.\" They wear a hat made of white velvet on their heads.\r\n\r\nNathamuni's grandson Alavandar named his son Thiruvaranga Perumal Arayar. Thiruvaranga Perumal Arayar was one of the five teachers of Ramanuja. These Arayars were dedicated to performing the Muthamizh service in Thiruvarangam. There are devotional hymns like \"Varam Tharum Perumal Arayar\" and \"Nada Vinoda Arayar.\"\r\n\r\nDuring Ramanuja's time, several changes occurred in this grand festival. An Acharya named Thiruvarangathu Amudhanar composed a work called \"Ramanuja Nootrandadhi,\" a poem of 108 verses known as the Prabandha Gayathri, during Ramanuja's time. This work glorifies the greatness of the āzhvārs, Ramanuja, and Vaishnavite philosophy.\r\n\r\nAccording to Ranganatha's will, it became customary during Ramanuja's time to include the Ramanuja Nootrandadhi in the Iyarpa service on the concluding day of Vaikuntha Ekadashi. Additionally, the images of all āzhvārs were created. To avoid the difficulty of annually bringing Nammazhwar's idol from Thirunagari, Ramanuja installed the idols of all āzhvārs in Srirangam. This arrangement was made by Udaiyavar.\r\n\r\nDuring Vaikuntha Ekadashi in Thiruvarangam, when the Lord comes out, He walks in four styles, which we can witness. Therefore, the Lord is called \"Chaturgathi Perumal.\"\r\n\r\n1. When He emerges from the sanctum, He moves in the Simha Gathi (lion's gait), like a lion emerging from a cave.\r\n2. As He returns inside, He moves in the Sarpa Gathi (snake's gait), twisting and turning like a snake entering its hole.\r\n3. While ascending the steps, He climbs in the Gaja Gathi (elephant's gait), swaying and moving slowly like an elephant.\r\n4. In the elegant walk (Vaiyali), He moves in the Vrishabha Gathi (bull's gait).\r\n\r\nThe service-bearers carrying Namperumal on their shoulders demonstrate these four gaits to us. They receive special training for this. This Vaiyali Seva is called \"Thuragathi.\"\r\n\r\nThis spectacle is known as \"Pathi Ulaathuthal.\" During the entire day of Pagal Pathu, the Lord's procession takes place, and as He returns to His asthanam (residence), we can witness these four gaits.\r\n\r\nThere is a story associated with the Mohini Avatar of Bhagavan. It is said that the churning of the ocean (Thirupparkadal) took place on the Sukla Dasami of Margazhi month. On that day, Bhagavan assumed the Mohini Avatar to grant Amrita (nectar) to the Devas. Hence, the Mohini Alankaram is performed. In another context, Thirumangai āzhvār, considering himself a Nayaki (bride), composed the \"Kalvan Kol\" (theft) decad.\r\n\r\nEven now, during the Thirukarthikai festival in Thirunagari, the āzhvār, dressed in Nayaki attire, sits with the Lord on a single seat. It is said that witnessing Thirumangai āzhvār's Nayaki Bhaavam, the Lord adorned Himself in this attire.\r\n\r\nOn the tenth day of Pagal Pathu, the Lord is adorned with this Avatar Alankaram. This is also called \"Nachiyar Thirukolam.\" The Lord, adorned as Nachiyar, comes to the Garuda Mandapam for darshan.\r\n\r\nThere is a musical offering known as Veena Ekantam for the Lord. When the Lord proceeds from the Mandapam to His asthanam, the Veena is played in solitude. There are distinguished elders called \"Veena Mirasukarars\" who play the Veena for this occasion. In the great festival, every night, to listen to the music, the Lord gracefully ascends the steps with the Veena being played, as described in the commentaries.\r\n\r\nVaikuntha Ekadashi, known by many names like Mukkodi Ekadashi, Paramapada Ekadashi, and Adhyayana Utsavam, is celebrated with the event of granting moksha to Madhu and Kaitabha through the northern entrance (Paramapada Vasal, North gate). On this day, the Lord, adorned in Rathnangi, blesses devotees with His divine beauty. Thousands gather in Srirangam to witness this spectacle.\r\n\r\nDevotees offer precious Dupattas to receive the Lord's blessings. This is the occasion when the Lord wears the Dupatta publicly. Every Ekadashi day and the following days, the Moolavar is adorned with the Muthangi (garment made of pearls) in the sanctum. This service is called \"Muthangi Seva.\"\r\n\r\nOn the seventh day of Ra Pathu Utsavam, a service known as \"Kaithala Seva\" is performed. On this day, the Lord does not adorn Himself with many ornaments. The second decad of the seventh Patthu of Thiruvaimozhi, \"Kangulum Pagalum,\" is recited. Regarding Nachiyar, Sri Stavam and Sri Gunaratna Kosam are recited.\r\n\r\nThe Lord ascends the hands of the Archakas and comes to the short platform of Thirumamani Mandapam to grant darshan to āzhvār. This event of the Lord ascending the hands of the Archakas is called \"Kaithala Seva.\" The sugar pongal offered by Utthama Nambi is served as the divine offering to the Lord during Kaithala Seva.\r\n\r\nOn the eighth day of Ra Pathu, the \"Vedupari Utsavam\" takes place. It is also called \"Vedar Pari Utsavam.\" In this event, the episode where Thirumangai āzhvār intercepts the Lord and snatches jewelry is enacted.\r\n\r\nThis event is described by Sri Somaasi Andan in the Thanian \"Maalai Thanivayal Pidikkavenum\" – the same Lord, who broke through the barrier of the hunter's net with a compassionate hand, should break my sins and grant grace.\r\n\r\nThe Vedupari Utsavam is very grand, with the Lord being carried back and forth. On this day, the Lord sits eastward facing on the horse vahana (mount) at the entrance of the sanctum. On this day, the Lord does not pass through Paramapada Vasal. The Lord's procession proceeds to the sand area east of the temple.\r\n\r\nThere will be a long stretch of walkway set up there. Roasted chickpeas for the Lord’s horse and green gram and panakam (sweet drink) for the Lord are offered as Thiruvamudu (offering). At this time, Thirumangai āzhvār will come and surround the Lord. The mock theft play will be conducted grandly. Then, Thirumangai āzhvār will receive the Upadesa (initiation) of the sacred eight-letter mantra, and the first decad of Periya Thirumozhi will be recited.\r\n\r\nIn the last decad of Thiruvaimozhi, Nammazhwar sings of the path to moksha and the welcome he received there. This festival is called Nammazhwar’s Moksha Utsavam. On that day, the Lord, as usual, comes out and performs the Theerthavari (sacred water ritual) in Chandra Pushkarini, followed by the ritual bath in Thirumamani Mandapam.\r\n\r\nOn this day, 1,000 fragrant garlands are offered to Him. Nammazhwar is portrayed as a mukta (liberated soul) going to Paramapadam (the supreme abode). He appears without a crown or other divine ornaments, not wearing a silk garment, dressed in white, adorned with twelve Thirunamas, and wearing a Tulasi mala (garland), performing the service. Two archakas (priests) cover themselves with a shawl and carry āzhvār in their hands. The chamaras (fans) will be waved for him.\r\n\r\nThe ninth Thiruvaimozhi, \"Sool visumbu,\" describing the Archiradi path (path of light) to moksha, will be recited. Nammazhwar’s image will be taken and placed at the Lord’s feet.\r\n\r\nThere, the last decad of Thiruvaimozhi, \"Muniye nanmukane mukkannappa,\" will be recited. Thiruthuzhai (Tulasi) will be placed on āzhvār. āzhvār will be covered with Tulasi. When this decad is completed, the Lord will bestow His Kasturi Thiruman Kaapu and garland upon āzhvār. After that, when devotees pray, \"Please return āzhvār to us,\" the covering of Tulasi will be removed, and āzhvār will be taken back to his place, carried in the priests’ hands. The hymn \"Kanninun Siruthambu\" by Madhurakavi āzhvār will be recited.\r\n\r\nWhen the Lord departs from the Thirumamani Mandapam to the sanctum, He will be adorned with a shawl for warmth and ascend the Vilamichai Ver Chapparam. Mallari raga will be played. He will walk gracefully. Various instruments will be played at this time, with the Veena being the last to be played. Accompanied by this music, He will ascend from the Nazhi Kettan Vaasal and proceed to the sanctum.\r\n\r\nJust as the festival is held for the Lord in Srirangam, the Adhyayana Utsavam is also celebrated for Nachiyar. For Nachiyar, the Thirunedunthandakam will begin. However, there will be no procession for Nachiyar. In the evening, Sheerannam is offered. Starting with Arayar, the Adhyapakas will complete the recitation of Thirumozhi in five days.\r\n\r\nNonetheless, here too, Arayar Seva, Abhinayam (expressive gestures), and music are present. On the fifth day, events like Muthukuri, Arayar Theertham, and Sadagopam take place. This is only a small portion of what is shared; many more interesting details exist.\r\n\r\n### Panguni Uttiram\r\n\r\nIt is believed that Brahma conducted a Brahmotsavam for Ranganatha in Satyaloka during the month of Panguni. In Srirangam, the Panguni Brahmotsavam is called Adi Brahmotsavam. On the day of Uttara Nakshatram during this festival, Perumal and Thayar unite.\r\n\r\nDuring the Panguni Uttiram festival in Srirangam, Nammazhwar plays a significant role. After Perumal's union with Thayar in Uraiyur, when He returns to the Srirangam temple, the great goddess blocks His entrance. Nammazhwar comes to mediate and resolves the situation. The goddess, respecting Nammazhwar’s words, honors him with great reverence, saying, “As our Nam Periyan (great one) said, we shall listen.” It is believed that the name \"Nammazhwar\" was given by the goddess because of this statement. Swami Velukkudi Krishnan Swami briefly explains the significance of each day of this festival in the following recordings:\r\n\r\n- **Introduction**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=xTk2SMvk3K4)\r\n- **Day 1**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=mYjjwnoosQc)\r\n- **Day 2**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=ZLSR5-K6LAk)\r\n- **Day 3**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=YQnNq1qiJbE)\r\n- **Day 4 (Garuda Vahanam)**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=ssHW_Y693-4)\r\n- **Day 5 (Sesha Vahanam & Kalpaka Vriksha Vahanam)**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=UCuvSyVsSo0)\r\n- **Day 6**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=UU2zrvRDIiw)\r\n- **Day 7 (Namperumal Nel Alavai, Poondher Utsavam)**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=Yh90Ig-wR38)\r\n- **Day 8 (Horse Vahanam and Oyyali Seva)**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=DvM-LSF8aBE)\r\n- **Day 9 (Sertthi Seva)**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=hqF0nWxb5Ic)\r\n- **Day 10**: [Link](https://www.youtube.com/watch?v=t9HG8vZd0xE)\r\n\r\n### Kaisika Ekadashi\r\n\r\nOn the night of Kaisika Ekadashi (in the month of Karthigai, waxing phase), 365 garments are offered to the Lord till dawn. More details can be found here. On Kaisika Ekadashi, the Kapurapadiyettam takes place.\r\n\r\nIn Srirangam, Kaisika Ekadashi and Sri Vaikuntha Ekadashi are celebrated a month earlier, once every 19 years, in the month of Karthigai, only in the Divya Desam of Srirangam. During the Vijayanagara Empire period, when the Thai Thirunal (Thai Brahmotsavam) was established, a question arose about how to celebrate Vaikuntha Ekadashi at the end of Margazhi and Thai Thirunal at the beginning of Thai. Based on the arrangement by Sri Manavala Mamunigal, once every 19 years, this Vaikuntha Ekadashi (Pagalpathu, Rapathu) festival is adjusted according to the divine will of Periya Perumal to take place in Karthigai.\r\n\r\nAccordingly, in the year 2021, Vaikuntha Ekadashi was observed on 14/12/2021 in the month of Karthigai. Consequently, Kaisika Ekadashi was observed a month earlier, on 15/11/2021, during the waxing phase of the month of Aippasi. In Sriperumbudur, as Guru Pushyam occurs in the month of Thai, they celebrate a month earlier. In all other Divya Desams, as usual, Kaisika Ekadashi is observed in Karthigai (14/12), and Sri Vaikuntha Ekadashi is observed in Margazhi (13/01/2022).\r\n\r\n### Aadi Perukku\r\n\r\nAadi Perukku is celebrated 45 days after the Aani Kettai Nakshatram. At this time, Emperuman arrives at Amma Mandapam and presents Thayar Kaveri with silk sarees, bangles, vermilion, and betel leaves as gifts.\r\n\r\n### Gajendra Moksham\r\n\r\nOn Chitra Pournami, Namperumal arrives at Amma Mandapam for the Gajendra Moksham festival.\r\n\r\n### Sri Namperumal’s Klikkuṇḍu Seva!\r\n\r\nOn the first day of the Thiruppalli Odam Utsavam (yesterday), Namperumal performed the Klikkuṇḍu Seva in the Ranga Vilasa Mandapam!\r\n\r\nThis Klikkuṇḍu has a total of 84 openings!\r\n\r\nIt signifies the 8.4 million life forms mentioned in the scriptures.\r\n\r\nOur ancestors identified two parrots:\r\n\r\nOne parrot, after pecking at the fruit from nearby, becomes withered and exhausted.\r\n\r\nThe other parrot, without pecking at the fruits, remains radiant and full.\r\n\r\nThe parrot that pecks at the fruit represents the Jivatma, consumed by Karma and becoming weak and exhausted.\r\n\r\nThe parrot that does not peck represents the Paramatma, which remains eternally radiant!\r\n\r\nTo protect these Jivatmas and liberate them from the bondage of Karma, Namperumal, by showing His beauty, graces us from within the Klikkuṇḍu, correcting us and urging us to serve Him!\r\n\r\n### āzhvār's Hymns on Thiruvarangam\r\n\r\nWriting separately and in multiple parts about āzhvārs’ hymns and experiences regarding Thiruvarangam requires immense knowledge, experience, and maturity, which I do not possess. Still, I humbly request those interested to seek the complete information and benefit from it by pointing out a few details.\r\n\r\nThis is the Divya Desam most celebrated in āzhvār’s hymns, with a total of 247 Pasurams. All āzhvārs, except Madhurakavi āzhvār, have done Mangalasasanam (praising) of this holy place.\r\n\r\nThe two āzhvārs, Thondaradippodi āzhvār and Thiruppaan āzhvār, have made Thiruvaranganathan, the deity of this Divya Desam, the primary subject of their Pasurams.\r\n\r\nVaishnavism, which proclaims that the devotees of the Lord are equal regardless of their birth, and which transcends caste and religious distinctions, was firmly established and spread by the Lord of Srirangam.\r\n\r\n### Nammazhwar\r\n\r\nThe name \"Nammazhwar\" was given by both Thiruvaranga Nachiyar and Thiruvaranganathan.\r\n\r\nDuring the Panguni Uttiram festival, when the goddess says, \"Listen to our Periyan,\" and when the Lord commands, \"Bring Nammazhwar from Alwartirunagari to listen to the Thiruvaimozhi\" for the Vaikuntha Ekadashi festival, it is believed that the name \"Nammazhwar\" was given by the goddess. When the priest of the Mettu Alagiyasingar Sannidhi asks, \"Who else would sing of our āzhvār other than the one who sang 'Karpar Ramapiranai Allal Marum Karparo' (Thiruvaimozhi, 7.2.11),\" it is believed that Nammazhwar was named by the goddess. \r\n\r\nParasara Bhattar, an Acharya, praised this in a hymn: \"The thousand Tamil Vedas, known as Thiruvaimozhi, consisting of 1,102 songs sung by Nammazhwar, are all for Thiruvarangan.\" \r\n\r\nNammazhwar's Thiruvaimozhi, which consists of the seventh Patthu's second decad, \"Kangulum Pagalum,\" contains ten verses dedicated to Thiruvaranganathan. These ten verses summarize the essence of all the thoughts expressed in the ten Patthus (decads) of Thiruvaimozhi. Therefore, it is said that the entire Thiruvaimozhi is for Thiruvarangan alone.\r\n\r\n### Periyazhwar\r\n\r\nPeriyazhwar is the father-in-law of Thiruvaranganathan. Andal is his daughter, who, with devotion to Thiruvaranganathan, accepted Him as her groom.\r\n\r\nThe hymn \"Oru Magal Thannai Udayen,\" where Periyazhwar says, \"I raised her like the goddess of fortune with fame filling the world, and she was taken away by the red-eyed Lord,\" was sung for Thiruvaranganathan. Swami Ramanuja also recalled this song when Koorathazhwan attained Paramapadam, as history notes.\r\n\r\nThe verse in Periyazhwar Thirumozhi (4.9.2), \"Thannadiyar Thiraththagathu Thamaraiyaal Aagilum,\" is an appropriate Thiruvarangan Pasuram for the divine name Achyuthan (one who never lets go).\r\n\r\n### Andal\r\n\r\nIn her verses where Andal pines for Thiruvarangathu Selvan, she wishes for Him to show her His beautiful gait. She is concerned that the Lord, who understood the sorrow of women in His incarnation as Rama, behaves differently in His case. She worries about His words in the Sarama Sloka of His Varaha Avatar, where He promised not to forsake those who desire Him. Andal's words, which describe the Lord as the ruler of the earth and the celestial world, with a righteous sceptre, Thiruvarangan Selvan, are profound: \"The Lord loves those who love Him,\" as expressed by Andal.\r\n\r\n### Kulasekhara āzhvār\r\n\r\nKulasekhara āzhvār, who sang three decad for Thiruvarangam in his Perumal Thirumozhi, expresses in the first decad his longing to experience the bliss of seeing the beautiful groom resting on Adisesha in the grand temple of Thiruvarangam. He yearns for the fortune of joining and mingling with devotees who worship Periya Perumal, singing with joy, dancing with ecstatic tears, and rolling on the ground in bliss.\r\n\r\nIn the first decad, where āzhvār expressed his desire to see the Lord (Bhagavath Bhakthi), he sang about his love for devotees who love the Lord (Bhagavatha Bhakthi) in the second decad. In the third decad, he conveys his reluctance to associate with ordinary people focused solely on worldly pleasures and who indulge in acts displeasing to the Lord, emphasizing his separation from them.\r\n\r\n### Thondaradippodi āzhvār\r\n\r\nIn both of the Divya Prabandhams, composed by Thondaradippodi āzhvār, Thiruvarangan is the primary focus. First is the Thirumalai, consisting of forty-five pasurams, which is so renowned that it is said, \"Those who do not know Thirumalai do not know Thirumal (the Lord).\" Next is the Thiruppalliyezhuchi, composed to wake Arangan in His archaavataram (deity form), recited in all Vaishnava temples to awaken the Lord every morning.\r\n\r\nThondaradippodi āzhvār served in this Divya Desam, performing the sacred duty of maintaining the garden (Nandavanam). Thirumangai āzhvār performed the service of constructing the Thirumadil (temple wall). As Thondaradippodi āzhvār's garden was on the path of the wall, it was built around it without causing any obstruction. Knowing this, Thondaradippodi āzhvār joyfully named a tool used for plucking flowers after Thirumangai āzhvār's title, \"Arulmaari.\"\r\n\r\n### Thiruppaan āzhvār\r\n\r\nThiruppaan āzhvār, belonging to the Pana community, composed ten pasurams that depict the full beauty of Thiruvarangan, as seen from head to toe. He described the Lord’s beauty vividly and declared, \"The eyes that have seen my nectar, Thiruvarangan's divine feet, will see nothing else,\" as he merged into the Lord’s divine feet.\r\n\r\n### Ramanuja\r\n\r\nSri Ramanuja assumed the responsibility of managing the Sri Ranganatha temple. He reformed the temple administration to the extent that the temple was lauded with the epithet \"Thiruththi Selvam,\" which remains greatly revered and protected to this day.\r\n\r\nOn Panguni Uttiram, in the presence of the goddess and Namperumal, Ramanuja sought and received refuge. He has a separate shrine here, and the idol of Sri Ramanuja in Srirangam is known as \"Thaneyan Tirumeni\" (self-manifested form).\r\n\r\n### Acharyas\r\n\r\nSrirangam has played a significant role in the growth and development of Vaishnavism. Acharya Alavandar, who guided Ramanuja towards Vaishnavism, served from here.\r\n\r\nThis is the place of birth for Acharyas like Parasara Bhattar, Vadakku Thiruveedhi Pillai, Pillai Lokacharya, and Periya Nambi. It was through Sri Nathamuni, an Acharya, that the Divya Prabandham Pasurams were first sung with musical tunes and gestures, initiating the Arayar Seva, which continues to this day.\r\n\r\nSwami Desikan, an Acharya, was honored with titles by Periya Perumal as \"Kavitarkika Simham\" (Lion among poets and philosophers) and by Thayar as \"Sarva Tantra Svatantrar\" (Master of all arts and crafts). It was upon this Lord’s sandals that Swami Desikan composed the esteemed work \"Paduka Sahasram,\" consisting of a thousand Pasurams, in a single night.\r\n\r\nAcharya Manavala Mamunigal accepted the command of this Lord and conducted a year-long discourse on the Divya Prabandham Thiruvaimozhi. It is said that during this time, the Lord ordered all temple festivals to be halted. When this discourse was completed, the Lord Himself, in the guise of a young boy, bestowed upon him the Thanian \"Sri Sailaesa Daya Patram,\" honoring him.\r\n\r\n### Sadagopan Anthadhi\r\n\r\nIn Valmiki’s Ramayana, there is no mention of the Narasimha Avatar. However, Kamban’s Ramayana contains a chapter on the Narasimha Avatar. When Kamban staged his Ramayana, which consists of over ten thousand verses, in Srirangam, the priest of the Mettu Alagiyasingar (Narasimha Perumal) temple reportedly asked, \"Did you sing of our āzhvār, who sang ‘Karpar Ramapiranai Allal Marum Karparo’?\" It is believed that this question led to the name \"Nammazhwar\" being given by Thiruvarangan. Kamban later composed the Sadagopan Anthadhi, a collection of a hundred verses, and presented it before Thiruvarangan.\r\n\r\n### Historical Notes\r\n\r\nWithout mentioning some key historical notes about the Srirangam temple, the information about this temple would be incomplete. This is because the immeasurable devotion, dedication, love, and attachment of thousands of devotees who have lived in the Srirangam area for hundreds of years towards Ranganatha and the Srirangam temple have kept and nurtured it through countless sacrifices, including their lives, due to their boundless devotion, attachment, love, passion, compassion, affection, emotions, duty, and respect.\r\n\r\nBelow is a brief summary. We sincerely thank Dr. Vaishnava Sudar Azhagiya Singar Athirajan B.A., Karaikudi, the author of the book \"108 Vaishnava Divya Desam Sthala Varalaru,\" for his invaluable contribution. The book \"Thiruvarangan Ula\" by Sri Venugopalan explains in detail the events that took place over approximately 47 years from the time Namperumal left Srirangam and returned.\r\n\r\n1. **Treta Yuga** - Emperuman is the Treta Yuga Lord.\r\n\r\n2. **After the Ramayana period** - Dharma Varma built a temple around the Vimana.\r\n\r\n3. **Unknown period** - Killivalavan renovated the temple and built the walls and towers.\r\n\r\n4. **10th century AD** - Chola kings' support, especially the first Parantaka Chola.\r\n\r\n5. **1060-1063 AD** - Raja Mahendra Chola built the Thirumadhil of the first prakara.\r\n\r\n6. **1020-1137 AD** - This was the period of Ramanuja. He reformed the entire administration of Srirangam Selvam and is greatly revered and protected to this day.\r\n\r\n7. **1120-1170 AD** - First Kulothunga Chola. He caused many atrocities against Ramanuja and Vaishnavism.\r\n\r\n8. **1178-1218 AD** - During the time of the third Kulothunga Chola, the administration of this place was brought under his direct supervision. He resolved religious disputes.\r\n\r\n9. **1223-1225 AD** - Srirangam temple was looted by the Gangas. The temple administration was weakened.\r\n\r\n10. **1216-1238 AD** - Maravarman Sundara Pandiyan captured Karnataka, drove out the Gangas, and restored the temple administration.\r\n\r\n11. **1234-1262 AD** - Hoysala king Someswara established a garden and a yagasala in the third prakara.\r\n\r\n12. **1251-1268 AD** - Pandya king Sadavarman Sundara Pandiyan generously donated gold and built three vimanas, Thirumadaipalli, and gold-plated the second prakara. He provided a golden Garuda Vahana, a Maragathamala, a golden crown, pearl garlands, a pearl canopy, a golden silk garment, numerous ornaments, pots filled with gold coins, and other essential items for the temple.\r\n\r\n13. **1263-1297 AD** - Hoysal king Ramadeva made countless donations to this temple and undertook renovation works. The Venu Gopala Krishna Sannidhi in this temple was established during his time.\r\n\r\n14. **1268-1308 AD** - Maravarman Kulasekara Pandiyan. Portuguese sailor Marco Polo admired and praised the prosperity of this place.\r\n\r\n15. **1311 AD** - Muslim commander Malik Kafur captured Madurai and looted this temple.\r\n\r\n16. **1325-1351 AD** - Muhammad bin Tughlaq attempted to loot this temple. Devotees, Acharyas, residents of Thiruvarangam, and temple dancers prevented him from advancing. Countless warriors on both sides perished. Vaishnava devotees sacrificed their lives to protect this temple. The temple’s precious ornaments, worship items, and the Utsava Perumal were smuggled out of Thiruvarangam and hidden in several villages, eventually taken to Thirukottiyur, Kaliyarkoil, Alagarmalai, and finally safeguarded in Tirupati.\r\n\r\n17. **1371 AD** - The Utsava Perumal, Namperumal, who was in Tirupati, returned to Srirangam.\r\n\r\n18. **1371 to 1565 AD** - The Vijayanagara Empire drove out the Muslims, retrieved the Utsava Perumal and other items from Tirupati, and restored and revitalized Srirangam.\r\n\r\n19. **1538-1732 AD** - Nayak kings also undertook numerous renovation works for this temple.\r\n\r\n20. **1659-1682 AD** - Chokkanatha Nayak king constructed roads from various directions to this temple and installed impregnable gates at the entrance to protect it from enemies.\r\n\r\n21. **1016-1732 AD** - Vijayaranga Chokkanatha Nayak constructed a mandapam and a mirror room in the third prakara.\r\n\r\n22. **1732-1800 AD** - After the Nayak kings, the administration of Tamil Nadu, with the help of the English, went to the Nawabs of Arcot.\r\n\r\n23. **1809-1947 AD** - The English collectors served as overseers without interfering in the traditional temple administration.\r\n\r\n**Special Significance**\r\n\r\n1) This sacred site is renowned for being a place where the goddess Lakshmi herself comes to offer daily worship. It is also deeply connected to the Ramayana era, symbolizing the intertwining of religion and national identity in India.\r\n\r\n2) The site is mentioned in the epic *Silappathikaram* in a poetic description: Amidst the vast waves of the Kaveri river, the Lord, adorned with the goddess Lakshmi on His chest, rests beautifully on the thousand-headed serpent Adisesha, like a dark cloud embracing a golden mountain.\r\n\r\n   *\"Like a dark cloud that envelops a tall golden mountain,  \r\n   The Lord, with a chest adorned by the goddess,  \r\n   Of deep blue complexion,  \r\n   Rests beautifully on the serpent with a thousand raised heads,  \r\n   As the great Kaveri river with its vast waves flows around,  \r\n   Worshipped by many.\"*\r\n\r\n3) In Paramapada (the eternal abode), there are two divine pillars known as *Manathoons*. Those who reach Paramapada embrace these pillars and become Nitya Suris, eternal souls who serve the Lord in everlasting bliss. Similarly, in the sanctum sanctorum (garbhagriha) of this temple, there are two such *Manathoons*. It is believed that embracing these pillars grants the devotee the fortune of becoming a Nitya Suri in Paramapada. Kulasekara Azhvar, deeply moved by this thought, yearns for the day when he can hold onto these pillars and praise the Lord:\r\n\r\n   *\"When will that day come,  \r\n   When I can hold onto the divine pillars,  \r\n   And praise the wondrous Lord,  \r\n   Who rests on the serpent in the fragrant Ranganatha temple?\"*\r\n\r\n4) The great Tamil poet Kambar famously debuted his *Ramayana* in this very place. Opposite the shrine of the goddess stands the Kambar Mandapam, named in honor of this event. During the recital, Kambar described the slaying of Hiranyakashipu. When scholars objected, saying that this story did not belong in the Ramayana, Kambar proposed to seek the Lord's approval. It is said that as Kambar recited his epic in front of the deity, the Lord, in the form of the beautiful Singaperumal (the Lion-faced Lord), roared in approval from within His shrine. This temple of the Lion-faced Lord is located within the fifth prakaram (inner courtyard) of the temple.\r\n\r\n5) The Lord here is also known as \"Azhagiya Manavalan,\" meaning the \"Handsome Bridegroom.\" He is revered for His beauty, especially in the form of the divine groom who accepted Sri Andal of Srivilliputhur and Kamalavalli Nachiyar of Uraiyur as His consorts. Periyazhvar joyfully describes this in his verse:\r\n\r\n   *\"I have a daughter,  \r\n   Whom I raised with great love,  \r\n   Like Lakshmi Herself,  \r\n   And She was taken by the Lord with red eyes.\"*\r\n\r\n6) This Divya Desam is one of the few that has been sung about by eleven out of the twelve Azhvars in a total of 247 pasurams (hymns). No other Divya Desam has received such extensive Mangalaasaasanam (blessing hymns) from the Azhvars. The only Azhvar who did not sing about this temple was Madhurakavi Azhvar, who was solely devoted to Nammazhvar. Thus, this place is revered as the temple loved by the Azhvars.\r\n\r\n7) Thirumangai Azhvar built the walls around Srirangam. He also sang the Thirumadal, a form of poetic expression, dedicated to the Lord of Thirunaraiyur. Pleased with the construction of the walls, Lord Ranganatha called Thirumangai Azhvar and gave him holy water, garlands, and honors, asking him if he could sing a Thirumadal for Him as well. Thirumangai Azhvar, deeply moved, is said to have humorously remarked, \"The wall is here, the Madal is there.\"\r\n\r\n8) Srirangam has been a pivotal center for the growth and resurgence of Vaishnavism. It was here that Aalavandar identified Ramanuja as the future leader of the Vaishnava tradition. Great scholars like Vyakyana Chakravarthi and Pillai Lokacharyar resided here, contributing immensely to the growth of Vaishnavism. Sri Ramanuja took charge of the administration of the Srirangam temple as Sriranga Jeeyar, organizing temple rituals, festivals, and the management of the temple, thus spreading the philosophy of Vishishtadvaita.\r\n\r\n9) During his long stay at Srirangam, Ramanuja reformed the temple rituals, giving precedence to the recitation of the Tamil Divya Prabandham hymns. He instituted the practice of singing these hymns in front of the deity, with the Lord following behind. This gave prominence to Tamil hymns in the temple rituals, a practice that continues to this day.\r\n\r\n10) Everything at Srirangam is grand. The temple is vast, the deity is Ranganatha, the Lord worshipped by Rama Himself, and the temple is renowned as the \"Periya Kovil\" (Great Temple). The temple's seven walls, countless mandapams (halls), and the massive Rajagopuram (main tower) are all significant. The Rajagopuram is the tallest temple tower in Asia. The Garuda (vehicle of Vishnu) at this temple is immense, the Jeeyar (head priest) is known as the Periya Jeeyar, the acharyas are called Periya Nambi, and the goddess is called Periya Piratti. The food offerings, music, and festivals are all grand in scale. The temple's glory is unmatched, and the deity has been honored with 247 pasurams from the Azhvars.\r\n\r\n11) Thiruppaan Azhvar, born in a lower caste, hesitated to enter the Srirangam temple. He stood by the banks of the South Kaveri, singing hymns in devotion to the Lord. One day, as Lokasaranga Muni was fetching water from the Kaveri for the Lord's ablutions, he saw Thiruppaan Azhvar and asked him to move away. Absorbed in devotion, Thiruppaan Azhvar did not hear him, and Lokasaranga Muni threw a small stone at him, causing his forehead to bleed. Realizing his mistake, Lokasaranga Muni was shocked to see blood flowing from the Lord's forehead when he returned to the temple. The Lord appeared in his dream and instructed him to bring Thiruppaan Azhvar to the temple. The next day, Lokasaranga Muni carried Thiruppaan Azhvar on his shoulders into the temple, where he sang the ten verses of *Amalan Adhipiraan* and merged into the Lord's feet. This event highlights the equality and inclusiveness of Vaishnavism, transcending caste and social distinctions.\r\n\r\n12) Thondaradippodi Azhvar maintained a beautiful garden near the Srirangam temple and offered garlands and hymns to the Lord daily. When Thirumangai Azhvar was building the walls of the temple, he encroached upon Thondaradippodi Azhvar's garden. Learning of this, Thondaradippodi Azhvar named his weapon \"Arulmari\" (one of the titles of Thirumangai Azhvar) while plucking flowers, in a gesture of respect and camaraderie.\r\n\r\n13) Among the festivals at Srirangam, one of the most delightful events occurs during the Panguni festival. On the sixth day of the festival, the Lord goes to Uraiyur to marry Kamalavalli Nachiyar. On the ninth day, He returns to Srirangam to visit Sriranga Nachiyar. As the Lord approaches, Sriranga Nachiyar, upset that He spent three days at Uraiyur, refuses to open the door for Him. This playful quarrel is called \"Pranaya Kalaham.\" Nammazhvar intervenes to mediate, and eventually, the divine couple reconciles and appear together. The next day, they ride together in a chariot called the \"Goratham\" during a procession. This event showcases the deep connection between the Lord and the Azhvars, with Nammazhvar acting as a mediator, Thondaradippodi Azhvar offering hymns, Thirumangai Azhvar building the mandapams and walls, Periyazhvar giving away his daughter in marriage, and Andal becoming the Lord's bride.\r\n\r\n14) The *Arayar Sevai* is a traditional form of worship involving the singing of the Divya Prabandham hymns in a melodious tune, accompanied by dance. This service is particularly special during the Vaikunta Ekadasi festival at Srirangam, offering both an auditory and visual feast. While *Arayar Sevai* is practiced in a few Divya Desams, the performance at Srirangam is considered the most prestigious.\r\n\r\n15) During the Tamil month of Chithirai, the harvested paddy from the lands owned by the temple is carried on an elephant and presented to the Lord as He comes out in procession. This annual event is celebrated as the \"Kathir Alankaram.\"\r\n\r\n16) By the command of Lord Ranganatha, Madhurakavi Azhvar brought Nammazhvar from Azhvar Thirunagari to Srirangam. The place where Nammazhvar resided in Srirangam is still visible today, resembling a small sanctum. On the seventh day of Vaikunta Ekadasi, Lord Ranganatha comes before Nammazhvar for a special *seva* (service). During this event, the priests carry the Lord by hand in a ritual known as \"Thirukkaithala Seva.\" The opening of the *Paramapada Vasal* (the gateway to the heavenly abode) on Vaikunta Ekadasi is a grand celebration at this temple, and it is believed that the Viraja river flows at this divine entrance.\r\n\r\n17) The Garuda (vehicle of Lord Vishnu) enshrined in Srirangam is said to be one of the largest in India, with an imposing and majestic form. It is believed that Sugriva and Angada guard the entrance to this Garuda's shrine. Historians attribute the construction of this shrine to the Pandya king Sundaravarman. The beautiful sculptures in the Paramandapam, located opposite this shrine, are also noteworthy and are sometimes referred to as the \"Devarajan Kurudu.\"\r\n\r\n18) This sacred place is the birthplace of renowned Vaishnava scholars such as Parashara Bhattar, Vadakku Thiruveedhi Pillai, Pillai Lokacharyar, and Periya Nambi.\r\n\r\n19) The sculptures depicting Ramanuja and Manavala Mamunigal delivering discourses to their disciples here evoke deep contemplation and take the mind to a different realm.\r\n\r\n20) The revered epic *Padukasahasram* was composed here by Sri Nigamantha Desika in praise of the Lord.\r\n\r\n21) In the fourth prakaram (inner courtyard) of the temple, near the Dhanvantri shrine, there is a stone with five holes called the \"Five Pits Three Doors.\" This area is known for its three-door passage, and it is believed that the goddess used to check if Lord Ranganatha was approaching by placing her fingers in these five holes and looking through the three-door passage.\r\n\r\n22) The seven walls of the Srirangam temple are often compared to the seven worlds above and below the earth, each with its own divine significance. The innermost wall, surrounding the sanctum, is named \"Satyaloka,\" reflecting the belief that this is the final gateway leading to the abode of truth, where Lord Ranganatha resides. Before reaching the seven walls, there is an eighth enclosure known as \"Adayavalanthan Thiruchuttru,\" which does not fall under the seven prakaras (courtyards) but is part of the temple's structure. The towering southern Rajagopuram, the main entrance of this eighth enclosure, is the tallest temple tower in Asia.\r\n\r\nThis Rajagopuram was initiated during the reign of Krishnadevaraya, a devout follower of Vishnu and a great Vaishnava scholar. It is said that Krishnadevaraya undertook the construction of 96 temple towers across his kingdom simultaneously. However, after his downfall in the battle of Talikota, many of these towers were left incomplete and came to be known as \"Mottai Gopurams\" or unfinished towers. The Rajagopuram at Srirangam was also left incomplete until the 41st Jeeyar of the Ahobila Mutt, Srimath Azhagiya Singar, came to Srirangam. Overcoming various challenges, he completed the construction of this grand tower, which now stands as the tallest gopuram in Asia, representing the glory of Srirangam.\r\n\r\n“RANGESHAMAM PAHI”\r\n“RANGESHAMAM PAHI”\r\n“RANGESHAMAM PAHI RANGAP PRABHO!” சோழநாட்டுத் திருப்பதிகள்\r\n\r\n     108 திவ்ய தேசங்களில் மிக அதிக அளவில் 40 திவ்ய தேசங்களைத்தன்னகத்தே கொண்டு செழித்தோங்கிய செந்நெல் வயல்களினூடே செம்மாந்து நிற்கிறது சோழ நாடு. சோழநாட்டுத் திருப்பதிகள் யாவும் தரையோடு கட்டப்பட்டு பெரும்பாலும் ஒரே மாதிரியான அமைப்பைக்கொண்டவை. பாண்டி நாட்டுத் திருப்பதிகளில் எழுந்தருளியுள்ள பெருமாளை மாடி வீட்டு பெருமாள்கள் என்று சொல்லலாம்.\r\n\r\n     அதாவது பாண்டி நாட்டுத்திருப்பதிகள் யாவும் இரண்டடுக்கு மூன்றடுக்கு, என்று சொல்வது போல் இரண்டு மூன்று தளங்கள் உடையதாய் முதல் தளத்தில் ஒரு திருக்கோலத்திலும், இரண்டாவது தளத்தில் பிறிதொரு திருக்கோலத்திலும், மூன்றாவதில் வேறொரு திருக்கோலத்திலும் எழுந்தருளியிருப்பார். (உ-ம்) திருக்கோட்டியூரில் முதல் தளத்தில் பாற்கடல் வண்ணனாகவும், 2வது தளத்தில் நின்ற நாராயணனாகவும், மூன்றாவது தளத்தில் அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் பரமபத நாதனாகவும் வீற்றிருக்கிறார். அதேபோல் கூடல் மாநகரில் முதல் தளத்தில் வீற்றிருந்த திருக்கோலத்தில் வ்யூக சுந்தரராஜனாகவும், 2வது தளத்தில் நின்ற திருக்கோலத்தில் சூரிய நாராயணன் என்னும் திருநாமத்திலும், 3வது தளத்தில் பள்ளி கொண்ட பெருமாளாகவும் காட்சியருளுகிறார். இதுபோன்ற அடுக்குகளான திருப்பதிகள் சோழநாட்டில் இல்லையென்று சொல்லலாம்.\r\n\r\n     மேலும் பாண்டி நாட்டுத் திருப்பதிகள் மலை, கடல், ஆறு, என்ற மூன்று இயற்கை சூழ்நிலைகளிலும் அமைந்துள்ளன. புல்லாணி-கடல், மாலிருஞ்சோலை - மலை, ஆழ்வார் திருநகரி - தாமிரபரணி, என்று இயற்கையின் மூன்றுவகைப் பிரிவுகளின் அரவணைப்பில் கிடக்கின்றன. ஆனால் சோழநாட்டு எம்பெருமானுக்கோ காவிரிக்கரையே கிடக்கை, காவிரிக்கரையே கிடக்கினும் தெவிட்டாத தீஞ்சுவைக் கனிகளென்று விளங்கும் திருமங்கை மன்னனின் திவ்யமங்களாசாசனத்தில் திளைத்திருப்பவர்கள் அரங்கனைவிட அழகு பொருந்திய ஆதனூர் ஆண்டளுக்கும் ஐயன், திருமங்கையோடு உரையாடி மகிழ்ந்த இந்தளூரான், திருமிழிசைக்குக் கட்டுப்பட்ட ஆராவமுதன், பேரழகுப் பொலிவில் திகழும் சித்திரகூடத்தான், உலகளந்த தாடாளன், யானைக்கு அருளிய கவித்தலத்தான், ஜடாயு மோட்சம் நல்கிய ராமன், ஆமருவி நின்ற கோபாலன், வைணவ லட்சிணை பொறிக்க முன்நின்று நிற்கும் நாராயணன், என்று இத்தன்மையான பெருஞ்சக்தி படைத்த பெருமான்களோடு நிற்பதோடன்றி, இதற்கெல்லாம்\r\nதிலகமிட்டாற்போல் திவ்யம் மிளிரும் “திருநாங்கூர்ப்பதிகள்” என்று சொல்லப்பட்ட ஒன்றுக்கொன்று மருங்கமைத்த 11 திருப்பதிகளையும் தன்னகத்தே கொண்டது.\r\n\r\n     இங்கு எழுந்தருளியுள்ள பெருமான்களோ இயற்கையோடிணைந்து எழில் கொஞ்ச வீற்றிருப்பவர்கள். எங்கு நோக்கினும் பசுமையான வயல்கள் சூழ இளந்தென்றல் வீச, பறவையினங்கள் கானம்பாட பக்தர்கள் பண்ணிசைக்க பரம பவித்ரமாக வீற்றிருப்பவர்கள்.\r\n\r\n     பாண்டிநாட்டு 4 ஆழ்வார்களால் செய்ய முடியாததை, அதாவது வாள் வலியால் மந்திரத்தைத் தட்டிப் பறிக்க வந்த மங்கை மன்னனுக்கு மணவாளனாக காட்சி கொடுத்து திருமந்திரம் உபதேசம் விளைந்த பதியும் இங்கு காணலாம். (திருமங்கை, தொண்டரடிப்பொடி, திருப்பாணன் ஆகிய முப்பெரும் ஆழ்வார்களை ஈன்ற நாட்டில் அடங்கிய பகுதி) இத்தகைய சிறப்பியல்புகளுடன் சிறப்புகட்கெல்லாம் சிகரம் வைத்ததுபோல் 108 இல் பெரும்பான்மையான 40 திவ்ய தேசங்களைத் தன்னகத்தே கொண்டு திகழ்கிறது.\r\n\r\n     இந்தச் சோழநாடு என்பது எங்குள்ளது? இன்றைய மாவட்டப்பிரிவினைகளில் புத்தம்புது பெயர் சூடித் திகழும் மாவட்டங்களைக் கொண்ட நம் தமிழகத்தே சோழநாடு, பாண்டி நாடு என்று இந்த நாடுகளை அடையாளங்கண்டு கொள்வதென்பது எங்ஙனம்? எது சோழநாடு, இதன் எல்லைகள் எங்கிருந்து துவக்கம், ஈரிருபதாஞ் சோழம் என்றனரே அந்தச் சோழநாடு எங்கே என்று கேட்கும் அவலம் ஒரு காலத்தில் வந்துவிடும் என்று எண்ணித்தானோ என்னவோ நம் முன்னவர்கள் சோழநாட்டிற்கு எல்லைச் சொல்லிச் சென்றுள்ளனர்.\r\n \r\n\r\n     கடல் கிழக்கு தெற்கு கரை பொரு வெள்ளாறு\r\n          குடதிசையிற் கோட்டைக்கரையாம் - வடதிசையி\r\n     வோனாட்டு பண்ணை இருபது நாற்கதஞ்\r\n          சோனாட்டுக்கு எல்லையெனச் செப்பு\r\n                                   - பெருங்கதை\r\n\r\nஇப்பேர்ப்பட்ட சோழநாட்டில் 40 திவ்ய தேசங்கள் எங்குள்ளது. இதனையும் பின்வரும் பாடல் மூலம் நம்முன்னோர்கள் காட்டிப் போயுள்ளனர்.\r\n\r\n     உயர் திருவரங்கம் உறையூர் தஞ்சை\r\n          அயர் வகற்றிடும் அன்பில் கரம்பனூர்\r\n     புகழ் வெள்ளறை புள்ளம் பூதங்குடி\r\n          அந்தமில் பேர்நகர் ஆதனூர் அழுந்தூர்\r\n     போதமருட் சிறுபுலியூர்ச் சேறை\r\n          மாதலைச்சங்க நான்மதியங் குடந்தை\r\n     விரவு கண்டியூர் விண்ணகர் கண்ண\r\n          புரமுடனாலி பொன்னாகை நறையூர்\r\n     நத்துநந்தி புரவிண்ணகர மிந்தளுர் திருச்\r\n          சித்திரகூடஞ் சீராம விண்ணகரம்\r\n     கூடலூர் கண்ணங்குடி கண்ணமங்கை\r\n          வீடருள் கவித்தலம் வெள்ளியங்குடி\r\n     வண்ண மணி மாடக்கோவில் வைகுந்த\r\n          விண்ணகரம் மரிமேய விண்ணகரம்\r\n     திருத்தேவ னார்த்தொகை சிறந்த தாயவண்\r\n          புருடோத்தமஞ் செம்பொன் செய்கோயிலே\r\n     பாவனத் தெற்றியம்பலம் பல மணிக்கூடங்\r\n          காவளம் பாடிக் கவின் வெள்ளக்குளம்\r\n          துதி பார்த்தன் பள்ளிசேர், சோழநாட்டுப்\r\n     பதியதோர் நாற்பதும் பணிந்து போற்றுவோம்.\r\n     \r\n\r\n**திருவரங்கம் என்னும் ஸ்ரீரங்கம்**\r\n\r\nஇரும்பு அனன்று உண்ட நீரும் * போதரும் கொள்க * என்-தன்\r\nஅரும் பிணி பாவம் எல்லாம் * அகன்றன என்னை விட்டு **\r\nசுரும்பு அமர் சோலை சூழ்ந்த * அரங்க மா கோயில் கொண்ட *\r\nகரும்பினைக் கண்டுகொண்டு * என் கண்-இணை களிக்குமாறே\r\n                     -திருக்குறுந்தாண்டகம் TKT.13.\r\n\r\n     எந்நேரமும் வண்டுகள் ஆர்ப்பரித்துக் கொண்டிருக்கும் அழகிய சோலைகள் சூழ்ந்த அரங்கத்தில் பள்ளிகொண்ட கரும்பாகிய என் அரங்கனைக் கண்ட மாத்திரத்தில், சூடான இரும்பில் பட்ட நீர் எவ்வாறு வேகமாக உட்கவரப்பட்டு காணாமல் போகிறதோ அதுபோல், என் பாவமெல்லாம் என்னைவிட்டு பறந்தோடிவிட்டது என்று திருமங்கையாழ்வாரால் பாடிப் பரவசித்து மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட\r\nஇத்தலம் இன்றைய இந்தியாவிலேயே மிகச் சிறப்பான தலமாகும். \r\n\r\n     திருமாலின் திவ்ய தேசங்கள் 108ல் இத்திருவரங்கம் தலையாயது சோழநாட்டுத் திருப்பதிகளுள் முதன்மையானது. ஸ்ரீவைஷ்ணவ திவ்யதேசங்களில் முதன்மை ஆனதாகவும், ‘கோவில்’ என்றாலே அது திருவரங்கம் என்று பெயர் பெற்றதும், பூலோக வைகுந்தம் என்று பெயர் பெற்றதும் போக மண்டபம் என்றும் சில சிறப்புகள் ஆகும்.\r\n\r\n21 கோபுரங்கள், 7 சுற்று பிரகாரங்கள், சுமார் 54 சன்னதிகள், 156 ஏக்கர் நிலப்பரப்பில், என்று சொல்லிக்கொண்டே போகலாம். இந்தியாவிலேயே மிக பெரிய ராஜகோபுரம் (சுமார் 236 அடி உயரமும், 13 நிலைகளும்) ஆகும். அஹோபில ஜீயர் அவர்களின் கடும் முயற்சியால் இந்த ராஜகோபுரம் கட்டப்பட்டது.\r\n\r\nஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்று. திருவரங்கம், நாங்குநேரி, ஸ்ரீமுஷ்ணம், திருவேங்கடம், புஷ்கரம், நைமிசாரண்யம், பத்ரிநாத், முக்திநாத் ஆகிய எட்டுத் திருத்தலங்களும்  ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களாகும். (இவற்றில், புஷ்கரம், ஸ்ரீமுஷ்ணம் இரண்டும் 108 திவ்யதேசங்களில் கிடையாது).\r\n\r\nதிருவரங்கம், ஸ்ரீவைகுந்ததில் இருந்து விழுந்த ஒரு துளி என்று சொல்வதுண்டு. இந்த கோவிலுக்குள் பாவம் தீர்க்கும் சந்திர தீர்த்தம் உள்ளது.\r\n\r\nமூலவர் ரங்கநாதர் கர்பகிரகத்தின் மேல் உள்ள தங்க கோபுரத்தின் தெற்கு பக்கம் பரவாசுதேவர் தங்க விக்ரஹம் உள்ளது.\r\n\r\nமூலவர் உத்சவர் இருவருக்கும் ரேவதி நக்ஷத்திரம். தாயாருக்கு உத்திரநக்ஷத்திரம்.\r\n\r\nஇங்கு தாயார் சன்னதியில் உற்சவர் தவிர இரண்டு மஹாலக்ஷ்மி தாயார்கள் ஒருவர் பின் ஒருவராக காட்சி அளிப்பர். இவர்களில் ஒருவர், முஸ்லீம் மன்னர்கள் படையெடுப்பின் போது மறைத்து வைக்கப்பட்டு, பின் ஒருநாள் காணப்பெற்று மீண்டும் சன்னதியில் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nமேட்டு அழகிய சிங்கர் சன்னதி, தாயார் சன்னதி அருகில் உள்ளது, இங்கே தான் கம்ப ராமாயணம் அரங்கேற்ற மண்டபமும் உள்ளது. மருத்துவக் கடவுளான தன்வந்த்ரிக்கு இங்கு தனி சன்னதி உள்ளது. சக்ரத்தாழ்வார், கருடாழ்வார், ராமானுஜர், தேசிகன், கருடமண்டபம் என்று சேவிக்க வேண்டிய பல சந்நதிகள் உள்ளன.\r\n\r\nஸ்ரீரங்கவிமானம், தேவர்கள், அசுரர்கள், மனிதர்கள் என்று யார் தன்னை பிரதக்ஷிணம் செய்தாலும், அவர்களுக்கு மிக உயர்ந்த பலனைக் கொடுப்பதாக, பிரம்மாண்ட புராணம் கூறுகிறது. இந்த விமானத்தை 24 முறை சுற்றி வந்தவன் ஒரு கோடி காயத்திரி மந்திரம் சொன்ன பலனை அடைகிறான் என்றும் அதே புராணம் கூறுகிறது. இரண்டு முறை சுற்றி வந்தால், எல்லா லோகங்களையும் சுற்றிவந்த பலன் கிடைக்கும். இந்த ரங்க விமானத்தை தரிசிப்பது, நமஸ்கரிப்பது மற்றும் சுற்றி வருவது என்பவைகளை பக்தியுடன் செய்தால், இந்த உலகவாழ்க்கையில் இருந்து விடுதலை அழித்து மோக்ஷம் தருவதாக, எம்பெருமான் தாயாரிடம் சொல்லிக்கொண்டு இருந்ததை தான் கேட்டதாக, ப்ரஹ்மா சொல்வது இந்த புராணத்தில் வருகிறது.\r\n\r\nஸ்தல புராணம்\r\n\r\n     இத்தலம் பற்றி எண்ணற்ற புராணங்களும், வடமொழி நூற்களும் பண்டைத் தமிழ் இலக்கியங்களும் விவரங்களை வாரியிறைக்கிறது. இங்கு பள்ளி கொண்டுள்ள பெருமாள் சத்தியலோகம் எனப்படும்\r\nபிரம்மலோகத்தில் பிரம்மதேவனால் தினமும் பூஜிக்கப்பட்ட திருவாராதனப்பெருமாள் ஆவார்.\r\n\r\n     இப்பூவுலகில் சூரிய குலத்தில் வந்த மனு குமாரரான இட்சுவாகு என்னும் மன்னன் பிரம்மனைக் குறித்து கடுந்தவமியற்றினான். இவன் தவத்தை மெச்சிய பிரம்மன் இவனுக்கெதிரில் தோன்றி வேண்டிய வரம் கேள் என்றான். அதற்கு இட்சுவாகு, பிரம்மனே, உம்மால் தினந்தோறும் பூஜிக்கப்படும் திருமாலின் திருவாராதன விக்ரகமே எனக்கு வேண்டுமென்று கேட்க பிரம்மனும் மறுப்பின்றி வழங்கினான். அப்பெருமானை அயோத்திக்கு கொணர்ந்த இட்சுவாகு பூஜைகள் நடத்தி வந்தான். திருப்பாற்கடலில் பள்ளிகொண்ட வண்ணத்தில் உள்ள இப்பெருமானே இட்சுவாகு மன்னன் முதல் இராம பிரான் வரையில் உள்ள சூரிய குலமன்னரெல்லாம் வழிபட்டு வந்த குலதெய்வமாயினான். இட்சுவாகு மன்னனால் விண்ணுலகில் இருந்து இங்கு கொண்டுவரப்பட்டு அவன் குலத்தோர்களால் பூஜிக்கப்பட்டு பின்பு எல்லோருக்கும் உரியவனான். இப்பெருமாள் இட்சுவாகுவால் கொணரப்பட்டதால் இப்பெருமாள் இட்சுவாகு குலதனம் என்றே அழைக்கப்பட்டார்.\r\n\r\n     திரேதா யுகத்தில் இராமாவதாரம் மேற்கொண்ட திருமால் இராவணனையழித்து, அயோத்தியில் பட்டம் சூட்டிக் கொண்டார். இலங்கையிலிருந்து தன்னுடன் போந்த வீடணனுக்கு விடைகொடுத்து\r\nஅனுப்பும்போது, தன் முன்னோர்களால் பிரம்மனிடமிருந்து கொணரப்பட்ட இந்த திருவாராதனப் பெருமாளை வீடணனுக்கு (விபீஷணனுக்கு) சீதனமாக கொடுத்தார். வீடணன் இப்பெருமாளைப் பெற்றுத் திரும்பியதை வால்மீகி தமது இராமாயணத்தில்\r\n\r\n     விபிஷனோபி தர்மாத்மா ஸஹ தைர் நைர்ருதைர்ஷபை\r\n     லப்தவா குலதனம் ராஜா லங்காம் ப்ராயாந்த மஹாயா\r\n\r\n     என்று கூறுகிறார். (வால்மீகி இராமாயணம் யுத்த காண்டம் 128 வது ஸர்க்கம், 87 வது சுலோகம்.)\r\n\r\n     மிக்க பயபக்தியுடன் ப்ரணா வாக்ருதி என்ற விமானத்துடன் அப்பெருமானை எழுந்தருளச் செய்து இலங்கைக்கு வீடணன் கொண்டுவருங்காலை, வண்டினம் முரல, குயில் கூவ, மயிலினம் ஆட,\r\nசெழுநீர் சூழ தன் சிந்தைக்கு இனிய அரங்கமாகத் தோன்றின, இந்த காவிரி, கொள்ளிட நதிகட்கிடையில் பள்ளி கொள்ள விரும்பிய திருமால் வீடணனுக்கு சற்றுக் களைப்பையும் அசதியையும் உண்டு பண்ண வீடணன் இப்பெருமாளை இவ்விருநதிக்கிடைப்பட்ட இவ்விடத்தில் சற்றே கிடாத்தினான். அம்மட்டே தன் உள்ளங்கவர்ந்த இடமாதலால் அசைக்க இயலா அளவிற்கு வீடணன் செல்ல வேண்டிய தென்றிசை நோக்கி இன்றுள்ள வடிவில் பள்ளி கொண்டார். வீடணனோ விழுந்தான், தொழுதான், அழுதான், அலற்றினான். ஆற்றொன்னாமையால் அலமந்தான். இப்பகுதியை ஆண்டுவந்த சோழமன்னன் தர்ம வர்மன், என்பவன் இந்நிகழ்ச்சியை அறிந்து ஓடிவந்து பெருமாளையும் தொழுதுவிட்டு வீடணனுக்கு ஆறுதல் கூறினான். பித்துப் பிடித்த நிலையில் சின்னாட்கள் இங்கு தங்கியிருந்த வீடணணின் கனவில் வந்த எம்பெருமான் தான் இவ்விடத்தே பள்ளிகொள்ளத் திருவுள்ளம் பற்றியதை தெரிவித்து, நீ செல்லக்கூடிய பாதையை நோக்கியே நான் பள்ளி கொண்டுள்ளேன். கவலை வேண்டாம் என்று கூறி,\r\nஆண்டுக்கொருமுறை வந்து தன்னை வழிபட்டுச் செல்லுமாறும் அருளினார்.\r\n\r\nஇதைத்தான் தொண்டரடிப் பொடியாழ்வார்\r\n\r\n     “குடதிசை முடியை வைத்து\r\n          குணதிசை பாதம் காட்டி\r\n     வடதிசை பின்பு காட்டி\r\n          தென்திசை இலங்கை நோக்கி\r\n     கடல்நிறக் கடவுள் எந்தை\r\n          அரவணைத் துயிலுமா கண்டு\r\n     உடல் எனக்கு உருகு மாலோ\r\n          என் செய்கேன் உலகத்தீரே” என்பார்.\r\n          \r\n     பின்னர் தர்மவர்மன் அவ்விமானத்தைச் சுற்றி சிறிய கோவில் எழுப்பி வழிபாடு செய்ய ஆவன செய்தான். இக்கோவில் காவிரியாற்றின் வெள்ளப்பெருக்கால் சிதல மடைந்து, மண் அரித்துக்காடு சூழ்ந்து யாருக்கும் தெரியாவண்ணம் மறைந்து இருக்கையில் தர்மவர்மாவின் மரபில் வந்த கிள்ளி வளவன் இக்காட்டிற்கு வேட்டையாட வந்து ஒரு மர நிழலில் தங்கியிருக்கும்போது அம்மரத்தின் மீதிருந்த கிளி ஒன்று வைகுண்டத்தில் உள்ள மகாவிஷ்ணுவின் கோவிலான திருவரங்கம் இருந்த இடம் இது. இப்போதும் அக்கோவிலைக் காணலாமெனத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லியது. இதைக்கேட்டுப் பலவிடத்தும் தேடியலைந்தும் கோவிலைக்காணாது அயர்ந்த கிள்ளிவளவனின் கனவில் தன் இருப்பிடத்தை எம்பெருமான் தானே காட்டியருளினார். அவ்விடத்தைக் கண்ட கிள்ளி வளவன் மெய்சிலிர்த்து தொழுது நின்று மீளவும் மதிலும் கோபுரமும் எழுப்பினான். இவனுக்குப் பின் வந்த சோழ மன்னர்கள், பாண்டிய மன்னர்கள், விஜயநகர மன்னர்கள், ஆழ்வார்கள், ஆச்சார்யார்கள் ஆகியோரின் தொடர்பணியால் இன்று உள்ள அளவு உயர்ந்தோங்கி செம்மாந்து நிற்கிறது திருவரங்கம்.\r\n\r\nதெற்கு நோக்கி\r\n\r\nதென்திசை நோக்கி பள்ளி கொள்ளும் (பெருமாள் திருமொழி 1.10) என்று குலசேகர ஆழ்வார் சொல்வது போல், எம்பெருமான் தனக்குப் பிரியமான விபீஷ்ணன் வாழும் தெற்கு திசையை நோக்கி கண்வளர்ந்து அருள்கிறார்.\r\n\r\nமணவாளனான திருவரங்கன் பள்ளிகொண்டு இருக்கையில் தெற்கு திசையை நோக்கி கடாக்ஷித்து கொண்டு இருப்பது மணமகளான ஆண்டாளுக்காகவே மட்டும் என்றும் சொல்வதுண்டு. வேதாந்த தேசிகன் என்னும் ஆச்சார்யர் தன்னுடைய கோதா ஸ்துதி (11) என்ற நூலில், தெற்கு திசை பெருமை பெற்றதே ஆண்டாள் திருவரங்கதிற்கு தெற்கு திசையில் அமைந்துள்ள ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் அவதரித்ததால் தான் என்கிறார்.\r\n\r\nநம்பெருமாள் பெயர் காரணம்\r\n\r\nஸ்ரீரங்கத்தில் எழுத்தருளியிருக்கும் ரங்கநாதரின் மூலவரின் திருப்பெயர் “பெரிய பெருமாள்” என்பது அனைவரும் அறிந்ததே! ஆனால் உற்சவரான அழகிய மணவாளனுக்கோ “நம்பெருமாள்” என திருப்பெயர். கலாப காலத்தில், திருவரங்கத்தில் உற்சவரை போலவே ஒரு திருமேனியை செய்து, அந்த மூர்த்திக்கு திருவாராதனம் செய்து வந்தனர். கலாப காலம் முடிந்த பின்னர், அழகிய மணவாளனையும் திருவரங்கம் எழுந்தருள, எவர் உண்மையான உற்சவ மூர்த்தி என்று கண்டுபிடிக்க அரும்பாடு பட்டனர்.\r\n\r\nஅச்சமயத்தில்,வயது முதிர்ந்த, கண் பார்வை இல்லாத ஸ்ரீ வைஷ்ணவ வண்ணான் தான் உற்சவ மூர்த்தியின் திருமஞ்சன தீர்த்தம் மூலமாக கண்டுபிடித்தார் எனவும், அவர் தான் “நம்பெருமாள்” என் உற்சவ மூர்த்திக்கு பெயர் சூடியதாக என்பதை பல்வேறு சரிதம் மூலம் அறிகிறோம்.\r\n\r\nஒரு சலவை தொழிலாளி இது தான் “நம் பெருமாள்”என சொன்னதை, அரங்கன் அடியார்கள் ஒப்புக்கொண்ட நாள் வைகாசி 17. ராமன் 14 ஆண்டுகள் வனவாசம் சென்றான். ஆனால் திருவரங்கத்தில் எழுந்தருளி இருக்கும் அழகிய மணவாளனோ 48 ஆண்டுகள் வனவாசம் சென்றான்.\r\n\r\n1310 ஆம் ஆண்டு மாலிக் கபூர் படையெடுப்பின் போது, திருவரங்கத்தின் உற்சவர் அழகிய மணவாளன் கவர்ந்து செல்லப்பட்டார். உள்ளூர் பெருமக்கள், கரம்பனூர் பின்சென்றவல்லி மற்றும் அரையர்கள் ஆகியோர் 8 ஆண்டுகள் முயற்சிகள் பல செய்து டெல்லி வரை சென்று அழகிய மணவாளனை மீட்டு வந்தனர்…\r\n\r\nஆனால், 1323 ஆம் ஆண்டு முகம்மது பின் துக்ளக்கின் படையெடுப்பின் போது, பிள்ளை லோகாச்சாரியார் என்கிற வைணவப் பெரியவர் மூலவர் ரங்கநாதரையும், ரங்கநாயகியையும் சுவர் எழுப்பி மறைத்துவிட்டு, உற்சவர் அழகிய மணவாளனை பாதுகாக்க வேண்டி தம்முடன் எடுத்துக்கொண்டு தெற்கு நோக்கி நீண்டதொரு பயணத்தை மேற்கொண்டு கி.பி. 1371ஆம் ஆண்டு (பரீதாபி ஆண்டு-வைகாசி மாதம் 17ஆம்நாள்) திருவரங்கத்திற்கு 48 ஆண்டுகள் கழிந்து மீண்டும் எழுந்தருளினார். இதுவே அரங்கனின் வனவாசம் என்று வர்ணிக்கப்படுகிறது.\r\n\r\n1323 ஆம் ஆண்டு சென்ற அழகிய மணவாளன், 48 ஆண்டுகள் கழித்து மீண்டும் திருவரங்கம் வந்தபோது கிட்டத்தட்ட அனைவரும் அவரை மறந்தே விட்டனர். ஏற்கனவே படையெடுப்பின் போது பலர் கொல்லப் பட்டதால், வந்தவர் திருவரங்கத்தில் இருந்த அசல் அழகிய மணவாளன் தான என்கிற சந்தேகம் அனைவருக்கும் ஏற்பட்டது.\r\n\r\nதங்கள் சந்தேகத்தை எப்படி தீர்த்துக்கொள்வது என்று வழி தெரியாது தவித்தனர். அப்போது அவர்களுக்கு ஒரு தகவல் கிடைத்தது. பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு அழகிய மணவாளனின் வஸ்திரங்களை துவைத்த ஈரங்கொல்லி (சலவைத் தொழிலாளி) ஒருவர் இருப்பதாகவும், அவரிடம் சென்றால் இதற்கு ஏதேனும் விடைக்கிடைக்கலாம் என்றும் தெரிந்தது. அந்த சலவைத் தொழிலாளிக்கு வயது 90 என்பது மட்டுமல்ல அவருக்கு இரண்டு கண்களிலும் பார்வை வேறு கிடையாது.\r\n\r\nஇவர்கள் வந்த நோக்கத்தை தெரிந்த கொண்ட அந்த தொழிலாளி, “கவலைப்படாதீர்கள்… எனக்கு புறக்கண் தான் இல்லையே தவிர அரங்கன் தந்த அகக்கண் இன்னமும் உள்ளது” என்று கூறியவர், “அரங்கனின் மேனியில் கஸ்தூரி அதிகளவு , பயன்படுத்தப்பட்டு இருக்கும். அவரது ஆடையை நான் துவைப்பதற்கு முன், அந்த ஆடையை நனைத்து அதை பிழிந்து அந்த நீரை பருகிவிட்டே தான் ஒவ்வொரு முறையும் சலவை செய்வது வழக்கம், எனவே அரங்கனுக்கு திருமஞ்சனம் (அபிஷேகம்) செய்துவிட்டு அந்த ஈர ஆடையை என்னிடம் கொடுங்கள் போதும்!” என்றும் கூறினார்.\r\n\r\nஅவர்களும் அதே போன்று அரங்கனுக்கு திருமஞ்சனம் செய்து ஈர ஆடையை தர, அதை கண்களில் ஒற்றிக்கொண்டு பிழிந்து பருகிய அந்த சலவைத் தொழிலாளி, “இவரே நம் பெருமாள்!” என்று உற்சாகத்துடன் கூக்குரலிட்டார். அன்று முதல் தான் திருவரங்கத்தில் உற்சவருக்கு ‘நம்பெருமாள்’ என்று பெயர் ஏற்பட்டது.\r\n\r\nஇந்து கோவில்கள் சிதைப்பு மற்றும் திரு அரங்கன் உலா வந்த இந்த 48 ஆண்டுகள் பற்றிய முழு வரலாற்று தகவல் ஶ்ரீவேணுகோபாலன் அவர்கள் எழுதிய ” திருவரங்கன் உலா” என்ற புத்தகமாக வந்துள்ளது…\r\n\r\nஅழகியமணவாளன்\r\n\r\nஇப்பெருமானுக்கு அழகிய மணவாளன் என்பதும் ஒரு திருநாமம். அதாவது இவர் மிகவும் அழகான மாப்பிள்ளை ஆவார். எனவேதான் அழகிய மணவாளர் ஆனார். ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின் ஆண்டாளையும், உறையூர் கமலவல்லி நாச்சியாரையும் இவர் அழகான மாப்பிள்ளை திருக்கோலத்தில் ஏற்றுக் கொண்டார்.  திருவரங்கனுக்கு ஏழு நாச்சிமார். அவர்கள்,\r\n1. ஸ்ரீ தேவி\r\n2. பூமாதேவி\r\n3. ரங்கநாச்சியார் (தனிக்கோவில் நாச்சியார்)\r\n4. கோதை என்னும் ஆண்டாள் (இவர் பெரியாழ்வாரின் திருமகள்)\r\n5. கமலவல்லி நாச்சியார் (உறையூர் நாச்சியார், பங்குனி உத்திரதிருவிழா 6ம் நாள் உறையூரில் சேர்த்தி )\r\n6. சேரகுலவல்லி நாச்சியார் (இவர் குலசேகர ஆழ்வாரின் திருமகள், ஸ்ரீராமநவமி அன்று சேர்த்தி)\r\n7. துலுக்கநாச்சியார் (டெல்லி பாதுஷாவின் மகள், எம்பெருமான் மீது தீராத அன்பு, அதனாலேயே இங்கு பெருமாளுக்கு ரொட்டி நிவேத்யம் )\r\n\r\nதிருவரங்கம் திருச்சுற்றுகள் (பிரகாரங்கள்)\r\n\r\nதிருவரங்கம் சப்த பிரகாரங்கள் என்று ஏழு திருச்சுற்றுக்கள் ஏழு மதில்கள் கொண்டு அமைக்கப்பட்டு இருப்பதாக பல நூல்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.  ஏழு உலகங்கட்கு உண்டான பெயர்களையே இந்த ஏழு மதில்கட்கு வைத்திருப்பதும், பூலோகத்திலிருந்து ஒவ்வொரு உலகமாக கடந்து சென்றால் ஏழாவது உலகமாக சத்திய லோகம் என்றும் சொல்வது போல் சத்யலோகத்தில் இருந்த வந்த எம்பெருமான் ஏழாவது திருச்சுற்றில் எழுந்தியருளி உள்ளான்.\r\n\r\n1. பூலோகம்:\tராஜ வீதி, சித்திரை வீதி\tகடைகள் வீடுகள்\tகண்ணன் சந்நிதி, ஆஞ்சநேயர் கோவில்\tவானமாமலை மண்டபம்\r\n\r\n2. புவர் லோகம்:\tதிருவிக்ரமன் திருவீதி, உள்திருவீதி / உள்வீதி / உத்திர வீதி, ஸ்ரீரங்க நாராயண ஜீயர் மடம் (இராமானுஜர் தங்கி இருந்து திருவரங்கம் கோவில் நிர்வாகம் செய்த மடம்), அஹோபில மடம், மணவாள மாமுனிகள் மடம், யானை கட்டும் மண்டபம்\r\n\r\n3. சுவர் லோகம்:\tநான்முகன் கோட்டை வாசல், அகளங்கன் திருச்சுற்று, சோழமன்னன் அகளங்கன் கட்டிய மதில்\tதாயார் சன்னதி, ஆண்டாள், சக்கரத்தாழ்வார், வேணுகோபால கிருஷ்ணர், மேட்டழகியசிங்கர் (நரசிங்கப் பெருமாள்), தொண்டரடிப் பொடியாழ்வார்,திருப்பாணாழ்வார், கூரத்தாழ்வார், இராமானுஜர், பிள்ளைலோகாச்சார்யார், தேசிகன்\tஎம்பெருமான் திருஷ்டி கழிக்கும் (திருவந்திக் காப்பு) நாலுகால் மண்டபம், ஸ்ரீரங்க விலாச மண்டபம், வஸந்த மண்டபம், கம்பர் மண்டபம், ஆயிரங்கால் மண்டபமும் அதன் நடுவே உள்ள திருமாமணி மண்டபமும்\tவைகாசி திருவிழா வசந்த மண்டபத்தில் நடக்கும்; திருமாமணி மண்டபத்தில் மார்கழி மாதம் வைகுண்ட ஏகாதசியன்று தொடங்கும் திருவாய்மொழித் திருநாள் உற்சவம் நடக்கும்\r\n\r\n4. மஹர் லோகம்: திருமங்கை மன்னன் சுற்று, ஆலிநாடான் வீதி கார்த்திகை கோபுர வாசல்\tதிருமங்கை ஆழ்வார் கட்டிய மதில், சொர்க்க வாசல் , சந்திர புஷக்ரணி, பிரசாதம் விற்கும் இடம்\tதன்வந்திரி, கருடாழ்வார், முதலாழ்வார்கள் மூவர், நம்மாழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், திருக்கச்சி நம்பிகள் சன்னதிகள், பரமன் மண்டபம்\r\n\r\n5. ஜநோ லோகம்: ஆர்யபட்டர் வாசல், குலசேகரன் திருச்சுற்று\t102 தங்கமுலாம் பூசப்பட்ட தகடுகள் பதிக்கப்பட்ட துவஜஸ்தம்பம் (கொடிமரம்), உள்கோடை மண்டபம், பரமபதவாசல், டோலோத்ஸ்வ (ஊஞ்சல் உற்சவம்) மண்டபம்\r\n\r\n6. தபோ லோகம்: ராஜ மகேந்திரன் திருச்சுற்று, நாழிகேட்டான் வாசல்\tராஜமகேந்திர சோழனால் கட்டப்பட்டது. யாகசாலை, கண்ணாடி அறை, திருப்பரி வட்டாரங்கள் வைக்குமிடம்\tசேனை முதலியார் சன்னிதி, துலுக்க நாச்சியார் சன்னிதி\tகிளி மண்டபம் குடும்பத்துடன் விஜயரங்க சொக்கநாத நாயக்கர் காட்சி; மணவாள மாமுனிகள் ஸ்ரீசைலேச தனியனை பெற்றது; கற்பூரப் படியேத்தம், கார்த்திகை மாதம் கைசிக ஏகாதசியன்று நடைபெறும்.\r\n\r\n7. சத்திய லோகம்: திருஅணுக்கன் திருவாசல்\tசோழமன்னன் தர்மவர்மன் கட்டியது\tதிருவரங்கன் கருவறை (மூலஸ்தானம்)\tரங்கமண்டபம் / காயத்ரி மண்டபம். இதில் உள்ள 24 தூண்கள் காயத்ரி மந்திரத்தின் 24 எழுத்துக்களாக கூறுவர்.\r\n\r\nதிருவிழாக்கள்\r\n\r\nதிருவரங்கத்தில் எல்லா நாட்களும் திருநாட்களே. வருடத்தில் 300 நாட்களுக்கு மேலாக இங்கு ஏதாவது உற்சவம் நடந்து கொண்டே இருக்கும். தை, மாசி, மற்றும் சித்திரை என்ற 3 பிரம்மோத்ஸவங்கள், வைகுண்ட ஏகாதசி, மாசி மாத தெப்ப திருவிழா என்று பல விழாக்கள் இருந்தாலும், சிலவற்றை இங்கே காண்போம்.\r\n\r\nவைகுண்ட ஏகாதசி\r\n\r\nபகல் பத்து மற்றும் இராப்பத்து என்று இரண்டு பத்து நாட்களில் எம்பெருமான் முன்னிலையில் திவ்யப்ரபந்த பாசுரங்களை சேவிப்பார்கள். இது பற்றி மேலும் இங்கே காணலாம். திருவரங்க திருநாள் என்று ஆசையுடன் அழைக்கப்படும் இந்த வைகுந்த ஏகாதசி விழா முடிந்தவுடன், மீண்டும் அடுத்த ஆண்டும் இந்த விழாவை சேவிக்க வேண்டும் என்ற பிரார்த்தனையுடன் முடிப்பார்கள்.\r\n\r\nதிருவரங்க திருநாளும் நிறைந்தது. அரங்கன் சேவையில் திரண்ட மக்கள் மனமும் கரைந்தது. அழகாய் ஆபரணங்கள், மிடுக்காய் நடை, அசைந்து ஏறிய படியேத்தம், இனிய வீணை ஏகாந்தம், கானம் குளிர்ந்த அரை சேவை, பரவசமான பரமபதவாசல் திறப்பு, காண கண் கோடி வேண்டிய முத்தங்கி, ரத்தினங்கி சேவைகள், நளினமான நாச்சியார் திருக்கோலம், மின்னலென வந்த கைத்தல சேவை, துல்லியமான வையாளி – வேடுபறி, பொங்குபுனல் தீர்த்தவாரி, அவபிரத ஸ்நானமாய் கண்டருளிய திருமஞ்சனம், ஆசை ஆசையாக ஆழ்வாருக்கு தன்னுடைசோதியை காட்டிக் கொடுத்த மோக்ஷானுபவம், ஆழ்வார்- ஆச்சார்ய புருஷர்களின் குழாமும் அவர்களுக்கு அளித்த மரியாதையும், கொட்டும்- தட்டும்-முட்டும்-மங்களவாத்ய முழக்கமும், அலங்கார அன்னமும், திருப்பாவாடை பிரசாதமும், வெள்ளிச் சம்பா அமுதுபடியும், செல்வர் அப்பமும், உருப்படி வடையும் இனிதாக கண்டருளி, பகலில் சாதராவும், இரவில் பனி சல்லாவும், குளிர் தெரியாத வெட்டிவேர் சப்பரமும், கண் திருஷ்டி படுமோ என்று எடுத்த திருவந்தி காப்பும், சிம்ம, ஸர்ப கதி நடையும், நாலாயிரமும் சேவி மடுத்த நம்பெருமாளின் சேவை இதே போல் இனி அடுத்த வருடமும் நமக்கு கிடைக்க அவரை ப்ரார்த்திப்போம்.\r\n\r\nஅரையர் சேவை\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் காலத்திலும் சரி, நாதமுனிகள் காலத்திலும் சரி, திருவரங்கத்தின் பெருவிழாவாக, மார்கழித் திருவிழா முத்தமிழ் விழாவாகவே மலர்ந்திருந்தது. இந்த மூன்று தமிழையும் உள்ளடக்கிய ஒரு தொண்டு “அரையர் சேவை” என்று அழைக்கப்படுகிறது. அரையன் என்றால் அரசன் என்று பொருள். (புள் அரையன் – கருடன்). இப்பொழுது தமிழகத்தில் திருவரங்கம் திருவில்லிபுத்தூர்,ஆழ்வார் திருநகரி ஆகிய திருத்தலங்களில் இக்கலை வடிவம் நிகழ்த்தப்பட்டு வருகிறது. திருவரங்கத்தில் வைகுண்ட ஏகாதசிக்கு முன்பாகவும் பின்பாகவும் இந்த அரையர் சேவை நடக்கும். நாதமுனிகள் ஆழ்வார்களின் பாசுரங்களைப் பரப்புவதற்காக தமது மருமக்களாகிய மேலை அகத்து ஆழ்வான், கீழை அகத்து ஆழ்வான் ஆகிய இருவருக்கும் இசையுடன் பாசுரங்களைக் கற்றுக் கொடுத்தார். அவர் வழியினர்களே, இசை நாடக அபிநயத்தோடு பாசுரங்களைப் பாடும் அரையனக்கியமான விஷயம் மேடை இருக்காது. இறைவன் முன்னால் பிரபந்தப் பாடல்களைப் இசையோடு பாடுவார்கள். அவர்கள் கையில் உள்ள ஒரு தாளத்திற்கு நாதமுனிகள் என்று பெயர். ஒரு தாளத்திற்கு நம்மாழ்வார் என்ற பெயர். தலையில் வெல்வெட்டால் செய்யப்பட்ட குல்லாய் அணிந்திருப்பார்கள்.\r\n\r\nநாதமுனிகள் பேரரான ஆளவந்தார் தம்முடைய குமாரனுக்கு திருவரங்கப் பெருமாள் அரையர் என்று பெயர் சூட்டி னார். திருவரங்கப் பெருமாள் அரையர் ராமானுஜரின் ஐந்து ஆசிரியர்களில் ஒருவர் .இந்த அரையர்கள் திருவரங்கத்தில் முத்தமிழ் கைங்கரியத்தைச் செய்வதற்காகவே இருந்தனர். ‘‘வரம் தரும் பெருமாள் அரையர்” ‘‘நாத வினோத அரையர்” என்ற அருளப் பாடுகள் உண்டு.\r\n\r\nராமானுஜர் காலத்தில் இப்பெருவிழாவில் பல மாற்றங்கள் நடந்தன. இராமானுஜர் காலத்தில் திருவரங்கத்து அமுதனார் என்கின்ற ஆசாரியர் பிரபன்ன காயத்ரி என்று சொல்லப்படுகின்ற 108 கட்டளைக் கலித்துறை பாசுரங்களால் ஆன அந்தாதி நூலை இயற்றினார். அந்த நூலுக்கு ராமானுஜ நூற்றந்தாதி என்று பெயர். அதில் ஆழ்வார்களின் பெருமையும், ராமானுஜரின் பெருமையும், வைணவத் தத்துவங்களும் பொதிந்திருக்கும்.\r\n\r\nஅரங்கனின் திருவுள்ளப்படி, வைகுண்ட ஏகாதசி திருவிழாவின் நிறைவு நாளில், இயற்பா சேவிக்கும் நாளில், ராமானுஜ நூற்றந்தாதியையும் சேர்ந்து சேவிக்கும் வழக்கம் ராமானுஜர் காலத்தில் வந்தது. அதுமட்டுமின்றி எல்லா ஆழ்வார்களின் திருவுருவங்களும் உருவாக்கப்பட்டன. இனி வருடாவருடம் நம்மாழ்வார் விக்கிரகத்தை திருநகரியில் இருந்து எழுந்தருளச் செய்வது சிரமம் எனக் கருதி எல்லா ஆழ்வார்க ளையும் ஸ்ரீரங்கத்தில் பிரதிஷ்டை செய்தார். இது உடையவர் செய்த ஏற்பாடு.\r\n\r\nதிருவரங்கத்தில் வைகுண்ட ஏகாதசியில் பெருமாள் வெளியில் வரும் பொழுது நான்கு நடையில் வருவதை நம்மால் தரிசிக்க முடியும். திருவரங்கப் பெருமானுக்கு “சதுர்கதிப் பெருமாள்’ என்று பெயர்.\r\n\r\n1. அவர் கருவறையிலிருந்து வெளியே வரும்பொழுது குகையில் இருந்து வெளிப் படும் சிங்கம் போல, சிம்ம கதியில் வருவார்.\r\n2. உள்ளே திரும்பப் போகும் பொழுது புற்றில் நுழையும் பாம்பு போல சர்ப்ப கதியில் வளைந்து நெளிந்து புகுவார்.\r\n3. படி ஏறும் பொழுது யானை ஏறுவது போல ஆடி ஆடி, மெதுவாக கஜ கதியில் ஏறுவர்.\r\n4. ஒய்யார நடை(வையாளி) போடும் பொழுது விருஷப கதியில் நடை போடுவர்.\r\n\r\nநம்பெருமாளை தோளில் சுமக்கும் கைங்கர்ய பரர்கள் நமக்கு இந்த நான்கு நடையையும் காட்டுவார்கள். இதற்கென்று அவர்களுக்கு தனி பயிற்சி உண்டு. இந்த வையாளி சேவையை துரகதி என்பார்கள்.\r\n\r\nஇந்த வைபவத்தை “பத்தி உலாத்துதல்” என்று சொல்லுகின்றார்கள். பகல் பத்து முழுவதும் பெருமாள் புறப்பாடு நடந்து, திரும்ப தன்னுடைய ஆஸ்தானத்திற்கு செல்லும்போது, இந்த நான்கு நடைகளும் பார்க்கலாம்.\r\n\r\nபகவான் மோகினி அவதாரம் செய்வதற்கு ஒரு சரித்திரம் உண்டு. மார்கழி சுக்ல தசமி அன்று திருப்பாற்கடல் கடையப்பட்டது என்கிறார்கள். அன்று தேவர்களுக்கு அமுதம் தர பகவான் மோகனா (மோஹினி) அவதாரம் எடுத்தார். அதற்காகவே மோஹினி அலங்காரம் செய்யப்படுகிறது. இன்னொரு விதத்தில் திருமங்கை ஆழ்வார் தன்னை நாயகியாக பாவித்து கொண்டு “கள்வன் கொல்” என்ற பதிகத்தை அருளிச் செய்தார்.\r\n\r\nஇப்பொழுதும் திருநகரியில் திருக்கார்த்திகை உற்சவத்தில், ஆழ்வார் நாயகி பாவத்தில் பெண்வேடம் போட்டுக்கொண்டு, பெருமாளுடன் ஏக ஆசனத்தில் இருப்பார். திருமங்கை யாழ்வாரின் இந்த நாயகி பாவத்தை பார்த்த பெருமாள், தனக்கும் இந்த கோலத்தை ஆதரித்து அலங்காரம் செய்து கொண்டார் என்றும் சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nபகல் பத்து பத்தாம் திருநாள் அன்று பகவானுக்கு இந்த அவதார அலங்காரத்தைச் செய்வார்கள். இதற்கு “நாச்சியார் திருக்கோலம்” என்றும் பெயர். பெருமாள் நாச்சியாராக அலங்கரித்துக்கொண்டு கருட மண்டபம் வந்து காட்சி தருவார்.\r\n\r\nபெருமாளுக்கு வீணை ஏகாந்தம் என்ற ஒரு இசை சமர்ப்பணம் உண்டு. பெருமாள் வெளியே மண்டபத்திலிருந்து தன்னுடைய ஆஸ்தானத்திற்கு எழுந்தருளும்போது ஏகாந்த வீணை வாசிக்கப்படும். இதற்கென்றே வீணை வாசிக்கக் கூடிய பரம்பரை பெரியவர்கள் உண்டு.\r\n\r\nஅவர்களுக்கு வீணை மிராசுகாரர்கள் என்று பெயர். பெரிய திருநாளில் தினம்தோறும்ராத்திரி உள்ளே சங்கீதம் கேட்பதற்காக மௌனமாய், அழகாய், அசைந்து, நம்பெருமாள் படி ஏறுவார் என்று வியாக்கியானத்தில் வருகின்றது.\r\n\r\nவைகுண்ட ஏகாதசி, முக்கோடி ஏகாதசி, பரமபத ஏகாதசி, அத்யயன உற்சவம் என்று பல பெயர்களால் வழங்கப்படும் வைகுண்ட ஏகாதசி அன்று மது கைடபர்களை, நம்பெருமாள், உத்தர துவார மார்க்கமாக (பரமபத வாசல், வடக்கு வாசல்) வழியாக மோட்சம் சேர்க்கும் நிகழ்ச்சி நடைபெறும். அன்று பெருமாள் ரத்னாங்கி சாத்திக்கொண்டு தம்முடைய திவ்யமான வடி வழகை காட்டி அருளுவார். இதைப் பார்ப்பதற்காக ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் திருவரங்கத்தில் திரள்வார்கள்.\r\n\r\nவிலை உயர்ந்த துப்பட்டாவை சமர்ப்பித்து அரங்கனின் திருவருளைப் பெறுவார்கள். பெருமாள் பகிரங்கமாக துப் பட்டா சாத்தி கொள்ளும் சந்தர்ப்பம் இது. ஏகாதசி தினமும், அதை அடுத்த சில தினங்களும் முத்தினால் செய்த அங்கியை மூலவர் அணிந்து கர்ப்பக் கிரகத்தில் காட்சி தருவார்.இந்த சேவைக்கு “முத்தங்கி சேவை” என்று சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇராப்பத்து உற்சவம், ஏழாம் நாள், கைத்தல சேவை என்று ஒரு சேவை உண்டு. அன்றைய தினம் பெருமாள் அதிகமான திருவாபரணங்கள் சாத்திக் கொள்ள மாட்டார். திருவாய்மொழி ஏழாம் பத்து இரண்டாம் திருவாய்மொழி, ‘‘கங்குலும் பகலும்” சேவிக்கப்படும். நாச்சியார் விஷயமாக ஸ்ரீஸ்தவம், ஸ்ரீகுண ரத்னகோஸம் சேவிக்கப்படும்.\r\n\r\nபெருமாள் அர்ச்சகர்களின் திருக்கரங்களில் எழுந்தருளி திருமாமணி மண்டபத்தின் மேல் குறட்டுக்கு வந்து, ஆழ்வாருக்கு சேவை சாதிப்பார். இப்படி அர்ச்சகர்களின் கையில் பெருமாள் எழுந்தருளும் நிகழ்ச்சி “கைத்தல சேவை” எனப்படும். கைத்தல சேவைக்காக உத்தம நம்பி சமர்ப்பிக்கும் சர்க்கரைப் பொங்கல், பெருமாளுக்கு அமுது செய்விக்கப்படும்.\r\n\r\nஇராப்பத்து, எட்டாம் திருநாள் “வேடுபறி உற்சவம்” நடைபெறும். வேடர் பறி உற்சவம் என்றும் சொல்வார்கள். திருமங்கை ஆழ்வார் ஒரு காலத்தில், பெருமாளை வழி மறித்து, நகை பறித்த நிகழ்ச்சி நடத்திக் காட்டப்படும்.\r\n\r\nமாலைத் தனியே வழி பறிக்க வேணும் என்று கோலிப் பதிவிருந்த கொற்றவனே - வேலை அணைத்து அருளும் கையால் அடியேன் வினையைத் துணித்து அருள வேணும் துணிந்து என்பது இந்த நிகழ்ச்சியை விவரிக்கும் ஸ்ரீசோமாசி ஆண்டான் அருளிச் செய்த தனியன்.\r\n\r\nவேடு பறி உற்சவம் வெகு கோலாகலமாக இருக்கும்.பெருமாளை தூக்கிக் கொண்டு முன்னும் பின்னும் ஓடுவதும் திரும்புவதும் என அற்புதமாக இருக்கும். அன்று சந்நதி வாசலில் பெருமாள் குதிரை வாகனத்தில் கிழக்குமுகமாக எழுந்தருளி இருப்பார். அன்று பரமபதவாசல் வழியாகப் பெருமாள் செல்லமாட்டார். பெருமாள் புறப்பாடாகி கோயிலின் கிழக்குப் பக்கமுள்ள மணல் வெளிக்குச் செல்வார்.\r\n\r\nஅங்கே நீண்ட நடை கொட்டகை போடப்பட்டிருக்கும். பெருமாளுடைய குதிரைக்கு கடலை சுண்டலும், பெருமாளுக்கு பாசிப்பருப்பு, பானகமும் திருவமுது (நிவேதனம்) ஆகும். அப்போது திருமங்கையாழ்வார் வந்து பெருமானைச் சுற்றிக் கொண்டு போவார். வழிப்பறி நாடகம் கோலாகலமாக நடக்கும். பிறகு திருமங்கை ஆழ்வாருக்கு திரு எட்டெழுத்து மந்திர உபதேசம் ஆகி, பெரிய திருமொழி முதல் பதிகம் சேவிக்கப்படும்.\r\n\r\nதிருவாய்மொழியின் கடைசி பதிகத்தில், நம்மாழ்வார் மோட்சத்துக்கு செல்லும் வழியையும், அங்கே தமக்குக் கிடைத்த வரவேற்பையும் பாடியிருக்கிறார். இந்த உற்சவத்தை நம்மாழ்வார் மோட்ச உற்சவம் என்பார்கள். அன்று பெருமாள் வழக்கம்போல் புறப்பட்டு வந்து சந்திர புஷ்கரணியில் தீர்த்தம் சாதித்து, தீர்த்தவாரி நடத்தி, திருமாமணி மண்டபம் சேர்வார். பிறகு திருமஞ்சனம் கண்டருள்வார்.\r\n\r\nஅன்று அவருக்கு பன்னீராயிரம் திருப்பணியாரங்கள் சமர்ப்பிக்கப்படும். நம்மாழ்வார் பரமபதம் செல்லும் ஒரு முக்தன் வேடத்தில் இருப்பார். கிரீடம் முதலான திருவாபரணங்கள் இல்லாமல், பட்டு பீதாம்பரம் இல்லாமல், வெள்ளை உடுத்தி, பன்னிரு திருநாமம் சாற்றி, துளசி மாலையும் தரித்து, சேவை சாதிப்பார். இரண்டு அர்ச்சகர்கள், தங்கள் சரீரத்தைப் போர்வையால் போர்த்திக் கொண்டு ஆழ்வாரை திருக்கரங்களில் எழுந்தருளப் பண்ணிக் கொள்வார்கள். சத்ர சாமரங்கள் அவருக்குப் பிடிக்கப்படும்.\r\n\r\nமோட்சத்துக்கு செல்லும் அர்ச்சிராதி மார்க்கத்தை (ஒளி வழியை) விவரிக்கும், \"சூழ் விசும்பு\" என்ற ஒன்பதாம் திருவாய்மொழி சேவிக்கப்படும். நம்மாழ்வார் திருமேனியை எடுத்துச் சென்று பெருமாளின் திருவடியில் வைப்பார்கள்.\r\n\r\nஅங்கே, திருவாய் மொழியின் கடைசி பதிகமான \"முனியே நான்முகனே முக்கண்ணப்பா\" என்ற பதிகம் பாடப்படும். ஆழ்வாரின் மீது திருத்துழாய் (துளசி) வைத்துக்கொண்டே இருப்பார்கள். ஆழ்வாரை துளசியால் மூடிவிடுவார்கள். இந்தப் பதிகம் பூர்த்தியானவுடன், பெருமாள் ஆழ்வாருக்கு தம்முடைய கஸ் தூரி திருமண் காப்பையும் மாலையையும் அருளுவார். அதற்கு பிறகு, \"எங்களுக்கு ஆழ்வாரை கொடுத்தருள வேண்டும்\" என்று பிரார்த் தனை செய்ய, மூடியிருந்த துளசியை நீக்கிவிட்டு, மறுபடியும் ஆழ்வாரை யதாஸ்தானம் செய்ய, கைகளில் ஏந்திக் கொள்வார்கள். மதுரகவிகளின் கண்ணிநுண் சிறுத்தாம்பு என்கின்ற பாசுரம் சேவையாகும்.\r\n\r\nபெருமாள் திருமாமணி மண்டபத்தில் இருந்து சந்நதிக்கு புறப்படும்போது பனிக்காக போர்வை சாத்திக்கொண்டு விலாமிச்சை வேர் சப்பரத்தில் எழுந்தருளுவார். மல்லாரி என்கின்ற ராகம் வாசிக்கப்படும். ஒய்யார நடை போடுவார். அப்பொழுது பலவிதமான வாத்தியங்கள் இசைக்கப்படும். கடைசியாக வாசிக்கப்படுவது வீணை. இந்த வாத்தியத்துடன் நாழி கேட்டான் வாசலில் இருந்து படியேற்றம் ஆகி சந்நதிக்குச் செல்வார்.\r\n\r\nதிருவரங்கத்தில் பெருமாளுக்கு எப்படி உற்சவம் இருக்கிறதோ, அப்படி நாச்சி யாருக்கும் இந்த அத்யயன உற்சவம் உண்டு. நாச்சியாருக்கும் திருநெடுந் தாண்டகம் தொடங்கப்படும். ஆனால் நாச்சியார் புறப்பாடு கிடையாது. மாலை ஷீரான்னம் சமர்ப்பணம் ஆகும். ஆங்காங்கு அரையர் தொடங்கி, அத்யாபகர்கள் சேவிக்க திருமொழி இரண்டாயிரமும் ஐந்து நாளில் பூர்த்தி செய்வார்கள்.\r\n\r\nஆயினும் இங்கும் அரையர் சேவை, அபிநயம், கானம் உண்டு. 5ம் நாள் முத்துக்குறி, அரையர் தீர்த்தம், சடகோபம் போன்ற நிகழ்வுகள் உண்டு.இதில் சொல்லியது சில மட்டுமே. இன்னும் பல சுவையான செய்திகள் உண்டு.\r\n\r\nபங்குனி உத்திரம்\r\n\r\nசத்தியலோகத்தில் ரங்கநாதருக்கு ப்ரஹ்மா நடத்திய பிரம்மோத்ஸவம் பங்குனி மாதத்தில் நடப்பதாக ஐதீகம். திருவரங்கத்தில் பங்குனி பிரம்மோத்ஸவத்தை ஆதிபிரம்மோத்ஸவம் என்று அழைக்கிறார்கள். இதன் இடையில் வரும் உத்திர நட்சத்திர நாள் அன்று தாயாருடன் பெருமாள் சேர்த்தி காண்கிறார்.\r\n\r\nதிருவரங்கத்தில் நடக்கும் பங்குனி உத்திரம் என்ற விழாவில் நம்மாழ்வாரின் பங்கு மிகப்பெரியது. பெருமாள், உறையூரில் சேர்த்தி கண்ட பின்பு ஸ்ரீரங்கம் கோவிலுக்குள் வரும் போது, அவரை உள்ளே விடாமல் பெரிய பிராட்டியார் தடுக்கும் போது, நம்மாழ்வார் தான் வந்து சமரசம் செய்து வைப்பார். பிராட்டியாரும் நம் பெரியன் சொல்படி கேட்டோம் என்று ஆழ்வாருக்கு உயர்ந்த மரியாதையை தருவார்.   ‘நம் பெரியன்’ என்று சொன்னதால் நம்மாழ்வார் என்ற பெயர் தாயார் கொடுத்ததாக கொள்ளலாம். இந்த திருவிழாவின் ஒவ்வொரு நாள் சிறப்புகளை, ஸ்வாமி வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் ஸ்வாமி சுருக்கமாக சொல்லும் பதிவுகளை இங்கே காணலாம்,\r\n\r\nமுகவுரை : https://www.youtube.com/watch?v=xTk2SMvk3K4\r\n\r\nமுதல் நாள் : https://www.youtube.com/watch?v=mYjjwnoosQc\r\n\r\nஇரண்டாம் நாள் : https://www.youtube.com/watch?v=ZLSR5-K6LAk\r\n\r\nமூன்றாம் நாள் : https://www.youtube.com/watch?v=YQnNq1qiJbE\r\n\r\nநான்காம் நாள் : கருட வாகனம் - https://www.youtube.com/watch?v=ssHW_Y693-4\r\n\r\nஐந்தாம் நாள் : சேஷ வாகனம் & கற்பக விருக்ஷம் வாகனம் - https://www.youtube.com/watch?v=UCuvSyVsSo0\r\n\r\nஆறாம் நாள் : https://www.youtube.com/watch?v=UU2zrvRDIiw\r\n\r\nஏழாம் நாள் :  நம்பெருமாள் நெல் அளவை. பூந்தேர் உற்சவம் - https://www.youtube.com/watch?v=Yh90Ig-wR38\r\n\r\nஎட்டாம் நாள் : குதிரை வாகனத்தில் ஒய்யாளி சேவை – https://www.youtube.com/watch?v=DvM-LSF8aBE\r\n\r\nஒன்பதாம் திருநாள்; சேர்த்தி சேவை – https://www.youtube.com/watch?v=hqF0nWxb5Ic\r\n\r\nபத்தாம் நாள் : https://www.youtube.com/watch?v=t9HG8vZd0xE\r\n\r\nகைசிக ஏகாதசி\r\n\r\nகைசிக ஏகாதசி (கார்த்திகை, வளர்பிறை) அன்று இரவு, பெருமாளுக்கு 365 வஸ்திரங்கள், விடிய விடிய சாற்றப்படுகின்றன. இதை பற்றி மேலும் இங்கே காணலாம். கைசிக ஏகாதசி அன்று கற்பூர படியேற்றம்.\r\n\r\nஸ்ரீரங்கத்தில் ஒரு மாதம் முன்னதாகவே கைசிக ஏகாதசியும்/ஸ்ரீவைகுண்ட ஏகாதசியும், 19 வருடங்களுக்கு ஒருமுறை கார்த்திகை மாதத்திலே, ஸ்ரீரங்கம் திவ்ய தேசத்தில், மட்டும் நடைபெறும். விஜயநகர பேரரசு காலத்தில் தைத்திருநாள் ( தை பிரம்மோற்ஸவம்) ஏற்படுத்தப்பட்டபோது, மார்கழி கடைசியில் வைகுண்ட ஏகாதசியும், தை முதலில் தை திருநாளும் வந்தால்,எதைக் கொண்டாடுவது எப்படிக் கொண்டாடுவது என கேள்வி வந்தபோது, ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகளின் நியமனத்தின்படி,19 வருடங்களுக்கு ஒருமுறை இந்த மாதிரி வைகுண்ட ஏகாதசி (பகல்பத்து, ராப்பத்து) திருவிழாவை கார்த்திகையில் பெரிய பெருமாளின் திருவுள்ளம் அறிந்து மாற்றியமைத்து ஏற்படுத்தினார்.\r\n\r\nஅதன்படி உ. த. 2021 ஆண்டு, வைகுண்ட ஏகாதசி கார்த்திகை மாதத்தில்–14/12/2021–அநுஷ்டிக்கப் படுவதால், அதற்கேற்ப, கைசிக ஏகாதசியும் ஒரு மாதம் முன்னரே–ஐப்பசி மாத வளர்பிறை ஏகாதசி–15/11/2021–அனுஷ்டிக்கப்பட்டது. ஸ்ரீபெரும்புதூரிலும் தை மாதம் குரு புஷ்யம் நடப்பதால், இவ்வாறாக ஒரு மாதம் முன்னரே கொண்டாடுகிறார்கள். மற்ற எல்லா திவ்ய தேசங்களிலும் எப்போதும் போல கைசிக ஏகாதசி கார்த்திகையிலும் (14/12), ஸ்ரீவைகுண்ட ஏகாதசி மார்கழியிலும்(13/01/2022) அனுஷ்டிக்கப்பட்டது.\r\n\r\nஆடிப்பெருக்கு\r\n\r\nஆனி கேட்டை நக்ஷத்திரத்திற்கு 45 நாட்கள் கழித்து ஆடிப்பெருக்கு கொண்டப்படும். அப்பொழுது எம்பெருமான், அம்மா மண்டபம் எழுந்தருளி காவேரி தாயாருக்கு பட்டு புடவை, வளையல்கள், குங்குமம் மற்றும் வெற்றிலை பாக்கு அவற்றை சீதனமாய் அளிப்பார்.\r\n\r\nகஜேந்திர மோக்ஷம்\r\n\r\nசித்ரா பௌர்ணமி அன்று அம்மாமண்டபத்தில் நம்பெருமாள் எழுந்தருளி கஜேந்திர மோக்ஷம் திருவிழா நடைபெறுகிறது.\r\n\r\nஸ்ரீநம்பெருமாளின் கிளிக்கூண்டு சேவை!\r\n\r\nதிருப்பள்ளி ஓடம் உற்சவம் முதல் நாள் (நேற்று), நம்பெருமாள் ரங்கவிலாச மண்டபத்தில் கிளிக்கூண்டிற்குள் சேவை!\r\n\r\nஇந்த கிளிக்கூண்டில் மொத்தம் 84 துவாரங்கள் இருக்கும்!\r\n\r\nசாஸ்திரங்கள் சொல்லும் 84 லக்ஷம் பிறவிகளை இது குறிக்கிறது!\r\n\r\nநம் பூர்வர்கள் இரண்டு கிளிகளை அடையாளம் காட்டுவர்..\r\n\r\nஒரு கிளி கனிக்கு அருகில் இருந்து கனியை புசித்து புசித்து வாடிபோயிருக்குமாம்.\r\n\r\nமற்றோர் கிளி கனிகளை புசிக்காமல் தேஜசாய் பருத்து இருக்குமாம்.\r\n\r\nகனி புசிக்கும் கிளி ஜீவாத்மா,\r\nகனி என்னும் கர்மாவை புசித்து அதிலேயே நாட்டம் கொண்டு இளைத்து வாடும்!\r\n\r\nகனி உண்ணாத கிளி, பரமாத்மா அது என்றும் தேஜசாய் இருக்கும்!\r\n\r\nஇந்த ஜீவாத்மாக்களை காக்க, அவர்களை கர்மவசத்தில் இருந்து விடுவிக்க, நம்பெருமாளும் தனது சௌந்தர்யத்தைக் காட்டி, நம்மை திருத்தி பணிகொள்ள கிளிக்கூண்டிற்குள் இருந்தபடி அருள்பாலிக்கிறார்!!\r\n\r\nதிருவரங்கம் பற்றி ஆழ்வார்களின் பாடல்களையும், அவர்கள் அனுபவங்களையும் கொடுக்க, தனித்தனியே, பல பாகங்களாக எழுத வேண்டும். அதற்குரிய ஞானமோ, அனுபவமோ, முதிர்ச்சியோ அடியேனிடம் இல்லை. இருந்தாலும், ஒரு சில விஷயங்களை மட்டும், கோடி காட்டி, இதன் முழு விவரமும் வேண்டுவோர் சரியான தகவல்களை பெற்று பயனடைய வேண்டுகிறேன்.\r\n\r\nஇது அதிகமான ஆழ்வார்களாலும், அதிகமான பாசுரங்களாலும் (247) பாடப்பட்ட திவ்யதேசம்.மதுரகவி ஆழ்வார் தவிர மற்ற எல்லா ஆழ்வார்களாலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம்.\r\n\r\nதொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார் மற்றும் திருப்பாணாழ்வார் என்ற இரண்டு ஆழ்வார்கள், இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானான திருவரங்கநாதனையே தன் பாசுரங்களில் பிரதான நாயகனாக வைத்து இயற்றி உள்ளார்கள்.\r\n\r\nஎம்பெருமானின் அடியார்கள் எக்குலத்தவராயினும் சமமே என்று பறைசாற்றும், சாதி சமய பேதமற்ற வைணவம் திருவரங்கத்திலே காலூன்றி எத்திக்கும் பரவ இவ்வரங்கனே வித்திட்டார்.\r\n\r\nநம்மாழ்வார்\r\n\r\nநம்மாழ்வார் என்று பெயர் கொடுத்ததே திருவரங்க நாச்சியாரும்,திருவரங்க நாதனுமும் தான்.\r\n\r\nநம் பெரியவன் சொல் கேட்டு என்று பங்குனி உத்திர திருவிழாவில் தாயார் சொன்னது,\r\nவைகுண்ட ஏகாதசி திருவிழாவிற்கு, திருவாய்மொழி கேட்க நம் ஆழ்வானை ஆழ்வார்திருநகரியில் இருந்து எழுந்தருள எம்பெருமான் சொன்னது,\r\nகற்பார் ராமபிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ என்று பாடிய நம் ஆழ்வாரை பாடினீரோ என்று மேட்டு அழகியசிங்கர் சன்னதி அர்ச்சகர் மூலம் கேட்டது.\r\nநம்மாழ்வார் பாடிய திருவாய்மொழி 1102 பாடல்களும் திருவரங்கனுக்கே என்பதை வான் திகழும் சோலை மதில் அரங்கர் வண் புகழ் மேல் ஆன்ற தமிழ் மறைகள் ஆயிரமும் என்று பராசர பட்டர் என்னும் ஆச்சாரியார் பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nகங்குலும் பகலும் என்ற திருவாய்மொழி, 7ம் பத்து 2ம் பதிகம் பத்து பாசுரங்களும் திருவரங்கநாதனுக்கு நம்மாழ்வார் பாடியது. இந்த பத்து பாசுரங்களில் திருவாய்மொழியில் சொன்ன பத்து பத்துக்களில் சொன்ன அத்தனை கருத்துக்களையும் சுருக்கமாக சொல்லி இருப்பதால் திருவாய்மொழி முழுவதும் அரங்கனுக்கே என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nபெரியாழ்வார்\r\n\r\nபெரியாழ்வார், திருவரங்கநாதனின் மாமனார் ஆவார். ஆண்டாள் இவரது மகள். திருவரங்கனின் மேல் பக்தி கொண்டு அவரையே மணவாளனாக பற்றிக்கொண்டாள்.\r\n\r\n“ஒரு மகள் தன்னை உடையேன், உலகம் நிறைந்த புகழால், திருமகள் போல வளர்த்தேன், செங்கண்மால்தான் கொண்டு போனான் ” என்ற பாடல், திருவரங்கநாதனுக்காக பாடியது. அதையே சுவாமி ராமானுஜர், கூரத்தாழ்வான் பரமபதித்த போது, மிக பொருத்தமாக நினைவு கூர்ந்தார் என்பதும் வரலாறு.\r\n\r\nதன்னடியார் திறத்தகத்து தாமரையாள் ஆகிலும் என்ற பெரியாழ்வார் திருமொழி, (4.9.2), பாசுரம், அச்சுதன் (நழுவுதல் இல்லாதவன்) என்ற திருநாம விளக்கத்திற்கு பொருத்தமான திருவரங்கன் பாசுரம்.\r\n\r\nஆண்டாள்\r\n\r\nதிருவரங்கத்து செல்வனை நினைத்து ஆண்டாள் உருகும் பாசுரங்களில், அவனையே விரும்பும் தனக்கு அவன் நடையழகைக் காட்ட வேண்டுகிறார்.   பெண்ணின் வருத்தம் அறிந்தவன் என்று இராமாவதாரத்தில் காட்டிக்கொண்ட பெருமாள் தன் விஷயத்தில் வேறுபடுகிறாரே என்றும், தம்மை விரும்புவரை தான் விரும்புவேன் என்று வராக அவதாரத்தில் சரமச்லோகத்தில் சொன்ன வார்த்தைகள் பொய்யாகாமல் இருக்க வேண்டுமே என்றும் ஆண்டாள் கவலைப்படுகிறார். புவனியும், விண்ணுலகும் ஆள்கின்ற எம்பெருமான், செங்கோலுடைய திருவரங்க செல்வனார் என்றும், திருவரங்க செல்வனார் பேசிஇருப்பனகள் பேர்க்கவும் பேராவே என்றும், தம்மை உகப்பாரை தாம் உகப்பார் என்னும் சொல் என்ற ஆண்டாளின் வார்த்தைகள் நயமானவை.\r\n\r\nகுலசேகர ஆழ்வார்\r\n\r\nதிருவரங்கத்திற்காக மூன்று பதிகங்கள் பாடிய குலசேகராழ்வார் தன்னுடைய பெருமாள் திருமொழி என்ற பிரபந்தத்தின் முதல் பதிகத்தில், திருவரங்கம்  பெரியகோயிலில்  திருவனந்தாழ்வான் மீது பள்ளிகொண்டுள்ள அழகிய மணவாளனை  கண்ணாரக்கண்டு களிக்கும் பாக்கியம் என்றைக்கு வாய்க்குமோ என்கிறார். பெரியபெருமாளை ஆராதிக்கின்ற அடியார்களோடு கூடி, கலந்து, வாயாரப் பாடி, அதனால் ஆனந்தக்கண்ணீர் பெருகி,  தலைகால் தெரியாமல் துள்ளிக் கூத்தாடி, நிலத்தில் வீழ்ந்து புரளும்படியான பாக்கியம் வாய்ப்பது என்றைக்கோ என்கிறார்.\r\n\r\nமுதல் பதிகத்தில், எம்பெருமானை எப்போது காண்போமோ (பகவத் பக்தி)  என்று  சொன்ன ஆழ்வார், இரண்டாம் பதிகத்தில் எம்பெருமானை நேசிக்கும் பக்தர்களை (பாகவத பக்தி) பற்றி சொன்ன ஆழ்வார், மூன்றாம் பதிகத்தில் இவ்வுலக இன்பத்தில் மட்டும் கவனம் செலுத்தும், மனிதர்களுடன் தான் சேர்வதில்லை என்றும், எம்பெருமானுக்குப் பிடிக்காதவற்றை செய்யும் சாமானிய மக்களின் சகவாசத்தை,  விலக்கி விடவும் சொல்கிறார்.\r\n\r\nதொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார்\r\n\r\nஇவர் அருளிய திவ்யப்ரபந்தங்கள் இரண்டிற்கும் திருவரங்கனே பிரதானம். முதலில், நாற்பது ஐந்து பாசுரங்கள் கொண்ட திருமாலை. திருமாலை அறியாதார், திருமாலயே (எம்பெருமானையே) அறியாதவர் என்று பழமொழி கூறும் அளவுக்கு பிரசித்தி பெற்றது. அடுத்தது, அர்ச்சாவதாரத்தில் அரங்கனைத் துயில் எழுப்பும் விதமாக இயற்றப்பட்ட திருப்பள்ளியெழுச்சி. பொதுவாக, ஒவ்வொரு நாளும், காலையில் எம்பெருமானை எழுப்புவதற்கு எல்லா வைணவக் கோவில்களிலும் பாடப்பாடுவது.\r\n\r\nதொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார் இந்த திவ்யதேசத்தில், நந்தவன கைங்கர்யங்கள் செய்து உள்ளார். திருமங்கையாழ்வார் திருமதிள் கைங்கர்யங்கள் செய்து உள்ளார். அந்த மதில் வரும் வழியில் தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வாரின் நந்தவனம் இருந்ததால் அதற்கு ஒரு தடங்கலும் வராமல் மதிலை வளைத்து கட்டினார். அதனை அறிந்த தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார், தான் மலர் பறிக்கும் ஒரு கருவிக்கு ‘அருள்மாரி’ என்று திருமங்கையாழ்வாரின் பட்ட பெயரை சூட்டி மகிழ்ந்தார்.\r\n\r\nதிருப்பாணாழ்வார்\r\n\r\nபாணர் குலத்தை சேர்ந்த இந்த ஆழ்வார் பத்தே பத்து பாசுரங்களில், திருவரங்கனின் முழு அழகினை, அவன் காட்டவே தான் கண்டு, பாதம் முதல் கேசம் வரை வர்ணித்த ஆழ்வார், அரங்கனின் சந்நிதியில் என் அமுதினை கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினை காணாவே என்று அவன் திருவடிகளில் சேர்ந்து விட்டார்.\r\n\r\nஇராமானுஜர்\r\n\r\nஸ்ரீராமாநுஜர் ஸ்ரீரங்கநாதர் கோயிலை நிர்வகிக்கும் பொறுப்பை ஏற்றுக்கொண்டார். திருவரங்கம் செல்வம் முற்றும் திருத்தி என்று அடைமொழி சொல்லும்படி கோவில் நிர்வாகத்தை சீர்திருத்தி இன்று வரை பெரிதும் போற்றி பாதுகாக்க படுகின்றன.\r\n\r\nபங்குனி உத்திர திருநாள் அன்று இராமானுஜர் ஸ்ரீரங்கத்தில் பிராட்டியை முன்னிட்டு நம் பெருமாள் முன்னே சரணாகதி கேட்டு அதனை பெற்றார். இவருக்கு இங்கு தனியாக சன்னதி உள்ளது. இங்குள்ள ஸ்ரீராமாநுஜரின் திருமேனி `தானேயான திருமேனி‘ ஆகும்.\r\n\r\nஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nவைணவத்திற்கும் அதன் வளர்ச்சிக்கும் திருஅரங்கம் ஓர் பெரும் பங்கு ஆற்றி வருகிறது. இராமானுஜரை வைணவத்திற்கு அடையாளம் காட்டிய ஆளவந்தார் என்ற ஆச்சாரியார் இங்கு இருந்து தான் தொண்டு புரிந்தார்.\r\n\r\nபராசரபட்டர், வடக்கு திருவீதி பிள்ளை, பிள்ளைலோகாச்சார்யார், பெரியநம்பி என்ற ஆச்சார்யர்கள் அவதரித்த ஸ்தலம். ஸ்ரீமந் நாதமுனிகள் என்ற ஆச்சார்யாரால் திவ்யப்ரபந்த பாசுரங்களை ராக தளங்களுடன் பாடி அபிநயம் பிடித்து அரையர் சேவை என்ற பெயரில் இங்கு ஆரம்பித்து, இன்றும் நடந்து வருகிறது.\r\n\r\nசுவாமி தேசிகன் என்ற ஆச்சார்யாருக்கு பெரியபெருமாள் ‘கவிதார்க்கிக ஸிம்ஹம்‘ என்றும் தாயார் ‘ஸர்வ தந்த்ர ஸ்வதந்திரர் ‘ என்றும் பட்டங்கள் வழங்கி கெளரவம் செய்து உள்ளனர். இந்த எம்பெருமானின் பாதுகைகள் மீது தான் ‘பாதுகா ஸஹஸ்ரம்’ என்ற ஆயிரம் பாசுரங்கள் கொண்ட உயர்ந்த நூலை சுவாமி தேசிகன் ஒரே இரவில் இயற்றி உள்ளார்.\r\n\r\nமணவாளமாமுனிகள் என்ற ஆச்சாரியர், இந்த எம்பெருமானின் கட்டளையை ஏற்று, திருவாய்மொழி என்ற திவ்யப்ரபந்தத்திற்கு ஒரு வருட காலம் காலக்ஷேபம் செய்தார். அதன்போது கோவிலின் எல்லா திருவிழாக்களையும் நிறுத்தி வைக்கவும் எம்பெருமான் ஆணை இட்டதாக சொல்வதுண்டு. இந்த காலஷேபம் நிறைவு அடையும் போது, எம்பெருமானே ஒரு சிறுவனாக வந்து ‘ஸ்ரீசைலேச தயா பாத்திர‘ தனியனை அருளி செய்து அவருக்கு கெளரவம் செய்தார்.\r\n\r\nசடகோபன் அந்தாதி\r\n\r\nவால்மீகி ராமாயணத்தில், நரசிம்ம அவதாரம் பற்றி கிடையாது. ஆனால் கம்ப ராமாயணத்தில் நரசிம்ம அவதாரம் பற்றி ஒரு படலம் உண்டு. பத்தாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட பாடல்களைக் கொண்ட இராமாயணத்தை, கம்பர் ஸ்ரீரங்கத்தில் அரங்கேற்றும்போது,‘கற்பார் இராமபிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ என்று பாடின நம் ஆழ்வானை பாடினாயோ?‘ என்று மேட்டு அழகிய சிங்கர் (நரசிம்ம பெருமாள்) கோவில் அர்ச்சகர் மூலம் கேட்டாராம்.  இப்படி கேட்டதால்,  நம் ஆழ்வார்  என்ற பெயர் கொடுத்தது  திருவரங்கன் என்றும்  கொள்ளலாம்.   கம்பர் சடகோபர் அந்தாதி என்ற நூறு பாடல்கள் உள்ள தொகுப்பையும் பிறகு எழுதி திருவரங்கன் முன் சமர்ப்பித்தார்.\r\n\r\nவரலாற்று குறிப்புகள்\r\n\r\nதிருவரங்கம் கோவிலைப் பற்றி சில முக்கியமான வரலாற்றுக்குறிப்புகள் கொடுக்காமல், இந்த கோவிலை பற்றிய தகவல்கள் முழுமையாகாது. ஏன்எனில், திருவரங்கனையும், திருவரங்கம் கோவிலையும், அந்த பகுதியில் வசித்துவந்த பல்லாயிரக்கணக்கான அடியவர்கள், பல நூறு ஆண்டுகளாக, அரங்கன் மீது கொண்ட அளவிடமுடியாத பக்தியாலும், ஈடுபாட்டினாலும், அன்பாலும், மோஹத்தினாலும், காதலாலும், பரிவினாலும், பாசத்தினாலும், உணர்வுகளாலும், கடமையாலும், மரியாதையாலும், ஏக்கத்தாலும், தங்கள் உயிர் முதற்கொண்டு பலவித தியாகங்களால், காத்தும், வளர்த்தும் வந்து உள்ளனர்.\r\n\r\nஅவற்றை ஒரு சிறு அட்டவணையாக கீழே கொடுதுள்ளோம். இதற்கு மிகவும் உதவியாக இருந்த 108, வைணவ திவ்யதேச ஸ்தல வரலாறு என்ற நூலை எழுதிய ஆசிரியர் டாக்டர்.வைணவச் சுடராழி ஆ.எதிராஜன் B.A., காரைக்குடி அவர்களுக்கு எங்கள் மனமார்ந்த நன்றி. நம்பெருமாள் திருவரங்கத்தில் இருந்து கிளம்பி மீண்டும் திருவரங்கம் வரும் வரையில் சுமார் 47 ஆண்டுகள் நடந்த நிகழ்ச்சிகளை தொகுத்து ஸ்ரீ வேணுகோபாலன் எழுதியுள்ள “திருவரங்கன் உலா” என்னும் நூல் விளக்கமாக சொல்கிறது.\r\n\r\n1. திரேதா யுகம் - எம்பெருமான் திரேதா யுகத்து பெருமாள்\r\n\r\n2. இராமாயண காலத்திற்கு பிறகு - தர்மவர்மா விமானத்தை சுற்றி கோவில் அமைத்தான்\r\n\r\n3. காலம் தெரியவில்லை - கிள்ளிவளவன் கோவிலை புதுப்பித்து, மதிலும் கோபுரமும் கட்டினான்\r\n\r\n4. கிபி 10 நூற்றாண்டு - சோழ மன்னர்கள் ஆதரவு. முதல் பராந்தக சோழன்,\r\n\r\n5. கி.பி. 1060-1063 - இராச மகேந்திர சோழன் இங்குள்ள முதலாம் பிரகாரத்தின் திருமதிலை கட்டினான்\r\n\r\n6. கி.பி.1020-1137 - இது இராமானுஜரின் காலமாகும். திருவரங்கம் செல்வம் முற்றும் திருத்தி, நிர்வாகம் முழுதும் சீர் திருத்தினார்.\r\n\r\n7. கி.பி. 1120-1170 - முதலாம் குலோத்துங்க சோழன். இவன் இராமானுஜருக்கும் வைணவத்திற்கும் பல கொடுமைகள் விளைவித்தான்\r\n\r\n8. கி.பி.1178-1218 - மூன்றாம் குலோத்துங்க சோழன் காலத்தில் இத்தலத்தின் நிர்வாகம் இவனது நேரடிக் கவனத்தின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது. இவன் சமயப் பூசல்களைத் தீர்த்து வைத்தான்.\r\n\r\n9. கி.பி.1223-1225 - திருவரங்கம் கோவில் கங்கர்களால் கவர்ந்து கொள்ளப்பட்டது. கோவில் நிர்வாகம் சீர் குன்றியது.\r\n\r\n10. கி.பி.1216-1238 - மாறவர்மன் சுந்தரபாண்டியன் கர்நாடகத்தைக் கைப்பற்றினான். கங்கர்களை விரட்டினான். கோவில் நிர்வாகம் சீர்பெற்றது.\r\n\r\n11. கி.பி.1234-1262 - ஒய்சாள மன்னன் சோமேசுவரன் இங்கு நந்தவனம் உண்டாக்கி மூன்றாம் பிரகாரத்தில் யாகசாலை நிறுவினான்.\r\n\r\n12. கி.பி.1251-1268 - பாண்டிய மன்னன் சடாவர்ம சுந்தர பாண்டியன் ஏராளமான பொன்வழங்கி, மூன்று விமானங்கள் கட்டினான். திருமடைப்பள்ளி கட்டினான். இராண்டாம் பிரகாரத்தில் பொன் வேய்ந்தான்.பொற்கருட வாகனம் வழங்கினான். திருவரங்கனுக்கு மரகதமாலை, பொற்கிரீடம், முத்தாரம், முத்துவிதானம், பொற் பட்டாடை போன்றன வழங்கினான். ஏராளமான அணிகலன்களையும், பொற் காசுகள் நிரம்பிய குடங்களையும், கோவிலுக்கு வேண்டிய பிற முக்கிய பொருட்களையும் இத்திருக் கோவிலுக்கு தானம் வழங்கினான்.\r\n\r\n13. கி.பி.1263-1297 - ஒய்சாள மன்னன் இராமதேவன் இக்கோவிலுக்கு எண்ணற்ற தானம் வழங்கி புனருத்தாரப் பணிகளை மேற்கொண்டார். இத்திருக்கோவிலில் உள்ள வேணு கோபால கிருஷ்ணரின் சன்னிதி இவர் காலத்தில் ஏற்பட்டதாகும்.\r\n\r\n14. கி.பி.1268-1308 - மாறவர்மன் குலசேகரபாண்டியன். போர்ச்சுக்கீசிய மாலுமி மார்க்கோபோலோ இத்தலம்பற்றியும், செழிப்பைப் பற்றியும் வியந்து போற்றிக் குறிப்புகள் கொடுத்துள்ளார்.\r\n\r\n15. கி.பி. 1311 - முஸ்லீம் தளபதி மாலிக்காபூர் மதுரையைக் கைப்பற்றினான். இக்கோவிலில் கொள்ளையிட்டான்.\r\n\r\n16. கி.பி.1325-1351 - முகம்மதுபின் துக்ளக் இக்கோவிலை கொள்ளையிட எத்தனித்தான். அரங்கன்பால் பற்றுக் கொண்ட அடியார்களும், ஆச்சார்யார்களும் திருவரங்க நகர்வாசிகளும் தேவதாசிகளும் அவனை முன்னேற விடாமல் தடுத்தனர். எண்ணற்ற வீரர்கள் இருதரப்பிலும் மாண்டனர். வைணவ அடியார்கள் தம் இன்னுயிர் நீத்து இத்திருக்கோவிலைக் காத்தனர். இத்திருக்கோவிலின் விலை உயர்ந்த அணிகலன்களையும், வழிபாட்டிற்குரிய முக்கிய பொருட்களையும் உற்சவப் பெருமாளையும் திருவரங்கத் தினின்றும் கடத்தி பல ஊர்களில் மறைத்து வைத்து திருக்கோட்டியூர், காளையார் கோவில், அழகர் மலை எனப் பலவிடங்களிலும் மறைத்து இறுதியில் திருப்பதியில் கொண்டுபோய் பாதுகாத்து வைத்தனர்.\r\n\r\n17. கி.பி. 1371 - திருப்பதியிலேயே இருந்த உற்சவ பெருமாளான நம்பெருமாள் மீண்டும் திருவரங்கம் வந்து சேர்ந்தான்.\r\n\r\n18. கி.பி. 1371 முதல் கி.பி.1565 வரை - விஜயநகரப் பேரரசு முஸ்லீம்களை புறமுதுகிட்டு ஓடச் செய்து இத்திருக்கோவிலை மீட்டு திருப்பதியிலிருந்து உற்சவப் பெருமாளையும், பிறபொருட்களையும் மீளக் கொணர்ந்து திருவரங்கம் சீர்படுத்தப்பட்டு பொலிவு பெற்றது.\r\n\r\n19. கி.பி.1538-1732 - நாயக்க மன்னர்கள், இவர்களும் இத்திருக்கோவிலுக்கு எண்ணற்ற திருப்பணிகள் செய்து வந்தனர்.\r\n\r\n20. கி.பி. 1659-1682 - சொக்க நாத நாயக்க மன்னர் இத்திருக்கோவிலுக்கு பலதிசை களினின்றும் சாலைகள் அமைத்து எதிரிகளால் தாக்க முடியாத அரண்போன்ற கதவுகளை நுழைவாயிலில் பொருத்தினார்.\r\n\r\n21. கி.பி. 1016-1732 - விஜயரங்க சொக்கநாத நாயக்கர் மூன்றாம் பிரகாரத்தில் ஒரு மண்டபத்தையும் கண்ணாடி அறையினையும் கட்டுவித்தார்.\r\n\r\n22. கி.பி.1732-1800 - நாயக்க மன்னர்களுக்குப் பிறகு தமிழகத்தின் ஆட்சிப் பொறுப்பு ஆங்கிலேயர்களின் உதவியால் ஆற்காடு நவாபுகளிடம் சென்றது.\r\n\r\n23. கி.பி.1809-1947 - தொண்மை முறைப்படியான கோவில் நிர்வாகத்தில் தலையிடாது மேற்பார்வை கண்காணிப்பாளர்களாக ஆங்கிலக் கலெக்டர்கள் இருந்து வந்தனர்.\r\n\r\n**சிறப்புக்கள்**\r\n\r\n     1) திருமகள் தினமும் வந்து பூஜித்துச் செல்லும் இத்தலம் இராமாயண காலத்தோடு தொடர்பு கொண்டு இந்தியாவின் தேசியத்திற்கு மதமும் ஒரு காரணம் என்பதைப் பறைசாற்றிக் கொண்டிருக்கிறது.\r\n\r\n     2) சிலப்பதிகாரத்தில் இத்தலம் கீழ்க்கண்டவாறு குறிக்கப்படுகிறது. விரிந்த அலைகளோடு கூடிய மிகப்பெரிய காவிரியாற்றின் இடைக்குறையில், திருமகள் விரும்பி உறையும் மார்பை உடையவனும், நீலநிறம் கொண்டவனுமாகிய திருமால் ஆயிரம் தலைகளுடையவனுமாகிய ஆதிசேடன் என்னும் சிறந்த பாம்பனையாகிய பள்ளியணை மீது அழகுறச்சாய்ந்து கொண்டிருக்கும் தன்மை நீல நிறமுடைய ஒரு மேகமானது ஒரு பொன்மலையைச் சூழ்ந்து படிந்திருக்கும் பான்மையில் திகழ்கிறது.\r\n\r\n     “நீல மேகம் நெடும் பொற்குன்றத்துப்\r\n          பால் விரிந்து அகலாது படிந்தது போல\r\n     ஆயிரம் விரித்தெழு தலையுடை அருந்திறற்\r\n          பாயற் பள்ளிப் பலர் தொழுதேத்த\r\n     விரிதிரைக் காவிரி வியன் பெருந்துருத்தி\r\n          திருவமர்மார்பன் கிடந்த வண்ணம்”\r\n                     என்கிறார் இளங்கோவடிகள்.\r\n                     \r\n     3) பரமபதத்தில் இரண்டு மணத்தூண்கள் உள்ளது. பரமபதத்திற்குச் செல்வோர் இந்த மணத்தூண்களைத் தழுவி நித்ய சூரிகளாக விளங்குகின்றனர். (நித்ய சூரி-அழிவில்லாத பேரின்பமயமான சூழ்நிலையில் எம்பெருமானுக்கு பணிவிடைபுரியும் ஆத்மாக்கள்)இதே போல் இங்குள்ள கருவறையிலும் இரண்டு மணத்தூண்கள் உள்ளன. இந்த மணத்தூண்களைத் தழுவிக்கொள்வோர் பரமபதத்து நித்ய சூரியாகும் பாக்கியம் பெறுவர், என்பது ஐதீஹம். இந்த மணத்தூண்களை பற்றிக்கொண்டு எம்பெருமானை வாழ்த்தும் நாள் எந்நாளோ என்று குலசேகராழ்வார், மயங்கி நிற்கிறார். இதோ அவரின்\r\nபாடல்,\r\n\r\n     “கடியரங்கத் தரவணையில் பள்ளி கொள்ளும்\r\n          மாயோனை மணத்தூனே பற்றி நின்றென்\r\n     வாயாரா என்று கொலோ வாழ்த்தும் நாளே”\r\n\r\n     4) உலகு போற்றும் காவியமான கம்ப இராமாயணத்தை கம்பர் இங்குதான் அரங்கேற்றினார். இவ்விடம் தாயார் சன்னதிக்கு எதிரே கம்பர் மண்டபம் என்ற பெயரில் நின்றிலங்குகிறது. கம்பர் தமது இராமாயணத்தில் இரண்யனை சம்ஹாரம் செய்த வரலாற்றை விளக்குகிறார். இராமாயணத்தில் இரண்ய வரலாறு வரக்கூடாது இதை ஏற்கமாட்டோம் என அறிஞர் பலரும் உரைக்கவே, அவ்வாறாயின் எம்பெருமான் திருமுன்பு அரங்கேற்றம் நடத்துவோம் அவர் ஒப்புக் கொண்டால் அனைவரும் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியதுதான், என்று முடிவு கட்டி இவ்விடத்தே வந்து கம்பர் தமது ராமாயணத்தை அரங்கேற்றம் செய்யும் வேளையில் இச்சன்னதிக்குள் மேட்டுப்புறத்தில் எழுந்தருளியுள்ள அழகிய சிங்கப் பெருமாள், கம்பரின் இராமகாதையை நாம் அங்கீகரித்தோம் என்ற கர்ஜனையுடன்\r\nபெருமுழக்கம் செய்ததாகக் கூறுவர். இந்த மேட்டு அழகிய சிங்கர் கோவில் 5வது திருச்சுற்றுக்குள் 5வது மதிலுக்குள்) உள்ளது.\r\n\r\n     5) இப்பெருமானுக்கு அழகிய மணவாளன் என்பதும் ஒரு திருநாமம். அதாவது இவர் மிகவும் அழகான மாப்பிள்ளை ஆவார். எனவேதான் அழகிய மணவாளர் ஆனார். ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின் ஆண்டாளையும், உறையூர் கமலவல்லி நாச்சியாரையும் இவர் அழகான மாப்பிள்ளை திருக்கோலத்தில் ஏற்றுக் கொண்டார். தான் பேணி வளர்த்த பெண்ணான ஆண்டாளை இப்பெருமாள் பெண்டுகொண்டு போனதைப் பற்றி பெரியாழ்வார்.  \r\n\r\n\t\t\"ஒரு மகள் தன்னை உடையேன் * உலகம் நிறைந்த புகழால் *\r\n\t\tதிருமகள் போல வளர்த்தேன் * செங்கண் மால் தான் கொண்டு போனான் **\r\n\t\tபெரு மகளாய்க் குடி வாழ்ந்து * பெரும்பிள்ளை பெற்ற அசோதை *\r\n\t\tமருமகளைக் கண்டு உகந்து * மணாட்டுப் புறம்செய்யுங் கொலோ?\"\r\n\r\n                          - பெரியாழ்வார் திருமொழி PAT.3.8.4 என்று மயங்கி மகிழ்வார்.\r\n\r\n     6) ஆழ்வார்கள் பன்னிருவரில் பதினோரு ஆழ்வார்களின் மங்களாசாசனத்தைப் பெற்ற திவ்யதேசமாகும் இது. 11 ஆழ்வார்கள் 247 பாக்களில் மங்களாசாசனம் பொழிந்த திவ்யதேசம். 108 திவ்யதேசங்களில் இப்பெருமை வேறெந்த திவ்ய தேசத்திற்கும் இல்லை. 12 ஆழ்வார்களில் மதுரகவியாழ்வார் வேறொன்றும் நானறியேன் என்று நம்மாழ்வார் ஒருவரை மட்டுமே மங்களாசாசனம் செய்து உய்ந்தார். இவர் எந்த திவ்ய தேசத்தையும் பாடவில்லை. திவ்யதேசங்களை மங்களாசாசனம் செய்த ஆழ்வார்கள் மதுரகவியாழ்வார் தவிர்த்த மீதி 11 ஆழ்வார்கள்தான். இந்த 11 ஆழ்வார்களாலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டதால் இவர் ஆழ்வார்களுகந்த எம்பெருமான் என்று போற்றப்படுகிறார்.\r\n\r\n     7) திருமங்கையாழ்வார் திருவரங்கத்தில் மதில் கட்டினார். திருநறையூர் எம்பெருமான் மீது திருமடல் பாடியருளினார். தமக்கு மதில் எழுப்பியதால் சந்தோசமடைந்த அரங்கநாதன்  திருமங்கையாழ்வாரை விளித்து தீர்த்தம், மாலை, சடாரி, பரிவட்டம் போன்றன கொடுத்து எமக்கும் மடலுரைக்கலாகாதோ வென்றாராம். அதற்கு திருமங்கை யாழ்வார் மிகவும் பக்தியோடு வாய்புதைத்து\r\nநின்று மதில் இங்கே மடல் அங்கே என்றாராம்.\r\n\r\n     8) வைணவ வளர்ச்சிக்கும், வைணவ மறுமலர்ச்சிக்கும் இத்திருவரங்கம் ஒரு பாசறையாக விளங்கியதென்றால் அது மிகையல்ல. ஆம் முதல்வன் இவன் என்று இராமானுஜரை அடையாளங்காட்டிய ஆளவந்தார் வைணவத் தலைமையேற்று இங்கிருந்து ஆற்றிய தொண்டு அளவிடற்கரியது. வ்யாக்யான சக்ரவர்த்தி என்னும் வைணவக் கடலும், பிள்ளை உலகாசரியன் என்னும்\r\nவைணவ மேதாவியும் இங்கு நெடுங்காலம் தங்கியிருந்து வைணவம் வளர்த்தனர். ஸ்ரீராமானுஜர் திருவரங்க கோவிலின் நிர்வாகத்தை ஏற்று ஸ்ரீரங்க ஜீயராக இருந்து திருக்கோவில் நிர்வாக பரிபாலனம் பண்ணி விசிஷ்டாத்வைதத்தை உலகுக்கு அளித்த இடம். திருவரங்கப்பெருமாளுக்குரிய ஆபரணங்கள் முதற்கொண்டு அன்றாடம் அரங்கனுக்கு அணிவிக்க வேண்டிய ஆடைகள், பிரசாதம், விழாக்கால நடைமுறைகள் போன்றவற்றை முறைப்படுத்தி நிர்வாகத்தை ஒழுங்குபடுத்தினார். இதனை திருவரங்கர் செல்வம் முற்றுந்திருத்தி என்ற அடைமொழியில் குறிப்பார். இவ்வொழுக்கு இராமானுஜருக்குப் பின்னால் இஸ்லாமியர்களின் படையெடுப்பு வரையில் பெரிதும் போற்றிப் பாதுகாக்கப்பட்டன.\r\n\r\n     9) திவ்யதேசங்களில் தமிழ்ப்பாசுரங்களை இசையோடு இசைத்து முன் செல்ல, அதனைச் செவிமடுத்தவண்ணம் பெருமாள் பின்னே வர, தமிழ் முன் செலத்திருமால் பின்வர என்று தமிழ் பிரபந்தங்கட்கு முன்னுரிமை கொடுத்து சீர்திருத்தம் செய்து இராமானுஜர் இங்கு நெடுங்காலம் இருந்தார். இங்கு நடந்த இராமானுஜ வைபவங்களைப் பற்றி பெரிய நூலொன்றே யாத்து விடலாம். இறுதியில் இராமானுஜர் திருநாடு (மோட்சம்) அடைந்ததும் ரங்கநாதனே அவரை வஸந்த மண்டபத்தில் வைக்குமாறு பணிக்க இன்றும் அவரது திருமேனியை தரிசிக்கும் இத்தகைய கீர்த்தி வேறெந்த திவ்யதேசத்திலும் இல்லை.\r\n\r\n     10) இங்கு எல்லாமே பெரியவைகள். ஆம் கோவில் பெரிது. இராமபிரானே நமக்குப் பெருமாள் ஆவார். அவரால் தொழப்பட்ட இந்த ரங்கநாதன் பெரிய பெருமாள். கோவிலும் பெரிது. அதனால் பெரிய கோவில் ஆயிற்று. 7 மதில்களும், எண்ணற்ற மண்டபங்களும் பெரிது. இதற்குச் சிகரம் வைத்தாற்போல் இத்தலத்தின் கோபுரம் ஆசியாவிலேயே பெரிது. இங்கு எழுந்தருளியுள்ள கருடன் மிகப்பெரியவர். இங்கிருந்த ஜீயரும் பெரிய ஜீயர் உரையாசிரியர், ஆச்சான்பிள்ளையோ பெரியவாச்சான் பிள்ளை. திருமதில்கள் பெரிது. இங்கிருந்த ஆச்சார்யார் நம்பிகளின் திருநாமமோ பெரிய நம்பி. தாயாருக்கு பெரிய பிராட்டி என்பது பெயர் இங்கு செய்யப்படும் தளிகைக்கு பெரிய அவசரம் என்று பெயர். இங்குள்ள வாத்யத்திற்கு பெரிய மேளம் என்று பெயர். இங்கு தயாரிக்கப்படும் பட்சணங்கட்குப் பெரிய திருப்பணியாரங்கள் என்று பெயர். ஆண்டாளை வளர்த்தெடுத்து அரங்கனுக்கு மணமுடித்துக் கொடுத்து மாமனார் ஸ்தானம் வகிக்கும் ஆழ்வாரோ பெரிய ஆழ்வார். இரண்டாகப்பிரிந்து ஓடும் காவிரியும், கொள்ளிடமும் தமிழ்நாட்டிலேயே பெரிய நதிகள். ஆழ்வார்களின் மங்களாசாசனங்களோ பெரிய மங்களாசாசனங்கள். ஆம் 108 திவ்ய தேசங்களில் 11 ஆழ்வார்களால் 247 பாக்களால் பெரிய மங்களாசாசனம் பெற்றவர் இப்பெருமாள். இராமாயண காலத்திற்கும் முற்பட்டு, இப்பூமிக்கு வந்த பெருமாள் இவரென்றால் இவரின் தொன்மை பற்றி ஆராய்வது பெரிய ஆய்வு. அப்பேற்பட்ட தொன்மையான பெருமாள் தமிழகத்தில் இங்கு வந்து பள்ளி கொள்ள விரும்பினாரென்றால் அது பெரிய விஷயம். அம்மம்மா இங்கு எல்லாமே பெரியவைகள்.\r\n\r\n     11) திருப்பாணாழ்வார் தாம் தாழ்குலத்தில் பிறந்தோம் என்பதற்காக திருவரங்கத்திற்கு உட்செல்ல மனம் கூசி தினந்தோறும் தென் திருக்காவேரியின் கரையிலிருந்து திருவரங்கனை நோக்கிப் பக்திப்\r\nபாடல்களைப் பாடிக்கொண்டிருந்தார். ஒருநாள் திருவரங்கப்பனுக்கு ஆராதனை புரியும் லோகசாரங்க முனிவர் என்பர் தென் காவிரியில் திருவரங்கநாதனின் திருமஞ்சணத்திற்கு காவிரித் தண்ணீரை முகந்து கொண்டு செல்ல வந்து கொண்டிருக்கும் போது தென் காவிரிக் கரைமீது நின்று கொண்டு திருப்பாணாழ்வார் மெய்மறந்து பாடிக்கொண்டிருந்தார். இவரைக் கண்ட லோகசாரங்க முனிவர் கையை தட்டி ஏ, பாணனே அப்பால் செல்க என்று கூறினாராம். தம்மை மறந்த நிலையில் எம்பெருமானிடம் ஈடுபட்டிருந்த திருப்பாணரின் செவிகளில் கையொலி சத்தம் கேட்க வில்லை. தன் நிலையினின்றும் பிறழாது மனமுருகி பாடிக் கொண்டேயிருந்தார். இதைக்கண்ட லோகசாரங்கர் ஒருசிறு கல்லை எடுத்து பாணர் மீது வீசவே அது அவர் நெற்றியில் பட்டு இரத்தம் பீறிட்டது. நிலையுணர்ந்த பாணர் \r\nநடுநடுங்கி ஒதுங்கி நின்று லோக சாரங்கருக்கு வழிவிடுத்தார். லோகசாரங்கர் தீர்த்தம் முகர்ந்துகொண்டு திருவரங்கப்பன் முன் வந்து நின்றார். என்ன ஆச்சர்யம் திருவரங்கனின் நெற்றியினின்றும் இரத்தம் வழிந்து கொண்டு தான் இருந்தது. செய்வதறியாது திகைத்து அனைவரும் கூடி இந்த ஆச்சர்யத்தை கண்ணுற்று வகையறியாது நின்றனர். மனம் நொந்து மயங்கிய நிலையில் துயில்கொண்ட லோகசாரங்கர் கனவில் வந்த அரங்கன் பாணரைத் துன்புறுத்தியது தவறென்றும், நும் போன்றே அவரும் தொண்டரன்றோ, நீர் சென்று உம் தோள் மீது அவரைச் சுமந்து வாரும் என்று பணித்தார். மறுநாள் காலையில் லோகசாரங்க முனிவரும், மற்றையோர்களும் தென்திருக்காவேரி செல்ல தம்மை மறந்து எம்பெருமான் மீது மையல்கொண்டு பாடல்கள் இசைத்துக் கொண்டிருந்த திருப்பாணரை வணங்கி, அவரிடம்\r\nபெருமாளின் திருவுளக்குறிப்பை தெரிவித்து தம்தோள் மீது ஏற்றிக் கொணர்ந்து திருவரங்கர் முன் விடுத்தனர். திருவரங்கநாதனைக் கண்குளிரக் கண்ட திருப்பாணாழ்வார் அவரது திருமுகம், கண், வாய், செவி, திருவுந்திக் கமலம், ஆகியவற்றின் பேரழகில் மயங்கி அமலனாதிப்பிரான் எனத்தொடங்கும் 10 பாசுரங்களை வழங்கி திருவரங்கன் திருவடிக்கீழ் புகுந்து மறைந்தார். எம்பெருமானின் அடியார்கள் எக்குலத்தவராயினும் சமமே என்று பறைசாற்றும் சாதி சமய பேதமற்ற வைணவம் திருவரங்கத்திலே காலூன்றி எத்திக்கும் பரவ இவ்வரங்கனே வித்திட்டார்.\r\n\r\n     12) தொண்டரடிப் பொடியாழ்வார் திருவரங்கத்திற்கு அருகாமையில் ஒரு நந்தவனம் அமைத்து தினந்தோறும் திருவரங்க நாதனுக்கு பூமாலையும் பாமாலையும் சமர்ப்பித்து வந்தார். திருமங்கையாழ்வார் திருவரங்கத்திற்கு மதில்கட்டும் சமயம் தொண்டரடிப்பொடியாழ்வாரின் நந்தவனம் குறுக்கிட்டது. எனவே நந்தவனத்தை ஒதுக்கிவிட்டு திருமதில் வளைத்தார். இஃதறிந்த தொண்டரடிப்\r\nபொடியாழ்வார் மலர் கொய்யும்போது தமது ஆயுதத்திற்கு திருமங்கையின் பட்டப் பெயர்களுள் ஒன்றான “அருள்மாரி” என்னும் பெயரைச் சூட்டி மகிழ்ந்தார்.\r\n\r\n     13) திருவரங்கத்தில் நடைபெறும் விழாக்களில் மிகவும் ரசனை பொருந்திய ஒரு நிகழ்ச்சியை இங்கு குறிப்பிடாமல் இருக்க முடியாது. பங்குனி மாதம் நடைபெறும் திருவிழாவில் உற்சவத்தின் 6வது தினத்தில் திருவரங்கன் உறையூர் சென்று கமலவல்லி நாச்சியாரைக் கடிமணம் புரிந்து கொள்கிறார். பிறகு 9வது தினத்தில் மீண்டும் ஸ்ரீரங்க நாச்சியாரைக் காண ஸ்ரீரங்கம் திரும்புவார். மூன்று நாட்களாக உறையூர் செல்வியோடு இருந்துவிட்டு வந்ததையெண்ணி ஸ்ரீரங்க நாச்சியார் பிணக்கு கொண்டு என்னைப் பார்க்க வரக்கூடாது என்று திருக்கதவும் சாத்துவாள். இந்தப் பிணக்கிற்கு “ப்ரணய\r\nகலஹம்” என்று பெயர். இந்தப் பிணக்கைத் தீர்த்து வைக்க நம்மாழ்வார் வந்து சமாதானம் செய்துவைப்பார். அதன்பின் இருவரும் சமாதானமுற்று ஒரு சேர்த்தியில் காட்சியளிப்பர். இத்திருநாளன்று தாயாருக்காக வாதிடுபவர்கள் 5வது திருச்சுற்றில் உள்ள பிரதானமான வாசற்கதவை அடைத்து விடுவார்கள். அரையர்கள் பெருமாளுக்கும் பிராட்டிக்கும் நடுவராக இருந்து தூது செல்வர்.\r\nஅப்போது பழம், பூ, முதலியவற்றை வீசுவதும் (பிராட்டி கோபமுற்று பெருமாள் மீது வீசிவிட்டு கதவடைத்துக் கொள்வதாக ஐதீஹம்) அரையர்கள் ஒருவர் மாட்டு ஒருவர் பேசி பிணக்கு தீர்ந்து சமாதானம் ஆகியுள்ளனர். என்று தெரிவிப்பர். இதன்பிறகு பெருமாளும் பிராட்டியும் ஒருசேரக்காட்சியளிப்பர். இதற்கடுத்தநாள் இருவரும் ஒரே ரதத்தில் திருவீதி உலாவருவர். இந்த ரதத்திற்கும் “கோரதம்” என்று பெயர். என்னே அரங்கனின் மாண்பு, ஆழ்வார்களின் பிணைப்பு. ஆம் நம்மாழ்வார் சமாதானம் செய்து வைக்கிறார். தொண்டரடிப்பொடி திருமாலை கட்டித் தருகிறார். திருமங்கை மண்டபமும் மதிலும்  கட்டித் தருகிறார். பெரியாழ்வார் பெண்டு கொடுத்து மாமனாகிறார். ஆண்டாள் மனையாட்டி ஆகிறாள். திருப்பாணாழ்வார் திருவடிகளில் சேர்த்தியாகிறார். இவர்களுடன் மற்றைய ஆழ்வார்களும் மங்களாசாசனப் பூக்களைச்சூட்டி மகிழ்கின்றனர். என்னே ஆழ்வார்கட்கும் அரங்கனுக்கும் உள்ள தொடர்பு.\r\n\r\n     14) அரையர் சேவை என்பது நாலாயிரத் திவ்ய பிரபந்தத்தை ராக தாளத்தோடு இன்னிசையாய் இசைப்பது. மார்கழி மாதத்து வைகுண்ட ஏகாதசியின் போது இங்கு அரையர் சேவை நடப்பது செவிகட்கு மட்டுமன்றி கண்களுக்கும் அருவிருந்து. ஒரு சில திவ்யதேசங்களில் மட்டுமே இந்த அரையர் சேவை இன்று வழக்கிலிருந்தாலும் திருவரங்கத்து அரையர் சேவையே மிகச் சிறப்பானதாகும்.\r\n\r\n     15) இத்தலத்திற்குரிய நிலங்களைக் குத்தகைக்குவிட்டு அதிலிருந்து அறுவடை செய்து வந்த நெற்கதிர்களை ஆண்டுதோறும் சித்திரைமாதத்தன்று யானை மீது ஏற்றி வெள்ளைப் பிள்ளை என்பார் கொண்டு வந்து பெருமாள் திருவீதி எழும்போது அவர்க்கெதிரே சமர்ப்பிப்பார். ஆண்டுதோறும் நடைபெறும் இந்நிகழ்ச்சி கதிர் அலங்காரம் என்ற பெயரில் விசேடமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.\r\n\r\n     16) திருவரங்கனின் கட்டளைப்படி ஆழ்வார் திருநகரியிலிருந்து நம்மாழ்வாரை, மதுரகவியாழ்வார் இங்கு கொணர்ந்து சேர்த்தார். நம்மாழ்வார் இங்கு வந்து எழுந்தருளியுள்ள இடம் இன்றும் ஒரு சந்தியா மடம் போல் காட்சி தருகிறது. வைகுண்ட ஏகாதசியின்போது 7வது திருநாளன்று நம்மாழ்வாருக்கு எதிரில் வந்து பெருமாள் சேவை தருவார். அர்ச்சகர்கள் தங்கள் கரங்களாலேயே பெருமாளை எழுந்தருளச் செய்யும் இந்நிகழ்ச்சி “திருக்கைத்தல சேவை” என்னும் பெயரால் நடைபெற்று வருகிறது. வைகுண்ட ஏகாதசியன்று இங்கு சொர்க்க வாசல் திறப்பது மிகச் சிறப்பான விழாவாகும். இந்த பரமபத வாசலில் விரஜா நதி ஓடுவதாக ஐதீஹம்.\r\n\r\n     17) திருவரங்கனை நேராகக் கை கூப்பி வணங்கிய வண்ணம் உள்ள மிகப் பெரிய கருடன் இங்கிருப்பதைப் போல் பிரம் மாண்டமான வடிவில் இந்தியாவிலேயே வேறெங்கும் இல்லையென்று சொல்லலாம். இந்தக்கருடாழ்வாரின் சன்னதி வாயிலை சுக்ரீவனும், அங்கதனும் காவல் புரிவதாக ஐதீஹம். பாண்டிய மன்னன் சுந்தரவர்மன் காலத்தில் இது கட்டப்பட்டதாக வரலாற்றாய்வர் பகர்வர். இச்சன்னதிக்கு எதிரே உள்ள பரமன் மண்டபத்தில் உள்ள சிற்பங்கள் பார்ப்பதற்குப் பேரழகு பொருந்தியவை. இவை தேவராஜன் குறடு என்றும் கூறுவர்.\r\n\r\n     18) வைணவப் பேரறிஞர்களான பட்டர், வடக்குத் திருவீதிப்பிள்ளை, பிள்ளை லோகாச்சார்யர், பெரியநம்பி போன்றோரின் அவதார ஸ்தலமிது. \r\n     \r\n     19) இராமானுஜரும், மணவாள மாமுனிகளும் இங்கு நிகழ்த்திய உபன்யாசங்களை கூட்டமாக அமர்ந்து சீடர்கள் கேட்கும் வண்ணம் தீட்டப்பட்டுள்ள சிற்பங்கள் நம் சிந்தையை எங்கோ கொண்டு செல்கிறது. \r\n\r\n     20) பாதுஹாஸ ஹஸ்ரம் என்ற உயர்ந்த காவியம் ஸ்ரீநிகாமநந்த தேசிகனால் இப்பெருமாள் மீது பாடப்பட்டதாகும்.\r\n\r\n     21) இக்கோவிலின் நான்காவது திருச்சுற்றில் தன்வந்திரி சன்னிதிக்குவடபுரகோபுரவாசலின் பாறையில் 5 குழிகள் உண்டு. இவ்விடத்திற்கு மூன்று வாசல்கள் வழி வரமுடியுமாதலால் இதற்கு ஐந்து குழி\r\nமூன்று வாசல் என்பது பெயர். இங்கு தாயார் அரங்கன் வருகிறாராவென்று இந்த ஐந்து குழிகளிலும் தன் கைவிரல்களை வைத்து மூன்று வாசல்கள் வழியாகவும் பார்ப்பாராம்.\r\n\r\n     22) திருவரங்கமும் திருமதில்களும் கீழ் ஏழு உலகம், மேல் ஏழு உலகம் என்பார்கள். எத்தனை உலகங்களோ, யாரே அறிவர் எம்பெருமானின் லீலைகளை. ஆனால் இந்த திருவரங்கத்திற்கு மட்டும் 7 மதில்கள். ஒவ்வொன்றும் ஒரு வரலாற்றுச் சிறப்புக் கொண்டவை. ஒவ்வொரு விதமான தெய்வாம்சம் கலந்தவை. ஏழு உலகங்கட்கு உண்டான பெயர்களையே இந்த ஏழு மதில்கட்கு வைத்திருப்பதும், பூலோகத்திலிருந்து ஒவ்வொரு உலகமாக கடந்து சென்றால் ஏழாவது உலகமாக சத்திய லோகம் இருக்குமோ என்று எண்ணுவதைப் போல, சத்தியலோகத்திலிருந்தே இந்தப் பெருமாள் வந்ததால்\r\nஅந்த சத்திய லோகத்திற்கு வழிகாட்டுவதைப்போல் ஏழு மதில்களில் முதலாவது மதிலுக்கு பூலோகம் என்றே பெயரிட்டு எம்பெருமான் பள்ளி கொண்டுள்ள கருவறை மதிலுக்கு சத்தியலோகம் என்றே பெயர்\r\nவைத்திருப்பதும் பெரிய ஆராய்ச்சிக்கு உரிய விஷயமாகும். இருக்கலாமென்று  7 திருமதில்களை அடைவதற்கு முன்னால் 8வது திருச்சுற்று ஒன்று தற்போது 7 மதில்களை உள்ளடக்கியதாய் அடைய வளையப்பட்டுள்ளது. இதற்கு அடைய வளைந்தான் திருச்சுற்று என்று பெயர். சப்த பிரகாரங்கள் எனப்படும் 7 பிரகாரங்களுக்குள் இது அடங்காது.\r\n\r\n     இந்த 8வது திருச்சுற்றில் தற்போதுள்ள மிக உயர்ந்த ராயர்கோபுரமான தெற்கு கோபுரமே இந்தச் திருச்சுற்றின் நுழைவாயிலாகும். இந்த ராயர் கோபுரம் கிருஷ்ண தேவராயர் காலத்தில் ஆரம்பிக்கப்பட்டதாகும். கிருஷ்ண தேவராயர் மிகச் சிறந்த விஷ்ணு பக்தர். வைணவ சம்பிரதாயத்தில் ஈடுபாடு கொண்ட மாமேதை. இவர் ஒரே சமயத்தில் நாடெங்கும் (அவரது ஆட்சிக்\r\nகாலத்தில்) 96 திருக்கோவில்களில் கோபுரம் கட்டும் பணியை மேற்கொண்டார் என்று கூறுவர். தலைக்கோட்டை யுத்தத்தில் இவர் ஆட்சி முறியடிக்கப்பட்டதும் பல கோபுரங்கள் பூர்த்தி அடையாமல் பாதியளவிலேயே நின்று விட்டன. இவைகள் மொட்டைக் கோபுரம் என்றும் ராயர் கோபுரம் என்றும் அழைக்கப்பட்டன.\r\n\r\n     அடைய வளைந்தான் திருச்சுற்றில் பாதியளவில் நின்று போயிருந்த ராயர் கோபுரத்தில் திருஷ்டிப் பரிகாரத்திற்கென்று முனிக்கு அப்பனான ஸ்ரீனிவாசனை எழுந்தருளச் செய்திருந்தனர். இந்த ஸ்ரீனிவாசனுக்கு நித்ய வழிபாடுகளும் நடைபெற்றன. இந்தக் கோபுர வாசலை முனியப்பன் கோட்டை வாசல் என்றும் அழைத்தனர். இந்த ராயர் கோபுரந்தான் இன்றைய இந்தியாவின் பெருமைக்கு சிகரம்\r\nவைத்தாற்போன்று ஆசியாவிலேயே பெரிய கோபுரமாகக் கட்டப்பட்டு திருப்பொலிவோடு செம்மாந்து நிற்கிறது. இவ்வளவு உயரமான கோபுரம் வேறெந்த திவ்யதேசத்திலும் இல்லை. இக்கோபுரத்தைக் கட்டி முடிப்பதற்காகவே ஆந்திராவில் உள்ள ஸ்ரீ அஹோபில மடத்தின் (சிங்கவேள் குன்றமென்னும் திவ்யதேசம் உள்ள இடம்) 41வது பட்டம் ஸ்ரீமத் அழகிய சிங்கர் ஜீயர் ஸ்வாமிகள், இங்கு வந்து பன்னெடுங்காலந்தங்கி, பல எதிர்ப்புகளையும், இன்னல்களையும் தாண்டி, பெரிய பெருமாளுக்கு பெரிய கோபுரத்தை நிர்மாணித்து ஒல்காத் தொல்புகழ் பெற்றார்.\r\n\r\n“ரங்கேஷமாம் பாஹி”\r\n“ரங்கேஷமாம் பாஹி”\r\n“ரங்கேஷமாம் பாஹி ரங்கப் ப்ரபோ!” Sri Ranga Nāchiyār Sri Ranganāthan Namperumāl Chozha Nādu Trichy TamilNadu Sayana (Reclining) South Pranavākruthi Chandra Puskarani, Cauveri, Kollidam, Vedhasrungam Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ ரங்கநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீ ரங்கநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.862406502306866,78.68994777478625 6:15 a.m. to 7:15 a.m. 9:00 a.m. to 12:30 p.m. 2:45 p.m. to 5:30 p.m. 7:00 p.m. to 9:00 p.m.",
                "number": 1,
                "name_ta": "ஸ்ரீரங்கம்",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Poyhai Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār",
                    "Thiruppāṇ Āzhvār",
                    "Thoṇḍaraḍippoḍi Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiruvarangam, Koyil",
                "area": "Trichy",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "South",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Srirangam"
                ]
            },
            {
                "id": 23,
                "title": "Thirukkozhi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0002",
                "url": "/divya-desam/thirukkozhi/",
                "content": "2 திருக்கோழி Uraiyur, Nisulāpuri, Urandhai Woraiyur This Divya kshetram is situated in Uraiyur, around 3 Kms from Trichy, and is easily accessible by road. Uraiyur was the ancient Chola Capital, and is the birthplace of Tiruppān Azhvar. \r\n\r\nThe presiding Deity is Azhagiya Manavālan in the standing posture carrying Sanku and Chakra in His hands. Komalavalli Thāyār is also in the same sanctum in the seated posture carrying a lotus on Her hands. The Theertham is Kalyāna Theertham and the Vimanam Kalyāna Vimanam. According to the stala puranam, a valiant rooster is believed to have warded off an elephant with it’s beak and gained the name Tirukkozhi – Mookkeeswaram.\r\n\r\nThe Sthala puranam says that King Nandha Chozha who was ruling the Chola Dynasty with Uraiyur as his capital was an ardent devotee of Lord Ranganatha at Srirangam. He prayed to Lord Ranganatha to be blessed with a child. Once while hunting the King found a child on a lotus in a pond. He brought the child home and named her Komalavalli – the one that has come out of a lotus. As she grew up she admired the beauty of Lord Ranganatha whenever she visited the Srirangam temple, and was expressing her desire to marry the Lord. One day the Lord appeared in the dream of the king and told him that the child is none but Mahalakshmi and asked the king to send Komalavalli to Srirangam to be married to Him. The king was delighted to find that his daughter is Mahalakshmi and Lord Ranganatha is going to be his son-in-law. Accordingly the king arranged for the marriage and Komalavalli, dressed as the bride, vanished as she entered the sanctum of Lord Rangantha. The king built a temple at Uraiyur commemorating the marriage of Komalavalli and Ranganatha.\r\n \r\nKalyana Uthsavam is being celebrated on Panguni Pooram (March-April) when the Utsava Vigraham of Lord Ranganatha is brought to Tirukkozhi from the Srirangam temple. There is no Utsava Vigraham in this temple as Nam Perumal of Sri Rangam came here to marry Sri Lakshmi and the Utsavar of Sri Rangam is considered to be the Utsavar of this sthalam too. The temple has exquisitely carved sculptures and ornamented pillars and large mandapams.\r\n\r\nThere is no Brahmotsavam conducted in this divya desam. \r\n\r\nOther Uthsavams:\r\nKodai Uthsavam - Vaikasi/Aani - 10 days \r\nVasantha Uthsavam - Vaikasi/Aani - 7 days \r\nNavarathri Uthsavam - Purattasi - 9 days \r\nDolothsavam - Kārthigai - 7 days \r\nThiruAdhyayana Uthsavam - Thai/Māsi - 11 days \r\nTheppa Uthsavam - Māsi - 7 days\r\nSri Kamalavalli Nāchiyar - Sri Azhagiya Manavalan Serthi - Panguni Aayilyam - 1 day\r\nAvathāra Uthsavam for Sri Thiruppānāzhwar - Kārthigai - 11 Days\r\n\r\nMoolavar:\r\nThe Moolavar of this Sthalam is Sri Sri Azhagiya Manavālan. Srirangam Uthsavar Namperumal gets the name Sri Azhagiya Manavalan when he comes to Uraiyur. He is found in Standing (Nindra) thirukkolm (position) facing his thirumugham towards North direction along with \"Prayoga Chakkaram\". Prakthyaksham for Ravidharman and all Devas (330 crores).\r\n\r\nThayār:\r\n\r\nThe Thayār of this Sthalam is Sri Kamalavalli Nāchiyār (Vāsakshmi). Also named as \"Uraiyur Valli\". She is found in Sitting (Veetrirundha) Kolam facing North direction. The Position of the Thāyar is similar to position of a Bride who sits along with the Groom during marriage. The above positions are called as \"Thirukalyana Avasaram\".\r\n\r\nUthsavar Thāyār: Sri Kamalavalli Nāchiyār (Sri Vāsa Lakshmi) and Thāyar Thirunakshatram - Aayilyam (Panguni)\r\n\r\nSannadhis: Special sannadhi for Tiruppān Azhvar on the northern side of the temple tank. தாயார் திருநாமம், கமலவல்லி தாயார். தாயார் பெருமாள் சந்நிதியில் பெருமாளுக்கு பக்கத்திலேயே வீற்றிந்த திருக்கோலம். தாயாருக்கு தனி சந்நிதி கிடையாது.\r\n\r\nகார்த்திகை மாதத்தில், திருப்பாணாழ்வார் 10 நாட்கள் விழா நடைபெறுகிறது. திருப்பாணாழ்வார் இந்த தலத்தில் அவதரித்தவர். இவருக்கு இங்கு தனி சன்னதி உண்டு.\r\n\r\nகோவில் கோபுரம் 5 நிலை உடையது. பொதுவாக வைகுண்ட ஏகாதசி நாளன்று பெருமாள் சொர்க்கவாசல் கடந்து செல்லும் வைபவம் வைஷ்ணகோவில்களில் நடக்கும். ஆனால் உறையூரில் தாயார் சொர்க்கவாசல் கடந்து செல்லும் நிகழ்ச்சி தை அல்லது மாசி மாத தேய்பிறை ஏகாதசி அன்று நடக்கும். \r\n\r\nஅரங்கநாதரே கமலவல்லி நாச்சியாரை மணந்து கொண்டதால், இங்குள்ள பெருமாளும், தாயாரும், அவரை நோக்கி வடக்கு திசையை பார்த்து தரிசனம் செய்கிறார்கள். மூலஸ்தானத்தில் தாயார் மட்டுமே உற்சவராக இருக்கிறார்.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nசோழ மன்னனின் மகளாக அவதரித்த கமலவல்லி நாச்சியார், திருவரங்கநாதன் மேல் காதல் கொண்டு, விரதம் இருக்க, அழகியமணவாளன் இங்கு வந்து நாச்சியாரை மணம் புரிந்து கொண்டதாக ஸ்தலபுராணம்.\r\n\r\nபங்குனி உத்திரம்\r\n\r\nதிருவரங்கத்தில் நடக்கும் பங்குனி உத்திரம் என்ற விழாவில் உறையூரும் பங்கு பெற்றுஉள்ளது. உறையூர் தாயார் பங்குனி ஆயில்ய நக்ஷத்திரத்தில் உதித்தவர் ஆகையால், திருவரங்க பெருமாள் திருவரங்கத்தில் நடக்கும் பங்குனி உத்திர பெருவிழாவில், 6ம் நாள், ஆயில்ய நக்ஷ்த்திரத்தன்று காவிரி, குடமுருட்டி ஆறுகளை கடந்து உறையூர் எழுந்தருளி, கமலவல்லி நாச்சியாருடன் உறையூர் சேர்த்தி மணடபத்தில் மணக்கோலத்தில் இரவு வரை காட்சி தருகிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான், உறையூரில் சேர்த்தி கண்ட பின்பு ஸ்ரீரங்கம் கோவிலுக்குள் வரும் போது, அவரை உள்ளே விடாமல் பெரிய பிராட்டியார் தடுப்பார். அப்பொழுது, நம்மாழ்வார் தான் வந்து சமரசம் செய்து வைப்பார். பிராட்டியாரும் நம் பெரியன் சொல்படி கேட்டோம் என்று ஆழ்வாருக்கு உயர்ந்த மரியாதையை தருவார்.   ‘நம் பெரியன்’ என்று சொன்னதால் நம்மாழ்வார் என்ற பெயர் தாயார் கொடுத்ததாக கொள்ளலாம். Sri Kamala Valli Nāchiyār Sri Azhagiya Manavālan Sundaravarayan Chozha Nādu Trichy TamilNadu Nindra (Standing) North Kalyāna Kalyān Theertham, Soorya Pushkarani, Kudamuruti Nadhi Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ வாஸலக்ஷ்மீ ஸமேத ஸ்ரீ அழகியமணவாள ஸ்வாமினே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.827175898422043,78.67356898248492 7:00 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 8:00 p.m. ",
                "number": 2,
                "name_ta": "திருக்கோழி",
                "alwars": [
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Uraiyur, Nisulāpuri, Urandhai",
                "area": "Trichy",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "North",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkozhi"
                ]
            },
            {
                "id": 24,
                "title": "Thirukkarambanur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0003",
                "url": "/divya-desam/thirukkarambanur/",
                "content": "3 திருக்கரம்பனூர் Uttamar Koil, Kadhamba Kshethram, Pichandavar Koil Thirukkarampanur This Divya kshetram is located closer to Srirangam - 2 Kms and 7 Kms from Trichy, connected by road, as well by Uthamar Koil or Pichandar Koil Railway station.\r\n\r\nThis is a unique temple wherein shrines dedicated to Lord Vishnu and His consort Lakshmi, Brahma and Saraswathi, Shiva and Parvathi – called Vadivudaiamman - are located. This temple is also known as Bhikshatanar koyil. Tirumangai Azhvar lived here and supervised the renovation of Srirangam Ranganathar temple.\r\n\r\nThe presiding deity is Purushottaman and Thayar Poornavalli also called Poorva Devi. The Theertham is Karamba Theertham and the Vimanam Udyoga Vimanam.\r\n\r\nThe Sthalapuranam of this temple is also similar to that of the sthalapuranam of \"Thirukkandiyoor\". Both Sivaperumān and Brahma devan had 5 heads. But, Lord Shiva was angry on Brahma Devan too had five heads. Because of this anger, he plucked one of Brahmas head and was caught by \"Brahmagathi Dhosham\". Because of this, he lost of his wealth and started to beg for food using the Kabālam. Because of this, Lord Shiva is called as \"Picchai Aandavar\". He was given the Sabham that he can get rid of this sin only if the Kabālam is completely filled-up with food. From then, Lord Shiva visited all the Divyadesams to get out of his sin. At that time, he was offered food by Sri Mahalakshmi and the Kabālam was filled completely with food and from then, he got out of his \"Brahmagathi Dhosham\". \r\n\r\nOnce to test Brahma, Vishnu took the form of a kadamba tree to which Brahma offered worship, offering water from his Kamandalam. Kadamba Muni offered worship to Lord Vishnu on the banks of the Kadamba theertham created by Brahma.\r\n\r\nHistorical inscriptions pertaining to Chozha and Pandya periods are found in this temple.\r\n\r\nThe annual Brahmotsavam for Purushottaman perumal is being conducted during the Tamil month Chittirai (April), and that of Siva during Vaikashi (May). The Utsava Vigraha of Lord Ranganathar of Srirangam temple is brought to Kadamba Theertham during the Māsi festival.\r\n பிரம்மா, விஷ்ணு சிவன் ஆகிய மும்மூர்த்திகளும் ஒரே கோவிலில் இருந்து அருளும் ஸ்தலம்.\r\n\r\nஜனக மன்னன் இங்கு யாகம் செய்தாதாகவும் எம்பெருமான், பிரஹ்மாவுடனும் சிவனுடன் அவருக்கு காட்சி கொடுத்ததாக ஒரு வரலாறு சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nசிவன் பிச்சாடனராக வந்து தன் சாபம் நீங்கப்பெற்ற ஸ்தலம் என்பதால் பிச்சாண்டார்கோவில் என்றும், மஹாவிஷ்ணு கதம்ப மரமாக நின்றதால், கதம்பனூர் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன. சப்த குரு ஸ்தலம் என்ற பெயரும் உண்டு.\r\n\r\n“கரம்பனூர் உத்தமனை” என்ற திருமங்கையாழ்வார் பாசுரத்திற்கு விளக்கம் அளித்த பெரியவாச்சான் பிள்ளை “வழிக்கரையிலே திருவாசலுக்கு ஒரு கதவிடாதே வந்து கிடக்கிறவனை.”  என்று சொன்னார். அது அன்று அவ்விடத்துக் கோபுர வாசலுக்குக் கதவு இல்லாமல் இருந்ததை சொன்னது. அது திருமாலின் திவ்யகுணங்களில் ஒன்றான ஸௌலப்யம் என்பதை பிரதிபலிக்கும். ஸௌலப்யம் என்பது பெரியவர், தாழ்ந்தவர்களிடம் அன்புடன் பேதமில்லாமல் கலப்பது. இப்படிப்பட்ட சௌலப்யத்தைக் கொண்டே உத்தமன் என்று திருநாமமிடப் பெற்றான். ஆழ்வார்களில் திருமங்கை ஆழ்வாரும், ஆண்டாளும் தான் எம்பெருமானை உத்தமன் என்று பெயரிட்டுள்ளனர். (ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர் பாடி)\r\n\r\nபிரம்மாவிற்கு கோவில் உள்ள ஒரே ஸ்தலம் இது மட்டும் தான். சரஸ்வதியுடன் இங்கு இவர் அருள் பாலிக்கின்றார். கார்த்திகை தினத்தில், சிவனும், விஷ்ணுவும் திருவீதி உலா வருவது ஒரு சிறப்பு. பிரம்மாவிற்கு இடப்புறத்தில், ஞான சரஸ்வதி தனி சன்னதியில் தெற்கு நோக்கி சேவை புரிகிறார். இவர் கைகளில் வீணை இல்லாமல், ஓலைச்சுவடி மற்றும் ஜெபிக்கின்ற மாலைகளுடன் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nவிஷ்ணு உற்சவர் பிரயோக சக்கரத்துடன் நின்று சேவை சாதிக்கின்றார். மூலவர் கிழக்கு நோக்கி சயனத் திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார். பூர்ணவல்லி தாயார் தனி சந்நிதியில் அருளுகிறார். உணவு பஞ்சமில்லால் இருக்க இவர் அருளுகிறார். அருகே மஹாலக்ஷ்மி தாயாருக்கும் தனி சந்நிதி இருக்கிறது. சிவன் மேற்கு நோக்கி, பெருமாளுக்கு பின் புறத்தில் லிங்க ரூபத்தில் காட்சி அளிக்கிறார். உத்சவர் பிச்சாண்டாராக காட்சி தருகிறார்.\r\n\r\nபிரம்மாவின் ஒரு தலையை கொய்த சிவபெருமான், அந்த பாவம் தீர, பிச்சாண்டாராக இந்த ஸ்தலத்திற்கு வந்தபோது மஹாலக்ஷ்மி அவருக்கு உணவு அளித்து, அவரின் பசியைத் தீர்த்ததால் மகாலட்சுமிக்கு பூர்ணவல்லி என்ற திருநாமம் உண்டானது.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இங்கு இருந்தபடிதான், திருவரங்கத்திற்கு மதில் மண்டபம் போன்ற திருப்பணிகள் செய்தார் என்றும் அதனாலேயே இங்கு ஆழ்வார் பட்டவர்த்தி என்று ஒரு இன்றும் உண்டு என்றும் சொல்லப்படுகிறது. Sri Poorvā devi Sri Purushothaman Sri Purushothaman Chozha Nādu Trichy TamilNadu Sayana (Reclining) East Uthyoga Kadhamba Theertham Thenkalai ஸ்ரீ பூர்வாதேவீ ஸமேத ஸ்ரீ புருஷோத்தமாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.877218982714302,78.70332215430665 7:00 a.m. to 12:00 noon 4:00 p.m. to 8:00 p.m. ",
                "number": 3,
                "name_ta": "திருக்கரம்பனூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Uttamar Koil, Kadhamba Kshethram, Pichandavar Koil",
                "area": "Trichy",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkarambanur"
                ]
            },
            {
                "id": 25,
                "title": "Thiruvellarai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0004",
                "url": "/divya-desam/thiruvellarai/",
                "content": "4 திருவெள்ளறை Vedhagiri Kshethram Vellarai Vellarai means white rock. Since, this sthalam is situated 100 feet high in the top of the small mountain, which is white in colour, this sthalam is called \"Thiru Vellarai\". The presence of white rock hillocks close by, gives the name to this place as Swetagiri. This temple is also called Aadi Vellarai, as it is believed that this temple pre-dated Srirangam temple.\r\n\r\nThis is a vast temple and there are shrines for Sri Devi, Bhu Devi, Surya, Chandra and Adishesha in the sanctum. There are seven theerthams within the temple complex and Ramanujacharya lived here for some time. Manavalamamuni and Desikar have sung of this great shrine. Garudan and Markandeyan have offered worship to this Lord. It's also the birth place of Uyyakondār. Historical evidence, on the unfinished Raja gopuram located on the northern entrance, shows the contributions made by Hoyasala kings to this temple.\r\n\r\nThe presiding deity is Pundareekakshan in a standing posture with His consorts Shenpakavalli and Pankajavalli. The Lord here is referred to the Vedas, which is referred to white colour for its purity and gives seva along with Thamarai Selvi periya pirattiyar in Nindra Sevai. \r\n\r\nThere are two entrances to go to the Moolasthanam (Where Moolavar is seen). In addition the temple has one more entrance referred to as “Nāzhi Kettan Vāyil”, where it is believed that Mahalakshmi intercepted and questioned Lord Vishnu upon His returning home late, after His sojourn. \r\n\r\nThe 2 entrances named as \"Utharayana Vāyil\" and \"Dhakshanayana Vāyil\". One can enter From Jan 15 to June 15 through Utharayanya Vāyil and from then to next six months through Dhakshanaya Vāyil. When one Vāyil is opened the other one is closed.\r\n\r\nSriman Narayanan blesses all living and non living beings as Sooriya Narayanan (the God inside Sun). By extending His rays, He nourishes the entire world. Earth revolves around Him to make good things happen and destroy the bad things (or) evils. Based on the revolving time around the sun, good time (Utharayana Kālam) for carrying out materialistic activities (Subha Muhurthams) is calculated. During Dhakshanayana kālam it's advised to carry out spiritual activities. So the significance of the 2 entrances. \r\n\r\n பெரிய மதில்களுடன் கூடிய விசாலமான கோயில். இக்கோயிலில் நந்தவனங்கள்,கிணறு இன்றும் பராமரிக்கப்பட்டு வருகிறது. இத்தலம் மிகவும் தொன்மையான தலங்களில் ஒன்றாகும்.  அதனால் ஆதிவெள்ளறை என்றும் அழைக்கபடுகிறது. வெண்மையான பாறையினால் ஆன மலை எனப்பொருள்பட வெள்ளறை எனப்படுகிறது. திரு என்பது சேர்த்து ‘திருவெள்ளறை ’ எனப்படுகிறது. வரை என்பதற்கு குன்று என்ற அர்த்தம் உள்ளதால், மலைமேல் உள்ள கோவிலான இதனை, திருவெள்ளரை என்று சொன்னாலும் தகும்.\r\n\r\nவராஹ அவதாரத்தை நினைவுப் படுத்தும் ஷேத்திரம்.\r\n\r\nஇக்கோயிலில் உத்தராயண வாசல், மற்றும் தட்சிணாயன வாசல் என்று இரண்டு வாசல்கள் உள்ளன. தை முதல் ஆனி வரை உத்தராயண வாசல் வழியாகவும், ஆடி முதல் மார்கழி வரை தட்சணாயன வாசல் வழியாகவும் கோயிலில் எம்பெருமானைத் தரிசிக்கச் செல்ல வேண்டும்.\r\n\r\nகோவில் மதில்களுக்குள்ளே ஏழு தீர்த்தங்கள் உள்ளன. ஸ்வஸ்திக் வடிவில் உள்ள புஷ்கரணி தரிசிக்க வேண்டிய ஒன்று. இந்த ஸ்வஸ்திக்குளம் ஒரு துறையில் குளிப்பவர்களை இன்னொரு துறையில் குளிப்பவர்கள் பார்க்க முடியாத வண்ணம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த தீர்த்தம் மணிகர்ணிகா தீர்த்தம் என்ற சிறப்புடன் விளங்கிறது.\r\n\r\nஸ்தல புராணம்\r\n\r\nசிபிச்சக்கரவர்த்திக்கு ச்வேத வராகனாக (வெள்ளைப் பன்றி) எம்பெருமான் காட்சி தந்ததால் எம்பெருமானுக்கு ச்வேதபுரிநாதன் என்றும் இந்த ஊருக்கு ஸ்வேதபுரி என்றும் பெயர் சொல்வார்கள்.\r\n\r\nதாயார் ஸ்தலம்\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு மூன்று தேவிமார்கள்.  ஸ்ரீதேவி, பூதேவி மற்றும் நீளா தேவி. இவர்கள் முறையே, திருவெள்ளறை, ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் மற்றும் நாச்சியார்கோவில்  ஆகிய மூன்று திவ்ய தேசங்களில் பிரதானமாக இருக்கிறார்கள். இவ்விடத்தில் தாயாரை வணங்கிய பின்னே எம்பெருமான் சந்நதிக்கு செல்ல இயலும். புறப்பாடு ஆகும்பொழுதும் தாயார் பல்லக்கு முன்செல்ல, எம்பெருமான் பல்லக்கு அதை தொடர்ந்து செல்லும். செண்பகவல்லி என்கின்ற பங்கயச் செல்வி தாயாருக்குத் தனிச் சன்னிதி உண்டு. தாயாரின் உற்சவமூர்த்திக்கு பங்கஜவல்லி என்ற திருநாமம்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nபெரியாழ்வார் கண்ணனின் மேல் கொண்ட பரிவால், குழந்தைக்கு கண் திருஷ்டி வராமல் இருக்க அவனுக்கு காப்பு கட்ட அழைக்கும் பாடல் தொகுப்பு, “இந்திரனோடு பிரமன், ஈசன் இமையவர் எல்லாம்“. (பெரியாழ்வார் திருமொழி, 2.8).  ஆழ்வார் திருவெள்ளறை பெருமாளையே இந்த பத்து பாடல்களிலும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணராக கொண்டு உள்ளார்.  பகவானை நோக்கி தவம் செய்த பிராட்டிக்கு (பங்கயச் செல்வி) பெருமாள் செந்தாமரைக் கண்ணனாய் காட்சியளித்தார். \r\n\r\nஸ்ரீதேவி தாயாரின் பிரதான தேசமான திருவெள்ளறையை ஆழ்வார் குழந்தைக்கு கண் திருஷ்டிப்  படாமல் இருக்க எடுத்துக்கொண்டது மிக உகந்ததுவே.\r\n\r\nஓராண்வழி வந்த வைணவ ஆச்சார்யார்களில் ஒருவரான உய்யக்கொண்டார் என்ற ஆச்சாரியார் தோன்றிய ஸ்தலம். உடையவர் (இராமானுஜர்) வைணவத்தை வளர்ப்பதற்கு வாசம் செய்த ஸ்தலம். Sri Senbaka Valli Sri PunDareekākshan Senthamarai Kannan Chozha Nādu Trichy TamilNadu Nindra (Standing) East Vimalākrudhi Divya, Gandha Sheerapushkārni, Kusa, Chakra, Pushkala, Padma, Varaha Manikarnika Thenkalai ஸ்ரீ பங்கஜவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ புண்டரீகாக்ஷாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.956004245671037, 78.6677752243217 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 4:00 p.m. to 7:30 p.m. ",
                "number": 4,
                "name_ta": "திருவெள்ளறை",
                "alwars": [
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Vedhagiri Kshethram",
                "area": "Trichy",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvellarai"
                ]
            },
            {
                "id": 26,
                "title": "Thiru Anbil",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0005",
                "url": "/divya-desam/thiru-anbil/",
                "content": "5 திருஅன்பில் Anbil This Shetram is also called Tirumālayanthurai, Mandookapuri and Bhramhapuri. Sri Vadivazhagiya Nambi Perumal is also called as Sundararaja Perumal Temple. The deities of Lord Sundararaja Perumal and Goddess Sundaravalli blesses the devotees in the form of ‘Sundara Soroobham‘, Sundaram refers to beautiful and Soroobham refers to body.\r\n\r\nBrahma and Valmiki worshipped Lord Vishnu at this shetram. There is also another story that Mandooka Muni in his state of intense penance in underwater, failed to pay respects to sage Durvasa, who cursed Mandook Muni to take the form of a toad. Upon worshipping Lord Vishnu at this Shetram Manduka Muni was relieved of his curse and hence the temple tank is called Manduka Pushkarini.\r\n\r\nThe temple is built by the king Sundara Chozha of the 8th century AD which is built in the Dravidian style. As the king got enormous victory after worshipping the Lord Sri Vadivazhagiya Nambi Perumal here, he built the current structure celebrating his victory. There are inscriptions that the Chozha chief used to worship at this temple by placing his sword in front of the sanctum prior to his venturing out in battles.\r\n\r\nThe other important deities of the temple are Goddess Sundaravalli, Goddess Sridevi, Goddess Bhoodevi, the twelve āzhvārs, Lord Narasimha, Lord Hanuman, and Lord Venugopalar. There is an idol of Goddess Āndāl located in this temple, who is in sitting posture, which is unique from other temples. மூலவர் திருவடிவழகிய நம்பி பெருமான் புஜங்க சயனத்தில் பள்ளி கொண்டு அருள்பாலிக்கிறார். நாபிக்கமலத்தில் ப்ரஹ்மா காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nதிருமாலின் சயனங்கள் 10 வகைப்படும்.\r\n\r\n1. ஜல சயனம்\r\n2. தல சயனம்\r\n3. புஜங்க சயனம் (சேஷசயனம்)\r\n4. உத்தியோக சயனம்\r\n5. வீர சயனம்\r\n6. போக சயனம்\r\n7. தர்ப்ப சயனம்\r\n8. பத்ர சயனம் (பத்ர எனில் ஆலமரத்து இலை)\r\n9. மாணிக்க சயனம்\r\n10. உத்தான சயனம்\r\n\r\nஆண்டாளுக்கு தனி சன்னதி. உற்சவ ஆண்டாள், அமர்ந்த கோலத்தில் காட்சி அளிப்பது சிறப்பு.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nவடிவழகியநம்பி, பிரம்மாவின் மேல் அன்பு கொண்டு, அவரின் கர்வத்தை அடக்கி, அவர்க்கு காட்சி அளித்ததால், இந்த ஊர் அன்பில் என பெயர் பெற்றது. திருமலையான் துறை மண்டகபுரி, பிரம்மபுரி  என்ற இந்த கோயிலுக்கு வேறு பெயர்களும் உண்டு.\r\n\r\nபிரபல மண்டுக முனிவர் ஒரு சமயம் தண்ணீருக்குள் மூழ்கி நீண்ட கால தவம் செய்து கொண்டிருந்தார்.  அப்பொழுது அவரை தேடி துர்வாச முனிவர் வந்தார்.  தவத்தில் மூழ்கியிருந்த  மண்டுக முனிவர்,  துர்வாச முனிவர் வந்ததை கவனிக்கவில்லை.  வெகு நேரம் காத்திருந்தும் மண்டுக முனிவர் தன்னை காண வரவில்லை என்ற கோபத்தால் துர்வாசர், மண்டுக முனிவரை தவளையாக  மாறும்படி சாபமிட்டு விட்டார்.  இதற்கு பிறகு மண்டுக முனிவர்,  தன் தவற்றை உணர்ந்து துர்வாச முனிவரிடம் சாபவிமோசனம் கேட்க துர்வாச முனிவர் ” இந்த திருத்தலத்தில் உள்ள பெருமாளை நோக்கி பிரார்த்தனை செய்தால் சாபவிமோசனம் கிடைக்கும்.  மறுபடியும் மனிதனாக மாறலாம் என்று வழிகாட்டினார்.  அதன்படியே மண்டுக முனிவர் அன்பில் உள்ள திரு வடிவழகிய நம்பி பெருமாளை வழிபட்டு சாப விமோசனம் பெற்றதாக வரலாறு.\r\n\r\nசிறப்பு\r\n\r\nகாவேரி, சாவித்திரி மற்றும் பால்குனி ஆகிய மூன்று நதிகளும் ஒன்றாக இணைந்து இந்த திவ்ய தேசத்தின் அருகே ஓடுவதால், இந்த திவ்ய தேசம் திரிவேணி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. சாவித்திரியும், பால்குனியும் பூமிக்கடியில் பாய்வதாகக் கூறப்படுகிறது. எனவே இந்த இடம் தட்சிண கயா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. கயாவிற்குச் செல்ல முடியாதவர்கள், சமமான புண்ணிய பலனுடன் தங்கள் முன்னோர்களுக்கு இங்கு ஸ்ராத்தம் செய்யலாம். Sri Azhagiya Valli Nāchiyār Sri Vadivazhagiya Nambi Sri Sundarājan Chozha Nādu Trichy TamilNadu Sayana (Reclining) East Thāraga Mandooga Pushkarani, Kollidam Thenkalai ஸ்ரீ அழகியவல்லீ ஸமேத திருவடிவழகியநம்பி ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.867788,78.882225 7:00 a.m. to 12:00 noon 4:30 p.m. to 7:30 p.m. ",
                "number": 5,
                "name_ta": "திருஅன்பில்",
                "alwars": [
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Trichy",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Anbil"
                ]
            },
            {
                "id": 27,
                "title": "Thiruppernagar",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0006",
                "url": "/divya-desam/thiruppernagar/",
                "content": "6 திருப்பேர்நகர் Appakkudathān Thirupper This Shetram is also called Indragiri, Palāsavanam. This kshetram together with Srirangapatnam in Karnataka, Srirangam, Kumbakonam and Mayiladuthurai along the course of river Kaveri are called Pancharanga kshetrams.\r\n\r\nThis temple is situated on a small hillock, named Indragiri, and is easily accessible. The presiding deity is Appakkudathān in a reclining posture holding a pot in one hand and the Thayar Indra Devi, also called Kamalavalli. The Theertham is Indra theertham and the Vimanam Indra Vimanam.\r\n\r\nLord Vishnu blessed Markandeya rishi and Uparisaravasar at this shetram. According to the sthala purna, the Pandyan king Uparisaravasar while hunting a rogue elephant by mistake killed a Brahmin performing tapas on the banks of the river. Repenting for his act, the king renounced his throne and wandered around, finally reaching Tirupper Nagar. One day Lord Siva appeared before the king and asked him to worship Lord Vishnu at this shetram to get rid of the Brahmahati dosham. There upon the king built a temple for Lord Vishnu and each day after worship offered food together with appam, and payasam, to the Brahmins who came to his house. \r\n\r\nOne day Lord Vishnu came to the king’s house disguised as a poor Brahmin and informed that he is tired and hungry and needed food. The king requested the Brahmin to wait till the other Brahmins also assembled. But He conveyed to the king that He is too hungry and cannot wait. There upon, the king agreed to serve Him food. But to the surprise of the king the Brahmin ate all the food, and wanted some more. The king requested Him to take rest and went in to cook some more. At that time Markandeya rishi, who was informed by Siva to seek refuge in Lord Vishnu for longevity of life, was directed to the King”s place to worship Lord Vishnu taking rest as an old Brahmin. Accordingly the rishi went to the king’s house where he saw the old Brahmin lying on the couch holding an appa kudam in one hand. Markandeya approached the Brahmin and bowed 100 times. Lord Vishnu regaining His original form lifted his hand from the appa kudam and blessed Markandeya with longevity of life. He also blessed the king to get rid of the dosham.\r\n\r\nWe find the moolavar in the reclining posture in the temple holding appakudam and blessing Markandeya. Since Markandeya got his longevity of life the tank in this shetram is called Mruthyu vinasini Theertham. Appam is offered in this temple to the Lord, every night.\r\n\r\nLord Vishnu is worshipped here by the name Appala Rangan, the presiding deity of this temple in reclining posture facing the west direction.\r\n\r\nThis Perumal temple constitutes of 3-tiered Rajagopuram, and the Moolavar (Appala Rangan) is seen holding a pot in His right hand, and surrounded by Goddess Bhooma Devi and Goddess Kamala Valli Thāyar. The other deities of this temple are Lord Ganesha, Saint Nammazhwar, Ramanujar, Lord Lakshmi Narayanar and Lord Venugopalan. The idols of king Ubhamanya and king Dhurvarsa can be seen in the sanctum of this temple.\r\n\r\nNammāzwar attained moksham after glorifying this divya desam Perumal and his last compositions were about this place and the Lord.\r\n\r\nInscriptions of service to this temple by Chozha and Vijayanagara dynasties are found in the temple. Vaikunta Ekadasi and the annual Brahmotsavam during the Tamil month Panguni are being celebrated with “Aāru kāla poojai” being performed daily.\r\n பஞ்ச ரங்க க்ஷேத்திரங்கள் ஐந்து. அவை,\r\n\r\nஆதி ரங்கம் – ஸ்ரீரங்கபட்டினம் ரங்கநாதன்,\r\nமத்திய ரங்கம் – திருவரங்கம் ரங்கநாதன்,\r\nஅப்பாலரங்கம் – கோவிலடி அல்லது திருப்பேர்நகர் அப்பக்குடத்தான் ,\r\nசதுர்த்த ரங்கம் – திருக்குடந்தை சாரங்கபாணி,\r\nபஞ்ச ரங்கம் – திரு இந்தளூர் பரிமளரங்கன்\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு தினமும் இரவு, அப்பம் பிரசாதம் கண்டருள செய்யப்படுகிறது. எம்பெருமான் மேற்கு பார்த்தும், தாயார் கிழக்கு பார்த்தும் காட்சி அளிக்கிறார்கள்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nதுர்வாச முனிவரால் தனக்கு ஏற்பட்ட ஒரு சாபம் தீர உபமன்யு மன்னன் தினமும் அன்னதானம் செய்து வந்தான். ஒருநாள் மஹாவிஷ்ணு அந்தணர் வேடம் தாங்கி வந்து அனைத்து உணவையும் தானே உண்டார். மன்னன் வியந்து, மேலும் என்ன வேண்டும் என்று கேட்க, ஒரு குடம் அப்பம் வேண்டும் என்று பெருமாள் கேட்டார். உபமன்யுவும் அப்பக்குடத்தைக் கொண்டு வந்துக் கொடுக்க, திருமாலும் காட்சி தந்து மன்னன் சாபம் தீர்த்தார்.\r\n\r\nஅருகில் அமர்ந்திருக்கும் உபமன்யு முனிவருக்கு ஆசி கூறும் பெருமாளின் வலது திருக்கரம் ஒர் அப்பக் குடத்தையும் வைத்துஇருப்பதாக உள்ளது.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nநம்மாழ்வாரால் கடைசியாக மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம் இது தான். அப்பக்குடத்தான் ஆழ்வாரின் கையைப் பிடித்து அவரை மோட்சத்திற்குச் அழைத்துச் சென்றார். \r\n\r\nநம்மாழ்வார் “பேரே உறைகின்ற பிரான், இன்று வந்து பேரேன் என் நெஞ்சு நெறையப் புகுந்தான்” (10-8-2)  என்றும், தன்னை திருநாடு கொண்டு செல்வதில்  “கருத்தின் கண் பெரியன்”,  (10-8-8) என்றும், சொல்லி  “உற்றேன் உகந்து பணிசெய,  உன பாதம்  பெற்றேன்” (10.8.10) என்று முடிக்கிறார். இதற்கு அடுத்த பதிகம் “சூழ்விசும்பு அணி முகில்” என்று பரமபதத்தில் தனக்கு கிடைத்த நல்வரவேற்பை அனுபவித்து பாட ஆரம்பித்து விடுகிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரும் இந்த பெருமாளை பாடிவிட்டு, திருக்குறுங்குடி சென்று அங்கிருந்து பரமபதம் அடைந்தார் என்றும் சொல்வதுண்டு. Sri Kamala Valli (Indirādevi) Appakkudathān Appala Ranganāthan Chozha Nādu Trichy TamilNadu Sayana (Reclining) West Indra Indra Theertham, Kollidam Thenkalai ஸ்ரீ கமலவல்லீ (இந்திராதேவி) ஸமேத அப்பக்குடத்தான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.839275,78.889076 7:30 a.m. to 12:00 noon 4:30 p.m. to 8:00 p.m. ",
                "number": 6,
                "name_ta": "திருப்பேர்நகர்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Appakkudathān",
                "area": "Trichy",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruppernagar"
                ]
            },
            {
                "id": 28,
                "title": "Thirukkandiyur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0007",
                "url": "/divya-desam/thirukkandiyur/",
                "content": "7 திருக்கண்டியூர் Kandiyur This Divya desam is also considered to be one of the Saptastanams of the Panchanadiswarar temples at Tiruvaiyaru. The moolavar is Hara sāpa vimochana perumal also known as Brigunathar, in a standing posture. Thayar is Kamalavalli. The Utsavar is known as Kamalanathar. The Theertham is Kapalamoksha puskarani, and the Vimanam is Kamalākrithi Vimanam. There is a separate sanctum for Thayar. There are also shrines for Narasimhar, Garudar and Āndāl\r\n\r\nAfter receiving the alms from Mahalakshmi at Uttamar Koil, Lord Siva got rid of his curse here by Lord Vishnu, and hence the moolavar is called Hara Sapa Vimochana Perumal. In Brahmanda puram, 8 songs are sung and well explained about this temple.\r\n\r\n ஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nசிவனுக்கு (ஹரன் ) சாபம் தீர்த்தத்தால் இந்த ஸ்தல எம்பெருமான், ஹரசாபவிமோசன பெருமாள் என்று அழைக்கப்படுகிறார். சிவன், ப்ரஹ்மாவின் ஐந்தாவது தலையை கொய்ததால், பிரம்மஹத்தி தோஷம் ஏற்பட்டது, அந்த தோஷம் இங்கு நீங்கியது. சிவனுக்கே தோஷம் போக்கிய திவ்யதேசம் ஆகியதால், எல்லாவிதமான தோஷங்களும் நீங்கும் என்று ஐதீகம்.\r\n\r\nமும்மூர்த்திகளான, சிவா,விஷ்ணு மற்றும் ப்ரஹ்மா ஆகிய மூவரும் இந்த ஊரில் அருள்செய்கின்றனர். பிரம்மாவிற்கு தனி கோவில் கிடையாது என்பதால், சரஸ்வதி சமேதயாராக எழுந்தருளி உள்ளார். சிவனுக்கும், பெருமாளுக்கும் தனி கோவில்கள் 500 மீட்டர் தூரத்தினுள் உள்ளன.\r\n\r\nகமலா ஷேத்ரம், கமலா புஷ்கரணி, கமல விமானம், கமலநாதன், கமலவல்லி நாச்சியார் என ஐந்து கமலங்கள் உள்ளதால், பஞ்ச கமல .க்ஷேத்திரம் என்றாயிற்று.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார், திருகுறுந்தாண்டகம் என்ற பிரபந்தத்தில் “பிண்டியார் மண்டை ஏந்திப் பிறர்மனை திரிந்து உண்ணும், உண்டியான் சாபம் தீர்த்த ஒருவனூர், உலக மேத்தும் கண்டியூர், (திரு)அரங்கம் (திரு)மெய்யம் (திரு)கச்சி, (திருப்) பேர்(நகர்) , (திருக்கடல்)மல்லை என்று” பல திவ்யதேசங்களை சேர்த்து பாடி, சிவனின் சாபத்தை தீர்த்த திருக்கண்டியூர் பெருமாள் பற்றி சொல்கிறார். Sri Kamala Valli Hara Sāba Vimochana Perumāl Kamalanathan Chozha Nādu Trichy TamilNadu Nindra (Standing) East Kamalākruthi Kabāla Moksha Pushkarani, Padma Theertham, Kabāla Theertham Thenkalai ஸ்ரீ கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ அரன்சாபந்தீர்த்த ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.860116,79.108368 8:30 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 7,
                "name_ta": "திருக்கண்டியூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Trichy",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkandiyur"
                ]
            },
            {
                "id": 29,
                "title": "Thiru Kudalur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0008",
                "url": "/divya-desam/thiru-kudalur/",
                "content": "8 திருக்கூடலூர் Āduturai Perumāl Koil Kudalur In this sthalam, all the devas along with Nandhagarishi were given the prathyaksham of Sriman Narayanan. Since all of them gathered (koodi) together, this sthalam is called as \"Thirukkoodaloor\".\r\n\r\nAfter coming to this sthalam only, the River Kaveri regained its speciality and holyness. Koodal + oor = Koodaloor. Koodal means joining (merging) together at the same place. Since, Kaveri is coming together in this Kshetram, this Kshetram is also called as \"Sangama Kshetram\". Sangamam means join together.\r\n\r\nOnce this divya desam was completely washed out by flood and the Lord Came in the dream of Rani Mangammal, who was the Queen of Madurai and told her that the temple disappeared inside the earth. On hearing this, Rani Mangammal recovered the deities, installed and renovated the temple. Images of Rani Mangammal and her ministers are found carved on the pillars of the mandapam in the temple. The annual brahmotsavam is during the Tamil month of Vaikasi.\r\n\r\nThe Utsavar in this temple is \"Jegatharatshakan\". As the name implies, he keeps the Baton in his hand.\r\n ஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nதிருமால் வராஹ அவதாரமெடுத்துப் பூமிக்குள் புகுந்தது இந்த இடம் தான் என்று புராணங்கள் பேசுகின்றன. இதனைத் திருமங்கைஆழ்வாரின் பாசுரத்தில் நாம் காணலாம். வராஹம் பூமியை இங்கே உள்புகுந்து ஸ்ரீமுஷ்ணத்தில் வெளியே எழுந்து ஸ்ரீதேவி தாயாரோடு அங்கு காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஅம்பரிஷன் என்னும் ஒரு மன்னன் மிகச்சிறந்த திருமால் பக்தன். அவன் ஏகாதசி விரதங்களைக் கடைப்பிடித்து சிறந்தவனாக விளங்கினான். ஒருமுறை துருவாச முனிவர் வருகை புரிந்தார். துருவாசர் வந்திருப்பதையும் பொருட்படுத்தாது தனது விரதத்திலேயே அம்பரிஷி மூழ்கியிருந்தார். தன்னைச் சற்றும் மதிக்காத நிலையைக் கண்ட துர்வாசர் அம்பரிஷிக்கு சாபம் கொடுக்க அம்பரிஷி மகாவிஷ்ணுவை துதித்தார். மஹா விஷ்ணு துர்வாசர் மீது தனது சக்ராயுதத்தை ஏவினார். சக்ராயுதத்தை எதிர்த்து நிற்க முடியாத துர்வாசர் சக்ராயுதத்தை சரண் அடைந்து தன்னைக் காப்பாற்றுமாறு வேண்ட சக்ராயுதத்தை திருப்பிப் பெற்ற மஹாவிஷ்ணு துர்வாசரை மன்னித்தது\r\nஇத்தலத்தில்தான்.\r\n\r\nபுண்ணிய நதிகள் எல்லாம் நீராடி தான் பாவக்கறை மிகுந்து போயிருப்பதைப் கண்டு தனது பாவங்களை இந்த திருத்தல எம்பெருமானிடம் தவமிருந்து காவிரி\r\nபோக்கிக் கொண்டாள் என்பது ஐதீகம்.\r\n\r\nஇங்கே தேவர்கள், நந்தக முனிவரோடு சேர்ந்து வந்து எம்பெருமானை சேவித்ததால், கூடி வந்த ஊர், கூடலூர் ஆயிற்று. காவிரி இந்த ஸ்தலம் வந்து ஒளியை மீண்டும் பெற்ற ஊர் என்று சொல்வதுண்டு. காவிரி வெள்ளத்தில் இந்த ஊர் மண்மேடு ஆகிவிட்டது. ராணி மங்கம்மாளின் கனவில் தோன்றி கோவிலை புதுப்பிக்க சொன்னதால், அந்த அரசி புதுப்பித்த கோவில் இது.\r\n\r\nஆடுதுறை திருவையாறிலிருந்து கும்பகோணம் செல்லும் பாதையில் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமம். \r\n\r\nஅனுமன், ஸ்ரீராமருக்கே மக்கள் இங்கு வழிபடுகிறார்கள் என்று தாமும் அவர்களோடு கலந்து ஆனந்தக் கூத்தாடி மயங்கி விழ, எம்பெருமான் ஆஞ்சநேயருக்கு காட்சி கொடுத்தாராம். இக்கோவிலின் முன் கூத்தாடும் பாவனையில் ஆஞ்ச நேயருக்கு இன்றும் ஒரு சிறிய கோவில் உள்ளது.\r\n\r\nதாயார் தெற்கு நோக்கி வீற்றிருந்த திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nகும்பகோணத்தை சுற்றி உள்ள சில விஷ்ணு கோவில்களை நவகிரஹ பரிகார க்ஷேத்திரங்களாக கொள்கிறார்கள். இந்த ஸ்தலம் கேது பரிகார ஸ்தலமாக கொள்கிறார்கள்.\r\n\r\nஒருமுறை இந்த திவ்ய தேசம் வெள்ளத்தில் அடித்துச் செல்லப்பட்டு, மதுரை ராணியாக இருந்த ராணி மங்கம்மாளின் கனவில் இறைவன் வந்து கோயில் பூமிக்குள் மறைந்துவிட்டது என்று கூறினார். இதைக் கேட்ட ராணி மங்கம்மாள் தெய்வங்களை மீட்டு, கோவிலை நிறுவி புதுப்பித்தாள். ராணி மங்கம்மாளின் சிலை வடிவத்தில் ஒரு தூணில் உள்ளது. திருமால் வராஹ அவதாரமெடுத்துப் பூமிக்குள் புகுந்தது இந்த இடம் தான் என்று புராணங்கள் பேசுகின்றன. இதனைத் திருமங்கைஆழ்வாரின் பாசுரத்தில் நாம் காணலாம். Sri Padmāasani (Pushpa Valli) Jagathrakshakan, Uyyavandār Vaiyam Kātha Perumāl Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Nindra (Standing) East Suthtasthava Chakra Theertham, Cauveri Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ பத்மாஸநவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வையங்காத்த ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.925142,79.203522 8:00 a.m. to 10:00 a.m. 5:00 p.m. to 7:00 p.m.    (Please go after calling to the contact person.) ",
                "number": 8,
                "name_ta": "திருக்கூடலூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Āduturai Perumāl Koil",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Kudalur"
                ]
            },
            {
                "id": 30,
                "title": "Thiru Kavithalam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0009",
                "url": "/divya-desam/thiru-kavithalam/",
                "content": "9 திருக்கவித்தலம் Kapisthalam Kapisthalam The moolavar is Gajendra Varadan also referred to as “Aatrangarai Kannan”is in a reclining posture and the Thayār is Ramāmanivalli also called Potrāmaraiyāl. The Theertham is Gajendra pushkarini and the Vimānam is Gaganakruthi Vimānam.\r\n \r\nWhile collecting lotus flowers for the Lord, Gajendra the king of elephants was caught by a crocodile. Lord Vishnu responded to the cry of Gajendra and saved him from the clutches of the crocodile at this temples pond. \r\n\r\nVāli and Sugriva – the vānara kings are believed to have worshipped at this shrine and hence the name Kapisthalam. This Divya desam is closely associated to Anjaneyar and Gajendran.\r\n\r\nGajendra Moksham is enacted during the Tamil month Panguni. Vaikunta Ekadasi, Sri Rama Navami and Akshaya Thritiya are also celebrated in this temple on a grand scale.\r\n\r\nSri Gajendra Varadha Perumal Temple is considered as one of the Pancha-Kannan Kshetram (five holy shrines) where Lord Krishna, is given more priority than the presiding deity of the respective temples.\r\n\r\nThe Pancha-Kannan Kshetras are:\r\n\r\n•\tLoganatha Perumal Temple at Thirukannangudi\r\n•\tGajendra Varadha Temple at Kabisthalam\r\n•\tNeelamegha Perumal Temple at Thirukannapuram\r\n•\tBhaktavatsala Perumal Temple at Thirukannamangai\r\n•\tUlagalantha Perumal Temple at Thirukkovilur  ஆதிமூலமே என்று கஜேந்திரன் என்ற யானை அழைத்தபோது, அதற்கு அபயம் அளித்த பெருமாள், கஜேந்திர வரதன்.\r\n\r\nஇந்திராஜும்னன் என்னும் மன்னன் மிகச் சிறந்த விஷ்ணு பக்தனாக இருந்தான். விஷ்ணு பக்தியில் ஈடுபட்டு அவன் பூஜையில் இருக்கும்போது இவ்வுலகம் மறந்த நிலையில் இருப்பான்.  இவ்விதம் பக்தியில் ஈடுபட்டிருந்த ஒரு நாள் துர்வாச முனிவர் அவனைக் காண வந்தார். இந்திராஜு ம்னன் தனது பக்திக் குடிலை விட்டு வெளிவராததால், துர்வாசர் இறுதியில் இந்திராஜும்னன் மீது மிகவும் சினங்கொண்ட முனிவர் அவனுக்கு விலங்குகளிலேயே மதம் பிடித்த யானையாக பிறக்க சாபமிட்டார். நிலையுணர்ந்த மன்னன் தன் தவறினை உணர்ந்து முனிவரிடம் சாபவிமோசனம் வேண்டி நின்றான். சினந்தணிந்த முனிவர் நீ யானையாக இருந்தாலும் திருமால் மீது பக்திகொண்ட கஜேந்திரனாகத் திகழ்வாய். ஒரு முதலை உன் காலை பிடிக்க நீ மஹாவிஷ்ணுவை கூவி அழைக்க உனக்கு மோட்சம் கிடைக்கும் என்றார்.\r\n\r\nகூஹு என்னும் அரக்கன் ஒருவன் ஒரு நாள், அகத்தியர் தண்ணீரில் மூழ்கிக் குளித்துக் கொண்டிருக்கும் போது அவரின் காலை பிடித்து இழுத்தான். சினமுற்ற அகத்தியர் அவனை ஒரு முதலையாக பிறக்க சாபம் இட்டார். அவனும் விமோசனம் வேண்ட நீ கஜேந்திரன் என்னும் யானையின் காலை பிடித்து இழுக்கும் போது திருமாலின் சக்ராயுதம் பட்டு சாபவிமோசனம் அடைவதாக கூறினார்.\r\n\r\nகபிஸ்தலத்தில் உள்ள கோவிலின் முன்பு (கிழக்கு திசையில்) அமைந்துள்ள கபில தீர்த்தம் என்னும் குளத்தில் இது நடந்தாக நம்பிக்கை.\r\n\r\nஆடி மாத பௌர்ணமி அன்று இங்கு நடக்கும் கஜேந்திர மோக்ஷம் ஒரு சிறப்பு.\r\n\r\nபஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்று. (திருக்கண்ணபுரம், திருக்கண்ணமங்கை, திருக்கண்ணங்குடி, திருக்கவித்தலம், என்ற நான்கு சோழதேச திவ்யதேசங்களும், நடுநாட்டில் உள்ள திருக்கோவிலூரும் சேர்ந்து பஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்கள் என்று கூறப்படும்).\r\n\r\nஆஞ்சநேயர் இந்த தலத்தில் வழிபட்டதாக வரலாறு. கபி என்றால், குரங்கு என்று ஒரு அர்த்தம் உள்ளது. அதனால் இந்த ஊர் கபி ஸ்தலம் என்று ஆனது. ஆழ்வாரால், ஆற்றங்கரை கிடக்கும் கண்ணன் என்று மங்களாசாசனம் செய்யப்பெற்றார். Sri Ramāmani Valli (Potrāmaraiyāl) Gajendra Varadhan Gajendra Varadhan Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Sayana (Reclining) East Kaganākkaruthi Gajendra Pushkarani, Kapila Theertham Thenkalai ஸ்ரீ ரமாமணிவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ கஜேந்த்ரவரதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.946900,79.256523 8:00 a.m. to 12:00 noon 4:00 p.m. to 7:00 p.m.    (Please go after calling to the contact person.) ",
                "number": 9,
                "name_ta": "திருக்கவித்தலம்",
                "alwars": [
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Kapisthalam",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Kavithalam"
                ]
            },
            {
                "id": 31,
                "title": "Thiru Pullambudangudi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000A",
                "url": "/divya-desam/thiru-pullambudangudi/",
                "content": "10 திருப்புள்ளம்பூதங்குடி Pullambudangudi The moolavar Valvil Raman is in a reclining posture, called Bhujanga Sayanam and the Thayar Hemambujavalli - Potramaraiyal. The Theertham is Jatayu Theertham and the Vimanam Sobana Vimanam.\r\n\r\nAs per sthala puranam the temple is located at the spot where Lord Rama has rested after offering moksham to Jatayu. The deity of Sri Sita is not seen with the moolavar in the sanctum, as this temple represents the state where Ravana separated Lord Rama from Sri Sita. There is a separate shrine for Bhooma Devi. The Utsava vigraha has chaturbuja and Lord Rama gives darsan with sangu and chakram. Mandangudi, the birthplace of Tondaradipodi āzhvār is about 2 Kms from this shetram. \r\n\r\nAmong all the Planet's Lord Shukra has an important place. He is the next brightest star to Sun and Moon. As Lord Shukra (Venus) also known as Velli was in penance on this place and because of this, the sthalam is called as \"Velliankudi\".\r\n\r\nHe was the guru (mentor) of the Asura's (demons). He was the one who taught the life Regaining Mantra \"The Sanjeevini Manthram\" to Kachan, the son of Brahaspathi, the guru of Deva's. Mayan was the sculptor of the Deva Logam. He is the father of Mandorai, wife of Ravana. He constructed many beautiful places such as Tiripura loga which floats in the sky (for Asura's) etc. This great personality wanted to have a heartiful Dharsan of Sri Ramar. He requested Sri Ramar to give Dharsan without his Sangu and Chakaram. So Sri Ramar gave these things to Garudan and showed himself as \"Kola Vallvill Raman\" at this place.\r\n\r\nAnd Garudan has Sangu and Chakkaram in his hands here. This incident shows that a true artist is beyond love and affection towards his family (ie) he is more concentrated in his work only. So, Lord Bhrama too came here to have Dharsan.\r\n\r\nMany Sages and Saints have performed the \"Vyasa Pooja\" here.\r\n\r\nThe Ahobila Mutt is administering this temple and there is a Brindavanam dedicated to the 19th Jeer Sri Maha desikan. This temple is maintained under the \"Vygnasa Agamam\" which means: Viganasa Maharishi was born from the soul of Sriman Narayanan. The format of Slokams which he assorted is known as \"Vyganasa Aagamam\", the Four Lakh Granda's (letter format) which was formed by his four students Maharishi, Athiri, Bhrigu and Kashiyapar is also known as Vyganasam.\r\n\r\nBodily matters were put into the Gruhyam sect while details regarding the implantation of idols of deities, prayers, rules for repenting his sins (Prayachitham) are put under the Deivegam section.\r\n\r\nAs all the wordly bliss are found here, mother earth (ie) Bhoomi Piratti came here to get the Dharsan of the Lord here.\r\n\r\nLike how Plaintain tree bores sapplings before it dies, the humanity should also cherish forever and to explian this, the sthala virutcham (ie) tree of the temple is Plaintain tree here.\r\n\r\nPushkalavartham is the name of the cloud which bores all blissful things to humanity. As the lord of this place bless us heartly, the Pushkalavartha cloud become his Vimānam here.\r\n\r\n1.\tSince Lord Shukra, Lord Indra, Lord Brahma, Markandeya Maharishi, Parasara Maharishi, Mayan were all blessed by Lord Kola Valvilliraman specially here, if visited this sthalam gives all the Puniyam (Value of good deed's) gained by having Dharsan at all the 108 divyadesams.\r\n \r\n2.\tGarudan in this Sthalam has Sangu and Chakkaram in his hands, which will be generally found on the hands of the Perumal.\r\n\r\nThe Moolavar of this sthalam is Kola Valvilli Raman. He is giving his seva in Kidantha Thirukkolam in Bhujanga Sayam facing his thirumugham towards east direction. Prathyaksham for Lord Shukran, Brahma, Indra, Parasara, Mayan, Markandeya Maharishi and Bhoomi Piratti.\r\n\r\nThe annual Brahmotsavam is being celebrated during the Tamil month of Panguni.\r\n பொதுவாக இராமர் நின்ற திருக்கோலத்தில் தான் சேவை சாதிப்பார். இந்த ஸ்தலத்திலும், பாண்டியநாட்டு திவ்யதேசமான திருப்புல்லாணியிலும் சயன (கிடந்த) திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஇங்கே எழுந்தருளி இருக்கும் யோக நரசிம்மருக்கு திருமஞ்சனம் செய்து வேண்டிக்கொண்டால், உத்யோகம் கிடைப்பது, மற்றும் உத்யோக உயர்வு போன்ற பலன்கள் கிடைக்கும் என்று நம்பிக்கை. சோழ தேசத்தில் உள்ள வைணவ தலங்களில் இதுவும் ஒரு நவகிரஹ பரிகார ஸ்தலம். இது புதன் பரிகார ஸ்தலம்\r\n\r\nஜடாயுவாகிய பறவைக்கு மோக்ஷம் அளித்து ஈமக்கிரியை செய்த நிகழ்வை குறிக்கும் தேசம் ஆனதால் இது திருப்புள்ளபூதன்குடி என்று ஆனது. புள் என்றால் பறவை என்று பொருள். ஈமக்கிரியை செய்யும் போது மனைவி உடன் இருக்கவேண்டும் என்பது மரபு. அப்பொழுது சீதை இல்லாததால், இராமன் மனசார நினைத்தபோது, பூமிபிராட்டி வந்து அதனை நடத்தியதாக ஸ்தலவரலாறு கூறுகிறது. ஸ்ரீராமன் ஜடாயுவிற்கு மோக்ஷம் அளித்தபின் சிரமபரிகாரம் செய்து கொள்ளும் நிலையில் காட்சி அளிக்கும் திருத்தலம். சீதாதேவியை பிரிந்த சமயம் ஆனதால், பக்கத்தில் சீதாதேவி காட்சி அளிக்கவில்லை. பூமிபிராட்டி மட்டுமே அமர்ந்து இருக்கிறார். தனிக் கோவில் நாச்சியார்.\r\n\r\nஇந்த திவ்யதேசத்தின் ஸ்தல புராணத்தைப்போலவே, தொண்டைநாட்டு திவ்யதேசமான திருப்புட்குழி என்ற திவ்யதேசத்திற்கும் ஜடாயு ஈமக்கிரியை செய்ததாக ஸ்தல புராணம் உள்ளதாக சொல்வார்கள். இது தொண்டை நாட்டில் நடந்ததா, சோழ நாட்டில் நடந்ததா அல்லது மராட்டிய அல்லது கர்நாடக மாநிலங்களில் நடந்ததா என்று விவாதிப்பதைவிட, பல இடங்களில், பலருக்கு எம்பெருமான் காட்சி இவ்வாறாக அளித்திருக்க கூடும் என்று மனதில் கொண்டு அனுபவிக்கலாம்.\r\n\r\nகோவில் அஹோபில மடம் நிர்வாகத்தில் நடைபெறுகிறது. அஹோபில மடம் 19வது பட்டம் ஜீயர் (ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீனிவாச யதீந்த்ர மஹாதேசிகன்) அவர்களுக்கு பிருந்தாவனம் உள்ளது. Sri Potrāmaraiyāl (HemābjaValli) Sri Valviliramar Sri Valviliramar Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Sayana (Reclining) East Sobana Jadāyu Theertham, Kruthra Theertham Vadakalai ஸ்ரீ பொற்றாமரையாள் ஸமேத ஸ்ரீ வல்வில்ராமாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.971581,79.303513 7:00 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 10,
                "name_ta": "திருப்புள்ளம்பூதங்குடி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Pullambudangudi"
                ]
            },
            {
                "id": 32,
                "title": "Thiru Ādhanur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000B",
                "url": "/divya-desam/thiru-ādhanur/",
                "content": "11 திருஆதனூர் Aadanoor In Tamil, \"Pasu\" means cow. Kāmadhenu which is known to be a cow and is said to be good to give all sorts of wealth. During Kurma Avatharam taken by Lord Vishnu, all sorts of good things came out of it, which is useful to the world. One of those good things is Kāmadhenu, which is gifted to Indiran, the king of swargha Lokam.\r\n\r\nPasu (Cow)= Aa + than + oor. \"Aa\" means cow. Since, the Lord gave Prathyaksham for Kāmadhenu, this sthalam is called as \"Thiru Aathanoor\".\r\n\r\nThe lord gives seva along with Ranganayaki Thāyar in this sthalam in Kidantha thirukkolam and having Marakkāl (Which is used as a measuring tool) below his head and a writing instrument, Ezhuthāni and Palm leaf in his left head.\r\n\r\nParamāthma resides (Urayum) on all of our hearts. He oversees all the activities of Jeevāthma. To support this activity, He holds of the leaf (Oolai Chuvadi) and a writing instrument, he calculates the good and bad activities of all the Jeevathmās and based on the activities, He blesses the Jeevathmās. Emperumal is called as \"Aandu Alakkum Iyan\", as he keeps Marakkal, measuring instrument which is used as the measuring tool for measuring the good and bad activities. His right hand is the hand which serves all the necessary things needed for the world (Padi alakkum Kai(hand)) and left hand for writing. The Jeevathmā's Karma palan is well explained by this perumal of this Thiru Aadhanoor shetram. The Emperumal is also called as \"Padiyallakum Paramadhayalu\".\r\n\r\nAnother reason for the name, the sun, which is arising above the Earth is one of the way he sees the world. The rays of the sun is the Eye of the God. He is not only serving for the Humans, (Mankind) but also to the flowers, rivers, mountains, animals and other beings. By going indepth into their body as sun rays, He nourishes them along their way. Not even a single cell and its activities can escape from his suns rays in this world. Because of reason, this shethram is called as \"Aadhavanulla oor\", which is laterly called as \"Aadhanoor\". Aadhavan means sun and at the same time as the name implies, the pushkarani here is soorya (Soorya means sun in tamil) pushkarani.\r\n\r\nFigures of Tirumangai āzhvār and Kamadhenu are seen at the feet of the deity. Only in this divya desam, the deity (Thirumeni) of thiru mangai azhvar resides inside the Garbhagruham (sanctum). Kamadhenu as well Agni the fire God worshipped Lord Vishnu at this shrine. The shetram is referred to as Aadi Rangeswaram in the Brahmānda purānam indicating that this shrine predates Srirangam temple.\r\n இத்தலத்தில் பள்ளி கொண்ட கோலத்தில்  ஸ்ரீ ஆண்டளக்கும் ஐயன் என எம்பெருமான் புஜங்க சயனத்தில், கிழக்கு நோக்கி திருமுகமண்டலம் கொண்டு காட்சி அளிக்கிறார். கர்ப்பகிரகத்தில் எம்பெருமான், ஸ்ரீதேவி மற்றும் பூதேவியுடன், தமது நாபிக் கமலத்தில் இருந்து பிரம்மா மேல் எழ காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nமரக்காலைத் தலைக்கு வைத்து இடதுகையில் எழுத்தாணியும் ஏடும் கொண்டுள்ளதால் எம்பெருமானின் இத்தோற்றம் உலகுக்குப் படியளந்த பெருமாள் ஓய்வாகப் பள்ளிகொண்ட கோலம் என அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\nஇக்கோவிலில் காமதேனுவுக்கும் காமதேனுவின் மகள் நந்தினிக்கும் பிருகு மகரிஷி, அக்னி பகவான், திருமங்கையாழ்வார் ஆகியோருக்கும் எம்பெருமான் சந்நிதியில் சிற்பங்கள் உள்ளன. இத்தலத்தைக் காமதேனு தன் கன்றுடன் வழிபட்டுப் பேறு பெற்றுள்ளது. அக்னி பகவான் இத்தலத்து இறைவனை வணங்கி வழிபட்டுள்ளார்.  இது நவக்கிரக தலத்தில் குரு தலமாகவும் விளங்குகின்றது.\r\n\r\nஇந்த ஆலயம் அகோபில மடத்தின் மூலம் நிர்வஹிக்கப்படுகிறது. இந்த ஆலயத்தின் அருகே நரசிங்கபுரம் தலத்தில் அகோபில மடத்தின் சார்பான நரசிம்மர் சன்னிதியும், அதன் வளாகத்தில் அமைந்துள்ள ஐந்து ஜீயர்களின் பிருந்தாவனங்களையும் அனுமதி பெற்று தரிசிக்கலாம்.\r\n\r\nதிருவரங்கம் போல், இங்கும் காவிரி மற்றும் கொள்ளிடம் ஆறுகளுக்கு இடையே எம்பெருமான் பள்ளிகொண்டு உள்ளான்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாருக்கு வணிகனாக வந்து காட்சி கொடுத்தது அரங்கன் என்றும் அவன் மரக்கால், எழுத்தாணி, ஓலை இவற்றுடன் ஓடி வந்து புகுந்த இடம் ஆதனூர் என்றும் சொல்வதுண்டு. அவ்வாறு ஓடிவரும்போது இவ்வூருக்கு (ஆதனூருக்கு) அருகில் உள்ள ஓர் ஊரில் ஓலை எடுத்து கணக்கு எழுதியதால் அவ்வூருக்கு ஓலைப்பாடி என்றும் கம்பீரமாக நடந்துவந்த ஊர்க்கு விசயமங்கை எனவும், ஓடிவரும் போது திரும்பிப்பார்த்த ஊர் திரும்பூர் எனவும், திருமங்கையாழ்வார் விரட்டிக் கொண்டு வருகின்றானா இல்லையா என்று மயங்கி நின்ற ஊர் (மாஞ்சுபோனது) மாஞ்சேரி எனவும், மரக்காலுக்குள் கை வைத்த ஊர் வைகாவூர், என்றும் புகுந்தது பூங்குடி என்றும், அமர்ந்தது ஆதனூர் என்றும் கூறுவர். இந்த ஊர்கள் எல்லாம் இன்றும் அதே பெயரில் வழங்கி வருகின்றன. எனவே இந்நிகழ்ச்சியும் (அரங்கனே இங்கு வந்ததால்) திருவரங்கத்திற்கும் ஆதனூருக்கும் உள்ள ஒற்றுமையை புலப்படுத்துகிறது.\r\n\r\nஇத்தலத்திற்கெனத் தனிப்பாசுரம் இல்லை. திருமங்கையாழ்வார் பெரிய திருமடலில் (PTM 17.69) \"அன்னவனை ஆதனூர் ஆண்டளக்கும் ஐயனை\" என ஆண்டளக்கும் ஐயனை திருமங்கையாழ்வார் குறிப்பிடுகிறார். திருமூழிக்களத்து எம்பெருமானும் இப்பெருமானும் ஒருவரே என்பது ஐதீஹம். என்னை மனங்கவர்ந்த என்று சொல்லி நம்மாழ்வார் திருமூழிக்களத்து எம்பெருமானுக்காக எடுத்தாண்ட மூழிக்களத்து வளத்தின் என்பதை இவர் மூழிக்களத்து விளக்கினையென்று மங்களாசாசனம். Sri Ranga Nāyaki Sri Aandalakkumaiyan Azhagiya Manavālan Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Sayana (Reclining) East Pranava Soorya Vadakalai ஸ்ரீ ரங்கநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீ ஆண்டளக்குமையன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.976457,79.313469 7:00 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 11,
                "name_ta": "திருஆதனூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Ādhanur"
                ]
            },
            {
                "id": 33,
                "title": "Thirukudanthai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000C",
                "url": "/divya-desam/thirukudanthai/",
                "content": "12 திருக்குடந்தை Bāshkara Kshethram Kudandai This temple is revered as one of the Pancharanga Kshetrams (five sacred temples) dedicated to Lord Ranganathar(Lord Vishnu) on the banks of river Kaveri.\r\n\r\nThe Pancharanga Kshetrams are:\r\n\r\n•\tSri Ranganatha Swamy Temple Srirangapatna\r\n•\tSri Ranganatha Swamy Temple Srirangam\r\n•\tSarangapani Temple Kumbakonam\r\n•\tSri Appakkudathan Temple Trichy\r\n•\tParimala Ranganatha Perumal Temple Indalur, Mayiladuthurai\r\n\r\nThe deities of Goddess Lakshmi, sage Hemarishi and various other images are also found in the temple. Komalavalli Thayār, also called as \"Padi Thanda Pathini\" i.e. thayār who never leaves her chamber. She has her own seperate sannadhi in this temple.\r\n\r\nWhen it was time for the destruction of this world a huge pralaya came up. To save the vedha's Amirtham and tools necessary to create lives on earth, lord Brahma collected all these things and put them in a mud pot and kept the pot safety on the top of the Mountain Meru.\r\n\r\nPralaya kalam (ie) the period of continuous heavy rain came, and the pot of brahma was washed away by the flood. In due course moving in the south direction, it came to halt at a particular place. Then as the wish of all deva's (ie) heavenly people Lord Shiva broke the pot with an arrow. Immediately\r\n \r\nAmudham (ie) the liquid given eternity flowed from the pot and formed two tanks. One is known as Maha maga kulam and the other is Potramarai kulam. The remains of the pot and Amudham joined together to form \"Lord Kumbeswarar\". In the name of the broken pot (i.e.) Kumbam that place was called Kumbakkonam or simply Kudanthai.\r\n\r\nLord Narayana's Marriage:\r\nOnce there was a dispute between the rishis as to whom to submit the \"Avirbagam\" (i.e.) among the trinity \"Sivan, Brahma and Vishnu\", to whom they should dedicate the offerings of the penance.\r\n\r\nAs they couldn't resolve the matter they sent \"Brighu Maharishi\" to test the Trinities and finally to select the best. So, Brighu Maharishi went to Kailash (i.e.) the place of Shiva and Sathya logam (i.e.) place of Brahma and was dishonored by them. So angrily he went at last to Thiruppārkadal (i.e.) the place of Lord Vishnu.\r\n\r\nThere too he wasn't honored properly. So, he got very angry and kicked Lord Vishnu's heart where Goddess Mahalakshmi resides. But in turn Lord Vishnu took the feet which kicked him and said \"Oh! rishi you have kicked me, but I do not bother about that, but your feet may ache due to this so let me soothe it.\" Saying so he tactfully took away the third eye of Brighu Maharishi which was concealed under his toe. Due to this Brighu Maharishi regained his temper and lost his eye of Pride.\r\n\r\nAs soon as he lost his pride, he became very humble and pleaded Lord Vishnu to forgive him. From this the Lord has showed us that unless we lose our pride and become humble. Whatever position we may hold, that would never fetch God towards us.\r\n\r\nMeanwhile, as Bhrigu Maharishi gave a kick where she lived, Mahalakshmi got annoyed and left the scene. She came to the earth and started to live at Kolhapur.\r\n\r\nWithout Mahalakshmi the Goddess of Wealth Lord Narayana was worried a lot and came to earth in search of his beloved wife. But as he couldn't find he, he transformed himself into Lord Srinivasa and married Goddess Padmavathi. As Mahalakshmi left him he was not having enough money for marriage, so he borrowed some money from Lord Khubera. Once again, he was left alone for Padmavathi Devi had a dispute with Lord Srinivasa and left Thirupati. By now, Mahalakshmi who was staying at Kolhapur came to know the news of Lord Srinivasa's marriage from Naradha. She became very angry and started to search Lord Srinivasa who had fled to Abyss (ie) pāthala loga in Kumbakkonam, to escape from Mahalakshmi's angry.\r\n \r\nGoddess Mahalakshmi searched Lord Srinivasa everywhere, but her effort gave her no fruits. So, she became a small child and crawled as Bala Komalavalli in the Potramarai Kulam.\r\n\r\nBrighu Maharishi who kicked Mahalakshmi felt very much for his action and hence took rebirth as Hema Maharishi. He saw Bala komalavalli and started to bring her up as his own daughter. When it was time for Komalavalli's marriage, Hema Maharishi performed a very hard penance and pleaded Mahavishnu to accept Mahalakshmi. Lord Mahavishnu granted his wish. On a Maha Shankaranthi day, Lord Mahavishnu emerged out from Vaideha Vimanam contained in the pranava vimana of Sri Rangam and came in a huge chariot and married Komalavalli Thāyar.\r\n\r\nAs the Thayār Komalavalli was angry with Lord Srinivasa who has a standing posture to soothe her anger Lord Mahavishnu now adapted the sleeping posture of Ranganatha of Sri Rangam and became SārngapāNi in Kumbakonam.\r\n\r\nShargam is the name of the bow of Sri Rama, one of the ten Avatars of Sri Mahavishnu. Sri Rama is very famous for his one man - one wife format of life. So on order to give assurance of Security for his wife Komalavalli Lord Mahavishnu has adapted the shargam in the name of Sri Ramam and the posture of Ranganatha so as to be called as \"SārngapāNi\".\r\n\r\nThere is a \"Pādhala Srinivasar\" in this temple which reminds the above tale.\r\n\r\nGoddess Mahalakshmi repented for her mistake and from then onwards she took a vow that she would never leave her dear husband. Hence even today she never leaves out of her chamber. So only she is called as \"Padhi Thanda Patni\".\r\n\r\nThis place is treated equivalent with Thirupati, SriRangam, Kāttu Mannar Kovil, Azhvar Thirunagari, Thruvellarai, Thiruvekka, Thiru Kandiyur, ThiruKarambanoor, Thiruputkuzhi and Thirupullamboothamkudi. This place is treated as the place which explains the meaning of Paramathma Thathuvam.\r\n\r\nThe following three incidents:\r\n\r\nThe magical pot of Brahma - Lord shiva who broke the neck of the pot - Lord Ranganatha who as Aarāmudhan also named SārngapāNi's marriage with Komalavalli represents the power of the trinity Brahma, Vishnu and Sivan at a single place like the one which happened at Karambanoor and Kandiyur. Even then, this place is called as Bhaskara Shetram only.\r\n\r\nThe combination of some hamsams (i.e.) parts of Lord Shivan and Lord Vishnu is named as Lord Bhaskara. He has two heads and four hands. Two hands are used by him to pray Lord Shiva whereas the other two hands contain the lotus.\r\n \r\nwhich represents Goddess Mahalakshmi. His body is of red color, the color of Lord Shivan and his ornaments are all blue color representing Mahavishnu.\r\n\r\nAs the powers of lord Shiva and Vishnu has combined here this place is called as Bhaskara shethram. This place paves a way to the union of Shaivities and Vaishnavities.\r\n\r\nNādamunigal and Divya Prabandam:\r\n\r\nDuring 9th, A.D, divya prabandam was not compiled. It was scattered here and there. At that time in Kātumannar kovil also called Veera Narayanapuram near Chidambaram there lived a pious man named Nāthamunigal.\r\n\r\nHe worked in the temple and one day he came to hear 11 pāsurams which had \"Aara Amudhey\" as its beginning. The verse was so pure, gentle and devotional that Nādamunigal was completely taken aback by it. He asked the two men about the verse and enquired them regarding the last line which hinted that these 11 pāsurams or verses were among the other 1000 verses. But the men who sang said they were unaware about the matter.\r\n\r\nSomehow Nādamunigal wanted to find the rest of 1000 Pāsurams. But he couldn’t get any clues from the men and so he was very much worried. Suddenly he remembered the first line which began with the word \"Aara Amudhe\" so quickly he went to the SārngapāNi temple in Kudanthai and started to pray hardly. Immediately a flash ran in his mind the last line of the 11 Pāsurams said that it was written by Sadagopan of Thirukurukur (ie, \"Kurukur Sadagopan Kuralin Maliya sonna OOrayirathul\").\r\n\r\nHe thanked God for having revealed to him the means to get the other pAsurams from AzhwAr tirunagari and headed straightly to Thirunagari. There he came to know about the history of Nammazhvar and his excellent disciple \"Madhurakavi azhvar\" who treated Nammazhvar as his God. Then he met Pharangusasadhasar who came in the way Madhurakaviazhvar who gave him 11 Pāsurams (Starting with Kanninum Siruthambu...) sung by his guru. The verse was written by Madhurakaviazhvar in praise of his beloved guru Nammazhvar.\r\n\r\nNāthamunigal was very happy and he went to the temple in Azhvar Thirunagari (Thirukurukur) and sat in front of the Tamarind tree under which Nammazhvar was sitting in his time.\r\n\r\nHe started to chant the 11 Pāsurams of Madhurakaviazhvar without stopping for 12,000 times. Nammazhvar appeared before Nāthamunigal and started to teach him all the 4000 pāsurams and with a written copy of Divya Prabandam. Nāthamunigal returned to Kātu Mannar kovil successfully.\r\n\r\nSriman Nāthamunigal then divided the prabanda pāsurams into 4 group each containing almost 1000 pāsurams.\r\n \r\nHenceforth Aarāmudha perumal of this Thirukkudanthai - Nātha munigal from Kāttu mannar kovil Nammazhvar of Azhvar Thirunagari all worked together to the rebirth of Prabandam. Also, the way in which Aaramudhan came to this place, bears a relation to Tirupathi and Sri Rangam. This temple Karbagraham (or) Moolavar sannathi has two entries one named Uthrayana vāyil and the other Dakshinayana Vāyil, both the terms deputing the Sun's orbit. Hence this place is also treated incoherence with Thiruvellarai.\r\n\r\nAs Aarāmudhans appearence has a relation to the myths of the trinity Brahma, Vishnu and Sivan this place can be treated in accordance to Kadhambanoor and Kandiyur.\r\n\r\nOnce upon a time Thirumazhisai Azhvar came to have a darshan of Aarāvamudha perumal. He was very much impressed by his beauty, sang “Rama are you sleeping from the tiredness of walking during exile”. So, the Lord lifted his head from the sleeping posture and started to get up. But Azhvar not wanting to trouble, requested perumal not to get up and to remain in the same posture to bless all devotees visiting him and treat each one of them as Thirumazhisai azhvar. The position of Aara Amudhan is called as Uthra Sayanam and he is thus called as Uthanasai.\r\n\r\nAs the Lord accepted His devotees wish as he did in Kanchipuram, this place is coherent to Thiruvekka of Kanchipuram.\r\n\r\nOnce there lived a man named Narayanaswamy in Thirukudanthai. He was very rich but had no children. So, at one stage he devoted all his money and wealth to Aara Amudhan's temple. When his neighbors asked him to adopt a son to render rites and rituals after his death, Narayanaswamy said them that after his death, Lord Aarāvamudhan would come in person to perform his rites. So happened after his death, a young man came from nowhere and performed his last rites.\r\n\r\nTill now on certain day of the year, all the things necessary for doing rites and rituals are kept in the Aarāmudhans sannadhi and the temple is closed, so that Aarāmudha perumal would performing the rituals for Narayanaswamy's death.\r\n\r\nThis coheres to the incident of Sri Rama performing the rites of the dead Jatayu at Thiruputkuzhi and Thirupullam boothamkudi where he took rest after finishing the rites.\r\n ஒரு சமயம் வைகுண்டம் சென்ற பிருகு மகரிஷி திருமாலின் சாந்த குணத்தை சோதிப்பதற்காக அவரது மார்பில் உதைக்க சென்றார். இதை திருமால் தடுக்க வில்லை. “உங்கள் மார்பில் நான் வசித்தும் பிற புருஷனின் பாதம் பட இருந்ததை தடுக்காமல் இருந்து விட்டீர்கள் என கோபப்பட்ட லட்சுமி கணவரைப் பிரிந்தார். தவறை உணர்ந்த பிருகு மகரிஷி, திருமாலிடம் மன்னிப்பு வேண்டினார். லட்சுமியிடம், ‘அம்மா, கோபிக்க வேண்டாம், ஒரு யாகத்தின் பலனை அளிக்கும் பொருட்டு, தெய்வங்களில் சாத்விகமானவர் யார் என்று அறியும் பொறுப்பை என்னிடம் தேவர்கள் ஒப்படைத்தனர், அந்த சோதனையின் விளைவே உன் கணவனை நான் எட்டி உதைக்க வந்தது போல் நடித்தது. லோகத்தின் தாயாராகிய உனக்கு நான் தந்தையாக இருக்க விரும்புகிறேன். நீ என் மகளாகப் பிறக்க வேண்டும் என்றார். லட்சுமி தாயார் மனம் குளிர்ந்து பிருகுவை ஆசீர்வதித்தார். தன் சபதப்படி திருமாலை மணம் புரிவதாகவும், பூலோகத்தில், பிருகுவின் மகளாக பிறக்க போவதாகவுஜம், தன்னை மகளாக அடைய வேண்டுமானால், தவமிருக்க வேண்டும் என்றும் சொன்னாள். அதன்படி, பிருகு புண்ணிய கும்பகோணம் பகுதியில் தவமிருந்தார். இங்குள்ள ஹேம புஷ்கரணியில் தாமரை மலரில் லட்சுமி அவதரித்தாள். அவளுக்கு கோமளவல்லி என்று பெயரிட்டு, வளர்த்து, திருமாலுக்கு மணம் முடித்து கொடுத்தார். பெருமாள் சார்ங்கம் என்ற வில்லை ஏந்தி வந்ததால், ‘சாரங்கபாணி எனப்பட்டார். இவ்வூரை தாயாரின் அவதார ஸ்தலம் என்கிறார்கள்.\r\n\r\nதிருமணத்திற்காக இத்தலம் வந்த பெருமாள், தாயாரிடம் விளையாடுவதற்காக பூமிக்கீழ் ஒளிந்து கொண்டார். திருமாலை காணாத தாயார் கலக்கம் அடைந்தார். அதன்பிறகு அவள் முன்தோன்றிய சுவாமி, தாயாரை மணந்து கொண்டார். திருமால் ஒளிந்த இடம், பாதாள சீனிவாசன் சன்னதி என்ற பெயரில் உள்ளது. திருமணத்துக்கு பிறகு இவர் மேடான இடத்தில, மெட்டு சீனிவாசராக தாயார்களுடன் தனிச்சன்னதியில் இருக்கிறார்.\r\n\r\nமூலஸ்தானத்தில் ஹேமரிஷி புத்திரியான கோமளவல்லி, மற்றும் மஹாலக்ஷ்மியுடன் பெருமாள், அருள் பாலிக்கிறார். நாபியில் ப்ரஹ்மா, தலை பகுதியில் சூரியன் உள்ளனர். ஸ்வாமியின் கருவறையை சுற்றி நரசிம்ம அவதார சிலைகள் மிக அருமையாக செதுக்கப்பட்டு உள்ளன.\r\n\r\nசிருஷ்டிக்கு வேண்டிய மூலப்பொருள்கள் உள்ள (அமிர்த கும்பம்) இந்த ஊரில் தங்கி விட்டதால் திருக்குடந்தை என்ற பெயர் என்று சொல்வதுண்டு.\r\n\r\nதமிழகத்தில், ஸ்ரீரங்கம் ராஜகோபுரம் 236 அடியும், ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் கோபுரம் 165 அடியும், கொண்டவை. மூன்றாவது உயரமான கோபுரம் கும்பகோணம், சாரங்கபாணி கோவில் கோபுரம் ஆகும். 11 நிலைகளை உடைய இது 150 அடி உயரம் கொண்டது.\r\n\r\nபெருமாள் சன்னதியே கருங்கல்லான தேர் சக்கரங்களுடன் காட்சி அளிக்கின்றது. ராமஸ்வாமி கோவிலும், சக்ரபாணி கோவில்களும் அருகே உள்ளன. சக்ரபாணியின் தமயனாராக கருதப்படும் சார்ங்கபாணியுடன் சேர்ந்து பல உற்சவங்கள் நடைபெறுகின்றன.\r\n\r\nராமஸ்வாமி கோவிலில், பரத, சத்ருக்குன, லக்ஷ்மணன் சீதையுடன் என்று சக்ரவர்த்தி திருமகனை பட்டாபிஷேக கோலத்தில் காணலாம். (இராமர் சீதை ஒரே சிம்மாசனத்தில் காட்சி). ஆஞ்சநேயர் வீணா வாசித்துக்கொண்டு இராமாயண புத்தகத்துடன் பாராயணம் செய்யும் காட்சியாக சேவை சாதிக்கிறார். இந்த கோவிலின் சுவர்களில், ராமாயணம் சித்திரமாக தீட்டப்பட்டுள்ளது. பட்டாபிஷேக இராமர் ஆனதால், லக்ஷ்மணன், இராமரின் வில்லுடன் சேர்ந்து இரண்டு வில் கொண்டு சித்திரத்தில் காணலாம்.\r\n\r\nபெருமாளை குறித்து பன்னிரு ஆழ்வார்கள் மங்களாசாசனம் செய்த பாடல்கள் நாலாயிர திவ்யப்ரபந்தமாக தொகுக்க பட்டுள்ளது. இந்த பாடல்கள் கிடைப்பதற்கு காரணமாக இருந்தவர் இத்தலத்து பெருமாளே ஆவர். ஆம், நாதமுனிகள் சார்ங்கபாணியை வணங்க வந்தார். அப்பொழுது சில பக்தர்கள் ஸ்வாமியின் பெருமையை ‘ஓராயிரத்தில் இப்பத்தும்‘ (TVM 5.8.11) என்று சொல்லி பாடினார். இன்னும் ஆயிரம் உள்ளதா’ என்று வியந்து மீதி பாடல்களையும் பாடும் படி கேட்டார். ஆனால் அவர்களுக்கு தெரியவில்லை.\r\n\r\nதிவ்யதேசங்களில் ஸ்ரீரங்கம் ரங்கநாதரை 11 ஆழ்வார்களும், திருப்பதி வெங்கடாஜலபதியை 10 ஆழ்வார்களும் மங்களாசாசனம் செய்தனர். 108 திருப்பதிகளில் அதிக ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட தலங்கள் இவை இரண்டுமே. இதற்கு அடுத்து கும்பகோணம் சாரங்கபாணி கோயிலே அத (ஏழு) ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசன் செய்யப்பட்டு இருக்கிறது. பேய் ஆழ்வார், பூதத்தாழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், நம்மாழ்வார், பெரியாழ்வார், ஆண்டாள், திருமங்கை ஆழ்வார் ஆகியோர் இத்தலத்தில் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர்.\r\n\r\nபெருமாள் பள்ளி கொண்டு இருக்கும் ஸ்தலங்களில் பலவித சயனங்களில் காட்சி தருவார். இங்கு, ‘உத்தான சயன ‘ பள்ளி கொண்டு இருக்கிறார். இத்தலத்திற்கு வந்த திருமழிசை ஆழ்வார், ஸ்வாமியை வணங்கி மங்களாசாசனம் செய்தார். அப்போது அவர் ‘நடந்த கால்கள் நொந்தவோ, ‘ என்றா பள்ளி கொண்டு இருக்கிறாய் என்ற பொருளில் பாடினார். அவருக்காக சுவாமி எழுந்தார். திருமாலின் அருளை கண்டு மகிழ்ந்த திருமழிசை ஆழ்வார், ‘அப்படியே காட்சி கொடு’ என்றார். ஸ்வாமியும் அவ்வாறே அருளினார். முழுமையாக பள்ளி கொண்டு இராமல், சற்று எழுந்த கோலத்தில் இருப்பதை உத்தான சயனம் என்பர்.\r\n\r\nதாயாரை மணந்துகொள்ள இத்தலத்திற்கு தேரில் சார்ங்கபாணி வந்தார். சுவாமி சன்னதி, தேர் அமைப்பில் இருக்கிறது. தேரின் இரு புறங்களிலும் உத்தராயண தெட்சிணாயன வாசல்கள் உள்ளன. தேர் சக்கரம் பிரம்மாண்டமாகவும் சுற்று புற சுவர்களில், அழகிய சிலைகளும் வடிக்க பட்டு உள்ளன. சித்திரத்தேர் எனப்படும் இந்த தேரின் அமைப்பை புகழ்ந்து திருமங்கை ஆழ்வார் பாடி உள்ளார். இந்த பாடல் ரதபந்தம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இங்கு சித்திரை தேர் விசேஷமானது. தென்னிந்தியாவில் உள்ள மிகப்பெரிய தேர்களுள் ஒன்றாகும். இத்தேரை திருமங்கையாழ்வாரே இப்பெருமானுக்கு அர்ப்பணித்தார். இத்தேரினையே மங்களாசாசனம் செய்வது போல் திருவெழு கூற்றிருக்கை\r\nஎன்னும் பிரபந்தத்தை அருளிச்செய்தார்.\r\n\r\nதிவ்யதேசங்களில், பெரும்பாலும் பரமபத வாசல் இருக்கும். ஆனால் இத்தலத்தில் பரமபத வாசல் கிடையாது. இதற்கு காரணம் இருக்கிறது. இத்தலத்து சுவாமி நேரே ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் இருந்து இங்கே வந்தார். எனவே, இவரை வணங்கினாலே பரமபதம் (முக்தி) கிடைத்துவிடும் என்பதால், பரமபத வாசல் கிடையாது. மேலும் இங்குள்ள உத்தராயண, தெட்சிணாயன வாசல்களை கடந்து சென்றாலே பரமபதம் கிடைக்கும். உத்தராயண வாசல் வழியாக தை முதல் ஆனி வரையும் தெட்சிணாயன வாசல் வழியாக ஆடி முதல் மார்கழி வரையும் ஸ்வாமியை தரிசிக்க செல்ல வேண்டும். ஏதாவது ஒரு வாசல் தான் திறந்து இருக்கும்.\r\n\r\nதிவ்யதேசங்களில் மூலவர் மட்டுமே பிரதானம் பெற்று இருப்பார். அவருக்கே பூஜையின் போது அனைத்து அலங்காரங்களும் செய்யப்படும், ஆனால், இந்த கோவில் உத்சவர்க்கு மூலவருக்கான மரியாதைகள் செய்யப்படுகின்றன. அதாவது உத்சவர் மூலவரின் பொறுப்பில் இருந்து உபயமாக (அவருக்கு பதிலாக) செயல்படுபவராக இருக்கிறார், எனவே, இத்தலம், உபய பிரதான திவ்யதேசம் எனப்படுகிறது.\r\n\r\nபெருமாள் சங்கு சக்கரத்துடன் மட்டும் காட்சி தருவார். ஆனால் இத்தலத்தில் சார்ங்கம் என்னும் வில்லும் வைத்து இருக்கிறார். மூலஸ்தானத்தில் இருக்கும் சுவாமி, உத்சவர் இருவருமே சார்ங்கம் வைத்து இருப்பது விசேஷம். இதன் பெயராலேயே இவர் சாரங்கபாணி என்று அழைக்கப்பட்டார். மூலவரிடம் இருக்கும் சாரங்கத்தை பார்க்க முடியாது. கும்பகோணம் தீர்த்த ஸ்தலம் என்பதால் மஹாமகத்திற்கு வாரும் நதி தேவதைகளும் தேவர்களும் வணங்கியபடி காட்சி தருவதை காணலாம்.\r\n\r\nமாமனார் வீட்டோடு மாப்பிள்ளை\r\n\r\nஇந்த தலம் தாயாரின் பிறந்த வீடு ஆகும். திருமால் அவளை திருமணம் செய்து வீட்டோடு மாப்பிள்ளையாக இருக்கிறார். எனவே இங்கே தாயாருக்கே முக்கியத்துவம் தரப்படுகிறது. தாயாரை வணங்கிய பிறகே பெருமாளை வணங்க வேண்டும் என்பது பொதுவான அம்சமாக இருந்தாலும், இத்தலத்தை பொறுத்தவரை தாயார் சன்னதிக்கு சென்ற பிறகே பெருமாள் சன்னதிக்குள் செல்லும் வகையில் வடிவமைப்பும் செய்ய பட்டு இருக்கிறது. நடை திறக்கும் போது சுவாமி சன்னதியில் செய்யப்படும் கோமாதா பூஜையை இக்கோயிலில் கோமளவல்லி தாயார் சந்நதியில் நடத்தப்பட்ட பிறகே சுவாமி சன்னதியில் நடக்கிறது.\r\n\r\nபக்தனுக்கு ஸ்ரார்த்தம் செய்யும் பரந்தாமன்\r\n\r\nலட்சுமி நாராயண ஸ்வாமி என்னும் பக்தர் சார்ங்கபாணியின் மீது தீவிர பக்தி கொண்டுஇருந்தார். இறுதிக்காலம் வரையில் சேவை செய்தார். இக்கோயிலின் கோபுரத்தை கட்டியவரும் இவரே. அவருக்கு குழந்தை இல்லை. ஒரு தீபாவளியன்று அவர் பெருமாளின் திருவடியை அடைந்தார். ஸ்ரார்த்தம் செய்ய குழந்தைகள் இல்லாமல் போனால் நரகம் செல்ல வேண்டி வரும் என்பதால் தனக்கு சேவை செய்த தன பக்தருக்கு தானே மகனாக இருந்து இறுதி சடங்குகள் செய்தார் சாரங்கபாணி. இது நடந்த மறுநாள் கோவிலை திறந்து பார்த்த போது பெருமாள் ஈரவேட்டியுடன் மாற்றிய பூணூலுடன் தர்ப்பைகளுடன் காரியம் செய்து வந்த கோலத்தில் காட்சி அளித்தார். அதாவது பெருமாளே தன்பக்தனுக்காக ஈமக்கிரியை செய்து வைத்து கருணைக்கடலாக விளங்கினார். தீபாவளியன்று உச்சிக்காலத்தில் அந்த பக்தருக்கு சாரங்கபாணி திதி கொடுக்கும் நிகழ்ச்சி இப்போதும் நடக்கிறது. ஆனால் பக்தர்கள் பார்க்க முடியாது.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n Sri Komala Valli (Padithāndā Pathini) Āravamudan Sri Sārangapāni, Aparyapthamrudan, Uttāna Sayee Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Sayana (Reclining) East Vaidheega (Vedha Vedha) Hema Pushkarani (Potrāmarai), Cauveri, Arasalāru Pāncharāthram Vadakalai ஸ்ரீ கோமளவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ சாரங்கபாணியே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.959614,79.375923 6:00 a.m. to 12:30 noon 4:30 p.m. to 9:00 p.m.",
                "number": 12,
                "name_ta": "திருக்குடந்தை",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Bāshkara Kshethram",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukudanthai"
                ]
            },
            {
                "id": 34,
                "title": "Thiruvinnagar",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000D",
                "url": "/divya-desam/thiruvinnagar/",
                "content": "13 திருவிண்ணகர் Oppiliappan Koil Thiruvinnagar Those who cannot visit Thiruvengadam can offer their prayers here. Thiruvengadamudaiyan is referred to as \"Thamayyanar\" in legend. The prasad offered to the deity here does not contain salt. On the day of the Thiruvonam star, the special ritual of lighting the Shravana lamp and predicting auspiciousness is performed at this temple.\r\n\r\nThe verse \"Mām ēkam śaraṇam vraja\" from the Charama Sloka of Krishna is inscribed with diamonds on the right hand of the deity.\r\n\r\nThe Pushkarini (holy water tank) here is known as Ahorātra Tirtham because one can bathe in it 24 hours a day. In Sanskrit, this place is considered equivalent to Vaikuntha, and hence it is called Akasa Nagari in ancient texts.\r\n\r\nOut of the 108 Divya Desams, only a few (six) are known as Vinnagaram (Vaikuntha). They are:\r\n\r\n1. Thiru Vinnagar (Oppiliappan Temple)\r\n2. Nandipura Vinnagaram (Nathan Kovil)\r\n3. Kāzhichirama Vinnagaram (Sirkazhi Thiruvikrama Perumal)\r\n4. Arimeya Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Kudamadu Koothan Temple)\r\n5. Vaikunta Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Vaikunta Nathan Temple)\r\n6. Parameshwara Vinnagaram (Paramapada Nathan, Kanchipuram)\r\n\r\nThis temple is also one of the birthplaces of the goddess. The goddess here is Sri Devi, who is worshipped in the form of Bhoomadevi in a seated posture representing her marriage ceremony. There is no separate shrine for the goddess. The deity always goes on procession with the goddess.\r\n\r\nThere is an interesting debate about whether the deity was called Oppiliappan (the Lord without salt) before the time of Thiruvaimozhi or after Azhvar sang his hymns because, according to the Sthalapurana (temple legend), he is called Uppiliappan. Thus, both interpretations are valid.\r\n\r\nDuring Thiruvonam days, the main deity of the Oppiliappan Temple is adorned with garlands made of grains, and the festival deity is adorned with diamond ornaments, Bhoomi Devi Nachiyar with diamond crowns, emerald parrots, and gem-studded hair decorations.\r\n\r\nThe temple celebrates Thirukkalyanam (divine wedding) during Aippasi Shravana and Brahmotsavam during Panguni Shravana. Rama Navami Utsavam is also celebrated grandly here. During the Panguni Brahmotsavam, Oppiliappan can be seen on the silver Garuda Vahana. The special Brahmotsavam for orders is another highlight of this temple. Even today, during processions, the goddess and the deity are accompanied by Desikan (the Acharya).\r\n\r\nThis deity is revered both as Rama and Krishna at the same time. As an Eka Patni Vratan (one who vows to have only one wife), with Bhoomidevi alone, he appears as Rama, and as he says \"Mām ēkam śaraṇam vraja\" (surrender unto me alone) with his right hand, he appears as Krishna.\r\n\r\n**Temple History:**\r\n\r\nOnce, Tulasi Devi (Thiruthuzhai Devi) prayed to Maha Vishnu to grant her the same fortune as Sri Devi Thayar, to always have a place on his chest. Maha Vishnu said that Sri Devi Nachiyar performed severe penance to attain that position and that she would be born again on earth as Bhoomi Devi by the Kaveri River and he would come to take her.\r\n\r\nTulasi went there and turned into a plant providing shade, under which Sri Devi appeared. Since Tulasi supported the incarnation of Maha Lakshmi (Sri Devi), she attained great merit. By worshiping Thulasi, one can attain the merit of performing an Ashvamedha Yagna. Moreover, Thulasi is always accepted as a garland by the Lord.\r\n\r\nMarkandeya, the son of Mrikandu Maharishi, desired that Maha Lakshmi be born as his daughter and the Lord as his son-in-law. While Markandeya was meditating on the Lord at this place, Maha Lakshmi appeared as a small child under a Thulasi plant. Recognizing her, the sage named her Bhoomidevi and raised her.\r\n\r\nOne day, during the month of Panguni, on an Ekadashi Thiruvonam day, the Lord appeared as an elderly Brahmin and asked the sage for his daughter's hand in marriage. The sage mentioned that she was too young and he was too old. However, the Brahmin insisted on marrying her. The sage tried to dissuade him, stating that she didn't even know how to add salt to food. The Lord replied that the saltless food she prepared would be special to him and refused to leave without marrying her. Realizing that the visitor was the Lord himself, the sage opened his eyes to see the Lord with conch and discus, and he married his daughter to the Lord.\r\n\r\nBecause the Lord said that saltless food is special to him, even today, saltless offerings are made to him. This is why he is called Uppiliappan (the Lord without salt).\r\n\r\n**Azhvar:**\r\n\r\nNammalvar remained in his place (Thirukurungudi Divya Desam), and many Divya Desam deities appeared before him and inspired his hymns. The deity of Thiru Vinnagar was particularly fond of Nammalvar and appeared in five forms: Ponnappan, Maniyappan, Muthappan, Ennapuran, and Thiru Vinnagarappan. Nammalvar sang a hymn (Thiruvaimozhi 6.3.9) in praise of these five forms. திருவேங்கடம் செல்ல இயலாதவர்கள் தங்கள் பிரார்த்தனைகளை இங்கேயே செலுத்தலாம். திருவேங்கடமுடையானுக்கு தமையனார் என்று ஐதீகம். எம்பெருமானுக்கு உப்பு இல்லாத பிரசாதம். திருவோண நக்ஷத்திரத்தன்று ச்ரவண தீபம் எடுத்து குறி சொல்வது இந்த ஸ்தலத்தின் சிறப்பு.\r\n\r\n‘மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ‘ என்ற கிருஷ்ண சரம ஸ்லோக பகுதி, எம்பெருமானின் வலது திருக்கரத்தில் வைரங்களால் பதிக்க பட்டு உள்ளது.\r\n\r\nஇங்குள்ள புஷ்கரணி (இரவு, பகலென்றில்லாமல்) 24 மணி நேரமும் நீராடலாம் என்பதால் அஹோராத்ர தீர்த்தம் என்று ஆயிற்று. வடமொழியில் இத்தலம் வைகுண்டத்திற்குச் சமமானதாகப் பேசப்படுகிறது. எனவே இதனை ஆகாச நகரி என்றே வடநூல்கள்\r\nகூறுகின்றன.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களில், சில ஸ்தலங்களே (6) விண்ணகர் (வைகுந்தம்) என்ற பெயர் பெற்றுள்ளன. அவை :\r\n\r\n1. திருவிண்ணகர் (ஒப்பிலியப்பன் கோவில்)\r\n2. நந்திபுர விண்ணகரம் (நாதன் கோவில்)\r\n3. காழிச்சீராம விண்ணகரம் (சீர்காழி த்ரிவிக்ரமப் பெருமாள்)\r\n4. அரிமேய விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், குடமாடு கூத்தன் கோவில்)\r\n5. வைகுண்ட விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், வைகுண்ட நாதர் கோவில்)\r\n6. பரமேச்சுர விண்ணகரம் (பரமபத நாதன், காஞ்சிபுரம்)\r\n\r\nதாயார் அவதார ஸ்தலங்களில் இதுவும் ஒன்று. இங்குள்ள தாயார் ஸ்ரீதேவி தாயார் தான், ஆனால் பூமாதேவி என்ற பெயருடன் மண்டியிட்டு வணங்கும் திருமண திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார். இங்கு தாயாருக்கு தனிக்கோவில் இல்லை. இங்கு பெருமாள் மட்டும் தனியே புறப்பாடு ஆவதே இல்லை. எப்போதும் பிராட்டியுடன் சேர்ந்தே செல்வார்.\r\n\r\nதிருவாய்மொழி காலத்திற்கு முன்பே இந்த எம்பெருமானுக்கு ஒப்பிலியப்பன் என்ற திருநாமமா அல்லது ஆழ்வார் பாடலுக்கு பிறகு தான் இந்த திருநாமம் அமைந்ததா என்று ஒரு சுவாரசியமான விவாதம் இன்றும் நடைபெறும், ஏன் என்றால், ஸ்தலபுராணத்தின் படி இவர் உப்பிலியப்பன் (உப்பு இல்லாத அப்பன்). ஆக, இரண்டுவிதமாகவும் பொருந்தும்.\r\n\r\nதிருவோண தினங்களில் ஒப்பிலியப்பன் கோயில் மூலவர் நில மாலையிலும், உற்சவர் ரத்ன அங்கியிலும், பூமி தேவி நாச்சியார் ரத்ன கொண்டை, மரகத கிளி, ரத்ன ஜடை அலங்காரத்தில் சேவை சாதிப்பார்கள்.\r\nஐப்பசி சிரவணத்தன்று தொடங்கி திருக்கல்யாண உற்சவமும், பங்குனி சிரவணத்தை ஒட்டி பிரம்மோற்சவமும், இராம நவமி உற்சவமும் இந்த திவ்ய தேசத்தில் சிறப்பாக நடைபெறுகின்றது. பங்குனி பிரம்மோற்சவத்தின் போது ஒப்பிலியப்பன் வெள்ளி கருட சேவை காண்கின்றார். கட்டளை பிரம்மோற்சவம் இத்திவ்ய தேசத்தின் ஒரு சிறப்பு. இன்றும் தாயாரும் பெருமாளும் எழுந்தருளும் போதெல்லாம், தேசிகனும் உடன் எழுந்தருளுவார்\r\n\r\nஇந்த எம்பெருமான், இராமனாகவும், கண்ணனாகவும் ஒரே நேரத்தில் சேவை சாதிக்கின்றான். ஏக பத்னி விரதனாக, பூமிதேவித் தாயார் மட்டும் இருப்பதால் இராமன் என்றும் மாம் ஏகம் சரணம் வரஜ (என் ஒருவனையே சரணமாகப் பற்று) என்று வலது திருக்கரத்தில் சொல்வதால் கண்ணனாகவும் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு:\r\n\r\nஒரு சமயம், துளசி தேவி (திருத்துழாய் தேவி), மகாவிஷ்ணுவிடம், தன்னைக்கும் ஸ்ரீதேவி தாயாரைப் போல் எப்பொழுதும் அவருடைய மார்பில் இடம் பெரும் பாக்கியம் கிடைக்கவேண்டும் என்று வேண்டுகிறாள். மஹாவிஷ்ணு, ஸ்ரீதேவி நாச்சியார் கடும் தவம் புரிந்து இந்த இடத்தைப் பெற்று உள்ளாள், என்றும் அவள் மீண்டும் பூவுலகு சென்று, காவிரிக்கரையில் பூதேவி என்ற பெயருடன் பிறந்து தன்னை அடையப் போவதாகவும் சொல்கிறார். அந்த நிகழ்வில், அவளுக்கு துணைபுரிய, துளசி செடியை அங்கு செல்ல சொல்கிறார்.\r\n\r\nதுளசி, அங்கு சென்று, ஸ்ரீதேவி தாயாருக்கு ஆதரவு தரும் வகையில், நிழல் தரும் செடியாகி அதன் அடியில் ஸ்ரீதேவி தாயார் தோன்றுகிறார். மஹாலக்ஷ்மி (ஸ்ரீதேவி) அவதரிப்பதற்கு ஆதாரமாக துளசி இருந்தபடியால் சிறந்த பேற்றினை பெற்றாள். லக்ஷ்மியின் அருளை ஒருவன் கடும் தவத்திற்கு பிறகே அடைய முடியும். ஆனால் துளசியால் திருமாலை வணங்குபவர்கள் அசுவமேத யாகத்திற்கு உண்டான பலனைப் பெறுவார்கள்.மேலும், எப்போதும் திருமால் விரும்பி ஏற்கும் மாலையாக துளசி திகழ்வாள் என்றும் திருமால் அருள் புரிகிறார்.\r\n\r\nமிருகண்டு மகரிஷியின் புதல்வரான மார்க்கண்டேயர் திருமகள் தனக்கு மகளாகவும், திருமால் தனக்கு மாப்பிள்ளையாகவும் வரவேண்டும் என்று பேராவல் கொண்டு இருந்தார். இவ்விடத்தில், திருமாலைக் குறித்து தவம் இருக்க, ஸ்ரீதேவி என்னும் மஹாலக்ஷ்மி, சிறு குழந்தையாக துளசி செடியின் கீழ், நிழலில் தோன்றினார். மகரிஷி, திருமகள், இவள் என்று உணர்ந்து எடுத்து அவளுக்கு பூதேவி என்று திருநாமம் இட்டு வளர்த்து வந்தார்.\r\n\r\nஓரூ பங்குனி மாதம் ஏகாதசி திருவோண நாளன்று திருமால், வயதான பிராமணன் வேடம் பூண்டு, மகரிஷியிடம் பெண் கேட்டு வந்தார். மகரிஷி, தன்மகள் சிறியவள் என்றும், அவர் முதியவர் என்றும் சொல்ல, திருமால் விடாமல் அந்த பெண்ணே வேண்டும் என்று கேட்டார். ரிஷி அவள் சிறியவள், உணவில், உப்பு கூட சேர்க்க தெரியாதவள் என்று சொல்லி பார்த்தார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான், அந்த சிறுமி சமைக்கும் உப்பு இல்லாத உணவே தனக்கு சிறப்பு என்று சொல்லி அவளை மணந்து கொள்ளாமல் செல்ல மறுத்தார். மகரிஷி, வந்திருப்பவர் திருமாலே என்று உணர்ந்து கண் திறக்கும் வேளையில் எம்பெருமான் சங்கு சக்கரத்துடன் காட்சி அளித்தார் என்பதும் மஹரிஷி திருமகளை திருமாலுக்கு மணம் செய்து வைத்தார் என்பதும் வரலாறு.\r\n\r\nஉப்பு இல்லாத உணவே தனக்கு சிறப்பு என்று எம்பெருமான் சொன்னதால், இன்றும் உப்பு இல்லாத நிவேதனமே உப்பிலாத நிவேதனமே சமர்பிக்க படுகிறது. . இதனால் தான் இப்பெருமானுக்கு உப்பிலியப்பன் என்று திருநாமம் அமைந்தது என்பர்.\r\n\r\nஆழ்வார்:\r\n\r\nநம்மாழ்வார் தான் இருந்த இடத்திலேயே (திருக்குருகூர் திவ்யதேசம்) இருக்க பல திவ்யதேச எம்பெருமான்கள் அவருக்கு காட்சி கொடுக்க ஆழ்வார் பாசுரங்கள் பாடியதாக ஐதீஹம். திருவிண்ணகர எம்பெருமான் தானே மிகவும் உகந்து ஆழ்வாருக்கு ஐந்து திருக்கோலங்களில் காட்சி கொடுத்தார்.அவையாவன. பொன்னப்பன், மணியப்பன், முத்தப்பன், என்னப்பன், திருவிண்ணகரப்பன், இந்த ஐந்து பெயர்களுடன் ஆழ்வார் திருவாய்மொழி (6.3.9) பாசுரம் பாடி உள்ளார். Sri Bhoomi Devi Nāchiyar Oppiliappan Srinivāsan Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Nindra (Standing) East Vishnu, Suthānandha Ahorāthra, Aarthi Vaikānasam Vadakalai ஸ்ரீ பூமிதேவி ஸமேத ஒப்பிலியப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ: http://maps.google.com/?q=10.961490,79.432083 Months of Panguni and Puratasi 6:00 a.m. to 12:00 noon 4:00 p.m. to 9:00 p.m",
                "number": 13,
                "name_ta": "திருவிண்ணகர்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Oppiliappan Koil",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvinnagar"
                ]
            },
            {
                "id": 35,
                "title": "Thiru naraiyoor",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000E",
                "url": "/divya-desam/thiru-naraiyoor/",
                "content": "14 திருநறையூர்  Nāchiyār Koil Naraiyur  This unique divya desam is constructed in the Manimadakoil style, with the deity appearing to stand atop a platform when viewed from the gopuram entrance. The temple was built by the Chozha king Kochengat Chozhan, one of the 63 Nayanmars. To reach the sanctum, one must ascend 21 steps.\r\n\r\nThe area where this temple is located is known as Krishnaranyam. Thirunaraiyur marks the beginning of Krishnaranyam, which extends through Thiruchcherai, Thirukannamangai, and Thirukannapuram, ending at Thirukkannankudi.\r\n\r\n### Nachiyar\r\n\r\nThe presiding goddess, Vanjulavalli Thayar, raised by sage Medhavi, is married to the deity in five forms: Sankarshana, Pradyumna, Aniruddha, Purushottama, and Vasudeva. The Lord blessed the sage, stating that Nachiyar (Thayar) would always have the first place. Hence, this place is known as Nachiyar Koil. In the sanctum, Thayar is placed prominently in front of the deity.\r\n\r\nIn Thiruvellari, Sri Devi Thayar holds the primary position, whereas here, it is Neela Devi Thayar. In Srivilliputhur, Bhoomi Devi holds the primary place. Srivilliputhur is referred to as Nachiyar Thirumaligai, and Thirunaraiyur is called Nachiyar Koil.\r\n\r\n### Naraiyur Nambi\r\n\r\nThe deity, Naraiyur Nambi, appears in the sanctum with five forms: Sankarshana, Pradyumna, Aniruddha, Purushottama, and Vasudeva. According to legends, Brahma performs daily worship of the deity in the form of a divine wedding. This temple contains idols of the 108 Divya Desams' deities, believed to have been graced by the deity for a devotee.\r\n\r\n### Garuda Sevai\r\n\r\nThe stone Garuda Vahana seva (procession) is notable, with a separate shrine for the stone Garuda. Initially carried by four people, the idol gradually becomes heavier, requiring 64 people to carry it, and then returns to its original weight upon returning to the shrine.\r\n\r\nDuring the Garuda Vahana procession, the goddess precedes the deity on a swan (Hamsa) vahana. Garuda, powerful and swift, adjusts his weight to ensure he does not overtake the goddess's swan vahana, creating a legend of divine coordination.\r\n\r\n### Azhvar\r\n\r\nThis deity initiated Thirumangai Azhvar into the Panchasamskara (five purification rites). Unlike other deities, Naraiyur Nambi holds the conch and discus in reversed hands, appearing as if performing Panchasamskara. The term 'Nambi' signifies completeness, perfect in all virtues.\r\n\r\nOnly Thirukkurungudi and Thirunaraiyur deities are referred to as Nambi. In Vaishnava tradition, 'Nambi' denotes an Acharya (spiritual teacher). The title was first given by Madhurakavi Azhvar to his Acharya, Nammalvar, in the verse \"Nannith thenkurugoor Nambi.\"\r\n\r\nNaraiyur Nambi and Badri Narayan are prominent examples where the deity himself acts as both teacher and disciple. In Badri, the Lord as Acharya gave the Thirumantra to the world. In Naraiyur, the Lord, as the perfect Acharya, initiated Thirumangai Azhvar through Panchasamskara, making him an Azhvar.\r\n\r\nThirumangai Azhvar composed over 100 hymns for this deity, including the unique 'Siriya Thirumadal' and 'Periya Thirumadal,' highlighting the temple's distinct honor. No other Divya Desam shares this unique distinction.\r\n\r\n### Anecdote\r\n\r\nWhen Thirumangai Azhvar was engaged in the renovation of Srirangam Temple, the deity, pleased with his service, requested him to compose similar hymns for him. Azhvar, bowing before the Lord, composed the hymns, leading to a fascinating anecdote that the Lord acknowledged, \"Walls here, and hymns there\" as a gesture of appreciation. கோவில் பற்றி\r\n\r\nஇந்த ஒரு வைஷ்ணவ கோவில் மட்டும் மணிமாட கோவில் முறையில் கட்டப்பட்டது. கோபுர வாயிலினின்று நோக்கினால் இப்பெருமான் ஒரு மாடத்தின் மேல் பொலிந்து நிற்பது போன்று தெரியும்.இதனை கட்டியவர் சோழ மன்னன் கோச்செங்கட் சோழன், அவன் 63 நாயன்மார்களில் ஒருவர். மூலவர் சன்னிதியை அடைய 21 படிகள் ஏறிச் செல்ல வேண்டும்.\r\n\r\nஇத்தலம் உள்ள பகுதி கிருஷ்ணாரண்யம் என்று வழங்கப்படுகிறது. திருநறையூர்தான் கிருஷ்ணாரண்யத்தின் துவக்கமாகும். கிருஷ்ணாரண்யம் என்னும் இந்த கிருஷ்ணன் காடு திருநறையூரில் ஆரம்பித்து திருச்சேறை, திருக்கண்ணமங்கை, திருக் கண்ணபுரம் வரை சென்று திருக்கண்ணங்குடியில் முடிகிறது.\r\n\r\nநாச்சியார்\r\n\r\nமேதாவி ரிஷியின் வளர்ப்பு பெண்ணான வஞ்சுளவல்லி தாயாரை, எம்பெருமான், சங்கர்ஷ்ண, ப்ரத்யும்ன், அநிருத்த, புருஷோத்தம, வாசுதேவ என்ற ஐந்து உருவங்களில் மணந்து கொள்கிறார். அப்போது மேதாவி மகரிஷிக்கு எம்பெருமான், நாச்சியாரே (தாயார்) அனைத்திலும் முதலிடம் பெறுவார் என்று ஒரு வரம் அளித்தார். அதனால் இந்த ஸ்தலம் நாச்சியார்கோயில் என்றே அழைக்கப்படுகிறது. தாயார் கர்ப்பகிரஹத்தில் எம்பெருமானுக்கு சற்று முன் மத்தியில் பிரதானமாக காட்சி அளிப்பார்.\r\n\r\nஇவ்வூரில் திருவெள்ளறையில் பார்த்தது போல், நாச்சியார்க்கே முதல் ஸ்தானம். அங்கு ஸ்ரீதேவி தாயார், இங்கு நீளாதேவி தாயார் பிரதானம். ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் பூமிதேவி. ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரை நாச்சியார் திருமாளிகை என்றும், திருநறையூரை நாச்சியார் கோவில் என்றும் அழைப்பர்.\r\n\r\nநறை என்றால் தமிழில் தேன், மணம் என்னும் இருபொருள்களும் உண்டு. திருநறையூர் என்பதற்கு திருவாகிய இலக்குமி தேவிக்கு தேன்போல் இனிக்கும் இருப்பிடமாயிற்று என்று பொருள் கூறுவார்கள்.\r\n\r\nநறையூர் நம்பி\r\n\r\nசங்கர்ஷ்ண, ப்ரத்யும்ன், அநிருத்த, புருஷோத்தம, வாசுதேவ என்ற ஐந்து உருவங்களுடன் கர்ப்பகிரகத்தில் இன்றும் திருநறையூர் நம்பி காட்சி கொடுக்கிறார். எம்பெருமானை திருமணக்கோலத்தில் நாள்தோறும் பிரம்மனால் பூஜிக்கப்படும் தலம் என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. இந்த திவ்யதேசத்தில், 108 திவ்யதேசத்து எம்பெருமானின் விக்ரகங்ள் உள்ளன என்றும் அவை எம்பெருமான், ஒரு பக்தனுக்காக அருளியவை என்றும் சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nகருடசேவை\r\n\r\nஎம்பெருமானின் கல் கருட வாகன சேவை மிகவும் சிறப்பு பெற்றது. கல் கருடனுக்கு தனி சன்னதி உள்ளது. கல்லான கருடன் முதலில் சன்னதியில், நான்கு பேர்களாலும், பின்னர் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிக கனத்துடன் முடிவில் 64 பேர்கள் தூக்கவேண்டிய அளவிற்கு கனம் கூடி, மீண்டும் சன்னதிக்கு வரும்போது 4 பேர் அளவுக்கு கனம் குறையுமாம்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் கருட வாகனத்தில் உலா வரும் போது, தாயார் எம்பெருமானுக்கு முன்னால் அன்னபறவை (ஹம்ஸ) வாகனத்தில் எழுந்தருளுவார். பெருமாள் வீற்றிருக்கும் கருடனோ பலமும், அதே சமயம் வேகமாக செல்லும் திறனும் கொண்டவர். எனவே வீதி உலா செல்லும் போது நாச்சியாரின் அன்ன வாகனத்தை முந்திச் செல்லாமல் இருக்க, கருடன் தன்னுடைய எடையை அதிகரிக்கிறாராம். இதனால் பறக்க முடியாத நிலையில் பின் தங்கிச் செல்வதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nஇந்த எம்பெருமான் தான் திருமங்கையாழ்வாருக்கு ஸமாச்ரயணம் (பஞ்ச சம்ஸ்காராம்) செய்து வைத்தார். திருநறையூர் நம்பி, சங்கு, சக்கரம் இவற்றை மற்ற எம்பெருமான்கள் போல் அல்லாமல் கரம் மாற்றி பிடித்து இருப்பார். திருநறையூர் நம்பியை உற்று நோக்கினால் அவர் சற்றே முன்வந்து பஞ்ச ஸமஸ்காரம் செய்யும் தோற்றத்திலேயே இருப்பது போலத் தோன்றும். இது திருமங்கை ஆழ்வாருக்கு சங்கு சக்கர பொறி ஒற்றியதை சொல்லும்.\r\n\r\nநம்பி என்றால் முழுமையானவர், பூர்ணர்; நற் குணங்களில் முழுமையானவர் என்று பொருள். திருக்குறுங்குடி எம்பெருமானுமும், இத்தலத்து எம்பெருமானும் மட்டுமே திருக்குறுங்குடி நம்பி என்றும் திருநறையூர் நம்பி என்றும் அழைக்கப்பட்டு நம்பி என்ற புகழ் பெறுகிறார்கள்.\r\n\r\nவைணவ சம்பிரதாயத்தில் நம்பி என்னும் சொல் ஆச்சாரியர்களைக் குறிக்கும். இத்திருப்பெயரை முதலில் மதுரகவியாழ்வார் தமது ஆச்சார்யரான நம்மாழ்வாருக்குச் சூட்டினார். “நண்ணித் தென்குருகூர் நம்பி என்றக்கால் ” என்றார். அவ்விதமே தமக்கு வைணவ லட்சணத்தைப் பொறித்து மந்திர உபதேசம் செய்த இந்த (ஆச்சார்யனை) எம்பெருமானை திருமங்கையாழ்வார் திருநறையூர் நம்பி என்றழைத்தார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் ஆச்சர்யாராக இருந்த ஸ்தலங்களில் பத்ரிநாத்தும் திருநறையூரும் முக்கியமானவை பரமாத்மா, தானே ஆச்சார்யனாகவும், தானே சிஷ்யனாகவுமிருந்து பத்திரிநாத்தில் எம்பெருமானே திருமந்திரத்தை உலகிற்கு அருளினான் என்று சொல்வர். பரமாத்மாவே ஆசிரியனாகவும், சீடனாகவும் இருந்ததால், பத்திரி எம்பெருமானை\r\nமுழுமையான ஆச்சார்ய லட்சணம் பெற்றவன் என்று சொல்ல முடியாது. ஆனால் பரமாத்மாவான நறையூரானோ தாம் முழு லட்சணம் பெற்ற ஆச்சார்யனாய் இருந்து நீலன் என்னும் பக்தனை (ஜீவாத்மாவை) சீடனாகக் கொண்டு பஞ்ச ஸமஸ்காரம் செய்து திருமங்கையாழ்வாராக ஆக்குகிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இந்த பெருமானுக்கு நூறு பாசுரங்களுக்கு மேல் பாடினார். சிறிய திருமடல், பெரிய திருமடல் என்ற இரண்டு பிரபந்தங்களும் இந்த எம்பெருமானுக்கே பாடினார். இவ்விதம் திருமங்கையாழ்வாரிடம் மடல் பெற்றது இத்தலத்திற்குண்டான தனிச் சிறப்பாகும். 108 திவ்யதேசங்களில் இத்தகைய சிறப்பு வேறெந்த தலத்திற்கும் இல்லை.\r\n\r\nதிருவரங்கம் கோவிலுக்கு மதில் திருப்பணிகள் செய்த பொழுது திருவரங்கன் மகிழ்ந்து ஆழ்வாருக்கு மரியாதைகள் செய்ததாகவும், அப்படியே ஆழ்வாரிடம் இந்த மடல்களை பற்றி சொல்லி, அதே போல் மடல் ஒன்று தனக்கும் இயற்ற வேண்டும் என்று வேண்டுகோள் விடுக்க,  எம்பெருமான் முன் பணிந்து வாய் புதைத்து நின்று ‘நம்பிக்குத் திருமடலும், தேவரீருக்கு திருமதிலும் அமைந்தது, மதில் இங்கே மடல் அங்கே ” என்று கூறியதாக ஒரு ஸ்வாரசியமான தகவல் ஒன்று உண்டு. Sri Vanjula Valli Thiru Naraiyoor Nambi Vāsudevan Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Nindra (Standing) East Srinvāsa, Hema Mani Mukthā, Sangarshana, Brathumna, etc. Thenkalai ஸ்ரீ நம்பிக்கை நாச்சியார் ஸ்ரீவஞ்சுளவல்லி ஸமேத ஸ்ரீ நம்பிஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.915957,79.446297 7:30 a.m. to 12:30 p.m. 4:30 p.m. to 9:00 p.m. ",
                "number": 14,
                "name_ta": "திருநறையூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": " Nāchiyār Koil",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru naraiyoor"
                ]
            },
            {
                "id": 36,
                "title": "Thirucherai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000F",
                "url": "/divya-desam/thirucherai/",
                "content": "15 திருச்சேறை Kannamangai Cherai Pancha Sara Kshetram\r\n\r\nThe temple of Sarangapani, where the deity Sarangapani and the goddess Saranganayaki reside, along with the sacred tank Sara Pushkarini, the Sara Vimana, and the sacred place itself being known as Sara Kshetram, form the Pancha Sara Kshetram.\r\n\r\nHere, the deity is seen with Sri Devi, Bhu Devi, Neela Devi, Mahalakshmi, and Sara Nachiyar. The main deity (Moolavar) holds a lotus in his right hand, symbolizing his appearance in Vaikuntha, where he holds a lotus in his right hand.\r\n\r\nTemple Legend and History\r\n\r\nThe deity appeared to the river goddess Kaveri. There is a shrine for Kaveri Amman on the banks of the temple tank. Due to her penance, Lord Vishnu appeared as a child on her lap, along with the five goddesses.\r\n\r\nThere is a shrine for Rajagopalan and a must-visit shrine for Hanuman, located to the northwest of the Pushkarini. The nearby town of Kumbakonam is considered the “nose” of the pot (kudam), symbolizing its importance as the central part.\r\n\r\nThis place is also where Markandeya attained salvation.\r\n\r\nSignificance of the Land and Name\r\n\r\nDuring the time of the deluge, the soil of this place was used to make a pot that protected the Vedas. The deity then declared this place as his favorite due to its rich soil, hence the name Sara Kshetram. Over time, it became known as Thirucherai.\r\n\r\nThe Legend of Kaveri\r\n\r\nOnce, Kaveri and Ganga, along with other sacred rivers, played together as maidens at the foothills of the Vindhya mountains. A debate arose about who was the greatest. When other rivers stepped back, Ganga and Kaveri sought Brahma’s judgment. Brahma declared Ganga as superior due to her association with Lord Vishnu’s feet during the Trivikrama avatar.\r\n\r\nDistressed by this, Kaveri sought to gain similar recognition. Brahma advised her to perform severe penance under the banyan tree at Sara Pushkarini. As she did, Lord Vishnu appeared as a child, and recognizing him, Kaveri worshipped him. Pleased, Vishnu manifested along with Sri Devi, Bhu Devi, Neela Devi, Mahalakshmi, and Sara Nayaki, granting her the status of being as sacred as Ganga.\r\n\r\nAzhvars' Contributions\r\n\r\nThe Azhvars have praised this sacred place and its deity. When Thirumangai Azhvar sang about this deity, he expressed that anyone who worships the deity’s feet would be held on his own head, signifying immense devotion and respect.\r\n\r\nNotable Incidents\r\n\r\nDivine Appearance: During her penance, Kaveri saw Lord Vishnu crawling towards her as a child, affirming the sacredness of this place.\r\n\r\nVaishnava Devotion: The deity is praised in the hymns of the Azhvars, highlighting the sanctity of the location and its prominence in Vaishnavism.\r\nThe place where Markandeya attained salvation is also Thirucherai.\r\n\r\nSarangapani Temple in Thirucherai, known for its unique historical and spiritual significance, is a notable Divya Desam that holds a special place in Vaishnavism due to its divine legends and the contributions of the Azhvars. சாரநாதன் என்ற எம்பெருமான், சாரநாச்சியார் என்ற தாயார், சார புஷ்க்ரணி, சாரவிமானம் மற்றும் சார க்ஷேத்திரம் என்ற ஐந்தும் சேர்ந்து பஞ்ச சார க்ஷேத்திரம் என்று ஆயிற்று.\r\n\r\nஸ்ரீதேவி, பூதேவி, நீளாதேவி, மஹாலக்ஷ்மி, சார நாச்சியார் என்று ஐந்து தேவிகளுடன் எம்பெருமான் காட்சி அளிக்கிறார். இங்குள்ள மூலவர் தனது வலது கையில் பத்மம் வைத்துள்ள காட்சி பரமபதம் எனப்படும் வைகுண்டத்தில் எம்பெருமான் தனது வலதுகரத்தில் பத்மம் வைத்துள்ளதற்கு ஓப்பானதாகும்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் காவிரி தாய்க்கு ப்ரத்யக்ஷம். குளக் கரையில் காவிரியம்மனுக்கு சன்னதி உள்ளது. காவிரித் தாயின் தவத்தின் பலனாக அவரது மடியில் பெருமாள் குழந்தையாகத் திகழ்ந்ததோடல்லாது, அவருக்கு ஸ்ரீதேவி, பூதேவி, நிளாதேவி, மகாலட்சுமி, சாரநாயகி ஆகிய ஐந்து தேவியருடன் காட்சியளித்தார் \r\n\r\nராஜகோபாலன் சன்னதி உள்ளது. புஷ்கரணிக்கு வடமேற்கு திக்கில் உள்ள ஆஞ்சநேயரும் அவசியம் தரிசிக்க வேண்டிய சன்னதி.\r\n\r\nகும்பகோணத்திற்கு குடத்தின் மூக்கு என்று சொல்வதை ஒட்டி, குடத்திற்கு வாசல், குடவாசல் என்ற அருகில் உள்ள ஊர். இந்த திவ்யதேசம், குடத்தின் சாரம், அதாவது மத்திய பாகம்.\r\n\r\nமார்க்கண்டேயர் முக்தியடைந்த தலம் இது\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபிரளய காலத்தில் இந்த ஊரின் கெட்டியான மண்ணை கொண்டு ஒரு குடம் செய்து அதில் வேதங்களை வைத்து காப்பற்றியதாக வரலாறு. இதை எம்பெருமான் சொல்லும்போது, தனக்கு உகந்த ஊர் என்று இந்த சாரக்ஷேத்திரத்தை சொல்லி உள்ளார். இந்த ஊரின் மண், சாரம் நிறைந்தது, அதனால் எம்பெருமான் சாரநாதன், ஸ்தலமும் திருச்சார ஸ்தலம், அது மருவி திருச்சேறை ஆயிற்று.\r\n\r\nகாவிரித்தாய் தவமிருந்த வரலாறு\r\n\r\nஒரு காலத்தில் விந்திய மலையின் அடிவாரத்தில் கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி, சிந்து, காவேரி, கோதாவரி போன்ற 7 நதிகளும் கன்னிகைகளாக மாறி விளையாடிக் கொண்டிருக்கையில் யார் பெரியர் என்ற விவாதம் ஏற்பட்டது. இதில் மற்ற நதிகள் எல்லாம் விலகிக்கொள்ள கங்கையும் காவிரியும் தாமே நதிகளுள் பெரியவர்கள் என்று வாதிட்டு முடிவில் பிரம்மனிடமே விடை தேடி சென்றனர்.\r\n\r\nவிஷ்ணுவிடம் இருந்த பக்தியினால், தர்மம், தண்ணீராக மாறியது என்றும், அப்படிப்பட்ட தண்ணீரை, சிறந்த பக்தியுடன் விஷ்ணுவின் திருவடிகளை, அவர் திருவிக்ரமனாக உலகு அளந்த போது, தான் சுத்தம் செய்து மரியாதை செய்ததாகவும் பிரம்மன் கூறுகிறார். எனவே கங்கையே புனிதமானவள், உயர்வானவள் என்று கூறினார்.\r\n\r\nஇதைக் கேட்டு மிகவும் வருத்தமுற்ற காவேரி நான் கங்கையினும் பெருமைபெற்றவள் என்ற பெயரை அடைய என்ன செய்யவேண்டும் என்று கேட்க, ஸாரபுஷ்கரிணியில் உள்ள அரச மரத்தடியில் திருமாலைக் குறித்து கடுந்தவஞ் செய்யுமாறு கூறினார். அவ்வண்ணமே கடுந்தவஞ்செய்ய, மஹாவிஷ்ணு ஒரு தை மாச பூச நட்சத்திரத்தன்று சிறு குழந்தையாய்த் தோன்றித் தவழ்ந்து வர, அந்த பிரகாசத்தைக் கண்ட காவிரி இது எம்பெருமானே என்று தீர்மானித்து வணங்கினாள்.\r\n\r\nஉடனே எம்பெருமான் தனது மழலை வேடத்தை மறைத்து கருடவாகனத்தில் ஸ்ரீதேவி, பூமாதேவி, நீளா தேவி, மகாலெட்சுமி, ஸாரநாயகி என்னும் 5 தேவிகளுடன் சங்கு சக்ரத்துடன் காட்சியளித்தார். இக்காட்சியைக் கண்டு பேரானந்தம் கொண்ட காவேரி இதே கோலத்தில் இங்கு காட்சி தரவேண்டுமென்றும்,     கங்கையினும் மேன்மையைத் தனக்கு தரவேண்டுமெனவும் வேண்டினாள்.\r\n\r\nஅவ்விதமே அருளிய எம்பெருமான், தான் இராமாயண காலத்தின் முடிவில் காவிரியிடத்தில் தங்குவேன் என்று கூறினார். இராமாவதாரம் முடிந்து, விபீஷணன் எம்பெருமானை இலங்கைக்கு கொண்டு செல்கையில் அரங்கநாதனாக காவிரியில் பள்ளிகொண்டார். அன்று முதல் கங்கையில் புனிதமான காவிரி என்று ஆயிற்று.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nஎம்பெருமான் குழந்தையாகத் தவழ்ந்து வந்ததால் “மாமதலையாய்” என்று இந்த திவ்யதேசத்திற்கும், காவிரிக்கும் மேன்மை அளித்ததால் “கங்கையிற் புனிதமாய காவேரி” என்று திருவரங்கம் பாசுரத்திலும் ஆழ்வார்கள் மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளனர்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானை பற்றி பாடும் போது, இந்த எம்பெருமானின் திருவடிகளை வணங்கும் எல்லா பக்தர்களையும், ஆழ்வார் தன்னுடைய தலையில் தாங்குவதாக கூறி உள்ளார். “செல்வத் தண்சேறை எம்பெருமான் தாள் தொழுவார் காண்மின் என் தலை மேலாரே” (பெரிய திருமொழி 7.4.1) என்ற இந்த வரிக்கு விளக்கம் சொல்லும் பெரியவாச்சான் பிள்ளை, “ஒரு வைணவ பக்தர் இந்த ஊரின் வழி செல்லாமல், வயல்களில் கடந்து சென்று கொண்டு இருந்ததை பார்த்தவர், இந்த ஊரின் வழியே சென்று சார நாதனையும் சேவித்து விட்டு செல்லலாமே” என்று சொன்னதற்கு, அந்த வைணவர், ஆழ்வாரின் இந்த பாசுரத்தை சொல்லி, தான் ஆழ்வாரின் திருமுடியில் ஏறி, ஆழ்வாரிடம் அபச்சார பட வேண்டாம் என்பதால் தான் இந்த ஊர் வழியே செல்லவில்லை என்று கூறினாராம். இது ஒரு ரசமான விளக்கமே தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை என்றும் உரையாசிரியர் கூறி உள்ளார். Sri Sāra Nāyaki (Sāra Nāchiyār) Sāranāthan Māmadhalai Pirān Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Nindra (Standing) East Sāra Sāra Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ ஸாரநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீ சாரநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.879073,79.453957 7:30 a.m. to 12:00 noon 4:30 p.m. to 8:30 p.m. ",
                "number": 15,
                "name_ta": "திருச்சேறை",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Kannamangai",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirucherai"
                ]
            },
            {
                "id": 37,
                "title": "Thiru Kannamangai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000G",
                "url": "/divya-desam/thiru-kannamangai/",
                "content": "16 திருக்கண்ணமங்கை Kannamangai The deity at this temple has a large divine form. It is the place where Mahalakshmi performed penance and married Bhaktavatsala Perumal. The moon god, Chandra, who was cursed, bathed in the sacred tank here and was relieved of his curse. Devas and sages, in the form of bees, are present here daily to witness the divine marriage of Mahalakshmi with the Lord.\r\n\r\nThe temple, known for its seven aspects—vimana, mandapam, aranyam, theertham, kshetram, river, and town—bestows the benefits of amrita (nectar of immortality) and is therefore called Sapta Amrita Kshetram and Sapta Punya Kshetram.\r\n\r\nSince Mahalakshmi performed penance here, it is also known as Lakshmivanam. As the Lord emerged from the milky ocean to marry Mahalakshmi, this place is called Perumpurakkadal.\r\n\r\nThe deity, known for his swift arrival to bless devotees, is called Pattaravi, and because he never leaves his devotees and stays close to them, he is also called Bhaktavatsala. \r\n\r\nAn Acharya known as Thirukannamangai Andan worshiped the deity and performed services here, making the place renowned by his name.\r\n\r\nAccording to legend, Dharmam, in the form of water, purified the feet of Vishnu during his Trivikrama avatar, and a drop of that water fell into the sacred tank here. The moon god, Chandra, bathed in this sacred water and was freed from his curse, and thus the tank is called Darisan Pushkarani.\r\n\r\nThirukannamangai is one of the Pancha Krishna Kshetrams (the five sacred places of Krishna), along with Thirukannapuram, Thirukannangudi, Thirukavithalam, and Thirukovilur. Spending even one night in this kshetram is believed to grant moksha (liberation).\r\n\r\nThe temple is famous for its exquisite sculptures, including the image of Vaikuntha Nathar and Mahavishnu on Garuda. It is said that Lord Shiva, in four forms, protects this town from four directions.\r\n\r\nThere is a statue of Buddha with folded hands on the outer wall of the Perumal shrine.\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nWhen the milky ocean was churned, Chandra, Kalpavriksha, Kamadhenu, and eventually Mahalakshmi emerged. Seeing the countless devas surrounding the Lord in his form as he emerged from the milky ocean, Mahalakshmi, becoming shy, came to this place and performed penance to attain the Lord.\r\n\r\nKnowing of Mahalakshmi's penance, Vishnu sent Viswakshena (Senai Mudaliyar) to fix an auspicious time for their marriage. Viswakshena, with only two hands here (unlike in other Vishnu temples where he has four hands), arranged the time and conveyed it to Mahalakshmi. Subsequently, the Lord married Mahalakshmi in the presence of 33 crore devas.\r\n\r\n### The Honeycomb\r\n\r\nEven today, there is a large honeycomb-like structure in the Thayar shrine where daily puja is performed. It is believed that 33 crore devas reside in this honeycomb in the form of bees, witnessing the divine marriage every day.\r\n\r\n### Azhvars and Acharyas\r\n\r\nThirukannamangai Andan, a disciple of Nathamuni who compiled the Nalayira Divya Prabandham, attained moksha at this place. \r\n\r\nThirumangai Azhvar, in one of his hymns, says, \"Oh Lord who holds the white conch! If you wish to learn these hymns, you may become my disciple and learn from me.\" This implies the beauty and significance of the hymns (Periya Thirumozhi Prabandham) that even the Lord would wish to learn from the Azhvar. \r\n\r\nAcharya Nampillai, who was born under the Karthigai star, was a disciple of Thirukannamangai Andan, and Periyavachan Pillai, who was born under the Rohini star, was his disciple. Periyavachan Pillai, who mastered all Divya Prabandhams, is renowned as Vyakhyana Chakravarti (Emperor of Commentaries).\r\n\r\nIn the Thaniyan (invocatory verse) for Acharya Nampillai, \"Karthigaiyil Karthigai Uthitha Kalikanri VazhiyE,\" the term \"Kalikanri\" refers to Thirumangai Azhvar. எம்பெருமானுக்கு மிகப் பெரிய திரு உருவம். மகாலட்சுமி தவம் செய்து பக்தவத்சலப் பெருமாளைக் கைப்பிடித்த தலம். சாபத்தால் துன்புற்ற சந்திரன் இங்கு உள்ள புஷ்கரணியில் நீராடி சாபவிமோசனம் பெற்றான். மஹாலக்ஷ்மி, எம்பெருமானின் திருமண கோலத்தைக் காண தினசரி தேவர்களும், முனிவர்களும் தேனீ வடிவில் இங்கு உள்ளனர்\r\n\r\nகோவிலுக்கு வேண்டிய விமானம், மண்டபம், ஆரண்யம், தீர்த்தம், க்ஷேத்திரம், ஆறு, நகரம் ஆகிய ஏழு அம்சங்களும் மரணமில்லா வாழ்வைத் தரும் அமிர்தத்தின் சிறப்பைக் கொண்டதால், ஸப்தாம்ருத க்ஷேத்திரம் என்றும் ஸப்தபுண்ணியக்ஷேத்திரம் என்றும் பெயர்.\r\n\r\nலட்சுமி தவம் செய்த ஸ்தலம் ஆகையால், லக்ஷ்மிவனம் என்ற பெயரும் உண்டு.\r\n\r\nஎம்பெருமான், திருமகளை திருமணம் செய்ய தன்னுடைய திருப்பாற்கடலில் இருந்து புறத்தே வந்ததால், இந்த ஸ்தலம், பெரும்புறக்கடல் என்ற திருநாமம்.\r\n\r\nபக்தர்களின் பொருட்டு ஆவி போல் வேகமாக வந்து அருள் பாலிப்பதால் பத்தராவி என்றும், பக்தர்களை விட்டு ஒரு போதும் நீங்காது பக்தர்களின் அருகிலேயே இருப்பதால் பக்தவத்ஸலர் என்றும் இந்த எம்பெருமானுக்குத் திருநாமங்கள். \r\n\r\nதிருக்கண்ணமங்கை ஆண்டான் என்று ஒரு ஆச்சாரியார் இந்த ஊர் எம்பெருமானை வழிப்பட்டு தொண்டு புரிந்த வாழ்ந்த தலம் என்பதால் இவ்வூர் அவரது பெயரால் வழங்கப்படுகிறது.\r\n\r\nவிஷ்ணுவிடம் இருந்த பக்தியினால், தர்மம், தண்ணீராக மாறியது என்றும், அப்படிப்பட்ட தண்ணீரை, சிறந்த பக்தியுடன் விஷ்ணுவின் திருவடிகளை, அவர் திருவிக்ரமனாக உலகு அளந்த போது, பிரம்மன் சுத்தம் செய்து மரியாதை செய்த போது ஒரு துளி நீர் இந்த புஷ்கரணியில் விழுந்தது. சந்திரன் தனக்கு ஏற்பட்ட சாபம் இந்த புண்ணிய தீர்த்ததை பார்த்ததும் தீர்ந்ததால், இது தரிசன புஷ்கரணி என்று பெயர் ஏற்பட்டது.\r\n\r\nபஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்று. (திருக்கண்ணபுரம், திருக்கண்ணமங்கை, திருக்கண்ணங்குடி, திருக்கவித்தலம், என்ற நான்கு சோழதேச திவ்யதேசங்களும், நடுநாட்டில் உள்ள திருக்கோவிலூரும் சேர்ந்து பஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்கள் என்று கூறப்படும்).\r\n\r\nகிருஷ்ணாரண்யம் பகுதியில் இதுவும் ஒன்று. ஒரு இரவு இந்த க்ஷேத்திரத்தில் இருந்தாலும் மோக்ஷம் கிடைக்கும் என்று ஐதீகம். இங்குள்ள அருமையான சிற்பங்களில், வைகுண்ட நாதன் சிற்பமும், கருடன் மேல் எழுந்தருளியிருக்கும் மஹாவிஷ்ணுவின் சிற்பமும் மிக அழகானவை.\r\n\r\nசிவபெருமான் நான்கு வடிவங்கள் எடுத்துக்கொண்டு, நான்கு திசைகளிலும் இந்த ஊரை காத்து வருகிறார் என்று சொல்வர்.\r\n\r\nஇங்குள்ள பெருமாள் சன்னதியில் வெளிப்புறச் சுவரில் அஞ்சலி செய்யும் கரங்களுடன் புத்தர் பிரான் சிலை உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nதிருமால் பாற்கடலைக் கடைந்த போது சந்திரன், கற்பகத் தரு, காமதேனு என்று ஒவ்வொன்றாகத் தோன்றி இறுதியில் மகாலெட்சுமி தோன்றினாள். பாற்கடல் கடைந்த தோற்றத்துடன் இருந்த எம்பெருமானை சுற்றி இருந்த கோடானகோடி தேவர்களைக் கண்டு, மிகவும் நாண முற்ற திருமகள், இத்தலத்திற்கு வந்து எம்பெருமாளைக்\r\nகுறித்து தவம் இருக்கலானாள். திருமகளின் தவம் பற்றி அறிந்த மஹாவிஷ்ணு அவளை ஏற்றுக் கொள்ள நினைத்து தனது மெய்க்காவலரான விஷ்வக்சேனரிடம் (சேனை முதலியார்) முகூர்த்த நாள் முடிவு செய்து கொடுத்தனுப்ப, விஷ்வக்சேனர் அதைக் கொணர்ந்து பிராட்டியிடம் சேர்ப்பித்தார். அதனால் இங்குள்ள விஷ்வக்சேனருக்கு இரண்டே கரங்கள் மட்டும், மற்ற விஷ்ணு கோவில்களில், விஷ்வக்சேனருக்கு நான்கு கரங்கள். பிறகு முப்பத்து முக்கோடி தேவர்கள் காண எம்பெருமான் திருமகளை மணம் புரிந்து கொண்டார். \r\n\r\nதேன்கூடு\r\n\r\nஇன்றும் தாயார் சந்நிதியில் ஒரு பெரிய தேன்கூடு போன்ற அமைப்பு உள்ளது. அதற்கு தினமும் பூஜை நடக்கிறது. இந்த தேன்கூட்டில் முப்பத்து முக்கோடி தேவர்கள் தேனீக்களாக இருப்பதாக ஐதீகம். இங்கு நடந்த மஹாலக்ஷ்மியின் திருமணத்தைக் காண தேவர்கள் கூட்டம் கூட்டமாக வந்ததோடு, எப்போதும் இத்திருக்கோலத்தைக் கண்டு கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்பதால் தேனிக்களாக உருவெடுத்து அதன் மூலம் தினமும் அவர்களை கண்டு மகிழ்கிறார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சாரியார்\r\n\r\n12 ஆழ்வார்கள் பாடிய பாசுரங்களை நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தமாக தொகுத்த நாதமுனிகளின் சீடரான திருக்கண்ணமங்கை ஆண்டான் என்று ஒரு ஆச்சாரியார் இந்த ஸ்தலத்தில் இருந்து மோக்ஷம் அடைந்தார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் ஒரு பாடலில், “வெண் சங்கம் ஒன்று ஏந்திய கண்ண, நின் தனக்கும் குறிப்பாகில் கற்கலாம் கவியின் பொருள் தானே” என்று சொல்லி இருக்கிறார். இதன் பொருள், “எம்பெருமானே! உனக்கும் இந்த பாடல்களை கற்க வேண்டும் என்று ஆசை உண்டானால், எனக்கு சிஷ்யனாயிருந்து கற்று கொள்ளலாம் ” என்பதாகும்.\r\n\r\nஇத்திருமொழியின் இனிமையையும் சீரிய பொருளையும் கண்டு எம்பெருமானும் சீடனாக இருந்து கற்றுக்கொண்டதை, நம்பிள்ளை, பெரியவாச்சான் பிள்ளை குரு சிஷ்ய உறவு மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம். இத்திருமொழியின் (பெரிய திருமொழி பிரபந்தம்) சீரிய சொல்இன்பமும் பொருள்இன்பமும், எம்பெருமான்கூட, ஆழ்வாரை வணங்கச் செய்யும் என்பதை நாம் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும். நம்பிள்ளை என்ற ஆச்சாரியார், திருமங்கை ஆழ்வார் போல், கார்த்திகை மாதம் கார்த்திகை நக்ஷத்திரத்தில் அவதரித்தவர். அவருடைய சீடராக இருந்த பெரியவாச்சான் பிள்ளை, பகவான் கிருஷ்ணனைப் போல் ஆவணி, ரோஹிணியில் அவதரித்தவர்.   பெரியவாச்சான் பிள்ளை எல்லா திவ்யப்ரபந்தங்களின் அர்த்தங்களையும் கற்றுக்கொண்டு வியாக்யானச் சக்ரவர்த்தி என்று பெருமையுடனும் மரியாதையுடனும் அழைக்கப்படுகிறார்.\r\n\r\nஇங்கே குருவான நம்பிள்ளையின் வாழிதிருநாமத்தில்  “கார்த்திகையில் கார்த்திகை உதித்த கலிகன்றி வாழியே“ என்று சொல்வதில் உள்ள, கலிகன்றி என்பது திருமங்கையாழ்வாரின் திருநாமமே ஆகும். Sri AbhishEka Valli Bhaktha Vatsala Perumāl, Patharāvi Perumāl Perum Purakadal Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Nindra (Standing) East Uthpala Dharsana Thenkalai ஸ்ரீ அபிஷேகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ பக்தவத்ஸலாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.799780,79.586510 8:00 a.m. to 12:00 noon 4:30 p.m. to 8:30 p.m",
                "number": 16,
                "name_ta": "திருக்கண்ணமங்கை",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Kannamangai"
                ]
            },
            {
                "id": 38,
                "title": "Thirukkannapuram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000H",
                "url": "/divya-desam/thirukkannapuram/",
                "content": "17 திருக்கண்ணபுரம் Krishnāranya, Panjakrishna, Saptha Punniya Kshetharam Kannapuram When the sages of Naimisharanya gathered to ask Sage Suta who could grant liberation quickly, he described the Thirukannapuram Divya Desam.\r\n\r\nSwami Nammazhvar has also sung, \"The Lord who gives Vaikuntham (heaven) to those who seek refuge at His feet, even if they face death,\" referring to this place.\r\n\r\nIn self-manifested kshetrams like Thiruvengadam, Sreemushnam, Thiruvarangam, Vanamamalai, Muktinath, Badrinath, Naimisharanyam, and Pushkaram, the Lord exists as each syllable of the Ashtakshara mantra. At this Divya Desam, the Lord represents the entire Ashtakshara mantra, granting liberation to those who step into this temple. Therefore, there is no separate Swargavasal (gateway to heaven) in this temple.\r\n\r\nIt is believed that this deity has existed for 64 chaturyugas (ages) and beyond.\r\n\r\nIn the Vishnu Sahasranamam, the 649th name \"Sowri\" refers to the deity of this Divya Desam, known as Sowriraja Perumal. Here, Sowri signifies the one who incarnates in every age.\r\n\r\nAs this place encompasses the sacredness of a site, forest, river, sea, town, tirtha (sacred water), and vimana (tower), it is known as Sapta Punya Kshetram (Seven Sacred Places).\r\n\r\nIt is one of the Pancha Krishna Kshetrams (five sacred places of Krishna), along with Thirukannamangai, Thirukannangudi, Thirukavithalam, and Thirukovilur.\r\n\r\nJust as Thiruvengadam is called the Northern House, Thirumaliruncholai the Southern House, and Srirangam the Western House, Thirukannapuram is proudly referred to as the Eastern House in our tradition.\r\n\r\nThe chakra (discus) in the Lord's right hand here is a prayoga chakra (ready to be deployed). His other hand appears as if receiving a donation. Unlike other Divya Desams where the Lord's hand signifies protection (abhaya), here it signifies taking away our sins.\r\n\r\nTo the left of the Lord are the two Nachiyars (consorts), with Āndāl on the left and Padmavathi (also known as Sembadavalli or the fisherman's princess) on the right.\r\n\r\nDuring the Vaikasi Brahmotsavam, on the seventh day, the Lord gives darshan as trimurtis.\r\n\r\nDuring the Masi Magam festival, the Lord travels on Garuda Vahana to Thirumala Rayan Pattinam for the Samudra Tirthavari (sea bath).\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nWhen King Uparisaravasu once passed through this place, his soldiers, mistaking the emaciated sages (due to their severe penance) for samayakathir (paddy stalks), attacked them. Hearing their cries for help, the Lord appeared as a young boy and destroyed the army. The king, realizing that the boy was none other than Mahavishnu, fell at His feet and sought forgiveness. Since the sages, who were emaciated and dried up due to penance, worshiped the deity here, the vimana is called Utpalavathaka Vimana. Uparisaravasu's daughter performed penance to marry Sowriraja, and the Lord married her.\r\n\r\n### Vibhishana\r\n\r\nWhen Vibhishana requested to see the beauty of the Lord's walk, the Lord promised to show it at Kannapuram. Thus, on every Amavasya (new moon day), the Lord shows his beautiful walk to Vibhishana.\r\n\r\n### Sowriraja\r\n\r\nThe name Sowri, in Tamil, means crown or beauty. In this temple, a priest, out of love, gave a garland meant for the Lord to his beloved and then presented it to the Chozha king as prasadam. Finding a hair in the garland, the king questioned the priest. The priest claimed it was the Lord's hair. The next morning, the king visited the temple and found two or three strands of hair on the deity's head. When he pulled one, blood splattered on his face, making him realize that the Lord had done this to protect his devotee. The king praised the priest's devotion and became a devotee himself. Hence, the Lord here is known as Sowriraja.\r\n\r\n### Muniyodharam Pongal\r\n\r\nA resident named Munai Tharaiyar, who lived in this village, always performed services for the Lord. He never ate without first offering food to the Lord. One night, after returning from a trip, he mentally offered the pongal (a dish) his wife had made to the Lord. To his surprise, he heard the sound of the temple bell. The next morning, when the temple was opened, the fragrance of pongal filled the air. This event, known as Muniyodharam Pongal, is still celebrated as the Artha Jama Nivedanam (midnight offering) for the Lord.\r\n\r\n### Forehead Mark\r\n\r\nThis temple once had seven walls like Srirangam, but a Chozha king demolished six of them to use the stones for another temple. Distressed, a devout servant named Araiyar threw the cymbals in his hand at the deity, leaving a permanent mark on the Lord's forehead. Today, only one wall remains.\r\n\r\n### Azhvars\r\n\r\nThirumangai Azhvar sang 104 pasurams (hymns) in praise of this deity. The Lord here taught him the meaning of the Thirumantra (sacred mantra). In the Periya Thirumozhi, Thirumangai Azhvar dedicated 100 pasurams to this deity in the eighth decade. He also mentioned the deity in the Thirunedunthandakam, the sixteenth pasuram, and in two places in the Periya Thirumadal.\r\n\r\nNammazhvar, who experienced relief from all sorrows just by uttering the name of the Lord of Thirukannapuram, praised Him as the one who grants liberation to all who seek refuge in Him.\r\n\r\nKulasekara Azhvar, in his lullaby, referred to this deity as \"Mannu pugazh Kausalai than manivayiru vaiththavanE,\" singing the praise of Lord Rama who was born to Kausalya.\r\n\r\nPeriyazhvar addressed the deity as the divine nectar of Thirukannapuram, stating that the Lord Narayana has taken the form of Kannapiran here.\r\n\r\nĀndāl referred to the Lord residing in both the forest of Thiruvengadam and the city of Thirukannapuram. She compared the Lord's residence in the forest during Rama's exile to his stay in Thirumalai, and his joyous stay in Ayodhya with his people to his residence in Thirukannapuram. She also equated the Lord's time in Brindavan with Thirumalai and his stay in the palace of Ayarpadi with Thirukannapuram. விரைந்து மோட்சம் அளிக்க வல்லவர் யாரென்று நைமிசாரண்ய முனிவர்கள் ஒருங்கே திரண்டு ஸுத முனிவரைக் கேட்க, அவர் திருக்கண்ணபுர திவ்ய தேசத்தைப் பற்றி விவரிக்கிறார்.\r\n\r\nஸ்வாமி நம்மாழ்வாரும் “சரணம் ஆகும் தன தாள் அடைந்தார் எல்லாம், மரணம் ஆனால் வைகுந்தம் அளிக்கும் பிரான் ‘ என்று பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களான திருவேங்கடம், ஸ்ரீமுஷ்ணம், திருவரங்கம், வானமாமலை, முக்திநாத், பத்ரிநாத், நைமிசாரண்யம், புஷ்கரம் இவற்றில் ஒவ்வொன்றிலும் அஷ்டாக்ஷரத்தின் ஒவ்வோர் எழுத்தாக இயங்கும் எம்பெருமான் இவ்விடத்து திருவஷ்டாக்ஷர எழுத்துகளின் மொத்த சொரூபமாக விளங்கி முக்தி அளிக்கிறார். இந்த திவ்யதேசத்தில் கால் பதித்தாலே முக்தி கிடைக்கும் என்பதால், இந்த கோவிலில் தனியாக சொர்க்கவாசல் கிடையாது.\r\n\r\n64 சதுர்யுகங்களையும் தாண்டி பழமையானது இந்த திவ்யதேச எம்பெருமான் என்று கூறுவர்.\r\n\r\nவிஷ்ணு சஹஸ்ரநாமத்தில், 649 வது திருநாமமாக சொல்லும் ஸௌரி என்பது இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானான சௌரிராஜப்பெருமாளையே குறிக்கும். இங்கு ஸௌரி என்பது யுகங்கள் தோறும் அவதாரம் எடுப்பவன் என்ற அர்த்தத்தில் வந்து உள்ளது.\r\n\r\nதலம், வனம், நதி, கடல், நகரம், தீர்த்தம், விமானம் என்ற 7 புண்ணியங்களும் ஒருங்கே அமைந்துள்ள ஸ்தலம் ஆதலால், சப்தபுண்ணியக்ஷேத்திரம் என்று கூறப்படுகிறது.\r\n\r\nபஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்று. (திருக்கண்ணபுரம்,  திருக்கண்ணமங்கை, திருக்கண்ணங்குடி, திருக்கவித்தலம், என்ற நான்கு சோழதேச திவ்யதேசங்களும், நடுநாட்டில் உள்ள திருக்கோவிலூரும் சேர்ந்து பஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்கள் என்று கூறப்படும்).\r\n\r\nவடக்கு வீடு எனப்படும் திருவேங்கடத்தையும், தெற்கு வீடு எனப்படும் திருமாலிருஞ்சோலையையும், மேற்கு வீடு  எனப்படும்  ஸ்ரீரங்கத்தையும் போல், திருக்கண்ணபுரம் நம் சம்பிரதாயத்தில் கிழக்கு வீடு என்று பெருமையுடன் அழைக்கப்படுகிறது.  \r\n\r\nஇவர் திருக்கரங்களில் உள்ள சக்ரம், பிரயோக சக்ரமாக விளங்குகிறது. எம்பெருமானின் இன்னொரு திருக்கரம் தானம் வாங்குவதுபோல் காட்சி அளிக்கும். மற்ற திவ்யதேசங்களில் திருமாலின் திருக்கரம் அபயம் என்று சொல்லும். ஆனால் இங்கு நம் பாவங்களை வாங்கி கொள்வது போல் உள்ளது.\r\n\r\nஉபய நாச்சிமார்களுக்கு இடது புறம் ஆண்டாளும், வலது புறம் பத்மாவதி (செம்படவ / மீனவ அரசகுமாரி) தாயாரும் வீற்று இருக்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇவ்விடத்தில் வைகாசி பிரம்மோத்ஸவத்தில் 7 ஆம் நாளில் எம்பெருமான், மும்மூர்த்திகளாக காட்சி அருளுகிறார்.\r\n\r\nமாசி மக பெருவிழாவின் போது, எம்பெருமான் திருமலை ராயன் பட்டினம் வரை கருட வாகனத்தில் சென்று சமுத்திர தீர்த்தவாரி காணுகிறார்.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nஉபரிசரவசு\r\n\r\nஉபரிசரவசு என்ற மன்னன் ஒருமுறை இந்த ஸ்தலம் வழியாக சென்ற போது, மெலிந்த தேகத்தினரான முனிவர்கள் / மஹரிஷிகள் தவம் செய்துகொண்டிருக்க, அவர்களைச் சாமைக் கதிர்கள் என்று எண்ணிய உபரிசரவசுவின் வீரர்கள் தம் வாளால் வெட்ட, முனிவர்களின் அபயக் குரல் கேட்ட எம்பெருமான் பாலகனாய் வந்து படையைத் துவம்சம் செய்ய, உபரிசரவசு பல அஸ்திரங்களையும் ஏவி அதிர்ந்து போக இறுதியில் தன்னோடு போரிட்டவன் மஹாவிஷ்ணுவே என்று அறிந்த மன்னன், பாலகனின் பாதத்தில் வீழ்ந்து பாவமன்னிப்பு வேண்டினான். மஹரிஷிகள, மிகவும் மெலிந்து, உலர்ந்த சதைகள் உடையவர்களாய் தபஸ் பண்ணி இந்த விமானத்தைச் சேவித்ததால் இதற்கு உத்பலவதாக\r\nவிமானம் என்று பெயர். உபரிசரவசுவின் மகள் சௌரிராஜனையே மணவாளனாக ஏற்க\r\nவேண்டுமென்று, தவம் செய்ய எம்பெருமானும் அவ்விதமே மணமுடித்துக் கொண்டார் .\r\n\r\nவிபீஷ்ணன்\r\n\r\n“நீ கிடந்த அழகை திருவரங்கத்திலே கண்டேன். நின் நடையழகையும் காண வேண்டும்” என்று விபீஷ்ணர் கேட்க, “கண்ணபுரத்தில் காட்டுவோம், வா ” என்று விபீஷ்ணனுக்கு இங்கு நடையழகு காட்டியதாக ஐதீகம். இன்றும் அமாவாசை தோறும் எம்பெருமான் விபீஷ்ணனுக்கு தன்னுடைய நடைஅழகினை காட்டுகிறார்.\r\n\r\nசௌரிராஜன்\r\n\r\nசௌரி என்ற சொல்லுக்கு தமிழில் முடி என்றும், அழகு என்றும் அர்த்தங்கள் உள்ளன.\r\n\r\nஇக்கோவிலில் பூஜை புரிந்து வந்த அர்ச்சகர் தான் காதல் கொண்ட கன்னிக்கு சூட்டிய மாலையை எம்பெருமான் பிரசாதம் என்று சோழராஜனுக்கு அளித்தார். அதில் தலைமுடி ஒன்றிருக்க அரசர் அர்ச்சகரை அழைத்து காரணம் கேட்டார். எம்பெருமானுக்கு முடி வளர்ந்துள்ளதாக அவர் தெரிவிக்க, இதனைச் சோதிக்க மறு நாள் காலை சோழன் சந்நிதிக்கு வந்து எம்பெருமானின் தலையில் இரண்டு மூன்று கேசங்கள் இருப்பதைப் பார்த்து, அதில் ஒரு கேசத்தையிழுக்க, அதில் இருந்து தெறித்த ரத்தத் துளிகள் மன்னனின் முகத்தில் பட, இறைவன் தன் பக்தனைக் காப்பதற்கே இவ்வாறு செய்தான் என்று உணர்ந்த அரசன் அர்ச்சகரின் பக்தியை மெச்சியதோடு தானும் இப்பெருமானுக்கு\r\nஅடிமையானான். இதன் காரணமாகத்தான் சௌரி ராஜன் என்னும் திருநாமம்\r\nஇப்பெருமானுக்கு உண்டாயிற்றென்பர்.\r\n\r\nமுனியோதரம் பொங்கல்\r\n\r\nஇவ்வூரில் வாழ்ந்த “முனைய தரையர்” என்பவர், எம்பெருமானுக்கு வேண்டிய திருப்பணிகளை செய்து வந்தார். அவர் எம்பெருமானுக்கு திருவாராதனம் செய்யாமல் ஒரு நாளும் உண்பதில்லை. அவ்வாறிருக்கையில் ஒரு நாள் வெளியூருக்குச் சென்று விட்டு இரவில் திரும்ப, அவர் மனைவி ஆக்கி வைத்த பொங்கலை மானஸிகமாக இறைவனுக்குப் படைக்க, மூடிய கோவிலில் மணி சப்தம் கேட்டது. மறு நாள் காலை கோவில் திறக்கும் போது பொங்கல் மணம் எங்கும் வீச, தம் அடியார் பொருட்டு பகவான் அப்பொங்கலை உகந்து ஏற்றுக் கொண்டார் என்றும் முனியோதரம் பொங்கல் என்றே பெயர் கொடுத்து, இன்றும் இப்பெருமானுக்கு அர்த்தஜாம நிவேதனமாக முனியோதரம் பொங்கல் வழங்கும் நிகழ்ச்சி நடைபெறுகிறது.\r\n\r\nநெற்றி வடு\r\n\r\nஇத்திருத்தலத்திற்கு திருவரங்கத்தைப் போன்று 7 மதில்கள் இருந்தன என்றும் சோழ மன்னன் ஒருவன் இம்மதில்களை இடித்து கருங்கற்களை அருகிருந்த இன்னொரு கோயிலுக்கு எடுத்துச் சென்றான் எனவும். இது கண்டு மனம் வருந்திய இப்பெருமானின் பரம பக்தர் அரையர் என்பர் “பொருவரைமுன் போர் தொலைத்த பொன்னாழி மற்றொரு கை” என்பது பொய்த்ததோ என்று தம் கையில் உள்ள தாளத்தை பெருமானின் மீது விட்டெறிய, இப்பெருமானின் நெற்றியில் “நெற்றி வடு” இன்றும் உள்ளதைக் காணலாம். 6 மதில்களை இடித்தது போக எஞ்சியிருப்பது இப்போது உள்ள மதில் ஒன்றுதான்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானுக்கு 104 பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார். இந்த திவ்யதேச பெருமாள், ஆழ்வாருக்கு திருமந்திரத்தின் அர்த்தத்தை (திருமந்திர உபதேசம்) சொல்லி கொடுத்ததால், பஞ்சஸம்ஸ்காரம் செய்துவித்த திருநறையூர் எம்பெருமான் போல் இவருக்கும் பெரிய திருமொழி என்ற பிரபந்தத்தில் 8ம் பத்து முழுவதும் 100 பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nஇதைத்தவிர திருநெடுந்தாண்டகம் என்ற பிரபந்தத்தில், “கணபுரத்து என் கனியே” என்று பதினாறாம் பாசுரத்திலும், ‘திருக்கண்ணபுரம் புக்கு‘ என்று இருப்பத்தியேழாம் பாசுரத்திலும் பாடி உள்ளார். சிறிய திருமடலில் ஓர் இடத்திலும், பெரிய திருமடலில் இரண்டு இடங்களிலும் திருக்கண்ணபுரபெருமானை பற்றி பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nநம்மாழ்வார்\r\n\r\nதிருக்கண்ணபுரத்தில் எழுந்தருளியுள்ள எம்பெருமானின் பெயரைச் சொன்ன மாத்திரத்திலே தனது துயர்கள் எல்லாம் போய்விட்டன, இனிமேல் தனக்கு என்ன குறையுள்ளது என்று நம்மாழ்வார் கேட்ட திவ்யதேசம். தன்னை சரண் அடைந்த எல்லோருக்கும் மரணத்திற்குப் பிறகு முக்தி அளிக்கும் எம்பெருமான் என்று பாடிய திவ்யதேசம்.\r\n\r\nவேலை (கடல் அலை) மோதும் மதிள்சூழ், வெள்ளி ஏய்ந்த மதிள்சூழ், வானை உந்தும் மதிள்சூழ், அரண் அமைந்த மதிள்சூழ், நன் பொன் ஏய்ந்த மதிள்சூழ், மணிபொன் ஏய்ந்த மதிள்சூழ், கல்லில் ஏய்ந்த மதிள்சூழ் என்று திருக்கண்ணபுரத்தில் மதில்கள் பெருமைகளை பாடியுள்ளார். வண்டு பாடும் பொழில் சூழ், செய்யில் வாளை உகளும், வேத நாவர் விரும்பும் திருக்கண்ணபுரம் என்று மேலும் சில சிறப்பு அடைமொழிகளையும் ஆழ்வார் தருகிறார்.\r\n\r\nகுலசேகர ஆழ்வார்\r\n\r\nபஞ்சகிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்றான, இந்த தலத்து எம்பெருமானை, “மன்னுபுகழ் கெளசலைதன் மணிவயிறு வாய்த்தவனே”,  என்று கோசலையின் மடியில் தவழும் இராமபிரானுக்கு தாலாட்டு பாடல்கள் என்று பிள்ளைத்தமிழில் ஆழ்வார் போற்றிப் பாடுகிறார்.\r\n\r\nபெரியாழ்வார்\r\n\r\nஅர்ச்சாவதாரமாக ஆங்காங்குக் கோயில்களில் எழுந்தருளியிருக்கிற ஸ்ரீமந் நாராயணனே கண்ணபிரானாக அவதரித்தான் என்றும், திருக்கண்ணபுரத்தில் பரம யோக்யனாயிருக்கும் எம்பெருமானை, “கண்ணபுரத்து அமுதே” என்றும் அழைக்கிறார்.\r\n\r\nஆண்டாள்\r\n\r\nகாட்டில் வேங்கடம் கண்ண புரநகர் என்று திருவேங்கடத்தை காடு என்றும், திருக்கண்ணபுரத்தை நகரம் என்று இரண்டிலும் மகிழ்ச்சியுடன் நித்தியவாசம் செய்யும் எம்பெருமானை அழைக்கிறார். இராமபிரான் வனவாசத்தின் போது இருந்ததை திருமலை வாசத்துடனும், அயோத்தியில் சகலருடன் கூடி வசித்ததை திருக்கண்ணபுரத்திற்கும் ஒப்பிடுகிறார். அதேபோல் கண்ணபிரான் பிருந்தாவனத்தில் வசித்த நேரத்தை திருமலையுடனும், ஆயார்பாடி மாளிகையில் வசித்ததை திருக்கண்ணபுரத்துடனும் ஒப்பிட்டு பாடுகிறார். Sri Kannapura Nāyaki Neela Megha Perumāl Sourirāja Perumāl Chozha Nādu Naagapatinam TamilNadu Nindra (Standing) East Uthprāvadhaga Nithya Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ கண்ணபுரநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீ சௌரிராஜாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.868879,79.705551 Maasi Magam 7:00 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 8:30 p.m.",
                "number": 17,
                "name_ta": "திருக்கண்ணபுரம்",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Krishnāranya, Panjakrishna, Saptha Punniya Kshetharam",
                "area": "Naagapatinam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkannapuram"
                ]
            },
            {
                "id": 39,
                "title": "Thiru Kannankudi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000I",
                "url": "/divya-desam/thiru-kannankudi/",
                "content": "18 திருக்கண்ணங்குடி Thirukkannangudi The Lord has names that denote both the pinnacle of His majesty and the deepest humility. \"Narayana\" represents the height of His greatness, while \"Damodara\" shows the divine vision of His humility, tied around the waist with a rope by His mother. Combining these two names, the Utsava Perumal (processional deity) here is known as Damodara Narayana, and He appears with His hand on His waist along with Sri Devi and Bhu Devi, presenting as Krishna.\r\n\r\nThis place is also known as Pancha Bhadra according to the Puranas, signifying a location celebrated for its river, forest, city, temple, and sacred water. \r\n\r\nIt is noteworthy that in the sanctum of the Thayar (Goddess) shrine, both the main deity and the Utsava deity have the same facial expression.\r\n\r\nThirukannangudi is one of the Pancha Krishna Kshetrams (five sacred places of Krishna) along with Thirukannapuram, Thirukannamangai, Thirukavithalam, and Thirukovilur.\r\n\r\nA unique feature here is that Garuda, unlike in other places where he stands with folded hands, stands with his hands crossed at Vaikuntam.\r\n\r\nThe once significant landmarks like the town well (Oor Kinaru) and the sleepless tamarind tree (Urangappuli) no longer exist, but the dried Magizha tree behind the shrine remains.\r\n\r\nThe temple tank here is called Shravana Pushkarini, named for its power to cleanse all sins upon hearing its name.\r\n\r\nSurrounding this Divya Desam are five Narayanas: Aananda Narayana in Aparanathari, Varada Narayana in Periyalathur, Deva Narayana in Devur, and Yadava Narayana in Keevalur, making this area known as Pancha Narayana Sthalam. All these are within a 6 km radius.\r\n\r\nThere is also another set of Pancha Narayana Kshetrams worth experiencing. Swami Ramanuja, during his time in the Melkote Divya Desam, influenced King Vishnuvardhana to embrace Vaishnavism, and the king helped build five Narayana temples under the supervision of Mudaliandan, a disciple of Ramanuja, to promote Vaishnavism in the area. These temples are:\r\n\r\n1. Sri Keerthi Narayana Kshetram, Thalakkadu\r\n2. Sri Nambi Narayana Kshetram, Thondanur\r\n3. Sri Thirunarayana Kshetram, Melkote\r\n4. Sri Kesava Narayana Perumal Kshetram, Belur\r\n5. Sri Soumya Narayana Kshetram, Nagamangala\r\n6. Sri Veera Narayana Kshetram, Gadag (about 60 km from Hubli)\r\n\r\nSome do not include Sri Thirunarayana Kshetram, Melkote in the Pancha Narayana Kshetrams because it was not constructed under Mudaliandan’s supervision.\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nVasishta had immense devotion towards Krishna. He would offer butter balls, considering them as Krishna, and worship them. One day, Krishna, in the form of a child, came and ate the butter. As Vasishta chased Him, He was found and tied up by the sages who had been performing severe penance for Vishnu, thus making Krishna restrained here. Vasishta then worshiped Krishna, who was tied up, hence the name Kannangudi.\r\n\r\n### Azhvars\r\n\r\nThe proverbs associated with Thirukannangudi are “Kaya Magizh, Thola Vazhakku, Urangapuli, Oorak Kinaru Thirukannangudi,” all related to Thirumangai Azhvar. To build a wall in Srirangam, Thirumangai Azhvar brought a golden Buddha statue from Nagapattinam and buried it here overnight. Before sleeping, he asked a tamarind tree to guard it, which did so without sleeping, thus earning the name Urangapuli (the sleepless tamarind).\r\n\r\nIn the morning, when the landowner began plowing the land, Thirumangai Azhvar claimed it was his land. After debating with the villagers and requesting a day’s time to bring the documents from Srirangam, the landowner realized he could not win the case, which then became known as an undecidable case. When Thirumangai Azhvar asked for water and was refused by the villagers, he cursed the place, causing the wells to run dry, which they remain to this day (Oorak Kinaru). Thirsty, he rested under a Magizha tree, where the Lord, disguised as a man, provided him with food and water. Realizing it was the Lord after He disappeared, Thirumangai Azhvar blessed the tree to thrive, even if it dried up, hence the name Kaya Magizh.\r\n\r\nThirumangai Azhvar has composed 10 pasurams for this deity. பரத்துவத்தின் மேன்மையின் மேல் எல்லைக்கும், மிக எளிமையான எளிமையின் கீழ் எல்லைக்கும் பொருந்தும் திருநாமங்களை கொண்ட எம்பெருமான் ஆவார். நாராயணன் என்பது பெருமைகளின் உச்ச ஸ்தானம். தாமோதரன் என்பது இடைச்சி கையால் இடுப்பில் கட்டுப்பட்டு இருந்த எளிமையின் திவ்யதரிசனம். இந்த இரண்டு திருநாமங்களும் சேர்ந்து தாமோதர நாராயணன் என்ற திருநாமத்துடன் இங்குள்ள உற்சவ பெருமாள் இடுப்பில் கையை வைத்துக்கொண்டு ஸ்ரீதேவி பூதேவிகளுடன் கண்ணனாக காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஇதனை பஞ்ச பத்ரா என்றும் புராணங்கூறும். ஆறு, காடு, நகரம், ஆலயம், தீர்த்தம் என்ற ஐந்தினாலும் புகழ்பெற்ற இடமாதலால் பஞ்ச பத்ரா என்றாயிற்று.\r\n\r\nதாயார் சந்நிதியில் மூலவரும் உத்ஸவரும் ஒரே முக ஜாடையில் உள்ளது ஒரு அதிசயம்.\r\n\r\nபஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்களில் இதுவும் ஒன்று. (திருக்கண்ணபுரம்,  திருக்கண்ணமங்கை, திருக்கண்ணங்குடி, திருக்கவித்தலம், என்ற நான்கு சோழதேச திவ்யதேசங்களும், நடுநாட்டில் உள்ள திருக்கோவிலூரும் சேர்ந்து பஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்கள் என்று கூறப்படும்).\r\n\r\nஇந்த திவ்யதேசத்தில், கருடன், மற்ற இடங்களைப்போல் கை கூப்பிக்கொண்டு நில்லாமல், கைகட்டிக்கொண்டு வைகுந்ததில் இருப்பது போல் நிற்பது ஒரு சிறப்பு.\r\n\r\nமுன்பு இந்த ஊரில் முக்கிய அடையாளங்களாக இருந்த ஊராக் கிணறும், உறங்காப்புளியும், இப்பொழுது இல்லை. காயா மகிழ் (காய்ந்து போன, ஆனால் பட்டு போகாத மகிழ மரம் சன்னதியின் பின்புறம் உள்ளது.)\r\n\r\nஇங்குள்ள புஷ்கரிணீயின் பெயர்,  சிரவண புஷ்கரிணி, அதாவது, இதன் பெயரை எங்கிருந்து கேட்டாலும் உடனே சகல பாபங்களையும் போக்கவல்லதால் இப்பெயர் பெற்றது. \r\n\r\nஇந்த திவ்யதேசத்தை சுற்றி ஐந்து நாராயணர்கள் இருக்கிறார்கள். அவர்கள், ஆபரணதாரி என்ற பதியில் ஆனந்த நாராயணன், பெரிய ஆலத்தூர் என்ற பதியில் வரத நாராயணன், தேவூர் என்ற பதியில் தேவ நாராயணன் மற்றும், கீவளுர் என்ற பகுதியில் யாதவ நாராயணன் ஆவர். இதனால், இவற்றை, பஞ்ச நாராயண ஸ்தலம் என்றும் கூறுவார்கள். இவை எல்லாம் சுமார் 6 கிலோமீட்டருக்குள் இருக்கும்.\r\n\r\nஇதேபோல், இன்னொரு பஞ்ச நாராயண க்ஷேத்திரங்களையும் பற்றியும் சிறிது அனுபவிக்கலாம். \r\n\r\nஸ்வாமி ராமானுஜர் மேல்கோட் என்ற திவ்யதேசத்தில் வாழ்ந்த காலத்தில், அவர் தன் அருளால் விஷ்ணுவர்தன் என்ற அரசனின் மகளினை காப்பாற்றியதால், அரசன் வைணவத்திற்கு மாறியதுடன், ஐந்து நாராயண கோவில்களை இராமானுஜரின் சீடரான முதலியாண்டான் என்ற ஆச்சாரியாரின் மேற்பார்வையில் ஒரே நேரத்தில் கட்டி வைணவத்தை அந்த பகுதியில் வளர்க்க உதவினான். அவை,\r\n\r\n1. ஸ்ரீ கீர்த்தி நாராயண க்ஷேத்திரம், தலைக்காடு\r\n\r\n2. ஸ்ரீ நம்பி நாராயண க்ஷேத்திரம், தொண்டனுர்\r\n\r\n3. ஸ்ரீ திருநாராயண க்ஷேத்திரம், மேல்கோட்டை \r\n\r\n4. ஸ்ரீ கேசவநாராயண பெருமாள் க்ஷேத்திரம், பேலூர்\r\n\r\n5. ஸ்ரீ சௌமியநாராயண க்ஷேத்திரம், நாகமங்களா\r\n\r\n6. ஸ்ரீ வீரநாராயண க்ஷேத்திரம், கடக் ( ஹூப்ளியில் இருந்து சுமார் 60 கிலோமீட்டர்)\r\n\r\nசிலர், ஸ்ரீ திருநாராயண க்ஷேத்திரம், மேல்கோட்டை இந்த பஞ்ச நாராயண க்ஷேத்திரத்தில் சேர்த்து கொள்வது இல்லை, என் எனில், இது மற்ற க்ஷேத்திரங்களை போல் முதலியாண்டான் மேற்பார்வையில் கட்டப்பட்டது இல்லை.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nவசிட்டருக்கு கண்ணன் மேல் மிகுந்த பக்தி. அவர் வெண்ணெயை உருண்டை பிடித்து அதனை கண்ணனாக பாவித்து பூஜை செய்வார். ஒரு நாள், கண்ணன் சிறு குழந்தையாக அங்கே வந்து, அந்த வெண்ணையை எடுத்து, உண்டு, ஓடினான். வசிட்டர் துரத்தி வர, இங்கே விஷ்ணுவை நோக்கி கடுமையாக தவம் செய்து வந்த முனிவர்களால், அந்த குழந்தை கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, அவர்களின் பக்தியினால் கண்ணன் கட்டுப்பட்டு நின்றான். வசிட்டர் வந்து கண்ணனை வணங்கினார். கண்ணன் கட்டுண்டு நின்றபடியால் கண்ணங்குடி ஆயிற்று.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nகாயா மகிழ், தோலா வழக்கு, உறங்காப்புளி, ஊராக் கிணறு திருக்கண்ணங்குடி என்று ஒரு பழமொழி உண்டு. இது திருமங்கை ஆழ்வார் சம்பந்தப்பட்ட வார்த்தைகள். திருவரங்கத்தில் மதில் கட்டுவதற்கு, நாகைப்பட்டினத்தில் இருந்து ஓரு தங்க புத்த விக்கிரஹத்தை எடுத்து வந்து, அதை இங்கு ஒரு நிலத்தில் இரவில் புதைத்து வைத்தார். ஆழ்வார் உறங்குவதற்கு முன், அங்கிருந்த ஒரு புளிய மரத்திடம், இந்த விக்கிரகத்தை உறங்காமல் பார்த்துக்கொள்ள சொல்ல, அதுவும் அப்படியே செய்ததால், ஆழ்வார் அதனை உறங்காப்புளி என்று வாழ்த்தினார்.\r\n\r\nகாலையில் நிலத்தை அதன் சொந்தக்காரன் உழ ஆரம்பிக்க, ஆழ்வார் அதனை தடுத்து அது தன்னுடைய நிலம் என்று வாதிட ஆரம்பித்தார். இந்த ஊர் மக்களிடம் வாதிட்டு, ஆழ்வார் தன்னுடைய பத்திரத்தை திருவரங்கத்தில் இருந்து எடுத்து வர, ஒரு நாள் அவகாசம் வாங்கினார். நிலச்சொந்தக்காரன் வெற்றி பெறமுடியாமல் இதனை ஒரு தீரா வழக்காகப் பார்த்தான். தீரா வழக்கு, தோற்காத வழக்கு, தோலா வழக்கு என்று ஆனது. ஆழ்வார் இந்த ஊர் மக்களிடம் தண்ணீர் கேட்க அவர்கள் மறுக்க, இந்த ஊரில் ஒரு கிணற்றிலும் தண்ணீர் ஊறக்கூடாது என்று ஆழ்வார் சபித்து விட்டு சென்றதால், இன்றளவில், இவ்வூர் கிணறுகளில் தண்ணீர் வற்றிய நிலையில் (ஊரா கிணறு) உள்ளன. ஆழ்வார் தாகத்துடன் ஒரு மகிழ மரத்தின் கீழ் சிறிது ஓய்வு எடுக்க, எம்பெருமான் ஒரு மனிதன் வடிவில் வந்து, நீருடன் பசியாற உணவும் கொடுக்க, ஆழ்வார் அவைகளை ருசிக்க அந்த மனிதன் அந்தஇடத்தைவிட்டு மறைந்தான். ஆழ்வார் அந்த மனிதனை நினைவு கொள்ள முயன்றபின், அது திருக்கண்ணங்குடி எம்பெருமானே என்று தெரிந்துகொண்டார். பிறகு மகிழ மரத்தை வாழ்த்தி, அது காய்ந்து போனாலும் இங்கேயே சிறப்புடன் வாழும் என்றார். அதனால் அது காயா மகிழ் ஆயிற்று.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் இந்த எம்பெருமானுக்கு 10 பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார். Lokanāyaki (Aravindha valli) Lokanāthan, Shyamala Meni Perumāl Dhāmodhara Narāyanan Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Nindra (Standing) East Uthpala Rāvana Thenkalai ஸ்ரீ அரவிந்தவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ சியாமளமேனி ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.756614,79.763275 7:30 a.m. to 12:00 noon 4:30 p.m. to 8:30 p.m.",
                "number": 18,
                "name_ta": "திருக்கண்ணங்குடி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Kannankudi"
                ]
            },
            {
                "id": 40,
                "title": "Thiru Nāgai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000J",
                "url": "/divya-desam/thiru-nāgai/",
                "content": "19 திருநாகை Nāgappattinam Thirunaagai The Lord here has witnessed four yugas. This place has been revered in all four yugas, where He has given darshan to different individuals in each yuga. In the Krita Yuga, He appeared to Adisesha near the Sarapushkarini. In the Treta Yuga, He granted darshan to Bhoomadevi, and in the Dvapara Yuga, He blessed Markandeya who performed penance for Him. In this Kali Yuga, a devoted Chozha king named Salisugan worshiped the Lord here and received His blessings.\r\n\r\nThe Lord manifests in three divine postures here: standing, sitting, and reclining. The main deity is in a standing posture. He also appears in a sitting posture as \"Veetrirundha Perumal\" and in a reclining posture as Aranganathan. It is said that the Lord provided darshan to Nagarajan in all three postures.\r\n\r\nA unique sight is the copper plate garland depicting the Dashavatara (ten incarnations) that adorns the Lord's waist here, offering a great blessing to devotees.\r\n\r\nDid you know about the female Garuda? The consort of Garuda is known as Garudi. The deity at Nagai Azhagiyar Temple has a unique vehicle called the Garudi Vahana. It is a special sight to see the Goddess on the Garudi Vahana. In many temples, the Goddess does not come out of Her shrine (hence the name \"Padi Thānda Paththini\"). But here, in Nagai Azhagiyar Temple, the Lord on Garuda Vahana and the Goddess on Garudi Vahana together make for a splendid sight.\r\n\r\nIn this Divya Desam, Sri Narasimha Swamy appears with eight hands. One hand blesses the devotee Prahlada, another shows the Abhaya Mudra (gesture of protection), while the remaining hands are engaged in slaying Hiranyakashipu.\r\n\r\n### Ahobilam\r\n\r\nSimilarly, at the Ahobilam Divya Desam, Jwala Narasimha Swamy appears with eight hands. Two hands hold Hiranyakashipu, two tear apart his intestines, two wear the intestines as a garland, and the other two hold the conch and discus.\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nHere, Adisesha created a tank called Sarapushkarini and performed penance by its side, worshipping the Lord. Hence, this place initially called Nagapattinam, became known as Nagapattinam. It is believed that bathing in this tank and worshipping the Lord here can grant Vaikuntam (heaven).\r\n\r\nDhruva, through Narada, learned about the greatness of this Lord and performed severe penance. The Lord, arriving on Garuda, displayed His divine beauty to the young Dhruva, who was so astonished that he wished to always have the vision of this beauty. The Lord fulfilled his wish in this Divya Desam.\r\n\r\n### Azhvars\r\n\r\nThere is a saying, \"Kaya Magizh, Thola Vazhakku, Urangapuli, Oorak Kinaru Thirukannangudi,\" associated with Thirumangai Azhvar. To build the wall in Srirangam, Thirumangai Azhvar brought a golden Buddha statue from Nagapattinam and buried it here overnight. Before sleeping, he asked a tamarind tree to guard it, which did so without sleeping, thus earning the name Urangapuli (the sleepless tamarind).\r\n\r\nIn the morning, when the landowner began plowing the land, Thirumangai Azhvar claimed it was his land. After debating with the villagers and requesting a day’s time to bring the documents from Srirangam, the landowner realized he could not win the case, which then became known as an undecidable case. When Thirumangai Azhvar asked for water and was refused by the villagers, he cursed the place, causing the wells to run dry, which they remain to this day (Oorak Kinaru). Thirsty, he rested under a Magizha tree, where the Lord, disguised as a man, provided him with food and water. Realizing it was the Lord after He disappeared, Thirumangai Azhvar blessed the tree to thrive, even if it dried up, hence the name Kaya Magizh.\r\n\r\nThirumangai Azhvar has composed 10 pasurams for this deity. In the first nine pasurams, he is mesmerized by the Lord's beauty, and in the tenth pasuram, he refers to the Lord as \"Nagai Azhagiyar.\" நான்கு யுகம் கண்ட எம்பெருமான். இத்தலம் நான்கு யுகங்களில் பெருமை பெற்றுத் திகழ்ந்தது. ஒவ்வொரு யுகத்திலுமும் ஒவ்வொருவருக்கு காட்சி அளித்து உள்ளார். திரேதாயுகத்தில் இங்குள்ள ஸார புஷ்கரணிக்கு அருகில் ஆதிசேஷனுக்கு காட்சி அருளிய ஸ்தலம்.   திரேதாயுகத்தில் பூமாதேவியும், துவாபர யுகத்தில் மார்க்கண்டேயனும் பகவானைக் குறித்து தவமிருந்து அருள் பெற்ற ஸ்தலம்.  இக்கலியுகத்திலேயே பக்தியில் சிறந்த சாலிசுகன் என்னும் சோழன் இப்பெருமானை வழிபட்டு அருள் பெற்றான்.\r\n\r\nநின்ற, இருந்த, கிடந்த என்ற மூன்று திருக்கோலச் சேவையும் இங்குண்டு. மூலவர் நின்ற திருக்கோலம். “வீற்றிருந்த பெருமாள்” என்று அமர்ந்த திருக்கோலமும், பள்ளி கொண்ட திருக்கோலத்தில் அரங்கநாதனும் இங்கு காட்சி தருகின்றனர். நாகராஜனுக்கு மூன்று திருக்கோலங்களிலும் எம்பெருமான் ஸேவை சாதித்ததாகச் சொல்லுவர்.\r\n\r\nதசாவதாரதத்தை விளக்கும் செப்பு தகடுகளால் ஆன மாலையை இந்த திருத்தல எம்பெருமான் இடையை அலங்கரிப்பதை சேவிப்பது பெரும் புண்ணியம் / பாக்கியம்.\r\n\r\nபெண் கருடன் கேள்விப்பட்டதுண்டா ? கருடனின் மனைவி, கருடி எனப்பெயர். நாகை அழகியார் கோவில் தாயாருக்கு பெண் கருட ( கருடி) வாஹனம் உண்டு\r\nஇந்த கருடி வாஹனத்தில் தாயார் பவனிவருவது சிறப்பு.\r\nபல கோவில்களில் தாயார் கோவிலை விட்டு வெளியே வரமாட்டார்.( படிதாண்டா பத்தினி என பெயர் உண்டு) ! நாகை அழகியார் கோவிலில் பெருமாள் கருட வாஹனத்திலும் தாயார் கருடி வாஹனத்திலும்\r\nஜோடியாக வருவது கண்கொள்ளாகாட்சியாகும் !\r\n\r\nமேலே குறிப்பிட்ட இந்த தகவலையும் புகைப்படத்தையும் அளித்த whatsapp நண்பருக்கு நன்றி.\r\n\r\n\r\nஇந்த திவ்யதேசத்தில் காட்சி அளிக்கும் ஸ்ரீ நரசிம்ம ஸ்வாமி, எட்டு திருக்கரங்களுடன், பக்த பிரஹலாதனுக்கு ஓரு திருக்கரம் ஆசி வழங்குவதும், ஒரு திருக்கரம் அபயஹஸ்தமாகவும், மற்ற திருக்கரங்களால் ஹிரண்யனை வதம் செய்வது போலவும் இருப்பது சிறப்பாகும்.\r\n\r\nஅஹோபிலம்\r\n\r\nஇதேபோல், அஹோபிலம் திவ்ய தேசத்தில், ஜ்வால நரசிம்ம ஸ்வாமி, எட்டு திருக்கரங்களுடன் காட்சி அளிப்பதை நினைவில் கொள்ளலாம். அஹோபிலத்தில், இரண்டு திருக்கரங்கள் ஹிரண்யனை பிடித்து கொள்ள, இரண்டு திருக்கரங்கள் அவனின் குடலை கிழிக்க, இரண்டு திருக்கரங்கள் குடலை தனக்கு மாலையாக சார்த்திக் கொள்ளும்படியும். இரண்டு திருக்கரங்கள் சங்கு, சக்கரம் கொண்டும் அமைந்துள்ளன.\r\n\r\nஸ்தல புராணம்\r\n\r\nஇங்கு ஆதிசேஷன் (நாகம்) சார புஷ்கரணி என்ற ஒரு புஷ்கரணியை உருவாக்கி அதன் கரையில் இருந்து எம்பெருமானை குறித்து தவம் செய்து ஆராதனம் செய்தார். அதனால் இந்த ஸ்தலம் நாகன்பட்டினம் என்று தொடங்கி, நாகப்பட்டினம் என்று ஆயிற்று. அந்த புஷ்கரணியில் ஸ்னானம் செய்து எம்பெருமானை வழிபட்டால் வைகுந்தம் அடையலாம் என்று ஐதீகம்.\r\n\r\nதுருவன் நாரதர் மூலம், இந்த எம்பெருமானின் பெருமைகளை அறிந்து கடும் தவம் புரிந்தான். எம்பெருமான் கருடவாகனத்தில் வந்து தன்னுடைய பேரழகை அந்த சிறுவனுக்கு காட்டினார். அந்த அழகினில் ஆச்சரியப்பட்டு அந்த அழகினை எப்பொழுதும் தரிசித்துக்கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்று வேண்ட, எம்பெருமானும் அதனை இந்த திவ்யதேசத்தில் நிறைவேற்றினான்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nஅழகு இரண்டு வகை என்று சொல்வார்கள்; ஒன்று லாவண்யம், மற்றொன்று சௌந்தர்யம். லாவண்யம் என்பது மொத்த அழகு, சமுதாய சோபை என்று அழைக்கப்படும். சௌந்தர்யம் என்பது பகுதி பகுதியாக ஒவ்வொன்றும் அழகாக இருக்கும் அவயவ சோபை என்பதாகும். 108 திவ்யதேசங்களில், லாவண்யத்திற்கு என்று திருக்குறுங்குடி என்ற திவ்யதேச எம்பெருமான் என்றும், சௌந்தர்யத்திற்கு என்று இந்த திவ்யதேசமான திருநாகையைச் சொல்வார்கள் திருநாகை எம்பெருமானை, நாகை அழகியார் என்றே அழைப்பார்கள்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இந்த திருத்தலத்திற்கு 10 பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார். முதல் 9 பாசுரங்களில் எம்பெருமானின் அழகில் மயங்கி, ‘அச்சோ, ஒருவன் அழகியவா‘ என்று பாடியவர் பத்தாவது பாடலில் தான் எம்பெருமானின் பெயரை “நாகை அழகியாரை ” என்று குறிப்பிட்டு உள்ளார். Sri Soundarya Valli Neelamega Perumāl Soundaryarājan Chozha Nādu Thiruvarur TamilNadu Nindra (Standing) East Soundarya Sāra Thenkalai ஸ்ரீ சௌந்தர்யவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ சௌந்தர்யராஜாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.76056305212978, 79.84034631370018 6:30 a.m. to 12:30 noon 5:00 p.m. to 9:00 p.m.",
                "number": 19,
                "name_ta": "திருநாகை",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Nāgappattinam",
                "area": "Thiruvarur",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Nāgai"
                ]
            },
            {
                "id": 41,
                "title": "Thanjaimāmani Koil",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000K",
                "url": "/divya-desam/thanjaimāmani-koil/",
                "content": "20 தஞ்சை மாமணிக்கோவில் Thanjai This is one Divya Desam consisting of three temples, known by various names such as Parasara Kshetram, Vambulan Cholai, Garudapuri, and Tanjayali Nagar.\r\n\r\nIn the past, these three deities were situated in different locations around Thanjavur. Neelamegha Perumal was near the Manimuthar river, Manikkundra Perumal was in the Kalimedu area near Thanjavur, and Narasimha Perumal was near the Singa Perumal Kovil in Srinivasapuram. The current temples were established on the banks of the Vennar river by the Nayak kings.\r\n\r\nIn this sacred place, five Narasimha idols can be seen:\r\n\r\n1. Veera Narasimha in the Narasimha Temple\r\n2. Yoga Narasimha in the front mandapam of the Narasimha Temple\r\n3. Lakshmi Narasimha in the prakaram of the Neelamegha Perumal Temple\r\n4. Abhayavarada Narasimha in the Garudāzhwar Vimanam of the Neelamegha Perumal Temple\r\n5. Kambathadi Yoga Narasimha in a pillar in the sanctum of Neelamegha Perumal Temple's Thayar Sannidhi\r\n\r\nSimilarly, there are five Narasimhas in Thiruvāli Thirunagari (Divya Desam 34).\r\n\r\nIt is believed that the power of Garuda protects this city, and because of Garuda’s flight, there are no snake bites here. The deities face towards Thanjavur, leading to the reverence of Thanjai Māmani and being regarded as the deities protecting Thanjavur.\r\n\r\nIn the months of Panguni, Chithirai, and Vaikasi, each of the three temples celebrates Brahmotsavam in succession, with the Garuda Seva in Vaikasi being particularly special.\r\n\r\n### Sthala Purana\r\n\r\nIn the Krita Yuga, three demons named Tanjaka, Tandaka, and Gajamukha, born in the lineage of King Madhu, performed severe penance to Lord Shiva and received a boon of immortality from Him. Emboldened by this boon, they began to trouble sages and disrupt their penance. At that time, the sage Parasara was performing penance here. When the demons tried to trouble him, Parasara called upon Lord Vishnu by chanting \"Hari, Hari.\" The Lord appeared and beheaded Tanjaka with His Sudarshana Chakra. Realizing his mistake, Tanjaka begged for forgiveness and asked that the city be named after him, leading to the name Tanjakanur, which later became Thanjavur.\r\n\r\nAfter this, the demon Gajamukha, in the form of an elephant, attacked Lord Vishnu, who then assumed the form of Narasimha and killed him. At the time of his death, Gajamukha prayed for moksha, which the Lord granted. As the Lord stood in His Narasimha form in this place, it came to be known as Tanjayali.\r\n\r\nSeeing the death of his brothers, Tandaka fought with Lord Vishnu and then disappeared into the netherworld. The Lord assumed the form of Varaha, split the earth, entered the netherworld, pursued Tandaka, and emerged at Srimushnam, where He killed him. Tandaka also prayed to the Lord to have a place named after him, leading to the forest being called \"Tandakaranya.\" In the middle of this forest, the Lord appeared as Sri Bhuvaraha Perumal at Srimushnam, a Divya Kshetram.\r\n\r\n### Azhvars\r\n\r\n\"Vettunkaliyan vel valiyal mandirathai thattip paritha manangollai\" refers to the place where Thirumangai Azhvar received the Thirumantram from the Lord, known as Thirumanangollai, located on the same Vennar river as this Divya Desam. This river is known as Vinnaru here and Vennaru there.\r\n\r\nAmong the 108 Divya Desams, Thirumangai Azhvar sang about 84 Divya Desams and composed 1084 pasurams in Periya Thirumozhi. In the sixth pasuram, he mentions Thanjai Māmani Kovil as the second Divya Desam, with the first being Thirukkudanthai. இது மூன்று கோவில்கள் சேர்ந்த ஒரு (1) திவ்யதேசம். பராசர க்ஷேத்திரம், வம்புலாஞ் சோலை, கருடாபுரி, தஞ்சையாளி நகர் என்று பலபெயர்கள் உண்டு.\r\n\r\nஇந்த மூன்று எம்பெருமான்களும், முன்காலத்தில் தஞ்சை நகரில் வெவ்வேறு இடங்களில் இருந்தனர். நீலமேகப் பெருமாள் மணிமுத்தா நதி அருகேயும், மணிக்குன்றப் பெருமாள் தஞ்சை அருகேயுள்ள களிமேட்டுப் பகுதியிலும், நரசிங்கப் பெருமாள் ஸ்ரீனிவாசபுரம் செவப்ப நாயக்கர் குளத்து அருகில் உள்ள சிங்கப் பெருமாள் குளத்திற்கு அருகேயும் இருந்தனர். தற்போதைய கோவில்கள், பிற்காலத்து நாயக்க மன்னர்களால் இப்படி வெண்ணாற்றங்கரையில் அமைக்கப்பட்டன.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலத்தில் ஐந்து நரசிம்மர்கள் காட்சி அளிக்கிறார்கள்.\r\n\r\n1. நரசிம்மர் கோவிலில், வீர நரசிம்மர்\r\n2. நரசிம்மர் கோவிலில், முன்மண்டபத்தில் யோக நரசிம்மர்\r\n3. நீலமேக பெருமாள் கோவில் பிரகாரத்தில், லட்சுமி நரசிம்மர்\r\n4. நீலமேக பெருமாள் கோவில் கருடாழ்வார் விமானத்தில் அபயவரத நரசிம்மர்\r\n5. நீலமேக பெருமாள் கோவில் தாயார் சந்நிதி தூணில், கம்பத்தடி யோக நரசிம்மர்\r\n\r\nஇதே போல் பஞ்ச நரசிம்மர், திருவாலி திருநகரியிலும் (திவ்யதேசம் 34) உள்ளது.\r\n\r\nஇந்நகரில் கருடனின் சக்தி இருப்பதாகவும், கருடன் பறந்து இந்நகரத்தை காப்பதாகவும் ஐதீகம். எனவே கருடன் பறப்பதால் இந்நகரில் பாம்பு கடிக்காது என்று சொல்வர்.\r\n\r\nதஞ்சையைப் பார்த்த வண்ணம் விக்ரஹங்கள் அமைந்திருப்பதால், தஞ்சையைக் காத்தருளும் தெய்வம் என்றும் தஞ்சை மாமணி என்றும் போற்றப்படுகின்றன.\r\n\r\nபங்குனி, சித்திரை, வைகாசி என்று தொடர்ந்து மூன்று கோவில்களுக்கும் மூன்று மாதங்களில் மூன்று ப்ரஹ்மோத்ஸவம் நடைபெறுகிறது. வைகாசியில் 18 கருட சேவை விசேஷம்.\r\n\r\nஸ்தல புராணம்\r\n\r\nகிரேதாயுகத்தில் மது என்னும் அரசனது மரபில் தஞ்சகன், தண்டகன், கஜமுகன் என்னும் அசுரர் மூவர் பிறந்து சிவனைக் குறித்து கடுந்தவம் செய்ய, சிவன் அவர்கள் முன் தோன்றி தன்னால் அவர்கள் மூவருக்கும் மரணமில்லை என்று அருளினார்.  இதனால் இம்மூவரும் மிகவும் செருக்குற்று முனிவர்களின் தவத்தை சிதைத்து கொடுமைகள் புரிந்து வந்தனர். அப்போது பராசரர் என்னும் முனிவர் இவ்விடத்தில் தவம் செய்து வந்தார். அவரைத் துன்புறுத்தி அழிக்க, அவர் ஹரி, ஹரி என்று விஷ்ணுவை அழைக்க, எம்பெருமான் தானே நேரில் வந்து தஞ்சகனை சக்ராயுதத்தால் தலையைச் சீவினார். தவறுணர்ந்த தஞ்சகன் தன்னை மன்னிக்குமாறு வேண்டி தன் பெயரிலேயே இந்நகரம் திகழ வேண்டும் என்றும் கேட்டுக் கொண்டான். எனவே தஞ்சகனூர் என்று மாறி, பிறகு தஞ்சாவூராயிற்று.\r\n\r\nஇதன் பிறகு கஜமுகன் என்னும் அரக்கன் யானை வடிவம் கொண்டு திருமாலைத் தாக்க அவர் நரசிம்ம ரூபமெடுத்து அவனைக் கொல்ல, அவன் இறக்கும் தருவாயில் தனக்கு மோக்ஷம் வேண்டும் என்று கேட்க அவனுக்கு திருநாடருளினார். இந்த தஞ்சையில் யாளியாகிய நரசிம்ம ரூபத்தில் நின்றதால் தஞ்சையாளி என்றே பெயராயிற்று.\r\n\r\nஇவ்வாறு இரண்டு சகோதரர்களும் மாண்டுவிட்டதைக் கண்ட தண்டகன் மிக்க சினத்துடன் திருமாலுடன் சண்டையிட்டு பின் பாதாளத்திற்குள் புகுந்து மறைந்து கொண்டான். திருமால் உடனே வராக உருவம் கொண்டு இந்த ஸ்தலத்தில், பூமியை பிளந்து, பூமிக்குள் சென்று, அவனைப் பின் தொடர்ந்து, ஸ்ரீமுஷ்ணம் என்ற இடத்தில வெளியே வந்து, அவனது தலையைக் கிள்ளி எறிந்தார். அவனும் எம்பெருமானின் பாதங்களில் வீழ்ந்து இவ்விடம் தன் பெயரால் வழங்கப்பட வேண்டும் என்று வேண்ட, அந்த காடு “தண்டகாரண்யம்” என்று ஆயிற்று. அதன் நடுவே ஸ்ரீமுஷ்ணம் என்னும் திவ்ய ஷேத்திரத்தில் நிலத்தில் இருந்து வெளியே வந்த எம்பெருமான் ஸ்ரீபூவராகப் பெருமாளாக காட்சி தந்தார்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\n“வெட்டுங்கலியன் வேல் வலியால் மந்திரத்தைத் தட்டிப் பறித்த மணங்கொல்லை” என்று திருமங்கை ஆழ்வார் பகவானிடம் திருமந்திரத்தை பெற்றுக் கொண்ட திருமணங்கொல்லை என்ற ஸ்தலமும் இந்த திவ்யதேசமும் ஒரே வெண்ணாற்றங்கரையில் தான் அமைந்துள்ளன. இது இந்த நதியின் ஒரு கோடியிலும் அது மற்றொரு கோடியிலும் உள்ளது. இங்கு விண்ணாறு எனப்படுகிறது. அங்கு வெண்ணாறு எனப்படுகிறது.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களில், 84 திவ்யதேசங்களை பாடிய திருமங்கையாழ்வார், ஆயிரத்து எண்பத்து நான்கு (1084) பாசுரங்கள் கொண்ட பெரிய திருமொழியில், ஆறாவது பாடலாக தஞ்சை மாமணி கோவிலை இரண்டாவது திவ்யதேசமாக பாடி உள்ளார். ஆழ்வார் பாடிய முதல் திவ்யதேசம் திருக்குடந்தை ஆகும். Sri Senkamala Valli Neelamegha Perumāl Sriman Narayananan Chozha Nādu Tanjore TamilNadu Amarndha (Sitting) East Soundarya Amrudha, etc. Thenkalai ஸ்ரீசெங்கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ நீலமேக ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.815724,79.138680 8:00 a.m. to 11:30 a.m. 5:00 p.m. to 7:00 p.m.",
                "number": 20,
                "name_ta": "தஞ்சை மாமணிக்கோவில்",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Tanjore",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thanjaimāmani Koil"
                ]
            },
            {
                "id": 42,
                "title": "Thiru Nandhipura Vinnagaram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000L",
                "url": "/divya-desam/thiru-nandhipura-vinnagaram/",
                "content": "21 நந்திபுரவிண்ணகரம் Nāthan Koil, Dakshina Jagannāth Nandipuravinnagaram This temple is managed by the Vanamamalai Mutt.\r\n\r\nSince the presiding deity is Lord Jagannathan, and the temple is associated with the name 'Nadhan,' it is referred to as Nadhan Kovil.\r\n\r\nThe deity here is known as Panchayudhan, as He holds five weapons: sword, bow, chakra (discus), staff, and conch.\r\n\r\nAmong the 108 Divya Desams, only a few (6) are known as Vinnagaram (Vaikuntham). They are:\r\n\r\n1. Thiru Vinnagaram (Oppiliappan Kovil)\r\n2. Nandipura Vinnagaram (Nadhan Kovil)\r\n3. Kazhicheerama Vinnagaram (Seerkazhi Thiruvikrama Perumal)\r\n4. Arimeya Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Kudamādu Koothan Kovil)\r\n5. Vaikunta Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Vaikunta Nathan Kovil)\r\n6. Parameswara Vinnagaram (Parama Pada Nathan, Kanchipuram)\r\n\r\nThe temple has Adhikara Nandi located on the left side of the sanctum.\r\n\r\n### Sthala Purana\r\n\r\nGoddess Mahalakshmi desired to reside permanently on Lord Vishnu's chest. She performed penance facing east at this place, known as Shenbagaranya Kshetra. The Lord appeared facing west, blessed the Goddess, and fulfilled Her wish. As a result, the Goddess here is known as Shenbagavalli. Since the Lord accepted Her wish and took Her on His chest, He is called Bhoga Srinivasan.\r\n\r\nAdhikara Nandi, also known as Nandikeswara, once attempted to enter Karya Vaikuntha to see Maha Vishnu without the permission of the Dwarapalakas (gatekeepers). The gatekeepers cursed Nandi, causing immense heat to emanate from his body. To seek a remedy, Nandi approached Lord Shiva, who advised him to perform severe penance at Shenbagaranya Kshetra. Nandi followed this advice, performed penance, and was relieved of the curse by Lord Vishnu.\r\n\r\nDue to Nandi's penance, the place, which was called Nadhan Kovil during the Dwapara Yuga, came to be known as Nandipura Vinnagaram.\r\n\r\nThere is also a legend about King Sibi, who was willing to sacrifice his life to save a dove. To witness this event, Lord Vishnu turned from facing east to facing west, which is the reason for His westward orientation in this temple.\r\n\r\n### Azhvars\r\n\r\nThirumangai Azhvar has mentioned this place in his pasurams (verses), referring to it as \"Nandipura Vinnagaram where Nandi served.\" He describes the Lord as holding five weapons: sword, bow, chakra, conch, and staff.\r\n\r\nNammalvar's pasuram, \"Thigazhginra Thirumarbil Thirumagal thannodum, Thigazhginra Thirumalār\" (Thiruvaimozhi 10.6.9), is specifically for Thiruvattaru Divya Desam. However, it is relevant here as this Divya Desam is where Goddess Mahalakshmi performed penance to reside permanently on Lord Vishnu's chest. The pasuram can be remembered here for its reference to the eternal union of the Goddess with the Lord, enhancing each other's beauty. இந்த கோவில், வானமாமலை மடத்தின் நிர்வாகத்தில் உள்ளது.\r\n\r\nஎம்பெருமான் ஜகந்நாதன் ஆனபடியால், அவர் பெயரில் உள்ள நாதனுடன் கோவில் சேர்ந்து நாதன் கோவில் ஆயிற்று.\r\n\r\nஇப்பெருமான் கையில் 5 ஆயுதங்களைக் கொண்ட பஞ்சாயுதனாகத் திகழ்கிறார், வாள், வில், சக்கரம், தண்டாயுதம், சங்கு இந்த ஐந்து ஆயுதங்களைப் பெற்றுள்ளார்.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களில், சில ஸ்தலங்களே (6) விண்ணகர் (வைகுந்தம்) என்ற பெயர் பெற்றுள்ளன. அவை :\r\n\r\n1. திருவிண்ணகர் (ஒப்பிலியப்பன் கோவில்)\r\n2. நந்திபுர விண்ணகரம் (நாதன் கோவில்)\r\n3. காழிச்சீராம விண்ணகரம் (சீர்காழி த்ரிவிக்ரமப் பெருமாள்)\r\n4. அரிமேய விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், குடமாடு கூத்தன் கோவில்)\r\n5. வைகுண்ட விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், வைகுண்ட நாதர் கோவில்)\r\n6. பரமேச்சுர விண்ணகரம் (பரமபத நாதன், காஞ்சிபுரம்)\r\n\r\nஅதிகார நந்தி, சந்நிதியின் இடதுபுறம் உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல புராணம்\r\n\r\nதிருமகள், திருமாலின் திருமார்பில் நிரந்தரமாக இருக்க வேண்டும் என்று செண்பகாரண்ய க்ஷேத்திராமான இந்த ஸ்தலத்தில், கிழக்கு நோக்கி திருமாலை நினைத்து தவம் செய்ய, எம்பெருமான் மேற்கு நோக்கி தாயாருக்கு காட்சி கொடுத்து திருமகளின் பிரார்த்தனையை நிறைவேற்றினார். செண்பகாரண்ய க்ஷேத்திராமானதால், தாயார் செண்பகவல்லி ஆனார்.  திருமகளின் எண்ணத்திற்கு இசைந்து பிராட்டியை நெஞ்சில் ஏற்றுக்கொண்டதால் பெருமானுக்கு போக ஸ்ரீனிவாசன் என்பது பெயர்.\r\n\r\nஅதிகார நந்தி என்றும், நந்திகேஸ்வரர் என்றும் அழைக்கப்படும் சிவபெருமானின் வாகனமான நந்தி, ஒரு சமயம் மஹா விஷ்ணுவைக் காண வைகுண்டத்திற்கு வந்தபோது காவலில் நின்ற துவார பாலகர்களை கேளாது உள்ளே புக முயன்றபோது, துவார பாலகர்கள் தடுத்து, தங்கள் அனுமதி பெறாமல் செல்ல முயற்சித்ததால், காரணம் காணா அளவுக்கு அவர் உடம்பில் உஷ்ணம் எரிந்துகொண்டிருக்கக்கடவது என்று சபித்துத் திருப்பி அனுப்பினர். நந்தி, சிவபெருமானை உதவி கேட்க, அவர் இவ்வியாதியைப் போக்க நந்தியை செண்பகாரண்ய க்ஷேத்திரத்தில் கடும் தவம் இருக்க சொன்னார். எனவே அங்கு சென்று நந்தி, திருமாலைக் குறித்து தவமிருந்து சாபத்தைப் போக்கிக் கொண்டார் என்பது வரலாறு.\r\n\r\nநந்திபுர விண்ணகரம் துவாபர யுகத்திலேயே நாதன் கோவில் என்றே அழைக்கப்பட்டது, பின்னர், நந்தியின் இந்த தவத்திற்கு பிறகு, நந்திக்கு அருள் புரிந்ததால் நந்திபுர விண்ணகர் என்று ஆயிற்று.\r\n\r\nசிபி சக்ரவர்த்தி புறாவின் உயிரைக் காப்பற்ற தராசின் ஒரு பக்கத்தில் தான் அமர்ந்து புறாவின் எடைக்கு எடை சமமாக மாற்றி அவன் உயிர் தியாகம் செய்ய இருந்ததை காண்பதற்காக எம்பெருமான், கிழக்கில் இருந்து திரும்பி, மேற்கு நோக்கி உள்ளான் என்றும் சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\n“நாதன் உறைகின்ற நந்திபுர விண்ணகரம்” என்பதே திருமங்கையாழ்வாரின் பாடலிலும் பயின்று வந்துள்ளது. நந்தி பணி செய்த நகர் என்று திருமங்கை ஆழ்வார் கூறுகிறார். ” வாளும் வில்லும் வளையாழி கதை சங்கமிவை யங்கை யுடையான்” என்று ஐந்து ஆயுதங்களையும் ஏந்தி உள்ள எம்பெருமான் என்று திருமங்கையாழ்வார் சொல்கிறார்.  \r\n\r\nநம்மாழ்வார், “திகழ்கின்ற திருமார்பில் திருமங்கை தன்னோடும், திகழ்கின்ற திருமாலார்” (திருவாய்மொழி, 10.6.9 ) என்ற பாடல் திருவட்டாறு என்ற திவ்யதேசத்திற்கு மட்டுமே. இந்த திவ்யதேசத்திற்கு கிடையாது. இருந்தாலும், இந்த பாசுரத்தை இங்கே நினைவில் கொள்ளலாம், ஏன் என்றால், திருமகள், திருமாலின், திருமார்பில் நிரந்தரமாக இருக்க வேண்டி தவம் செய்த திருத்தலம் ஆயிற்றே. திருமாலுக்கும், அவரின் திருமார்பிற்கும், பெரிய பிராட்டியாருக்கும் உள்ள சிறப்புகளை சேர்த்து, அவை, ஒன்றோடு ஒன்று சேர்வதால் மேலும் மேலும் அழகு கூட்டிக்கொள்வதை நினைத்து ரசிக்கலாம். Sri Shenbaga Valli Thāyār Sri Jagannāthan, Nādhanāthan, Vinnagara Perumāl, Yoga Srinivasan Sri Jagannāthan Chozha Nādu Kumbakkonam TamilNadu Amarndha (Sitting) West Mandhāra Nandhitheertha Thenkalai ஸ்ரீ செண்பகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ விண்ணகரஜகந்நாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.922046,79.371994 7:30 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 21,
                "name_ta": "நந்திபுரவிண்ணகரம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Nāthan Koil, Dakshina Jagannāth",
                "area": "Kumbakkonam",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Nandhipura Vinnagaram"
                ]
            },
            {
                "id": 43,
                "title": "Thiru Velliyankudi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000M",
                "url": "/divya-desam/thiru-velliyankudi/",
                "content": "22 திருவெள்ளியங்குடி Therazhundur Thiruvelliyangudi This sacred place has been revered across all four Yugas. In the Krita Yuga, it was known as Brahmaputhiram, in the Treta Yuga as Parasaram, in the Dvapara Yuga as Saindya Nagar, and in the Kali Yuga as Bhargava Kshetra.\r\n\r\nIt is said that worshipping the deity here grants the merit of worshipping the deities of all 108 Divya Desams, as the Lord here blessed Sukra (Venus) with restored vision.\r\n\r\n### Unique Deity Features\r\n\r\nUnlike any other Divya Desam, the Garuda (Periya Thiruvadi) here is depicted with four arms. Similarly, Hanuman (Thiruvadi) is depicted with four arms at Thirukkadigai or Kadikachalam, also known as Sholingur.\r\n\r\nA unique feature of this temple is the presence of a banana plant (Senkatali Vazhai) that grows and thrives year after year, becoming the temple’s sacred tree (Sthala Vruksham).\r\n\r\nThis temple is also a remedy (Parihara) place for Sukra (Venus).\r\n\r\nThe temple was consecrated by the efforts of the Sriperumbudur Ashramam Andavan. Nearby is Senganoor, the birthplace of Periyavachān Pillai, who composed commentaries on the Nālayira Divya Prabandham.\r\n\r\n### Sthala Purana\r\n\r\nDuring the Vamana Avatar, when Emperor Mahabali agreed to give Vamana three paces of land and prepared to pour water to signify the donation, Sukra (the preceptor of demons) transformed into a small insect and blocked the spout of the pot. Vamana, realizing this, pierced the spout with a blade of grass, causing Sukra to lose an eye. Sukra then performed penance at this site and regained his vision.\r\n\r\nVishvakarma, the architect of the gods, built many temples for the Lord. The demons' architect, Mayan, feeling remorse for not having built any temple for the Lord, performed penance here. The Lord appeared with four arms holding the conch and discus. Mayan requested to see the Lord in the form of Rama, and the Lord obliged, giving His conch and discus to Garuda, appearing as Kodha Villi Raman (Rama with the bow). Thus, Garuda is depicted with four arms at this temple.\r\n\r\n### Azhvars\r\n\r\nThirumangai Azhvar sings of the Lord's blessing to Sukra in the verse, “Velliyār vananga virainthu arul seivān” (Periya Thirumozhi 4.10.7). The Lord appeared as Kodha Villi Raman upon Thirumangai Azhvar's request.\r\n\r\nPeriyazhvar also alludes to the incident with Sukra, “Sukiran kannai thurumpāl kilariya chakrakkaiyaney achcho achcho” (Periyazhvar Thirumozhi 1.9.7). Here, the Sudarshana Chakra, which took the form of a blade of grass, is praised for removing Sukra's eye blockage, emphasizing the divine nature of the Lord’s discus that aids in various avatars. நான்கு யுகங்களிலும் இந்த ஸ்தலம் வழிபடப்பட்டுள்ளது. க்ருத யுகத்தில் பிரம்மபுத்திரம் என்றும், த்ரேதா யுகத்தில் பாராசரம் என்றும், துவாபர யுகத்தில் சைந்திய நகர் என்றும் கலியுகத்தில் பார்கவ க்ஷேத்திரம் என்றும் வழிபட்டு வருகிறது.\r\n\r\nசுக்ரனுக்கு பார்வை வழங்கியதால், இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானை சேவித்தால், 108 திவ்யதேச எம்பெருமான்களையும் சேவித்தத பலன் கிடைக்கும் என்று சொல்வர்.\r\n\r\nவேறு எந்த திவ்யதேசத்திலும் இல்லாதவகையில் இங்கு கருடன் (பெரியதிருவடி) நான்கு திருக்கரங்களுடன் காட்சி அளிக்கிறார். இதேபோல் அனுமன் (திருவடி), நான்கு கரங்களுடன் காட்சி தரும் ஸ்தலம், திருக்கடிகை அல்லது கடிகாசலம் என்னும், சோளிங்கர் ஆகும்.\r\n\r\nஇங்கு கோவிலில் செங்கதலி வாழை முளைத்து வருடத்திற்கு ஒரு தார் போட்டு வாழையடி வாழையாக இருந்துவரும் காட்சியை காணலாம். இங்கு வாழையே ஸ்தலவிருட்சமாகும்.\r\n\r\nசுக்ர பரிகார ஸ்தலம்.\r\n\r\nஇந்த கோவில் ஸம்ப்ரோக்ஷணம் ஸ்ரீரங்கம் பெரியாஸ்ரமம் ஆண்டவனால் நடத்தப்பட்டது. அருகில் உள்ள சேங்கனூர், பெரியவாச்சான் பிள்ளையின் அவதார ஸ்தலம். இவர் நாலாயிர திவ்யப்ரபந்தத்திற்கு வியாஞ்ஞானம் அருளி செய்தவர்.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nவாமன அவதாரத்தின் போது, மாவலிச் சக்ரவர்த்தியிடம் மூன்றடி மண் கேட்க, அதை கொடுக்க ஒப்புக்கொண்ட சக்ரவர்த்தி, நீர் கொண்டு தாரை வார்க்க தயாரானபோது,\r\nஅம்மன்னனுக்கு அசுர குல குருவான சுக்கிரபகவான், உண்மை நிலைபுரியாது மன்னன் இவ்வாறு செய்கிறானே என்றெண்ணி தாரை வார்க்கும் குடத்தின் துவாரத்தை ஒரு பூச்சியாக உருவெடுத்து அடைக்க, அதை அறிந்த வாமனன் ஒரு சிறு தர்ப்பை புல்லால்\r\nதுவாரத்தில் குத்த, சுக்கிரன் ஒரு கண்ணை இழந்தான். பிறகு சுக்கிரன் இந்த ஸ்தலத்தில் இருந்து தவம் செய்து இழந்த தன்னுடைய கண்ணைப் பெற்றான்.\r\n\r\nதேவர்களுக்கு சிற்பி விஸ்வகர்மா. அவன் எம்பெருமானுக்கு பல திவ்ய தேச கோவில்களை கட்டினான். அசுரர்களுக்குச்சிற்பி மயன். அவன் பெருமாளுக்கு தான் எந்த திவ்யதேச கோவிலையும் கட்டவில்லையே என்று வருத்தப்பட்டு தவம் செய்தபோது, சங்கு, சக்ரதாரியாக, நான்கு திருக்கரங்களுடன் மஹாவிஷ்ணு காட்சியளித்தார். தான் இரண்டு திருக்கரங்களுடன், இராமாவதாரத் திருக்கோலத்தையே தரிசிக்க விரும்புவதாக மயன் கூற, தம் கரத்தில் இருந்த சங்கு, சக்கரங்களைக் கருடனுக்கு கொடுத்துவிட்டு வில், அம்புகளுடன், அலங்காரக் கோலத்துடன் கோலவில் ராமனாக காட்சியளித்தார். எனவேதான் இப்பெருமானுக்கு கோலவில்லி ராமன் என்னும் பெயர் உண்டானது. ஆகவே இங்கு கருடன் நான்கு திருக்கரங்களுடன் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nசுக்கிரனுக்கு எம்பெருமான் அருளியதை “வெள்ளியார் வணங்க விரைந்தருள் செய்வான்” (பெரிய திருமொழி 4.10.7) என்று திருமங்கையாழ்வார் பாடுகிறார். தனக்கு கோல வில்லி இராமனாக காட்சியருள வேண்டுமென்று திருமங்கையாழ்வார் வேண்ட அவ்விதமே காட்சியளித்தார்.  \r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு உதவும் எல்லா ஆயுதங்களும், அவன் கையில் உள்ள சுதர்சன் என்னும் சக்கரமே ஆகும். வாமன அவதாரத்தில் உதவிய சிறு தர்ப்பை கூட, சக்ரத்தாழ்வானே ஆவான். இதையே பெரியாழ்வார், ” சுக்கிரன் கண்ணைத் துரும்பால் கிளறிய சக்கரக்கையனே அச்சோ அச்சோ“(பெரியாழ்வார் திருமொழி 1.9.7) என்று சொல்கிறார். ‘துரும்பாற் கிளறிய சக்கரம்’ என்றதனால் “கருதுமிடம் பொருது – கைந்நின்ற சக்கரத்தன்” என்கிறபடியே திருமால் விரும்பிய இடங்களில் விரும்பின வடிவங்கொண்டு செல்லும் தன்மையை உடைய திருச்சக்கரமே தர்ப்பையாக இருந்து சுக்ரன் கண்ணைக் கலக்கினான் என்று புலப்படும். Sri MaragathaValli Kolavalvilli Rāman Srungāra Sundaran Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Sayana (Reclining) East Pushkalāvarthaga Sukra, Bramha, Indra, Parāsara Theertham Vaikānasam Vadakalai ஸ்ரீ மரகதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ கோலவில்லிராமாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.070045,79.437500 8:00 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 7:00 p.m.    (Please go after calling to the contact person.)",
                "number": 22,
                "name_ta": "திருவெள்ளியங்குடி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Therazhundur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Velliyankudi"
                ]
            },
            {
                "id": 44,
                "title": "Thiruvazhundur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000N",
                "url": "/divya-desam/thiruvazhundur/",
                "content": "23 திருவழுந்துர் Thiruvazhundur In the standing posture, Devādirajan, a 13-foot-tall deity, is a grand image made of Shaligrama. Prahlada āzhvār is to His right, Garuda āzhvār is to His left, and Kaveri Thayar is depicted worshipping at His left. In front of the Utsava Perumal, a calf stands in front, and a cow stands behind Him, creating an indescribable beauty.\r\n\r\n### Connection to Kambar\r\n\r\nKambar, the author of Kamba Ramayanam, was born here. Inside the temple tower (gopuram), there are statues of Kambar and his wife. It is said that they lived in a nearby place called Kamban Medu. Every year, a grand festival in honor of Kambar is celebrated.\r\n\r\n### Sthala Purana\r\n\r\nWhile Krishna was herding cows with the cowherds in Gokulam, Brahma, thinking Krishna would not notice, abducted a cow and brought it to Therazhundur. Krishna, aware of this, created another cow. Realizing his mistake, Brahma appeared before Krishna and requested Him to reside in Therazhundur. Thus, Krishna, known as Amaruviappan, appeared here herding the cows.\r\n\r\nWhen Prahlada, frightened by the ferocity of the Narasimha avatar, prayed for a peaceful form of the Lord, Narasimha appeared in a calm form. However, to completely dispel Prahlada’s fear, He took the form of Amaruviappan at this site, with Prahlada receiving daily worship alongside Him.\r\n\r\nIndra, with a diamond crown and a vimana, requested Garuda to offer these to the most deserving deity. Garuda presented the diamond crown to Chelva Pillai Perumal at Thirunarayanapuram (Melkote) and the vimana to Devādirajan here, making this the Garuda Vimana. Additionally, the Lord keeps Garuda close to Him.\r\n\r\nTo remove a curse she received from Agastya, Kaveri Thayar performed penance here to Devādirajan, who relieved her of her curse. Hence, Kaveri Thayar is depicted worshipping in a kneeling posture in front of the main deity.\r\n\r\nUparisaravasu, a sage with the power to travel in the sky, was granted a boon that anything his chariot’s shadow touched would be scorched. When his chariot’s shadow troubled Krishna's cattle, Krishna humbled his pride by causing his chariot to fall to the ground, giving the place its name, Therazhundur (the place where the chariot fell).\r\n\r\nAnother version of the story states that Uparisaravasu was cursed by sages for giving a one-sided judgment in a dispute between devas and rishis. This caused his chariot to fall to the ground, thus the name Therazhundur.\r\n\r\nWhen Shiva cursed Parvati to become a cow, Lakshmi Devi also took the form of a cow and came to this place. The Lord, as the protector of cows, resided here as Amaruviappan.\r\n\r\n### Special Features\r\n\r\nIt is said that Markandeya attained moksha after worshipping the Lord here.\r\n\r\n### Azhvars\r\n\r\nThirumangai Azhvar composed 45 pasurams (verses) for this Divya Desam. He praises the Lord as \"Thiruvukkum Thiruvagiya Selva\" (Periya Thirumozhi 7.7.1) and refers to the goddess as “Sengamal Thirumagalum Puviyum Sembon Thiruvadiyil” (7.8.1), indicating that Azhvar sings in praise of both the Lord and the goddess together, showing a sense of completeness in his devotion.\r\n\r\n### Kamban and His Legacy\r\n\r\nThe significance of Kamban, the legendary Tamil poet and author of the epic Kamba Ramayanam, is highlighted in the temple. His statues and annual festival underline his importance and legacy in this sacred site. தேவாதிராஜன் நின்ற திருக்கோலத்தில், 13 அடி உயரத்திலான சாளக்ராம திருவுருவம். மூலவருக்கு வலது புறம் ப்ரஹ்லாதாழ்வாரும், இடது புறம் கருடாழ்வாரும் சேவை சாதிக்கின்றனர். இடது புறம், காவிரி தாயார் மண்டியிட்டு சேவிக்கிறாள். உற்சவப் பெருமாளுக்கு முன்புறம் கன்றும் பின்புறம் பசுவும் அமைந்துள்ள\r\nபேரழகு சொல்லி முடிக்க முடியாது.\r\n\r\nகம்பர்\r\n\r\nகம்பராமாயணம் இயற்றிய கம்பன் பிறந்த ஊர். கோபுரத்தின் உட்புறம், கம்பனும் அவர் மனைவியும் சிலைவடிவதில் உள்ளனர். அருகில் உள்ள கம்பன் மேடு என்ற இடத்தில வாழ்ந்தாக சொல்கிறார்கள். வருடம் தோறும் மிகச்சிறப்பாக கம்பன் விழா கொண்டப் படுகிறது.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nகோகுலத்தில் கண்ணன், கோபாலர்களுடன் பசுக்களை மேய்த்துக் கொண்டிருந்த போது, ஒரு பசுமந்தையை, பிரம்மா கண்ணனுக்கு தெரியாமல் (என்று நினைத்து) தேரழுந்தூருக்கு ஓட்டிவர, அதை அறிந்த கண்ணன். உடனே அதே போன்ற பசுமந்தையை படைத்த்தான். தன் தவறை உணர்ந்த பிரம்மா, கண்ணன் முன் தோன்றி, தேரழுந்தூரில் கோயில் கொள்ள வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்ள, கண்ணனும் அப்படியே ஆமருவி நிரை மேய்க்கும் அமரர் கோமானாக வந்து அருளுகிறார்.\r\n\r\nப்ரஹ்லாதன், நரசிம்ம அவதாரத்தைக் கண்டு பயந்தபோது, எம்பெருமானின் சாந்தமான உருவத்தை வேண்டிய போது, சினம் குறைந்த சிங்கமாகப் பெருமாள் காட்சி தந்தும், பிரகலாதனின் அச்சம் குறையாமல் இருக்க, இத்தலத்தில் அமர்ந்துள்ள ஆமருவியப்பனாக காட்சி தந்து ப்ரஹ்லாதனின் பயத்தை போக்கினார். அதனால் மூலவர் அருகில் ப்ரஹ்லாதனும் இடம் பெற்று, நித்திய பூஜைகள் பெறுகிறான்.\r\n\r\nஇந்திரன் ஒரு வைரமுடியினையும் ஒரு விமானத்தையும், கருடனிடம் கொடுத்து, அவைகள் எந்தப் பெருமாளுக்கு உகந்தவைகளோ அவ்வவரிடம் சேர்ப்பிக்குமாறு வேண்ட, திருநாராயணபுரத்தில் (மேல்கோட்டை) உள்ள செல்லப் பிள்ளை பெருமாளுக்கு வைரமுடியினையும், தேவாதிராஜனுக்கு விமானத்தையும் அளித்தார். அதனால் இந்த ஸ்தல விமானம், கருட விமானம் ஆயிற்று. மேலும் எம்பெருமான் கருடனையும் தன் பக்கத்திலேயே வைத்துக் கொண்டார்.\r\n\r\nஅகத்தியரிடம் பெற்ற சாபத்தை போக்க தேரழுந்தூரில் தேவாதிராஜனைக் குறித்து காவிரி தவமிருந்து, தன்னுடைய சாபத்தை போக்கி கொண்டாள் என்று வரலாறு. இப்பெருமானை நோக்கித் தவம் இருந்த நிலையில் காவிரித் தாயார் மண்டியிட்டு மூலவர் சந்நிதியில் காட்சி அளிக்கிறாள்.\r\n\r\nவிமானத்தில் ஆகாசத்தில் பறக்கும் தவ வலிமை பெற்ற உபரிசரவசு, தன் விமானத்தின் நிழல் எதன் மேல் விழுந்தாலும் அது கருகிவிடும் என்ற வரம் பெற்று இருந்தான். அது கண்ணனின் பசுக்கூட்டத்திற்கு துன்பம் கொடுக்க, கண்ணன் அவனின் கர்வத்தை அடக்க, பறந்து கொண்டு இருந்த அவன் தேரினை பூமியில் விழ வைத்தார், அதனால் தேர் அழுந்தி, தேரழுந்தூர் என்று பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nஇதுவே வேறு ஒரு விதத்திலும் சொல்லப்படுகிறது. விமானத்துடன் ஆகாசத்தில் சஞ்சரிக்கும் தவ வலிமை பெற்ற உபரிசரவசு என்னும் அரசன் தேவர்கட்கும் ரிஷிகளுக்கும் இடையில் நடந்த ஒரு விவாதத்தில் ஒருதலைப் பட்சமாகத் தீர்ப்பளிக்க, இதனால் கோபமுற்று ரிஷிகளால் சபிக்கப்பட்டு விமானத்துடன் பூமியில் வீழ்ந்து அவன் தேர் அழுந்தி விட்டது. அதனால் இதற்குத் தேரழுந்தூர் என்ற பெயர்.\r\n\r\nசிவன் பார்வதியை பசுவாக மாற சாபம் இட்டபொழுது லட்சுமி தேவியும் பசுவாக மாறி இந்த ஸ்தலத்திற்கு வர, எம்பெருமானும் கோசகனாக (ஆ மருவி அப்பனாக) இங்கு வந்து ஆட்சி புரிகிறார்.\r\n\r\nசிறப்புகள்\r\n\r\nமார்க்கண்டேயர் இந்த எம்பெருமானை வணங்கி மோட்சம் பெற்றார் என்பது ஒரு வரலாறு.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் இந்த திவ்யதேசத்திற்கு 45 பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார். “திருவுக்கும் திருவாகிய செல்வா”  (பெரிய திருமொழி 7.7.1) என்று எம்பெருமானை போற்றுகிறார். “செங்கமல திருமகளும் புவியும் செம்பொன் திருவடியில்” (7.8.1) என்று இந்த திவ்யதேச தாயாரின் பெயர் கொண்டு ஆழ்வார் பாடியுள்ளது, தாயாரையும் சேர்த்து மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளது போல் தோன்றுகிறது. (பெரியவாச்சான் பிள்ளை மற்றும் நம் ஆச்சார்யர்கள் இவ்வாறு விளக்கம் சொல்லவில்லை). Sri Senkamala Valli Devādhirājan Aamaruviappan Chozha Nādu Maayavaram TamilNadu Nindra (Standing) East Garuda Dharsana, Cauvery Pāncharāthram Vadakalai ஸ்ரீ செங்கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ ஆமருவியப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.046475,79.579483 7:00 a.m. to 12:00 noon 4:00 p.m. to 8:30 p.m. ",
                "number": 23,
                "name_ta": "திருவழுந்துர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Maayavaram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvazhundur"
                ]
            },
            {
                "id": 45,
                "title": "Thiru Sirupuliyur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000O",
                "url": "/divya-desam/thiru-sirupuliyur/",
                "content": "24 திருசிறுபுலியூர் Chirupuliyur Chirupuliyur This Divya Desam is known for its unique combination of humility and grandeur. Though the place may seem small in comparison to others, the Lord’s compassion is boundless, earning Him the name \"Arulmakadal\" (Ocean of Mercy).\r\n\r\nLocated near Kollumangudi on the route from Mayiladuthurai to Peralam, this beautiful temple is nestled amid scenic fields. The Lord graces the sanctum in a reclining posture (Sayana), offering a serene and divine experience, especially during a full moon evening (Pournami) without any artificial lighting, enhancing the natural beauty.\r\n\r\n### Special Features and Deities\r\n\r\n- **Adisesha Shrine:** This place is known for remedies related to Naga Dosham (snake afflictions). Offering milk payasam to Adisesha is considered auspicious.\r\n\r\n- **Garuda Shrine:** This is the place where Garuda received a blessing. The temple features a shrine for Garuda below ground level and a shrine for Adisesha at an elevated level.\r\n\r\n- **Vyagrapada and Patanjali:** These sages attained moksha here, and their images are present near the Lord’s feet in the sanctum.\r\n\r\nWithin the temple complex, you can find shrines for Garudāzhwar, Vishvaksena, Āndāl, Bala Anuman, Thirumamagal Thayar, and āzhvārs.\r\n\r\n### Sthala Purana\r\n\r\nOnce, a debate arose between Garuda and Adisesha about who was greater. To resolve this, Adisesha performed penance at the temple tank of this Divya Desam. Pleased, the Lord appeared here in the reclining posture (Pala Sayana) on an auspicious Ekadashi in the month of Māsi, taking Adisesha as His bed.\r\n\r\nVyagrapada, a sage who performed penance in Chidambaram and sought moksha from Nataraja, was guided by a Shiva Lingam to follow a tiger (as he was granted the power of tiger's legs for speed). This led him to this Divya Desam, where he attained moksha due to the Lord’s grace, thus giving the place the name \"Sirupuliyur.\"\r\n\r\n### āzhvārs' Connection\r\n\r\n- **Thirumangai āzhvār:** He composed verses for this Divya Desam, expressing dissatisfaction with the small form of the Lord here but was reassured by the Lord that His larger form could be seen in Thirukannamangai.\r\n\r\n- **Nammazhwar:** He sang about the Lord residing both in the reclining form in this temple and in his heart, indicating the Lord’s omnipresence and intimate connection with His devotees.\r\n\r\nThis Divya Desam thus stands out not only for its scenic beauty and spiritual significance but also for the intimate experiences and divine visions it offers to the devotees who visit. திவ்யதேசத்தின் பெயரில் தான் சிறியது இருக்கிறதே தவிர, எம்பெருமானின் கருணையில் மிகப்பெரிய கடல். ஆம், எம்பெருமானின் திருநாமம், அருள்மாகடல்.\r\n\r\nமயிலாடுதுறையில் இருந்து பேரளம் செல்லும் வழியில் கொல்லுமாங்குடி அருகில் இந்த திவ்யதேசம் இருக்கிறது. சுற்றிலும் அருமையான வயல்வெளிகளுக்கு இடையே அழகான திவ்யக்ஷேத்திரம். அதைவிட அழகான சிறிய திருவுருவில் சந்நிதியில் சயனத்தில் எம்பெருமான். \r\n\r\nஆதிசேஷனுக்கு தனி சன்னதி உள்ளது. இந்த ஸ்தலம் நாகதோஷங்கள் நீங்க சிறப்பான ஒன்று. பால் பாயசம் நிவேதனம், ஆதிசேஷனுக்கு செய்வது சிறப்பு.\r\n\r\nகருடனுக்கு அபயமளித்த இடம். இங்கு பூமிக்கு கீழ் கருடனுக்கு சன்னதியும், உயர்ந்த இடத்தில் ஆதிசேஷனுக்கு சன்னதியும் உள்ளன.\r\n\r\nஇத்தலத்தின் எம்பெருமானை பூஜித்து மோக்ஷம் அடைந்த வியக்கிரபாதர் எம்பெருமானின் திருவடிகளுக்கு அருகிலேயே உள்ளார். பதஞ்சலியும் எம்பெருமான் சன்னதியில் உள்ளார்.\r\n\r\nகருடாழ்வார் சன்னதி, உள் திருச்சுற்றில் விஷ்வக்சேனர், மூலவர் சன்னதி, வெளித்திருச்சுற்றில் ஆண்டாள் சன்னதி, பால அனுமார் சன்னதி, திருமாமகள் தாயார் சன்னதி, ஆழ்வார் சன்னதி ஆகியவை உள்ளன.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nஒரு சமயம் கருடனுக்கும், ஆதிசேஷனுக்கும் யார் பெரியவர் என்று வாக்கு வாதம் ஏற்பட்டது. இதைக் குறித்து ஆதிசேஷன் இந்த க்ஷேத்திர குளக்கரையில் தவம் புரிந்தார். எம்பெருமான் மகிழ்ந்து ஒரு மாசி மாத சுக்லபக்ஷ ஏகாதசி அன்று இந்த ஸ்தலத்தில், பால சயனத்தில் எழுந்துஅருளினார். ஆதிசேஷனை அனந்த சயனமாக்கிக்கொண்டு குழந்தை வடிவில் சேவை சாதிக்கிறார்.\r\n\r\nவியக்கிரபாதர் என்னும் முனிவர் சிதம்பரத்தில் தவமியற்றி தனக்கு மோட்சம் வேண்டுமென்று நடராஜனிடம் கேட்க, அவர் சிவலிங்க ரூபமாக\r\nவழிகாட்ட, அவரை விரைந்து பின்பற்றுவதற்கு தாம் பெற்ற வலிமையால் விரைந்து செல்லும் புலியின் கால்களால் அவரை தொடர்ந்து, இத்தலத்திற்கு வந்து சேர்ந்து எம்பெருமானின் கருணையால் முக்தி பெற்றதால் இதற்குச் சிறுபுலியூர் என்று ஆயிற்று.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nஇத்திருத்தலத்தில், எம்பெருமான் புஜங்கசயனத்தில் மிகச்சிறிய உருவமாக இருந்ததைக் கண்டு\r\nதிருமங்கையாழ்வார் தமக்குள் குறைபட, உமது குறைதீர திருக்கண்ணமங்கையில், நமது மிகப்பெரிய உருவை காணும் என்று எம்பெருமான் அருளிச் செய்த க்ஷேத்திரம்.\r\n\r\nநம்மாழ்வார் “திருக்கடித்தானமும் என்னுடைச் சிந்தையும், ஒருக்கடுத்து உள்ளேயுறையும் பிரான் கண்டீர்” (திருவாய்மொழி 8.6.2) என்றருளிச் செய்ததுபோலே இவரும் “சிறுபுலியூர்ச் சலசயனத் துள்ளும் எனது உள்ளத்து உள்ளும் உறைவாரை” (பெரியதிருமொழி 7.9.1) என்றார். Sri Thirumāmagal Nāchiyār Arulmākadal, Salasayana Perumāl Kripā Samudra Perumāl Chozha Nādu Maayavaram TamilNadu Sayana (Reclining) South Nandavarthana Mānasa, Anandhasaras Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ திருமாமகள் ஸமேத ஸ்ரீ அருமாகடல் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.991248,79.669418 7:00 a.m. to 12:00 noon 5:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 24,
                "name_ta": "திருசிறுபுலியூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Chirupuliyur",
                "area": "Maayavaram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "South",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Sirupuliyur"
                ]
            },
            {
                "id": 46,
                "title": "Thiru Thalai Changa Nānmadhiyam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000P",
                "url": "/divya-desam/thiru-thalai-changa-nānmadhiyam/",
                "content": "25 திருத்தலைச்சங்கநாண்மதியம் Thalaichankādu Thalaichangam The history of this Divya Desam includes a notable event where the Lord appeared before Chandra (the Moon god) to relieve him from a curse. Therefore, this temple is one of the three Divya Desams known for curing Chandra Dosham, along with Thiruindaloor and Thiruvarangam, where the Chandra Pushkarani is located within the temple premises.\r\n\r\n### Unique Deity Representation\r\n\r\nIn this temple, the Lord appears in a standing posture facing east, with Chandra adorning His head similar to Shiva. This unique representation, combined with a rare and precious conch in His hand, led to the name \"Sangam.\" Additionally, the proximity to the sea, where high-quality conchs were abundant and traded extensively, contributes to this name.\r\n\r\nThe presiding deity is called Nānnmadhiya Perumal, while the Utsava Murthy (processional deity) is known as Vensudar Perumal. The Lord, along with His consorts, appears in beautiful bronze forms, holding the splendid conch.\r\n\r\n### Sthala Purana (Temple Legend)\r\n\r\nChandra, who emerged during the churning of the Milky Ocean, appeared before Mahalakshmi and hence is considered her brother. Among the Navagrahas (nine planets), Chandra holds the second position after Surya (the Sun).\r\n\r\nChandra was cursed by Devaguru (Brihaspati) for his misdeeds. He showed partiality by favoring Rohini, one of his 27 Nakshatra (star) wives, leading to a curse from their father, Daksha. This curse caused Chandra to wane gradually. To seek relief, Chandra performed penance as instructed by Lord Vishnu, bathing in the Pushkarani tanks of Thiruindaloor and Thiruvarangam, and finally received the Lord's grace at this Divya Desam.\r\n\r\n### āzhvārs' Connection\r\n\r\nThe name of the Lord in this temple is particularly delightful, as several āzhvārs (saint poets) have compared His divine face to the cool and soothing moonlight. Āndāl in Tiruppavai (verse 22), Nammazhwar in Thiruvaimozhi (8.2.10), and Periyazhwar in his verses have poetically described the Lord's face as being akin to the moon's radiance.\r\n\r\nThirumangai āzhvār has sung two pasurams (verses) in praise of this temple. Āndāl's verse in Tiruppavai (1), which describes the Lord's face as \"like the moon,\" can be fittingly associated with the Lord of this Divya Desam, although our Acharyas (spiritual teachers) have not explicitly stated this connection.\r\n\r\nThis temple, with its unique attributes and historical significance, stands as a testament to the divine grace and the spiritual experiences it offers to its devotees. சந்திரனுக்கு உண்டான சாபத்தைத் தீர்த்து இவ்விடத்தில் எம்பெருமான் சந்திரனுக்கு காட்சியளித்ததாக சரித்திரம். அதனால், சந்திர தோஷம் தீர்வதற்கான திவ்யதேசங்களில் இதுவும் ஒன்று. மற்ற இரண்டு, திருஇந்தளூர், மற்றும் திருவரங்கம். திருவரங்கம் கோயில் உள்ளேயே சந்திர புஷ்கரணி உள்ளதை நினைவில் கொள்ளவும்\r\n\r\nஇந்த திருத்தலத்தில், எம்பெருமான், சந்திரனை தலையில் சூடி, சிவன் போல், கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nவிலை மதிப்பற்ற சங்கு ஒன்றை இந்த எம்பெருமான், ஏந்தி கொண்டு இருப்பதால் சங்கம் என்ற பெயர் வந்தது என்பர்.  இந்த திருத்தலத்தின் அருகில் கடல் இருப்பதாலும், அங்கு அந்த காலத்தில் உயர்ந்த சங்குகள் கிடைத்து அவை அதிகமாக வாணிகம் செய்யப் பட்டதால் இந்த பெயர் ஏற்பட்டது என்று சொல்வதுண்டு.\r\n\r\nமூலவர், நாண்மதிய பெருமாள் என்றும், உற்சவர் வெண்சுடர் பெருமாள் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள். எம்பெருமானும் தேவிமார்களுடன் மிகப் பேரழகுடன் செப்பு மூர்த்திகளாக எழுந்தருளி உள்ளனர்.  கையில் ஏந்தி உள்ள சங்கும் மிகவும் பேரழகு வாய்ந்தது.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nசந்திரன், தேவர்களும், அசுரர்களும் பாற்கடலை கடைந்த போது, மகாலட்சுமிக்கு முன் தோன்றியவர், அதனால், சந்திரன் லட்சுமியின் சகோதரன் ஆகிறார். நவகிரஹங்களில் சூரியனுக்கு அடுத்தபடியாக உள்ளவன்.\r\n\r\nசந்திரன் தான் செய்த தவற்றினால் தேவகுருவால் சாபமிடப்பட்டான். சந்திரன், தான் எல்லோரிடமும் ஒரேபோல் அன்பு செலுத்துவதாக கூறியத்திற்கு மாறாக, தான் விரும்பி திருமணம் புரிந்துகொண்ட 27 நட்சத்திர மனைவிகளில் ரோகிணி என்ற ஒரு தேவிக்கு மட்டும், அதிக அன்பு செலுத்தி வந்தான். அதனால், நட்சத்திர மனைவிகளின் தந்தையான தக்கன் என்பவன் சந்திரன் தினமும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தேய்ந்து போக சாபமிட்டான். இந்த இரண்டு சாபங்களில் இருந்து விடுபட, சந்திரன், திருமாலிடம் வேண்டி அவர் சொல்படி, திருவரங்கம், திருஇந்தளூர் புஷ்கரணிகளில் ஸ்னானம் செய்து, பின் அருள் பெற்ற இடம் இத்திருத்தலம் ஆகும்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு அமைந்துள்ள பெயர் மிகவும் ரசிக்கத்தக்கதாகும். எம்பெருமானின் திருமுகத்தை தண் என்னும் குளிர்ச்சியான சந்திர ஒளிக்கு ஒப்புமையாக பல ஆழ்வார்கள் கூறியுள்ளார்கள்.\r\n\r\nதிங்களும் ஆதித்தியனும் எழுந்தாற்போல் என்று திருப்பாவை (22) ஆண்டாளும்,  பல் நெடும் சூழ் சுடர் ஞாயிற்றொடு, பால் மதியேந்தி, என்று நம்மாழ்வாரும் (திருவாய்மொழி 8.2.10) , “திரைநீர்ச் சந்திர மண்டலம் போல் செங்கண்மால் கேசவன்” எனறு பெரியாழ்வாரும் (பெரியாழ்வார் திருமொழி, 1.8.10), சலம் பொதி உடம்பின் தழல் உமிழ் பேழ்வாய்ச் சந்திரன் வெங்கதிர் அஞ்ச, மலர்ந்தெழுந்த அணவு மணிவண்ண உருவின் மால் புருடோத்தமன் என்று பெரியாழ்வாரும் (பெரியாழ்வார் திருமொழி, 4.7.2), பாடியதில், சந்த்ர சூரிய ஒளிக்கற்றை எம்பெருமானின் திருமுகமண்டலத்திற்கு ஒப்பு சொன்னாற்போல், இங்கே, அதையே திருநாமமாக சூடிக்கொண்டுள்ளார்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் இரண்டு பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n\r\nஆண்டாள், திருப்பாவை (1) பாசுரத்தில், கதிர்மதியம் போல் முகத்தான் என்று பாடியுள்ளது இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானுக்கு பொருத்தமாக உள்ளது என்று எண்ணி அனுபவிக்கலாம், நம் ஆச்சார்யர்கள் கூற்று அப்படி இல்லை. Sri Thalaichanga Nāchiyār Nānmadhiya Perumāl, Vensudar Perumāl Viyomjodhipirān (Vensudarpirān, Lokanāthan) Chozha Nādu Maayavaram TamilNadu Nindra (Standing) East Chandhra Chandhra Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ தலைச்சங்க நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ நாண்மதியம் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.129775,79.785316 9:00 a.m. to 5:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 25,
                "name_ta": "திருத்தலைச்சங்கநாண்மதியம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thalaichankādu",
                "area": "Maayavaram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Thalai Changa Nānmadhiyam"
                ]
            },
            {
                "id": 47,
                "title": "Thiru Indhalur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000Q",
                "url": "/divya-desam/thiru-indhalur/",
                "content": "26 திருஇந்தளூர் Indalur ### The Final Divya Desam in the Pancha Ranga Kshetrams\r\n\r\nThe five Pancha Ranga Kshetrams are:\r\n\r\n1. Adi Ranga – Srirangapatnam Ranganatha\r\n2. Madhya Ranga – Srirangam Ranganatha\r\n3. Appala Ranga – Koviladi or Thirupper Nagar Appakkudathān\r\n4. Chaturtha Ranga – Thirukkudanthai Sarangapani\r\n5. Pancha Ranga – Thiruvindalur Parimala Rangan\r\n\r\n### Description of the Deity\r\n\r\nThe deity here, Parimala Rangan, is in a reclining posture (Veera Sayanam) with four arms, holding the conch (Sankha) and discus (Chakra). At His feet is River Cauvery, and near His head is River Ganga. Nearby are Chandra (Moon) and Surya (Sun), with Brahma worshipping Him from the lotus of His navel.\r\n\r\n### Unique Features of the Temple\r\n\r\nThe temple has a special mandapam called Ekadasi Mandapam. Devotees beginning their Ekadasi fast often start their day by visiting or thinking of this deity.\r\n\r\nDuring the Tamil month of Aippasi, the temple is beautifully decorated and many festivals are held. Devotees come from all over India to bathe in the Cauvery during this time. The annual Garuda Seva is a special event held on Aippasi Amavasya.\r\n\r\nThe temple features a five-tiered gopuram (tower) and spans 350 feet in length and 230 feet in width.\r\n\r\n### Sthala Purana (Temple Legend)\r\n\r\nChandra (the Moon god) performed penance here to relieve himself of curses. These curses were lifted when he bathed in the holy waters and prayed to Parimala Rangan. Because of this, the temple is known for curing Chandra Dosham.\r\n\r\nChandra is also known as Indu, and he requested that this place be named after him. Hence, the place is called Thiru Indalur.\r\n\r\nThe temple is also significant for Ekadasi fasting, as it was here that King Ambarisha was protected by Parimala Rangan from the troubles caused by sage Durvasa.\r\n\r\n### āzhvārs' Contribution\r\n\r\nThirumangai āzhvār is known for composing pasurams in a playful mood here. Once, when Thirumangai āzhvār arrived at the temple, it was already closed. He lamented, feeling that the Lord had closed the doors to avoid seeing him, and composed verses expressing his longing to see the deity.\r\n\r\nIn his verses, Thirumangai āzhvār praises the beauty and glory of Parimala Rangan and expresses his deep devotion and the pain of separation from the Lord. He questions why the Lord, who is supposed to relieve the sorrows of His devotees, would not appear before him.\r\n\r\nThirumangai āzhvār also compares the beauty of Parimala Rangan to the dazzling light of gold and speaks of the Lord's ability to captivate all who see Him. Despite knowing everything, the Lord has chosen not to show His form to āzhvār, causing āzhvār to express his anguish and longing for divine darshan.\r\n\r\nIn his yearning, āzhvār highlights the importance of the Lord’s presence and how devotees cannot bear to be separated from Him, not even for a moment. This reflects the intense devotion and love that āzhvār has for Parimala Rangan.\r\n\r\nThiruvindalur is thus a significant Divya Desam, known for its unique history, beautiful deity, and the deep devotional hymns composed by Thirumangai āzhvār. பஞ்ச ரங்க க்ஷேத்திரத்தில் இறுதியாக உள்ள க்ஷேத்திரம் இந்த திருஇந்தளூர்.\r\n\r\nபஞ்ச ரங்க க்ஷேத்திரங்கள் ஐந்து. அவை,\r\n\r\n1. ஆதி ரங்கம் – ஸ்ரீரங்கபட்டினம் ரங்கநாதன்,\r\n2. மத்திய ரங்கம் – திருவரங்கம் ரங்கநாதன்,\r\n3. அப்பாலரங்கம் – கோவிலடி அல்லது திருப்பேர்நகர் அப்பக்குடத்தான் ,\r\n4. சதுர்த்த ரங்கம் – திருக்குடந்தை சாரங்கபாணி,\r\n5. பஞ்ச ரங்கம் – திரு இந்தளூர் பரிமளரங்கன்\r\n\r\nநான்கு திருக்கரங்களுடன், சங்கு சக்கரங்களை ஏந்திக்கொண்டு மிக பெரிய திருஉருவில், ஆதிசேஷன் மேல் சயன திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார். சங்கு சக்கரத்துடன் இருப்பதால் வீர சயனம் என்று போற்றப் படுகிறார்.\r\n\r\nதிருவடியருகில் காவிரித் தாயாரும், சிரசருகில் கங்கைத் தாயாரும், வணங்குகின்றனர். . திருவடிக்கருகில் சந்திரனும், சரசுக்கு அருகில் சூரியனும் உள்ளனர். நாபிக்கமலத்தை பிரம்மன் ஆராதிப்பதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nஏகாதசி மண்டபம் ஒன்று இந்த கோவிலில் உள்ளது. ஏகாதசி விரதம் தொடங்க இருப்பவர்கள் இந்த திருத்தல எம்பெருமானை தரிசித்து / எண்ணிக்கொண்டு ஆரம்பிப்பது சிறப்பு.\r\n\r\nஐப்பசி மாதம் முழுதும் இங்கே திருவிழாக் கோலமாக இருக்கும். துலா மாதத்தில் காவிரியில் நீராட இந்தியாவிலிருந்து இங்கு பக்தர்கள் வருவர். ஆண்டுதோறும் திருஇந்தளூர் பரிமள ரங்கன் சன்னதி ஐப்பசி அமாவாசை ‌கருட‌சேவை புறப்பாடு நடைபெறும்.\r\n\r\nஐந்து அடுக்கு கோபுரம், 350 அடி நீளமும் 230 அடி அகலமும் உள்ள கோவில்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nசந்திரன் தனக்கு ஏற்பட்ட சாபங்களை போக்குதற்காக இந்த தலத்தில் எம்பெருமானைக் குறித்து தவம் இருந்து சாபம் நீங்கப் பெற்றதாகத் தல வரலாறு. இன்றும் திருஇந்தளூர் பரிமள ரங்கன் சன்னதி துலா ப்ரஹம்மோத்ஸவம் 4ம் திருநாள் காலை சந்திர ‌சாப விமோசனம் நடைபெறுகிறது.\r\n\r\nசந்திரனுக்கு இந்து என்ற ஒரு பெயர் உண்டு. தனக்கு சாபம் தீர்த்த இத்தலம் தனது பெயராலேயே அழைக்கப்பட வேண்டும் என்று வேண்ட, அதுவே திரு இந்தளூர் என்று ஆயிற்று.\r\n\r\nஏகாதசி விரதத்தின் சிறப்பு இந்த உலகத்திற்கு தெரிய உதவும் திருத்தலம். ஏகாதசி விரதம் இருந்த அம்பரீஷன் என்ற மன்னவனுக்கு தேவர்கள் துர்வாச முனிவர் மூலம் கொடுத்த தொந்தரவுகளில் இருந்து பரிமள ரங்கநாதன் காப்பாற்றியதாக சொல்வார்கள்.\r\n\r\nமக்கள் தங்கள் பாவங்களைப்போக்கி கொள்ள புண்ணிய நதிகளுக்கு சென்று நீராடி வருவார்கள். அந்த பாவங்கள் தீர, அந்த புண்ணியநதிகள், துலா மாதத்தில் (தமிழ் மாதம் ஐப்பசி) காவிரி நதியில் நீராடி தங்கள் புனிதத் தன்மையை புதுப்பித்துக் கொள்வார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கைஆழ்வார் ஆண் பாவத்தில் ஊடல் பாசுரங்கள் பாடியுள்ள ஒரே ஸ்தலம்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இத்தலத்திற்கு வந்தபோது பூஜைகள் முடிந்து கோவில் பூட்டப் பட்டுவிட்டது. தான் வருவதற்குள் எம்பெருமான் கதவுகளை மூடி கொண்டாரே என்று திருமங்கையாழ்வார், அவரை “வாழ்ந்தே போம் நீரே” என்று பாடியுள்ளார்.\r\n\r\n“சிந்தை தன்னுள் நீங்காது இருந்த திருவே, மருவினிய மைந்தா” என்று விளித்து, ஆழ்வார் எம்பெருமானின் அடிமை என்று தெரிந்திருந்தும் அவருக்கு காட்சி கொடுக்காது கதவுகளை மூடி கொண்டார் என்றும், ஆழ்வார், பரிமளரங்கனைக் காண ஆசைப்பட்ட போது, அப்படி செய்தான் என்ற பழிச்சொல் அவனுக்கு வந்து சேரும் என்றும் ஆகவே தனக்கு காட்சி கொடுக்க வேண்டும் என்றும் ஆழ்வார் பிரார்த்திக்கிறார்.\r\n\r\nதனக்கு பழிச்சொல் வருவது பற்றி ஆழ்வார் கவலைப்பட வேண்டாம் என்று எம்பெருமான் சொல்ல, எம்பெருமானால் தாங்க முடியாதபடி அவனின் பக்தர் மீது பழிச்சொல் வரும், என்று ஆழ்வார் கூறுகிறார்.\r\n\r\nஆழ்வார், எம்பெருமான் புலப்படாது செல்லச் செல்ல மேலும் வளர்ந்து கொண்டே வருகிறது என்று சொல்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானடைய ஸர்வஜ்ஞத்வத்திற்கும் (எல்லாம் தெரிந்தவர்) ஸர்வ சக்தித்வத்திற்கும் (எதையும் செய்ய முடியும்) குறை கூறுவது போல் இருந்தாலும், ஆழ்வாரின் விளக்கங்களை எம்பெருமான் மேலும் மேலும் கேட்க விரும்புகிறார்.\r\n\r\nஆழ்வார் திவ்யதேசங்களை சுற்றி திரிகிறார் என்பது எம்பெருமானுக்கும் தெரியும். அப்படி இருந்தும், ஆழ்வாருக்கு பொன்னின் ஒளியைக் காட்டிலும் சிறப்பாக உள்ள அவனின் வடிவழகைக் காட்டாமல் இருப்பதை எடுத்து உரைக்கிறார்.\r\n\r\nபரமபதத்தில் நித்திய சூரிகளுக்கு காட்சி கொடுக்கும் பேரழகை, இந்த உலகத்தில் உள்ளவர்களுக்கு காட்டுவதற்காகவே அர்ச்சாவதாரம் எடுத்து உள்ளார் என்றும் இந்தளூரிலும் அப்படியே இருந்தாலும், தனக்கு நடையழகு காட்டாமல் இருப்பது குறித்தும் கேள்வி எழுப்புகிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு எல்லா விஷயங்களும் தெரிந்து இருந்தும், ஆழ்வாரையும் எல்லா பக்தர்களைப்போல் தன்னையும் எண்ணிவிட்டார் என்றும், பரதன் போல் 14 ஆண்டுகளோ, சீதா பிராட்டியைப்போல் ஒரு மாதமோ பெருமாளை பிரிந்து இருக்க முடியும் என்ற தன்மை இல்லாதவராய், ஒரு நொடி பொழுதும் பிரிய மாட்டாத தன்மையுடைவர் ஆழ்வார் என்றும் சொல்கிறார். Sri Parimala Ranga Nāyaki (Chandra Sāba Vimochana Valli, Pundarika Valli) Parimala Ranganāthan, Maruviniya Maindan, Sugandavana nāthan Parimala Ranganāthan Chozha Nādu Maayavaram TamilNadu Sayana (Reclining) East Vedhachakra Indhu Thenkalai ஸ்ரீ சந்திரசாபவிமோசனவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ சுகந்தவன பரிமளரங்கநாதய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.109836,79.646179 6:00 a.m. to 12:00 noon 4:30 p.m. to 9:00 p.m.",
                "number": 26,
                "name_ta": "திருஇந்தளூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Maayavaram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Indhalur"
                ]
            },
            {
                "id": 48,
                "title": "Thiruk Kāvalampādi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000R",
                "url": "/divya-desam/thiruk-kāvalampādi/",
                "content": "27 திருகாவளம்பாடி Thiru Nāngur Kavalambadi ### Thirunangur Divya Desams\r\n\r\nThe eleven Divya Desams in Thirunangur are:\r\n\r\n1. **Thirukkavalampadi**\r\n2. **Thiruarimeya Vinnagaram**\r\n3. **Thiruvanpurushothamam**\r\n4. **Thiruchhemponsey Koil**\r\n5. **Thirumanimadakkovil**\r\n6. **Thiruvaikunta Vinnagaram**\r\n7. **Thiruthevanar Thogai**\r\n8. **Thiruthetriyambalam**\r\n9. **Thirumanikoodam**\r\n10. **Thiruvellakkulam**\r\n11. **Thirupparthanpalli**\r\n\r\n### Thirunangur Garuda Sevai\r\n\r\nEvery year, the day after Thai Amavasya, the eleven deities from these Divya Desams are brought together in a grand Garuda Sevai (procession) at the Narayana Perumal Temple, also known as Manimadakkovil. Thirumangai āzhvār performs mangalasasanam (praising and invoking blessings) for each of the eleven deities. Following this, Manavala Mamunigal performs mangalasasanam for Thirumangai āzhvār. This spectacular Garuda Sevai attracts a large gathering of devotees who believe that Thirumangai āzhvār circumambulates the fields of Thirunangur, ensuring abundant crop yields.\r\n\r\n### Alternate Names and Historical Significance\r\n\r\nThirunangur is also known by various names such as Purasangadu, Palasavana Kshethram, Mathangacharam, Nagapuri, and Ubhaya Kaveri Mathimam. \r\n\r\n### Thirunangur Sthala Purana (Temple Legend)\r\n\r\nDaksha, the father of Parashakti, once performed a yajna (sacrificial ritual) but did not invite Shiva. Parvati attended the yajna and confronted Daksha, who insulted Shiva further. Enraged, Parvati cursed Daksha and destroyed the yajna, returning to Shiva. Shiva, unable to contain His anger, performed the fierce Rudra Tandava dance in the Ubhaya Kaveri Mathimam, causing the emergence of numerous Shiva forms from His matted locks each time His hair touched the ground. The Devas and Rishis, fearing a great catastrophe, sought protection from Maha Vishnu. Vishnu descended from Vaikunta and stopped the fierce dance, appearing as eleven forms of Himself to mirror the eleven forms of Shiva. These eleven forms of Vishnu are the deities of the eleven Thirunangur Divya Desams.\r\n\r\n### The Eleven Temples and Their Deities\r\n\r\n1. **Thirukkavalampadi** – Gopalakrishna with Rukmini and Satyabhama (Dwarakadeesan)\r\n2. **Thiruarimeya Vinnagaram** – Kudamadu Koothar (Govardhanagiri Krishna)\r\n3. **Thiruvanpurushothamam** – Purushothaman (Ayodhya Chakravarti Thirumagan)\r\n4. **Thiruchhemponsey Koil** – Perarulalan (Urayur Azhal Arangan)\r\n5. **Thirumanimadakkovil** – Narayana Perumal (Badrinath Narayanan)\r\n6. **Thiruvaikunta Vinnagaram** – Vaikuntha Nathan (Paramapadam Narayanan)\r\n7. **Thiruthevanar Thogai** – Madhava Perumal (Thiruvadanthai Lakshmi Varaha Perumal)\r\n8. **Thiruthetriyambalam** – Ranganatha Perumal (Srirangam Ranganathan)\r\n9. **Thirumanikoodam** – Varadaraja Perumal (Kanchi Devaperumal)\r\n10. **Thiruvellakkulam** – Srinivasan (Tirupati Srinivasa Perumal)\r\n11. **Thirupparthanpalli** – Parthasarathi (Kurukshetra Parthasarathi)\r\n\r\n### Unique Features of Thirukkavalampadi\r\n\r\nThirukkavalampadi is the place where Krishna planted the Parijata tree for Sathyabhama. Kavalam means a garden full of flowers, which Krishna prefers. This place is considered as dear to Him as Dwaraka.\r\n\r\n### Thirukkavalampadi Sthala Purana\r\n\r\nAfter defeating Narakasura with Sathyabhama, Krishna retrieved the stolen items from Indra and Varuna and returned them. Sathyabhama requested the Parijata flower from Indra's garden. When Indra refused, Krishna fought with him and destroyed his garden. Searching for a place resembling Dwaraka, Krishna found Thirukkavalampadi and settled there as one of the eleven deities who arrived from Dwaraka.\r\n\r\n### Contributions of āzhvārs\r\n\r\nThirumangai āzhvār composed ten pasurams (hymns) in praise of this deity. His birthplace, Thirukkuraiyalur, and the Mangai Madam where he performed dhadiyaradhanam (offering food to devotees) are near this Divya Desam.\r\n\r\nThirumangai āzhvār praised the deity by calling Him \"Madavaral Mangai\" (Periya Thirumozhi 4.6.5), highlighting His divine consort.\r\n\r\nThirunangur thus holds a significant place in the Vaishnavite tradition, both for its historical legends and for the deep devotion expressed by āzhvārs in their hymns. திருநாங்கூர் திவ்யதேசங்கள் பதினொன்று. அவை\r\n\r\n     1. திருக்காவளம்பாடி            \r\n     2. திருஅரிமேய விண்ணகரம்     \r\n     3. திருவண்புருடோத்தமம்        \r\n     4. திருச்செம்பொன் செய்கோவில்  \r\n     5. திருமணிமாடக்கோவில்        \r\n     6. திருவைகுந்த விண்ணகரம்\r\n     7. திருத்தேவனார்த் தொகை\r\n     8. திருத்தெற்றியம்பலம்\r\n     9. திருமணிக்கூடம்\r\n     10. திருவெள்ளக்குளம்\r\n     11. திருப்பார்த்தன் பள்ளி\r\n\r\nஒவ்வொரு ஆண்டும் தை அமாவாசைக்கு மறுநாள் திருநாங்கூரில் இந்த 11 பெருமாள்களும் கருட சேவையில் மணிமாடக்கோயில் என்று அழைக்கப்படும் நாராயண பெருமாள் சன்னதியில் எழுந்தருளி திருவிழா காண்பர். இந்த 11 பெருமாள்களையும் ஒருவர் பின் ஒருவராக திருமங்கையாழ்வார் வந்து மங்களாசாசனம் செய்வார். அதன்பின் திருமங்கையாழ்வாரை மணவாள மாமுனிகள் மங்களாசாசனம் செய்வார். இந்த கண் கொள்ளா கருடசேவை திருவிழாவில் கலந்து கொள்ள, பெரும் திரளாக பக்தர்கள் கூடுவர்.\r\n\r\nஆண்டுதோறும் எம்பெருமான்களை மங்களாசாசனம் செய்ய, திருமங்கையாழ்வார் திருநாங்கூரை சுற்றி உள்ள வயல் வெளிகளில் வருவதாக பக்தர்களின் நம்பிக்கை. கருடசேவைக்கு முன் நெற் பயிர்கள் காற்றினால் சலசல என்று சப்தமிட, அந்த சத்தத்தை கேட்ட உடன் திருமங்கையாழ்வார் பிரேவேசித்து விட்டதாக பக்தர்கள் கூத்தாடுவதும் அவரால் மிதிக்கப்பட்ட வயல் வெளிகளில் மிகுந்த நெல் விளையும் என்றும் இப்பகுதியில் மக்கள் பரிபூர்ணமாக நம்புகிறார்கள்.\r\n\r\nஇந்த பகுதிக்கு புரசங்காடு என்றும், பலாசவன க்ஷேத்திரம் என்றும், மதங்காச்சரமம் என்றும், நாகபுரி என்றும் உபய காவேரி மத்திமம் என்றும் பல பெயர்கள் உண்டு\r\n\r\nதிருநாங்கூர் ஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபராசக்தியின் தந்தையான தட்சன் ஒரு யாகம் செய்தான். அந்த யாகத்திற்கு சிவனை அழைக்கவில்லை. எனவே பார்வதிதேவி நேரில் சென்று தட்சனுக்கு புத்திமதிகள் கூற அவன் சிவனை மேலும் இகழ்ந்து பேசினான். இதனால் கோபமுற்ற பார்வதி, தட்சனை சபித்து அவன் யாகத்தை அழித்துவிட்டு மீண்டும் சிவனிடம் வர, சிவன் கோபம் அடங்காமல் இவ்வுலகமே அழியும்படியாக கொடூர ருத்ர தாண்டவம், இந்த உபயகாவேரி மத்திமத்தில் வந்து ஆடினார்.\r\n\r\nஅப்பொழுது சிவனின் தலையில் உள்ள சடாமுடித் தரையில் பட்ட உடன் அதில் இருந்து ஒரு சிவன் தோன்றி நடனம் ஆட, இவ்வாறு ஒவ்வொரு முறையும் சிவனுடைய தலைமுடி தரையில் பட அதிலிருந்து ஒவ்வொரு சிவனாக தோன்ற தேவர்களும், ரிஷிகளும் பேரழிவு வந்துவிடுமோ என்று எண்ணி உலகை காக்குமாறு மகாவிஷ்ணுவிடம் வேண்டினார்கள். பரமபதத்தில் இருந்து மகாவிஷ்ணு புறப்பட்டு வரும்போது, இங்கு 11 சிவன்கள் (சிவ ரூபங்கள்) தோன்றி ஆடிக்கொண்டிருக்க, அவனை கண்டதும், சிவன் தனது கொடூரமான தாண்டவத்தை நிறுத்தி தன்னை போல் 11 திருமால்களாக காட்சி அளிக்கவேண்டும் என்று வேண்டினார். அர்ச்சாவதார மூர்த்திகளாக உள்ள 11 பெருமாள்களை பரமபதநாதன் நினைத்த மாத்திரத்தில் இங்கு வந்து எழுந்தருளினர். சிவன், மஹாவிஷ்ணுவை, ஏகாதச மூர்த்தியாக காட்சி தரவேண்டும் என்று விண்ணப்பிக்க, அவரும் அப்படியே அருளினார். அந்த 11 பெருமாள்கள் நின்ற இடந்தான் இந்த 11 திருநாங்கூர் திவ்யதேசங்கள் ஆகும்.\r\n\r\nதிருநாங்கூர் 11 கோவில்கள் மற்றும் வந்து சேர்ந்த 11 பெருமாள்கள்\r\n\r\n1. திருக்காவளம்பாடி கோபாலகிருஷ்ணன் பாமா ருக்மணியுடன் - துவாரகை துவாரகதீசன்\r\n2. திருஅரிமேயவிண்ணகரம் குடமாடு கூத்தர் - கோவர்த்தனகிரி கிருஷ்ணன்\r\n3. திருவண்புருடோத்தமம் புருஷோத்தமன் - அயோத்தி சக்ரவர்த்தி திருமகன்\r\n4. திருசெம்பொன்செய் கோயில் பேரருளாளன் - உறையூர் அழகிய மணவாளன்\r\n5. திருமணிமாடக் கோவில் நாராயணப்பெருமாள் - பத்ரிநாத் நாராயணன்\r\n6. திருவைகுந்தவிண்ணகரம் – வைகுண்ட நாதன்\tபரமபதம் நாராயணன்\r\n7. திருத்தேவனார்த் தொகை கீழச்சாலை மாதவப்பெருமாள்\t- திருவடந்தை லக்ஷ்மிவராஹ பெருமாள்\r\n8. திருதெற்றியம்பலம் ரங்கநாத பெருமாள் - ஸ்ரீரங்கம் திருவரங்கநாதன்\r\n9. திருமணிக்கூடம் வரதராஜப்பெருமாள்\t- திருக்கச்சி (காஞ்சி) தேவப்பெருமாள்\r\n10. திருவெள்ளக்குளம் அண்ணன்கோயில் ஸ்ரீனிவாசன் - திருப்பதி ஸ்ரீனிவாச பெருமாள்\r\n11. திருபார்த்தன்பள்ளி பார்த்தசாரதி – \tகுருக்ஷேத்திரம் பார்த்தசாரதி\r\n\r\nஇதன்பின் பதினொரு சிவரூபங்களை திருமால் ஒரு சிவரூபமாக மாற்றி, பார்வதியையும் ஏற்றுக் கொள்ள வைத்ததாக ஐதீகம்.\r\n\r\nகோவில் பற்றி\r\n\r\nசத்யபாமாவிற்கு பிடித்த பாரிஜாத மலர் செடியை பகவான் கிருஷ்ணன் நட்ட இடம் தான் இந்த திவ்யதேசத் திருத்தலமான திருக்காவளம்பாடி. காவளம் என்றால் பூஞ்சோலை என்று பொருள். இந்தமாதிரி இடங்களில் கிருஷ்ணனுக்கு பிரியம் அதிகம், துவாரகையில் இருந்து அவன் உகந்து வந்து தங்கும் இடமாக கருதப்பட்டு துவாரகைக்கு இணையாக புராணங்களில் பேசப்படுகிறது.\r\n\r\nகோவில் சிறியது என்றாலும், அழகாக உள்ளது.\r\n\r\nதிருக்காவளம்பாடி ஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nகண்ணன் சத்தியபாமாவுடன் சேர்ந்து நரகாசூரனை அழித்தான். இந்திரன், வருணன் ஆகியோரிடமிருந்து நரகாசுரன் அபகரித்த பொருட்களை அவர்களுக்கே மீட்டுக் கொடுத்தான். பின்பு இந்திரனின் தோட்டத்தில் உள்ள பாரிஜாத மலரை சத்தியபாமா கேட்க கண்ணன் இந்திரனிடம் அம்மலரைக் கேட்டான். இந்திரன் கொடுக்க மறுத்தான். எனவே சினங் கொண்ட கண்ணன் அவனோடு போர்புரிந்து அவனது பூம்பொழிலை அழித்தான். 11 எம்பெருமான்களில் ஒருவனாக\r\nதுவாரகாவிலிருந்து வந்த கண்ணபிரான் தான்  இருக்க காவளம் போன்ற பொழிலைத் தேடினான். இந்தக் காவளம் பாடியில் நின்றுவிட்டான்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் 10 பாடல்கள் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டுள்ளது. திருமங்கையாழ்வாரின் அவதார ஸ்தலமான திருக்குறையலூர் மற்றும் அவர் வைணவ அடியார்க்கு ததீயாராதனம் (அன்னதானம்) நடத்திய மங்கை மடம் இந்த ஸ்தலத்திற்கு மிகவும் அருகில் உள்ளது.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார், நாச்சியாரின் இனிய தமிழ் திருநாமமான “மடவரல் மங்கை” என்பதை மடவரல் மங்கை தன்னை மார்வகத்து இருத்தினானே (பெரிய திருமொழி 4.6.5) என்று பாடி உள்ளார். Sri Madavaral Mangai Sri Gopāla krishnan, Raja Gopālan Kannan, Raja Gopālan Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Svaymbu Thadamalar Poigai Thenkalai ஸ்ரீ மடவரல்மங்கை ஸமேத ஸ்ரீ கோபாலக்ருஷ்ணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.192092,79.796143 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 27,
                "name_ta": "திருகாவளம்பாடி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruk Kāvalampādi"
                ]
            },
            {
                "id": 49,
                "title": "Thiruk Kāzhi Srirāma Vinnagaram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000S",
                "url": "/divya-desam/thiruk-kāzhi-srirāma-vinnagaram/",
                "content": "28 திருக்காழிச்சீராம விண்ணகரம் Sirkāzhi Shriramavinnagaram The deity in this Divya Desam, known as Thadalan, is unique for His pose with His left leg lifted, reminiscent of the Trivikrama (Vamana) avatar. This represents the moment when He measured the entire universe with His steps, with His right foot covering the earth and His left foot covering the heavens. This imagery invites devotees to reflect on the majesty of His cosmic measurements and His divine inquiry to Mahabali about where to place His third step.\r\n\r\nThe name Thadalan, meaning 'one who measured with His foot,' is derived from the legend of Trivikrama, emphasizing His act of measuring all worlds with His divine feet.\r\n\r\n### Vamana Avatar Depiction\r\n\r\nIn the fore mandapam, the deity is also depicted in the Vamana avatar, holding an umbrella in one hand and accepting alms with the right hand, adorned with a Shaligram mala.\r\n\r\n### Significance of the Temple\r\n\r\nThis temple is considered auspicious for purchasing land and conducting worship. It is also one of the six Divya Desams known as Vinnagaram, named after Vaikunta. These include:\r\n\r\n1. **Thiru Vinnagar (Oppiliappan Koil)**\r\n2. **Nandipura Vinnagaram (Nathan Koil)**\r\n3. **Kazhi Cheerama Vinnagaram (Seerkazhi Thirivikrama Perumal)**\r\n4. **Arimeya Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Kudamadu Koothan Koil)**\r\n5. **Vaikunta Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Vaikunta Nathan Koil)**\r\n6. **Parameshwara Vinnagaram (Paramapada Nathan, Kanchipuram)**\r\n\r\n### Sthala Purana\r\n\r\nAccording to legend, Brahma became arrogant about his longevity. Sage Romasa performed severe penance here, and Vishnu, pleased with his devotion, declared that a hair from Romasa’s head would fall each year, reducing Brahma's lifespan. This humbled Brahma, and Vishnu, in response to Romasa's request, manifested as Trivikrama to bless him.\r\n\r\nIn another legend, Mahabali conducted a yajna at Sidhashram, protected by Rama and Lakshmana upon Vishwamitra's request. This Sidhashram is said to be near this temple, linking it to Rama Vinnagaram.\r\n\r\n### Connection with āzhvārs\r\n\r\nThirumangai āzhvār has a fascinating connection with this temple. During a flood, an old lady protected the utsava (processional) deity by placing Him in a small pot, continuing daily worship. Thus, He earned the name \"Thavittu Panai Thadalan.\" When Thirumangai āzhvār arrived, the old lady entrusted the deity to him, and he reinstalled the deity in the temple.\r\n\r\nThirugnana Sambandar once challenged Thirumangai āzhvār to a debate at this temple. The āzhvār requested a divine icon for worship, and his disciples retrieved the Thadalan deity from the old lady. Thirumangai āzhvār’s victory in the debate resulted in Thirugnana Sambandar presenting the sacred spear to the āzhvār as an honor.\r\n\r\nThirumangai āzhvār, known for his poetic prowess, composed verses highlighting Vishnu’s avatars, showcasing his literary genius. In this temple, he referred to himself using all eight of his honorific titles in a single verse, reflecting the recognition and admiration he received.\r\n\r\n### Names Used by Thirumangai āzhvār:\r\n\r\n1. **Aalinadan**\r\n2. **Arulmāri**\r\n3. **Arattamukki**\r\n4. **Adaiyār Seeyam**\r\n5. **Kongumalar Kuzhaliyarvel**\r\n6. **Mangai Vendhan**\r\n7. **Parakalan**\r\n8. **Kaliyan**\r\n\r\nThis temple, with its historical and mythological significance, continues to be a center of devotion and celebration, reflecting the grandeur of Vishnu’s Trivikrama avatar and the deep spiritual heritage of Thirunangur. இங்கு எம்பெருமான் தனது இடதுகாலைத் தூக்கி திரிவிக்ரம கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார். வலது திருஅடிகளால் எம்பெருமான் பூவுலகத்தை அளந்ததும் இடது திருவடியால் மேலுலகத்தை அளந்தத்தையும் நினைவில் கொண்டால், எம்பெருமான் இடது கரத்தை தூக்கி மேலுலகை காட்டும் காட்சியாகவோ, மூன்றாவது அடியை எங்கே வைப்பது என்று மாவலியை கேட்பது போலவோ இருப்பதாக அனுபவித்து மகிழலாம்.\r\n\r\nதிரி விக்ரம அவதாரம் எடுத்து, தன் தாள்களால் எல்லா உலகங்களையும் அளந்ததால், இப்பெருமானுக்கு தாள் ஆளன், என்பது, தாளாளன் என்றுஆகி தாடாளன் என்ற திருநாமம் இத்தலத்து எம்பெருமானுக்கு ஆயிற்று.\r\n\r\nமுன் மண்டபத்தில், வாமன அவதாரம் எடுத்த பெருமாள், ஒரு கையில் குடையுடனும் வலது கை தானம் ஏற்கும் நிலையிலும் சாளக்ராம மாலை அணிந்து காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் உலகத்தையே ஒரு காலால் அளந்ததால், பூமி நிலம் வாங்குவதற்கு / பூஜை செய்வதற்கு உகந்த கோவில்.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களில், சில ஸ்தலங்களே (6) விண்ணகர் (வைகுந்தம்) என்ற பெயர் பெற்றுள்ளன. அவை :\r\n\r\n1. திருவிண்ணகர் (ஒப்பிலியப்பன் கோவில்)\r\n2. நந்திபுர விண்ணகரம் (நாதன் கோவில்)\r\n3. காழிச்சீராம விண்ணகரம் (சீர்காழி த்ரிவிக்ரமப் பெருமாள்)\r\n4. அரிமேய விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், குடமாடு கூத்தன் கோவில்)\r\n5. வைகுண்ட விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், வைகுண்ட நாதர் கோவில்)\r\n6. பரமேச்சுர விண்ணகரம் (பரமபத நாதன், காஞ்சிபுரம்)\r\n\r\nஇந்த கோவிலுக்கு அருகிலேயே திருஞானசம்பந்தருக்கு பார்வதி தேவி பால் ஊட்டிய சட்டைநாதர் கோவில் உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபிரம்மனுக்குத் தன் ஆயுளைப்பற்றிக் கர்வம் இருந்ததாகவும் அதனை அடக்க உரோமசர் என்னும் முனிவர் மகா விஷ்ணுவைக் குறித்து இங்கு கடுந்தவம் செய்ததாகவும் முனிவரின் தவத்தை மெச்சிய மஹாவிஷ்ணு அவர் உடம்பில் உள்ள (தலையில் உள்ள) ஒரு உரோமம் உதிர்ந்தால் பிரம்மனின் ஆயுளில் ஒரு வருடம் குறையும் என்று கூறி பிரம்மனின் கர்வத்தை அழித்தார் என்றும், முனிவரின் வேண்டுகோளுக்கு இசைந்து எம்பெருமான் அவருக்கு திரிவிக்ரம அவதாரத்தைக் காட்டி அருளினார் என்றும் வரலாறு.\r\n\r\nமஹாபலிச் சக்ரவர்த்தி யாகம் செய்த சித்தாஸ்ரமம் என்ற இடத்தில தானும் யாகம் செய்ய விரும்பி, அதற்கு எந்த இடையூறும் வராமல் காக்க, இராம இலக்குவர்களை விசுவாமித்திரன் அழைத்து வந்ததாக இராமாயணம் சொல்லும். அந்த சித்தாஸ்ரமம், பக்சார் என்று பிஹார் மாநிலத்தில் உள்ளது. அதேபோல் சித்தாஸ்ரமம் என்ற பெரியார் உள்ள இடம் இததலத்திற்கு அருகில் இருப்பதால், இது ராம விண்ணகரம் ஆயிற்று.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nஇத்திருத்தலத்திற்கும் திருமங்கையாழ்வாருக்கும் நிறைய சுவாரஸ்யமான தொடர்புகள் உண்டு. அவற்றில் சிலவற்றை நம் காண்போம்.\r\n\r\nஒரு சமயம் இத்தலம் வெள்ளத்தால் பாதிக்கப்பட்ட போது, ஒரு மூதாட்டி உற்சவப் பெருமாளை மட்டும் தவிட்டுப் பானையில் வைத்துக் காத்து தினமும் திருவாராதனம் செய்து வந்தாள்.அதனால் “தவிட்டுப் பானைத் தாடாளன்” என்ற பெயரும் எம்பெருமானுக்கு உண்டு. திருமங்கையாழ்வார் இவ்வூருக்கு வந்த சமயம், அந்த மூதாட்டி, ஆழ்வாரிடம் எம்பெருமானை ஒப்படைக்க, அவர் எம்பெருமானை இங்கே பிரதிஷ்டை செய்தார்.\r\n\r\nதிருஞான சம்பந்தர், திருமங்கையாழ்வாரை ஒரு சமயம் வாதத்திற்கு இந்த ஸ்தலத்தில் அழைத்ததாகவும், அவர் கவி பாட ஆராதன விக்ரகம் வேண்டும் என்று தெரிவிக்க அவரது சீடர்கள் மூதாட்டியிடம் இருந்து தாடாள விக்ரகப் பெருமாளை பெற்று வந்து கொடுத்ததாகவும் கூறுவர்.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலத்தில் திருஞானசம்பந்தரை, திருமங்கை ஆழ்வார் வாதத்தில் வென்றதற்காக, அவருடைய வேலை, திருமங்கையாழ்வாருக்குப் பரிசாக அளித்து கவுரவித்தது திருமங்கையாழ்வாரின் கவித்திறனை உலகிற்கு மேலும் பறைசாற்றும் ஒரு காரணமாக அமைந்தது.\r\n\r\nவாதத்தின் போது திருமங்கையாழ்வார், ஒரு குறளாய் இருநிலம் மூவடி மண்வேண்டி….. அருமறையின் திறன் நான்கும் வேள்வி ஐந்தும் அங்கங்கள் அவைகள் ஆறும் இசைகள் எழும் என்று, (பெரிய திருமொழி, 3.4.1) தொடங்கி, ஒன்று, முதல் ஏழு வரை எண்வரிசையில் பாடி, தொடர்ந்து வரும் பத்துப் பாடல்களில் திருமாலின் பல அவதாரங்களை விளக்க, ஆழ்வாரின் திறமை கண்டு வியந்த திருஞான சம்பந்தர், ஆழ்வாருக்கு விருதுகள் தகும் என்று சொல்லி திருமங்கை ஆழ்வாரின் கால்களுக்கு தண்டையும் அணிவித்து மகிழ்ந்ததுவும் இத்திருத்தலத்தில்தான்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் தன் பாசுரங்களில் பலஸ்ருதி வரும் இடங்களில், பொதுவாக தம்முடைய பட்டப்பெயர்களில், ஒன்று அல்லது இரண்டு மட்டும் இணைத்துப் பாடுவார். ஆனால் இங்கே இவரை நாலுகவிப்பெருமாள் என்று மக்கள் பாராட்டியதால், தனது 8 விருதுப்பெயர்களையும் ஒரு பாடலில் சொல்கிறார்.\r\n\r\nஅவை,\r\n\r\n1. ஆலிநாடன்\r\n2. அருள்மாரி\r\n3. அரட்டமுக்கி\r\n4. அடையார் சீயம்\r\n5. கொங்குமலர் குழலியர்வேள்\r\n6. மங்கை வேந்தன்\r\n7. பரகாலன்\r\n8. கலியன். Sri Loka Nāyaki (Mattavizhkuzhali) TriVikraman, Thādālan Trivikrama Nārāyanan Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Pushkalāvartha Sanga, Chakra Theertham Thenkalai ஸ்ரீ மட்டவிழுங்குழலி ஸமேத ஸ்ரீ தாடாளன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.240901,79.731659 7:00 a.m. to 12:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:00 p.m.    ",
                "number": 28,
                "name_ta": "திருக்காழிச்சீராம விண்ணகரம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Sirkāzhi",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruk Kāzhi Srirāma Vinnagaram"
                ]
            },
            {
                "id": 50,
                "title": "Thiru Arimeya Vinnagaram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000T",
                "url": "/divya-desam/thiru-arimeya-vinnagaram/",
                "content": "29 திருஅரிமேயவிண்ணகரம் Thiru Nāngur Arimeyavinnagaram In this holy place, everything is akin to nectar - the Lord, the goddess, and the sacred tank, all originate from nectar.\r\n\r\n### The Vanquisher of Enemies\r\nThere is a legend that the Lord has descended here to destroy the enemies of his devotees. He is known as the enemy-vanquishing Parandhaman. Those who seek victory over their foes consider this deity a boon-giver.\r\n\r\n### The Lord as Govardhan Nath\r\nHere, the same Lord who lifted the Govardhana hill resides, seated atop a pot in a divine form, displaying the dance of the pot-bearer (Kudamadu Koothan).\r\n\r\n### The Six Vaikuntha Kshetras\r\nOut of the 108 Divya Desams, only a few (six) are known as Vinnagar (Vaikuntha) Kshetras:\r\n1. ThiruVinnagar (Oppiliappan Koil)\r\n2. Nandipura Vinnagaram (Nathan Koil)\r\n3. Kazhicheerāmavinnagaram (Thiruvikrama Perumal Koil in Sirkazhi)\r\n4. Arimaya Vinnagaram (Kudamadu Koothan Temple in Thirunangur)\r\n5. Vaikuntha Vinnagaram (Vaikuntha Nathan Temple in Thirunangur)\r\n6. Parameswara Vinnagaram (Paramapadha Nathan Temple in Kanchipuram)\r\n\r\n### The Legend of Udhanga Muni\r\nAfter the Bharata war, Udhanga Muni met Krishna on the way to Dwarka. He inquired about the details of the war, and Krishna explained that Dharma had won as per destiny. Udhanga Muni, dissatisfied, reluctantly accepted this explanation and later encountered a herdsman who offered him water from a pot. Disgusted by the herdsman's appearance, the sage refused. Krishna then revealed that the herdsman was Indra, and the water was nectar, meant to be consumed by the sage, but fate had its course. The sage, realizing his error, accepted the ways of destiny. This legend is associated with this Divya Desam, where a few drops of nectar supposedly fell.\r\n\r\n### The Legend of Garuda's Mother, Vinata\r\nVinata, the mother of Garuda, was enslaved by her sister Kadru through deceit. To free his mother, Garuda sought the nectar of immortality (Amrit) from heaven. Despite bringing it back, Krishna ensured that the serpents (Kadru's offspring) did not consume it, by dancing atop the pot, thus securing freedom for Garuda's mother.\r\n\r\n### Krishna's Famous Dances\r\nKrishna's renowned dances include the pot dance (Kudamadu Koothu), the serpent dance (Kalinga Nardhanam), the dance with the Gopis (Rasaleela), and the Govardhana hill dance.\r\n\r\n### The Alwars' Devotion\r\nThirumangai Alwar sang about the Lord's victories over demons and adversaries, highlighting his role in churning the nectar for the gods, defeating Kamsa, splitting Hiranyakashipu, taking the Vamana avatar to defeat Mahabali, slaying Ravana, and vanquishing Putana. He concluded that the Lord grants victory over enemies.\r\n\r\nThe term \"Kudakkoothan\" implies dancing on pots and holding the Govardhana hill like an umbrella, as reflected in Thirumangai Alwar's Periya Thirumozhi (3.10.8). This suggests that the Alwar perceived the Lord as Govardhana Giri, who lifted the mountain to protect his devotees. இங்கு எல்லாம் அமிர்தம். எம்பெருமான், தாயார், புஷ்கரணி என்று எல்லாம் அமிர்தத்தில் தொடங்கும்.\r\n\r\nஅடியவர்களின் பகைவர்களை அழிக்கும் பொருட்டே எம்பெருமான் இங்கு எழுந்தருளியிருப்பதாக ஐதீகம். பகை நீக்கும் பரந்தாமன் என்றும் சொல்லலாம். பகைவர்களை வெல்ல நினைப்பவர்கட்கு இப்பெருமாள் ஒரு வரப்பிரசாதி.\r\n\r\nகுன்றைக் குடையாக எடுத்த கோவர்த்தன நாதனே இங்கு எழுந்தருளி குடத்தின் மீது அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் கொண்டு, குடமாடு கூத்தனாக காட்சி அளிக்கிறான்.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களில், சில ஸ்தலங்களே (6) விண்ணகர் (வைகுந்தம்) என்ற பெயர் பெற்றுள்ளன. அவை :\r\n\r\n1. திருவிண்ணகர் (ஒப்பிலியப்பன் கோவில்)\r\n2. நந்திபுர விண்ணகரம் (நாதன் கோவில்)\r\n3. காழிச்சீராம விண்ணகரம் (சீர்காழி த்ரிவிக்ரமப் பெருமாள்)\r\n4. அரிமேய விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், குடமாடு கூத்தன் கோவில்)\r\n5. வைகுண்ட விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், வைகுண்ட நாதர் கோவில்)\r\n6. பரமேச்சுர விண்ணகரம் (பரமபத நாதன், காஞ்சிபுரம்)\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஉதங்க முனிவர், பாரத போர் முடிந்து துவாரகைக்கு செல்லும் கண்ணனை வழியில் சந்திக்கிறார். கண்ணனிடம் பாரதப்போர் பற்றியும், யார் ஜெயித்தார், ஏன் ஜெயித்தார் என்று கேட்டார். கண்ணனும் எல்லாம் சொல்லி, விதியின் படி தர்மர் வென்றார் என்று சொல்லி முடித்தார். உதங்க முனிவருக்கு இதில் உடன்பாடு இல்லை, இருந்தாலும், கண்ணன் அவசரமாக செல்ல வேண்டி இருந்ததால், அவருக்கு அவர் வேண்டியபடி விஸ்வரூப தரிசனம் கொடுத்து, விடைபெற்றான்.\r\n\r\nபின் ஒரு நாள், முனிவருக்கு தாகம் எடுத்தபோது, தண்ணீர் கிடைக்காமல் போக, அங்கே வந்த ஒரு இடையன் தன்னுடைய பானையில் உள்ள தண்ணீரை கொடுக்க முயன்றபோது, முனிவர் அவனுடைய தோற்றத்தையும் சுற்றுசூழலையும் பார்த்து தண்ணீரை மறுக்கிறார்.\r\n\r\nஇடையன் சென்றபின், கண்ணன் அங்கு தோன்றி, இடையன் பானையில் வைத்து இருந்தது அமிர்தம் என்றும், விதியின் படி அது அவருக்கு கிடைக்கவில்லை என்றும், இடையன் இந்திரன் என்றும், சொல்ல, முனிவர் முன்பு கண்ணன் சொன்னதை நினைவில் கொண்டு, கண்ணனை வணங்கி விதிப்படி நடக்கும் என்பதை ஒப்புக்கொண்டார். இந்த திருத்தலத்தில் இது நடந்தது என்றும், பானையில் இருந்து ஒரு சில அமிர்தத்துளிகள் இந்த திவ்யதேசத்தில் விழுந்தன என்றும் ஒரு வரலாறு.\r\n\r\nஇன்னொரு வரலாறு\r\n\r\nகருடாழ்வாரின் தாயான வினதாவை, அவளின் தங்கையும் நாகத்தின் தாயும் ஆன கத்ரு தன்னுடைய தந்திரத்தால் அடிமையாக்கிக் கொண்டாள். அந்த அடிமைத்தன்மையில் இருந்து விடுதலையாக என்ன செய்ய வேண்டும் என்று கேட்ட கருடனிடம், கத்ரு தேவலோகத்தில் இருந்து அமிர்தம் வேண்டும் என்று சொன்னாள். கருடாழ்வாரும் தன்னுடைய திறமையால் அமிர்த குடத்தை கொண்டு வந்தார். ஆனால் அங்கு வந்த கண்ணன் அமிர்த குடத்தில் ஏறி நின்று நடனம் ஆடி நாகங்கள் அமிர்தத்தை உண்ணாமல் பார்த்துக் கொண்டான். கருடாழ்வாரும் தன்னுடைய தப்பை உணர்ந்து மன்னிப்பு கேட்க, கருடனை மன்னித்து, அவன் தாயாரையும் அடிமைத்தனத்தில் இருந்து விடுவித்தார் என்பது சரித்திரம்.\r\n\r\nகண்ணனின் பிரசித்தமான நடனங்களில் சில, இந்த குடமாடு கூத்து, காளிங்க நர்த்தனம், கோபிகைகளுடன் ராசாலீலா, குன்றமெடுத்து கோவர்த்தன நடனம் ஆடியது.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் எம்பெருமான் தேவர்களுக்காக\r\nஅமிர்தம் கடைந்து அசுரர்களை வென்றதையும், கம்சனைக் கொன்றதையும், ஹிரண்யனை இரண்டாக பிளந்ததையும், மாவலியை வாமன அவதாரம் எடுத்து வென்றதையும், இராவணனை கொன்றதையும், பூதனையை அழித்ததையும் சொல்லி, பகைவர்களை வெல்ல அருள் செய்பவர் இவரே என்று முடிக்கிறார்.\r\n\r\n“குடக்கூத்த” என்ற ஒரு சொல்லினால், குடங்கள் மேல் ஆடினான் என்றும் குன்றை குடையாய் கொண்டும் ஆடினான் என்றும் அர்த்தம் காணமுடியும். காமரூசீர் முகில் வண்ணன் காலிகள் முன் காப்பான் குன்றதனால் மழைதடுத்துக் குடமாடு கூத்தன் குலவுமிடம் (பெரிய திருமொழி, 3.10.8) என்று கூறியதால், ஆழ்வார் பிருந்தாவனத்தில் இருந்து வந்து, குன்றை குடையாய் பிடித்த கோவர்தனகிரியாக அனுபவித்தார் என்று தெரிகிறது. Sri Amrutakada Valli Kudamādukoothan Sadurpujangaludan Gopālan Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Amarndha (Sitting) East Utsrunga Kodi Theertham, Amrudha Theertham Thenkalai ஸ்ரீ அமிர்தகடவல்லி ஸமேத ஸ்ரீ குடமாடுகூத்தன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.174906,79.778976 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 29,
                "name_ta": "திருஅரிமேயவிண்ணகரம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Arimeya Vinnagaram"
                ]
            },
            {
                "id": 51,
                "title": "Thiruvann Purudothamam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000U",
                "url": "/divya-desam/thiruvann-purudothamam/",
                "content": "30 திருவண்புருஷோத்தமம் Thiru Nāngur Vanpurushothamam **Moolavar (Main Deity)** Purushothaman stands in the Thirukkolam (standing posture) alongside Sri Devi and Bhoo Devi. Purushothama Nayagi Nachiyar has a separate shrine. Ayodhya's Lord Rama is the deity who has graced this place.\r\n\r\n**Types of Men:** There are three kinds of men. One who causes suffering to others to gain pleasure for himself is an Adhaman (lowly person). One who desires everyone to be happy is a Madhyaman (mediocre person). One who desires everyone to be happy even if it causes him suffering is an Uththaman (noble person).\r\n\r\nLord Rama from Ayodhya is the supreme among these kinds of men because he took on suffering to ensure the world's happiness. Therefore, he is called Purushothaman.\r\n\r\n**This temple has three Hanuman idols:** One of them stands in front of Lord Rama's sanctum with folded hands and a closed mouth, which is unique.\r\n\r\n**Historical Legend:** The Supreme Lord, Purushothaman, who alleviates the sufferings of gods like Brahma and others, stands here with the main purpose of destroying the enemies of his devotees. It is believed that anyone who wishes to defeat their enemies will receive the Lord’s blessings here.\r\n\r\nLord Govardhananatha, who lifted the Govardhan hill, is present here in the form of Koodamadu Koothan (the Lord who dances on a pot), showing his divine leelas.\r\n\r\n**Among the 108 Divya Desams, a few places (6) are known as Vinnagar (Vaikuntam):**\r\n\r\n1. Thiruvinnagar (Oppiliyappan Koil)\r\n2. Nandipura Vinnagaram (Nathan Koil)\r\n3. Kazhi Cheerama Vinnagaram (Sirkazhi Thiruvikrama Perumal)\r\n4. Arimeya Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Koodamadu Koothan Koil)\r\n5. Vaikunda Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Vaikunda Nathan Koil)\r\n6. Parameshwara Vinnagaram (Paramapadanathan, Kanchipuram)\r\n\r\n### **Sthala Varalāru (Temple History)**\r\n\r\n**Story 1:** Sage Udanka, while traveling to Dwaraka after the Mahabharata war, met Krishna. He asked Krishna about the war, who won and why. Krishna explained everything, stating that it was fate and Dharma that led to the Pandavas’ victory. Udanka, though not entirely convinced, accepted it as Krishna had to leave urgently and gave him a divine vision.\r\n\r\nLater, when Udanka felt thirsty and could not find water, a hunter appeared with a pot and offered water. Udanka, disgusted by the hunter's appearance and surroundings, refused the water.\r\n\r\nAfter the hunter left, Krishna appeared and revealed that the water in the pot was actually amrita (nectar), and it was fate that prevented Udanka from accepting it. The hunter was Indra in disguise. Udanka, remembering Krishna’s words about fate, accepted everything with reverence. This incident took place at this sacred site, and a few drops of amrita fell here, making the place divine.\r\n\r\n**Story 2:** Vinata, the mother of Garuda, was made a slave by her sister Kadru through trickery. Garuda sought a way to free his mother and was told by Kadru that she needed amrita from heaven. Using his prowess, Garuda brought the pot of amrita. However, Krishna stood on the pot and danced, preventing the snakes (Nagas) from consuming it. Realizing his mistake, Garuda sought forgiveness. Krishna forgave him, freeing his mother from slavery. This divine play of Krishna standing on the pot, dancing, and protecting the amrita occurred here, making it sacred.\r\n\r\n**āzhvār's Hymns:**\r\nThirumangai āzhvār composed hymns envisioning the deity of this temple as Ayodhya’s Lord Rama. He sang about the Lord’s divine deeds, like churning the ocean for amrita, slaying Kamsa, tearing apart Hiranyakashipu, defeating Ravana, and lifting the Govardhan hill.\r\n\r\n**Divine Form:**\r\nIn this temple, the Moolavar (main deity) Purushothaman is seen in a standing posture along with Sri Devi and Bhoo Devi. Purushothama Nayagi Nachiyar has a separate shrine. It is believed that the deity of Ayodhya, Lord Rama, has graced this place.\r\n\r\n**Meaning of Purushothaman:**\r\nMen are categorized into three types. A person who seeks pleasure at the expense of others' suffering is Adhaman (lowly). A person who desires everyone to be happy is Madhyaman (mediocre). A person who desires everyone to be happy even at his own expense is Uththaman (noble). Since Lord Rama took on suffering for the welfare of the world, he is regarded as the supreme among men, Purushothaman.\r\n\r\n**Special Feature:**\r\nIn this temple, there are three Hanuman idols. One of them, in Lord Rama’s sanctum, stands with folded hands and closed mouth, which is unique and significant.\r\n\r\n**Temple Legend:**\r\nThe Supreme Lord Purushothaman, known for alleviating the sufferings of gods like Brahma, stands here with the main purpose of destroying the enemies of his devotees. It is believed that anyone who wishes to defeat their enemies will receive the Lord’s blessings here.\r\n\r\n**Vyakrapada Muni’s Story:**\r\nVyakrapada Muni used to collect flowers, make garlands, and offer them to the Lord daily. One day, while collecting flowers, he left his child Upa Manyu near the temple. The child started crying out of hunger. The benevolent Lord called upon the ocean of milk, and through Purushothama Nayagi, he fed the child with divine milk. He then gave darshan to the sage Vyakrapada Muni.\r\n\r\nThe ocean of milk that the Lord summoned is now the Thirupparkadal theertham, located to the north of this holy place.\r\n\r\n**āzhvār's Hymns:**\r\nThirumangai āzhvār praised the deity here as Ayodhya’s Lord Rama and sang about the Lord’s divine deeds, such as defeating Ravana, and saving devotees from their sufferings. மூலவர் புருஷோத்தமன் நின்ற திருக்கோலத்தில், ஸ்ரீதேவி, பூதேவிமார்களுடன் காட்சி அளிக்கிறார். புருஷோத்தம நாயகி நாச்சியாருக்கு தனிக்கோவில் உள்ளது. அயோத்தி எம்பெருமானே இங்கு எழுந்தருளினார்.\r\n\r\nபுருஷர்கள் மூன்று வகை. தான் இன்பம் அடைய, மற்றவனை துன்பறுத்துபவன் அதமன். எல்லோரும் இன்பமுடன் இருக்க வேண்டும் என்று விரும்புபவன் மத்யமன். தான் துன்புற்றாலும், மற்றவர் இன்பம் அடையவேண்டும் என்பவன் உத்தமன்.\r\n\r\nதான் துன்பமுற்றாலும் பரவாயில்லை, உலகம் இன்பமுற வேண்டும் என்று அவதாரம் எடுத்ததால் இவனே உத்தமன். அயோத்தி ஸ்ரீ ராமன் புருஷர்களின் உத்தமர், அதனால், புருஷோத்தமன்.\r\n\r\nஇந்த கோவிலில் மூன்று ஆஞ்சநேயர் உள்ளனர். அதில் இராமர் சந்நிதியில் உள்ள ஆஞ்சநேயர் கைகட்டி வாய்பொத்தி காட்சி அளிப்பது சிறப்பான ஒன்று.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபிரம்மா முதலான தேவாதி தேவர்களுக்கு உண்டாகும் துன்பத்தைப் போக்கி தம்மை எதிர்ப்பவர்களை அழித்து உலகத்தை ரட்சிப்பதையே முக்கிய தொழிலாகக் கொண்டவர் தாம் புருஷோத்தமன். இந்த திவ்யதேசத்தில், சிறு குழந்தைக்கும் பால் வழங்கி ரட்சித்ததை பார்க்கலாம்.\r\n\r\nவ்யாக்ரபாத முனிவர் என்பவர் எம்பெருமானுக்கு பூ பரித்து, மாலை கட்டி எம்பெருமானுக்கு சூட்டும் கைங்கர்யத்தை மேற்கொண்டிருந்தார். இக்கோவிலில் எம்பெருமானுக்கு மாலை கட்ட வந்தவர் தனது குழந்தை உபமன்யூவை உட்கார வைத்துவிட்டுப் பூப்பறிக்கச் சென்றார். குழந்தை பசியால் அழுதது. வண்புருடோத்தமன் திருப்பாற்கடலை வரவழைத்து. குழந்தைக்கு புருஷோத்தம நாயகி மூலம் பாலைப் புகட்டி அனுக்கிரஹம் புரிந்து வ்யாக்ர பாத முனிவருக்கும் காட்சி தந்தார் என்பதும் இந்த ஸ்தல வரலாறு ஆகும்.\r\n\r\nஅப்பொழுது வரவழைத்த திருப்பாற்கடல், இன்று திருப்பாற்கடல் தீர்த்தமாக இந்த திருத்தலத்தின் வடக்கே அமைந்து உள்ளது .\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானை அயோத்தி ஸ்ரீராமனாகவே பாவித்து பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார். (பெரிய திருமொழி, 4.2.1 முதல் 4.2.10) Sri PurushOtthama Nāyaki Sri PurushOtthaman Sri PurushOtthaman Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Sanjeevivikraha Thiruppārkadal Theertham Thenkalai ஸ்ரீ புருஷோத்தமநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீ புருஷோத்தமாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.178760,79.776718 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 30,
                "name_ta": "திருவண்புருஷோத்தமம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvann Purudothamam"
                ]
            },
            {
                "id": 52,
                "title": "Thiru Semponsei Koil",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000V",
                "url": "/divya-desam/thiru-semponsei-koil/",
                "content": "31 திருசெம்பொன் செய்கோயில் Thiru Nāngur Chemponseykoyil The one who bestows grace from Paramapadham is known as Arulalan. Here, he who bestows his grace upon us is called Perarulalan. This is the same beautiful Manavalan who came from Uraiyur.\r\n\r\n### **Sthala Varalāru (Temple History)**\r\n\r\nAfter the defeat of Ravana, Lord Rama consulted Sage Drudanetra on the atonement for killing a Brahmin. Following the sage’s advice, Lord Rama created a large golden cow and stayed inside it for four days. He then donated this golden cow to a Brahmin. Using the gold from this cow, the Brahmin built this temple, which is hence referred to as \"Sem Pon Sei Kovil\" or \"the temple made of pure gold.\"\r\n\r\nIt is also noted that the Lord Himself assisted in the construction of this temple.\r\n\r\n### **āzhvār's Hymns:**\r\n\r\nThirumangai āzhvār composed 10 pasurams (verses) offering his mangalasasanam (blessings) to this deity (Periya Thirumozhi 4.3).\r\n\r\nIn each pasuram, āzhvār mentions \"Nangai nan naduvul semponsei kovilin ulla\" to indicate that this temple is centrally located among the Thirunangur Divya Desams. āzhvār placed this hymn in the middle of his set, singing about five Thirunangur Divya Desams before it and the remaining five after it.\r\n\r\n**Example Hymns:**\r\n- Starting with \"Nandavilakke\" (3.8) and leading up to \"Kamba Mākadal\" (4.2), then \"Peranindhu\" (4.3) for this temple, followed by \"Matra Rasar\" (4.4) and concluding with \"Kavala Yānai Kombositha\" (4.8).\r\n\r\nIn the second pasuram, āzhvār refers to the Lord as the one who exists in all times—past, present, and future. He beautifully describes the ongoing present as \"kālak kazhivum.\"\r\n\r\nIn the ninth pasuram, āzhvār speaks of those who are steadfast in their clarity about the Lord's protection, never doubting whether he will save them or not. He praises the residents of Thirunangur for their unwavering faith and joy in the assurance that the Lord will always protect them, referring to the Lord as \"Valam kol perinbam manni nindrānai.\"\r\n பரமபதத்தில் இருந்து அருளுபவர் அருளாளன். இங்கு வந்து நமக்கு அருள் செய்பவன் பேரருளாளன். உறையூரில் இருந்த வந்த அழகியமணவாளன் இவன்.\r\n\r\nஇழந்த செல்வத்தை பெற விரும்புவோருக்கு இத்தலத்தின் எம்பெருமானை சேவிப்பது\r\nமிக்க பயனும் வெற்றியும் தரும் என்பது ஒரு நம்பிக்கை.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஇராவணவதம் முடிந்தபின் இராமபிரான், த்ருடநேத்திரர் என்ற முனிவரிடம், ப்ராஹ்மணனை வதம் செய்தால், மக்கள் என்ன பரிகாரம் செய்ய வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொண்டு, தானும் அதை செய்து மக்களுக்கு ஒரு நீதியை செய்து காட்டுகிறார்.\r\n\r\nத்ருடநேத்திரரின் ஆலோசனையின் பேரில், தங்கத்தினால் ஒரு பெரிய பசு செய்து அதற்குள் தான் ஒரு நான்கு நாட்கள் தங்கி இருந்து, பின்னர் அந்த தங்க பசுவை ஒரு பிராம்மணர்க்குத் தானம் செய்தார். அதைக் கொண்டு அந்த பிராம்மணர் இந்தக் கோவிலை கட்டியபடியால், இதற்கு செம் பொன்னால் செய்த கோவில் என்றும் செம் பொன் செய் கோவில் என்றும் கூறுவர்.\r\n\r\nஎம்பெருமானின் இந்த கோவிலை, எம்பெருமானே கட்ட உதவினார் என்பதும் ஒரு சிறிய தகவல்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் 10 பாசுரங்களால் இந்த எம்பெருமானுக்கு மங்களாசாசனம் செய்கிறார். (பெரிய திருமொழி 4.3).\r\n\r\nஒவ்வொரு பாசுரத்திலும், “நாங்கை நன் நடுவுள் செம்பொன்செய்கோயிலின் உள்ளே’ என்று சொல்வது, செம்பொன்செய்கோவில், திருநாங்கூர் திவ்யதேசங்களில் நடுவே உள்ளது என்பதை சொல்வதற்கே ஆகும். ஆழ்வாரும் பெரிய திருமொழியில் திருநாங்கூர் பதினோரு திவ்ய தேசங்களை பாடும்போது, இந்த பதிகத்தை நடுவில் வைத்து, இதற்கு முன் ஐந்து திருநாங்கூர் திவ்யதேசங்களை பாடியும், இதற்கு பிறகு மீதம் உள்ள ஐந்து திவ்யதேசங்களை பாடி உள்ளார் என்பதும் ரசிக்க வேண்டியது.\r\n\r\n“நந்தாவிளக்கே” என்று தொடங்கி (3.8) கம்ப மாகடல் (4.2) என்று ஒரு முன் ஐந்து, நடுவே பேரணிந்து (4.3) என்று இந்த ஸ்தலம், பிறகு ‘மாற்றரசர்‘ (4.4) என்று தொடங்கி “கவளயானை கொம்பொசித்த” (4..8) என்ற பின் ஐந்திணையும் நினைவில் கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஇரண்டாவது பாசுரத்தில் எம்பெருமான் “‘இறப்பு எதிர், காலக்கழிவும் ஆனாவனை ” என்று எம்பெருமான், எக்காலத்திலும் உள்ளான் என்பதை இறந்த காலத்தில் இருந்தான், நிகழ்காலத்தில் உள்ளான், எதிர் காலத்தில் இருப்பான் என்கிறார். கழிந்து கொண்டே செல்லுகிற நிகழ்காலத்தை காலக் கழிவும்’ என்று அழகாக சொல்கிறார்.\r\n\r\nஒன்பதாவது பாசுரத்தில், தெளிந்த நான்மறையோர் என்று ஆழ்வார் சொல்வது எம்பெருமான் காப்பாற்றுவானா அல்லது கைவிட்டுவிடுவானா என்று தெளிவளில்லாமல் கலங்குவது என்று இல்லாமல் எப்போதும், எங்கும், எந்த சூழ்நிலையிலும், எம்பெருமான் காப்பாற்றுவான் என்று தெளிவாக உள்ளவர்கள் வாழும் திருநாங்கூர் என்கிறார்.   இப்படிப்பட்ட தெளிவு உடையவர்களுக்கு காட்சி கொடுக்கிறோம் என்ற மகிழ்ச்சியை “வளம் கொள் பேரின்பம் மன்னி நின்றானை” என்கிறார். Sri Allimāmalar Nāchiyār Sri Perarulālan Hemarangar (Semponnarangar) Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Kanaga Hema, Kanaga Theertham Thenkalai ஸ்ரீ அல்லிமாமலர் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ பேரருளாள ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.178424,79.779678 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 31,
                "name_ta": "திருசெம்பொன் செய்கோயில்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Semponsei Koil"
                ]
            },
            {
                "id": 53,
                "title": "Thirumanimāda Koil",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000W",
                "url": "/divya-desam/thirumanimāda-koil/",
                "content": "32 திருமணிமாடக் கோயில் Thiru Nāngur Manimadakkoyil ### Badrinath Narayana\r\n\r\nOf the eleven Divya Desams in Thirunangur, it is said that Badrinath Narayana first came to this Divya Desam, transforming the four Vedas into horses to pacify Shiva.\r\n\r\nThe divine posture in which Narayana is seated in Badrinath, is also seen here.\r\n\r\nIn Badrikasramam, Sriman Narayana imparted the sacred mantra to Nara and Narayana. Thus, the Devas came here to receive the mantra as well, making this place as significant as Badri since the same deity who imparted the mantra there is present here.\r\n\r\nNarayana is seated on a lotus flower, facing east. It is said that sunlight falls on the Lord every morning throughout the year. Hence, he is sung as the ever-glowing lamp (Nanda Vilakku).\r\n\r\nThe utsavar deity is in a standing posture, holding the discus (chakra) ready to be hurled. He is also referred to as Nara Narayanan. The instance where Narayana imparted the sacred mantra to Nara and Narayana in Badri is recalled here.\r\n\r\nUnder the Lord’s pedestal is Brahma.\r\n\r\nThis temple is constructed in a multi-storied manner, hence it is called Manimadakkoil (like Thirunaraiyur).\r\n\r\nThe Garuda Seva for the eleven Thirunangur Divya Desams is held here the day after the Thai month new moon day.\r\n\r\nThere is a separate shrine for Thirukoshtiyur Nambi, one of Swami Ramanuja’s five acharyas.\r\n\r\nThere are two theerthams here: Indra Pushkarani and Rudra Pushkarani.\r\n\r\n### **Temple History**\r\n\r\nThis sacred site witnessed the history of revealing itself to eleven forms of Shiva. The Shiva temple opposite this temple, where Lord Shiva is named Madangeeswarar, faces the Vishnu temple. This history can be observed here.\r\n\r\nAnother legend states that the Moon god (Chandra) performed penance here to be relieved from a curse and was blessed at this sacred site. Not only Chandra but also his elephant, Airavata, was blessed here. The Sanskrit word “Naga” means elephant, so since the elephant Airavata was blessed here, this place is said to have been named Nangur.\r\n\r\n### **āzhvār’s Hymns**\r\n\r\nThe Vedas refer to Sriman Narayana as “Satyam Jnanam Anantam Brahma.” Thirumangai āzhvār, in Tamil, has composed the same, singing praises to the Lord as “Nanda Vilakke, Alatharku Ariyai Naranaranane” (Periya Thirumozhi 3.8.1).\r\n\r\nāzhvār also includes the divine mother Pundarikavalli in his verses, saying, “Kongu Aar Ilai Pundarikaththaval Inbam Anbodhu Anaindhitta” (Periya Thirumozhi 3.8.3), praising the Lord together with the goddess. திருநாங்கூரில் உள்ள பதினோரு திவ்யதேசங்களில், இந்த திவ்யதேசத்திற்கே முதன் முதலில் பத்ரிநாத் நாராயணன் நான்கு வேதங்களை குதிரைகளாக்கி சிவனை சாந்தப்படுத்த, வந்தார்.\r\n\r\nபத்ரியிலும் நாராயணன் என்ற பெயரிலேயே அமர்ந்த திருக்கோலம், இங்கும் அமர்ந்த திருக்கோலமே.\r\n\r\nபத்ரிகாஸ்ரமத்தில்தான் ஸ்ரீமந்நாராயணன் திருமந்திரத்தை நரநாராயணனுக்கு உபதேசித்து அருளினார். எனவே எமக்கும் அந்த மந்திரத்தை அருளவேண்டும் என்று தேவர்கள் இங்கு வந்து வேண்டுகின்றனர். திருமந்திரம் உபதேசித்த பெருமாளே இங்கு எழுந்தருளியிருப்பதால் இது பத்ரிக்குச் சமமான ஸ்தலமாக கருதப்படுகிறது.\r\n\r\nநாராயணர் தாமரை மலரின்மீது கால் பதித்து கிழக்கு முகமாக வீற்று இருக்கிறார். வருடத்தின் எல்லா நாட்களும் காலையில் சூரியஒளி எம்பெருமான் மீது வீசுகிறது என்று சொல்கிறார்கள். இதனால் எப்பொழுதும் அணையாத விளக்காக (நந்தா விளக்கு) எம்பெருமான் பாடப் படுகிறார்.\r\n\r\nஉற்சவர் நின்ற திருக்கோலத்தில், சக்கரத்தை பிரயோக சக்கரமாக தாங்கி உள்ளார். இவரை நரநாராயணர் என்றும் கூறுவதுண்டு. பத்ரிநாத் ஸ்தலத்தில், நரநாராயணனுக்கு நாராயணன் திருமந்திர உபதேசம் செய்ததை, திருநறையூர் திவ்யதேசத்தில் சொல்லி உள்ளோம் அதையும் இங்கு நினைவில் கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஸ்வாமியின் பீடத்தின் கீழ் பிரம்மா உள்ளார்.\r\n\r\nஇந்த கோவில் மாடம் போன்ற அமைப்பில் உள்ளதால் மணிமாடக்கோவில் என்று பெயர் பெற்றது. (திருநறையூரும் மணிமாட கோவில் அமைப்பு தான்).\r\n\r\nஇந்த திருக்கோவிலில் தான், திருநாங்கூர் பதினோரு கருட சேவை தை மாத அமாவாசைக்கு அடுத்த நாள் நடைபெறுகிறது.\r\n\r\nசுவாமி ராமானுஜருக்கு ஐந்து ஆச்சார்யார்களில் ஒருவரான திருகோஷ்டியூர் நம்பிக்கு இங்கு தனி சன்னதி உள்ளது.\r\n\r\nஇங்கு இரண்டு தீர்த்தங்கள். இந்திர புஷ்கரணி மற்றும் ருத்ர புஷ்கரணி என்பவை.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபதினோரு சிவன்களுக்கு காட்சி கொடுத்த சரித்திரம் இந்த திருத்தலத்தில் தான் நடந்தது. இந்த கோவிலுக்கு எதிரில் மதங்கீஸ்வரர் என்ற சிவன் கோவில் பெருமாளை பார்த்தவாறு உள்ளார். இந்த சரித்திரத்தை இங்கே காணலாம்.\r\n\r\nஇன்னொரு வரலாறு. சந்திரன் தன்னுடைய சாபம் தீர இந்த ஸ்தலத்தில் தவம் புரிந்தது அருள்பெற்றான். அவன் மட்டும் இல்லாமல், அவனுடைய ஐராவதம் என்ற யானையும் அருள் பெற்றது இந்த திருத்தலத்தில் தான். நாக என்ற சம்ஸ்க்ருத வார்த்தைக்கு யானை என்று பொருள். ஐராவதம் என்ற யானை அருள் பெற்றதால், இந்த ஊருக்கு நாங்கூர் என்ற பெயர் வந்தாக சொல்வர்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nவேதம் ‘ஸத்யம் ஞானம் அனந்தம் பிரஹ்மம்’ என்ற பிரஹ்ம ஸப்தத்தினால் ஸ்ரீமந் நாராயணனைக் கூறுகிறான். அதை அப்படியே தமிழில் திருமங்கைஆழ்வார், “நந்தா விளக்கே, அளத்தற்கு அரியாய்  நரநாரணனே (பெரிய திருமொழி 3.8.1) என்று மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n\r\nஆழ்வார், தாயார் புண்டரீகவல்லியையும் சேர்த்து “கொங்கு ஆர் இலை புண்டரிகத்தவள் இன்பம் அன்போடு அணைந்திட்ட” (பெரிய திருமொழி 3.8.3) என்று மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார். Sri Pundareeka Valli Thāyār Sri Nārāyanan, Nandhāvilakku Nārayanan, Alatharkariyān Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Pranava Indra Theertham, Rudra Thertham Thenkalai ஸ்ரீ புண்டரீகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ நந்தாவிளக்கு ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.179767,79.788261 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 32,
                "name_ta": "திருமணிமாடக் கோயில்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirumanimāda Koil"
                ]
            },
            {
                "id": 54,
                "title": "Thiru Vaikundha Vinnagaram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000X",
                "url": "/divya-desam/thiru-vaikundha-vinnagaram/",
                "content": "33 வைகுந்தவிண்ணகரம் Thiru Nāngur Vaikundavinnagaram ### A Place Equivalent to Paramapadam\r\n\r\nThis holy site is considered equivalent to Paramapadam (the supreme abode). It is a Divya Desam that offers the opportunity to worship Paramapadanathan while still in this world.\r\n\r\nAmong the 108 Divya Desams, only a few are named “Vinnagaram” (meaning Vaikunta), which are:\r\n\r\n1. Thiruvinnagar (Oppiliappan Koil)\r\n2. Nandipura Vinnagaram (Nathan Koil)\r\n3. Kazhicheerama Vinnagaram (Seerkazhi Thiruvikrama Perumal)\r\n4. Arimeya Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Kudamadukuthan Koil)\r\n5. Vaikunta Vinnagaram (Thirunangur Divya Desam, Vaikunta Nathan Koil)\r\n6. Parameswara Vinnagaram (Paramapada Nathan, Kanchipuram)\r\n\r\nThe term “Vinnagaram” refers to Paramapadam or Vaikunta. This particular Vinnagaram is uniquely referred to as Vaikunta Vinnagaram, signifying Vaikunta with two words. This is because the Lord here is believed to have descended from Paramapadam.\r\n\r\n### Presiding Deity and Temple Layout\r\n\r\nThe primary deity, Vaikuntanathan, is depicted seated on a lotus pedestal, with his right leg bent and resting on the lotus while his left leg dangles down. His left hand is placed on Ananthalwan, and his right hand rests on his right knee. His rear hands hold the conch and discus, seated in a divine posture on Adiseshan. Alongside him are Sri Devi, Bhoo Devi, and Vaikunta Valli Thayar.\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nVaikuntanathan, who resides in Paramapadam with his conch and discus, appears here in a similar seated posture at this Vaikunta Vinnagaram.\r\n\r\nTo reform a wicked demon named Himsakan, the Lord brought him here, made him drink the water from the sacred pond, and cleansed him of his evil thoughts. The demon then performed many righteous deeds and earned much merit.\r\n\r\nKing Swetaketu, who ruled righteously, later performed penance in the forest with his wife and attained Vaikunta. However, he did not receive the darshan of Paramapada Nathan. Upon consulting Narada, he learned that he had not performed enough charity and worship to the Lord while on earth. Following Narada’s advice, the king performed penance at this sacred site, where the Lord granted him the darshan of Vaikunta right here.\r\n\r\n### āzhvār’s Hymns\r\n\r\nThirumangai āzhvār has composed 10 verses praising the Lord here. He sees this deity as Narasimha, Rama, and Krishna, representing all forms of the Lord. பரமபதத்திற்குச் சமமான ஸ்தலம். இந்த உலகத்தில் இருக்கும்போதே பரமபதநாதனை தரிசிக்க வாய்ப்பு நல்கும் திவ்யதேசம்.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களில், சில ஸ்தலங்களே (6) விண்ணகர் (வைகுந்தம்) என்ற பெயர் பெற்றுள்ளன. அவை :\r\n\r\n1. திருவிண்ணகர் (ஒப்பிலியப்பன் கோவில்)\r\n2. நந்திபுர விண்ணகரம் (நாதன் கோவில்)\r\n3. காழிச்சீராம விண்ணகரம் (சீர்காழி த்ரிவிக்ரமப் பெருமாள்)\r\n4. அரிமேய விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், குடமாடு கூத்தன் கோவில்)\r\n5. வைகுண்ட விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், வைகுண்ட நாதர் கோவில்)\r\n6. பரமேச்சுர விண்ணகரம் (பரமபத நாதன், காஞ்சிபுரம்)\r\n\r\nவிண்ணகரம் என்பது பரமபதம் அல்லது வைகுந்தத்தை குறிப்பது. இந்த விண்ணகரம் மட்டும் வைகுந்த விண்ணகரம் என்று வைகுந்தத்தை இரண்டு வார்த்தைகளாலும் குறிக்கின்றது. இதற்கு காரணம் இங்கு எழுந்தருளி உள்ள எம்பெருமான் பரமபதத்தில் இருந்து வந்தவன்.\r\n\r\nமூலவர் வைகுந்தநாதன் தாமரை பீடத்தின் மீது வலது திருகாலினை மடக்கி வைத்து, இடது திருகாலினை கீழே தொங்கவிட்டு, இடது திருக்கரம் அனந்தாழ்வான் மீதும், வலது திருக்கரம் வலது திருகாலின் மீதும், பின் இரண்டு கரங்களில் சங்கு சக்கரத்துடன் காட்சி அளிக்கிறார். ஆதிசேஷன் மீது அமர்ந்த திருக்கோலம். ஸ்ரீதேவி, பூதேவி தாயார்களுடன் வைகுந்தவல்லி தாயாரும் காட்சி கொடுக்கிறார்கள்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nவைகுண்டமான பரமபதத்தில் சங்கு சக்கரங்களுடன்\r\nஎழுந்தருளியுள்ள வைகுண்டநாதனே இந்த வைகுந்த விண்ணகரத்தில் அங்குள்ளது போலவே, இங்கும் அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் எழுந்து அருளி உள்ளான்.\r\n\r\nஹிம்சகன் என்ற கொடிய அரக்கனைத் திருத்துவதற்காக எம்பெருமான் இங்கு வரச் செய்து, இங்குள்ள திருக்குளத்தின் நீரை பருகவைத்து, அவனுடைய கெட்ட எண்ணங்களை போக்கினார். பிறகு பல தர்ம காரியங்கள் செய்து நிறைய புண்ணியத்தை சம்பாதித்தான்.\r\n\r\nஸ்வேதகேது என்ற ஒரு அரசன் நல்ல வழியில் ஆட்சி செய்து, பின் தன் மனைவியுடன் காட்டில் தவம் புரிந்து வைகுந்தம் அடைந்தான். இருந்தாலும் அவனுக்கு பரமபத நாதன் தரிசனம் கிடைக்கவில்லை. நாரதரிடம் விசாரித்ததில், தாங்கள் பூமியில் இருக்கும்போது தான தர்மம் மற்றும் இறைவனுக்கு பூஜை செய்யவில்லை; அதனால் இந்த திருத்தலத்திற்கு சென்று தவம் செய்ய, எம்பெருமான் அவர்களுக்கு ஸ்ரீவைகுந்த தரிசனத்தை இங்கேயே காட்டி அருளினார்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் 10 பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார். நரசிம்மன், இராமன், கண்ணன் என்று எல்லோராகவும் இந்த எம்பெருமானை காண்கிறார். Sri Vaikundha Valli Sri Vaikundha Nāthan Thāmaraikannudayapiran Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Amarndha (Sitting) East Anandhasathyavarthaka Lakshmi, Udhanga, Virajā Theertham Thenkalai ஸ்ரீ வைகுந்தவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வைகுந்தநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.179774,79.778275 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 33,
                "name_ta": "வைகுந்தவிண்ணகரம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Vaikundha Vinnagaram"
                ]
            },
            {
                "id": 55,
                "title": "Thiruvāli Thirunagari",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000Y",
                "url": "/divya-desam/thiruvāli-thirunagari/",
                "content": "34 திருவாலி திருநகரி Thiru Nāngur Thirukkannapuram Thiruvāli and Thirunagari are two separate places situated about 5 kilometers apart. The Thiruvāli deity is not present in Thiruvāli, but in Thirunagari. Hence, both these places are considered a single Divya Desam among the 108.\r\n\r\nThiruvāli is the birthplace of Amruthakadavalli Thayar. She married Vaikunta Nathan and moved to Thirunagari.\r\n\r\nThis Divya Desam is closely associated with Thirumangai āzhvār. Just as Alwarthirunagari is significant for Nammazhwar, Thiruvāli Thirunagari is significant for Thirumangai āzhvār.\r\n\r\nThough this Divya Desam is near the Thirunangur Divya Desams, it is not one of the Thirunangur 11 Divya Desams.\r\n\r\nAfter the killing of Hiranyakashipu, to calm Narasimha's anger, Mahalakshmi came here and sat on Narasimha's right lap. The Lord embraced her, hence the place is called Thiruālindan and later shortened to Thiruvāli.\r\n\r\nTypically, deities like Lakshmi Narayana, Lakshmi Narasimha, Lakshmi Hayagreeva, and Lakshmi Varaha have Lakshmi seated on their left. Here, Lakshmi is seated on the Lord's right thigh.\r\n\r\nThis place is surrounded by five Narasimha temples, making it one of the Pancha Narasimha Kshetrams:\r\n\r\nLakshmi Narasimha in Thiruvāli\r\nYoga Narasimha in Thirunagari\r\nHiranya Narasimha in Thirunagari\r\nUgra Narasimha in Thirukurayalur (birthplace of Thirumangai āzhvār)\r\nVeera Narasimha in Mangai Madam\r\nMangai Madam, named after Kumudavalli Nachiyar, is where daily feeding (Thadiyaradhanai) was conducted for a thousand Sri Vaishnavas, as per her request. It is near Thirukurayalur.\r\n\r\nThiruvāli's Sthala Purana\r\n\r\nTo quickly bless Thirumangai āzhvār, the Lord instructed Mahalakshmi to incarnate as the daughter of Sage Poorna in Thiruvāli. She was named Amruthavalli and later married Vaikunta Nathan, who was born in Thirunagari as Vaikunta Nathan.\r\n\r\nThirunagari Temple\r\n\r\nAfter teaching the Thirumantra to Narayana in Badrinath, the Lord taught it to Thirumangai āzhvār here, making this place equivalent to Badrinath.\r\n\r\nTwo forms of Narasimha worshipped by Thirumangai āzhvār are present here.\r\n\r\nThe temple has five prakaras with gopurams of seven, five, and three tiers.\r\n\r\nThere is a separate shrine for Thirumangai āzhvār, where he is depicted with a spear given by Gnanasambandar.\r\n\r\nāzhvār's Kodimaram\r\n\r\nThirumangai āzhvār has a unique flagpost (kodimaram) for his utsavams. Only three āzhvārs have such a kodimaram—Thirumangai āzhvār in Alwarthirunagari, Nammazhwar in Sri Villiputhur, and Periyazhwar in Srivilliputhur.\r\n\r\nLord Ranganatha and His Consort\r\n\r\nRanganatha Perumal appears as a young married couple with his consort, Kalyana Ranganathan, to Thirumangai āzhvār.\r\n\r\nOn the day after Thai Amavasya, Thirumangai āzhvār and Kumudavalli Nachiyar leave Thirunagari for the 11 Garuda Seva in Thirunangur. After the seva, they visit Kumudavalli's birthplace, Thiruvellakulam, before returning to Thirunagari.\r\n\r\n\r\nHistory of Thirunagari\r\nKrutha Yuga\r\n\r\nIn the Krutha Yuga, Kardhama Prajapati, the fifth son of Brahma, performed penance here seeking Moksha from Lord Vishnu. Mahalakshmi, compassionate towards Kardhama, requested the Lord to grant him liberation. The Lord agreed but did not immediately grant Moksha. Angered by this, Mahalakshmi entered a lotus flower in the holy tank of this place.\r\n\r\nWhen the Lord came to the tank, he saw many closed lotus flowers. The Lord, whose eyes are the sun and the moon, half-closed one eye and opened the other wide. All the lotus flowers except one blossomed. Mahalakshmi was in that one flower. The Lord embraced her and performed divine service in this place. Hence, the place came to be known as Aalingana Puri (the place of embrace) and Sripuri (the place where Lakshmi resides). At that moment, Kardhama Prajapati asked for Moksha again. The Lord told Brahma's son that Moksha would only be possible in the Kali Yuga.\r\n\r\nTreta Yuga\r\n\r\nIn the Treta Yuga, the same sage was born as King Uparichara Vasu, which means one who travels in the sky. Once, while flying over Sripuri, his aircraft stopped mid-air. Understanding the greatness of this place, he performed penance here. When the Lord appeared before him, Uparichara Vasu asked for Moksha. The Lord again promised it would happen in the Kali Yuga.\r\n\r\nDvapara Yuga\r\n\r\nIn the Dvapara Yuga, King Vajrakesari ruled near the confluence of the Kaveri River. He had no children. He entrusted his kingdom to his minister's two sons, Vairamegha and Nithipalaka. Vairamegha became the crown prince, and Nithipalaka became the minister. Vajrakesari then undertook a conquest (Digvijaya) and heard about the greatness of Sripuram. He conducted a grand yagna (sacrifice) here and asked the Lord for Moksha. The Lord again said it would be granted in the Kali Yuga and then disappeared.\r\n\r\nKali Yuga\r\n\r\nIn the Kali Yuga, a chieftain under the rule of a Chola king had a son in Kuraiyalur, near Thirunagari. This boy, named Neelamegha (Neelan) due to his dark complexion, later became Thirumangai āzhvār and attained Moksha in the Kali Yuga.\r\n\r\n### āzhvār\r\n\r\nKulasekara āzhvār praised the deity of this place in one verse (Perumal Thirumozhi 8.7), referring to the Lord as the ruler of Alinagari and Ayodhya, with the blessing \"Thālelo.\"\r\n\r\nThirumangai āzhvār was born in Thirukurayalur, about 1 kilometer from Thirunagari. In ancient times, this area was a small principality known as Alinadu, where Thirumangai āzhvār, known as Neelan, ruled as a local chieftain.\r\n\r\nThiruvellakulam, located in Thirunangur, is the birthplace of Thirumangai āzhvār's consort, Kumudavalli Nachiyar. After hearing about Kumudavalli, who was raised in Thiruvāli, Thirumangai āzhvār approached her for marriage. Kumudavalli Nachiyar agreed on the condition that he must perform annadanam (food donation) for a thousand Vaishnavas daily and undergo Panchasamskara, the five purifications, like a true Vaishnava. Neelan accepted this condition and started the annadanam, using his resources initially and later resorting to robbery to continue the charitable act. Observing his struggles, Mahalakshmi prayed to the Lord to bestow grace upon him quickly. The Lord appeared in the form of a bridegroom as Alinagari Mannavalan and married the daughter of Sage Poorna, who was raised in Thiruvāli.\r\n\r\nThe Lord, known as Vayalali Mannavalan, would travel with his bride from Thirunagari to Vedarajapuram (Thirumanankollai), located about 0.5 miles from Thirunagari. During one such journey, Neelan attempted to rob the Lord. Impressed by his valor, the Lord named him Kaliyan and initiated him with the Thirumantra, revealing the ultimate destination of divine incarnations (archavatars) and accepting him into His fold.\r\n\r\nThe supreme lord of all gods, Emperuman, imparted the Thirumantra, the king of all mantras, under the banyan tree, the king of all trees, to Neelan, the king of Alinadu. Neelan later became Thirumangai āzhvār.\r\n\r\nEmperuman appeared to Thirumangai āzhvār as Kalyana Ranganatha in Thirunagari. As he showed Thirumangai āzhvār the eight-threaded, three-stringed mangala sutra (Thirumantra), this place is called Thirumanankollai. The greatness of this place is celebrated by Manavala Mamunigal, who said, \"Here, striking Kalian wielded his sword and forcibly obtained the eight-syllable mantra (Thirumantra).\"\r\n\r\nIn remembrance of Emperuman imparting the Thirumantra to Thirumangai āzhvār, an annual festival called Vedupiri Utsavam is held here on the night before Panguni Uthiram. There is also a pavilion called Vedupiri Mandapam at the spot where Thirumangai āzhvār seized the mantra from Emperuman.\r\n\r\nThe Panguni Utsavam festival is celebrated over ten days. On the ninth night, the Vedupiri Utsavam takes place. During the ninth day, in Thiruvāli, the divine wedding of Vayalali Manavalan and Amirthakadavalli Thayar is conducted. The Vedupiri Utsavam follows in the evening, with the lord and goddess arriving in a palanquin and the āzhvār riding a horse from Thirunagari to Thirumanankollai. This mantra imparting event is uniquely held in the light of many oil lamps without electric lights.\r\n\r\nAfter receiving the Thirumantra, devotees sing all the pasurams of the āzhvār, starting with \"Vādinen Vādi Varundhinene,\" until they reach Thirunagari by early morning. The following day, Emperuman and āzhvār each give darshan in their respective chariots, followed by Theerthavari.\r\n\r\nThirumangai āzhvār performed Panchasamskaram in Thirunaraiyur and sang 100 pasurams each for Thirukannapuram and Thirunaraiyur. In one pasuram (Periya Thirumozhi 8.2.2), he mentions \"Neenila Muttram\" in Thirunagari, referring to the divine place where he composed 41 pasurams in praise of this holy site.\r\n\r\nāzhvār is known by various titles including Parakalan, Kalian, Neelan, Kali Thvamsan, Kaviloka Divakaran, Sadushkavi Shikhamani, Shat Prabandhak Kavi, Kalivairi, Nalukavi Perumal, Thirunavi Rudiya Perumal, Mangaiyarkon, Arulmāri, Mangaivendan, Alinadan, Arattamukki, Adaiyār Seeyam, Kongumalar Kuzhaliyar Vel, Kotravendan, and Kottravel Mangaivendan.\r\n\r\nSince it is impossible to fully describe āzhvār, let's conclude this note with a pasuram that Manavala Mamunigal dedicated when he visited the Thiruvāli and Thirunagari Divya Desams, captivated by the divine beauty of āzhvār’s form. This pasuram vividly portrays the beauty of āzhvār’s divine body in a way that we can envision its elegance.\r\n\r\n\"The raised Vel, the worshipping hands, the prominent thirunamam, the mouth uttering 'Om,' the distinguished nose, the serene face, the wide eyes, the marked forehead, the well-defined eyebrows, the curled hair, the adorned ears, the swinging ear ornaments, the lowered ears, the sloping neck, the broad chest, the strong shoulders, the flexible back, the curved waist, the sacred thread, the worn-out attire, the lifted black cloth, the dangling single chain, the shimmering position, the wielded staff, the dancing heroic anklets, the protecting feet, the bent sturdy legs, the cooling sacred feet flowers, the wearing of the garland, the Vayalali Manavalan, who gave life through the 'Vātinen Vādi' song, the Neelakalikandran, who wielded the sword to sever the body of the hostile opponents, and the form of the Mangaimannan (king of Mangai).\"\r\n திருவாலி, திருநகரி இரண்டும் தனித்தனியே சுமார் 5 கிலோமீட்டர் தள்ளி அமைந்து உள்ளன. திவ்யப்ரபந்தத்தில் பாடப்பெற்றுள்ள வயலாளி மணவாளன் திருவாலியில் இல்லாமல், திருநகரியில் இருப்பதால், இந்த இரண்டும் சேர்த்து 108ல் ஒரு திவ்யதேசமாகவே கருதப்படுகிறது. திருவாலி அம்ருதகடவல்லி தாயாரின் பிறந்த ஊர். அவர் வயலாளி மணவாளனை திருமணம் முடிந்து புகுந்த ஊர் திருநகரி.\r\n\r\nஇந்த திவ்ய தேசம் திருமங்கை ஆழ்வாரின் வரலாற்றோடு நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டது. எப்படி ஆழ்வார்திருநகரி என்ற திவ்யதேசம் நம்மாழ்வாருக்கோ அதே போல், திருவாலிதிருநகரி திருமங்கையாழ்வாருக்கு.\r\n\r\nஇந்த திவ்யதேசம் திருநாங்கூர் திவ்ய தேசங்களுக்கு அருகில் இருந்தாலும், இது திருநாங்கூர் 11 திவ்ய தேசங்களில் ஒன்று இல்லை.\r\n\r\nஇரண்ய வதத்துக்குப் பிறகு, நரசிம்மரின் கோபத்தைத் தணிக்க, தேவர்களின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க, மஹாலக்ஷ்மி இங்கு வந்து, நரசிம்மர் மடியில் வலது புறம் அமர்ந்து கொள்ள, எம்பெருமான் மஹாலக்ஷ்மியை ஆலிங்கனம் செய்து கொண்டார். மஹாலக்ஷ்மியை (திரு) ஆலிங்கனம் செய்ததால் திரு ஆலிங்கனம் என்று ஆகி, அது மருவி திருவாலி என்று பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nபொதுவாக லட்சுமி நாராயணர், லட்சுமி நரசிம்மன், லட்சுமி ஹயக்ரீவர், லட்சுமி வராகர் என்று லட்சுமியுடன் இருக்கும் எம்பெருமான்கள் லக்ஷ்மியை அவரது இடது புறம் அமர்த்தி சேவை சாதிப்பார்கள். இங்கு தேவியை எம்பெருமான் வலது தொடையில் அமர்த்தி காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஇந்த ஸ்தலத்தை சுற்றி பஞ்ச நரசிம்ஹர் இருக்கிறார்கள். அதனால் பஞ்ச நரசிம்மர் க்ஷேத்திரங்களில் இதுவும் ஒன்று. (இதற்கு முன்பு தஞ்சைமாமணிக்கோவிலில் பஞ்ச நரசிம்மர் பார்த்து உள்ளோம்)\r\n\r\n1. திருவாலியில் லட்சுமி நரசிம்மர்\r\n2. திருநகரியில் யோக நரசிம்மர்,\r\n3. திருநகரியில் ஹிரண்ய நரசிம்மர்\r\n4. திருமங்கையாழ்வாரின் அவதார ஸ்தலமான திருக்குறையலூரில் உக்கிர நரசிம்மர்.\r\n5. மங்கைமடத்தில் இருக்கும் வீர நரசிம்மர்\r\n\r\nகுமுதவல்லியாரின் கோரிக்கைப்படி ஆயிரம் ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களுக்குத் தினந்தோறும் ததியாரதனம் (அன்னதானம்) செய்த இடம் இன்றும் மங்கை மடம் என்றே அழைக்கப் படுகிறது. திருக்குறையலூரிலிருந்து வெகு அருகாமையில் உள்ளது.\r\n\r\nதிருவாலி, திருமங்கையாழ்வாரின் தேவி குமுதவல்லி நாச்சியார் வளர்க்கப்பட்ட இடம்.\r\n\r\nஆழ்வார் தோட்டம் என்று ஒரு தோட்டமும், சிந்தனைக் கினியான் குட்டை என்று வழங்கப்படும் வயலும் இப்போதும் திருவாலியில் உள்ளன.  \r\n\r\nதிருவாலி ஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nதிருமங்கைஆழ்வாருக்கு விரைவில் அருள்பாலிக்க வேண்டுமென்று பிராட்டி வேண்ட, எம்பெருமான், அவளை திருவாலியில் தவம் செய்து கொண்டு இருக்கும் பூர்ணமஹரிஷியின் மகளாக அவதாரம் செய்ய சொன்னார். அவரே வந்து திருமணக்கோலத்தில் தாயாரை ஏற்றுக்கொள்ளும் போது ஆழ்வாருக்கும் அருள் புரிவோம் என்று சொன்னனர். அதன்படி, திருவாலியில் பூர்ண மகரிஷிக்குப் புதல்வியாக அமிர்தவல்லி என்ற பெண்ணாகப் பிறந்த மகாலக்ஷ்மி திருநகரியில் பிறந்த வயலாலி மணவாளனாகப் பிறந்த எம்பெருமானைத் திருமணம் செய்து கொண்டாள்.\r\n\r\nபூர்ண மஹரிஷி தவம் புரிந்தமையால் பூர்ண புரி என்ற பெயரும் உண்டு\r\n\r\nதிருநகரி கோவில் பற்றி\r\n\r\nபத்ரிநாத்தில் எம்பெருமானே குருவாகவும், தானே சீடனாகவும் இருந்து (நாராயணனாகவும், நரநாராயணனாகவும்) திருமந்திரத்தை உபதேசித்த பிறகு, அவர் திருமந்திரத்தை திருமங்கையாழ்வாருக்கு உபதேசித்த இடம் என்பதால், இந்த திவ்யதேசத்தை பத்ரிநாத்திற்கு இணையானது என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nதிருமங்கைஆழ்வார் ஆராதித்த நரசிம்மர் இரண்டு மூர்த்திகள் இங்கே உள்ளனர்.\r\n\r\nஐந்து பிரகாரங்கள் ஏழு நிலை,  ஐந்து நிலை,  மூன்று நிலை என்று கோபுரங்கள் இருக்கின்றன.\r\n\r\nகோவிலுக்குள் திருமங்கையாழ்வாருக்கு தனி சன்னதி உள்ளது. அவர் ஞானசம்பந்தர் கொடுத்த வேலுடன் மிக அழகாக காட்சி தருகிறார். இந்த தனி சன்னதியில் திருமங்கையாழ்வார் ஆராதித்த சிந்தனைக்கினியான் என்ற மிகச்சிறிய உத்சவமூர்த்தி அமர்ந்து இருக்கிறார். அவர் இப்பொழுதும் திருமங்கையாழ்வார் உற்சவமூர்த்தியுடன் எழுந்து அருளுவார். ஆண்டாள் மனத்துக்குஇனியான் என்று கொண்டாடியதை இங்கே நினைவில் கொள்ளலாம். திருமங்கை ஆழ்வாரின் திருவடியின் கீழ் ஸ்வாமி ராமானுஜரின் சிறு வடிவிலான உற்சவ மூர்த்தி இருக்கிறது.\r\n\r\nஆழ்வாருக்கு தனி கொடிமரம் உண்டு. கொடியேற்றி உற்சவம் நடக்கும். வேதராஜப் பெருமாளுக்கு தனி கொடிமரம் உண்டு. மூன்று ஆழ்வார்களுக்கு மட்டுமே கொடிமரம் மற்றும் கொடியேற்றி உற்சவம் உண்டு. ஆழ்வார்திருநகரியில் நம்மாழ்வாருக்கும், ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் பெரியாழ்வாருக்கும் உள்ள ஆழ்வார் சன்னதிகள் கொடிமரம் உள்ள மற்ற இரண்டு ஆகும்.\r\n\r\nரங்கநாத பெருமாள், தாயாருடன் இளம் திருமண தம்பதிகளாக திருமங்கையாழ்வாருக்கு காட்சி அளித்த ஸ்தலம். அதனால் இந்த எம்பெருமானுக்கு கல்யாண ரங்கநாதன் என்ற பெயர் ஏற்பட்டது.\r\n\r\nதை மாதம் திருநாங்கூர் 11 கருட சேவைக்காக திருநகரியிலிருந்து  திருமங்கையாழ்வார் குமுதவல்லி நாச்சியாருடன் புறப்பட்டு மணிமாடக்கோவில், திருநாங்கூர் செல்வார்.  11 கருட சேவை முடிந்து எல்லா எம்பெருமானுகளுக்கும் மங்களாசாசனம் செய்து முடித்தபின், ஆழ்வாரும் குமுதவல்லி நாச்சியாரும் திருவெள்ளக்குளம் (38 வது திவ்யதேசம்) என்ற நாச்சியாரின் பிறந்த வீட்டுக்கு சென்று பிறகு தான் தங்களுடைய இருப்பிடமான திருநகரி செல்வார்கள்.\r\n\r\nதிருநகரி ஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nக்ருதயுகத்தில், பிரம்மாவின் ஐந்தாவது புதல்வர் கர்த்தமப் பிரஜாபதி மோக்ஷம் வேண்டும் என்று எம்பெருமானைக் குறித்துத் தவமிருந்தான். பிராட்டி எம்பெருமானிடம் அவனைப்பற்றி கூறி அவனுக்கு அருள்தர வேண்டும் என்றாள். எம்பெருமான் அதற்கு சம்மதித்தும், அவனுக்கு உடனே மோக்ஷம் தரவில்லை. அதனால் மகாலக்ஷ்மி கோபம் கொண்டு இந்தத் திருத்தலத்தில் உள்ள திருக்குளத்தில் ஒரு தாமரை மலருக்குள் புகுந்து கொண்டார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் இங்கு வந்து திருக்குளத்தை பார்த்த போது, நிறைய தாமரை மலர்கள் மூடிக்கொண்டு இருந்தன. எம்பெருமானின் திருக்கண்கள் சூரியனுக்கும் சந்திரனுமும் ஆகும். ஆகவே, எம்பெருமான் தன்னுடைய ஒரு கண்ணை, சிறிது மூடிக் கொண்டு, இடது கண்ணை பெரிதாக விரித்துப் பார்த்தான். தாமரை மலர்களில் ஒன்றை தவிர எல்லாம் விரிந்தன. அந்த ஒன்றில் தான் மஹாலக்ஷ்மி தாயார் இருந்தார், உடனே அவரை எம்பெருமான் ஆலிங்கனம் செய்து இந்த திருத்தலத்தில் சேவை சாதித்தான். எனவே இது ஆலிங்கன புரியாகவும், ஸ்ரீவந்து நின்றதால் ஸ்ரீபுரியும் ஆயிற்று. அப்பொழுது கர்த்தம ப்ராஜாபதி மோட்சமளிக்க வேண்டினார். எம்பெருமான் ப்ரம்ம புத்திரனை நோக்கி அவனுக்கு இப்போது மோட்சம் கிடையாதென்றும் அது கலியுகத்தில்தான் சித்திக்கும் என்று அருளினார்.\r\n\r\nதிரேதாயுகத்தில் இவரே உபரிசர வஸு என்னும் மன்னனாக பிறந்தார்.  ஆகாய மார்க்கமாக சஞ்சாரம் செய்பவர் என்பது பொருள். இவர் ஒரு சமயம் பறந்து இந்த ஸ்ரீபுரிக்கு மேலாக வரும்போது, மேற்கொண்டு செல்லமுடியாமல் விமானம் தடைபட்டு நின்றது. இவ்விடத்தின் மகிமையினையும் அறிந்து, இவ்விடத்திலேயே திருமாலைக் குறித்து கடும் தவம் செய்தார். நேரில் வந்த எம்பெருமானிடம், முக்தி அளிக்க வேண்டினார். எம்பெருமான் மீண்டும் அது கலியுகத்தில் கிடைக்கும் என்று கூறி மறைந்தார். இதன் பிறகு உபரிசர வசு இக்கோவிலுக்கு நெடுங்காலம் பல\r\nகைங்கர்யங்களை செய்து வந்தார்.\r\n\r\nதுவாபுரயுகத்தில் காவிரி சங்கமமாகும் இடத்தில் நாட்டை ஆண்ட வஜ்ரகோஷன் என்னும் மன்னனுக்குப் புத்திரர் இல்லை. அதனால் அவர் சங்க பாலன் என்னும் ஒரு மந்திரியின் வைரமேகன், நிதிபாலன் என்ற இரண்டு புத்திரர்களுக்கு பொறுப்புகளை கொடுத்தார். வைரமேகனை நாட்டின் இளவரசனாக்கி, நிதிபாலனை மந்திரியாக்கினான். பிறகு சங்கபாலன் திக்விஜயம் மேற்கொண்டான்.  திக் விஜயத்தின் போது இந்த லட்சுமிபுரியின் மகாத்மியத்தைக் கேள்விப்பட்டு இங்கு பல மஹரிஷிகளை வைத்து பெரிய யாகம் செய்ய, அங்கு தோன்றிய திருமாலிடம் சங்கபாலன் தனக்கு மோட்சம் வேண்டும் என்று கேட்க எம்பெருமான் அது கலியுகத்தில்தான் நடக்கும் என்று கூறி மறைந்தார்.\r\n\r\nகலியுகத்தில் திருநகரிக்கு அருகாமையில் உள்ள குறையலூரில் சோழனின் ஆளுகைக்குட்பட்ட சேனைத் தலைவனுக்கு ஒரு புத்திரன் பிறந்தார். இவரது திருமேனி நீலவண்ணமாயிருந்ததால் இவருக்கு நீலமேகன் (நீலன்) என்று பெயர் இட்டு அழைத்தனர். அவரே திருமங்கைஆழ்வாராக மாறி கலியுகத்தில் மோக்ஷம் அடைந்தார் என்பது வரலாறு.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nகுலசேகர ஆழ்வார் இத்தலத்து எம்பெருமானை ஒரு பாடலில் (பெருமாள் திருமொழி 8.7) ஆலிநகர்க்கு அதிபதியே, அயோத்தியனே, தாலேலோ என்று மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார். \r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார், திருநகரிக்கு அருகில் சுமார் 1 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ள திருகுறையலூர் என்ற இடத்தில் தான் அவதரித்தார். ஒரு காலத்தில் இந்த இடம் ஆலி நாடு என்ற ஒரு குறுநிலப் பகுதியாக இருந்தது. அதற்கு நீலன் என்ற பெயரில் திருமங்கை ஆழ்வார் குறுநிலமன்னராக இருந்தவர்.\r\n\r\nதிருநாங்கூரில் உள்ள திருவெள்ளக்குளம், திருமங்கையாழ்வாரின் தேவியாரான குமுதவல்லி நாச்சியார் தோன்றிய இடம் ஆகும். திருவெள்ளக்குளத்தில் அப்சரஸாக வந்து திருவாலியில் வளர்ந்து வரும் குமுதவல்லியாரைப் பற்றி கேள்விபட்டு அவரைத் திருமணம் செய்து தரச் சொல்லி கேட்க, அதற்கு குமுதவல்லி நாச்சியார், “ஓராண்டிற்கு தினமும் ஆயிரம் வைஷ்ணவர்களுக்கு அன்னதானம் செய்து, வைஷ்ணவர்கள் போல் பஞ்சசம்ஸ்காரம் செய்து கொண்டால், திருமணம் செய்துக் கொள்கிறேன்” என்று கூற, நீலனும் அவ்வாறே முதலில் அன்னதானம் செய்ய துவங்கினான். தன்னிடம் இருந்த பொருள் தீர்ந்தபிறகு வழிப்பறி செய்து அதைக் கொண்டு அன்னதானம் செய்தான். நீலனின் துன்பங்களைப் பார்த்த பிராட்டி, அவருக்கு விரைவில் அருள்பாலிக்க வேண்டுமென்று திருமாலிடம் வேண்ட, எம்பெருமான் திருமணக்கோலத்தில் மணவாளனாக இத்தலத்திற்கு ஆலி மணவாளனாக எழுந்தருளி, பூர்ண மகரிஷியிடம் வளர்ந்த திருமகளை மணம் புரிந்துகொண்டார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் வயலாலி மணவாளராகப் புது மாப்பிள்ளையாக மனைவியுடன், திருவாலிக்கும், திருநகரிக்கும் இடைப்பட்டு, திருநகரியில் இருந்து சுமார் 0.5 மைல் தூரத்தில் உள்ள வேதராஜபுரத்தில் (திருமணங்கொல்லையில்) வந்து கொண்டிருந்த போது, அவரிடம் நீலன் கொள்ளை அடிக்க முயற்சித்தார். அப்பொழுது அவரின் மிடுக்கினைக் கண்டு எம்பெருமான் நீலனை, கலியன் என்று அழைத்தார். அவருக்கு திருமந்திர உபதேசம் செய்து, அதற்கு எல்லை நிலமான அர்ச்சாவதாரங்களையும் காட்டிக்கொடுத்து அவரை ஆட்கொண்டார்.\r\n\r\nதெய்வங்களுக்கு எல்லாம் அரசனான எம்பெருமான், ஆலிநாட்டுக்கு அரசனான நீலனுக்கு, மந்திரங்களுக்கு எல்லாம் அரசனான (தலைமையான) திருமந்திரத்தை, மரங்களுக்கு அரசனான அரசமரத்தடியில் உபதேசித்தார். நீலன், திருமங்கையாழ்வார் ஆனார்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வாருக்குப்  எம்பெருமான், கல்யாண ரங்கநாதராகக் காட்சி அளித்தது திருநகரியில் தான். எட்டு இழையாய், மூன்று சரடாய், இருக்கின்ற ஒரு மங்கள சூத்திரத்தை, (திருமந்திரம்) திருமங்கையாழ்வாருக்கு காட்டின இடமாகையால் இதனைத் திருமணங் கொல்லை என்று சொல்வர். இதன் பெருமையை மணவாள மாமுனிகள், “இங்கேதான் வெட்டுங் கலியன், வாள் வலியால் வெறுட்டி நெடுமாலை எட்டெழுத்தும் தட்டிப் பறித்த இடம்” என்று அனுபவிப்பார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் இவருக்கு திருமந்திர உபதேசம் செய்த்தைக் குறிக்கும் வகையில் இன்றும் ஆண்டு தோறும் இங்கு பங்குனி உத்திரத்திற்கு முதல் நாள் இரவு வேடுபறி உத்சவம் நடைபெறுகிறது. எம்பெருமானிடம் திருமங்கைஆழ்வார் கொள்ளையிட்ட / வேடுபறி நடந்த இடத்தில் வேடுபறி மண்டபம் என்ற ஒரு மண்டபமும் உள்ளது.\r\n\r\nபங்குனி உற்சவ திருவிழா 10 நாள் திருவிழாவாக நடைபெறுகின்றது. இத்திருவிழாவின் 9ம்நாள் இரவு வேடுபறி உற்சவம். 9ம் நாள், பகலில் திருவாலியில், திருநகரி வயலாளி மணவாளனுக்கும், அமிர்தகடவல்லி தாயாருக்கும் திருக்கல்யாணம் நடைபெறுகின்றது. இரவு வேடுபறி உற்சவம். பெருமாள் தாயார் பல்லக்கில் வர, ஆழ்வார் குதிரை வாகனத்தில், திருநகரியில் இருந்து எழுந்துஅருளி திருமணங்கொல்லையில் வேடுபறி உற்சவம் நடக்கிறது. இந்த மந்திர உபதேச நிகழ்ச்சி மின்சார விளக்குகள் இல்லாமல், பல தீவட்டிகள் வெளிச்சத்தில் நடைபெறுவது மிகவும் சிறப்பு.\r\n\r\nதிருமந்திர உபதேசம் பெற்றவுடன் அடியவர்கள் அனைவரும் வாடினேன் வாடி வருந்தினேன் என்ற பாசுரம் தொடங்கி ஆழ்வாரின் அனைத்து பாசுரங்களையும் பாடிக் கொண்டே வருகின்றனர், திருநகரி வந்து சேரும் போது அதிகாலையாகிவிடும். மறுநாள் காலையில் எம்பெருமானும் ஆழ்வாரும் தனித்தனித் தேரில் சேவை சாதிக்கின்றனர். பின் தீர்த்தவாரி நடக்கும்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார், திருநறையூரில் பஞ்சசம்ஸ்காரம் செய்து கொண்டதை பற்றியும் திருநறையூர்க்கு 100 பாசுரங்கள் போல், திருக்கண்ணபுரத்திற்கும் 100 பாசுரங்கள் பாடியுள்ளார் என்றும் பார்த்தோம். அதில் ஒரு பாடலில் (பெரிய திருமொழி 8.2.2), நீணிலா முற்றத்து நின்றிவள் நோக்கினாள், காணுமோ கண்ணபுரம் என்று காட்டினாள் என்ற வரிகளில் வரும் நீணிலா முற்றம் என்பது இந்த திருநகரி திவ்யதேசத்தில் தான் உள்ளது. திருமங்கையாழ்வார் 41 பாசுரங்களால் இத்திருத்தலத்திற்கு மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார்.\r\n\r\nஆழ்வார்க்கு பரகாலன், கலியன், நீலன், கலி த்வம்ஶன், கவிலோக திவாகரன், சதுஷ்கவி ஶிகாமணி ஷட் பிரபந்தக் கவி, கலிவைரி, நாலுகவிப் பெருமாள், திருநாவீறுடைய பெருமான், மங்கையர்கோன், அருள்மாரி, மங்கைவேந்தன், ஆலிநாடன், அரட்டமுக்கி, அடையார் சீயம், கொங்குமலர்க் குழலியர் வேள், கொற்றவேந்தன், கொற்றவேல் மங்கை வேந்தன் என்னும் பல பட்டப் பெயர்கள் உண்டு.\r\n\r\nஆழ்வாரைப்பற்றி சொல்லி முடிக்க முடியாததால், மணவாள மாமுனிகள் திருவாலி திருநகரி திவ்ய தேசங்களுக்குச் சென்ற பொழுது, ஆழ்வாரின் திவ்ய திருமேனி ஸௌந்தர்யத்தில் மிகவும் ஈடுபட்டு, அந்தத் திருமேனி அழகு நம் கண்ணுக்கும் அழகாகப் புலப்படும்படி சமர்ப்பித்த பாசுரத்துடன், இந்த பதிவினை முடித்துக் கொள்வோம்.\r\n\r\nஅணைத்த வேலும், தொழுத கையும், அழுந்திய திருநாமமும், ஓம் என்ற வாயும், உயர்ந்த மூக்கும், குளிர்ந்த முகமும், பரந்த விழியும், பதிந்த நெற்றியும், நெறித்த புருவமும், சுருண்ட குழலும், வடித்த காதும், அசைந்த காது காப்பும், தாழ்ந்த செவியும், சரிந்த கழுத்தும், அகன்ற மார்பும் திரண்ட தோளும், நெளிந்த முதுகும், குவிந்த இடையும், அல்லிக்கயிறும், அழுந்திய சீராவும், தூக்கிய கருங்கோவையும், தொங்கலும் தனிமாலையும், தளிருமிளிருமாய் நிற்கிற நிலையும், சாற்றிய திருத்தண்டையும், சதிரான வீரக்கழலும் தஞ்சமான தாளிணையும், குந்தியிட்ட கனணக்காலும் குளிரவைத்த திருவடி மலரும், வாய்த்த மணங்கொல்லையும், வயலாலி மணவாளனும், வாடினேன் வாடி(என்று) வாழ்வித்தருளிய, நீலக்கலிகன்றி, மருவலர்தம் உடல்துணிய வாள்வீசும் பரகாலன், மங்கைமன்னனான வடிவே. Sri Amruthagata Valli, Amrudha Valli Lakshmi Nrusimhar, Vedharājan, Vayalāli Manavālan Thiruvāli Nagarālan, Kalyāna Ranganāthan Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Amarndha (Sitting) West Ashtākshara Ilākshani Theertham Thenkalai ஸ்ரீ அம்ருதகடவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வயலாளிமணவாளன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.203012,79.774460 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 34,
                "name_ta": "திருவாலி திருநகரி",
                "alwars": [
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvāli Thirunagari"
                ]
            },
            {
                "id": 56,
                "title": "Thiru Thevanār Thogai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/000Z",
                "url": "/divya-desam/thiru-thevanār-thogai/",
                "content": "35 திருத்தேவனார்தொகை Thiru Nāngur Thiruthevanarthohai It is located about 1 mile from Thirunangoor on the southern bank of the Manniyaru River. It is also called Keezhchala.\r\n\r\nBecause the gods assembled in groups at this place, it became known as Devanar Thogai.\r\n\r\nAmong the eleven Thirunangoor Divyadesam Perumal deities, this deity is Thiruvidaivendai (Thiruvadanthai) Emperumān.\r\n\r\nThe temple is known as Madhavaperumal Temple, named after the Utsava Moorthy. The primary deity's divine name is Deivanayakan, which is also found in the central sacred place of the 108 Divyadesams, Thiruvahindrapuram, and in Vanamamalai (Thiruchhiravaramangai) among the Pandya Nadu sacred places.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nIn Vaikuntha, Durvasa gave the garland he received from Mahalakshmi to Indra as a prasadam from Sri Devi Nachiyar. Indra carelessly threw it on his elephant, Airavata. Mahalakshmi, who resides on the chest of Vishnu, felt insulted by Indra's disregard for her prasadam. Durvasa cursed Indra, causing all his wealth to vanish. Airavata disappeared, and Indra's prosperity was destroyed. When Indra sought Durvasa's forgiveness, Durvasa told him that since the prasadam and the deity are one, he must seek forgiveness from the deity to lift the curse.\r\n\r\nIndra approached Mahavishnu for forgiveness. Vishnu told him that he and Mahalakshmi would not stay in any place where devotees are insulted. He advised Indra to churn the ocean of milk for amrita, promising that his curse would be lifted at that time, and that he could witness the divine marriage with Mahalakshmi. When the churning of the ocean began, Airavata reappeared, and Mahalakshmi emerged. Indra praised her, and she gave him another garland, which he respectfully accepted. Indra's wealth was restored.\r\n\r\nVishnu married Mahalakshmi, and the gods assembled at this sacred place to witness this event, hence it became known as Thiruthdevanarth Thogai.\r\n\r\nSimilarly, it is remembered that in Thirukoshtiyur (the 104th Divyadesam), the gods gathered to discuss and plan how to request Emperumān to take the incarnation of Krishna. திருநாங்கூரிலிருந்து சுமார் 1 மைல் தொலைவில் மன்னியாற்றின் தென் கரையில் உள்ளது.  இதனை கீழ்ச்சாலை என்றும் கூறுவார்.\r\n\r\nதேவர்கள் இந்த இடத்தில் கூட்டம் கூட்டமாய் சபை கூடி நின்றதால் தேவனார்த் தொகை ஆயிற்று.\r\n\r\nதிருநாங்கூர் 11 திவ்யதேச பெருமாளாக வந்தவர்களில் இவர் திருவிடவெந்தை (திருவடந்தை) எம்பெருமான் ஆவார்.\r\n\r\nஉற்சவ மூர்த்தியின் பெயரால் மாதவப்பெருமாள் கோவில் என்றே அழைக்கப்படுகிறது. மூலவருக்கு உண்டான தெய்வநாயகன் என்னும் திருநாமம் 108 திவ்யதேச எம்பெருமான்களில் நடுநாட்டுத் திருப்பதியான திருவஹிந்திரபுரத்துக்கும் பாண்டிநாட்டுத் திருப்பதிகளுள் ஒன்றான வானமாமலைக்கும் (திருச்சீரவரமங்கை) உண்டு.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nவைகுந்தத்தில், தனக்கு கிடைத்த மஹாலக்ஷ்மி மாலையை, துர்வாசர், இந்திரனுக்கு ஸ்ரீதேவி நாச்சியாரின் பிரசாதமாகக் கொடுத்தார். அவன் அதை அலட்சியமாக தன்னுடைய யானையான ஐராவதத்தின் மேல் வீசி எறிந்தான். மஹாலக்ஷ்மி திருமாலின் திருமார்பில் வாழ்பவள், அவளிடம் இருந்த வந்த பிரசாதத்தை இந்திரன் இகழ்ந்ததாகவும், அதனால் அவனுடைய செல்வம் எல்லாம் வற்றி விடவும் துர்வாசர் சாபம் இட்டார். உடனே ஐராவதம் மறைந்தது, அவன் செல்வமும் அழிந்தது. துர்வாசரிடம் மன்னிப்பு கேட்ட இந்திரனிடம், துர்வாசர், எம்பெருமான் ப்ரஸாதமும் எம்பெருமானும் ஒன்று தான், ஆகவே அவன் இந்த சாபம் தீர எம்பெருமானிடம் தான் செல்லவேண்டும் என்று கூறி மறைந்தார்.\r\n\r\nஇந்திரன் மகாவிஷ்ணுவிடம் மன்னிப்பு கேட்க, அவரும் அவனிடம் தன் பக்தர்களின் மனம் புண்படும் வகையில் செயல் படும் எவர் வீட்டிலும் தானும் மகாலட்சுமியும் தங்க மாட்டோம் என்றும், அவனை திருப்பாற்கடலில் அமிர்தம் கடையும் வரை காத்திருக்க சொல்லி, அப்பொழுது அவன் சாபம் தீரும் என்று, கூடவே, மஹாலக்ஷ்மியுடன் தன்னுடைய திருமண வைபவத்தையும் தரிசிக்கலாம் என்றும் கூறினார். திருப்பாற்கடலைக் கடையும் நேரமும் வந்தது, ஐராவதம் வெளியே வந்தது, மஹாலக்ஷ்மி தாயார் வந்தார். அவளை இந்திரன் போற்ற, அவனுக்கு மறுபடியும் ஒரு மாலை கொடுக்க அவன் அதையும் போற்றி வைத்துக் கொண்டான். அவன் செல்வம் எல்லாம் மீண்டது.\r\n\r\nதிருப்பாற்கடலில் இருந்த வந்த திருமகளை, திருமால் திருமணம் செய்து கொண்டான். இந்த வைபவத்தை தரிசிப்பதற்கு தேவர்கள் கூட்டம் கூட்டமாக இந்த திருத்தலத்திற்கு வந்ததால், இது திருத்தேவனார் தொகை ஆயிற்று.\r\n\r\nஇதே போல், திருகோஷிட்டியூர் (104வது திவ்யதேசம்) என்ற திவ்யதேசத்திலும், தேவர்கள் கூடி பேசி, எம்பெருமானை கிருஷ்ணாவதாரம் எடுக்க எப்படி வேண்டுகோள் விடுப்பது என்பது பற்றி திட்டம் தீட்டினார்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ளலாம். Sri Kadal Magal Nāchiyār, Mādvanāyaki Deivanāyakan Mādhava Perumāl Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Sobhana Sobhana, Dhevasabha Thenkalai ஸ்ரீ கடல்மகள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ தெய்வநாயகாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.196806,79.775642 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 35,
                "name_ta": "திருத்தேவனார்தொகை",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Thevanār Thogai"
                ]
            },
            {
                "id": 57,
                "title": "Thirutthetri ambalam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0010",
                "url": "/divya-desam/thirutthetri-ambalam/",
                "content": "36 திருத்தெற்றியம்பலம் Thiru Nāngur Thiruthetriyambalam Thiruththeriyambalam is not well known to many, but if you mention the Pallikonda Perumal Sannadhi, everyone will recognize it.\r\n\r\nThis deity, reclining on Adisesha with four arms, is known for his beautiful eyes as described by the term Sengalmal.\r\n\r\nAmong the eleven Perumal deities that came to Thirunangoor, this deity is the Srirangam Aranganathan. However, here, like in Thiruvindaloor, he is in a reclining posture with four arms, resting his head on a wooden log, hence called Pallikonda Perumal. In this resting pose, his right arm is on the log, and his left arm is on his hip. At his head side is Sridevi Nachiyar, and at his feet side is Bhoodevi Thayar.\r\n\r\nHe also comes to Thirunangoor for Garuda Sevai.\r\n\r\nThis is the only Divyadesam among the 108 Divyadesams known by the name Ambalam.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nDuring the churning of the ocean when the Devas and Asuras churned the milk ocean, Dhanvantari Bhagavan, an aspect of Srimahavishnu, emerged with a golden pot filled with nectar.\r\n\r\nWhen the Asuras snatched the pot of nectar and fled, Emperumān took the form of a beautiful woman, Mohini, to retrieve the nectar from the Asuras and first gave it to the Devas. When the Asura Rahu came between the Devas Surya and Chandra, they alerted Emperumān, who then struck the Asura with the spoon in her hand, turning him into the headless planet Rahu, causing solar and lunar eclipses. Fearing this, Surya hid in the Surya Pushkarani tank here, and Chandra hid in the tank in the nearby Manimadam Divyadesam. Emperumān granted them his grace.\r\n\r\nBefore Emperumān incarnated as Varaha, the Asura Hiranyaksha had hidden the earth under the ocean. Taking the form of a white boar, Emperumān killed the Asura and rescued Bhoodevi. Before ascending with Bhoodevi, Sridevi Nachiyar and Adisesha were distressed. Emperumān asked them to stay in this Divyadesam, and he also brought Lord Shiva here.\r\n\r\nAfter killing the Asura and bringing the submerged earth to the surface, Emperumān carried Bhoodevi on his tusk and rested here, thus known as Pallikonda Perumal.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nThirumangai āzhvār has sung ten verses (Periya Thirumozhi 4.4) in praise of the deity of this sacred place.\r\n\r\nDevotees who worship this deity will gain the power to rule. Thirumangai āzhvār also mentions this in his verse, \"Seeranindha Vulagathu Mannarāgich Sen Visumbil Vānavaray Thigazhvar Thāme\" (Periya Thirumozhi 4.4.10). திருத்தெற்றியம்பலம் என்றால் இங்கு பலருக்கும் தெரியாது. பள்ளிகொண்ட பெருமாள் சன்னதி என்றால் அனைவருக்கும் தெரியும்.\r\n\r\nநான்கு புஜங்களுடன் ஆதிசேஷன் மேல் சயன திருக்கோலத்தில் இருக்கும் இந்த எம்பெருமான், செங்கண்மால் என்ற பதத்திற்கு ஏற்ப கண்ணழகு மிக்கவர்.\r\n\r\nதிருநாங்கூர் வந்த பதினொரு எம்பெருமான்களில் இவர் ஸ்ரீரங்கத்து அரங்கநாதன். ஆனால் இங்கு திருஇந்தளூர் போல் நான்கு திருக்கரங்களுடன் சயனத் திருக்கோலம்; மரக்காலைத் தலைக்கு வைத்து ஓய்வாகப் பள்ளிகொண்ட கோலம் என அழைக்கப்படுகிறது. வலது திருக்கரம் மரக்கால் மீது, இடது திருக்கரம் இடுப்பின் மீது என்று பள்ளிகொண்டுள்ள எம்பெருமானின் தலைப்பக்கம் ஸ்ரீதேவி நாச்சியாரும், திருவடிப்பக்கம் பூதேவி தாயாரும் சேவை சாதிக்கின்றனர்.\r\n\r\nஇவரும் கருடசேவைக்கு திருநாங்கூர் வருவார்.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களுக்குள் அம்பலம் என்ற பெயரில் உள்ள ஒரே திவ்யதேசம்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஎம்பெருமான் கூர்ம அவதாரம் எடுத்தபோது, தேவர்களும் அசுரர்களும் பாற்கடலைக் கடைந்தபோது ஸ்ரீமகாவிஷ்ணுவின் அம்சமான தன்வந்திரி பகவான் அமிர்தம் ததும்பும் தங்க கலசத்துடன் வெளிவந்தார்.\r\n\r\nஅமிர்த கலசத்தை அசுரர்கள் பிடுங்கி ஓட, எம்பெருமான் மிக அழகுடைய பெண் வடிவில் மோகனியாக அவதாரம் எடுத்து அசுரர்களிடம் இருந்து அமிர்தத்தைப்பெற்று, அதனை முதலில் தேவர்களுக்கு கொடுத்தார். ராகு என்ற அசுரன் சூரியன், சந்திரன் என்ற இரண்டு தேவர்களுக்கு நடுவில் வர, எம்பெருமானுக்கு அவர்கள் அவனை காட்டிக்கொடுக்க, மோகினி, அந்த அசுரனை தன் கையில் உள்ள அகப்பையால் தட்ட அந்த அசுரன் தலையில்லாத ராகு என்ற கிரகமாக மாறி, சூர்ய சந்திர கிரஹணங்கள் வர காரணமாக உள்ளார். அதனால் பயந்த சூரியன் இங்குள்ள சூரிய புஷ்கரணி என்ற திருக்குளத்திலும் சந்திரன், அடுத்த திவ்யதேசமான மணிமாடம் என்ற திவ்யதேசத்தில் உள்ள திருக்குளத்திலும் மறைந்துகொண்டனர். அவர்களுக்கு எம்பெருமான் அருள் புரிந்தார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் வராக அவதாரம் எடுப்பதற்கு முன் பூமியைக் கவர்ந்து சென்ற இரண்யாட்சன் என்ற அசுரன் அதனை கடலுக்கடியில் ஒளித்து வைத்தான். திருமால் வெள்ளை வராகமாக (பன்றியாக) உருவெடுத்து அசுரனை கொன்று பூமிதேவியை மீது வர செல்வதற்கு முன், ஸ்ரீதேவி நாச்சியாரும், ஆதிசேஷனுமும் கலக்கமுற்றனர். எம்பெருமான் அவர்களை இந்த திவ்யதேசத்திற்கு வந்து இருக்க சொன்னதோடு, சிவபெருமானையும் இங்கு வரச்செய்தார்.\r\n\r\nஅசுரனைக் கொன்றதோடு,  தண்ணீருக்குள் ஆழ்ந்து கிடக்கும் பூமியை வெளிக்கொணர்ந்து, அப்பூமியைத் தன் கொம்பில் தாங்கிக் கொண்டு அருள் செய்ததோடு பூமிதேவியையும் அழைத்துக்கொண்டு இந்த திவ்யதேசத்திற்கு வந்து ஓய்வாக பள்ளிகொண்டு உள்ளார்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் 10 பாடல்களால் (பெரிய திருமொழி 4.4) இத்திருத்தலத்து எம்பெருமானை மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார்.\r\n\r\nஇப்பெருமானைச் சேவிப்பவர்கள் அரசாளும் வல்லமை பெறுவர். திருமங்கைஆழ்வாரும் இதை “சீரணிந்த வுலகத்து மன்னராகிச் சேண் விசும்பில் வானவராய்த் திகழ்வார் தாமே” (பெரியாதிருமொழி 4.4.10) என்ற பாசுரத்தில் கூறியுள்ளார். Sri Senkamala Valli Senkan Māl Ranganāthan, Sri Lakshmirangar Aranganāthan Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Sayana (Reclining) East Vedha Soorya Thenkalai ஸ்ரீ செங்கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ செங்கண்மால் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.176565,79.777275 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 36,
                "name_ta": "திருத்தெற்றியம்பலம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirutthetri ambalam"
                ]
            },
            {
                "id": 58,
                "title": "Thirumanik Koodam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0011",
                "url": "/divya-desam/thirumanik-koodam/",
                "content": "37 திருமணிக்கூடம் Thiru Nāngur Thirumanikkudam This place is built in a manner similar to a jewelry box. Among the eleven Perumal deities that came to Thirunangoor, this deity is the Kanchi Varadaraja Perumal.\r\n\r\nThere is a belief that all incurable diseases will be cured if one visits Thirumanikkoodam.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nDuring the churning of the ocean by the Devas and Asuras, when the amrita emerged, it was Dhanvantari, an aspect of Srimahavishnu, who came out with a golden pot filled with nectar.\r\n\r\nWhen the Asuras snatched the pot and fled, Emperumān took the form of a beautiful woman, Mohini, to retrieve the nectar from them and first gave it to the Devas. When the Asura Rahu came between the Devas Surya and Chandra, they alerted Emperumān, who then struck Rahu with the spoon in her hand, transforming him into the headless planet Rahu, causing solar and lunar eclipses. Fearing this, Surya hid in the Surya Pushkarani tank in this Thiruththeriyambalam Divyadesam, and Chandra hid in the Chandrapushkarani tank in this Divyadesam called Manimadam. Emperumān granted them his grace.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nThirumangai āzhvār has sung ten verses (Periya Thirumozhi 4.5) in praise of the deity of this sacred place.\r\n\r\nIn one of the verses, Thirumangai āzhvār mentions, \"When singing of Thirumanikkoodam Emperumān, who is none other than Rama, it is said that Ravana's sister, Soorpanaka, who came with her sharp teeth and nose to seduce him, had her nose and ears cut off by Rama\" (Periya Thirumozhi 4.5.5). The explanation for this is that Lakshmana, who is considered Rama's right hand, carried out this act, thus it is said to be Rama's deed. Similarly, it is said that the killing of Pralambasura by Balarama was an act of Krishna.\r\n\r\nEmperumān is the cause of all doubts, confirmations, and all types of knowledge. He is the truth and falsehood of the world. The clouds that provide rain without expecting anything in return and other such phenomena are all due to him. The āzhvār mentions in Periya Thirumozhi (4.5.8) that everything is controlled by Emperumān, the deity of Thirumanikkoodam in Thirunangoor.\r\n\r\nThe sins that arise from doing forbidden actions and the virtues that come from performing prescribed good deeds are all due to Emperumān's grace. All pleasures in the world, including Moksha, are due to his grace. The anger arising from a disturbed mind, the grace received from a clear mind, and the three qualities of Satva, Rajas, and Tamas are all given by him. Thus, everything is controlled by Emperumān, who resides in Thirumanikkoodam. Although there are three deities, Hari, Ayan, and Aran, the one deity that devotees should seek is Vishnu. The great sages and Devas come here, recognizing this as the place to attain Emperumān (Periya Thirumozhi 4.5.9). இத்தலம் மணிக்கூடம் போன்ற அமைப்பில் கட்டப் பட்டுள்ளது. திருநாங்கூருக்கு வந்த 11 எம்பெருமான்களில் இவர் காஞ்சி வரதராஜப்\r\nபெருமாள் ஆவார்.\r\n\r\nதீராத நோய்கள் எல்லாம் கூட திருமணிக்கூடம் சென்றால் தீர்ந்து விடும் என்ற நம்பிக்கை.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஎம்பெருமான் கூர்ம அவதாரம் எடுத்தபோது, தேவர்களும் அசுரர்களும் பாற்கடலைக் கடைந்தபோது ஸ்ரீமகாவிஷ்ணுவின் அம்சமான தன்வந்திரி பகவான் அமிர்தம் ததும்பும் தங்க கலசத்துடன் வெளிவந்தார்.\r\n\r\nஅமிர்த கலசத்தை அசுரர்கள் பிடுங்கி ஓட, எம்பெருமான் மிக அழகுடைய பெண் வடிவில் மோகனியாக அவதாரம் எடுத்து அசுரர்களிடம் இருந்து அமிர்தத்தைப்பெற்று, அதனை முதலில் தேவர்களுக்கு கொடுத்தார். ராகு என்ற அசுரன் சூரியன், சந்திரன் என்ற இரண்டு தேவர்களுக்கு நடுவில் வர, எம்பெருமானுக்கு அவர்கள் அவனை காட்டிக்கொடுக்க, மோகினி, அந்த அசுரனை தன் கையில் உள்ள அகப்பையால் தட்ட அந்த அசுரன் தலையில்லாத ராகு என்ற கிரகமாக மாறி, சூர்ய சந்திர கிரஹணங்கள் வர காரணமாக உள்ளார். அதனால் பயந்த சூரியன் திருத்தெற்றியம்பலம் திவ்யதேசத்தில் உள்ள சூரிய புஷ்கரணி என்ற திருக்குளத்திலும் சந்திரன், இந்த திவ்யதேசமான மணிமாடம் என்ற திவ்யதேசத்தில் உள்ள சந்திரபுஷ்கரணி என்ற திருக்குளத்திலும் மறைந்துகொண்டனர். அவர்களுக்கு எம்பெருமான் அருள் புரிந்தார்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் 10 பாசுரங்கள் (பெரிய திருமொழி, 4.5) கொண்டு இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானை மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார்.\r\n\r\nதிருமணிகூட எம்பெருமான் இராமரே என்று பாடும் போது, கரு மகள் இலங்கை யாட்டி பிலங்கொள்வாய் திறந்து தன்மேல், வருமவள் செவியும் மூக்கும் வாளினால் தடிந்த எந்தை, (பெரிய திருமொழி 4.5.5) என்று இராவணனின் தங்கையான சூர்ப்பனகையின் மூக்கு, காது இவற்றை அறுத்தவர் இராமர் என்று பாடுகிறார். இதற்கான விளக்கத்தில், “ராமஸ்ய தக்ஷிணோ பாஹு” என்றபடி இராமபிரானுக்கு லக்ஷ்மணன் வலக்கை என்ற படியால், கையாகிய லக்ஷ்மணனுடைய செயலை இராமன் செய்ததாகச் சொல்லுதல் தகுமே. பலராமன் செய்த ப்ரலம்பாஸுர வதத்தைக் கண்ணபிரான் செய்து அருளியதாக சொல்வதும், இதுபோன்றதே ஆகும்\r\n\r\nநாம் ஸந்தேஹப்படுதல், நிச்சயித்தல் என்ற எல்லாவித ஞானத்திற்கும் காரணம் எம்பெருமானே. உலகத்திற்கு மெய்யும் பொய்யும் அவனே. கைம்மாறு கருதாமல் பூமிக்கு வழங்கும் மேகங்களும் மற்றும் மழை முதலியவைகளும் அவனாலேயே. இப்படி எல்லாவற்றையும் இயக்குபவன், எம்பெருமான் நாங்கூர்த் திருமணிக்கூடத்தான் என்று ஆழ்வார் பெரிய திருமொழி (4.5.8) பாசுரத்தில் கூறுகிறார்.\r\n\r\nசாஸ்திரங்களில் செய்யக்கூடாதென்று மறுக்கப்பட்டுள்ள காரியங்களைச் செய்வதால் வரும் பாவங்களும், சாஸ்திரங்கள் செய்ய வேண்டும் என்று விதிக்கப்பட்டுள்ள நற்காரியங்களைச் செய்கிறதால் வரும் புண்ணியங்களும் எம்பெருமான் அருள்வதே ஆகும். உலகில் உள்ள எல்லா சுகங்கள் தொடங்கி, மோக்ஷம் வரை எல்லா சுகங்களும் அவன் அருள்வதே ஆகும். மனங்கலங்கி இருப்பதால் வரும் கோபமும், தெளிந்து இருப்பதால் கிடைக்கும் அருளும் மற்றும் ஸத்வ ரஜோ தமோ குணங்களும் அவன் அளிப்பவையே.   இப்படி எல்லாவற்றையும் இயக்குபவனாக எம்பெருமான் நாங்கூர்த் திருமணிக்கூடத்தில் உள்ளான். அரி, அயன், அரன் என மூன்று மூர்த்திகளிருந்தாலும் அடியவர்கள் அடையவேண்டிய மூர்த்தி விஷ்ணுவே என்று தெளிந்து மஹர்ஷிகளும் தேவர்களும் வந்து சேருமிடம் இது என்று ஆழ்வார் பாடுகிறார். (பெரிய திருமொழி, 4.5.9) Sri Thirumagal Nāchiyār (Sridevi), Boodevi Varadharāja Perumāl,  Manikooda Nāyakan, Gajendara Varadan Varadharāja Perumāl Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Kanaga Chandhra Thenkalai ஸ்ரீ திருமாமகள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ மணிக்கூட நாயகாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.179767,79.788261 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 37,
                "name_ta": "திருமணிக்கூடம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirumanik Koodam"
                ]
            },
            {
                "id": 59,
                "title": "Annan Koil",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0012",
                "url": "/divya-desam/annan-koil/",
                "content": "38 திருவெள்ளக்குளம் Thiruvellakkulam, Thiru Nāngur Thiruvellakkulam Thiruvellakulam got its name from the Sweta Pushkarani, a sacred white tank located in front of the temple. In Sanskrit, \"Sweta\" means white, hence Sweta Pushkarani became known as Vellakulam in Tamil.\r\n\r\nIt is well known that in Thirumala, the deity is called Srinivasan (Thiruvengadamudaiyān) and the goddess is Alamel Mangai Thayar. Thiruvellakulam is the only other place among the 108 Divyadesams where these names are used.\r\n\r\nThere is a belief that offering prayers here for the wishes made at Tirupati will be fulfilled, as it is said that the deity here is the elder brother of the deity at Venkata. Therefore, the temple is also known as Annan Koil.\r\n\r\nThis is the birthplace of Kumudavalli Nachiyar. Thirumangai āzhvār first met her here, which led to a series of events that transformed him into an āzhvār, thanks to a maiden's influence.\r\n\r\nThis is the place where Manavala Mamuni had a divine vision of Emperumān. It is said that they met and conversed on the bank of the tank here.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nKing Thundumaran had a son named Swetan, who was destined to die at a young age. To avert this fate, he approached his family guru, Vasishtha, who advised him to go to this sacred place and perform severe penance under a Vilva tree on the bank of the tank, chanting the Ayul Vrithi mantra from Aippasi month (tenth day of the waxing moon) to Karthigai month (eleventh day of the waxing moon) for one month. Pleased with the boy's penance, Mahavishnu appeared before him, removed his death curse, and granted him a long life. Hence, this tank came to be known as Sweta Pushkarani, and in Tamil, Vellakulam.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nThirumangai āzhvār has sung ten verses (Periya Thirumozhi 4.7) in praise of the deity of this sacred place.\r\n\r\nDuring the Thai month, Thirumangai āzhvār and Kumudavalli Nachiyar set out from Thirunagari to attend the 11 Garuda Sevai in Thirunangoor, visiting Manimadak Koil. After the Garuda Sevai, they would visit Thiruvellakulam, Kumudavalli's birthplace, before returning to Thirunagari.\r\n\r\nThirumangai āzhvār sees Thiruvengadam in this place and calls the deity here Annan, the elder brother of the deity at Tirumala.\r\n\r\nIn his verses, Thirumangai āzhvār addresses the deity as Annan, asking him to relieve his sufferings (Periya Thirumozhi 1.10.1). He repeats this plea in Thiruvellakulam, referring to the deity as Annan and asking for his troubles to be alleviated (Periya Thirumozhi 4.7.1), and again as Endhai, asking for relief from all troubles (Periya Thirumozhi 4.7.2 and 4.7.6).\r\n\r\nThirumangai āzhvār is the only one to refer to any deity as Annan. No other āzhvār has used this term for any deity.\r\n\r\nFurthermore, Thirumangai āzhvār addresses this deity as the light residing in Thiruvengadam (Periya Thirumozhi 4.7.5), highlighting the connection between Thiruvengadam and Thiruvellakulam.\r\n\r\nNammazhwar calls Thiruvengadamudaiyān \"Alar Mel Mangai Urai Marbā\" (Thiruvaimozhi 6.10.10), while Thirumangai āzhvār addresses the deity here as \"Poovār Thirumagal Pulgiya Marbā\" (Periya Thirumozhi 4.7.9).\r\n\r\nThirumangai āzhvār has composed four decads in Periya Thirumozhi in praise of Thiruvengadamudaiyān. In one of the Phalasruti verses (1.10.10), he says that those who recite these garlands composed by Kaliyan will become celestial beings. Similarly, in the verses about Srinivasan at Thiruvellakulam, he concludes by saying those who recite these garlands will become celestial beings (Periya Thirumozhi 4.7.10), referring to him as Annan. திருவெள்ளக்குளம் என்ற சொல் இத்தலத்தின் முன்புறம் அமைந்துள்ள ஸ்வேத புஷ்கரணியால் உண்டாயிற்று. ஸ்வேதம் என்றால் ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் வெண்மை என்று பொருள். எனவே ஸ்வேத புஷ்கரணி வெள்ளைக் குளமாகி, அதுவே திருவெள்ளக்குளமாயிற்று.\r\n\r\nதிருமலையில் ஸ்ரீனிவாசன் என்பது எம்பெருமானுக்கு (திருவேங்கடமுடையான்) திருநாமம் என்பதும்\r\nபிராட்டிக்கு அலர்மேல் மங்கைத் தாயார் என்பதும் அனைவரும் அறிந்ததே. அதே பெயர்களில் வழங்கும் 108 திவ்யதேசங்களில் இன்னொரு இடம் இது ஒன்றுதான்.\r\n\r\nவேங்கடத்தானுக்கு, வெள்ளக்குளத்தான் அண்ணன் என்பது ஐதீஹமாவதால் திருப்பதிக்கு வேண்டிக் கொண்ட வேண்டுதல்களை இங்கே செலுத்துவது ஒரு வழக்கமாகிறது. அண்ணன் குடிஇருக்கும் கோவில் அண்ணன் கோவில் ஆனதால், திருவெள்ளக்குளத்திற்கு அண்ணன் கோவில் என்றும் பெயருண்டாயிற்று.\r\n\r\nஇத்தலம் குமுதவல்லியாரின் அவதார ஸ்தலம் என்பதோடு மட்டுமின்றி திருமங்கையாழ்வார் குமுதவல்லி நாச்சியாரை முதலில் சந்தித்ததும் இங்கே தான். பிறகு நடந்தவை எல்லாம் ஒரு பெரிய சரித்திரம், அது நமக்கு கிடைத்த பெரிய வரப்பிரசாதம். ஒரு மங்கையினால் ஆழ்வாராக மாறியதால், அவர் திருமங்கை ஆழ்வாரானார்.\r\n\r\nமணவாள மா முனிக்கு எம்பெருமான் காட்சி கொடுத்த திருத்தலம். இங்கு குளக்கரையில் இருவரும் சந்தித்து உரையாடினார்கள் என்பார்கள்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nதுந்துமாரன் என்னும் மன்னனுக்கு சுவேதன் என்று ஒரு புத்திரன் இருந்தான். அவனுக்கு இளவயதில் மரண கண்டம் என்பதால், அதிலிருந்து மீள, தன்குல குருவான வசிட்டரை அணுகினான். அவர் இத்திருத்தலத்திற்கு சென்று, ஆயுள் விருத்தி மந்திரம் சொல்லி தவம் செய்யுமாறு கூறினார். எனவே இவ்விடம் வந்த சுவேதன்,\r\nகுளக்கரையில் வில்வ மரத்தடியில் ஆயுள் விருத்தி மந்திரத்தை ஐப்பசிமாதம் வளர்பிறை தசமி முதல், கார்த்திகை மாதம் வளர்பிறை ஏகாதசி வரை, ஒரு மாதம், கடுந்தவம் செய்தான். சிறுவனின் தவத்தை மெச்சிய மஹாவிஷ்ணு அவனுக்கு காட்சி கொடுத்து மரணகண்டத்தை நீக்கி நீடித்த ஆயுளை நல்கினார். இவ்விதம் சுவேதன் எம்பெருமானின் அருள் இந்த புஷ்கரணியில் கிடைத்ததால், ஸ்வேத புஷ்கரணி என்றாகி தமிழில் வெள்ளைக்குளம் ஆயிற்று.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் பத்துப் பாசுரங்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம் தை மாதம் திருநாங்கூர் 11 கருட சேவைக்காக திருநகரியிலிருந்து  திருமங்கையாழ்வார் குமுதவல்லி நாச்சியாருடன் புறப்பட்டு திருநாங்கூரில் மணிமாடக் கோவிலுக்குச் செல்வார்.  11 கருட சேவை முடிந்து எல்லா எம்பெருமானுகளுக்கும் மங்களாசாசனம் செய்து முடித்தபின், ஆழ்வாரும் குமுதவல்லி நாச்சியாரும் நாச்சியாரின் பிறந்தவீடான திருவெள்ளக்குளம் சென்று பிறகு தான் தங்களுடைய இருப்பிடமான திருநகரி செல்வார்கள்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் திருவேங்கடவனையே இத்தலத்தில் காண்கிறார். திருவேங்கடவனே இத்தலத்தில் எழுந்து அருளி இருப்பதாகவும், திருமலை ஸ்ரீனிவாசனுக்கு, இந்த எம்பெருமானை அண்ணன் என்றும் அழைக்கிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார்  அண்ணா, அடியேனிடரைக் களையாயே (பெரிய திருமொழி, 1.10.1) என்று தமது துன்பங்களைப் போக்குமாறு திருவேங்கடவனை அண்ணா என்று அழைத்து வேண்டுகிறார். அதேபோல் திருவெள்ளக்குளத்துள் அண்ணா, அடியேன் இடரை களையாயே (பெரிய திருமொழி 4.7.1) என்றும், திருவெள்ளக்குளத்துள் எந்தாய், அடியேன் இடரை களையாயே (பெரிய திருமொழி 4.7.2) என்றும், திருவெள்ளக்குளத்து உறைவானே, எல்லா இடரும் கெடுமாறு அருளாயே (பெரிய திருமொழி 4.7.6) என்றும் பாடியுள்ளார்\r\n\r\nதிருமங்கைஆழ்வார் வேறு எந்த எம்பெருமானையும் அண்ணா என்று அழைத்தது இல்லை. அவரைத்தவிர எந்த ஒரு ஆழ்வாரும் எந்த ஒரு எம்பெருமானையும் அண்ணா என்று அழைத்ததில்லை.\r\n\r\nமேலும், திருமங்கையாழ்வார், இந்த எம்பெருமானையே, ‘வேடார் திருவேங்கடமேய விளக்கே” (பெரிய திருமொழி 4.7.5) என்று கூப்பிட்டு திருவேங்கடவனுக்கும் திருவெள்ளக்குளத்தானுக்கும் உள்ள தொடர்பை விளக்குகிறார்.\r\n\r\nஅலர் மேல் மங்கை உறை மார்பா (திருவாய்மொழி 6.10.10) என்று நம்மாழ்வார் திருவேங்கடவனை அழைக்கிறார். திருமங்கையாழ்வார் இந்த எம்பெருமானை பூவார் திருமகள் புல்கிய மார்பா (பெரிய திருமொழி 4.7.9) என்று அழைக்கிறார்.\r\n\r\nதிருவேங்கடவனுக்கு திருமங்கையாழ்வார் பெரிய திருமொழியில் 4 பதிகங்கள் பாடியுள்ளார். அவற்றில் பலச்ருதி பாடல் ஒன்றினில் (1.10,10) திருவேங்கடவனை “கலியன் சொன்ன மாலை வல்லாரவர் வானவராகுவார் தாமே” என்று சொன்னார். திருவெள்ளக்குளத்தில் இருக்கும் ஸ்ரீனிவாசனான அண்ணாவை சொல்லும் பதிகத்தில் “கலியன் சொன்ன மாலை வல்லரென வல்லவர் வானவர் தாமே” (பெரிய திருமொழி 4.7.10) என்று அதே போல் கூறி இவரை அண்ணா என்று முடிக்கிறார். Sri Alarmelmangai, Sri Poovār Thirumagal Nāchiyār, Padmavathi Srinivāsan, Kannan, Nārāyanan, Annan Perumāl Srinivasan Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) East Thatvathyodhaka Thiruvellakkulam Thenkalai ஸ்ரீ பூவார் திருமகள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ கண்ணநாராயணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.190142,79.764786 7:00 a.m. to 12:00 noon 4:00 p.m. to 8:00 p.m. ",
                "number": 38,
                "name_ta": "திருவெள்ளக்குளம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiruvellakkulam, Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Annan Koil"
                ]
            },
            {
                "id": 60,
                "title": "Thiru Pārthan Palli",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0013",
                "url": "/divya-desam/thiru-pārthan-palli/",
                "content": "39 திருப்பார்த்தன்பள்ளி Thiru Nāngur Parthanpalli Among the eleven Perumal deities who came here, the one who arrived from Kurukshetra is Parthasarathi. Both the main deity and the Utsava deity are seen surrounded by Sridevi, Bhoodevi, and Neeladevi.\r\n\r\nAnother Utsava deity here is known by the name Kolavilli Raman. He appears with a conch, discus, sword, bow, and arrows. Interestingly, the main deity of Thiruvelliyankudi Divya Desam is also known as Kolavilli Raman.\r\n\r\nThere is a shrine for Arjuna (Parthan) at this place.\r\n\r\nIn Thiruvallikeni, Emperumān known as Parthasarathi gives darshan with two hands. Here, he appears with four hands holding the conch and discus.\r\n\r\nThe three-tier Rajagopuram stands majestically at 75 feet high.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nWhen Arjuna came to this place, he was very thirsty. He approached Sage Agastya, who was meditating there, and asked for water. Since Agastya had no water in his pot, he reminded Arjuna that he should always call upon Krishna for help. Realizing his mistake, Arjuna immediately thought of Krishna, who then appeared and gave him a knife. Arjuna used the knife to dig the ground, and immediately pure Ganga water sprang up. Since this holy tank was created with a knife from Krishna, it became known as Kadka Pushkarani, and the temple became known as Parthasarathy Temple.\r\n\r\nThere is also a legend that King Dasaratha performed a yajna at this place.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nThirumangai āzhvār has sung ten verses in Periya Thirumozhi (4.8) praising the deity of this Divya Desam.\r\n\r\nIn the following verse, Poigai āzhvār refers to the Lord as \"Tamarayal Kelvan,\" although the name of this Divya Desam is not mentioned, hence it is not identified as a verse belonging to this Divya Desam:\r\n\r\n\"Beholding the vast ocean, the rising sun, the life-giving earth, and the one consort of the lotus lady\" (Mudhal Thiruvandhadhi-67).\r\n\r\nWith this, the compilation on the eleven Divya Desams of Thirunangoor concludes. 11 எம்பெருமான்களில் ஒருவராக இங்கு வந்தவர் குருக்ஷேத்திரத்திலிருந்து வந்த பார்த்த சாரதி. மூலவர், உற்சவர், இருவருமே ஸ்ரீதேவி, பூதேவி, நீளாதேவி என்று மூன்று தேவி மார்கள் சூழ காட்சி அளிக்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇங்குள்ள மற்றொரு உற்சவருக்கு கோலவில்லிராமன் என்று திருநாமம். சங்கு, சக்கரம், கதை இவற்றுடன் வில்லும், அம்பும், கொண்டு காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஇந்த உற்சவரான கோலவில்லி ராமன் என்னும் திருநாமத்தில் திருவெள்ளியங்குடி திவ்ய தேசத்து மூலவரும் இருப்பது ரசிக்க வேண்டிய ஒன்று.\r\n\r\nபார்த்தனாகிய அர்ஜூனனுக்கு இவ்விடத்து ஒரு சன்னதி உண்டு.\r\n\r\nபார்த்த சாரதி என்ற பெயரில் திருவல்லிக்கேணியில் எழுந்தருளியுள்ள எம்பெருமான் இரண்டு திருக்கரங்களுடன் சேவை சாதிக்கிறார். இங்கு சங்கு சக்கரங்களுடன் நான்கு புஜங்களுடன் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nமூன்று நிலை ராஜகோபுரம், 75 அடி உயரத்தில் பிரமாண்டமாக உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஅர்ஜூனன் இவ்விடத்திற்கு வந்த போது அதிகமான தாகமுடன் இருக்க, அங்கே தவம் செய்து கொண்டிருந்த அகத்தியரிடம் குடிப்பதற்கு தண்ணீர் கேட்க, அகத்தியர் கமண்டலத்திலும் நீர் இல்லாததால் அர்ஜூனனை நோக்கி அவன் எப்போதும், எந்த உதவி வேண்டுமானாலும் கண்ணனைதானே அழைக்க வேண்டும் என்று ஞாபகப்படுத்தினார். அர்ஜூனனும் தன் தவறை உணர்ந்து உடனே கண்ணனை நினைக்க கண்ணன் அவ்விடத்தே வந்து கத்தி ஒன்றை அர்ஜூனனிடம் கொடுத்தான். அக்கத்தியால் மண்ணைக் கீண்டிப் பூமியைப் பிளக்க உடனே அங்கு தூய கங்கை நீர் பெருகியது. கண்ணனிடமிருந்து வந்த கட்கம் (கத்தி) பெற்றுத் தீர்த்தம் உண்டாக்கியதால் இங்கு உள்ள திருக்குளம் கட்க புஷ்கரணியாயிற்று. பார்த்தனுக்காக உண்டான கோவிலானதால் பார்த்தன் பள்ளியாயிற்று.\r\n\r\nதசரதன் இவ்விடத்தில் ஒரு யாகஞ்செய்ததாகவும் ஐதீஹம்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் பெரியதிருமொழியில் (4.8) 10 பாசுரங்களில் இந்த திவ்யதேசத்து எம்பெருமானை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்\r\n\r\nகீழ்வரும் பாடலில் தாமரையாள் கேள்வன் என்று எம்பெருமானின் திருநாமத்தை பொய்கையாழ்வார் குறிப்பிடுகிறார். ஆனால் இந்த திவ்ய தேசத்தின் பெயர் வராததால், இந்த திவ்யதேச பாசுரம் என்று சொல்லப் படுவதில்லை.\r\n\r\nபெயருங் கருங்கடலே நோக்குமாறு, ஒண்பூ உயரும் கதிரவனே நோக்கும் – உயிரும் தருமனையே நோக்கும் ஒண் தாமரையாள் கேள்வன் ஒருவனையே நோக்கும் உணர்வு (முதல் திருவந்தாதி-67),\r\n\r\nஇத்துடன் திருநாங்கூர் பதினோரு திவ்யதேசங்கள் பற்றிய தொகுப்பு முடிவடைக்கின்றது.  Sri Thāmarai Nāyaki Sri Thāmaraiyāl Kelvan Sri Pārthasārathy Chozha Nādu Seerkaazhi TamilNadu Nindra (Standing) West Nārāyana Sanga Saras (Gangā Theertham) Thenkalai ஸ்ரீ தாமரைநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீ தாமரையாள்கேள்வன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=11.169952,79.797539 8:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:00 p.m. to 8:00 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 39,
                "name_ta": "திருப்பார்த்தன்பள்ளி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiru Nāngur",
                "area": "Seerkaazhi",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Pārthan Palli"
                ]
            },
            {
                "id": 61,
                "title": "Thiru Chitra Koodam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0014",
                "url": "/divya-desam/thiru-chitra-koodam/",
                "content": "40 திருச்சித்ரகூடம் Chidhambaram Chitrakudam In the Brahmanda Purana, Brahma tells Narada that among all the worlds, the earth (Bhu-loka) is the best. Within it, the best is the land of Bharata, specifically the region of Tamil Nadu. In Tamil Nadu, the northern bank of the Kaveri River is the best. Within this area, the forest of Thillai is the best. The best within Thillai is Pundarika Puram, and the best there is Chitrakootam. In Chitrakootam, Lord Govindarajan is reclining on Ananta, praised by Shiva, Indra, and many others, and they received many benefits from him.\r\n\r\nIn this temple, Govindarajan is the main deity with his own flagstaff and shrine. From the mandapam, one can see the reclining Govindarajan, Brahma emerging from his navel, and Nataraja dancing. This unique feature is a special aspect of this place.\r\n\r\nThe reclining posture here is called Bhoga Sayanam because Emperumān enjoys watching Nataraja’s dance directly in front of him.\r\n\r\nThe main deity, Govindarajan, is in a reclining posture, while the Utsava deity, Devāthi Devan, is in a seated posture, and another Utsava deity in Chitrakootam is in a standing posture.\r\n\r\nAmong the Pancha Bhoota Sthalas, this is the Akasha Sthala. Here, Emperumān is seen looking towards the sky.\r\n\r\nBrahma usually resides in the lotus that emerges from Vishnu’s navel, but here, he stands humbly beside Emperumān, asking for his judgment.\r\n\r\nIn ancient times, the Shiva and Vishnu temples in this place were separate. āzhvārs referred to the Vishnu temple as Thillai Thiruchitrakootam, while Saivites called the Nataraja temple as Chidambaram.\r\n\r\nThe Chidambara Rahasya is located in the sanctum of the Nataraja temple.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nKing Kaveran of Kalinga, who was childless for a long time, performed many penances with his wife. As a result, Kaveri was born to them. After Kaveri became a river by Agastya’s boon, Kaveran and his wife came to bathe in it and sought a boon for immortality. Kaveri directed them to go to Thillai Vanam and meditate on Govindarajan while chanting \"Govinda, Govinda.\" Emperumān appeared before them, granted them Moksha, and thus this place is known as Moksha Sthalam.\r\n\r\nEmperumān killed three demons – Tanjagan, Gajamugan, and Tandakasuran – which is mentioned in the history of the Tanjai Mamani Temple.\r\n\r\nThese demons had two sisters, Chilli and Thilli. They surrendered to the victorious Boovaraha Perumal, asking for his protection. Boovaraha Emperumān protected them and granted their wishes. Chilli wanted to serve Emperumān at Srimushnam, and her wish was granted. Thilli desired Moksha, and Emperumān directed her to go to Pundarika Puram, bathe in the sacred waters, and meditate on him. She performed penance, received darshan from Emperumān, and wished to remain as a tree near him. Emperumān granted this wish, and Thilli transformed into a beautiful Thillai Kāndhāra tree around this holy place. Emperumān, known as Thillai Govindan, reclined here, giving the place its name, Thillai Nagar.\r\n\r\nParvati and Shiva once danced joyfully in Shiva Lokam. They wanted to know who danced better and sought Brahma's judgment. Brahma directed them to Thiruvalangadu for a dance-off, promising to deliver a verdict there. Shiva and Parvati performed magnificently, but Brahma was unable to decide. They then sought Vishnu’s judgment, who invited them to Thillai Vanam for another performance. Vishwakarma constructed Chitrakootam in the center of Thillai Vanam, with five halls representing the five elements, surrounded by four Vedas in the form of towers.\r\n\r\nIn the grand hall, Shiva and Parvati danced again, with Shiva lifting his right leg above his head. Parvati, out of modesty, stood still, and the assembly declared Shiva the victor, with Vishnu approving the decision. Parvati, in the form of Kali, remains as a guardian deity to the south of Thillai Vanam.\r\n\r\nShiva requested Vishnu to stay in the same form, and Vishnu now appears in a reclining posture here.\r\n\r\nAdisesha once expressed his desire to see Shiva’s dance, and Vishnu brought him to this holy place to witness it. Adisesha now resides in a separate sanctum, known as Patanjali Sannidhi, gazing at the feet of Emperumān.\r\n\r\nThe Chola king (likely Kulothunga Chola I or II) who didn’t want Vishnu and Shiva in the same place, removed Govindarajan’s idol and threw it into the ocean. However, the devotees later retrieved the idol and reinstalled it in the temple. During the renovation of the Nataraja temple, the Vishnu and Shiva temples were merged into one complex.\r\n\r\nIt is said that when the Chola king threw the main deity into the ocean, the Utsava deity was saved and later installed at Thiruvengadam as Govindarajan by Ramanujar.\r\n\r\n**āzhvārs**\r\n\r\nKulashekara āzhvār and Thirumangai āzhvār have mentioned that the same Rama who resided happily with Sita in Chitrakoota now resides here as Govindarajan.\r\n\r\nKulashekara āzhvār has composed 11 verses (Perumal Thirumozhi, Decade 10) considering the Emperumān here as the same Rama from Chitrakoota in the Ramayana. This is a brief explanation:\r\n\r\nIn \"Thiruchitrakoota which shines with tall, majestic walls and lofty gopurams feared by enemies\" (Perumal Thirumozhi, 10.2), Kulashekara āzhvār highlights the grandeur of Thillai of that time.\r\n\r\nThirumangai āzhvār and Kulashekara āzhvār both mention that \"the 3000 Brahmins of Thillai praised the Lord\" (Perumal Thirumozhi, 10.2), (Periya Thirumozhi 3.2.8).\r\n\r\nThirumangai āzhvār suggests that instead of performing rigorous penance, fasting, and enduring hardships for Moksha, one can visit Thiruchitrakootam and receive the same benefits without suffering.\r\n\r\nKattumannar Koil, the birthplace of Nathamunigal, is nearby. பிரம்மாண்ட புராணத்தில் பிரம்மன் நாரதரிடம், எல்லா உலகங்களிலும், பூவுலகம் சிறந்தது. அதில் சிறந்தது நாவலந்தீவு என்னும் பரதக் கண்டம். அதில் சிறந்தது தமிழ்நாடு. அதில் வட காவேரியின் வட திசை சிறந்தது. அதில் தில்லை வனம் சிறந்தது. அதில் சிறந்தது புண்டரீகபுரம். அதில் சிறந்தது சித்திரகூடம். அந்த சித்ரகூடத்தில், அனந்தாழ்வான் மேல் பள்ளி கொண்டுள்ள கோவிந்தராஜனைத் தானும் சிவ பெருமானும் இந்திரன் என்ற பலரும் போற்றி அவனிடம் இருந்து பல நன்மைகள் பெற்றதாக கூறுகிறார்.\r\n\r\nஇந்த கோவிலில், கோவிந்தராஜன் தனி கொடிமரத்துடன் தனிக்கோவில் மூலவராக இருக்கிறார். இங்குள்ள மண்டபத்தில் இருந்து பார்த்தால், பள்ளிகொண்ட கோவிந்தராஜனையும், அவரது நாபிக்கமலத்தில் நின்ற திருக்கோலத்தில் பிரம்மாவையும், நடனமாடும் கோலத்தில் நடராஜனையும் தரிசிக்கலாம், அது இங்கு ஒரு தனிச் சிறப்பு .\r\n\r\nதன் எதிரில் நடராஜப் பெருமான் நடனமாடியதை எம்பெருமான் பள்ளிகொண்டு ரசித்ததால் இங்கு உள்ள சயனம், போக சயனம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\nமூலவர் கோவிந்தராஜன் சயன திருக்கோலத்திலும், உற்சவர் தேவாதிதேவன் அமர்ந்த கோலத்திலும், இன்னொரு உற்சவராக சித்திரகூடத்திலுள்ளான் நின்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி கொடுக்கின்றனர்.\r\n\r\nபஞ்சபூத ஸ்தலங்களில் இது ஆகாயஸ்தலம். இங்கு எம்பெருமான் ஆகாயத்தை நோக்கி பார்த்துக்கொண்டு சேவை சாதிப்பது விசேஷம்.\r\n\r\nப்ரம்மா திருமாலின் நாபிக்கமலத்தில் அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் தான் எப்போதும் காட்சி அளிப்பார். ஆனால் இங்கு, பணிவுடன் நின்ற திருக்கோலத்தில் எம்பெருமானின் அருகில் அவரை தீர்ப்பு சொல்ல வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொள்ளும், நின்ற திருக்கோலத்தில் உள்ளார்.\r\n\r\nமுன்னொரு காலத்தில் இங்கு சிவன் கோவிலும், பெருமாள் கோவிலும் தனித்தனியே இருந்தன. தில்லைத் திருச்சித்ரக்கூடம் என்று பெருமாள் கோவிலை ஆழ்வார்களும். சிற்றம்பலம் என்று நடராஜர் கோவிலை\r\nசைவர்களும் வழங்கி வழிபட்டு வந்தனர்.\r\n\r\nசிதம்பர ரகஸ்யம் என்பது நடராஜர் சன்னதியில் மூலஸ்தானத்தில் உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nகலிங்க நாட்டு மன்னன் கவேரன் என்பவனுக்கு நெடுங்காலம் புத்திர பாக்கியம் இல்லாமல் இருக்க, அவனும் அவன் மனைவியும் பல தவங்களைப் புரிந்ததன் பயனாக காவேரியே அவர்களுக்கு குழந்தையாகப் பிறந்தாள். பிறகு காவேரி அகத்தியனால் நதியாக ஆன பின்பு காவேரனும் அவன் மனைவியும் நீராட வந்து, தாங்கள் எந்நாளும் வாழும் சாகா வரம் வேண்டும் என்று அவளிடம் வேண்டினார்கள். அதற்கு காவேரி அவர்களை தில்லைவனம் சென்று அங்குள்ள கோவிந்தராஜனை குறித்து கோவிந்தா, கோவிந்தா என்று கூறி தவம் இருக்குமாறு கூறுகிறாள். அவர்களுக்கு எம்பெருமான் காட்சி அளித்து மோக்ஷமும் கொடுத்து அருளினான். அதனால் இதனை மோக்ஷ ஸ்தலம் என்று கூறுவர்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் தஞ்சகன், கஜமுகன், தண்டகாசுரன் என்ற மூன்று அரக்கர்களை வதம் செய்ததை தஞ்சை மாமணிக்கோயில் ஸ்தல வரலாற்றில் பார்த்ததை நினைவில் கொண்டு தொடருவோம்.\r\n\r\nஇந்த அரக்கர்களுக்கு சில்லி, தில்லி என்னும் இரு சகோதரிகள் இருந்தனர். அவர்கள் இருவரும், தம் சகோதரர்களை ஜெயித்த பூவராகப் பெருமானை சரணடைந்து தங்களுக்கும் நல்வழி காட்டுங்கள் என்று வேண்ட, பூவராக எம்பெருமான் அவர்களையும் காத்து அருளினான். ஸ்ரீமுஷ்ணத்திலேயே எம்பெருமானுக்கு காவல் புரிய வேண்டும் என்று சில்லி வேண்டிக் கொள்ள , அப்படியே நடக்க எம்பெருமானும் அருள் புரிந்தார்.\r\n\r\nதில்லி மோக்ஷம் வேண்ட, எம்பெருமானும், அவளை புண்டரீகபுரம் சென்று அங்குள்ள தீர்த்தத்தில் நீராடி தன்னைக் குறித்து தவமிருக்குமாறு சொன்னார். அவளும் தவம் புரிய, எம்பெருமான் காட்சி கொடுத்தார். அவளும் எம்பெருமானின் அருகே மரமாக இருக்க வேண்டும் என்று வேண்டினாள். அதற்கும் எம்பெருமான் அருள் புரிந்தார். தில்லி இந்த க்ஷேத்திரத்தை சுற்றி, அழகான தில்லைக் காந்தார மரமாக விரிந்து பரந்து நின்றாள். எம்பெருமானும், தில்லைக் கோவிந்தனாகப் பள்ளி கொண்டார். தில்லி வேண்டியதால், இது தில்லைநகரம் ஆயிற்று.\r\n\r\nபரமசிவனும் பார்வதியும் ஒரு சமயம் சிவலோகத்தில் மிக்க மகிழ்ச்சியுடன் மிக சிறப்பாக நடனம் ஆடினர். அவர்களில் யாருடைய நடனம் சிறப்பாக இருந்தது என்று இருவருமே தெரிந்து கொள்ள ஆர்வமாக இருந்தனர்.\r\n\r\nஅவர்கள் பிரம்மனிடம் சென்று தங்களில் யார் சிறப்பாக நடனம் ஆடுவர் என்று ஒரு போட்டி வைத்து தீர்ப்பு சொல்லவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொண்டனர். அவரும் அவர்களை திருவாலங்காட்டில் நடனம் ஆடும்படியும், அங்கு அவர் தீர்ப்பு கொடுப்பதாகவும் சொன்னார். அப்படியே அங்கு சிவனும் பார்வதியும் சிறப்பாக நடனமாட, பிரம்மனால் ஒரு தீர்ப்பும் சொல்ல முடியவில்லை. இருவரின் நடனத்தையும் வியந்து பேசி, முடிவை திருமாலிடம் கேட்கச் சென்றனர்.\r\n\r\nதிருமால் அவர்களை மீண்டும் ஒரு நடனம் புரிய தில்லை வனத்திற்கு வரச்சொன்னார். தெய்வத்தச்சனான விஸ்வகர்மாவை கொண்டு தில்லைவனத்தில் நடுவில் சித்ர கூடத்தை அமைக்கச் சொன்னார் அவனும் அரக்கர்களின் தச்சன் மயனையும் கொண்டு, ஐந்து பூதங்களை ஐந்து கலசமாக்கி நான்கு வேதங்களையும் நான்கு கோபுரமாக்கி சித்ரக்கூடத்தை கனகசபை, ரத்தின சபை, நாகசபை, தேவசபை, ராஜசபை, ஆகியன சூழ தோற்று வித்தான்.\r\n\r\nசிறந்த சபையில் மீண்டும் இருவருடைய நடனமும் வழக்கம்போல் மிக சிறந்த முறையில் ஆரம்பித்தது. முடிவில் சிவன் தனது இடதுகாலைத் தரையில் ஊன்றி வலதுகாலைத் தலைமேல் தூக்கி நிறுத்தினான். பெண்மைக்குரிய நாணத்தால் தான் அவ்வாறு செய்யாமல் உமையவள் நின்றாள். நடராசனே வென்றான், என்று சபையில் அனைவரும் தீர்ப்புக் கூற, திருமாலும் அதனை ஆமோதித்தார். உமையவள் காளியாக மாறி தில்லை வனத்திற்குத் தெற்கே இன்றும் அங்கு ஒரு காவல்தெய்வமாய் நிற்கிறாள்.\r\n\r\nசிவன் திருமாலிடம் இதே திருக்கோலத்தில் இங்கு எழுந்தருள வேண்டும் என்று கேட்க, எம்பெருமானும் இங்கு சயன திருக்கோலத்தில் காட்சி கொடுக்கிறார்.\r\n\r\nஆதிசேஷன் ஒரு முறை, சிவனின் நடனத்தை காண வேண்டும் என்று விருப்பம் கொண்டு, எம்பெருமானிடம் தெரிவிக்க அவரும் ஆதிசேஷனை இந்த திருத்தலத்திற்கு வந்து அந்த காட்சியை காணச்செய்தார். ஆதிசேஷன், இன்றும் பிரகாரத்தில், எம்பெருமானின் திருவடிகளை நோக்கியவாறு பதஞ்சலி சன்னதி என்றது ஒரு தனி சன்னதியில் சேவை சாதிக்கிறார்.\r\n\r\nதில்லையில் ஒரே இடத்தில விஷ்ணுவான கோவிந்த ராஜரும் சிவபெருமானான நடராஜரும் ஒன்றாக இருந்ததை விரும்பாத சோழ அரசன் (கிருமி கண்ட சோழன், அவன் குலோத்துங்க சோழன் என்றும் (1 அல்லது 2),  கோவிந்த ராஜரை பெயர்த்து கடலில் சேர்த்துவிட்டதாக ஒட்டக்கூத்தர் பாடிஉள்ளார்.\r\n\r\nமூன்றில் கிடந்த தடங்கடல், போய் முன்னைக் கடல்புக, பிள்ளைத் தில்லை மன்றிற்கு, இடங்கொண்ட கொண்டல்\r\n\r\nசோழன் கடலில் அமிழ்த்திய பிறகு அதனால் கோபம் கொண்டவர்கள் அப்பெருமானை மீண்டும் தேடி எடுத்து இப்போது இருக்கும் இடத்தில் பிரதிஷ்டை செய்தனர் என்றும், பின்னாளில் நடராஜர் கோவிலை விரிவு படுத்தும் போது, இந்த இரண்டு கோவில்களும் சேர்ந்து ஒரே கோவிலாக இன்னொரு சோழனால் கட்டப்பட்டது என்றும் கூறுவர்.\r\n\r\nசோழ மன்னன் மூலமூர்த்தியை கடலில் தூக்கி வீசியபோது, அங்குள்ள சிலரால், உத்சவப் பெருமாள் காப்பாற்றப்பட்டு, திருவேங்கடத்தில், கோவிந்தராஜனாக பின்னாளில், இராமானுஜர் காலத்தில், அவரால் அங்கு நிறுவப்பட்டது என்று சொல்வர்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nஇராமன் சித்ரகூட மலையில் சீதாதேவியுடன் மிகவும் மகிழ்வோடு இருந்தான். அதே இராமன்தான் இன்று கோவிந்தராஜன் என்ற பெயரில் இந்த திருச்சித்ர கூடத்திலே திகழ்கிறான் என்று குலசேகராழ்வாரும் திருமங்கையாழ்வாரும் தமது பாடல்களில் கூறுகின்றனர்.\r\n\r\nகுலசேகர ஆழ்வார் இந்த எம்பெருமானை சித்திரகூடத்தில் இருந்த இராமபிரானாகவே எண்ணி, இராமாயணம் முழுவதையுமே 11 பாடல்களில் (பெருமாள் திருமொழி, பதிகம் 10) இந்த தில்லைநகர் திருச்சித்திரகூட எம்பெருமானுக்கு மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார். இதன் சிறிய விளக்கத்தை இங்கே காணலாம்.\r\n\r\nமிகப்பெரும் மாடமதில்களையும், உயர்ந்த கோபுரங்களையும் எதிரிகளும் அஞ்சக்கூடிய நெடிய வாசல்களையும் பெற்றதாய்த் தில்லை விளங்குவதை  “தெவ்வரஞ்சு நெடும்புரிசை யுயர்ந்த பாங்கர்த்\r\nதில்லைநகர் திருச்சித்ர கூடந்தன்னுள்” என்று குலசேகராழ்வார் சொல்வதிலிருந்து தில்லையின் அந்த நாளைய பெருமைகளை நாம் காணலாம்.\r\n\r\nதில்லை வாழ் அந்தணர்கள் மூவாயிரவர் இந்த எம்பெருமானைத் துதித்து வந்தனர் என்பதை,“தில்லை நகர் திருச்சித்ர கூடந் தன்னுள், அந்தணர்களொரு மூவாயிரவ ரேத்த, அணிமணி யாசனத் திருந்த வம்மான் றாணே” என்று குலசேகராழ்வாரும் *பெருமாள் திருமொழி, 10.2) “மூவாயிர நான் மறையாளர் நாளும், முறையால் வணங்க அணங்காய சோதி, தேவாதி தேவன் திகழ்கின்ற தில்லைத், திருச்சித்ர கூடம் சென்று சேர்மின்களே” (பெரிய திருமொழி 3.2.8) என்று திருமங்கையாழ்வாரும் பாடுவதிலிருந்து அறியலாம்.\r\n\r\nஉடம்பை வருத்தி, வெயிலில் உலர்த்தி, காய்கறிகளை உண்டு, தண்ணீரிலும், காடுகளிலும், மலைகளிலும் கடும் தவம் செய்து மோக்ஷத்தை அடைய விரும்புகிறீர்களே, அதற்கு மாற்றாக, திருச்சித்திரகூடம் சென்று எம்பெருமானை தரிசித்தால் அந்த பயனை துன்பம் இல்லமால் அடையலாம் என்று திருமங்கையாழ்வார் கூறுகிறார்.\r\n\r\nநாதமுனிகளின் அவதார ஸ்தலமான காட்டுமன்னார் கோவில் இங்கிருந்து மிகச் சமீப தொலைவில் உள்ளது.\r\n Sri Pundareeka Valli Govindarājan Devādhi Devan (Pārthasārathy) Chozha Nādu Chidhambaram TamilNadu Sayana (Reclining) East Sāthveega Pundariga Thenkalai ஸ்ரீ புண்டரீகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ கோவிந்தராஜாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.399022,79.693466 6:00 a.m. to 1:00 p.m. 3:30 p.m. to 8:30 p.m. (Please take the archaga from their home for darshan.)",
                "number": 40,
                "name_ta": "திருச்சித்ரகூடம்",
                "alwars": [
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Chidhambaram",
                "area": "Chidhambaram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Chitra Koodam"
                ]
            },
            {
                "id": 62,
                "title": "Thiru Aheendrapuram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0015",
                "url": "/divya-desam/thiru-aheendrapuram/",
                "content": "41 திருவஹீந்த்ரபுரம் Aayindhai Thiruvayindirapuram The \"Nadu Naadu Thirupathis\" are located in a region that doesn't have clearly defined boundaries in ancient Tamil literature. The name \"Nadu Naadu\" likely originated because it was centrally located in ancient Tamil Nadu.\r\n\r\nIt is said that during the time of Tolkappiyar, Tamil Nadu was divided into 12 regions:\r\n\r\n1. **Thenpandi**  \r\n   The southern part of Pandya Nadu, often referred to as \"Thennaadu.\"\r\n\r\n2. **Kuda Naadu**  \r\n   The region around the Kodagu hills.\r\n\r\n3. **Kutta Naadu**  \r\n   A region currently in Kerala, with the Divya Desam \"Kuttanad Thiruppuliyur\" named after it.\r\n\r\n4. **Karkka Naadu**  \r\n   A large part of what is now Karnataka or Kannada-speaking Tamil Nadu.\r\n\r\n5. **Venaadu**  \r\n   The southern part of Thondai Nadu, with the Tondai Naadu kings and their successors ruling this region. The Kodai hills and the Chengam area near Thiruvannamalai are also part of this region.\r\n\r\n6. **Puzhi Naadu**  \r\n   The region including Theni, Chinnamanur, and Kambam.\r\n\r\n7. **Panri Naadu**  \r\n   The area around Panrimalai in Dindigul district.\r\n\r\n8. **Aruvaa Naadu**  \r\n   A part of the Thondai Mandalam region.\r\n\r\n9. **Aruvaa Vadathalai Naadu**  \r\n   The northern part of Aruvaa Naadu.\r\n\r\n10. **Seetha Naadu**  \r\n    The Coimbatore region.\r\n\r\n11. **Malai Naadu**  \r\n    The Chera kingdom (modern-day Kerala).\r\n\r\n12. **Punal Naadu**  \r\n    The Chola Nadu region.\r\n\r\nThese 12 sub-regions of Tamil Nadu do not specifically mention Nadu Naadu. It is possible that this region came into existence much later, after the time of Tolkappiyar. The rulers of Nadu Naadu were likely smaller kings or chieftains, rather than powerful monarchs. Based on ancient Tamil literature, we can infer that Nadu Naadu was situated between Kongu Nadu and Chola Nadu.\r\n\r\nDue to historical changes, geographical shifts, and the emergence of new regions, Kongu Nadu was formed, which included some parts of these 12 sub-regions. The boundaries of Kongu Nadu are described in the second verse of the \"Kongu Mandala Sadhagam\":\r\n\r\n   *\"From the north, Perumpalai to Vaikaavoor in the south,  \r\n   The Kudaku border to the silver hill – these lie within,  \r\n   Surrounding the fertile Cauvery and the paddy fields,  \r\n   The boundary of Kongu Nadu is thus defined.\"*\r\n\r\nKongu Nadu includes the areas of Salem, Coimbatore, and Nilgiris districts. It is believed that the name \"Kongu\" came either because honey (\"Kongu\") was abundant here or because gold was found in the region. \r\n\r\nNadu Naadu lies between Kongu Nadu and Chola Nadu. It is centrally located, with Pandya Nadu and Chera Nadu to its southwest, and Kongu Nadu and Chola Nadu to its north and east, respectively. This central location is likely why it is called Nadu Naadu. The region was ruled by smaller kings known as Malaiyamans for several centuries. Among them, Malaiyaman Thirumudikkari is particularly praised in Sangam literature. The capital of this region was Thirukovalur. Thiruvahindrapuram (Thiru Ayindai) in the southern part and Thirukovalur in the northern part are the two Divya Desams referred to as Nadu Naadu.\r\n\r\n   *\"Ponnudai Ayindarapuram Thirukovalur,  \r\n   Let us serve and praise these two Divya Desams in Nadu Naadu.\"*\r\n\r\nAlthough Nadu Naadu has only two Divya Desams, both are highly revered and significant. One is celebrated for the Trivikrama avatar, and the other for the greatness of Adisesha. Moreover, in the entire Tamil Nadu, the avatar of Hayagriva, the deity of knowledge, is found in Thiruvahindrapuram, one of the Nadu Naadu Divya Desams. One Divya Desam is known for the Lord's valor in measuring the three worlds, and the other is revered for the Lord who bestowed the four Vedas and all arts to the world. This uniqueness is the special distinction of the Nadu Naadu Divya Desams.\r\n\r\nLet us now explore the historical significance of these two Divya Desams.\r\n\r\nThiruvehindrapuram is renowned for the presence of the avatar deity Hayagriva Perumal, who embodies education, the greatness of Adisesha and Garuda, and the revered Acharya Vedanta Desika. Thiruvehindrapuram is blessed to have the deity who imparted the four Vedas and all arts to the world.\r\n\r\nThis holy place is now known as Ayindai. It is said that because Brahma performed penance on a nearby hill, it is called Brahmachalam. As the Lord led the devas and fought battles, he came to be known as Devanathan. The goddess is called Hemambujavalli as she protects the devas.\r\n\r\nThis Perumal has various names:\r\n\r\n- Das Sathyam\r\n- Achuthan\r\n- Strajyothish\r\n- Anaganjyothish\r\n- Trimurthi\r\n\r\nIn these names, Das Sathyam refers to the Perumal being true to his devotees, Strajyothish to being the most luminous, and Trimurthi to being one among the three, as described by Thirumangai āzhvār in his hymns.\r\n\r\nInscriptions refer to this Perumal as the standing Maha Vishnu and as the deity of seven musical notes. He is also praised as the Lord who witnessed different eras.\r\n\r\nThe Perumal is said to convey that from himself emerged Brahma and Shiva. He holds the lotus, which signifies Brahma, and the conch and discus, which signify Vishnu, and has the third eye and matted hair, signifying Shiva.\r\n\r\nThe Kedil River, created by Garuda, flows from south to north. Due to a sage’s curse, the river’s water is red, but the curse's redemption keeps the water clear. The Perumal comes to the riverbank during the chariot festival days for rituals and sacred baths.\r\n\r\nThis sacred place has the Patal Ganga brought by Adisesha and the Viraja River brought by Garuda. The Patal Ganga is used for the Perumal’s offering, and the Viraja River water is used for holy baths.\r\n\r\nThere are many shrines here, including those of Narasimha, Ramapiran, Venugopalan, Chakrathazhvar, Pallikonda Nathar, Āndāl, and āzhvār. Two Nammalvars serve here.\r\n\r\nThe Devanayaka Panchasat stotram in Sanskrit and the Achyuta Shatakam mention this place prominently.\r\n\r\n**Hayagrivar**\r\n\r\nA prominent place called Oushadagiri, located on a high spot opposite the Deivanayaka sannidhi, is famous. It is said that this hill is a fragment of the Sanjeevani Mountain brought by Lord Hanuman. There is a temple for Hayagriva Perumal, one of the incarnations of Lord Vishnu, known for his horse face and being the deity of education and wisdom. Hayagriva Perumal, with a divine form similar to a crystal, holds the essence of all knowledge.\r\n\r\nThe hymn, \"Jnananandamayam Devam, Nirmala Spatikakritim, Adharam Sarva Vidyanam, Hayagrivam Upasmahe,\" means that Hayagriva, who is the embodiment of knowledge and clarity, is the source of all learning.\r\n\r\nHayagriva Perumal, with a moon-like white body, four arms holding Panchayudhas, a horse face, long ears, a mouth filled with the nectar of the Vedas, compassionate eyes, and adorned in yellow garments, graces his devotees.\r\n\r\nThe Hayagriva hill has 74 steps, symbolizing the 74 simhasanadhipatis established by Swami Ramanuja.\r\n\r\nIt is said that the deity of Hayagriva exists in India at this place and at Parakala Mutt in Mysore. While most deities wear flower garlands, the garland most suited for Hayagriva is the cardamom garland.\r\n\r\n**Sri Velukkudi Swamigal on Hayagriva:**\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nOnce, a fierce battle arose between the devas and asuras, in which the asuras triumphed. The devas sought Lord Vishnu’s help through prayers, while the asuras sought assistance from Brahma, who directed them to Shiva. Vishnu fought for the devas with his discus and destroyed all the asuras. Shiva, who had come to aid the asuras, saw his trident merging with Vishnu’s discus, realizing Vishnu's three forms (Brahma, Vishnu, Shiva). Upon Shiva’s praise, Vishnu retrieved his discus and returned Shiva’s trident. At the request of the devas, Vishnu stayed there with a temple built in his honor.\r\n\r\nWhen the Perumal felt thirsty, he asked for water. Garuda flew through the sky while Adisesha struck the earth with his tail, bringing forth water from the Patal Ganga for the Perumal. This water, brought by Adisesha, is called Sesha Teertham.\r\n\r\nGaruda brought water from the Viraja River in Vaikuntha, which flowed here as a river named Garuda Teertham, later known as Kedil River.\r\n\r\nDuring penance in this forest, Sage Bhrigu found a three-year-old girl and raised her, naming her Taranginandini because she smiled at the sea. Tarangam means wave, and Anandinini means joyful. When she reached marriageable age, Bhrigu wished to marry her to the Perumal, who accepted her.\r\n\r\nAsura Vrithasura conquered Indraloka with his power and made Indra hide in a lotus stalk. The devas performed a Vishnu Yagna at Ayindai, causing Indra to emerge. Vishnu appeared, gave Indra the Vajrayudha, with which he killed Vrithasura and regained his kingdom.\r\n\r\nWhen the demons Madhu and Kaitabha stole the Vedas from Brahma, he sought Vishnu’s help. Vishnu, in the form of Hayagriva, killed the demons and restored the Vedas to Brahma, earning praise as the lord who bestowed the Vedas. Those who worship Hayagriva Perumal gain unobstructed education and clear wisdom.\r\n\r\nA Chola king devoted to Saivism sought to destroy Vaishnavite temples, including this sacred place. An ox herder deceived the king, saying it was a Shiva temple. When the king observed the sanctum, the Perumal appeared as Shiva, saving the temple.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nThirumangai āzhvār praised this place in ten pasurams. He described the Perumal as the one embodying the three gods, a sentiment echoed by Nammalvar in Periya Thiruvanthathi:\r\n\r\n\"The form said to be the first of the three is one; the chief, unparalleled, dark as the cloud within.\"\r\n\r\nThis temple was frequently praised by Manavala Mamunigal, who has a beautiful shrine here.\r\n\r\nToday, about 750 years ago, after Swami Ramanuja, the acharya who earned numerous titles such as \"Kavitarkika Simham,\" \"Sarva Tantra Svatantrar,\" and \"Vedantacharya\" in the Sri Vaishnava tradition was the illustrious Thuppul Sri Vedanta Desikan.\r\n\r\nAs stated in the Puranas, a great soul was to incarnate as the aspect of the Tiruaradhan Mani of Thiruvenkatamudaiyan. Sriman Nigamantha Desikan resided here for 40 years, rendering immense service to the Vadakalai tradition.\r\n\r\nSwami Desikan, sitting under an Ashwattha tree in the holy place of Oushadagiri, performed penance using the Garuda mantra and received the blessings of Garuda. Garuda appeared to Desikan and taught him the Hayagriva mantra. At the same place, Desikan performed another rigorous penance using the Hayagriva mantra and received the grace of Hayagriva. The deity installed by Vedanta Desikan is the very Sri Hayagriva who bestows blessings in Thiruvehindrapuram.\r\n\r\nHaving received the grace and vision of Hayagriva, Desikan returned from the hill and went to the Vadapennai River. It is said that Deivanayaka Perumal, the true deity for devotees, appeared to him there.\r\n\r\nDesikan, with immense devotion towards Garuda, Hayagriva, and Deivanayaka, composed many significant works. Swami Desikan, among the acharyas, worshipped the Lord with songs in the Nayika Bhava (imagining oneself as a female devotee).\r\n\r\nIn Oushadagiri, Sri Narasimhan:\r\n\r\nSwami Desikan, serving the divine couple at Aheendrapura Kshetra, climbed Oushadagiri, which appeared as a dense forest, and worshipped Narasimha at the Aalari shrine. Following the instructions of his guru Sri Appullary, he began chanting the Garuda mantra at this place where Sri Narasimhan had originally manifested.\r\n\r\nSri Hayagriva appeared and blessed Swami Desikan at this place, leading to the composition of the Sri Hayagriva Stotram. However, another meaning of this stotram pertains to Sri Narasimhan, and saints have prayed for the enlightenment of this inner meaning. By reciting the Sri Hayagriva Stotram, one also praises Sri Narasimhan. As far as my limited understanding goes, no other religious founder, great acharya, or scholar has combined the glory of these two significant avatars into a single stotram as our great acharya Swami Desikan did. Even now, in Oushadagiri, Sri Hayagriva and Narasimhan, facing west, grace the same sanctum. Hence, by serving and reciting the Sri Hayagriva Stotram here, one can also receive the grace of Narasimhan.\r\n\r\nSri Uruppattur Soundararajan Swami, in Sri Desika Seva:\r\n\r\nSwami Desikan himself created a festival idol with his own hands and won a competition, and this divine place is where he triumphed.\r\n\r\nSwami Desikan lived in this divine place for 40 years, during which he built a house and dug a well with his own hands. These structures still exist today.\r\n\r\nVedanta Desikan composed the work \"Mummanik Kovai\" in praise of this Perumal. In his \"Mummanik Kovai,\" Desika mentions that Brahma, who is engaged in the creation process, performs daily worship at this place.\r\n\r\nThe Vasanthotsavam held in the Ani month is particularly special in Thiruvehindrapuram. This 10-day festival, starting in the waxing phase and concluding on Chaturdashi, is celebrated with the thought that the guru who shows us the divine is the highest. During this festival, Desikan witnesses the Thirumanjanam in the morning and, in the evening, he participates in the procession and blesses the devotees in the Vasantha Mandapam. On the seventh day, he appears in the Venu Gopala Krishna attire, on the eighth day in the Nachiyar Tirukolam, and on the ninth day in the Paravasudevan attire, following his hymn \"Yanum Niye Ennul Uraithalin\" (Mummanik Kovai 7). On the final day, after the morning Thirumanjanam, he goes to Oushadagiri hill for the Thirumanjanam with Hayagriva Perumal, during which the Hayagriva Stotram is recited.\r\n\r\nThe Desika Brahmotsavam held in the Purattasi month is very famous in this place. During the Desika festival, there are grand celebrations with the pearl palanquin, golden vimana, Surya Prabhai, Yali vahana, Chandra Prabhai, Mohini avatar, silver Simha vahana, Sornabhishekam, golden vimana, horse and Hamsa vahana, and more.\r\n\r\nOn the Desika Tirunakshatra day during the Brahmotsavam, special poojas are performed for Desikan at the Hayagriva sannidhi on Oushada hill, along with the Ratnangi seva. After visiting various sannidhis and receiving honors, the evening procession and nighttime Teppotsavam mark the conclusion of the Desika Brahmotsavam. Let us conclude this post by praying for the grace of the acharya to be upon everyone.\r\n\r\nMay the land and Vedas flourish, and in the grand city, let the Vedic lore of Maran thrive. Oh, Thuppul Vedanta Desikan, adorn the head of the wise, live on for another century!\r\n நடுநாட்டுத் திருப்பதிகள்\r\n\r\nமுத்தமிழ் நாட்டின் எல்லைகளை விரித்துரைக்கும் நூல்களில் நடு நாட்டிற்கு எல்லைகளைக் குறிப்பிட்டுப் பகரவில்லை. பண்டைத் தமிழகத்தில் நடு மத்தியமாக இருந்ததால் இப்பெயர் பெற்றதோ என்னவோ?\r\n\r\n     தொல்காப்பியர் காலத்திலேயே தமிழ்நாடு 12 பிரிவுகளாக இருந்ததெனக்கூறப்படுகிறது.\r\n \r\n     தென்பாண்டிக் குட்டம் குடங்கற்கா வேண்பூழி\r\n          பன்றியருவா வதன் வடக்கு - நன்றாய\r\n     சீத மலாடு புனனாடு செந்தமிழ் சேர்\r\n          ஏதமில் பன்னிரு நாட்டென்\r\n     என்று தொல்காப்பியப் பாடல் தமிழ் நாட்டைக் கீழ்க்காணும் 12 பிரிவுகளாகப் பிரிக்கிறது.\r\n\r\n1. தென்பாண்டி\r\n\r\n     பாண்டிநாட்டின் தென்பகுதி, இதனையே பொதுவாக தென்னாடு என்று குறிப்பிடுவதும் உண்டு.\r\n\r\n2. குடநாடு\r\n\r\n     குடகு மலைப்பகுதி \r\n\r\n3. குட்ட நாடு\r\n\r\n     தற்போது கேரளத்தில் உள்ள குட்ட நாட்டுப் பகுதி, குட்டநாட்டுத்திருப்புலியூர் என்ற மலைநாட்டுத் திவ்ய தேசம் இந்நாட்டின் பெயரோடு சேர்த்து வழங்கப்படுகிறது.\r\n\r\n4. கற்கா நாடு\r\n\r\n     கன்னடம் அல்லது கன்னடத் தமிழகத்தின் ஒரு பெரும்பகுதி.\r\n\r\n5. வேணாடு\r\n\r\n     தொண்டை நாடு. தொண்டை நாட்டின் இதுவும் தென்பகுதியையும், ஒய்மாநாட்டு நல்லியக் கோடானும் அவன் பின் தோன்றல்களும் ஆண்டு வந்தனர். இங்கிருக்கும் கோடை மலையை பொருணனும், திருவண்ணாமலைக்கு அருகில் உள்ள செங்கை மா என்னும் பகுதியை வேள் நன்னனும் ஆண்டு வந்தனர்.\r\n\r\n6. பூழி நாடு\r\n\r\n     தேனி, சின்னமனூர், கம்பம் அடங்கிய பகுதி.\r\n\r\n7. பன்றி நாடு\r\n\r\n     திண்டுக்கல் பகுதியில் அமைந்துள்ள பன்றிமலைப் பகுதி\r\n\r\n8. அருவா நாடு\r\n\r\n     தொண்டை மண்டலத்தின் ஒரு பகுதி.\r\n\r\n9. அருவா வடதலை நாடு\r\n\r\n     அருவா நாட்டின் வடபகுதி\r\n\r\n10. சீத நாடு\r\n\r\n     கோவை மண்டலம்\r\n\r\n11. மலை நாடு\r\n\r\n     சேர நாடு (இன்றைய கேரளா)\r\n\r\n12. புனல் நாடு\r\n\r\n     சோழநாடு\r\n\r\n     தமிழகத்தின் இப்பன்னிரெண்டு உட்பிரிவுகளும் நடு நாடு பற்றிக்கூறவில்லை. ஒருக்கால் தொல்காப்பியத்திற்கு வெகு காலத்திற்குப் பின்பே இந்நாட்டெல்லை உண்டாகியிருக்கலாம். இந்நடு நாட்டினை ஆண்டவர்களும் குறுநில மன்னர்களாயிருந்தனரே அன்றி முடியுடை வேந்தரைப் போன்று பெருஞ்சிறப்பு பெற்றவராயில்லை. பின் நடு நாட்டின் எல்லைகள் யாதென ஆராயப் புகின் பழந்தமிழ் நூல்களின் அடிப்படையில் கீழ்க்கண்டவாறு முடிவு கட்டலாம்.\r\n\r\n     வரலாற்றின் மாறுபட்ட போக்குகளினாலும், கால மாறுபாட்டினாலும், நாடும், நிலமும், ஊரும், பிரிவும், சிதைந்து புதிதாக உண்டாவது போல் மேற்குறிப்பிட்ட 12 உட்பிரிவுகளில் ஒரு சிலவற்றை உள்ளடக்கி கொங்கு நாடு தோன்றியது. இக்கொங்கு நாட்டெல்லைப் பற்றி கொங்கு மண்டல சதகத்தின் இரண்டாவது பாடல் கூறுகிறது.\r\n\r\n     வடக்கு பெரும்பாலை வைகாவூர்த் தெற்குக்\r\n          குடக்கு பொறுப்பு வெள்ளிக் குன்று - கிடக்கும்\r\n     களித் தண்டலை மேவும் காவிரி சூழ் நாட்டுக்\r\n          குழித் தண்டலை யளவுங் கொங்கு\r\n\r\n     சேலம், கோவை, நீலகிரி மாவட்டங்களைக் கொண்ட பகுதியே பண்டைய கொங்கு நாடாகும். இந்நாட்டினை கொல்லிமலைத் தொடர், சவ்வாது மலைத் தொடர், நீலகிரி போன்றன வளங்கொழித்த தாக்குகின்றன. இங்கு தேன் (கொங்கு) கிடைத்ததால் இப்பெயர் அமைந்ததென ஒரு சாரரும், பொன் கிடைத்ததால் கொங்கு நாடென ஒரு சாரரும் கூறுவர்.\r\n\r\n     இந்தக் கொங்கு நாட்டிற்கும், சோழ நாட்டிற்கும் இடையே இருந்த பகுதிதான் நடு நாடாகும். இவ்வாறு இடைப்பட்டிருந்தது மட்டுமன்றி பாண்டி நாடும் சேர நாடும் இந்நாட்டின் எல்லையிலிருந்து தென்மேற்காகப் பிரிவதாலும், மேற்சொன்ன கொங்கு நாடும் சோழ நாடும் வடக்கேயும் கிழக்கேயும் அமைவதாலும், நிலவமைப்பில் நடு நாடாயிற்று. இந்நாட்டினை மலையமான்கள் ஆண்டு வந்தனர். கடைச்சங்க காலம் முதல்பல நூற்றாண்டுகள் வரை அவர்கள் தொடர்ந்து ஆண்டு வந்தனரென்று அறிய முடிகிறது. இவர்களில் மிகச் சிறந்த மலையமான் திருமுடிக்காரியின் புகழைச் சங்க நூல்கள் எடுத்தியம்புகின்றன. இதன் தலைநகர் திருக்கோவலூராகும். இந்த நடுநாட்டின் கீழ்த்திசையில் திருவஹீந்தபுரம் (திரு அயிந்தை) என்னும் திவ்ய தேசமும் மேல் திசையில் திருக்கோவலூரும் நடு\r\nநாடிரண்டு எனக் குறிப்பிடப்படும் திவ்ய தேசங்களாகும்.\r\n\r\n     “பொன்னுடை யயிந்தரபுரம் திருக்கோவலூர்\r\n          இந்நடு நாட்ட திரண்டையும் சேவித் தேத்துவோம்”\r\n\r\n     என்பது திவ்ய தேசக் கணக்கிற்குண்டான பாடலாகும். நடுநாட்டில் இரண்டே திவ்ய தேசங்களிருப்பினும் இரண்டும் மிக்குயர் கீர்த்தியும், மேன்மையும் பொருந்தியதாகும். ஒன்று திருவிக்ரம அவதாரத்தால் புகழ்பெற்றது. மற்றொன்று ஆதிசேடன் மகத்துவத்தால். அது மட்டுமின்றி தமிழ்நாட்டிலேயே கல்விக்கான அவதார மூர்த்தி ஹயக்ரீவப் பெருமாள் எழுந்தருளியிருப்பதும் நடு நாட்டு ஸ்தலங்களில் ஒன்றான திரு வஹீந்திரபுரத்தில்தான். ஒன்று மூவுலகையும் அளந்த பராக்கிரமம் பொருந்திய எம்பெருமானைப் பெற்றது. மற்றொன்று நான்கு வேதங்களையும் சகல கலைகளையும் உலகிற்கு\r\nஅளித்த பெருமாளைப் பெற்றது. இது ஒன்றே இந்நடு நாட்டு ஸ்தலங்கட்கான தனிச் சிறப்பாகும்.\r\n\r\n     இனி இவ்விரண்டு திவ்ய தேசத்தின் ஸ்தல வரலாற்றினைக் காண்போம்.\r\n\r\nதிருவஹீந்திரபுரம், கல்விக்கான அவதார மூர்த்தி ஹயக்ரீவப் பெருமாள் எழுந்தருளி இருப்பதாலும், ஆதிசேஷன் மற்றும் கருடனின் மகத்துவத்தாலும், வேதாந்த தேசிகன் என்ற ஆச்சார்யராலும் பெருமையும் சிறப்பும் பெற்றது. திருவஹிந்திரபுரம் நான்கு வேதங்களையும் சகல கலைகளையும் உலகிற்கு அளித்த பெருமாளைப் பெற்றது.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலம் இப்போது அயிந்தை என்று வழங்கப் படுகிறது.அருகில் இருந்த மலையில் பிரம்மா தவம் செய்ததால், ப்ரம்மாச்சலம் என்று கூறுவர்.  தேவர்களுக்குத் தலைவனாக இருந்து, எம்பெருமான் யுத்தம் செய்ததால், தேவநாதன் என்று திருநாமம் ஏற்பட்டது. தாயார் தேவர்களைக் காப்பாற்றுவதால் ஹேமாம்புஜவல்லி என்று திருநாமம்.\r\n\r\nஇந்த எம்பெருமானுக்கு\r\n\r\nதாஸ ஸத்யன்\r\nஅச்சுதன்\r\nஸ்த்ரஜ்யோதிஷ்\r\nஅனகஞ்யோதிஷ்\r\nத்ரிமூர்த்தி என்று திருநாமங்கள் உண்டு.\r\nஇவற்றில் தாஸ ஸத்யன் என்பதை அடியார்க்கு மெய்யன் என்றும் ஸ்தரஜ்யோதிஷ் என்பதை மேவு சோதியன் என்றும் த்ரிமூர்த்தி என்பதை மூவராகிய ஒருவன் என்றும் திருமங்கையாழ்வார் தன் பாடல்களில் கூறி உள்ளார்.\r\n\r\nகல்வெட்டுக்கள் இப்பெருமாளை நின்றருளிய மகாவிஷ்ணு என்றும் ஏழிசை நாதப் பெருமான் என்றும் குறிக்கின்றன. இவர் யுகம் கண்ட பெருமாள் என்றும் போற்றப் படுகிறார்.\r\n\r\nதன்னிடமிருந்தே பிரம்மனும், சிவனும் தோன்றினர் என்பதை இப்பெருமான் உணர்த்துகிறார். பிரம்மனுக்கு அடையாளமான தாமரைப் பூவினை கையிலும் விஷ்ணுவுக்கு அடையாளமான சங்கு சக்கரங்களையும் சிவனுக்கு அடையாளமான நெற்றிக்கண்ணும், சடையும் கொண்டு இப்பெருமான் திகழ்கிறார் என்பர்.\r\n\r\nகருடனால் உருவாக்கப்பட்ட கெடில நதி, தெற்கில் இருந்து வடக்காக ஓடுகிறது. அது ஒரு ரிஷியின் சாபத்தால் சிவப்பு நிற நீர் கொண்டு ஓடுகிறது, அதே ரிஷியின் சாப விமோசனத்தினால், அந்த நீர் எப்பொழுதும் கலங்கல் இல்லாமல் தெளிவாகவே உள்ளது. எம்பெருமான் இரத உற்சவ நாட்களில் இந்த கெடில நதிக்கரைக்கு வந்து, பூஜைகளையும், தீர்த்தங்களும் ஏற்று கொள்கிறார்.\r\n\r\nஆதிசேஷன் கொண்டு வந்த, பாதாளகங்கை தீர்த்தமும் கருடன் கொண்டு வந்த விரஜாநதி தீர்த்தமும் இந்த திருத்தலத்தில் உள்ளன. பாதாள கங்கை தீர்த்தம், எம்பெருமானின் நிவேதியத்திற்கும் விராஜா நதி தீர்த்தம் திருமஞ்சனத்திற்கும் எடுத்து கொள்ள படுகின்றன.\r\n\r\nஇங்கு நரசிம்மர், இராமபிரான், வேணுகோபாலன், சக்கரத்தாழ்வார், பள்ளிகொண்ட நாதர், ஆண்டாள், ஆழ்வார் என்று பல சன்னதிகள் உள்ளன. இங்கு இரண்டு நம்மாழ்வார்கள் சேவை சாதிக்கின்றனர்\r\n\r\nவடமொழியில் தேவநாயக பஞ்சாசத் என்னும் ஸ்தோத்ரமும், அச்யுத சதகம் என்ற ஸ்தோத்ரங்கள் அடங்கிய நூலும் இத்தலத்தைப் பற்றி சிறப்பாக பேசுகின்றன.\r\n\r\nஹயக்ரீவர்\r\n\r\nதெய்வநாயகன் சன்னதிக்கு எதிரே உயரமான பகுதியில் அமைந்துள்ள ஒளஷதகிரி என்று அழைக்கப் படும் ஒரு இடம் மிகவும் பிரசித்தமானது. ஶ்ரீஅனுமன் சஞ்சீவி பா்வதத்தைக் கொண்டு செல்லும் போது அதிலிருந்து விழுந்த ஒரு சிறிய பகுதியே இந்த “ஔஷத மலை” என்றுசொல்வார். அங்கு திருமாலின் அவதாரங்களில் ஒருவரான ஹயக்ரீவ பெருமாளுக்கு ஒரு திருக்கோவில் அமைந்துள்ளது. குதிரை முகம் கொண்ட ஹயக்ரீவப் பெருமாள் சகல வித்தைகளுக்கும் ஆதாரமாக இருப்பவர், அதாவது இவர் கல்விக் கடவுள். ஞானத்தையும் கல்வியையும் அள்ளி வழங்குபவர். ஆயக் கலைகள் 64-ஐயும் நமக்கு அருளும் சரஸ்வதியின் குரு ஹயக்ரீவர். மூலவர் லட்சுமி ஹயக்ரீவர்.\r\n\r\nஞானானந்த மயம் தேவம்,  நிர்மல ஸ்படிகாக்ருதிம்,  ஆதாரம் ஸர்வ வித்யானாம், ஹயக்ரீவம் உபாஸ்மஹே என்ற இந்த ஸ்லோகத்தின் அர்த்தம், ஞானமயமாக கலக்கமற்ற ஸ்படிகம் போல் திகழும் இந்த தேவனே சகல வித்தைகளுக்கும் ஆதாரமான ஹயக்ரீவராவார்.\r\n\r\nஹயக்ரீவ பெருமாள், சந்திர மண்டலம் போல் வெளுத்த திருமேனியும் பஞ்சாயுதங்கள் ஏந்திய நான்கு திருக்கரங்களுடனும், குதிரை முகத்துடனும் நீண்ட காதுகளுடனும் வேதமாகிய அமுதம் நுரை தள்ளும் வாயும், கருணை பொங்கும் விழிகளும், பீதாம்பர ஆடை உடுத்தி, பெரிய பிராட்டியை திருமார்பில் கொண்ட திருக்கோலமும் கொண்டு உள்ளார்.\r\n\r\nஇந்த ஹயக்ரீவ மலைக்கு 74 படிகள், அவை ஸ்வாமி இராமானுஜர் ஏற்படுத்திய 74 சிம்மாசனாதிகளை குறிப்பதாகச் சொல்வர்.\r\n\r\nஹயக்ரீவ பெருமாள் ஆதித்திருமேனிகள் இந்தியாவில் இங்கேயும், மைசூரில் உள்ள பரகால மடதிலும் உள்ளதாக சொல்வர். எல்லா மூர்த்திகளும் மலர்மாலைகள் சார்த்திக் கொள்வார்கள், ஹயக்ரீவருக்கு மிகவும் உகந்த மாலை, ஏலக்காய் மாலை ஆகும்.\r\n\r\nஹயக்ரீவர் பற்றி ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் :\r\n\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஒரு காலத்தில் தேவர்களுக்கும், அசுரர்களுக்கும் கடும் போர் ஏற்பட்டு யுத்தத்தில் அசுரர்கள் வெற்றி பெற்றனர். தேவர்கள் திருமாலைத் துதித்து உதவி வேண்டி நிற்க, அசுரர்கள் பிரம்மனிடம் உதவி கேட்டனர். பிரம்மன் அவர்களை சிவனிடம் அனுப்பினார். தேவர்களுக்காக திருமால் சக்ராயுதம் கொண்டு போரிட்டு அத்தனை அசுரர்களையும் அழித்தார். அசுரர்களின் உதவிக்கு வந்த சிவன் சக்ராயுதத்திற்கு எதிராக தனது சூலாயுதத்தை ஏவ அது சக்கரத்தில் பட்டு அதனுடன் ஒரு அணிகலன் போல் சேர்ந்து நின்றது. அதனைப் பார்த்த சிவனுக்கு, திருமால் தனது மும்மூர்த்தி வடிவத்தைக் காண்பித்தார். அந்த வடிவத்தில் திருமாலுடன், பிரம்மா, சிவன் தெரிய, சிவன் உடனே துதிக்க, எம்பெருமான் சக்ராயுதத்தை திரும்ப பெற்றுக்கொண்டு, சூலாயுதத்தையும் சிவனிடமே திரும்பி கொடுத்தார். தேவர்களின் வேண்டுகோளின்படி அங்கேயே கோயில் கொண்டார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு அப்போது தாகம் ஏற்பட, அவர் நீர் கேட்டார். நீர் கொண்டு வர கருடன் ஆகாயத்தின் மீது பறக்க, ஆதிசேஷன் தனது வாலால் பூமியை அடித்து அங்கு இருந்து பாதாள கங்கை நீர் பாய, அதனை எம்பெருமானுக்கு சமர்ப்பித்தார்.  இவ்வாறு ஆதிசேஷன் பூமியை பிளந்து உடனே எம்பெருமானுக்கு தீர்த்தம் கொண்டு வந்தார். அவர் பெயராலேயே இங்குள்ள தீர்த்தமும் சேஷ தீர்த்தம் என்றே அழைக்கப் படுகிறது.\r\n\r\nஆகாயத்தில் பறந்து சென்ற கருடன் விரஜா நதி தீர்த்தத்தை வைகுண்டத்திலிருந்து கொண்டு வந்தார். கருடனால் கொண்டு வரப்பட்ட தீர்த்தமே இங்கு நதியாக மாறி கருட தீர்த்தமாகி, காலப்போக்கில் கெடில நதியாகப் பெயர் மாறி தற்போதும் ஓடிக்கொண்டு இருக்கிறது.\r\n\r\nபிருகு மகரிஷி இந்த வனத்தில் தவம் செய்யும் போது மூன்று வயது பெண் குழந்தையை கண்டு எடுத்தார் என்றும், அந்த குழந்தை கடலை நோக்கி சிரித்துக்கொண்டே இருந்தது என்றும் அதனால் அந்த பெண் குழந்தைக்கு தரங்காநந்தினி என்று பெயர் சுட்டி வளர்த்து வந்தார். தரங்கம் என்றால் கடல் அலை, ஆனந்தினி என்றால் மகிழ்ச்சி அடைவாள் என்று பொருள். அவள் திருமண வயதை அடைந்தவுடன், எம்பெருமானுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க விரும்பினார். எம்பெருமானும் ஏற்றுக்கொண்டார்.\r\n\r\nவ்ருத்தாசுரன் என்னும் அரக்கன் தனது தவபலத்தால் பெற்ற சக்தியைக் கொண்டு இந்திரனை வென்று இந்திரலோகத்தை கைப்பற்றினான். இந்திரன் பயந்து இங்குள்ள தாமரைத் தண்டில் ஒளிந்து கொண்டான். தேவர்கள், தங்கள் தலைவனைத் தந்தருள வேண்டும் என்று திருமாலிடம் வேண்ட, அவரும் அவர்களை அயிந்திரபுரத்தில் ஒரு வைஷ்ணவ யாகம் செய்தால் தாமரைத் தண்டில் ஒளிந்துள்ள இந்திரன் வருவான் என்று அருள, அவ்விதமே அவர்கள் யாகம் நடத்த, இந்திரன் தோன்றினான். திருமாலும் பிரத்யட்சமாகி இந்திரனுக்கு வஜ்ராயுதத்தைக் கொடுக்க அதனால் வ்ருத்தாசுரனைக் கொன்று மீண்டும் தன் நாட்டைப் பெற்றான்.\r\n\r\nமது, கைடபன் என்னும் அரக்கர்கள் பிரம்மனிடமிருந்த படைப்புத் தொழில் நடத்தும் ரகசிய வேதத்தை எடுத்து மறைத்துக் கொள்ள, பிரம்மன் மேற்படி வேதத்தை தமக்கு மீட்டுத்தர திருமாலிடம் வேண்டினார். திருமால் ஹயக்ரீவ வடிவம் கொண்டு அரக்கர்களைக் கொன்று படைப்புத் தொழிலுக்கான வேதத்தை மீண்டும் பிரம்மனிடமே ஒப்படைத்தார். இதனால்தான் ஹயக்ரீவ பெருமாளை ‘நால்வேதப் பொருளைப் பரிமுகமாய் அருளிய பரமன்’ என்று போற்றுவர். இப்பெருமாளை வழிபடுவர்களுக்குத் தங்கு தடையற்ற கல்வியும், தெளிவான ஞானமும் உண்டாகும்.\r\n\r\nசைவத்தின் மீது ஈடுபாடு கொண்ட ஒரு சோழ மன்னன், வைணவத்தலங்களுக்கு தீங்கு செய்து கொண்டு இருந்தான். அது போன்று, இந்த திருத்தலத்தையும் நாசம் செய்ய வந்த மன்னனிடம், ஒரு ஆடு மேய்க்கும் இடையன் அது சிவன் ஸ்தலம் என்று கூற, அந்த மன்னன் கர்ப்பக்ரஹத்தை உற்று நோக்க, எம்பெருமான் அவனுக்கு சிவனாக காட்சி அளித்தார் என்று சொல்வர். அதனால் அந்த மன்னன் இந்த கோவிலை ஒன்றும் செய்யாமல் சென்றான்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் பத்துப் பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் மூவராகிய ஒருவனை என்று எம்பெருமானை மங்களாசாசனம் செய்தார். மூவரும் இவனே என்பதை நம்மாழ்வாரின் பெரிய திருவந்தாதி பாடலாலும் அறியலாம்.\r\n\r\nமுதலாம் திருவுருவம் மூன்றென்பர், ஒன்றே முதலாகும் மூன்றுக்கும் என்பர், முதல்வா, நிகர் இலகு கார் உருவா நின்னகத்த தன்றே\r\nபுகரிலகு தாமரையின் பூ (72)\r\n\r\nமணவாள மாமுனிகள் பன்முறை மங்களாசாசனம் செய்த தலம். இங்கு மணவாள மாமுனிகளுக்கு ஒரு அழகான கோவில் ஒன்று உள்ளது.\r\n\r\nஇன்றைக்கு சுமார் 750 வருடங்களுக்கு முன் பிறந்து, ஸ்வாமி ராமானுஜருக்கு பிறகு ஸ்ரீவைஷ்ணவ ஸம்ப்ரதாயத்தில் “கவிதார்க்கிக சிம்மம்”, “சர்வ தந்த்ர ஸ்வதந்த்ரர்”, “வேதாந்ததாசரர்” என்று பல பட்டப் பெயர்களுடன் சிறப்பு பெற்றவர் தூப்புல் ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் என்ற ஆச்சாரியர்.\r\n\r\nதிருவேங்கடமுடையானுடைய திருஆராதன மணியின் அம்சமாக ஒரு மகான் அவதரிக்கப் போகிறார் என்று புராணங்களில் சொல்லியது போல், ஸ்ரீமாந் நிகாமந்த தேசிகர் இங்கே 40 ஆண்டுகாலம் எழுந்தருளியிருந்து வடகலை சம்பிரதாயத்திற்கு அரும் பெரும் தொண்டுகள் செய்து வளர்த்தார்.\r\n\r\nசுவாமி தேசிகன், ஒளஷதகிரி என்ற திருத்தலத்தில், அச்வத்த மரத்தின் கீழ் அமர்ந்து கருட மந்திரத்தைகொண்டு தவம் புரிந்து, கருடனின் ஆசியை பெற்றார். கருடன், தேசிகனுக்கு காட்சி கொடுத்து, அவருக்கு ஹயக்ரீவ மந்திரத்தையும் சொல்லிக் கொடுத்தார். அதே இடத்தில, ஹயக்ரீவ மந்திரத்தைக் கொண்டு , மீண்டும் ஒரு கடுமையான தவம் புரிந்து, ஹயக்ரீவரின் அருளையும் பெற்றவர். வேதாந்த தேசிகரால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட மூா்த்தியே திருவஹீந்திர புரத்தில் அருள்பாலிக்கும் ஶ்ரீஹயக்ரீவர் ஆவாா்.\r\n\r\nஹயக்ரீவரின் அருளையும், காட்சியையும் பெற்று மலையில் இருந்து திரும்பிய தேசிகன், வடபெண்ணை நதிக்கு சென்று கொண்டு இருந்தார். அவரை வழி மறித்து, அடியவர்க்கு உண்மையான தெய்வநாயகபெருமாள், காட்சி கொடுத்ததாக சொல்வர்.\r\n\r\nதேசிகன், கருடன் மீதும், ஹயக்ரீவர் மீதும், தெய்வ நாயகன் மீதும் அளவற்ற பக்தி கொண்டு பல அரும் பெரும் நூல்கள் இயற்றினார். ஆச்சார்யர்களில் நாயிகா பாவத்தில் (தன்னை ஒரு பெண்ணாக பாவித்து) இறைவனை பாடல்கள் பாடி அனுபவித்து வழிபட்டவர் சுவாமி தேசிகன்.\r\n\r\nஒளஷதகிரியில்_ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹன்\r\nஸ்வாமி தேசிகன், அஹீந்த்ரபுர க்ஷேத்ரத்தில், அடியவர்க்கு மெய்யன் திவ்ய தம்பதியரை ஸேவித்து, ஒளஷதகிரி ஏறி முற்றிலும் அடர்ந்த வனமாகக் காட்சியளித்த ஸ்தலத்தில், ஆளரி ஸந்நிதியில் அவனையும் ஸேவித்து, மாதுலர் ஸ்ரீ அப்புள்ளாரின் நியமனப்படி,. காருட மந்த்ரத்தை ஜபிக்கத் தொடங்கினார்.‌ அவ்விடத்தே ஆதியில் எழுந்தருளியிருந்தது ஸ்ரீ ந்ருஸிம்ஹன்.\r\n\r\nஸ்ரீ ஹயக்ரீவன் இவ்விடத்தே ப்ரத்யக்ஷமாகி அருளியவுடன் ஸ்வாமி அநுபவித்து அருளியது ஸ்ரீ ஹயக்ரீவ ஸ்தோத்ரம். ஆனால் இந்த ஸ்தோத்ரத்தின் இன்னொரு அர்த்தம் - ஸ்ரீ ந்ருஸிம்ஹனைப் பற்றியது என்றும், மஹான்கள், இந்தத் தெளிய உள்பொருளை ப்ரகாசிக்கச் செய்ய வேண்டுமென்றும் விண்ணப்பித்து இருந்தேன். ஸ்ரீ ஹயக்ரீவ ஸ்தோத்ரத்தைச் சொன்னோமானால்,. ஸ்ரீ ந்ருஸிம்ஹனையும் ஸ்தோத்தரிப்பதாக ஆகும். அடியேனுடைய மந்த புத்திக்குத் தெரிந்த வரையில், இப்படியான இரண்டு முக்ய அவதார வைபவத்தை, நமது மஹாசார்யன் ஸ்வாமி தேசிகனைப் போல, வேறு எந்த மத ஸ்தாபகரும், மஹாசார்யர்களும், மஹா பண்டிதர்களும் இதுவரை ஒரே ஸ்தோத்ரத்தில் சொன்னதில்லை. இப்போதும் ஒளஷதகிரியில் ஸ்ரீ ஹயக்ரீவன் ஸந்நிதியில், ந்ருஸிம்ஹனும் மேற்கு திக்கு நோக்கி எழுந்தருளியிருக்கிறார். இப்படிப்பட்ட, ஸந்நிவேசம் - இங்கு ஒரு புண்ணிய இடத்தில்தான். ஆதலால், இங்கு ஆற அமர ஸேவித்து, ஸ்ரீ ஹயக்ரீவ ஸ்தோத்ரத்தைச் சொன்னோமானால், நரஸிங்கப் பெருமானின் க்ருபையும் ஒரு சேரக் கிடைக்கும்.\r\n\r\nஸ்ரீ உருப்பட்டூர் செளந்தரராஜன் ஸ்வாமி, ஸ்ரீ தேசிக ஸேவாவில்\r\nசுவாமி தேசிகன் தன்னைப்போலவே தன்னுடைய திருக்கரங்களாலேயே ஓர் உற்சவ விக்கிரகம் செய்து போட்டியில் ஜெயித்த இடம் இந்த தி திவ்யதேசம் தான்.\r\n\r\n40 ஆண்டுகள் இந்த திவ்யதேசத்தில் வாழ்ந்திருந்த சுவாமி தேசிகன் ஒரு திருமாளிகையும், அதில் தமது திருக்கரத்தால் ஒரு கிணறும் கட்டி இருந்தார். அவை இன்றும் இங்கே உள்ளன.\r\n\r\nஇந்த எம்பெருமானின் மீது வேதாந்த தேசிகன் மும்மணிக் கோவை என்ற நூலை அருளிச் செய்தார். சிருஷ்டித் தொழிலை மேற்கொண் டிருக்கும் நான்முகன் அனுதினமும் இத்தலத்தில் பூஜை செய்து வழிபடுவதாக தமது “மும்மணிக் கோவையில்” ஶ்ரீதேசிகா் அருளியுள்ளாா்.\r\n\r\nதிருவஹீந்திபுரத்தில் ஆனி மாதம் நடைபெறும் வசந்த உற்சவம் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தது. இறைவனை நமக்குக் காட்டித்தரும் குரு உயர்ந்தவர் என்பதை மனதில் கொண்டு ஆனி மாதம் (ஜூன் 15 முதல் ஜூலை 14 வரை) வளர்பிறை சதுர்த்தசி அன்று நிறைவடையும் 10 நாள் உற்சவம் இந்த வசந்த உற்சவம். இதில் காலையில் திருமஞ்சனம் காணும் தேசிகன், மாலையில் புறப்பாடு நடைபெற்று, அதன்பின் வசந்த மண்டபத்தில் அடியவர்களுக்கு அருள் புரிவார். அவர் எழுதிய ““யானும் நீயே என்னுள் உறைதலின்!”  (மும்மணிக்கோவை 7) என்பதின்படி, ஏழாம் திருநாளன்று, வேணுகோபால கிருஷ்ணன் அலங்காரத்திலும், எட்டாம் திருநாளன்று நாச்சியார் திருக்கோலத்திலும், ஒன்பதாம் திருநாளன்று பரவாசுதேவன் அலங்காரத்திலும் வேதாந்த தேசிகன் காட்சியளிப்பார்.  நிறைவு நாளன்று காலையில் திருமஞ்சனம் முடிந்தபின், ஔஷதகிரி மலை சென்று ஹயக்ரீவப் பெருமாளுடன் திருமஞ்சனம் கண்டருளுவார். அப்போது அவர் இயற்றிய ஹயக்ரீவ ஸ்தோத்ரம் பாராயணம் செய்யப்படும்.\r\n\r\nபுரட்டாசி மாதத்தில் இந்த ஸ்தலத்தில் நடைபெறும் தேசிக ப்ரமோத்ஸவம் மிக பிரசித்தி பெற்றது. தேசிகன் உற்சவத்தின் போது, காலை மற்றும் மாலையில் முத்துப் பல்லக்கு, தங்க விமானம், சூரிய பிரபை, யாளி வாகனம், சந்திர பிரபை, மோஹினி அவதாரம், வெள்ளி சிம்ம வாஹனம், சொர்ணாபிஷேகம், தங்க விமானம், குதிரை மற்றும் ஹம்ச வாஹனம் என்று சிறப்பாக கொண்டாடப்படுகிறது.\r\n\r\nதேசிகன் திருநட்சத்திரமான ப்ரமோத்ஸவம் திருவோணம் அன்று ஔஷத மலையில் உள்ள ஹயக்ரீவ சன்னதியில் தேசிகனுக்கு விஷேச பூஜைகளுடன், ரத்னாங்கி சேவை மிக சிறப்பாக நடைபெறும். பிறகு அவர் பல்வேறு சந்நிதிக்கு சென்று மாலை மரியாதை பெற்று கொண்டு, மாலையில் புறப்பாடும் இரவில் தெப்போஸ்தவமும் நடைபெற்று விடையாற்றி உத்சவத்துடன் தேசிக ப்ரோமோத்ஸவம் இனிதே நிறைவேறும். ஆச்சார்யனின் அருள் எல்லோருக்கும் கிடைக்கப் பிரார்த்தித்து இந்த பதிவினை முடிவு செய்வோம்.\r\n\r\nநானிலமும் தான் வாழ, நான்மறைகள் தாம் வாழ,\r\n\r\nமாநகரில் மாறன் மறை வாழ – ஞானியர்கள்\r\n\r\nசென்னி அணி சேர் தூப்புல் வேதாந்த தேசிகனே\r\n\r\nஇன்னுமொரு நூற்றாண்டு இரும்!\r\n\r\n Sri Hemāmbuja Valli Thāyār (Vaikunda Nāyaki) Sri Deivanāyakan Sri Moovarāgiya Oruvan, Devanādhan Nadu Nādu Cuddalore TamilNadu Nindra (Standing) East Chandhra, Suthasathva Garudanadhi, Chandra, Sesha Theertham Pāncharāthram Vadakalai ஸ்ரீ வைகுண்ட நாயகீ (ஹேமாம்புஜவல்லி தாயார்) ஸமேத ஸ்ரீ தெய்வநாயகாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.744903,79.710365",
                "number": 41,
                "name_ta": "திருவஹீந்த்ரபுரம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Aayindhai",
                "area": "Cuddalore",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Aheendrapuram"
                ]
            },
            {
                "id": 63,
                "title": "Thirukkovalur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0016",
                "url": "/divya-desam/thirukkovalur/",
                "content": "42 திருக்கோவலூர் Thirukkovalur Trivikrama Perumal, in this divine place, stands grandly with his left foot planted on the ground and his right foot lifted towards the sky, measuring the seven upper worlds while facing east. Previously, we have seen Trivikrama in the Tirukazhi of Kazhiseerama Vinnagaram, where he is depicted with his left foot lifted towards the sky and his right foot measuring the earth, reminding us of this distinct stance.\r\n\r\nGenerally, all Perumals hold the discus in their right hand and the conch in their left hand. However, here, this Perumal holds the discus in his left hand and the conch in his right hand, radiating brilliance with his dark blue cloud-like divine body, adorned with Srivatsa on his chest, Kaustubha around his neck, Makara Kundalas in his ears, and the Vaijayanti garland. Surrounding him are Prahlada, Mahabali, Shukracharya, Garuda, Vikshevakshena, and others, along with Sridevi and Bhudevi.\r\n\r\nThis sacred place, known as Krishna Temple, dates back to many Satya Yugas. According to Puranas and literature, Narada, Brahma, Agastya, Parashurama, and many others have performed penance here in this Krishna Kshetra.\r\n\r\nThis is one of the Pancha Krishna Kshetras, which include Tirukkanapuram, Tirukkanamangai, Tirukkanangudi, Tirukkavithalam, and Tirukovilur, located in the middle region.\r\n\r\nMrigandu Munivar performed penance here, desiring to witness the Vamana-Trivikrama avatar of the Lord. This place is also called the Vamana Trivikrama Avatar Sthala.\r\n\r\nThe Lord appeared to the āzhvārs in the middle of the night, and before the arrival of Trivikrama Perumal, this place was already known as Krishna Tiruthalam, hence the name Idaykazhi Ayan. Standing between the upper and lower worlds, he is also known as Nadunattan.\r\n\r\nThe deity here is made of wood and stands in a very tall form. There is a separate shrine for Venugopalan made of Salagrama stone. In Kerala, at the divya desam of Thrikkakara, there is a separate temple for Vamana. Here, Vamana is enshrined behind the main deity.\r\n\r\nIn front of the Perumal's shrine is a 40-foot tall pillar with a small temple on top where Garuda worships the Lord. In the temple precincts, there is Vishnu Durga.\r\n\r\nThe Perumal and this Durga are self-manifested deities.\r\n\r\nThe gopuram here is 192 feet tall with eleven levels, making it the third tallest gopuram in Tamil Nadu, after Srirangam and Srivilliputhur. The temple spans 5 acres.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nThe legend states that the Lord showed the Vamana-Trivikrama avatar again here for the sages performing penance.\r\n\r\nPrahlada's grandson, Mahabali, was a king who, despite ruling well, tormented the devas, causing them great distress. Shukracharya, the guru of the asuras, empowered Mahabali with all his might and incited him against the devas. Unable to bear Mahabali's tyranny, the devas prayed to Mahavishnu for protection.\r\n\r\nTo the sage couple Kashyapa and Aditi, the Lord incarnated as a dwarf Vamana.\r\n\r\nMahabali, successful in his endeavors against the devas, conducted numerous sacrifices and offerings. Vamana approached Mahabali to receive a land grant. Surprised by the dwarf form, Mahabali asked what he wanted, to which Vamana replied he desired three paces of land. Mahabali agreed to give it.\r\n\r\nShukracharya warned Mahabali that the dwarf was Mahavishnu and advised him to stop the donation. Mahabali refused to go back on his word. To obstruct the donation, Shukracharya assumed the form of a small insect and blocked the spout of the water pot used for the donation. Vamana, realizing this, pierced the spout with a small darbha grass, blinding Shukracharya in one eye.\r\n\r\nShukracharya later performed penance at Tiruvelliyangudi and regained his eye.\r\n\r\nAs the water flowed out of the pot, Mahabali completed his promise. Vamana grew into Trivikrama, measuring the entire world with one foot and lifting the other foot to measure the heavens. Mahabali, who ruled only three worlds, saw Trivikrama measure seven worlds. With no place left for the third step, Mahabali was sent to the netherworld.\r\n\r\nThe Lord did not kill Mahabali due to a boon given to Prahlada, his devotee, that none of his descendants would be killed after he had killed Prahlada's father in the Narasimha avatar.\r\n\r\nIn the Isvara Samhita, it is stated that due to devotion to Vishnu, dharma transformed into water, and with great devotion, Brahma purified Vishnu's feet when he measured the heavens as Trivikrama. Shiva accepted this water on his head and slowly let it flow to earth, becoming the Ganga.\r\n\r\nIn this divine place, there is a Vishnu Durga, with her own temple and worship practices. She is the female child born to Yashoda before Krishna. This Durga was exchanged by Vasudeva to protect Krishna from Kamsa. On the day of the exchange, she revealed the divine truth to Kamsa and vanished. Both brother and sister grace this temple, praised by Thirumangai āzhvār.\r\n\r\n**āzhvārs**\r\n\r\nThe first āzhvārs, Poigai āzhvār, Bhoothath āzhvār, and Peyalvar, visited Tirukovilur. The Lord made it rain heavily to unite the āzhvārs.\r\n\r\nPoigai āzhvār, arriving first, sought shelter at Mrigandu Munivar’s ashram, who directed him to a spot (Idaykazhi) suitable for one person to lie down. Soon after, Bhoothath āzhvār arrived seeking shelter, and Poigai āzhvār invited him in, stating that two could sit. Later, Peyalvar arrived, and they allowed him to stand, stating that three could stand.\r\n\r\nIn the night, they felt crowded as if someone else was with them. To find out who the fourth person was, they lit a lamp and began singing.\r\n\r\nFirst, Poigai āzhvār lit a lamp using the world as the lamp, the ocean as the ghee, and the sun as the wick, thus starting the tradition of Nalayira Divya Prabandham with \"Vayyam Thagaliya Vār Kadale Neyyāga.\"\r\n\r\nNext, Bhoothath āzhvār used his love as the lamp, enthusiasm as the ghee, and joy-filled thoughts as the wick, lighting the second lamp.\r\n\r\nWith the light of these lamps, the Lord revealed his divine form, which Peyalvar sang about in \"Thirukanden Ponmeni Kanden,\" describing Mahalakshmi on his chest and other divine attributes.\r\n\r\nThis place they sang about is the Trivikrama sannidhi we worship today. The songs mentioned are not specific to this divya desam. Poigai āzhvār refers to this place in two verses in his Thiruvanthadi, and Bhoothath āzhvār mentions it in one verse in his second Thiruvanthadi.\r\n\r\nDesikan explains how the three āzhvārs, like pressing sugarcane to extract juice, enjoyed the Lord's divine qualities intimately.\r\n\r\nThirumangai āzhvār sang ten verses (Periya Thirumozhi 2.10) about this divya desam, mentioning it in eight other verses across his prabandhams. In Thirunedunthandakam, he describes the river Pennai as a woman breaking bamboo while rushing to see the Lord in \"Nilam Paranthu Varum.\"\r\n\r\nThirumangai āzhvār also praises the Durga here in \"Vindam Meviya Karpudai Madakanni.\"\r\n\r\nSome other āzhvār songs about Trivikrama include:\r\n\r\n- Āndāl praises Trivikrama as the one who measured the worlds in \"Ongi Ulagalanda.\"\r\n- Peyalvar mentions Trivikrama as \"Uttaman Enru Ulan Kandāi.\"\r\n\r\nYamunacharya (Alavandar) explains that in the Vamana and Trivikrama avatars, the Lord did not kill anyone, earning him the title \"Uttaman.\"\r\n\r\nNammalvar sings \"Andam Mozhai Ezha, Mudi Pādam Ezha,\" referring to the Lord lifting his foot above his head to measure the heavens.\r\n\r\nThondaradippodi āzhvār praises Trivikrama for granting moksha to everyone by touching them with his divine feet without discrimination in \"Thirumālai 35.\"\r\n\r\nAll the āzhvārs praise the Lord for his act of measuring the worlds and protecting everyone without bias. We too should seek the path of righteousness by worshipping this noble one. த்ரிவிக்ரம எம்பெருமான், இந்த திவ்யதேசத்தில், மிக பிரம்மாண்டமாய், இடது திருவடியை தரையில் ஊன்றி, வலது திருவடியை விண்ணை நோக்கித் தூக்கி, மேல் உள்ள ஏழு உலகங்களையும் அளந்த நிலையில், கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலம் ஆகும். . இதற்கு முன் நாம் காழிசீராம விண்ணகரம் என்ற சீர்காழி திருத்தலத்தில், த்ரிவிக்ரமனை சேவித்து உள்ளோம். அங்கு அவர் இடது திருவடியை விண்ணை நோக்கி தூக்கியும், வலது திருவடியை உலகை அளந்து தரையிலும் வைத்துள்ளார் என்பதை நினைவில் கொள்ளலாம்.\r\n\r\nபொதுவாக எல்லா எம்பெருமான்களும், வலது திருக்கரத்தில் சக்கரமும், இடது திருக்கரத்தில் சங்கும் கொண்டு இருப்பார்கள். ஆனால் இங்கு இந்த எம்பெருமான், இடது திருக்கரத்தில் சக்கரம், வலது திருக்கரத்தில் சங்கும் கொண்டு வர்ண கலாபத்துடன், கருநீல மேக நிறத்தில் திருமேனியுடன், மார்பில் ஸ்ரீவத்ஸம், கழுத்தில் கௌஸ்துபம், காதுகளில் மஹரகுண்டலம், வைஜயந்தி வனமாலையுடன் ஒளி சிந்தும் திவ்யப் புன்னகையுடன் காட்சி அளிக்கிறார். இவரை சுற்றி, பிரகலாதன், மகாபலி, சுக்ராச்சார்யார், கருட, விக்ஷவக்சேனர் என்று பலருடன், ஸ்ரீதேவி, பூதேவி சமேதராய் எழுந்தருளி இருக்கிறார்.\r\n\r\nகிருஷ்ண கோவில் என்று பெயர் பெற்ற இந்தத் திருத்தலம் பல சதுர் யுகங்களுக்கு முற்பட்டதாகும். நாரதரும், பிரம்மனும் அகத்தியரும், பரசுராமரும் மற்றும் பலரும் இந்தக் கிருஷ்ண ஷேத்திரத்தில் தவம் செய்து உள்ளனர் என்று புராணங்களிலும், இலக்கியத்திலும் காணலாம்.\r\n\r\nபஞ்ச கிருஷ்ணச் ஷேத்திரங்களில் இதுவும் ஒன்றாகும். திருக்கண்ணபுரம்,  திருக்கண்ணமங்கை, திருக்கண்ணங்குடி,  திருக்கவித்தலம், என்ற நான்கு சோழதேச திவ்யதேசங்களும், நடுநாட்டில் உள்ள திருக்கோவிலூரும் சேர்ந்து பஞ்ச கிருஷ்ண க்ஷேத்திரங்கள் என்று கூறப்படும்.\r\n\r\nமிருகண்டு முனிவர் எம்பெருமானின் வாமன – திரிவிக்ரம அவதாரத்தைக் காண விரும்பி தவம் இயற்றிய திருத்தலம் இது. வாமன திரிவிக்ரம அவதார ஸ்தலம் என்றும் இது அழைக்கப் படுகிறது.\r\n\r\nஇடைகழியில் ஆழ்வார்களுக்கு எம்பெருமான் காட்சி கொடுத்ததாலும் இங்கு த்ரிவிக்ரம பெருமாள் வருவதற்கு முன்பே கண்ணன் திருத்தலம் ஆதலாலும் இந்த எம்பெருமானுக்கு இடைகழி ஆயன் என்னும் பெயர் உண்டு. விண்ணுலகிற்கும், பாதாள லோகத்திற்கும் நடுவில் நின்றதால் நடுநாட்டான் என்னும் பெயர் உள்ளது.\r\n\r\nஇங்கு மூலவர் திருமேனி தருவால் (மரத்தினால்) ஆனது. மிக உயரமான நின்ற திருக்கோலம். சாளக்ராமத்தால் ஆன வேணுகோபாலன் தனி சன்னதியில் சேவை சாதிக்கிறார். கேரளாவில் திருக்காட்கரை என்ற திவ்யதேசத்தில், வாமனனுக்கு என்று தனி கோவில் உள்ளது. இங்கே வாமனன் மூலவருக்கு பின் எழுந்தருளி உள்ளார்.\r\n\r\nஇங்கு பெருமாள் சன்னதிக்கு எதிரே 40 அடிஉயர தூண் ஒன்று உள்ளது, அதற்கு மேல் உள்ள சிறிய கோவிலில் கருடன் இருந்து எம்பெருமானை வணங்குகிறார். இந்த கோவில் பிரஹாரத்தில் விஷ்ணு துர்க்கை இருக்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானும், இந்த துர்க்கையும் சுயம்பு மூர்த்திகளாக அருள் பாலிக்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇங்குள்ள கோபுரம் 192 அடி உயரமுடன் பதினொரு நிலைகளோடு உள்ளது. இது தமிழ் நாட்டின் மூன்றாவது உயரமான கோபுரம் ஆகும். முதல் இடம், ஸ்ரீரங்கம், இரண்டாவது இடம் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர். இந்த கோவில் 5 ஏக்கர் பரப்பு உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஎம்பெருமான் தவமிருந்த முனிவர்களுக்காக இங்கே மீண்டும் ஒரு முறை வாமன – திரிவிக்ரம அவதாரத்தைக் காட்டியதாக ஐதீஹம்.\r\n\r\nபக்த பிரகலாதனின் பேரன், மகாபலி என்னும் மன்னன் ஆவான். அவன் நன்றாக ஆட்சி புரிந்து வந்தாலும், தேவர்களைத் கொடுமை படுத்தி அவர்களுக்கு துன்பம் இழைத்து வந்தான். அசுரர்களின் குருவான சுக்கிராச்சாரியார் இவனுக்கும் குருவாக இருந்து, எல்லா சக்திகளையும் அளித்து அவனை தேவர்களுக்கு எதிராக தூண்டி விட்டும் வந்தார். மகாபலியின் துன்பம் பொறுக்க இயலாத தேவர்கள், மஹாவிஷ்ணுவை வணங்கி, தங்களை காத்து அருள வேண்டினர்.\r\n\r\nகசியபர், அதிதி என்ற ரிஷி தம்பதியர் இருவருக்கும் எம்பெருமான் குட்டையான வடிவம் கொண்ட வாமன மூர்த்தியாக அவதரித்து பிரம்மச்சர்யம் மேற்கொண்டார்.\r\n\r\nமஹாபலி தேவர்களுக்கு எதிரான தன்னுடைய முயற்சியில் வெற்றி பெற பல தானங்களும் யாகங்களும் நடத்தி வந்தான். வாமனன், மஹாபலியிடம் பூமிதானம் பெறுவதற்காக வந்தார். குட்டையான வாமன ரூபத்தைக் கண்டு வியந்த மஹாபலி, என்ன வேண்டுமென்று கேட்க அதற்கு அவர் தனக்கு, அவனுக்கு சொந்தமான மூன்றடி மண் வேண்டுமென சொல்ல, உடனே தருவேன் என்று வாக்களித்து மஹாபலி தானம் கொடுக்கத் தயாரானான்.\r\n\r\nசுக்ராச்சாரியார் மஹாபலியிடம் சென்று, வந்திருப்பது மஹாவிஷ்ணு என்றும், தானம் கொடுப்பதை நிறுத்தவும் சொன்னார். மஹாபலி, கொடுத்த தன் வாக்கிலிருந்து மாற மறுத்தான். இதைத் தடுக்க நினைத்த சுக்ராச்சாரியார் ஒரு சிறிய வண்டின் உருவம் எடுத்து, தாரை வார்த்துக் கொடுக்கும் கமண்டலத்தின் துவாரத்தை அடைத்துக் கொண்டார். சுக்ராச்சாரியார் துவாரத்தை அடைத்து இருந்ததை அறிந்த வாமனன் ஒரு சிறிய தர்ப்பை புல்லால் அந்த துவாரத்தில் குத்த, வண்டாக இருந்த சுக்ராச்சாரியார் தன் ஒரு கண்ணை இழந்தார்.\r\n\r\nஇழந்த கண்ணை மீண்டும் பெறவும், பாவ மன்னிப்பு கேட்கவும், சுக்கிராச்சாரியார் திருவெள்ளியங்குடியில் திருமாலைக் குறித்து தவமிருந்து தனது கண்ணை மீண்டும் பெற்றார் என்று பார்த்தோம்.\r\n\r\nகமண்டல நீர் வெளியே வர, அதைக்கொண்டு மஹாபலி தாரை வார்த்துக்கொடுத்து, தான் கொடுத்த வாக்கை நிறைவேற்ற முயன்றான். வாமனன் கிடுகிடு வென்று த்ரிவிக்ரமனாக வளர்ந்து, தனது ஓரடியால் இந்த உலகு முழுவதும் அளந்து, இன்னொரு திருவடியை வானுலகு நோக்கி தூக்கி, விண்ணுலகம் எல்லாவற்றையும் முழுவதுமாக அளந்தார். மூன்று உலகுகளை மட்டுமே ஆட்சி புரிந்து வந்த மஹாபலிக்கு, ஏழு உலகுகளை அளந்து காட்டியவர் த்ரிவிக்ரமன். மூன்றாவது அடி அளக்க இடம் இல்லாததால், மகாபலியை பாதாள உலகிற்கு தள்ளினார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான், மகாபலியை கொல்லாததற்கு இன்னொரு காரணம், அவர் பக்த பிரகலாதனுக்கு கொடுத்து இருந்த ஒரு வரம் ஆகும். நரசிம்ம அவதாரத்தின் போது, பிரகலாதனின் தந்தையை கொன்றதால், அதற்கு பிறகு, அவனுடைய அடியவனான பிரகலாதனின் வம்சத்தில் யாரையும் கொல்வதில்லை என்று அவனுக்கு எம்பெருமான் வரம் அளித்துஇருந்தார்.\r\n\r\nஈஸ்வர சம்ஹிதை என்ற நூலில், விஷ்ணுவிடம் இருந்த பக்தியினால், தர்மம், தண்ணீராக மாறியது என்றும், அப்படிப்பட்ட தண்ணீரை, சிறந்த பக்தியுடன் விஷ்ணுவின் திருவடிகளை, அவர் திருவிக்ரமனாக விண்ணுலகை அளந்த போது, தான் சுத்தம் செய்து மரியாதை செய்ததாகவும் பிரம்மன் கூறுகிறார். அந்த தண்ணீரைத் , தான், பரிசுத்தப்படுத்தபடத் தயாராக உள்ளதாகக் கூறி, சிவபெருமான் தன்னுடைய தலையினால் தாங்கிக் கொண்டு பிறகு சிறிது சிறிதாக பூமிக்கு விடுகிறார். அதுவே கங்கை என்று ஆனது.   \r\n\r\nஇந்த திவ்யதேசத்தில், ஒரு விஷ்ணு துர்கை இருக்கிறாள். அவளுக்கு இங்கு கோவிலும், வழிபாடுகளும் உண்டு. அவள் ஸ்ரீகிருஷ்ணனுக்கு முன் யசோதைக்கு பிறந்த பெண் குழந்தை. இவள் தான் கிருஷ்ணனுக்கு பதிலாக கம்சனிடம் வாசுதேவரால் கொடுக்க பட்டவள். அன்று கம்சனுக்கு தெய்வ வாக்கு கொடுத்து மறைந்தவள். ஆக அண்ணன் தங்கை இருவருமே இந்த கோவிலில் காட்சி அளிக்கிறார்கள். திருமங்கையாழ்வாரும் இருவரையும் பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nமுதலாழ்வார்கள் மூவரும் பல ஸ்தலங்களைத் தரிசித்துக் கொண்டு திருக்கோவலூரை அடைந்தனர். இவர்களை ஒன்று சேர்க்க எண்ணிய எம்பெருமான் பெரும் மழையைப் பொழியச் செய்தார்.\r\n\r\nமுதலில் வந்த பொய்கை ஆழ்வார் மிருகண்டு முனிவரின் ஆசிரமத்தை அடைந்து, அங்கு இரவு தங்குவதற்கு இடம் வேண்டினார். முனிவர், ஒரு இடத்தைச் (இடைக்கழி) சுட்டிக் காட்டி இங்கு ஒருவர் படுக்கலாம் என்று கூறிச் சென்றார். சற்று நேரத்தில் அங்கு வந்த பூதத்தாழ்வார் தமக்கு தங்குவதற்கு இடம் வேண்டினார். ஒருவர் படுக்கலாம், இருவர் இருக்கலாம் என்று கூறி பொய்கையார் அவரை உள்ளே அழைத்துக் கொண்டார். பிறகு அவ்விடம் வந்த பேயாழ்வார் தங்க இடம் கேட்க, ஒருவர் படுக்கலாம், இருவர் இருக்கலாம், மூவர் நிற்கலாம் என்று கூறி அவரையும் சேர்த்துக்கொண்டனர்.\r\n\r\nஅந்த இரவு நேரத்தில், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மூவரும் இட  நெருக்கடி ஏற்படுவது போல் உணர்ந்தனர். அவர்கள் மூவரைத் தவிர நான்காவதாக ஒருவர் உள்ளே இருந்து அவர்களை நெருக்குவதாகத் தோன்றியது. நாலாவதாக உள்ளவர் யார் என்பதை அறிய, அவர்கள் விளக்கு ஏற்ற நினைத்து பாட ஆரம்பித்தார்கள்.\r\n\r\nமுதலில், பொய்கையாழ்வார், நாம் அறிந்த மிகப்பெரிய பொருட்களைக் கொண்டு, “வையம் தகளியா வார்கடலே நெய்யாக, வெய்ய கதிரோன் விளக்காக, ” (முதல் திருவந்தாதி 1) என்று இந்த உலகத்தை தாங்கிப்பிடிக்கும் அகல் ஆகவும், ஆழ்ந்து சூழ்ந்து இருக்கும் கடல்தனை விளக்குக்கு நெய்யாகவும், சூரியனே திரியாகவும் கொண்டு அந்த இரவில், பாமாலையில் விளக்கு ஏற்றுகிறார். இதுவே நாலாயிர திவ்யப்ரபந்தத்திற்கு ஒரு துவக்கப் புள்ளியாக இருந்தது.\r\n\r\nதொடர்ந்து, பூதத்தாழ்வார், அளவிடமுடியாத கருத்துக்களைக் கொண்டு ” அன்பே தகளியா, ஆர்வமே நெய்யாக, இன்புருகு சிந்தை இடுதிரியா,” (இரண்டாம் திருவந்தாதி 1) என்று அவன் மீது உள்ள அன்பை அகலாகவும், அவன் மீது உள்ள ஆர்வத்தையே நெய்யாகவும், அவன் மீது உள்ள பக்தியினால் இன்பம் மிகுந்து அதையே திரியாகவும் கொண்டு அடுத்த விளக்கை ஏற்றுகிறார்.  \r\n\r\nஇவர்கள் ஏற்றிய விளக்குகளால், பேரொளியாய்த் தோன்றிய எம்பெருமான் தம் திருமேனியைக் காட்டி அருள் புரிந்தார் என்பதை, மூன்றாவது ஆழ்வாரான பேய் ஆழ்வார் “திருக்கண்டேன், பொன் மேனி கண்டேன், திகழும் அருக்கன் அணி நிறமும் கண்டேன், செருக்கிளரும் பொன்னாழி கண்டேன் புரிசங்கம் கைக்கண்டேன் ” என்று முதலில் மஹாலக்ஷ்மியை திருமார்பில் தரிசித்ததைச் சொல்லி, பிறகு மற்ற அழகினையும் பாடினார். (மூன்றாம் திருவந்தாதி 1).\r\n\r\nஇப்படி இவர்கள் பாடிய இடைக்கழி தான் இன்று நாம் தரிசிக்கும் த்ரிவிக்ரம சன்னதி. இவர்கள் பாடிய இடம் இந்த திவ்யதேசம் தான். மேல் சொன்ன இந்த பாசுரங்கள் இந்த திவ்யதேசத்திற்கு கிடையாது. பொய்கையாழ்வார் தன்னுடைய திருவந்தாதியில் இரண்டு பாசுரங்களில், பூதத்தாழ்வார் இரண்டாம் திருவந்ததியில் ஒரு பாசுரத்தில் இந்த திவ்யதேசத்தை குறிப்பிட்டு உள்ளனர்.\r\n\r\nஇப்படி ஆழ்வார்கள் மூவரும் எம்பெருமானை தரிசித்து அனுபவித்ததை தேசிகன் என்ற ஆச்சாரியார், “மூன்று ஆழ்வார்களாகிய மூன்று உருளைகள் கரும்பைப் பிழிவதைப் போல, இனிய கரும்பான எம்பெருமானுடன் மிக நெருக்கமாக இருந்து அவருடைய திருக்குணங்கள் என்ற ரஸத்தைப் பருகுகிறார்கள் என்று விளக்குகிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் தனியாக ஒரு பத்து பாடலைகளை (பெரிய திருமொழி 2.10) பாடியதோடு, பெரிய திருமொழியிலும் மற்றைய ப்ரபந்தங்களிலும் இன்னும் ஒரு எட்டு பாசுரங்களில் இந்த திவ்யதேசத்தை குறிப்பிட்டுள்ளார்.\r\n\r\nதிருநெடுந்தாண்டகத்தில், திருமங்கையாழ்வார், “நிலம் பரந்து வரும் கலுழிப் பெண்ணை ஈர்த்த ” என்று சொல்கிறார். அதாவது, தென்பெண்ணை ஆறாகிய பெண்மணி, ஆயனைப் பார்க்கும் மகிழ்ச்சியில், பேரார்வத்துடன் கரையை அழித்து, வரும் வழியில் உள்ள மூங்கில்களை எல்லாம் உடைத்துக்கொண்டு வருகிறாள் என்பதாகும்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இந்த திவ்யதேசத்தில் உள்ள துர்க்கையை ‘விந்தம் மேவிய கற்புடை மடக்கன்னி காவல் பூண்ட கடி பொழில்’ என்று இந்த திருத்தலத்தை திருநெடுந்தாண்டகத்தில் புகழ்கிறார்.\r\n\r\nமற்ற ஆழ்வார்கள் த்ரிவிக்ரமனை பற்றி பாடிய ஒரு சில பாடல்கள் :\r\n\r\nஆண்டாள் ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் என்று த்ரிவிக்ரமனை பாராட்டுகிறார். “உத்தமன் என்று உளன் கண்டாய் ” என்று பேய்ஆழ்வார் பாடுகிறார். வாமனாவதாரம் மற்றும் த்ரிவிக்ரம அவதாரங்களில் எம்பெருமான் யாரையும் ஸம்ஹாரம் (கொலை) செய்யவில்லை, அதனால் இந்த அவதாரம் உத்தமன் என்று ஆளவந்தார் என்ற ஆச்சாரியார் கூறுகிறார். இந்த அவதாரத்தின் போது எம்பெருமானின் திருவடிகளில் அம்ருதம் இருந்ததாம், தேன் வடியும் திருவடிகள் என்று ஆளவந்தார் சொல்கிறார்.\r\n\r\nநம்மாழ்வார் “அண்டம் மோழை எழ, முடி பாதம் எழ” என்று பாடுகிறார். இதற்கு விளக்கம் கொடுக்கும் உரையாசிரியர், முடிக்கு மேல் பாதம் எழுகிறது என்று அர்த்தம் சொல்லி, எம்பெருமான் தனது பாதத்தை திருமுடிக்கு மேல் தூக்கி சென்றான் என்கிறார்.\r\n\r\n“தாவி அன்று உலகம் எல்லாம் தலை விளாக் கொண்ட எந்தாய்” என்று தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார் திருமாலையில் (35),  உலகத்தாருடைய தாழ்வுகளைப் பார்க்காமல், அவர்கள் எதுவும் கேட்காமல், எல்லோருக்கும் தன் திருவடிகளால் தீண்டி மோக்ஷம் அருளிய எம்பெருமான் த்ரிவிக்ரமன் என்று பாடுகிறார்.\r\n\r\nஎல்லா ஆழ்வார்களும் சொல்வது, உலகத்தை அளந்து, பாரபட்சம் இன்றி இவ்வுலகில் உள்ள எல்லோரையும், அவர்கள் கேட்காமலே ரக்ஷித்த அந்த உத்தமனை வணங்கி நாமும் நல்வழி தேடுவோம் என்பதே. Sri PoongOvai Nāchiyār Trivikraman Aayanār, Kovalan (Gopālan) Nadu Nādu Cuddalore TamilNadu Nindra (Standing) East Srikara Pennaiyāru, Krishna Theertham, Chakra Theertham Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ பூங்கோவல் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ த்ரிவிக்ரமாய நமஹ http://maps.google.com/?q=11.966986,79.201935",
                "number": 42,
                "name_ta": "திருக்கோவலூர்",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Poyhai Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Cuddalore",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkovalur"
                ]
            },
            {
                "id": 64,
                "title": "Thirukkachi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0017",
                "url": "/divya-desam/thirukkachi/",
                "content": "43 திருக்கச்சி Athigiri, Athiyur, Kānchipuram, Sathyavradhakshetram Thirukkachi **Thondai Nadu Divya Desams: An Explanation**\r\n\r\nThe Thondai Nadu region, as described in ancient literature, extends from the western Pavala Malai (a range of hills) to the northern Venkata Hill and has its southern boundary at the South Pennai River, referred to as \"Pinaki\" in the Puranas and ancient texts. The region is bordered by the sea to the east and the Pavala Malai to the west. In ancient times, Thondai Nadu was known as the land of the Kurumbar tribe. The Kurumbar were pastoralists who grazed their cattle in this area. Historians state that they developed the land into 24 divisions. During the Sangam era, this region was known as Aruva Nadu, and its northern part was referred to as Aruva Vadathalai Nadu in ancient Tamil literature. This area was rich in both hills and fertile lands. Karikalan later conquered and developed this region, transforming forests into cultivated lands. Tamil texts also tell us that the region was named Thondai Mandalam after Ilanthirayan, the son of the Naga princess Peeli Valai, who arrived by sea and ruled the land with Kanchi as his capital.\r\n\r\nIn the Thondai Mandalam, the northern part, Aruva Vadathalai Nadu, was ruled by Thirayan, whose capital was Pavathiriyam. Ilanthirayan ruled the southern part with Kanchi as his capital. The most significant port in this region was Kadalmallai (Mamallapuram), which was well-known and mentioned in the ancient text \"Perumpanarrupadai.\"\r\n\r\nToday, when we think of Thondai Nadu in Tamil Nadu, the Kanchi region comes to mind. Kanchi has been renowned since ancient times, praised in literature and Puranas alike, serving as a testament to its historical glory.\r\n\r\nKanchipuram, renowned for thousands of years, is famously referred to as \"Nagarešu Kanchi.\" According to the phrase \"Ayodhya Mathura Maya Kashi Kanchi Avantika Puri Dwaravati saiva sapta eka moksha dayaka,\" the seven cities—Ayodhya, Mathura, Haridwar, Kashi, Kanchi, Ujjain, and Dwaraka—are considered to be places of liberation. The name \"Kanchi\" is also derived from an ornament worn by women, as the city is shaped like that ornament. Kanchi is a sacred land. Among the 22 Divya Desams in the Tondai region, 14 Divya Desams are located in Kanchi.\r\n\r\nIn Periya Kanchi, there are 9 Divya Desams (Tirupādagam, Tirunilathingal Thundam, Tiru Uragam, Tiru Neeragam, Tiru Kāragam, Tiru Kārvanam, Tiruk Kalvanur, Tirup Pavalavannam-Tirup Pachaivannam, and Tirup Paramechura Vinnagaram), and in Chinna Kanchi, there are 5 Divya Desams (Tirukkachi, Tiru Attabuyakaram, Tiruththanka, Tiruvelukkai, and Tiru Vekka).\r\n\r\nAdditionally, Tiruvidavendhai Varahamurthy, the artistic significance of Tirukadalmalai, Tirupputkuzhi Divyadesam Vijayaraghavan and Ramanuja, Tiruneermalai's standing, sitting, walking, and reclining postures, Tirukkadikai Yoga Narasimhar, Tiruvallur's Veeraraghavan, Tirunindravur's Ennaipertra Thayar, and Tiruvallikeni's five deities with pasurams, all highlight the uniqueness of Tondai Nadu's Divya Desams.\r\n\r\nTondai Nadu is also the birthplace of the first three āzhvārs and Thirumazhisai āzhvār. The sacred land of Sriperumbudur, the birthplace of Swami Ramanuja, celebrated as Jagadacharya, is located here. This region also gave birth to Swami Vedanta Desika, a key acharya in the Vadakalai tradition of Sri Vaishnavism.\r\n\r\nIn addition, Tondai Nadu includes the sacred places of Poovirundavalli, where Tirukacchi Nambigal, who performed Thiru Alavatta Kainkaryam for Kanchi Varadaraja, was born; Madhuramangalam, where Embar was born; Peytai, known as Varadarajapuram, where Mudaliyandan was born; and Kooram, where Koorathazhvan was born.\r\n\r\n## About the Temple\r\n\r\nIt is without doubt that our āzhvārs and Acharyas have been deeply devoted to certain Divya Desam deities, including Thiruvarangam (Srirangam), Thiruppati (Tirupati), and Thirukkachi (Kanchi Devaperumal Sannidhi). Despite not being sung by the āzhvārs, Melkote (Thirunarayanapuram) should also be included among these. The greatness of these places is epitomized in the sloka composed by Swami Ramanuja: \"Sriranga Mangala Nidhim Karuna Nivasam, Sri Venkatādri Shikaralaya Kalamegham, Sri Hastishaila Sikarojvala Parijatham, Shree Shyam Namami Sirasa Yadusaila Deepam.\"\r\n\r\nSwami Ramanuja also equates these temples to different types of mandapams:\r\n- Thiruvarangam, where Ranganathan blesses in a reclining posture, is regarded as the \"Bhoga Mandapam.\"\r\n- Thirumalai, where the deity stands, is seen as the \"Pushpa Mandapam.\"\r\n- Kanchi is revered as the \"Tyaga Mandapam.\"\r\n- Melkote (Thirunarayanapuram) is known as the \"Jnana Mandapam.\"\r\n\r\nAmong these, the first three archamurthys (deities) are said to have spoken to ordinary humans, and the fourth deity, Ramapriyan, is believed to have walked, following the word of Swami Ramanuja, and joined as a beloved child, which is a miracle.\r\n\r\nAmong the 108 Divya Desams, Thiruvarangam is referred to as \"Kovil\" (the temple), Thirumalai as \"Malai\" (the hill), and this sacred place (Kanchi) as \"Perumal Kovil\" (the great temple).\r\n\r\nLord Varadaraja got his name as \"Varadar\" because he grants boons to all who ask. The elephant Airavata from the celestial world is believed to have taken the form of a mountain and stood holding the deity, hence the name \"Athigiri.\" Since Airavata is a white elephant, the hill was called \"Swetagiri,\" which later morphed into \"Vedagiri.\"\r\n\r\nBecause the deity gives darshan atop the hill, the main deity is also known as \"Malaiyalan.\" This deity has witnessed many eras: Brahma worshipped in Krita Yuga, Gajendra in Treta Yuga, Brihaspati in Dwapara Yuga, and Anantha in Kali Yuga, all receiving great benefits. Legend has it that Brahma himself came here to worship the deity, and Adisesha, known as Thiru Ananthazhvan, also worshipped here.\r\n\r\nThis sacred place consists of two small hills: Varanagiri and Athigiri. On the first hill, Varanagiri, the beautiful Narasimha avatar sits with Haritha Devi Thayar. On the second hill, Athigiri, the deity Devaraja Perumal graces the temple.\r\n\r\nAnanthasaras, the sacred temple pond, has two mandapams (pavilions). In the southern mandapam, the deity known as Athivaradar, made of Athi wood, is kept. Once every 40 years, the deity is brought out for worship and darshan by devotees, after which he is returned to the mandapam in the temple pond.\r\n\r\n## Sudarshana āzhvār Shrine\r\n\r\nThe Sudarshana āzhvār shrine, also known as Chakrathazhwar sannidhi, located by the temple pond, is very special. The large idol of Chakrathazhwar has sixteen hands and is surrounded by twelve carved images of Chakrathazhwar in the decorative arch.\r\n\r\nEvery Friday, there is a procession for Thayar (Goddess), and on every Ekadashi, there is a procession for the Perumal (Lord). When both fall on the same day, a combined procession is held, bringing immense joy to the devotees.\r\n\r\nThe Vaikasi Visakha Garuda Seva, held on the third day of the Vaikasi festival, is particularly special. This event is celebrated as \"Vayyam Kanda Vaikasi Thirunal,\" meaning the festival that the world witnessed. The renowned Carnatic composer Tyagaraja composed a kriti specifically mentioning this Garuda Seva.\r\n\r\nRamanuja's ancestral home, known as Udayavar Thirumaligai, where he lived in his youth, still exists here. It was in the precincts of this temple that the great Acharya Sri Alavandar first saw Ramanuja and blessed him, declaring, \"Yes, this is the one,\" recognizing his greatness. It was Devaraja Perumal of this temple who later brought Swami Ramanuja to Srirangam.\r\n\r\n## Historical Legend of the Temple\r\n\r\nOnce, Brahma desired to perform an Ashwamedha Yagna and sought the permission of the Lord. The Lord instructed Brahma to conduct the yagna in this sacred place of Thirukkachi, also known as Satyavrata Kshetra. Brahma began the yagna with Gayatri Devi instead of Saraswati Devi. Angered by this, Saraswati Devi created several obstacles to hinder the yagna. Each time, the Lord intervened, breaking through the obstacles and ensuring the successful completion of Brahma's yagna.\r\n\r\nWhen Saraswati cast darkness over the yagna kund, the Lord appeared as the brilliant Dipaprakasa (Vilakkoli Perumal) of Thirutthankā. When Saraswati sent demons to disrupt the yagna, the Lord came as Ashtabhuja Karam Adikesava Perumal, repelling the demons. When Saraswati sent hordes of elephants to interrupt the yagna, the Lord appeared as Yoga Narasimha in Velukkai, driving away the elephants. When Saraswati herself approached as a flood in the Vegavati river, the Lord came as Satyavrata Perumal, lying across the river to block the flood.\r\n\r\nThus, the various Divya Desam deities in this area appeared simultaneously to overcome these obstacles for the same cause.\r\n\r\nAfter overcoming all obstacles, from the yagna kund emerged the deity with the Punyakoti Vimana, known as Thirukkachi Devaraja Perumal. Due to his emergence amidst the flames of the yagna kund, the Lord's face still bears marks resembling the flames of Agni. Brahma also carved a deity out of an Athi tree here, known as Athi Varadar, and consecrated it.\r\n\r\nThe story of the golden and silver lizards in the temple also adds to its uniqueness. Two disciples of Sage Sringibirar, unaware of a lizard that fell into the water meant for their guru, were cursed to become lizards. Seeking forgiveness, the sage told them they would regain their original form when Indra visited Thirukkachi. The disciples, in the form of lizards, waited at Thirukkachi. When Indra, as the elephant Gajendra, entered the temple, they were freed from their curse. These golden and silver lizards, enshrined in the temple, are believed to cure all ailments when seen.\r\n\r\nA notable event related to the Vaikasi Visakha Garuda Seva involves a devotee named Thottacharya from Sholingur. Unable to visit Kanchi due to ill health, Thottacharya stood by a pond in Sholingur, lamenting his inability to witness the divine event. Moved by his devotion, the Lord appeared before him on Garuda, providing him with the darshan right there. To commemorate this, during the Garuda Seva in Kanchi, the Lord is momentarily covered with umbrellas to symbolize the vision given to the devoted Thottacharya.\r\n\r\n## āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nThirumangai āzhvār, Bhoothathalvar, and Peyalvar have all sung pasurams (verses) praising this Divya Desam. Thirumangai āzhvār has composed four pasurams, Bhoothathalvar two, and Peyalvar one for this temple.\r\n\r\nThirumangai āzhvār, Sri Alavandar, Ramanuja, Swami Desikan, Thirukkachi Nambi, Periya Nambi, and Koorathazhvan share a deep connection with Devaraja Perumal, and their experiences have been cherished pillars of our Sri Vaishnava tradition.\r\n\r\nIt is often said that Thirukkachi encompasses all the Divya Desam deities in Kanchi and that there are no exclusive pasurams dedicated to Devaraja Perumal alone. However, Periyavachchan Pillai interprets the first verse of Thiruvaymozhi, where Nammazhvar refers to \"the chief of the immortals,\" and the first verse of Thiruviruttam, \"Leader of the eternal beings,\" as referring to this deity. Unlike other places, where Nammazhvar shows the Jnana Mudra, here he is depicted with his hand placed on his chest, saying, \"Rise, my mind, and worship the feet of the one who removes sorrow.\"\r\n\r\nDevaraja Perumal has a profound connection with Thirumangai āzhvār, as seen in his life story. When Thirumangai āzhvār, known as Neelan, was accused of spending the state's money on feeding devotees, the king imprisoned him in a temple. In a dream, Devaraja Perumal revealed to the āzhvār the location of a hidden treasure under the sands of the Vedavathi River. Thirumangai āzhvār found the treasure and paid off the state's debt, and the king, seeking forgiveness, converted to Sri Vaishnavism and performed many charitable acts. This episode reaffirms the Lord's unwavering support for his devotees.\r\n\r\nBhoothathalvar, in his second Thiruvanthadi (verse 96), sings \"Aththiyooran Pullai Oorvan,\" referring to this Divya Desam's deity, Perarulalan, and his famed Garuda Seva. Peyalvar, in his third Thiruvanthadi (verse 26), describes Thirukkachi as \"Nirandaseer Neel Kachi,\" highlighting its grandeur. The commentator explains that Kanchi is home to numerous Divya Desams.\r\n\r\nThirukkachi Nambi, also known as Kanchi Purnar, performed the Alavatta Kainkaryam (fanning service) for Devaraja Perumal. The Lord granted him the privilege of direct conversation, demonstrating his grace.\r\n\r\nWhen Ramanuja embarked on a northern journey with his first guru, Yadavaprakasa, a conspiracy against him was revealed by his cousin Govindapattar (later known as Embar). Ramanuja stayed hidden in the Vindhya Mountains and later, in one night, Devaraja Perumal and his consort, disguised as a hunter couple, guided Ramanuja to Salai Kinaru near Kanchi.\r\n\r\nRealizing the assistance came from Devaraja Perumal and Thayar, Ramanuja accepted Thirukkachi Nambi as his Acharya. Ramanuja then performed the service of bringing water from Salai Kinaru for Thirumanjanam (holy bath) for the Lord. Thirukkachi Nambi conveyed the six words of grace from Devaraja Perumal to Ramanuja, resolving the doubts in our tradition:\r\n\r\n1. **Ahameva Param Tatvam**: Sriman Narayana is the supreme reality and principle.\r\n2. **Darsanam Bheda Eva Cha**: The individual soul (jivatma) and the Supreme Soul (Paramatma) are distinct.\r\n3. **Upayesu Prapatti Syat**: The best means to attain moksha (liberation) is surrender (prapatti).\r\n4. **Antima Smriti Varjanam**: It is not necessary to remember the Lord at the time of death.\r\n5. **Dehāvasāne Muktih Syat**: Liberation is assured for those who have surrendered, as soon as they shed their mortal body.\r\n6. **Poornāchārya Samāashrayah**: Accept Periya Nambi as your Acharya (spiritual teacher).\r\n\r\nThese teachings from Devaraja Perumal, conveyed through Thirukkachi Nambi, played a crucial role in shaping Ramanuja's path and the Sri Vaishnava tradition.\r\n\r\n## Other Significant Events in Kanchi Divya Desam\r\n\r\n### The Story of Koorathazhvan and Varadaraja Stavam\r\n\r\nKoorathazhvan, a devout disciple of Sri Ramanuja, was blinded by the Chola king, Kirumi Kanda Chola, for refusing to acknowledge the king's heretical beliefs. Obeying Ramanuja's instructions, Koorathazhvan composed the Varadaraja Stavam, a hymn in praise of Lord Varadaraja Perumal. As he recited the stotram before the deity, Lord Varadaraja restored Koorathazhvan's eyesight, demonstrating his divine grace and compassion.\r\n\r\n### The Tale of Vedanta Desika and the Golden Rain\r\n\r\nOnce, a poor Brahmachari approached Vedanta Desika, seeking financial help for his marriage. Vedanta Desika, moved by the boy's plight, went to the shrine of Perundevi Thayar and composed the \"Sri Stuti,\" a hymn consisting of twenty-five slokas in praise of the goddess. The heartfelt verses touched the heart of Thayar, and she blessed the boy with a shower of gold, alleviating his distress. This miraculous event parallels the story of Adi Shankaracharya, who invoked a rain of gold through his Kanakadhara Stotram for a poor woman. Due to this divine occurrence, Perundevi Thayar is also known as \"Thangaththayar\" (the Golden Mother).\r\n\r\nThese stories highlight the profound connection between the devotees and the deities of the Kanchi Divya Desam, showcasing the divine interventions and miracles that reinforce the faith and devotion of the Sri Vaishnava tradition.\r\n\r\nPrativadi Bhayankara Annangaracharya, also known as PB Annangaracharya, rendered significant service to the Sri Vaishnava tradition from this sacred Divya Desam of Kanchi. Renowned for his deep scholarship and devotion, he played a crucial role in preserving and propagating the teachings of Sri Vaishnavism. தொண்டைநாட்டுத் திவ்ய தேசங்கள் ஒரு விளக்கம்\r\n\r\n     மேற்குப் பவளமலை வேங்கடம் நேர் வடக்காம்\r\n          ஆர்க்கு முவரி யணிகிழக்கும் - பார்க்குளுயர்\r\n     தெற்குப் பினாகி திகழிருபதன் காதம்\r\n          நற்றொண்டை நாடெனவே நாட்டு\r\n                             - பெருந்தொகை 2102\r\n                             \r\n     தொண்டை நாடென்பது வடவேங்கடம் முதல் புராணங்களிலும் வடநூல்களிலும் பினாகி எனக் குறிக்கப்படும் தென்பெண்ணையாற்றை தெற்கெல்லையாகவும், கிழக்கே கடலையும், மேற்கே பவள மலையினையும் எல்லையாகக் கொண்டு விளங்கிய பெரு நிலப்பரப்பு. மிகப்பழங்காலத்தில் தொண்டைநாடு குறும்பர் நிலம் எனப்பட்டது. குறும்பர் தம் ஆடுமாடுகளை மேய்த்துக் கொண்டு அங்கு வாழ்ந்தனர். இவர்கள் தம் நாட்டை 24 கோட்டங்களாக வளர்த்தனர் என்பர் வரலாற்றாசிரியர். இந்நாடு சங்க காலத்தில் அருவா நாடு எனப்பட்டது. இதன் வடபகுதியை அருவா வடதலை\r\nநாடென பழந்தமிழ் இலக்கியங்கள் குறிக்கின்றன. இது மலைவளமும் நாட்டு வளமும் மிக்கது. கரிகாலன் இதைக் கைப்பற்றி காடு கெடுத்து நாடாக்கினான். பின்னர் தொண்டைக் கொடியால் சுற்றி கடல்வழி வந்த நாக கன்னிகையான பீலிவளயின் மகனான இளந்திரையன் ஆண்டதால் தொண்டை மண்டலம் எனப் பெயர் பெற்றதாக தமிழ் நூல்களால் அறிகிறோம்.\r\n\r\n     தொண்டை மண்டலத்தில் வடபகுதியான அருவா வடதலை நாட்டை திரையன் ஆண்டான். அவன் தலைநகர் பவத்திரியாகும். இளந்திரையன் என்பான் காஞ்சியைத் தலைநகராகக் கொண்டு தென்பகுதியை ஆண்டு வந்தான். இத்தொண்டை நாட்டின் மிகச்சிறந்த துறைமுகமாக கடன்மல்லை (மாமல்லபுரம்) விளங்கியது. மாமல்லபுரத்தைப் பற்றி பெரும்பானாற்றுப்படை அரிய செய்திகளை வழங்குகிறது.\r\n\r\n     ஆனால் இன்றைய தமிழ்நாட்டில் தொண்டை நாடு என்றதும் நமக்கு நினைவுக்கு வருவது காஞ்சி மண்டலமேயாகும். பண்டைக் காலந்தொட்டே இலக்கியங்களாலும், புராணங்களாலும் புகழ்மாலை சூட்டப்பட்ட ஒன்றே காஞ்சி மாநகரத்தின் தொல் புகழுக்குச் சான்றாகும். பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக புகழ் பெற்றிருக்கும் நகரம் காஞ்சி, ‘நகரேஷு காஞ்சி’ என்பர்.  ‘அயோத்யா மதுரா மாயா காசி காஞ்சி  அவந்திகாபுரி த்வராவதி சைவ சப்த ஏகா மோக்ஷ தாயகா’ என்ற வாக்கியத்தின்படி அயோத்யா, மதுரா, ஹரித்வார், காசி, காஞ்சி, உஜ்ஜயினி மற்றும் துவாரகா என்ற ஏழு க்ஷேத்திரங்களும் முக்தி தரும் ஸ்தலங்களாகும். பெண்கள் இடையில் அணியும் ஒரு அணிகலனுக்கு காஞ்சி என்று பெயர். இந்த நகரம், அந்த அணிகலன் வடிவில் இருந்ததால் காஞ்சி என்ற பெயர் ஏற்பட்டது. காஞ்சி ஒரு புண்ணிய பூமி. தொண்டை மண்டலத்தில் உள்ள 22 திவ்ய தேசங்களில் 14 திவ்ய தேசங்களை காஞ்சியிலே காணலாம்.  \r\n\r\nஆறோடு ஈரெட்டு தொண்டை எனப்பட்ட 22 தொண்டை நாட்டுத்திவ்ய தேசங்கள் எவையெனக் காண்போமாயின்.\r\n\r\n     அந்தமா மத்தியூர் அட்டபுயக் கரம்\r\n     விந்தை தன்கா வேளுக்கை பாடகம்\r\n     நீரகம் புனித நிலாத்திங் கட்த்துண்டம்\r\n     ஊரகம் வெஃகா வுடனே காரகம்\r\n     வந்துலாவுங் கார்வானங் கள்வனூர்\r\n     பந்த மகற்றிடும் பவள வண்ணமே\r\n     தொன்மை யாம்பர மேச்சுர விண்ணகரம்\r\n     நின்மலப் புட்குழி நின்றவூ ரெவ்வுள்ளூர்.\r\n     நீர்மலை இடவெந்தை நீர்க்கடன் மல்லை\r\n     சீர்மிகு மல்லிக்கேணி சிறந்ததாங் கடிகை\r\n     எண்டிசை புகழுமிவ் விருபத்தி யிரண்டு\r\n     தொண்டை நாட்டுப் பதி தொழுது போற்றுவோம்.\r\n\r\nபெரிய காஞ்சியில் 9 திவ்ய தேசங்களும் (திருப்பாடகம், திருநிலாத்திங்கள் துண்டம், திரு ஊரகம், திரு நீரகம், திருக்காரகம், திருக்கார்வானம், திருக்கள்வனூர், திருப்பவளவண்ணம்-திருப்பச்சைவண்ணன், திருப்பரமேச்சுர விண்ணகரம்) சின்னக் காஞ்சியில் 5 திவ்ய தேசங்களும் (திருக்கச்சி, திருஅட்டபுயகரம், திருத்தண்கா, திருவேளுக்கை, திருவெஃகா) உள்ளன.\r\n\r\nஇதேபோல், திருவிடவெந்தை வராகமூர்த்தியும், திருகடல்மல்லையில் கலைச் சிறப்பும் திருப்புட்குழி திவ்யதேஸ விஜயராகவனும் இராமனுஜரும், திருநீர்மலையில் நின்று, இருந்து, நடந்து மற்றும் சயன சேவையும் திருக்கடிகை யோகநரசிம்ஹரும், திருவள்ளூரில் வீரராகவனும் திருநின்றவூரில் என்னைபெற்ற தாயாரும் திருவல்லிகேணியில் ஐந்து மூர்த்திகளுக்கு பாசுரங்களும் என்று தொண்டை நாட்டு திவ்யதேசங்களின் சிறப்புகளை காண உள்ளோம்.\r\n\r\nஇதேபோல், தொண்டைநாடு, முதல் ஆழ்வார் மூவரும், திருமழிசை ஆழ்வாரும் அவதரித்த ஸ்தலங்களை கொண்ட பெருமை உடையது. ஜகதாச்சார்யர் என்று கொண்டாடப்படும் சுவாமி ராமானுஜர் அவதரித்த ஶ்ரீபெரும்புபுதூர் எனும் புண்ணிய பூமியும் இங்கேதான் இருக்கிறது. ஸ்ரீவைஷ்ணவத்தின் வடகலை ஸம்பிரதாயத்தில் முக்கிய ஆச்சாரியரான ஸ்வாமி வேதாந்த தேசிகனையும் தந்தது இந்த தொண்டை நாடே.\r\n\r\nகாஞ்சி வரதராஜனுக்குத் திரு ஆலவட்ட கைங்கர்யம் செய்த திருக்கச்சி நம்பிகள் அவதரித்த பூவிருந்தவல்லி, எம்பார் அவதரித்த மதுரமங்கலம், முதலியாண்டார் அவதரித்த பேட்டை எனப்படும் வரதராஜபுரம், கூரத்தாழ்வான் அவதரித்த கூரம் போன்ற புண்ணிய ஸ்தலங்களும் கொண்டது இந்த தொண்டைநாடு.\r\n\r\nகோவில் பற்றி\r\n\r\nநம் ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும் பலமுறை, ஒரு சில திவ்ய தேச மூர்த்திகளுடன் அதிகமாக ஈடுபட்டு இருந்தார்கள் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. அவைகளில் சில, திருஅரங்கம்,  திருப்பதி மற்றும் திருக்கச்சி எனப்படும், காஞ்சி தேவப்பெருமாள் சன்னதி. ஆழ்வார்களால்  பாடப்படாவிட்டாலும், மேல்கோட் என்ற திருநாரயணபுரமும்  அந்த மூன்றுடன் சேர்க்கப்பட வேண்டிய ஒன்று.   இவைகளின் பெருமையாக ஸ்வாமி ராமானுஜர் இயற்றிய  ”ஸ்ரீரங்க மங்கள நிதிம் கருணா நிவாஸம்,  ஸ்ரீ வேங்கடாத்ரி சிகராலய காளமேகம்,  ஸ்ரீ ஹஸ்திசைல சிகரோஜ்வல பாரிஜாதம், ஸ்ரீசம் நமாமி சிரஸா யது சைல தீபம்”. என்ற ஸ்லோகம் சான்று.\r\n\r\nஸயனகோலத்தில் அரங்கனாதன் அருள்புரியும் திருவரங்கம் ”போகமண்டபம் என்றும் நின்ற திருக்கோலத்துடன் திருமலையில் ”புஷ்ப மண்டபமாகவும்”, காஞ்சியில் “தியாக மண்டபமாகவும்”, மேல்கோட் என்ற திருநாரணபுரத்தில் ”ஞான மண்டபமாகவும்”, நம் முன்னோர்களால் பாராட்டி வணங்கப்படுகிறன.\r\n\r\nஇதில் முதல் மூன்று அர்ச்சா மூர்த்திக்களும் தங்கள் அர்ச்சையில் இருந்து வந்து சாமானிய மனிதர்களிடம் பேசியதும் நான்காவது மூர்த்தியான இராமப்ரியன், ஸ்வாமி இராமானுசரின் சொல் கேட்டு, நடந்து வந்து, செல்லபிள்ளையாக வந்து சேர்ந்ததும் அதிசயமே.\r\n\r\n108 வைணவத்திருத்தலங்களில் கோவில் என்று திருவரங்கத்தையும், மலை என்று திருமலை என்ற திருவேங்கடத்தையும், பெருமாள் கோயில் என்று இத்திருத்தலத்தையும் குறிப்பர்.\r\n\r\nஅனைவருக்கும் கேட்கும் வரமெல்லாம் கொடுப்பதால் எம்பெருமானுக்கு வரதர் என்னும் திருநாமம் ஏற்பட்டது.\r\n\r\nதேவலோகத்தில் உள்ள ஐராவதம் என்ற யானையே மலை வடிவம் கொண்டு எம்பெருமானைத் தாங்கி நின்றதால், இதற்கு அத்திகிரி என்ற பெயர் ஏற்பட்டது.\r\n\r\nஐராவதம் என்பது வெள்ளை நிற யானை என்பதால் ஸ்வேதகிரி என்றழைக்கப்பட்டு வேதகிரி என மருவியது.\r\n\r\nமலை மீது காட்சி தருவதால், மூலவருக்கு மலையாளன் என்ற திருநாமுமம் உண்டு.\r\n\r\nஇவர் பல யுகம் கண்ட எம்பெருமான். கிருத யுகத்தில் பிரம்மனும், திரேதாயுகத்தில் கஜேந்திரனும், துவாபர யுகத்தில் பிருஹஸ்பதியும், கலியுகத்தில் அனந்தனும் வழிபட்டு பல நற்பலன்களை அடைந்தனர். பிரம்மனே இங்கு நேரில் வந்து எம்பெருமானை வழிபடுவதாக\r\nஐதீஹம். அதே போல் திருவனந்தாழ்வான் எனப்படும் ஆதிசேஷனுமும் இங்கு வந்து வழிபடுவதாக சொல்லப் படுகிறது.\r\n\r\nவாரணகிரி, அத்திகிரி என்ற ஒரு சிறிய மலைகளால் ஆனது இந்த திருத்தலம். வாரணகிரி என்ற முதல் தளத்தில் நரசிம்ம அவதார அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் அழகிய சிங்கர் ஹரித்ரா தேவித் தாயாருடன் எழுந்தருளி உள்ளார்.  இரண்டாவது தளமான அத்திகிரியில் தேவப்பெருமாள் எழுந்து அருளி உள்ளார்.\r\n\r\nஇங்குள்ள அனந்தசரஸ் என்ற திருக்குளத்தில் இரண்டு நீராழி மண்டபங்கள் உள்ளன. அதில் தெற்கில் உள்ள மண்டபத்தில் அத்திவரதர் என்றழைக்கப்படும் அத்தி மரத்தால் ஆன எம்பெருமானை 40 வருடங்களுக்கு ஒரு முறை வெளியே எடுத்து பூஜை செய்து அடியார்கள் தரிசனத்திற்குப் பிறகு மீண்டும் திருக்குளத்தில் உள்ள நீராழி மண்டபத்திலேயே எழுந்தருள செய்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇந்த குளக்கரையில் உள்ள சுதர்சன ஆழ்வார் என்று அழைக்கப்படும் சக்கரத்தாழ்வார் சன்னதி மிகவும் விஷேசமானது. மிக பெரியவடிவில், பதினாறு திருக்கரங்களுடன், காட்சி அளிக்கும் இந்த சக்கரத்தாழ்வாரை சுற்றி உள்ள அலங்கார வளைவில் 12 சக்கரத்தாழ்வார் உருவங்கள் செதுக்கப்பட்டு உள்ளன.\r\n\r\nஒவ்வொரு வெள்ளிக்கிழமையும் தாயார் புறப்பாடு, ஒவ்வொரு ஏகாதசியும் எம்பெருமான் புறப்பாடு. இரண்டும் சேர்ந்து வந்தால், இருவருக்கும் சேர்ந்து புறப்பாடு என்று அடியவர்களுக்கு ஆனந்தம்.\r\n\r\nஇங்கு நடைபெறும் வைகாசி விசாக கருட சேவை (3ம் நாள்) மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தது. இதனை வையம் கண்ட வைகாசி திருநாள் என்று கொண்டாடுவர். இந்த கருட சேவையை குறிப்பிட்டு சங்கீத மும்மூர்த்திகளில் ஒருவரான தியாகராஜர் கீர்த்தனை பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nஉடையவர் திருமாளிகை என்று இராமானுஜர் இளமை காலத்தில் வாழ்ந்த இல்லம் இன்றும் இங்கு உள்ளது. இந்த கோவிலின் பிரகாரத்தில் தான் ஸ்ரீஆளவந்தார் என்ற ஆச்சாரியார், இராமானுஜரை முதன் முதலில் கண்டு ஆம், முதல்வன் இவன் என்று அருளியது. ஸ்வாமி இராமானுஜரை திருவரங்கத்திற்கு தந்தருளியதும் இந்த தேவப்பெருமாள் தான்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஒரு முறை பிரம்மா எம்பெருமானிடம் தான் ஓர் அஸ்வமேதயாகம் நடத்த வேண்டும் என்று கேட்க, அதற்கு எம்பெருமான், பிரம்மாவை சத்தியவ்ரத க்ஷேத்திரமான இந்த திருக்கச்சிக்கு வந்து யாகம் செய்ய சொன்னார். ப்ரம்மா சரஸ்வதி தேவி இல்லாமல் இந்த யாகத்தை காயத்திரி தேவியுடன் தொடங்கினார். இதனால் கோபம் கொண்ட சரஸ்வதி தேவி, இந்த யாகத்தைத் தடுக்க பல தடைகளை உருவாக்கினார். ஒவ்வொரு முறையும் எம்பெருமான் அந்த தடைகளை உடைத்து, பிரம்மாவின் யாகத்தை வெற்றிகரமாக நிறைவேற்ற காரணமாக இருந்தார்.\r\n\r\nசரஸ்வதி, இருள்மயமாக, யாக குண்டத்தை மாற்றியபோது, திருத்தண்கா தீப பிரகாசராக (விளக்கொளிபெருமாள்) எம்பெருமான் வந்தார். சரஸ்வதி அரக்கர்களை அனுப்பி வைத்தார். அப்பொழுது எம்பெருமான் அஷ்டபுஜகரத்தானாக ஆதிகேசவ பெருமாளாக வந்து அரக்கர்களை விரட்டி அடித்தார். தொடர்ந்து, சரஸ்வதி யானைகளை கூட்டம் கூட்டமாக அனுப்பி வைத்து இந்த யாகத்தை தடை செய்ய முயற்சித்த போது, எம்பெருமான் வேளுக்கை யோகநரசிம்மராக வந்து யானைகளை விரட்டினார். சரஸ்வதி வேகவதி என்ற நதியில் வெள்ளமாக வந்தபோது, சொன்னவண்ணம்செய்த பெருமாளாக வந்து நதியின் குறுக்கே படுத்துக்கொண்டார்.\r\n\r\nஇப்படி, இங்குள்ள திவ்யதேச எம்பெருமான்கள் ஒரே காரணத்திற்காக ஒரே காலத்தில் எழுந்தருளி உள்ளனர்.\r\n\r\nஇப்படி எல்லா தடைகளையும் தாண்டியபின், பிரம்மாவின் யாககுண்டத்தில் இருந்து புண்ணியகோடி விமானத்துடன் தோன்றியவர் தான் இந்த திருக்கச்சி தேவப்பெருமாள். யாககுண்டத்தில் இருந்து அக்னி ஜுவாலைகளுக்கு மத்தியில் இருந்து வந்ததால் தான் இன்றும் எம்பெருமானின் திருமுகத்தில் அக்னி வடுக்கள் இருப்பதை நாம் காணலாம். பிரம்மா அத்தி மரத்தால் வடித்த ஒரு எம்பெருமானை இங்கே அத்தி வரதர் என்ற திருநாமத்துடன் பிரதிஷ்டை செய்தார்.\r\n\r\nஸ்ருங்கிபேரர் என்ற முனிவரின் இரண்டு சிஷ்யர்கள், குருவிற்கு எடுத்துவைத்த தீர்த்தத்தில் பல்லி ஒன்று விழுந்து இருந்ததை கவனிக்காததால், முனிவர் கோபம் கொண்டு அவர்கள் இருவரையும் பல்லியாக மாற சபித்தார். அவர்கள் தங்கள் தவறுக்கு மன்னிப்பு கேட்க, முனிவர் இந்திரன் திருக்கச்சிக்கு வரும்வரை காத்து இருந்தால், அவர்கள் மீண்டும் பழைய நிலை அடைவார்கள் என்று கூற அவர்களும், பல்லிகளாக திருக்கச்சியில் காத்து இருந்து, பின் கஜேந்திரன் என்ற யானையாக இந்திரன் இங்கு நுழைந்த போது, இருவரும் சாபம் தீர்ந்து பழைய நிலை அடைந்தார்கள் என்பது வரலாறு. அந்த பல்லிகளே இன்று தங்க, வெள்ளி பல்லிகளாக பிரகாரத்தில் உள்ளன. இவற்றை தரிசித்தால் எல்லா நோய்களும் அகலும் என்று நம்பிக்கை.\r\n\r\nவைகாசி விசாக கருட சேவையைப் பற்றி ஒரு நிகழ்ச்சி. சோளிங்கரில் வசித்த தொட்டாச்சார்யார் என்ற பக்தர் தவறாமல் ஒவ்வொரு ஆண்டும் இந்த தரிசனத்தை காண்பார். ஒரு வருடம் உடல் நலம் குன்றியபோது அவரால் காஞ்சி வந்து இந்த திவ்ய சேவையை காண இயலவில்லை. அதனால் அவர் சோளிங்கரில் உள்ள குளக்கரை அருகே வந்து நின்று எம்பெருமானிடம் உருகி தன்னுடைய நிலையை சொல்லி வருந்தினார். எம்பெருமான் அவருக்கு உடனே அங்கேயே கருட சேவை காட்சியைக் கொடுத்தார். அதனால் இன்றும், காஞ்சியில் இந்த கருட சேவை போது, எம்பெருமானை ஒரு வினாடி குடைகளால் மூடி அந்த அடியவருக்கு காட்சி கொடுத்ததை நடத்தி காண்பிப்பார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் 4 பாசுரங்களாலும், பூதத்தாழ்வாரால் இரண்டு பாசுரங்களாலும், பேயாழ்வாரால் ஒரு பாசுரத்தாலும் இந்த திவ்யதேசத்திற்கு மங்களாசாசனம்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார், ஸ்ரீஆளவந்தார், இராமானுஜர், ஸ்வாமி தேசிகன், திருக்கச்சி நம்பிகள், பெரிய நம்பி, கூரத்தாழ்வான் ஆகியோருக்கும் இந்த தேவப் பெருமாளுக்கும் உள்ள சம்பந்தமும் அவர்களுக்கு நேர்ந்த அனுபவங்களும் இனிமையானவை, நம் ஸ்ரீவைஷ்ணவ சம்பிரதாயத்திற்கு தூண்கள் போல் உறுதியாக வெகு காலமாக போற்றப்பட்டு வருகின்றன.\r\n\r\nதிருக்கச்சி என்பது காஞ்சியில் உள்ள எல்லா திவ்யதேச எம்பெருமான்களையும் சேர்த்தது தான் என்றும் தேவப்பெருமாளுக்கு என்று தனியாகப் பாசுரங்கள் இல்லை என்றும் சொல்லப் படுவது உண்டு. நம்மாழ்வார், திருவிருத்தம் முதல் பாடலில், இமையோர் தலைவா, மெய் நின்று கேட்டு அருளாய் என்றும் திருவாய் மொழி முதல் பாட்டில் அயர்வறு அமரர்கள் அதிபதி என்றும் சொல்வது இந்த எம்பெருமானைத்தான் என்று பெரியோர்கள் பொருள் கூறுவர். அதன்படி, வேறு எந்த ஸ்தலத்திலும் காட்டும் ஞானமுத்திரையைக் காட்டாமல், ஸ்வாமி நம்மாழ்வார் இங்கு தம் நெஞ்சில் கை வைத்து எழுந்து அருளி உள்ளார். இது துயரறு சுடர் அடிதொழுது எழு என் மனனே என்று கூறுவது போல் உள்ளது.\r\n\r\nதேவப்பெருமாள் திருமங்கையாழ்வார் வரலாற்றிலும் மிகவும் நெருங்கிய சம்பந்தம் கொண்டு அவரை வழி நடத்தியுள்ளார். குமுதவல்லி நாச்சியாரின் வேண்டுதலால், நீலன் என்ற திருமங்கை ஆழ்வார், அரசுப் பணம் முழுதும் அடியார்க்கு  உணவளிப்பதில் செலவிடுவதாக புகார் வர, அரசன் அவரிடம் சமாதானம் பேசினான். ஆழ்வாரை ஒரு கோவிலில் சிறை பிடித்து வைத்தான். திருமங்கையாழ்வார் கனவில் தேவப்பெருமாள் வந்து, வேதவதி ஆற்றில் மணலின் கீழ் மிகுந்த செல்வம் உள்ளதாகவும் அதை அரசனிடம் கொடுக்க சொன்னார். திருமங்கையாழ்வார் மன்னரின் ஆட்களோடு செல்ல, அங்கு அவர் தோண்டி எடுத்த மணல் நெல்லாக மாறியது கண்டு, அரசன் அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டு தானும் ஸ்ரீவைஷ்ணவனாக மாறி தான தர்மங்கள் செய்தான். தேவப்பெருமாள் தெரிவித்தபடியே வேகவதியில் ஆழ்வார் பெரும்புதையல் கண்டெடுத்து, அரசனின் மொத்த கடனையும் திருப்பி அழித்து தம் கைங்கர்யம் நிறைவேறத் திருக்குறையலூர் திரும்பினார் என்பது தேவப்பெருமாள் அடியாரை ஒரு நாளும் கைவிட மாட்டான் என்பதை மீண்டும் நிரூபிக்கிறது.\r\n\r\nபூதத்தாழ்வார் அருளிய இரண்டாம் திருவந்தாதியில் (96), அத்தியூரான் புள்ளை ஊர்வான் என்று பாடி இருப்பது, இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானான பேரருளாளன், கருட சேவையை முன்னிட்டு என்பதால் இன்றும் வரதனின் கருடசேவை பிரசித்தம்.\r\n\r\nபேயாழ்வார் அருளிய மூன்றாம் திருவந்தாதியில் (26), நிறைந்தசீர் நீள்கச்சி யுள்ளும் என்று திருக்கச்சிக்கு நிரந்தசீர் என்று சிறப்பு அடைமொழி கொடுத்து உள்ளார். இதற்கு உரையாசிரியர், நிறைய திவ்யதேசங்களை உடைய காஞ்சி என்று விளக்கம் கொடுத்து உள்ளார்.\r\n\r\nஇங்கு வாழ்ந்த திருக்கச்சி நம்பிகள் இந்த எம்பெருமானுக்கு ஆலவட்ட கைங்கர்யம் செய்தார். அதாவது பெருமாளுக்கு விசிறி வைத்து காற்று வீசுவார். திருக்கச்சி நம்பிக்கு காஞ்சி பூர்ணர் என்ற சிறப்பு பெயர் உண்டு. எம்பெருமான், திருக்கச்சி நம்பிகள் தன்னுடன் நேரடியாக உரையாடும் அளவுக்கு அவருக்கு அருள் புரிந்து இருந்தான்.\r\n\r\nராமானுஜர், தம் முதல் குருவான யாதவப்பிரகாசருடன் வடநாட்டு யாத்திரை சென்ற போது, அவருக்கு எதிரான சதி, அவரின் சித்தி பிள்ளை கோவிந்தபட்டர், (பின்னாளில் எம்பார் என்ற ஆச்சார்யர்) மூலம் தெரிய வந்ததால் யாருக்கும் தெரியாமல் விந்திய மலையிலேயே தங்கிவிட்டார். பிறகு ஒரே இரவில், தேவப்பெருமாளும், பெரிய பிராட்டியும், வேடன், வேடுவச்சி வேடம் புனைந்து ராமானுஜரை காஞ்சிக்கு அருகில் உள்ள சாலைக்கிணறு என்ற இடத்தில கொண்டு விட்டார்கள்.\r\n\r\nதமக்கு உதவி புரிந்தது தேவப்பெருமாளும் தாயாரும் என்று உணர்ந்து கொண்ட ராமானுஜர், திருக்கச்சி நம்பிகளை ஆச்சாரியனாக ஏற்றுக்கொண்டு, சாலைக் கிணற்றிலிருந்து தேவப்பெருமாளுக்கு திருமஞ்சனத்திற்குத் தீர்த்தம் கொண்டு வரும் கைங்கர்யத்தை மேற்கொண்டார். சுவாமி ராமானுஜருக்கு ஆரம்ப காலத்தில், நம் சம்பிரதாயத்தில் எழுந்த சந்தேகங்களுக்கு தேவப்பெருமாளுடன் பேசி, தேவப்பெருமாள் அருளிய ஆறு வார்த்தைகளை ராமானுஜருக்கு சொல்லியவர் திருக்கச்சி நம்பி ஆவார். இராமானுஜருக்கு அருளிய அந்த ஆறு வார்த்தைகள்.\r\n\r\n1. அஹமேவ பரம்தத்வம் - ஸ்ரீமந் நாராயணனே எல்லாவற்றிக்கும் தத்துவமாய் விளங்கும் பரம்பொருள்\r\n\r\n2. தர்சனம் பேத ஏவச\t- ஜீவாத்மா, பரமாத்மா இரண்டும் வெவ்வேறானவை.\r\n\r\n3. உபாயேஷு ப்ரபத்தி ஸ்யாத்\t- மோட்சம் அடைய சரணாகதியே சிறந்தவழி\r\n\r\n4. அந்திமஸ்ம்ருதி வர்ஜனம் - இறுதி காலத்தில் எம்பெருமானை நினைக்க முடியாவிட்டால் தவறில்லை\r\n\r\n5. தேஹாவஸானே முக்திஶ்யாத்\t - அவனை உபாயமாகக் கொண்டவர்களுக்கு, பிறவி முடிந்ததும் மோக்ஷம் தருகிறார்.\r\n\r\n6. பூர்ணச்யார்ய ஸமாச்ரய\t - பெரிய நம்பியை ஆச்சார்யராக ஏற்றுக் கொள்ளத்தக்கது\r\n\r\nஸ்ரீ இராமானுஜருக்காக கிருமி கண்ட சோழ மன்னனிடம் தன்னுடைய கண்களை இழந்த கூரத்தாழ்வான், ராமானுஜரின் ஆணைப்படி வரதராஜ ஸ்தவம் என்ற ஸ்தோத்ரத்தை இந்த எம்பெருமானுக்குகாக எழுதி, அவர் முன்னே சொல்ல, உடனே இந்த எம்பெருமான் அவருக்கு மீண்டும் கண் பார்வையை அருளினார்.\r\n\r\nவேதாந்த தேசிகரிடம் ஒரு ஏழை பிரம்மச்சாரி பையன் தன் திருமணத்திற்காக நிதி உதவி கேட்க, அவர் பெருந்தேவி தாயார் சந்நிதியில், ஸ்ரீ ஸ்துதி என்ற இருபத்தி ஐந்து ஸ்லோகங்களை பாட, தாயாரின் மனதை தொட்ட ஸ்லோகங்கள், அங்கே ஒரு பொன்மழையை கொட்ட செய்து அந்த பையனின் துயரைத் தீர்த்தது. இது கனகதாரா ஸ்தோத்திரத்தின் மூலம் ஆதி சங்கரர் ஓர் ஏழைப் பெண்ணிற்காக தங்கமழை பெய்வித்ததைப் போலவே இந்த திவ்யதேசத்தில் நடந்த சரித்திர நிகழ்ச்சி. இதனால் இந்த தாயாருக்கு தங்கத்தாயார் என்ற திருநாமமும் உண்டு.\r\n\r\nபிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணங்கராச்சாரியார் இந்த திவ்யதேசத்தில் இருந்து  வைணவத்திற்கு மிக பெரிய சேவை செய்து உள்ளார். Sri Perundevi (mahādevi) Thāyār Sri Perarulālan,  Varadarājan, Devādhirajan, Devaperumāl, Athiyurān Varadarājan Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West PunyakOdi Vekavadhi Nadhi, Anandhasaras, Sesha, Varāha, Bruhma, Padma, etc. Pāncharāthram Vadakalai ஸ்ரீ பெருந்தேவித்தாயார் ஸமேத ஸ்ரீ பேரருளாள (ஸ்ரீ வரதராஜன்) ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.819372,79.724182 Vaikaasi Thiruvonam 10",
                "number": 43,
                "name_ta": "திருக்கச்சி",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Athigiri, Athiyur, Kānchipuram, Sathyavradhakshetram",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkachi"
                ]
            },
            {
                "id": 65,
                "title": "Ashtabhuyakaram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0018",
                "url": "/divya-desam/ashtabhuyakaram/",
                "content": "44 அஷ்டபுயகரம் Attapuyaharam Thiru Ashtabhuja Karam is about a mile away from the Kanchi Varadaraja Perumal Sannidhi. In the 108 Divya Desams, this is the only one where the deity appears with eight hands, holding divine weapons.\r\n\r\nIn the four hands on the right, he holds the Sudarshana Chakra, a sword, a lotus flower, and an arrow. In the four hands on the left, he holds a conch, a bow called Sharnga, a shield, and a club.\r\n\r\nThis is the only Divya Desam in the Tondai region that has a Paramapada Vasal (gateway to Vaikuntha), which is located on the western side, the direction faced by the deity.\r\n\r\nHere, there are shrines for Varaha Perumal, Chakravarti Thirumagan (Lord Rama), a separate shrine for Nachiyar, and a shrine for Āndāl.\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nOnce, Saraswati Devi, in an effort to stop a yagna being performed by Brahma without her, created the fearsome form of Kali and sent her along with fierce demons. The Lord appeared with eight hands, defeated the demons accompanying Kali, and subdued Kali herself. Hence, he is known as Ashtabhuja Karam, standing with eight hands. In one hand, he holds a lotus flower, and in the other hands, he holds various divine weapons.\r\n\r\nIt is said that the Lord appeared as Ashtabhuja Karam after the āzhvār's pasurams were sung.\r\n\r\nBefore appearing as Ashtabhuja Karam, the deity here was known as Adikesava Perumal. There is also a legend that he later appeared as Ashtabhuja Karam.\r\n\r\nA sage named Mahasandhan performed penance for Mahavishnu. Mistaking the sage's penance for an attempt to usurp his position, Indra sent celestial maidens to disrupt the penance, but they failed. Indra himself took the form of an elephant and brought a herd to perform a lewd dance before the sage. The sage's mind wavered, causing him to lose his spiritual power and transform into an elephant, wandering with female elephants.\r\n\r\nYears later, the sage, in the form of an elephant, regained his previous life's knowledge through the power of a sacred bath. He approached Mrikandu Munivar and requested liberation. Mrikandu Munivar advised him to go to Kanchipuram. The elephant came to Kanchipuram and performed flower service for Devaraja Perumal. One day, while picking flowers from a pond, a crocodile bit the elephant's leg. The elephant, recalling a previous instance where another Gajendra called for Adimoola, called upon Vishnu. Ashtabhuja Karam appeared, killed the crocodile with his discus, and liberated the elephant. The sage achieved moksha.\r\n\r\n### āzhvārs\r\n\r\nThirumangai āzhvār composed 11 pasurams and Peyalvar one pasuram in praise of this Divya Desam's deity.\r\n\r\nThirumangai āzhvār worshiped the Lord in sitting, standing, walking, and reclining postures. He saw various avatars like Rama, Krishna, Trivikrama, Vamana, Varaha, and Narasimha. He delighted in seeing the Lord in different colors such as water, milk, gold, cloud, and ocean colors. He worshiped the Lord with two and four hands and, upon seeing the Lord with eight hands, inquired about his identity. The Lord revealed himself as Ashtabhuja Karam, and the āzhvār performed mangalasasanam.\r\n\r\nThirumangai āzhvār describes the items in the Lord's eight hands in Periya Thirumozhi (2.9.3): \"In his right hand, he holds a glittering gold sword, a strong bow, a club, a conch, a discus that blazes like two suns, a shield, and a beautiful flower.\" He mentions both the right and left hands in the eighth pasuram, specifying that the Lord showed all weapons in his right hand.\r\n\r\nIn ancient times, various kings supported many Divya Desams. Thondai Nadu King Vairamegha supported this Divya Desam, as mentioned by the āzhvār in the tenth pasuram of the same set.\r\n\r\nPeyalvar, in his third Thiruvanthadi (99), refers to Ashtabhuja Karam as \"the one who struck down the crocodile with his discus\" in the context of the sage Mahasandhan's Gajendra Moksha. There is also a story where Peyalvar requested Ashtabhuja Karam to show him the Gajendra Moksha scene, and the Lord granted his request.\r\n\r\nVedanta Desika and Manavala Mamunigal also performed mangalasasanam for this Divya Desam. திருஅஷ்டபுயகரம் காஞ்சி வரதராஜப் பெருமாள் சன்னதியிலிருந்து சுமார் ஒரு மைல் தூரத்தில் உள்ளது. 108 திவ்யதேசங்களில், வேறு எந்த திவ்யதேசத்திலும் இல்லாதபடி இங்கு எம்பெருமான் 8 திருக்கரங்களுடன் திவ்ய ஆயுதங்கள் தாங்கி, சேவை சாதிக்கிறார்.\r\n\r\nவலப்புறம் உள்ள 4 திருக்கரங்களில் சுதர்சன சக்கரம், வாள், தாமரை மலர், அம்பு ஆகியவற்றையும் இடப்புறம் உள்ள நான்கு கரங்களில் சங்கு, சார்ங்கம் என்னும் வில், கேடயம், தண்டாயுதம் போன்றவற்றைப் பெற்றுத் திகழ்கிறார்.\r\n\r\nதொண்டை மண்டல திவ்ய தேசங்களில் இங்கு மட்டுமே பரமபத வாசல் உள்ளது. அதுவும் எம்பெருமான் நோக்கும் திசையான மேற்கு பக்கமே உள்ளது.\r\n\r\nஇங்கு  வராகப் பெருமாள் சன்னதி, சக்கரவர்த்தி திருமகன் சன்னதி, தனிக்கோவில் நாச்சியார் சன்னதி, ஆண்டாள் சன்னதி ஆகியன உள்ளன.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nதான் இல்லாமல் பிரம்மன் செய்யும் யாகத்தைத் தடுத்து நிறுத்த சரஸ்வதி தேவி பயங்கர ரூபத்துடனான காளியைப் படைத்து, அவளுடன் கொடிய அரக்கர்களையும் அனுப்பினாள். எம்பெருமான் எட்டு திருக்கரங்களுடன் தோன்றி காளியுடன் வந்த அரக்கர்களை அழித்து, காளியையும் அடக்கினார். அதனால் அஷ்ட புயக்கரத்தோன் என்று பெயர் பெற்றார். வலப்புறம் நான்கு கைகள் இடப்புறம் நான்கு கைகள் என 8 திருக்கரங்களுடன் நிற்கிறார். ஒரு திருக்கரத்தில் மட்டும் தாமரைப்பூ கொண்டு உள்ளார், மற்ற எல்லா திருக்கரங்களில் திவ்ய ஆயுதங்களை தங்கி உள்ளார்.\r\n\r\nஅஷ்டாக்ஷர எம்பெருமான், அஷ்டபுஜகரத்தனாய் சேவை சாதிப்பது, ஆழ்வார் பாடலுக்கு பிறகு என்று சொல்வர்.\r\n\r\nஅஷ்டபுஜ கரத்தோனாக ஆகும் முன்பே இவ்விடத்தில் ஆதிகேசவப் பெருமாள் என்னும் பெயரில் பெருமாள் எழுந்தருளியிருந்ததாகவும் அவரே அஷ்டபுஜக்கரமாக வந்தாரென்றும் ஒரு வரலாறும் உண்டு.\r\n\r\nமகாசந்தன் என்னும் முனிவர் மஹாவிஷ்ணுவைக் குறித்து தவமிருந்தார். தனது பதவியைப் பெறுவதற்காக இந்த முனிவர் தவமிருக்கிறார் என்று தவறாக நினைத்த இந்திரன், தேவலோக மாதர்களை அனுப்பி அவரின் தவத்தை கலைக்க முயற்சி செய்தான். முனிவரிடம் அது பலன் இல்லாமல் போக, அவனே ஒரு யானை வடிவத்தை எடுத்து, ஒரு யானை கூட்டத்தையும் அழைத்து சென்று முனிவர் முன்னால் காமக்களியாட்டம் நிகழ்த்தினான். இதைக் கண்ட முனிவர் மனம் தடுமாறி, தன் தவ வலிமை இழந்து, ஒரு யானையாக மாறி பெண் யானைகளுடன் இன்புற்று திரிந்தார்.\r\n\r\nபல வருடங்கள் கழித்து ஒரு நாள் யானை வடிவிலிருந்த முனிவனுக்கு தீர்த்த மகிமையால் தனது முன்பிறவி ஞானம் வரலாயிற்று. ம்ருகண்டு முனிவரிடம் அவர் யானை தனது பாஷையில் விமோச்சனம் வேண்ட, ம்ருகண்டு முனிவர், அந்த யானையை காஞ்சிபுரத்திற்கு போகச் சொன்னார். இவரும் காஞ்சிபுரம் வந்து தேவப்பெருமாளுக்கு புஷ்ப கைங்கர்யம் செய்து வந்தது(வந்தார்). ஒருநாள் மலர் பறிக்க வரும் வழியில் அஷ்டபுஜகரத்தானைக் கண்டு அன்று முதற்கொண்டு அவனுக்கு புஷ்ப கைங்கர்யத்தைச் செய்தார். ஒருமுறை யானை ஒரு குளத்தில் இறங்கி அங்கிருந்த மலர்களை பறிக்க, அதிலிருந்த முதலை யானையின் காலை கவ்வியது. முன்பு, வேறு ஒரு கஜேந்திரன் ஆதிமூலமே என்று ஒரு அழைத்தது போல், இந்த முனிவரான யானையும் விஷ்ணுவை அழைக்க, அஷ்டபுஜகரத்தான் வந்து சக்கராயுதத்தால், முதலையின் தலையைக் கொய்ய, யானைக்கு சாபம் நீங்கியது. முனிவர் மோட்சம் வேண்ட, எம்பெருமானும் அவருக்கு மோட்சம் அளித்தார்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் 11 பாசுரங்களும் பேய்ஆழ்வார் ஒரு பாடலும் இந்த திவ்யதேச எம்பெருமான் மீது பாடி உள்ளனர்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் எம்பெருமானை அமர்ந்த, நின்ற, நடந்த, சயன திருக்கோலங்களில் சேவித்துள்ளார். இராம, கிருஷ்ண, திரிவிக்ரம, வாமன, வராஹ, நரசிம்ம என்று பற்பல அவதாரங்களையும் தரிசித்திருக்கிறார். நீர்வண்ணம், பால்வண்ணம், பொன்வண்ணம், மேக வண்ணம், கடல் வண்ணம் என்று பல வர்ணக் கலவைகளிலும் எம்பெருமானை கண்டு மகிழ்ந்து இருக்கின்றார். இரன்டு திருக்கரங்களுடனும், நான்கு திருக்கரங்களுடனும் சேவித்து உள்ளார். ஆனால் இங்கு எட்டு திருக்கரங்களுடன் கண்ட காட்சியை விவரிப்பதற்கு முன் அவனிடமே அவன் யார் என்று வினவ, அவன் அஷ்டபுயகரத்தான் என்று சொல்ல அப்படியே மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் எம்பெருமானின் எட்டு திருக்கரங்களில் உள்ள பொருள்களை “செம் பொன் இலங்கு வலங்கை வாளி, திண்சிலை, தண்டொடு, சங்கம் ஓள்வாள், உம்பர் இருசுடர் ஆழியோடு, கேடகம், ஓண்மலர் பற்றி” என்று பெரியதிருமொழியில் (2.9.3) சொல்லி உள்ளார். இந்த பாசுரத்தில் வலது என்று சொல்லி, இடது சொல்லாததால், ஆழ்வாருக்கு எல்லாவற்றையும் வலது பக்கத்திலேயே வைத்து எம்பெருமான் காட்சி அளித்திருந்தாக கொண்டாலும் ரசிக்கத் தக்கதே. இதே பதிகத்தில் எட்டாவது பாசுரத்தில் வலது இடது இரண்டையும் அப்பால், இப்பால், என்று ஆழ்வார் குறிப்பிட்டுள்ளார்.\r\n\r\nமுற்காலத்தில் பலபல அரசர்கள் பல திவ்யதேசங்களை ஆதரித்து, பல சிறப்புகளைச் செய்து உள்ளார்கள். இந்த திவ்யதேசத்தை வயிரமேகம் என்னும் ஒரு தொண்டை நாடு அரசன் ஆதரித்தான் என்று ஆழ்வார் அதே பதிகத்தில் பத்தாவது பாசுரத்தில் அருளி செய்கிறார்.\r\n\r\nபேய்ஆழ்வார் தனது மூன்றாம் திருவந்தாதியில், (99) அட்ட புயக்கரத்தான் அஞ்ஞான்று – குட்டத்துள், கோள்முதலை துஞ்சர் குறித்தெறிந்த சக்கரத்தான் என்று இந்த திவ்யதேசத்தில் நிகழ்ந்த, மகாசந்தன் என்ற முனிவரின் கஜேந்திர மோக்ஷத்தை குறிப்பிட்டுள்ளார். பேய் ஆழ்வார் அஷ்டபுஜகரத்தானிடம் கஜேந்திர மோட்ச காட்சியை தமக்கு காட்ட வேண்டும் என வேண்ட, அவரும் அவ்விதமே காட்சிஅளித்ததாகவும் ஒரு\r\nவரலாறு உண்டு.\r\n\r\nவேதாந்த தேசிகனும், மணவாள மாமுனிகளும் இந்த திவ்யதேசத்தை மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார்கள். Sri Alarmel Mangai, Padmāsani Ādhi Kesava Perumāl,  Chakradharar, Gajendra Varadhan Aadhi Kesava Perumāl,  Chakradharar, Gajendra Varadhan Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West Kaganākkaruthi, VyOmākāra, Chakrākrudhi Gajendra Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ அலர்மேல்மங்கை ஸமேத ஸ்ரீ ஆதிகேசவாய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.822683,79.710800",
                "number": 44,
                "name_ta": "அஷ்டபுயகரம்",
                "alwars": [
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Ashtabhuyakaram"
                ]
            },
            {
                "id": 66,
                "title": "Thiruthankā",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0019",
                "url": "/divya-desam/thiruthankā/",
                "content": "45 திருத்தண்கா Thoopul Thiruthanga Since Brahma chose this cool, shady place to set up his yagasala, it came to be known as Thiruthanka (thann means cool, and ka means place or grove). It is worth remembering that there is another Divya Desam called Thiruthankal in the Pandya country.\r\n\r\nThis holy place is also called Thuppul, meaning a place filled with holy grass, i.e., a place filled with darbha grass.\r\n\r\nHere, along with the Vilakkoli Perumal Sannidhi, there are separate shrines for Lakshmi Hayagriva, Āndāl, the āzhvārs, Garuda, and Vedanta Desika.\r\n\r\nFor Sri Lakshmi Hayagriva, an avatar utsavam is held in the month of Chithirai on the Revathi star. He is the Aradhana Perumal worshipped by Sri Swami Desikan throughout his life.\r\n\r\nDuring the Vaikasi Visakha Garuda Seva festival, it is a sight that would need a million eyes to see Devaraja Perumal coming to this holy place to bless Desikan. Similarly, five times a year, Devaraja Perumal (Varadaraja Perumal of Kanchipuram) visits Desikan's sannidhi and pays his respects. These occasions are:\r\n\r\n- During the Salai Kinaru Utsavam, Devaraja Perumal, along with Ramanuja, graces the festival.\r\n- On Vaikasi Visakha Garuda Seva day, Devaraja Perumal stays for about 30 minutes to bless the devotees.\r\n- On Chitra Pournami day, early in the morning.\r\n- During the Nachiyar Kolu on the day of Purattasi Brahmotsavam.\r\n- On Thai month Sravanam day during the Vanabhojanam festival.\r\n- In the month of Avani, Vilakkoli Perumal visits Desikan's sannidhi.\r\n\r\nSwami Desikan is enshrined here with the Jnana Mudra. The idol of Swami Desikan here was consecrated by his son, Nayinaracharya.\r\n\r\nThe inner walls of Vedanta Desika’s sannidhi depict the life history of Swami Desikan through beautiful paintings, similar to the depiction of Ramanuja's life on the walls of Ramanuja’s sannidhi in Srirangam.\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nIn an attempt to obstruct Brahma's yagna, Saraswati enveloped the world in darkness, causing the sun and moon to lose their light. Brahma prayed to Lord Vishnu for help, and the Lord appeared in the month of Chithirai on the Swathi star, emanating light and removing the darkness, restoring light to the world. Saraswati then sent the demon Mayanalan in the form of a fierce fire. Deepaprakashar, holding a lamp in his hand, defeated the demon and provided further illumination to the yagasala.\r\n\r\n### āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nThis Divya Desam is praised in two pasurams by Thirumangai āzhvār. It is noteworthy that in Thirunedunthandakam (14), Thirumangai āzhvār mentions Vilakkoli and the name of the goddess, Maragathavalli, along with the name of the Divya Desam, Thiruthanka, in a single line: \"Vilakkoli and Maragatha in Thiruthanka.\"\r\n\r\nSwami Desikan, the prominent Acharya of the Vadakalai tradition, who taught the concept of \"Ramanuja Darisanam,\" was born here. His parents prayed to Lord Venkateswara for a child, and as an aspect of the temple bell, Desikan was born in 1268. He lived until 1369, excelling in education and knowledge, composing many works in Tamil and Sanskrit, and earning great respect. He composed the poem \"Adaikkalappattu\" in praise of Kanchi Devaraja Perumal. தண் என்றால் குளிர்ச்சி, கா என்றால் இடம் அல்லது சோலை என்று பொருள். பிரம்மன் யாகசாலை அமைக்க குளிர்ச்சி பொருந்திய இந்த இடத்தை தேர்வு செய்ததால்,\r\nஇது திருத்தண்கா என்று ஆயிற்று. பாண்டிய நாட்டுத் திவ்யதேசங்களில் திருத்தங்கல் என்று வேறு ஒரு திவ்ய தேசம் இருப்பதை நினைவில் கொள்ளவேண்டும்.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலம் தூப்புல் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. தூப்புல் என்றால் தூய்மையான புல் நிறைந்த இடம், அதாவது தர்ப்பை புல் நிறைந்த இடம்.\r\n\r\nஇங்கு விளக்கொளிபெருமாள் சன்னதியுடன், லட்சுமி ஹயக்ரீவர், ஆண்டாள், ஆழ்வார்கள், கருடன், வேதாந்த தேசிகன் என்று தனித்தனி சன்னதிகளில் இருந்து அருள் புரிகிறார்கள்.\r\n\r\nஇங்குள்ள ஸ்ரீ லட்சுமி ஹயக்ரீவருக்கு சித்திரை மாதம் ரேவதி நட்சத்திரத்தில் அவதார உற்சவம் நடக்கிறது. இவர் ஸ்ரீஸ்வாமி தேசிகன் தனது வாழ்நாளெல்லாம் வைத்து வழிபட்ட திருவாராதனப் பெருமாள்.\r\n\r\nவைகாசி விசாக கருட சேவை உத்சவத்தின் போது, தேவப்பெருமாள், இந்த திருத்தலம் வந்து தேசிகனுக்கு சேவை சாதிப்பதைக் காண கண் கோடி வேண்டும். அதேபோல், வருடத்திற்கு ஐந்து முறை, தேவப்பெருமாள் (காஞ்சிபுரம் வரதராஜ பெருமாள்) தேசிகன் சன்னதிக்கு எழுந்து அருளி தேசிகனுக்கு மரியாதை செய்வதும் சிறப்பாகும். அவையாவன :\r\n\r\nசாலைக்கிணறு உற்சவத்தின் போது தேவப்பெருமாளோடு ராமானுஜரும் எழுந்தருள்வர்\r\nவைகாசி விசாகம் கருட சேவையின் போது தேவப்பெருமாள் சுமார் 30 நிமிடங்களுக்கு போல் இருந்து சேவை சாதிப்பார்.\r\nசித்ரா பௌர்ணமி நாள் அன்று அதிகாலை நேரத்தில்\r\nபுரட்டாசி பிரம்மோத்ஸவத்தின் போது நாச்சியார் கோலம்\r\nதை மாதம் சிரவணம் அன்று வனபோஜனம் உற்சவத்தின் போது\r\nஆவணி மாதத்தில், விளக்கொளிபெருமாள், தேசிகன் சன்னதிக்கு எழுந்தருளி காட்சி கொடுப்பதும் சிறப்பாகும்.\r\n\r\nஇந்த சன்னதியில் தேசிகன் ஞான முத்திரையோடு எழுந்தருளியுள்ளார். இங்குள்ள ஸ்வாமி தேசிகனின்\r\nதிருமேனியை அவரது குமாரர் நயினவராதாச்சாரியார் தான் பிரதிஷ்டை செய்தார்.\r\n\r\nஇங்குள்ள வேதாந்த தேசிகரின் சன்னதியில் உட்புறச் சுவர்களில் ஸ்வாமி தேசிகனின் வாழ்க்கை வரலாற்றை\r\nஅழகிய சித்திரங்களாக எழுதி உள்ளனர். இது திருவரங்கத்தில், இராமானுஜர் சந்நிதி சுவர்களில் ராமானுஜர் வாழ்க்கை வரலாறு சித்திரங்களாக தீட்டப் பட்டதை போல் உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபிரம்மனின் யாகத்தை சரஸ்வதி தடுக்கும் முயற்சியில் இந்த உலகத்தையே இருட்டில் மூழ்கடிக்க எண்ணி சூரிய, சந்திரர்களின் ஒளியை இழக்கச் செய்தாள். பிரம்மன், திருமாலை உதவி வேண்டி துதிக்க, அப்பொழுதே, சித்திரை மாதம் சுவாதி நட்சத்திரத்தில் ஒளி மயமாய்த் தோன்றி சூரிய சந்திரர்களின் ஒளியை மறைத்த தடையை நீக்கி உலகத்திற்கே வெளிச்சத்தைக் கொடுத்தார். பிரம்மனும் யாகத்தை தொடர்ந்தான். சரஸ்வதி தேவி, மீண்டும் யாகத்திற்கு தடை செய்ய, கொடிய அக்னி ரூபத்தில் மாயநலன் என்ற அசுரனை அனுப்ப, தீபப்பிரகாசர் அவனையும் தனது கையில் தீபம் போல் ஏந்தி யாகசாலைக்கு மேலும் வெளிச்சம் அளித்தார்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சாரியார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் இரண்டு பாசுரங்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம். விளக்கொளியையும், பிராட்டியின் திருநாமமான மரகதவல்லி என்பதையும் இந்த திவ்யதேசத்தின் திருநாமமான திருத்தண்கா என்பதையும் திருநெடுந்தாண்டகம் (14) “விளக்கொளியை மரகதத்தைத் திருத்தண் காவில்” என்று ஒரே வரியில் சொல்லி இருப்பது விஷேசம்.\r\n\r\nவைணவ சம்பிரதாயத்தில் ஸ்வாமி இராமானுஜ தரிசனம் என்பதைப் போதித்த வடகலை ஆச்சார்யார்ய ஸ்வாமி தேசிகன் இங்குதான் அவதரித்தார். இவரது பெற்றோர் திருவேங்கடவனை பிள்ளை வரம் வேண்டியதால் அவரின் கோவில் திருமணியின் அம்சமாகவே தேசிகன் அவதரித்தார். 1268 ஆண்டு அவதரித்த இந்த மகாபுருஷர், 1369 வரை வாழ்ந்து கல்வி கேள்விகளில் சிறந்து விளங்கி, தமிழ் மற்றும் சம்ஸ்க்ருதம் மொழிகளில் ஆழ்ந்த புலமையுடன் பல நூல்களை இயற்றி பெருமையுடன் போற்றப்படுகிறார். அடைக்கலப்பத்து என்ற பாமாலையை, காஞ்சி தேவப்பெருமாள் மீது இயற்றியுள்ளார். Sri Maragatha Valli Sri Deepa Prakāsar,  Vilakkoli Perumāl Divyaprakāsar Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West Srikara Saraswathi Theertham Vaikānasam Vadakalai ஸ்ரீ மரகதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ தீபப்பிரகாசய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.824424,79.705544",
                "number": 45,
                "name_ta": "திருத்தண்கா",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thoopul",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruthankā"
                ]
            },
            {
                "id": 67,
                "title": "Thiru vElukkai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001A",
                "url": "/divya-desam/thiru-velukkai/",
                "content": "46 திருவேளுக்கை Velukkai ### Divya Desams Praised by āzhvārs for Narasimha\r\n\r\nCertain Divya Desams such as Ahobilam (Singavekunda), Thirukkadigai (Sholingur), Thiruvelukkai, and Thiruvallikeni are particularly renowned for the Narasimha avatar. Generally, all āzhvārs have experienced the divine presence of many Divya Desam Perumals as the beautiful Narasimha. Today, we will explore Thiruvelukkai, praying for the blessings of Azagiyasingar for everyone.\r\n\r\n### Narasimha Avatar\r\n\r\nThe Narasimha avatar is:\r\n\r\n- The most beautiful incarnation\r\n- Highly revered\r\n- Swift in protecting devotees\r\n- Known for fulfilling the words of all his devotees, starting from Brahma\r\n- Celebrated for many divine attributes\r\n\r\nWhen Prahlada called out immediately, Narasimha emerged from the pillar to assist him. In the hymn of Nammazhvar, it is said, \"Roaming around anxiously, crying and searching for Narasimha everywhere,\" reflecting a daughter's grief as she looked around for her father's help (Thiruvaimozhi 2.4.1).\r\n\r\n### About the Temple\r\n\r\nThe word \"Vel\" means desire, and thus, the place where Narasimha resides with desire is known as Vel Erukai, which evolved into Velukkai.\r\n\r\nSaraswati Devi sent several demons to disrupt Brahma's yagna, which was performed without her. Narasimha emerged from the western direction of the Hastishailam cave, assumed another Narasimha form, destroyed the demons, and ensured they never returned to Kanchi. He then stayed in a yogic posture facing west. This shrine is known as the Kamasikha Narasimha Sannidhi.\r\n\r\nThere are shrines for Perumal, Thayar, Garuda, and Chakrathazhwar. The Garuda image is notable for its slightly bowed head, indicating reverence and fear of Narasimha’s fierceness.\r\n\r\nAccording to the Sthala Purana, Narasimha showed himself to Sage Bhrigu under the Kanaka Vimana in an eastern-facing standing posture. However, he now gives darshan in a western-facing yogic posture.\r\n\r\nāzhvār praises the Lord's beauty, stating, \"The beautiful one is indeed the lion form,\" as seen in Nānmugan Thiruvandhadi 22. The Moolavar deity Azagiyasingar is beautiful, and the Utsavar deity Mukunda Nayakan is exceedingly beautiful.\r\n\r\n### āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nThirumangai āzhvār’s mangalasasanam describes the deity as “The lordly lion of Thiruvekkā (Periya Thirumadal 127).” Peyalvar, in his third Thiruvandhadi (26), mentions this Divya Desam as one of the perpetual abodes of the Lord, indicating its eternal significance.\r\n\r\nPeyalvar also questions whether the Lord resting in Thiruvelukkai in Thirukachchi was to recover from the fatigue of measuring the world, as seen in \"Resting in Velukkai (34).\"\r\n\r\nIn another pasuram, Peyalvar delights in the divine qualities of this Perumal’s accessibility and simplicity. In “Vinnagaram, Vekka, Virithirainir Vengadam, Mannagaram, Mamada Velukkai, Mannagath thenkudanthai Thenar Thiruvarangam Thenkoti, Thankudangai Neereyrān Thazhuvu” (62), the final line refers to the humility of Vamana during the Vamana avatar.\r\n\r\nSwami Vedanta Desika composed the Kamasikashtakam for this Perumal, hence the sannidhi is called Kamasika Narasimha Sannidhi. ஆழ்வார் பாடிய திவ்யதேசங்களில் நரசிம்மருக்கு என்று சில திவ்யதேசங்கள் சிறப்பாக உள்ளன, அஹோபிலம் (சிங்கவேள்குன்றம்), திருக்கடிகை (சோளிங்கர்), திருவேளுக்கை, திருவல்லிக்கேணி என்ற சிலவற்றை உதாரணமாக கொள்ளலாம். பொதுவாக எல்லா ஆழ்வார்களும், பற்பல திவ்யதேச எம்பெருமான்களை அழகியசிங்கராகவே (நரசிம்மராகவே) அனுபவித்து உள்ளனர். இன்று நாம் இந்த பதிவில் திருவேளுக்கை பற்றி சிறிது காண்போம். எல்லோருக்கும் அழகியசிங்கரின் அருளாசி கிடைக்க பிரார்த்தித்து தொடங்குவோம்.\r\n\r\nபெருமாளின் அவதாரங்களில் மிக அழகிய அவதாரம் என்றும், மிகவும் போற்றப்படுகின்ற அவதாரம் என்றும், பக்தர்களை காப்பதில் மிக விரைந்து வரும் அவதாரம் என்றும், பிரம்மன் முதல் தன்னுடைய எல்லா அடியவர்களின் வார்த்தைகளையும் காப்பாற்றுவதில் அக்கறை உள்ளவன் என்றும், பல பெருமைகளுடன் போற்றப்படும் அவதாரம் நரசிம்ம அவதாரம் ஆகும்.\r\n\r\nபிரஹ்லாதன் கூப்பிட உடனே, தூணிலிருந்து புறப்பட்ட மாதிரி, தனக்கு உதவ வரவில்லையே என்று மகள் நான்கு பக்கங்களும் சுற்றி சுற்றி பார்த்து வருந்தியதாக தாய் சொல்லும் பாடல் நம்மாழ்வாரின், ” ஆடியாடி அகம் கரைந்து, இசை பாடிப்பாடிக் கண்ணீர்மல்கி, எங்கும் நாடிநாடி நரசிங்காவென்று, வாடி வாடும்“  (திருவாய்மொழி 2.4.1). \r\n\r\nகோவில் பற்றி\r\n\r\nவேள் என்ற சொல்லுக்கு ஆசை என்று பொருள், நரசிம்மன் ஆசையுடன் இருக்கும் இடம் என்ற பொருளோடு இந்த இடம், வேள் இருக்கை, என்றாகி மருவி வேளுக்கை ஆனது.\r\n\r\nதான் இல்லாமல் பிரம்மன் செய்யும் யாகத்தைத் தடுத்து நிறுத்த சரஸ்வதி தேவி பல அரக்கர்களை யாக சாலையை நோக்கி அனுப்பினாள். நரசிம்மர் மேற்கு திசையில் இருந்த ஹஸ்திசைலம் குகையில் இருந்து வெளி வந்து வேறொரு நரசிம்ம உருவில், அசுரர்களை துவம்சம் செய்து அவர்கள் மீண்டும் காஞ்சிக்கு வராதபடி அங்கேயே மேற்கு நோக்கி யோகநரசிம்மராக அமர்ந்த திருக்கோலத்துடன் சேவை சாதிக்கிறார். இது காமாஸிஹா நரசிம்மன் சன்னதி.\r\n\r\nபெருமாள், தாயார், கருடன் சக்ரத்தாழ்வார் சன்னதிகள் உள்ளன. நரசிம்மஸ்வாமியின் உக்ரம் தாங்காமல் கருடன் சற்று தலை தாழ்ந்து பயத்துடன் இருப்பது ஒரு சிறப்பு.\r\n\r\nஸ்தல புராணத்தில் பிருகு மஹரிஷிக்கு கனக விமானத்தின் கீழ் கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக் கோலத்தில் காட்சி கொடுத்ததாக ஐதீஹம். ஆனால் தற்போது நரசிம்மனாக யோக முத்திரையுடன் மேற்கு நோக்கி அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஅழகியான் தானே, அரி உருவம் தானே “(நான்முகன் திருவந்தாதி 22) என்று ஆழ்வார் சொல்வது போல், மூலவர் அழகியசிங்கர் அழகு; உத்சவர் முகுந்த நாயகன் மிக மிக அழகு.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சாரியார்\r\n\r\n‘மன்னு மதிட்கச்சி வேளுக்கை ஆள் அரி’ (பெரிய திருமடல் 127) என்பது திருமங்கையாழ்வாரின் மங்களாசாசனம்.  ஆள் அரி என்பது அழகான தமிழ் திருநாமம்.\r\n\r\nபேயாழ்வார், “ சிறந்த என் சிந்தையும் செங்கண் அரவும், நிறைந்தசீர் நீள்கச்சி உள்ளும், – உறைந்ததுவும், வேங்கடமும் வெஃகாவும் வேளுக்கைப் பாடியுமே, தாம்கடவார் தண்டுழா யார் ” (மூன்றாம் திருவந்தாதி, 26) என்று இந்த திவ்யதேசத்தை. எம்பெருமான் என்றும் வாழும் (நித்யவாஸம்) இடங்களை சொல்லும் போது சொல்கிறார்.\r\n\r\n“இருந்து வேளுக்கை (34) ” என்ற பாசுரத்தில், திருக்கச்சிமாநகரில் திருவேளுக்கைப்பதியில் எம்பெருமான் வீற்றுஇருந்து சேவை சாதிப்பது, முன்பு உலகளந்த களைப்பு தீருவதற்கோ என்று  பேய்ஆழ்வார் வினவுகிறார்.\r\n\r\nஇன்னொரு பாசுரத்தில் இந்த திருத்தல எம்பெருமானின் சௌலப்ய, ஸௌசீல்ய அனுபவங்களில் ஆழ்வார் திளைக்கிறார். “விண்ணகரம் வெஃகா விரிதிரைநீர் வேங்கடம், மண்ணகரம், மாமாட வேளுக்கை, மண்ணகத்த தென்குடந்தை தேனார் திருவரங்கம் தென்கோட்டி, தன்குடங்கை நீரேற்றான் தாழ்வு” (62) என்பதில் கடைசி வரியில் உள்ள நீர் ஏற்றான் தாழ்வு என்பது வாமன அவதாரத்தின் போது, தாழ்ச்சிதோற்ற இருந்த எளிமையை சொல்வது ஆகும்.\r\n\r\nஸ்வாமி வேதாந்த தேசிகன், இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானுக்கு காமாஸிகாஷ்டகம் என்ற ஸ்லோகத்தை அருளியுள்ளார். அதனால் இந்த சந்நிதியை காமாஷிகா நரசிம்ம சந்நிதி என்று அழைப்பார்கள். Sri Velukkai Valli (Amrudhavalli) Azhgiyasingar, Aalari, Sri Mukunda Nāyakan Azhgiyasingar Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) East Kanaga Kanaga saras, Hema saras Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ வேளுக்கைவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ முகுந்தநாயகாய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.822204,79.706772",
                "number": 46,
                "name_ta": "திருவேளுக்கை",
                "alwars": [
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru vElukkai"
                ]
            },
            {
                "id": 68,
                "title": "Thiru Neeragam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001B",
                "url": "/divya-desam/thiru-neeragam/",
                "content": "47 திருநீரகம் Thiruneeragam ### The Four Divya Desams in One Temple\r\n\r\nThe four Divya Desams—Thiruneeragam, Thirukāragam, Thiruuragam, and Thirukārvānam—are all located within the same temple complex known as the Ulagalantha Perumal Temple in Kanchipuram. There is no other temple where multiple Divya Desams are housed in one complex. Similar examples of multiple deities in one temple sung by āzhvārs can be seen in Thiruvallikeni, where Thirumangai āzhvār sang about Parthasarathy, Azagiyasingar, Rama, Varadaraja, and Ranganatha.\r\n\r\nThe deities of Kāragam, Neeragam, Kārvānam, and Ulagalantha Perumal in Thiruuragam are housed together in this temple. The deities of Kāragam, Neeragam, and Kārvānam serve to illustrate the qualities and virtues of Ulagalantha Perumal, the presiding deity of Thiruuragam.\r\n\r\nThiruneeragam represents the simplicity (neermai) of the Lord, seen in the form of Thiruneeragap Perumal. The same simplicity is seen in the Vamana avatar, where the Lord incarnated as a dwarf Brahmin (Vamana) and then expanded into Trivikrama.\r\n\r\nThirukāragam represents the Lord’s mercy, akin to clouds that give rain without discrimination. The compassionate Karunakara Perumal of Thirukāragam showers his mercy on everyone. Similarly, Ulagalantha Perumal in Thiruuragam granted moksha to everyone by placing his foot on their heads without any discrimination.\r\n\r\nThe verse in Sanskrit, \"Kadabhunachchanga Radhanga Kalpaka Dvajaravindangusa Vajra Lanchanam, Trivikrama Tvacharanambujadvayam Madheeya Moordhanamalangkarishyati,\" translates to, \"O Trivikrama! When will your lotus feet, adorned with auspicious symbols like the Sudarshana chakra, Kalpaka tree, lotus, conch, and Vajra, decorate my head?\"\r\n\r\nThirukārvānam represents the sky with clouds. Lord Vishnu, through names like Viswam and Vishnu, encompasses the sky within himself. Trivikrama measured the earth with one foot and the sky with the other, showing his expansive nature.\r\n\r\nThus, the four Divya Desams together—Thiruneeragam, Thirukāragam, Thirukārvānam, and Thiruuragam—exemplify the virtues of simplicity, mercy, and all-encompassing protection of the Lord.\r\n\r\n### Thiruneeragam\r\n\r\nThiruneeragam highlights the simplicity (neermai) of the Lord. The association of the Lord with water is significant, as he first incarnated as a fish, reclined on the ocean of milk, and rested on the waters during the deluge. The Lord also blesses devotees with holy water (prasadam).\r\n\r\nJust as water can seep into even the smallest space, the Lord, embodying simplicity, enters our hearts when even a little devotion is present. This is the essence of the Thiruneeragam Divya Desam.\r\n\r\nIt is not known exactly where Thiruneeragam was originally located. Some sources state that the moolavar (main deity) is no longer there, and the utsavar (processional deity) is worshiped as the main deity. The exact historical details of whether Thiruneeragam, Thirukāragam, and Thirukārvānam were originally separate and later consecrated in this temple are unclear.\r\n\r\nThe sannidhi (shrine) for Neeragathan is located in the mandapam of Thiruuragam.\r\n\r\nIn front of the Ulagalantha Perumal Temple, Hanuman is depicted with four hands, holding a conch and a discus, which is a unique feature. Similarly, Hanuman on the Chinna Malai in Sholingur is also seen with four hands.\r\n\r\n### āzhvār\r\n\r\nThirumangai āzhvār has performed mangalasasanam (sung praises) for this temple. In one pasuram, he beautifully integrates the four Divya Desams: \"Neeragathai neduvaraiyin uchchi melai, Nilaththingal Thundathai, Niraintha Kanchi, Uuragathai onthurāi Neer Vekkāgavullai, Ulluvār Ullathai ulagamethum, Kāragathai Kārvānathullai Kalvā,\" praising the deities of Thiruneeragam, Thirukāragam, Thirukārvānam, and Thiruuragam in one verse. திருநீரகம், திருகாரகம், திருஊரகம், திருகார்வானம் என்ற இந்த நான்கு திவ்யதேசங்களும் உலகளந்த பெருமாள் கோவில் எனப்படும் ஒரே கோவிலில் உள்ளன. இது போல் ஒரே கோவிலில் பல திவ்யதேசங்கள் எங்கும் இல்லை. ஒரே கோவிலில் உள்ள பல எம்பெருமான்களை ஆழ்வார் பாடியுள்ளார். உதாரணம், திருவல்லிக்கேணி. பார்த்தசாரதி, அழகியசிங்கர், இராமர், வரதராஜன், மற்றும் ரங்கநாதன் என்ற ஐந்து எம்பெருமான்களையும் திருமங்கையாழ்வார் பாடியுள்ளார்.\r\n\r\nகாரகம், நீரகம், ஊரகம், கார்வானம் ஆகிய நான்கு திவ்ய தேச எம்பெருமான்களும் சேர்ந்து காஞ்சிபுரம், உலகளந்த பெருமாள் கோவிலில் எழுந்தருளி உள்ளனர். காரகம், நீரகம், கார்வானம் என்ற மூன்று திவ்யதேச பெருமான்களும் ஊரக திவ்யதேச எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளின் பெருமை, திருகுணங்களுக்கு விளக்கமும் உருவமும் கொடுக்கிறார்கள்.\r\n\r\nநீர்மை என்னும் எளிய திருக்குணத்தை திருநீரகப் பெருமாளிடம் காண்கிறோம். அதே எளிமை திருக்குணத்துடன் ஏழை அந்தணராக வாமனனாக அவதரித்து த்ரிவிக்ரமனாக உருவெடுத்த திருஊரகப் பெருமானிடம் சேவிக்கிறோம்.\r\n\r\nநீரைக்கொடுக்கும் மேகத்தை போன்ற கருணையை, காரக பெருமானிடம் சேவிக்கின்றோம். மேகம், யாருக்கு, எப்பொழுது, எங்கே என்றல்லாம் கேட்காமல் மழை பொழிவதைப் போல், திருக்காரக எம்பெருமானான கருணாகர பெருமாள் கருணை மழையை எல்லோருக்கும் அளிக்கிறார். இதே போல் திருக்குணத்தை ஊரக எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளிடம் நாம் பார்க்கிறோம். யார், எங்கே, சரணாகதி கேட்டாரா, இல்லையா என்றெல்லாம் பார்க்காமல் எல்லோருடைய தலைகளிலும் த்ரிவிக்ரமனாக தன்னுடைய திருவடியைக்கொண்டு தீண்டி எல்லோருக்கும் மோக்ஷம் அளித்ததை, அந்த எம்பெருமானின் தனிப்பெருமையாக நமது ஆச்சாரியார்கள போற்றி உள்ளனர்.\r\n\r\nகதாபுநச்சங்க ரதாங்க கல்பக\r\nத்வஜாரவிந்தாங்குச வஜ்ர லாஞ்சநம் |\r\nத்ரிவிக்ரம த்வச்சரணாம்புஜத்வயம்\r\nமதீய மூர்த்தாநமலங்கரிஷ்யதி\r\n\r\nஇதன் அர்த்தம் “த்ரிவிக்ரமா! மங்களகரமான ஸுதர்சன சக்கரம், கல்பக வ்ருக்ஷம், தாமரை போன்ற அடையாளங்களை உடைய உனது திருவடித்தாமரைகள் எப்போழுது என் தலையை அலங்கரிக்கப் போகிறது”. \r\n\r\nகார்வானம் என்பது மேகம் இருக்கும் வானத்தைக் குறிப்பது. எங்கும் பரந்து விரிந்து உள்ள திருமால், விஸ்வம், விஷ்ணு போன்ற திருநாமங்கள் மூலம் வானத்தை தன்னுள்ளே கொண்டுள்ளார். த்ரிவிக்ரமன் இந்த மண்ணுலகத்தை ஒரு திருவடியாலும், வானத்தை இன்னொரு திருவடி மூலம் அளந்ததையும் ஊரக எம்பெருமானிடம் பார்த்து உள்ளோம்.\r\n\r\nஆக நீரகம், காரகம், கார்வானம், ஊரகம் என்ற இந்த நான்கு திவ்யதேசங்களும் சேர்ந்து இருப்பது நமக்கு எளிமை, கருணை, எங்கும், எல்லோருக்கும் என்று பாரபட்சம் இன்றி காக்கும் திருமாலின் திருக்குணங்களை நமக்கு தெரிவிக்கவே என்று கொள்ளலாம்.\r\n\r\nதிருநீரகம் என்ற இந்த திவ்யதேசம், எம்பெருமானின் நீர்மை எனப்படும் எளிமை குணத்தை எடுத்து காட்டுகிறது. நீர் என்று தண்ணீரை எடுத்துக் கொண்டாலும், மீனாக முதலில் அவதாரம் செய்தது, திருப்பாற்கடல் மேல் சயனிப்பது, பிரளய காலத்தில் ஆலிலையில் நீர் மேல் துயின்றது, எம்பெருமான் பிரசாதமாக தீர்த்தம் கொடுப்பது என்று அவனுடன் நீர் சம்பந்தப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\nஒரு சிறிய இடம் இருந்தாலும் நீர் அதில் புகுந்து விடும். அது போல் நம் மனதில்  சிறிதளவு பக்தி வந்தாலும், எம்பெருமான், அசுத்தங்களோடு கூடின நமது உடம்பில் / மனதில் குடி புகுந்து விடுவார் என்ற நீர்மை குணத்தைக் காட்டும் திருக்கோலம் தான் இந்த திருநீரகம்  திவ்ய தேசம்.\r\n\r\nஇந்த நீரகம் அன்று எங்கு இருந்தது என்று அறிய முடியவில்லை. பல வலைப்பதிவுகளில் மூலவர் விக்கிரகம் இல்லை, உற்சவர் மூலவராகக் காட்சி அளிக்கிறார் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் பார்ப்பதற்கு, மூலவர் போலவே தோற்றமளிக்கிறது. திருநீரகம், திருகாரகம், திருகார்வானம் என்று மூன்று திவ்யதேசங்களும் வேறு வேறு இடங்களில் இருந்தனவா, பிறகு அவை இந்த திவ்யதேசத்தில் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டனவா என்று தெரியவில்லை.\r\n\r\nதிருஊரகத்தில் பிரகாரத்தில் உள்ள மண்டபத்தில் நீரகத்தான் சன்னதி அமைந்துள்ளது.\r\n\r\nஇந்த உலகளந்த பெருமாள் கோவிலின் எதிரில் உள்ள ஆஞ்சநேயர் நான்கு திருக்கரங்களுடன், சங்கு சக்கரத்துடன் காட்சி அளிப்பது ஒரு சிறப்பு. இதேபோல் சோளிங்கர் சின்ன மலையில் உள்ள ஆஞ்சநேயரும் நான்கு திருக்கரங்களுடன் தரிசனம் செய்கிறார்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம்.   நீரகத்தாய் நெடுவரையின் உச்சி மேலாய், நிலாத்திங்கள் துண்டத் தாய், நிறைந்த கச்சி\r\nஊரகத்தாய் ஒன்துறை நீர் வெஃகாகவுள்ளாய், உள்ளுவார் உள்ளத்தாய் உலகமேத்தும், காரகத்தாய் கார்வானத் துள்ளாய் கள்வா என்று இந்த நான்கு திவ்யதேசங்களையும் ஒரே பாடலில் அமைத்து பாடியுள்ளார். Sri Nilamangai Valli Sri Jagadeesvarar Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) East Jagadeesvara Akrura Theertham Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ நிலமங்கைவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ ஜகதீஸாய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.839136,79.705193",
                "number": 47,
                "name_ta": "திருநீரகம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Neeragam"
                ]
            },
            {
                "id": 69,
                "title": "Thirup Pādagam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001C",
                "url": "/divya-desam/thirup-pādagam/",
                "content": "48 திருப்பாடகம் Padagam ## Meaning and Significance\r\n\r\nIn this context, \"pādu\" means vast or great, and \"agam\" means abode or place. Thus, \"pādagam\" refers to a vast or great place.\r\n\r\n### The Temple and Deity\r\n\r\nAmong the seated forms of Perumal, this deity stands out with a grand appearance, standing 27 feet tall in the seated posture. No other Divya Desam deity in a seated form is as tall as this moolavar.\r\n\r\nThe sanctum sanctorum is designed in a way that makes it appear as if you are looking from an underground chamber.\r\n\r\nRohini Nakshatra people find this temple especially auspicious, and it is believed that all their wishes will be fulfilled if they worship here.\r\n\r\nThis temple is noted for representing the three postures of Perumal:\r\n- **Thiruuragam**: Standing posture.\r\n- **Thirupādagam**: Seated posture.\r\n- **Thiruvekka**: Reclining posture.\r\n\r\nThe Lord is known here as Pandava Thoothar, recalling the service he did as a messenger for the Pandavas.\r\n\r\n### Temple Legend\r\n\r\nWhen Krishna went as a messenger for the Pandavas to the Kauravas, Duryodhana, believing that capturing Krishna would help defeat the Pandavas, set a trap by arranging a seat with a hidden underground chamber beneath it. As soon as Krishna sat on the seat, it collapsed, intending to imprison him. Krishna, however, emerged from the chamber, killed those present, and displayed his Viswaroopam (cosmic form) in the assembly. This was the first Viswaroopam Krishna showed in the Mahabharata. He showed it again to Arjuna on the battlefield before the war began.\r\n\r\nAfter the Mahabharata war, King Janamejaya, upon hearing the story of the Mahabharata from sage Vaisampayana, wished to see Krishna's first Viswaroopam. The sage told him that performing an Ashwamedha yagna in the Satyavrata Kshetra (Kanchipuram) would grant him this vision. After completing the yagna, Krishna appeared in this form to Janamejaya and sage Harita.\r\n\r\nRohini worships Krishna daily here, seeking blessings and enlightenment. According to legend, the moon (Chandra) favored his wife Rohini among his 27 wives, who are the stars, by giving her special attention and devotion, symbolizing the preference for wisdom.\r\n\r\n### āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nNammazhvar’s verse \"Nindravarum Irundavarum Kidandavarum Ninappariyan\" (Thiruvaimozhi 5.10.6) speaks of the Lord in standing, sitting, and reclining postures, indicating the different forms of the Lord across various Divya Desams. Though Nammazhvar does not explicitly mention specific Divya Desams, commentators have linked these forms to Thiruuragam (standing), Thirupādagam (sitting), and Thiruvekka (reclining).\r\n\r\nThis Divya Desam has been sung by four āzhvārs:\r\n- **Poothathalvar**\r\n- **Peyalvar**\r\n- **Thirumazhisai āzhvār**\r\n- **Thirumangai āzhvār**\r\n\r\nThirumangai āzhvār praises the Lord in six pasurams, highlighting the significance of this temple.\r\n\r\nYagna Moorthy, an Advaitin who debated and eventually became a disciple of Ramanuja, was renamed Arulala Perumal Emperumanar by Ramanuja. Arulala Perumal Emperumanar lived in this Divya Desam and performed various services, and he has his own shrine here.\r\n\r\nManavala Mamunigal has also performed mangalasasanam (holy blessings) in this temple. பாடு என்பது மிகப் பெரிய என்றும் அகம் என்பது இருப்பிடம் என்றும் அர்த்தம். இங்கே பாடகம் என்பது மிகப்பெரிய இடம் என்ற பொருளில் வருகிறது.\r\n\r\nஅமர்ந்த திருக்கோலத்தில் உள்ள எம்பெருமான்களில் 27 அடி உயரத்தில் பிரம்மாண்டமான ரூபத்தில் அழகுத் திருமேனியுடன் இந்த எம்பெருமான் காட்சி அளிக்கிறார். அமர்ந்த திருக்கோலத்தில், இந்த அளவிற்கு உயரமான மூலவர் வேறு எந்த திவ்யதேசத்திலும் இல்லை.\r\n\r\nகர்ப்ப கிரஹத்தின் அமைப்பை உற்று நோக்கினால் நிலவறையில் இருந்து பார்ப்பது போல், இருக்கும்.\r\n\r\nரோஹிணி நக்ஷத்ரகாரர்களுக்கு இது உகந்த திருத்தலம் அவர்கள் இங்கு வந்து சேவித்தால் வேண்டியவைகள் யாவும் நடப்பதாக நம்பிக்கை.\r\n\r\nஎம்பெருமானின் நின்ற, அமர்ந்த, மற்றும் கிடந்த திருக்கோலங்களுக்கு தொண்டை நாட்டில் உள்ள இந்த மூன்று திருத்தலங்களே அதிக அளவில் பேசப்படுகிறது. அதாவது நின்ற திருக்கோலத்திற்கு ஊரகம், வீற்றுஇருந்த திருக்கோலத்திற்கு பாடகம், மற்றும் கிடந்த திருக்கோலத்திற்கு திருவெஃகா தான் என்று சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு ஆயிரம் ஆயிரம் திருநாமங்கள் இருக்க, தான் தன் அடியவர்களுக்கு செய்த தூது கைங்கர்யத்தை நினைவு படுத்தும் திருநாமமாகிய பாண்டவ தூதன் என்ற திருநாமத்தோடு இங்கு காட்சி அளிப்பது விஷேசம்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஎம்பெருமான் கிருஷ்ணன் பாண்டவர்களுக்காக கௌரவர்களிடம் தூது போனான். பாண்டவர்களின் பலம், இந்த கண்ணன் மட்டும் தான், அதனால், இந்த கண்ணனை சிறைபிடித்தால் பாண்டவர்களை எளிதில் வென்றுவிடலாம் என்று தப்புக்கணக்குப் போட்ட துரியோதனன், கண்ணனுக்கு என்று அமைத்த ஆசனத்தின் கீழ் ஒரு நிலவறையை உண்டாக்கி, கண்ணன் அமர்ந்தவுடன் அது சரிந்து நிலவறையை அடையும்படி செய்தான். கண்ணன் நிலவறையை அடைந்தவுடன் அவனை கைது செய்யவும் ஏற்பாடு செய்து வைத்து இருந்தான். துரியோதனன் திட்டப்படி நிலவறைக்குள் சென்ற கண்ணன் நொடிப்பொழுதில் அங்கு இருந்தவர்களைக் கொன்று மஹாபாரதத்தில் முதல் முறையாக விஸ்வரூபம் எடுத்து சபையில் உள்ளவர்களுக்கு காட்சி தந்தான். மீண்டும் கண்ணன் பாரத யுத்தம் தொடங்குமுன் அர்ச்சுனனுக்கு போர்க்களத்தில் விஸ்வரூப தரிசனம் கொடுத்தது இரண்டாவது முறை.\r\n\r\nபாரத யுத்தம் முடிந்த பிறகு ஜெனமேஜெயன் என்ற அரசர், வைசம்பாயனர் என்னும் ரிஷியிடம் பாரதக் கதையைக் கேட்டு வரும் போது ஸ்ரீகிருஷ்ணர் எடுத்த இந்த முதல் விஸ்வரூபத்தை காண வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்ட்டார். முனிவர் சத்யவ்ரத க்ஷேத்ரமான காஞ்சியில் அஸ்வமேதயாகம் செய்தால், யாகத்தின் முடிவில் அந்தத் திருக்கோலத்தைக் தரிசிக்கலாம் என்று\r\nகூற மன்னன் அவ்விதமே செய்தான்.\r\n\r\nயாகத்தின் முடிவில் கண்ணன் தோன்றி, இந்த திருக்கோலத்தில் ஜெனமேஜயனுக்கும் ஹாரித முனிவர்க்கும் காட்சி கொடுத்தார் என்பது வரலாறு.\r\n\r\nரோஹிணி கிருஷ்ண பகவானிடம் வணங்கி, சந்திரனை அடையும் பேற்றினை பெற்றாள். தனக்கு ஞான சக்தியை அதிகம் கொடுத்த விஸ்வரூப கிருஷ்ணனை இங்கு தினமும் ரோஹிணி வழிபடுவதாக ஐதீகம். சந்திரன், தான் 27 பெண்களிடமும் ஒரேபோல் அன்பு செலுத்துவதாக தகப்பனாக தக்கனிடம் கூறியத்திற்கு மாறாக, தான் திருமணம் புரிந்துகொண்ட 27 நட்சத்திர மனைவிகளில் ரோகிணி என்ற ஒரு தேவிக்கு மட்டும், அதிக அன்பு செலுத்தி வந்தான் என்று தலைச்சங்க நாண்மதிய பெருமாள் ஸ்தலவரலாற்றில் பார்த்தோம். சந்திரன் ரோஹிணியின் ஞான சக்திக்கு முன்னுரிமை கொடுத்துள்ளான்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சார்யர்\r\n\r\nநம்மாழ்வாரின் “நின்றவாறும் இருந்தவாறும் கிடந்தவாறும் நினைப்பரியன, ஒன்றலா உருவாய் அருவாய நின் மாயங்கள் – (திருவாய்மொழி 5.10.6) என்ற பாடல், எம்பெருமானின் நிலைகளில் விபவத்திற்கு என்று சொல்லப்பட்ட பாடல். அர்ச்சைக்குக்கு என்று எந்த திவ்யதேசத்தையும் பாடலில் சுவாமி நம்மாழ்வார் குறிப்பிடவில்லை. இருந்தாலும், இதற்கு விளக்கம் எழுதிய உரையாசிரியர், திருவூரகத்தில் நின்றபடியும், திருப்பாடகத்திலே இருந்தபடியும் திருவெஃகாவிலே கிடந்த படியும் என்று எழுதி உள்ளது கவனிக்க வேண்டியது.\r\n\r\nபூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார், திருமழிசையாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார் ஆகிய நால்வரால் 6 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது இந்த திவ்யதேசம்.\r\n\r\nயக்ஞ மூர்த்தி என்னும் அத்வைதி, ஸ்ரீஇராமானுஜரின் வாதிட்டு, அதில் தோற்று, ராமாநுஜரிடம் சீடரானார். அவருடைய பெயரை அருளாளப் பெருமாள் எம்பெருமானார் என்று இராமானுஜர் மாற்றினார். இந்த அருளாளப் பெருமாள் இந்த திவ்ய தேசத்தில்தான் வாழ்ந்து பல கைங்கர்யங்கள் செய்து உள்ளார். அவருக்கும் பல சீடர்கள் உண்டு. அவருக்கு இங்கு தனி சன்னதி உண்டு.\r\n\r\nமணவாள மாமுனிகளும் மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார். Sri Rukmini, Sathya Bhāmā Pandava Thoodhar Pandava Thoodhar Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Amarndha (Sitting) East Pathra, Vedha Kodi Mathsaya Theertham Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ ருக்மணி ஸத்யபாமாதேவீ ஸமேத ஸ்ரீ பாண்டவதூதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.842715,79.696953",
                "number": 48,
                "name_ta": "திருப்பாடகம்",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirup Pādagam"
                ]
            },
            {
                "id": 70,
                "title": "Thiru Nilā Thingal Thundam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001D",
                "url": "/divya-desam/thiru-nilā-thingal-thundam/",
                "content": "49 நிலாத்திங்கள் துண்டம் Nilathingalthundam ### Thirunilāththingal Thundam Divya Desam\r\n\r\nThis Divya Desam is located within the Ekambareswarar Temple in Kanchipuram. While \"nila\" can be interpreted as moon, it is also associated with completeness or fullness, representing the deity as one who embodies the fullness of the full moon.\r\n\r\n### Unique Aspects\r\n\r\nThirunilāththingal Thundam is significant as one of the rare instances where Vaishnava deities are enshrined within Shaiva temples, with another notable example being the Kamakshi Amman Temple. Conversely, some Pandya country Divya Desams feature Shaiva deities within Vaishnava temples, as seen in places like Tiruchitrakootam.\r\n\r\nSpecial poojas are performed here every Pournami (full moon day).\r\n\r\n### Sthala Puranam (Temple Legend)\r\n\r\nAccording to legend, Lord Vishnu accepted Parvati, the consort of Shiva, as his sister and helped her complete her yagna.\r\n\r\nOnce, when Parvati was performing penance under a mango tree, Shiva, intending to test her devotion, used his third eye to emit fire towards the tree. Parvati prayed to Vishnu for help. Vishnu protected the tree with his cooling moon rays (amrita kiranas), enabling Parvati to continue her penance. As Vishnu relieved Parvati's distress, he became known as Thirunilāththingal Thundathan, meaning \"he who possesses the greatness of the full moon.\" Vishnu, with the sun and moon as his two eyes, used his cooling moon eye to cut through the obstacles in Parvati's yagna, earning him this name. It is believed that Vishnu continues to bless the place with his cooling moon rays at Parvati's request.\r\n\r\n### āzhvār's Hymn\r\n\r\nThirumangai āzhvār performed mangalasasanam (holy blessings) for this Divya Desam in his Thirunedunthandakam, singing, \"Neeragathai Neduvāraiyin Ucchi Melāy, Nilath Thingal Thundaththai,\" thus praising the deity of Thirunilāththingal Thundam. இத்தலம் காஞ்சிபுரத்தில் உள்ள ஏகாம்பரேசுவரர் கோவிலுக்குள் உள்ளது. நிலா என்றாலும், திங்கள் என்றாலும் ஒன்று தான் என்று கொண்டு பார்ப்பதைவிட, நிலா என்றால் பூரணம், முழுமை என்று கொண்டு, முழுநிலவின் பெருமை உடையவர் என்று கொள்ளலாம்.\r\n\r\nசைவக்கோவில்களுக்குள் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட பெருமாள்கள் எழுந்தருளியிருக்கிறார்கள் என்றால் அது இங்கும் காமாட்சியம்மன் கோவிலுமே ஆகும். (திருநிலாத்திங்கள் துண்டம், திருக்கள்வனூர்). வைஷ்ணவ கோவில்களில் சைவ கடவுள்கள் இருப்பது சில பாண்டிய நாட்டு திவ்யதேசங்களில் பார்க்கலாம். இதேபோல் திருச்சித்திரகூடத்தில் சைவ வைணவ கடவுள் சேர்ந்து இருந்ததைப் பார்த்து உள்ளோம்.\r\n\r\nபௌர்ணமி தோறும் சிறப்பு பூஜைகள் இங்கே நடக்கும்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nசிவபெருமானுடைய மனைவி பார்வதி தேவியை தனது தங்கையாக ஏற்றுக்கொண்ட திருமால், தங்கையின் யாகம் பூர்த்திசெய்ய உதவி செய்திருக்கிறார் என்பதை இந்த திருத்தல வரலாறு சொல்லும்.  \r\n\r\nஒரு சமயம் பார்வதி இவ்விடத்தில் ஒரு மாமரத்தின் கீழ் தவம் செய்ய, சிவன் அத்தவத்தை சோதிக்க எண்ணி, மாமரத்தை நெற்றிக்கண் கொண்டு தீ ஜ்வாலைகளால்\r\nஎரிக்க, பார்வதி திருமாலைப் பிரார்த்தித்தாள். திருமால் அம்ருத கிரணங்களால் மாமரத்தைக் காத்து, பார்வதி தேவி தவம் தொடர உதவினார். எம்பெருமான் பார்வதியின் துயரம் தீர்த்ததால் இப்பெருமானுக்கு நிலாத்திங்கள் துண்டத்தான் என்ற திருநாமம் உண்டானது என்று சொல்வர். எம்பெருமானுக்கு சூரியனும் சந்திரனும் இரண்டு கண்கள். எம்பெருமான் தன்னுடைய குளிர்ந்த கிரணங்களையுடைய சந்திரனான திருக்கண்ணால் பார்வதியின் யாகத்தில் ஏற்பட்ட தடையைத் துண்டித்ததால் இப்பெருமாளுக்கு நிலாத்திங்கள் துண்டத்தான் என்ற பெயர் ஆயிற்று என்று சொல்வர். பார்வதியின் வேண்டுகோளின் படி எம்பெருமான் குளிர்ந்த கிரணங்களை இன்றும் இவ்விடத்தில் வழங்கிக் கொண்டே இருப்பதாக நம்பிக்கை.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nநீரகத்தாய் நெடுவரையின் உச்சி மேலாய் நிலாத் திங்கள் துண்டத்தாய் என்று திருநெடுந்தாண்டத்தில் திருமங்கை ஆழ்வார் மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார். Ner oruvar illā Valli (Nilathingal Thunda Thāyār) Chandhra Chooda Perumāl, Nilāthingal thundathān Nilāthingal thundathān Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West Purushasuktha (Soorya) Chandhra Thenkalai ஸ்ரீ நேரொருவரில்லாவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ நிலாதிங்கள்துண்டத்தான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.847334,79.699883",
                "number": 49,
                "name_ta": "நிலாத்திங்கள் துண்டம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Nilā Thingal Thundam"
                ]
            },
            {
                "id": 71,
                "title": "Thiru Ooragam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001E",
                "url": "/divya-desam/thiru-ooragam/",
                "content": "50 திருஊரகம் Thiruvuragam The “Uragam” Divyadesam, which is glorified by Thirumangai āzhvār as Kacchi Uragathai, is located within Kanchi city.\r\n\r\nThe four Divyadesa deities—Kāragam, Neeragam, Uragam, and Karvanam—reside together in the Ulagalandha Perumal Temple in Kanchipuram. The deities of Kāragam, Neeragam, and Karvanam provide a form and explanation for the greatness and divine qualities of Ulagalandha Perumal, the deity of Uragam Divyadesam.\r\n\r\nWe see the simple divine quality of humility in Thiruneeraga Perumal. This same simplicity is present in Thiruooraga Perumal, who incarnated as Vamana and then transformed into Trivikrama to grant darshan.\r\n\r\nWe worship the compassion of Thirukaraga Perumal, akin to a cloud that gives water. Like a cloud that showers rain without asking who, when, or where, Thirukaraga Perumal, also known as Karunakara Perumal, bestows his compassion on everyone. Similarly, we observe this divine quality in Ulagalandha Perumal of Uragam, who, as Trivikrama, touched everyone's head with his divine foot and granted liberation, without discriminating who asked for surrender. Our Acharyas have praised this unique greatness of that deity.\r\n\r\nIn the verse “Kadapunaschanga Rathanga Kalpaka Dwajāravindangusa Vajra Lanchanam | Trivikramatvacharanambujatvayam Madheeya Moorthanamalankarishyathi,” the meaning is, “Trivikrama! When will your divine lotus feet, adorned with auspicious symbols such as the Sudarshana Chakra, Kalpaka tree, and lotus, grace my head?”\r\n\r\nKarvanam refers to the sky where clouds reside. The omnipresent Lord, known through names like Visvam and Vishnu, embodies the sky. We see Trivikrama measuring the earth with one foot and the sky with another in the Ulagalandha Perumal temple.\r\n\r\nThus, the presence of these four Divyadesams — Neeragam, Kāragam, Karvanam, and Uragam — together signifies the divine qualities of simplicity, compassion, omnipresence, and universal protection of Thirumal.\r\n\r\nIn the netherworld, Mahabali was granted the vision of Trivikrama's form by Adisesha. This place is called Peragam. Here, the Lord is seen in the form of a serpent. The snake form is near the flagpole opposite the sanctum. Uragam refers to a snake, and Adisesha is particularly fond of Payasam (sweet pudding).\r\n\r\nIn the Ulagalandha Perumal temple, the deity is seen pressing his right foot on the earth, stretching his two hands, and raising his left foot towards the sky. He is shown raising two fingers on his left hand and one finger on his right hand, symbolizing his question to Mahabali on where to place his third step after measuring the earth and sky.\r\n\r\nHistory of the Place:\r\n\r\nTaking the form of Vamana and asking Mahabali for three paces of land, the Lord, in his Trivikrama avatar, sent Mahabali to the netherworld. Mahabali, unable to fully witness Trivikrama’s form, performed penance in the netherworld requesting the Lord to grant him that vision. As a result of his penance, the Lord showed Mahabali the Trivikrama form in Kanchi, known as Uragam.\r\n\r\nāzhvārs:\r\n\r\nUragam and Peragam together constitute a single Divyadesam. Thirumangai āzhvār glorifies them in the verse, “Madil Kacchi Uragame Peragame,” found in Sirya Thirumadal.\r\n\r\nNammalvar’s verse “Nindravarum Irundavvarum Kidandavvarum” (Thiruvaimozhi, 5.10.6) is not associated with this Divyadesam. The Acharya Nampillai, in his commentary on the term “Nindravarum,” refers to Thiruooragam’s standing form, which we can read and appreciate.\r\n\r\nThirumangai āzhvār has glorified the four Divyadesa deities—Uragam, Neeragam, Kāragam, and Karvanam—in a single verse (8) in his Thirunedunthandakam. கச்சி ஊரகத்தாய் என்று திருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட இந்த “ஊரகம்” என்னும் திவ்யதேசம் காஞ்சி நகரத்திற்குள்ளேயே உள்ளது.\r\n\r\nகாரகம், நீரகம், ஊரகம், கார்வானம் ஆகிய நான்கு திவ்ய தேச எம்பெருமான்களும் சேர்ந்து காஞ்சிபுரம், உலகளந்த பெருமாள் கோவிலில் எழுந்தருளி உள்ளனர். காரகம், நீரகம், கார்வானம் என்ற மூன்று திவ்யதேச பெருமான்களும் ஊரக திவ்யதேச எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளின் பெருமை, திருகுணங்களுக்கு விளக்கமும் உருவமும் கொடுக்கிறார்கள்.\r\n\r\nநீர்மை என்னும் எளிய திருக்குணத்தை திருநீரகப் பெருமாளிடம் காண்கிறோம். அதே எளிமை திருக்குணத்துடன் ஏழை அந்தணராக வாமனனாக அவதரித்து த்ரிவிக்ரமனாக உருவெடுத்த திருஊரகப் பெருமானிடம் சேவிக்கிறோம்.\r\n\r\nநீரைக்கொடுக்கும் மேகத்தை போன்ற கருணையை, காரக பெருமானிடம் சேவிக்கின்றோம். மேகம், யாருக்கு, எப்பொழுது, எங்கே என்றல்லாம் கேட்காமல் மழை பொழிவதைப் போல், திருக்காரக எம்பெருமானான கருணாகர பெருமாள் கருணை மழையை எல்லோருக்கும் அளிக்கிறார். இதே போல் திருக்குணத்தை ஊரக எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளிடம் நாம் பார்க்கிறோம். யார், எங்கே, சரணாகதி கேட்டாரா, இல்லையா என்றெல்லாம் பார்க்காமல் எல்லோருடைய தலைகளிலும் த்ரிவிக்ரமனாக தன்னுடைய திருவடியைக்கொண்டு தீண்டி எல்லோருக்கும் மோக்ஷம் அளித்ததை, அந்த எம்பெருமானின் தனிப்பெருமையாக நமது ஆச்சாரியார்கள போற்றி உள்ளனர்.\r\n\r\nகதாபுநச்சங்க ரதாங்க கல்பக\r\nத்வஜாரவிந்தாங்குச வஜ்ர லாஞ்சநம் |\r\nத்ரிவிக்ரம த்வச்சரணாம்புஜத்வயம்\r\nமதீய மூர்த்தாநமலங்கரிஷ்யதி\r\n\r\nஇதன் அர்த்தம் “த்ரிவிக்ரமா! மங்களகரமான ஸுதர்சன சக்கரம், கல்பக வ்ருக்ஷம், தாமரை போன்ற அடையாளங்களை உடைய உனது திருவடித்தாமரைகள் எப்போழுது என் தலையை அலங்கரிக்கப் போகிறது”. \r\n\r\nகார்வானம் என்பது மேகம் இருக்கும் வானத்தைக் குறிப்பது. எங்கும் பரந்து விரிந்து உள்ள திருமால், விஸ்வம், விஷ்ணு போன்ற திருநாமங்கள் மூலம் வானத்தை தன்னுள்ளே கொண்டுள்ளார். த்ரிவிக்ரமன் இந்த மண்ணுலகத்தை ஒரு திருவடியாலும், வானத்தை இன்னொரு திருவடி மூலம் அளந்ததையும் ஊரக எம்பெருமானிடம் பார்த்து உள்ளோம்.\r\n\r\nஆக நீரகம், காரகம், கார்வானம், ஊரகம் என்ற இந்த நான்கு திவ்யதேசங்களும் சேர்ந்து இருப்பது நமக்கு எளிமை, கருணை, எங்கும், எல்லோருக்கும் என்று பாரபட்சம் இன்றி காக்கும் திருமாலின் திருக்குணங்களை நமக்கு தெரிவிக்கவே என்று கொள்ளலாம்.\r\n\r\nபாதாள லோகத்தில் இருந்த மகாபலிக்கு உலகளந்த திருக்கோலத்தை எம்பெருமான் ஆதிசேஷனாகவே காட்சியளித்தார். இந்த இடம் பேரகம் எனப்படும். இங்கு எம்பெருமான் சர்ப்ப ரூபமாகவே காட்சியளிக்கிறார். சன்னதிக்கு எதிரில் உள்ள கொடிமரத்திற்கு அருகே இந்த சர்ப்ப ரூபம் உள்ளது. உரகம் என்பது பாம்பைக் குறிக்கும். இந்த ஆதிசேஷனுக்கு பாயசம் (திருக்கண்ணமுது) விஷேசம்.\r\n\r\nஇங்கு உலகளந்த பெருமாள், தனது வலது திருப்பாதத்தினை பூமியில் அழுத்தி வைத்துக்கொண்டு, இரண்டு கரங்களை நீட்டி தனது இடது காலை விண்ணோக்கித் தூக்கிய திருக்கோலத்தில் சேவை சாதிக்கிறார்.  இடதுகரத்தில் இரண்டு விரல்களையும், வலது கரத்தில் ஒரு விரலையும் உயர்த்திக் காட்டி எழுந்தருளியுள்ளார். இடது திருக்கரத்தின் இரண்டு\r\nவிரல்களை உயர்த்தியதால் ஈரடியால் மண்ணும் விண்ணும் அளந்ததையும் வலது திருக்கரத்தில் ஒருவிரலை உயர்த்தி மீதி ஓரடியை எங்கே வைப்பது என்று மகாபலியிடம் கேட்டதாக இதற்கு ஆன்றோர் பொருள் கூறுவர்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nவாமன வடிவம் கொண்டு மகாபலியிடம் மூன்றடி மண் வேண்டிய எம்பெருமான் த்ரிவிக்ரம அவதாரம் எடுத்து மகாபலிச் சக்ரவர்த்தியை பாதாளத்திற்கு அனுப்பினான். பாதாளம் சென்ற மாகபலிக்கு, உலகளந்த த்ரிவிக்ரமனின் நின்ற திருக்கோலத்தை முழுமையாக தரிசிக்க முடியவில்லையே, என்று வருந்தி, அந்த அவதார தரிசனத்தை எம்பெருமானிடம் காட்டி அருள வேண்டும் என்று பாதாள லோகத்திலேயே தவமிருக்க, அந்த தவத்திற்கு பலனாக இந்த காஞ்சியில் மகாபலிச் சக்ரவர்த்திக்கு உலகளந்த திருக்கோலத்தை காட்டிக் கொடுத்த ஸ்தலமே ஊரகம்,\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nஊரகம், பேரகம் இரண்டும் சேர்ந்து ஒரு திவ்ய தேசம் தான் “மதில் கச்சி யூரகமே பேரகமே” என்பது சிறிய திருமடலில் திருமங்கையாழ்வாரின் மங்களாசாசனம்.\r\n\r\nநம்மாழ்வாரின் ” நின்றவாறும் இருந்தாவறும் கிடந்தவாறும் ” (திருவாய்மொழி, 5.10.6) என்ற பாசுரம் இந்த திவ்யதேசத்திற்கு இல்லை. நம்பிள்ளை என்ற ஆச்சாரியார் ஈடு என்ற விளக்கத்தில், நின்றவாறும்  என்பதற்கு திருவூரகத்தில் நின்றபடி என்று சொல்லி உள்ளார் என்பதை படித்து ரசிக்கலாம்.\r\n\r\nஊரகம், நீரகம், காரகம், கார்வானம் என்று ஒரே இடத்தில இன்று இருக்கும் நான்கு திவ்ய தேசத்து எம்பெருமான்களையும் சேர்த்து திருமங்கையாழ்வார் திருநெடுந்தாண்டகத்தில் ஒரே பாசுரத்தில் (8) மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார். Sri Amudha Valli Nāchiyār (Amrudhavalli) Sri TriVikraman, Ulagalandha Perumāl Peragathān Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West Nāga (Sesha) Theertham Sārasrikara Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ அமுதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ உலகளந்தான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.839136,79.705193",
                "number": 50,
                "name_ta": "திருஊரகம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Ooragam"
                ]
            },
            {
                "id": 72,
                "title": "Thiru Vekkā",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001F",
                "url": "/divya-desam/thiru-vekkā/",
                "content": "51 திருவெஃகா Thiruvekka This holy place is located to the west of the Kanchi Varadaraja Perumal Sannidhi, opposite the Attapuyakar Perumal Sannidhi.\r\n\r\nGenerally, in all reclining forms of the Lord, He lies from left to right. However, here the Lord faces west with His head to the south and feet to the north. Similarly, in the Malayalam Divyadesam Thiruvattaru (87), the Lord is in a reclining posture.\r\n\r\nAn annual festival is held here in honor of Thirumazhisai āzhvār on his birth star, Magham, in the month of Thai, commemorating the event where the Lord set out with the āzhvār. During this festival, the Lord and the āzhvār go to the banks of the Vegavati River and return.\r\n\r\nThe holy tank of this place is the Poigai Pushkarani. This is where the first āzhvār, Poigai āzhvār, was born on a golden lotus in the month of Purattasi under the star of Sravana (Thiruvonam).\r\n\r\nHistory of the Place:\r\n\r\nSaraswati, in her attempt to disrupt Brahma's yagna, transformed into a river and flowed with great force to extinguish the sacrificial fire. Due to her rapid flow, this river was named Vegavati.\r\n\r\nRealizing this, Brahma prayed to the Lord, who lay down as a dam across the Vegavati River. Seeing the Lord in a reclining posture, Saraswati retreated, giving the river the name Vegasethu. In Tamil, it became known as Vegavanai, which eventually transformed into Vegkanai and later Vegka.\r\n\r\nThirumazhisai āzhvār stayed in this Divyadesam for some time. He had a disciple named Kanikannan, who served in Thiruvekka. An elderly woman who provided excellent service to the āzhvār was rejuvenated when Kanikannan, appreciating her service, blessed her by touching her back. Learning of this, the ruling Pallava king requested Kanikannan to grant him youth as well. Kanikannan refused, explaining that his Acharya would not sing praises of anyone other than the Supreme Lord.\r\n\r\nAngered by this, the king ordered Kanikannan to leave the country. Hearing this, the āzhvār decided to leave as well and informed the Lord, saying, \"Kanikannan is leaving this town, and I am also leaving. You should roll up your serpent bed and come with us.\" The Lord, following the āzhvār's words, accompanied them. The place where they stayed overnight became known as Orikkai.\r\n\r\nWhen the Lord left the town, the residents also followed, causing the king to realize his mistake. He sought the āzhvār's forgiveness, who then returned with Kanikannan and the Lord. Because the Lord did as the āzhvār said, He came to be known as \"Sonna Vannam Seitha Perumal.\" The āzhvār celebrated the Lord's grace towards him with the phrase \"Vekkanai Kidandhadhenna Neermaye!\" The Lord, in His haste to return, reclined from right to left.\r\n\r\nPey āzhvār's verse in the third Thiruvandadhi, \"Isaindha Aravum Verpum Kadhalum, Pasaindhu Angu Amudhu Padupha, Asaindhu Kadandha Varuthamo Kachi Vekkāvil, Kidandhu Irundhu Nindrathuvum Angu\" (64), served as an inspiration for Thirumazhisai āzhvār's verse \"Nadandha Kālgal Nondhavo?\" in Thirukudanthai.\r\n\r\nIn Thirumangai āzhvār's Periya Thirumozhi 2-6-5, the phrase \"Kachi Kidandhavan\" refers to the Lord of this holy place, interpreted by Vyakhyana Chakravarti Periyavachan Pillai as \"the Lord who lies in Thiruvekka for the sake of His devotees.\"\r\n\r\nManavala Mamunigal also stayed here and performed services to the Lord. Acharyas like Pillai Lokacharya also served here, and there is a separate shrine for him in this temple. இந்த திருத்தலம், காஞ்சி வரதராஜப் பெருமாள் சன்னதிக்கு மேற்கே, அட்டபுயகரப் பெருமாளின் சந்நிதிக்கு எதிரில் அமைந்துள்ளது. \r\n\r\nபொதுவாக எல்லா சயன திருக்கோலங்களிலும் எம்பெருமான் இடமிருந்து வலமாக அமைந்திருக்கும், ஆனால் இங்கு எம்பெருமான், வலமிருந்து இடமாக மேற்கே திருமுகமண்டலம் வைத்து, திருவடியை வடக்கிலும், திருமுடியை தெற்கிலும் கொண்டு காட்சி அளிக்கிறார். இதேபோல் மலையாள திவ்யதேசமான திருவட்டாறு (87) என்ற திருத்தலத்தில், சயனித்துள்ளார்.\r\n\r\nதிருமழிசையாழ்வாருடன் எம்பெருமான் புறப்பட்ட நிகழ்ச்சி இங்கு ஆண்டு தோறும் ஆழ்வார் அவதார தினமான தை மாதம் மகம் நட்சத்திரத்தன்று உற்சவம் நடைபெறுகிறது. அப்போது எம்பெருமானும் ஆழ்வாரும் வேகவதி ஆற்றங்கரை வரை சென்று மீள்வர்.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலத்தின் தீர்த்தம், பொய்கை புஷ்கரணி. இங்கே தான் முதல் ஆழ்வாரான பொய்கை ஆழ்வார் புரட்டாசி மாதம், சரவண (திருவோண) நட்சத்திரத்தில் ஒரு பொற்றாமரையில் அவதரித்தார்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nசரஸ்வதி பலமுறை பிரம்மன் செய்து வரும் யாகத்தை தடுக்க முயற்சித்தும், அவை பலன் கொடுக்காமல் போனதால், பெரும் நதியாக மாறி, வெள்ளத்தோடு பெருக்கெடுத்து வந்து யாகத் தீயை அணைக்க முயற்சி செய்தாள். வேகமாக வந்ததால் இந்த நதிக்கு வேகவதி என்று பெயர் உண்டாயிற்று.\r\n\r\nஇதனை உணர்ந்த பிரம்மன், எம்பெருமானிடம் வேண்ட, வேகவதி நதியின் குறுக்கே எம்பெருமான் அணையாகப் படுத்துக் கொண்டார். எம்பெருமான் படுத்திருந்த திருக்கோலத்தைக் கண்ட சரஸ்வதி முன்னேறிச் செல்லாமல், பின் வாங்கினாள். இதனால் வேகாஸேது என்று பெயர் பெற்றாள். தமிழில் வேகவணை என்று ஆனது. நாளடைவில் வேகனை என்று திரிந்து பிறகு\r\nவெஃகணையானது. அதுவும் பின்னால் வெஃகா என்றாயிற்று.\r\n\r\nதிருமழிசையாழ்வார் இத்திவ்ய தேசத்தில் சில காலம் தங்கி இருந்தார். அவருக்கு கணிகண்ணன் என்னும் சீடன் ஒருவன் இருந்தான். கணிகண்ணனும்  திருவேக்காவில் சேவை செய்து வந்தனர். ஒரு வயதான மூதாட்டி ஆழ்வார்க்கு சிறந்த சேவை செய்து வந்தார். கணிகண்ணனும் தன் ஆசார்யார்க்கு சேவை செய்ததை பாராட்டி அந்த மூதாட்டியின் முதுகை தடவிக் கொடுத்ததால் அவரும் இளமை அடைந்தார்.  அதை தெரிந்து கொண்ட காஞ்சியை ஆண்டு வந்த பல்லவராயன் கணிகண்ணனை அணுகி தனக்கும் இளமையை வேண்டினார். கணிகண்ணன் மறுத்து ஆழ்வாரின் பெருமைகளை சொன்னார்.  அதற்கு அரசர் திருமழிசை ஆழ்வார் தன்னை பாடவேண்டும் என்று கேட்க அதற்கு தன் ஆச்சர்யார் பரம் பொருளான கடவுளைத் தவிர வேறு யாரையும் பாட மாட்டார் என்று சொன்னார்.  இதைக் கேட்டு, கோபமுற்ற அரசன், கணிகண்ணனை நாட்டை விட்டு வெளியேறுமாறு உத்தரவிட்டார்.\r\n\r\nஇதைக் கேள்வியுற்ற ஆழ்வார், தானும் நாட்டை விட்டு செல்வதாக முடிவுசெய்து, அந்த ஊர் யதோத்தகாரி பெருமானிடம், கணிகண்ணன் இந்த ஊரை விட்டு போகின்றான், நானும் இந்த ஊரை விட்டு போகின்றேன், “நீயுமுன்றன் பைந்நாகப்பாய்சுருட்டி” கொண்டு வா,  என்று சொல்ல, பெருமாளும் புறப்பட்டார்.  அப்படி அவர்கள் ஒரு இரவு தங்கிய இடம் ஓர் இரவு இருக்கை,  அது மழுவி இன்று ஓரிக்கை என்ற இடம் ஆயிற்று.\r\n\r\nபெருமாள் ஊரை விட்டு கிளம்பியதால் அந்த ஊர் மக்களும் ஊரை விட்டு  கிளம்ப, மன்னன் தன் தவறை உணர்ந்து ஆழ்வாரை வேண்ட அவரும் மன்னனை மன்னித்து ஊருக்கு திரும்பினார்.  அப்போது கணிகண்ணன் மற்றும் பெருமாளையும் அவசரமாக அழைத்துக்கொண்டு சென்றார். ஆழ்வார் சொன்னபடி பெருமாள் செய்தமையால், பெருமானுக்கு “சொன்ன வண்ணம் செய்த பெருமான்” என்ற பெயர். ஆழ்வார் தம்மிடம் அவன் காட்டிய க்ருபையை “வெக்கணைக் கிடந்ததென்ன நீர்மையே!” என்று கொண்டாடினார்.   பெருமாள் அவசரமாக வந்து சயனித்த போது இடம் வலமாக மாறி சயனித்கொண்டு இருப்பார்.\r\n\r\nபேய்ஆழ்வார் மூன்றாம் திருவந்தாதியில், “இசைந்த அரவமும் வெற்பும் கடலும், பசைந்த அங்கு அமுது படுப்ப, அசைந்து, கடைந்த வருத்தமோ கச்சி வெஃகாவில், கிடந்து இருந்து நின்றதுவும் அங்கு“, *64) என்று பாடிய பாடல், திருமழிசையாழ்வார் திருகுடந்தையில், ‘நடந்த கால்கள் நொந்தவோ?’ என்ற பாடலுக்கு ஒரு முன்னோடியாக இருந்தது என்றே சொல்லலாம்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரின் பெரிய திருமொழி 2-6-5 ல் சொல்லிய கச்சிக் கிடந்தவன் என்ற இச்சொல்லுக்கு வியாக்யானச் சக்ரவர்த்தி பெரியவாச்சான் பிள்ளை  அடியவர்களுக்காக திருவெஃகாவிலே படுக்கை மாறி கைம்மாறிக் கிடந்தவனை என்று இந்தத் திருத்தலத்தின் எம்பெருமானையே சொல்லி உள்ளார்.\r\n\r\nமணவாள மாமுனிகள் இங்கு தங்கி எம்பெருமானுக்கு கைங்கர்யங்கள் செய்து உள்ளார். பிள்ளை லோகாச்சார்யர் என்ற ஆச்சார்யாரும் இங்கு இருந்து சேவை செய்து உள்ளார். இவருக்கு இங்கு தனிச் சன்னதி\r\nஉள்ளது. Sri Komala Valli Nāchiyār Sri YathOktakāri VegāsEthu, Sonnavannam Seidha Perumāl Sonnavannam Seidha Perumāl Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Sayana (Reclining) West Vedhasāra Poigai Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ கோமளவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ சொன்னவண்ணம் செய்த ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.824075,79.712471",
                "number": 51,
                "name_ta": "திருவெஃகா",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Poyhai Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Vekkā"
                ]
            },
            {
                "id": 73,
                "title": "Thiruk Kāragam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001G",
                "url": "/divya-desam/thiruk-kāragam/",
                "content": "52 திருக்காரகம் Thirukkaragam The Divyadesam called “Kāragam,” glorified by Thirumangai āzhvār as Kārakathai, is located within the city of Kanchi, inside the Uragam Divyadesam.\r\n\r\nThe four Divyadesa deities—Kāragam, Neeragam, Uragam, and Karvanam—reside together in the Ulagalandha Perumal Temple in Kanchipuram. The deities of Kāragam, Neeragam, and Karvanam provide form and explanation for the greatness and divine qualities of Ulagalandha Perumal, the deity of Uragam Divyadesam.\r\n\r\nWe see the simple divine quality of humility in Thiruneeraga Perumal. This same simplicity is present in Thiruooraga Perumal, who incarnated as Vamana and then transformed into Trivikrama to grant darshan.\r\n\r\nWe worship the compassion of Thirukaraga Perumal, akin to a cloud that gives water. Like a cloud that showers rain without asking who, when, or where, Thirukaraga Perumal, also known as Karunakara Perumal, bestows his compassion on everyone. Similarly, we observe this divine quality in Ulagalandha Perumal of Uragam, who, as Trivikrama, touched everyone's head with his divine foot and granted liberation, without discriminating who asked for surrender. Our Acharyas have praised this unique greatness of that deity.\r\n\r\nIn the verse “Kadapunaschanga Rathanga Kalpaka Dwajāravindangusa Vajra Lanchanam | Trivikramatvacharanambujatvayam Madheeya Moorthanamalankarishyathi,” the meaning is, “Trivikrama! When will your divine lotus feet, adorned with auspicious symbols such as the Sudarshana Chakra, Kalpaka tree, and lotus, grace my head?”\r\n\r\nKarvanam refers to the sky where clouds reside. The omnipresent Lord, known through names like Visvam and Vishnu, embodies the sky. We see Trivikrama measuring the earth with one foot and the sky with another in the Ulagalandha Perumal temple.\r\n\r\nThus, the presence of these four Divyadesams—Neeragam, Kāragam, Karvanam, and Uragam—together signifies the divine qualities of simplicity, compassion, omnipresence, and universal protection of Thirumal.\r\n\r\nKāragam Perumal is the giver of education and wisdom. A sage named Kārgya Maharishi performed penance and attained infinite knowledge, for which this Divyadesam may have been named Kārgya Agam, later becoming Kāragam.\r\n\r\nHistory of the Place:\r\n\r\nA sage named Kārgya Maharishi performed penance and attained infinite knowledge, attaining salvation due to this Perumal. It is believed that the Divyadesam was named Kārgya Agam in his honor, which later transformed into Kāragam.\r\n\r\nāzhvārs:\r\n\r\nThis Divyadesam is glorified by Thirumangai āzhvār in his Thirunedunthandakam verse, “Ulaga Methum Kārakathai.” காரகத்தாய் என்று திருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட இந்த “காரகம்” என்னும் திவ்யதேசம் காஞ்சி நகரத்திற்குள்ளே ஊரகம் திவ்யதேசத்திற்குள்ளே இருக்கிறது.\r\n\r\nகாரகம், நீரகம், ஊரகம், கார்வானம் ஆகிய நான்கு திவ்ய தேச எம்பெருமான்களும் சேர்ந்து காஞ்சிபுரம், உலகளந்த பெருமாள் கோவிலில் எழுந்தருளி உள்ளனர். காரகம், நீரகம், கார்வானம் என்ற மூன்று திவ்யதேச பெருமான்களும் ஊரக திவ்யதேச எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளின் பெருமை, திருகுணங்களுக்கு விளக்கமும் உருவமும் கொடுக்கிறார்கள்.\r\n\r\nநீர்மை என்னும் எளிய திருக்குணத்தை திருநீரகப் பெருமாளிடம் காண்கிறோம். அதே எளிமை திருக்குணத்துடன் ஏழை அந்தணராக வாமனனாக அவதரித்து த்ரிவிக்ரமனாக உருவெடுத்த திருஊரகப் பெருமானிடம் சேவிக்கிறோம்.\r\n\r\nநீரைக்கொடுக்கும் மேகத்தை போன்ற கருணையை, காரக பெருமானிடம் சேவிக்கின்றோம். மேகம், யாருக்கு, எப்பொழுது, எங்கே என்றல்லாம் கேட்காமல் மழை பொழிவதைப் போல், திருக்காரக எம்பெருமானான கருணாகர பெருமாள் கருணை மழையை எல்லோருக்கும் அளிக்கிறார். இதே போல் திருக்குணத்தை ஊரக எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளிடம் நாம் பார்க்கிறோம். யார், எங்கே, சரணாகதி கேட்டாரா, இல்லையா என்றெல்லாம் பார்க்காமல் எல்லோருடைய தலைகளிலும் த்ரிவிக்ரமனாக தன்னுடைய திருவடியைக்கொண்டு தீண்டி எல்லோருக்கும் மோக்ஷம் அளித்ததை, அந்த எம்பெருமானின் தனிப்பெருமையாக நமது ஆச்சாரியார்கள போற்றி உள்ளனர்.\r\n\r\nகதாபுநச்சங்க ரதாங்க கல்பக\r\nத்வஜாரவிந்தாங்குச வஜ்ர லாஞ்சநம் |\r\nத்ரிவிக்ரம த்வச்சரணாம்புஜத்வயம்\r\nமதீய மூர்த்தாநமலங்கரிஷ்யதி\r\n\r\nஇதன் அர்த்தம் “த்ரிவிக்ரமா! மங்களகரமான ஸுதர்சன சக்கரம், கல்பக வ்ருக்ஷம், தாமரை போன்ற அடையாளங்களை உடைய உனது திருவடித்தாமரைகள் எப்போழுது என் தலையை அலங்கரிக்கப் போகிறது”. \r\n\r\nகார்வானம் என்பது மேகம் இருக்கும் வானத்தைக் குறிப்பது. எங்கும் பரந்து விரிந்து உள்ள திருமால், விஸ்வம், விஷ்ணு போன்ற திருநாமங்கள் மூலம் வானத்தை தன்னுள்ளே கொண்டுள்ளார். த்ரிவிக்ரமன் இந்த மண்ணுலகத்தை ஒரு திருவடியாலும், வானத்தை இன்னொரு திருவடி மூலம் அளந்ததையும் ஊரக எம்பெருமானிடம் பார்த்து உள்ளோம்.\r\n\r\nஆக நீரகம், காரகம், கார்வானம், ஊரகம் என்ற இந்த நான்கு திவ்யதேசங்களும் சேர்ந்து இருப்பது நமக்கு எளிமை, கருணை, எங்கும், எல்லோருக்கும் என்று பாரபட்சம் இன்றி காக்கும் திருமாலின் திருக்குணங்களை நமக்கு தெரிவிக்கவே என்று கொள்ளலாம்.\r\n\r\nகல்விக்கும். அறிவாற்றலுக்கும் இப்பெருமாள் வரப்பிரசாதி. கார்ஹ மஹரிஷி என்னும் முனிவர் இப்பெருமானைக் குறித்துத் தவமிருந்து அளவிறந்த ஞானம் பெற்றுள்ளார்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nகார்ஹ மஹரிஷி என்னும் முனிவர் இப்பெருமானைக் குறித்துத் தவமிருந்து அளவிறந்த ஞானம் பெற்று உய்ந்தார். அவரின் பொருட்டே இந்த திவ்ய தேசம் கார்ஹ அகம் என்று ஆகி பின்னர் காரகம் என்று மருவி இருக்கலாம் என்பர்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nஉலகமேத்தும் காரகத்தாய்  என்ற திருமங்கை ஆழ்வாரின் திருநெடுந்தாண்டகம் பாசுரத்தினால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம் ஆகும்.\r\n\r\n Sri Padmāmani Nāchiyār (Ramāmani Nāchiyār) Sri Karunākara Perumāl Sri Karunākara Perumāl Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) South Vāmana, Ramya Akrāya Theertham Thenkalai ஸ்ரீ பத்மாமணி நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ கருணாகராய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.837910,79.703903",
                "number": 52,
                "name_ta": "திருக்காரகம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "South",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruk Kāragam"
                ]
            },
            {
                "id": 74,
                "title": "Thiruk Kārvanam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001H",
                "url": "/divya-desam/thiruk-kārvanam/",
                "content": "53 திருக்கார்வானம் Thirukkarvanam This Divyadesam, glorified by Thirumangai āzhvār as \"Kār Vānathullai\" (Thirunedunthandakam 8), is also located within the Ulagalandha Perumal Temple in Kanchipuram.\r\n\r\nThe four Divyadesa deities—Kāragam, Neeragam, Uragam, and Karvanam—reside together in the Ulagalandha Perumal Temple in Kanchipuram. The deities of Kāragam, Neeragam, and Karvanam provide form and explanation for the greatness and divine qualities of Ulagalandha Perumal, the deity of Uragam Divyadesam.\r\n\r\nWe see the simple divine quality of humility in Thiruneeraga Perumal. This same simplicity is present in Thiruooraga Perumal, who incarnated as Vamana and then transformed into Trivikrama to grant darshan.\r\n\r\nWe worship the compassion of Thirukaraga Perumal, akin to a cloud that gives water. Like a cloud that showers rain without asking who, when, or where, Thirukaraga Perumal, also known as Karunakara Perumal, bestows his compassion on everyone. Similarly, we observe this divine quality in Ulagalandha Perumal of Uragam, who, as Trivikrama, touched everyone's head with his divine foot and granted liberation, without discriminating who asked for surrender. Our Acharyas have praised this unique greatness of that deity.\r\n\r\nIn the verse “Kadapunaschanga Rathanga Kalpaka Dwajāravindangusa Vajra Lanchanam | Trivikramatvacharanambujatvayam Madheeya Moorthanamalankarishyathi,” the meaning is, “Trivikrama! When will your divine lotus feet, adorned with auspicious symbols such as the Sudarshana Chakra, Kalpaka tree, and lotus, grace my head?”\r\n\r\nKarvanam refers to the sky where clouds reside. The omnipresent Lord, known through names like Visvam and Vishnu, embodies the sky. We see Trivikrama measuring the earth with one foot and the sky with another in the Ulagalandha Perumal temple.\r\n\r\nThus, the presence of these four Divyadesams—Neeragam, Kāragam, Karvanam, and Uragam—together signifies the divine qualities of simplicity, compassion, omnipresence, and universal protection of Thirumal.\r\n\r\nIt is believed that the Lord here resides within the sky surrounded by dark clouds.\r\n\r\nThere isn't much known or detailed history about this sacred place.\r\n\r\nāzhvārs:\r\n\r\nThe āzhvār who glorified the other Divyadesams as Neeragathai, Kāragathai, and Uragathai also referred to the deity here as Kār Vānathullai Kalva, implying that the Lord here is also known as Kalvar. However, there is another Divyadesam in Kanchi called Thirukkalvanur, where the presiding deity is Adhivaraha Perumal. It is traditionally understood that the term Kalva in the Thirunedunthandakam eighth verse refers to the deity of Thirukkalvanur. Therefore, the phrase \"Kār Vānathullai Kalva\" can be interpreted as a glorification of both the deity of Kār Vānathullai and the deity of Thirukkalvanur.\r\n\r\nThirumangai āzhvār, in Thirunedunthandakam 8, glorifies nine Divyadesams, saying that the Lord resides in the hearts of those who think of Him:\r\n\r\n- Neeragathai (1)\r\n- On the peak of Nedumvarai (2)\r\n- As the moon fragment (3)\r\n- In the prosperous Kanchi Uragathai (4)\r\n- In the holy waters of Vekka (5)\r\n- In the hearts of those who meditate (A)\r\n- Celebrated by the world in Kāragathai (6)\r\n- In the sky surrounded by clouds, Kārvānathullai (7)\r\n- Kalva (8)\r\n- South of the beautiful Kaveri, in Peragam (9)\r\n- Unmoving in my heart (B)\r\n\r\nI have cherished your divine feet, O Lord (Thirunedunthandakam 8). கார் வானத்துள்ளாய் (திருநெடுந்தாண்டகம் 8) என்று திருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட இந்த திவ்யதேசமும் உலகளந்த பெருமாள் கோவிலில் தான் உள்ளது.\r\n\r\nகாரகம், நீரகம், ஊரகம், கார்வானம் ஆகிய நான்கு திவ்ய தேச எம்பெருமான்களும் சேர்ந்து காஞ்சிபுரம், உலகளந்த பெருமாள் கோவிலில் எழுந்தருளி உள்ளனர். காரகம், நீரகம், கார்வானம் என்ற மூன்று திவ்யதேச பெருமான்களும் ஊரக திவ்யதேச எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளின் பெருமை, திருகுணங்களுக்கு விளக்கமும் உருவமும் கொடுக்கிறார்கள்.\r\n\r\nநீர்மை என்னும் எளிய திருக்குணத்தை திருநீரகப் பெருமாளிடம் காண்கிறோம். அதே எளிமை திருக்குணத்துடன் ஏழை அந்தணராக வாமனனாக அவதரித்து த்ரிவிக்ரமனாக உருவெடுத்த திருஊரகப் பெருமானிடம் சேவிக்கிறோம்.\r\n\r\nநீரைக்கொடுக்கும் மேகத்தை போன்ற கருணையை, காரக பெருமானிடம் சேவிக்கின்றோம். மேகம், யாருக்கு, எப்பொழுது, எங்கே என்றல்லாம் கேட்காமல் மழை பொழிவதைப் போல், திருக்காரக எம்பெருமானான கருணாகர பெருமாள் கருணை மழையை எல்லோருக்கும் அளிக்கிறார். இதே போல் திருக்குணத்தை ஊரக எம்பெருமானான உலகளந்த பெருமாளிடம் நாம் பார்க்கிறோம். யார், எங்கே, சரணாகதி கேட்டாரா, இல்லையா என்றெல்லாம் பார்க்காமல் எல்லோருடைய தலைகளிலும் த்ரிவிக்ரமனாக தன்னுடைய திருவடியைக்கொண்டு தீண்டி எல்லோருக்கும் மோக்ஷம் அளித்ததை, அந்த எம்பெருமானின் தனிப்பெருமையாக நமது ஆச்சாரியார்கள போற்றி உள்ளனர்.\r\n\r\nகதாபுநச்சங்க ரதாங்க கல்பக\r\nத்வஜாரவிந்தாங்குச வஜ்ர லாஞ்சநம் |\r\nத்ரிவிக்ரம த்வச்சரணாம்புஜத்வயம்\r\nமதீய மூர்த்தாநமலங்கரிஷ்யதி\r\n\r\nஇதன் அர்த்தம் “த்ரிவிக்ரமா! மங்களகரமான ஸுதர்சன சக்கரம், கல்பக வ்ருக்ஷம், தாமரை போன்ற அடையாளங்களை உடைய உனது திருவடித்தாமரைகள் எப்போழுது என் தலையை அலங்கரிக்கப் போகிறது”. \r\n\r\nகார்வானம் என்பது மேகம் இருக்கும் வானத்தைக் குறிப்பது. எங்கும் பரந்து விரிந்து உள்ள திருமால், விஸ்வம், விஷ்ணு போன்ற திருநாமங்கள் மூலம் வானத்தை தன்னுள்ளே கொண்டுள்ளார். த்ரிவிக்ரமன் இந்த மண்ணுலகத்தை ஒரு திருவடியாலும், வானத்தை இன்னொரு திருவடி மூலம் அளந்ததையும் ஊரக எம்பெருமானிடம் பார்த்து உள்ளோம்.\r\n\r\nஆக நீரகம், காரகம், கார்வானம், ஊரகம் என்ற இந்த நான்கு திவ்யதேசங்களும் சேர்ந்து இருப்பது நமக்கு எளிமை, கருணை, எங்கும், எல்லோருக்கும் என்று பாரபட்சம் இன்றி காக்கும் திருமாலின் திருக்குணங்களை நமக்கு தெரிவிக்கவே என்று கொள்ளலாம்.\r\n\r\nகார்மேகம் சூழ்ந்த வானத்திற்குள் உள்ள எம்பெருமானே இங்கு எழுந்தருளியுள்ளான் என்று கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலத்தைப் பற்றி வேறு அதிக தகவல்களோ, ஸ்தல வரலாறு என்றோ அதிகம் தெரியவில்லை.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nநீரகத்தாய் என்றும், காரகத்தாய் என்றும் , ஊரகத்தாய் என்றும் மற்ற திவ்ய தேசங்களை மங்களாசாசனம் செய்த ஆழ்வார், கார்வானத்துள்ளாய் கள்வா என்று, இத்தலத்து எம்பெருமானின் பெயரையும் சேர்த்து மங்களாசாசனம் செய்து இருப்பதாகக் கொண்டும் ரசிக்கலாம்.\r\n\r\nஆனால், திருக்கள்வனூர் என்ற ஒரு திவ்யதேசம் காஞ்சியில் உண்டு. ஆனால் அந்த திவ்ய தேச எம்பெருமானுக்கு ஆதிவராகன் என்பது திருநாமம். இருந்தாலும், கள்வா என்று இந்த திருநெடுந்தாண்டம் எட்டாவது பாசுரத்தில் சொல்வது திருக்கள்வனூருக்குத் தான் என்று நம் முன்னோர்கள் வகைப்படுத்தி உள்ளனர். அதனால் கார்வானத்துள்ளாய் என்பது மட்டுமே இந்தக் கார்வானத்து எம்பெருமானான கள்வர் என்ற திருநாமம் கொண்டவர்க்கும் கள்வா என்பது திருக்கள்வனூரில் உறையும் ஆதிவராகப்பெருமாளுக்கு என்றும் கொள்ளவேண்டும். கார்வானத்துள்ளாய் கள்வா என்ற சொற்தொடரை இரண்டு திவ்ய தேசங்களுக்கான மங்களாசாசனமாகக் கொண்டு இந்த பாடலில் மொத்தம் ஒன்பது திவ்யதேசங்களுடன், ஆழ்வாரின் நெஞ்சம், மற்றும் சிந்திப்பவர்களின் நெஞ்சம் என்று எம்பெருமான் உகந்து வாழும் திவ்யதேசங்களாக திருமங்கைஆழ்வார் சொல்கிறார் என்றும் ரசிக்கலாம்.\r\n\r\nநீரகத்தாய் (1) நெடுவரையின் உச்சி மேலாய் (2) நிலாத்திங்கள் துண்டகத்தாய் (3) நிறைந்த கச்சி ஊரகத்தாய் (4), ஒண்துரைநீர் வெஃகா வுள்ளாய் (5), உள்ளுவார் உள்ளத்தாய்(A) , உலக மேத்தும் காரகத்தாய் (6) கார்வானத் துள்ளாய் (7) கள்வா (8), காமருபூங் காவிரியின் தென்பால் மன்னு பேரகத்தாய்,(9) பேராது என் நெஞ்சி னுள்ளாய் (B) பெருமான் உன் திருவடியே பேணினேனே (திருநெடுந்தாண்டகம், 8) Sri Kamala Valli (ThāmaraiyāL) Sri KaLvan Kārvānar Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West Pushkala Gowri Thadāgam (Tharāthara Theertham) Thenkalai ஸ்ரீ கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ கள்வன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.391521,78.800468",
                "number": 53,
                "name_ta": "திருக்கார்வானம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruk Kārvanam"
                ]
            },
            {
                "id": 75,
                "title": "Thiruk KaLvanur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001I",
                "url": "/divya-desam/thiruk-kalvanur/",
                "content": "54 திருக்கள்வனூர் Thirukkalva This holy place is located within the Kanchi Kamakshi Temple. The Lord is enshrined in a western-facing posture with four divine arms in front of the sanctum sanctorum of Kamakshi Amman.\r\n\r\nThe presiding deity is seen in a standing posture. The goddess (Thayar) is seen in a seated posture worshiping the Lord. In the northeastern corner of the Kamakshi Amman temple tank, the Lord is present in three forms—standing, seated, and reclining—in three tiers.\r\n\r\nThere are no separate shrines or festival deities, so there are no specific festivals or celebrations. The daily rituals are performed by the priests of the Kamakshi Amman Temple.\r\n\r\nHistory of the Place:\r\n\r\nThe history of this place is mostly based on hearsay. Some information can be found in the historical accounts of the Kamakshi Amman Temple.\r\n\r\nIt is said that Parvati Devi, following Lord Shiva's instructions, performed penance here to worship Vamana, hence she is called Kamakshi. However, the presiding deity here is Adi Varaha Murti. In ancient times, Varaha Murti was worshipped first in many places, such as Tirumala.\r\n\r\nSince Parvati attained the Lord's grace and became Kamakshi, it is believed that the Gayatri Mandapam, where Kamakshi Amman is enshrined, is situated slightly lower than the Lord's sanctum, signifying the respect she accords to her brother, the Lord.\r\n\r\nIt is also said that once, when Lakshmi and Parvati were conversing, Mahavishnu overheard their conversation. When Kamakshi realized this, she called the Lord \"Kalvan\" (thief), leading to this deity being known as Kalvan.\r\n\r\nThe Lord here is said to have shown Parvati his three forms—standing, seated, and reclining—and, as per her request, decided to reside here permanently.\r\n\r\nIt is also believed that King Dasaratha worshipped the Lord here before performing the Putrakameshti Yaga at Thiruppullani, which led to the birth of Rama. Hence, this place holds the significance of the Lord who granted the boon to King Dasaratha.\r\n\r\nāzhvārs:\r\n\r\nThe word \"Kalva\" is the blessing given to this place and deity by Thirumangai āzhvār. The title \"Kalvan\" (thief) is also found in the names of deities in other Divyadesams, such as Kallapiran in Srivaikuntam and Kallazhagar in Thirumaliruncholai.\r\n\r\nHere are some other Divyadesams blessed by āzhvārs with a single word or phrase. Thirumangai āzhvār, in the verse \"Kozhiyum Koottum Kovil Kondan,\" glorified the place Urayur with the word \"Kozhiyum,\" and in the phrase \"Karambanoor Utthamanai,\" glorified Thirukkarambanur. In the phrase \"Ulagamethu Kandiur,\" he glorified Kandiur. Thirumazhisai āzhvār, with the phrase \"Aatrangarai Kidakkum Kannan,\" glorified Kapisthalam. Additionally, Thirumazhisai āzhvār blessed Anbil Divyadesam with the word \"Peranbil.\" Thirumangai āzhvār blessed the Divyadesams Thiruneeragam, Thirunilathingal Thundam, Thirukkaragam, and Thirukkarvanam with a single phrase. இந்த திருத்தலம், காஞ்சி காமாட்சி கோவிலுக்குள் உள்ளது. காமாட்சியம்மன் கர்ப்பக் கிரஹத்திற்கு முன் மேற்கு நோக்கிய திருக்கோலத்தில் நான்கு திருத்தோள்களுடன் எழுந்தருளியிருக்கிறார்.\r\n\r\nமூலவர் நின்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறார். தாயார் அமர்ந்து வணங்கும் நிலையில் காட்சி அளிக்கிறார். காமாட்சியம்மன் திருக்குளத்தின் வடகிழக்கு மூலையில் நின்றான், இருந்தான், கிடந்தான் என்று மூன்று திருக்கோலங்களை மூன்று அடுக்குகளில் எம்பெருமான்கள் எழுந்து அருளி உள்ளனர்.\r\n\r\nதனியாக சன்னதி, உற்சவர் மூர்த்தி போன்றவை இல்லாததனால் உற்சவங்களும், விழாக்களும் இல்லை. நித்தியபடி பூஜையும் காமாட்சியம்மன் கோவில் அர்ச்சகர்களாலேயே செய்யப்படுகிறது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு என்பது செவி வழி செய்திகளாகவே உள்ளன. காமாட்சி அம்மன் கோவில் வரலாற்றில் சில தகவல் கிடைக்கலாம்.\r\n\r\nபார்வதி தேவி சிவனின் கட்டளைக்கு இணங்கி இங்கு வாமனனை குறித்து தவம் செய்து காமாட்சி என்று பெயர் பெற்றதாக சொல்கிறார்கள். ஆனால் இங்குள்ள எம்பெருமான் ஆதி வராக மூர்த்தி. ஆனால் அந்த காலங்களில் பல இடங்களில், வராக மூர்த்திதான் முதலில் வணங்கப்பட்டார், உதாரணம், திருமலை.\r\n\r\nபார்வதி, எம்பெருமானின் அருளைப்பெற்று காமாட்சி என்று ஆனதால், இங்குள்ள காமாட்சி அம்மன் உள்ள காயத்ரி மண்டபம் எம்பெருமானின் சன்னதியை விட சற்று தாழ்ந்த இடத்தில உள்ளதாகவும் அது பார்வதி தேவி தன்னுடைய அண்ணனுக்கு தரும் மரியாதை என்று தானே ஏற்படுத்திக் கொண்டதாகவும் சொல்லப் படுகிறது.\r\n\r\nஇவ்விடத்தில் ஒரு சமயம் லட்சுமி தேவியும் பார்வதியும் பேசிக்கொண்டு இருந்ததை, மஹாவிஷ்ணு மறைந்திருந்து கேட்டதாகவும், அதை அறிந்த காமாட்சி எம்பெருமானைக் கள்வன் என்று அழைத்ததால்\r\nஇந்த எம்பெருமானுக்கு கள்வன் என்று திருநாமம் ஏற்பட்டது என்று கூறுவார்கள்.\r\n\r\nஇவ்விடத்து எம்பெருமான் தனது நின்ற, வீற்று இருந்த, கிடந்த என்னும் மூன்று திருக்கோலங்களை பார்வதிக்கு காட்டி அருளியதாகவும் அவரின் வேண்டுகோளின்படி எம்பெருமான் இங்கேயே உறைவதாகவும் கூறுவார்கள்.\r\n\r\nதசரதன், இராம அவதாரத்திற்கு முன் இங்குள்ள எம்பெருமானை வணங்கியதாகவும், பின் திருப்புல்லாணியில் புத்திரகாமேஷ்டி யாகம் செய்து அவனை மகனாகப் பெற்றதாகவும், அவனை மகனாகப் பெற, அவனிடமே வேண்ட செய்த எம்பெருமான் என்ற பெருமையை பெற்றதாகவும் சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nகள்வா என்னும் ஒரு சொல்லே இத்தலத்திற்கும் இந்த எம்பெருமானுக்கும் திருமங்கைஆழ்வார் இட்ட மங்களாசாசனம் ஆகும்.  கள்வன் என்ற அர்த்தத்துடன் கூடிய திருநாமங்களைக் கொண்டு பாண்டி நாட்டு ஸ்ரீ வைகுண்டம் திவ்யதேசத்தில் கள்ளப்பிரானும் திருமாலிருஞ்சோலையில் கள்ளழகரும் உண்டு.     \r\n\r\nஓர் சொல்லாலோ, சொற்தொடராலோ, ஆழ்வார்களால் திவ்யதேசங்கள் ஆனா வேறு சில திருத்தலங்களை கீழே காணலாம். திருமங்கையாழ்வார், கோழியும் கூடலும் கோயில் கொண்ட  என்பதில் கோழியும் என்ற ஒரு சொல்லால் உறையூர் திருத்தலத்தையும், கரம்பனூர் உத்தமனை என்பதில் கரம்பனூர் என்ற ஒரு சொல்லால், திருக்கரம்பனூர் திவ்யதேசத்தையும்,  உலகமேத்தும் கண்டியூர் என்பதில் கண்டியூர் திருத்தலத்தையும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார். திருமழிசையாழ்வார், ஆற்றங்கரை கிடக்கும் கண்ணன் என்ற சொற்தொடரால், கபிஸ்தலம் திவ்யதேசத்தை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார். இவைகளைத் தவிர பேரன்பில் என்ற ஒரு வார்த்தையால், அன்பில் திவ்யதேசத்தை திருமழிசையாழ்வாரும், திருநீரகம், திரு நிலாத்திங்கள்துண்டம், திருக்காரகம், திருக்கார்வானம் என்ற திவ்யதேசங்களை திருமங்கையாழ்வாரும், ஒரு சொற்தொடரால் பாடி உள்ளனர் என்று பார்த்து உள்ளோம். Sri Anjila Valli Nāchiyār Ādhi Varāha Perumāl Kalvar Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West Vāmana Nithya Thenkalai ஸ்ரீ அஞ்சிலைவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ ஆதிவராகாய ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.837910,79.703903",
                "number": 54,
                "name_ta": "திருக்கள்வனூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruk KaLvanur"
                ]
            },
            {
                "id": 76,
                "title": "Thiru PavaLavannam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001J",
                "url": "/divya-desam/thiru-pavalavannam/",
                "content": "55 பவளவண்ணம் Thiruppavalavanna The Lord has different colors for each of the four Yugas: white in Krita Yuga, red in Treta Yuga, green in Dvapara Yuga, and dark blackish blue in Kali Yuga.\r\n\r\nThis is the only place where the Lord's color is glorified. The Pavala Vannar Temple, representing the red color, is directly opposite the Pachai Vannar (Maragatha Vannar) Temple, representing the green color. Both temples are situated facing each other. The deity Pachai Vannar is enshrined in a seated posture on Adisesha, as Paramapatha Nathan.\r\n\r\n**Historical Background:**\r\n\r\nTo disrupt Brahma's yagna, Saraswati sent a group of fierce demons. The Lord manifested as Ashtabhuja Perumal, destroyed the demons, and stood covered in their blood, appearing in the red hue of Pavala Vannar.\r\n\r\n**āzhvār:**\r\n\r\nThirumangai āzhvār, in his Thirunedunthandakam, glorified this deity with the verse, \"Pani Varain Ucciyai Pavala Vanna,\" praising the Lord's red color. எம்பெருமானுக்கு நான்கு யுகங்களிலும் நான்கு வெவேறு வர்ணங்கள். க்ரித யுகத்தில் வெண்ணிறம் ; திரேதா யுகத்தில் பவள நிறம் ; துவாபார யுகத்தில் பச்சை நிறம் ; கலியுகத்தில் கருநீலம் நிறம்.\r\n\r\nஎம்பெருமானின் நிறத்தைக்கொண்டு மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம் இது ஒன்றுதான். \r\n\r\nஇந்தப் பவள வண்ணர் கோவிலுக்கு எதிரிலேயே பச்சை வண்ணர் (மரகத வண்ணர்) கோவில் அமைந்துள்ளது இவ்விரண்டும் ஒன்றுக்கொன்று எதிர்த்திசையில் அமைந்துள்ளது. இந்த பச்சை வண்ணர் ஆதிசேடன் மீது\r\nஅமர்ந்த திருக்கோலத்தில் பரமபத நாதனாக எழுந்தருளியுள்ளார்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபிரம்மனின் யாகத்தைக் கலைக்க சரஸ்வதி கொடிய அரக்கர் கூட்டத்தை அனுப்பிய போது, எம்பெருமான் அஷ்டபுஜகரத்தானாகத் தோன்றி, அந்த அரக்கர்களை எல்லாம் கொன்று குவித்து ரத்தக்களரியாக நின்றாரே அந்த செம்மை சேர்ந்த பவள வண்ணத்தில் இந்த பவளவண்ணர் நின்று காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\n பணி வரையின் உச்சியாய் பவள வண்ணா என்று திருநெடுந்தாண்டகத்தில் திருமங்கையாழ்வார் மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார். Sri PavaLa Valli Sri Pachaivannan Srinivasar Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Nindra (Standing) West PravāLa Chakra Theertham Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ பவளவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ பவளவண்ண ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.843668,79.707649",
                "number": 55,
                "name_ta": "பவளவண்ணம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru PavaLavannam"
                ]
            },
            {
                "id": 77,
                "title": "Thiru ParamEswara Vinnagaram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001K",
                "url": "/divya-desam/thiru-parameswara-vinnagaram/",
                "content": "56 பரமேஸ்வரவிண்ணகரம் Paramechura Vinnagaram This temple is managed by archaeologists. Worship is conducted only on the first level, with no worship performed on the other two levels.\r\n\r\nThe temple, as it stands today with three tiers, was constructed during the reign of the Pallava king Paramesvaravarman I (circa 669 AD).\r\n\r\nThe temple's vimana is in the form of Ashtanga Vimana, built in three tiers. On the lower tier, the deity is in a seated posture; on the middle tier, Ranganatha is in a reclining posture with Sridevi and Bhudevi; and on the upper tier, the deity is in a standing posture. Access to the middle tier is from the back of the sanctum and is open only on Ekadashi. There is a processional deity for Ranganatha.\r\n\r\nThe Viraja River of Srivaikunta is the holy water source here. This temple is one of the six Vishnu temples known as Vinnakara Divyadesams. Unlike other Vaikunta temples, this temple does not have a Sorga Vasal (heavenly gate).\r\n\r\nAmong the 108 Divyadesams, a few places (six) bear the name \"Vinnakara\" (Vaikunta). They are:\r\n- Thiru Vinnagar (Oppiliappan Temple)\r\n- Nandipura Vinnagaram (Nathan Kovil)\r\n- Kazhicheerāma Vinnagaram (Sirkazhi Trivikrama Perumal)\r\n- Arimeya Vinnagaram (Thirunangur Divyadesam, Kudamadu Koothan Temple)\r\n- Vaikunda Vinnagaram (Thirunangur Divyadesam, Vaikunda Nathan Temple)\r\n- Paramechura Vinnagaram (Paramapatha Nathan, Kanchipuram)\r\n\r\nIt is said that this Perumal taught Paramesvaravarman I 18 arts and stood in a teaching posture. When he taught the arts to his disciple, he was in a seated posture, and to bless him, he was in a reclining posture.\r\n\r\nLike in Mamallapuram, the interior walls of this temple are adorned with fine sculptures. The main deity and surrounding prakarams and pillars were all carved from a single rock, following the style of Pallava cave temples.\r\n\r\nInside the temple, there are carvings depicting the birth of Paramesvaravarman, his learning of the arts from the deity, and 18 scenes of Pallava kings being crowned.\r\n\r\nOn the upper level of the temple, there are vivid sculptures depicting the Narasimha avatar slaying Hiranyakashipu, the Krishna avatar slaying Narakasura, and the Rama avatar slaying Vali.\r\n\r\nIt is believed that there were underground passages connecting this temple to Mamallapuram, the Kailasanathar Temple, and the palace of Paramesvaravarman.\r\n\r\n**Historical Background:**\r\n\r\nA king from the Vidarbha region prayed to Kailasanathar in Kanchi for progeny. The doorkeepers of Vishnu, Pallavan and Villavan, were born to him and performed the Ashvamedha yagna at the Vayu corner of this temple. Vishnu appeared as Srivaikunta Nathan in a majestic form and continues to bless devotees from that position.\r\n\r\nDuring the penance of Bharadwaja Muni, he was distracted by a Gandharva maiden, resulting in the birth of a son. Vishnu and Shiva promised to look after the child. Vishnu and Lakshmi, in the guise of hunters, took care of the child.\r\n\r\nDuring the decline of the Pallava dynasty, they prayed to the Lord for a suitable heir. The Lord, in the guise of a hunter, gave them the child and disappeared. The child was named Paramesvaran, who donated 18 elephants to this temple.\r\n\r\nThe lineage of the Pallava kings is identified with the Bharadwaja gotra, confirming this history.\r\n\r\n**āzhvārs:**\r\n\r\nThirumangai āzhvār refers to this temple and king Paramesvaravarman's victory in his Periya Thirumozhi (2.9.2):\r\n\r\n\"The fearless archer, who wields a strong bow, vanquished the powerful Southern kings in battle. The Pallava king, who commands great wealth, humbly comes to Paramechura Vinnakaram.\"\r\n\r\nThirumangai āzhvār frequently mentions the connection between the Pallava king and this Divyadesam, highlighting their close association. இந்த கோவில், தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்களால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது. இங்கு பூஜைகள் முதல் நிலையில் மட்டும் தான், மற்ற இரண்டு நிலைகளில் கிடையாது.\r\n\r\nஇத்திருத்தலம் பல்லவ மன்னன் முதலாம் பரமேஸ்வரவர்மன் (கி.பி. 669) காலத்தில் தான்\r\nஇன்றுள்ள நிலையில் 3 அடுக்குகளாக கட்டப்பட்டது.\r\n\r\nஇந்த கோவிலின் விமானம், மூன்று அடுக்குகளாக, அஷ்டாங்க விமானமாக உள்ளது. கீழ் அடுக்கில், அமர்ந்த திருக்கோலத்திலும், நடு தளத்தில் ஸ்ரீதேவி, பூதேவி இவர்களுடன் ரங்கநாதனாக சயனத் திருக்கோலத்திலும், மேல் நிலையில், நின்ற திருக்கோலத்தில் உள்ளனர். நடு நிலையில் செல்வதற்கு சன்னதிக்கு பின் பக்கத்தில் வழி உள்ளது. அது ஏகாதசி அன்று மட்டும் திறக்கபடுகிறது. ரங்கநாதருக்கு ஒரு உத்சவர் உள்ளார்.\r\n\r\nஸ்ரீவைகுந்ததில் உள்ள விரஜா நதி, இங்கே தீர்த்தமாக உள்ளது. இதுவும் ஆறு விண்ணகர திவ்யதேசங்களில் ஒன்று. இங்கு சொர்க்கவாசல் கிடையாது.\r\n\r\n108 திவ்யதேசங்களில், சில ஸ்தலங்களே (6) விண்ணகர் (வைகுந்தம்) என்ற பெயர் பெற்றுள்ளன. அவை :\r\n\r\n1. திருவிண்ணகர் (ஒப்பிலியப்பன் கோவில்)\r\n2. நந்திபுர விண்ணகரம் (நாதன் கோவில்)\r\n3. காழிச்சீராம விண்ணகரம் (சீர்காழி த்ரிவிக்ரமப் பெருமாள்)\r\n4. அரிமேய விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், குடமாடு கூத்தன் கோவில்)\r\n5. வைகுண்ட விண்ணகரம் (திருநாங்கூர் திவ்யதேசம், வைகுண்ட நாதர் கோவில்)\r\n6. பரமேச்சுர விண்ணகரம் (பரமபத நாதன், காஞ்சிபுரம்)\r\n\r\nபரமேஸ்வர பல்லவனுக்கு இந்த எம்பெருமான் 18 கலைகளை சொல்லி கொடுத்தார் என்றும், அவைகளைச் சொல்வதற்காக நின்ற திருக்கோலத்தில் இருந்தார் என்றும், சீடனுக்கு உபதேசிக்கும் போது குருவாக அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் இருந்தார் என்றும், அவனுக்கு சேவை சாதிக்க, கிடந்த திருக்கோலத்தில் இருந்ததாகவும் கூறுவர்.\r\n\r\nமாமல்லபுரத்தைப் போன்று சிறந்த சிற்பங்கள் இக்கோவிலின் உட்புறச் சுவற்றில் செதுக்கப்பட்டு உள்ளது. பல்லவ காலத்து குடவரைக் கோவில் அமைப்பின்படி இத்தலத்தின் மூலவரும் அதைச் சுற்றியுள்ள பிரகாரம் மற்றும் தூண்கள் யாவும் ஒரே பாறையில் செதுக்கப்பட்டன.\r\n\r\nபரமேசுவரவர்மனின் பிறப்பைச் சித்திகரிக்கும் சிற்பங்கள், அவனுக்கு எம்பெருமான் கலைகளை கற்றுக்கொடுத்த சிற்பங்கள் போன்றன இத்தலத்தின் உட்பிரகாரத்தில் செதுக்கி வைக்க பட்டுள்ளன. 18 பல்லவ மன்னர் முடிசூடும் காட்சிகளும் சிற்பங்களாக உள்ளன.\r\n\r\nஇக்கோவிலின் மேல் மாடியில் இரண்யவதம் செய்த நரசிம்ம அவதாரம், நரகாசுர வதம் செய்த கிருஷ்ணவதாரம், வாலி வதம் செய்த இராமவதாரம், போன்ற காட்சிகள் தத்ரூபமாய் செதுக்கப்பட்டு உள்ளன.\r\n\r\nஇந்த கோவிலில் இருந்து மாமல்லபுரத்திற்கும், கைலாச நாதரின் கோவிலுக்கும், பரமேஸ்வர வர்மனின் அரண்மனைக்கும் சுரங்கப்பாதை இருந்ததாக சொல்வதுண்டு.\r\n\r\nஸ்தலவரலாறு\r\n\r\nவிதர்ப்ப நாட்டு மன்னன் சந்ததி வேண்டி காஞ்சியில் உள்ள கைலாச நாதனை வணங்க, விஷ்ணுவின் துவார பாலகர்கள் இருவரும் பல்லவன், வில்லவன் என்ற பெயர் கொண்டு பிறந்ததாகவும், அவ்விருவரும் மஹா விஷ்ணுவைக் குறித்து இக்கோவிலின் வாயு மூலையில் அஸ்வமேத யாகம் செய்ய மஹாவிஷ்ணு ஸ்ரீ வைகுண்ட நாதனாக வீற்றிருந்த திருக்கோலத்தில் காட்சி கொடுத்து அதே நிலையிலிருந்து இன்றும் பக்தர்கட்கு அருளுவதாக ஐதீஹம்.\r\n\r\nபரத்வாஜ முனிவர் தவம் செய்து கொண்டிருக்கும் போது அவரின் தவத்தைக் கெடுக்க வந்த காந்தர்வக் கன்னியின் மேல் மோகம் கொண்டு, ஒரு ஆண் மகவு உண்டாக அதற்கு மஹாவிஷ்ணுவும் சிவபெருமானும் இக்குழந்தையின் வளர்ச்சி குறித்து தாங்கள் பார்த்துக் கொள்கிறோம் என்று சொல்லி, மஹாவிஷ்ணுவும் லட்சுமியும் வேடர் உருக்கொண்டு அக்குழந்தைக்கு உயிர் கொடுத்து வளர்க்க தொடங்கினார்கள்.\r\n\r\nஅந்த சமயத்தில் பல்லவ சாம்ராஜ்யத்தின் வம்ச வீழ்ச்சி ஏற்படவே, தங்கள் குலம் தழைக்க நல்ல வாரிசு வேண்டுமென இந்த எம்பெருமானை வேண்ட, வேடன் வேடத்தில் வந்த எம்பெருமான் இந்த குழந்தையை அவர்களிடம் கொடுத்து மறைந்தார். சிவனும் விஷ்ணும் பொறுப்பு எடுத்து கொண்டு வளர்த்ததால், பரமேஸ்வரன் என்ற பெயர் வந்ததாக சொல்வார்கள். பரமேஸ்வரன் இக்கோவிலுக்கு 18 யானைகளை தானம் கொடுத்ததாகவும் சொல்வதுண்டு.\r\n\r\nபல்லவர்களின் வம்ச வழியை அடையாளம் காணும் போது அந்த அரசர்கள் பரத்வாஜ கோத்ரம் என்று குறிப்பிட்டது இந்த சரித்திரத்தை மேலும் உறுதிப் படுத்துகிறது.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nபல்லவ மன்னன் பரமேஸ்வரவர்மன் போர் மேற்கொள்வது போன்ற தனது அரசு சம்பந்தப்பட்ட எல்லா காரியங்களுக்கும், இந்த எம்பெருமானையே குருவாகக் கொண்டு வெற்றி பெற்றான் என்பதை திருமங்கையாழ்வார் தனது பெரிய திருமொழி (2.9.2) பாடலில், தேர்மன்னு தென்னவனை முனையில் செறுவில் திறல் வாட்டிய திண் சிலையோன் பார் மன்னு பல்லவர் கோன் பணிந்துவரும் – பரமேச்சுர விண்ணக ரமதுவே என்று பாடுகிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார், எல்லா பாடல்களிலும் பல்லவர் கோன் பணிந்த பரமேச்சுர விண்ணகரம் என்று அந்த மன்னனுக்கும் இந்த திவ்யதேசத்திற்கும் உள்ள தொடர்பை எடுத்து சொல்லி உள்ளார். Sri Vaikunda Valli Sri Paramapadhanāthan, Vaikundhanādhan Vaikundhanādhan Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Amarndha (Sitting) West Mukundha Irammadha Theertham Thenkalai ஸ்ரீ வைகுந்தவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ பரமபதநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.837186,79.709747",
                "number": 56,
                "name_ta": "பரமேஸ்வரவிண்ணகரம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru ParamEswara Vinnagaram"
                ]
            },
            {
                "id": 78,
                "title": "Thirupputkuzhi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001L",
                "url": "/divya-desam/thirupputkuzhi/",
                "content": "57 திருப்புட்குழி Thiruputkuzhi The sacred site known as Thirupul Kuli is located approximately 10 kilometers west of Kanchipuram and about 400 meters south of the village Pallu Chetti Chathiram. Pallu Chetti Chathiram is situated on the Chennai-Vellore road.\r\n\r\nThis place is called Thirupul Kuli because it commemorates the event where the bird Jatayu attained salvation and was given funeral rites by Rama. 'Pul' means bird.\r\n\r\nIn this sacred place, the deity is named Vijayaraghavan; Raghavan refers to Rama. Vijayaraghava Perumal appears with four arms, facing east. The deity is depicted holding Jatayu in his lap.\r\n\r\nTraditionally, a wife should be present during funeral rites. According to the Ramayana, Sita was not with Rama at that time. However, in this temple, there are two goddesses, Sridevi and Bhoomi Piratti.\r\n\r\nSita Devi, unable to withstand the heat of the fire, moved slightly away and is seated to the left of the deity. Bhoomi Piratti, who usually sits on the left side, is seated on the right side of the deity here. Similarly, Nachiyar Maragathavalli Thayar, who has a separate temple, is on the left side of the deity, and Āndāl Sannidhi is on the right side.\r\n\r\nSridevi Thayar sits on the left side of the deity only in this temple and Thiruvallur temple.\r\n\r\nNachiyar Maragathavalli Thayar has a unique belief that she can make roasted green gram sprout. It is believed that if one desires children, they should take a bath in the Pushkarani here in the evening, tying green gram to their waist, and then give it to the temple kitchen to be roasted. If they sleep with it tied to their waist, the next morning, the roasted green gram will sprout, and Maragathavalli Thayar's grace will bless them with children. Hence, she is also known as the Thayar who makes roasted green gram sprout.\r\n\r\nThere is a shrine for Jatayu near the pond opposite the temple. During temple processions, Jatayu also receives all honors.\r\n\r\nThe temple has a flagpole and sacrificial altar outside the main temple to honor Jatayu, as this is the place where Rama performed the last rites for him.\r\n\r\nThe temple pond is called Krutra Pushkarani, which means the pond of the king of birds, Jatayu. It is believed that bathing in this pond and worshipping Maragathavalli Thayar and the deity will cure all diseases.\r\n\r\nThere is a hall where Ramanujar studied, and a sculpture depicting Ramanujar's education is also in this temple. There are shrines for Koorathazhvar and Manavala Mamunigal as well.\r\n\r\nDuring the time of Swami Desikan, to cure the epidemic that affected the people of the village, it is said that he composed the Shodasayudha Stotram and Sri Sudarshanashtakam at this sacred place, invoking the grace of Chakrathazhwar.\r\n\r\nThe temple's wooden horse used during processions is remarkable, with movable parts like a real horse. The artisan who created it vowed not to make another one like it and passed away. To honor his dedication, the deity visits his street on the eighth day of the festival.\r\n\r\nThe temple is also called 'Poraerru Perumal Temple' and 'Sithannaveli Thirupul Kuli Nayanar Temple,' with inscriptions from the Pandya and Vijayanagara empires.\r\n\r\nPerforming tarpanam (rites for ancestors) here during new moon days and Mahalaya Paksha is believed to be very effective.\r\n\r\nThe deity grants salvation, Thayar blesses with children, and the Pushkarani cures diseases.\r\n\r\n**Historical Significance**\r\n\r\nThis sacred site is where Rama performed the last rites for the bird Jatayu and granted him salvation.\r\n\r\nThe same legend is also associated with the Pullambuthangudi site. Instead of debating whether this event occurred in Thondai Nadu, Chola Nadu, Maharashtra, or Karnataka, it is better to believe that the deity might have granted such visions in multiple places to many people.\r\n\r\nAccording to the Ramayana, Jatayu fought Ravana when he abducted Sita, and Jatayu was mortally wounded and fell at this site. Later, when Rama came searching for Sita, Jatayu conveyed details about Ravana and then passed away. Rama performed the last rites for Jatayu with his divine hands and honored him as his elder father.\r\n\r\nIt is believed that Rama created the Jatayu Theertham here with his arrow.\r\n\r\n**Alwars and Acharyas**\r\n\r\nThe deity Vijayaraghava Perumal here is called Samara Pungavan in Sanskrit, and Alwar referred to him as Pugazh Kundrai in Tamil.\r\n\r\nYadava Prakasa, a resident of this village, initially taught Vedic studies to Ramanujar. Embar, an Acharya, also studied Vedic scriptures here with Ramanujar.\r\n\r\nThis is the birthplace of Pinbazhagiya Perumal Jeeyar, a disciple of the Acharya Nampillai. திருப்புட்குழி என்னும் இந்த திருத்தலம் காஞ்சிக்கு மேற்கே சுமார் 10 கீ.மீ. தூரத்தில் உள்ள பாலு செட்டி சத்திரம் என்ற ஊரிலிருந்து தெற்கே சுமார் 400 மீட்டர் தூரத்தில் அமைந்துள்ளது. சென்னையிலிருந்து வேலூர் சாலையில் பாலுச்செட்டிசத்திரம் உள்ளது.\r\n\r\nஜடாயுவாகிய பறவைக்கு மோக்ஷம் அளித்து ஈமக்கிரியை செய்த நிகழ்வை குறிக்கும் தேசம் ஆனதால் இது புள்ளுக்கு குழி எடுத்த இடம், திருப்புட்குழி என்று ஆனது. புள் என்றால் பறவை என்று பொருள்.\r\n\r\nஇந்த திருத்தல எம்பெருமானுக்கு விஜயராகவன் என்று திருநாமம்; ராகவம் என்பது இராமனையே குறிக்கும். விஜயராகவப் பெருமாள். நான்கு திருக்கரங்களுடன் கிழக்குநோக்கி வீற்றிருந்த திருக்கோலத்துடன் காட்சி அளிக்கிறார். ஸ்ரீராமன் ஜடாயுவை மடியில் கிடத்திக்கொண்டு இருக்கும் நிலையில் அமர்ந்த திருக்கோலத்துடன் காட்சி அளிக்கும் திருத்தலம்.\r\n\r\nஈமக்கிரியை செய்யும் போது மனைவி உடன் இருக்கவேண்டும் என்பது மரபு. அப்பொழுது இராமாயணத்தின்படி சீதை இராமருடன் இல்லை. இருந்தாலும், இந்த திருத்தலத்தில், ஸ்ரீதேவி, பூமிபிராட்டி என்று இரண்டு தாயார்களும் உள்ளனர்.\r\n\r\nசீதாதேவி அக்னியின் தாக்கத்தை தாங்க முடியாததால் தன்னுடைய திருமுகத்தை சற்று தள்ளியும், எம்பெருமானுக்கு இடது புறத்திலும் மாறி அமர்ந்து உள்ளார். எப்போதும் இடது புறம் இருக்கும் பூமிபிராட்டி, இங்கு எம்பெருமானுக்கு வலது புறத்தில் அமர்ந்து உள்ளார். அதேபோல், தனிக்கோவில் நாச்சியார் மரகதவல்லி தாயார் சன்னதியும் எம்பெருமானுக்கு இடது புறத்திலும், ஆண்டாள் சந்நிதி வலது புறத்திலும் இருக்கும்.\r\n\r\nஸ்ரீதேவி தாயார் இங்கும் திருவிடவெந்தை என்ற திவ்ய தேசங்களில் மட்டுமே எம்பெருமானுக்கு இடப்பக்கத்தே இருப்பது.\r\n\r\nதனிக் கோவில் நாச்சியார் மரகதவல்லி தாயார். வறுத்த பயிறு முளைக்க வைக்கும் தாயார் என்பது ஒரு நம்பிக்கை. பிள்ளைப்பேறு வேண்டுபவர் இங்குள்ள புஷ்கரணியில் சாயங்காலம் மடியில் பச்சைபயிற்றை கட்டிக்கொண்டு நீராடி, அதை திருமடப்பள்ளியில் கொடுத்து வறுத்து எடுத்தபின், மீண்டும் தன்னுடைய இடுப்பில் கட்டிக்கொண்டு இரவு தூங்கி எழுந்தால், மறுநாள் காலை, அந்த வறுத்த பயிறு முளை விட்டு இருக்கும் என்றும் இந்த மரகதவல்லி தாயாரின் கருணையினால் பிள்ளைப்பேறு உண்டாகும் என்றும், நம்பிக்கை. இதனால் இந்தத் தாயாருக்கு வறுத்த பயறு, முளைவிக்கும் மரகதவல்லித் தாயார் என்றும் பெயர்.\r\n\r\nஇங்கு கோவிலுக்கு எதிர்ப்புறத்தில் குளத்திற்கு அருகே ஜடாயுவுக்கு சன்னதியுள்ளது. இங்கு எம்பெருமான் வெளியே புறப்பாடு காணும் போது எல்லாம், ஜடாயுவுக்கும் சகல மரியாதைகளும் நடைபெறும்.\r\n\r\nஜடாயுவிற்கு இறுதிச்சடங்குகள் செய்த திருத்தலம் என்பதால் அதற்கு மரியாதை கொடுக்கும் வண்ணம், கொடிமரமும் பலிபீடமும் கோவிலுக்கு வெளியே அமைந்து உள்ளன.\r\n\r\nக்ருத்ர புஷ்கரணி என்பது இங்குள்ள திருக்குளம். க்ருத்ர என்றால் பறவைகளின் ராஜாவான ஜடாயுவைக் குறிக்கும். இந்த புஷ்கரணியில் நீராடி மரகத்தவல்லி தாயாரையும், எம்பெருமானையும் சேவித்தால் எல்லா நோய்களும் நீங்கும் என்பது நம்பிக்கை.\r\n\r\nஇராமானுஜர் படித்த மண்டபம் இன்றும் உள்ளது. இராமானுஜர் கல்வி கற்றதை விளக்கும் சிற்பமும் இக்கோவிலில் உள்ளது. கூரத்தாழ்வார், மணவாள மாமுனிகள் இவர்களுக்கும் சன்னதி உண்டு.\r\n\r\nஇங்கு எம்பெருமான் புறப்பாடு காணும் குதிரை வாகனம் அதிசயமானதாகும். மரத்தினால் செய்யப்பட்ட குதிரை உண்மையான குதிரை போலவே அசையும் உறுப்புக்களைக் கொண்டது. இதனை உருவாக்கிய கலைஞன் இது போல் இனி வேறு யாருக்கும் செய்வதில்லை என்று உறுதியோடு இருந்து இறந்தான். இவனது உறுதிக்கும் பக்திக்கும் பாராட்டுத் தெரிவித்து பெருமாள் 8ஆம் நாள் உற்சவத்தன்று அவனது வீதிக்கு எழுந்தருளுகிறார்.\r\n\r\nஇக்கோவிலைப் ‘போரேற்றுப் பெருமாள் கோவில்’ என்றும் ‘சித்தன்னவேலி திருப்புட்குழி நாயனார் கோவில்’ என்றும் சொல்லும், பாண்டிய, விஜயநகர பேரரசு காலத்திய கல்வெட்டுகள் உள்ளன.\r\n\r\nஇராமனே இங்கு ஜடாயுவிற்கு ஈமக்கிரியை செய்து இருப்பதால், அமாவாசை, மஹாளயம் போன்ற சமயங்களில் முன்னோர்களுக்கு தர்ப்பணம் கொடுப்பது பல மடங்கு பலன் கொடுக்கும் என்று நம்புகிறார்கள்.\r\n\r\nஎம்பெருமான், மோக்ஷம் அழிப்பார்; தாயார் பிள்ளைப் பேறு அளிப்பார்; புஷ்கரணி நோய்கொடிகளை நீக்கும்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஜடாயுவாகிய பறவைக்கு இராமபிரான் ஈமக்கிரியை செய்து மோக்ஷம் அளித்த திருத்தலம்.\r\n\r\nஇத்தலத்திற்கு கூறப்படும் அதே வரலாறு அப்படியே புள்ளம்பூதங்குடி ஸ்தலத்திற்கும் கூறப்படுகிறது. அங்கே சொன்னது போல், இது தொண்டை நாட்டில் நடந்ததா, சோழ நாட்டில் நடந்ததா அல்லது மராட்டிய அல்லது கர்நாடக மாநிலங்களில் நடந்ததா என்று விவாதிப்பதை விட, பல இடங்களில், பலருக்கு எம்பெருமான் காட்சி இவ்வாறாக அளித்திருக்க கூடும் என்று மனதில் கொண்டு எல்லாவற்றையும் அனுபவிக்கலாம்.\r\n\r\nஇராமாயணத்தில், சீதையை இராவணன் சிறையெடுத்துச் சென்றபோது அவனை எதிர்த்து போரிட்ட ஜடாயு இராவணனால் வெட்டப்பட்டு இவ்விடத்தில் வீழ்ந்தார். பின்னர் சீதையைத் தேடி அவ்வழி வந்த இராமனிடம் இராவணன் பற்றிய விவரங்களைத் தெரிவித்துவிட்டு ஜடாயு உயிர் நீத்தார். ராமன், தன் திருத்தகப்பனாரான தசரதனுக்கு செய்யாத அந்திமச் சடங்குகளை ஜடாயுவிற்கு தனது திருக்கரங்களால் செய்து, ஜடாயுவிற்கு மோட்சமும் அளித்து தன்னுடைய பெரிய தகப்பனார் என்று மரியாதையும் செய்தார்.  \r\n\r\nஜடாயுவுக்கு மோட்சமளித்த ராமன் இங்கு அவரது அம்பினால் ஜடாயு தீர்த்தத்தை உண்டாக்கினார் என்று சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சாரியார்\r\n\r\nஇங்கு எழுந்தருளியுள்ள விஜயராகவப் பெருமாளுக்கு வடமொழியில் ஸமர புங்கவன், என்று பெயர். இதை புட்குழி எம் போர் எற்றை என்று ஆழ்வார் தமிழில் உரைத்தார்.\r\n\r\nஇவ்வூரில் வாழ்ந்த யாதவப் பிரகாசர் என்பவரிடமே இராமானுஜர் முதலில் வேத பாடங்களைப் பயின்றார். இராமானுஜரோடு எம்பார் என்ற ஆச்சார்யாரும் இங்கு தான் வேதபாடங்கள் கற்றார்.\r\n\r\nநம்பிள்ளை என்ற ஆச்சாரியாரின் சீடரான பின்பழகிய பெருமாள் ஜீயர் அவதரித்த தலம் ஆகும்.\r\n\r\nஸ்வாமி தேசிகன் ஆசார்யனது காலத்தில் ஊர் மக்களுக்கு வந்த தொற்றுநோயை குணப்படுத்த இத்திருத்தலத்தில் தான் சக்கரத்தாழ்வான் மீதான ஷோடஶாயுத ஸ்தோத்ரம் மற்றும் ஶ்ரீ ஸுதர்ஶனாஷ்டகம் என்ற ஸ்தோத்ரத்தையும் அருளிச்செய்தார் எனவும் தெரிகிறது. Sri Maragatha Valli Thāyār Sri Vijaya Rāghava Perumāl Sri Vijaya Rāghava Perumāl Thondai Nādu Kanchipuram TamilNadu Amarndha (Sitting) West Vijayakodi (Veerakodi) Jadāyu Thenkalai ஸ்ரீ மரகதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ விஜயராகவாய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.872621,79.618713",
                "number": 57,
                "name_ta": "திருப்புட்குழி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kanchipuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirupputkuzhi"
                ]
            },
            {
                "id": 79,
                "title": "Thiru Nindravoor",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001M",
                "url": "/divya-desam/thiru-nindravoor/",
                "content": "58 திருநின்றவூர் Thinnanoor Thirunindravur This sacred site is located on the road from Chennai to Thiruvallur via Poonamallee. It is better known as Thinnanur than Thiruninravur to many.\r\n\r\nThis sacred place is called Thiru Ninra Oor because Mahalakshmi, leaving the ocean of milk, came and stood here.\r\n\r\nThe deity is known as Bhaktavatsala Perumal, as he is compassionate to devotees, and also as Bhaktarāvi Perumal, meaning he is the life of devotees.\r\n\r\nWhen Samudra Rajan came to Mahalakshmi to ask for forgiveness, he addressed her as \"Ennai Petra Thāyee\" (mother who gave birth to me), hence she is called Ennai Pettra Thayar. In Telugu, it is \"Nannu Kanna Thalli.\"\r\n\r\nWhen Samudra Rajan came here, there was no water to take him to the clouds, so Varuna, the deity of rain, also came here. Both were blessed with darshan of the deity and Thayar.\r\n\r\nIn this temple, there are shrines for Āndāl, Chakrathazhwar, Adiseshan, Vishvaksena (Senai Mudhalvar), the twelve Alwars, Ramanujar, and Manavala Mamunigal.\r\n\r\nIt is believed that offering milk payasam at the Adiseshan shrine can cure Rahu and Ketu doshas.\r\n\r\nThe Rajagopuram is grand. Beyond the flagpole, sacrificial altar, and Garuda shrine, in the inner hall, the deity along with Thayar gives darshan, standing at about 11 feet tall with five weapons.\r\n\r\nNear the Varuna Theertham (pond), there is a shrine for Rama who protected the lake, and a shrine for Anjaneya. Similar to Madhuranthakam, there is a Rama who protected the lake here as well.\r\n\r\n**Historical Significance**\r\n\r\nMahalakshmi, with anger towards her father Samudra Rajan for supporting Adiseshan, came and stood here. Later, Samudra Rajan sought forgiveness in person. Despite repeated pleas, Mahalakshmi refused to return. Samudra Rajan went to Vaikuntam and prayed to the deity, asking him to rescue him and bring back Sridevi Thayar. The compassionate deity, first asked Samudra Rajan to go to Mahalakshmi, promising to follow him. Samudra Rajan returned and pleaded, \"Mother who gave birth to me, forgive me,\" but Mahalakshmi was not pacified. The deity then arrived and reconciled with Mahalakshmi, who agreed to return to Vaikuntam. The deity and Mahalakshmi then granted Samudra Rajan’s request to remain in this form, standing together in this sacred place.\r\n\r\nKubera, having lost his wealth, worshipped Ennai Pettra Thayar here and regained his riches.\r\n\r\nAn example of true devotion is the story of Ramanujar’s elder brother’s wife, who gave birth to Mudaliandan, an Acharya believed to be an incarnation of Rama, after her parents sincerely prayed to the deity here.\r\n\r\n### āzhvār\r\n\r\nWhen Thirumangai āzhvār traveled from the north, singing praises of the deities, the deity here, being with Mahalakshmi, did not look at āzhvār. Consequently, āzhvār did not sing about this place and continued his journey. Noticing this, Mahalakshmi asked the deity to bring a verse from āzhvār. By the time the deity reached āzhvār, he had already traveled to several other sacred sites. When Thirumangai āzhvār reached Thirukadalmallai, he saw Bhaktavatsala Perumal and sang, \"I saw Bhaktavatsala Perumal standing here in Thirukadalmallai\" (Periya Thirumozhi 2.5.2).\r\n\r\nThe deity returned with this song. Mahalakshmi, seeing only one verse, asked for another. By then, āzhvār had reached Thirukannamangai. The deity followed, and when āzhvār saw Bhaktavatsala Perumal again, he sang, \"I saw Bhaktavatsala Perumal standing here with the divine form in Thiruninravur\" (Periya Thirumozhi 7.10.5), thus giving due respect to the deity. இத்தலம் சென்னையிலிருந்து பூந்தமல்லி வழியாகத் திருவள்ளூர்ச் செல்லும் சாலையில் உள்ளது. திருநின்றவூர் என்பதை விட திண்ணனூர் என்று சொன்னாலே பலருக்கு தெரிகிறது.\r\n\r\nதிருவாகிய மஹாலக்ஷ்மி, திருப்பாற்கடலை விட்டு இங்கு வந்து நின்றதால் இந்த திருத்தலம் திரு நின்ற ஊர் ஆயிற்று.\r\n\r\nபக்தர்க்கு இரங்கும் பண்பினானதால், பக்தவத்சல பெருமாள் என்றும் பக்தர்கள் அவனுக்கு உயிர் ஆனதால், பக்தராவி பெருமாள் என்றும் எம்பெருமானுக்கு திருநாமம். பக்தர்களின்\r\nஉயிருக்குயிராய் இருப்பதால் பக்தராவி பெருமாள் என்றும் கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஸமுத்திரராஜன் வந்து மஹாலக்ஷ்மியிடம் தன்னை மன்னிக்குமாறு வேண்டும் போது, “என்னை பெற்ற தாயே” என்று வேண்டியதால், தாயார் திருநாம என்னை பெற்ற தாய் என்று ஆயிற்று. தெலுங்கில் ‘நன்னு கன்ன தல்லி’ என்பர்.\r\n\r\nஸமுத்திர ராஜன் இங்கே வந்தபோது, மேகத்திற்கு எடுத்து செல்ல சமுத்திர நீர் இல்லாததால், மழை தேவதையான வருணனும் இங்கே வந்தபோது அவனுக்கும் இங்கு எம்பெருமானும் தாயாரும் காட்சி அளித்துள்ளனர்.\r\n\r\nஇக்கோவிலில், ஆண்டாள், சக்கரத்தாழ்வார், ஆதிசேஷன், விஷ்வக்சேனர் (சேனை முதல்வன்), பன்னிரு ஆழ்வார்கள் மற்றும் இராமானுஜர், மணவாள மாமுனிகள் ஆகியோருக்கு சன்னதிகள் உண்டு.\r\n\r\nஇங்குள்ள ஆதிசேஷன் சந்நிதியில் பால்பாயசம் செய்து நிவேதனம் செய்வதன் மூலம் இராகு கேது தோஷங்கள் நீங்கும் என்று சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇராஜகோபுரம் பிரம்மாண்டமாக உள்ளது. கொடிமரம், பலிபீடம், கருடன் சன்னதி தாண்டி சென்றால் உள்மண்டபத்தில், எம்பெருமான் தாயாருடன் சுமார் 11 அடிஉயரத்தில் ஐந்து ஆயுதங்களுடன் சேவை சாதிக்கிறார்.\r\n\r\nவருண தீர்த்தம் அருகில் (குளம்) ஏரி காத்த இராமர் சன்னதி உள்ளது ஆஞ்சநேயருக்கு சன்னதி உண்டு. மதுராந்தகம் போன்ற இங்கும் ஒரு ஏரி காத்த ராமன் உள்ளார்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nமஹாலக்ஷ்மி ஆதிசேஷனைத் தாங்கியுள்ள தன்னுடைய தந்தையான ஸமுத்திர ராஜனுடன் கோபம் கொண்டு, இவ்விடத்து வந்து நின்றார். பிறகு ஸமுத்திரராஜன் நேரில் வந்து மன்னிப்புக் கேட்டு மீண்டும் எழுந்தருள வேண்டும் என்று விண்ணப்பம் செய்தான். எவ்வளவு கூறியும், மஹாலக்ஷ்மி மறுத்துவிடவே ஸமுத்திர ராஜன் வைகுந்தம் சென்று, எம்பெருமானிடம் முறையிட்டுத் தாங்களே என்னை ரட்சிக்க வேண்டும் என்றும், ஸ்ரீதேவித் தாயாரை மீண்டும் எழுந்தருளச் செய்ய அருள்புரிய வேண்டும் என்றும் வேண்டினான். பக்தர்க்கு இரங்கும் பண்பினான பரந்தாமன், ஸமுத்திர ராஜனை முதலில் பிராட்டியிடம் செல்லச் சொல்லியும், பிறகு தான் பின்னால் வருவதாகவும் சொல்லியனுப்ப, அப்படியே ஸமுத்திர ராஜன் பிராட்டியிடம் திரும்ப வந்து, “என்னை பெற்ற தாயே, என்னை மன்னிக்கவேண்டும்” என்று வேண்டியும் திருமகள் சமாதானம் அடையவில்லை. அப்பொழுது அங்கு எம்பெருமானும் எழுந்தருளி, சமாதானம் செய்ய மஹாலக்ஷ்மி மீண்டும் வைகுந்தம் எழுந்தருள சம்மதித்தார். எம்பெருமானும் பிராட்டியும் ஸமுத்திர ராஜனைக் நோக்கி, என்ன வேண்டும் என்று\r\nகேட்க, தாங்கள் இருவரும் இத்திருமணக் கோலத்தில் காட்சி தந்து இங்கேயே நின்றிருக்க வேண்டும் என்று வேண்ட அப்படியே திருமகளும், திருமாலும் அருளினார்கள்.\r\n\r\nகுபேரன் தன் செல்வதை இழந்தபோது, இந்த திருத்தலத்தின் என்னை பெற்ற தாயாரை வணங்கி செல்வதை திரும்ப பெற்றான் என்று ஒரு வாய்வழி செய்தியும் உள்ளது.\r\n\r\nஇந்த எம்பெருமானிடம் உண்மையான பக்தியுடன் வேண்டிக்கொண்டவர்களுக்கு அவர்களது பிரார்த்தனை ஈடேறுகிறது என்பதற்கு உதாரணம் இராமானுஜரின் மூத்த சகோதரிக்கு ராமபிரானின் அம்சமாக முதலியாண்டான் என்ற ஆசார்யன், அவர்களின் தாய் தந்தை இந்த எம்பெருமானிடம் மனதார வேண்டிக் கொண்டதால், பிறந்து அந்த பெற்றோர்களுக்கு பெருமை சேர்த்தது.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் வடக்கில் இருந்து தொடங்கி, திவ்ய தேசங்களை மங்களாசாசனம் செய்து கொண்டு வரும் போது எம்பெருமான் மஹாலக்ஷ்மியையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்து, ஆழ்வாரை பார்க்காமல் இருந்ததால், இத்தலத்தின் வழியாகச் சென்றும் ஆழ்வார் இதனைப் பாடாது சென்றார். இதைக் கண்ட பிராட்டி, பெருமாளை ஆழ்வாரிடம் உடனே சென்று ஒரு பாசுரம் பெற்று வருமாறு சொல்ல, பெருமாள் வருவதற்குள் திருமங்கை ஆழ்வார் திருவள்ளூர், திருவல்லிக்கேணி, திருநீர்மலை மற்றும் திருவிடந்தை சென்று அதையும் தாண்டி, திருக்கடல்மல்லைக்கு (மாமல்லபுரம்) சென்று விட்டார். திருக்கடல் மல்லை திவ்யதேசத்தை பாடும் போது, அங்கு திருநின்றவூர் எம்பெருமானைக் கண்ட திருமங்கையாழ்வார், “நின்றவூர் நித்திலத்தைத் தொத்தார்சோலை, காண்டவத்தைக் கனலெரிவாய்ப் பெய்வித்தானைக் கண்டது நான் கடல்மல்லைத் தலசயனத்தே” என்று பக்தராவிப்பெருமாள் வந்து நின்றதை நான் கண்டது திருக்கடல்மல்லையில் என்று (பெரிய திருமொழி 2.5.2) பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nபாடல் பெற்றுவந்த எம்பெருமானை நோக்கிய பிராட்டி, ஒன்று தானா என்று கேட்க எம்பெருமான் மீண்டும் பாடல் பெற திருமங்கை ஆழ்வாரை தேட, அதற்குள் அவர் திருக்கண்ணமங்கை வந்துவிட்டார். திருநின்றவூர் எம்பெருமான் அங்கு வர, திருக்கண்ணமங்கை எம்பெருமானை பாடும் போது, திருநின்றவூர் பெருமாள் நிற்பதைக் கண்ட ஆழ்வார் “நின்ற வூர்நின்ற நித்திலத் தொத்தினை, காற்றி னைப் புனலைச் சென்று நாடிக் கண்ண மங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே” என்று திருநின்றவூர் எம்பெருமானை, திருநின்றவூரிலே முத்துத் திரள்போலே தாபஹரமான வடிவு கொண்டு எழுந்து அருளி இருப்பவன் என்றும், அவன் காற்றினும் மேலாக வந்த வேகத்தைக் குறித்தும் பெரியதிருமொழியில் (7.10.5) திருக்கண்ணமங்கை எம்பெருமானுடன் சேர்த்து மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார். Sri Sudhā Valli (Ennai Petra Thāyār) Sri Bhaktavatsala Perumāl Patharāvi Perumāl Thondai Nādu Chennai TamilNadu Nindra (Standing) East Srinivās (Uthpala) Varunapushkarani, viruthaksheera Nadhi Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ என்னைபெற்றதாயார் ஸமேத ஸ்ரீ பக்தவத்சலாய நமஹ http://maps.google.com/?q=13.112489,80.026085",
                "number": 58,
                "name_ta": "திருநின்றவூர்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thinnanoor",
                "area": "Chennai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Nindravoor"
                ]
            },
            {
                "id": 80,
                "title": "Thiru EvvuL",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001N",
                "url": "/divya-desam/thiru-evvul/",
                "content": "59 திருஎவ்வுள் Punyāvrtha, Veekshāranya Kshetram, Thiruvallur Thiruyevvul This Divyadesam is popularly known as Thiruvallur. It is located about 50 km from Chennai on the Chennai-Tirupati road.\r\n\r\nThe main deity is shown blessing with his right hand on the head of Sage Salihothrar and instructing Brahma with his left hand in a knowledge-mudra, facing east. The main deity is approximately 15 feet in length and 5 feet in height, appearing grand. The main deity is bathed only in sandalwood. A cloth called \"Pappili Thuppatti\" available in the temple can be purchased and offered to this deity.\r\n\r\nIn Sanskrit, the deity's name is Kingruhesan, which in Tamil became known as Evvul Kidandhan.\r\n\r\nThe goddess is known by the names Vasumathi and Kanakavalli Thāyar. She has a separate shrine.\r\n\r\nThe shrines for Chakrathazhwar and Narasimhar in this temple are famous.\r\n\r\nThe tower here is known as Vijayakoti Vimanam.\r\n\r\nDue to the countless merits accrued here, it is known as Punyavarth Kshetram.\r\n\r\nIt is believed that taking a bath in the temple tank on a new moon day, dissolving jaggery in the tank, and worshiping this deity will cure all diseases. The deity, known as Veeraraghavan, is believed to offer grace as Vaidya Veeraraghavan. On the new moon day in the Tamil month of Thai, devotees gather in large numbers to take a holy dip.\r\n\r\nThe name of the temple tank is Hruthapapanasini. It is said to be more sacred than the Ganges, capable of washing away even the sins in the heart.\r\n\r\nThis holy water and the temple shrine are under the administration of the Ahobilam Mutt.\r\n\r\nIn front of the temple tank, one can see the deity in a blessing pose while Shiva is standing.\r\n\r\nThe Thai month Brahmotsavam and the Chithirai month Brahmotsavam are celebrated grandly for ten days. The Pavithrotsavam is celebrated for seven days.\r\n\r\nHistorical Background\r\n\r\nThis is a Divyadesam filled with numerous histories and abundant merits.\r\n\r\nIn Krita Yuga, a person named Puru Punyam performed a yajna called Saliya Yajna with grains called Sali, praying for progeny in Badrinath. At the end of the yajna, Mahavishnu appeared and blessed him with the boon of progeny. Known for his Saliya Yajna and the boon of progeny, he became famous as Salihotran and, after a pilgrimage, reached this Divyadesam. Here, many sages performed penance, and the gods bathed in the Hruthapapanasini tank, residing here and serving the Lord with devotion. Salihotran made it a practice to first offer the food to the Lord and then give it to the guest before consuming it himself.\r\n\r\nImpressed by his devotion, the Lord appeared as an old man and, as a guest, asked Salihotran for some of the flour he had. After consuming a portion of the flour, the old man claimed his hunger was not satisfied and asked for the remaining flour, which Salihotran provided. Satisfied, the Lord revealed his true form and, upon being asked where he could lie down, Salihotran indicated a spot. The Lord lay down there facing east, and blessed Salihotran with his right hand on Salihotran's head.\r\n\r\nMahalakshmi incarnated as Vasumathi, the daughter of King Dilipa of Dharmasenapuram, and married the Lord here, to unite with Him.\r\n\r\nOnce, when Daksha performed a yajna without inviting Shiva, Parvati went to correct the situation, but her journey was unsuccessful. This led to a conflict between Shiva and Parvati. Later, Shiva created a fierce son from his sweat drops who destroyed Daksha. Shiva incurred Brahmahatti dosha for killing Daksha, and to rid himself of this dosha, Shiva bathed in this temple tank and worshipped the Lord here.\r\n\r\nThe fierce demons Madhu and Kaitabha stole the secrets of Brahma's creation and threatened him. Brahma prayed to Vishnu, who chased them away. They concealed themselves by submerging in the Hruthapapanasini tank, where the Lord's anger subsided and He forgave them.\r\n\r\nThis story of Madhu and Kaitabha is also associated with other Divyadesams like Vanamamalai and Tirumayam, where they are believed to have repeatedly gained strength through penance and attempted mischief.\r\n\r\nIn Badrikashram, a sage named Devabhaga narrated the greatness of this place to Sage Markandeya, stating that this temple is capable of removing all sins and granting moksha.\r\n\r\nA sage named Koushika bathed in the Hruthapapanasini tank and attained moksha. On Thai Amavasya (new moon day in the Tamil month of Thai), Yama's servants attempted to take Koushika to Naraka (hell) for his sins, but Yama declared that his sins were absolved by bathing in the tank and ordered Koushika to be taken to moksha.\r\n\r\nAlwars\r\n\r\nThirumangai Alwar praised this Divyadesam by stating that Lord Rama, who killed Ravana, lies here in the reclining posture. Thirumazhisai Alwar also mentioned in one of his pasurams that the Lord reclines in seven Divyadesams, including Thiru Evvul, for the devotees. The seven Divyadesams are Thirukudanthai, Thiruvehka, Thiru Evvul, Thiruvarangam, Thirupper Nagar, Anbil, and Thirupparkadal.\r\n\r\nThirumazhisai Alwar mentions this in Nānmugan Thiruvanthathi (3.6). Swami Desikan wrote a separate stuti for this deity called \"Sri Kingruhesa Stuti.\" இந்த திவ்யதேசத்திற்கு திருவள்ளூர் என்பதே பிரசித்தமான பெயர். சென்னை திருப்பதி சாலையில் சென்னையில் இருந்து சுமார் 50 கீ மீ தூரத்தில் உள்ளது.\r\n\r\nசாலிஹோத்திரர் முனிவரின் சிரசில் வலது கரத்தால் ஆசி செய்து பிரம்மனுக்கு உபதேசம் செய்யும் பாவனையில் இடது கரத்தை ஞான முத்திரையாகக் காட்டி கிழக்கே திருமுகம் வைத்து காட்சி அளிக்கிறார். மூலவர் சுமார் 15 அடி நீளமும் 5 அடி உயரத்திலும் பிரம்மாண்டமாக எழுந்து அருளி உள்ளார். மூலவருக்கு சந்தனத்தில் மட்டுமே திருமஞ்சனம். இந்த எம்பெருமானுக்கு திருக்கோவிலில் கிடைக்கும் பப்பிளி துப்பட்டி என்ற மேல் வஸ்திரம் வாங்கி சாத்தலாம்.\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு வடமொழியில் கிங்க்ருஹேசன், என்னும் திருநாமம். அதுவே தமிழில் எவ்வுள் கிடந்தான் என்னும் திருநாமமாக மாறியது.\r\n\r\nஇந்த தாயாருக்கு வசுமதி என்றும், கனகவல்லித் தாயார் என்றும் திருநாமங்கள் உண்டு. அவருக்கு தனி சன்னதியும் உண்டு.\r\n\r\nஇக்கோவிலில் உள்ள சக்கரத்தாழ்வார், நரசிம்மர் சன்னதிகள் பிரசித்தி பெற்றவை.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலத்தில் உள்ள விமானம், விஜயகோடி விமானம் ஆகும்.\r\n\r\nஇங்கு செய்யப்படும் புண்ணியமாவது பல்லாயிரம் மடங்காக விருத்தியாவதால் புண்யாவர்த்த க்ஷேத்ரம் என்று பெயர்.\r\n\r\nஅமாவாசை அன்று இங்குள்ள திருக்குளத்தில் நீராடி, குளத்தில் வெல்லம் கரைத்து, இந்த எம்பெருமானை சேவித்தால் எல்லா வியாதிகளும் நீங்கும் என்பது நம்பிக்கை. வீரராகவன், வைத்ய வீரராகவனாக கருணை புரிவான் என்பது ஐதீகம். தை அமாவாசை அன்று இங்கு பக்தர்கள் பெருந்திரளாக கூடியிருந்து நீராடுவர்.\r\n\r\nஹ்ருதபாபநாசினி என்பது இங்குள்ள திருக்குளத்தின் பெயர். ஹ்ருதயத்தில் உள்ள பாபங்களை கூட நாசம் செய்யவல்ல இந்த திருக்குளம் கங்கையை விட புனிதமானது என்று சொல்லப்படும்.\r\n\r\nஇத்தீர்த்தமும் திருக்கோவில் சன்னதியும் அஹோபில மடத்தின் நிர்வாகத்திற்குட்பட்டதாகும்.\r\n\r\nதீர்த்தக் கரையின் முன்னால் இப்பெருமானைத்\r\nதரிசித்தபடி சிவன் நின்றுள்ள காட்சியைக் காணலாம்.\r\n\r\nதைமாத ப்ரமோத்ஸவம், சித்திரை மாதம் ப்ரமோத்ஸவம் பத்து நாட்கள் என்று சிறப்பாக கொண்டப்படுகின்றன. பவித்ரோத்ஸவம் 7 நாட்கள் கொண்டாடப்படுகிறது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஇது பல சரித்திரங்கள் கொண்ட புண்ணியம் நிறைந்த திவ்யதேசம் ஆகும்.\r\n\r\nக்ருதயுகத்தில் புரு புண்ணியர் என்பவர் பத்ரியில் புத்திரப்பேறு வேண்டி சாலி எனப்படும் நெல்மணிகளால் செய்யப்படும் சாலியக்ஞம் என்னும் யாகம் செய்தார். யாகத்தின் முடிவில் தோன்றின மகாவிஷ்ணு அவரின் யாகத்தை மெச்சி, அவரது விருப்பனான புத்திர பாக்கியத்தையும் அளித்தார். சாலி யக்ஞம் செய்து புத்திரப்பேறு பெற்றதால், சாலிஹோத்ரன் என்ற பெயருடன் பிரசித்தி பெற்று, தீர்த்த யாத்திரை மேற்கொண்டு இந்த திவ்யதேசத்தை அடைந்தார். இங்கு, பல ரிஷிகள், தவம் செய்வதும், இங்குள்ள ஹ்ருதபாபநாசினி என்னும் தீர்த்தத்தில் தேவர்கள் வந்து நீராடி செல்வத்தையும் பார்த்து, இங்கேயே தங்கி எம்பெருமானிடம் பக்தியுடன் தொண்டு செய்து வந்தார். அரிசியை மாவாக்கி எம்பெருமானுக்கு அமுது படைத்து அதனை அதிதிக்கு கொடுத்த பின்னே தான் உண்பதை வழக்கமாக கொண்டு இருந்தார்.\r\n\r\nஇவரது பக்தியை மெச்சிய எம்பெருமான், தானே ஒரு முதியவர் ரூபத்தில் அதிதியாக வர, தாம் வைத்திருந்த மாவில் ஒரு பகுதியை சாலிஹோத்ரர் கொடுத்தார். அதை உண்ட பின்பும் தமது பசி அடங்கவில்லை என்று முதியவர் கேட்க தனக்கு வைத்திருந்த மீதி மாவினையும் கொடுத்தார். அதனையும் உண்டு முடித்த எம்பெருமான் மிகவும் களைப்பாக உள்ளது என்றும், படுக்கச் சற்று இடம் வேண்டும் என்றும், எங்கு படுக்கலாம் என்றும் கேட்டது “எவ்வுள்” என்பதால், இந்த திருத்தலம் திரு எவ்வுள் என்று ஆனது.\r\n\r\nசாலி ஹோத்ரர் அங்குள்ள ஒரு இடத்தைக் காட்டி, “இந்த அறையில் சயனிக்கலாம்” என்று சொல்ல, தனது முதிய சொரூபத்தை மாற்றி, எம்பெருமான் கிழக்கே திருமுகம் வைத்து சயனித்தார். சாலிஹோத்ரர் தாம் செய்த பாக்கியத்தை எண்ணி எம்பெருமானிடம் பணிந்து நிற்க அவரும், தமது வலது திருக்கரத்தை சாலிஹோத்ர முனிவரின் தலையில் வைத்து அவரை ஆசீர்வதித்து அருள்பாலித்து சயன திருக்கோலத்தில் எழுந்தருளினார்.\r\n\r\nசாலிஹோத்ர முனிவருக்காக எம்பெருமான் இங்கே சயனித்துவிட, எம்பெருமானைச் சேரும்பொருட்டு மகாலட்சுமி வஸு மதி என்ற பெயரில், தர்மசேனபுரம் என்னும் நாட்டை ஆண்ட திலீப மகாராஜாவுக்குப் பெண்ணாக அவதரித்து, இந்த எம்பெருமானை மணம் முடித்ததாக வரலாறு.\r\n\r\nஒரு சமயம் சிவனை அழைக்காது அவரது மாமனார் தட்சன் யாகம் செய்ய, அவனுக்குப் புத்திமதி கூறி திருத்துவதற்காகச் சென்ற உமையவளின் பயணம் பயனில்லாது போயிற்று. இதனால் சிவனுக்கும் பார்வதிக்கும் பெரும் போராட்டம் உண்டாகி பின்பு சிவன் தனது நெற்றியின் வியர்வைத் துளிகளிலிருந்து தோன்றிய வீரபுத்திரனை ஏவி தட்சனை அழித்தான்.\r\n\r\nபிரம்ம வித்தான தட்சனைக் கொன்றதால் பிரம்மஹத்தி தோஷம் சிவனுக்கு ஏற்பட்டது. அதனில் இருந்து விடுபட, சிவன் இத்திருத்தலம் வந்து திருக்குளத்தில் நீராடி, எம்பெருமானை வணங்கியதால், சிவனுக்குப் பிரம்ம ஹத்தி தோஷம் நீங்கியது என்ற வரலாறும் உண்டு.\r\n\r\nபயங்கர ரூபங்கொண்ட மது கைடபன் என்ற இரண்டு அரக்கர்கள் பிரம்மாவின் படைப்புத் தொழில் ரகசியத்தை திருடி பிரம்மாவை அச்சுறுத்த, பிரம்மன் திருமாலிடம் வேண்டினார். திருமால், இவ்விருவரையும் போர் செய்து ஓட விட்டார். அவர்கள் சூர்ய சந்திரர்களின் ஒளியை மறைத்து இந்த உலகை இருளில் மூழ்கடித்தனர். இறுதியில் எம்பெருமான் அவர்கள் மீது சக்ராயுதத்தை ஏவ, இருவரும் ஓடி ஒழிந்தார்கள்.\r\n\r\nஅவ்விதம் ஓடிவந்த இவ்விருவரும் இறுதியில் ஹ்ருதபாபநாசினி என்னும் இந்த தீர்த்தத்தில் மூழ்கி தம்மை மறைத்துக்கொண்டனர். இந்த தீர்த்தத்தில் மூழ்கியதால் எம்பெருமான் சினம் தணிந்து அவர்களையும் ரட்சித்தான் என்பர்.\r\n\r\nஇந்த மது கைடபர்கள் வரலாறு, ஸ்தல புராணமாக வானமாமலை திருமய்யம் போன்ற திவ்ய தேசங்களுக்கும் சொல்லப் பட்டுள்ளன. ஓடி ஒளிந்த மது, கைடபர் மீண்டும் மீண்டும் தவம் செய்து வலிமை பெற்று பல முயற்சி செய்தார்கள் என்றோ வேறு வேறு மது கைடபர்கள் என்றோ கொள்ளலாம்.\r\n\r\nபத்ரிகாஸ்ரமத்தில் உள்ள கங்கா தீர்த்தத்தில் தேவ பாகர் என்னும் முனிவர் ஒருவர் இருந்தார். அவர் ஒரு முறை மார்க்கண்டேய முனிவரை சகல பாபங்களையும் போக்கவல்ல புண்ய தீர்த்தமும், மோக்ஷத்தைத் தரக் கூடிய எம்பெருமான் எழுந்து அருளியுள்ள திருத்தலம் எது என்று வினவ அவர் தேவபாகரிடம் இந்த திருத்தலத்தின் மேன்மைகளை எடுத்துக் கூறியதாக புராணம் கூறுகிறது.\r\n\r\nகௌசிகன் தனது முதுமை பருவத்தில் இங்குள்ள ஹ்ருதபாபநாசினியினில் நீராடி உயிர் நீத்தான். அன்று தை அமாவாசை என்றும் இவனை யமலோகத்திற்கு எடுத்து சென்ற யமதூதர்கள் இவன் செய்த பாவங்களால் நரகத்திற்கு கொண்டு வந்ததாக சொல்ல, எமன் இவன் தை அமாவாசையன்று ஹ்ருதபாபநாசினி நீராடியதால் இவனுடைய பாவங்கள் தீர்க்கப்பட்டன என்றும் சொல்லி, கௌசிகனை மோக்ஷத்திற்குக் கொண்டு செல்லவும் உத்தரவு விட்டதாக புராணம் கூறும்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nஇராவணனைக் கொன்ற இராமபிரான் தான் இந்த திருத்தலத்தில் சயன திருக்கோலத்தில் (கிடக்கிறார்) என்று திருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டு உள்ளது. திருமழிசையாழ்வாரால் ஒரு பாடலாலும் திருமங்கையாழ்வாரால் பத்து பாசுரங்களாலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்ய தேசம்.\r\n\r\nதிருமழிசையாழ்வார், நான்முகன் திருவந்தாதி (3.6) என்ற பாசுரத்தில், ஸமயம் பார்த்து அன்பருடைய நெஞ்சிலே வந்து சேர்வதற்காகவே எம்பெருமான் திருஎவ்வுள் போன்ற ஏழு திவ்யதேசங்களில் சயனித்துள்ளான் என்று சொல்லி உள்ளார். அந்த ஏழு திவ்ய தேசங்களாவன, “திருக்குடந்தை, திருவெஃகா, திருவெவ்வுளுர், திருவரங்கம், திருப் பேர்நகர், அன்பில் மற்றும் திருப்பாற்கடல்.\r\n\r\nநாகத் தணைக் குடந்தை வெஃகா திருவெவ்வுள், நாகத்தணை அரங்கம் பேரன்பில், – நாகத் தணைப் பாற்கடல் கிடக்கும் ஆதி நெடுமால், அணைப்பார் கருத்தனாவான்.\r\n\r\nஸ்ரீகிங்கிருஹேச ஸ்துதி என்ற பெயரால் சுவாமி தேசிகன் இப்பெருமானுக்கு தனி ஸ்துதி நூல் ஒன்று எழுதி உள்ளார். Sri Kanka Valli (Vasumathi) Vaidya Veera Raghava Perumāl, Thiru Ev Vul Kidanthān Sri Veera Raghavan Thondai Nādu Chennai TamilNadu Sayana (Reclining) East Vijayakodi Hruthāpanāsini Pushkarini Vadakalai ஸ்ரீ கனகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வீரராகவாய நமஹ http://maps.google.com/?q=13.143211,79.907516",
                "number": 59,
                "name_ta": "திருஎவ்வுள்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Punyāvrtha, Veekshāranya Kshetram, Thiruvallur",
                "area": "Chennai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru EvvuL"
                ]
            },
            {
                "id": 81,
                "title": "Thiru Allik Keni",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001O",
                "url": "/divya-desam/thiru-allik-keni/",
                "content": "60 திருவல்லிக்கேணி Thiruvallikkeni, Brindāranya Kshetram Thiruvallikkeni The Lord shown by Thiruvengadamudayan is hence known as Venkata Krishnan. With Rukmini Piratti on his right, Balarama to the south, Satyaki to the left, Aniruddha and Pradyumna to the north, the deity stands facing east in a majestic posture of 9 feet. This is the only Divyadesam among the 108 where the deity is depicted with a grand mustache as per tradition. During the Pagal Pathu Utsavam in the month of Margazhi, from the sixth day to the tenth day, he can be seen without the mustache. At the divine feet of the main deity, one can witness the sight of Ananthalwan, showing that standing equals divine feet.\r\n\r\nHere, Parthasarathy Perumal appears with just two hands. In one hand, he holds the conch, and with the other, he shows his divine feet as he does in Thirumalai. He is shown without his primary weapon, the Sudarshana Chakra. As he vowed not to hold any weapons during the Mahabharata war, he holds only the conch, symbolizing the beginning and end of the war.\r\n\r\nWhen Krishna served as Arjuna's charioteer and took the arrows shot by Bhishma, scars from those arrows can still be seen on Parthasarathy’s (Utsavar) divine face. As a result, more ghee is added to the prasadam made in this temple. The Utsava Murthy appears with a staff instead of a weapon.\r\n\r\nAlwars and Acharyas have shown great devotion to a few deities in three significant Divyadesams: Srirangam, Tirupati, and Kanchi Devaperumal. Swami Ramanujar's sloka “Sriranga Mangala Nidhim Karuna Nivasam, Sri Venkatādri Shikaralayakālamegam, Sri Hastisaila Sikharojvalapārijatham, Srisam Namami Sirasā Yadusaila Deepam” highlights their greatness. Seeing the deities of Venkata, Srirangam, and Kanchi in one place is a special feature (the other Divyadesam mentioned in the sloka, Melkote, is not among the 108 Divyadesams).\r\n\r\nThis is the only temple with five main deities sung by Alwars: Rama, Ranganatha, Narasimha, Varadaraja, and Parthasarathy, each having separate pasurams. Parthasarathy is seen in a standing posture, Narasimha in a seated posture, Ranganatha in a reclining posture, Rama in a walking posture, and Varadaraja in a flying posture.\r\n\r\nKnown as the deity who always performs Garuda Seva, Gajendra Varadaraja Perumal is called by this name.\r\n\r\nSimilar to how Varaha Perumal is the presiding deity in Tirupati, Ranganatha is the presiding deity here, known as Mannadha Perumal. Ranganatha lies with four divine hands without holding any weapons.\r\n\r\nThe Yoga Narasimha in this temple is seen in a yogic posture in a separate shrine. Worshiping this Narasimha and sprinkling the conch water on one's face is believed to cure the afflictions of “evil spirits, black magic, witchcraft, unnecessary fears.” Since Narasimha is in a yogic state, no sounds are allowed, and hence, the bells in this shrine have no tongues.\r\n\r\nSeparate entrances, flagpoles, and festivals are held for Parthasarathy and Narasimha. Each month, there is a festival celebrated in this temple.\r\n\r\nThe Kaithala Seva held on the Thiruvonam star in the month of Aippasi is significant. The Teppotsavam in the month of Māsi lasts for seven days, with three days for Parthasarathy and one day each for Sri Narasimha, Sri Ranganatha, Sri Rama, and Sri Gajendra Varadar, all giving darshan from the float. The Thirumanjanam performed for Parthasarathy on the float is especially noteworthy.\r\n\r\nThe shrines for Vedavalli Thayar, Varadaraja, Narasimha, Āndāl, Rama, Ranganatha, Chakrathazhwar, Thirumazhisai Alwar, Thirukkachi Nambigal, Ramanujar, Vedanta Desikan, and Manavala Mamunigal are found in the prakaram.\r\n\r\nThis sacred place, surrounded by five vimanas: Ananda Vimanam, Pranava Vimanam, Pushpa Vimanam, Sesha Vimanam, and Daivika Vimanam, and five theerthas: Indra, Soma, Agni, Meena, and Vishnu, also contains the sacred Kairavini (Allikeni) theertham. Although near the sea, no fish live in this theertham. Filled with beautiful lotus flowers, it is known as Thiru Allikeni.\r\n\r\nThe sakkarai pongal prasadam of this temple is very famous.\r\n\r\nFestivals\r\n\r\n1. Chithirai (Apr-May): Brahmotsavam, Udayavar Utsavam\r\n2. Vaikasi (May-Jun): Vasanthotsavam, Gajendra Varadha Utsavam, Ranganathaswamy Vedavalli Utsavam\r\n3. Aani (Jun-Jul): Sri Narasimha Swamy Brahmotsavam and Summer Utsavam\r\n4. Aadi (Jul-Aug): Gajendra Moksham, Parthasarathy Jeshtabhishekam, Thirupavadai, Thiru Aadipooram\r\n5. Avani (Aug-Sep): Pavithrotsavam, Sri Jayanthi or Krishna Jayanthi\r\n6. Purattasi (Sep-Oct): Navarathri, Laksharchanai for Vedavalli Thayar, Purattasi Saturday\r\n7. Aippasi (Oct-Nov): Sri Manavala Mamunigal Utsavam, Deepavali, Annakoota Utsavam\r\n8. Karthigai (Nov-Dec): Karthigai Deepam\r\n9. Margazhi (Dec-Jan): Margazhi Pagal Pathu, Vaikunta Ekadasi, Ira Pathu\r\n10. Thai (Jan-Feb): Laksharchanai for Parthasarathy Perumal, Ratha Saptami\r\n11. Masi (Feb-Mar): Masi Magam, Teppotsavam\r\n12. Panguni (Mar-Apr): Panguni Uthiram, Sri Rama Navami\r\n\r\nFamous personalities such as Swami Vivekananda, Mahakavi Bharathiyar, and the mathematical genius Srinivasa Ramanujan have visited and worshipped at this temple during their times. Tyagaraja, Muthuswami Dikshitar, and Bharathiyar have sung praises of this deity.\r\n\r\nSwami Vivekananda was a devotee of Parthasarathy. In a letter written to his disciple Alasinga in 1893, he stated, \"Bow down before the Lord Parthasarathy of Thiruvallikeni and come forward to sacrifice for the poor, the downtrodden, and the oppressed. Parthasarathy God comes into the lives of such people from time to time, and above all, he loves them.\" This letter to his disciple is engraved on one of the walls along the temple corridor and can still be seen today.\r\n\r\n**Historical Background**\r\n\r\nVeda Vyasa had a disciple named Athreya Muni. Following his guru's instructions, Athreya Muni came to Brindaranya for penance. He brought with him a divine idol of Krishna given by Vyasa, depicting Krishna with a conch in one hand and showing his divine feet with the other, instructing surrender.\r\n\r\nKing Sumathi, after worshiping Srinivasa Perumal in Venkata Hills, began penance, desiring to see the Lord as Krishna, who served as Partha’s charioteer. As a result of his penance, Srinivasa Perumal appeared in the sky and instructed the king to worship him in Brindaranya near Kairavini Theertham. The king followed the instructions, and the deity installed by Athreya Muni became known as Venkata Krishna or Parthasarathy here.\r\n\r\nPleased with Athreya Muni's penance, the Lord also appeared here as Narasimha.\r\n\r\nIn response to the penance of sage Maduman Maharishi, the Lord appeared as Rama, followed by Sita, Lakshmana, Bharata, and Shatrughna.\r\n\r\nMoved by the penance of sage Sabtharomar, the Lord appeared as Gajendra Varadhar.\r\n\r\nIn this place, Lakshmi appeared as a child near the hermitage of sage Bhrigu, who named her Vedavalli, believing her to be the divine girl mentioned in the Vedas. Ranganatha, in the form of a prince, married Vedavalli here and settled as Ranganatha. Upon seeing Ranganatha, Vedavalli recognized him as her husband, hence he is also called Mannadhar. Vedavalli Thayar, the consort of Ranganatha, has a separate shrine here.\r\n\r\n**Alwars and Acharyas**\r\n\r\nPeyalwar, Thirumazhisai Alwar, and Thirumangai Alwar have sung about the deities here.\r\n\r\nThe Narasimha Perumal in Thiruvallikeni is known as \"Thelliya Singaperumal\" because Alwar described him as the clear and fierce lion deity. It is incorrect to call him \"Thulasigapperumal.\"\r\n\r\nThirumangai Alwar, in his Periya Thirumozhi (2.3.1), praises Parthasarathy: \"The lord fought and killed Kamsan, the wrestlers and the elephant Kuvalayabeedam and its mahout, removed the curse of Shivā, the destroyer of the three forts, helped Arjunā and drove the chariot in the Bhārathā war, defeating the enemies of the Pāndavās, and as Rāma, he obeyed the orders of his stepmother and gave up the kingdom of Ayodhya to his younger brother Bharathan. He stays in Thiruvallikkeni and I saw him there.\"\r\n\r\nIn Periya Thirumozhi (2.3.7), he praises Rama: \"As Rāma he fought with Rāvana, the king of Lankā, while Bharathan, Satrughnan, Lakshamanan and Sita prayed for him night and day. He stays in Thiruvallikkeni and I saw him there where kuravam flowers bloom in a cool thick grove where the rays of the sun do not enter and cuckoo birds sing and peacocks dance.\"\r\n\r\nIn Periya Thirumozhi (2.3.8), he praises Narasimha: \"When Prahladan, the son of Hiranyan came home from school and recited god's thousand names, his father, the Asuran Hiranyan, was enraged. Prahladan claimed the god would appear wherever a devotee wished and Hiranyan, without thinking, broke open a pillar, and the god came out in the form of a heroic lion with teeth like crescent moons, fiery eyes and a gaping mouth and killed him. I saw that divine one in Thiruvallikkeni.\"\r\n\r\nIn Periya Thirumozhi (2.3.9), he praises Gajendra Varadha: \"When the elephant Gajendra entered a pond where fish frolicked, in the forest to pick some fresh flowers to worship the god, a crocodile caught his legs, and, terrified, he raised his trunk and called Kannan. The god came riding on Garudā and threw his discus, killed the crocodile and saved Gajendra. I saw him, as beautiful as a peacock, in Thiruvallikkeni filled with large palaces and surrounded by groves dripping with honey.\"\r\n\r\nThirumazhisai Alwar, in his Nānmugan Thiruvandadhi (35), speaks of Ranganatha: \"The divine one of Thiruvallikkeni, as beautiful as a peacock, who rests on the five heads of the snake ādisesha where the large waves of the dark ocean roll and dash on the shores is quietly lying now without opening his mouth. Is he tired because he measured the world with his feet?\"\r\n\r\nSri Pillailokacharyar, in his \"Ramanuja Divya Charitham,\" mentions that Sri Ramanuja's father, Sri Asuri Keshava Somayaji, performed the Putrakameshti Yaga in the temple tank of Thiruvallikeni, praying to this deity for progeny. Parthasarathy Perumal appeared in Keshava Somayaji's dreams and assured him that he would be born as his son to deliver the teachings of the Gita to mankind. Thus, it is believed that Parthasarathy Perumal was born as Ramanuja, who later authored the Gita Bhashya, an extensive commentary on the Bhagavad Gita.\r\n\r\nDuring festivals, in line with tradition, unlike other Alwars and Acharyas, Sri Ramanuja is taken out separately in the morning and evening processions, as it is believed that Parthasarathy himself incarnated as Ramanuja and therefore does not appear together with him.\r\n\r\nWhen singing mangalam to Sri Parthasarathy, the following verse is included: \"Brundaranya Nivasaya, Balarama Anujaya Cha, Rukmini Prana Nathaya, Parthasuthaya Mangalam\" to offer respects to all the deities together. திருவேங்கடவனால் காட்டப்பட்ட எம்பெருமான், ஆதலால் வேங்கட கிருஷ்ணன் என்னும் திருநாமம் உண்டாயிற்று. வலதுபுறம் ருக்மிணி  பிராட்டியுடன் தெற்கே பலராமன், இடது புறம் ஸாத்யகி, வடக்குப்புறம் அநிருத்தன், பிரத்யும்னன் இவர்களோடு குடும்ப சகிதமாக கிழக்கு நோக்கி 9 அடி உயரம் கொண்ட நின்ற திருக்கோலம்.  108 திவ்ய தேசங்களிலே தன் குல வழக்கப்படி பெரிய மீசையுடன் எழுந்தருளியுள்ள ஸ்தலம் இது ஒன்றுதான். மார்கழி மாதம் பகல் பத்து உற்சவத்தில், ஆறாம் நாள் முதல் பத்தாம் நாள் வரை மட்டும் இவரை மீசை இல்லாமல் சேவிக்க முடியும். மூலவர் திருவடிகளில், அனந்தாழ்வான், நின்றால் திருவடியாம் என்பதைக் காட்டும் திருக்காட்சியை காணலாம்.\r\n\r\nஇங்கு பார்த்தசாரதி எம்பெருமான், இரண்டு திருக்கரங்களுடன் தான் காட்சி அளிக்கிறார். ஒரு திருக்கரத்தில் சங்கும், இன்னொரு திருக்கரத்தால், திருமலையில் உள்ளது போல் தன் திருவடியைக் காட்டியபடி சேவை சாதிக்கிறார். தன் முக்கிய ஆயுதமான சுதர்சன சக்கரம் இல்லாமல் காட்சி தருகிறார். மஹாபாரத போரின் தொடக்கத்தில் இவர் எந்த ஆயுதமும் ஏந்தாமல் இருப்பதாக வாக்கு கொடுத்ததால், போரின் தொடக்கம் மற்றும் முடிவினை தெரிவிக்கும் சங்கத்தை மட்டும் ஏந்தியுள்ளார்.\r\n\r\nகண்ணன் அர்ஜு னனுக்குத் தேரோட்டியாக இருந்த போது, பீஷ்மர் விட்ட அம்புகளை ஏற்றுக் கொண்டதை காண்பிக்க இன்றைக்கும், பார்த்தசாரதி (உற்சவர்) திருமுகத்தில் வடுக்களைக் காணலாம். அதனால் இந்த கோவிலில் செய்யப்படும் பிரசாதங்களில் அதிகம் நெய் சேர்க்கப்படுகிறது. இங்கு உற்சவ மூர்த்தி கதாயுதம் இல்லாமல் செங்கோலுடன் காட்சி தருகிறார்.\r\n\r\nநம் ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும், அதிகமாக ஈடுபட்டு வந்த ஒரு சில திவ்ய தேச மூர்த்திகளில் திருஅரங்கம்,  திருப்பதி, மற்றும் காஞ்சி தேவப் பெருமாள் என்ற மூன்று ஸ்தலங்களின் பெருமையாக ஸ்வாமி ராமானுஜர் இயற்றிய  ”ஸ்ரீரங்க மங்கள நிதிம் கருணா நிவாஸம்,  ஸ்ரீ வேங்கடாத்ரி சிகராலய காளமேகம்,  ஸ்ரீ ஹஸ்திசைல சிகரோஜ்வல பாரிஜாதம், ஸ்ரீசம் நமாமி சிரஸா யது சைல தீபம்” என்ற ஸ்லோகம் உள்ளது. அந்த முக்கிய திவ்யதேசங்களான வேங்கடம், அரங்கம், கச்சி என்ற மூன்று எம்பெருமான்களையும் இந்த ஒரு இடத்திலேயே தரிசிப்பது ஒரு சிறப்பு. (ஸ்லோகத்தில் உள்ள மற்றொரு திவ்யதேசமான மேல்கோட், 108 திவ்யதேசங்களுக்குள் இல்லை).\r\n\r\nஒரே கோவிலில் உள்ள ஐந்து மூலவர்களும் ஆழ்வார்களிடம் இருந்து பாடல் பெற்ற ஸ்தலம் இது ஒன்று தான். ராமர், ரங்கநாதர், நரசிம்மர், வரதராஜர், பார்த்தசாரதி என்ற ஐந்து எம்பெருமான்களுக்கும் தனியே பாசுரங்கள் பெற்ற திவ்யதேசம். இவர்களில், பார்த்தசாரதியை நின்ற திருக்கோலமாகவும், நரசிங்க பெருமானை அமர்ந்த திருக்கோலமாகவும், ரங்கநாதனை சயன திருக்கோலமாகவும், ராமனை நடந்த திருக்கோலத்திலும், வரதராஜனை பறந்த திருக்கோலத்திலும் சேவிக்கலாம் என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nநித்யம் கருட சேவை சாதிக்கும் பெருமாள் என்று இந்த கஜேந்திர வரதராஜ பெருமாளை கூப்பிடுகிறார்கள்.\r\n\r\nதிருப்பதியில் வராக பெருமாள் ஸ்தலத்து பெருமாளாக இருப்பது போல், இங்கு ஸ்தலத்து பெருமாள், மன்னாத பெருமாள் என்று அழைக்கப்படும் ரங்கநாதன் ஆவார். ரங்கநாதர் நான்கு திருக்கரங்களுடன் ஒரு ஆயுதமும் இல்லாமல் சயனித்து காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஇக்கோயிலிலுள்ள யோக நரசிம்மர் யோகபீடத்தில் வீற்றுஇருந்த திருக்கோலத்தில் தனி சந்நிதியில் காட்சி அளிக்கிறார் அங்கு அவரை வழிபட்டு அந்த நரசிம்மருக்கு உரிய சங்கு தீர்த்தத்தை முகத்தில் தெளித்தால், அந்த தீர்த்ததை அருந்தினால், பீடித்திருக்கும் “துஷ்ட ஆவிகள், செய்வினை, பில்லி, சூனியம், ஏவல், தேவையற்ற பயங்கள்” போன்ற பாதிப்புகள் நீங்கும் என்ற நம்பிக்கை உண்டு. நரசிம்மர் யோக நிலையில் இருப்பதால் எந்த சப்தமும் வரக்கூடாது என்பதால், இந்த சந்நிதியில் உள்ள மணிகளில் நாக்கு கிடையாது.\r\n\r\nஇங்கே, பார்த்தசாரதி மற்றும் நரசிம்மருக்கு தனித்தனி வாயில்கள், கொடிமரங்கள் உற்சவங்கள் உண்டு. இந்த கோவிலில் ஒவ்வொரு மாதமும் ஏதாவது ஒரு திருவிழா நடைபெற்றுக்கொண்டு இருக்கும்.\r\n\r\nஐப்பசி மாதம் திருமூல நட்சத்திரத்தில் நடைபெறும் கைத்தல சேவை சிறப்பு வாய்ந்தது. இந்த கோவிலில் தெப்போத்ஸவம் மாசி மாதம் ஏழு நாட்கள் நடைபெறுகின்றன. பார்த்தசாரதிக்கு 3 நாட்கள், ஸ்ரீ நரசிம்மர், ஸ்ரீ ரங்கநாதர், ஸ்ரீ ராமர் மற்றும் ஸ்ரீ கஜேந்திர வரதருக்கு தலா ஒரு நாள் என்று ஐந்து எம்பெருமான்களும் வெவ்வேறு தினங்களில் தெப்பத்தில் இருந்து தரிசனம் தருகிறார்கள். தெப்பத்திலேயே ஒரு நாள் பார்த்தசாரதிக்கு நடைபெறும் திருமஞ்சனம் மிகவும் விசேஷம்.\r\n\r\nவேதவல்லி தாயார், வரதராஜர், நரசிம்மர், ஆண்டாள், ராமர், ரங்கநாதர், சக்ரத்தாழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார், திருக்கச்சி நம்பிகள், இராமானுஜர், வேதாந்த தேசிகன், மணவாள மாமுனிகள் சன்னதிகள், பிரகாரத்தில் உள்ளன.\r\n\r\nஆனந்த விமானம், ப்ரணவ விமானம், புஷ்ப விமானம், சேஷ விமானம், தைவீக விமானம் என்று ஐந்து விமானங்களுடன், இந்திர, ஸோம, அக்கினி, மீன, விஷ்ணு என்ற 5 தீர்த்தங்கள் சூழ்ந்துள்ள கைரவிணி (அல்லிக்கேணி) என்ற தீர்த்தமும் அடங்கிய திருத்தலம். கடலுக்கு மிக அருகில் இருந்தாலும், இந்த தீர்த்தத்தில் (குளத்தில்) மீன்கள் வசிப்பதில்லை. அழகிய அல்லிமலர்கள் நிறைந்த குளத்தை கொண்டதால், திரு அல்லிக் கேணி என்ற பெயர் வந்தது என்பர்.\r\n\r\nஇக்கோவிலில், சக்கரை பொங்கல் பிராசாதம் மிகவும் பிரசித்தமானது.\r\n\r\nதிருவிழாக்கள்\r\n\r\n1. சித்திரை\tApr-May\tப்ரம்மோத்ஸவம், உடையவர் உற்சவம்\r\n2. வைகாசி\tMay-Jun\tவசந்தோத்ஸவம், கஜேந்திரவரதர்உற்சவம், ரங்கநாதஸ்வாமி வேதவல்லி உற்சவம்\r\n3. ஆனி\tJun-Jul\tஸ்ரீ நரசிம்ம சுவாமி ப்ரம்மோத்ஸவம் மற்றும் கோடை உற்சவம்\r\n4. ஆடி\tJul-Aug\tகஜேந்திரமோக்ஷம், பார்த்தசாரதி ஜேஷ்டாபிஷேகம், திருப்பாவாடை, திருஆடிப்பூரம்\r\n5. ஆவணி\tAug-Sep\tபவித்ரோத்ஸவம் ஸ்ரீ ஜெயந்தி அல்லது கிருஷ்ண ஜெயந்தி\r\n6. புரட்டாசி\tSep-Oct\tநவராத்திரி, வேதவல்லி தாயாருக்கு லக்ஷார்ச்சனை, புரட்டாசி சனி\r\n7. ஐப்பசி\tOct-Nov\tஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் உற்சவம், தீபாவளி, அன்னக்கூட உற்சவம்\r\n8. கார்த்திகை\tNov-Dec\tகார்த்திகை தீபம்\r\n9. மார்கழி\tDec-Jan\tமார்கழி பகல் பத்து, வைகுண்ட ஏகாதசி, இராப்பத்து\r\n10. தை\tJan-Feb\tபார்த்தசாரதி பெருமாளுக்கு லக்ஷார்ச்சனை, ரத சப்தமி\r\n11. மாசி\tFeb-Mar\tமாசி மகம், தெப்போத்ஸவம்\r\n12. பங்குனி\tMar-Apr\tபங்குனி உத்திரம், ஸ்ரீ ராம நவமி\r\n\r\nபுகழ் பெற்ற மனிதர்களான “சுவாமி விவேகானந்தர்”, “மகாகவி பாரதியார்”, “கணித மேதை ஸ்ரீனிவாச ராமானுஜம்” போன்றோர் அவர்களின் காலத்தில் இக்கோவிலில் வந்து வழிபட்டுள்ளனர். தியாகப்ரம்மம், முத்துஸ்வாமி தீக்ஷிதர், பாரதியார் இந்த எம்பெருமானைப் பாடி உள்ளார்கள்.\r\n\r\nசுவாமி விவேகானந்தர், பார்த்தசாரதியின் பக்தர். 1893 ஆம் ஆண்டில் தனது சீடரான அலசிங்காவுக்கு எழுதிய ஒரு கடிதத்தில், ‘திருவல்லிக்கேணியின் பார்த்தசாரதி பகவான் முன் சிரம் தாழ்ந்து (குனிந்து), ஏழைகளுக்கும், தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்கும், ஒடுக்கப் பட்டவர்களுக்கும் தியாகத்தை செய்ய முன் வாருங்கள், அப்படிப்பட்டவர்களின் வாழ்க்கையில் பார்த்த சாரதி இறைவன் அவ்வப்போது வருகிறார், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவன் அவர்களை நேசிக்கிறான்’ என்று எழுதி உள்ளார். அவரது சீடருக்கு எழுதிய இந்த கடிதத்தை கோவில் நடைபாதையில் சுவர்களில் ஒன்றில் பொறிக்கப்பட்டு உள்ளதை இன்றும் காணலாம்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nவேத வியாசருக்கு, ஆத்ரேய முனிவர் என்னும் ஒரு சீடர் இருந்தார். அவர் தம் குருவின் கட்டளைப்படி, தவம் செய்ய பிருந்தாரண்யத்திற்கு வந்தார். அப்பொழுது வியாசரால் கொடுக்கப்பட்ட கண்ணனின் திவ்ய மங்கள விக்ரகம் ஒன்றையும் கொண்டு வந்தார். அந்த விக்ரகம் ஒரு திருக்கரத்தில் சங்குடனும், மற்றொரு திருக்கரத்தை தன் திருவடியில் சரணம் அடைய சொல்லி அருள் புரியும் வண்ணமும் விளங்கியது.\r\n\r\nசுமதி என்னும் மன்னன் வேங்கட மலையில் ஸ்ரீனிவாசப் பெருமாளை வழிபட்டு, பார்த்தனுக்கு சாரதியாக தேரோட்டிய கண்ணனாக எம்பெருமானை தரிசிக்க விரும்புவதாக பிரார்த்தித்து தவம் செய்ய தொடங்குகிறார். தவத்தின் பலனாக ஸ்ரீனிவாசப் பெருமாள் வானில் தோன்றி, மன்னன் விரும்பிய தோற்றத்துடன் கைரவிணி தீர்த்தம் உள்ள பிருந்தாரண்யத்தில் எழுந்தருளி உள்ளேன் என்றும் அங்கு சென்று தரிசிக்கவேண்டும் என்றும் சொன்னார். சுமதி என்ற மன்னனும் அவ்வாறே செய்தான் என்பது வரலாறு. சுமதி என்னும் மன்னனின் விருப்பத்திற்கு இசைந்து, ஆத்ரேய முனிவர் பிரதிஷ்டை செய்த எம்பெருமானே இங்கு வேங்கட கிருஷ்ணனாக / பார்த்தசாரதியாக எழுந்து அருளி உள்ளார்.\r\n\r\nஅத்ரி முனிவரின் தவத்திற்கு மகிழ்ந்த திருமால் அவர் விருப்பப்படி நரசிம்ம மூர்த்தியாக இத்தலத்தில் எழுந்து அருளினார்.\r\n\r\nமதுமான் மகரிஷி என்னும் முனிவரின் தவத்திற்கு இசைந்து அவர் விரும்பிய வண்ணம் ராமனாக இத்தலத்து எழுந்தருளினார். சீதை, இலக்குவன், பரத சத்ருக்னரும் பின் தொடர்ந்தனர்.\r\n\r\nசப்தரோமர் என்னும் ரிஷியின் தவத்திற்கு உகந்து கஜேந்திரவரதர் கோலத்தில் இங்கு காட்சி தந்தார்.\r\n\r\nதிருமகள் இவ்விடத்தில் தவஞ்செய்துகொண்டிருந்த பிருகு மகரிஷியின் குடிசைக்கருகில் குழந்தையாய் அவதரிக்க, வேதங்களில் கூறப்பட்ட தேவ பெண் இவளே என்று வேதவல்லி என்று பெயரிட்டு வளர்த்து வந்தார். ரங்கநாதனே இளவரசர் வடிவம் பூண்டு திருமகளான இந்த வேதவல்லியை திருமணம் புரிந்து ரங்கநாதராக இங்கேயே எழுந்து அருளி ஏற்றுக் கொண்டார். திருமகள் ரங்கநாதரைக் கண்டதும் இவரே என் கணவர் (மந்நாதர்) என்று கூறியதால், மந்நாதர் என்ற பெயரும் இந்த ரங்கநாதருக்கு உண்டு. இங்கே உள்ள தனிக்கோவில் நாச்சியாரான வேதவல்லித் தாயார், இந்த மந்நாதரான ரங்கநாதனுக்குத் தேவி.\r\n\r\nஆழ்வார்கள் ஆச்சாரியார்கள்\r\n\r\nமுதலாழ்வார்களுள் ஒருவரான பேயாழ்வாரும், திருமழிசையாழ்வாரும் திருமங்கையாழ்வாரும் இந்த எம்பெருமான்களைப் பாடி உள்ளார்கள்.\r\n\r\nதெள்ளிய சிங்கம் ஆக அவதரித்த தேவன் என்று ஆழ்வார் அழைத்ததால் திருவல்லிக்கேணியில் எழுந்தருளிய நரசிம்ம பெருமாளை “தெளிசிங்கப்பெருமாள்” அல்லது தெள்ளிய சிங்க பெருமாள் என்று திருநாமம் கொண்டு அழைப்பர். ‘துளசிங்கப் பெருமாள்’ என்று அழைப்பது பிழை ஆகும்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார், பெரிய திருமொழியில் (2.3.1) பாசுரத்தில், “விற்பெரு விழவும் கஞ்சனும் மல்லும் வேழமும் பாகனும் வீழ, செற்றவன் தன்னை, புரமெரி செய்த சிவனுறு துயர்களை தேவை, பற்றலர் வீயக் கோல் கையில் கொண்டு பார்த்தன் தன் தேர்முன் நின்றானை, சிற்றவை பணியால் முடி துறந்தானைத் திருவல்லிக் கேணிக் கண்டேனே” என்று பார்த்த சாரதியையும்,\r\n\r\nபெரிய திருமொழியில் (2.3.7) பாசுரத்தில், “பரதனும் தம்பி சத்துருக்கனனும் இலக்குமனோடு மைதிலியும், இரவு நன் பகலும் துதி செய்ய நின்ற இராவண அந்தகனை எம்மானை,” என்று ராமரையும்,\r\n\r\nபெரிய திருமொழியில் (2.3.8) பாசுரத்தில், “பள்ளியில் ஓதி வந்த தன் சிறுவன் வாயில் ஓர் ஆயிர நாமம், ஒள்ளிய ஆகிப் போத ஆங்கு அதற்கு ஒன்றும் ஓர் பொறுப்பு இலனாகி, பிள்ளையைச் சீறி வெகுண்டு தூண் புடைப்பப் பிறை எயிற்று அனல்விழிப் பேழ்வாய், தெள்ளிய சிங்கமாகிய தேவைத் திருவல்லிக் கேணிக் கண்டேனே” என்று நரசிம்மரையும்,\r\n\r\nபெரிய திருமொழியில் (2.3.9) பாசுரத்தில் “மீன் அமர் பொய்கை நாண்மலர் கொய்வான் வேட்கையினோடு சென்று இழிந்த, கான் அமர் வேழம் கை எடுத்து அலறக் கரா அதன் காலினைக் கதுவ, ஆனையின் துயரம் தீரப் புள் ஊர்ந்து சென்று நின்று ஆழி தொட்டானை, தேன் அமர் சோலை மாடமா மயிலைத் திருவல்லிக்கேணிக் கண்டேனே” என்று கஜேந்திர வரதனையும் பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nதிருமழிசையாழ்வார் நான்முகன் திருவந்தாதி என்ற பிரபந்தத்தில், (35), “தாளால் உலகம் அளந்த அசைவே கொல், வாளா கிடந்து அருளும் வாய்திறவான், – நீள் ஓதம்வந்து அலைக்கும் மாமயிலை மாவல்லிக் கேணியான், ஐந்து தலைவாய் நாகத்தணை” என்று பள்ளிகொண்டு காட்சி கொடுக்கும் ரங்கநாதனைப் பார்த்து, வாமனனாக இந்த உலகத்தை அளந்ததால் வந்த களைப்பின் மிகுதியால், பேசாமல் இந்த கடற்கரையில் ஐந்து தலை நாகத்தின் மேல் அயர்ந்து சயனித்துக் கொண்டுவிட்டாயோ என்று பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nஸ்ரீ பிள்ளைலோகச்சாரியார் தனது “ராமானுஜ திவ்யசரிதம்” என்ற படைப்பில், ஸ்வாமி ராமானுஜரின் தந்தை ஸ்ரீ அஸூரி கேசவ சோமயாஜி, திருவல்லிகேணியில் உள்ள கோயில் குளத்தில் புத்ரகாமேஷ்டி யாகத்தை நிகழ்த்தினார் என்றும், அவருக்கு புத்திர பாக்கியம் வேண்டி இந்த எம்பெருமானிடம் பிரார்த்தனை செய்தார் என்றும் எழுதி உள்ளார். பார்த்தசாரதி எம்பெருமான் ஸ்ரீ அஸூரி கேசவ சோமயாஜியின் கனவுகளில் தோன்றி, மனிதகுலத்தின் நலனுக்காக தனது கீதையின் போதனைகளை வழங்க, தானே அவருக்கு மகனாகப் பிறப்பதாக உறுதியளித்தார். பார்த்தசாரதிப் பெருமானே அவர்களுக்கு மகனாக பிறந்ததாக நம்பப்படுகிறது. பின் காலத்தில் ஸ்ரீ ராமானுஜரால் கீதா பாஷ்யம் என்ற நூல், பகவத் கீதை பற்றிய மதிப்பாய்வு மற்றும் வர்ணனைகளை உள்ளடக்கி எழுதப்பட்டது.\r\n\r\nதிருவிழாக்களின் போது மேற்கண்ட மரபுக்கு இணங்க, மற்ற ஆழ்வார் மற்றும் ஆச்சார்யர்களைப் போல் அல்லாமல், ஸ்ரீ ராமானுஜர் காலையிலும் மாலையிலும் தனியே புறப்பாடு காண்பார். அதாவது பார்த்தசாரதி எம்பெருமான், அவரே ராமானுஜராக அவதரித்ததால், ராமானுஜருடன் சேர்ந்து புறப்பாடு காண்பதில்லை.\r\n\r\nஇப்படி குடும்பத்துடன் எழுந்தருளி இருக்கும் ஸ்ரீ பார்த்தசாரதிக்கு மங்களம் பாடும் போதும், “ப்ருந்தாரண்ய நிவாஸாய, பலராம அநுஜாய ச, ருக்மிணி ப்ராண நாதாய, பார்த்தஸூதாய மங்களம்“ என்று எல்லோருக்கும் சேர்த்து வணக்கம் \r\n Sri Rukmani Thāyar Sri Venkata krishnan Sri Pārthasārathy Thondai Nādu Chennai TamilNadu Nindra (Standing) East Anandha, Pranava, Pushpaka, Sesha, Thaivagai Kairavini Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ ருக்மணி ஸமேத ஸ்ரீ வேங்கடக்ருஷ்ணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=13.053993,80.276009 Chithirai Thiruvonam\nAani Thiruvonam 10\n10 6 am to 12 pm\n4 pm to 9 pm",
                "number": 60,
                "name_ta": "திருவல்லிக்கேணி",
                "alwars": [
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiruvallikkeni, Brindāranya Kshetram",
                "area": "Chennai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Allik Keni"
                ]
            },
            {
                "id": 82,
                "title": "Thiru Neermalai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001P",
                "url": "/divya-desam/thiru-neermalai/",
                "content": "61 திருநீர்மலை Thiruneermalai This is a hill temple. It is a hill about 200 feet high. There are convenient steps to climb up the hill. There are two large temples at the foot of the hill and on top of the hill. Here, our Lord appears in four divine forms, with three avatar (incarnation) forms. The Lord is seen in four forms: standing (Neervannan), sitting (Narasimman), reclining (Ranganathan), and walking (Thiruvikraman). In these four forms, the Lord appears as Narasimman, Thiruvikraman, and Ramapiran in Thiruneermalai.\r\n\r\nOn a lotus flower pedestal with the hand gesture of Abhaya Mudra (offering protection) and a beautiful divine hand, with a Shaligrama garland on his chest, Neervanna Perumal appears at the foot of the hill. Since he appears surrounded by water, he is named Neervannan. As this deity is in a blue color, he is also called Neelavanna Perumal.\r\n\r\nRama gives darshan in a separate shrine at the foot of the hill temple. Valmiki saw Rama here in a self-manifested form.\r\n\r\nTypically, in temples, the deity, tower, flagpole, and sacrificial platform are aligned in a straight line. However, since Valmiki saw both Neervannan and Rama here, to honor both deities, the tower is opposite Rama's shrine, and the flagpole is opposite Neervannan's shrine.\r\n\r\nOn the hill, Narasimha is seen as Bala Narasimha. It is said that the Narasimha and Thiruvikrama here show the appearance of returning to Sri Vaikuntha after completing their avatars on earth. That is, they appear as Bala Narasimha in the sitting form and as Thiruvikrama in the walking form.\r\n\r\nAdditionally, on the hill, Ranganathan appears in the reclining form, Ramapiran as Kalyana Raman in the bridal form before going to the forest, and Neervannan in the standing form.\r\n\r\nUsually, the main deity and the festival deity are in the same place. However, here, the festival deity Azhagiya Manavalan of the hilltop deity Ranganatha appears only three times a year. On other days, he is in the temple at the foot of the hill. During the Chithirai Brahmotsavam, on the day of flag hoisting, on the last day of the festival, and during the Panguni Thirukkalyana Vaibhavam, Azhagiya Manavalan gives darshan on the hill with the main deity.\r\n\r\nManikarnika Tirtha, Shira Pushkarini, Karunya Pushkarini, Siddha Pushkarini, and Swarna Pushkarini are the names of the five sacred tanks here, located in the three-acre temple pond with a Neerazhi Mandapam in the middle.\r\n\r\nThe deity of this region was also called Kandapavana Perumal and Kandapavana Nathan. When Thirumangai āzhvār came here, he named it Neermalai due to the water surrounding it. Thirumangai āzhvār stayed in this area called Thirumangai āzhvār Puram for six months due to the water surrounding the place when he visited.\r\n\r\nAs a hill temple, it is special to do circumambulation on full moon days. The word \"Toyam\" means water. Hence, the hill here is called Toyadri, meaning a hill surrounded by water.\r\n\r\nIf we split Thiru Neer Malai, Neer represents the Lord's quality of Neermay (simplicity). Neermay means simplicity or the quality of melting upon seeing devotees. The hill represents the Lord's firmness in accepting devotees. Neer signifies the Lord's accessibility, and the hill signifies his supremacy.\r\n\r\nTemple Festivals:\r\n\r\nIn Chithirai, Brahmotsavam for 10 days is celebrated for Ranganatha on the hill, Vasantha Utsavam in Vaikasi, Kodai Utsavam in Aani, Saturdays in Purattasi, Pavithrotsavam, and several festivals are celebrated at the hill temple and the temple at the foot of the hill. During Brahmotsavam, each day, the deity comes out on a different vehicle.\r\n\r\nIn the month of Thai, on Ratha Saptami, Ranganatha appears on seven vehicles in one day. Before sunrise, the deity sets out on Surya Prabhai, and during sunrise, the deity is seen from foot to head with a deepa aradhana (worship with lamps), considered as worship by the Sun God. Later in the day, the deity comes out on Hanumantha Vahana, Garuda Vahana, Sesha Vahana, Horse Vahana, Simha Vahana, and the day's festival concludes with Chandra Prabhai. The Ratha Saptami festival is grandly celebrated in Tirumala with seven vehicle processions.\r\n\r\nDuring Vaikunta Ekadasi, Azhagiya Manavalan crosses the Swarga Vasal. On Masi Magam, he appears on Garuda Vahana. On Panguni Uttiram, the Thirukkalyana Utsavam of Ranganatha and Ranganayaki takes place.\r\n\r\nIn Aani, a one-day festival is celebrated for Narasimha, and in Aadi, a one-day festival is celebrated for Ulakalantha Perumal. At that time, they come down to the temple at the foot of the hill and do Garuda Seva.\r\n\r\nIn Panguni, Brahmotsavam for Neervanna Perumal is celebrated at the foot of the hill. In Chithirai, during Uthira Nakshatram, the Thirukkalyana Utsavam for Neervannan and Animāmalar Mangai Thāyar is celebrated.\r\n\r\nDuring the Chithirai and Panguni Brahmotsavam, on the 9th day, the day after Vaikunta Ekadasi (Dwadashi), the Theerthavari festival takes place.\r\n\r\nTemple History:\r\n\r\nThere is a story that Valmiki, who composed the Ramayana, came to this place. Valmiki climbed the hill and worshipped the reclining Ranganatha, the sitting Narasimha, and the walking Thiruvikrama.\r\n\r\nFor some reason, Valmiki was not fully satisfied even after seeing these three deities. His mind was troubled. After descending the hill, he stood facing east, with tears in his eyes, and prayed to see his beloved and beautiful Sri Ramapiran.\r\n\r\nMoved by Valmiki's prayer, Sriman Narayana appeared as Rama through the deities here. That is, the Ranganatha here appeared as Sri Ramachandra Murthy, Mahalakshmi as Sita Piratti, Adisesha as Lakshmana, Sudarshana as Bharata, Shankha as Shatrughna, Vishvaksena as Sugriva, Garuda as Anjaneya, and in the form of Neervannan with the beauty of Rama, comforting Valmiki and wiping his tears. It is said that the Lord promised Valmiki to always appear here in this form of Neervannan.\r\n\r\nAfter Hiranyakashipu was split in two with great anger, Narasimha, seen in a fierce form, showed himself as Bala Narasimha to calm the frightened young Prahlada.\r\n\r\nFor Bhrigu Muni and Markandeya Maharishi, at their request, Ranganayaki, along with Ranganatha, appeared here in the Manikya Sayanam posture, and they worshipped in the main shrine.\r\n\r\nāzhvār:\r\n\r\nWhen Thirumangai āzhvār came to this hill to do Mangalāsāsanam, it rained continuously, and water surrounded the hill like a fort. Due to this, āzhvār could not see the deity. After waiting for six months until the water receded, he worshipped the Lord and left.\r\n\r\nThe deities seen in the standing posture at Thirunaraiyur, the sitting posture at Thiruvāli, the reclining posture at Thirukudanthai, and the walking posture at Thirukovilur can be seen in all four forms in this place. Therefore, Thirumangai āzhvār refers to this Divyadesam as a great hill in his Periya Thirumozhi (2.4.1).\r\n\r\nPoothathalvar has sung about this place, comparing it with the famed places of Thiruvarangam, Thirumalai, and Thirukkottiyur, which are praised as the Vaikuntham on earth.\r\n\r\nManikarnika\r\n\r\nAmong the various methods prescribed to relieve Pithru Dosham (ancestral curses), worship at Manikarnika holds special significance. Those who visit Kashi can go to the 'Manikarnika Ghat' on the banks of the Ganges, offer prayers in remembrance of their ancestors, and seek relief. Once, Adi Shankaracharya, who visited this sacred ghat, performed the tarpanam (ritual offering) for his mother there. Through his divine vision, he recognized the greatness and power of Manikarnika, leading him to compose the Manikarnika Ashtakam, a hymn in praise. It is believed that anyone who sits on the banks of the Manikarnika Tirtha, performs ancestral worship, and recites this hymn three times will be revered akin to Brahma.\r\n\r\nIn Tamil Nadu, there are four Manikarnika Tirthas. One is at Thiruvellarai, near Trichy, in the temple of Sri Pundarikaksha Perumal with his consort Sri Senbagavalli. Another is at Thiruneermalai in Chennai, opposite the shrine of Sri Neervannar with his consort Sri Animamalar Thayar, in the Pushkarini Tirtha. Thiruneermalai Manikarnika is considered the Vishnu Gaya of the south.\r\n\r\n**Manikarnika Stuthi**\r\n\r\n1. **Manikarnika**\r\n\r\n    By the banks of Manikarnika, Hari (Vishnu) and Hara (Shiva) confer about granting liberation to a soul. Hari says to Shiva, \"This human should attain liberation through me.\" Instantly, the soul leaves its body, bearing the mark of Bhrigu Maharishi, mounted on Garuda, and adorned with yellow garments.\r\n\r\n2. **Indradyastri**\r\n\r\n    Even the celestial beings, when their accumulated merits are exhausted, are born as humans, animals, insects, or birds. However, those who bathe in the sacred waters of Manikarnika, free from sins, attain the status of Narayana, bearing a crown and Kaustubha gem, even in the state of Sayujya (oneness with the divine).\r\n\r\n3. **Kasi**\r\n\r\n    The sacred city of Kashi, adorned with the Ganges, bestows liberation. Within it, Manikarnika, which grants eternal bliss (liberation), is the most auspicious place. When Brahma weighed Kashi against heaven, Kashi was so heavy that it touched the earth, making heaven seem light.\r\n\r\n4. **Gangadeeram**\r\n\r\n    The banks of the Ganges are holy, but Kashi is the most sacred among them. Within Kashi, Manikarnika, the abode of liberation, surpasses all. This place, which destroys sins, is rare even for the gods and can only be attained by those with accumulated merits from previous births.\r\n\r\n5. **Dukham**\r\n\r\n    Considering the plight of beings caught in the ocean of suffering, Brahma created the auspicious city of Kashi. People seek heaven, but after experiencing pleasures, they fall. Kashi, however, offers Dharma, Artha, and Moksha, providing liberation.\r\n\r\n6. **Eko**\r\n\r\n    The one adorned with a flute, Govardhana hill, and Srivatsa mark is Krishna. The one who drank poison, bears the Ganges, and is Uma's consort is Shiva. However, those who bathe in the waters of Manikarnika become many Rudras and many Vishnus, which is indeed a wonder.\r\n\r\n7. **Tvattheere**\r\n\r\n    Dying on the banks of Manikarnika is auspicious and praised by the gods. Indra longs to see such a soul with his thousand eyes. The sun god, Savita, with his thousand rays, welcomes and invites them. Such a person may mount a bull or Garuda and reach a temple.\r\n\r\n8. **Madhyaha**\r\n\r\n    The merits gained by bathing in Manikarnika at noon are immeasurable. Even Brahma, the expounder of the Vedas, or Chandrasekhara, through the power of yoga, cannot describe its extent. Those who die on its banks are transformed into Narayana or Shiva.\r\n\r\n9. **Krusrai**\r\n\r\n    The merit of performing many austerities and Ashvamedha sacrifices is all encompassed by bathing once in Manikarnika and reciting this hymn. Such a person crosses the ocean of worldly life as if it were a small puddle and reaches Brahmaloka. இது ஒரு மலைக்கோயில் ஆகும். சுமார் 200 அடிஉயரம் உள்ள மலை இது ஆகும். மலைக்கு மேல் ஏறிச்செல்ல படிகள் வசதியாக உள்ளன. மலையடிவாரத்திலும், மலையின் மேலும் இரண்டு பெரிய கோவில்கள் உள்ளன. இங்கு எம்பெருமான் நான்கு திருக்கோலங்களில், மூன்று அவதார பெருமைகளோடு காட்சி அளிக்கிறார். நின்றான்(நீர்வண்ணன்), இருந்தான்(நரசிம்மன்), கிடந்தான்(ரங்கநாதன்), நடந்தான்(த்ரிவிக்ரமன்) என்ற நான்கு திருக்கோலங்களில் இந்த எம்பெருமான் நரசிம்மன், த்ரிவிக்ரமன், இராமபிரான் என்ற அவதாரங்களாக திருநீர்மலையில் காட்சி தருகிறார்.\r\n\r\nதாமரை மலர் பீடத்தில் ஹஸ்த முத்திரை பொருந்திய அபயமளிக்கும் அழகிய திருக்கரத்துடன், திருமார்பில் சாளக்கிராம மாலையுடன் நீர்வண்ண எம்பெருமான், மலையடிவாரத்தில் காட்சி தருகிறார். நீர் சூழ்ந்த மலையின் நடுவில் காட்சி கொடுப்பதால், இவருக்கு நீர்வண்ணன் என்ற பெயர் உண்டாயிற்று. இந்த எம்பெருமான் நீல வண்ணத்தில் இருப்பதால், நீலவண்ணப்பெருமாள் என்றும் பெயர் உண்டு.\r\n\r\nஇராமன் தனி சன்னதியில் மலையடிவார கோவிலில் தரிசனம் தருகிறார். வால்மீகி இராமரை வணங்கிய நிலையில் சுயம்புவாக இந்த சந்நிதியில் உள்ளார்.\r\n\r\nபொதுவாக கோவில்களில் சுவாமி, கோபுரம், கொடிமரம், பலிபீடம் என்று எல்லாம் ஒரே நேர்கோட்டில் இருக்கும். வால்மீகிக்கு நீர்வண்ணனாகவும், ராமனாகவும் காட்சி அளித்ததால் இரண்டு எம்பெருமான்களுக்கும் மரியாதை செய்யும் வண்ணம், கோபுரம் ராமர் சன்னதிக்கு எதிராகவும், கொடிமரம் நீர்வண்ணனுக்கு எதிராகவும் அமைக்கப்பட்டு உள்ளது.\r\n\r\nமலைமேல் உள்ள நரசிம்மர் பாலநரசிம்மராக காட்சி அளிக்கிறார். இங்குள்ள நரசிம்மனும் த்ரிவிக்ரமனும் பூலோகத்தில் அவதாரம் முடிந்தபின், அவதார பயன் கிடைத்தபின், மகிழ்ச்சியுடன் ஸ்ரீ வைகுண்டத்திற்கு திரும்பும் காட்சி இங்கு ஸேவையாகிறது என்கிறார்கள். அதாவது வீற்றுஇருந்த திருக்கோலத்தில் பாலநரசிம்மராகவும், நடந்த நிலையில் உலகளந்த திரிவிக்ரமனாகவும் காட்சி அளிக்கிறார்கள்.\r\n\r\nமேலும்,  மலைமேல் சயன திருக்கோலத்தில், ரங்கநாதனாகவும், மலையடிவாரத்தில் திருமணக் கோலத்தில் இராமபிரான் கல்யாணராமனாக அதாவது வனம் போகும் முன் உள்ள சீதாராமனாகவும், நின்ற திருக்கோலத்தில் நீர்வண்ணனாகவும் காட்சி அளிக்கிறார்கள்.\r\n\r\nபொதுவாக மூலவரும் உற்சவரும் ஒரே இடத்தில் தான் இருப்பார்கள். ஆனால் இங்கு, மலைமேல் உள்ள மூலவரான ரங்கநாதரின் உற்சவரான அழகிய மணவாளன் வருடத்தில் மூன்று முறை தான் மலைமேல் காட்சி அளிக்கிறார். மற்ற நாட்களில் மலையடிவார கோவிலிலே தான் இருக்கிறார். சித்திரை ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் போது கொடியேற்றம் நாள் அன்றும், விடையாத்தி (உற்சவ கடைசி நாள்) நாளன்றும், பங்குனி திருக்கல்யாண வைபவத்தின் போதும் மட்டும் மலைமேல், அழகியமணவாளன் மூலவருடன் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nமணிகர்ணிகா தடாகம், ஷீர புஷ்கரணி, காருண்ய புஷ்கரணி, ஸித்த புஷ்கரணி, ஸ்வர்ண புஷ்கரணி என்று ஐந்து தீர்த்தங்கள் பெயர்களுடன், இங்கு உள்ள திருக்குளம் மூன்று ஏக்கர் பரப்பில், நடுவில் நீராழி மண்டபத்துடன் அமைந்து உள்ளது.\r\n\r\nகாண்டபவனப் பெருமாள் என்றும், காண்டபவன நாதன் என்றும், இந்த பிரதேசத்தின் பெயரில் இந்த எம்பெருமானை அழைத்து வந்தார்கள். திருமங்கை ஆழ்வார் வந்த போது நீர் சூழ்ந்து நின்ற காரணத்தால் நீர்மலை என்றும் திருநீர்மலை என்றும் பெயர் வந்தது. திருமங்கையாழ்வார் இவ்வூருக்கு வந்தபோது நீர்சூழ்ந்து கொண்டதால் 6 மாத காலம் அவர் தங்கியிருந்த இடம் இன்று திருமங்கைஆழ்வார்புரம் என்னும் பெயருடன் இங்கிருந்து சமீபத்தில் உள்ளது.\r\n\r\nமலைமேல் உள்ள கோவில் என்பதால் பௌர்ணமி அன்று கிரிவலம் செய்வதும் இங்கு ஒரு விஷேசம். தோயம் என்ற சொல்லுக்கு நீர் என்பது பொருள். இங்குள்ள மலைக்கு தோயாத்ரி, நீரால் சூழப்பட்ட மலை என்று பெயர்.\r\n\r\nதிரு நீர் மலை என்று பிரித்துப் பார்த்தால் நீர் என்பது எம்பெருமானின் நீர்மை என்ற குணத்தை குறிக்கும். நீர்மை என்பது எளிமை, அல்லது அடியார்களைக் கண்டால் உருகும் தன்மை. மலை என்பது எம்பெருமானின் உறுதியை குறிக்கும், அதாவது அடியார்களை ஏற்றுக்கொள்வதில் அவருக்கு உள்ள உறுதியை குறிக்கும். நீர் என்பது எம்பெருமானின் சௌலப்யத்தையும் (எளிமை), மலை என்பது எம்பெருமானின் பரத்துவத்தையும் (உயர்ந்தவன்) என்பதையும் குறிப்பதாக கொள்ளலாம்.\r\n\r\nகோவில் திருவிழாக்கள்\r\n\r\nசித்திரையில் ப்ரம்மோத்ஸவம் 10 நாட்கள் மலைமேல் உள்ள ரங்கநாதருக்கும், வைகாசியில் வசந்த உற்சவம், ஆனியில் கோடை உற்சவம், புரட்டாசியில் சனிகிழமைகள், பவித்ரோத்ஸவம், என்று பல திருவிழாக்கள் மலைக்கோவில், மற்றும் மலையடிவாரக் கோயில்களில் கொண்டாப்படுகின்றன. ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் போது ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு வாகனத்தில் எம்பெருமான் புறப்பாடு காண்கிறார்.\r\n\r\nதைமாதம், ரதசப்தமி அன்று ஒரே நாளில் ரங்கநாதர் ஏழு வாகனங்களில் எழுந்தருளி சேவை சாதிப்பார். அன்று சூரிய உதயத்திற்கு முன்பு சூரிய பிரபை வாகனத்தில் புறப்பட்டு தீர்த்தக்கரையில் சூரிய உதயத்தின் போது, எம்பெருமானின் பாதம் முதல் கேசம் வரை படிப்படியாக தீபாராதனை காண்பார். இது எம்பெருமானுக்கு சூரியனே செய்யும் பூஜையாக கருதுவார்கள். பின்னர் அன்று, அனுமந்த வாகனம், கருட வாகனம், சேஷ வாகனம், குதிரை வாகனம், சிம்ம வாகனம் என்று தொடர்ந்து, சந்திரப்பிரபையுடன் என்று அன்றைய திருவிழா நிறைவுபெறும். ரதசப்தமி திருவிழா திருமலையிலும் சிறப்பாக ஏழு வாகன புற்பாடுகளுடன் நடைபெறுகிறது.\r\n\r\nவைகுண்ட ஏகாதசியின் போது அழகிய மணவாளன் சொர்க்கவாசல் கடக்கிறார். மாசி மகத்தின் போது கருடவாகனம் காண்பதும் அவரே. பங்குனி உத்திரத்தில் ரங்கநாதருக்கும் ரங்கநாயகிக்கும் திருக்கல்யாண உற்சவம் நடக்கிறது.\r\n\r\nஆனியில் ஒரு நாள் உற்சவம் நரசிம்மருக்கும், ஆடியில் ஒருநாள் உற்சவம் உலகளந்த பெருமாளுக்கும் நடைபெறுகிறது. அப்பொழுது அவர்கள் மலையடிவார கோவிலுக்கு எழுந்தருளி கருடசேவையும் சாதிக்கிறார்கள்.\r\n\r\nபங்குனியில் நீர்வண்ண பெருமாளுக்கு மலை அடிவாரத்தில் ப்ரம்மோத்ஸவம். சித்திரை மாதம் உத்திர நட்சத்திரத்தில் நீர்வண்ணனுக்கும் அணிமாமலர் மங்கை தாயாருக்கும் திருக்கல்யாண உற்சவம் நடைபெறுகிறது.\r\n\r\nசித்திரை மற்றும் பங்குனி ப்ரமோத்ஸவத்தின் போது 9ம் நாள், வைகுண்ட ஏகாதசிக்கு அடுத்த நாள் துவாதசி அன்றும் என்று மூன்று துவாதசி நாட்களில் தீர்த்தவாரி நடைபெறும்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஇராமாயணம் இயற்றிய வால்மீகி இந்த ஸ்தலத்திற்கு வந்ததாக ஒரு வரலாறு உண்டு. வால்மீகி மலை மீது ஏறி சயனத் திருக்கோல ரங்கநாதன், அமர்ந்த திருக்கோல நரசிம்மன், நடந்த திருக்கோல திருவிக்ரமன் ஆகிய மூவரையும் வழிபட்டு கீழே வந்தார்.\r\n\r\nவால்மீகிக்கு இம்மூவரைச் சேவித்தும் ஏனோ பூரண திருப்தி உண்டாகவில்லை. உள்மனத்தை ஏதோ வருத்தியது. மலையில் இருந்து இறங்கியதும் கிழக்கு நோக்கி நின்று, வால்மீகி தன்னுடைய இனிமையான, பிரியமான, பேரழகு வாய்ந்த ஸ்ரீராமபிரான் எங்கே என்று கண்ணீர்நீர் மல்க பிரார்த்தித்து வணங்கினார்.\r\n\r\nஸ்ரீமன் நாராயணன் வால்மீகியின் பிரார்த்தனைக்கு இரங்கி, இங்கு எழுந்தருளியுள்ள எம்பெருமான்கள் மூலமாகவே வால்மீகிக்கு இராமராக காட்சி அளித்தார். அதாவது இங்குள்ள ரங்கநாதனே ஸ்ரீ ராமச்சந்திர மூர்த்தியாகவும், மகாலட்சுமியே சீதா பிராட்டியாகவும், ஆதிசேஷன் இலட்சுமணனாகவும், சக்ரத்தாழ்வான் பரதராகவும், சங்கு சத்ருக்னனாகவும், விஷ்வக்சேனர் சுக்ரீவனாகவும், கருடன் ஆஞ்சநேயராகவும், ரம்யமான நீர்வண்ண ரூபத்தில் காட்சி கொடுத்து வால்மீகியின் துக்கத்தைப் போக்கி, கண்ணீரைத் துடைத்ததாக ஐதீஹம். நீர்வண்ணனாக ராமனின் பேரழகுடன், காட்சி அளித்த திருக்கோலத்துடன் இங்கேயே எப்பொழுதும் தரிசனம் கொடுக்க வேண்டும் என்று வால்மீகி வேண்ட, அப்படியே எம்பெருமான் காட்சி அளிக்கிறார் என்பது வரலாறு.\r\n\r\nமிகுந்த கோபத்துடன், ஹிரண்யகசிபுவை இரண்டாக பிளந்த பின், இருந்த உக்ர நரசிம்ம தோற்றத்தைக் கண்டு சிறுவன் பிரஹலாதன் பயந்து நடுங்கியபோது, அவனுக்காக, சாந்த சுவரூபியாய், பாலநரசிம்மனாக காட்சி அளித்தார்.\r\n\r\nபிருகு முனிவருக்கும் மார்கண்டேய மகரிஷிக்கும் அவர்களின் வேண்டுதலின் படி ரங்க நாயகி சமேத ரங்கநாதராய் சதுர் புஜங்களுடன் அரவணையில் மாணிக்க சயன சேவையில் இங்கு காட்சி கொடுத்ததும் அவர்களும் மூலவரின் சந்நிதியில் வணங்கி நிற்கிறார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nஇந்த மலைக்குத் திருமங்கையாழ்வார் மங்களாசாசனம் செய்ய வந்த போது தொடர்ந்து மழை பெய்ததால், மலையைச் சுற்றிலும் அரண் போல் நீர் சூழ்ந்து கொண்டது. ஆழ்வாரால், எம்பெருமானை தரிசிக்க முடியவில்லை. ஆறு மாதங்கள் காத்து இருந்து நீர்வற்றிப் போன பின்பு இந்த எம்பெருமானை சேவித்து சென்றார் என்பது வரலாறு.\r\n\r\nதிருநரையூரில் நின்ற திருக்கோலத்திலும், திருவாலியில் வீற்றுஇருந்த திருக்கோலத்திலும், திருகுடந்தையில் சயனத் திருக்கோலத்திலும், திருக்கோவிலூரில் நடந்த திருக்கோலத்திலும் காணும் எம்பெருமான்களை இவ்வூரில் நான்கு நிலைகளிலும் காணலாம். அதனால் நீர்மலையான இந்த திவ்யதேசம், மாமலை ஆயிற்று என்று பெரிய திருமொழி (2.4.1) பாடலில் திருமங்கையாழ்வார் கூறுகிறார்.\r\n\r\nபூலோக வைகுண்டமென போற்றப்படும் திருவரங்கம், திருமலை, திருக்கோட்டியூர் ஆகிய ஸ்தலங்களுக்கு உண்டான புகழோடு இத்தலத்தையும் இணைத்துப் பாடி உள்ளார் பூதத்தாழ்வார். \r\n\r\nமணிகர்ணிகா *\r\n\r\nபித்ரு தோஷங்களில் இருந்து நிவர்த்தி பெறுவற்கு பல வழிகள் சொல்லப்பட்டாலும், அவற்றுள் மணிகர்ணிகா வழிபாடு விசேஷமானது. காசிக்குச் செல்பவர்கள் கங்கைக்கரையிலுள்ள ‘மணிகர்ணிகா காட்’ என்ற தீர்த்தக் கட்டத்துக்குச் சென்று பித்ருக்களை நினைத்து வழிபட்டு வரலாம். ஒருமுறை, இந்த தீர்த்தக்கட்டத்துக்கு எழுந்தருளிய ஆதிசங்கரர், அங்கே தன் தாயாருக்குத் தர்ப்பணம் செய்தார். அப்போது, தமது ஞானதிருஷ்டியால் மணிகர்ணிகாவின் பெருமையையும் சக்தியையும் அறிந்து வியந்து மணிகர்ணிகா அஷ்டகம் என்ற ஸ்லோகத்தை இயற்றினார். எவரொருவர், மணிகர்ணிகா தீர்த்தக் கரையில் அமர்ந்து பித்ரு பூஜை செய்து, இந்தத் துதியை மூன்று முறை படிக்கிறாரோ, அவர் பிரம்மனைப் போன்று மதிக்கப்படுவார்கள்.\r\n\r\nதமிழகத்தில் உள்ள நான்கு மணிகர்ணிகா தீர்த்தங்களில், திருச்சிக்கு அருகில் உள்ள திருவெள்ளறையில், ஸ்ரீசெண்பகவல்லி உடனுறை ஸ்ரீபுண்டரீகாட்சப் பெருமாள் தலத்தில் உள்ள தீர்த்தமும் சென்னை திருநீர்மலையில், ஸ்ரீஅணிமாமலர் தாயார் சமேத ஸ்ரீநீர்வண்ணர் சந்நிதிக்கு எதிரில், புஷ்கரிணி தீர்த்தமும் அடங்கும். திருநீர்மலை மணிகர்ணிகா தென்னகத்து விஷ்ணு கயா ஆகும்.\r\n\r\nமணிகர்ணிகா ஸ்துதி !\r\n1.த்வத்தீரே மணிகார்ணிகே ஹரிஹரௌ ஸாயுஜ்ய முக்திப்ரதௌ\r\nவாதம் தௌ குருத:பரஸ்பரமுபௌ ஜந்தோ:ப்ரயாணோத்ஸவே!\r\nமத்ரூபோ மனுஜோsயமஸ்து ஹரிணா ப்ரோக்த:சிவஸ்தத்க்ஷணாத்!\r\nதன்மத்யாத் ப்ருகுலாஞ்சனோ கருடக:பீதாம்பரோநிர்கத:!!\r\n\r\nஹே மணிகர்ணிகே!உனது கரையில் ஸாயுஜ்ய முக்தி வழங்கும் ஹரியும் ஹரனும் ஒருவருக்கொருவர், ஒரு பிராணி மரிக்கும் தருவாயில் வாதம் செய்வார்கள். ஹரி சிவனிடம் கூறினார். இந்த மனிதன் என்னைப் போன்றிருக்கட்டுமே என்று. உடனேயே அந்த மனிதன் சரீரத்திலிருந்து, பிருகு மஹர்ஷியின் அடையாளத்துடனும், கருட வாஹனத்துடனும், பீதாம் பரத்துடனுமாக வெளியேறினான்.\r\n\r\n2.இந்த்ராத்யாஸ்த்ரிதசா:பதந்தி நியதம் போகக்ஷயே யே புன:\r\nஜாயந்தே மனுஜாஸ்ததோsபி பவச:கீடா:பதங்காதய:!\r\nயே மாத:மணிகர்ணிகே தவ ஜலே மஜ்ஜந்தி நிஷ்கல்மஷா:\r\nஸாயுஜ்யேsபி கிரீடகௌஸ்து பதரா நாராயணா:ஸ்யுரநரா:!!\r\n\r\nதேவராகியிருப்பவர்கூட ஒரு சமயம்-புண்ய பலமாக கோகக் காலம் முடிந்தவுடன் மனிதராகவோ, பசுக்களாகவோ, பறவை பூச்சிகளாகவோ தான் பிறக்கிறார்கள். ஆனால், ஹேதாயே!மணிகர்ணிகே!உனது ஜலத்தில் ஸ்னாநம், செய்தவர்கள் பாபம் நீங்கி ஸாயுஜ்ய நிலையிலும் கிரீடம், கௌஸ்துபம் தாங்கிய நாராயணர்களாக ஆகிவிடுகிறார்களே!\r\n\r\n3.காசீ தன்யதமா விமுக்திநகரீ ஸாலங்க்ருதா கங்கயா\r\nதத்ரேயம் மணிகர்ணிகா ஸுககரீ முக்திர்ஹி தத்கிங்கரீ!\r\nஸ்வர்லோக ஸ்துலித:ஸஹைவ விபுதை:காச்யா ஸமம் ப்ரஹ்மணா\r\nகாசீ க்ஷே£ணிதலே ஸ்திதா குருதரா ஸ்வர்கோ லகுத்வம் கத:!\r\n\r\nபுண்ணியமான காசீ க்ஷேத்ரம் மோக்ஷத்தை கொடுக்கவல்லது. அதிலும் கங்கையுடன் சேர்ந்துள்ளது. அதுமட்டுமல்லாமல், சாச்வத சுகத்தை (மோக்ஷத்தை) கொடுப்பதான மணிகர்ணிகையும் அங்குள்ளது. ஆகவே, பிரம்மதேவன், காசீ க்ஷேத்திரத்தையும் ஸ்வர்கத்தையும் எடைபோட்டதில், காசீ மிக கனம் கொண்டதால் பூமியில் தட்டியது. ஸ்வர்கம் எடை குறைவால் லகுவாகிறது.\r\n\r\n4.கங்காதீரமெனுத்தமம் U ஸகலம்;தத்ராபி காச்யுத்தமா\r\nதஸ்யாம் ஸா மணிகர்ணிகோத்தமதமா யத்ரேச்வரோ முக்தித: I\r\nதேவானாமபி துர்லபம் ஸ்தலமிதம் பாபௌக நாசக்ஷமம்\r\nபூர்வோபார்ஜிதபுண்ய புஞ்ஜகமகம் புண்ணயைர்ஜனை:ப்ராப்யதே!!\r\n\r\nகங்கைக்கரைப்பிரதேசம் முழுதுமே புண்யமானது. அதிலும் காசீ மிக உத்தமக்ஷேத்ரம், அதிலும், ஈச்வரன் முக்தி வழக்குமிடமான மணிகர்ணிகை மிக மிக உத்தமமானது. பாபத்தைப் போக்கும் இந்த மணிகர்ணிகை ஸ்தலம் தேவருக்கும் கிடைத்தற்கரியது. முன்பிறவியில் செய்த புண்யக் குவியலால் ஆன்றோர்க்கு மட்டுமே கிடைக்கக் கூடியது.\r\n\r\n5.து:காம்போதி கதோ ஜந்து நிவஹஸ்தேஷாம் கதம் நிஷ்க்ருதி:\r\nஜ்ஞாத்வா தத்ஹி விரிஞ்சிநா விரசிதா வாராணஸீ சர்மதா!\r\nலோகா:ஸ்வர்க முகாஸ்ததோsபி லகவோ போகாந்தபாதப்ரதா:\r\nகாசீமுக்தி புரீ ஸதாசிவகரீ தர்மார்த்த மோக்ஷப்ரதா!!\r\n\r\nஉலகத்தில் பிறந்த உயிரினங்கள் துன்பக்கடலில் விழ, அவர்களுக்கு விடிவுதான் எப்படி?என்றெண்ணி பிரம்மன் மங்கலம் பயக்கும் காசியை தோற்றுவித்துள்ளார். உலக மக்கள் சுவர்கத்தை நாடுகின்றனர். ஆனால் சுகானுபவத்தின் பின் வீழ்ச்சியைத்தான் அவை தருகின்றன. காசியோ தர்மம், அர்த்தம், மோக்ஷம் இவற்றை பயக்கும் முக்திபுரியாகும்.\r\n\r\n6.ஏகோ வேணுதரோ தராததரதர:ஸ்ரீவத்ஸ பூஷாதார\r\nயோsப்யோக:கில சங்கரோ விஷதரோ கங்காதரோ மாதவ: !\r\nயே மாதர்மணிகர்ணிகே தவ ஜலே மஜ்ஜந்தி தே மானவா:\r\nருத்ரா வா ஹரயோ பவந்தி பஹவஸ்தேஷாம் பஹ§த்வம் கதம் !!\r\n\r\nபுல்லாங்குழல், கோவர்தனமாலை, ஸ்ரீவத்ஸம் என்ற அலங்காரம் இவற்றை தரிப்பவர் ஒரு கிருஷ்ணர்தானே!சங்கரர் என்பவரும் விஷம் உண்டவர், கங்கையை தலையில் கொண்டவர், உமையின் பர்த்தாவாகியவரும் ஒருவர்தான். ஆனால் தாயே மணிகர்ணே. நினது பிரவாஹத்தில் பலர் மூழ்கி, பல ருத்ரர்களாகவும், பல விஷ்ணுவாகவும் ஆவதுதான் எப்படியோ!ஆச்சர்யம் இது.\r\n\r\n7.த்வத்தீரே மரணம்து மங்கல கரம் தேவை ரபி ச்லாக்யதே\r\nசக்ரஸ்தம் மனுஜம் ஸஹஸ்ரநயநை:த்ரஷ்டும் ஸதா தத்பர: !\r\nஆயாந்தம் ஸவிதா ஸஹஸ்ரகிரணை:ப்ரத்யுத்கதோsபூத் ஸதா\r\nபுண்யோsஸெள வ்ருஷகோsதவா கருடக:கிம் மந்திரம் யாஸ்யதி!!\r\n\r\nஹேமணிகர்ணிகே!உனது தீரத்தில் மரணமெய்துவது தேவர்களே போற்றும் படி மங்கலகரமானது. இந்திரன் அப்படி மரித்த ஒருவரை ஆயிரம் கண்களாலும் காண விழைகிறான்:சூர்யன் தன் பக்கம் வந்து கொண்டிருக்கிற அவனை எதிர் கொண்டு அழைக்கிறார். ஆகவே, அவர் வ்ருஷபத்தின் மீதோ, கருடன் மீதோ ஏறி ஏதோ ஒரு கோயிலை அடையப் போகிறான்.\r\n\r\n8.மத்யாஹ்னே மணிகர்ணிகாஸ்நபனஜம் புண்யம் வ வக்தும் க்ஷம:\r\nஸ்வீயை ரப்தசதை:சதுர்முகதரோ வேதார்த்த தீக்ஷ£ குரு: !\r\nயோகாப்யாஸ பலேந சந்த்ர சிகரஸ்தத்புண்யபாரங்கத:\r\nத்வத்தீரே ப்ரகரோதி ஸுப்தபுருஷம் நாராயணம் வா சிவம் !!\r\n\r\nமத்யான வேளையில் மணிகர்ணிகையில் ஸ்நானம் செய்வதன் பயனாக புண்யம் உண்டைவதை சொல்ல இயலாது. சதுர்முக பிரம்மா அதாவது வேதார்த்தத்தை விளக்கியவர் அல்லது சந்த்ரசேகரர் யோகாப்யாஸபலத்தால் அந்த புண்யத்தின் எல்லைக்கே போய் உனது தீரத்தில் மரித்தவளை நாராயணனாகவோ சிவானகவோ செய்து விடுகிறார்.\r\n\r\n9.க்ருச்ரை:கோடிசதை:ஸ்வபாபநிதனம் யாச்சாச்வமதை:பலம்\r\nதத்ஸர்வம் மணிகர்ணிகாஸ்நபனஜே புண்யே ப்ரவிஷ்டம்பவேத்!\r\nஸ்நாத்வா ஸ்தோத்ரமிதம் நர:படதி சேத் ஸம்ஸாரபாதோநிதிம்\r\nதீர்த்வா பல்வலவத் ப்ரயாதிஸதனம் தேஜோமயம் ப்ரஹ்மண:!!\r\n\r\nகோடிக்கணக்கில் செய்த க்ருச்சாசரணம் மூலமாக தத்தம் பாபங்களை போக்கிக் கொள்வதோ அல்லது பல அச்வமேதங்களால் உண்டாகும் பயனையோ மணிகர்ணிகையில் ஒரு முறை ஸ்நானம் செய்து இந்தஸ்லோகத்தை படிப்பவர், ஸம்ஸாரக்கடலை ஒரு குட்டையைக் கடப்பது போல் கடந்து பிரம்மலோகம் எய்துவர். Sri Animāmalar Mangai Neervannan, Neelamukilvannan Neervannan Thondai Nādu Chennai TamilNadu Nindra (Standing) East Thoyagiri Manikarnika Thadāgam, Kārunia, Sitha, etc. Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ அணிமாமலர்மங்கை ஸமேத ஸ்ரீ நீர்வண்ணன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.963763,80.114624",
                "number": 61,
                "name_ta": "திருநீர்மலை",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Chennai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Neermalai"
                ]
            },
            {
                "id": 83,
                "title": "Thiru Eda Vendhai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001Q",
                "url": "/divya-desam/thiru-eda-vendhai/",
                "content": "62 திருஇடவெந்தை Thiruvidaventhai Since the Lord got married every day, he is called Nithya Kalyana Perumal (Lord of Eternal Weddings).\r\n\r\nThere is a legend that he appeared in the Nithya Kalyana avatar. It is said that he naturally has a dot on his face and chin, resembling the auspicious mark put on a groom during the wedding ceremony.\r\n\r\nHere, the Lord stands as Varaha Murthy, with one foot on the ground and the other on the head of Adisesha, holding Akhilavalli Nachiyar on his left thigh. Through her, he preaches the Charama Shloka to the world. Adisesha’s wife is also present nearby.\r\n\r\nThe goddess here is named Akhilavalli Nachiyar because she was formed by uniting 360 maidens into one. The first of these maidens is named Komalavalli.\r\n\r\nSince the Lord got married every day, the town is also known as Nithya Kalyanapuri.\r\n\r\nThe Vaishnavite philosophy that the Lord is the sole hero and we are all his brides is symbolized by the Lord accepting everyone born in this world through daily weddings, thus he is known as Nithya Kalyana Perumal.\r\n\r\nThe place is also called Varahapuri due to the Varaha avatar. The name \"Asurakula Kālanallur\" is found in inscriptions. Since it is the birthplace of Sri (Lakshmi), the town is also called Sripuri.\r\n\r\nToday, Kovalam was once referred to as Komalavallipuram, highlighting the glory of the goddess's incarnation. It is here that Kala Maharishi performed penance.\r\n\r\nThere are separate shrines for Komalavalli Thayar, Āndāl, and Ranganatha.\r\n\r\nThere is an ivory palanquin in this temple. According to the Department of Archeology, there are only two such ivory palanquins in India—one in the palace of the Maharaja of Cochin and one here.\r\n\r\nThis temple is a site for overcoming the evil eye, and remedies for Rahu, Ketu, and Venus afflictions, and is also a place for those facing obstacles in marriage.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nIn the Krita Yuga, there was a king named Meghanathan. His son, Bali, ruled with great righteousness. At that time, three demons named Mali, Malyavan, and Sumali sought Bali's help to fight against the gods. Bali refused. The demons fought the gods and lost, and again sought refuge with Bali.\r\n\r\nFor the sake of the demons, Bali fought the gods and won. To absolve the sin of killing the gods, he came to this place and performed severe penance towards Lord Vishnu. Pleased with his penance, Vishnu appeared as Varaha and granted Bali moksha (liberation), and stood here in the Varaha form in the Varaha pond.\r\n\r\nOn the banks of the Saraswati River, a sage named Kuni performed penance and attained heaven. His daughter, aspiring for the same, was advised by Narada to marry, as only then could she attain heaven. He suggested she marry one of the other sages present there.\r\n\r\nA sage named Kala Maharishi married her and had 360 daughters. Struggling to find husbands for them when they came of age, he was advised to come to Varahapuri, where Varaha Murthy, known for his grace, resided. Following the advice, he came here and performed severe penance towards Varaha Murthy. Pleased with his penance, Lord Narayana, in the guise of a Brahmachari, appeared before the sage. The sage requested the Lord to marry his daughters. The Lord agreed and married one maiden each day for a year.\r\n\r\nOn the last day, he combined the 360 maidens into one woman, took her on his left side, and she became the divine consort, Mahalakshmi. Holding her on his left side, the Lord stood as Varaha Murthy. Since the Lord stands with his consort on his left side, this holy place came to be known as Tiruvidavendai, which later evolved into Thiruvidandai.\r\n\r\nThe king Arikesari Varma, from Mamallapuram, used to come daily to worship this Varaha Murthy. Seeing the king travel 12 miles daily for worship, the Lord appeared in his dream and told him he would manifest at Mamallapuram for his sake. Thus, the Lord, with his consort on the right side, manifested at Mamallapuram. This temple is located on the path to the lighthouse in Mamallapuram.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nThirumangai āzhvār composed 13 pasurams (verses) for this temple.\r\n\r\n“For the sake of Arjuna, the Supreme Lord who achieved victory in the battle of Bharata, and who performed the Rāsa Kreeda with the cowherd girls in Thiruvaipadi, who resides in the hearts of those who praise him, is present here in Thiruvidavendai. Oh mind, reach the holy Tiruvengadam, surrounded by sacred waters and rich groves.” (Periya Thirumozhi 1.8.4)\r\n\r\nIn Periya Thirumozhi, in Pathikam 2.7, Thirumangai āzhvār speaks about a mother who, having given birth to Parakala Nayaki (the feminine form of āzhvār), describes her daughter's love for the Lord of Thiruvidandai and the various changes she undergoes due to unfulfilled love, questioning the Lord about his intentions regarding her daughter. Actually, it is āzhvār himself expressing his own deep devotion and yearning for the Lord.\r\n\r\nIn the first nine pasurams of this pathikam, āzhvār speaks through the voice of a mother, conveying his profound love for the Lord. By the end, the Lord, moved by āzhvār’s devotion, reveals his grace and assures him, \"Do not worry; we will never abandon you. We have the divine will to bestow complete grace upon you. We are here at Thiruvidavendai to bless you. Fear not; we have granted our grace upon you,\" thus comforting āzhvār and concluding the pathikam.\r\n\r\nIn Siriya Thirumadal, āzhvār mentions Thiruvidavendai while referring to some other divyadesams.\r\n\r\nIn Periya Thirumadal, āzhvār refers to Thiruvidavendai as \"En Manaththu Malai\" (the Lord of my heart's garland). எம்பெருமான் தினமும் ஒரு திருமணம் செய்து கொண்டதால் பெருமாளுக்கு நித்ய கல்யாணப் பெருமாள் என்று பெயர்.\r\n\r\nநித்ய கல்யாண அவதாரத்தில் எழுந்தருளியிருப்பதாக ஐதீஹம். இவர் முகத்தில், தாடையில் பொட்டு இயற்கையாகவே அமைந்துள்ளது. இந்தப் பொட்டு திருமண நிகழ்ச்சியில் மணமகனுக்கு வைக்கும் த்ருஷ்டி பொட்டு போல் இயற்கையாகவே உள்ளது என்பார்கள்.\r\n\r\nஇங்கு எம்பெருமான், ஒரு திருவடியை பூமியிலும் மற்றொன்றை ஆதிசேஷன் தலையினிலும் வைத்துக்கொண்டு, அகிலவல்லி நாச்சியாரை இடது\r\nதொடையில் தாங்கிக்கொண்டு, அவர் மூலமாகவே, சரம ஸ்லோகத்தை இந்த உலகத்திற்கு உபதேசிக்கும் வராஹ மூர்த்தியாய் நின்று சேவை சாதிக்கிறார். ஆதிசேஷன் அருகில் அவரது மனைவியும் இருக்கிறார்.\r\n\r\n360 கன்னியரை ஒன்றாக்கி ஒரே பெண்ணாகச் செய்தமையால் இங்குள்ள பிராட்டிக்கு அகிலவல்லி நாச்சியார் என்று பெயரும் உண்டு. 360 கன்னியரில் முதற்கன்னிக்கு கோமளவல்லி என்பது பெயர்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் தினமும் ஒரு திருமணம் செய்து கொண்டதால், ஊருக்கு நித்ய கல்யாணபுரி என்றும் ஒரு பெயர் உண்டு.\r\n\r\nஎம்பெருமான் ஒருவனே நாயகன், நாம் எல்லோரும் நாயகிகளே என்று சொல்லும் வைஷ்ணவ தத்துவத்தின் பொருளாக, இவ்வுலகத்தில் பிறக்கும் எல்லாரையும் எம்பெருமான் ஏற்றுக்கொள்வதின் அடையாளமாக தினம் ஒரு திருமணம் செய்து நித்யகல்யாண பெருமாளாக உள்ளார் என்றும் சொல்வர்.\r\n\r\nவராக அவதாரம் எடுத்தமையால் வராகபுரி என்னும் பெயருண்டு. அசுரகுல கால நல்லூர் என்பதே கல்வெட்டுகளில் காணப்படும் பெயர். ஸ்ரீயின்\r\nஅவதார ஸ்தலமாதலால் ஸ்ரீபுரி என்றும் இந்த ஊருக்கு பெயர் உண்டு.\r\n\r\nஇன்று கோவளம் என்பதே ஒரு காலத்தில்\r\nபிராட்டியின் அவதார மகிமையைக் குறிக்கும் கோமளவல்லிபுரம் என்று வழங்கப்பட்டதாகும். இங்குதான் காலவரிஷி தவம் புரிந்தார்.\r\n\r\nகோமளவல்லித்தாயாருக்கு தனி சன்னதியும், ஆண்டாள் சன்னதியும், ரங்கநாதர் சந்நிதியும் உள்ளன.\r\n\r\nயானைத் தந்தத்தால் செய்யப்பட்ட பல்லக்கு ஒன்று இக்கோவிலில் உள்ளது. கொச்சி மகாராஜாவின் அரண்மனையில் ஒன்றும், இங்கொன்றுமாக\r\nஇந்தியாவிலேயே இந்த இரண்டு யானைத் தந்த பல்லக்குகள்தான் உள்ளதென தொல் பொருள் ஆய்வுத்துறையினர் கூறுகின்றனர்.\r\n\r\nஇது திருஷ்டி பரிகார ஸ்தலம், ராகு, கேது, சுக்கிரன் தோஷ பரிகார ஸ்தலம், மற்றும் திருமண தடை உள்ளவர்கள் பரிகார ஸ்தலம் ஆகும்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nக்ருத யுகத்தில், மேகநாதன் என்னும் அரசன் இருந்தான். அவன் புதல்வன் பலி மிகவும் நீதிமானாக அரசு நடத்தி வந்தான். அப்பொழுது மாலி, மால்யவான், ஸு மாலி என்னும் மூன்று அரக்கர்கள் தேவர்களுடன் யுத்தம் செய்ய பலியின் உதவியைக் கேட்டனர் பலி மறுத்தான். அரக்கர்கள் தேவர்களோடு யுத்தம் செய்து தோற்றுப் போய் மீண்டும் பலியிடமே தஞ்சம் புகுந்தனர்.\r\n\r\nஅரக்கர்களுக்காக பலி தேவர்களுடன் யுத்தம் செய்து வென்றான். தேவர்களைக் கொன்ற பாவம் போவதற்காக இவ்விடத்து வந்து திருமாலைக் குறித்து கடுந்தவம் செய்தான். தவத்தில் மகிழ்ந்த விஷ்ணு, வராஹரூபியாய் அவனுக்கு காட்சிகொடுத்து அவனுக்கு மோட்சம் நல்கி சக்தி வாய்ந்த வராஹ மூர்த்தியாய் இங்குள்ள வராஹ குளத்தில் நின்றருளினார்.\r\n\r\nசரஸ்வதி நதிக்கரையில் குனி என்னும் ஒரு ரிஷி தவம் செய்து சுவர்க்கம் பெற்றார். குனியின் மகளும் அவ்விதமே ஸ்வர்க்கம் செல்ல எண்ணி தவம் செய்யும் போது, நாரதர் வந்து, அவள் மணமாகாதவள், திருமணம் செய்தால் அன்றி ஸ்வர்க்கம் கிடைக்காது என்று சொல்லி, அங்குள்ள மற்ற முனிவர்களிடம் அவளை திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டினார்.\r\n\r\nஅங்கு காலவரிஷி என்ற ஒரு ரிஷி அந்த பெண்ணைத் திருமணம் செய்து கொண்டு 360 கன்னிகைகளைப் பெற்றார். பருவமடைந்த இவர்களை திருமணம் செய்து கொடுக்கத் திண்டாடிக் கொண்டிருந்த வேளையில், வாரகப்புரி என்னும் ஊருக்கு வருமாறும் அங்கு எழுந்தருளியுள்ள வராஹமூர்த்தி மிகப்பெரிய வரப்பிரசாதி என்றும் காலவரிஷிக்குச் சொல்ல அவரும் இங்கு வந்து வராஹமூர்த்தியைக் குறித்து கடும் தவம் செய்தார். இவரின் தவத்தை மெச்சிய ஸ்ரீமந் நாராயணன் ஒரு பிரம்மச்சாரி வடிவில் வந்து இம்முனிவரிடம் வர, ரிஷி அவரிடம் தனது பெண்களை திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டினார். எம்பெருமானும் அதற்கு சம்மதித்து, தினம் ஒரு கன்னிகையாக 360 பெண்களையும் ஒரு வருடத்தில் திருமணம் செய்து கொண்டார்.\r\n\r\nகடைசி தினத்தில் 360 கன்னியர்களையும் ஒன்றாகச் சேர்த்து ஒரே பெண்ணாக்கி அவரை இடப்புறம் ஏற்றுக் கொண்டார். அவரே திருவாகிய மஹாலக்ஷ்மி. தனது இடப்பக்கத்தில் வைத்துக்கொண்டு வராஹ ரூபியாக சேவை சாதித்தார். இடது புறம் திருவை வைத்து எம்பெருமான் சேவை கொடுத்ததால், இந்த திருத்தலம், திரு இட எந்தை என்று மாறி, திருவிடவெந்தையாயிற்று, காலப்போக்கில் மருவி திருவடந்தை என்று ஆயிற்று.\r\n\r\nஇந்த வராஹ மூர்த்தியை மாமல்லபுரத்திலிருந்து அரிகேசரிவர்மன் என்னும் மன்னன் தினமும் வந்து வணங்கி சென்று கொண்டிருந்தான். இம்மன்னன் தன் பொருட்டு தினமும் 12 மைல் வந்து சேவித்துச் செல்வதைக் கண்ட எம்பெருமான் இவனது கனவில் தோன்றி உனக்காக மாமல்லையில் எழுந்தருளுகிறேன் என்று சொல்லி பிராட்டியை வலப்பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டு மாமல்லபுரத்தில் எழுந்தருளினார். அந்த கோவில் மாமல்லபுரத்தில் கலங்கரை விளக்கத்திற்கு செல்லும் பாதையில் அமைந்துள்ளது.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் 13 பாசுரங்கள் பாடியுள்ளார்.\r\n\r\nபார்த்தற்காய் அன்று பாரதம் கை செய்திட்டு வென்ற பரஞ்சுடர், * கோத்து அங்கு ஆயர் தம் பாடியில் குரவை பிணைந்த வெங்கோவலன் * ஏத்துவார்த் தம் மனத்துள்ளான் இடவெந்தை மேவிய எம்பிரான் * தீர்த்த நீர்த் தடஞ்சோலைசூழ் திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே. (பெரிய திருமொழி 1.8.4)\r\n\r\nமுற்காலத்தில் அர்ஜுனுக்காக பாரத யுத்தத்தில் கையும் அணியும் வகுத்து வெற்றி பெற்ற பரம்சோதியானவனும், திருவாய்பாடியில் ராசக் கீரீடை செய்து அருளின நம் கோபலனும், தன்னை துதிப்பவர்கள் நெஞ்சில் வசிப்பவரும் திருவிடவெந்தையில் பொருந்திய ஸ்வாமியானவன் எழுந்தருளி இருக்க பெற்றதும், புண்ணிய தீர்த்தங்களாலும், சூழ பெற்றதுமான திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சே என்கிறார்.  \r\n\r\nபெரிய திருமொழி பதிகம் 2.7 ல் வரும் எல்லா பாடல்களில், திருமங்கையாழ்வாராகிய பரகாலநாயகியைப் பெற்றெடுத்த திருத்தாயார், திருவிடந்தைப் பெருமானிடத்திலே தன் மகள் காதல் கொண்டு இருப்பதையும், அந்த அநுபவம் கைகூடாததால் பலவகை மாற்றங்களை அடைந்திருக்கிறதை ஒவ்வொரு பாட்டில் ஒவ்வொரு வகையாகப் பேசி ‘இப்படிப்பட்ட இப்பெண்பிள்ளை விஷயத்தில் நீ செய்ய நினைத்திருப்பது என்ன பிரானே!’ என்று கேட்பதாகச் செல்லுகிறது.  உண்மையில், ஆழ்வாரே, ‘தாய்’ என்று பாடுவதால்,   ஆழ்வார் தாமே தம்முடைய காதலை கூறி ‘இப்படிப்பட்ட ஆசைகள் உடைய என் விஷயத்திலே என்னை நிராகரிக்க திருவுள்ளமோ! அன்றி அங்கீகரித்துக்கொள்ளவே திருவுள்ளமோ? இரண்டில் ஓன்றைச் சோதி வாய் திறந்து அருளிச் செய்யவேணும்’ என்று கேட்கிறார் என்றே எடுத்து கொள்ளவேண்டும்.\r\n\r\nஇந்த பதிகத்தின் முதல் ஒன்பது பாட்டும் வேற்று வாயாலே (தாயார்) பேசி, இதில் கலியன் வாயொலிகள் என்பதால், தம்முடைய பக்திப் பெருங்காதலைத் தாமே பேசிக்கொண்டார் என்பது விளங்கும் .  “உன் மனத்தால் என் நினைந்திருந்தாய்?” என்று பாசுரந்தோறும் எம்பெருமானை வினவிக் கொண்டேவந்தவர் அகற்கு ஒரு மறுமொழியும் பெறாமல் எப்படி பதிகத்தை முடித்து விட்டார் என்பதற்கு கீழ்கண்டவாறு மறுமொழி பெற்றே முடித்தார் என்று கொள்ளலாம்.  “நீர் கவலையற்று இரும்; உம்மை நாம் கைவிடுவோமோ? உம்மிடத்தில் பரிபூர்ண க்ருபை செய்வதாகவே திருவுள்ளம் பற்றி யிருக்கிறோம். இல்லை என்றால் அங்கு (பரமபதத்தில்) இருந்து இங்கு வந்து திருவிடவெந்தையிலே நிற்போமோ, அஞ்சாதே கொள்ளும், உமக்கு அருள்புரித்தோம்’ என்று எம்பெருமான் சோதி வாய் திறந்து அருளிச் செய்தது கொண்டு தேறுதலடைந்து இந்த பதிகத்தை முடித்ததார்.\r\n\r\nசிறிய திருமடலில் சில திவ்ய தேசங்களை குறிப்பிடும் போது இட வெந்தை என்று இதனையும் ஆழ்வார் இணைத்து கொள்கிறார்.\r\n\r\nபெரிய திருமடலில் என் மனத்து மாலை என்று இடவெந்தை எம்பெருமானை குறிப்பிடுகிறார். Sri Komala Valli Nāchiyār Laksmi Varāha Perumāl Nitya Kalyāna Perumāl Thondai Nādu Chennai TamilNadu Nindra (Standing) East Kalyāna Kalyana, Varaha Thenkalai ஸ்ரீ கோமளவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ நித்யகல்யாணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=12.763265,80.241974",
                "number": 62,
                "name_ta": "திருஇடவெந்தை",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Chennai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Eda Vendhai"
                ]
            },
            {
                "id": 84,
                "title": "Thiruk kaDal mallai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001R",
                "url": "/divya-desam/thiruk-kadal-mallai/",
                "content": "63 திருக்கடல்மல்லை Mahābali puram Kadalmallai **This Place**\r\n\r\nThis temple is located in Mahabalipuram, a treasure trove of Pallava art. In the Sangam period, it was referred to as Neerpayal and Salasayanam.\r\n\r\nIn this temple, the presiding deity, Sthalasayana Perumal, is in a reclining posture with four arms. In the main sanctum, the Lord is depicted lying on the ground without Adisesha (the serpent couch), pressing the earth with his right lower and upper arms. He holds only Vakshasthala Lakshmi on his chest, without the consorts Sri Devi and Bhu Devi. It is believed that viewing this deity is equivalent to seeing the Lord in the ocean of milk.\r\n\r\nThe festival deity is known as Ulaguyya Nindran. The festival deity holds a small lotus flower, which is said to be offered to the main deity.\r\n\r\nOn either side of the main deity's sanctum, there are shrines for Nilamangai Thayar and Āndāl. In the outer courtyard of the temple, there are shrines for Rama, Anjaneya, Poothathalvar, Garuda, the āzhvārs, and Lakshmi Narasimha.\r\n\r\nOnce, this city was known as the city of seven temples, housing seven Vishnu temples. Over time, due to the sea's encroachment, many temples were submerged. Later, three temples were built, but again, two of them were submerged. The third temple, where the deity was originally enshrined, was reinstalled in the current temple about 700 years ago, and daily worship and rituals continue.\r\n\r\nDuring the Chithirai Brahmotsavam festival at the Sthalasayana Perumal temple in Mahabalipuram, on the fifth day, the deity, adorned in the Nachiyar kolam (goddess's attire), is taken out in a decorated palanquin. He is honored at the Poothathalvar shrine, and numerous devotees participate in the procession through the streets.\r\n\r\nThe float festival (Theppam) is grandly celebrated in the Pundarika Rishi’s sacred pond, the Pushkarini, on the Masi Magam day. On the Thai Amavasya, which coincides with the Saravana Nakshatram and a Monday, the Mahodaya Theerthavari event takes place. The deity goes to the sea for a holy dip. Both Sthalasayana Perumal and Adi Varaha receive a holy bath and then proceed to the sea for the Theerthavari ceremony. Performing rites such as Tithi Tarpanam for ancestors on days like Amavasya, Mahalaya, and other auspicious days here is believed to yield great benefits, equivalent to performing them in sacred places like Gaya, Kashi, and Rameswaram.\r\n\r\n**Adi Varaha Perumal**\r\n\r\nMamallapuram, fostered as a center of art by the Pallava kings, is home to the Sthalasayana Perumal temple. In addition, the Pallava king Simha Vishnu constructed a cave temple for Adi Varaha as a mark of his devotion. This is another Vaishnava temple in Mamallapuram that is still maintained today.\r\n\r\nAs mentioned in the blog on the Thiruvidaventhai temple, Adi Varaha Perumal appeared to King Arikesari Varman. The cave temple dedicated to Adi Varaha is located about a kilometer behind the Sthalasayana Perumal temple on the path to the lighthouse in Mamallapuram. This temple, built for Varaha Perumal, is one of the two Vaishnava temples in Mamallapuram that survived the encroachment of the sea over the past ten centuries, the other being the Sthalasayana Perumal temple.\r\n\r\nIn this temple, the main deity, Adi Varaha, stands facing west in a splendid form. Here, Varaha Perumal is seen holding the goddess on his right side, thus called Valavendhai Perumal. The left foot rests on Adisesha and his consort. The Lord's left hand is placed on Bhudevi, comforting her.\r\n\r\nThis Perumal (Yenapiran) displays the Upadesa Mudra (teaching gesture) with his right hand on his chest, signifying the words of Poothathalvar in his third Thiruvanthathi: \"He who expounded divine wisdom.\"\r\n\r\nThere are two subterranean paths from this temple: one approximately 15 kilometers long leading to the Thiruvidaventhai temple and another about 70 kilometers long leading to the Parameswara Vinnagaram temple in Kanchipuram. These paths are currently sealed.\r\n\r\n**Temple History**\r\n\r\nThe history of this place is connected with the story of Pundarika Maharishi in the Bhagavata Purana. The sage Pundarika, desiring to worship the reclining form of the Lord of the Ocean of Milk (Thirupparkadal Emperuman), plucked a basket full of flowers and headed east. Seeing the sea blocking his path, he began to pour out the sea water with his hands out of devotion.\r\n\r\nMoved by his devotion, the Lord appeared to him disguised as an old man, asking for food. The sage entrusted his basket of flowers to the old man for safekeeping and went to fetch food. While he was away, the Lord adorned himself with the flowers and appeared reclining on Adisesha. Seeing this, the sage was overjoyed and requested the boon of always being near the Lord's feet. The Lord granted his wish, and thus, the deity here is known as Sthalasayana Perumal, appearing in a reclining posture with Pundarika Maharishi beside him, hands folded in reverence.\r\n\r\nAnother legend mentions a king named Malleswaran who used to feed people daily. When he stopped this practice, the people cursed him to become a boar. Later, when Pundarika Maharishi visited, the king plucked 1,000 lotus flowers and worshipped Sthalasayana Perumal in the sea, seeking relief from his curse. The Lord, moved by compassion, lifted the curse.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nPoothathalvar was born here. Thirukurugai Piran Pillan mentions this in his songs, referring to Poothathalvar as \"Nanpugazh Seer Seethathar Muththukkāl Mallai Puththathar Pon Am Kazhal\" (Glorious Seer Seethathar Poothathar of Mallai).\r\n\r\nThirumangai āzhvār in Periya Thirumozhi 2.6.4 praises the Lord here, saying, \"He who dwells in the oceanic city of Thalasayanam, those who revere him with devotion are our family deity.\" In 2.6.7, he sings, \"Oh pure mind, worship those who worship the Lord of the oceanic city of Thalasayanam.\"\r\n\r\nThirumangai āzhvār also praises Adi Varaha Perumal in Periya Thirumozhi 2.6.3, mentioning the Lord as \"Yanathin Urvagi Nilamangalai Ezil Konda Vanathilavar Mural Yeththi Vizhankollak Kanathin Kadal Mallai Thalasayanath Thuraikkindra Nyanathin Oliuruvai Ninaivar En Nayagare\" (He who took the form of a boar and restored the beauty of Bhoomi Devi, he who resides in Thalasayanam in Mallai, worshipped by the celestial beings).\r\n\r\nThus, even though there are two temples, Sthalasayana Perumal and Adi Varaha, both are considered as part of the same divyadesam, Thirukadalmallai, with āzhvār's pasurams dedicated to both.\r\n\r\nIn Thiruchandavirutham, the 110th pasuram, Thirumazhisai āzhvār refers to this place as Neerpayal, but our ancestors have identified this pasuram with the divyadesam in the upper world, Thirupparkadal. இத்தலம், பல்லவ வேந்தர்களின் கலைக் களஞ்சியமான மகாபலிபுரத்தில் இருக்கிறது. சங்க காலத்திலேயே நீர்ப்பாயல், சலசயனம் என்று குறிக்கப்பட்டு உள்ளது.\r\n\r\nஇந்த ஆலயத்தில் ஸ்தல சயனப் பெருமாள் கிடந்த திருக்கோலத்தில், நான்கு திருக்கரங்களுடன் தனது மூலஸ்தானத்தில் ஸ்ரீதேவி, பூதேவி என்ற தேவிமார்கள் எவரும் இல்லாமல், திருமார்பில் வக்ஷஸ்தல லக்ஷ்மி மட்டும் கொண்டு, தனது வலது, கீழ், மேல் என்ற இரண்டு திருக்கரங்களையும் மண்ணில் அழுத்தி வைத்து, ஆதிசேஷ பர்யங்கம் இல்லாமல், நிலத்தில் கிடந்த திருக்கோலத்தில் காட்சி தருகிறார். இந்த பெருமாளை தரிசித்தால் திருப்பாற்கடலில் உள்ள எம்பெருமானை தரிசித்த பலன் கிடைக்கும் என்று நம்பப் படுகிறது.\r\n\r\nஉற்சவரின் திருநாமம் உலகுய்ய நின்றான் என்பதாகும். இங்கு உற்சவர் தம் கையில் ஒரு சிறு தாமரை பூவுடன் உள்ளார். அதை அவரே மூலவரிடம் சமர்பிக்கின்றார் என்று ஐதீகம்.\r\n\r\nபெருமாள் சன்னதிக்கு இருபுறமும் நிலமங்கைத் தாயார் சந்நிதியும் ஆண்டாள் சந்நதியும் உள்ளன. கோவில் வெளிச்சுற்றில், ராமர், ஆஞ்சநேயர், பூதத்தாழ்வார் , கருடன், ஆழ்வார்கள், லட்சுமி நரசிம்மர் என்று சந்நதிகள் உள்ளன.\r\n\r\nஒருகாலத்தில் ஏழு கோவில் நகரம் என்று ஏழு விஷ்ணு கோவில்களை கொண்டு இந்த நகரம் இருந்தது. பின்னர் கடலின் சீற்றத்தால் பல கோவில்கள் கடலுக்குள் அடித்துச் செல்ல, பிறகு மூன்று கோவில்கள் கட்டப் பட்டதாகவும், அவற்றிலும் இரண்டு கோவில்கள் மீண்டும் கடலில் மூழ்கிவிட்டதாவும் சொல்லப்படுகிறது. மூன்றாவது கோவில் இருந்த எம்பெருமான், சுமார் எழுநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன், இப்பொழுது இருக்கும் இந்த கோவிலில் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டு, தினசரி பூஜை, திருவாராதனம் முதலியவை நடைபெறுகின்றன.\r\n\r\nமாமல்லபுரம் ஸ்தலசயன பெருமாள் கோவிலில், சித்திரை பிரமோற்சவ விழாவில் ஐந்தாம் நாள் எம்பெருமான் அலங்கார பல்லக்கில் நாச்சியார் கோலத்தில் எழுந்தருளுகிறார். பூதத்தாழ்வார் சன்னிதியில் அவருக்கு மரியாதை நடக்கும். தொடர்ந்து, சுவாமியின் வீதியுலாவில் ஏராளமான பக்தர்கள் கலந்து கொள்வர்.\r\n\r\nபுண்டரீக ரிஷி பாதம் பட்ட தீர்த்தத்தில், புஷ்கரணியில் மாசிமகம் அன்று தெப்பம் சிறப்பாக நடைபெறுகிறது. தை அமாவாசை, சரவண நட்சத்திரம், திங்கட்கிழமை மூன்றும் சேர்ந்து வரும் அன்று மஹோதன்ய தீர்த்தவாரி என்று எம்பெருமான் கடலில் சென்று தீர்த்தவாரி கொடுக்கும் நிகழ்ச்சி நடைபெறும். ஸ்தலசயன பெருமாள் மற்றும் ஆதிவராகர் இருவருக்கும் திருமஞ்சனம் நடைபெற்று கடலுக்கு சென்று தீர்த்தவாரி வழங்குவார்கள். மேலும் அமாவாசை, மஹாளயம், உள்ளிட்ட புண்ணிய தினங்களில் திதி தர்ப்பணம் முதலியவை நம் முன்னோர்களுக்கு கொடுத்தால், அவை சிறந்த பலனை தரும் என்றும், கயா, காசி, ராமேஸ்வரம் போன்ற புண்ணிய ஸ்தலங்களில் செய்ததற்கு ஈடாகும் என்றும் நம்பப்படுகிறது.\r\n\r\nஆதி வராக பெருமாள்\r\n\r\nமாமல்லபுரம், பல்லவ அரசர்களால் கலைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து வளர்க்க பட்ட ஒரு நகரமாய் இருந்தது. இந்த ஸ்தல சயன பெருமாள் கோவிலைத் தவிர, சிம்ம விஷ்ணு என்னும் பல்லவமன்னன் தனது பக்தியின் அடையாளமாக ஆதிவராஹருக்காக ஒரு குகைக் கோவில் அமைத்தான். இது மாமல்லபுரத்தில் உள்ள இன்னொரு வைணவ கோவிலாக இன்றும் பராமரிக்கப்பட்டு வருகிறது.\r\n\r\nதிருவிடவெந்தை திருக்கோயில் வலைப்பதிவில் குறிப்பிட்டதுபோல் அரிகேசரிவர்மன் என்னும் மன்னனுக்கு காட்சி தந்த ஆதிவராஹ பெருமாள் கோவிலாக, மாமல்லபுரத்தில் கலங்கரை விளக்கத்திற்கு செல்லும் பாதையில் ஸ்தலசயன பெருமாள் கோவிலுக்கு பின் புறத்தில், சுமார் ஒரு கிலோமீட்டர் தூரத்தில், குடவரை கோவிலாக, இந்த கோவில் வராஹ பெருமானுக்காக கட்டப்பட்டது. கடந்த பத்து நூற்றாண்டுகளில், மாமல்லபுரத்தில், கடலின் சீற்றத்திற்குத் தப்பித்த இரண்டு வைணவ கோவில்களில் இதுவும் ஒன்று. மற்றொன்று ஸ்தலசயன பெருமாள் கோவில்.\r\n\r\nஇந்த திருக்கோவிலில் மூலவர் ஆதிவராஹர் வர்ண கலாப மூர்த்தியாக நின்ற திருக்கோலத்தில், மேற்கு நோக்கி சேவை சாதிக்கின்றார். இங்கு வராஹப் பெருமான் பிராட்டியை வலப்பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டு காட்சி அளிக்கிறார். ஆகையால் இவர் வலவெந்தை பெருமாள் ஆகிறார். இடது திருவடிகள் ஆதிசேஷன் மற்றும் ஆதிசேஷன் மனைவி மேலும் இருக்கிறது. எம்பெருமானின் இடது திருக்கரம் பூமிபிராட்டியின் மேல் அவரை ஆசுவாசப்படுத்தும் படியாக உள்ளது.\r\n\r\nஇப்பெருமாள் (ஏனப்பிரான்) வலது திருக்கரத்தை தமது திருமார்பின் மீது உபதேச முத்திரையாக வைத்து ஞானத்தமிழ் புரிந்த நான் என்று பூதத்தாழ்வார் தனது மூன்றாம் திருவந்தாதி முதல் பாசுரத்தில் சொன்ன வார்த்தைகளுக்கு அர்த்தம் கூட்டி காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஇந்த திருக்கோவிலில் இருந்து திருவிடவெந்தை கோவிலுக்கு செல்லும் சுமார் 15 கிலோமீட்டர் சுரங்கபாதையும், காஞ்சியில் உள்ள பரமேஸ்வர விண்ணகரம் கோவிலுக்கு செல்லும், சுமார் 70 கிலோமீட்டர் நீளம் உள்ள சுரங்கபாதையும் உள்ளன. அவை தற்சமயம் மூடப்பட்டு உள்ளன.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபாகவத புராணத்தில் புண்டரீக மஹரிஷியின் வரலாற்றைச் சொல்லும் போது இத்தல வரலாறும் இணைந்து வருகிறது. இந்த முனிவர் புஷ்பங்களைக் கொண்டு க்ஷீராப்தி நாதனை (திருப்பாற் கடல் எம்பெருமான்) பள்ளி கொண்ட கோலத்தை வழிபட எண்ணி ஒரு கூடை நிறைய பூக்களைப் பறித்து வைத்து கிழக்கு நோக்கிச் செல்கையில் சமுத்திரம் வழியை அடைத்துக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து பக்தி மேலீட்டால் சமுத்திர நீரைக் கைகளால் இறைக்க ஆரம்பித்தார்.\r\n\r\nஇவரது பக்தியை மெச்சிய எம்பெருமான், இவருக்குக் காட்சி கொடுக்க எண்ணியவராய் ஒரு முதியவர் வேடம் கொண்டு இவரிடம் வந்து ஆகாரம் கேட்க, தாம் கொண்டுவந்த மலர்க்கூடையை அவரிடம் பாதுகாக்கும்படி கொடுத்துவிட்டு, தாம் சென்று ஆகாரம் கொண்டு வருவதாக சொல்லிச் சென்றார். அவர் ஆகாரம் கொண்டு வருவதற்குள் எம்பெருமான் மாமல்லைக்கடலில் ரிஷியால் கொடுக்கப்பட்டப் பூக்களையெல்லாம் சூடிக்கொண்டு ஆதிசேஷன் மேல் சயனித்திருக்கும் திருக்கோலத்தில் காட்சி அளித்தார். இதைக் கண்டு ரிஷி மிகவும் ஆனந்தம் அடைந்து, இந்த சிறுவனுக்காகவா நீங்களே நேரிடையாக வந்தீர்கள் என்றும், தங்களிடமேவா பூக்கூடையை கொடுத்து காக்கவைத்தேன் என்றும் வருந்தி, எம்பெருமானின் திருவடிகளுக்கு அருகில் அமரும் பாக்கியம் தமக்கு வேண்டும் என்று வேண்ட, எம்பெருமானும் அவ்வாறே அருளினார்.\r\n\r\nஅந்த ஸ்தலத்திலேயே சயன திருக்கோலத்தில் காட்சி கொடுத்ததால் ஸ்தல சயனப் பெருமாள் என்னும் திருநாமம் ஏற்பட்டது. தற்போதுள்ள கோவிலும் வெறுந்தரையிலே, எம்பெருமான் சயனித்திருக்க புண்டரீக மஹரிஷி கை கூப்பியபடி எம்பெருமான் அருகில் உள்ளார்.\r\n\r\nஇன்னொரு செவி வழி வரலாறும் சொல்லப்படுகிறது. மல்லேஸ்வரன் என்ற ஒரு அரசன் இருந்தான் என்றும் அவன் தினமும் மக்களுக்கு அன்னதானம் செய்து வந்தான் என்றும், நாளடைவில் அதனை நிறுத்தி விட்டதால், கோபம் கொண்ட மக்கள் அவனை ஒரு முதலையாக மாற சாபம் இட்டார்கள். பின் ஒரு நாள் புண்டரீக ரிஷி அங்கு வந்தபோது, அவருக்கு 1000 தாமரை மலர்களை பறித்துக் கொடுத்து அவரிடம் தனக்கு சாப விமோசனம் பெற்று தர வேண்டியதால், அவரும் கடலில் இருந்த ஸ்தல சயன பெருமாளுக்கு அந்த ஆயிரம் மலர்களை சார்த்தி வழிபட்டார் என்றும் எம்பெருமானும் கருணைகொண்டு மல்லேஸ்வரனின் சாபத்தை நீக்கினார் என்றும் சொல்வதுண்டு.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nபூதத்தாழ்வார் அவதாரம் செய்தது இங்குதான். இவரைக் குறித்து திருக்குருகைப் பிரான் பிள்ளான் பாடும் போது, நன்புகழ்சேர் சீதத்தார் முத்துக்கள் சேரும் கடல் மல்லை பூதத்தார் பொன் அம் கழல் என்று திருகடல்மல்லையையும் சேர்த்துக் குறிப்பிடுகிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் பெரிய திருமொழி 2.6.4 ல் , கடல்மல்லைத் தலசயனத் துறைவாரை, கொண்டாடும் நெஞ்சுடையார் அவர் எங்கள் குலதெய்வமே என்று இந்த எம்பெருமானை வணங்குபவர்கள் ஆழ்வாருக்கு குலதெய்வம் என்றும் 2.6.7ல், கடல் மல்லைத் தலசயனம், நெஞ்சில் தொழுவாரைத் தொழுவாய் என் தூய் நெஞ்சே என்றும் பாடி, பாகவத பக்தியின் பெருமைகளை இந்த திவ்யதேச எம்பெருமானை முன்னிட்டு பாடுகிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் ஆதிவராஹ பெருமாளையும் கீழ்கண்டவாறு பாடி உள்ளார். ஏனத்தின் உருவாகி நிலமங்கை எழில் கொண்டான், வானத்திலவர் முறையால் மகிழ்ந்து ஏத்தி வலங்கொள்ளக் கானத்தின் கடல் மல்லைத் தலசயனத் துறைகின்ற\r\nஞானத்தின் ஒளியுருவை நினைவார் என் நாயகரே (பெரிய திருமொழி, 2.6.3) என்ற பாசுரத்தில், பிராட்டியின் பெயரான நிலமங்கை நாச்சியார் என்று குறிப்பிட்டதோடு, நிலைமை மாறி அழகு அழிந்திருந்த பூமிப்பிராட்டியின் அழகை மறுபடியும் பழையபடியே நிலை நிறுத்தினான் என்பதை நிலமங்கை யெழில் கொண்டான் என்றும் சொல்லி உள்ளார்.\r\n\r\nஇப்படி ஸ்தல சயன பெருமாள் கோவில், ஆதிவராஹர் கோவில் என்று இரண்டு கோவில்கள் இருந்தும், இரண்டிற்கும் ஆழ்வார் பாசுரங்கள் இருந்தும் திருகடல்மல்லை என்று ஒரே திவ்யதேசமாக கருதப்படுகிறது.\r\n\r\nதிருச்சந்தவிருத்தம், நூற்று பத்தாவது பாசுரத்தில், திருமழிசையாழ்வார் நீர்பாயல் என்று குறிப்பிட்டு உள்ளார், ஆனால் அந்த பாசுரத்தை, மேல் உலகில் உள்ள திருப்பாற்கடல் திவ்யதேசத்திற்கு என்று நம் முன்னோர்கள் சொல்லி உள்ளார்கள். Sri Nila mangai Nāyaki Sthala Sayana Perumāl Stalasayanathuraivār (Ulaguiya Nindrān) Thondai Nādu Chennai TamilNadu Sayana (Reclining) East Thanganakruthi (Aanantha) Pundariga, Garuda Nadhi Thenkalai ஸ்ரீ நிலமங்கைநாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ ஸ்தலசயனத்துறைவான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=12.617485,80.193260",
                "number": 63,
                "name_ta": "திருக்கடல்மல்லை",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Mahābali puram",
                "area": "Chennai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruk kaDal mallai"
                ]
            },
            {
                "id": 85,
                "title": "Thirukkadigai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001S",
                "url": "/divya-desam/thirukkadigai/",
                "content": "64 திருக்கடிகை ShOlinghur Thirukkadigai **Thirukkadigai (Sholingapuram)**\r\n\r\nThis holy site, located between Kanchipuram and Thiruvengadam (Tirupati), has a temple at the base of a hill where the festival deity resides and another temple on a larger hill where the main deity is enshrined. There is also a smaller hill nearby with Anjaneya (Hanuman) holding a conch and discus. Both Narasimha and Anjaneya are in a yoga posture, which is unique.\r\n\r\nLegend says that staying here for even one Kadigai (24 minutes) grants moksha (liberation), hence the name Thirukkadigai. \"Kadigai\" means a time period of 24 minutes, and \"Asalam\" means hill, together forming the name Kadigachalam.\r\n\r\nThe ancient name of Sholingapuram is Kadigachalam. The āzhvārs refer to it as Thirukkadigai, Acharyas call it Sholasingapuram, and Shaivites refer to it as Chozhalingapuram. Nowadays, it is known as Sholingapuram or Sholingur.\r\n\r\nThis is a special prayer site. It is believed that by fasting and bathing daily in the Thakkan pond, and then climbing the hill to worship the Lord and Anjaneya, one can be relieved of severe ailments caused by evil spirits and black magic, and attain happiness.\r\n\r\nAhobilam is the place where the Lord took the Narasimha avatar. To bless the sages, he took this avatar once more here, making this place special.\r\n\r\nSince this hill is formed of a single rock, it is also called Ekashila Parvatham.\r\n\r\nOn the larger hill, Yoga Narasimha resides. This hill, known as Kadigachalam, is approximately 750 feet high and has 1,305 steps and seven mandapams (halls). Here, Narasimha, adorned with a Salagrama garland, sits in a yoga posture facing east. The temple has a northern-facing Rajagopuram (main tower) and two prakarams (enclosures).\r\n\r\nLegend has it that the Lord enjoys devotees climbing the steps to reach him, which is why attempts to build a winch railway here have failed multiple times.\r\n\r\nDuring the month of Karthigai, special festivities are held on Fridays and Sundays when Narasimha opens his eyes. The temple is filled with devotees. The Chithirai Brahmotsavam festival is celebrated grandly. In the month of Vaikasi, Narasimha Jayanti is celebrated, along with the Kanchi Garuda Seva festival. Aadi celebrates Thiruvadipooram, Aavani has Pavithrotsavam, Purattasi has Navaratri, Margazhi has Vaikunda Ekadasi, and Masi celebrates Thottacharyar's festival.\r\n\r\nAfter worshipping Yoga Narasimha on the larger hill, devotees visit Anjaneya on the smaller hill. From the smaller hill, Anjaneya's eyes are aligned directly towards the divine feet of Yoga Narasimha on the larger hill. The smaller hill is approximately 350 feet high and has 400 steps to climb.\r\n\r\nRama appeared here to grant Hanuman the conch and discus. The presiding deity of Rama's worship is Ranganatha, who is also present on the smaller hill. This deity, known as Bala Ranganatha, is small and beautiful, reminiscent of the deity in Thiruchirupuliyur.\r\n\r\nThe festival deity, Bhaktavatsala Perumal, along with his consorts Sudhavalli and Amrithavalli, has a separate temple about 2 kilometers from the base of the hill. The Amrita Theertham and Brahma Theertham are located near this temple. \"Usitham\" means desire, and since this deity fulfills the wishes of devotees, he is called Bhaktavatsala Perumal. He is also known as Thakkan because he is fitting in granting boons.\r\n\r\nBathing in the sacred pond here and worshipping the Lord is believed to absolve the sin of Brahmahathi (the sin of killing a Brahmin).\r\n\r\n**Legend and History**\r\n\r\nThe historical name of Sholingapuram is Kadigachalam, and it is referred to as Thirukkadigai by the āzhvārs. Acharyas call it Sholasingapuram, and Shaivites call it Chozhalingapuram.\r\n\r\nIt is believed that by staying here for even one Kadigai (24 minutes), one can attain moksha (liberation), hence the name Thirukkadigai. The hill is also called Ekashila Parvatham as it is formed of a single rock.\r\n\r\nAhobilam is the original site where the Lord took the Narasimha avatar. To bless the sages, he took this avatar once more here.\r\n\r\n**Significance**\r\n\r\nThis place is a unique prayer site. By fasting, bathing daily in the Thakkan pond, and then climbing the hill to worship the Lord and Anjaneya, devotees believe they can be relieved of severe ailments caused by evil spirits and black magic, and attain happiness.\r\n\r\n**Festivals**\r\n\r\nDuring Karthigai, special festivities are held on Fridays and Sundays when Narasimha opens his eyes. The Chithirai Brahmotsavam festival is grandly celebrated. Other notable festivals include Narasimha Jayanti in Vaikasi, Thiruvadipooram in Aadi, Pavithrotsavam in Aavani, Navaratri in Purattasi, Vaikunda Ekadasi in Margazhi, and Thottacharyar's festival in Masi.\r\n\r\n**The Smaller Hill**\r\n\r\nAfter worshipping Yoga Narasimha on the larger hill, devotees visit Anjaneya on the smaller hill, where Anjaneya's eyes are aligned directly towards the divine feet of Yoga Narasimha. The smaller hill is approximately 350 feet high and has 400 steps to climb.\r\n\r\nRama granted Hanuman the conch and discus here, and the presiding deity of Rama's worship, Ranganatha, is also present on the smaller hill as Bala Ranganatha.\r\n\r\n**The Main Temple**\r\n\r\nThe festival deity, Bhaktavatsala Perumal, along with his consorts Sudhavalli and Amrithavalli, has a separate temple about 2 kilometers from the base of the hill. Bathing in the sacred pond here and worshipping the Lord is believed to absolve the sin of Brahmahathi.\r\n\r\n**āzhvār**\r\n\r\nThe historical name of Sholingapuram is Kadigachalam, and it is referred to as Thirukkadigai by the āzhvārs. Acharyas call it Sholasingapuram, and Shaivites call it Chozhalingapuram.\r\n\r\n**Sthala Puranam**\r\n\r\nThe seven sages (Athri, Kashyapa, Vasishta, Jamadagni, Gautama, Bharadwaja, Vishwamitra) and the sage Vamadeva wanted to witness the Narasimha avatar taken by the Lord for Prahlada. They started their penance on this hill. In the past, Vishwamitra attained the title of Brahmarishi by worshiping Narasimha on this hill for one kadigai (24 minutes). With the same belief, they chose this hill for their penance.\r\n\r\nAfter the Ramavatar, while ascending to Vaikuntha, Sri Rama told Hanuman to remove the obstacles faced by the sages performing penance on Kadigachalam before joining him in Vaikuntha. Hanuman, following this command, came to this hill. The sages were disturbed by the demons Kalan and Keyan, and Hanuman fought them off. Praising Sri Rama, Hanuman received the conch and discus from him and decapitated the demons. The penance of the sages continued uninterrupted, and Narayana appeared to them as Narasimha.\r\n\r\nNarasimha, pleased with the sages' penance, blessed them with his darshan. He then instructed Hanuman to remain in yoga posture on this hill and grant relief to people from incurable diseases until the end of Kali Yuga. Thus, Hanuman has a separate shrine here in a yoga posture with the conch and discus. It is believed that Hanuman will continue to live until the end of Kali Yuga, manifesting wherever the Ramayana is recited with devotion.\r\n\r\nA legend narrates that once Durvasa Muni visited this place and, upon receiving a garland from Narasimha, danced in joy wearing it around his neck and head. Seeing this, one of the Navagrahas (nine planets), Mercury (Budha), mocked him. Enraged, Durvasa cursed Mercury to bathe in the Pandava Theertham here and serve the sages performing penance to lift his curse.\r\n\r\n**āzhvārs and Acharyas**\r\n\r\nThis is a divyadesam glorified by Peyalvar and Thirumangai āzhvār. \r\n\r\nPeyalvar’s mangalasasanam (praise) is found in the third Thiruvanthathi, verse 61:\r\n“Vanpoongkadigai Ilangumaran” (The radiant young lord of the lush Thirukkadigai).\r\n\r\nThirumangai āzhvār in Periya Thirumozhi 8.9.4 sings:\r\n“Mikkānai maraiyāi virindha vilakkāi ennul pukkānai pugazseer poliginra ponmalaiyai takkānai kadigai thadam kunrin misai irundha akkāra kaniyai adainthu uyindhu ponāne” (The great lord, who is the Vedas, the spreading light, who entered me, the praised and shining golden hill, the fitting one, the sweet fruit on the vast hill of Kadigai, I have attained and am saved).\r\n\r\nAcharyas like Sri Nadhamunigal, Thirukkachi Nambi, Ramanuja, and Manavala Mamuni have also praised this place. \r\n\r\nThottacharya, an Acharya born here, had a vow to visit Kanchipuram every year to worship Varadaraja Perumal. Once, when he couldn't travel due to ill health, he prayed to Varadaraja from the banks of Thakkan Kulam, envisioning the Garuda Seva in his mind. Moved by his devotion, Varadaraja appeared before him on Garuda. In memory of this, during the Garuda Seva on the third day of Brahmotsavam in Kanchipuram, the deity pauses at the temple gateway, hidden by umbrellas, to honor Thottacharya. Thottacharya also established the Utsava Murti at the base temple here.\r\n\r\nHe performed several miracles, demonstrating his devotion. It is said that Chakrathalvar (the discus deity) would lead the way whenever he traveled. Another notable devotee who lived here was the scholar Erumbiyappa.\r\n\r\n**Special Features**\r\n\r\n- Thirukkadigai is located between Kanchipuram and Thiruvengadam (Tirupati).\r\n- The main temple is on a hill with 1,305 steps, while the festival deity's shrine is at the base.\r\n- Anjaneya (Hanuman) is present on a smaller hill, with eyes directed towards the feet of Yoga Narasimha.\r\n- The temple is believed to grant moksha to those who stay for one kadigai (24 minutes).\r\n- During Karthigai month, special festivities are held, and the Chithirai Brahmotsavam is celebrated grandly.\r\n- The temple has two prakarams (enclosures) and a northern-facing Rajagopuram.\r\n- It is believed that bathing in the Thakkan pond and worshiping the Lord absolves the sin of Brahmahathi.\r\n\r\n**Festivals and Worship**\r\n\r\n- Daily worship and special festivals are conducted with grandeur.\r\n- Devotees believe in the power of worshiping the deities here to cure ailments and achieve happiness.\r\n\r\n**Divine Legends**\r\n\r\n- The seven sages attained darshan of Narasimha after penance.\r\n- Hanuman received the conch and discus from Sri Rama to defeat demons and protect the sages.\r\n- Durvasa Muni’s curse on Mercury was lifted here.\r\n\r\n**Conclusion**\r\n\r\nThirukkadigai is a sacred site with deep spiritual significance, revered by āzhvārs, Acharyas, and devotees. It continues to be a place of pilgrimage and divine blessings. காஞ்சீபுரத்திற்கும், திருவேங்கடமலைக்கும் இடையிலுள்ள திருத்தலம். இந்த திருத்தலத்தில் கீழே உள்ள திருக்கோவிலில் உற்சவரும், பெரிய மலை மீது மூலவரும் அதனருகில் உள்ள சிறிய மலையில் சங்கு சக்கரங்களுடன் ஆஞ்சநேயரும் அமர்ந்துள்ளனர். நரசிம்மர் ஆஞ்சநேயர் இருவரும் யோகநிலையில் எழுந்தருளி இருப்பது சிறப்பு.\r\n\r\nசுமார் ஒரு கடிகை (நாழிகை – 24 நிமிடம்) இங்கு தங்கியிருந்தாலே மோட்சம் கிடைக்கும் என்று ஐதீஹமிருப்பதால் இதற்கு திருக்கடிகை என்னும் பெயர்\r\nவந்தது. கடிகை என்றால் நாழிகை, அசலம் என்றால் மலை, இரண்டும் சேர்ந்து கடிகாசலமானது.\r\n\r\nசோளிங்கபுரத்தின் புராணப்பெயர் கடிகாசலம், இவ்விடத்தை ஆழ்வார்கள் திருக்கடிகை என்றும் ஆச்சாரியர்கள் சோளசிம்மபுரம் என்றும், சைவர்கள் சோழலிங்கபுரம் என்றும் அழைத்து, தற்போது சோளிங்கபுரம், சோளிங்கர் என்று அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\nஇது ஒரு விசேஷமான பிரார்த்தனைத் தலம் ஆகும். பேய், பிசாசு, சூனியம் என்று சொல்லப்படும் அதீத நோய்கள், தீர இங்கே வந்து விரதம் கடைபிடித்து பிரதி தினமும் தக்கான் குளத்தில் நீராடி, மலைமீதேறி பெருமானையும் ஆஞ்சநேயரையும் வழிபட்டு வந்தால், எல்லா தீரும், மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பர் என்று நம்பிக்கை.\r\n\r\nஅஹோபில மலைதான் எம்பெருமான் நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்த இடம். மீண்டும் ஒரு முறை முனிவர்களுக்காக அந்த அவதாரத்தை இங்கே மேற்கொண்டதால், இது தனிச் சிறப்பாகும்.\r\n\r\nபிரிவுகளும் சேர்க்கைகளும் இன்றி ஒரே கல்லில் இம்மலை அமைந்திருப்பதால் இதற்கு ஏகசிலா பர்வதம் என்ற பெயரும் உண்டு.\r\n\r\nஇங்குள்ள பெரியமலையில் யோக நரசிம்மர் எழுந்தருளி உள்ளார். சுமார் 750 அடி உயரமுள்ள 1305 படிகள், ஏழு மண்டபங்கள் உள்ள கடிகாசலம் என்ற பெரியமலை இது. இங்கு நரசிம்மர் சாளக்ராம மாலை அணிந்து, யோகநிலையில், கிழக்கு நோக்கி தரிசனம் தருகிறார். இந்த ஆலயம் வடக்கு நோக்கிய ராஜகோபுரத்துடன் இரண்டு திருச்சுற்றுகள் கொண்டுள்ளது.\r\n\r\nஇங்கு பக்தர்கள் படியேறி வந்து தம்மைச் சேவிப்பதை பெருமாளே விரும்புவதாக ஐதீஹம். (இங்கு விஞ்ச் ரயில் போட இரண்டு மூன்று முறை முயற்சிக்கப்பட்டு தோல்வி கண்டு விட்டது).\r\n\r\nஇங்கு கார்த்திகை மாதம் நரசிம்மர் கண் திறப்பதால் வெள்ளி, மற்றும் ஞாயிற்று கிழமைகளில் திருவிழா போல் விசேஷங்கள் நடைபெறும். எங்கும் மக்கள் அலை போல் இருக்கும். சித்திரை ப்ரம்மோத்ஸவம் மிக சிறப்பாக நடைபெறுகிறது. வைகாசி மாதம், நரசிம்ம ஜெயந்தி திருவிழாவாகவும், காஞ்சி கருட சேவை உற்சவமும் கொண்டாடப் படுகிறது. ஆடியில் திருவாடிப்பூரமும், ஆவணியில் பவித்ரோத்ஸத்வமும் புரட்டாசியில் நவராத்திரியும் மார்கழியில் வைகுந்த ஏகாதசியும், மாசியில் தொட்டாச்சார்யார் திருவிழாவும் சிறப்பாக நடைபெறுகின்றன.\r\n\r\nபெரிய மலையில் உள்ள நரசிம்மரை தரிசித்துவிட்டுத் தான் சிறிய மலையில் எழுந்தருளியுள்ள ஆஞ்சநேயரை தரிசிக்க வேண்டும். சிறிய மலையில் இருந்து பார்த்தால் யோக ஆஞ்சேநேயரின் கண்கள் நேரடியாக யோக நரசிம்மரின் திருவடிகளை நோக்கி அமைந்துள்ளது. சிறிய மலை சுமார் 350 அடிஉயரம் உள்ளது, 400 படிகள் ஏறி சேவிக்க வேண்டும்.\r\n\r\nஆஞ்சநேயருக்கு சங்கு சக்கரம் கொடுத்தருள இராமன் இங்கு எழுந்து அருளினார். இராமனின் ஆராதனை பெருமாள் ரங்கநாதர் ஆவார். அதனால் அவரும் சின்னமலையில் காட்சி அளிக்கிறார். மிகவும் அழகான சிறிய வடிவில் உள்ள (பால) ரங்கநாதர் ஆகும். இவரை தரிசிக்கும் போது, திருசிறுபுலியூர் நினைவுக்கு வருவது ஆச்சர்யம் இல்லை.\r\n\r\nஉற்சவர் பக்தோசித பெருமாள், சுதாவல்லி, அமிர்தவல்லி எனும் தனது இருதேவியருடன், மலை அடிவாரத்திலிருந்து 2 கி.மீ- தொலைவில் தனிக்கோவில் கொண்டுள்ளார்.  அமிர்த தீர்த்தம், பிரம்ம தீர்த்தம் ஆகியவை பக்தோசித பெருமாள் கோவில் அருகில் உள்ளன. உசிதம் என்றால் விருப்பம் எனப்படும். பக்தர்கள் விருப்பப்படி அருளவல்லவராதலால் பக்தோசிதப்பெருமாள் எனவும் அழைக்கப்படுகிறார். அருளுவதில் தக்கவராக இருப்பதால் தக்கான் எனவும் அழைக்கப்படுகிறார். \r\n\r\nஇங்குள்ள தீர்த்தத்தில் (குளத்தில்) நீராடி எம்பெருமானை வழிபட்டால், ப்ரம்மஹத்தி தோஷம் நீங்கும் என்பது நம்பிக்கை.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nசப்தரிஷிகளும், (அத்ரி, காஷ்யபர், வசிஷ்டர், ஜமதக்னி, கௌதமர், பரத்வாஜர், விஸ்வாமித்ரர்) வாமதேவர் என்ற முனிவரும் பிரஹ்லாதனுக்காக எம்பெருமான் எடுத்த நரசிம்ம அவதாரத்தைக் காண வேண்டும் என்ற ஆசையினால் இம்மலையில் வந்து தவம் செய்யத் தொடங்கினர். முன்னொரு காலத்தில் விசுவாமித்திரர் இம்மலையில் ஒரு கடிகை நேரத்தில் (ஒரு நாழிகை நேரத்தில்) நரசிம்மனைக் குறித்து துதித்து பிரம்மரிஷி என்ற பட்டம் பெற்றதால், தாங்களும் ஒரு நாழிகை நேரத்தில் நரசிம்ம மூர்த்தியை தரிசிக்கலாம் என்ற நம்பிக்கையில் இம்மலையைத் தெரிவு செய்து இங்கே வந்து தவம் இருந்தனர்.\r\n\r\nஇது இவ்வாறு இருக்க இராமவதாரம் முடிந்ததும் ஸ்ரீராமன் வைகுண்டத்திற்கு எழுந்தருளும் தருவாயில், கடிகாசலத்தில் என்னைக் குறித்து தவம் செய்யும் ஸப்த ரிஷிகட்கு, உண்டாகும், இன்னல்களைக் களைந்து அதன்பின் வைகுந்தம் வருவாயாக என்று ஆஞ்சநேயரிடம் கூற, அவரும் அவ்விதமே இந்த மலைக்கு வந்து சேர்ந்தார். காலன், கேயன் என்னும் இரு அரக்கர்கள் இம்மலையில் நாராயணன் குறித்து தவஞ்செய்யும் ரிஷிகளுக்கு பெருத்த இடையூறு விளைவிக்க அவர்களோடு போர் புரிந்த ஆஞ்சநேயர் ஸ்ரீராமனைத் துதித்து நிற்க, ஸ்ரீராமன் அனுமனுக்கு காட்சி தந்து சங்கு சக்கரங்களை வழங்க, அவற்றால் இரு அரக்கர்களின் தலையைக் கொய்து ரிஷிகளின் தவம் தடை இல்லாமல் தொடர அருள் புரிகிறார். இறுதியில் ரிஷிகளின் தவத்தை மெச்சிய நாராயணன் நரசிம்ம மூர்த்தியாக அவர்களுக்கு காட்சி கொடுத்து நின்றான்.\r\n\r\nநரசிம்ம அவதாரத்தைக் கண்டு களித்த ஆஞ்சநேயரிடம் “நீ நமது முன்பு அமர்ந்து யோக ஆஞ்சநேயராக மக்களுக்கு தீராத பிணிகளை தீர்த்து, எம்மை வந்தடைவாயாக என்று அருளி மறைந்தார். இதனால் தான் யோக நிலையில் (சங்கு சக்கரத்துடன்) ஆஞ்சநேயருக்கும் தனிச்சன்னதி உள்ளது. கலியுகம் முடியும் வரை அனுமனும் வாழ்வதாக ஐதீஹம். எனவேதான் பக்தி ரசத்தோடு இராமாயணம் படிக்கும் இடம் தோறும் அனுமன் அருவமாகவோ உருவமாகவோ பிரத்யட்சம் ஆவதாய் ஐதீஹம். இந்த உலகத்திலேயே எங்கெல்லாம் ஸ்ரீராம நாமம் ஒலிக்கிறதோ, அங்கெல்லாம் பக்திப் பரவசத்துடன் கண்களில் நீர் மல்கக் காட்சி தந்துகொண்டு இருக்கிறார் என்பதை கீழ் கண்ட ஸ்லோகத்தின் மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம்.\r\n\r\nயத்ர யத்ர ரகுநாத கீர்த்தனம் தத்ர தத்ர க்ருதமஸ்த காஞ்சலிம், பாஷ்பவாரி பரிபூர்ண லோசனம், மாருதிம் நமத ராக்ஷஸாந்தகம்\r\n\r\nஒரு சமயம் துர்வாச முனிவர் இத்தலத்தை அடைந்து நரசிம்மனை வணங்கி அவரின் திருத்துழாய் மாலையைப் பெற்று அதைக் கழுத்திலும், தலையிலும் சூடி ஆனந்தக் கூத்தாடினார். அப்போது அங்கே நிரம்பியிருந்த சாதுக்கள் கூட்டத்தில் நின்ற நவக்கிரகங்களில் ஒருவனான புதன் துர்வாசரின் இச்செயலைக் கண்டு ஏளனத் தொனியில் சிரித்துக் கேலி செய்ய, துர்வாசரால் சபிக்கப்பட்ட புதன், இந்த கடிகாசலத்தில் பாண்டவ தீர்த்தத்தில் நீராடி அங்கு ஆடியும் பாடியும் வரும் முனிவர்களுக்குத் தொண்டு செய்து தன் சாபம் தீர்ந்து மீண்டும் உயர்நிலை பெற்றான் என்று புராணம் கூறுகிறது.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சாரியர்\r\n\r\nமுதலாழ்வார்களில் ஒருவரான பேயாழ்வாரும், திருமங்கையாழ்வாரும் மங்களாசாசனம் செய்த ஸ்தலம்.\r\n\r\n‘வண்பூங்கடிகை இளங்குமரன்’ என்பது பேயாழ்வார் மங்களாசாசனம், மூன்றாம் திருவந்தாதி 61 பாசுரம்.\r\n\r\nமிக்கானை மறையாய் விரிந்த விளக்காய் என்னுள் புக்கானை புகழ்சேர் பொலிகின்ற பொன்மலையை தக்கானை கடிகை தடம் குன்றின் மிசையிருந்த அக்கார கனியை அடைந்துயிந்து போனேனே  (பெரிய திருமொழி 8.9.4)\r\n\r\nஸ்ரீமந் நாதமுனிகளும், திருக்கச்சி நம்பிகளும், இராமானுஜரும் மணவாள மாமுனியும், மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர்.\r\n\r\nதொட்டாச்சார்யார் என்னும் ஆச்சார்யர் இத்தலத்தில் பிறந்தவர். இவர் ஆண்டுதோறும் காஞ்சிக்குச் சென்று வரதராஜப் பெருமாளை தரிசிப்பதை விரதமாகக் கொண்டிருந்தார். ஓராண்டு உடல் நலிவால் காஞ்சி செல்ல இயலாது போகவே, தக்கான் குளக்கரையில் அமர்ந்து காஞ்சி வரதராஜப் பெருமாளின் கருட சேவையை மனதில் எண்ணித் துதித்து கண்ணீர் சிந்த , காஞ்சிப் பெருமாள் கருட வாகனத்தில் இவருக்குக் காட்சி தந்தார். இதன் நினைவாக இன்றும் காஞ்சியில் பிரம்மோத்ஸவத்தின் மூன்றாம் நாள் காலை கருட வாகனத்தில் எழுந்தருளும் போது கோபுர வாயிலில் தாமதித்து நின்று சோளிங்கபுரம் தொட்டையாச்சார்யாருக்கு சேவை சாதிப்பதாய் குடைகளால் வரதன் மறைக்கப்பட்டு, கற்பூர ஆர்த்தி நடந்து வருகிறது. இத்திருக்கடிகையில் கீழ்க்கோவிலில் தொட்டாச்சார்யருக்கும் தனிச்சன்னதி உள்ளது.\r\n\r\nகீழ்க்கோவிலை அமைத்து உற்சவ ஸ்வாமியை பிரதிஷ்டை செய்ததும் இவரே. சிதம்பரம் கோவிலில் இருந்து மூலவரை கிருமிகண்டசோழன் கடலில் போட்டு சென்ற பிறகு அதனைத்தேடி கண்டுபிடிக்க செய்து, மீணடும் சிதம்பரம் கோவிலில் பிரதிஷடை செய்ததும் இவரே.\r\n\r\nதொட்டையாசார்யார் பல அற்புதங்கள் செய்து காட்டித் தமது பக்தியை வெளிக்காட்டிய இடம். இவர் சென்றால், இவருக்கு முன்னால் சக்ரத்தாழ்வார் வழிகாட்டிய படி செல்வார் என்று சொல்வர்.\r\n\r\nஇவரைப் போன்று எறும்பியப்பா என்னும் ஞானியும் இங்குதான் வாழ்ந்தார்.\r\n\r\nதிருக்கடிகை மலை ஏறி வழிபட இயலாத அன்பர்கள் ஒரு நாழிகை நேரம் திருக்கடிகையை மனத்தில் நினைத்துச் சிந்தித்தாலே போதும். மோட்சம் சித்திக்கும் எனப் புகழ்ந்துரைக்கின்றார் பிள்ளைப் பெருமாள் ஐயங்கார். Sri Amrutha Valli Yogā Nrisimhan Akkārakkani Thondai Nādu Chennai TamilNadu Amarndha (Sitting) East Simhagra Amirth Theertham Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ அம்ருதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ யோக நரசிம்ஹாய நமஹ http://maps.google.com/?q=13.089091,79.418457",
                "number": 64,
                "name_ta": "திருக்கடிகை",
                "alwars": [
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "ShOlinghur",
                "area": "Chennai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkadigai"
                ]
            },
            {
                "id": 97,
                "title": "Thiru Nāvāi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0024",
                "url": "/divya-desam/thiru-nāvāi/",
                "content": "65 திருநாவாய் Thirunavay ### Introduction to Hill Country Divya Desams\r\n\r\nThe Malai Nadu Divya Desams, located in the beautiful landscapes of Kerala, are known for their serene environments. The temples, referred to as \"Ambalam\" in Malayalam, are pristine and well-maintained. In Tamil Nadu, many Shiva temples end with the term \"Ambalam,\" such as Chidambaram, while in Vaishnava Divya Desams, there is a temple called Thiruththerriyambalam.\r\n\r\nKerala is often referred to as Parashurama Kshetra. Unlike Tamil Nadu, the vimanas (temple towers) and gopurams (entrance towers) in Kerala are distinct in style. The sculptures and paintings here also differ from those in Tamil Nadu. The Malai Nadu Divya Desams are typically rectangular with four entrances and surrounded by walls. Inside, the sanctum is often circular with conical roofs resembling inverted pots. Some temples have other forms of sanctums as well. The temples are equipped with clean walkways and large dhwajastambhas (flagpoles) at the entrance, adorned with the image of Garudalvar. The flagpole at Thiruvalla is particularly noteworthy for its size.\r\n\r\nBefore the sanctum in these temples, there is usually a square platform called the Balipitha. Devotees must stand in front of this platform to worship the deity, and only the priests, known as Bhattars or Namboothiris, are allowed to step on it. These priests perform the pujas with utmost purity, wearing wet clothes after taking a morning bath.\r\n\r\nIn these temples, men must wear traditional attire, and upper garments like shirts or banyans are not allowed inside. Women also must wear traditional clothing. Unlike Tamil Nadu, where Sri Vaishnavas primarily conduct worship, here the pujas are conducted by Malayalam Brahmins who adhere to strict cleanliness and devotion.\r\n\r\nThe temples in Kerala do not usually have separate shrines for the goddess. Instead, a small idol of the goddess is placed within the main sanctum. The Divya Desam at Thirunavaya is an exception, having a separate shrine for the goddess. At Thiruvalla, they offer Vibhuti (sacred ash) as prasadam.\r\n\r\nIn these temples, teertham (holy water) and Tulasi (holy basil) are not given as prasadam. Instead, they provide Tulasi, flowers, and sandalwood paste on a small banana leaf. Daily abhishekam (holy bath) for the deity is a common practice, as well as a daily procession called Sreevali.\r\n\r\nAmong the thirteen Divya Desams in Kerala, five are known as Pandava temples, established by the Pandavas. These are:\r\n\r\n- Thiruchittaru (established by Yudhishthira)\r\n- Thiruvaranmula (established by Arjuna)\r\n- Thirupuliyur (established by Bhima)\r\n- Thiruvanvandoor (established by Nakula)\r\n- Thirukkadithanam (established by Sahadeva)\r\n\r\nYoungsters in Kerala show great enthusiasm in maintaining and restoring these temples. The thirteen Malai Nadu Divya Desams are:\r\n\r\n1. Thiruvananthapuram\r\n2. Thiruvanparisaram\r\n3. Thirukātkarai\r\n4. Thirumoozhikkalam\r\n5. Thiruchirupuliyur\r\n6. Thiruchengundroor\r\n7. Thirunavaya\r\n8. Thiruvalla\r\n9. Thiruvanvandoor\r\n10. Thiruvattaru\r\n11. Thiruvithuvakodu\r\n12. Thirukkadithanam\r\n13. Thiruvaranvilai (Aranmula)\r\n\r\nBesides these, another significant place to visit during a pilgrimage to the Malai Nadu Divya Desams is Thiruvanjikkulam, the birthplace of Kulasekara āzhvār. Similar to many temples in Kerala, it opens early at 4:30 AM and closes by 10 AM, reopening in the evening from 4 to 8 PM.\r\n\r\n### Thirunavay - Overview\r\n\r\nThirunavaya is located about a mile from the Thirunavaya railway station on the Chennai-Kallikkottai railway route. There are bus services from Shoranur. The site is also about half a mile from Idakkulam, which is part of the Travancore state.\r\n\r\nThis Divya Desam is situated on the banks of the Bharathapuzha River. In Kerala, this site holds significant importance and antiquity. It is considered equivalent to Kashi, and ancestral rituals (Srardhams and Tarpanams) are performed here, especially on the new moon days of Thai and Aadi months, according to ancient customs on the riverbanks. Opposite this temple, there are also Shiva and Brahma temples, making it a place for worship of the Trimurti.\r\n\r\nAmong the Divya Desams in Kerala, this is the only one with a separate shrine for Mahalakshmi Thayar.\r\n\r\n### Legend of the Place\r\n\r\nIt is said that nine (Nava) yogis performed penance here, giving the place the name Nava Yogisthalam, which eventually became Navayi and now Thirunavayi.\r\n\r\nOnce, Mahalakshmi and Gajendra offered lotus flowers to worship Bhagavan, but Gajendra found himself without flowers. He explained his plight to Bhagavan, who then asked Mahalakshmi to stop picking the flowers. Delighted, Gajendra collected plenty of flowers and worshipped Bhagavan. During the puja, Bhagavan, along with Mahalakshmi, accepted Gajendra's offerings.\r\n\r\n### āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nSri Ramanuja, with the intention of introducing Vaishnava worship practices similar to those in Tamil Nadu to the Malai Nadu Divya Desams, entered Kerala. Knowing this, the Bhattars (priests) prayed to Bhagavan to continue accepting their traditional practices. Bhagavan, who fulfills the desires of his devotees, agreed and, while Ramanuja was resting at a border spot in Kerala, transported him to a rock near Thirukurungudi.\r\n\r\nRamanuja's disciple, Vaduganambi, would daily adorn him with Thiruman (Vaishnavite mark). When Ramanuja awoke, he called for Vaduganambi, and it was none other than Thirukurungudi Perumal who, in Vaduganambi's form, adorned him with Thiruman. When the real Vaduganambi arrived and saw this, Ramanuja was greatly astonished and realized the divine will. Understanding Bhagavan’s intention, Ramanuja continued his service in Tamil Nadu.\r\n\r\nThis site has been glorified with two verses by Thirumangai āzhvār and eleven verses by Nammalvar. Thirumangai āzhvār, in his verses, compares this place to Thirukoshtiyur and Thirunaraiyur.\r\n\r\n### Additional Information\r\n\r\n- **Accessibility**: Easily accessible by rail and road, with nearby bus services from major towns.\r\n- **Significance**: Known for performing ancestral rituals, especially on Thai and Aadi new moon days.\r\n- **Unique Feature**: Only Divya Desam in Kerala with a separate shrine for Mahalakshmi.\r\n- **Temple Structure**: Includes shrines for the Trimurti (Brahma, Vishnu, Shiva).\r\n- **Historical Anecdote**: Ramanuja’s attempt to standardize worship practices, the divine intervention, and the continuation of local customs.\r\n\r\n மலைநாட்டு திவ்ய தேசங்கள் – ஒரு முன்னோட்டம்\r\n\r\nமலைநாட்டு திவ்ய தேசங்களை பற்றிய ஒரு முன்னுரையை இங்கே காண்போம்.\r\n\r\nமலையாள திவ்ய தேசங்கள் யாவும் அழகான சூழ்நிலையிலேயே அமைந்து உள்ளன. கோவில்கள் மிகவும் தூய்மை. இங்கு கோவில்களை தமிழ் சொல்லான அம்பலம் என்றே அழைக்கின்றனர். தமிழ்நாட்டில் எத்தனையோ சிவஸ்தலங்கள் அம்பலம் என்ற சொல் கொண்டே முடிகிறது. வைணவ திவ்ய தேசங்களிலும், திருத்தெற்றியம்பலம் என்று ஒரு திவ்ய தேசத்திற்கு அம்பலம் என்ற பெயரில் முடிகிறது.  \r\n\r\nமலையாள நாட்டையே, பரசுராம க்ஷேத்திரம் என்று அழைக்கிறார்கள். இங்கு விமானங்களும் கோபுரங்களும் தமிழ்நாட்டில் உள்ளது போல இல்லை. அதே போல அங்கு உள்ள சிற்பங்களும் சித்திரங்களும் தமிழ் நாட்டில் உள்ளது போல இல்லை. மலை நாட்டு திவ்ய தேசங்கள் செவ்வக வடிவில் அமைந்தவை. நான்கு வாசல்கள் கொண்டதாக\r\nநாற்புரம் சூழ்ந்த சுற்றுச் சுவர்களால் அமைக்கப்பட்டவை. இதற்குள் வட்ட வடிவமான மூலஸ்தானம். மூலஸ்தானத்தின் மேல் கூம்பு வடிவில் தொப்பியைக் கவிழ்த்து வைத்தது போன்ற கூரைகள் உள்ளன. வேறு சில வடிவில் மூலஸ்தானங்களும் உண்டு.  தூய்மை நிறைந்த சுற்றுப்புற நடைபாதைகள் உள்ளன. தமிழ்நாட்டில் உள்ளது போல பெரிய கொடி மரங்கள் (துவஜஸ்தம்பங்கள்) கோவிலின் முகப்பில் உள்ளது.  இந்த கொடி மரங்களில் கருடாழ்வார் திருஉருவம் உள்ள விளக்குகள் உள்ளன. திருவல்லாவில் உள்ள கொடிமரம் மிகப் பெரியதாகும்.\r\n\r\nஇங்குள்ள கோவில்களில், மூலஸ்தானத்திற்கு முன்புறம் சதுர வடிவிலான ஒரு மேடை உள்ளது. பொதுவாக இதை பலிபீடம் என்று கூறுவர். இந்த மேடையின் முன்பு நின்றுகொண்டு தான் நாம் எம்பெருமானை வழிபட வேண்டும். மேடையில் மேல் யாரும் ஏற கூடாது. எம்பெருமானுக்கு பூஜை செய்யும் போத்திகள் மட்டும் இந்த மேடையின் மீது ஏறி எம்பெருமானுக்கு சாஷ்டங்கமாய் நமஸ்காரம் செய்து விட்டு பூஜையில் ஈடுபடுவர்.\r\n\r\nஇங்கு கோவிலுக்குள் மேல் சட்டை அல்லது பனியன் அணிந்து செல்லக் கூடாது. கைலிகளும் கட்டிக் கொண்டு போகக் கூடாது. பாரம்பரிய உடைகளில் தான் ஆண்களும் பெண்களும் செல்ல வேண்டும்.\r\n\r\nஇங்கு தமிழ் நாட்டைப் போல் ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களால் எம்பெருமான் ஆராதிக்கப் படுவதில்லை. இங்கு பூஜை செய்பவர்கள் போத்திகள் அல்லது நம்பூதிரிகள் எனப்படுவர். இவர்கள் மலையாள பிராம்மணர்கள், இவர்கள் தூய்மையான பக்தியோடு விடியர் காலையில் எழுந்து நீராடி ஈரத்துணியோடு பூஜை செய்ய வருவார்கள். இவர்கள் எம்பெருமானை ஆழ்வார்கள் இட்ட பெயரால் சொல்வதில்லை, அவர்கள் எம்பெருமானை நாமாவளி சொல்லி ஆதாரிப்பதும் வெளியில் இருக்கும் நம் காதுகளில் விழுவது இல்லை. ஆனால் நமது பெருமாளும் நமது பிராட்டியும் நமது கருடாழ்வாரும் தான் இங்கு எழுந்தருளி இருக்கின்றனர்.\r\n\r\nபெரும்பாலும் தனி தாயார் சன்னதி கிடையாது, சிறிய தாயார் விக்ரகம் பெருமாள் சந்நிதியில் இருக்கும். திருநாவாய் என்ற திவ்ய தேசத்தில் மட்டும் தனி தாயார் சன்னதி உண்டு. திருவல்லவாழ் என்ற திவ்ய தேசத்தில் விபூதி பிரசாதம் கொடுக்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇங்கு தீர்த்தம், துளசி சடாரி முதலியவை பிரசாதமாக கொடுக்கப் படுவதில்லை. மாறாக\r\nதுளசி, புஷ்பம், சந்தனம் போன்றவற்றை ஒரு சிறிய வாழை இலையில் வைத்து தருகிறார்கள். தினந்தோறும் எம்பெருமானுக்கு திருமஞ்சனம் உண்டு. அதே போல தினமும் பிரகார புறப்பாடும் உண்டு, அதற்கு ஸ்ரீவளி என்று பெயர்.\r\n\r\nமலையாள திவ்யதேசங்கள் பதிமூன்றில் பஞ்ச பாண்டவர்களால் ஸ்தாபிக்கப்பட்ட, ஐந்து திவ்ய தேசங்கள் உண்டு. இவைகளைப் பாண்டவர் கோயில் என்றே அழைக்கின்றனர். அவைகள், திருச்சிற்றாறு, (தர்மன்) திருஆரம்முளா (அர்ஜு னன்), திருப்புலியூர் (பீமன்), திருவன்வண்டூர்(நகுலன்), மற்றும் திருக்கடித்தானம் (சகாதேவன்).\r\n\r\nகேரளத்தில் கோவில்களைக் காப்பதிலும், புனருத்தாரணம் செய்வதிலும் கைங்கர்யங்களில் ஈடுபடுதலிலும் இளைஞர்கள் ஆர்வம் காட்டுகிறார்கள். இங்குள்ள பதின்மூன்று திவ்ய தேசங்கள் :\r\n\r\nதிருவனந்தபுரம், திருவண்பரிசாரம், திருகாட்கரை, திருமூழிக்களம், திருச்சிறு புலியூர், திருசெங்குன்றூர், திரு நாவாய், திரு வல்லவாழ், திரு வண்வண்டூர், திருவாட்டாறு, திருவித்துவக் கோடு, திருக்கடித்தானம் , திருவாறன் விளை (ஆரம்முளா)\r\n\r\nஇவற்றை தவிர, மலைநாட்டு திவ்ய தேச பயணத்தின் போது, நாம் தரிசிக்க வேண்டிய இன்னோர் முக்கியமான இடம் திருவஞ்சிகுளம். இங்கு தான் குலசேகர ஆழ்வார் அவதரித்தார். கேரளாவில் உள்ள பல கோவில்களை போல இதுவும், காலை 430 மணிக்கே திறந்து காலை பத்து மணிக்கு மூடி விடுகிறார்கள். மாலையிலும் 4 முதல் 8 மணி வரை தான் திறந்திருக்கும்.\r\n\r\nதிரு நாவாய் – இந்த ஸ்தலத்தை பற்றி\r\n\r\nசென்னை கள்ளிக்கோட்டை ரயில் மார்க்கத்தில் உள்ள திருநாவாய் ரயில் நிலையத்திலிருந்து சுமார் ஒரு மைல் தூரத்தில் உள்ளது. ஷோரனூரிலிருந்து பேருந்து வசதிகள் உண்டு. திருவாங்கூர் சமஸ்தானத்தைச் சார்ந்த இடக்குளம் என்ற ஊரிலிருந்து சுமார் அரை மைல் தூரம் உள்ளது.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலம் பாரத புழா என்ற ஆற்றின் கரையில் உள்ளஅது. கேரளாவில் இத்தலம்\r\nமிகவும் முக்கியத்துவமும், புராதனமும் வாய்ந்ததாகும். இந்த திருத்தலத்தை காசிக்கு சமமாக கருதி, அங்கு நடைபெறுவதைப் போன்று இங்கு முன்னோர்களுக்கு செய்யும் காரியங்கள் (சிரார்த்தங்களும், தர்ப்பணங்களும்) செய்யப்படுகின்றன. தை மற்றும் ஆடி அமாவாசைகளில் சிறப்பாக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டு ஆற்றின் கரைகளில் புராதன முறைபடி செய்யபடுகிறது. இந்த திருத்தலத்தின் எதிர்புறம் சிவன் கோவிலும், பிரம்மன் கோவிலும் உள்ளதால், இது மும்மூர்த்திகள் ஸ்தலம் என்றும் கூறப்படுகிறது.\r\n\r\nமலையாள திவ்ய தேசங்களில், இங்கு மட்டும் தான் மஹாலக்ஷ்மி தாயாருக்கு என்று தனி சன்னதி உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஎம்பெருமானைக் குறித்து ஒன்பது (நவ) யோகிகள் தவம் செய்ததாகவும் அதனால் இந்த ஸ்தலம் நவ யோகிஸ்தலம் என்று அழைக்கப்பட்டு, காலப் போக்கில் மருவி நாவாய் ஸ்தலம் என்றாகி தற்போது திருநாவாய் என்று அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\nஒரு முறை மகாலட்சுமியும், கஜேந்திரனும் தாமரைப் பூக்களைப் பறித்து பகவானை அர்ச்சித்து வர கஜேந்திரனுக்குப் பூ கிடைக்காமல் போயிற்று. இதனால் பகவானிடம் கஜேந்திரன் தனது நிலையை விளக்கி முறையிட பகவான் லட்சுமி தேவியைப் பூப்பறிக்க வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டார். இதனால் மகிழ்ந்த கஜேந்திரன் ஏராளமான பூக்களைப் பறித்துப் பகவானை அர்ச்சிக்கலானான். பூஜையின்போது லட்சுமி தேவியுடன் சேர்ந்து எம்பெருமான் கஜேந்தரனின் பூஜையை ஏற்று கொண்டார்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆசார்யார்கள்\r\n\r\nமலை நாட்டு திவ்ய தேசங்களில் வழிபாட்டு முறையை மாற்றி தமிழ் நாட்டில் உள்ள\r\nவைணவ நெறியிலான வழிபாட்டு முறையை இங்கும் ஏற்படுத்த வேண்டும் என்று\r\nஸ்ரீஇராமானுஜர் திருவுள்ளம் கொண்டு மலையாளத்தின் எல்லைக்குள் பிரவேசம்\r\nசெய்ததாகவும், இதையறிந்த போத்திகள் எம்பெருமானிடம் வேண்டி தாங்கள் செய்து வரும் வழிபாட்டு முறைகளையே எம்பெருமான் தொடர்ந்து ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்று பிரார்த்திக்கவும், பக்தர்களின் ஆசையை நிறைவேற்றி வைக்கும் பக்தவத்சலனான எம்பெருமான், மலையாள நாட்டின் எல்லையில் ஓரிடத்தில் அயர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்த இராமானுஜரை அப்படியே எடுத்து வந்து திருக்குறுங்குடிக்கு அருகில் ஒரு பாறையில் படுக்க வைத்ததாக வரலாறு.\r\n\r\nஇராமானுஜருக்கு வடுக நம்பி என்பவரே தினமும் திருமண் இட்டு அலங்கரிப்பர். இராமானுஜர் பாறையில் இருந்து துயில் நீத்து எழுந்து வடுகநம்பியே வாரும் என்று கூற, திருக்குறுங்குடி எம்பெருமானே வடுக நம்பியாக வந்து இராமானுஜருக்குத் திருமண் இட்டு அலங்கரித்தார். இராமனுஜரூடன் சென்ற வடுகநம்பி இராமானுஜரைக் காணாததால் வடுகநம்பி, திருக்குறுங்குடி அடைய, இவரின் வருகையைக் கண்ட இராமானுஜர் மிகவும் அதிர்ந்து போனார். வடுக நம்பியின் வடிவில் இராமானுஜருக்குத் திருமண் இட்டவர் திருக்குறுங்குடி பெருமாளேயாவார்.\r\n\r\nஇராமானுஜர் தாம் தமிழகத்தில் இருப்பதை அறிந்ததும், எம்பெருமானின் திருவுள்ளக்\r\nகருத்தை அறிந்து மீண்டும் தமது திருப்பணிகளைத் தமிழகத்திலேயே தொடர்ந்ததாகவும் வரலாறு. இந்த வரலாற்றை இராமானுஜரின் வரலாற்றில் காணலாம்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் 2 பாசுரங்களாலும், நம்மாழ்வாரால் 11 பாசுரங்களாலும் மங்களாசாசனம் செய்யப் பட்ட ஸ்தலம். திருமங்கையாழ்வார் தமது பாசுரங்களில் இத்தலத்தை திருக்கோட்டியூருக்கும் திருநறையூருக்கும் ஒப்பிட்டு மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார்\r\n\r\nதூவாய புள்ளூர்ந்து, வந்து துறைவேழம், மூவாமை நல்கி முதலை துணித்தானை, தேவாதி தேவனைச் செங்கமலக் கண்ணானை, நாவாய் உளானை நறையூரில் கண்டேனே. (பெரிய திருமொழி, 6.8.3)\r\n\r\nபரிசுத்தமான வாயை உடைய பெரிய திருவடியை (கருடனை) வாகனமாகக் கொண்டு, நதிக்கரைக்கு வந்து சேர்ந்து, ஸ்ரீ கஜேந்திராழ்வான் துன்பம் அடையாதபடி அருள்புரிந்து, முதலையை இரு துண்டமாக்கி ஓழித்தவனும், நித்யஸூரிகளுக்குத் தலைவனும், செந்தாமரைப் பூப்போன்ற திருக்கண்களை உடையவனும் திருநாவாய் என்னும் திருத்தலத்தில் இருப்பவனுமான எம்பெருமானை திருநரையூரில் கண்டனே என்று பாடுகிறார்.\r\n\r\nகம்ப மா களிறு அஞ்சிக் கலங்க, ஓர், கொம்பு கொண்ட குரை கழல் கூத்தனை, கொம்புலாம் பொழில் கோட்டியூர்க் கண்டு போய், நம்பனைச் சென்று கண்டும் நாவாயுளே. (பெரிய திருமொழி 10.1.9)\r\n\r\nகண்டவர்களுக்கு நடுக்கத்தை விளைவிக்க கூடியதாய் பெரிய வடிவு கொண்ட, குவலயாபீடம் என்ற யானை அஞ்சி, கலங்கி, முடியுமாறு, அதன் கொம்பினை முறித்தவனும் ஒலிக்கின்ற வீரக்கழலை உடையவனும், வீசித்திரமானவனை, அவன் அடியவர்கள் நம்பிக்கையுடன் அணுக தகுந்தவனை, கிளைகள் விளங்குகின்ற சோலைகளை கொண்ட திருக்கோட்டியூரில் சென்று ஸேவித்து, திருநாவாயில் போய் ஸேவிப்போம் என்று கூறுகிறார்.\r\n\r\nநம்மாழ்வார்\r\n\r\nகீழ் வரும் பாடல்கள் எல்லாம், திருவடி (ஹனுமான்) சீதா பிராட்டியை இலங்கையில் சந்தித்து, மீண்டும் இராமன் இருக்கும் இடத்திற்கு ஹனுமான் வருவதற்கு முன்னால், சீதையின் மனத்தில் ஓடிய எண்ணங்களை சொல்வது போல ஆழ்வாரின் எண்ண ஓட்டங்களை சொல்வதாக அமைந்த பாடல்கள். திருவாய்மொழி 6.10 ல் நம்மாழ்வார் திருவேங்கடமுடையான தமக்கு மோக்ஷம் அருளிய போதும், அது எப்போது கிடைக்கும் என்பதை சொல்ல வில்லை. அதே போல, திருவடியை கண்ட சீதா பிராட்டி, இராமபிரான் வந்து தன்னை காப்பாற்றுவான் என்று உறுதியாக நம்பியபோதும், அது எப்போது என்று தெரியாத நிலையில் இருப்பது இங்கே உதாரணமாக சொல்லபடுகிறது.\r\n\r\nஅறுக்கும் வினையாயின ஆகந்தவனை, நிறுத்தும் மனத்து ஓன்றிய சிந்தையினார்க்கு, வெறித் தண் மலர்ச் சோலைகள் சூழ் திருநாவாய், குறுக்கும் வகை உண்டு கோலோ கொடி யேற்கே. (திருவாய்மொழி 9.8.1)\r\n\r\nஉள்ளத்தில் எம்பெருமானை நிலைநிறுத்தி வைத்துக்கொள்ள வேணும் என்கிற கருத்திலே ஒருமைப்பாடுடைய, எண்ணங்களை உடைய பக்தர்களுக்கு விரோதிகளை எல்லாம் போக்கக் கூடிய குளிர்ந்த புஷ்பங்களை கொண்ட சோலைகளாலே சூழப்பட்டதான திருநாவாய் திருப்பதியை, கொடியேனான எனக்கு கிடைக்குமா என்று ஆழ்வார் கேட்கிறார். திருநாவாய் திவ்ய தேசம், விரோதிகளைப் போக்குவது மாத்திரமன்றிக்கே பரம போக்யமுமானது என்கிறார்.\r\n\r\nமூன்று விரோதிகளை சொல்கிறார்; ருசிவிரோதி, அதாவது, பகவத் விஷயத்தில் ஆசை பிறக்க விடாதபடி தடுக்கிற விரோதிகள்; அதாவது வேறு பயன்கள் தேடி போவது, வேறு தேவதைகளை தேடி செல்வது போன்றவை; இரண்டாவது, உபாய விரோதி, அதாவது அவனே என்று ருசி பிறந்தாலும், அவனே உபாயமாக கொள்ளாமல், வேறு உபாயங்களை தேடுவது; மூன்றாவது பேற்றினை பெறும் இடத்தில் வரும் விரோதிகள்; அவன் திருவடிகளை அடையும் இடத்தில் வரும் கர்ம வாசனா ருசிகள், பாகவத அபச்சாரம் போன்ற விரோதிகள்.\r\n\r\nஎம்பெருமானார் மலைநாட்டுத் திருப்பதி யாத்திரையாக எழுந்தருளும் போது, திருநாவாய் ஸமீபத்திலே இருக்கும் போது, எதிரே வந்து கொண்டிருந்த மலையாள பாஷை பேசும் சிலரை நோக்கி ‘திருநாவாய் எவ்வளவு தூரம்’ என்று கேட்க, அவர்கள் ‘குறுக்கும்’ என்றார்களாம். தமிழில் குறுகும் என்பது, மலையாளத்தில் குறுக்கும் என்று இருக்கிறது. அதாவது ஸமீபத்தில் தானுள்ளது என்று பொருள். எம்பெருமானார் அது கேட்டு ‘இப்பாஷையாலே அருளிச் செய்வதே ஆழ்வார்’ என்று ஈடுபட்டாராம். (குறுக்கும் வகை உண்டு)\r\n\r\nகொடியேரிடைக் கோகனத்தவள் கேள்வன், வடிவேல் தடங்கண் மடப்பின்னை மணாளன், நெடியான் உறை சோலைகள் சூழ் திருநாவாய், அடியேன் அணுகப் பெறுநாள், எவை கொலோ. (திருவாய்மொழி 9.8.2)\r\n\r\nபெரிய பிராட்டியாரோடும் நப்பின்னைப் பிராட்டியாரோடும் கூட அவன் எழுந்தருளி இருக்கிற திருநாவாயிலே போய் புகுவது என்றைக்கோ என்கிறார்.  கொடி போன்ற அழகிய இடையை உடையளாய், தாமரைப் பூவில் பிராட்டிக்கு வல்லபன், கூரிய வேல் போன்று அழகிய கண்ணை உடையளான நப்பின்னை பிராட்டிக்கு மணவாளன்.  இவ்விரண்டு விசேஷங்களின் கருத்து, புருஷகாரம் செய்து சேர்ப்பிக்க வல்லவர்கள் இருவர் அருகே இருக்கச் செய்தேயும் நான் இழக்கலாமோ என்பதாகும்.\r\n\r\nஅடியேன் என்று ஆழ்வார் சொல்வது, வனவாசத்திற்கு பெருமாள் (ஸ்ரீராமன்), பிராட்டி (சீதை) புறப்படும் முன்னர் எல்லா சேவைகளையும் அவர்களுக்கு செய்ய இளைய பெருமாள் (லட்சுமணன்) புறப்பட்டது போல, இங்கே (திருநாவாயில்) இவனுக்கு சேவை செய்ய ஆழ்வார் உள்ளார் என்பதை தெரிவிக்கவே என்கிறார்.\r\n\r\nஎவை கோலணுகப் பெறுநாள் என்று எப்போதும், சுவையில் மனமின்றிக் கண்ணீர்கள் கலுழ்வன் நவையில் திரு நாரணன்சேர் திருநாவாய், அவையுள் புகலாவதோர் நாள் அறியேனே. (திருவாய்மொழி 9.8.3)\r\n\r\nதிருநாவாயில் மஹா கோஷ்டியிலே சென்று சேர்ந்து அநுபவிக்கும் நாள் எதுவோ, அறிய முடியவில்லை என்று அலமருகின்றார்.  நான் வந்து கிட்டப் பெறும் நாள் எதுவோ என்று இதையே எப்போதும் சொல்லிக் கண்ணீர் சோர இருக்கின்றேன்.ஒரு வேளை இதனை சொல்லும் போது ஒன்றும், மற்ற நேரங்களில் வேறு ஏதாவது எண்ணங்களோடு இருக்கின்றேனோ என்று தன்னையே கேட்டுகொள்கிறார்.   திருநாவாயிலே வந்து இருக்கின்ற, சுலபனான, ஸ்ரீமந் நாராயணன் இருக்க, அத்திரளிலே சென்று அவனுடன் கூடாமல் இருக்க முடியுமோ என்கிறார். அடியார்கள் குழாங்களுடன் கூடுவது என்று கொலோ என்று ஆசைப்பட்ட நான் அத்திரளிலே சென்று கூடாமல் இருப்பது தகுமோ என்கிறார்.\r\n\r\nநாளே அறியேன் எனக்குள்ள நானும், மீளா அடிமைப் பணி செய்யப் புகுந்தேன், நீளார் மலர்ச் சோலைகள் சூழ் திருநாவாய், வாளேய் தடங்கண் மடப்பின்னை மணாளா. (திருவாய்மொழி 9.8.4)\r\n\r\nஆத்மா உள்ள வரையில் தேவரீருக்கு கைங்கரியம் பண்ணும்படி தேவரீரால் ஏற்று கொள்ளப்பட்ட அடியேன், திருநாவாயில் நப்பின்னைப் பிராட்டியோடு கூட இருக்கிற இருப்பிலே அடிமை செய்யப் பெறும் நாள் என்றோ, அறியவில்லையே என்கிறார். இப்படி பிரிந்து தூக்க பட வேண்டிய நாள் இன்னும் எத்தனை நாள் உண்டு என்று அறியவில்லையே என்றும், அனுபவிக்கப் பெறும் நாள் என்றைக்கு என்று அறியவில்லை என்றும் இரண்டு வகையிலும் பொருள் கொள்ளலாம். \r\n\r\nநித்ய ஸுரிகள் பண்ணும் இடைவிடாத கைங்கரியத்தில் அன்றோ, நானும் ஆசைப்படுவது. ஒரு வேளை கைங்கரியத்தின் வாசனையின் இனிமையாய் அறியாதவனாக இருக்கிறேனோ என்று கவலை பாடுகிறார்.\r\n\r\nகைங்கர்யம் பண்ணுகைக்குப் புஷ்பம் முதலியவைகளுக்கு குறையொன்றும் இல்லாது இருக்கிற திவ்ய தேசம் என்கிறார். இந்த பதிகத்தில் பிராட்டி ஸம்பந்தம் அடிக்கடி சொல்லபடுகிறது, வேறு தேசத்திற்கு சென்று இருந்த குழந்தை, ஒவ்வொரு ஊர் சென்று அடையும் போதும், தாயினை நினைப்பதை போல், அடைய தக்க இடம் ஸ்ரீவைகுந்தம் (தெளிவீசும்பு திருநாடு) என்றபின் தனித் தனியே பிராட்டிமார்களிடம் வேண்டி கொள்கிறார்.\r\n\r\nமணாளன் மலர் மங்கைக்கும் மண் மடந்தைக்கும், கண்ணாளன் உலகத்துயில் தேவர்கட்கு எல்லாம் வண்ணாளன் விரும்பி உறையும் திருநாவாய், கண்ணாரக் களிக்கின்றது இங்கென்று கொல் கண்டே. (திருவாய்மொழி 9.8.5)\r\n\r\nஎன் கண்களின் ஆசை தீரத் திருநாவாயைக் கண்டு அநுபவிக்கப் பெறுவது என்றைக்கோ என்கிறார்.  பெரிய பிராட்டியார்க்கும் (ஸ்ரீதேவி தாயார்) பூமிப் பிராட்டியாருக்கும் வல்லபனானாவன்.  ஒருத்தி புருஷகாரத்திலே ஊன்றியிருப்பள்  மற்றொருத்தி பொறுமையே வடிவெடுத்தவளாக இருப்பவள். இப்படிப்பட்ட இருவரும் அருகே இருக்க, நான் இழக்கத் தகுமோ என்பது போல கேட்கிறார். மண்ணுலகிலுள்ள மனிசர்களென்ன, விண்ணுலகிலுள்ள தேவர்களென்ன ஆகிய அனைவர்க்கும் நிர்வாஹகன்.  உபயவிபூதி (இந்த பூவுலகதிற்கு) நாதனான அவனுக்கு நான் ஒருவன் தள்ளபட்டேனோ /ஒதுக்கபட்டேனா என்பது கருத்து.   பிராட்டிமாரும் தானும் தனக்குத் தகுதியான பரமபதத்தில் இருந்து நித்ய சூரிகளை நிர்வஹிக்கிறவன் பெறாப் பேறாக ஆதரித்து உறைகின்ற திவ்ய தேசம் அன்றோ திருநாவாய்; இது எம்பெருமான் உகந்து பெற பேராக நினைக்கின்ற திவ்யதேசம் ஆகையால் கண்ணார காண விரும்புகிறார்.  இதனைக் காண்பதற்கு ஆசைபட்ட கண்கள் வயிறு நிறையக் கண்டு களிப்பது எந்நாளோ என்கிறார்.\r\n\r\nஇங்கே களிப்பது ‘காண்பது நிச்சயம்” என்ற எதிர்கால நம்பிக்கையால் அல்ல, கண்டே களிக்கின்றது என்று நிகழ்காலத்தில், தற்போது நடக்கிற சம்பவதை சொல்கிறார்.\r\n\r\nகண்டே களிக்கின்றது இங்கென்று கொல் கண்கள், தொண்டே புனக்காய் ஓழிந்தேன், துரிசின்றி வண்டார் மலர்ச் சோலைகள் சூழ் திருநாவாய், கொண்டே உறைகின்ற எங்கோவலர் கோவே. (திருவாய்மொழி 9.8.6)\r\n\r\nஇந்த பாடலில், ஊரை இல்லாமல், ஊரில் எழுந்தருளி இருக்கிற உன்னை எப்போது கண்டு களிப்பேன் என்கிறார். எனக்காகத் திருநாவாயைக் கோயிலாகக் கொண்டு உறைகின்ற கோவலர் கோவே! வேறு ஒன்றில் பற்று இல்லாமல் உன் திருவடிகளுக்கே காதலன் ஆனேன். அரைக்கணம் இழக்க மாட்டாதபடி அன்றோ இருக்கிறது என் ஆசை என்கிறார். உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் பயன் இல்லை என்று, (அநந்ய ப்ரயோஜனமான) உனது திருவடி அருகிலே என்னுடைய கண்களின் ஆசை சொல்லி முடிக்க முடியாது. என் பசி தீரா விட்டாலும் என் கண்களின் பசி தீர்ந்தால்  போதுமே என்கிறார். உலகில் யாசிப்பவர்களே ‘என் பசி கிடக்கட்டும்; என் குழந்தை படுகிற பாடு பாருங்கள் ; அதன் பசியை முன்னம் தீர்த்தால் போதும்’ என்பார்களே ; அது போல உள்ளே ஒரு எண்ணமும் (நீயே வேண்டும் என்பது) வெளியே மற்றோறு எண்ணமுமாக (உலக விஷயங்களில் ஈடுபடுவது) இருக்கும் இருப்பு, துரிசு எனப்படும் ; அப்படி துரிசு எதுவும் இல்லமால், உனக்கே தொண்டாய் ஓழிந்தேன் என்கிறார். நமக்கும், நமக்கு உகந்தாருக்கும் நினத்தபடி அனுபவிக்கலாம் என்று திருவுள்ளத்திலே ஆதரிக்கின்ற திவ்ய தேசம் ஆயிற்றே என்கிறார். கிருஷ்ணனாய் வந்து அவதரித்து, ஆயர் குல மக்களுக்கு சுலபன் ஆனதைபோல், திருநாவாய் தனில் வந்து எனக்காக சுலபன் ஆனாயே என்கிறார்.\r\n\r\nகோவாகிய மாவலியை நிலங் கொண்டாய், தேவாசுரம் செற்றவனே திருமாலே, நாவாய் உறைகின்ற என் நாரண நம்பி, ஆ ஆ அடியான் என்று அருளாயே. (திருவாய்மொழி 9.8.7 )\r\n\r\nதிருநாவாயிலே நித்யவாஸம் பண்ணி அருள்கின்ற தேவரீர் அடியேனுடைய, அநந்யகதித்வத்தைக் (உன்னை விட்டால் எனக்கு வேறு புகலிடம் கிடையாது) கண்டு அருள் செய்ய வேண்டும் என்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் இந்திரனை த்ரிலோகாதிபதியாக்கி வைத்தான்; அவனைத் தள்ளி அந்தப் பதவியைத் தான் கொள்ளை கொண்டு ‘நானே அரசு’ என்று மாவலி இருந்தான். ஔதார்யம் என்று ஒரு மஹாகுணம் உடையவனாக இருந்த படியால், தான் இரப்பாளனாய் நின்று வெகு சாதுரியமாகக் காரியத்தை முடித்தான். எம்பெருமான் தேவர்கள் அசுரர்களுக்கு இடைய நடந்த யுத்தத்திலே, அநுகூலரான தேவர்களுக்காக அஸுரரை அழியச் செய்தவனே! என்கிறார். விரோதிகளை அழித்து அடியார்களைக் காத்தருள்வதற்கு காரணம் பிராட்டியோடு உண்டான சேர்த்தி என்று தெரிவிக்கிறார். வாறு.  இப்படிப்பட்ட திருக்குணங்கள் திருநாவாயிலே வெளிப்படும்படி இருக்கின்றார்.\r\n\r\nஅருளாது ஓழிவாய் அருள் செய்து அடியேனைப், பொருளாக்கி உன் பொன்னடிக் கீழ் புக வைப்பாய், மருளே இன்றி உன்னை என் நெஞ்சத்து இருத்தும், தெருளே தரு தென் திருநாவாய் என் தேவே. (திருவாய்மொழி 9.8.8)\r\n\r\nஅழகிய திரு நாவாயில் எழுந்தருளி இருக்கின்ற தெய்வமே, அடியேனுக்கு அருள் செய்யாது இருக்கிலும் இரு, இல்லை என்றால், அடியேனை ஒரு பொருளாக்கி உன அழகிய திருவடிக்கீழ் வைத்து கொண்டாலும் வைத்துக்கொள்; அறிவின்மை என்பது சிறிதும் இல்லாதபடி, உன்னை என்னுடைய நெஞ்சிலே இருத்தி அநுபவிக்கும் படியான தெளிந்த அறிவைத் தந்தருள வேண்டும் என்று இந்த பாடலில் ஆழ்வார் வேண்டுகிறார்.\r\n\r\nபொன் என்பது, எல்லை இல்லாத இனிமை தருகிற என்ற பொருளில் வருகிறது. தெருளே தரு என்பதை திரு நாவாய்க்கு அடைமொழி ஆக்கி பொருள் சொல்வதும் உண்டு. அறிவில்லாத பொருள் போன்று இருக்கின்ற என்னை ‘உள்ளவன் ஆகிறான்’ என்கிறபடி ஒரு பொருளாக்கி என்கிறார்.\r\n\r\nதேவர் முனிவர்க்கு என்றும் காண்டற்கு அரியன், மூவர் முதல்வன் ஒரு மூவுலகாளி, தேவன் விரும்பி உறையும் திருநாவாய், யாவர் அணுகப் பெறுவார் இனியந்தோ. (திருவாய்மொழி 9.8.9)\r\n\r\nஆழ்வார் இப்படிச் சொல்லும் போதும் ஒரு விசேஷ கடாக்ஷம்/பார்வை செய்து அருளாமையால், ‘நான் இந்த ஆசையோடு நிற்க போவது இல்லை,   என்னுடைய ஆசைகளின் / பக்தியின் வெளிப்பாட்டை பெற்றுக் களிக்கப் போகிற பாக்யவான்கள் யாரோ என்கிறார்.  தேவர் முனிவர்க்கு என்றும் காண்டற்கு அரியன் என்று சொல்வதால், பிரமன் முதலிய தேவர்களுக்கும், சனக சனந்த நாதிகளான யோகிகளுக்கும் கூட தாமாகக் காண நினைக்கையில், காண்பதற்கு அரியவன அவன்.   மூவர் முதல்வன் என்று சொன்னது, அரி, அயன், அரன் என்று சொல்லப்படுகிற மூவர்களுக்குள்ளே முதன்மை பெற்றிருப்பவன் என்றும், பிரமன், சிவன் இந்திரன் என்றும் மூவர்க்கும் நிர்வாஹகன் அல்லது காரணமானவன் என்றும் உரைப்பர்.  ஒரு மூவுலகாளி என்று சொல்வதால், மூவுலகங்களையும் தன் ஸங்கல்பத்தாலே நிர்வஹிப்பவன் இவன். ஆக இப்படிப்பட்ட பெருமை வாய்ந்த தேவன் அடிவர்களை காப்பாற்றுவதற்ககு பாங்கான (சௌகரிமாக) உறையும் தேசம் இது என்று விரும்பி உறையும் இடமான திருநாவாய் என்ற இந்த திவ்ய தேசத்தை நான் அணுக பெறாமல் இருக்கிறேனே,   இனி பெறுவார் யாரோ, அவர்கள் புண்ணியம் செய்தவர்களாக இருக்க வேண்டும் என்று சொல்லி இராமாயணத்தில் தசரதன் ராமன் 14 ஆண்டுகள் காட்டிற்கு செல்ல முடிவு செய்யபட்டபின், அது முடிந்து வரும்போது தான் இருக்க மாட்டேன் என்றும், அப்போது யார் ராமனை தரிசிப்பார்களோ அவர்கள் புண்ணியம் செய்தவர்கள் என்று சொல்வது போல முடிக்கிறார்.\r\n\r\nதிருநாவாயில் சென்று ஸேவிக்க வேண்டும் என்று ஆழ்வார்க்கு நினைவாகில் இதில் அருமை ஒன்றும் இல்லையே, அவர் புறப்பட்டுச் சென்று சேவிக்க தடை ஏது என்று சிலர் சங்தேகிக்க கூடும்.  திருநாவாயை அணுகப் பெற வேண்டும் என்பதே ஆழ்வாரின் எண்ணம் அன்று, அவ்விடத்தில் உறையும் எம்பெருமானுக்கு அஸாதாரணமான திருநாடு தான் இது என்று உத்தேசம்.\r\n\r\nஅந்தோ அணுகப் பெறுநாள் என்று எப்போதும் சிந்தை கலங்கித் திருமா என்று அழைப்பன் கொந்தார் மலர்ச்சோலைகள் சூழ் திருநாவாய், வந்தே உறைகின்ற எம்மா மணிவண்ணா. (திருவாய்மொழி 9.8.10)\r\n\r\nஉன்னைக் காணமுடியாததால் நெஞ்சு அழிந்து கூப்பிடாமல் நின்றேன் என்கிறார்.   தொடங்கும் போதே அந்தோ என்கிறார், உன்னை எப்போதும் திருவோடு கூடிய மால் என்றே அழைப்பேன் என்கிறார்.\r\n\r\nஎம் மா மணிவண்ணா என்று சொன்னது, ஒரு தேச விசேஷத்தாலே, அதாவது, திருநாட்டிலே வந்து காண வேண்டிய வடிவை இங்கே காட்டுவதாகக் கொண்டு, திருநாவாயிலே வந்து நித்யவாஸம் பண்ணுகின்றவனே என்கிறார். அந்த வடிவினை எனக்கு காட்டாத போது, உன் வரவு வாராமல் இருப்பதற்கு சமம் என்கிறார்.\r\n\r\nவண்ணம் மணிமாட நன் நாவாயுள்ளானை, ,திண்ணம் மதிள் தென்குருகூர்ச் சடகோபன் பண்ணார் தமிழ் ஆயிரத்திப் பத்தும் வல்லார், மண்ணா ஆண்டு மனம் கமழ்வர் மல்லிகையே.\r\n\r\nஇத்திருவாய்மொழி வல்லார் இந்த பிறவியிலும் மறுமையிலும் ஸகல போகங்களையும் பெறுவர் என்று பயன் உரைத்து இந்த பதிகத்தை முடிக்கிறார். மண்ணாண்டு என்று சொன்னதால், இவ்வுலக, இப்பிறப்பில் போகம் பெறுவது சொல்லப்பட்டது. மல்லிகை மணங்கமழ்வர் என்பதனால் மறுமையில் போகம் பெறுவது சொல்லப்பட்டது. மல்லிகை மணமென்று ஒரு வாசனையை சொன்னது, உபலக்ஷணமாய் ஸகல பரிமளங்களையும் சொன்னபடியாகி, வேதாந்தங்களிலே  ஸர்வ கந்த என்று சொல்லப்படும் ஸகல பரிமளங்களும் வடிவெடுத்தவனாகக்ச சொல்லப்படுகிற எம்பெருமானை பெறுவர் என்று பொருள். Sri Malar mangai Nāchiyār (Sirudevi) Nāvāi Mukundan, Nārāyanan Nārāyanan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) East Vedha Sengamal Saras Common ஸ்ரீ மலர்மங்கை நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ நாராயணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.863621,75.981438 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:00 p.m. to 7:00 p.m.",
                "number": 65,
                "name_ta": "திருநாவாய்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Nāvāi"
                ]
            },
            {
                "id": 98,
                "title": "Thiru VithuvakkOdu",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0025",
                "url": "/divya-desam/thiru-vithuvakkodu/",
                "content": "66 திருவித்துவக்கோடு ThiruvichikkOdu, ThiruvanjikkOdu Vithuvakkodu ### Thiruvithuvakkodu - About this Place\r\n\r\nThiruvithuvakkodu, also known as Thirumittacode, Thiruviikkode, Thiruveechikkode, and Thirumittacode, is situated near Pattambi in the Palakkad district of Kerala. It is about 3.5 kilometers from the Pattambi railway station on the Shoranur-Kallikkottai route. From Shoranur, travel 16 kilometers towards Guruvayur, and then walk about 1 kilometer on a narrow path to reach the temple. Alternatively, walk 1.5 kilometers from Pattambi railway station, crossing the Bharathapuzha River, to reach the temple. There are no facilities like lodgings around the temple.\r\n\r\nThe walls of the temple are adorned with beautiful stucco sculptures and intricate carvings, depicting scenes such as Arjuna's penance, the Dasavatara (ten incarnations of Vishnu), and Krishna Leela, in vibrant colors.\r\n\r\nUpon entering the temple, there is a Shiva shrine first, followed by the main Vishnu shrine. All four Vishnu idols in the temple stand in a posture holding the conch, discus, mace, and lotus. These four forms represent Vasudeva, Sankarshana, Pradyumna, and Aniruddha, embodying Vishnu's Vyuhas (manifestations).\r\n\r\nCombined with the nearby Shiva shrine, this temple is often referred to as the Pancha Moorthi Thalam or the Five Deities Temple. Devotees believe that lighting a lamp and offering Tulasi leaves here can alleviate worries, secure marriages for the unmarried, and remove obstacles in employment.\r\n\r\n### Festivals and Rituals\r\n\r\nMonthly Thiruvonam Nakshatram and Vaikunta Ekadasi are significant festivals celebrated here. The presence of Kasi Viswanathar and the confluence of ten rivers into the Bharathapuzha make this a prime location for performing ancestor rituals (Pitru Tarpanam).\r\n\r\n### Legend of the Place\r\n\r\nAccording to various Puranas, this site was established during the Dvapara Yuga by the Pandavas during their exile. They discovered a serene spot along the Neela River and decided to stay there for some time. They installed idols and constructed a temple for daily worship. \r\n\r\nInitially, Arjuna installed the idol of Mahavishnu. To the north, Yudhishthira installed another idol, and to the south, Bhima installed one. Behind them (to the south), Nakula and Sahadeva installed another idol. It is said that they stayed here until their exile ended. Later, a large perimeter wall was constructed by a Pandya king.\r\n\r\nThis is the place where the Pandavas performed penance. Ambarisha, who desired to see the supreme deity, prayed for Vishnu to appear in his Vyuha (four-fold) form. Consequently, Vishnu manifested here in four forms. The central idol was installed by Yudhishthira, the western idol by Arjuna, the left idol by Bhima, and the right idol by Nakula. Some say that Sahadeva also worshipped the same idol. This place is where Ambarisha attained salvation.\r\n\r\nLong ago, around 2000 years ago, a sage from this village went to Kashi and stayed there for a long time. When he received news that his mother was on her deathbed, he returned. Due to his devotion, Kasi Viswanathar accompanied him, hiding in his umbrella. On the way, when the sage reached this temple and went to bathe in the Neela River, he left his umbrella on a sacrificial altar in front of the four idols. Upon returning, he saw that the altar had split into four, and a self-manifested Shiva Lingam had appeared. Kasi Viswanathar had come to stay here with the four Vishnu idols, and later a separate temple was built around this Shiva Lingam.\r\n\r\n### āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nKulasekara āzhvār performed Mangalasasanam (glorification) for this Perumal with 10 pasurams (verses). The deity's name, Uyyavanda Perumal, means \"the one who came to save.\" In all ten pasurams, Kulasekara āzhvār addresses the deity as \"Vithuvakkottamman,\" emphasizing that we should hold onto our Paramatma (supreme soul) without letting go. \r\n\r\nThis Divya Desam illustrates two key principles of the Vaishnava tradition: Ananya Gatitvam and Akinchanyam. Ananya Gatitvam means having no other refuge but the Lord, and Akinchanyam means having no other means to attain moksha (liberation). These principles are inherent in the concept of Saranagati (surrender). Kulasekara āzhvār beautifully conveys these ideas in his verses, repeatedly stating \"Un charan allal charan illai,\" meaning \"There is no refuge other than your feet.\" கேரளாவில் பாலக்காட்டு மாவட்டத்தில் உள்ள பட்டாம்பி என்னும் நகருக்கு\r\nஅருகில் அமைந்துள்ளது. ஷோரனூர் கள்ளிக்கோட்டை மார்க்கத்தில் பட்டாம்பி ரயில் நிலையத்தில் இருந்து சுமார் 3.5 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ளது. ஷோரனூரிலிருந்து குருவாயூர் செல்லும் பாதையில் 16 கிலோமீட்டர் சென்று அங்கிருந்து குறுகிய பாதையில் சுமார் 1 கிலோ மீட்டர் நடந்தால் வரும். பட்டாம்பி ரயில் நிலையத்தில் இருந்து பாரதபுழாய் ஆற்றை கடந்து 1.5 கிலோமீட்டர் நடந்தால் கோவிலை அடையலாம். கோவிலை சுற்றி ஆகாரம் போன்றவைகளுக்கு வசதி இல்லை.\r\n\r\nதிருவித்துவக்கோடு என்னும் இத்தலம், திருமிற்றக்கோடு எனவும், திருவீக்கோடு, திருவீச்சிக்கோடு எனவும் திருமித்தக்கோடு என்றும் வழங்கப்படுகிறது. கோவிலின் சுவர்களில் அழகிய சுதைச் சிற்பங்களும், சிற்ப வேலைப்பாடுகளும், அர்ஜு னன் தவம் செய்த காட்சி, தசாவதாரக் காட்சிகள், கிருஷ்ண லீலா காட்சிகள் போன்றவை சிறந்த வண்ணங்களில் பேரழகு பொருந்தியதாக உள்ளன.\r\n\r\nஇந்த திவ்ய தேச கோவிலில் நுழைந்த உடன் சிவன் சந்நிதி உள்ளது. அதன் பின் எம்பெருமான் சந்நிதி உள்ளது; இங்குள்ள எல்லா நான்கு விஷ்ணு மூர்த்திகளும் நின்ற திருக்கோலத்தில், சங்கு, சக்கரம், கதை, தாமரை மலர் ஏந்தி காட்சி அளிக்கின்றனர். இந்த நான்கு மூர்த்திகளும், வாசுதேவ, சங்கர்ஷணன், பிரத்யூமன அனிருத்தர் என்று எம்பெருமான் வியூகத்தில் தன்னை பிரித்துக்கொண்டது போல உள்ள வடிவுகளாக காட்சி அளிக்கின்றன.\r\n\r\nமுன்னே இருக்கும் சிவனுடன் சேர்ந்து, இது ஐந்து மூர்த்தி தலம் என்றும், ஐந்து மூர்த்தி திருக்கோவில் என்றும் கூறபடுகிறது. இங்கு தீபம் ஏற்றி துளசி கொண்டு பூஜை செய்தால், மனதில் உள்ள கவலைகள் நீங்கும் என்றும், திருமணம் ஆகாதவர்களுக்கு திருமணம் நிச்சயம் ஆகும் என்றும், வேலை தடை உள்ளவர்களுக்கு உத்தியோக தடைகள் நீங்கி வேலை கிடைக்கும் என்றும் நம்புகிறார்கள்.\r\n\r\nமாதாமாதம் வரும் திருவோணம் நக்ஷத்திரம் மற்றும் வைகுந்த ஏகாதேசி ஆகியவை இங்கு நடைபெறும் திருவிழாக்கள் ஆகும். காசி விஸ்வநாதரே இங்கு எழுந்தருளி இருப்பதாலும் பத்து நதிகள் இணைந்து பாரத புழா நதிக்கரையில் உள்ளதாலும் இதுவும் பித்ரு தர்ப்பணம் கொடுக்கும் இடமாக கருதப் படுகிறது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபல புராணங்களிலும் ஸ்தலவரலாறு பேசப்படுகிறது. துவாபர யுகத்தில்\r\nதோற்றுவிக்கப்பட்ட பஞ்ச பாண்டவர்கள் வனவாச காலத்தில்\r\nதென்னிந்தியாவில் பயணம் செய்கையில் இங்குள்ள நீளா நதிக்கரையோரம்\r\nஒரு அழகான இடத்தைக் கண்டனர். அங்கு நிலவிய தெய்வீகம் கலந்த\r\nஅமைதியைக் கண்டதும் சில காலம் அங்கேயே தங்கி இருக்க எண்ணினர்.\r\nநித்ய வழிபாட்டிற்காக விக்கிரகங்களையும், ஆலயத்தையும் நிர்மானித்தனர்.\r\n\r\nமுதலில் அர்ஜு னன் மஹாவிஷ்ணுவின் சிலையை பிரதிஷ்டை செய்தான்.\r\nஅதற்கு வடக்கே தருமர் ஒரு சிலையையும் தென்புறத்தில் பீமன் ஒரு\r\nசிலையையும் அதற்கு பின்புறம் (தென்புறத்திலே) நகுலனும் சகாதேவனும் ஒரு\r\nசிலையையும் பிரதிஷ்டை செய்தனர். அவர்களது வனவாசம் முடியும் வரை\r\nஇங்கேயே இருந்ததாகவும் கூறுவர். வெகு காலத்திற்குப் பின்னால்\r\nபாண்டிய மன்னன் ஒருவனால் மிகப்பெரிய சுற்றுமதில் கட்டப்பட்டது.\r\n\r\nஇது பஞ்ச பாண்டவர்கள் தவம் செய்த இடம். அம்பரீஷன் பரதேவதையை தரிசிக்க வேண்டி வியூக அவதாரத்தை வேண்டியதால், இங்கு எம்பெருமான் நான்கு வடிவம் கொண்டு எழுந்தருளி உள்ளதாக ஐதீகம். நடுவில் உள்ள மூர்த்தியை தர்மன் பிரதிஷ்டை செய்ததாகவும், மேற்கில் இருக்கும் மூர்த்தியை அர்ஜுனன் பிரதிஷ்டை செய்ததாகவும் இடது பக்கத்தில் உள்ள மூர்த்தியை பீமன் பிரதிஷ்டை செய்ததாகவும் வலது பக்கம் உள்ள மூர்த்தியை நகுலன் பிரதிஷ்டை செய்ததாகவும் கூட சொல்வார்கள். அதே மூர்த்தியை சகாதேவன் பூஜை செய்ததாகவும் சொல்வார்கள். அம்பரிஷன் முக்தி அடைந்த ஸ்தலம்.\r\n\r\nநெடுங்காலம் இந்த நான்கு மூர்த்திகளோடு இருந்த இந்த கோவில் சுமார் 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்த ஊரை சேர்ந்த முனிவர் ஒருவர் காசிக்குச் சென்று அங்கேயே வெகு காலம் தங்கி, பின்னர் அவரது அன்னையார் மரணத் தறுவாயில் இருப்பதாக செய்தி வந்ததை அடுத்து அவர் திரும்பி வரும் போது அவரது பக்தி ஈடுபாட்டினால் காசி\r\nவிஸ்வநாதரும் அம்முனிவரது குடையில் மறைந்து வந்ததாக கூறுவர். வரும் வழியில் இந்தச் சன்னதிக்கு வந்த முனிவர் நீளா நதியில் நீராடச் செல்லும் போது நான்கு மூர்த்திகளுக்கு முன்புறம் இருந்த ஒரு பலி பீடத்தில் தமது குடையை வைத்துவிட்டுச் சென்றார். திரும்பி வந்து பார்த்த போது அந்தப் பலி பீடம் நான்காக வெடித்து அதில் இருந்து சுயம்புவாக சிவலிங்கம் ஒன்றும் தோன்றியதாக சொல்வார்கள். காசி விஸ்வநாதரே இந்த நான்கு மூர்த்திகளோடு தங்குவதற்கு இங்கே வந்து விட்டதாகவும், பிற்காலத்தில் இந்த சிவலிங்கத்தைச் சுற்றிலும் தனியே ஒரு கோவில் கட்டப்பட்டு விட்டது.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆசார்யார்கள்\r\n\r\nகுலசேகர ஆழ்வாரால் 10 பாசுரங்களால் மங்களா சாசனம், செய்யபட்ட பெருமாள். மூலவரின் திருநாமத்தை உய்ய வந்த பெருமாள் என்ற அர்தத்தில் உன்னைவிட்டால் எங்ஙனம் நான் உய்வேன் என்று குறிப்பிட்டது இந்த பெருமாளைத்தான். பத்து பாடல்களிலும் வித்துவக் கோட்டம்மானே, வித்துவக் கோட்டம்மானே என்று\r\nஇந்த பதிகத்தில், நாம் என் பரமாத்மாவை விடாது பற்றிக் கொண்டு இருக்க வேண்டும் என்பதை பற்பல உதாரணங்களால் சிறப்புடன் விளக்குகிறார்.\r\n\r\nவைணவ சம்பிரதாயத்தில் உள்ள இரண்டு முக்கிய கோட்பாடுகளை விளக்குகிறது. ஒன்று அநன்ய கதித்துவம்,  மற்றொன்று ஆகிஞ்சன்யம்.   அநன்ய கதித்துவம் என்றால் உன்னை அல்லால்  எனக்கு வேறு ஒருவரும் இல்லை என்பது. ஆகிஞ்சன்யம் என்றால் மோட்சத்தை அடைய தனக்கு வேறு உபாயம் எதுவும் தெரியவில்லையே என்று கலங்குவது. இந்த இரண்டும் நமது முக்கிய கோட்பாடான சரணாகதியுடன் சேர்ந்தே இருப்பது.   இந்த கருத்துக்களையே ஆழ்வார் இந்த பதிகத்தில் “உன் சரண் அல்லால் சரண் இல்லை” என்ற சொற்தொடர்களோடு,  நமக்கு மனதில் பதியவைக்க சொல்கிறார்.\r\n\r\nகுலசேகர ஆழ்வார் – பெருமாள் திருமொழி – ஐந்தாம் பதிகம்\r\n\r\n5.1 தருதுயரம் தடாயேல் உன் சரணல்லால் சரண் இல்லை * விரைகுழுவு மலர்ப் பொழில் சூழ் விற்றுவக் கோட்டு அம்மானே * அரி சினத்தால் ஈன்றதாய் அகற்றிடினும் மற்று அவள் தன் * அருள் நினைந்தே அழும் குழவி அதுவே போன்றிருந்தேனே\r\n\r\nகோபத்தில், தாய் தனது குழந்தையை தள்ளி வைத்தாலும், குழந்தைக்கு வேறு எங்கும் செல்ல தெரியாமல், அது அழுது கொண்டே தன்னுடைய தாயினிடத்திலேயே சென்று, தாயின் கருணையினையே வேண்டுவது போல், தானும் திருவித்துவக்கோட்டு அம்மானிடம் சரண் அடைந்து அவன் வேண்டாம் என்று சொன்னாலும் அவனை விட்டு அகலாமல் இருப்பேன் என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\n\r\nநீ கொடுக்கும் துக்கத்தை நீயே தான் மாற்ற வேண்டும் என்கிறார். குருவி கட்டிய கூட்டினை பிரிக்க தெரியாத மனிதன், இப்படி எலும்பு எலும்புகளாலான உடம்புகளில் இருந்து துயரங்களை எப்படி விடுவிக்க முடியும், அவன் காலை கட்டி கொண்டால் தான் முடியும் என்கிறார். எம்பெருமானே வந்து உரையுமிடம் கொண்ட வாசனை இருப்பது போல உள்ள சர்வகந்த மலர்களை உடைய சோலை சூழ்ந்த வித்துவக்கோடு என்கிறார். ஈன்ற தாய் என்றதால், இது வளர்ப்பு தாய் இல்லை என்றும், பிராப்தியை சொல்லியது. பெறுகைக்கு நோன்பு நோற்பதும் பத்து மாதம் சுமப்பதும், பிரசவ வேதனையை அனுபவிப்பதும் இவை எல்லாம் இருப்பவளை சொல்லியது; தன்னை தவிர மற்று வேறு ஒன்றை அறியாத பிள்ளையை அருளுடைய நாம் கோபிக்கலாமோ என்று கோபத்தினால் தள்ளினாலும் வேறு எங்கும் போகாததிற்கு ஒரு ஐதீகம் சொல்லபடுகிறது; நம்பி திருவழுதி வளநாடு தாசரை, முதலி ஆண்டான் கோபித்து திண்ணையிலே விட்டதும், அடுத்த நாள் தாசர் ஏன் எங்கும் செல்லவில்லை என்று கேட்டதற்கு, ஒரு நாள் சோறு போட்டவனை, அவன் எவ்வளவு கோபித்தாலும், திட்டினாலும், அடித்தாலும், ஒரு நாயே வேறு எங்கும் செல்லாத போது, நான் எங்கே போவது என்கிறார்.\r\n\r\n5.2 கண்டார் இகழ்வனவே காதலன் தான் செய்திடினும், * கொண்டானை யல்லால் அறியாக் குலமகள் போல் * விண்டோய் மதிள் புடைசூழ் விற்றுவக் கோட்டம்மா நீ * கொண்டாளாயாகிலும் உன் குரை கழலே கூறுவனே\r\n\r\nகணவன், மற்றவர்கள் குறை சொல்லும்படி நடந்துகொண்டாலும், நல்ல குணமுடைய மனைவி, தனது கணவனை விட்டுக்கொடுக்காமல் நடந்து கொள்வதுபோல், ஆழ்வாரும் திருவித்துவக்கோட்டு அம்மானை விட்டு பிரியாமல் இருக்கிறார்.\r\n\r\nகண்டார் இகழ்வனவே காதலன் என்று சொல்வது, தானும் அவனும் மட்டும் அறிந்த ஊடல்களும் அதற்கு அவன்/அவள் செய்த பரிகாரங்களும், ஒரு அவதியாக தோன்றதாத நிலையில், இவர்களிடம் காரியம் பெற்றவர்களும், இவர்களை உதாசீனம் செய்தவர்களும் வெறுத்து இகழும்படி அவன் செய்தாலும், அவன் அவளிடம் இருக்கும் காதலை நிரூபிக்க வேண்டிய நிலையில் உள்ளவன் என்கிறது.\r\n\r\nவிண்டோய் மதிள் புடைசூழ் விற்றுவக் கோட்டம்மா நீ என்று சொன்னது, ஸ்ரீசீதா பிராட்டி ஸ்வயம்வரத்திற்கு மிதிலையில் புற சோலையில் வீற்று இருந்தார் போல் இங்கே திருவித்துவகோட்டில் இருந்தார் என்கிறது.\r\n\r\nகொண்டானை யல்லால் அறியாக் குலமகள் போல் என்று சொல்லியதில், கொண்டானை அல்லால் என்பது , அக்னிக்கு அந்தர்யாமியான சர்வேஸ்வரனை சாக்ஷியாக கொண்டவை அல்லது மற்று ஓருவனை அறியாதவளை போல, அவளது பதிவிரத குணம் சொல்லியது. குலமகளே என்று சொல்லியது.\r\n\r\nநீ கொண்டாளாயாகிலும் என்று சொன்னது, உபகாரம் செய்பவன் என்றாலும், நீ வெளியே தலை காட்ட முடியாதபடி காரியங்கள் செய்தாலும் என்று சொல்வதாகும்\r\n\r\nஉன் குரை கழலே கூறுவனே என்று சொல்வது, உன் திருவடிகள் அல்லாது வேறு புகல் இடம் இல்லை என்று சொல்கிறார். உபகாரகனான நீ என்னை நிராகரித்தாலும் உன்னை விடமாட்டேன் என்பதை எனதாவியார் ஆனார் (திருவாய்மொழி, 2.3.4) என்பதை போல நீ செய்த உபகாரத்திற்கு தலை சாய்ந்து வணங்குபவன் என்கிறார்.\r\n\r\n5.3 மீன் நோக்கும் நீள் வயல் சூழ் விற்றுவக்கோட்டு அம்மா என்* பால் நோக்கா யாகிலும் உன் பற்றல்லால் பற்றில்லேன் * தான் நோக்காது எத்துயரம் செய்திடினும் தார் வேந்தன் * கோல் நோக்கி வாழும் குடி போன்றிருந்தேனே *\r\n\r\nஅரசாளும் மன்னன், பொதுவாக மக்களுக்கு செய்திடும் செய்கைகள் யாவும் தனி ஒரு பிரஜைக்கோ அல்லது எல்லாருக்குமோ துன்பம் தந்தாலும்,  குடிமக்கள் தொடர்ந்து அந்த மன்னனையே தங்களுக்கு நன்மை செய்வான் என்ற எதிர்பார்ப்போடு காத்து இருப்பதை போல், ஆழ்வாரும், வித்துவக்கோட்டு பெருமாள், ஆழ்வாரை கவனிக்காவிட்டாலும் எம்பெருமானை விடாமல் இருப்பேன் என்று இந்த மூன்றாம் பாட்டில் கூறுகிறார். மஸ்யம் என்று பெயர் வைத்த எல்லாவற்றையும் காப்பாற்றும் தேசம் என்று கூறுகிறார். கடலில் உள்ள மஸ்யம் கடல் வற்றினால் நம்மை காக்கும் தேசம் என்று இருக்கும் திருவித்துவகோடு என்கிறார்.\r\n\r\nவிற்றுவக்கோட்டு அம்மா என்று சொன்னது, பரம பதத்திலும் இருப்பவர்கள் கூட எம்பெருமானின் சீல குணத்தை அனுபவிக்க வரும் தேசம் ஆயிற்று என்கிறார். விற்றுவக்கோட்டு அம்மா என் பால் நோக்கா யாகிலும் என்று சொல்லும்போது, பரம பதத்தை ஒரு நாடாக நோக்கும் நீ, என்னை நோக்குவதற்காக இங்கே வந்தாலும், எனக்கு அருள் புரியாமல் இருந்தாலும், என்ற கருத்தை சொல்கிறது.\r\n\r\nஉன் பற்றல்லால் பற்றில்லேன் என்று சொன்னது, என்னுடைய பாதுகாப்பிற்கு பொறுப்பான உன்னை விட்டு எனக்கு பாதகமான மற்று ஒருவரை பற்றுவேனோ என்கிறார்.\r\n\r\n5.4 வாளால் அறுத்துச் சுடினும் மருத்துவன் பால் * மாளாத காதல் நோயாளன் போல் மாயத்தால் * மீளாத் துயர் தரினும் விற்றுவக் கோட்டம்மா நீ * ஆளா உனதருளே பார்ப்பன் அடியேனே\r\n\r\nநாம் ஒரு வியாதி என்று மருத்துவரிடம் செல்லும் போது, அவர் நம்மை கத்தி மற்றும் பிற உபகரணங்களை கொண்டு, கீறி, நம் உடம்புக்கு தற்காலிகமாக துன்பம் கொடுத்தாலும், நாம் அதை பொறுத்துக்கொண்டு, அந்த மருத்துவரிடம் தொடர்ந்து மரியாதையும், விருப்பதையும் கொண்டு உள்ளது போல், ஆழ்வார், வித்துவக்கோட்டு அம்மானிடம்  சொல்வது என்ன வென்றால், அவர் தனக்கு தொடர்ந்து துன்பங்கள் தந்து கொண்டு இருந்தாலும், அவருடைய அருளையே எதிர்பார்த்து கொண்டு இருப்பேன் என்பதே.   இது இந்த பதிகத்தின் மிக பிரசித்தி பெற்ற பாடலும்,  நான்காவது பாடலும்  ஆகும்.\r\n\r\nமீளாத் துயர் தரினும் விற்றுவக் கோட்டம்மா நீ என்று சொன்னது, என்னுடைய பாதுகாப்பிற்கு என்று இங்கே வந்து இருக்கும் நீ, மீளா துயர் தரினும், நித்ய துயரம் கொடுத்ததாலும், பெற்ற தாய் தன்னுடைய குழந்தைக்கு கெட்டவைகளை செய்ய மாட்டாது போல் நீயும் எனக்கு என்கிறார்.\r\n\r\nஆளா உனதருளே பார்ப்பன் அடியேனே என்று சொன்னது, ஸ்வரூபம் விருத்தி அடைவதற்காக, இப்போது தோன்றுகின்ற துயரங்களை பார்க்காமல், உன்னுடைய கருணையை எதிர்பார்த்து இருப்பேன் என்கிறார்.\r\n\r\n5.5 வெங்கண் திண் களிர் அடர்த்தாய் விற்றுவக்கோட்டு அம்மானே * எங்குப்போய் ஊய்வேன் உன் இணையடியே அடையலல்லால் * எங்கும் போய்க் கரைகாணா தெறி கடல் வாய் மீண்டேயும் * வங்கத்தின் கூம்பேறும் மாப்பறவை போன்றேனே *\r\n\r\nசுற்றும் அலைகளை தூக்கி எறிந்து கொண்டு இருக்கிற கடலில் நான்கு திசைகளிலும் அலைந்து திரிந்து எங்கும் கரையை காண முடியாமல்,  தான் இருந்த இடமான கப்பலுக்கே, திரும்பி வரும்   பெரிய பறவைப் போன்று, தானும் வித்துவக்கோட்டு அம்மானின் பாதங்களில் சரண் அடைவதாக ஆழ்வார் இந்த பதிகத்தின் ஐந்தாவது பாசுரத்தில் தெரிவிக்கின்றார். சம்சார சாகரத்தை (சுமுத்திரத்தை) கடப்பதற்கு எம்பெருமான் உகந்து அருளின தேசமான திருவித்துவக்கோடு திவ்ய தேசத்தை அல்லால் வேறு ஒரு உபாயமும் இல்லை என்றும், இந்த திவ்ய தேசத்தை தவிர மற்றதெல்லாம் இந்த பறவைக்கு சமுத்திரம் போல ஆகும் என்கிறார்.\r\n\r\nவெவ்விய கண்களும் வலிமையான தோள்களையும் உடைய எம்பெருமானே, குவாலாயபீடம் என்ற யானையை கொன்றவனே அவதார காலத்தில் எதிரிகளை அழித்து தீர்த்த பிரசாதம் சாதித்து பரமபதம் அடைந்தும், அதன் பிறகு பிறந்தவர்கள் இழந்தோம் என்று வருத்தபடா வண்ணம் திருவித்துவக்கோட்டினில் எழுந்து அருளி இருப்பவனே, பரம்பதம் இருக்க, மோக்ஷம் அளிக்க அல்லது சாம்யம் என்ற மோக்ஷத்தை நிர்வகிக்க இங்கே எழுந்தருளி இருப்பவனே என்கிறார்.\r\n\r\nபசியோடு பிராப்தம் உடையவன் வீட்டு வாசலில் நின்று சோறு சோறு என்று வேண்டிய போதும், அந்நியர்களாய் மற்றவர்களை உண்ண அழைப்பவர்கள் போல இங்கு இருக்கும் உன்னை விட்டு, பரமபதத்தில் இருப்பவனிடம் போல கேட்க போகிறேனா என்று கேட்கிறார். உஜ்ஜீவனத்திற்கு போகும் இடம் இல்லை; நாசத்தை தேடி போக நிறைய இடம் உண்டு; உகந்து அருளின நிலங்களை விட்டு வேறு இடங்களுக்கு செல்வது நாசத்தை தேடி செல்வது போல ஆகும் என்கிறார்.\r\n\r\n5.6 செந்தழலே வந்தழலைச் செய்திடினும் செங்கமலம் * அந்தரம் சேர் வெம் கதிரோற்கு அல்லால் அலராவால் * வெந்துயர் வீட்டாவிடினும் விற்றுவக்கோட்டு அம்மா உன் * அந்தமில் சீர்க்கு அல்லால் அகங்குழைய மாட்டேனே\r\n\r\nஇந்த பதிகத்தில் இது வரையில், நீ என்ன செய்தாலும் உன்னை விட்டு அகலமாட்டேன் என்று உரைத்த ஆழ்வார், இனி வேறு யார் எதைச்செய்தாலும், அவர்களிடம் செல்ல மாட்டேன் என்றும்  சொல்வது போல் பாடல்களை அமைத்து உள்ளார். தாமரை, சூரியனை பாரத்தால் மட்டுமே மலரும், தீயோ அல்லது மற்ற எந்த விதமான வெப்பத்தைத் தருகின்ற உபாயத்திலும் மலராது, அது போல் உன்னுடைய உயர்ந்த குணங்களுக்கு மட்டுமே நெஞ்சு உருகுவேனே  தவிர, மற்றவைகளுக்கு நெஞ்சு உருக மாட்டேன் என்று வித்துவக்கோட்டு அம்மானிடம் தெரிவிக்கின்றார். தாமரைக்கு வெகு தூரத்தில் சூரியன் இருந்தாலும், அக்னியை வெகு அருகே கொண்டு வந்தாலும் அக்னியை சாதனமாக கொண்டு தாமரை அலராது என்பது போல பாவங்களை போக்கி மோக்ஷத்தை கொடுக்க கூடிய எம்பெருமான் துயர் கொடுத்தாலும் கல்யாண குண நலன்களை கொண்ட எம்பெருமானை தவிர வேறு எங்கும் தன் நெஞ்சு செல்லாது என்கிறார்.\r\n\r\n5.7 எத்தனையும் வான் மறந்த காலத்தும் பைங்கூழ்கள் * மைத்தெழுந்த மா முகிலே பார்த்திருக்கும் மற்றவைப் போல் * மெய்த் துயர் வீட்டா விடினும் விற்றுவக்கோட்டு * அம்மா என் சித்தம் மிகவும் உன் பாலே வைப்பன் அடியேனே\r\n\r\nமேகம், தொடர்ந்து பலகாலம் மழையை தராவிட்டாலும், பசுமையான பயிர்கள், தனக்கு வேண்டிய நீருக்காக, அந்த மேகத்தை எதிர்பார்த்து கொண்டு இருக்குமே தவிர வேறொன்றையும் எதிர்பார்க்காது இருப்பது போல், ஆழ்வாரும், பரமாத்மாவாகிய வித்துவக்கோட்டு அம்மான், தன்னுடைய துன்பங்களை போக்காமல் விட்டாலும், தான் தொடர்ந்து அந்த பெருமானையே வேண்டி இருப்பேன் என்று கூறுகிறார். பாவத்தை போக்கி சம்சார சாகரத்தில் இருந்து விடுதலை வாங்கி கொடுக்க வந்திருகின்ற நீ, அது செய்யவில்லை என்றாலும், என் பாதுகாப்பில் நெகிழ்ந்தாய் என்று உன்னிடம் தோற்று உன் பக்கம் நெஞ்சு நிலையாக இருக்கிறது என்று சொல்கிறார்.\r\n\r\n5.8 தொக்கிலங்கி ஆறெல்லாம் பரந்தோடி தொடுகடலே * புக்கன்றிப் புறம் நிற்க மாட்டாத மற்றவை போல் * மிக்கிலங்கு முகில் நிறத்தாய் விற்றுவக்கோட் டம்மா உன் * புக்கிலங்கு சீரல்லால் புக்கிலன் காண் புண்ணியனே *\r\n\r\nகரை புரண்டு ஓடுகின்ற நதியானது, கண்டவிடமெல்லாம் ஓடி, கடைசியில் அது ஆழமான கடலிடத்தில் சென்று அடையுமே தவிர வேறு எங்கும் சென்று முடியாது என்பது போல், தானும் வித்துவக்கோட்டு அம்மானின் திவ்யகுண நலன்களில் மூழ்கி இருப்பேனே  தவிர வேறுஎங்கும் தனது  கவனத்தை திருப்ப மாட்டேன் என்று இந்த பதிகத்தின் எட்டாவது பாடலில் தெரிவிக்கின்றார். இந்த நதிகள் புகுந்தால் தான் கடல் நிறைந்து காணபடுகிறது என்றோ, இவை புகாவிட்டால் கடல் குறைந்துவிடும் என்றோ கிடையாது. இந்த நதிகளுக்கு வேறு வழியில்லாமல் கடலில் புகுகின்றன, அது போல, உன் கல்யாண குணங்களை தவிர வேறு எங்கும் புக எங்களுக்கு வழி இல்லை என்கிறார்.\r\n\r\n5.9 நின்னையே தான் வேண்டி நீள் செல்வம் வேண்டாதான் * தன்னையே தான் வேண்டும் செல்வம் போல் மாயத்தால் * மின்னையே சேர் திகிரி விற்றுவக் கோட்டம்மானே * நின்னையே தான் வேண்டி நிற்பன் அடியேனே\r\n\r\nஇந்த பாடலில் வரும் உதாரணம் சிறிது கடினமானது. உலகத்தில் உள்ள செல்வங்களை  விரும்பாமல். பெருமானையே வேண்டி நிற்பவனை செல்வம் தானாக வந்தடையும் என்பது உலக நியதி. எவனொருவன் ஆண்டவனிடம் அன்பு கொண்டு அவனை மட்டுமே விரும்பி, இந்த உலக ஐஸ்வரியம் மற்றும் பிற பொருள்களை விரும்பாதவனுக்கு, பகவான் எப்படி தொடர்ந்து அன்பு காட்டி அவனுக்கு மேலும் மேலும் எல்லா செல்வங்களும் தருகிறார் என்பது உதாரணத்தின் ஒரு பகுதி.    இது, ஆழ்வார் தன்னுடைய வாழ்க்கையே சொல்வது போல் உள்ளது.   சிறந்த வீரரும், மன்னருமாய் விளங்கும் ஆழ்வார், இந்த உலக செல்வம் வேண்டாம், ராஜ்ஜியம் வேண்டாம் என்றும் மோட்சம்  தான் வேண்டும் என்ற போதும், அவருடைய ராஜ்ஜியம் சேர நாட்டில் இருந்து மேலும் மேலும் சோழ, பாண்டிய நாடுகளாக விரிவு அடைந்து கொண்டே இருந்தது.\r\n\r\nஇறைவனையே வேண்டி செல்வத்தை வேண்டாதிருப்பவருக்கு செல்வம் தானாக வந்து சேரும் என்கிற கருத்து சிந்திக்கத்தக்கது.   சில பெரியவர்கள், சென்ற வாக்கியத்தின் செல்வம் என்பது, மோட்சம் என்று பொருள் சொல்வதுண்டு.  ‘அண்ட சராசரங்களை வைகுந்தத்திற்கு ஏற்றிய” ஸ்ரீ ராமர், அனுமனுக்கு மோட்ச பலன் கொடுத்தும், அனுமன் அதனை தவிர்த்து, இந்த உலகத்தில் எங்கெல்லாம் ஸ்ரீ ராமர் பூஜை செய்யப்படுகிறாரோ அங்கெல்லாம் இருக்கவே ஆசைப்பட்டார். அதே போல், தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார் மற்றும் திருப்பாணாழ்வார் இருவரும் தம் பாசுரங்களில் திருவரங்கத்தில் இருப்பதையே வேண்டுகின்றனர்.   “அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன் அரங்கமா நகருளானே” என்று தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார் சொன்னதையும், “என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள்   மற்றொன்றினைக் காணாவே” என்று திருப்பாணாழ்வார் பாடியதையும் கருத்தில் கொண்டால், குலசேகர அழுவார் சொன்ன செல்வம் என்பது மோட்சத்தையே குறிக்கும். ஏனென்றால், அனுமனும், தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வாரும், திருப்பாணாழ்வாரும், மோட்சம் வேண்டாம் என்றாலும் அவர்களுக்கு பரமாத்மா மோட்சத்தைக் கொடுத்து இருக்க வேண்டும். அதே போல், பரமாத்மாவான வித்துவக்கோட்டு அம்மான், ஆழ்வாரை கவனிக்காமல், ஆழ்வாருக்கு அருளாமல் இருந்தாலும், ஆழ்வார் மீண்டும் மீண்டும் வித்துவக்கோட்டு அம்மானிடமே செல்வேன் என்று உறுதியாக சொல்கிறார்.\r\n\r\n5.10 விற்றுவக்கோட்டம்மா நீ வேண்டாயே யாயிடினும் * மற்றாரும் பற்றில்லேன் என்று அவனைத் தாள் நயந்த * கொற்ற வேல் தானைக் குலசேகரன் சொன்ன * நற்றமிழ் பத்தும் வல்லார் நண்ணார் நரகமே\r\n\r\nஇந்தப் பத்துப் பாடல்களிலும் இதே தொனியில் எந்தத் துயரம் தந்தாலும் உன்னை விட மாட்டேன் என்பது பல வித படிமங்களில் விரிகிறது.  மேலே சொன்ன பாசுரங்களை படிப்பவர்களுக்கான பலனை இறுதி பாசுரத்தில் வெளியிட்டு, இந்த பதிகத்தினை  ஆழ்வார் முடிக்கிறார்.  வித்துவக்கோட்டு அம்மான் ஆழ்வாரை வேண்டாம் என்று ஒதுக்கி வைத்தாலும் தான் வேறு  யாரையும் சரண் அடைய மாட்டேன் என்றும்,  அந்த பெருமானின் திருவடிகளிலேயே பக்தி கொண்டு காத்து இருப்பேன் என்றும் சொல்லும் ஆழ்வார் இந்த பதிகத்தைப் படிப்பவர்கள் எத்தனை கொடிய பாவங்கள் செய்து இருந்தாலும் நரகத்தை அடைய மாட்டார்கள் என்றும்  இந்த சம்சார வாழ்க்கைக்கு திரும்ப வர மாட்டார்கள் என்றும் சொல்லி முடிக்கிறார். Sri VithuvakkOttu Valli (Padmapāni Nāchiyār) Uyya Vandha Perumāl, Abhayapradhan Abhayapradhan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) South Thatvakānchana Chakra Theertham Common ஸ்ரீ வித்வகோட்டுவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ உய்ய வந்தான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.782974,76.184258 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:00 p.m. to 7:00 p.m.",
                "number": 66,
                "name_ta": "திருவித்துவக்கோடு",
                "alwars": [
                    "Kulasekhara Āzhvār"
                ],
                "other_names": "ThiruvichikkOdu, ThiruvanjikkOdu",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "South",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiru VithuvakkOdu"
                ]
            },
            {
                "id": 99,
                "title": "Thirukkātkarai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0026",
                "url": "/divya-desam/thirukkātkarai/",
                "content": "67 திருக்காட்கரை Thirukkatkarai ### Thirukkakkara (Vamanakshetram) - About this Place\r\n\r\nThirukkakkara, also known as Vamanakshetram, is located in the Aluva region of Kerala, about 15 kilometers north of the Ernakulam railway station on the Shoranur-Ernakulam route. From Aluva, travel 8 kilometers and take another bus to reach the temple. It is about 4 kilometers east of Idappalli railway station. \r\n\r\n### Significance and Deities\r\n\r\nThis temple is known as Vamanakshetram. The main deity here is Vamana Murthi, and the place is also referred to as Thirukkakkara. The temple is around 2000 years old, and the deity is worshipped as Vamana Murthi. Vamana Murthi is depicted here with four arms holding the conch, discus, mace, and lotus, as he appeared to grant Moksha to Mahabali. The temple celebrates Onam, the festival marking the grant of good fortune to Mahabali, with much enthusiasm, similar to Diwali.\r\n\r\nThe temple complex is large and surrounded by beautiful landscapes. The main shrine dedicated to Vamana Murthi has an idol of Vishnu in the sanctum. The deity is depicted in the form of Vamana, preparing to place his foot on the head of the Brahmin Asura king Mahabali. It is said that Parashurama installed the temple. The temple is under the administration of the Travancore Devaswom Board.\r\n\r\nThe subsidiary deities of the Vamana temple include Bhagavati, Sastha, Gopalakrishna, Nagas, Brahmarakshas, and Yakshi. The Brahmarakshas shrine is located in the outer courtyard, along with a banyan tree deity and serpents. The inner courtyard walls are adorned with hundreds of lamps called Chuttu Vilakku, translating to \"row of lamps.\"\r\n\r\nTwo ponds are associated with the temple: Kapila Theertham, located north of the sanctum and accessible only to priests, and another pond outside the temple walls, used for rituals during the Onam festival.\r\n\r\n### Onam Festival\r\n\r\nThe Onam festival is celebrated with great pomp here. Other festivals include Saraswati Puja and Navaratri. \r\n\r\n### Legend of the Place\r\n\r\nA merchant once owned a banana plantation here. Every time the bananas would spoil before ripening, the merchant offered a banana made of gold to the deity. After that, his plantation flourished, yielding abundant Nendran bananas. \r\n\r\nOnce, a golden banana went missing, and a yogi was wrongfully punished. Out of humiliation, the yogi cursed the place and committed suicide. Later, the golden banana was found in the sanctum, and the yogi, who had turned into a spirit troubling the people, was appeased by building a shrine for him and offering daily neivedyam (offerings).\r\n\r\nWhen Lord Vamana measured the earth with his first two steps and was about to place the third on Mahabali’s head, Mahabali recognized him as Mahavishnu and requested a boon to visit his people once a year. Vishnu granted this, and the day of his visit is celebrated as the Onam festival. On Thiruvonam in the month of Avani, people celebrate the Vamana Avatara with great fervor, calling it the Onam festival. It is believed that Mahabali visits during this festival. This is one of the largest festivals in Kerala, and the Thirukkakkara temple is a prominent site for this celebration.\r\n\r\n### Connection with Sage Kapila\r\n\r\nKapila Muni, a sage associated with Vishnu, is believed to have had a vision of the deity here. Kapila Muni is known for teaching his mother the principles of knowledge. The Sea King provided a place for him to perform his daily penance.\r\n\r\n### āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nNammalvar has sung 11 pasurams (verses) about this deity in the Thiruvaimozhi. The songs describe the deep connection between the āzhvār and the deity, similar to Hanuman’s experience of seeing Sita in Lanka and recalling the blissful years in Ayodhya with Lord Rama. The deity, wanting to keep āzhvār close, reciprocated āzhvār’s devotion by allowing him to enjoy the divine presence and bliss.\r\n\r\nIn summary, Thirukkakkara (Vamanakshetram) is a significant temple in Kerala, celebrating the Vamana Avatara and the Onam festival with grandeur. It is a place of historical and religious importance, with a rich tradition of worship and legends associated with it. கேரளாவில் ஆலவாய் திருச்சூர் இரயில் மார்க்கத்தில் இருஞானக்கொடி புகை வண்டி நிலயத்தில் இருந்தும் அங்காமலி புகை வண்டி நிலையத்தில் இருந்தும், வடக்கே சுமார் 15 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் இருக்கிறது. ஆலவாய் போகும் வழியில் . 8 கிலோமீட்டர் சென்று அங்கிருந்து இன்னொரு பேருந்தில் செல்ல வேண்டும். அதிக வசதிகள் இல்லை.  இத்தலம் ஷோரனூர் – எர்ணாகுளம் ரயில் மார்க்கத்தில் உள்ள இடைப்பள்ளி என்னும் புகைவண்டி நிலையத்திலிருந்து கிழக்கே சுமார் 4 கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ளது.\r\n\r\nஇந்த க்ஷேத்திரத்தை வாமன க்ஷேத்திரம் என்று கூறுவார்கள். இக்கோயில் சுமார் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் பழமையானது. இந்த எம்பெருமானை வாமன மூர்த்தி என்று சொல்லி வழிபடுவார்கள். இந்த வாமன மூர்த்தி திருக்கோயில் கொண்டுள்ள இடமே திருக்காக்கரா என்றும் திருக்காட்கரை என்றும் வழங்க படுகிறது. திருமால், வாமன அவதாரம் எடுத்து மகாபலிக்கு நற்கதி வழங்கிய திருவோணத் திருநாளை தீபாவளியைப் போல் புத்தாடை அணிந்து, குதூகலமாய் கொண்டாடுகின்றனர். மஹாவிஷ்ணு சங்கு, சக்கர, கதை, பத்ம (தாமரை) ஏந்தி கொண்டு இருக்கின்ற நான்கு திருக்கரங்களோடு மகாபலிக்கு காட்சி கொடுத்த திருக்கோலத்தில் இங்கு எழுந்தருளியுள்ளார்.\r\n\r\nஅழகிய சுற்றுப்புறங்களுடன் ஒரு பெரிய பகுதியில் சூழப்பட்டுள்ள கோயில் வளாகம், வாமனருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட பிரதான சன்னதியைக் கொண்டுள்ளது. பிரதான சன்னதியின் கருவறையில் விஷ்ணு சிலை உள்ளது. பிராமண அசுர மன்னன் மகாபலியின் மீது கால் வைக்கத் தயாராகும் கடவுள், வாமனன் உருவில் சிலை உள்ளது. பரசுராமர் கோயிலை நிறுவியதாகக் கூறப்படுகிறது. இக்கோயில் திருவிதாங்கூர் நிர்வாகத்தின் கீழ் உள்ளது.\r\n\r\nவாமனன் கோவிலின் உப தெய்வங்கள் பகவதி, சாஸ்தா, கோபாலகிருஷ்ணா, நாகா, பிரம்மராக்ஷசா மற்றும் யக்ஷி. பிரம்மராக்ஷஸ் சன்னதி வெளிப்புற வளாகத்தில் அமைந்துள்ளது, ஆலமரக் கடவுள் மற்றும் சர்ப்பம் ஆகியவற்றுடன் காணபடுகிறது. உள் வளாகச் சுவர்களைச் சுற்றிலும் சுட்டுவிளக்கு எனப்படும் ஆயிரக்கணக்கான விளக்குகளின் வரிசை ‘சுற்று விளக்குகள்’ என்று மொழி பெயர்க்கப் பட்டுள்ளது.\r\n\r\nகோயிலுடன் தொடர்புடைய இரண்டு குளங்கள் உள்ளன, ஒன்று கருவறையின் வடக்குப் பகுதியில் கோயிலுக்கு அருகில் அமைந்துள்ள கபிலதீர்த்தம், மேலும் இது அர்ச்சகர்களுக்கு மட்டுமே அணுகக்கூடியது. மற்றைய குளம் கோவில் சுவர்களுக்கு வெளியே வடக்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ளது, மேலும் ஓணம் கொண்டாட்டங்களின் போது சிலையின் ஆராட்டு சடங்கு குளியல் போது வழக்கமாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.\r\n\r\n2014 இல் புதுப்பிக்கப்பட்ட பிரதான வாமனமூர்த்தி கோயிலுக்குப் பக்கத்தில் ஒரு சிவன் கோயிலும் உள்ளது. இதில் சிவன், விநாயகர், கார்த்திகேயர் மற்றும் துர்க்கை ஆகிய தெய்வங்களின் சிலைகள் உள்ளன. சிவன் கோவிலின் வயது மற்றும் தோற்றம் பற்றி அதிகம் அறியப்படவில்லை, இது சுமார் நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு புதுப்பிக்கப்பட்டது. திருவிழாவின் போது ஓணம் விருந்து நடத்துவதற்கும் வழக்கமாக பயன்படுத்தப் படுகிறது.\r\n\r\nஓணம் பண்டிகை இங்கு சிறப்பாக கொண்டாடப் படுகிறது. சரஸ்வதி பூஜை, நவராத்திரி ஆகியவைகளும் கொண்டாடப் படுகின்றன.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஒரு வணிகன், இங்கு வாழை தோட்டம், வைத்து இருந்தான். அங்கு ஒவ்வொரு முறையும் குலை தள்ளாமல் அழிந்து போய் கொண்டு இருந்தது. அதனால் அந்த வணிகன், இந்த திருத்தல திவ்ய தேச எம்பெருமானுக்கு பொன்னினால் செய்த ஒரு வாழை குலையை சமர்ப்பித்தார். அதற்கு பின் அவரின் வாழை தோட்டம் நன்றாக உயர்ந்து வளர்ந்து, செழித்து, நேந்திரம் பழம் என்று சிறப்படைந்து, வணிகனின் பிரச்சனை தீர்ந்தது.\r\n\r\nஒரு முறை பொன் வாழைபழம் தொலைந்து ஒரு யோகியை சரியாக விசாரிக்காமல் தண்டனை கொடுத்தாகவும் யோகி அவமானத்தல் சாபம் இட்டு, தற்கொலை செய்து கொண்டதாகவும், பின்பு கர்ப்பகிரகத்தில் அந்த பொன் வாழையை மீட்டதாகவும் சொல்கிறார்கள். அந்த யோகி அந்த ஊரில் திரிந்து மக்களுக்கு தொல்லை கொடுத்தகாவும், பிறகு மக்கள் ஒன்று சேர்ந்து அந்த யோகியிடம் வேண்டி, அவருக்கு ஒரு சன்னதி உருவாக்கி தினமும் நிவேத்தியம் கொடுத்து வருகிறார்கள்.\r\n\r\nதிருமால் மூவடிமண்வேண்டி ஈரடியால் மண்ணும், விண்ணும் அளந்து மூன்றாவது அடியை மாவலியின் தலையில் வைக்க நினத்த போது, வந்திருப்பது சாட்சாத் மஹாவிஷ்ணுவே என்பதை முன்பே அறிந்திருந்த மாவலி எம்பெருமானைத் துதித்து ஒரு வரம் கேட்டான். அதாவது தான் இந்த நாட்டினை நன்றாக ஆட்சி புரிந்ததாகவும், இந்த மக்களுக்கு நல்லது செய்தவைகளை சொல்லியும், ஆண்டுக்கு ஒரு முறை இந்த ஊறி, உலக மக்களைச் சந்திக்க விரும்புவதாகவும் . அதற்கு அருள்புரிய வேண்டுமெனக் கேட்டான். எம்பெருமான், அப்படி நடந்த அந்த தினத்தை மக்கள் விழாவாக எடுத்துக் கொண்டாடும் நாளில் அவனுக்கு அந்த நிலை உண்டாகுமென்றார். இத்தலத்தில் அந்த திருநாளான ஆவணி மாதம் திருவோணத்தன்று வாமன அவதாரத்தை நினைவு கூர்ந்து மக்கள் விழா எடுக்கின்றனர். இக்கோவிலில் நடைபெறும் மிகப் பெரும் திருவிழாவான இதை ஓணத் திருவிழா என்று அ ழைக்கின்றனர். இந்த தினத்தில் மகாபலியும் திருவிழாவிற்கு வருவதாக ஐதீஹம். கேரள தேசத்தின் மிகப் பெரும் திருவிழா இது ஒன்று தான். இந்தியாவில் வாமன மூர்த்திக்கு அமைந்துள்ள ஓரு சில கோவில்களில் இது சிறப்பான ஒன்று.\r\n\r\nகாட்கரை அப்பன் கபில முனிவருக்கு நேரடியாக காட்சி கொடுத்தார். கபில முனிவர் விஷ்ணுவின் ஹம்ஸம் என்று கூறப்படுகிறது. தன்னுடைய தாயாருக்கே ஞான தத்துவத்தை விளக்கினார். சமுத்திர ராஜன் அவர் தனது தினசரி தபஸ் செய்ய இடம் கொடுத்தார்.\r\n\r\nநம்மாழ்வார் – திருவாய்மொழி – ஒன்பதாம் பத்து – ஆறாம் பதிகம்\r\n\r\nநம்மாழ்வார் இந்த எம்பெருமானை பற்றி 11 பாடல்கள் பாடி உள்ளார். எம்பெருமான் கிடைக்காத அளவில் ஆழ்வார் நாமும் நம் வான நாடனோடு ஒன்றினோம் என்று எண்ணியதும், இப்போது விட்டால், ஆழ்வாரை இழந்து விடுவோம் என்று எம்பெருமான், ஹனுமான் சீதா பிராட்டியை இலங்கையில் சென்று தரிசித்த போது, எப்படி 12 ஆண்டுகள் ஸ்ரீராமன் திருமாளிகையில் உலக இன்பங்கள் அனைத்தையும் அனுபவித்தோம், எல்லா வித விருப்பங்களும் நிறைவேற பெற்றோம் என்று சீதை சொன்னதை போல, எம்பெருமானும் ஆழ்வாரை இந்த பதிகத்தில் அனுவிபவிக்க விரும்பியதை சொல்லும் பாடல்கள்.\r\n\r\nஉருகுமால் நெஞ்சம் உயிரின் பரமன்றி * பெருகு மால் வேட்கையும் * என் செய்கேன் தொண்டனேன் * தெருவெல்லாம் காவி கமழ் திருக்காட்கரை * மருவிய மாயன் தன் மாயம் நினைதொறே * (9.6.1)\r\n\r\nசௌலப்பயம் முதலான குணங்களுக்கு உறைவிடமான திருக்காட்கரை எம்பெருமானுடைய ஆச்சரியமான பரிமாற்றங்களை (மாயங்களை) நினைக்கும் போதெல்லாம் நெஞ்சு நீர்ப் பண்டமாகின்றதே என்கிறார். அநுபவத்திற்கு முதன்மையான கருவியான நெஞ்சம் சிதிலமாகின்றது.  அநுபவிக்கைக்கும் அநுபவித்துக் களிக்கைக்கும் நெஞ்சுவேணுமே;  அது சிதில் ஆனால் என்ன செய்வது. ஆத்மாவால் தாங்க முடியாதபடி, ஆசை பெருகுகின்றதே. ஆற்றுப் பெருக்குப் போலே மேன்மேலும் பெருகி வருகின்ற காதல், அணுபரிமாணமான ஆத்ம வஸ்துவின் அளவு போல சிறியது இல்லை என்கிறார். நெஞ்சு உருகாதபடி செய்யவும் வேட்கை பெருகாதபடி செய்யவும் ஆழ்வார் தனக்கு ஒரு உபாயம் அறியவில்லை. மேல் தெருவெல்லாம் காவி கமழென்று தொடங்கி, குறுந் தெருவோடு நெடுந் தெருவோடு வித்யாசம் இன்றி, எங்கும் நெங்கழுநீரின் நறுமணம் கமழப் பெற்ற திருக்காட்கரை, வெளியே இந்த பரிமளமானால், உள்ளே ஸர்வகந்தா என்னும்படியானவனுடைய பரிமளம் இன்னும் சிறப்பு.\r\n\r\nபரத்துவத்தின் மேன்மை, அர்ச்சையின் எளிமை இரண்டும் சேர்ந்து சொல்லப்படுகிறது. அவனோ மாயன், ஸெளந்தர்யம் ஸெளசீல்யம் முதலிய குணங்களினால் பிறரை பைத்தியம் பிடிக்க வைக்க வல்லவன். அப்படிப் பட்டவனுடைய மாயம், கிட்டின போது தாழ நின்று பரிமாறின சீல குணம்; அதனை நினைக்கும்தோறும் உருகுமால் நெஞ்சம் என்று முதலடியோடே சேர்ந்து அனுபவிப்பது விசேஷம். ஒரு குணத்தையே காலம் என்ற ஒரு தத்துவம் உள்ள வரையில் கணம் தோறும், புதுமை பிறந்து அனுபவிக்க வல்ல ஆழ்வார்; ‘அப்போதைக்கு அப்பொழுது என் ஆரா அமுதம் ‘, என்று அனுபவித்தவர் இந்த ஆழ்வார்.\r\n\r\nநினைதொறும் சொல்லும் தொறும் நெஞ்சு இடிந்து உகும் * வினை கொள் சீர் பாடிலும் வேம் எனது ஆருயிர் * கனை கொள் பூஞ்சோலைத் தென்காட்கரை என்னப்பா * நினைகிலேன் நான் உனக்கு ஆட்செய்யும் நீர்மையே. (9.6.2)\r\n\r\nதிருக்காட்கரை எம்பெருமானை நோக்கி ‘உன்னோடு நான் கலந்து பரிமாறின பரிமாற்றத்தை நினைக்க சக்தி இல்லாதவனாக இருக்கிறேன் என்கிறார். உன்னுடைய குண சேஷ்டிதங்களை நினைக்க தொடங்கினால், அந்த நினைவு மாறாதே, சொல்ல முடியாதபடி. பலவீனம் அடைவார். ஆனாலும் மறக்கமாட்டார்;  மறுபடியும் நினைக்கத் தொடங்குவர்.  அந்த நினைவும் வெகு நேரம் சென்று முடியாது. இப்படி எத்தனை காலம் நினைக்க தொடங்குவது ? எத்தனை காலம் சென்றது. இதனை இது நினைதொறும் என்கிறார்.  நெஞ்சால் நினைக்கவே முடியாத விஷயம் வாயால் சொல்ல முடியாது என்பதை சொல்ல வேணுமோ?\r\n\r\nஇவர் பேசாமல் இருந்தாலும்,  இவருடைய வாக்கும் பேசிக் கொண்டே இருக்கும். அப்படி பேசும் போது அந்த பேச்சு செவி வழியாலே உள்ளே புகுந்து இருப்பது, பாவங்களை போக்குகின்ற, குணாதி விஷயமாகையாலே நெஞ்சை அழிக்கும்;  நெஞ்சு கட்டுக் குலைந்து நீராக நின்றது.  பாடும் போது, என் அரிய உயிரானது வெந்து போயிற்று. அதனால் நான் உனக்கு அடிமை செய்யும் தன்மையை நினைக்க முடிய வில்லை. எல்லாவற்றுக்கும் குளிர்ச்சியைப் பண்ணகூடிய பனி தாமரையை கருகப் பண்ணுவதைபோல சகலர்க்கும் ஆர்த்தியை அழிக்கும் குணங்கள், எனக்கு ஆர்த்தியை விளைவிக்கின்றன என்கிறார். நீ என்னிடம் தாழ நின்று ஆட்செய்து காட்டின சீல குணத்தை நெஞ்சாலும் நினைக்க முடியவில்லை என்கிறார்.\r\n\r\nஇருத்தும் வியந்து, (திருவாய்மொழி 8.7) என்ற பதிகத்தில் ஆழ்வார், ‘ எம்பெருமான் எல்லா விஷயங்களிலும் முறையாக செய்வதாகவும், ஆனால் ஆழ்வார் விஷயத்தில் மட்டும் முறைமாறி செய்வதாக கூறுகிறார். அதே போல, இந்த பதிகத்திலும் எம்பெருமான் ஆழ்வார் விஷயத்தில் முறை மாறி தாழ்ந்து ஆட் செய்கிறார். சீதா பிராட்டி தன்னுடைய மாமனாரான தசரத சக்ரவர்த்தியின் அரண்மனையில் 12 ஆண்டுகள் சந்தோஷமாக இருந்ததை சொல்லி, அதற்கு காரணம், இராமனின் திருகுணங்களின் பூர்த்தியே ஆகும் என்று சொன்னதை இங்கு நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.\r\n\r\nஅதே போல, தசரதன் இராமருக்கு யுவராஜா அபிஷேகம் செய்ய நினத்தபோது, அதை பற்றி மக்களிடம் நேரடியாக கருத்து கேட்ட போது, அவர்கள் மிக்க மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்று கொண்டனர். இருந்தாலும், மேலும் கேட்ட விரும்பி, தசரதன் அவர்களிடம், தானும் 60 ஆயிரம் ஆண்டுகளாக இந்த நாட்டிற்கு நல்ல விதமாகவே ஆட்சி செய்கிறேன், தான் ஏன் இப்போது போக வேண்டும், ராமன் ஏன் வர வேண்டும் என்று வினவினார். அதற்கு மக்கள், எல்லா நல்ல குணங்களும் நிரம்ப பெற்ற இராமனை பெற்றது தான் அவன் செய்த தவறு என்று எடுத்து உரைத்தனர். இங்கேயும் ஸ்ரீ ராமனின் குணங்கள் முழுமையாக சொல்ல பட்டன. அப்படிபட்ட குணங்களை கொண்ட எம்பெருமான், இன்று ஆழ்வாருக்காக தாழ வந்து காரியம் செய்வது சொல்லபட்டது.\r\n\r\nநீர்மையால் நெஞ்சம் வஞ்சித்துப் புகுந்து என்னை * ஈர்மை செய்து என்னா உயிராய் என் உயிருண்டான் * சீர் மல்கு சோலைத் தென்காட்கரை என்னப்பன் * கார் முகில் வண்ணன் தன் கள்வம் அறிகிலேன். (9.6.3)\r\n\r\nசென்ற பாட்டின் கடைசி வரிக்கு வியாக்கியானமாக இந்த பாட்டு இருக்கிறது. அடிமை கொள்வதாக ஒரு காரணம் சொல்லி, உள்ளே புகுந்து தன் படிகளைக் காட்டி முழுவதுமாக ஆட் கொண்டான். ”வஞ்சித்து நெஞ்சம் புகுந்து என்னை நீர்மையால் ஈர்மை செய்து” என்று சேர்த்து பொருள் கொள்வது சுவை மிக்கது.  எம்பெருமான் சேஷியாகவும் ஆழ்வார் சேஷனுமானகவும் உள்ள முறை தவறாது பரிமாறுவதாகவே சொல்லி ஆழ்வாரின் நெஞ்சை இசையப் பண்ணிப் புகுந்து, முறை கேடாகப் பரிமாறப் போகிறேன் என்று முன்னமே சொன்னால் ஆழ்வார் இசைய மாட்டார் என்று எண்ணி, முறை கெடாது பரிமாறுவதாகப் பொய் சொல்லி உள்ளே புகுந்தானாயிற்று.  புகுந்தபின் நீர்மையைக் காட்டத் தொடங்கினான். அதாவது, எம்பெருமான் தாழ நின்று பரிமாறத் தொடங்கினான் என்கிறார். அதனால் ஆழ்வாரின் நெஞ்சை ஈடுபடுத்தினான். எம்பெருமான் ஆழ்வாரை உண்ணவும் செய்தான்.\r\n\r\nஇதே போல, இராமாயணத்தில், தாரை வாலியிடம் கூறுவது, பொன் முதலிய தாதுகளுக்கு இமய மலை போன்று, சௌலப்யம் முதலிய குணங்களுக்கு உறைவிடம், ஸ்ரீ ராமர் என்றும், நாட்டிலே சிலர் குணம் இல்லாதவர் என்றும், சிலர் குணம் நிரம்பியவர்கள் என்றும் கொண்டாடுவது, இந்த இடத்தில் உருவான பொன் என்று அதற்கு தகுந்த விலை போவது போல், இராமன் இருக்கிறான் என்று கூறுகிறார். இதே போல ராமன் பட்டாபிஷேகத்தின் போது, மக்கள் நிறைந்த நெடுஞ்சாலையில் நுழைந்தார், அதைத் தனது பிரகாசத்தால் ஒளிரச் செய்தார், மேலும் அவரது சிறந்த நற்பண்புகளால் அவர்களின் இதயங்களை நினைவுகள், தூண்டினார் என்று சொல்லி, சிறந்த குணம் உடையவர்கள் மக்களின் மனதை தூண்டுவார் என்று ராமாயணம் சொல்கிறது.\r\n\r\nஇப்படிச் செய்தவன் யார் என்றால், சீர்மல்கு சோலைத் தென்காட்கரை என்னப்பன் கார்முகில் வண்ணன், ஆழ்வாரோடு கலந்து ஆழ்வாருடைய நீர்மையையும் கொள்ளை கொண்டதனால், கடலைக் கழுத்தளவாகப் பருகின காளமேகம் போலே, புகர் படைத்து விளங்குகின்ற திருக்காட்கரையப்பன். அவனுடைய கள்ளத்தனம் அறிய முடியவில்லை. இப்படி தாழ நின்று பரிமாறுகை அஸம்பாவிதம்;  நான் மருண்டு பேசுகிறேனோ என்கிறார்.\r\n\r\nஅறிகிலேன் தன்னுள் அனைத்துலகும் நிற்க * நெறிமையால் தானும் அவற்றுள் நிற்கும் பிரான் * வெறி கமழ் சோலைத் தென்காட்கரை என்னப்பன் * சிறிய வென் ஆருயிர் உண்ட திருவருனே. 9.6.4\r\n\r\nதான் சேஷியாயும் ஜகத்தெல்லாம் சேஷபூதமாயும் முறை தப்பாமல் எல்லாருடன் கலக்கிறவன், நீசனேன் நிறையொன்றும் இலேன் என்று நின்ற எம்பெருமான், என் பக்கம் காட்டும் ஆசை / காதல் இன்னது என்று என்னால் சொல்ல முடியவில்லையே என்று தடுமாறுகிறார். “சிறிய என் ஆருயிர் உண்ட திருவருளை அறிகிலேன்” என்று அனுபவித்து பொருள் கொண்டு, “உகப்பாலே செய்தானோ? இந்த வஸ்துவை அழிக்கைக்குச் செய்தானோ? அறிய வில்லை” என்பார் நம்பிள்ளை. \r\n\r\nதன்னுள் அனைத்து உலகும் நிற்க, தானும் நெறியாமையால், உலகங்களெல்லாம் தன்னுடைய ஸங்கல்பத்தைப் பற்றிக் கிடக்க, தான் அவற்றினுள்ளே தன் சேஷித்வ முறை தப்பாதபடி நிற்குமவன்.  இப்படிப்பட்டவன் வெறி கமழ் சோலைத் தென்காட்கரை என்னப்பனாய் இருந்து கொண்டு சிறியேனான என்னுடைய அரிய உயிரை உண்ட ஆசையை என்ன சொல்வேன் என்கிறார். பிரளய காலத்தில் எல்லோரையும் காப்பாற்றியவன் தன்னை மட்டும் அழித்தான் என்கிறார். பகைவர்களை அம்பால் அழிப்பவன் அடியவர்களை குணத்தால் அழிப்பான். அம்புக்கு மருந்து உண்டு, அவனின் குணத்தால் வந்த புண்ணுக்கு மருந்து கிடையாது என்கிறார். அவனுடைய மேன்மைக்கு எல்லை இல்லாதது போல, தன்னுடைய சிறுமைக்கும் எல்லை இல்லை என்று ஆழ்வார் நினைக்கிறார். அவன் இவரை நித்யசூரிகளை விட அவன் அருகே உள்ளார் என்றும், ஆழ்வாரை பற்றி ஆழ்வார் அறியவில்லை என்றும், ஆழ்வார் மேல் விழுந்து கிடந்தார் என்கிறார். திருஅருள் அறிகிலேன் என்று சொன்னது, தன்னுடைய ஸ்வரூப ஞானத்தால் ஆழ்வாரை அழிக்க வில்லை என்றும், விரும்பியே ஏற்றுக்கொண்டதாகவும் சொல்கிறார்.\r\n\r\nவெறி கமழ் சோலைத் தென்காட்கரை என்னப்பன் என்று சொன்னது, அந்த ஊரில் இருப்பவனுக்கு ஓரு பொருள் மேல் கண் என்றும், அது ஆழ்வாருடைய சிறு ஆருயிர் என்றும் கூறுகிறார்.\r\n\r\nதிருவருள் செய்பவன் போல என்னுள் புகுந்து * உருவமும் ஆருயிரும் உடனே உண்டான் * திருவளர் சோலைத் தென்காட்கரை என்னப்பன் * கருவளர்மேனி என் கண்ணன் கள்வங்களே * 9.6.5\r\n\r\nஎம்பெருமான் என்னை அடிமை கொள்வான் போலே புகுந்து என் சரீரத்தையும் ஆத்மாவையும் ஒன்றாக எடுத்துக்கொண்டான். இது என்ன காதல் என்று வியக்கின்றார்.  கைங்கரியம் கொள்ளுகையையே திருவருள் செய்கையாக ஆழ்வார் திருவுள்ளம் பற்றியிருப்பது.  என்னிடத்தில் கைங்கர்ய வ்ருத்தி கொள்ளுகையாகிற திருவருளைச் செய்பவன் போல உள்ளே புகுந்து அருளைத் தான் செய்கை அன்றிக்கே தான் பெற்றான், வழுவிலாவடிமை செய்ய வேண்டும் நாம், என்று நான் பார்த்த அத்தனை; அவன் இங்ஙனே பாரித்துப் பேற்றினை அடைந்தான். \r\n\r\nதிருவிருத்த முதல் பாட்டிலே “அழுக்குடம்பு ” என்று தாம் வெறுத்ததை அவன் விரும்பிப் புகுந்தான்.  இங்கே நம்பிள்ளை ஈடு வியக்கத் தக்கது; “அவன் அங்கீகாரத்துக்கு முன்பு இவர் தேஹத்தையே விரும்பி இருந்தார். அவன் இவரை அங்கீகரித்த பின்பு, இவர் தன் தேஹத்தை வெறுக்க, அவன் இவருடைய தேஹத்தை விரும்பி புகபார்த்தான் ; இவருக்கு அவனுடைய சகவாசம் ஸ்வரூப ஞானத்திருக்கு (மயர்வர மதிநலம் அளித்ததை சொல்கிறார்) காரணமாயிற்று. அவனுக்கு இவருடைய சகவாசம், இவர் உடலை உயிராக விரும்புவதற்கு (இவர் சிந்தையினுள் புகுந்து இருந்ததை சொல்கிறது) காரணம் ஆயிற்று. இந்த சரீரம் ஆத்மாவை விட்டு தனியாக இயங்காததால் இவர் ஆத்மா அளவும் சென்று உண்டான்.\r\n\r\nகருவளர்மேனி என்றது, வளர்ந்த, வளரும், இன்னும் வளர போகும் என்று சொல்கிறது. எப்போதும் ஒரே தன்மையான உருவம் என்கிறது. இவவடிவில் கண்டிலோம் என்றபடி சொல்கிறார்.\r\n\r\nஅடியவர்களுக்கு எளியவனான கண்ணன், முதலில் அடிமை கொள்வாரை போல புகுந்து, தாழ நின்றதையும், விரோதியான சரீரத்தை கழிக்க என்று சொல்லி புகுந்து, உடலையும் உயிரையும் வேறுபடுத்தி, ஆழ்வார் வேண்டியதை உடலை ஒழித்தல் செய்யாமல், இனிய பொருளாக தான் புகுந்து அனுபவிக்கின்றான். இப்படி முதலில் ஒன்றும் முடிவில் வேறு ஒன்றுமாக இருந்ததை கள்வங்கள் என்கிறார். ஆழ்வார் தன் பேறு என்று நினைத்து இருக்கையில், அவன் பேறு என்று ஆழ்வாரை கொண்டான் என்கிறார். இத்தனையும் செய்தது, எப்போதும் வளர்கின்ற கருவளர்மேனியால், வடிவ வேறுபட்டால், என்கிறார். அடியார்கள் சொல்லுக்கு கட்டுபட்டு இருந்த கண்ணன், என்பதை ‘என் கண்ணன்‘ என்பதால் சொல்கிறார்.\r\n\r\nஆழ்வாரை புஜித்து அவன் செழிப்புக் கொண்டமை அவன் அளவிலே நில்லாமல், அவன் உறையும் திருக்காட்டக்காரை ஊரிலுள்ள சோலைகளிலும் ஏறிப் பாய்ந்தது போலும்.\r\n\r\nஎன் கண்ணன் கள்வம் எனக்குச் செம்மாய் நிற்கும், * அங் கண்ணன் உண்ட என் ஆருயிர்க்கோதிது * புன் கண்மையெதிப் புலம்பியிராப் பகல் * என் கண்ணன் என்று அவன் காட்கரை யேத்துமே. 9.6.6\r\n\r\nஒருவனைக் கள்ளன் என்று அறிந்தால் அவனுடைய சகவாசத்தை விட்டு விலகுதல் போல, எம்பெருமானுடைய வஞ்சகங்களை அறிந்த நீர் அவனை விட்டு அகல வேண்டாவோ என்று கேட்டுகொண்டு, அவனைக் கண்டவுடன் அவனது வஞ்சனைகளை மெய்யென்று கொள்ளும்படி நேர்ந்து விடுகிறதே என்கிறார்.  எனக்கு அடங்கினவனை போல தோன்றும் கண்ணனுடைய வஞ்சனைகள் எனக்கே செவ்வித்தாக தோன்றும். ஒருநாள் அவன் களவிலே அகப்பட்டால் பின்னை மீளமாட்டேன்;  அவன் முகத்திலே விழித்தவாறே அவன் செய்யுமவை எல்லாம் மெய்யாகவே தோன்றும் எனக்கு. “எனக்குச் செம்மாய் நிற்கும் என்றதை எனக்குச் சேமமாயிருக்கு மென்று ஒரு தமிழன் நிர்வஹித்தான்” என்பது ஈடு. \r\n\r\nஇந்த என் ஆத்மாவானது, ஆசையின் எல்லையில் நின்று மிக்க காதலை உடையவனான அவனால் உண்ணப்பட்டு விட்டது என்கிறார்.   அங்கண்ணர் என்பதற்கு அதிக சபலம் உடையவன் என்றும் அதிக காதல் உடையவன் என்றும் சொல்லபடுகிறது. என் ஆத்மா கோது ஆகும் படி செய்தது. கோது ஆன போது மீளவும், பொல்லா நோக்கத்தை உடைய போது மீளவும், உயிர்ப்பித்து இருக்க வேண்டும். (ஆழ்வார் ஆத்மா என்ற) பொருளின் தன்மையால், தானே வரும் என்கிறார். முன்பு எனக்கு அடங்கி இருந்த கண்ணன் இரவு பகல் பாராது, கூப்பிட்டு, அவன் எழுந்தருளி இருக்கின்ற திருக்காட்கரை திருப்பதியை கொண்டாடியது. இராகவன் திருமாளிகையில் பன்னிரெண்டு ஆண்டுகள் உலக வாழ்க்கை இன்பங்களை மிக அதிமாக அனுபவித்ததாக சீதா பிராட்டி திருவடியிடம் சொன்னது போல இங்கே எழுந்து அருளி இருக்கிறார் என்று சொல்கிறார்.\r\n\r\nகாட்கரையேத்தும் அதனுள் கண்ணா என்னும் * வேட்கை நோய் கூர நினைந்து கரைந்து உகும் * ஆட் கொள்வான் ஓத்து என்னுயிர் உண்ட மாயனால் * கோட் குறைபட்டது என்னாருயிர் கோளுண்டே. 9.6.7\r\n\r\nஎன்னை அடிமை கொள்வாரைப் போலே வந்து புகுந்து, என்னுயிரை முழுவதுமாக உண்டு முடித்தப்பின் பின்னும் உண்ணாதது போலே கிடந்து நின்றான் என்கிறார். அவனைக் காட்டிலும் அவனிருக்கும் ஊரிலே ஆசை மிகுந்து, அவ்வூரையே ஏத்தி நின்றது இவருடைய ஆருயிர். ஊருக்கு அவனாலே ஏற்றமாய், அவனுக்கு ஊராலே ஏற்றமாக இருப்பதாலே ஊரையும் சொல்லி அவனையும் சொல்ல வேண்டி இருத்தலால் அதனுள் கண்ணாவென்னும் திருக்காட்கரைப் பெருமானே, என்று அவ்வூரின் ஸம்பந்தத்தை சொல்லி அவனையும் ஏற்றியது. பரமபதநாதனென்றால் ஏற்றமில்லையே, அந்த இடத்திலும் இந்த இடத்திலும் வாஸத்தாலே ஏற்றம் பெறுவோம் என்று வந்து இங்கே நின்று ஏற்றம் பெற்றான்.\r\n\r\nஅவ்வூரையும் அவ்வூர்ப் பெருமானையும், நினைத்த மாத்திரத்திலேயே காதல் நோய் அதிகரிக்கும்;  அதனால் உடலும் உள்ளமும் கரைந்து உருகும். இப்படி எல்லாம் ஆகைக்கு காரணம் என்ன என்றால், “சென்ற பாடல்களில், திருவருள் என்று மறைத்துச் சொன்னதை வெளியிடுகிறார்” என்பர் நம்பிள்ளை.  அடிமை கொள்வாரைப் போலே புகுந்து என்னை சூன்யமாக்கின ஆச்சர்ய பூதனாலே (மாயன்) என் ஆருயிர் உண்டு நிற்கிறார். அவன் கிடைத்த போது, தாழ நின்று, மின்மினி பறக்க செயல் புரிந்த ஆச்சரியம் சொல்லப் படுகிறது. ஆழ்வார் பக்கம், சிறிது அடிமை செய்து, ஆட்கொண்டது, இன்னமும் இருந்து கிலேசப்பட வேண்டியதால் இன்னும் சிறிது ஆட்கொள்ள வேண்டும். இப்படி ஆட்கொள்வதில் சிறிது குறை உண்டு என்றால், என் உயிர் திருக்காட்கரை அப்பனை துதிக்கும். ஒரு முற்று அறிவு இல்லாத தன் மேல் எம்பெருமான் இவ்வளவு காதல் செய்ய கூடாது என்று இவர் சொல்கிறார்.\r\n\r\nஇந்த பாசுரத்தில் அவனை முதலில் கூறாமல், ஊரை கூறுகிறார். அவனை விட ஊர் சிறப்பு என்கிறார். கண்ணா என்று சொல்லாமல், ‘அதனுள் கண்ணா; என்று சொன்னது, பரத்துவத்தை காட்டிலும் இந்த ஊரில் புகுந்த சிறப்பை சொல்கிறது. என் கண்ணா என்று சொல்லாமல், காட்கரை ஏத்தும் என்று சொன்னது ஊரை ஏத்தும். சென்ற பாசுரத்தில், கண்ணன் பிரதானம், இந்த பாசுரத்தில் ஊர் பிரதானம்.\r\n\r\nகோள் உண்டான் அன்றி வந்து என்னுயிர் தானுண்டான் * நாளு நாள் வந்து என்னை முற்றவும் தான் உண்டான் * காள நீர் மேகத் தென் காட்கரை என்னப்பற்கு * ஆளன்றேபட்டது என்னாருயிர் பட்டதே. 9.6.8\r\n\r\nஎம்பெருமானை அநுபவிக்கும் ஆழ்வார்க்கு “எப்பொழுதும் நாள் திங்கள் ஆண்டு ஊழி தொறும் அப்பொழுதைக்கு அப்பொழுது என் ஆராவமுதமே” என்னும்படி, தினமும் புது அனுபவம் போல, எம்பெருமான் தனக்கும் ஆழ்வாருடைய அநுபவம் தினமும் புதிய அனுபவமாக உள்ளது என்கிறார். நாள் தோறும் என்னை உண்டு கொண்டு இருந்தாலும், பெறாப் பேறு பெற்றாப்போலே, வந்து உண்ணும் இப்பெருமானுடைய குணத்தை என் என்பேன் என்கிறார்.\r\n\r\nகோள் உண்டான் அன்றி வந்து என்னுயிர் தானுண்டான் என்பதற்கு மூன்று வகையாக பொருள் சொல்வார்கள். (1) என்னிடத்தில் ஓர் உபகாரமும் கொள்ளாமலே என் ஆத்ம வஸ்துவை அனுபவித்தான். (2) இதற்கு முன்பு இப்படிப்பட்ட ஓரு சரக்கு உண்டது அறியாதவன்போல் என் பக்கலிலே ஆசை கொண்டான் (3) என்னாலே தான் கொள்ளப்படாது இருக்க, தான் என்னைக் கைக் கொண்டான். \r\n\r\nஒரு நாள் உண்டு ‘இது நாம் முன்பு உண்ட பொருள் தானே’ என்று பழமை தோன்றி ருசி இல்லை என்று இருப்பவன் அல்லன். தன்னை முற்றவும் தான் உண்டான், இங்கே தன்னை என்று சொன்னது ஆழ்வாரின் ஆத்மாவை.  அது அணு அளவில் உள்ளது, முழுவதும் என்று சொல்லுவதற்கு விஷயமில்லையே என்று கேட்டுகொண்டு, நம்பிள்ளை யருளிச் செய்வது, ஆழ்வாருடைய ஆத்மவஸ்து அணுவாயிருந்தாலும் கூட, அளவு கடந்த பாரிப்புக் கொண்ட ஸர்வேச்வரன் அநுபவிக்குமிடத்து, இந்த அணு அளவுள்ள வஸ்துவையும் பெரியதாக்கிக் கொண்டு அநுபவிப்பதாக ஆழ்வாருடைய திருவுள்ளம் என்பதாம்.  இதற்கு ஒரு உதாரணம், கண்ணபிரான் விதுரர் திரு மாளிகைக்கு எழுந்தருளின போது விதுரர், கண்ணனுக்கு அன்னம் இட்டார் என்பதை சொன்ன முனிவர், விதுரர் இட்ட அன்னத்தை ஏகவசனத்தாலே சொல்லி, கண்ணன் அமுது செய்த அந்த அன்னத்தையே வெகுவாக சொல்லியதில் இருந்து ஓரு விசேஷ அர்த்தம் தோன்றுமே, அது போலவே இதுவும் என்கிறார்.  \r\n\r\nகாள நீர் மேகத் தென் காட்கரை என்னப்பற்கு என்று சொன்னது, எம்பெருமானின் வடிவழகு ஆகும். என்னாருயிர் பட்டதே என்றது அந்த வடிவழகினால் என்றும், ஏ காரம், ஆச்சர்யத்தின் வெளிபாடாகவும் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.\r\n\r\nஇப்படி என்னை அநுபவிப்பவனான திருக்காட்கரையப்பனுக்கு, எம்பெருமானோடு எதிர் அம்பு கோப்பவர்கள் உடம்மை இழப்பதோ, புண்பட்டதுக்கு மருந்து வைத்து ஆற்றுவதோ செய்வார்கள்; உயிர் நோவு படுவது என்பது அவர்களுக்கு இல்லை; இது ஆழ்வார்க்கே.  அம்பு படுத்தும் பாட்டுக்கும் திருக்குணம் படுத்தும் பாட்டுக்கும் பெரிய வித்யாசம் உண்டு என்கிறார்.\r\n\r\nஆருயிர் பட்டது எனது உயிர்பட்டது * பேரிதழ்த் தாமரைக் கண் கனி வாயதோர் * காரெழில் மேகத் கேன் காட்கரை கோயில் கொள் * சீரெழில் நால் தடந்தோள் தெய்வ வாரிக்கே. 9.6.9\r\n\r\nசென்ற பாட்டில் “ஆளன்றே பட்டது என்னாருயில் பட்டது” என்றார் ; எம்பெருமானுடைய திருக்குணங்களில் ஈடுபட்டவர்களான எல்லார்க்குமே இது சகஜம் தான் ; இருந்தாலும், தான் பட்டது யாரும் பட்டு இருக்க மாட்டார்கள் என்கிறார். தான் பட்ட பாட்டை நித்யஸுரிகள் பட்டதுண்டோ? எப்போதும் எம்பெருமானின் திருகுணங்களை அனுபவிக்கும் நித்ய சூரிகளும் இப்படி பட்டது இல்லை என்கிறார்.  திருமணமான புது பெண்ணிற்கு கணவன் கை பட்டபின் வேர்த்து விடுவது போல், இவர் அனுபவத்தில் புதியவர் ஆதலால் தான் பட்டது யாரும் பட்டது இல்லை என்கிறார்.  “இங்கு எனதுயிர் பட்டது அங்கு ஆருயிர் பட்டது” என்று எம்பெருமானார் அருளிச் செய்வாராம்.  ஆழ்வாருடைய உயிர்அழிந்தற்கு பேரிதழ்த் தாமரைக்கண்கள், திருவதரமும் படுத்தினபாடு என்கிறார். வடிவழகு படுத்தின பாடும், கோயில் படுத்தின பாடும் நான்கு திவ்ய தோள்கள் படுத்தின பாடும் என்கிறார். வடிவழகையும் இந்த ஊரில் இருப்பையும் காட்டி தன்னை அழித்ததை சொல்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு ஆழ்வாரிட்ட திருநாமங்களுள் தெய்வ வாரி என்றும் ஒன்று. வாரி என்னும் வட சொல் ஜலத்தைச் சொல், கடலை குறிக்கும் இங்கு. தெய்வங்கள் எல்லாம் தோன்றுவதற்கு காரணமான கடலை சொல்கிறது. தெய்வங்களை எல்லாம் படைத்தவனுக்கு என்றும், தம்மை தாமே மதிக்கிற தெய்வங்களை படைத்தவன் கண்டீர், யான் எனது என்னும் செருக்கற்ற என்னை அழித்தான் என்கிறார்.\r\n\r\nவாரிக் கொண்டு உன்னை விழுங்குவன் காணிலென்று * ஆர்வற்ற என்னையொழிய என்னில் முன்னம் * பாரித்து தான் என்னை முற்றப் பருகினான் * காரொக்கும் காட்கரை அப்பன் கடியனே. 9.6.10\r\n\r\nதிருவாய்மொழி ஆயிரத்தினுள்ளும் இப்பாட்டு உயிரானது என்று சொல்லலாம். ஈச்வர லாபம் அடியார்களுக்கு புருஷார்த்தமா, அடியவர்கள் லாபம் ஈச்வரனுக்குப் புருஷார்த்தமா என்று விவாதம் செய்வது உண்டு.  சேதந லாபம் தான் ஈச்வரனுக்குப் புருஷார்த்தம் என்பதே ஸித்தாந்தம். எம்பெருமான் ஸ்ருஷ்டி அவதாரம் முதலியவற்றில் பண்ணுவதெல்லாம் ஒரு அடியவன் நமக்குக் கிடைப்பான் என்ற நப்பாசையினால் அன்றோ.   கீதையிலே அப்படிபட்ட மகாத்மா கிடைப்பது துர்லபம் அல்லது மிகக்கடினம் என்று கண்ணீர் பெருக நின்று சொல்லுகிற வார்த்தை அன்றோ. வாசுதேவனே எல்லாம் என்று இருக்கின்ற மஹாத்மா தனக்குக் கிடைக்க வில்லையே என்றன்றோ எம்பெருமான் சொல்லுகிறான்.  பாடுபட்டு, தேடிப்பார்த்தும் கிடைக்காததால் வருந்திச் சொல்லுகிற வார்த்தைகள் இவை என்று நன்கு தெரிகிறது.\r\n\r\nஇப்பாட்டில் “என்னில் முன்னம் பாரித்துத் தான் என்னை முற்றப் பருகினான் ” என்றது ஸத் ஸம்ப்ரதாய ரஸிகர்களின் நெஞ்சை உருக்கும் வார்த்தை.  தன்னோடு கலந்த எம்பெருமானுக்கு தன்னை விட காதல் அதிகமாக இருந்ததாக கூறுகிறார். இந்த ஆழ்வார் வழுவு இலா அடிமை செய்ய வேண்டும் என்றும், திருவனந்தாழ்வான், திருவடி போன்றவர்கள் செய்த எல்லா கைங்கர்யங்களையும் தான் செய்ய வேண்டும் என்று ஆசைபட்டவர் அல்லவா. ‘வாரிக்கொண்டு‘ என்று சொன்னதால், இந்த பொருளில் யாருக்கும் சிறிதும் இல்லாதவாறு உண்போம் என்று சொல்லி, முன் சொன்ன எல்லா கைங்கர்யங்களையும் செய்வதை சொல்கிறார். இங்கு லக்ஷ்மணன் ஸ்ரீ ராமரிடம் சொன்ன வார்த்தைகள் நினைவு கூறபடுகின்றன. லக்ஷ்மணன் தான், ஸ்ரீராமன் சீதா பிராட்டியுடன் மலைகளில் நடந்து செல்லும் போதும், மற்றும் உறங்கும் போதும், முழித்து இருக்கும் போதும் வேண்டிய அனைத்து சேவைகளையும் செய்வதாக சொன்னது. (அயோத்தியா 31.25) உன்னை என்றது, எல்லோருக்கும் தலைவனான உன்னை என்று சொல்வதாக கொள்ளவேண்டும்.\r\n\r\n‘உன்னைக் காணில் வாரிக் கொண்டு விழுங்குவேன் ‘ என்று தாம் ஆசைப்பட்டு இருந்தாகவும், தமக்கு முன்னே நெடுநாளாக எம்பெருமான் தம் விஷயத்தில் இப்படி பாரித்து இருந்து, தன்னுடைய மனோரதமே நிறைவேற்ற பெற்றான் என்ற அருளிச் செய்தார். கடியன் என்று சொன்னது இன்ப நிலையில் விரைவு உள்ளவன் என்று சொல்கிறார். இருவரால் செயல் என்று இருந்தால், இரண்டாவது மனிதற்கு இடம் கொடுக்க மாட்டான்.\r\n\r\nசென்ற பாட்டுக்களில் “என்னுயிருண்ட மாயன் ” என்றும்,  “என்னுயிர்தானுண்டான் “என்றும்,  “என்னைமுற்றவுந் தானுண்டான் ” என்றும் எம்பெருமான் உண்டபடியைச் சொன்னார்; உண்டவனுக்குத் தண்ணீரும் வேண்டி இருக்குமே ;  தண்ணீர் குடித்தபடி சொல்லிற்று இப்பாட்டில். அவனுடைய குணங்களை செயல்களையும் காட்டி என்னை நீராக்கி, குறை சிறிதும் இல்லாதபடி பருகினான் என்று சொல்கிறார். தான் என்னை முற்றப் பருகினான் என்று சொல்கிறார். இவருடைய உண்ணும் சோறு பருகுநீர் அவன். அவனுடைய உண்ணுஞ்சோறு பருகுநீர் இவர்.\r\n\r\nகடியனாய்க் கஞ்சனைக் கொன்ற பிரான் தன்னை * கொடி மதிள் தென் குருகூர்ச் சடகோபன் சொல் * வடிவமையாயிரத்து இப்பத்தினால் சன்மம் * முடிவு எய்தி நாசம் கண்டீர்களெங்கானலே. 9.6.11\r\n\r\nஇந்தத் திருவாய்மொழி கற்றார்க்குப் பிறவி முடிந்து அதற்கு காரணமான ஸம்ஸாரமும் நசிக்கும் என்று பயனுரைத்து முடிக்கிறார். சென்ற பாட்டின் முடிவில் “காட்கரை யப்பன் கடியனே” என்றார்;  இப்பாட்டின் தொடக்கத்தில் “கடியனாய்” என்கிறார்; சொல் ஒன்றாயிருந்தாலும் பொருள் வேறுபட்டிருக்கும்.  “காட்கரையப்பன் கடியன்” என்ற முன்பு செய்தது, தம்மை அநுபவிப்பதில் விரைவு கொண்டவன் என்றும்  “காற்றை விட கடியனாய்” என்றது.   இங்கே சொன்னது, கோபத்தை ஏறிட்டுக் கொண்டவனாய்க் கம்ஸனை முடித்ததை சொல்கிறார். எம்பெருமானுடைய ஸ்வரூப ரூப குண விபூதிகள் யாவும் அழகாக அமையப் பெற்ற ஆயிரம் என்கிறார். இந்த பத்து பாடல்களை கற்பவர்கள், தொடர்ந்து வருகின்ற பிறவியானது முடிவு அடைந்து, ஸம்ஸாரமும் அழிந்து விடும் என்கிறார். அப்படிப்பட்டதான இந்த ஸம்ஸாரத்திற்குக் கானலெனும் பெயர் மிகப் பொருந்தும்.\r\n\r\nகம்சன் தான் நினத்த நினைவினை அவன் தன்னோடு போகும்படி செய்ததை சொல்கிறார். கொண்ட சீற்றம் விரோதிகளை அழித்தது உபகாரம் என்கிறார். கம்சனை கொன்றதற்கு ஆழ்வார் திருநகரியில் கொடி ஏற்றுகிறார். ஸ்வாமியின் வெற்றிக்கு அடியவர்கள் இருந்த இடத்தில் கொடி ஏற்றுகிறார். Sri Perunselva Nāyaki (Sri Vātsalya Valli) Nāchiyār Katkaraiappan, Appan Katkaraiappan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) South Pushkala Kapila Theertham Common ஸ்ரீ பெருஞ்செல்வநாயகீ (வாத்சல்யவல்லி) ஸமேத ஸ்ரீ காட்கரையப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.035519,76.329536 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:00 p.m. to 7:00 p.m.",
                "number": 67,
                "name_ta": "திருக்காட்கரை",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "South",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkātkarai"
                ]
            },
            {
                "id": 100,
                "title": "Thiru MoozhikkaLam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0027",
                "url": "/divya-desam/thiru-moozhikkalam/",
                "content": "68 திருமூழிக்களம் Thirumuzhikkalam ### Thirumoozhikkulam - About this Place\r\n\r\nThirumoozhikkulam is located about 25 kilometers from Ernakulam and is accessible by numerous buses from Aluva, Angamaly railway station, and Ernakulam. Situated in a serene and picturesque environment, the place is growing into a small town while maintaining its tranquil ambiance. The temple is historically significant as a place where Bharata and Lakshmana worshipped together.\r\n\r\n### Temple and Its Significance\r\n\r\nThe grand temple, located on the banks of the Bharathapuzha River, was once a major cultural and educational center. Sri Sukti was delivered here, making it a hub for scholars and artists. This temple is associated with the Ramayana, where Lakshmana, along with Bharata, worshipped Rama. Here, Lakshmana is worshipped as the main deity, referred to as Lakshmana Perumal. The temple is part of the Nalambalam pilgrimage circuit, which includes Triprayar (Rama), Irinjalakuda (Bharata), Moozhikulam (Lakshmana), and Payammal (Shatrughna).\r\n\r\nThe presiding deity here is known as Thirumoozhikkalathān or Sri Sukthinathan, standing east-facing with four arms holding the conch, discus, mace, and lotus. The goddess is Maduraveni Nachiyar. The temple tanks are Kapila Theertham and the Poornanadi river. The Vimana is known as Soundarya Vimana.\r\n\r\n### Architectural Style and Management\r\n\r\nThe temple, built in Kerala architectural style, features granite walls. It is open from 5:00 AM to 11:00 AM and 5:00 PM to 8:00 PM and is managed by the Travancore Devaswom Board. \r\n\r\n### Festivals and Rituals\r\n\r\nThe Thiruvonam Nakshatram in the Chithirai month marks the Aarattu festival, with flag hoisting and festivities lasting ten days. Special worship is held on Thiruvonam days of other months. The Ramayana month in Aadi brings a large number of devotees to the temple. Childless couples often perform Sravana Puja here, which is a popular ritual that may require a year-long wait.\r\n\r\n### Stala Purana (Temple Legend)\r\n\r\nSage Haritha performed penance here, and Lord Vishnu, pleased with his devotion, appeared and asked for his wish. The sage requested Vishnu to impart the 'Sri Sukti' (sacred hymn) that would guide people to easily attain him. The Lord granted his wish and taught the sage the 'Sri Sukti' at this place, hence the name Thirumoozhikkalam. Over time, it became Thirumoozhikkulam. \r\n\r\nAccording to legend, during Rama's exile, Lakshmana stayed here, seeking to atone for his sin of attempting to kill Bharata, whom he mistook as an enemy. Bharata, realizing Lakshmana's mistake, embraced him with kind words, leading to the name Thirumoozhikkalam, meaning the place of sweet words. \r\n\r\n### Connection with Ramayana\r\n\r\nThe temple is significant for its connection to the Ramayana. Krishna in Dwaraka worshipped the idols of Rama, Bharata, Lakshmana, and Shatrughna. These idols were later installed on the banks of the Bharathapuzha River, where the temple now stands.\r\n\r\n### āzhvārs\r\n\r\nNammalvar has composed eleven pasurams, and Thirumangai āzhvār has composed three pasurams in praise of the deity at this Divya Desam.\r\n\r\nIn summary, Thirumoozhikkulam is a significant Divya Desam with a rich historical and cultural heritage, deeply connected to the Ramayana and the worship of Lakshmana Perumal. The temple's serene environment, combined with its religious importance, makes it a prominent pilgrimage site in Kerala. கேரளாவில் உள்ள ஆலவாயிலிருந்து இத்தலத்திற்கு எண்ணற்ற பேருந்துகள் செல்கின்றன. எர்ணாகுளத்திலிருந்தும் அங்கமாலி ரயில் நிலையத்திலில் இருந்தும் இத்தலத்திற்குப் பேருந்து வசதியுள்ளது. எழில் கொஞ்சும் இயற்கைச் சூழலில் அமைந்திருந்த இத்தலம் தற்போது ஒரு சிறிய நகருக்கு ஓப்பாக வளர்ந்து கொண்டு இருக்கிறது. மிக அமைதியான சூழலில் இயற்கை எழிலோடு இணைந்து நிற்கிறது. இத்தலம் பரதனும் லட்சுமணனும் சேர்ந்து வழிபட்ட ஸ்தலம். எர்ணாகுளத்தில் இருந்து சுமார் 25 கிமீ தொலைவில் இக்கோயில் அமைந்துள்ளது\r\n\r\nபாரதப் புழா ஆற்றங்கரையில் எழில் தரும் சூழ்நிலையில் அமைந்துள்ள மிகப் பிரம்மாண்டமான இத்தலம் ஒரு காலத்தில் பெரிய கலாக்ஷேத்ரமாக விளங்கி இருக்கிறது. ஸ்ரீஸுக்தி இங்கு அருளப்பட்டதால் எண்ணற்ற நூல்கள் இங்கு ஆராயப்பட்டு கற்றறிந்த பெரியோர்கள் குழுமியிருந்த கல்வி மாநகரமாகவும், கலை நகரமாகவும் இத்தலம் ஒரு போது சிறப்புற்று இருந்துள்ளது. \r\n\r\nராமாயணத்தின் புராணக்கதையுடன் இந்த கோவில் தொடர்புடையது, இங்கு ராமரின் சகோதரர் லக்ஷ்மணன் ராமனை அவர்களின் மற்ற சகோதரர் பரதனுடன் வழிபட்டார். இங்கு அதிபதி லட்சுமண ரூபம் எடுத்து வழிபட்டார். நாலாம்பலம் (நான்கு அம்பலம்) யாத்திரையின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் நான்கு கோவில்களில் இதுவும் ஒன்று – திரிபிரயாரில் ராமர், இரிஞ்சாலக்குடாவில் பரதம், மூழிக்குளத்தில் லக்ஷ்மணன் மற்றும் பாயம்மாள் சத்ருக்னன் என்பவை மற்ற மூன்று அம்பலங்கள் / கோவில்கள்.\r\n\r\nஇங்கு லட்சுமணப் பெருமாளையே (ஸ்ரீராமானுஜர்) மூலவராக எண்ணி வழிபடும் வழக்கம் பிற்காலத்தே ஏற்பட்டது. அதாவது இலட்சுமணைப் பெருமாளின் திருப்பணிக்கும் பிறகு இலட்சுமணனையே மூலவராக வைத்து வழிபட தொடங்கினர் என்பது இங்கு சொல் வழக்கு. இதனால் இந்த எம்பெருமானை லெட்சுமண பெருமாள் என்ற திருநாமத்துடன் வழிபடுகிறார்கள்.\r\n\r\nஇங்குள்ள இறைவன் கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலத்தில் திருமூழிக்களத்தான், அப்பன் ஸ்ரீஸுக்திநாதன் என்ற பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிறான். இறைவி, தாயார் மதுரவேணி நாச்சியார்.தீர்த்தம்: கபில தீர்த்தம், பூர்ண நதி ஆகியன. விமானம்: சௌந்தர்ய விமானம் என்ற அமைப்பினைச் சேர்ந்தது. \r\n\r\nவெவ்வேறு காலங்களில் ஆளும் பேரரசுகளின் பங்களிப்புகளுடன் கோயில்கள், கேரள பாணி கட்டிடக்கலையில் கட்டப்பட்டது. இந்த கோவில் கிரானைட் சுவர்களுக்குள் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த கோவில் காலை 5:00 மணி முதல் 11:00 மணி வரையிலும், மாலை 5:00 முதல் இரவு 8:00 மணி வரையிலும் திறந்திருக்கும். மற்றும் கேரள அரசின் திருவிதாங்கூர் தேவஸ்வம் வாரியத்தால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது. \r\n\r\nகேரளத்தில் இராமயணத்திற்கும் பரதனுக்கும் சிறந்த மரியாதையும் வரலாறும் சொல்லபடுகிறது. இந்த கோவிலில், எம்பெருமானின் திவ்ய தரிசனமும் அண்ணன் தம்பிகளுக்கு இடையே உள்ள பிரிவுகளும் இந்த ஸ்தலத்தை தரிசித்தபின் அரை நொடியில் தீர்ந்து விடும் என்பதற்கு உதாரணமாக திருமூழிகளம் விளங்குகிறது.\r\n\r\nசித்திரை மாதம் ஸ்ரவண / திருவோண நட்சத்திரத்தில் ஆறாட்டு. அதற்கு முந்தைய பத்து நாட்கள் கொடியேற்றம் மற்றும் திருவிழா.  சித்திரை தவிர மற்ற மாதங்களில் திருவோண நாளில் சிறப்பு வழிபாடு கொண்டாட்டம்.  ஆடி மாதம் முழுவதும் கேரளா முழுவதும் இராமயண மாதம் என்பதால் கோவில்களில் பக்தர்கள் கூட்டம் நிரம்பி வழியும். \r\n\r\nஎம்பெருமான் நான்கு திருக்கரங்களுடன், மேல் இரண்டு திருக்கரங்களில் சங்கு, சக்கரம், மற்றும் கீழ் இரண்டு திருக்கரங்களில் கதை, தாமரை மலர் இடுப்புடன் வைத்து காட்சி அளிக்கிறார்.  சிவனுக்கு தனி சன்னதி உள்ளது.\r\n\r\nகுழந்தை பாக்கியம் வேண்டுவோர் இந்த திருத்தலத்தில் ஸ்ரவண பூஜை செய்வது வழக்கம். இது ஒரு பிரபலமான பூஜை என்பதால், ஒரு வருடம் வரை கூட காத்து இருக்க வேண்டி இருக்கலாம். \r\n\r\nவேத பாடங்களை கற்க, இறை பக்தி குறையாமல் இருக்க, செய்த தவறுகளுக்கு பிராயச்சித்தம் தேட, பிளவுபட்ட உறவுகள் மீண்டும் ஒன்று சேர திருமூழிக்கள பெருமாள் அருள்புரிவார்.\r\n\r\nஇந்த எம்பெருமானுக்கு சந்தன காப்பு சாத்துவதும் இன்னொரு வழக்கம்.\r\n\r\nஇந்த திவ்ய தேசத்தில் எம்பெருமான் ஆழ்வாருக்கு காட்டிய கல்யாண குணம், மென்மை; மகாத்மாக்களை பிரிந்தால் தன்னால் தாங்கவே முடியாது என்று கூறும் குணம் இது. மார்த்தவம் என்று கூறுவார்கள்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஹரித மஹரிஷி என்பவர் ஸ்ரீமந் நாராயணனைக் குறித்து இவ்விடத்தில் தவம் இருந்தார். இவரின் தவத்திற்கு உகந்து இங்கு எழுந்தருளிய எம்பெருமான், உமது விருப்பம் என்ன வென்று கேட்க, எம்பெருமானை யாவரும் இலகுவில் அடையக் கூடிய வழியை உபதேசிக்குமாறு பிரார்த்திக்க அதற்கு, அவரவர்கள் கொண்டிருக்கும் தொழிலுக்கு ஏற்ப (வர்ணாசிரம தர்மப்படி) எளிதில் தன்னை அடைய கடைப்பிடிக்க வேண்டிய நெறிமுறைகளை போதிக்கும் ‘ஸ்ரீ ஸு க்தியை’ திரு மொழியை இவ்விடத்தில் அந்த முனிவர்க்கு வழங்கினார். \r\n\r\nஎனவே இதற்கு திருமொழிக்களம் என்றும் எம்பெருமானுக்கு திருமொழிக் களத்தான் என்பதும் பெயராயிற்று. திருமொழிக்களம் என்பதே காலப்போக்கில் பொருள் காண இயலா வண்ணம் திருமூழிக்களமாயிற்று. இப்பெயரே நெடுங்காலமாய் பிரசித்தமாய் விளங்கி வந்தபடியால் ஆழ்வார் பாசுரங்களிலும் திருமூழிக்களம் என்றே பயின்று வந்துள்ளது. \r\n\r\nஇராமன் வனவாசம் செல்லும் போது சித்திர கூடத்தில் தங்கியிருந்த சமயம், இராமனை மீண்டும் அயோத்திக்கு அழைத்துப் போக பரதன் வந்து கொண்டிருந்த காட்சியைக் கண்ட இலக்குவன், பரதன் இராமனுடன் யுத்தத்திற்கு வருகிறான் என்று நினைத்து பரதனைக் கொல்ல எத்தணித்தான். இந்த பாவத்தைப் போக்கிக்கொள்வதற்காக இலக்குவன் திருமூழிக்களத்து அப்பனிடம் வந்து அடிபணிந்து நின்றதாகவும், அப்போது பரதனே வந்து, இலக்குவனை ஆரத்தழுவி, இன் சொல்லால் உபசரித்ததாகவும், இவ்விதம் இன்சொல் விளைந்த ஸ்தலமாதலால் திருமொழிக்களம் ஆயிற்று என்றும் கூறுவர். இலக்குவனுடன் பரதனும் சேர்ந்து வழிபட்ட ஸ்தலமாகும் இது. இத்தலத்திற்கு இலக்குவன் கோபுரம், மண்டபம் போன்றவற்றை எழுப்பி பல திருப்பணிகள் செய்தான். \r\n\r\nகிருஷ்ண பகவான் துவாரகையில் இராமர், பரதன், லட்சுமணன் மற்றும் சத்ருக்னன் ஆகியோரின் விக்ரகங்கள் வைத்து பூஜை செய்து வந்தார். ஒரு சமயம் அவை கடலில் மூழ்கியது. பின்னர் வாக்கேல் கைமல் என்ற முனிவரின் கையில் கிடைத்ததாகவும் அவர் கனவில் தோன்றிய எம்பெருமான், இவற்றை பாரத புழா ஆற்றின் கரையில் பிரதிஷ்டை செய்யவும் கூறினார். அதன்படி, திருச்சூர் மாவட்டம் திருபறையார் ஸ்ரீ ராமன் கோவிலாகவும், ஈரிஞ்சால குடாவில் பரதன் கோவிலாகவும், பாயமல்லில் சத்ருக்னன் கோவிலாகவும் எர்ணாகுளம் மாவட்டம் திருமூழிக்களம் லட்சுமணன் கோவிலாகவும் அமைந்ததாக சொல்வார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nநம்மாழ்வார் பதினொரு பாடல்களும், திருமங்கை ஆழ்வார் மூன்று பாடல்களும் இந்த திவ்ய தேசத்தின் எம்பெருமானுக்கு மங்களா சாசனம் செய்து உள்ளார்கள். அவற்றை சிறிது காண்போம்.\r\n\r\nநம்மாழ்வார் – திருவாய்மொழி – ஒன்பதாம் பத்து – ஏழாம் பதிகம்\r\n\r\nநம்மாழ்வார் எம்பெருமானுடன் சேர்ந்து இருந்தால் வாழ்வு, இல்லை என்றால் முடிதல் என்ற நிலையை இந்த பதிகத்தில் அருளி செய்கிறார். எம்பெருமானை பிரிந்த ஒருத்தி, தன்னுடைய ஆற்றாமையின் காரணமாக, தன்னுடைய வீட்டின் பின்புறம் இருக்கும் தோட்டத்திற்கு சென்று, அங்குள்ள பறவையிடம் தூது செல்ல சொல்லி உணர்த்துகிறாள். தூது போவோர் வருந்தி அழைக்க வேண்டாதபடி, திருமூழிக்களத்தில் நின்று அருளுபவன் என்கிறாள்; அவன் தனக்கு நல்லாரை விடமாட்டாதவன் ஆகையால், நம் நிலை அறியாது இவ்வளவு காலம் இருந்தான் என்றும், அருளை உடையவன் என்றும், உம்மை பிரிந்தோர் தரிப்பரோ என்று அவனிடம் சொல்ல வேண்டும் என்கிறாள். இப்படி ஒரு பெண் பேச்சாக ஆழ்வார் அருளி செய்கிறார்.\r\n\r\nஆழ்வார் இதற்கு முன் மூன்று முறை தூது விட்டு இருக்கிறார். அவைகளுக்கும் இந்த தூதுக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை இங்கே சொல்கிறார்.\r\n\r\n‘அஞ்சிறைய மட நாராய்’ (1.4) என்ற திருவாய்மொழியில் ஆழ்வார் தன் பக்கம் உள்ள குற்றங்களை சொல்லி, குற்றங்களை பொறுக்கும் அவனுடைய பொறை உடமையை சொல்கிறார். ‘வைகல் பூங்கழிவாய் ‘ (6.1) என்ற திருவாய்மொழியில் துன்புறுவர்களை காப்பாற்றுதலை தன் கடமையாக கொண்டு இருப்பதை சொல்கிறார். ‘பொன்னுலகு ஆளீரோ’ (6.8) என்ற திருவாய்மொழியில், அடியவர்களுடன் ஒன்று பட்ட இன்பத்தை உடையவன் என்றும், தனக்கு நல்லாரை இருப்பவர்களை விட மாட்டான் என்ற கருத்து தோன்றும்படியும் சொல்கிறார்.\r\n\r\nஇந்த பதிகத்தில்,(9.7), ‘இது என் வடிவழகு, இவை என் குணம், என்று ஆன பின்பு, பிரிந்தார்க்கு பிழைத்திருக்க முடியுமோ என்று அவன் வடிவழகும் குணங்களையும் பற்றாக கொண்டு தூது விடுகிறாள்.\r\n\r\nஎங்கானல் அகங்கழிவாய் இரை தேர்ந்து இங்கு இனிது அமரும் * செங்கால மட நாராய் திருமூழிக்களத்து உறையும் * கொங்கு ஆர் பூந் துழாய் முடி எம் குடக்கூத்தர்க்கு என் தூதாய் * நும் கால்கள் என் தலை மேல் கெழுமிரோ அமரோடே. (9.7.1)\r\n\r\nபறவைகளைத் தூது விடுகிற பதிகமானாலும், ஆசாரியர்களே இங்குப் பறவைகளாகக் கருதப்படுகிறார்கள் என்பதை இந்த முதல் பாட்டில் தெளிவாக ஆழ்வார் கூறுகிறார். எம்முடைய கடற்கரையின் சோலையின் உள்ளே இருக்கிற உப்பங்கழியில் இரையை தேடி கொண்டு, இங்கே இனிதாக தங்கி இருக்கின்ற சிவந்த கால்களையும், மடப்பத்தையும் உடைய நாரையே, திருமூழிக்களம் என்ற திவ்ய தேசத்தில், எழுந்து அருளி இருக்கின்ற, தேன் பொருந்திய அழகிய திருத்துழாயை முடியிலே தரித்த குட கூத்து ஆடிய என் கண்ணனிடத்தில் என்னுடைய தூதராக சென்று, அவன் அழகாலும் குணங்களாலும் என்னை தோல்வி அடைய செய்தான் என்ற என் நிலையை அவனுக்கு சொல்லி, திரும்பி வந்து, உன் உறவினர்களோடு, உன்னுடைய கால்களையும் என் தலையின் மேல் சேர்க்க வேண்டும் என்கிறாள்.\r\n\r\nஎம்பெருமானுடைய திருவடியின் கீழ்த் தம்மைச் சேர்ப்பிக்க வல்ல ஆற்றல் வாய்ந்த ஆசாரியர்களையே தூதர்களாகக் கொண்டதாய் நன்கு காட்டியருளினார்.  அப்படிப்பட்ட ஆசாரியர்கள் தம் தலைமீது அவரின் திருவடிகளை வைக்கப் பெறுவதே பெறாப்பேறு என்று முடிப்பது, இத்தூது பதிகத்திலே உயிராக வைத்து அருளிச் செய்கிறார். எம்பெருமானுக்கு தன்னை உறுப்பாக ஆக்கியவனுக்கு(ஆசாரியனுக்கு) தன்னுடைய அத்தனையும் உரிமையாக்குவது என்பதை ‘எங்கானல்’ என்பதன் மூலம் தெரியப் படுத்துகிறார். ஆத்மாவை அவன் திருவடியில் இடுவதற்கும் இதுவே ஒருபடி ஆகும். கடற்கரை சோலை என்று சொன்னது, நுழைவதற்கு அனுமதி வேண்டாதபடி இருப்பதை சொல்கிறது. திருமூழிக்களத்தில் உறைவது என்று சொன்னது, தூது செல்வார்க்கு அணுக்கமாக உள்ளதால், பரமபதத்தை காட்டிலும் உள்ள ஏற்றத்தை சொல்கிறது. எம்பெருமானின் ஒப்பனையிலும் செயலிலும் தோற்று, அவனை அடைந்தால் உய்வு, இல்லை என்றால் முடிதல் ஆகிறது என்ற தன் நிலையை தூது சொல்லும் தொழிலை செய் என்று சொல்லுகிறாள். இப்படி உதவி செய்கின்ற உங்கள் கால்களை தன் தலை மேலே வைத்து கொள்வது என்கிறாள்.\r\n\r\nஸ்வாபதேசத்தில் ஆசாரியர்களைத் தூது விடுவதாகச் சொல்லுகையாலே, எம்பெருமானார் திருமாளிகையிலேயே வந்திருந்து ப்ரவசநம் செய்தருளின பெரிய நம்பியைப் போன்ற ஆசாரியர்களை இங்கு சொல்வதாக கொள்ளலாம்.  செங்கால மடநாராய்  என்று கால்களை விசேஷித்துச் சொல்லுகையாலே ஆசாரியன் திருவடிகளே தஞ்சம் என்கிற அர்த்தமும் காட்டப்படுகிறது.\r\n\r\nநுமரோடும் பிரியாதே நீரும் நும் சேவலுமாய் * அமர் காதல் குருகினங்காள் * அணிமூழிக் களத்துறையும் * எமராலும் பழிப்புண்டு இங்கென்? தம்மால் இழிப்புண்டு * தமரோடு அங்கு உறைவார்க்குத் தக்கிலமே கேளீரே. (9.7.2)\r\n\r\nஉறவினர்களோடு பிரியாமல் நீரும், உம்முடைய சேவலுமாய் பொருந்திய காதலை உடைய குருகு கூட்டங்களே, அழகிய திருமூழிக்களத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற தலைவர், தம்மாலும் இழிக்கப்பட்டு, எம் உறவினர்களாலும் பழிக்கப்பட்டு இங்கு இருப்பதால் என்ன பயன் ? தம் பரிஜனத்தோடு திருமூழிகளத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கும் எம்பெருமானுக்கு நாங்கள் தகுந்தவர்கள் ஆக மாட்டாமோ என்று கேளுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nசேவல், நினைவு அறிந்து கலக்கும், அதே போல எம்பெருமானும் அவனுடைய கருத்து அறிந்து கலப்பதாக ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\n\r\nதிருமூழிக்களத்திலே தாமும் தாம் உகந்த அடியார்களுமாக எழுந்தருளி இருக்கும் இருப்பிலே, ஆழ்வாரும் வந்து அடிமை செய்ய வேண்டுமே என்றும், அந்த கோஷ்டியிலே சேர்ந்து இருக்க, தான் ஏற்றவன் இல்லையோ என்றும் கேட்கச் சொல்லி, சில குருகினங்களை தூது செல்ல சொல்லுகிறாள். மேலே எம்பெருமானைச் சொல்லும் போது, “தமரோடு அங்குறைவார்க்கு” என்று சொல்வது, அவன் அடியவர்களோடு கூடி வாழுகிறப் போலே, தானும் எம்பெருமானோடு கூடி வாழும்படி செய்யவேண்டாவோ என்ற கருத்து தெரியும்படி சொல்கிறார்.\r\n\r\nதிருமூழிக்களத்து எம்பெருமான் ஒருகால் ஆழ்வாரை கைவிட்டார் என்றால், அதுவே காரணமாக கொண்டு தன்னுடைய உறவினர்களும் கைவிடுவார்கள் என்கிறார். இப்படி எம்பெருமானுக்கும், உறவினர்களுக்கும் ஆகாதே, தான் இருக்கும் இருப்பு, பலன் எதுவும் இல்லாமல் இருக்கிறது என்று சொல்கிறார்.  \r\n\r\nஎம்பெருமான் என்னை ஏற்றுக்கொள்ள வில்லை என்றாலும், திருமூழிக்களத்திலே அவன் உகந்த பாகவதர்களோடு கூடி வாழ்ந்த இனிமையினால் ஆழ்வாரை மறந்து இருக்கிறான் என்று அவன் கருதினாலும், அந்த அடியவர்களோடு, தானும் ஒருவனாகத் திருவுள்ளம் பற்ற ப்ராப்தி இல்லையோ என்று கேளுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nதக்கிலமே கேளீர்கள் தடம் புனல் வாய் இரை தேரும் * கொக்கினங்காள் குருகினங்காள் குளிர் மூழிக்களத்துறையும் * செக்க மலர்த்தவர் போலும் கண் கை கால் செங்கனிவாய் அக்கமலத்திலை போலும் திருமேனி அடிகளுக்கே. (9.7.3)\r\n\r\nவிசாலமான தண்ணீரில் இரையை தேடுகின்ற கொக்கு கூட்டங்களே, குருகு இனங்களே, குளிர்ந்த திருமூழிகளத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற, செந்தாமரை போன்ற திருக்கண்களும், திருக்கைகளும், திருவடிகளையும் சிவந்து கனிந்த திருவாயினையும் அந்த தாமரையின் இலை போன்ற திருமேனியை உடைய ஸ்வாமிகளை கண்டு இந்த அழகினை அனுபவிப்பதற்கு நாங்கள் தக்கவர்கள் இல்லையா என்று கேளுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nஇந்த பாடலில், இரண்டில் ஒன்று கேட்டு சொல்லுங்கள் என்கிறார். அவன் இன்னும், இவள் வேண்டும் என்று இருக்கிறானா, அல்லது இவள் வேண்டாம் என்று இருக்கிறானா என்பதை அறுதியிட்டு சொல்லும்படி ஆழ்வார் கேட்கிறார். இவள் வேண்டும் என்று அவன் இருந்தால், உயிரை வருத்தியாவது பிழைத்து இருப்பாள் என்றும், இவள் வேண்டாம் என்றால் நாம் ஏதாவது ஒன்றுக்கு துணிவோம் என்றும் ஆழ்வார் சொல்கிறார். உபவாசத்தால் இளைத்து இருக்கும் இவளை, மிகுதியாக தண்ணீர் நிறைந்து இருக்கும் பொய்கையிலே, இரை தேடும் அளவுக்கு இருக்கின்ற தன்மையை சொல்கிறார்.\r\n\r\nவிரகதாபத்தால் தவிக்கின்ற தனக்கு, சிரமத்தை போக்கக்கூடியதான அந்த திருமூழிக் களத்தை அடைவது அரிது ஆகிறது என்கிறார். செக்கமலத்து அலர் போலும் கண், கை, கால், செம் கனி வாய் என்று சொல்லி,\r\n\r\nமுதல் தொடர்பு கொள்ளும் கண்,\r\nஅந்த நோக்குக்கு வீழ்ந்தாராய் அணைக்கும் கை,\r\nஅந்த இன்பம் பொங்கி எழுந்து கீழே விழுந்து வணங்கும் திருவடிகள்,\r\nகீழே விழுந்தாரை நல் வார்த்தை சொல்ல ஆரம்பிக்கும் முன் வரும் புன்முறுவல்\r\nஅந்த கமலத்து இலை போன்ற திருமேனி என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\nஇப்படி அவன் புருஷர்களில் உத்தமன் என்றால், இவள் பெண்களுக்குள் உயர்ந்தவள் அன்றோ என்று சொல்லி, இது தகுமோ என்கிறாள்.\r\n\r\nதிருமேனி அடிகளுக்குத் தீவினையேன் விடுதூதாய் * திருமூழிக்களம் என்னும் செழு நகர் வாயணிமுகில்காள் * திருமேனி அவளுக்கு அருளீர் என்றக்கால் உம்மைத் தம் * திருமேனி ஓளி அகற்றித் தெளி விசும்பு கடியுமே. 9.7 .4\r\n\r\nஅழகிய மேகங்களே, திருமூழிக்களம் என்ற வளப்பமான நகரில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற, வடிவழகினை உடைய ஸ்வாமிகள் பக்கம், தீ வினையேன் ஆகிய நான் விடுகின்ற தூதாக சென்று, உம்முடைய திருமேனியை அவளுக்கு தந்து அருள்வீர் என்று சொன்னால், தன் திருமேனியின் ஒளியை போன்று இருக்கின்ற உங்கள் உடலின் ஒளியை போக்கி உங்களையும் தெளிந்த ஆகாயத்தில் இருந்து நீக்கி தண்டிப்பானோ என்று சொல்கிறாள் என்பது இந்த பாடலின் பொழிப்புரை.\r\n\r\n‘என் வார்த்தையை அவனுக்குச் சொன்னால் உங்களுக்கு ஏதேனும் தண்டனை நேருமோ?’ என்கிறாள்.  எம்பெருமானுக்குத் திருமேனி அடிகள் என்ற ஒரு திருநாமம் சொல்கிறாள். வடிவழகையே நிரூபகமாகக் கொண்ட ஸர்வஸ்வாமி என்று பொருள்.  ஸ்வரூப குண சேஷ்டிதங்களினால் ஜகத்தைத் தோற்கக்கடிப்பது ஒரு அர்த்தம்; வடிவழகாலே உலகம் முழுவதும் தோற்கடித்து அடிமை கொள்வது அல்லது அனைவர்க்கும் தலைவர் என்று தோற்றுவிப்பது, இன்னொரு அர்த்தம்.\r\n\r\nசுழல் மன்னர் சூழக்கதிர்போல் விளங்கி எழலுற்று மீண்டே இருந்து உன்னை நோக்கும் சூழலைப் பெரிதுடைத்துச் சோதனன் என்று பெரியாழ்வார், கண்ணன் பாண்டவ தூதனாய், கௌரவ சபைக்கு எழுந்து அருளும் போது, துரியோதனன் உறுதி தடுமாறி, மரியாதை செய்ததை இங்கே குறிப்பிட்டு, பரமாத்மாவின் சோதி, பகைவர்க்கும் மனக் கவர்ச்சியாக அல்லவோ எம்பெருமானின் வடிவழகு இருப்பது என்கிறார்.\r\n\r\nசெழுநகர் என்று சொன்னது, பரமபதத்தை விட ஏற்றம் உள்ள தேசம் என்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானுடைய திருமேனியை, ஸர்வ ஸாதாரணமானது என்று எண்ணி, அப்படிப்பட்ட திருமேனியை இழந்து, மேகங்களாகிய உங்கள் காலிலே விழ வேண்டும் படியான பாபத்தைப் பண்ணியதால் தீவினையேன் என்கிறாள்; பாகவதர்களின் திருவடிகளில் விழுவது நல்வினை ஆகும். பிறர்க்கு(பக்தர்களுக்காகவே) உரிய திருமேனியை அதனை விரும்புவார்களுக்கு தந்து அருளாமல் இருக்கலாமா என்கிறாள். காதலிக்கு ஸ்வரூபம், குணம் முதலியவற்றை விட, வடிவழகே விருப்பம் அன்றோ என்கிறாள்;\r\n\r\nஇப்படி வாக்கால் தூது செய்கின்ற உங்களுக்கு, முன்பு இல்லாதவற்றையும் கொடுத்து, தொன்று தொட்டு இருக்கின்றவை போக்கி, உங்களை ஆகாயத்தில் இருந்து போக்கி தண்டிப்பானோ என்கிறார். மேலான ஒப்புமையை அடைகிறான் என்ற பொருளும் கொள்ளலாம். ஆகாயத்தில் மட்டும் இருப்பதும் அன்றி, பரம ஆகாயத்தையும் தருவானோ என்ற பொருளில் வரும். உங்களுடைய தூது வார்த்தைகளால் உங்களுக்கும் எனக்கும் பயன் உண்டு என்று முடிப்பதாக கொள்ளலாம்.\r\n\r\nதெளி விசும்பு கடிது ஓடித் தீ வளைத்து மின்னிலகும் * ஒளி முகில்காள் திருமுழிக்களத்து உறையும் ஓண்சுடர்க்கு * தெளி விசும்பு திருநாடாத் தீவினையேன் மனத்துறையும் * துளிவார்கள் குழலார்க்கு என் தூதுரைத்தல் செப்புமினே 9.7.5\r\n\r\nதெளிவான ஆகாயத்தில் விரைவாக ஓடி, தீ வளைத்தார் போல கொல்லி வட்டம் போல், மின்னலை தேடி தோற்றுவித்து விளங்குகின்ற ஒளியோடு கூடிய மேகங்களே, தெளி விசும்பாகிய பரமபதத்தை போன்று, தீ வினையேன் ஆகிய என்னுடைய மனத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற துளித்து ஒழுகின்ற தேன் பொருந்திய மயிர்முடி உடையவராகிய திருமூழிக்களத்தில் எழுந்தருளி இருக்கின்ற ஒளி பிழம்பான எம்பெருமானுக்கு என் தூது வார்த்தையை சொல்லுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nமுகில்காள், குழல் அழகராகிய எம்பெருமானுக்கு என் தூது வார்த்தை சொல்லுங்கள் என்கிறார். சென்ற பாசுரத்தில் இருந்த ‘திருமேனி ஒளி அகற்றி’ போன்ற வார்த்தைகள் மேகங்களுக்கு அச்சத்தை தருவதாக இருந்ததால், அவை, தங்கள் வார்த்தையை எம்பெருமான் கேட்பானோ என்று அஞ்சி இருந்ததால் அதற்கு விடை இந்த பாசுரத்தில் சொல்கிறார். பரமபதத்தில் செய்கின்ற ஆதரத்தை (அருளை) என் பக்கம் செய்தவன் உங்கள் சொல்லை கேட்பான் என்கிறார்.\r\n\r\nவிசும்பு என்றால் பற்றுக்கோடு இல்லாதன என்று பொருள். குற்றம் இல்லாதவனாய், பற்றுக்கோடு இல்லாத ஆகாயத்தில், பூமியில் சஞ்சரிப்பது போன்று கடு நடையில் ஓடி என்று சொன்னது, இந்த வேகம் எல்லாம் தன் காரியத்திற்காக என்று இருக்கிறாள்.\r\n\r\nஅவன் வடிவுக்கு போலியாக அல்லவோ உள்ளது உங்கள் வடிவு என்கிறாள். மனதில் பிரகாசமாக இருப்பவன் நேரில் காண முடியாதவனாக இருக்கும்படி பாவத்தை செய்தவள் நான் என்கிறாள். மிகப் பெரிய காதலை உடையவராய் தானே வருவார் என்று சொல்லி, இப்போது தூது விடும் நிலையில் இருக்கிறேன் என்று சொல்லுங்கள் என்கிறாள்.\r\n\r\nதூது உரைத்தல் செப்புமின்கள் தூமொழி வாய் வண்டினங்காள் * போதிரைத்து மது நுகரும் பொழில் மூழிக்களத்துறையும் * மாதரைத் தம் மார்வகத்தே * வைத்தார்ககு என் வாய் மாற்றம் * தூது உரைத்தல் செப்புதிரேல் சுடர்வளையும் கலையுமே. 9.7.6\r\n\r\nதூய சொற்களை பேசக்கூடிய வாயினை உடைய வண்டு கூட்டங்களே, ஒலித்துக் கொண்டு மலர்களில் உள்ள தேனை நுகர்வதற்கு தக்கவாறு சோலைகளால் சூழப்பட்ட திருமூழிக்களம் என்ற திவ்ய தேசத்தில், எழுந்து அருளி இருக்கின்ற, பெரிய பிராட்டியாரை தன்னுடைய திருமார்பில் வைத்து கொண்டு இருக்கின்ற எம்பெருமானிடத்தில் சென்று தூது வார்த்தைகளை சொல்வீர்கள் என்றால், சுடர் வளையல்கள் பற்றியும், கலையை பற்றியும் சொல்லுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nஉங்கள் வார்த்தைகள் விலை செல்லும்படி பிராட்டி சன்னதியில் சொல்லுங்கள் என்கிறார். அவன் விரும்பாவிட்டாலும், உங்கள் பேச்சு இனிமையாக இருக்க வேண்டும் என்கிறார். இராமாயணத்தில் (கிஷ்கிந்தா காண்டம் 5.18)ல் சுக்ரீவன் சொன்னது போல வார்த்தைகள் இனிமையாக இருக்க வேண்டும் என்கிறார். சுக்ரீவன் இராமனிடத்தில், “நீங்கள் எனக்கு அன்பான நண்பர். உன் துக்கம் என் துக்கம், உன் இன்பம் என் இன்பம். நாம் ஒன்றுதான்’ என்று ராமனிடம் சுக்ரீவன் கூற, அவன் உள்ளம் மகிழ்ச்சியில் பொங்கி வழிந்ததது போல பேச வேண்டும் என்கிறார்.\r\n\r\n“த்வஂ வயஸ்யோஸி மே ஹரித்யோ ஹ்யேகஂ துஃகஂ ஸுகஂ ச நௌ৷৷ * ஸுக்ரீவோ ராகவஂ வாக்யமித்யுவாச ப்ரஹரிஷ்டவத். – (கிஷ்கிந்தா 5.18)\r\n\r\nஅதே போல, யுத்த காண்டம், (16-50) ல் கூறியது போல, ‘வளமான கலாச்சாரம் கொண்ட ஹனுமான் இந்த மென்மையான, இனிமையான மற்றும் அர்த்தமுள்ள வார்த்தைகளை சுருக்கமாக கூறுவதும் சொல்லப் படுகிறது.\r\n\r\nஅத ஸம்ஸ்கார ஸம்பந்நோஹநுமாந் ஸசிவோத்தமः । * உவாசவசநம்ஶ் லக்ஷ்ண மர்தவந் மதுரம்லகு ।யுத்த காண்டம் 17.50।।\r\n\r\nபூக்களில் இருக்கும் மதுவை குடிக்கும் வண்டுகள் போல அன்றி, பூக்கள் மலரும் போதே குடிக்கும் வண்டுகள் என்கிறார். ததிமுகன் போன்றவர் காவலில் இல்லை, ஆகவே குடிக்கலாம், அப்படி குடித்தால் நித்யசூரிகள் இருக்கும் இடம் சென்று அவர்களுடன் தேன் உண்ணும் பாக்கியம் கிடைக்கும் என்கிறார். தூது வார்த்தை சொல்லும்போது, என்னுடைய வளையும், களையும் சீர் கேடு அடைந்ததை சொல்லுங்கள் என்கிறார். அப்படி அறிவித்தால் அவன் வருதல் தப்பாது என்கிறாள்.\r\n\r\nசுடர்வளையும் கலையும் கொண்ட அரு வினையேன் தோள் துறந்த * படர் புகழான் திருமூழிக்களத்து உறையும் பங்கயக் கண் * சுடர் பவள வாயனைக் கண்டு ஒரு நாளோர் தூய் மாற்றம் * படர் பொழில் வாய்க்குருகினங்காள் எனக்கு ஓன்று பணியீரே. 9.7 .7\r\n\r\nபடர்ந்த சோலைகளில் தங்கி இருக்கின்ற குருகினங்காள், ஒளி வலையலையும் கலையும் கொண்டு, என்னை விட்டு நீங்கிய தாமரை மலர் போன்ற திருகண்களை உடைய, பரந்த புகழை உடையவனும், திருமூழிகளத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கின்றவனும், ஒளி பொருந்திய பவளம் போன்ற திரு வாயினை உடையவனும் ஆன எம்பெருமானை கண்டு, ஒப்பற்றதான ஒரு தூய வார்த்தையை ஒரு நாள் அவனிடம் சொல்லுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nசில குருகு இனங்களை அழைத்து, ‘சிலரோடு கலந்து, அவர்களை துறந்து அதுவே புகழாக இருக்குமோ” என்று கேளுங்கள் என்கிறார். தனக்கு பயன் உள்ள பொருட்களை (வளை மற்றும் கலை ) எடுத்து கொண்டு, என்னை விட்டு சென்றான் என்கிறாள். கைக்கு அடங்கினதையும், மடிச்சரக்கையும் கொண்டு சென்றான் என்கிறாள். ஆதரித்து வந்து கலந்தவன், என்னை விட்டு செல்லும்படியான பாவத்தை செய்து உள்ளேன் என்கிறாள்.\r\n\r\nதோள் துறந்த என்று சொல்வதன் மூலம், அந்த காதல் எல்லாம் எடுத்து கொண்டு அவன் தோளுக்கு அருகில் போக விடவில்லை என்கிறாள். தான் பட்டினியினால் மலிந்து இருக்க குருகு இனங்கள் இப்படி களித்து இருப்பது தகுமா என்கிறாள். இவள் ஜனக வம்சத்தில் வந்தவளாகவும், பறவைகளை எம்பெருமானிடத்தில் தூது சென்று எம்பெருமானிடம் சேர்ப்பாரை போன்ற ஆசார்யர்களை போலவும் எடுத்து கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஎனக்கு ஓன்று பணியீர்கள் இரும் பொழி வாயிரை தேர்ந்து * மனக்கின்பம் பட மேவும் வண்டினங்காள் தும்பிகாள் * கனக்கொள் திண் மதிள் புடை சூழ் திருமூழிக்களத்து உறையும் * புனக்கொள் காயா மேனிப் பூந்துழாய் முடியார்க்கே. 9.7.8\r\n\r\nபெரிய சோலையில் இரையை தேடி உண்டு, மனத்திற்கு இன்பம் பொருந்தும் படியாக தங்கி இருக்கின்ற வண்டுகாள், தும்பிகாள், கனம் மிகுந்த, வலிமை மிகுந்த மதில்கள் சூழ்ந்து உள்ள, திருமூழிக்களத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற, உலர் தானியத்திற்கு ஏற்ற நிலம், பொதுவாக மலைகளில்.இருக்கின்ற காயாம் பூவை போன்ற திருமேனியையும், திருத்துழாய் சூடிய திருமுடியையும் உடைய எம்பெருமானை கண்டு எனக்காக ஒரு வார்த்தை சொல்லுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\n‘நீங்கள் ஒரு வார்த்தை சொல்லாவிடில், உயிர் போகும் நிலையில் உள்ளது’ என்கிறாள்; விரகத்தால் வரும் கிலேசம் வராதபடி சேர்வது என்றும், பிரிவிலும் துன்பம் வராதபடி சேர்வது என்றும் சொல்வது, ‘மனதிற்கு இன்பம் பட’ என்பதில் தெரிகிறது. இயற்கையான வடிவழகு, காயா நிறத்திருமேனி; அதற்கு மேல் ஒப்பனை அழகு திருத்துழாய் மாலை. அப்படிபட்ட வடிவழகையும், ஒப்பனை அழகையும் அனுபவித்து பிரிந்த எனக்கு ஒரு வார்த்தை சொல்லுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nபூந்துழாய் முடியார்க்குப் பொன் ஆழி கையாருக்கு * ஏந்து நீர் இளங்குருகே திருமூழிக்களத்தாருக்கு * ஏந்து பூண் முலை பயந்து என்னிணை மலர் கண்ணீர் ததும்ப தாம் தம்மைக் கொண்டு அகல்தல் தகவு அன்று என்று உரையீரே. 9.7.9\r\n\r\nநிறைந்த நீர் நிலையில் தங்கி இருக்கின்ற இளம் குருகே, அழகிய திருதுழாயை திருமுடியில் அணிந்தவற்கு, அழகிய சக்கரத்தை திருக்கரங்களில் உடையவற்கு, திருமூழிக்களத்தில் எழுந்து அருளி இருப்பவற்கு, ஆபரணத்தை அணிந்த முலைகள் பசலை நிறத்தை அடையவும், மலர் போன்ற இரண்டு கண்களிலும் நீர் நிறைந்து இருக்கும்படியாகவும் தாம் தம்மை கொண்டு நீங்குதல் தகுதி அன்று, என்று கூறுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nநிறைந்த நீரில் தரையில் நடப்பாரை போல நடக்க வல்ல இளம் குருகே என்கிறார், நீ பறந்து செல்லும் வல்லமை பெற்றது தனக்கு உதவுவதற்கே என்கிறார்.\r\n\r\nபூந்துழாய் முடியார்க்கு, பொன் ஆழி கையாருக்கு என்பதால் அவனது வடிவழகு சொல்லப்பட்டது. திருமூழிக்களத்தாருக்கு என்று சொல்வதால் அவன் குணம் சொல்லப்பட்டது. அவனை, அவன் வடிவை, பிரிய வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டால், பிழையார் என்று சொல்கிறார். ஆழ்வார் பிரிந்த நிலையை, இராமனை பிரிந்த தசரதன் இதே போல, ராமாயணம், அயோத்தியா காண்டத்தில் (2.59.30) புலம்புவது மேற்கோளாக காட்டப் படுகிறது.\r\n\r\nஅதோ நுகிம் துக்க தரம் ஸ : அஹம் இக்ஷ்வாகு நந்தநம் * இமாம் அவஸ்த்தாம் ஆபந்நோ : ந இஹ பஷ்யாமி ராகவம்৷৷ (இந்த நிலையை அடைந்தும் இன்னும் ராமனைக் காண முடியாமல் தவிக்கும் எனக்கு இதைவிடப் பெரிய வருத்தம் வேறென்ன இருக்க முடியும்?)\r\n\r\nஎம்பெருமானின் திருமேனி பக்தர்களுக்காகவே என்றும், தனக்காகவே தன்னை கொள்ள வேண்டும் என்றும் பாடுகிறார். காதலுக்கும் மிருது தன்மைக்கும் சேராததோடு, அருளே இல்லாதவர் செய்யும் செயல் என்றும் பெண் கொலைக்கு அஞ்சாதவர் செய்யுமவற்றை செய்கிறீர்கள் என்றும் சொல்கிறார்.\r\n\r\nதகவு அன்று என்று உரையீர்கள் தடம் புனல் வாய் இரை தேர்ந்து * மிகல் இன்பம் பட மேவும் மென் அடைய அன்னங்காள் * மிக மேனி மெலிவு எய்தி மேகலையும் இடம் அழிந்து *என் அக மேனி ஓழியாமே திருமூழிக்களத்தார்க்கே 9.7.10\r\n\r\nமிக்க நீர் வளத்தை உடைய பொய்கையிலே இரையை தேடி புசித்து இனிமை கரை புரளும் படி கலக்கின்ற மெல்லிய நடையை உடைய அன்னங்காள், சரீரம் மிக மிக மெலிந்து மேலே உள்ள புடவையும் கட்டுக்குலைந்து என்னுடைய அகவாயில் சொரூபம் குலைவதற்கு முன்னே, திருமூழிக்களத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற எம்பெருமானை கண்டு இது தக்கது அல்ல என்று சொல்லுங்கள் என்கிறாள். மேனி மிக மிக மெலிந்து மேகலையும் ஈடு அழிந்தது; இனி அகமேனி குலைவதற்கு முன் திருமூழிக்களத்தாருக்கு சொல்லுங்கள் என்கிறாள்.\r\n\r\nசில அன்னங்களை குறித்து தான் முடிவதற்கு முன்பு அவனிடம் தெரிவியுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானின் உண்மை தன்மை (நிரூபகம்) அருள் புரிவது. அவனுடைய உண்மை தன்மை அழிவது என்பது தகவு இல்லை என்ற சொல்ல சொல்கிறார். இவர்கள் சேர்ந்து இருப்பது இன்பம் கரை புரளும்படி மிக அதிகமாக இருப்பது, என்றும், இவர்கள் பிரியாவிட்டால் இருவரும் அழியும்படி ஆயிற்று என்றும் சொல்கிறார்.\r\n\r\nஒழிவு இன்றித் திருமூழிக்களத்து உரையும் ஓண்சுடரை * ஒழிவு இல்லா அணி மழலைக் கிளி மொழியாள் அலற்றிய சொல் * வழுவில்லா வண்குகூர்ச் சடகோபன் வாய்ந்து உரைத்த * அழிவில்லா ஆயிரத்து இப்பத்தும் நோய் அறுக்குமே 9.7.11\r\n\r\nதிருமூழிக்களத்தில் நீங்காமல் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற ஒளிப்பிழம்பான எம்பெருமானை, அவனை பிரிந்து தரிக்க மாட்டாத, அழகிய மழலை பொருந்திய கிளியின் மொழி போன்ற மொழி பேசுகின்ற ஒரு பெண் கூறுகின்ற கூற்றிலே வைத்து, குற்றம் இல்லாத வளம் மிகுந்த திருகுருகூரில் அவதரித்த ஸ்ரீ சடகோபர் அருளிச்செய்த அழிவு இல்லாத ஆயிரம் திருபாசுரங்களில் இந்த பத்து திரு பாசுரங்களும் பகவானை பிரிந்து இருத்தல் ஆகின்ற நோயினை அறுக்கும் என்று எடுத்து உரைக்கிறார்.\r\n\r\nஇந்த திருவாய்மொழியை கற்பவர் பிரிவிற்கு காரணமான பிறப்பாகிய நோயினை இது தானே அறுத்து கொடுக்கும் என்கிறார். ஒண் சுடர் என்றது பின்னானார் வணங்கும் சோதி என்று சொல்வது போல என்கிறார். திருநாட்டில் விளங்கப்பெறாத திருக்குணங்களும் இருட்டறையில் விளக்குப்போலே பிரகாசிப்பது இங்கே ஆதலால் ஒண்சுடரை என்றது.\r\n\r\nஅணிமழலைக் கிளிமொழியாள் என்றது ஆழ்வார் தம்மை அன்று. எம்பெருமானைப் பிரிவில் தரிக்கமாட்டாத சீதா பிராட்டியை ஆகும். ந ச ஸீதா த்வயா ஹீநா ந சாஹம் அபி ராகவ * முஹூர்தம் அபி ஜீவா வோ ஜலாந் மத்ஸ்யாவி நோத்தரிதௌ (இராமாயணம் அயோத்யா 53.31) என்ற மேற்கோள், ஸ்ரீராமா, உன்னிடம் இருந்து பிரிக்க படுகின்ற சீதை பிழைக்க மாட்டாள் எனப்படுபவள் அன்றோ என்பதை சொல்வதற்காக என்று கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஇந்த பாசுரத்தை கேட்டவற்கு அக்காலத்தை போல எக்காலத்திலும் இன்பம் பிறக்கும்படி ஆயிற்று என்கிறார். பகவானை பிரிதல் ஆகிற நோயை அறுக்கும் என்றும், கலந்து பிரிந்து துக்க பட வேண்டாம் என்றும் பிரிவு இல்லாத தேசத்தில் புக பெறுவர் என்றும் சொல்கிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் – பெரிய திருமொழி – 7.1.6\r\n\r\nபணியேய் பரங்குன்றின் பவளத் திரளே, * முனியே திருமூழிக் களத்து விளக்கே, * இனியாய் தொண்டரோம் பருகின இன் அமுதாய * கனியே உன்னைக் கண்டு * கொண்டு உய்ந்து ஓழிந்தேனே!\r\n\r\nபனி அதிகம் உள்ள, திருப்பிரிதியில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற, பவளங்கள் திரண்டு அழகாக இருப்பது போல, அடியார்களுக்கு நன்மை செய்வதையே நினைத்து கொண்டு இருப்பவனே, திருமூழிக்களத்தில் விளக்கு போல விளங்குபவனே, பரம போக்கியமானவனே, தொண்டர்கள் பருகுவதற்கு இனிமையானவனே, கனியே உன்னை சேவித்து உஜ்ஜீவிக்க பெற்றேன் என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் – திருநெடுந்தாண்டகம் – 10\r\n\r\nபொன்னானாய். பொழிலேழும் காவல் பூண்ட புகழானாய் இகழ்வாய தொண்டனேன் நான், * என்னானாய்? என்னானாய்? என்னல் அல்லால் என்ன அறிவன ஏழையேன், உலகம் ஏத்தும் * தென்னானாய் வடவானாய் குடபாலானாய் குணபால தாயினாய் இமையோர்க்கு என்றும் முன்னானாய் *பின்னானார் வணங்கும் சோதி திருமூழிக் களத்தானாய் முதலானாயே.\r\n\r\nஎம்பெருமானே! பலவழிகளாலும் உன்னைச் சொல்லிக் கதறுவதை தவிர வேறு ஒன்றும் நான் அறியேன் என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\n\r\nதெற்கே, உலகம் முழுவதும் துதிக்கத்தக்க திருமாலிருஞ்சோலை மலையில் நின்ற யானை போன்றவனே! வடக்கே திருவேங்கடத்தில் நின்ற யானை போன்றவனே! மேற்கில் திருவரங்கம் கோயிலில் திருக்கண்வளர்ந்தருளுகிற யானை போன்றவனே! கிழக்கில் திருக்கண்ணபுரத்தில் மதயானை போன்றவனே! எக்காலத்திலும் நித்யசூரிகள் கண்ணால் கண்டு அனுபவிக்கலாம்படி அவர்கள் முன்னால் நிற்பவனே, திருஅவதாரங்கள் காலத்திற்கு பின்னால் பிறந்தவர்கள் ஆச்சர்யப்படும் வகையில் ஜோதியாக திருமூழிக்களத்தில் உறைபவனே ! முழுமுதற் கடவுளே! பொன் போன்றவனே! ஏழு லோகங்களையும் காத்து அருள்வதால் வந்த புகழுடையவனே! இகழ்வையே வடிவாக உடைய தொண்டனான அறிவிலியான நான், என்னுடைய யானையே! என்னுடைய யானையே!, என்று சொல்லுவதை தவிர வேறு என்னவென்று சொல்வது ? என்கிறார்.\r\n\r\nபொன்னானது தன்னைப் பெற்றவர்களையும் பெற விரும்புவர்களையும் இரவும் பகலும் கண் உறங்க விடாது. எம்பெருமானும் அப்படியே; காண்பதற்கு முன்பு முக்தி வேண்டுவர்களை உறங்க விட மாட்டான்; கண்டபின்பும் நித்ய முக்தர்களை கண் உறங்க விட மாட்டான்.\r\n\r\nபொன்னானது தன்னை இழந்தவனைக் கதறிக் கதறி அழச் செய்யும். எம்பெருமானும் அப்படியே: ஸ்ரீராமபிரானை இழந்த பரதன் சபையில் புரண்டு கதறி அழுதது ஸ்ரீ ராமாயணத்தில் பிரசித்தம். இன்னும் பல ஆழ்வார்களின் பாடல்களும் உதாரணமாக தரலாம்.\r\n\r\nபொன்னானது தன்னையுடையவனை கர்வம் கொண்டு பெருமையுடன் பேச செய்யும். எம்பெருமானும் அப்படியே; “இல்லை எனக்கு எதிர் இல்லை எனக்கு எதிர் இல்லை எனக்கு எதிரே’ என்று எம்பெருமானை உடையவர்கள் செருக்குடன் பேசுபவர்கள் ஆயிற்றே.\r\n\r\nஏழுலகங்களையும் ஆளிட்டு ரக்ஷிக்கை என்று இல்லாமல், தானே முன்னின்று ரக்ஷிப்பதனால் வந்த புகழ்படைத்தவனே! காத்தல் தொழிலைத் தனக்கு ஒரு அணிகலனாகப் பூண்டு இருப்பவனே என்கிறார். ஸ்ரீவிபீஷணாழ்வான் கடற்கரையிலே வந்து சரண் புகுந்த போது ஸுக்ரீவமஹாராஜர் முதலானார் இவனை ரக்ஷிக்கக்கூடாது என்று தடை செய்த போதும் ரக்ஷித்தே தீரும்படியான விரதம் பூண்டவன் எம்பெருமான் என்கிறார்.\r\n\r\nபின்னானார் வணங்கும் சோதி திருமூழிக்களத்தானாய்! என்று சொன்னது, திருமூழிக்களம் போன்ற எம்பெருமான் உகந்து அருளிய அர்ச்சாவதார தேசங்கள் என்று எடுத்து கொள்ளலாம். பரத்வத்திலும் வ்யூகத்திலும் விபவங்களிலும் அந்தர்யாமித்வத்திலும் அனுபவிக்க பெறாதவர்கள் இங்கு பின்னானார் என்று கூறப்படுகின்றனர். அப்படிபட்டவர்களுக்காக திருமூழிக்களம் முதலான அர்ச்சாவதார நிலங்களிலே திருக்கோயில் கொண்டெழுந்தருளியிருக்குமவனே! என்று சொல்கிறார்.\r\n\r\nதிரு மங்கை ஆழ்வார் – பெரிய திருமடல் – 129\r\n\r\nஎன்னை மனங் கவர்ந்த ஈசனை, – வானவர்தம் * முன்னவனை மூழிக் களத்து விளக்கினை, \r\n\r\nதேவாதிராஜனாய், திருமூழிக்களத்தில் விளங்குபவனாய் இருப்பவனை இங்கே குறிப்பிடுகிறார். Sri MadhuravEni Nāchiyār Thiru Moozhikkalathān, Sri Sookthi Nātha Perumāl, Appan Thiru Moozhikkalathān, Lakshmanan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) East Soundarya Perungulam, Sanga Theertham, Chitrāru Common ஸ்ரீ மதுரவேணீ ஸமேத ஸ்ரீ திருமூழிக்களத்தான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=10.18803340594825,76.32787387816144 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:00 p.m. to 7:00 p.m.",
                "number": 68,
                "name_ta": "திருமூழிக்களம்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiru MoozhikkaLam"
                ]
            },
            {
                "id": 101,
                "title": "Thiru Valla Vāzh",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0028",
                "url": "/divya-desam/thiru-valla-vāzh/",
                "content": "69 திருவல்லவாழ் Thiruvalla, Srivallabha Kshetram Thiruvalla Due to the darśana of Mahālakṣmī residing on Viṣṇu's divine chest, the Thiruvalla Thiruvāzhmārban Temple in Pathanamthitta district, Kerala, is considered a holy site that enhances wealth and prosperity with the complete grace of Lakṣmī.\r\n\r\nThis Divya Sthalam, known as Thiruvallavazh, is mentioned in texts such as the Garuḍa Purāṇa and Matsya Purāṇa.\r\n\r\n**Temple History:**\r\n\r\nA chaste woman from a village called Sankaramangalam came to this place to observe the Ekādaśī fast and, on Dvādaśī, would feed a Brahmacārī and then break her fast. She was deeply devoted and diligent in this practice. A demon named Dolākāsura disrupted this fast and caused trouble, prompting the woman to seek Lord Viṣṇu's help to slay the demon.\r\n\r\nThe Lord himself, in the guise of a Brahmacārī, confronted Dolākāsura. The demon fiercely fought with the Lord, who then released the Sudarśana Chakra, cutting the demon into pieces. The places where his head, hands, and feet fell are still called Thalaiyār, Muttāru, and Kālaāru, respectively. The spot where the blood from the demon tainted the Sudarśana is known as Cakkarakālak Kaṭavu. After killing the demon, the chakra settled behind Thiruvalla. It is said that on Dvādaśī, the Lord came for Pāraṇa (breaking the fast), and when the widow saw the Brahmacārī hiding Thiruvāzhmārban, she suspected that it was the Lord himself. She prayed to have darśana of Thiruvāzhmārban, and as per her request, the Lord has been blessing devotees with the vision of his divine chest since then.\r\n\r\nThis is how the name Thiruvallavazh came about. The chaste woman offered rice and pickled mango to the Lord on a plate made from a Kamuku tree leaf. After eating it, the Lord turned eastwards, and hence the place came to be known as Thiruvalla or Thiruvallar.\r\n\r\nThere was a devotee named Kaṇḍākaraṇan who was devoted to Śiva. Following Śiva's instructions, he meditated on Mahāviṣṇu and chanted the aṣṭākṣara mantra (eight-syllable mantra). To ensure that no sound except the name of Kṛṣṇa reached his ears, he hung two gold bells on his ears, continuously ringing them while reciting the aṣṭākṣara mantra, ultimately attaining mokṣa.\r\n\r\n**Temple Architecture:**\r\n\r\nThe presiding deity in this temple, Thiruvallapan, stands facing east at a height of eight feet. The Lord is also seen as Sudarśanamūrti facing west. The deity here is known by other names such as Thiruvāzhmārban and Kolapirān. The goddess is called Selva Thirukkolundu Nāchiyār or Vātsalya Devi.\r\n\r\nUnlike other temples, Garuḍa is not positioned opposite the Lord but is seen in a flying posture on a stone pillar 50 feet high. Devotees believe that when invoked, Garuḍa from this stone pillar is ready to carry the Lord immediately to fulfill the devotees' prayers.\r\n\r\n**Thiruvāzhmārban:**\r\n\r\nIn those days, unmarried young men in Kerala did not wear upper garments, and so, the Lord in this temple, depicted as an unmarried youth, is shown standing eastward without an upper garment, with his chest exposed. Since the goddess Lakṣmī is believed to reside permanently on the Lord's chest, the deity of this temple is called ‘Thiruvāzhmārban.’\r\n\r\nGenerally, the darśana of the Lord's feet is considered special in Viṣṇu temples. Here, the darśana of the Lord's chest is considered special. Those who see the chest of the deity in this temple are believed to receive the full grace of goddess Lakṣmī, resulting in increased wealth and prosperity.\r\n\r\n**Worship:**\r\n\r\nAccording to the Malayalam calendar, the temple's grand festival starts with the flag hoisting ten days before the Pūṣam star in the month of Kumbham (Māsi) and concludes with the Ārāṭṭu festival on the Pūṣam star day.\r\n\r\n**Kathakali Vow:**\r\n\r\nCouples wishing for children conduct the famous Kathakali dance performance as a vow in this temple. The temple hosts several Kathakali dancers who perform daily as part of this offering. This dance troupe is called ‘Kalāśētrā.’\r\n\r\n**Location:**\r\n\r\nThe temple is located three kilometers from Thiruvalla on the state highway to Ambalappuzha in Pathanamthitta district, Kerala. Bus services are available from Thiruvalla bus station.\r\n\r\n**Temple Specialties:**\r\n\r\n* It is noteworthy that Nammāzhvār and Thirumangai Azhvār have sung Mangalasāsanam (divine hymns) about this site.\r\n\r\n* Since the deity here is depicted as an unmarried youth, women are not allowed to enter the temple for worship. However, according to the Kerala calendar, women are allowed inside the temple only on the Thiruvathira day in Dhanu (Mārgaḻi) month and Vishu in Medam (Cittirai) month, when the darśana of the Lord's chest is considered special.\r\n\r\n* When Śankaramangalatthammāyār worshipped here and donated to unmarried celibates, the Lord, depicted as an unmarried youth, stood in line and received the offered food. The woman then offered salt and pickled mango, kept on a betel leaf, to the Lord. Since then, the offering of rice, salt, and mango on a betel leaf to the Lord is performed daily in this temple.\r\n\r\n* It is believed that Lord Śiva visited this temple to witness the festival held on the Thiruvathira day in Dhanu (Mārgaḻi) month. Since then, the practice of offering sacred ash (vibhūti) has continued in this temple, where vibhūti mixed with sandalwood, typical of Kerala, is provided.\r\n\r\n* It is said that the large pond in this temple was formed naturally and is still fed by springs from underground.\r\n\r\n* People only recognize this site as Śrīvallabha Kṣētra when alighting in Thiruvalla. When viewing the Lord's face, it is not possible to properly see his feet. The sanctum (mūlasthānam) of this temple is structured in such a unique way.\r\n\r\n* Women were only allowed to worship the deity in this temple on the Thiruvathira star in the month of Mārgaḻi and Vishu (New Year) in Cittirai month. The reason was that, in those days, Nambūdri priests performed rituals wearing minimal clothing, and women were not permitted to enter.\r\n\r\n* The inner walls of this peaceful and simple temple, as well as the surrounding walls of the sanctum, bear inscriptions in ancient Tamil and Kerala scripts, providing information about this temple. This temple is a treasure trove for those engaged in Tamil and linguistic research.\r\n\r\n* In the Malayalam style, this temple also offers vibhūti and sandalwood as prasādam to devotees.\r\n\r\n* Besides the hymns by Nammāzhvār and Thirumangai Azhvār, many Malayalam poets have composed numerous devotional verses about this site in the Kerala language. Thirumangai Azhvār performed Mangalasāsanam only at three temples in the hill country. Thirumangai Azhvār and Nammāzhvār have performed Mangalasāsanam in 22 hymns.\r\n\r\n* What captivates us here is the towering stone pillar standing at a height of 50 feet with a circumference of 2 feet. It is impossible to determine how deep this stone goes into the ground. It is a wonder how such a massive stone was brought to this area, which lacks surrounding rocks. Recently, a bronze image of Garuḍāzhvār was installed on top of this stone pillar. This stone pillar is located slightly behind the flagpole (dvajasthambham). The Garuḍāzhvār seated here, with one hand extended as if ready to depart, appears to be gazing intently at the Lord (Kolapirān). This sight is awe-inspiring, especially when the morning sun shines on it, creating a stunning beauty that is indescribable.\r\n\r\n* Generally, there is a significant difference between the flagpoles in Tamil Nadu's Divya Desams and Kerala's Divya Desams. In Tamil Nadu, it is rare to find sculptures or idols on flagpoles. However, in Kerala's Divya Desams, the dvajasthambham is adorned with rare sculptures and idols at a height of around 6 or 7 feet. These are carved as adhiti devatās and in some places as navagrahas. These idols resemble those worshipped in the homes of some devotees. Among all the sculptures carved on the dvajasthambham in Kerala's Divya Desams, the sculptures at this site stand out for their captivating appearance and divine radiance, making it a unique specialty of this temple.\r\n\r\n* Arrangements must be made in advance to witness the pūjā ceremonies held here every Saturday starting at 7 AM.\r\n\r\n* By looking at the songs sung by Nammāzhvār mentioning the name of this Lord, Kolapirān, one can understand how many years ago Tamil was spoken here.\r\n\r\n* The installation of the Sudarśana Chakra in this temple and the gold plating on the dvajasthambha are unique features not found elsewhere.\r\n\r\n* Similar to the Divya Desam of Thiruvattāru, no one is allowed to ascend the maṇḍapa in front of the mūlasthānam to worship the deity here. Only the priest engaged in daily service climbs the maṇḍapa, performs the pūjās, and then begins the worship rituals.\r\n\r\n* Those who do not have children often arrange Kathakali performances here to seek offspring. The purpose of these performances is to pray for the boon of children from the Lord. It is said that the Vilvamaṅgala Swamigaḷ who lived here started this tradition. He is different from the Vilva Maṅgala Swamigaḷ of Thiruvananthapuram.\r\n\r\n* The worship called Pantīrāyiram for Śrīvallabha is uniquely performed by devotees here. This involves buying 12,000 bananas in clusters, performing a ritual, and then offering them as nivedya to Thiruvallār. Half of the bananas are used for nivedya, and the remaining 6,000 bananas are distributed to everyone.\r\n\r\n* Just like on Dvādaśī day when food was offered to the Lord, even today, prasādam made in a kamuku pot, along with salt and pickled mango, is offered as nivedya to the Lord. Nammāzhvār mentioned the prosperity of the kamuku trees in his hymns, saying, \"Vānār vaṇkamukum madhumallikai kamazhum,\" and \"Paccilai nīl kamukum palavum teṅkum vāḻaikaḷum,\" describing the lush growth of kamuku trees here. மகாலட்சுமி வாழும் திருமாலின் திருமார்பு தரிசனத்தால், லட்சுமியின் முழுமையான அருளுடன் செல்வச் செழிப்பு அதிகரிக்கச் செய்யும் திருத்தலமாக கேரள மாநிலம், பத்தினம்திட்டா மாவட்டம், திருவல்லா திருவாழ்மார்பன் கோவில் அமைந்திருக்கிறது.\r\n\r\nதிருவல்லாவாழ் எனப்படும் இந்த திருவல்லா என்ற திவ்ய ஸ்தலத்தைப் பற்றி கருடபுராணம். மத்ஸ்யபுராணம் போன்றவற்றில் குறிப்புகள் காணப்படுகிறது.\r\n\r\nதல வரலாறு:\r\n\r\nசங்கரமங்கலம் என்ற கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஒரு பதிவிரதையானவர் இத்தலத்திற்கு வந்து ஏகாதசி விரதம் இருந்து துவாதசியன்று பிரம்மச்சாரிகட்கு\r\nஉணவு படைத்து அதன்பின் தான் விரதம் விடும் பழக்கத்தைப் பெற்றவளாய் அதில் மிகுந்த பக்தி சிரத்தையுடன் ஈடுபட்டிருந்தாள். தோலகாசுரன் என்னும்\r\nஅரக்கன் ஒருவன் இந்த விரதத்திற்கு இடையூறு செய்து. துன்பம் விளைவிக்கவே, அப்பெண் அரக்கனை வதம் செய்ய எம்பெருமானை வேண்டிக்கொண்டாள்.\r\n\r\nஎம்பெருமானே பிரம்மச்சரிய வேடத்தில் வந்து தோலகாசுரனை எதிர்த்தார் தோலகாசுரன் மிகக் கடுமையாக எம்பெருமானுடன் யுத்தம் செய்யவே எம்பெருமான் சக்ராயுதத்தை ஏவினார். அது அவனை துண்டு துண்டாக்கியது. அவனது தலைவீழ்ந்த இடம் தலையார் என்றும் அவனது கை விழுந்த இடம் முட்டாறு என்றும் கால்கள் விழுந்த இடம் காலாறு எனவும் இன்றும் அழைக்கப்படுகிறது. தன்னில் படிந்திருந்த ரத்தத்தை சுதர்சனர் சத்தம் செய்த இடம் சக்கரகாலக் கடவு என்றும் வழங்கப்படுகிறது. இதன்பின்னர் இச்சக்கரம் திருவல்லாணின் பின்புறம் போய் குடிகொண்டது. அந்த அரக்கனைக் கொன்றுவிட்டு தூவாதசியன்று (விரதம் விட) பாரணைக்கு வந்ததாகவும், திருவாழ் மார்பை பிரம்மச்சாரி மறைப்பதைக் கண்ட அப்பதிவிரதை வந்திருப்பது எம்பெருமான் என்று ஐயுற்று திருவாழ் மார்பை தரிசிக்க வேண்டுமென்று கேட்க, அவளின் வேண்டுகோளின்படியே திருவாழ் மார்புடன் இன்றும் பக்தர்கட்கு அருள்புரிவதாக ஐதீஹம்.\r\n\r\nஇதனையொட்டியே திருவல்லவாழ் என்ற பெயருண்டானதாக வரலாறு. இந்தப் பதிவிரதையானவள் கமுகு மரத்தின் பாளையில் எம்பெருமானுக்கு\r\nஅன்னமிட்டு உப்புமாங்காயை அளித்தாளாம். இதை உண்டுவிட்டு இந்த ஆலயமிருக்குமிடம் வந்து எம்பெருமான் கிழக்குநோக்கி திரும்பி நின்றதாலும்\r\nதிருவல்லா அல்லது திருவல்லர் என்றாயிற்றென்பர். \r\n\r\nகண்டாகர்ணன் என்பவன் ஒரு சிவபக்தன். இவன், சிவபெருமானால் உபதேசிக்கப்பட்டபடி மஹாவிஷ்ணுவைக் குறித்து தவமிருந்து எட்டெழுத்துமந்திரத்தை ஜபிக்கலானான். அம்மந்திரத்தை ஜபிக்கும்போது கிருஷ்ணநாமம் தவிர வேறு எந்த சப்தமும் தன் செவியில் விழுகாதிருக்கும் பொருட்டு தங்கத்தால் செய்யப்பட்ட இரண்டு மணிகளைத் தனது காதில் தொங்கவிட்டு, எந்நேரமும் அது ஒலித்துக் கொண்டே இருக்கும்படி தனது காதுகளை அசைத்து அதுனூடே (அஷ்டாச்சர) எட்டெழுத்து மந்திரத்தை உச்சரித்து மோட்சம் பெற்றதாக வரலாறு.\r\n\r\nகோவில் அமைப்பு: \r\n\r\nஇக்கோவிலில் இருக்கும் இறைவன் கிழக்கு நோக்கி நின்ற நிலையில் எட்டு அடி உயரத்தில் திருவல்லபனாக இருக்கிறார். இங்கு மேற்கு நோக்கிய நிலையில் சுதர்சனமூர்த்தியாகவும் இறைவன் காட்சி தருகிறார். இங்குள்ள இறைவன் திருவாழ்மார்பன், கோலப்பிரான் என்று வேறு பெயர்களிலும் அழைக்கப்படுகிறார். இறைவி செல்வத் திருக்கொழுந்து நாச்சியார், வாத்சல்ய தேவி என்று அழைக்கப்படுகிறார். \r\n\r\nஇக்கோவிலில் பிற கோவில்களைப் போன்று கருடன் இறைவனுக்கு எதிரில் இல்லாமல் 50 அடி உயரத்தில் இருக்கும் கல்தூண் ஒன்றில் பறக்கும் நிலையில் இருக்கிறார். இறைவனை வேண்டியவுடன், இக்கோவிலின் கல்தூணில் ஐம்பது அடி உயரத்தில் இருக்கும் கருடன், பக்தர்களின் வேண்டுகோளைச் செயல்படுத்த இறைவனை உடனடியாக ஏற்றிச் செல்லத் தயார் நிலையில் இருப்பதாகப் பக்தர்கள் கருதுகின்றனர்.\r\n\r\nதிருவாழ்மார்பன்: \r\n\r\nஅன்றைய காலத்தில், கேரளாவில் திருமணமாகாத இளைஞர்கள் மேலாடை அணிவதில்லை என்பதால், இக்கோவிலில் திருமணமாகாத இளம் தோற்றத்தில் இருக்கும் இறைவனும் கிழக்கு நோக்கி நின்ற நிலையில், மேலாடையின்றி மார்பு தெரியும் நிலையிலேயேக் காட்சியளிக்கிறார். இறைவியான லட்சுமி இறைவனின் மார்பில் நிரந்தரமாகத் தங்கியிருப்பதாகக் கருதப்படுவதால், மார்பு தெரியக் காட்சியளித்துக் கொண்டிருக்கும் இத்தலத்து இறைவன் ‘திருவாழ்மார்பன்’ என்று அழைக்கப்படுகிறார். \r\n\r\nபொதுவாக விஷ்ணு கோவில்களில் இறைவனின் திருவடி தரிசனம் சிறப்புக்குரியதாக இருக்கும். இங்கு இறைவனின் மார்பு தரிசனம் சிறப்புக்குரியதாக அமைந்திருக்கிறது. இக்கோவிலில் இருக்கும் இறைவனின் மார்பு தரிசனம் கண்டவர்களுக்கு இறைவி லட்சுமியின் அருள் முழுமையாகக் கிடைப்பதுடன் செல்வச் செழிப்பு அதிகரிக்கும்.\r\n\r\nவழிபாடு: மலையாள நாட்காட்டியின்படி, கும்பம் (மாசி) மாதம் பூசம் நட்சத்திர பத்து நாட்களுக்கு முன்பாகக் கொடியேற்றத்துடன் தொடங்கி, பூசம் நட்சத்திர நாளில் ஆறாட்டு விழாவுடன் நிறைவடையும் பத்து நாட்கள் திருவிழா இக்கோவிலின் சிறப்புத் திருவிழாவாக இருக்கிறது.\r\n\r\nகதகளி நேர்ச்சை: இக்கோவிலில் குழந்தைப்பேறு வேண்டுபவர்கள் கேரளாவின் புகழ்பெற்ற கதகளி நடன நிகழ்ச்சியை நேர்ச்சையாக நடத்துகின்றனர். தினசரி நடைபெறும் இந்த நேர்ச்சைக்காகக் கோவிலில் கதகளி நடனக் கலைஞர்கள் பலர் இருக்கின்றனர். இந்த நடனக்குழுவினைக் ‘கலாசேத்திரா’ என்று அழைக்கின்றனர்.\r\n\r\nஅமைவிடம்:   கேரளா மாநிலம், பத்தினம்திட்டா மாவட்டம், திருவல்லா நகரிலிருந்து அம்பலப்புழா செல்லும் மாநில நெடுஞ்சாலையில் மூன்று கிலோமீட்டர் தொலைவில் அமைந்திருக்கும் இக்கோவிலுக்குத் திருவல்லா பேருந்து நிலையத்திலிருந்து பேருந்து வசதிகள் இருக்கின்றன. \r\n\r\nஆலய சிறப்புகள்: \r\n\r\n* இத்தலத்தைப் பற்றி நம்மாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார் ஆகியோர் மங்களாசாசனம் செய்து பாடியுள்ளனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. \r\n\r\n* இங்குள்ள இறைவன் திருமணமாகாத இளம் தோற்றத்தில் உள்ள தலம் என்பதால், இக்கோவிலுக்குள் பெண்கள் சென்று வழிபட அனுமதியில்லை. இருப்பினும், கேரள நாட்காட்டியின்படி, தனுர் (மார்கழி) மாதம் திருவாதிரை நாளிலும், மேடம் (சித்திரை) விசு நாளிலும் இறைவனின் மார்பு தரிசனம் சிறப்புக்குரியதாகக் கருதப்படுவதால், இவ்விரு நாட்களில் மட்டும் பெண்கள் கோவிலுக்குள் செல்ல அனுமதிக்கப்படுகின்றனர். \r\n\r\n* இக்கோவிலில் சங்கரமங்கலத்தம்மையார் வழிபட்டுத் திருமணமாகாதத் துறவிகளுக்கு தானம் செய்த போது, இக்கோவில் இறைவன் திருமணமாகாத இளைஞர் உருவில் வரிசையில் நின்று, தனக்களித்த உணவை ஏற்ற பின்பு, அந்தப் பெண்மணி விரதம் முடித்துச் சாப்பிடுவதற்காக வைத்திருந்த உப்பு, மாங்காயைக் கேட்டாராம். அவள் அதைப் பாக்கு மரத்தின் இலையில் வைத்து இறைவனுக்கு அளித்தாராம். அன்றிலிருந்து இத்தலத்தில் தினமும் பாக்கு மர இலையில் சாதமும் உப்பு, மாங்காயும் இறைவனுக்குப் படைக்கப்பட்டு வருகிறது.\r\n\r\n* இத்தலத்தில் தனுர் (மார்கழி) திருவாதிரை நாளன்று நடைபெறும் விழாவைக் காணச் சிவபெருமான் இங்கு வந்து சென்றாராம். அன்றிலிருந்து இக்கோவிலில் திருநீறு கொடுக்கும் வழக்கம் ஏற்பட்டுவிட்டது. எனவே இக்கோவிலில் கேரளாவுக்கே உரிய சந்தனத்துடன் விபூதியும் சேர்த்துத் தரப்படுகிறது. \r\n\r\n* இத்தலத்தில் உள்ள பெரிய குளம் தானாகவே உண்டானதென்றும் இன்றும்கூட பூமிக்கடியிலிருந்து ஊற்றுக்கள் மூலம் இந்தக் குளத்திற்கு தண்ணீர் வருவதாகச் சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\n* திருவல்லா நகரில் இறங்கி ஸ்ரீவல்லப ஷேத்ரம் என்று சொன்னால்தான் யாருக்கும் தெரியும். இங்கு பெருமாளின் திருமுக மண்டலத்தை தரிசிக்கும்போது அவரது திருவடிகளைச் சரிவர தரிசிக்க இயலுவதில்லை. அத்தகைய ஒரு அபூர்வ அமைப்பில் இத்தலத்தின் கருவறை (மூலஸ்தானம்) அமைக்கப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n* மார்கழி மாதத்து திருவாதிரை நட்சத்திரத்தன்றும், சித்திரை மாதத்து விஷு (வருடப்பிறப்பு) அன்று மட்டுமே இத்தலத்தில் பெருமானை வழிபட பெண்கள் அனுமதிக்கப்பட்டனர். இதற்கு காரணம் அந்தக் காலத்தில் நம்பூதிரிகள் அரைகுறை ஆடையுடன் பூஜையில் ஈடுபட்டிருந்ததால் பெண்கள் அனுமதிக்கப்படவில்லை.\r\n\r\n* அமைதியும் எளிமையும் தூய்மையும் மிக்க இத்தலத்தின் உட்புறச் சுவர்களில், கருவறையின் சுற்றுப்புறச் சுவர்களில் பண்டைத் தமிழ் எழுத்துக்களாலும் கேரளத்து எழுத்துக்களாலும் இத்தலம் பற்றி செய்திகள் குறிக்கப்பட்டுள்ளன. தமிழாராய்ச்சியும், மொழியா ராய்ச்சியும், செய்வோருக்கு இத்தலம் ஒரு கருவூலமாகும்.\r\n\r\n* மலையாளத்து பாணியில் இந்த தலத்திலும் பக்தர்கட்கு விபூதியும் சந்தனமும், பிரசாதமாக அளிக்கப்படுகிறது.\r\n\r\n* நம்மாழ்வாராலும், திருமங்கையாழ்வாராலும் பாடல் பெற்ற இத்தலத்திற்கு மலையாளத்து புலவர்கள் எண்ணற்ற பக்திப் பாசுரங்களை கேரளத்து மொழியில் நல்கியுள்ளனர். திருமங்கையாழ்வார் மலைநாட்டுப் பதிகளில் மூன்றினை மட்டும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார். திருமங்கையாழ்வாரும் நம்மாழ்வாரும் 22 பாசுரங்களால் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர்.\r\n\r\n* இங்கு நம் கருத்தைக் கவர்வது ஓங்கி உயர்ந்து நிற்கும் கருங்கல்தான் 50 அடி உயரம் 2 அடி சுற்றளவும் கொண்ட இக்கல் பூமிக்கடியில் எவ்வளவு ஆழத்தில் சென்றுள்ளது என்பது எண்ணிப் பார்க்க முடியாத ஒன்றாகும். சுற்றுப்புறத்தில் பாறைகளே இல்லாத இப்பகுதியில் இப்படியொரு பெருங்கல்லை கொணர்ந்து வைத்தது பேராச்சர்யம். அண்மையில் இந்த கல் தூணின் மீது பஞ்சலோகத்தாலான கருடாழ்வாரை வைத்துள்ளார்கள். இந்தக் கல்தூண் துவஜஸ்தம்பத்திற்கு (கொடிக்கம்பம்) சற்று பின்புறம் அமைந்துள்ளது. இதில் அமர்ந்துள்ள கருடாழ்வார் தமது ஒரு கரங்களையும் விரித்து இதோ புறப்படுகிறேன் என்று சொல்வதைப் போல வெகுநேர்த்தியாய் எம்பெருமானை (கோலப்பிரானை) பார்ப்பது போல் அமைந்துள்ள இந்த தோற்றம் காண்டொறும் காண்டொறும் வியக்கத்தக்கதாய் இருப்பதுடன் காலை நேரத்து வெய்யில் இதில் பட்டு ஜொலிக்கும் பேரழகு சொல்லுந் தரமன்று.\r\n\r\n* பொதுவாக தமிழ்நாட்டில் திவ்ய ஸ்தலங்களில் உள்ள கொடிக்கம்பத்திற்கும் கேரளத்து திவ்ய ஸ்தலங்களில் உள்ள கொடிக்கம்பத்திற்கும் ஒரு முக்கியமான வேறுபாடுண்டு. தமிழ்நாட்டில் கொடிக் கம்பத்தில் சிற்பங்களையோ விக்கிரகங்களையோ காண்பதரிது. ஆனால் மலையாளத்து திவ்ய தேசங்களில்\r\nஇந்த துவஜ ஸ்தம்பத்தில் சுமார் 6 அல்லது 7 அடி உயரத்தில் துவஜஸ்தம்பத்தைச் சுற்றி அபூர்வமான சிற்பங்களையும், விக்ரகங்களையும், வடித்துள்ளார்கள். இவைகள் அதிதேவதைகளாகவும் சில ஸ்தலங்களில் நவக்கிரகங்களாகவும் வடிக்கப் பட்டுள்ளன. இங்கு ஒரு சில பக்தர்களின் இல்லங்களில் வைத்து பூஜிக்கப்படும் திருவாராதன விக்ரகங்களையொத்தே இவைகள் காணப்படுகின்றன. மலையாளத்து திவ்ய தேசங்களில் துவஜஸ்தம்பத்தில் செதுக்கப்பட்ட இச்சிற்பங்கள் யாவற்றிலும் இத்தலத்துச் சிற்பங்கள் மிகவும் வசீகரத் தோற்றத்துடனும் தெய்வீகப் பொலிவுடனும் திகழ்வது இத்தலத்திற்கே உரித்தான ஒரு தனிச்சிறப்பாகும்.\r\n\r\n* இத்தலத்தில் ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும் காலை 7 மணி முதல் நடக்கும் பூஜை கிரமங்களைப் பார்ப்பதற்கு கொடுத்து வைத்திருக்கவேண்டும்.\r\n\r\n* கோலப்பிரான் என்ற இப்பெருமானின் திருநாமத்தை தலைப்பிலிட்ட பாடலில் நம்மாழ்வார் எடுத்தாண்டிருப்பதை நோக்குமிடத்து எத்துணையாண்டுகட்கு முன்பே தமிழ் இங்கு கொலுவீற்றிருந்த தென்பதை உணரமுடிகிறது.\r\n\r\n* இத்தலத்தில் சுதர்சன சக்கரம் ஸ்தாபிக்கப்பட்டுள்ளதும், துவஜஸ்தம்பத்திற்கு பொன் தகடு வேயப்பட்டுள்ளதும் மற்றொரு விடத்திலில்லாத தனிச் சிறப்பாகும்.\r\n\r\n* திருவட்டாறு திவ்ய தேசத்தைப் போன்றே இங்கும் மூலஸ்தானத்திற்கு முன்புறம் அமைந்துள்ள மண்டபத்தின் மீதேறி இறைவனை வழிபட யாரையும் அனுமதிப்பதில்லை. நித்ய கைங்கர்யத்தில் ஈடுபட்டு பூஜைகள் செய்யும்\r\nபோத்தி மட்டும் மண்டபத்தின் மீதேறி இறைவனை தெண்டனிட்டு வணங்கிவிட்டு தனது பூஜைக்கிரமங்களை ஆரம்பிக்கிறார்.\r\n\r\n* குழந்தைப்பாக்கியம் இல்லாதவர்கள் மக்கட்ச் செல்வம் வேண்டி அவ்வப்போது கதகளி நிகழ்ச்சியை இங்கு ஏற்பாடு செய்வது வழக்கம். அந்நிகழ்ச்சியின் மூலமாக   எம்பெருமானிடம் புத்திரப்பேறு வேண்டுவதென்பது இதன் பொருள். இங்கு வாழ்ந்த வில்வமங்கள சுவாமிகள் என்பாரே இதைத் தொடங்கி வைத்தார், என்றும் கூறுவர். திருவனந்தபுரத்தின் வில்வ மங்கல சுவாமிகளினின்றும் இவர் வேறுபட்டவர்.\r\n\r\n* ஸ்ரீ வல்லபனுக்கு பந்தீராயிரம் என்ற வழிபாடு இங்கு பக்தர்களால் சிறப்பாக செய்யப்படும் ஒன்றாகும். அதாவது 12000 வாழைக்காய்களை குலைகுலையாய் வாங்கி ஏதாவது ஒரு வேள்வி செய்து அந்த வேள்வியில் பழுக்கவைத்துமேளதாளமுடன் புதுக்கூடைகளில் சுமந்து வந்து திருவல்லாருக்குச் சமர்ப்பித்து வழிபடுவர் பாதிப் பழங்கள் நிவேதனம் ஆகும். மீதி 6000 பழங்கள் அனைவருக்கும் வினியோகிக்கப்படும்.\r\n\r\n* தூவாதசியன்று எம்பெருமானுக்கு இங்கு உணவு படைக்கப்பட்டதைப் போலவே இன்றும் கமுகு பானையில் பிரசாதமும் உப்பு மாங்காயும் எம்பெருமானுக்கு நைவேத்யமாக அமுது படைக்கப்படுகிறது. இங்கு கமுக மரங்கள் செழித்தோங்கி வளர்ந்து நிற்கும் காட்சியை வானார் வண்கமுகும் மதுமல்லிகை கமழும் என்றும், பச்சிலை நீள்கமுகும் பலவும் தெங்கும் வாழைகளும் என்று நம்மாழ்வார் தம் பாசுரங்களில் கமுகின் செழுமையை எடுத்தாண்டுள்ளார். Sri Vatsalya devi (Sri Selva Thirukkozhundu) Nāchiyār Sri Kolappiran,  Thiruvallamārbhan, Srivallabhan Srivallabhan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) East SadhurankOla Kandākarna Theertham, Pambā Nadhi Common ஸ்ரீ திருக்கொழுந்து நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ கோலப்பிரான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.373008,76.562683 4:00 a.m. to 10:30 p.m. 4:00 p.m. to 9:00 p.m. ",
                "number": 69,
                "name_ta": "திருவல்லவாழ்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiruvalla, Srivallabha Kshetram",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Valla Vāzh"
                ]
            },
            {
                "id": 102,
                "title": "Thirukkadithānam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0029",
                "url": "/divya-desam/thirukkadithānam/",
                "content": "70 திருக்கடித்தானம் Thirukadithanam The Divya Desam of Thirukkadiththānam, praised by Nammāzhvār, who sang about the Lord residing in this holy place: \"He has established a temple in Thirukkadiththānam, resides in my heart, and has a temple in Vaikuntha, worshiped by all deities.\" This site is located two miles east of the village of Chengannur, on the road from Kottayam to Thiruvalla.\r\n\r\nCurrently, there are city buses traveling from Kottayam to various villages via Thirukkadiththānam. As these buses are available only every hour, one can reach Chengannur from Kottayam and walk from there.\r\n\r\nHistory:\r\n\r\nThe word \"kaḍi\" is derived from \"kaḍikai.\" Among the 108 Vaishnava Divya Desams, three places are named using the word \"kaḍi\": Thirukkadikai (Cholingapuram), a place called Kaṇḍanadu in the northern region, and this Thirukkadiththānam.\r\n\r\nThe legend states that performing pure and intense penance in these places, even for a short period (a nāḻikai is 24 minutes), will grant both the fulfillment of desires and mokṣa.\r\n\r\nThe locals refer to this site as Thirukkadiththānam or Thirukkodiththānam. \r\n\r\nIt is said that Rukmāṅgada, a king of the Sūrya dynasty, ruled this place. The Devas secretly plucked beautiful flowers from his garden to adorn the Lord. When the king tried to discover the secret behind the missing flowers with his ascetic power, he caught the Devas and their celestial maidens. As a result, the Devas could not return to their celestial abode. To atone for this, they sought a solution from an elderly woman who had gained great merit by observing the Ekādaśī fast every year. As a result of her merits, King Rukmāṅgada invited the Devas to this place, presented them before the Lord, and granted them the merits of the Ekādaśī fast, allowing them to return to their celestial abode.\r\n\r\nSince all these events took place within a short period (kaḍikai) at this site, it became known as Thirukkadiththānam.\r\n\r\nSpecialties:\r\n\r\n1. The deities Nṛsiṃha, Kṛṣṇa, and Candra in this temple are of exceptional beauty. Within this temple, there are two separate sanctums.\r\n\r\n2. Although the deity is small, it is arranged with a captivating and radiant appearance.\r\n\r\n3. This site was renovated by Sahadeva, one of the Pāṇḍavas. He built the sanctum for Kṛṣṇa here. Therefore, the locals refer to this place as the site built by Sahadeva.\r\n\r\n4. One of the inscriptions on the temple's wall is in vattezhuthu script. This indicates that even during the period when the Tamil language was written in the vattezhuthu script, the glory of this temple was known to the Tamil-speaking world.\r\n\r\n5. This is one of the sacred sites that grants mokṣa immediately upon contemplation. A text written in the Kashmiri language mentions that three of the top fifteen Kṛṣṇa kṣētras in India are capable of granting immediate mokṣa, and this site is considered very significant among them.\r\n\r\n6. Sahadeva, who mastered all the śāstras and was an expert in astrology, consecrated the Kṛṣṇa vigraha here. Every sixty years, the vigraha is believed to acquire new energy and will eventually merge with the divine at the end of the Kali Yuga, becoming full of radiance.\r\n\r\n7. Nammāzhvār sang eleven hymns in praise of this site.\r\n\r\n8. During one of the festivals conducted for the Lord in this temple, a special event involving women dancing with umbrellas took place. This event, known as kudakkoothu, is thought to be alluded to by Nammāzhvār in his hymn titled \"Kudakkoothu Ammāne.\" Malayalam scholars explain that the term \"kudakkoothu\" may have transformed into \"kudakkoothu\" in Malayalam literature. Kṛṣṇa, while performing this dance, was adept at lifting the kudams (pots) like balls and tossing them in the air. As this was happening, the women would run here and there to catch their kudams, creating a continuous dance sequence. Kṛṣṇa captivated them by not letting them catch their kudams, making them dance and holding them spellbound.\r\n\r\nPeriyāzhvār is enraptured by this spectacle, saying:\r\n\r\n\"The Lord, skilled in lifting the pots and making them dance, O our Kōvē! O my son, capable of ensnaring the maidens with moon-like faces!\" (PAT 2.7.7)\r\n\r\nIlango Adigal also mentions this dance, saying that the Lord danced the kudakkoothu in the city of Cho, where he destroyed the demon Vāṇan. The ruined maṇḍapas around this temple and the sculptures on the exterior walls depicting women dancing with umbrellas are worth studying.\r\n\r\n9. The deity in this temple is known as Arpuda Nārāyaṇa. Nammāzhvār describes this:\r\n\r\n\"Arpuda Nārāyaṇa stands here; He resides in my heart. The Vedic scholars of good repute who have mastered the four Vedas praise Him in the divine grove of Thirukkadiththānam.\" (TVM 8.6.10)\r\n\r\nPeriyāzhvār's kudakkoothu refers to the dance where Kṛṣṇa lifts and tosses the kudams like balls. However, here it is the women who dance with umbrellas, which in Malayalam are referred to as \"kōṭu.\" (In Malayalam, umbrellas are called \"kōṭu.\")\r\n\r\nThus, Nammāzhvār alludes to the dance performed by women with umbrellas in this site in his hymn. Ilango Adigal in Silappadikāram mentions Kṛṣṇa's dance with the Gōvardhana hill as the kudakkoothu, where he lifted it like an umbrella. Reflecting on the kudakkoothu evokes deep contemplation.\r\n\r\nIn essence, many people during that time might have performed the kudakkoothu dance, inspired by Kṛṣṇa's lifting of the Gōvardhana hill like an umbrella. திருக்கடித்தானத்தில் கோயில் கொண்டான். என் நெஞ்சிலும் கோயில் கொண்டான். எல்லாத் தெய்வங்களும் தொழுவதற்காக வைகுந்தத்தில் கோயில் கொண்டான் என்று நம்மாழ்வாரால் பாடப்பெற்ற இத்தலம் கோட்டயத்திலிருந்து திருவல்லா செல்லும் சாலையில் உள்ள செங்கணாச்சேரி என்ற ஊரில் இருந்து கிழக்கு திசையில் இரண்டு மைல் தொலைவில் உள்ளது.\r\n\r\nதற்போது கோட்டயத்திலிருந்து திருக்கடித்தானம் வழியாக பிற ஊர்களுக்குச் செல்லும் நகரப்பேருந்துகளும் உள்ளது. இவைகள் அடிக்கடி இல்லாமல் ஒரு மணிநேரம் இடைவிட்ட கால அளவில் இருப்பதால் கோட்டயத்திலிருந்து செங்கணாச்சேரி வந்து அங்கிருந்து நடந்துகூட சென்று விடலாம்.\r\n\r\nவரலாறு: \r\n\r\nகடி என்ற சொல் கடிகை என்ற சொல்லிலிருந்து வந்ததாகும். 108 வைணவத் திருத்தலங்களில் கடி என்ற சொல்லைக்கொண்டு மூன்று தலங்கள் விளங்குகின்றன. அவைகள் திருக்கடிகை என்ற சோளிங்கபுரம், வடநாட்டுப் பகுதிகளுள் ஒன்றான கண்டமென்னும் கடிநகர், இத்திருக்கடித்தானமும் ஒன்று.\r\n\r\nஅஃதாவது கடிகை பொழுதில், ஒரு நாழிகையில் (நாழிகை என்பது 24 நிமிடம்] தூய்மையான கடுந்தவம் இந்தத் தலங்களில் மேற்கொண்டால் காரிய சித்தியும் மோட்சமும் கிட்டும் என்பது ஐதீஹம்.\r\n\r\nஇப்பகுதி வாழ் மக்கள் திருக்கடித்தானம் என்றும், திருக்கொடித்தானம் என்றும் இத்தலத்தை விளிக்கின்றனர். \r\n\r\nருக்மாங்கதன் என்ற சூர்ய வம்சத்து மன்னன் ஆட்சி செய்த இடமென்றும் இவனது நந்த வனத்தில் பூத்திருந்த மிக அழகான புஷ்பங்களை யாருக்கும் தெரியாமல் தேவர்கள் வந்து பறித்துச் சென்று எம்பெருமானுக்கு சூட்டி மகிழ்ந்தனர் என்றும், இவ்வாறு மலர்கள் மறைவதை அறிய முற்பட்ட மன்னன் தன் தபோவலிமையால் தேவர்களையும் தேவ மகளிர்களையும் மலர்கொய்ய வந்த விடத்து பிடித்துக்கொள்ள, தேவர்கள் விண்ணுலகம் (தேவருலகம்) செல்ல இயலாத நிலை ஏற்பட இதற்குப் பிராயச்சித்தம் கோரி நிற்க, வருடந்தவறாமல் ஏகாதசி விரதம் இருந்து பெரும் பேற்றை பெற்ற ஒரு மூதாட்டியால், அதன் பயனை ருக்மாங்கத மன்னன் தேவர்களை அழைத்து வந்து இத்தலத்து எம்பெருமான் முன்னே நிறுத்தி ஏகாதசி விரதத்தின் பலனை அவர்கட்கு கொடுக்கவே அவர்கள் தேவருலகெய்தினார்.\r\n\r\nநிகழ்ச்சிகள் எல்லாம் ஒரு கடிகை நேரத்தில் இத்தானத்தில் (தலத்தில்) நடந்ததால் இத்தலத்திற்குத் திருக்கடித்தானம் என்ற பெயர் உண்டாயிற்று.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இத்தலத்தில் அமைந்துள்ள நரசிம்மன், கிருஷ்ணன், சந்திரன் ஆகியோர் மிக்க பேரழகு வாய்ந்தவர்கள். இத்தலத்திற்குள்ளாகவே தனித்தனி சன்னதிகளாக இரண்டு சன்னதிகளும் அமைந்துள்ளன.\r\n\r\n     2. இத்தலத்தில் மூர்த்தி சிறியதாயினும் மிகவும் ஜோதி தோன்றும் அமைப்பில் வசீகரத் தோற்றத்துடன் அமைந்துள்ளது.\r\n\r\n     3. பஞ்ச பாண்டவர்களுள் சகாதேவனால் இத்தலம் புதுப்பிக்கப்பட்டது. இங்குள்ள கிருஷ்ணன் சன்னதியை சகாதேவனே கட்டி முடித்தான். எனவே இந்தத் தலம் சகாதேவன் கட்டிய ஸ்தலம் என்றே இப்பகுதி மக்களால் அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\n     4. இந்தக் கோவிலின் மதில் சுவற்றில் காணப்படும் கல்வெட்டு ஒன்று வட்டெழுத்தில் உள்ளது. நம் தமிழ்மொழி வட்டெழுத்து நிலையில் இருந்த காலத்திலேயே இத்தலம் பற்றித் தமிழ்கூறு நல்லுலகம் அறிந்திருக்கிறது என்று சொல்லலாம்.\r\n\r\n     5. நினைத்த மாத்திரத்தில் மோட்சம் தரத்தக்க திருத்தலங்களில் இதுவும்\r\nஒன்றாகும். காஷ்மீரத்து மொழியில் எழுதப்பட்ட நூலொன்றில் இந்தியாவிலேயே தலைசிறந்த 15 கிருஷ்ண ஷேத்திரங்களில் மூன்று ஷேத்திரங்கள் உடனடியாக மோட்சமளிக்க வல்ல தென்றும் அதில் இத்தலம் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தென்றும் கூறப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     6. சகல சாஸ்திரங்களும் கற்றுத்துறை போய மேதாவியான சகாதேவன்\r\nஜோதிடக்கலை வல்லுனன். அவனால் பிரதிஷ்டை (ஸ்தாபிக்கப்பட்ட) செய்யப்பட்ட கிருஷ்ண விக்ரகம் ஒவ்வொரு 60 ஆண்டுகட்கு ஒரு முறையும் புதிய சக்தியைப் பெற்றுக்கொண்டே சென்று கலியுகம் முடியும் தறுவாயில் ஜோதிமயமாய் மாறி விண்ணுள் கலக்குமாம்.\r\n\r\n     7. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் 11 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது.\r\n\r\n     8. இங்கு ஒரு காலத்தில் எம்பெருமானுக்கு நடைபெற்ற திருவிழாக்களில் ஒன்றில் பெண்கள் குடைபிடித்து நடனமிடும் நிகழ்ச்சி மிகச் சிறப்பாக இடம் பெற்றிருந்தது. குடைக்கூத்து என்ற பெயரில் வழங்கப்பட்டு் வந்த இந்த நிகழ்ச்சியைத்தான் குடக்கூத்த அம்மானே என்று தலைப்பிலிட்ட பாசுரத்தில் நம்மாழ்வார் மறைமுகமாக உணர்த்தியிருப்பதாகவும், குடைக்கூத்தென்பதே மருவி குடக்கூத்தாயிற்றென்றும், மலையாள மொழி நூலறிஞர்கள் விளக்கம் நவில்கின்றனர். ஆனால் பெண்டிரின் குடங்களை எடுத்து அவைகளை எகிறி மீண்டும் தன்னிடமே (பந்துபோல்) வருவது போலவும், இது தொடர் நிகழ்ச்சியாய் நடந்து கொண்டிருக்கும் போதே தங்களது குடங்களைப் பற்றிக் கொள்ள பெண்கள் அப்பாலும் இப்பாலும் ஓடியாடி வந்துகொண்டேயிருக்க அவர்களை இந்தவிதமாக கூத்தாட வைத்து குடங்களை பிடிக்கச் செய்யாதே மயங்கி நிற்க வைப்பானாம். கண்ணன், இந்தக் காட்சியை,\r\n\r\n\tகுடங்கள் எடுத்து ஏற விட்டுக் * கூத்தாட வல்ல எம் கோவே *\r\n\tமடம் கொள் மதிமுகத்தாரை * மால்செய்ய வல்ல என் மைந்தா ** (PAT 2.7.7)\r\n\r\n   என்று பெரியாழ்வார் மயங்குகிறார்.\r\n\r\n     இதை இளங்கோவடிகள் திருமால் குடக்கூத்தாடியதாகவும் கூறியுள்ளார். சோ என்னும் நகரில் வாணனை அழிக்க ஆடிய ஆட்டத்தை குடத்தாடல் என்ற சொல்லால் குறிக்கிறார்.\r\n\r\n     மேலும் இக்கோவிலைச் சுற்றி சிதலமடைந்த மண்டபம், மற்றும் வெளிப்புற வாசற் கதவருகேயுள்ள சுவர்ச் சிற்பங்களில் பெண்கள் குடைபிடித்து நடன மிடுதல் போல உள்ள காட்சிகளும் ஆய்வுக்குரியதாகும்.\r\n\r\n     9. இத்தலத்து எம்பெருமானின் பெயர் அற்புத நாராயணன் என்பதாகும். இதனை நம்மாழ்வார்.\r\n \r\n     அற்புதன் நாராயணன் அரிவாமனன்\r\n     நிற்பது மேவி இருப்பதும் என்னெஞ்சகம்\r\n     நற்புகழ் வேதியர் நான்மறை நின்றதிர்\r\n     கற்பகச் சோலைத் திருக்கடித்தானமே (TVM 8.6.10)\r\n                   - என்று எடுத்துரைத்தார்.\r\n     \r\n     பெரியாழ்வார் கூறுவது கண்ணன் குடங்களை எடுத்து பந்துபோல எறிந்து ஆடும் கூத்து குடக்கூத்தாகும். ஆனால் இங்கு பெண்கள் குடைபிடித்து குடக்கூத்தாகும். (மலையாளத்தில் குடையை, கொட என்றும் கூறுவார்கள்) \r\n     \r\n     இவ்வாறு இத்தலத்திற்கு முன் பெண்களால் ஆடப்பட்ட குடை நடனத்தையே நம்மாழ்வார் தமது பாசுரத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார்) கண்ணன் கோவர்த்தன கிரியைக் குடையாக எடுத்து ஆடியதை ‘நீர் நிலம் அளந்தோன் ஆடிய குடையும்’ என்று சிலப்பதிகாரத்தில் இளங்கோவடிகள் கூறியுள்ளார். குடைக்கூத்தை நினைவுகூர்வது ஆழ்ந்து சிந்திக்கத்தக்கதே\r\n\r\n     அதாவது கண்ணன் கோவர்த்தன கிரியை எடுத்தாடியதை குடைக்கூத்தாக பலரும் அக்காலத்தே ஆடினாரெனலாம்.  Sri Karpaga Valli Sri Amruta Nārāyanan, Adbuta Nārāyanan Adbuta Nārāyanan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) East PunyakOdi Bhoomi Common ஸ்ரீ கற்பகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ அற்புதநாராயணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=9.438023,76.562012 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 70,
                "name_ta": "திருக்கடித்தானம்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkadithānam"
                ]
            },
            {
                "id": 103,
                "title": "Thiruchenkundrur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002A",
                "url": "/divya-desam/thiruchenkundrur/",
                "content": "71 திருச்செங்குன்றூர் Thirusitrāru Thiruchenkundrur In the Mahabharata war, to kill Droṇa, Dharma (Yudhishthira) spoke a lie. Dharma shouted loudly that Ashwatthāma was dead but whispered softly that it was the elephant Ashwatthāma that had died. As a result, Droṇacharya was killed in the war.\r\n\r\nThinking that the lie he told caused Droṇa's death, Dharma felt great remorse. After the war ended, he came to this site and performed penance for peace of mind. It is said here that since Dharma restored this temple, which was then in a state of ruin, and consecrated the deity here, the site and the deity were established by him.\r\n\r\nIt can be said that this site was highly esteemed even long before Dharmaputra's arrival. The Imayavars (Devas) gathered here and meditated on Thirumal (Viṣṇu). Since Thirumal, who stood as their father, appeared to them here, the Lord of this place came to be known by the divine name \"Imayavarappan.\"\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. The name of this town is Chengunroor. The river flowing here is called Chitrāru, and the deity's name is Imayavarappan. Nammāzhvār mentions all three names in his hymn.\r\n\r\n2. Even today, Chitrāru continues to flow as a small river. At one time, this site must have been a grand structure.\r\n\r\n3. The prākārams (outer corridors) of the temple are adorned with colorful lamps arranged like deepams in a row, creating a beautiful sight.\r\n\r\n4. Nammāzhvār alone has composed ten hymns performing Mangalāsāsanam for this temple. \tபாரத யுத்தத்தில் துரோணரைக் கொல்வதற்காக தர்மன் ஒரு பொய் கூறினான். அஸ்வத் தாமன் இறந்துவிட்டான் என்று சொல்ல வேண்டிய தர்மன் அஸ்வத்தாமன் என்ற சொல்லைப் பலமாக கூவி (அஸ்வத்தாமன் என்ற) யானை இறந்து விட்டது என்ற சொல்லை மிக மெல்லிய சப்தத்தில் உச்சரித்தான். இதனால் போரில் துரோணாச்சாரி கொல்லப்பட்டார்.\r\n\r\n     தான் சொன்ன பொய்யே துரோணரின் இறப்புக்குக் காரணமாய் இருந்ததை எண்ணி தர்மன் அதற்குப் பெரிதும் மனம் வருந்தி போர் முடிந்த பிறகு இத்தலத்தில் வந்து மன அமைதிக்காக தவமிருந்ததையும், அப்போது சிதலமடைந்திருந்த இத்தலத்தை தர்மன் புதுப்பித்ததால் இத்தலத்தையும் இங்குள்ள எம்பெருமானையும் தர்மனே பிரதிஷ்டை செய்தாரென இங்கு வழங்கப்படுகிறது.\r\n\r\n     தர்மபுத்திரன் இங்கு வருவதற்குப் பல்லாண்டு முன்பே இத்தலம் பெரிதும் சிறப்புற்றிருந்தது எனலாம். இமையவர்கள் (தேவர்கள்) இங்கே குழுமியிருந்து திருமாலைக் குறித்து தவம் புரிந்தனர் என்று அவர்கட்கு தந்தை யொப்பத் திகழ்ந்த திருமால் இவ்விடத்து அவர்கட்கு காட்சி கொடுத்ததால் “இமையவரப்பன்” என்ற திருநாமம் இவ்விடத்து எம்பெருமானுக்கு உண்டாயிற்றென்றும் செவிவழிச்செய்திகளாகவே அறிய முடிகிறது.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இந்த நகரத்தின் பெயர் செங்குன்றூர். இங்கே பாயும் நதியின் பெயர் சிற்றாறு. எம்பெருமானின் திருநாமம் இமையவரப்பன். தலைப்பிலிட்ட பாடலில் நம்மாழ்வார் மூன்று பெயர்களையும் எடுத்தாண்டுள்ளார்.\r\n\r\n     2. இன்றும் இந்தச் சிற்றாறு ஒரு சிறு நதியாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. பிரம்மாண்டமான கட்டிடமாக ஒரு காலத்தில் இத்தலம் இருந்திருக்க வேண்டும்.\r\n\r\n     3. கோவிலின் சுற்றுப்பிரகாரங்களில் வர்ணம் கலந்த தீபங்கள் அகல்விளக்கு போல வரிசை வரிசையாக அமைந்துள்ள காட்சி காண்பதற்கு பேரழகு வாய்ந்தது.\r\n\r\n     4. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் 10 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது. Sri Senkamala Valli Imayavarappan Imayavarappan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) West Jagajothi Sanga Theertham, Thirusitrāru Common ஸ்ரீ செங்கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ இமயவரப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.326807,76.604065 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 71,
                "name_ta": "திருச்செங்குன்றூர்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thirusitrāru",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiruchenkundrur"
                ]
            },
            {
                "id": 104,
                "title": "Thirup Puliyur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002B",
                "url": "/divya-desam/thirup-puliyur/",
                "content": "72 திருப்புலியூர் Kuttanādu Thirupuliyur Amidst the grand palaces studded with giant gems and reaching mountain-like heights, always filled with crowds of devotees, lies the Divya Desam of Thiruppuliyūr in Kuṭṭanāṭu, which serves as an ornament of the southern direction. My heart has no other choice but to be aligned with Māyapirān, who stands fragrant with a garland of tulasi. This Divya Sthalam, praised by Nammāzhvār in his hymns, is located about 5 km west of Chengannur. Of the 108 Divya Desams, two are associated with the name \"puli\" (tiger): Sirupuliyūr in Chola Nadu and this one.\r\n\r\n**History:**\r\n\r\nOnce, when King Sibi’s son was ruling, he was afflicted with a severe illness, and the country faced a terrible famine. At that time, the king requested the saptaṛṣis who visited the country to remove the great calamities affecting him and his kingdom, only then would he offer them gifts. Hearing the word “gift,” the rishis, angered, refused, saying that receiving any gift from a king, especially one like him, was a great sin.\r\n\r\nNevertheless, Vrushādarbi, the son of Sibi, sent gold and fruits indirectly through his ministers, but the rishis refused those too. Enraged by this, the king performed a yajña and sent a deity produced from the yajña to kill the saptaṛṣis.\r\n\r\nAs the rishis were praising Mahāviṣṇu, Mahāviṣṇu immediately sent Indra, who took the form of a tiger and bit and tore apart the deity. Because of this, the place came to be known as Thiruppuliyūr.\r\n\r\nAs the rishis concluded that Thirumāl (Viṣṇu) alone is the Supreme Being, Thirumāl appeared to them as Māyapirān and granted them mokṣa.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. This site was renovated by Bhīma, one of the Pāṇḍavas. Bhīma also meditated on Thirumāl here. Like Bhīma, this place is characterized by vast and expansive structures. The elders in this region, who have some knowledge, refer to this place as Bhīma-kṣētram.\r\n\r\n2. The tall flagpole (dvajasthambham) at the front of this site, along with the circular-shaped sanctum (mūlasthānam), is of exquisite beauty.\r\n\r\n3. At one time, Tamil Nadu consisted of twelve subdivisions. The twelve subdivisions of ancient Tamil Nadu were:\r\n\r\n     1. Thenpāndi  \r\n     2. Kuṭanāṭu  \r\n     3. Kuṭṭanāṭu  \r\n     4. Kaṟkānāṭu  \r\n     5. Vēṇāṭu  \r\n     6. Pūmināṭu  \r\n     7. Paṉṟiyārṇāṭu  \r\n     8. Aruvānāṭu  \r\n     9. Aruvāvadatalaīnadu  \r\n     10. Cītanāṭu  \r\n     11. Malaīnadu  \r\n     12. Puṇalnadu  \r\n\r\nAccording to the Tolkāppiyam, Kuṭṭanāṭu is one of these, and the following ancient verse explains it:\r\n\r\n*“Thenpāndi kuṭṭam kuṭaṉkaṟkā vēṇpūḻi paṉṟiyaruvar vatan vaṭakku naṉṟāya cīta malaṭu puṇaṭu centamiz cēr ētam il paṉṉiru nāṭṭeṉ.”*\r\n\r\nIn this song, “kuṭṭam” refers to Kuṭṭanāṭu. In that Kuṭṭanāṭu, this Puliyūr, a prominent great city, was called “Kuṭṭanāṭu Thiruppuliyūr.”\r\n\r\nIn his hymn, Swami Nammāzhvār refers to Kuṭṭanāṭu as an adornment of the southern direction, stating, “Thendisai tilakam purai Kuṭṭanāṭṭu Thiruppuliyūr” (the adornment of the southern direction, Kuṭṭanāṭu Thiruppuliyūr) and refers to the presiding deity there as Māyapirān.\r\n\r\nTherefore, like Kudandai Arāvamudan and Kacchi Varadarajan, the Lord here is referred to as Kuṭṭanāṭu Thiruppuliyūr Māyapirān.\r\n\r\n(This is similarly mentioned in inscriptions and Malayalam literature)\r\n\r\n4. This site has been sanctified by the hymns of both Nammāzhvār and Thirumangai Āzhvār. There are still indications (in this place and the surrounding areas) that a great city perished for some reason. Nammāzhvār joyously describes the prosperity and grandeur of this city in his hymns as follows:\r\n\r\n   *“Tida vicumpil amarar nāṭṭai maṟaikkum taṉ tiruppuliyūr kuṉṟamā maṇi māṭa māḷikai.... thenpisai tilatampurai kuṭṭanāṭṭu tiruppuliyūr cuṉaiyiṉuḷ taṭantāmarai malarum taṇ tiruppuliyūr pullilai teṅkiṇōṭu cāḷuḷavum taṇ tiruppuliyūr puṉṉaiyam poḻilcūḻ tiruppuliyūr.”*\r\n\r\n மாபெரும் மணிகள் பதிக்கப்பட்டு குன்றம் போல் உயர்ந்தோங்கும் மாளிகைகளின் நடுவில் எந்நேரமும் பக்தர்களின் கூட்டம் நிறைந்திருக்க தென்திசைக்கு திலகம் போல் விளங்கும் குட்டநாட்டுத் திருப்புலியூரில் துளசி மாலையின் மனம் கமழ நின்றிருக்கும் மாயப்பிரானுக்கு என் உள்ளம் நேர் படுவதைத் தவிர இதற்கு வேறு என்ன வழி இருக்கக்கூடும் என்று நம்மாழ்வாரால் திருப்பாசுரம் பெற்ற இந்த திவ்யஸ்தலம் செங்கண்ணூரிலிருந்து மேற்கு திசையில் சுமார் 5 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது. 108 திவ்ய தேசங்களில் புலி என்ற அடை மொழியைக் கொண்டு திகழும் திவ்ய தேசங்கள் இரண்டு ஒன்று சோழநாட்டில் உள்ள சிறுபுலியூர் மற்றொன்று இதுவாகும்.\r\n\r\nவரலாறு:\r\n\r\n     ஒரு சமயம் மன்னன் சிபியின் மைந்தன் அரசாண்டு வரும்பொழுது அவனுக்கு கடுமையான நோயும், நாட்டில் கொடிய வறுமையும் உண்டாயிற்று. அச்சமயம் அந்நாட்டிற்கு வருகை தந்த சப்தரிஷிகளை வேண்டிய மன்னன் தனக்கும் தன் நாட்டிற்கும் உண்டான பேராபத்தைப் போக்கினால்தான் முனிவர்கட்குத் தானம் கொடுப்பதாகக் கூறினான். தானம் என்ற சொல்லைக்கேட்டு சினந்த ரிஷிகள் மன்னர்களிடம் முனிவர்கள் யாதொரு தானமும் பெறக்கூடாது. அதிலும் உன் போன்ற மன்னர்களிடம் பெறுதல் பெரிய பாவமென்று சப்தரிஷிகள் மறுத்துவிட்டனர்.\r\n     \r\n      இருப்பினும் சிபியின் மைந்தனான வ்ருஷாதர்பி மந்திரிகள் மூலமாக மறைமுகமாக தங்கத்தையும், பழங்களையும் அனுப்பி வைக்க அதையும் முனிவர்கள் ஏற்க மறுத்தனர். இதனால் வெகுண்ட மன்னன் ஒரு யாகத்தைச் செய்து அந்த யாகத்தில் தோன்றிய தேவதையை சப்தரிஷிகளைக் கொல்வதற்காக ஏவினான்.\r\n\r\n     ரிஷிகள் மஹாவிஷ்ணுவைத் துதித்து நிற்க, அம்மாத்திரத்திலேயே மஹாவிஷ்ணு இந்திரனை அனுப்பி இந்திரன் புலியாக மாறி தேவதையைக் கடித்துக் குதறினான். இதனால் திருப்புலியூராயிற்று என்பர்.\r\n\r\n     ரிஷிகள் திருமால் ஒருவன்தான் பரம்பொருள் என்று இவ்விடத்து நிர்ணயம் செய்ததால் திருமால் அவர்கட்கு மாயப் பிரானாகக் காட்சி கொடுத்து மோட்சமளித்தார்.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. பஞ்ச பாண்டவர்களுள் பீமனால் இத்தலம் புதுப்பிக்கப்பட்டது. இவ்விடத்திலிருந்து பீமனும் திருமாலைக்குறித்து தவம் புரிந்தான். பீமனைப் போன்றே அகன்று விரிந்து பரந்த கட்டுமான அமைப்பைக் கொண்டுத் திகழ்கிறது இத்தலம். இப்பகுதியில் வாழும் சற்று விஷயமறிந்த பெரியவர்கள் இதனை பீமஷேத்ரம் என்றே கூறுகின்றனர்.\r\n\r\n     2. இத்தலத்தின் முன்புறம் அமைந்துள்ள உயர்ந்த கொடிமரம் (துவஜஸ்தம்பம்) வட்டவடிவமான (மூலஸ்தானம்) கருவறை அமைப்பும் மிக்க எழில் வாய்ந்ததாகும்.\r\n     \r\n     3. ஒரு காலத்தில் தமிழ்நாடு பன்னிரண்டு உட்பிரிவுகளைக் கொண்டதாக திகழ்ந்தது. பண்டைத் தமிழ்நாட்டின் பன்னிரண்டு உட்பிரிவுகள்\r\n\r\n     1. தென்பாண்டி        2. குடநாடு\r\n     3. குட்ட நாடு         4. கற்கா நாடு\r\n     5. வேணாடு           6. பூமி நாடு\r\n     7. பன்றி நாடு          8. அருவா நாடு\r\n     9. அருவா வடதலைநாடு 10. சீத நாடு\r\n     11. மலை நாடு          12. புனல் நாடு\r\n\r\n     என்று தொல்காப்பியம் கூறுகிறது. இதில் குட்ட நாடும் ஒன்று இதனை கீழ்வரும் பழம்பாடல் விளக்குகிறது.\r\n \r\n\r\n     தென்பாண்டி குட்டம் குடங்கற்கா வேண்பூழி\r\n          பன்றியருவர் வதன் வடக்கு நன்றாய\r\n     சீத மலாடு புனாடு செந்தமிழ் சேர்\r\n          ஏதமில் பன்னிரு நாட்டென்----\r\n\r\n     என்ற பாடலில் குட்டம் என்று இந்தக் குட்ட நாடு் குறிக்கப் பெறுகிறது. அந்தக் குட்ட நாட்டில் சிறந்த பெருநகரமாக விளங்கிய இப்புலியூர் ‘குட்டநாட்டுத் திருப்புலியூர்’ என்றே அழைக்கப்பட்டது.\r\n\r\n     தலைப்பிலிட்ட பாடலில் சுவாமி நம்மாழ்வாரும் தென்திசைக்கு திலகமாக இக்குட்டநாடு விளங்கியதை ‘தென்திசை திலதம் புரை குட்ட நாட்டுத் திருப்புலியூர்’ தென்திசை திலதம் புரை குட்டநாட்டுத் திருப்புலியூர்’ என்றே திருவாய் மலர்ந்ததுமட்டுமன்றி அங்கு எழுந்தருளிய எம்பெருமானின் பெயரை மாயப்பிரான் என்றும் மொழிந்துள்ளார்.\r\n\r\n     எனவே தற்போது குடந்தை ஆராவமுதன், கச்சி வரதராஜன் என்று குறிக்கப்படுதலைப் போன்று குட்ட நாட்டுத் திருப்புலியூர் மாயப்பிரான் என்றே இப்பெருமான் அழைக்கப்பட்டார்.\r\n\r\n     (செப்பேடுகளிலும், மலையாளத்து நூல்களிலும் மேற்குறித்தவாறே செப்பிச் செல்கிறது)\r\n\r\n     4. இத்தலம் நம்மாழ்வாராலும், திருமங்கையாழ்வாராலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டுள்ளது.  இங்கு ஒரு பெரும் நகரமிருந்து ஏதோ காரணத்தால் அழிந்து பட்டதற்கான அடையாளங்கள் (இத்தலம் மற்றும் இவ்வூரைச் சுற்றியுமுள்ள இடங்களால்) இன்றும் உணர முடிகிறது. இந்நகரின் செழுமையினையும் மாண்பினையும்\r\n \r\n\r\n     திடவிசும்பிலமரர் நாட்டை மறைக்கும் தன் திருப்புலியூர்\r\n     குன்றமாமணி மாட மாளிகை....\r\n     தென்திசை திலதம்புரை குட்டநாட்டுத் திருப்புலியூர்\r\n     சுனையினுள் தடந்தாமரை மலரும் தண் திருப்புலியூர்\r\n     புல்லிலைத் தெங்கிணோடு சாலுலவும் தண் திருப்புலியூர்\r\n     புன்னையம் பொழில்சூழ் திருப்புலியூர்\r\n\r\n     என்றெல்லாம் நம்மாழ்வார் சொல்லிச் சொல்லி மகிழ்கிறார்.\r\n\r\n Sri PorkoDi Nāchiyār Mayappirān Mayappirān Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) East Purshothama Prajjnasaras, Poonchunai Theertham Common ஸ்ரீ பொற்கொடி நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ மாயப்பிரான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.302333,76.585846 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 72,
                "name_ta": "திருப்புலியூர்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Kuttanādu",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thirup Puliyur"
                ]
            },
            {
                "id": 105,
                "title": "Thiruvāranvilai ",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002C",
                "url": "/divya-desam/thiruvāranvilai/",
                "content": "73 திருவாறன்விளை ĀranmUlā Thiruvaranvilai Of the five Pāṇḍavas, this place, renovated by Arjuna, still thrives in such prominence that it is rightly called Arjuna's abode.\r\n\r\nDuring the Mahabharata war, Karṇa’s chariot wheel got stuck in the ground. As Karṇa tried to lift the wheel, Arjuna shot him and killed him. Killing an unarmed Karṇa in this way did not seem justified to Arjuna. He regretted it deeply, feeling it was a great sin against the dharma of war and unfit for someone like him.\r\n\r\nPreviously, when the Pāṇḍavas lived in hiding in the land of Kerala, each of them renovated a holy place. That is, each of them chose a Divya Desam, performed penance, and fulfilled their aspirations.\r\n\r\nArjuna meditated on the deity here and is said to have hidden his weapons in a vanni tree near this place. Legend has it that this vanni tree was located close to this site.\r\n\r\nIt is believed that after killing Karṇa in violation of the dharma of war, Arjuna returned here to calm his mind and atone for the sin of taking lives in battle. The Lord is said to have appeared to him as Pārthasārathi (the charioteer of Arjuna).\r\n\r\nIt is believed that Arjuna renovated this site during his second visit.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. The reason for the name Thiruvāranvilai is unknown. However, the name Tirukkuṟaḷappan for the deity here is reminiscent of the Vāmana avatāra. There is a story that Brahmā meditated here to have a darśana of the Vāmana avatāra, and the Lord appeared in a similar form.\r\n\r\n2. The vanni tree here sheds pods that look like pearl bullets. These pods are gathered in front of the temple’s dvajasthambham and sold. Since they are believed to come from the vanni tree where Arjuna hid his weapons, the people here believe that if these vanni pods are thrown around a child’s head when they are sick, just as Arjuna’s arrows would destroy the enemy’s arrows, the illness will be dispelled.\r\n\r\n3. Similar to the practice of offering tulābhāram in Guruvāyūr, here too, tulābhāram is traditionally offered with vanni pods.\r\n\r\n4. A Pārthasārathi idol consecrated by Arjuna is here. It is said that the idol's hand was damaged and that the temple priest repaired it with a gold hand.\r\n\r\n5. Kerala’s famous river Pampa, known as the Pampai, flows touching the northern entrance of this temple. This picturesque scene adds further charm to this temple.\r\n\r\n6. The jewelry of the newly-renovated Sabarimala Ayyappan Swami is safely kept in this place and is carried in a procession to Sabarimala during Makara Jyothi, accompanied by devotees with musical instruments and bhajans.\r\n\r\n7. Nammāzhvār composed eleven hymns performing Mangalāsāsanam for this site. He refers to the name Tirukkuṟaḷappan of the deity in his hymn.\r\n\r\n8. Two demons, Madhu and Kaitabha, snatched the Vedas from Brahmā. Brahmā stood praising Thirumāl, who destroyed the demons and retrieved the Vedas. It is said that Brahmā performed penance here in gratitude to Thirumāl. \tபஞ்சபாண்டவர்களுள் அர்ஜுனனால் புதுப்பிக்கப்பட்ட இத்தலம் இன்றும் அவன் பெயரைப் பறை சாற்றிக் கொண்டு அர்ஜுனன் அம்பலம் என்று சொல்லத்தக்க அளவில் சிறந்து விளங்குகிறது.\r\n\r\n     பாரத யுத்தத்தில் கர்ணனின் தேர்ச் சக்கரம் பூமியினுள் பதிந்துவிட்டது. அதனைத் தோள் கொடுத்து எடுத்து நிறுத்தி மீண்டும் போர்புரிய நினைத்த கர்ணன் அச்சக்கரத்தை தோள்கொடுத்து தூக்கும்போது அர்ஜுனன் அம்பெய்து கர்ணனைக் கொன்றான். இவ்வாறு நிராயுத பாணியான கர்ணனைக் கொன்றது அர்ஜு னனுக்கு நியாயமாகப் படவில்லை. யுத்த தர்மத்தின்படி அது பெரும் பாவம் என்றும் அதிலும் தன்போன்றோர் செய்யத் தகாத காரியமென்றும் பெரிதும் வருந்தினான் அர்ஜுனன்.\r\n\r\n     ஏற்கனவே பாண்டவர்கள் கேரள தேசத்தில் மறைந்து வாழும்போது ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு தலத்தைப் புதுப்பித்தனர். அதாவது ஒவ்வொருவரும் ஒரு திவ்ய தேசத்தை தெரிவு செய்து தமது எண்ணத்தை ஈடேற்ற தவமியற்றினர்.\r\n\r\n     அர்ஜுனன் இந்த இடத்தில் இருந்த பெருமாளைத் தியானித்து தவமிருந்ததாகவும், இத்தலத்திற்கு அருகாமையில் இருந்த வன்னி மரத்தில் தனது ஆயுதங்களை மறைத்து வைத்திருந்ததாகவும் அந்த வன்னிமரம் இத்தலத்தருகே இருந்தது என்பதும் ஐதீஹம்.\r\n\r\n     போரில் கர்ணனை யுத்த தர்மத்திற்கு முரணாக கொன்றதால் தனது நெஞ்சம் அமைதியுறவும், யுத்தத்தில் உயிர்களைக் கொன்ற பாவம் போக்கவும் மீண்டும் இவ்விடத்திற்கு வந்து தவம் செய்ததாகவும் எம்பெருமான் பார்த்தசாரதியாகவே காட்சியளித்ததாகவும் ஐதீஹம்.\r\n\r\n     அர்ஜுனன் இரண்டாம் முறையாக வந்த போதே இத்தலத்தை புதுப்பித்ததாகவும் ஐதீஹம்.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. திருவாறன்விளை என்ற பெயர் வந்ததற்கான காரணம் அறியுமாறில்லை. ஆயின் எம்பெருமானுக்கு திருக்குறளப்பன் என்பது வாமனவதாரத்தை நினைவூட்டும் வகையில் உள்ளது. பிரம்மன், வாமன அவதார மூர்த்தியை தரிசிக்க வேண்டுமென இத்தலத்தில் தவமிருந்து அது போன்றே எம்பெருமான் காட்சி கொடுத்தார் என ஒரு வரலாறும் உண்டு.\r\n\r\n   2. இங்கு உள்ள வன்னி மரத்திலிருந்து குண்டு முத்து போல் உதிரும் வன்னி மரக்காய்களை இத்தலத்தின் துவஜஸ் தம்பத்தின் முன்பு குவித்து வைத்து விற்கிறார்கள். இவைகள் அர்ஜு னன் ஆயுதங்களை மறைத்து வைத்த வன்னி மரத்திலிருந்து வந்ததால் குழந்தைகள் நோய்வாய்ப்பட்ட காலத்தில் இந்த வன்னிமரத்துக் காய்களை தலையைச் சுற்றி எறிந்தால் அர்ஜுனன் அம்பினால் எதிரிகளின் அம்பு சிதைவது போல், நோய் சிதையும் என்பது இங்குள்ள மக்களின் நம்பிக்கை.\r\n\r\n     3. குருவாயூரில் துலாபாரம் கொடுத்தல் போல் இங்கும் துலாபாரம்கொடுக்கும் முறை நடைமுறைப் பழக்கத்திலிருந்து வருகிறது இங்கு துலாபாரமாக வன்னிமரத்துக் காய்களை கொடுப்பது பழக்கமாக உள்ளது. \r\n     \r\n     4. இங்கு அர்ஜுனனால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட பார்த்தசாரதி சிலை ஒன்று உள்ளது. இவரது கரம் மூளியாக இருந்ததாகவும், கோவில் வேலை பார்க்கும் தந்திரி. தங்கத்தால் கை செய்து வைத்ததாகவும் சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\n     5. கேரளாவின் புகழ்பெற்ற பம்பா என்றழைக்கப்படும் பம்பை நதி இத்தலத்தின் வடக்கு வாசலைத் தொட்டுக்கொண்டுதான் செல்கிறது. பார்ப்பதற்கு ரம்மியமாக அமைந்துள்ள இக்காட்சி இக்கோவிலுக்கு மேலும் மெருகூட்டுகிறது.\r\n\r\n     6. இந்த தலத்தில்தான் புதுத்தைவமான ஸ்ரீசபரிமலை ஐயப்ப சுவாமியின் ஆபரணங்கள் பத்திரமாக வைக்கப்பட்டு மகர ஜோதியின் போது ஊர்வலமாக சபரிமலைக்கு பக்தர்கள் புடைசூழ மேளதாளத்துடன் பஜனைப் பாடல்களுடன் எடுத்துச் செல்லப்படுகிறது.\r\n\r\n     7. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் 11 பாசுரங்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம். இத்தலத்து எம்பெருமானின் திருக்குறளப்பன் என்ற திருநாமத்தை தலைப்பில் இட்ட பாடலில் நம்மாழ்வார் பாசுரித்துச் செல்கிறார்.\r\n\r\n     8. பிரம்மனிடம் இருந்து வேதங்களை மது, கைடபன் என்ற இரண்டு அரக்கர்கள் பிடுங்கிச் சென்று விட்டனர். பிரம்மன் திருமாலைத் துதித்து நின்றான். திருமால் அரக்கர்களை அழித்து வேதங்களை மீட்டுத் தந்தார். இதற்கு நன்றி கூறும் முகத்தான் இத்தலத்தில் பிரம்மன் திருமாலைக் குறித்து தவமிருந்தான் என கூறுவர். Sri Padmāsani Nāchiyār Thirukkuralappan, Seshāsanar Thirukkuralappan Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) East Vāmana Vedhavyāsa Saras, Pambha Theertham Common ஸ்ரீ பத்மாசன நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ திருக்குறளப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.328056,76.687828 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 73,
                "name_ta": "திருவாறன்விளை",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "ĀranmUlā",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvāranvilai "
                ]
            },
            {
                "id": 106,
                "title": "Thiru Vann vandur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002D",
                "url": "/divya-desam/thiru-vann-vandur/",
                "content": "74 திருவண்வண்டூர் Thiruvanvandur At all times, the swans that are immersed in the ocean of bliss, never separating from each other, go and tell the Lord, who stands in the cool Thiruvannvandur, reverberating with the Vedas, who appears like the ocean in color, that just like us, swans, there is a woman here, yearning to always be with you and never be separated, having seen you, O Nedumāl! This Divya Desam, praised by Nammāzhvār, who imagines himself as the heroine longing for union with the Lord, is located about 3.5 miles north of Chengannur.\r\n\r\n**History:**\r\n\r\nOnce, in a debate between Nārada and Brahmā, Brahmā cursed Nārada. As a result, Nārada left Brahmā and came to this place, where he undertook severe penance on Thirumāl and asked to be taught the philosophy of all creations. Thirumāl, pleased with his penance, granted his wish.\r\n\r\nBecause of this, the philosophy that Thirumāl is the Supreme Being and that everything is contained within him, along with the methods of worship and hymns in praise, were compiled in a text of 4,000 verses called the Nārada Purāṇa at this site.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. When the Pāṇḍavas came to the land of Kerala, this place was in ruins, and Nakula renovated and restored it. Hence, this place is known in the region as the site renovated by Nakula.\r\n\r\n2. While digging the earth in this village, new Perumāl vigrahas were discovered and brought here, leading to the establishment of new maṇḍapams and shrines.\r\n\r\n3. This site features a circular sanctum and is a breathtaking sight with the deity facing west, holding a conch, discus, mace, and lotus.\r\n\r\n4. As one enters the temple (through the western entrance), there is a beautiful sculpture above the entrance depicting Kṛṣṇa dancing on Kāliṅga (a five-headed serpent with deadly venom). This scene, where Kṛṣṇa stands with one foot placed on Kāliṅga's head, bending his right leg and extending both his arms, is mesmerizing. Kṛṣṇa is depicted in a pure blue color, adding to the allure.\r\n\r\n5. The two pillars supporting Kṛṣṇa are intricately carved with scenes from the Daśāvatāra on both sides.\r\n\r\n6. Nammāzhvār performed Mangalāsāsanam in ten hymns for this temple.\r\n\r\n7. This site is situated in a peaceful, beautiful natural environment that Nammāzhvār also describes with joy.\r\n\r\n8. The temple is located north of the famous Pampai River in Kerala, which Nammāzhvār refers to in his hymn as \"Thēruṇīr Pampai Vaṭapālait Thiruvannvandūr.\"\r\n\r\n9. This site, closely associated with the Pāṇḍavas, frequently hosts festivals and important events. எந்த நேரமும் இணைபிரியாமல் இன்பக் கடலில் மூழ்கிக் கிடக்கும் அன்னப்பறவைகளே, இடையறாது வேதங்கள் முழங்கிக் கொண்டிருக்கும் குளிர்ச்சி பொருந்திய திருவண்வண்டூரில் கடல் நிற வண்ணத்தில் நின்றிருக்கும் நெடுமாலைக் கண்டு, கூறுங்கள் அன்னங்களாகிய எம்மைப்போலவே எந்நேரமும் உன்னை விட்டுப் பிரியாமல் இருக்கவேண்டுமென்ற நினைப்பிலே இங்கே ஒருத்தி உருகிக்கொண்டு இருக்கிறாள் என்பதை அவனுக்குச் சொல்லுங்கள் என்று தன்னை நாயகியாக பாவித்துக்கொண்டு நம்மாழ்வாரால் பாடல் பெற்ற இத்தலம் செங்கானூரில் இருந்து வடதிசையில் சுமார் 3 1/2 மைல் தூரத்தில் இருக்கிறது.\r\n\r\nவரலாறு.\r\n\r\n     ஒரு சமயம் நாரதனுக்கும் பிரம்மனுக்கும் வந்த வாக்கு வாதத்தில் நாரதனை பிரம்மன் சபித்துவிடவே பிரம்மனைவிட்டுப் பிரிந்த நாரதன் இவ்விடத்து வந்து திருமாலைக் குறித்துக் கடுந்தவமிருந்து சகல சிருஷ்டிகளையும் பற்றிய தத்துவத்தை பற்றிய ஞானத்தைத் தமக்கு உபதேசிக்க வேண்டுமென்று கேட்க, இவன் தவத்தை மெச்சிய திருமாலும் அவ்விதமேயருளினார்.\r\n\r\n     அதனால் திருமாலே பரதத்துவம் என்றும் சகலமும் அவரிடமே அடக்கமென்றும் அவரைப் பூஜிக்கும் முறை துதிப்பாக்கள் ஆகியன கொண்டதாக நாலாயிரம் அடிகள் கொண்ட ஒரு நூலை நாரதீய புராணம் என்ற பெயரில் இவ்விடத்திலே இயற்றியதாக வரலாறு.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. பஞ்ச பாண்டவர்கள் கேரள தேசத்திற்கு வந்தபோது மிகவும் சிதலமடைந்திருந்த இத்தலத்தை நகுலன் புதுப்பித்து சீர்படுத்தியதால் நகுலனால் உண்டாக்கப்பட்ட தலம் என்றே இப்பகுதியில் வழங்கப்படுகிறது.\r\n\r\n     2. இவ்வூரில் பூமியைத் தோண்டும்போது புதிய பெருமாள் விக்கிரகங்கள் கண்டெடுக்கப்பட்டு இவ்விடத்தில் கொணர்ந்து புதிய மண்டபங்களும் சன்னதிகளும் ஸ்தாபிக்கப்பட்டன.\r\n\r\n     3. இத்தலம் வட்டவடிவான கருவறையுடன் கூடியிருப்பதும் சங்கு, சக்கர, கதா, பத்ம பானியாகப் பெருமாள் மேற்கு நோக்கி எழுந்தருளியிருப்பதும் கண்கொள்ளாக் காட்சியாகும்.\r\n\r\n     4. இத்தலத்திற்குள் நுழையும் போது (மேற்கு புற நுழைவாசலில், வாசலின் மேல் காளிங்கனின் மேல் (காளிங்கன் என்னும் கொடிய விஷங்கொண்ட ஐந்து தலை நாகம்) கண்ணன் நர்த்தனமிடுவதுபோல் அமைந்திருக்கும் சிற்பம் பேரழகு பொருந்தியதாகும். இக்கண்ணன் காளிங்கனின் தலை மீது ஒரு காலை ஊன்றிக்கொண்டு ஒரு காலை வலப்புறம் வளைத்து தூக்கித் தனது இரண்டு கரங்களையும் நீட்டி நிற்கின்ற காட்சி காணக் காணக் கண்ணையும் கருத்தையும் விட்டு அகலாத ஒன்றாகும். இக்கண்ணன் தூய நீல நிறத்தில் அமைந்திருப்பது இன்னுமோர் பேரழகாகும்.\r\n\r\n     5. கண்ணனைத் தாங்கி நிற்கும் இரண்டு தூண்களின் இரண்டு பக்கங்களிலும் தசாவதாரக் காட்சி மிக நுட்பமாகச் செதுக்கப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     6. நம்மாழ்வார் 10 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n\r\n     7. மிகவும் எழில் வாய்ந்த இயற்கைச் சூழலில் அமைதி கொஞ்சித் தவழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பகுதியில் இத்தலம் அமைந்துள்ளது. இப்பேரழகை நம்மாழ்வாரும் சொல்லி மகிழ்கிறார்.\r\n\t \r\n\t 8. கேரளாவில் புகழ்பெற்ற பம்பை நதிக்கு வடக்கே இத்தலம் அமைந்துள்ளதை ‘தேறுநீர் பம்பை வடபாலைத் திருவண்வண்டூர்’ என்று நம்மாழ்வார் தன் பாசுரத்திலும் சுட்டுகிறார்.\r\n\r\n     9. பஞ்ச பாண்டவர்கள் சம்பந்த முற்ற ஸ்தலங்களில் இந்த தலம் அடிக்கடி விழாக்களும் முக்கியமான நிகழ்ச்சிகளும் நடைபெறும் இடமாகும்.\r\n Sri Kamala Valli Nāchiyār Pambanai appan, Kamala Nathān Kamala Nathān Malai Nādu Kerala Kerala Nindra (Standing) West Vedhālaya Papanāsa Theertham, Pambha Theertham Common ஸ்ரீ கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ பாம்பணையப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.343131,76.580322 5:00 a.m. to 9:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 74,
                "name_ta": "திருவண்வண்டூர்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Vann vandur"
                ]
            },
            {
                "id": 107,
                "title": "Thiruvananthapuram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002E",
                "url": "/divya-desam/thiruvananthapuram/",
                "content": "75 திருவனந்தபுரம் Trivandrum Thiruvanandapuram Keśavā is the answer for all the woes and miseries that haunt us. Yama’s servants dare not come near those who utter this name, for the Lord, who dwells in the heart of the city of Anantapuram, is fond of resting on the serpent bed of the poisonous fanged Ādiśeṣa. O swans, who revel in the blissful ocean, like us, always inseparable, convey to him that a woman here yearns to be with him without ever being apart. Thiruvananthapuram, praised by Nammāzhvār in his hymn, is also the capital of the beautiful state of Kerala. Although the city is crowded and advanced in civilization, this holy place remains enveloped in tranquility.\r\n\r\nThe Brahmāṇḍa Purāṇa speaks extensively about this site. The Bhāgavata Purāṇa contains some references here and there. The history of this place is narrated in a text called Anantan Māhātmiyam. The renowned historian L. A. Ravivarma mentions that this place was established on the first day of Kali Yuga.\r\n\r\nThere are two different accounts of how this place came into being.\r\n\r\n1. Divākara Muni was an ascetic from the Tulu Nadu region, which is a part of Kerala. He was performing severe penance in the land of Ādharṣṭa, desiring to see Śīrābdhi Nāthana (the one with the complexion of the ocean of milk). Pleased with his penance, Mahāviṣṇu appeared before him as a two-year-old child. Enamored by the child's beauty, Divākara Muni requested the child to stay with him. The child agreed, on the condition that he should never be troubled, and if he were troubled even slightly, he would leave. The muni accepted the child's condition.\r\n\r\nAs time went by, while the muni was engaged in worship, the child picked up a śālagrāma and began to bite it. Angered, the muni scolded the child, who then ran away. As he chased after the child, it said, \"If you wish to find me, come to the forest of Ananta,\" and then vanished.\r\n\r\nWith great devotion and longing, the muni searched many places and finally found the child on the seashore under an Iluppai tree in the Ananta forest.\r\n\r\nSuddenly, the tree fell to the ground, and the Lord appeared in the form of Anantasayana. The head of this form was in Thiruvallam (3 miles from Anantapuri Port), the feet in Thiruppāppuram (5 miles on the opposite side), and the body in Thiruvananthapuram. Amazed and frightened, the muni requested the Lord to show himself in a much smaller form. The Lord then shrank himself to the size of the yoga daṇḍa that the muni held in his hand.\r\n\r\nReflecting on the blessing he had received, the muni stood in awe, and the Lord, pleased with his devotion, decreed that only the brāhmaṇas of the Tulu lineage should perform the eternal worship, a tradition that continues to this day.\r\n\r\n2. Another legend relates to a sannyāsi from the Nambūthiri sect in Vilvamangalathu, who became enamored upon seeing the Lord in the Anantasayana form and began worshiping him. One day, having nothing to offer for naivedya (food offering), he plucked some mangoes from a nearby mango tree and offered them in a coconut shell. In memory of this event, even today, it is customary to offer mango pickle in a golden coconut shell as naivedya.\r\n\r\nBoth these traditions continue to be observed, with the worship rights given to the Tulu Nadu community and the administration managed by the Nambūthiris.\r\n\r\n**Special Features:**\r\n\r\n1. The Bhāgavata Purāṇa mentions that during Balarāma's pilgrimage, he visited this Sīyanantūr Puram (Thiruvananthapuram).\r\n\r\n2. Since the deity's form is so large, devotees must view the head, body, and feet separately through three entrances. In Thiruvattar, the same is true, where the deity is viewed through three entrances.\r\n\r\n3. It is considered especially auspicious to reside here and observe a fast, worshiping Anantasayana for a few days.\r\n\r\n4. To the south of the sanctum (in the southern prakāram), there are depictions of Yoga Narasimha, Āñjaneya in front of the sanctum, and Krishna at the back. The ghee offered on this Hanumān never melts, no matter how many days or how much sunlight it is exposed to.\r\n\r\n5. An inscription states that Cēramān Perumāl Nāyanār laid the foundation stone for this temple and began its construction (circa A.D. 1050).\r\n\r\n6. The temple is surrounded by a perimeter wall with 366 columns, each with a sculpture holding a lamp. The pristine beauty of the temple precincts is captivating.\r\n\r\n7. From A.D. 1673 to 1677, the temple remained closed without worship. In 1686, a fire damaged everything except the main idol. In A.D. 1729, King Marthanda Varma renovated the temple, replacing the wooden main idol with a new Anantasayana idol made of 12,000 śālagrāmas and a special mixture called Kaḍuśarkarā (a type of binding paste).\r\n\r\nIn 1750, King Marthanda Varma, along with his relatives and military officers, came to the temple, submitted his kingdom and wealth to Anantapuri Padmanabha, placed his royal sword at the Lord's feet, and attained complete surrender. From then on, the royal family of Travancore came to be known as Padmanabha Dāsas. Every day, they would come, offer respects to Padmanabha, receive his blessings, and then govern.\r\n\r\nEven though the monarchy no longer exists and the kingdom has transformed, the Travancore Raja still visits the temple daily to worship Padmanabha. Despite the loss of earthly power, they remain devoted to the spiritual empire of pure devotion.\r\n\r\nToday, they live as Padmanabha Dāsas. They come through a private entrance for darshan and return the same way, during which no one else is allowed. The Raja approaches the sanctum, bows, touches the ground with his fingers, touches his chest with devotion, and performs salutations, evoking deep emotion and bringing tears of devotion to one's eyes.\r\n\r\nAfter India gained independence and Travancore merged with the Indian Union, the temple continued to be managed by the Maharaja, not the government.\r\n\r\nInside the temple is a maṇḍapam with many musical pillars, each illustrating the Daśāvatāra and showcasing intricate artistry. Though some claim that Kulacēkara Azhvār built it, inscriptions attribute its construction to Maharaja Rāmavarma. Nevertheless, it continues to be traditionally known as the Kulacēkara Maṇḍapam. It is also called the Sapta Svara Maṇḍapam because tapping lightly on each pillar produces the sound of different musical instruments. The sound resonating from one pillar can be appreciated from another pillar.\r\n\r\n8. Nammāzhvār, in eleven hymns, blesses this place, stating that visiting this sacred place frees one from diseases, karmic burdens, and sins.\r\n\r\n9. Swāmi Nigamananda Dēsika has also glorified this place.\r\n\r\n10. When Rāmānuja attempted to visit, adversaries sought to harm him (or fearing that their worship rights might be altered, the local brāhmaṇas sought refuge with Ananta), but the Lord protected Rāmānuja, leading him to Tirukkurungudi. This is noted in the history of the Kurungudi temple as well.\r\n\r\n11. Before assuming power, it was customary for rulers to present their weapons, armor, and scepter before the Lord and then take them back.\r\n\r\n12. The rulers celebrated a grand festival called Mūrajapam for Padmanabha Swāmi. In 1750, King Marthanda Varma had the four Vedas recited eight times in the temple and lit thousands of lamps throughout the temple. The reflection of this grand festival on the sacred tank, known as Padmateertham, was incredibly beautiful. This splendid festival continued until 1960.\r\n\r\n13. Another remarkable festival is the Arattu. During this festival, the Maharaja, the Dewan, and other dignitaries, along with the Lord's umbrella and insignia, proceed in a procession to the Arabian Sea, three miles away. The Lord is carried in a procession, given a ritual bath in the sea, and then brought back. Before this, the Lord, armed with a bow and arrow, symbolically hunts evil forces. The kings would accompany the Lord into the forest for hunting, then bathe in the sea and return.\r\n\r\n14. It took 40 years to complete the construction of this temple. 4,000 workers, 6,000 laborers, and 100 elephants were employed in the work. A large teak tree was brought from 30 miles away, adorned with a gold sheath, and erected as the dhvajasthambha (flagstaff). It took seven years to construct just the outer prakāra (courtyard) of the temple.\r\n\r\n15. Food was distributed under the name \"Uṭṭuppaṟai\" (feeding house). Exquisite meals were served, but this practice is no longer in vogue.\r\n\r\n16. Near the dhvajasthambha is the Kulacēkara Maṇḍapam, which houses many beautiful sculptures. The form of the yāḷi with a ball in its mouth is distinctively special. Every pillar has a depiction of a woman holding a lamp (pāvai vilakku), which adds exceptional beauty. Although this style is present in other sanctuaries of Malayalam, it is uniquely beautiful here.\r\n\r\n17. Silappadīkāram describes Thiruvananthapuram as Āṭakamāṭam. When Cēra King Cēṅkuṭṭuvan set forth to campaign against the northern territories, he acquired the garland adorned by Maṇivaṇṇaṉ, who lay in slumber in Āṭakamāṭam. He wore it as he set forth according to the words of Periyāzhvār, \"We are the servitors who wear the garlands strung with fragrant Tūvāy buds,\" which he said as he proceeded.\r\n\r\nIn Āṭakamāṭam, where Maṇivaṇṇaṉ lay in deep slumber, with the garland adorned by him, it was taken by Cēṅkuṭṭuvan and worn as he adorned himself with it as he set forth with resolute will.\r\n\r\n- Āṭakamāṭam refers to Thiruvananthapuram.\r\n- Cēṭam signifies a flower garland. \t கெடும் இடராயவெல்லாம் கேசவா வென்னும் - நாளும்\r\n     கொடுவினை செய்யும் கூற்றின் தமர்களும் குறுககில்லார்\r\n     விடமுடையரவின் பள்ளி விரும்பினான் சுரும்பலற்றும்\r\n     தடமுடைவயல் அனந்தபுர நகர் புகுதும் இன்றே (3678)\r\n                             திருவாய்மொழி TVM 10.2.1\r\n\r\n     என்று நம்மாழ்வாரால் பாடப்பட்ட இத்திருவனந்தபுரம் எழில் நிறைந்த கேரள மாநிலத்தின் தலைநகரமாகவும் திகழ்கிறது. சனநெருக்கடியும் நாகரீக வளர்ச்சியும் தென்பட்ட இந்த நாளிலும் இத்தலம் மட்டும் அமைதியின் அரவணைப்பில் அமிழ்ந்துள்ளது.\r\n\r\n     இத்தலத்தைப்பற்றி பிரம்மாண்டபுராணம் பரக்கப் பேசுகிறது. பாகவதம் ஆங்காங்கே சில குறிப்புகளை இட்டுச் செல்கிறது. அனந்தன் மஹாத்மியம் என்னும் நூல் இத்தல வரலாற்றைப் பேசுகிறது. கலியுகம் முதல் நாளன்று இத்தலம் நிறுவப்பட்டதென புகழ்பெற்ற வரலாற்றுப் பேராசிரியர் எல்.ஏ. ரவிவர்மா கூறுகிறார்.\r\n\r\n     இத்தலத்தின் தோற்றம் பற்றி இரண்டுவிதக் கருத்துக்கள் உண்டு.\r\n\r\n     1. திவாகர முனி என்பவர் துளுநாட்டுச் சன்னியாசி. துளு என்பது கேரளாவின் ஒரு பகுதியே. இவர் சீராப்தி நாதனைக் (பாற்கடல் வண்ணனை) காணவேண்டுமென்று ஆதர்த்த தேசத்தில் கடுந்தவம் செய்து கொண்டிருந்தார்.\r\nதவத்தை மெச்சிய மஹாவிஷ்ணு 2 வயது குழந்தையாக இவர்முன் தோன்றினார். இக்குழவியின் அழகில் பேராவல் கொண்ட திவாகர முனிவர் தன்னுடனேயே தங்கியிருக்குமாறு அக்குழந்தையை வேண்டினார். அதற்கு அக்குழந்தை தனக்கு எவ்விதத் துன்பமும் நேராமல் காத்து வந்தால்தான் உடன் இருப்பதாகவும் தனக்குச் சிறு துன்பம் நேர்ந்தாலும் விலகி விடுவதாகத் தெரிவிக்கவே குழந்தையின் கட்டளைக்கு முனிவரும் ஒப்புக் கொண்டார்.\r\n\r\n     அவ்விதமே அவருடன் வளர்ந்துவரும் ஒரு நாளில் முனிவர் பூஜையில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்த சமயம் அங்கிருந்த சாளக்கிராமம் ஒன்றை அக்குழந்தை எடுத்துக் கடிக்கவே முனிவர் வெகுண்டு கண்டிக்க அக்குழந்தை ஓட அவரும் பின் தொடர என்னைக்காண வேண்டுமானால் அனந்தன் காட்டுக்கு வர வேண்டுமெனக் கூறி அக்குழந்தை மறைந்துவிட்டது.\r\n     \r\n     முனிவரும் மிகுந்த பக்தி ஏக்கத்தோடு பல இடத்திலும் தேடியலைந்து இறுதியில் அனந்தன் காட்டில் கடலோரமுள்ள ஒரு இலுப்பை மரப்பொந்தில் அக்குழந்தையைக் கண்டுவிட்டார்.\r\n\r\n     அம்மரம் திடீரென நிலத்தில் வீழ்ந்து அனந்தசயன வடிவமாக இறைவன் காட்சியளித்தார். அவ்வடிவின் தலை திருவல்லத்திலும் (அனந்தபுரம் துறைமுகத்திலிருந்து 3 மைல்) பாதம் திருப்பாப்புரத்திலும் (அதற்கெதிர்புறம் 5 மைல்) சரீரம் திருவனந்தபுரத்திலும் அமையக்கண்ட அவர் வியந்து, திகைத்து பயந்து தமக்கு மிகச்சிறு வடிவாகக் காட்சியளிக்க வேண்டுமென்று கேட்க அவ்விதமே அம்முனிவர் கையில் வைத்திருந்த யோக தண்டத்தின் அளவிற்குத் தம்மைச் சுருக்கி காட்சியளித்தார்.\r\n\r\n     தமக்கு ஏற்பட்ட பாக்கியத்தை எண்ணி முனிவர் வியந்து நிற்க, இம்முனிவரின் பால் பற்றுக்கொண்ட எம்பெருமான் தனக்குத் துளுவம்சத்தைச் சார்ந்த பிராம்மணர்களே நித்ய பூஜை செய்யவேண்டுமென வேண்டியதாகவும் அவ்விதமே இன்றளவும் நடைபெற்று வருவதாகவும் ஐதீஹம்.\r\n\r\n     2. இப்புரத்தைப்பற்றிய மற்றொரு கதை வில்வமங்கலத்திலிருந்த நம்பூதிரி வகுப்பைச் சார்ந்த சன்னியாசி ஒருவர் அனந்த சயன வடிவிலிருந்த இப்பெருமானைக் கண்டு மோகித்து வழிபட ஆரம்பித்தார். ஒரு நாள் நிவேதிக்க (நைவேத்தியத்திற்கு, வழிபாட்டிற்கு) கைவசம் யாதுமில்லாததால் அருகிலிருந்த மாமரத்தில் சில மாங்காய்களைப் பறித்து ஒரு சிரட்டையில் (தேங்காய் மூடியில்) வைத்து நைவேத்தியம் செய்தார். இதை நினைவு கூறும் முகத்தான் இன்றும் தங்கத்தாலான தேங்காய்ச் சிரட்டையில் மாங்காய் ஊறுகாய் வைத்து நைவேத்யம் செய்யும் முறை இங்கு வழக்கத்தில் உள்ளது.\r\n\r\n     இவ்விரண்டு பாரம்பரியங்களையும் இன்றும் பின்பற்றி இக்கோவிலின் பூஜா உரிமைகள் துளு நாட்டவர்க்கும், நிர்வாகம் நம்பூதிரிகளிடமும் விடப் பட்டுள்ளது.\r\n     \r\n     சிறப்புக்கள்.\r\n\r\n     1. பலராமன் தீர்த்தயாத்திரையின் போது இந்தச் ஸியானந்தூரபுரத்தைத் (திருவனந்தபுரத்தை, தரிசித்தார்) என்று பாகவதம் கூறுகிறது.\r\n\r\n     2. எம்பெருமானின் திருமேனி மிகப்பெரிய வடிவமானதால் சிரசு, உடல், திருவடிகள் இவற்றை மூன்று வாசல்கள் வழியே தனித்தனியே தரிசிக்க வேண்டும். திருவட்டாற்றிலும் இதேபோன்று மூன்று வாசல்கள் வழியேதான் எம்பெருமானைத் தரிசிக்க வேண்டும்.\r\n\r\n     3. இந்த அனந்த சயனனைக் குறித்து இங்கு விரதமிருந்து சில நாட்கள் மட்டும் தங்கியிருப்பது மிகவும் விசேஷமானதாகும்.\r\n\r\n     4. இச்சன்னதியின் தெற்கில் (தெற்குப் பிரகாரத்தில்) யோக நரசிம்மனும், சன்னதிக்கு முன்புறம் ஆஞ்சநேயரும், பின்புறம் கிருஷ்ணனும் காட்சியளிக்கிறார்கள். இந்த அனுமான் மீது சாத்தப்படும் வெண்ணெய் எவ்வளவு நாட்களானாலும் எத்தனை வெயில் அடித்தாலும் உருகுவதே இல்லை.\r\n\r\n     5. இத்தலத்திற்கு அஸ்திவாரமிட்டு வேலையைத் துவக்கியவர் சேரமான் பெருமாள் நாயனார் என்று (கி.பி. 1050) கல்வெட்டுக் கூறுகிறது.\r\n\r\n     6. கோவிலைச்சுற்றி நான்கு புறமும் உள்ள பிரகாரம், அதில் வரிசையாக அமைக்கப்பட்டுள்ள 366 தூண்கள், ஒவ்வொரு தூணுக்கும் ஒரு விளக்கேந்திய பாவை, தூய்மையில் கொலுவிருக்கும் பிரகாரங்கள், காணக் கண்கொள்ளாக் காட்சியாகும்.\r\n\r\n     7. கி.பி. 1673 முதல் 1677 வரை பூஜையின்றி இக்கோவில் அடைக்கப்பட்டிருந்தது. 1686 இல் இக்கோவில் தீப்பிடித்து மூலவிக்ரகம் தவிர பிறவெல்லாம் பழுதுற்றது. கி.பி. 1729ல் ராஜாமார்த்தாண்ட வர்மாவினால் புதுப்பிக்கப்பட்டு மரத்தாலான மூல விக்ரகம் அகற்றப்பட்டு 12000, சாளக்கிராமத்தினாலும், கடுசர்க்கரா என்ற அஷ்டபந்தனக் கலவையாலும் நிறுவப்பட்ட புது அனந்த சயன மூர்த்தியே இப்போது நாம் காண்பதாகும்.\r\n\r\n     1750 ஆம் ஆண்டில் ராஜா மார்த்தாண்ட வர்மர், தனது உறவினர்களுடனும், தளபதி சேனா பரிவாரங்களுடன் இச்சன்னதிக்கு வந்து தன் ஆட்சிக்குட்பட்ட ராஜ்யம் மற்றும் பிற செல்வங்களையும் அனந்தபுரம் பத்மநாபனுக்கே பட்டயமெழுதிக்கொடுத்து தன் உடைவாளையும் அவரின் திருப்பாதத்தில் வைத்து எடுத்துக்கொண்டு பரிபூர்ண சரணாகதி அடைந்தார். அன்றுமுதல் திருவிதாங்கூர் அரச பரம்பரையினர் பத்ம நாப தாசர் என்றே அழைக்கப்பட்டனர். தினமும் காலையில் வந்து பத்மநாபரை வணங்கி\r\nஆசீர்வாதம் பெற்று ஆட்சி நடத்தினர்.\r\n\r\n     இன்று அரசபதவியில்லாவிட்டாலும், ராஜ்யம் உருமாறி அம்மன்னர் பரம்பரை இன்று நமது குடியரசின் கீழ் சாதாரண பிரஜைகளாக வாழ்ந்தபோதும், அன்றுபோல் இன்றும் திருவிதாங்கூர் ராஜா தினமும் காலையில் ஆலயத்திற்கு வந்து பத்மநாபரை வழிபட்டுச் செல்லும் பண்பு மாறவில்லை. கேவலமான மண்ராஜ்யம் போனாலும், தூய்மையான பக்தி சாம்ராஜ்யத்தை விடாது போற்றிக் காக்கும் அம்மன்னர் பரம்பரையின் மகத்துவம்தான் என்னே.\r\n\r\n     இன்றும் அவர்கள் பத்மநாப தாசராகவே வாழ்ந்து வருகிறார்கள். தனி வழியே வந்து (தரிசனத்தின் பொருட்டு) தனிவழியே திரும்பிச் செல்கிறார்கள். அப்போது வேறு யாரையும் தரிசனத்திற்கு அனுமதிப்பது இல்லை ராஜா திருச்சன்னதியை நோக்கி குனிந்து நமஸ்கரித்து விரல்களால் தரையைத் தொட்டுத்தொட்டுத் தன் மார்பில் பக்தி சிரத்தையோடு அந்த விரல்களை வைக்கும் பாணி, ஓ நெஞ்சுருகச் செய்து கண்களில் பக்தி நீரை வரவழைக்கிறது.\r\n\r\n     இந்தியா சுகந்திரம் பெற்றபின், திருவிதாங்கூர் இந்திய யூனியனுடன் இணைக்கப்பட்டாலும் இக்கோவில் மட்டும் அரசால் எடுக்கப்படாது மகாராஜாவால் மட்டுமே நிர்வகிக்கப் பட்டுவந்துள்ளது.\r\n\r\n     இக்கோவிலின் உள்ளே மண்டபம் ஒன்று பல இசைத் தூண்களைக் கொண்ட தாயும், ஒவ்வொன்றிலும் தசாவதாரச் சிறப்பை விளக்கும் சித்திர மேம்பாட்டுடன் கூடியதாகவும் விளங்குகிறது. இதைக் குலசேகராழ்வார் கட்டினார் என்றும் கூறுவர். ஆனால் கல்வெட்டு செய்தி ராமவர்ம மகாராஜாவால் கட்டப்பட்டதென்றும் கூறுகிறது. ஆயினும் இதைக் குலசேகர மண்டபம் என்றழைக்கப்படுவதே மரபாயிருந்துவருகிறது. இதனைச் சப்த ஸ்வர மண்டபம் என்றும் கூறுவர். இதில் உள்ள தூண்களை லேசாகத் தட்டினால் ஒவ்வொரு தூணிலும் ஒவ்வொரு இசைக் கருவியின் நாதம் எழுகிறது. ஒரு தூணில் எழுகின்ற நாதத்தை மற்றொரு தூணில் காது வைத்து ரசிக்கலாம்.\r\n\r\n     8. இத்திருத்தலத்தைச் சென்று வழிபடுவோருக்கு நோயும், வினைகளும், பாபமும் அப்போதே தொலையுமென்று நம்மாழ்வார் 11 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்கிறார்.\r\n\r\n     9. ஸ்வாமி நிகாமனந்த தேசிகரும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n\r\n     10. இராமானுஜர் இங்குவர எத்தனித்தபோது எதிரிகள் இவரைக் கொல்ல நினைக்க (அல்லது தமது வழிபாட்டுரிமையை மாற்றிவிடக் கூடுமென இங்குள்ள பிராம்மணர்கள் அஞ்சி அனந்தனைச் சரணடைய) இறைவனே இராமானுஜரைக் காத்து திருக்குறுங்குடி சேர்ப்பித்ததாகக் கூறுவர். இதனை குறுங்குடி ஸ்தல வரலாற்றிலும் காணலாம்.\r\n\r\n     11. மன்னர்கள் ஆட்சியில் அமரும்முன் சுவாமியின் முன் சென்று தமது உடைவாள், ஆயுதம், போர் உடை செங்கோல் போன்றவற்றை சமர்ப்பித்து திரும்ப எடுத்துக்கொள்வது வழக்கம்.\r\n\r\n     12. மன்னர்கள் பத்மநாத சுவாமிக்கு மூரஜபம் என்று கூறப்படும் திருவிழாவை பெரிய அளவில் கொண்டாடுவது வழக்கம். மன்னர் மார்த்தாண்டவர்மர் 1750 ஆம் ஆண்டில் நான்கு வேதங்களையும் ஆலயத்தில் 8 தடவைகள் முழுமையாகக் கூறக்கேட்டு ஆலயம் முழுதும் லட்சதீபங்கள் ஏற்றி கொண்டாடினாராம். கோபுரத்தின் இந்த திருவிளக்கு தோற்றம் பத்மதீர்த்தம் என்ற திருக்குளத்தில் மிக அழகாக பிரதிபலிக்கும். இச்சிறப்பான திருவிழா 1960 வரை தொடர்ந்து கொண்டாடப்பட்டது.\r\n     \r\n     13. இன்னொரு சிறப்பான திருவிழா ஆராட்டு என்பதாகும். இந்த விழாவில் மகாராஜா, திவான் மற்ற உயரதிகாரிகள் சுவாமியின் குடை மற்றும் சின்னங்களுடன் ஊர்வலமாக 3 மைல் தொலைவில் உள்ள அரபிக் கடலுக்குள் சென்று திரும்புவர். சுவாமியை ஊர்வலமாய் எடுத்துச் சென்று பின்பு நீராட்டி பின் எடுத்து வரும். இவர்கட்கு முன் திருமால் தீய சக்திகளை அழிக்க வில் அம்புடன் வேட்டைக்குச் செல்வர். மன்னர்கள் சுவாமியுடன் காட்டுக்குப்போய் வேட்டையாடி பின்னர் கடலில் நீராடித் திரும்புவர்.\r\n\r\n     14. இக்கோவிலை கட்டி முடிக்க 40 ஆண்டுகள் ஆயிற்று 4000 கொத்தர்கள், 6000 ஆட்கள், 100 யானைகள், யானைப் பாகர்கள் வேலையில் ஈடுபட்டனர். 30 மைல் தொலைவிலிருந்து பெரிய தேக்கு மரம் ஒன்று கொணரப்பட்டு தங்கக் கவசம் அணிவிக்கப்பட்டு துவஜஸ்தம்பமாக நிறுத்தப்பட்டது. ஆலயத்தின் வெளிப்பிரகாரம் மட்டும் அமைக்க 7 ஆண்டுகள் ஆயிற்றாம்.\r\n\r\n     15. இங்கு ஊட்டுப்பறை என்ற பெயரில் அன்னதானம் செய்யப்பட்டு வந்தது. அறுசுவை உணவும் அளிக்கப்பட்டது. இப்போது இது வழக்கிலில்லை.\r\n\r\n     16. துவஜஸ்தம்பத்தின் அருகில் உள்ள குலசேகரமண்டபத்தில் அழகிய சிற்பங்கள் பலவுள. யாளி உருவமும் அதன் வாயில் பந்தும் கொண்ட தோற்றம் தனிச் சிறப்பு கொண்டது ஒவ்வொரு தூணிலும் ஒரு தீபம் ஏந்திய பெண்மணி (பாவைவிளக்காக) இருப்பதும் பேரழகு வாய்ந்தது. இம்முறையானது மலையாளத்தின் பிற சன்னதியில் இருப்பினும் இங்குமட்டுமே பேரழகு பொருந்தியதாய் உள்ளது.\r\n\r\n     17. சிலப்பதிகாரம் திருவனந்தபுரத்தை ஆடகமாடம் என்று வர்ணிக்கிறது. சேரமன்னன் செங்குட்டுவன் வடபுலத்தின் மீது படையெடுத்துச் செல்கின்ற போது ஆடகமாடமாகிய திருவனந்தபுரத்தில் அறிதுயலமர்ந்த மணிவண்ணன் அணிந்த மாலையை வாங்கி செங்குட்டுவன் சூடிச்சென்று ‘தொடுத்த தூவாய்முடி சூடிக்களைந்தன சூடுமித் தொண்டர்களோம்’ என்ற பெரியாழ்வாரின் வாக்குப்படி சென்றான் என்பதை,\r\n     \r\n       ‘ஆடகமாடத்து அறிதுயில் அமர்ந்தோன்\r\n     சேடம்கொண்டு சிலர் நின்றேத்த\r\n     ஆங்கது வாங்கி அணிமணி புயத்துத் தாங்கினன்\r\n     ஆசித்தகை மையின் செல்வுழி’\r\n                    - என்கிறார் இளங்கோவடிகள்\r\n\r\n     ஆடக மாடம் - திருவனந்தபுரம் சேடம் - மலர்மாலை. Sri Srihari Lakshmi Ananthapadmanābhan Ananthapadmanābhan Malai Nādu Kerala Kerala Sayana (Reclining) East Hemakooda Matsya Theertham, Padma Theertham, Varāha Theertham Common ஸ்ரீ ஹரிலக்ஷ்மீ ஸமேத ஸ்ரீ அனந்தபத்மநாபாய நமஹ http://maps.google.com/?q=8.482778,76.943588 4:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:00 p.m. to 9:00 p.m. ",
                "number": 75,
                "name_ta": "திருவனந்தபுரம்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Trivandrum",
                "area": "Kerala",
                "state": "Kerala",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvananthapuram"
                ]
            },
            {
                "id": 108,
                "title": "Thiru Vattāru",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002F",
                "url": "/divya-desam/thiru-vattāru/",
                "content": "76 திருவாட்டாறு Thiruvattaru To abandon ordinary life spent eating and sleeping with common people, sing many songs of the Lord and cut off worldly attachments, I will worship the divine feet of Nārāyaṇa, who resides here under the name Kēsava, and be freed from rebirth in this world, said Nammāzhvār, who offered auspicious praise for this sacred site. This location is not only ancient among the hill regions but is also grand and renowned.\r\n\r\nBetween the Godā and Paraḷi rivers in the Kalkulam Taluk of Kanyakumari district, this site is revered as the earthly Vaikuṇṭha of South India. Although it is mentioned as part of the hill region, it is indeed situated in Tamil Nadu.\r\n\r\nThis location is referenced in texts such as the Brahmāṇḍa Purāṇa and the Garuḍa Purāṇa. When I visited this site, a devotee from the village gave me an account of the history of the site written in Malayalam that was not printed, saying it is appropriate to give it to you. This article is a translation of that history.\r\n\r\nThere are many texts about this site. It is called Ādithāmasthalam. In Malayalam, V. R. Parameśvaraṉ Piḷḷai has written a book about this site.\r\n\r\nOn the 950th day of the Kali Yuga, the Padmanābha Swāmi temple in Thiruvananthapuram was established. Thiruvattāru is 1,284 years older than this, as stated in a text called Madilaka Granta.\r\n\r\nIn a palm-leaf manuscript found at the Thiruvattāru temple, written in circular script, it is stated that this site was established during the Tretā Yuga.\r\n\r\nIn the Vibhava Nālankāram by Piḷḷai Perumāl Iyengar, there is a poem about this site:\r\n\r\n**Mālai muṭi nīttu malar cempon aḍi nōva  \r\nPālai vanam nī puguntāy... Kēsavanē  \r\nPāmpaṉai mēl vāṭṭāṟṟil tuyil koḷpavanē  \r\nTirukkurukai pirān ezhudiya māra nalankāram**  \r\n\r\nIn the Māranaḷankāram written by Thirukkuruhaipirān (16th century AD), this place is praised.\r\n\r\nThe great poet of Kerala, Kavikula Thilakam Kalakkutthu Kunjan Nambiār, has said the following about this place:\r\n\r\n\"O Ādikeśava, the meaning of the Ashtākṣara Mantra, will you not look upon me with your divine eyes even once?\"\r\n\r\nVēnāḍu refers to the Travancore region. In this area, Isai Chakkaravarthi Swāthi Thirunāl composed kīrtanas about this deity. Śrīlasrī Madhurāntaji Mahārāja said:\r\n\r\n\"The Ādikeśava Perumāḷ of the magnificent Thiruvattaṟṟu, praised by Āḻvārs with abundant poems and revered by Saithanyars with enduring qualities, I have always bowed to the lotus feet of this great deity.\"\r\n\r\nKṛipānanda Vāriyar stated:\r\n\r\n\"Long live Thiruvattaṟṟu, long live Thirumāyavan, long live the devotees who unite with wealth and divine strength, may they destroy the darkness and adorn themselves.\"\r\n\r\nThe Adhyayana Rāmāyaṇa mentions:\r\n\r\n\"Śēthrā Nāma Parashurāma Śēthrā, Thīrtha Nāma Chakra Thīrtha.\"\r\n\r\nThe Padma Purāṇa of Vēdavyāsa states that Sage Vasiṣṭha came here, worshiped this deity, and stayed for a long time, establishing five maṭhas. These maṭhas were managed by his disciples after him. They are:\r\n\r\n1. Muni Maṭham\r\n2. Mārthāṇḍa Maṭham\r\n3. Rāmaṇa Maṭham\r\n4. Pañchāṇḍa Maṭham\r\n5. Kāñchi Maṭham\r\n\r\nUntil the beginning of Kali Yuga, this temple was under the management of the above-mentioned maṭhas. (February 13, 3102 BCE, is considered the start of Kali Yuga.) After their time, the temple was managed by the Tirupati Śrī Vaiṣṇavas and the Anavāri Piḷḷaimār.\r\n\r\nBrahmā conducted a yajña, during which the asuras Keśa and Keśī arose and disrupted the proceedings, causing fear among the devas and the celestial world. When everyone approached the Supreme Being for help, the Supreme Being vanquished Keśa and crushed Keśī by lying upon him. Keśī’s wives, Gaṅgā and Tāmraparṇī, rushed to the spot. As Bhūmādevī transformed the area where the Supreme Being lay into a high platform, recognizing the work of Lakṣmī, the river goddesses circled the area like two garlands, forming a circular shape around it, leading to the name Vaṭṭāṟu. This elevated region is described by Nammāḻvār as “Mālai māṭattu aravaṇaimēl vāṭṭāṟṟāṉ.”\r\n\r\nSince the Supreme Being annihilated Keśī, he is revered as Ādikeśava. At the point where the Gaṅgā and Tāmraparṇī diverged like a garland, one branch was named Kothai and the other Parali. The place where these rivers part is referred to as Mūvattu Mukham in Malayalam.\r\n\r\n**Significance:**\r\n\r\n1. Nammāḻvār referred to Vaṭṭāṟu as prosperous, echoing sentiments similar to Thiruvananthapuram, which is also accessed through three gates. The temple is reached by climbing 20 steps and features a circumambulatory passage with 224 pillars, each bearing the image of a woman holding a lamp, reflecting the architectural style of Kerala.\r\n\r\n   In front of the sanctum sanctorum, there is a single-stone mandapam measuring 18 feet square and 3 feet high. Here, Ādiśeṣa spreads his hood like an umbrella with five heads, although only one head is visible. The crown of the Supreme Being is partly visible, with the rest hidden inside. In Thiruvananthapuram, there is no lotus emanating from the navel of the Supreme Being with Brahmā seated upon it; instead, the right hand of the Supreme Being touches a śivaliṅga. Here, the śivaliṅga is located near the divine feet. The sanctum faces east there, whereas here, it faces west. The temple is also known as Śrī Ādianantapuram and the Śrīraṅgam of Chera Nadu. Nammāḻvār extolled the glory of the temple, stating: \r\n\r\n     \"Tiraikuḻavu kaḍalpuṭaicūḻ tennaṭṭut tilatamaṉṉa \r\n     varaikuḻavu maṇimāṭa vāṭṭāṟṟāṉ malaraṭiyē\" \r\n\r\n2. Chandra and Parashurāma worshiped the Supreme Being at this site. According to Purāṇas, Parashurāma performed pūjā to the Supreme Being in the waters of Chandra Tīrtha during the Tretā Yuga.\r\n\r\n3. Chaitanya is believed to have visited the temple in 510 CE, where he discovered the Brahma Saṁhitā. Local resident Parameśvaran Piḷḷai documented this in his writings. The text is composed of 100 chapters, with five chapters published in Bengali. The Hare Rāma, Hare Kṛṣṇa movement has since translated it into English.\r\n\r\n4. An American monk from Boston named Ananta Chaitanyan felt the divine presence in this temple more intensely than in renowned cathedrals like St. Paul’s and St. Peter’s, leading him to reside here in profound contemplation, according to Devaswam Board records.\r\n\r\n5. This Thiruvattār is believed to be the birthplace of the eminent poet Ezini Athan, renowned in Sangam literature. Maṅkuṭi Kiḻār refers to him as a native of this place in Puṟanāṉūṟu.\r\n\r\n6. In the Dvāpara Yuga, a sage named Somayāji resided here with his wife, constructing a hut for conducting a yajña for progeny. From the yajña fire emerged a child who was raised by the Saptarishis. This celestial boy, named Hāthalēka, upon being asked by Devakumāra about his parents, humorously pointed to a banana plant. Delighted by the child’s wit, the Supreme Being and Lakṣmī appeared, embraced Hāthalēka, and bestowed the aṣṭākṣara mantra upon him, seating him close to them.\r\n\r\n7. The Nawab of Arcot, in 1740 CE, sought to gift his two sons-in-law, Chanda Sāhib and Baḍā Sāhib, with gold, leading them to loot temples in Southern Travancore, including the temples at Suchindrum, Kottar, and Vāḻvaṭṭam. Mistaking the archana idol of Thiruvattār for gold, they transported it to Pālaiyam and chained it. Subsequently, ominous occurrences began in the Nawab’s palace.\r\n\r\n   In this context, a devout follower of the Supreme Being, informed by a divine dream about the idol's location, retrieved the idol with his entourage. By the time they arrived, locals had already crafted a replacement and resumed worship.\r\n\r\n   The idol retrieved from the Nawab was cleaned and immersed in water for purification. When they attempted to lift it, they found it immovable, prompting them to leave it there.\r\n\r\n   Eventually, they created a replica of the idol and brought it to Thiruvattār. Finding an existing idol upon their arrival, they were astounded and took the retrieved idol to Māttūr. It is believed that a sculptor named Karpaka Mangal Tanti fashioned the idol.\r\n\r\n   Having realized his grave error and tormented by his misdeeds, the Nawab constructed a mandapam within Thiruvattār’s temple precincts as atonement, known as Allah Pūjā Mandapam. He also donated a 388 tola gold crown and a golden sword to the deity.\r\n   \r\n**Significance:**\r\n\r\n8. During the 17th century CE (Kollam 855-57), a Muslim commander named Mughilkhan plundered Hindu temples during the reign of Queen Umayamma. He attempted to loot the Thiruvananthapuram temple, but local Muslims there opposed and drove him away. After hiding in the forests, Mughilkhan plotted to plunder the Thiruvattār temple. Upon learning of this, the queen sought the assistance of the local minor kings. Mughilkhan, realizing their approach, fortified a hill near Thiruvattār with a strong army formation. The minor kings, aware of the strength of his forces, concluded that it would be impossible to confront him with their limited resources.\r\n\r\n   Fearing the worst, they sought refuge with the deity of Thiruvattār, composing hymns called Ādikeśvastavam, also known as \"Battle Hymns.\" The Supreme Being, moved by their devotion, transformed into a swarm of gadflies, known as \"Kadaṇḍu\" in Malayalam, that descended upon Mughilkhan’s forces, causing chaos and destruction.\r\n\r\n   Mughilkhan succumbed to severe injuries and died, his army scattered, and many soldiers perished. Urali Panjas Thidan, a minor king, seized the horses from Mughilkhan’s army. Mughilkhan’s burial site is now known as Mughilkhan’s Hill or Kangara in Malayalam.\r\n\r\n9. To commemorate this victory, special pūjā and an offering called Vīrakēraḷa Pāyasam are performed annually on the day Mughilkhan’s forces were defeated. The minor king who orchestrated this celebration hailed from the town of Iranyaśiṁha Nallūr, now known as Iraṇyaḷ.\r\n\r\n10. The temple hosts grand festivals and celebrations, including Meena Utsavam and Tula Utsavam, both lasting ten days. On the ninth day, the deity is taken out on a procession, mounted on an elephant or horse, accompanied by drums and festivities, a ceremony known as Paḷḷivēṭṭai.\r\n\r\n11. The Vaikuṇṭa Ēkādaśi festival is also celebrated grandly here, with the opening of the Sorga Vasal and the Mulaippāri Utsavam.\r\n\r\n12. Numerous inscriptions are found at this site, marking the reigns of the following rulers:\r\n\r\n   1. Kulasekhara Perumāl - CE 644-659\r\n   2. Vīra Mārtāṇḍa Varma - CE 510-519\r\n   3. Vīra Kēraḷa Varma - CE 519-550\r\n   4. Cempalāditta Varma - CE 612-645\r\n   5. Uṉṉi Kēraḷa Varma - CE 734-753\r\n\r\n   Statues of the aforementioned rulers are also present within the temple.\r\n\r\n13. Tamil inscriptions are found on the temple’s flagpole, which also has nine hand-held lamps.\r\n\r\n14. The 2.5-foot-tall statue of Muralī Vēṇugāna Kṛṣṇa and the mandapam in which it is housed are exquisite in design.\r\n\r\n15. The third pillar in the outer circumambulatory passage, along with other pillars, features various intricate sculptures. These include a woman holding a trident, a deity with a trident, shield, and sword, a depiction of a dog blowing a conch, a woman dancing with a parasol, a sculpture of Bhairava, and Tamil inscriptions, presenting the outer circumambulatory passage as a repository of art.\r\n\r\n16. A mandapam built by Kulasekhara Ravi Varma is present here. The sanctum sanctorum features five golden kalashas, with golden plating, and the aṣṭāṅga vimāna above the sanctum is made of copper. Wooden sculptures were also commissioned by this king.\r\n\r\n17. A Tamil inscription indicates that the temple was renovated in Kali 4705. The temple also features a single-stone mandapam measuring 25 feet in length, 171 feet in width, and 3 feet in height, established in the Kollam year 778.\r\n\r\n18. At the temple’s eastern tower entrance, there is a Tamil inscription from Kali 4556 and a Sanskrit grantha script inscription on the northern side, both in a dilapidated state. A 13th-century inscription in vattezhuthu script and English inscriptions are also present. An English inscription records Mahatma Gandhi’s visit to the temple in 1937 CE.\r\n\r\n19. An inscription reveals that Mārttāṇḍa Varma (CE 1749), before going to battle at Kulachal, placed 908 gold coins, silk garments, weapons, and a sceptre at the feet of the deity, praying for victory, which he subsequently achieved.    உண்பதும் உறங்குவதுமான சாதாரண வாழ்க்கை வாழும் நாட்டாரோடு இருப்பதை ஒழித்து எம்பெருமானின் கீதங்களை பலவாய்ப்பாடி பழவினைகளின் பற்றறுத்து, கேசவன் என்ற திருநாமத்தோடு எழுந்தருளியுள்ள நாராயணன் திருவடிகளை இவ்வாற்றாட்டில் வணங்கி இப்பூவுலகில் பிறக்கும் பிறப்பையறுப்பேன் என்று நம்மாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட இத்தலம் மலைநாட்டுப்பதிகளிலே மிகத் தொன்மையானது மட்டுமின்றி மிகப்பிரம்மாண்டமானதும் மிகப் புகழ்பெற்றதுமாகும்.\r\n\r\n     கோதா-பரளி நதிகளுக்கிடையே கன்னியாகுமரி மாவட்டம் கல்குளம் தாலுக்காவில் தென்னிந்தியாவின் பூலோக வைகுண்டம் எனப் போற்றப்பட்டு விளங்குகிறது. இத்தலம் மலைநாட்டின் பகுதிகளுள் ஒன்றாகக் குறிக்கப்பட்டாலும் தமிழ்நாட்டில்தான் உள்ளது.\r\n\r\n     இத்தலத்தைப் பற்றி பிர்ம்மாண்ட புராணம், கருட புராணம் போன்றவற்றால் அறிய முடிகிறது. அடியேன் இத்தலத்திற்குச் சென்றிருந்த போது இவ்வூரில் வாழ்ந்த பக்தர் ஒருவர் மலையாள மொழியில் எழுதி அச்சேறாமல் இருந்த தல வரலாற்றை என்னிடம் கொடுத்து இது உம்மிடம் சேர்ப்பிக்க தக்கதே என்று ஒப்புவித்தார். அதன் மொழியாக்கமே இக்கட்டுரையாகும்.\r\n\r\n     இத்தலம்பற்றிப் பல நூல்கள் உண்டு. ஆதிதாமஸ்தலம் என்று இத்தலத்திற்குப் பெயர். மலையாளத்தில் வி.ஆர். பரமேஸ்வரன் பிள்ளை என்பார் இத்தலம் பற்றி நூலொன்று யாத்துள்ளார்.\r\n     \r\n       கலியுகத்தில் 950 வது நாளில் திருவனந்தபுரம் பத்மநாப சுவாமி சன்னதி தோற்றுவிக்கப்பட்டது. இதைவிட திருவட்டாறு 1284ஆம் ஆண்டுகள் முற்பட்டது என்று மதிலக கிரந்தம் என்ற நூலில் சொல்லப் பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     திருவட்டாறு தேவஸ்தானத்தில் கிடைத்த வட்டெழுத்துக்களாலான ஓலைச்சுவடியில் இத்தலம் திரேதா யுகத்தில் தோற்றுவிக்கப்பட்டது எனக்கூறப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     பிள்ளைப் பெருமாளையங்காரின் விபவனாலங்காரம் என்னும் நூலில் இத்தலம் பற்றிய கவிதை ஒன்று உள்ளது.\r\n \r\n\r\n     மாலைமுடிநீத்து மலர்ச்செம்பொன்னடி நோவ\r\n     பாலைவனம் நீபுகுந்தாய் .... கேசவனே\r\n     பாம்பனை மேல் வாட்டாற்றில் துயில்கொள்பவனே\r\n\r\n     திருக்குருகைப்பிரான் எழுதிய மாறனலங்காரம் (கி.பி. 16 ஆம் நூற்றாண்டு) இத்தலம் பற்றி புகழ்ந்துள்ளது.\r\n\r\n     கேரளாவின் மிகப்பெரும் கவிஞரான கவிகுல திலகம் களக்கூத்து குஞ்சன் நம்பியார் இத்தலம் பற்றி பின்வருமாறு கூறியுள்ளார்.\r\n\r\n     \"எட்டெழுத்து மந்திரத்தின் பொருளான ஆதிகேசவனே என்னை ஒருவட்டமாவது உன் திருக்கண்களால் நோக்காயோ\"\r\n\r\n     வேனாடு என்பது திருவிதாங்கூர் பகுதி. இப்பகுதியில் இசைச்சக்கரவர்த்தி ஸ்வாதித் திருநாள் இப்பெருமாள் மீது கீர்த்தனங்கள் இயற்றியுள்ளார். ஸ்ரீலஸ்ரீ மதுராந்தஜி மகாராஜா,\r\n \r\n     ஆறாய் கவிகள் பொழிந்து\r\n          ஆழ்வார் பரவிப் போற்றும்\r\n     மாறாப் பேரன் புருவாம்\r\n          பண்புடை சைதன்யர் வாழ்த்தும்\r\n     ஆறார் திருவாட் டாற்றின்\r\n          ஆதிகேசவப் பெருமாள்\r\n     மாறாய் என் உள்ளத்தென்றும்\r\n          மலரடி வணங்கி னேனே’.\r\n                             என்று கூறுகிறார்.\r\n\r\n     ‘வாழி திருவட்டாறு வாழி திருமாயவன்\r\n          வாழியடியார்கள் வளமையுடன் வாழி\r\n     திருமாலடி சேர்ந்தார் தெய்வபலம் சேர்ப்பார்\r\n       கருமால் அறுப்பர் அணிந்து’\r\n          என்கிறார் கிருபானந்த வாரியார்\r\n     ‘சேத்ரா நாம பரசுராம ஷேத்ரா\r\n          தீர்த்த நாம சக்ர தீர்த்த’\r\n     என்று அத்யயன ராமாயணம் கூறுகிறது.\r\n\r\n     வேதவியாசரின் பாத்ம புராணம் வசிஷ்ட மஹரிஷி இங்கு வந்து இப்பெருமானை தரிசித்துவிட்டு நெடுங்காலம் இங்கேயே தங்கியிருந்து 5 மடங்களை உருவாக்கினார் என்று தெரிவிக்கிறது. இம்மடங்கள் இவருக்குப்பின் இவரது சீடர்களால் நிர்வாகிக்கப்பட்டன. அவைகள் 1. முனிகள் மடம் 2. மார்த்தாண்ட மடம் 3. ராமனா மடம் 4. பஞ்சாண்ட மடம் 5. காஞ்சி மடம்.\r\n\r\n     கலியுகத்தின் தொடக்கம் வரை மேற்சொன்ன மடங்களின் நிர்வாகத்தின் கீழ் இத்தலம் இருந்து வந்தது. (கி.மு. 3102 பெப்ரவரி 13 கலியுகம் தொடங்கிய நாளாகும்) இவர்களின் காலத்திற்குப் பிறகு திருப்பதி ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் ஆனவாரி பிள்ளைமார்கள் ஆகியோரின் நிர்வாகத்தின் கீழ் இத்தலம் இருந்தது.\r\n\r\nவரலாறு.\r\n\r\n     பிரம்மன் ஒரு யாகம் செய்ய யாக வேள்வியில் தோன்றிய கேசன், கேசி என்னும் இரு அரக்கர்கள் யாகத்திற்கு இடையூறு விளைவித்ததோடு தேவர்களையும் விண்ணுலகையும் அச்சுறுத்தினர். அனைவரும் சென்று திருமாலிடம் முறையிட திருமால் கேசனைக் கொன்று கேசியை கீழே தள்ளி கேசியின் மீது படுத்துக் கொண்டார். கேசியின் மனைவி கங்கையையும் தாமிரபரணியையும் துணைக்கழைக்க அவ்விருவரும் வேகமாக ஓடிவர அந்நிலையில் பூமாதேவி திருமால் சயனித்திருந்த இடத்தை பெரிய மேடாக ஆக்க இது திருமகளின் செயல் என்பதை உணர்ந்த இரண்டு நதி தேவதைகளும் அவ்விடத்தைச் சுற்றி இரண்டு மாலைகள் போல் வட்டவடிவில் வந்தபடியால் இவ்விடம் வட்டாறு என வழங்கப்பட்டு வட்டாறு ஆயிற்று.\r\nஇவ்விடம் மேடாக இருப்பதை,\r\n\r\n\t‘மாலை மாடத் தரவணைமேல் வாட்டாற்றான்’\r\n     \r\n     என்கிறார் நம்மாழ்வார்.\r\n\r\n     கேசியை அழித்தால் பகவான் ஆதிகேசவர் என்று வழங்கப்படுகிறார். இங்கு கங்கையும் தாமிரபரணியும் மாலை போல் பிரியுமிடத்தில் ஒன்றுக்கு கோதையென்றும் ஒன்றுக்கு பரளி என்றும் பெயருண்டாயிற்று. நதிகள் பிரியும் இவ்விடத்திற்கு மூவாத்து முகம் என மலையாளத்தில் குறிப்பிடுகின்றனர்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. வளமிக்க வாட்டாறு என்பது நம்மாழ்வார் திருவாக்கு, திருவனந்தபுரம் போலவே இங்கு மூன்று வாசல். 20 படிகள் ஏறிச்சென்று இச்சன்னதியை அடையவேண்டும். சுற்றுப் பிரகாரத்தில் 224 தூண்கள் உண்டு. கேரளத்துப் பாணியில் ஒவ்வொன்றும் ஒரு பாவை விளக்கேந்திய பெண்.\r\n\r\n     இங்கு மூலவர் சன்னதிக்கு முன்புறம் 18 அடி சதுரமும் 3 அடி உயரமும் கொண்ட ஒரே கல்லால் ஆன ஒற்றைக்கல் மண்டபம் உள்ளது. இங்கு ஆதிசேடன் ஐந்து தலை நாகமாய் குடை விரித்திருக்கிறார். இதில் ஒரு தலையைத்தான் காணமுடியும். பெருமாளின் கீரிடமும் பாதிதான் தெரியும். பாதி உள்ளே மறைந்துள்ளது. திருவனந்தபுரத்தில் நாபியில் கமலம் பிரம்மர் இல்லை. அங்கே பெருமாளின் வலது கை சிவலிங்கத்தை தொட்டுக்கொண்டிருக்கும். இங்கே திருப்பாதங்கட்கு அருகில் சிவலிங்கம் உள்ளது. அங்கே கிழக்கு நோக்கிய சன்னதி. இங்கே மேற்கு நோக்கிய சன்னதி. ஸ்ரீஆதி அனந்தபுரம் என்றும் சேரநாட்டு ஸ்ரீரங்கம் என்றும் இதற்குப் பெயர். நம்மாழ்வாரும்,\r\n    \r\n        ‘திரைகுழவு கடல்புடை சூழ் தென்னாட்டுத் திலதமன்ன\r\n     \tவரைகுழவு மணிமாட வாட்டாற்றான் மலரடியே’\r\n    \r\nஎன்று தென்னாட்டுக்குத் திலகம் போல் இத்தலம் இலங்கியதை விளம்புகிறார்.\r\n\r\n     2. சந்திரனும், பரசுராமனும் இத்தலத்து எம்பெருமானை வழிபட்டு இங்கு தவமியற்றினர். திரேதா யுகத்தில் பரசுராமன் சந்திரத் தீர்த்தத்தில் இப்பெருமாளை பூஜித்தார் என்று புராணம் கூறுகிறது.\r\n\r\n     3. கி.பி. 510 இல் சைதன்யர் இங்கு வந்திருந்தார். இவருக்கு பிரம்ம ஸம்ஹிதை இங்கு கிடைத்ததாக கூறப்படுகிறது. உள்ளூர் வாசியான பரமேஸ்வரன் பிள்ளை தம் நூலில் இதைப்பற்றிக் கூறியிருக்கிறார். இது 100 அத்தியாயம் கொண்டது. 5 அத்தியாயங்கள் வங்கமொழியில் வெளிவந்துள்ளது. தற்போது ஹரேராமா, ஹரேகிருஷ்ணா இயக்கத்தினர் இந்நூலை ஆங்கிலத்தில்\r\nமொழியாக்கம் செய்துள்ளனர்.\r\n\r\n     4. அமெரிக்காவில் பாஸ்டன் நகரிலிருந்து வந்த அனந்த சைதன்யன் என்னும் சன்னியாசி இந்த கோவில் அமெரிக்காவில் உள்ள கதீட்ரல் ஆலயம், செயிண்ட் பால் பீட்டர் ஆலயம் இவ்விரண்டையும் விட இங்கு தெய்வ சான்னித்தியம் அதிகம் இருப்பதை உணர்ந்து அதனால் ஈர்க்கப்பட்டு சிலகாலம் இங்கே தங்கி பாவ சமாதியில் ஆழ்ந்துவிட்டார் என்று தேவஸம் போர்டின் குறிப்புகள் கூறுகின்றன.\r\n\r\n     5. சங்க காலத்தே சிறப்பாகப் பேசப்படும் எழினி ஆதன் பிறந்த ஊர் இந்த திருவாட்டாறுதான். புறநானூறு புரந்த எழினி ஆதன் ஊர் என்று மாங்குடி கிழார் கூறுகிறார்.\r\n\r\n     6. துவாபார யுகத்தில் சோமயாசி என்னும் ரிஷி இவ்விடம் தனது மனைவியுடன் தங்கி ஒரு பர்ணகசாலை அமைத்து புத்திர பாக்கியம் வேண்டி யாகம் செய்தார். யாக குண்டலியில் ஒரு புத்திரன் உண்டாக அப்புத்திரனை சப்தரிஷிகள் வளர்த்து வரலாயினர். சுசிவ்ருதன் என்னும் தேவகுமாரன் ஹாதலேகன் எனப் பெயர் பூண்ட இப்பையனை பார்த்து உன் அப்பா, அம்மா யார் எனக் கேட்க இவன் பக்கத்திலிருந்த கதலியை (வாழைமரம்) காட்டி இவர்களே என்று சொல்ல தேவகுமாரன் நகைக்க பெருமாளும் பிராட்டியும் வாழைமரத்திலிருந்து வந்து ஹாதலேய முனிவரை அழைத்து அஷ்டாச்சர மந்திரம் சொல்லி தமது சிரசருகில் அமர வைத்தார்.\r\n\r\n     7. ஆற்காடு நவாப் (கி.பி.1740) தமது இரண்டு மருமகன்களான சந்தா சாகிப், படாசாகிப் ஆகியோருக்கு அதிக அளவில் பொன் கொடுக்க நினைத்து தெட்சிண திருவிதாங்கூரில் உள்ள சுசீந்திரம், கோட்டாறு, வாழ்வச்ச கோட்டம் திருவட்டாறு போன்ற இடங்களில் உள்ள ஆலயங்களில் கொள்ளையடித்தான். திருவாட்டாற்றில் உள்ள அர்ச்சனா விக்ரகத்தைத் தங்க விக்ரகம் என நினைத்து பாளையம் கொண்டு சென்று சங்கிலியால் பிணைத்து வைத்தான். அன்று முதல் நவாபின் அரண்மனையில் பல துர்நிமித்தங்கள் தோன்ற ஆரம்பித்தன.\r\n\r\n     இந்நிலையில் இப்பெருமான் மீது ஆராக்காதல் கொண்ட பக்தன் ஒருவரின் கனவில் வந்து பெருமாள்தான் இருக்கும் இடத்தை தெரிவிக்க இவர் பரிவாரத்துடன் சென்று அந்த விக்கிரகத்தை மீட்டு வந்தார். இவர் வருவதற்குள் திருவட்டாற்றில் இருந்த மக்கள் அதேபோல் விக்ரகத்தை செய்து சன்னதியில் வைத்து பூஜைகள் ஆரம்பித்துவிட்டனர்.\r\n\r\n     நவாபிடமிருந்து கொண்டு வரப்பட்ட விக்கிரகத்தை ஒரு இடத்தில் வைத்து சுத்தப்படுத்தி நீராட்டி அதை எடுக்க முயற்சிக்கையில் எடுக்க முடியாமல் போகவே அவ்விடத்திலேயே விட்டுவிட்டனர்.\r\n\r\n     பிறகு அந்த இடத்திலேயே அதேபோன்று விக்ரகத்தை செய்து திருவட்டாறு கொண்டுவர இங்கே ஒரு விக்ரகம் இருப்பதைக் கண்டு பேராச்சர்யமுற்று கொண்டு வந்த விக்ரகத்தை மாத்தூர் கொண்டு சென்று வைத்தனர். இந்த விக்ரகத்தைச் செய்தவர் கற்பக மங்கள் தந்திரிகள் என்றும் கூறப்படுகிறது.\r\n\r\n     தாங்க வொண்ணாத் துன்பங்கட்கு ஆட்பட்ட நவாப் தனது தவறுகளை உணர்ந்து அதற்குப் பிராயச்சித்தமாக திருவட்டாறின் சன்னதியில் உட்புறத்தே ஒரு மண்டபம் கட்டிகொடுத்தான். அதற்கு அல்லா பூஜை மண்டபம் என்று பெயர். 388 தோலான் எடையுள்ள தங்கத் தொப்பியும் தங்கத் தகடும் இப்பெருமானுக்கு நாவாபு கொடுத்தான்.\r\n     \r\n     8. கி.பி. 17 ஆம் நூற்றாண்டில் (கொல்லம் 855-57) உமயம்ம ராணி என்பாரின் ஆட்சிக்காலத்தில் முகில்கான் என்னும் பட்டாணி இந்து ஆலயங்களில் கொள்ளையிட்டான். அவன் மணக்காடு என்னும் ஊரில் தங்கி இருந்து திருவனந்தபுரம் கோவிலைக் கொள்ளையிட முயன்றான். இதையறிந்த திருவனந்தபுரம் முஸ்லீம்களே அவனை எதிர்த்து தாக்கி விரட்டினார்கள். காடுகளில் ஒளிந்து தப்பித்து முகில்கான் திருவட்டாறு கோவிலைக் கொள்ளையிட திட்டம் போட்டான். இதையறிந்த ராணி தனது நாட்டின் மருங்கிருந்த குறுநில மன்னர்களின் உதவியை நாடினாள். இவ்விருவரின்\r\nபடைகளும் இணைந்து வருவதற்குள் முகில்கான் சாஹெப் திருவட்டாறு அருகில் உள்ள ஒரு குன்றுக்கு வந்து சேர்ந்து படைகளை எதிர்க்க பலமான வ்யூகம் அமைத்திருந்தான். வ்யூகத்தின் தன்மை அறிந்த சிற்றரசுகள் தம்மிடம் இருக்கும் படைகளைக் கொண்டு இவனை எதிர்ப்பது முடியாத காரியம் என்ற முடிவுக்கு வந்தனர்.\r\n\r\n     அவர்கள் மிகுந்த பயப்பக்தியோடு திருவட்டாறு எம்பெருமானிடம் சரண்புகுந்து அற்புதமான கீர்த்தனங்கள் இயற்றி பிரார்த்தித்தனர். இந்த கீர்த்தனங்கள் ஆதிகேஸ்வஸ்தவம் என்று அழைக்கப்பட்டன. இதற்குப் பட சங்கீர்த்தனம் என்னும் பெயருமுண்டு.\r\n\r\n     இவர்களின் பக்தியை மெச்சிய எம்பெருமான் கதண்டு வண்டு வடிவமெடுத்து எண்ணற்ற கதண்டுகளாக பிரிந்தார். இந்தக் கதண்டுகள் முகில்கானின் படைகளைக் கொத்திச் சின்னாபின்னப்படுத்தின.\r\n\r\n     இந்த வண்டுகளின் வடிவத்தை மலையாள மொழியில் கடந்தல் என்று குறிப்பர். முகில்கான் கொடுரமான ரண காயங்களுடன் மரணமடைந்தான். அவனது வ்யூகம் சிதறியது. எண்ணற்ற படைவீரர்கள் மாண்டனர். முகில்கான் படையில் இருந்த குதிரைகளை ‘உரளி பஞ்சஸ் திதன்’ என்ற குறுநில மன்னன் கவர்ந்து சென்றான்.\r\n\r\n     முகில்கானை அடக்கம் செய்த கல்லறை இன்று முகில்கான் குன்று என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது மலையாளத்தில் முகில்கான் கரா எனவழங்கப்பட்டு தற்போது காங்கரா என வழங்குகிறது.\r\n     \r\n       9. இந்த வெற்றியை கொண்டாடும் முகத்தான் முகில்கான் படைகள் வீழ்ச்சி அடைந்த நாளில் எம்பெருமானுக்கு விசேச பூஜையும் வீரகேரள பாயாசம் வழங்கப்படும் நிவேதனமும் தினத்தில் ஆண்டுதோறும் நடைபெறுகிறது. இதை ஏற்படுத்திய குறுநிலமன்னன் ஆண்ட ஊர் இரண்யசிம்ஹ நல்லூர் என்பதாகும். இவ்வூர்தான் தற்போது இரண்யல் என்றழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\n     10. இங்கு நடைபெறும் திருவிழாக்களும் உற்சவங்களும் மிகச் சிறப்பானவைகளாகும். அவைகள் மீன உற்சவம். துலா உற்சவம் என அழைக்கப்படுகிறது. இவ்விரண்டு திருவிழாக்களும் 10 நாட்கள் நடைபெறும். இதில் 9வது திருநாள் யானை குதிரையில் பெருமாள் புறப்பாடாகி தாரை தப்பட்டைகள் முழங்க கோலாகலமாய் நடைபெறும். இதற்கு பள்ளிவேட்டை என்றும் பெயருண்டு.\r\n\r\n     11. வைகுண்ட ஏகாதசி திருவிழாவும், தினத்தில் சொர்க்கவாசல் திறப்பதும், முலைப்பாரி உற்சவமும் இங்கு மிகச் சிறப்பானதாகும்.\r\n\r\n     12. இத்தலத்தில் எண்ணற்ற கல்வெட்டுக்கள் காணப்படுகின்றன. இங்குள்ள வட்டெழுத்துக்களாலான கல்வெட்டில் கீழ்க்கண்டவர்களின் ஆட்சிக்காலம் குறிக்கப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     1. குலசேகரப்பெருமாள்    - கி.பி. 644-659\r\n     2. வீரமார்த்தாண்டவர்மா  - 510-519\r\n     3. வீரகேரளவர்மா        - 519-550\r\n     4. செம்பலாதித்த வர்மா   - 612-645\r\n     5. உன்னி கேரள வர்மா   - 734-753\r\n \r\n    மேற்சொன்னவர்களுக்கு இத்தலத்தில் சிற்பங்கள் உண்டு\r\n\r\n     13. இங்குள்ள கொடிக்கம்பத்தில் தமிழ்க் கல்வெட்டுக்கள் உள்ளது. இதில் 9 கைவிளக்குகள் உள்ளன.\r\n\r\n     14. இங்குள்ள 2 1/2 அடி உயரமுள்ள முரளி வேணுகான கிருஷ்ண சிற்பமும், இவர் எழுந்தருளியுள்ள மண்டபமும் மிக நேர்த்தியான தாகும்.\r\n\r\n     15. இத்தலத்தின் வெளிப்பிரகாரத்தின் 3வது தூணிலும் பிற தூண்களிலும் பலவிதமான சிற்பங்கள் உண்டு. ஒரு கையில் திரிசூலம் ஏந்திய ஒரு பெண்,\r\nமற்றொரு தேவதை தன்கையில் திரிசூலம், கேடயம் வாள் ஏந்திய தோற்றத்துடன் கூடிய சிற்பம், நாய் சங்கு ஊதும் சிற்பம், பெண் ஒருத்தி குடைபிடித்து நடனம் ஆடும் சிற்பம், வைரவரின் சிற்பம், இத்துடன் தமிழ் எழுத்துக்களாலான கல்வெட்டும் சேர்ந்து வெளிப்பிரகாரம் ஒரு கலைக்களஞ்சியம் போல் தென்படுகிறது.\r\n\r\n     16. குலசேகர ரவி வர்மாவால் கட்டப்பட்ட மண்டபம் ஒன்று இங்குள்ளது. மூலஸ்தானத்தில் 5 தங்க கலசங்கள், (பொன் முலாம் பூசியதுண்டு) கருவறைக்கு மேல் உள்ள அஷ்டாங்க விமானம் செம்பாலானது. தாரு மரத்தாலான சிற்பங்களும் இம்மன்னன் செய்வித்தான்.\r\n\r\n     17. கலி 4705இல் இத்தலம் புதுப்பிக்கப்பட்டதாக இங்குள்ள தமிழ்க் கல்வெட்டால் அறியமுடிகிறது. இங்கு ஒரே கல்லினாலான ஒற்றைக்கல் மண்டபம் உள்ளது. இது 25 அடி நீளம் 171 அடி அகலம் 3 அடி உயரம் இம்மண்டபம் கொல்லம் ஆண்டு 778 இல் ஸ்தாபிக்கப்பட்டது.\r\n\r\n     18. கோவிலில் கிழக்கு கோபுர வாசலில் கலி 4556 ஆம் ஆண்டில் தமிழ்க்கல்வெட்டும் வடக்குப் பக்கத்தில் உள்ள சமஸ்கிருத கிரந்த எழுத்துக்களாலான கல்வெட்டும் இங்கு சிதைந்த நிலையில் காணப்படுகிறது. 13ஆம் நூற்றாண்டின் வட்டெழுத்துக் கல்வெட்டும் இங்குண்டு. ஆங்கிலக் கல்வெட்டுக்களும் உண்டு. கி.பி. 1937இல் மகாத்மா காந்தி இங்கு வந்ததை ஆங்கிலக் கல்வெட்டு கூறுகிறது.\r\n\r\n     19. மார்த்தாண்ட வர்மா (கி.பி. 1749) குளச்சல் யுத்தத்திற்குச் செல்லும் போது 908 பொற்காசு, பட்டு, உடைவாள், போன்றவற்றை இப்பெருமாள் திருவடியில் வைத்து வேண்டி போரில் வெற்றி பெற்றார் என்ற செய்தியைக் கல்வெட்டுக்களால் அறியமுடிகிறது.\r\n     \r\n      Sri Maragatha Valli Nāchiyār Ādhi Kesava Perumāl Aadhi Kesava Perumāl Malai Nādu Kerala TamilNadu Sayana (Reclining) West Ashtānga, Astākshara Kadalvāi Theertham, Vattāru, Rāma Theertham Common ஸ்ரீ மரகதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ ஆதிகேசவாய நமஹ http://maps.google.com/?q=8.329754,77.266022 4:00 a.m. to 10:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:30 p.m. ",
                "number": 76,
                "name_ta": "திருவாட்டாறு",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kerala",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Vattāru"
                ]
            },
            {
                "id": 109,
                "title": "ThiruvaNparisāram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002G",
                "url": "/divya-desam/thiruvanparisāram/",
                "content": "77 திருவண்பரிசாரம் ThiruvaNparisaaram **Puranic Legends:**\r\n\r\nAt one time, the seven sages known as the Saptarishis performed penance near Suchindram, in a place now called Āśramam. They were granted a vision of the deity in the form of Shiva. However, desiring to see the Lord in the form of Mahāvishṇu, they moved to a location four miles away called Sōmatīrtham to continue their penance. Pleased with their devotion, Śrīmannārāyaṇa manifested as Mahāvishṇu and agreed to remain in that divine form to absolve the sins of devotees and grant them mokṣa.\r\n\r\nFor this reason, the deity here is depicted surrounded by the seven sages, a sight that continues to be seen today. Another legend associated with this place involves Lord Nārasiṁha. After slaying Hiraṇyakaśipu, Lord Nārasiṁha was still filled with wrath. Goddess Lakṣmī, fearing his anger, came to this place and performed penance, praying for his peaceful form. She succeeded, and the Lord, upon hearing Prahlāda’s prayers, became tranquil. The Lord then searched for the goddess, who joyfully entered his chest, finding eternal residence there.\r\n\r\nSince the Lord accepted Śrī Lakṣmī into his body at this place, he became known as Tiruvāḻmārban, which means \"He whose chest is forever adorned by Lakṣmī.\" In this region, the name Tiruveṇpaṟisāram is known to a few, but the name Tiruppatisāram is familiar to all. Elders in the village assert that because Goddess Lakṣmī joined her consort Mahāvishṇu at this place, the name Tiruppatisāram is apt for this temple.\r\n\r\nFor this reason, there is no separate shrine or idol for the goddess. Instead, they are worshiped together in union.\r\n\r\n**Significance:**\r\n\r\n1. The main deity here is made of mustard, sugar, and herbs from the hill regions, coated in a sacred mix, so the deity is not subjected to abhiṣekam (bathing ritual).\r\n\r\n2. The temple is the birthplace of Nammāḻvār’s mother, Śrī Uḍaiyaṉaṅkai.\r\n\r\n3. Uḍaiyaṉaṅkai, born in Tiruppatisāram, was married to Kāri of Āḻvār Tirunagari. Desiring a child, she observed a 41-day vow at this site, conducted the Ūñjal Festival for the Lord, and on the 43rd day of Kali, gave birth to Nammāḻvār. Born on Vaikāsi Viśākham, Nammāḻvār crawled to the tamarind tree in Āḻvār Tirunagari and assumed a meditative pose, becoming the revered Āḻvār.\r\n\r\n4. After praying to the deity at Tirukkuṟuṅkuṭi, Uḍaiyaṉaṅkai performed penance here for 41 days.\r\n\r\n5. To the right of the main deity are idols of Rāma, Lakṣmaṇa, and Sītā. There is a story behind this. When Vībīṣaṇa attended Śrī Rāma’s coronation in Ayodhyā and returned, he brought the deity with him. As he traveled through this area on his way to Laṅkā, he worshiped this deity and made a special request. Impressed by his devotion, the Lord asked what he desired. With tears in his eyes, Vībīṣaṇa expressed his yearning to witness the divine form of Rāma once more, which the Lord graciously fulfilled.\r\n\r\n6. Kulasekhara Rājan (Kulasekhara Āḻvār) renovated the temple in the 8th century CE, constructing chariots, fortifications, and the flagpole (dvajasthambam), and organized the Brahmotsavam festival.\r\n\r\n7. It is said that Sage Agastya, at Hanuman's request, recited the Rāmāyaṇa here.\r\n\r\n8. The presiding deity, in his auspicious form with four arms and holding the conch and discus, presents a captivating sight.\r\n\r\n9. There is a beautiful idol depicting Nammāḻvār as a child crawling.\r\n\r\n10. The deity has been glorified in a single verse by Nammāḻvār.\r\n\r\n11. The majestic sight of the deity holding the conch and discus is so captivating that it inspired Nammāḻvār to compose verses praising him. இத்தலம் பற்றிய செய்திகள் புராணங்களில் ஆங்காங்கே விரவிக் கிடக்கின்றன. மலையாளத்து நூல்கள் பரக்கப் பேசும் இதன் வரலாறு மிகத் தொன்மையானதும், எத்தனையோ சதுர்யுகங்களுக்கு முந்தியது என்பதும் இத்தலத்தில் காணப்படும் கோவில் பற்றிய குறிப்புகளில் காணப்படுகிறது.\r\n\r\nபுராண வரலாறு:\r\n\r\n     ஒரு காலத்தில் சப்தரிஷிகள் எழுவரும் திருமாலைக் காணும் முகத்தான் சுசீந்திரத்திற்கு அருகாமையில் இருக்கும் ஒரு இடத்தில் (தற்போது ஆஸ்ரமம் என்று அழைக்கப்படும் கிராமம்) தவஞ்செய்ய அவர்கட்கு இறைவன் சிவரூபமாய் காட்சியளிக்க, தாங்கள் இறைவனை மஹாவிஷ்ணு ரூபத்திலேயே தரிசிக்க விரும்பியதால், சுசீந்தரத்திற்கு 4 மைல் தொலைவில் உள்ள சோமதீர்த்தம் என்ற இடத்தில் மீண்டும் தவம் செய்ய, தவத்தின் கடுமையை மெச்சிய ஸ்ரீமந் நாராயணன் மஹாவிஷ்ணு வாக அவர்கட்கு காட்சி கொடுக்க எந்நாளும் இதேபோன்ற திருக்கோலத்தில் இங்கே எழுந்தருளி பக்தர்களின் பாவம் போக்கி மோட்சம் நல்கிட வேண்டுமென்று கேட்க திருமாலும் அதற்கிசைந்து அவ்வண்ணமே செய்வதாக ஒப்புக்கொண்டனர்.\r\n\r\n     இதனால்தான் இங்கு அமர்ந்துள்ள பெருமாளைச் சுற்றி 7 ரிஷிகள் சூழ்ந்துள்ள திருக்கோலத்தை இன்றும் காணமுடிகிறது.\r\n\r\n     இத்தலத்தைப் பற்றி பிறிதொரு கதையும் உண்டு. பகவான் நரசிம்ம அவதாரங்கொண்டு இரண்யனை வதம் செய்து விட்டு மிகவும் கோபம் அடங்காதவராய் இருந்த போது லட்சுமி பயந்துபோய் இவ்விடம் வந்து அவர் சாந்த மூர்த்தியாக வேண்டுமென தவம்செய்ததாகவும், பின்பு பிரகலாதனின் பிரார்த்தனைக்கு இணங்கி சாந்தமடைந்த எம்பிரான் தேவியைத் தேடி இவ்விடம் வர லட்சுமி மிகவும் ஆனந்தம் அடைந்து பகவானின் திருமார்பில் நித்யாவாசம் செய்ய எத்தனித்து உள்புகுந்து கொண்டாராம்.\r\n\r\n     திருவாகிய இலக்குமியை தன் சரீரத்திலே இவ்விடத்தில் பெருமாள் ஏற்றுக்கொண்டதால் இப்பிரானுக்கு திரு+வாழ்+மார்பன் திருவாழ்மார்பன் என்பது திருநாமம்.\r\n\r\n     இப்பகுதியில் திருவெண்பரிசாரம் என்றால் வெகு சிலருக்கே தெரியும். திருப்பதிசாரம் என்பதே இவ்வூருக்குச் சகலரும் அறிந்த பெயராக உள்ளது.\r\n\r\n     திருவாகிய இலக்குமி தனது பதியாகிய மஹாவிஷ்ணுவை இவ்விடத்தில் சார்ந்ததால் திருப்பதி சாரம் என்பதே இத்தலத்திற்குப் பொருத்தமான பெயர் என்று இவ்வூர்வாழ் பெரியோர் பகர்கின்றனர்.\r\n\r\n     இதனாற்றான் இங்கு தாயாருக்கு தனிச் சன்னதியோ தனி விக்ரகமோ கிடையாது. ஏகாந்தத்தில் இருவரும் ஒருமிக்கவே சேவை சாதிக்கின்றனர்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இங்குள்ள மூலவர் கடுகு, சர்க்கரை மற்றும் மலைதேசத்து மூலிகைகளால் செய்யப்பட்டுள்ளதால் (சூடிப்புனயப் பட்டுள்ளதால்) இவருக்கு திருமஞ்சனம் கிடையாது.\r\n\r\n     2. நம்மாழ்வாரின் அன்னை ஸ்ரீஉடையநங்கை அவதரித்த தலம்.\r\n     \r\n     3. திருப்பதிசாரத்தில் பிறந்த உடையநங்கை ஆழ்வார் திருநகரியைச் சார்ந்த காரி என்பாருக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்கப்பட்டு உடைய நங்கை புத்திரப்பேறு வேண்டி இத்தலத்தில் 41 நாட்கள் விரதமிருந்து பெருமாளுக்கு ஊஞ்சல் உற்சவம் நடத்தி கலி 43வது நாள் நம்மாழ்வாரைப் பெற்றெடுத்தார்.\r\n\r\n     வைகாசி விசாகத்தன்று அவதரித்த நம்மாழ்வாரை ஆழ்வார் திருநகரியில் உள்ள ஆதிப்பிரான் சன்னதியில் விட அந்தக் குழந்தை தவழ்ந்து புளியமர பொந்தில் புகுந்து யோக முத்திரையுடன் பத்மாஸன யோகத்தில் ஆழ்வாராய் அமர்ந்தார்.\r\n\r\n     4. திருக்குறுங்குடி எம்பெருமானை வேண்டிய பின்பு உடைய நங்கை இத்தலத்திற்கு வந்து 41 நாள் தவமிருந்தார்.\r\n\r\n     5. இங்கு மூலவருக்கு வலப்புறத்தில் இராம, இலக்குவ, சீத்தா பிராட்டியாருண்டு. இதற்கு ஒரு காரணக் கதை உண்டு. வீடணன் அயோத்தியில் ஸ்ரீஇராம பிரானின் பட்டாபிஷேகத்தில் கலந்து கொண்டு திரும்பும் போது அவரால் கொணரப்பட்ட பெருமான் அரங்கனாக பள்ளிகொண்ட பின்பு விபீஷ்ணன் இவ்வழியாக இலங்கை செல்லும் போது இப்பெருமானை வழிபட்டு வேண்டுதல் ஒன்று உண்டு என்று விளம்பினார். உடனே வீடணனுக்கு காட்சி கொடுத்த திருவாழ்மார்பன் யாது வேண்டுமென அன்போடு வினவ, என்னால் இராமாவதார திருக்கோலத்தை மறக்க\r\nமுடியவில்லையே என்று கண்ணீர் மல்க நின்று மீண்டும் ஒருமுறை காட்சியைக் காண ஆசைப்படுகிறேன். என்று சொல்ல அவ்விதமே காட்சி தந்தருளினார் என்பர்.\r\n\r\n     6. குலசேகர ராஜன் (குலசேகர ஆழ்வார்) கி.பி. 8 ஆம் நூற்றாண்டில் இத்தலத்தைப் புதுப்பித்து வாகனம். மதில் போன்ற திருப்பணிகள் பலவும் செய்து, கொடிக்கம்பத்தையும் (துவஜஸ்தம்பத்தையும்) நிர்மாணித்து பிரம்மோத்ஸ்வமும் செய்துவைத்தார்.\r\n\r\n     7. ஆஞ்ச நேயரின் வேண்டுகோளுக்கிணங்கி அகத்தியர் இங்கு\r\nஇராமாயணம் அருளியதாகவும் கூறுவர்.\r\n\r\n \t 8. இப்பெருமான் பிரஸன்ன மூர்த்தியாகி 4 கரங்களுடன் சங்கு சக்கரங்களுடன் காட்சியருளுவது கண்கொள்ளாக் காட்சியாகும்.\r\n\r\n     9. நம்மாழ்வார் குழந்தையாகத் தவழ்ந்துள்ளது போன்ற மிக அழகிய விக்ரகம் இங்கு ஒன்றுள்ளது.\r\n\r\n     10. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் மேலே குறிப்பிட்ட ஒரே பாசுரத்தில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டவர்.\r\n\r\n     11. இப்பெருமாள் சங்கு சக்கரங்களோடு காட்சி தரும் மாட்சிமை நம்மாழ்வாரையே கவர்ந்திருப்பதை தலைப்பில் இட்ட பாடல்மூலம் அறியலாம். Sri Kamala Valli Nāchiyār Sri Thirukkuralappan, Thiruvāzhmārbhan Thiruvāzhmārbhan Malai Nādu Kerala TamilNadu Amarndha (Sitting) East Indrakalyāna Lakshmi Theertham Common ஸ்ரீ கமலவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ திருக்குறளப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=8.208092,77.447311 4:00 a.m. to 10:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:00 p.m. ",
                "number": 77,
                "name_ta": "திருவண்பரிசாரம்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Kerala",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Common",
                "divya_desam": [
                    "ThiruvaNparisāram"
                ]
            },
            {
                "id": 110,
                "title": "Thirukkurungudi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002H",
                "url": "/divya-desam/thirukkurungudi/",
                "content": "78 திருக்குறுங்குடி Kurungudi **An Introduction to the 18 Divya Desams of Pandya Nadu**\r\n\r\nPandya Nadu is a land rich with the fragrance of Tamil. Avvai’s words, “Pandya ninnāṭuṭaittu nalla tamiḻ” (Pandya’s country is endowed with good Tamil), highlight this association. Among the rulers who safeguarded Tamil, the Pandya kings hold the distinction of establishing the esteemed Tamil Sangams. If any region in the world boasts the pride of having been the first to establish a literary assembly for a language, it is Pandya Nadu. It is the land where Tamil was nurtured and preserved through the First, Middle, and Last Sangams.\r\n\r\nPerhaps due to this great honor, the Nālāyira Divya Prabandham (Four Thousand Divine Hymns) was discovered in Pandya Nadu. Indeed, Nāthamuni found the Nālāyira Divya Prabandham in Āḻvār Tirunagari, a sacred site within Pandya Nadu. Furthermore, Pandya Nadu has the distinction of being the birthplace of four out of the twelve Āḻvārs. The revered Periyāḻvār, Goddess Āṇḍāl, who is an incarnation of the goddess herself, Nammāḻvār, who translated the Vedas into Tamil, and Madurakavi Āḻvār, who found salvation through devotion to his master, were all born in Pandya Nadu.\r\n\r\n\"Pandya Nadu,\" as described in the Silappadikaram, encompassed a vast region:\r\n\r\n**\"The Pandya country is bound to the north by the sky sentinels' sky-chariots,  \r\nTo the west by the mountains with lofty peaks,  \r\nTo the south by the sea's expansive shores,  \r\nAnd to the east by the roaring ocean.\"**\r\n\r\nResearchers suggest that this territory extended from present-day Kumari (Kanyakumari) to the ancient continent of Lemuria, which is believed to have stretched as far as the landmass of present-day Australia. Sangam literature records that this great expanse, with the expansive Pahruḷi River and numerous mountain ranges, was submerged by the sea, leaving behind the present Pandya Nadu.\r\n\r\nDespite this cataclysmic event, the remaining boundaries of Pandya Nadu are described in the ancient text \"Perunkathai\":\r\n\r\n**\"The northern boundary is the river Vaḷḷāru,  \r\nTo the west is the great road known as Tellāru,  \r\nTo the south lies the junction known as Punar-kanni,  \r\nTo the east stretches the sea for fifty-six katham.\"**\r\n\r\nVaḷḷāru is the northern boundary of Pandya Nadu. Tellāru, referred to as Tellāṟu’s great road, is its western boundary. The southern boundary, known as Punar-kanni, is identified with Kumari. The Greek historian Periplus provides a plausible explanation for the name Punar-kanni:\r\n\r\n\"Beyond the Vaiyai (Vaigai) river lies a range of black and red mountains extending southward. The river’s source is known as Balitha, where a noble port and a coastal town exist. Beyond this is a place called Kumari. It is a gathering place for those who wish to spend their final days in peace, for those desiring to bathe in holy waters, and for those who pursue the path of celibacy. Women, too, engage in such practices, as a female deity is believed to have lived and bathed here.\"\r\n\r\nThe eastern boundary is marked by the sea, located fifty-six katham from the land's edge. However, today, Pandya Nadu encompasses the ancient districts of Madurai, Rāmānāthapuram, and Tirunelveli. The antiquity and glory of this land inspire awe, as the divya desams here are imbued with unparalleled grandeur.\r\n\r\nIndeed, the divya desams of Pandya Nadu are majestic. Unlike other regions where some divya desams are large and some small, Pandya Nadu’s divya desams, with few exceptions, are grand and magnificent. They are notable not only for their size but also for their glory and fame.\r\n\r\nFor instance, Tiruppullāṇi is where King Daśaratha performed a yajña for the boon of having sons, ultimately leading to the birth of Rāma.\r\n\r\nThe divya desam of Vānāmāmalai is regarded as the chief among the eight directions, serving as the head seat.\r\n\r\nPeriyāḻvār and Āṇḍāl, father and daughter, incarnated in Śrīvilliputhur.\r\n\r\nIn Tirukkōṭṭiyūr, also known as Badrikāśramam, Śrīmannārāyaṇa manifested as both disciple and preceptor, revealing the sacred mantra to the world. The mantra, taught to one person at a time, was later revealed to all humankind, in a simple manner, at the divya desam of Tirukkōṭṭiyūr in Pandya Nadu.\r\n\r\nTirumeeyāḍu, which houses the reclining deity larger than Śrīraṅganātha, is also situated in Pandya Nadu.\r\n\r\nMāḷiruñjōlai, known for the renowned Chithirai festival, where the Lord Kallāḻakar descends from Māḷiruñjōlai, is a divya desam of Pandya Nadu.\r\n\r\nThe divya desam where the Āḻvar Periyāḻvār sang the pallāṇḍu verses, proclaiming the supremacy of the Lord, leading the Pandya king to recognize this truth, is Tirukkoodal.\r\n\r\nTirukkuṟuṅkuṭi, celebrated for its Kaishika Ekādaśi, similar to Vaikuṇṭha Ekādaśi, is a divya desam where Tirumaṅgai Āḻvār attained paramapadam, and Śrīrāmānuja was brought and later sent to the Malayan divya desam pilgrimage.\r\n\r\nThe song that follows elaborates on the divya desams of Pandya Nadu, each shining with glory:\r\n\r\n**\"In the holy Māḷiruñjōlai, resplendent Koṭṭiyūr,  \r\nAt Meiyāḍu and Pullāṇi shines the illustrious Kāḷūr,  \r\nIn the cool and pleasing Mōkūr - and in Kūḍalūr,  \r\nIn the celebrated Villiputhur, in radiant Kurugūr,  \r\nIn Varamangai and Śrīvaikuṇṭham’s divine lands,  \r\nIn Teṉperai and Māvaḷap Puliṅkuṭi’s expanse,  \r\nAt Varakuṇam Mangai and in Koḷūr stands,  \r\nIn these eighteen revered shrines of Pandya Nadu's bands.\"**\r\n\r\nThese verses summarize the grandeur and sacredness of the divya desams in Pandya Nadu, marking them as significant landmarks in the region's spiritual landscape.\r\n\r\n### Thirukkurungudi\r\n\r\nIn the lush groves filled with herds of cows and towering palm trees laden with ripe fruits, the valai fish leap from the waters to catch the falling palm fruits in the fertile Thirukkurungudi. In this land, you reside, O Lord, who tore apart the demon Hiranyakashipu with your fierce form as Narasimha, as sung by Thirumazhisai Azhvār. Thirukkurungudi is one of the eighteen Divya Desams located in the Pandya Nadu.\r\n\r\nSituated in the Tirunelveli district, this sacred place is approximately 25 kilometers from Vanamamalai, known as Nanguneri, another Divya Desam.\r\n\r\n### History (Kaisika Mahatmyam)\r\n\r\nThe Varaha Purana extensively praises Thirukkurungudi, detailing its greatness. It states that Lord Varaha, along with His consort, resided for a while in a small abode here, which is why it is called Kurungudi, a place of divine presence in a condensed form.\r\n\r\n#### Nampaduvan\r\n\r\nTo the west of this town, at the foothills of the Mahendragiri mountain, lived a Harijan named Nampaduvan, who was an ardent devotee of Lord Thirukkurungudi Nambi. Every year, during the month of Kartikai, on the Shukla Paksha Ekadashi, he would observe a fast, sing the Kaisika raga, and worship the Lord with utmost devotion.\r\n\r\nOn one such occasion, while on his way to the temple, he was captured by a Brahma Rakshasa (a cursed demon). The demon demanded to devour him for food. Nampaduvan pleaded, \"Let me complete my vow of worship to the Lord, and on my return, I shall willingly be your meal.\" The Rakshasa, skeptical of his promise, let him go only after Nampaduvan swore on the Lord that he would return, stating that as a true devotee of the Lord, he would never break a promise.\r\n\r\nWith this commitment in mind, Nampaduvan proceeded to the temple, concerned that this might be his final pilgrimage. Though he was barred from entering the temple due to his caste, he stood at the Dwajasthambam (flagpole) outside, singing and dancing in ecstasy. As he yearned for a glimpse of the Lord inside the temple, the Dwajasthambam slightly moved aside, allowing him to see the deity. This is why the Dwajasthambam at Thirukkurungudi is positioned differently than in other temples.\r\n\r\nOn his return, as he approached the forest where the Brahma Rakshasa awaited, a brahmin appeared and advised him to avoid the path where the Rakshasa lurked. Nampaduvan replied with a smile, \"I go willingly to be his food. This is my word of promise.\" The brahmin then explained that breaking a promise in times of peril or under certain circumstances was not sinful, but Nampaduvan insisted that he would not deviate from his vow even at the cost of his life. With this, the brahmin revealed his true form as Lord Vishnu to Nampaduvan and disappeared.\r\n\r\nUpon meeting the Brahma Rakshasa, Nampaduvan offered himself, saying, \"Here I am, your meal.\" The Rakshasa, feeling an inexplicable sense of satiation, asked for forgiveness for having sought to eat him. The demon then pleaded, \"Please grant me a portion of the merit you have earned from your fast, so I may be freed from this cursed form.\" Despite initial hesitation, Nampaduvan agreed to share half of his merits from singing the Kaisika raga to the Lord, which instantly released the demon from his curse.\r\n\r\nThis narrative is said to have been recounted by Lord Varaha himself to his consort. \r\n\r\nThe story exemplifies the power of devotion and the transformative potential of music and promise, making Thirukkurungudi a significant and revered place of worship.\r\n\r\n### Thirukkurungudi: Special Features\r\n\r\n1. **Artistic Grandeur**: The magnificence of Thirukkurungudi cannot be captured in words. The temple tower (gopuram) is home to countless exquisite sculptures that stand as testament to the precision, artistic elements, and excellence of sculpture. The sheer number of these sculptures is beyond measure, earning it the name *Chitragopuram* (gopuram of art).\r\n\r\n2. **Birthplace of Nammāzhvār**: Nammāzhvār’s parents, Kāri and Udayanangai, longed for a child and prayed to Lord Thirukkurungudi Nambi for blessings. The Lord promised them, \"I will come as your child,\" and was born as Nammāzhvār, who later composed the Tamil Vedas. Hence, there is no separate idol for Nammāzhvār here as he is considered an incarnation of the Lord himself.\r\n\r\n3. **Moksha of Thirumangai Azhvār**: Thirumangai Azhvār, who performed numerous services at Srirangam for Lord Ranganatha, sought moksha (liberation) from the Lord. He was instructed to go to Thirukkurungudi, referred to as the *southern abode*, where he performed services to the Lord and eventually attained liberation. This Divya Desam was the last one visited by Thirumangai Azhvār, who composed his final hymns here. The *Thiruvarasu*, the place where he attained liberation, is situated amidst fields and continues to receive daily worship.\r\n\r\n4. **Transfer of Thirumangai Azhvār’s Image**: The sacred image of Thirumangai Azhvār was taken from here to Thiruvali Thirunagari.\r\n\r\n5. **Teachings of Rāmānuja**: Rāmānuja propagated Vaishnavism and led people towards the divine path of the Lord. When asked by Lord Thirukkurungudi Nambi about the ease with which he accomplished what was challenging even for Rāma and Krishna, Rāmānuja responded that it was due to the Narayana Mantra. At this request, the Lord became Rāmānuja’s disciple, received the Narayana Mantra, and took the role of a teacher in this holy place.\r\n\r\n6. **Rāmānuja’s Divine Protection**: As Rāmānuja traveled to Thiruvananthapuram to spread Sri Vaishnavism, some Nambudiri Brahmins, fearing for their traditions, prayed to Lord Padmanabha for intervention. The Lord instructed Garuda to carry Rāmānuja to Thirukkurungudi, leaving him there. When Rāmānuja awoke and realized his location, he called out to his disciple Vaduga Nambi for the *thiruman* (sacred mark). The Lord Himself, disguised as Vaduga Nambi, applied the thiruman on Rāmānuja and accompanied him, later disappearing inside the temple, leading Rāmānuja to bestow the name *Vaduga Nambi* on the Lord.\r\n\r\n7. **Connection to Āṇḍāl**: Inspired by hearing the *Kaisika Mahatmyam* from Bhoomi Devi on Lord Varaha’s lap, she desired to spread His glory and incarnated as Āṇḍāl in Srivilliputhur. Thus, this land is considered the precursor to Āṇḍāl’s birth.\r\n\r\n8. **Kaisika Purāṇam**: Śrī Parāśara Bhaṭṭar, upon reading the Kaisika Purāṇam at Srirangam, was assured of his place in Vaikuntha by Lord Ranganatha. This Purāṇam is still recited in Thirukkurungudi, Srirangam, Alwār Thirunagari, and Thiruvali Thirunagari Divya Desams. Similar to how Vaikunta Ekadashi is celebrated in all Divya Desams, Kaisika Ekadashi is celebrated here, marking its uniqueness.\r\n\r\n9. **Shiva Shrine**: The temple also hosts a shrine for Lord Shiva. Thirumangai Azhvār refers to Lord Shiva's presence alongside Lord Vishnu, exemplified by the traditional inquiry of the Thirukkurungudi Jeeyar Swamigal, \"Is there any fault with those who stand by the Lord?\"\r\n\r\n10. **Proximity to Vaikuntha**: The proximity to Vaikuntha is emphasized by the saying, \"Vaikuntham is only a call away from Kurungudi.\"\r\n\r\n11. **Dramatic Performances**: To this day, the tradition of enacting the roles of Nampaduvan, the Brahma Rakshasa, and the Brahmin continues during the Kaisika Purāṇam festival.\r\n\r\n12. **Contributions of the Chera Kings**: The Chera kings rendered service to this temple. The composition from *Azhagiya Nambiyula* mentions Udayamarthanda, a Chera king, and Ramavarma, another ruler, who made offerings and constructed the mandapam beneath which the deity resides.\r\n\r\n13. **Inscriptions of Chera Kings**: Inscriptions reference the services of the rulers of Travancore to this sacred site, highlighting the historical significance of Thirukkurungudi.\r\n\r\n14. **Lord’s Direct Initiation**: While Śrī Ranganatha initiated Thiruppānazhvar through Śrī Lokasarangan at Srirangam, the Lord directly blessed Nampaduvan.\r\n\r\n15. **Nathamuni’s Descendants**: More than 50 families from Nathamuni’s lineage resided here. During the recitation of hymns under the amarakodi pandal, the Lord appeared in a Vaishnava disguise to listen and enjoy.\r\n\r\n16. **Sri Vaishnavite Services**: Rāmānuja, during his Divya Desam pilgrimage, sent a member from the Araiyar lineage to serve in Tirunarayanapuram. Today, they serve as *Thirukkurungudi Dasar*, performing services in Mysore.\r\n\r\n17. **Dakshina Badri**: Northern scholars refer to this place as *Dakshina Badri* (Southern Badrikashramam).\r\n\r\n18. **Establishment of Vanamamalai**: When royalty and devotees sought to establish Vanamamalai, they were guided to search where a kite circled, revealing the location of the idols of Srīdevarāja and Srīvaramangai, leading to the founding of the Divya Desam.\r\n\r\n19. **Administration**: This temple is under the administration of the Thirukkurungudi Jeeyar Mutt, established by Rāmānuja.\r\n\r\n20. **Surrounding Shrines**: About three furlongs from the temple is the shrine of *Thiruppārkadal Nambi*. Approximately 6.5 miles away, on a hill, lies the shrine of *Malai Mel Nambi*. According to tradition, a demon was prevented from harming a Brahmin through the Lord’s intervention as a hunter, leading both to perform rituals at Thiruppārkadal and attain salvation.\r\n\r\n21. **Complete Vaishnavism**: True understanding and practice of complete Vaishnavism are realized through devotion to Lord Thirukkurungudi Nambi, as emphasized by Nammāzhvār.\r\n\r\n22. **Pulavar’s Praise**: The esteemed poet Pugazhendi Pulavar praised this place with the following words:\r\n\r\n     \"The essence of the eight-lettered mantra  \r\n      Is bestowed by this sacred abode  \r\n      To the realized sages who perpetually chant  \r\n      In the shade of the auspicious Vatta Nettai.\"\r\n\r\n23. **Mangala Shasana**: This holy site has been praised in 40 hymns by the four Azhvārs: Periyāzhvār, Thirumazhisai Azhvār, Thirumangai Azhvār, and Nammāzhvār.\r\n\r\n24. **Writings of Pillai Perumal Iyengar**: This temple has been celebrated in the works of Pillai Perumal Iyengar and Rāmānuja.\r\n\r\n25. **Ottakkoothar’s Works**: Ottakkoothar also elaborated on the glories of this sacred site in his compositions. பாண்டி நாட்டுப் பதிகள் 18 - ஓர் அறிமுகம் \r\n\r\n    பாண்டி நாடு என்றாலே அது தமிழ் மணக்கும் காடாகும். பாண்டியா நின் நாடுடைத்து நல்ல தமிழ் என்பது ஒளவையின் வாக்கு. தமிழ் காத்த வேந்தர்களுள் பாண்டிய மன்னர்களே தமிழுக்குச் சங்கம் அமைத்த பெருமைக்கு உரியவர்கள். உலகிலேயே ஒரு மொழிக்கு முதன் முதலாகச் சங்கம் அமைத்திட்ட பெருமை உண்டென்றால் அது பாண்டிய நாட்டிற்குத்தான். முதற்சங்கம், இடைச்சங்கம், கடைச் சங்கம் என முச்சங்கங்களைக் கொண்டு தமிழ் வளர்த்து, தமிழ் காத்த நிலமாகும் பாண்டிய நாடு.\r\n\r\n     இத்தகைய பெருமை பெற்றதனால்தான் என்னவோ நாலாயிரத்திவ்ய பிரபந்தமும் இந்த பாண்டிய மண்ணில்தான் கிடைத்தது. ஆம், நாத முனிகளுக்கு நாலாயிரத் திவ்ய பிரபந்தம் கிடைத்தது, பாண்டிநாட்டின் திருக்குரு கூரான ஆழ்வார் திருநகரியில்தான். இது மட்டுமன்று இந்நாட்டின் பெருமை 12 ஆழ்வார்களில் 4 ஆழ்வார்களைத் தன்னகத்தே கொண்டிருந்ததும் பாண்டி நாடுதான். ஆழ்வார்களில் பெரியவரான பெரியாழ்வார், பிராட்டியின் அம்சமாக அவதரித்த ஆண்டாள் தேவி, வேதத்தை தமிழில் விரித்துரைத்த நம்மாழ்வார், அவரின் அடிபோற்றி உய்ந்த மதுரகவியாழ்வார் ஆகிய நான்கு ஆழ்வார்கள் அவதரித்ததும் இந்த பாண்டி நாட்டில்தான்.\r\n \r\n\r\n     பாண்டி நாடு என்றால்\r\n     வடிவேல் எறிந்த வான்பகை பொறாஅது\r\n     பஃறுளி யாற்றுடன் பன்மலை யடுக்கத்து\r\n     குமரிக் கோடுங் கொடுங்கடல் கொள்ள”\r\n\r\n     என்று சிலம்பு காட்டும் பாண்டிய நாடு தற்போதுள்ள குமரியிலிருந்து ஆஸ்திரேலியாக் கண்டம் வரை பரவியிருந்த லெமூரியாக்கண்டம் என்று ஆராய்ச்சியாளர் கூறுவர். அந்த மாபெரும் நிலப்பரப்பில் தற்போதைய வைகை நதி போன்று பன்மடங்கு நீண்டதாயிருந்த, பஃறுளியாறு என்னும் நதியும் அடுக்கடுக்கான பல மலைகளும், குமரி எல்லையும் கடல்வாய்ப்பட்டு அழிந்தது என்று சங்க நூல்கள் செய்தி கூறுகின்றன.\r\n\r\n     கடல் கோளால் அழிந்து பட்டது போக மீதி இருந்த பாண்டி நாட்டெல்லைகளை பின் வருமாறு பெருங்கதை கூறுகிறது. \r\n     \r\n     \r\n     வெள்ளாறது வடக்கா மேற்குப் பெருவழியாம்\r\n     தெள்ளார் புனர்கன்னி தெற்காகும் - உள்ளார்\r\n     ஆண்டகடல் கிழக்கா யைம்பத்தாறு காதம்\r\n     பாண்டிநாட் டெல்லை பகர்\r\n                            பெருங்கதை 2098\r\n\r\n     பாண்டி நாட்டின் வட எல்லை வெள்ளாறு. தெள்ளாறு எனப்படும் தெள்ளாற்றின் பெரும் வழியே மேற்கு எல்லையாகும். புனர் கன்னி யென்பது குமரிமுனை ஆகும். புனர் கன்னி யெனப் பெயர் வந்தமைக்கு கிரேக்க வரலாற்றாசிரியன் பெரிப்ளசு கூறும் கீழ்க்காணும் காரணம் மிகவும் பொருத்தமானதாகும்.\r\n\r\n     வைக்கரைக்கு (வைகை) அப்பால் கருஞ்சிவப்பு மலை, பரளி கரையோரமாக தெற்கே செல்கின்றது. அந்நதியின் முதலிடம் பலிதா எனப்பெயர் பெறும். அவ்விடத்தில் நல்ல துறையும் கடற்கரையோரமாக ஊரும் உள்ளது. இதற்கு அப்பால் குமரி என்றோர் இடம் இருக்கிறது. தமது இறுதிக்காலத்தைக் கழிக்க விரும்புகின்றவர்களும் நீராட விரும்புகின்றவர்களும், பிரம்மச்சரிய நெறியில் ஒழுகுவோரும் இங்குவந்து கூடுகின்றனர். பெண்களும் அவ்வாறே செய்கின்றனர். இதற்கு காரணம் இங்கு ஒரு பெண் தெய்வம் வாழ்ந்து நீராடினதாகக் கூறப்படுகிறது.\r\n\r\n     இந்தக் குமரியைத்தான் புனர்கன்னி என்று தெற்கெல்லையாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     பாண்டி நாட்டின் கிழக்கு எல்லையாக 56 காத தூரத்தில் அமைந்துள்ள கடல் (கடற்கரை) குறிக்கப்படுகிறது.\r\n\r\n     ஆனால் தற்போது பாண்டிநாடு என்றால் அது பழைய மதுரை இராமநாதபுரம், திருநெல்வேலி ஜில்லாக்களின் நிலப்பரப்புதான். இந்த பாண்டிய நாட்டின் தொன்மைப் பெருமையை எண்ணி வியப்படையாமல் இருக்க முடியவில்லை. இந்நாட்டின் பெருமைக்கேற்ப இங்குள்ள திவ்ய தேசங்களும் மிகப் பெருமை பெற்றவைகளாகும். ஆம், பாண்டி நாட்டுத் திவ்யதேசங்கள் எல்லாம் மிகவும் பிரம்மாண்டமானவை. மற்ற நாட்டு திவ்ய தேசங்களில் சில பெரிதாகவும், சில சிறியதாகவும் அமைந்துள்ளன. ஆனால் பாண்டி நாட்டுத் திவ்யதேசங்கள் ஒன்றிரண்டைத் தவிர பிற எல்லாமே\r\nபிரம்மாண்ட மானவைகள்தாம். அளவில் மட்டுமின்றி பெருமையிலும் புகழிலும்\r\nஇத்தலங்கள் பிரம்மாண்ட மானவைகள்தாம்.\r\n\r\n     ஆம் திருப்புல்லாணியை எடுத்துக்கொண்டால் உலகம் போற்றும்\r\nஇராமபிரானைப் பெற்ற தசரதன் புத்திரப்பேறு வேண்டி யாகம் செய்தது\r\nஇங்குதான்.\r\n\r\n     அஷ்ட திக்கஜங்களின் தலைமைப் பீடமாகத் திகழ்வது பாண்டி நாட்டுத் திவ்யதேசமான வானமாமலைதான்.\r\n\r\n     தந்தையும், மகளுமாகப் பெரியாழ்வாரும், ஆண்டாளும் அவதரித்தது ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூரிலேதான்.\r\n\r\n     பத்தரிகாச்சரமத்தில் ஸ்ரீமந் நாராயணனால் தானே சிஷ்யனுமாய் தானே ஆச்சார்யனுமாய் நின்று வெளியிடப்பட்ட திருமந்திரம் அன்று முதல் ஓரான் வழியாக உபதேசிக்கப்பட்டு ஒருவரிடமிருந்து ஒருவராக அறியப்பட்டு வந்தது. அத்தகைய திருமந்திரம் எளிய முறையில் இப்புவியின் மாந்தரெல்லாம் உரைத்து உய்ய வெளியிடப்பட்டது. பாண்டி நாட்டுப் பதியான திருக்கோட்டியூரில்தான்.\r\n\r\n     ஸ்ரீரங்கநாதனைவிட பெரிய பெருமாளாக சயன திருக்கோலத்தில் எம்பெருமான் பள்ளிகொண்டுள்ள திருமெய்யத்தை தன்னகத்தே கொண்டு திகழ்வதும் பாண்டிநாடுதான்.\r\n\r\n     தமிழ்நாட்டில் முதன்மையானதுமாய், இந்தியாவில் மிக முக்கியமானதாயும் விளங்கும் திருவிழாக்களில் மதுரையில் நடைபெறும் சித்திரைத் திருவிழாவில் எழுந்தருளும் கள்ளழகரின் மாலிருஞ்சோலையும் பாண்டியநாட்டுத் திவ்ய தேசம்தான்.\r\n\r\n     எல்லா ஸ்தலங்களிலும் எம்பெருமானுக்கு பல்லாண்டு இசைக்கும் பல்லாண்டு பாசுரம் விளைந்ததும் இந்த நாட்டின் திவ்ய தேசமே ஆம். பெரியாழ்வார் பரதத்வ நிர்ணயம் செய்து பாண்டிய மன்னனின் பொற்கிழியறுத்ததும் எம்பெருமான் கருட வாகனத்தில் பிராட்டியுடன் பெரியாழ்வாருக்கு காட்சி கொடுக்க பல்லாண்டு பல்லாண்டு என மங்களாசாசனம் துவங்கப்பட்டதும் திருக்கூடல் எனப்படும் கடல் நகர் திவ்ய\r\nதேசமே.\r\n\r\n     சித்திர கோபுரம் எனப்படுவதும், மோட்சம் தரும் தெற்கு வீடாகத் திகழ்வதும், வைகுண்ட ஏகாதசியைப் போன்று கைசிக ஏகாதசியால் புகழ்பெற்றதும், திருமங்கையாழ்வார் பரமபதம் சென்றதும் மலையாள திவ்யதேச யாத்திரை சென்ற ஸ்ரீஇராமனுஜரை எம்பெருமான் கொண்டு வந்துவிட்டுச் சென்ற புகழ் பெற்றதுமான திருக்குறுங்குடியும் பாண்டி நாட்டுத் திவ்யதேசமாகும்.\r\n\r\n      இத்தகைய புகழோடு பொலிந்து நிற்கும் பாண்டி நாட்டுத் திவ்யதேசங்கள்\r\nஎவையென பின்வரும் பாடல் விளக்குகிறது.\r\n\r\n\r\n     துய்ய மாலிருஞ்சோலை கோட்டியூர்\r\n          மெய்யம் புல்லாணி விளங்குதன் காளூர்\r\n     குளிர்க்கு மெழின் மோகூர் - கூடலூர் வில்லிபுத்தூர்\r\n          மிளிர்க குருகூர்த் தொலைவில்லை மங்கலம்\r\n     ஸ்ரீவரமங்கை ஸ்ரீவைகுண்டம் தென்பேரை\r\n          மாவளப் புளிங்குடி வரகுண மங்கை\r\n     கோன்தவிர் குளந்தை குறுங்குடி கோளூர்\r\n          பாண்டி நாட்டுப்பதி பதினெட்டு மேத்துவம்”\r\n\r\nதிருக்குறுங்குடி:\r\n          \r\n     கறவையினங்கள் (பசுக்கூட்டங்கள்) நிறைந்து விளங்கும் பொய்கையில், அப்பொய்கை கரையோரத்தே வளர்ந்தோங்கியுள்ள கரிய தோற்றமுடைய பனைமரங்களிலிருந்து பனம் பழங்கள் வீழ்கின்றன. அவ்வாறு வீழும் பனம் பழங்களை அப்பொய்கையில் வாழும் வாளை மீன்கள் பிடித்து தின்பதன் பொருட்டு எகிறிப் பாய்கின்றன. இத்தகைய வளம்வாய்ந்த குறுங்குடியில் எழுந்தருளியுள்ள எம்பெருமானே திரண்ட தோள்களை உடைய இரண்யனை இரண்டு கூறுகளாக பிளந்து போட்ட நரசிங்கனும் நீதானே என்று திருமழிசையாழ்வாரால் பாடப்பெற்ற  இத்திருத்தலம் பாண்டி நாட்டுத் தலங்கள் பதினெட்டில் ஒன்றாகும்.\r\n\r\n     திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் உள்ள இத்திருத்தலம் நான்குநேரி எனப்படும் வானமாமலை திவ்ய ஷேத்திரத்திலிருந்து சுமார் 25 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது. \r\n\r\nவரலாறு: (கைசிக மகத்துவம்)\r\n\r\n     இத்தலத்தைப் பற்றி வராக புராணம் மிக விரித்துப் பேசுகிறது. கைசிக புராணம் இத்தலத்திற்கு ஏற்பட்ட பெரும்பேறு வராஹ அவதாரங் கொண்ட பெருமாள் தன் பிராட்டியோடு இங்குள்ள சிறுகுடிலில் சில காலம் தங்கினமையால் குறுங்குடியாயிற்றென்பர். பயங்கரமான வராகரூபத்தை மிகவும் குறுகச் செய்தமையாலும். குறுங்குடியாயிற்று என்பர்.        \r\n\r\nநம்பாடுவான்:\r\n\r\n     இவ்வூருக்கு மேற்கே மகேந்திரகிரி என்ற மலையடிவாரத்தில் வசித்து வந்த ஹரிஜன வகுப்பைச் சேர்ந்த நம்பாடுவான் என்னும் பாணன் இத்திருக்குறுங்குடி எம்பெருமான் மீது பெரும் பக்தி கொண்டவனாய் கைசிகம் என்ற பண்ணை இசைத்துக்கொண்டு ஆண்டு தோறும் கார்த்திகை மாதம் சுக்லபட்ச ஏகாதசியன்று விரதம் மேற்கொண்டு எம்பெருமானை பாடிப்பரவசித்து வந்து தொழுது செல்வதையே தொழிலாகக் கொண்டிருந்தான்.\r\n\r\n     அவ்விதம் ஒரு நாள் வரும் போது அவ்வழியிடைப்பட்ட காட்டில் இருந்த பிரம்ம ராட்சசன் ஒருவன் நம்பாடுபவனைப் பிடித்துக்கொண்டு தனக்கு உணவாக வேண்டுமென்று கேட்டான். அதற்கு நம்பாடுவான் நான் தற்போது விரதம் பூண்டுள்ளேன். விரதம் முடித்துப் பெருமாளை வணங்கிவிட்டு மீண்டு வரும்போது உனக்கு உணவாகிறேன் என்று சொல்ல ராட்சசன் இதை நம்ப முடியாதென்று சொல்ல, நான் திருமாலின் தூய பக்தன் பொய் சொல்லேன் (தீக்குறளைச் சென்றோதோம்) என்று சத்தியம் பண்ணிக்கொடுக்க அவனும் சம்மதித்து அனுப்பினான்.\r\n\r\n     நம்பாடுவான் இதுவே நமக்கு கடைசி யாத்திரையாயிருக்குமோ என்று எண்ணி தான் கீழ்ச்சாதி என்பதால் கோவிலுக்குள் அனுமதிக்கப்படாததை எண்ணி வழக்கம் போல் கோவிலுக்கு வெளியே துவஜஸ்தம்பத்திற்கு எதிரே நின்று பாடிக்கொண்டும் ஆடிக்கொண்டும் இருக்கும் பட்சத்தில் இதுவே தமக்கு கடையாத்திரையாக இருந்தால் இக்கோவிலின் உள்ளே எழுந்தருளியுள்ள எம்பெருமானைப் பார்க்க இயலாதே என்று மனத்தில் எண்ணிய மாத்திரத்தில் துவஜஸ்தம்பம் சற்றே விலக உள்ளேயிருந்த பெருமாளைக் கண்டு களி கூர்ந்து மிகவும் சந்தோஷித்து தன் விரதம் முடித்து திரும்பினான். நம்பாடுவானுக்காக துவஜஸ்தம்பம் விலகியதால்தான் மற்ற ஸ்தலங்களில் இருப்பதைப் போலன்றி இத்தலத்தில் துவஜஸ்தம்பம் சற்றே விலகிய நிலையில் உள்ளது.\r\n\r\n     நம்பாடுவான் திரும்பிவரும் பொழுது இடைப்பட்ட காட்டுப்பகுதியில் குறுங்குடியில் எழுந்தருளியிருந்த எம்பெருமான் ஒரு கிழப்பிராம்மணன் வேடத்தில் நம்பாடுவானுக்கு எதிரில் வந்துஇவ்வழியே செல்லவேண்டாம். இக்காட்டில் ஒரு பிரம்ம ராட்சசன் இருக்கிறான். அவன் பிடித்து தின்று விடுவான் என்று சொல்ல, சிரித்துக்கொண்டே நம்பாடுவான் அவனுக்கு உணவாவதற்காகவே நான் செல்கிறேன். இது நான் அவனுக்கு கொடுத்த வாக்குறுதி என்றான். இதைக்கேட்ட பிராம்மணன் ஆபத்து நேரிடும் காலங்களிலும், பெண்களுக்கு விவாகம் செய்ய வேண்டிய சந்தர்ப்பத்திலும் பெண்களிடம் ஏகாந்தத்தில் இருக்கும் போதும் பொய் சொன்னாலும் சத்தியம் செய்து கொடுத்தாலும் அது பாவமாகாது என்று சொல்ல அதற்கவன் சுவாமி உயிர்போனாலும் நான் செய்து கொடுத்த சத்தியத்திலிருந்து பிறழப்போவதில்லை என்று சொன்னதும் எம்பெருமான் நம்பாடுவானுக்கு தன் சுயரூபத்தைக் காட்டி மறைந்தார்.\r\n\r\n     பிறகு பிரம்ம ராட்சசனைச் சந்தித்த நம்பாடுவான் என்னைப் புசி என்று சொல்ல அவன் எனக்குப் பசியே இல்லையே இனிமேல் எப்போதும் பசியே எடுக்காதுபோல் தோன்றுகிறது. உன்னை நான் உணவாகக் கேட்டதற்கு என்னை மன்னித்துவிடு என்று கூறி, நீ விரதத்தால் பெற்ற பலனை எனக்கு கொடு என்று கேட்க நம்பாடுவான் முடியாதென்று மறுக்க எனக்கு இந்த பிரம்ம ராட்சச உருவம் நீங்க வேண்டுமென்றால் நீ பெற்ற பலத்தில் கால்பங்காவது கொடுத்துவிடு என்று பாதத்தில் வீழ்ந்து சரணடைந்தான். அவனை அன்போடு எடுத்து அரவணைத்த நம்பாடுவான் உனக்கு ஏன்\r\nபிரம்ம ராட்சச உருவம் வந்தது என்று கேட்க அதற்கவன் முற்பிறவியில்தான் யோகசர்மா என்ற பிராமணனாக இருந்ததாகவும் யாகம் செய்யும் போது அதனை இழிவாகக் கருதியதாலும் உண்மையான பற்றில்லாமல் செய்தபடியாலும் இவ்விதம் நேர்ந்தென்றும், உன்னைப்போன்ற பக்தர்களின் தரிசனத்தாலும், ஸ்பரிசத்தாலும் எனக்கு சாபவிமோசனம் ஆகும் என்று வரமிருப்பதால் உனது பரவை நோக்கி எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தேன் என்று கூற அவனும் உகந்து நான் திருக்குறுங்குடி நம்பியை கைசிகம் என்ற பண்ணினால் பாடி உகப்பித்தேன். அதனால் பெற்ற பலத்தில் பாதியை உனக்குத் தருகிறேன் என்று சொல்ல அவ்வளவில் அவனது சாபம் நீங்கியது.\r\n\r\n     இவ்வரலாற்றை வராகமூர்த்தியே தன் மடியிலிருந்த பிராட்டிக்கு உரைத்ததாக புராணங் கூறுகிறது.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இத்திருத்தலத்தின் பெருமை சொற்களால் விரித்துச் சொல்லத்தக்கதன்று. சொல்லிமாள முடியாத பெருமை கொண்டது. இங்கு உள்ள கோபுரத்தில் குடிகொண்டிருக்கும் எண்ணற்ற சிற்பங்கள் அவைகளின் நேர்த்திக்கும், கலையம்சத்திற்கும் சிற்பக் கலைக்கும் உன்னதமான எடுத்துக்காட்டாய் திகழ்கின்றன. சிற்பங்களின் எண்ணிக்கை அளவு கடந்தது. எனவே இதனைச் சித்ரகோபுரம் என்றும் கூறுவர்.\r\n\r\n     2. நம்மாழ்வாரின் தந்தையாகிய காரியாரும் தாயாராகிய உடைய நங்கையாரும் தமக்கு நெடுங்காலம் புத்திரப்பேறில்லாது போக இந்த திருக்குறுங்குடி நம்பியை வந்து வேண்டிக்கொள்ள, நாமே வந்து உங்கட்குப் பிள்ளையாகப் போகிறோம் என்று இப்பெருமான் கூறி அவ்விதமே நம்மாழ்வாராக அவதரித்தார். வேதம் தமிழ் செய்த மாறனாகப் பிறந்தது இந்நம்பியே. அதனால் இத்தலத்தில் நம்மாழ்வாருக்கு விக்ரகம் இல்லை.\r\n\r\n     3. திருமங்கையாழ்வார் இத்தலத்தில்தான், பரமபதம் பெற்றார். அரங்கனுக்கு (ஸ்ரீரங்கம்) பல பணிவிடைகள் செய்த திருமங்கை ஆழ்வார் தனக்கு மோட்சம் வேண்டுமென அரங்கனிடம் வேண்டினார். அவ்வாறாயின் நீ நம் தெற்கு வீட்டுக்குப் போ என்று அரங்கன் கூற அவ்விதமே தெற்கு வீடான திருக்குறுங்குடி வந்து சேர்ந்து இங்கும் எம்பெருமானுக்கு பல நற்பணிகள் புரிந்து இறுதியில் திருக்குறுங்குடி நம்பியிடம் மோட்சம் வேண்ட அவரும் இவருக்கு வீடு தந்து ஏற்றுக்கொண்டார். ஸ்ரீரங்கத்தின் தெற்கு கோபுரம் போலவே (ஜீயர் ஸ்வாமிகளால் ராஜகோபுரமாக கட்டப்பட்ட நிலைக்கு முன்பு இருந்தது) திருக்குறுங்குடியின் கிழக்கு கோபுரமும்\r\nஅமைந்துள்ளது. திருமங்கையாழ்வார் கடைசியாக மங்களாசாசனம் செய்தது இந்த திவ்ய தேசம்தான். இங்கு கழனிகளின் நடுவே அமைந்துள்ள திருவரசு எனப்படும் திருமங்கையாழ்வார் முக்தி பெற்ற இடம் இன்றும் நித்ய பூஜைகளை ஏற்றுக்கொள்கிறது. இறைவனிடம் வீடு பேற்றை வேண்டி தமது இருகரத்தையும் கூப்பிய வண்ணம் திருமங்கையாழ்வார் இங்கு எழுந்தருளியுள்ளார். இதற்கடுத்து திருவாலி திருநகரியில் மட்டுமே இதே போன்று அமைந்துள்ளது.\r\n\r\n     4. இங்கிருந்துதான் திருமங்கையாழ்வாரின் மங்கள விக்ரகத்தை திருவாலி திருநகரிக்கு கொண்டு சென்றனர்.\r\n\r\n     5. இராமானுஜர் வைணவத்தைப் பரப்பி எல்லோரையும் எம்பெருமானிடம் ஈடுபாடு செய்துவரலானார். இராமாவதாரம், கிருஷ்ணவதாரத்தில் தம்மால் செய்ய முடியாத இக்காரியத்தை நீர் இவ்வளவு சுலபமாய் செய்த விந்தை எப்படி என்று திருக்குறுங்குடி எம்பெருமான் கேட்க அதற்கு இராமானுஜர் கேட்கும் விதத்தில் கேட்டால் பதில்தருவோம் என்று சொல்ல இத்தலத்தின் நம்பியும் சீடனாக அமர்ந்து இவரை குருவாக ஏற்று விளக்கம் கேட்க இராமானுஜர் நம்பியின் செவியில் நாராயண மந்திரத்தை யோதி இம்மந்திரத்தால்தான் என்றார்.\r\n\r\n     திருமங்கையாழ்வாருக்கு திருநறையூர் எம்பெருமான் நாராயண மந்திரத்தை உபதேசித்தார். ஆனால் இங்கு இறைவனுக்கு எம்பெருமானாரே (எம்பெருமானார்] திருமந்திர உபதேசம் செய்து ஆசிரிய ஸ்தானம் பெற்றது இத்தலத்தில்தான்.\r\n\r\n     6. திருவனந்தபுரத்தில் இராமானுஜர் ஸ்ரீவைஷ்ணவத்தை போதிக்கச் செல்கையில் அதை விரும்பாத நம்பூதிரிகள் எங்கே இவரால் தம் தொழிலுக்கு இடையூறு வருமோ என்றஞ்சி அனந்தபுர பத்மநாபனை வேண்டிக்கொள்ள அவரும் தம் எதிரே இருந்த கருடாழ்வாரை நோக்கி இவரைக்கொண்டு திருக்குறுங்குடியிலே விட்டுவாருமென்றார். கருடாழ்வார் அவ்வாறே செய்தார். எனவே தான் இத்தலத்தில் கருடாழ்வார் இல்லை (திருவனந்தபுரத்தில்)\r\n\r\n     தூங்கச் சென்ற இராமானுஜர் விடிந்தெழுந்து பார்த்தபோது தாம் திருக்குறுங்குடியிலே இருப்பதை யுணர்ந்து இதுவும் அவன் மாயையே என்று கருதிக் கொண்டு, திருமண் தரிப்பதன் பொருட்டு எப்போதும் தன் சீடனை அழைப்பது போல் வடுகநம்பி என்றழைக்க, திருக்குறுங்குடி எம் பெருமானே வடுகநம்பி வேடங்கொண்டு இவர் பின்னே வந்து தமது திருக்கரத்தால் இராமானுஜருக்கு திருமண் காப்பிட்டு விட்டு திருமன் பெட்டி போன்றவற்றை எடுத்துக்கொண்டு இராமானுஜரின் பின்னேவர, எம்பெருமானை சேவித்தற் பொருட்டு திருக்குறுங்குடி திவ்ய தேசத்தில் உள்ளே நுழைய\r\nதுவஜஸ்தம்பத்தில் திருமண் பெட்டியை வைத்துவிட்டு இராமானுஜரை கடந்து சென்ற வடுகநம்பி கோவிலுக்குள் சென்றதும் மறைந்துவிட்டார். வடுகநம்பி வராதபடியால் எம்பெருமானே இவ்விதம் செய்தாரோ என்றெண்ணி இப்பெருமானுக்கு வடுகநம்பி என்ற பெயரிட்டு அழைத்தார் இராமானுஜர். இதன்பின் திருவனந்தபுரம் செல்லும் வழியில் இராமானுஜரைத் தேடியலைந்து வருந்திய வடுகநம்பியின் கனவில் தோன்றிய எம்பிரான் இராமானுஜர் திருக்குறுங்குடியில் உள்ளாரென்றுரைக்க சிலநாள் கழித்து வடுகநம்பி திருக்குறுங்குடி வந்தடைந்தார்.\r\n\r\n     7. வராகமூர்த்தியின் மடியிலிருந்த பூமிப்பிராட்டி அவரால் உரைக்கப்பட்ட கைசிக மகத்துவத்தைக் கேட்டுத் தாமும் பூலோகம் சென்று இறைவனின் பெருமையைப் பரப்ப வேண்டுமென்று நினத்து ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் ஆண்டாளாக அவதாரம் செய்தார். எனவே ஆண்டாள் அவதாரத்திற்கு வித்திட்ட விளை நிலம் இதுதான்.\r\n\r\n     8. இந்தக் கைசிக புராணத்தை ஸ்ரீ பராசரபட்டர் ஸ்ரீரங்கத்தில் தெளிவாக வாசிக்க கேட்ட அரங்கன் பட்டரே உமக்கு மேலைவீடு தந்தோம் என்று கூறி பட்டரை ஏற்றுக்கொண்டார். இன்றும் இக் கைசிக புராணம், குறுங்குடி, அரங்கம், ஆழ்வார் திருகரி, திருவாலி திருநகரி, போன்ற திவ்ய தேசங்களில் வாசிக்கப்படுகிறது. வைகுண்ட ஏகாதசி எல்லா ஸ்தலங்களிலும் கொண்டாடுதல் போல் கைசிக ஏகாதசியும் எல்லாச் சேத்திரங்களிலும் கொண்டாடப்படுகிறது. இம்மகத்துவம் பிற திவ்யதேசங்களுக்குண்டான திருவிழாக்களுக்கு இல்லை.\r\n\r\n     9. இத்தலத்தில் சிவபெருமானுக்கும் சன்னதி உள்ளது. திருமங்கையாழ்வார் “அவரொருவர் பக்கம் நிற்க நின்ற பண்பர்” என்று சிவன் இவரோடு இருக்கும் இருப்பை உணர்த்துகிறார். இப்பொழுதும் திருக்குறுங்குடி ஜீயர் சுவாமிகள் பக்கம் நின்றார்க்கு குறையேதும் உண்டோ என்று கேட்கும் வழக்கம் நடைமுறையில் உள்ளது.\r\n     \r\n     10. குறுங்குடிக்கு வைகுந்தம் கூப்பிடுதூரமே என்று சொல்வது போல் வைகுண்டம் இங்கிருந்து மிக அருகில் என்பது பெரியோர் வாக்கு.\r\n\r\n     11. இன்றும் நம்பாடுவான் வேடம் பிரம்ம ராட்சசன் வேடம் கிழப்பிராம்மணன் வேடம் போட்டு கைசிக புராணத்தை நாடகமாக நடத்திடும் பழக்கம் இங்குண்டு.\r\n\r\n     12. சேர மன்னர்கள் இத்தலத்திற்கு கைங்கர்யம் செய்தனர்\r\n \r\n     பரவுதய மார்த்தாண்டம் பந்தற்கீழுண்மை\r\n          வருராம தேவமகராசன் தருபீடத்\r\n     துறப்பனமாய் பூமகளும் ஓங்கு நிலமகளும்\r\n          விற்பனமாய் நீங்காத மேன்மையான்”\r\n \r\n     என்று அழகிய நம்பியுலாவில் வரும் பாடலால் உதயமார்த்தாண்டர் என்னும் சேர அரசரால் செய்யப்பட்ட பந்தலின் கீழ், ராமவர்மன் என்ற அரசனால் (இராமதேவன்) செய்யப்பட்ட பீடத்தின் மேல் திருக்குறுங்குடி நம்பி எழுந்தருளியிருந்தார். இதில் குறிக்கப்படும் மன்னர்கள் யாவரும் சேர நாட்டினரே.\r\n\r\n     13. இத்தலத்தில் உள்ள மணியின் மேற்புரத்தில் செய்துங்க நாட்டுச் சிறைவாய் மன்னாதித்தன் தென் வஞ்சியான் என்ற பாடல் செய்துங்க நாடு என்று குறிக்கப்படும், திருவிதாங்கோட்டு அரசர்கள் இத்திருத்தலத்திற்கு பல நற்பணிகள் செய்ததை அறிய முடிகிறது.\r\n\r\n     14. ஸ்ரீரங்கத்து அரங்கன் திருப்பானாழ்வாரை ஆட்கொண்ட விடத்து ஸ்ரீலோக சாரங்கன் என்னும் முனிவர் மூலமே ஆட்கொண்டார். ஆனால் நம்பாடுவானை இப்பெருமான் நேரிலேயே சென்று ஆட்கொண்டார்.\r\n\r\n     15. இங்குதான் நாத முனிகளின் வம்ஸத்தவர்கள் சுமார் 50 குடும்பங்களுக்குமேல் வசித்துவந்தார்கள். அவர்கள் தமது வீட்டின் பின்னால் உள்ள அவரைக் கொடி பந்தலின் கீழ் தனது குமாரர்கட்குத் தாளத்துடன் பாசுரங்களைக் கற்று கொடுக்கும் சமயம் இந் நம்பியே ஒரு வைணவன் வேடத்தில் வந்து அதைக் கேட்டு ரசித்தாராம்.\r\n \r\n     “வளர் அரையர் திருமனையில்\r\n     வந்து அவரை நிழல்தனில்\r\n     வன்காணம் கேட்ட பெருமான்’\r\n     என்ற பாடலால் உணரலாம்.\r\n\r\n     16. இராமானுஜர் திவ்ய தேச யாத்திரை மேற்கொண்டு செல்லுமிடத்து மைசூரில் உள்ள திருநாராயணபுரம் செல்ல அங்கு கைங்கர்யத்திற்கு ஸ்ரீவைஷ்ணவர் வேண்டுமென்று இராமானுஜரிடம் விண்ணப்பம் செய்ய, இராமானுஜர் திருக்குறுங்குடி ஜீயருக்கு கடிதம் மூலம் தெரிவித்தார். அரையர் வம்சத்தில் வந்த ஒருவரையும் அங்கு அனுப்பி வைத்தார். இன்றும் அங்கு அவர்கள் திருக்குறுங்குடி தாசர் என்ற பெயரில் ஸ்தானிகம் (கைங்கர்யம்) செய்து வருகின்றனர்.\r\n\r\n     17. இதனை தட்சிண பத்ரி (தென்பத்ரிசாச்சிரமம்) என்று வடவாணர் கூறுவர்.\r\n\r\n     18. இப்பெருமாளை சேவிக்க ஒரு சமயம் இராஜாக்கள், கூட்டம் கூட்டமாய் வந்தபோது வானமாமலை மூர்த்திகளான ஸ்ரீதெய்வநாயகன் ஸ்ரீவரமங்கைத் தாயார் முதலானோர்கள் பூமியில் அமிழ்ந்து இருப்பதாகவும், அவ்விடம் சென்றால் எந்த இடத்தைச் சுற்றிக் கருடன் பறக்கிறானோ அந்த இடத்தில் தோண்டினால் அவர்கள் வெளிப்படுவார்கள் என்று (அசரீரீயாய்) சொல்ல அவ்விதமாய் செய்துதான் வானமாமலை திவ்யதேசத்தை ஸ்தாபித்தனர் என்பர்.\r\n\r\n     எனவே வானமாமலை திவ்ய தேசம் உருவாவதற்கும் இத்திருப்பதியே காரணமாயிற்றென்றால் அது மிகையல்ல.\r\n\r\n     19. இச்சன்னதி திருக்குறுக்குடி ஜீயர் ஆதிக்கத்தில் உள்ளது. இராமானுஜரால்தான் இந்த ஜீயர் மடம் உருவாக்கப்பட்டது.\r\n\r\n     20. இங்கிருந்து சுமார் 3 பர்லாங் தூரத்தில் திருப்பாற்கடல் என்ற ஓடையருகே திருப்பாற்கடல் நம்பி சன்னதியும் உள்ளது. இதே போன்று இங்கிருந்து 6 1/2 மைல் தூரத்தில் மலைமேல் உள்ள ஒரு குன்றில் மலைமேல் நம்பி சந்நிதியும் உள்ளது. ஒரு ராட்சசன் ஒரு பிராம்மணனைக் கொல்லவர, கொல்வது பாவமென்று பிராமணர் சொல்ல, அதுதான் எனது தொழில் என்று ராட்சசன் சொல்ல இருவருக்கும் விவாதம் முற்ற வேடன் வடிவங்கொண்டு வந்த பெருமான் அவ்விருவருக்கும் உபதேசம் செய்து திருப்பாற்கடலில் ஸ்நானம் செய்ய இருவரும் மோட்சம் பெற்றனர் என்பது திருப்பாற்கடல் ஸ்தல வரலாறு.\r\n\r\n     21. திருக்குறுங்குடி மேன்மையை நன்கு அறிந்து கற்றாலே அவன்தான் முழு வைணவன் அப்போதுதான் வைணவ சித்தியுண்டாகும். வைணவ பூரண ஞானமே திருக்குறுங்குடி எம்பெருமானின் திவ்ய விஷயங்களை அறிந்து அவன்பாற் அன்பு பூண்டலால் ஏற்படுகிறது என்று நம்மாழ்வாரே அறுதியிட்டுள்ளார். (TVM 5.5.11)\r\n \r\n     22. புகழேந்திப் புலவர் கூட இத்தலம் பற்றி பின்வருமாறு பாவிசைத்துள்ளார்.\r\n\r\n     எட்டெழுத்தைக் கருதிற் குறித்திட்டு\r\n          நித்தம் பரவும்\r\n     சிட்டர்கட்கு திருப்பொற்பதத்தை\r\n          சிறக்கத் தருமவ்\r\n     வட்டநெட்டைப் பணிமெத்தை\r\n          யதிற்கிட வாரிசப்போ\r\n     குட்டினத்துக் குலம் தத்தி\r\n          முத்தீனும் குறுங்குடியே.\r\n\r\n     23. ஆழ்வார்களில் பெரியாழ்வார், திருமழிசையாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், நம்மாழ்வார், ஆகிய நான்கு ஆழ்வார்களால் 40 பாசுரங்களில் இத்தலம் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     24. பிள்ளைப் பெருமாளய்யங்கார், இராமானுஜர் ஆகியோர் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர்.\r\n\r\n     25. ஒட்டக்கூத்தரும் தமது தனிப்பாக்களில் இத்தலம் பற்றி விரிந்துரைத்துள்ளார். Sri Kurungudivalli Nāchiyār Sundhara Paripooranan,  Nindra Nambi, Vaduga Nambi, Kurungudi Nambi Azhagiya Nambi, Vaishnava Nambi Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Nindra (Standing) East Panjakedhaka Thiruparkadal, Panjathurai, Sindhu Nadhi Thenkalai ஸ்ரீ குறுங்குடிவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வைஷ்ணவநம்பி ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=8.436078,77.565063 6:30 a.m. to 11:30 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 78,
                "name_ta": "திருக்குறுங்குடி",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkurungudi"
                ]
            },
            {
                "id": 111,
                "title": "Thiru Sireevaramangai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002I",
                "url": "/divya-desam/thiru-sireevaramangai/",
                "content": "79 திருவரமங்கை Vānamāmalai, Thothathri Kshethram Thirusirivaramangala Nagar, Nanguneri Srivaramangai The divine place known as Śrīvaramangai, glorified by Nammāzhvār's hymns, is also referred to by several other names: Vānāmāmalai, Nāngunēri, Tōttādri, Śrīvaramangai Nagar.\r\n\r\nThe *Brahmāṇḍa Purāṇa*, *Skanda Purāṇa*, and similar texts speak about this place. In the *Narasimha Purāṇa*, sixteen chapters elaborate on the greatness of this place, the elevation of the Vaiṣṇavas, and the grandeur of the Ganga and Kaveri rivers. It is said in the Purāṇa that Śiva extolled the glories of this place to Nārada.\r\n\r\nRōmasa Kshetra, as Sage Rōma performed penance and had a vision of Śrīmannārāyana here; Śrīvaramangai, as Śrī Mahālakṣmī, came here and married the Lord; Nāganāseri, as Ādiśeṣa performed penance here and was privileged to be the protector of the Lord; Vānāmāmalai, as the place is surrounded by groves and hills; Nānguneri, as the temple pond was divided into four lakes with pointed edges in the middle, and that’s how it came to be known colloquially as Nānguneri in due course of time. In the sacred texts, this place is referred to as Tōttādri in Northern scripts and as Tōttātri by Vaiṣṇava elders.\r\n\r\nThamirabharani flows south for a yōjana, and the Southern sea is two yōjanas to the north, with the Eastern sea three yōjanas to the west, where Tōttādri is said to be.\r\n\r\n### Purana History:\r\n\r\n1. *The Dog's Curse Removal*:\r\n\r\n   When the King of Sindh went hunting, an eight-legged elephant chased him. Separated from his troops, the king wandered a long distance, exhausted by hunger. He came upon a distant hut with no one in it but found delicious food. Unable to bear his hunger, the king consumed the food.\r\n\r\n   A while later, Kuśānā, the sage who owned the hut, arrived and saw the king had eaten the food intended for Lord Viṣṇu's worship. Enraged, the sage cursed the king, declaring, \"The food you ate will become poison to you. The water you drank will turn into alcohol. The vegetables will turn into raw meat. You will transform into a dog and wander.\"\r\n\r\n   Recognizing the sage's devotion and his own mistake, the king pleaded for the curse's removal. The sage replied, \"The curse will be lifted the moment you bathe in the holiest waters of this world.\"\r\n\r\n   One day, a hunter used the dog to entertain and traveled across various lands. Eventually, he came to this grove (Vānāmāmalai) and rested by the pond with lotus flowers. The hunter bathed in the pond and the others accompanying him bathed too. Seeing this, the dog also bathed in the pond and immediately transformed back into the king. Everyone marveled at this transformation. The king narrated his previous life's story and declared the one who took him along as his father. He worshiped Lord Emperuman in this holy place, stayed for several days, and then returned to his kingdom with the hunter.\r\n\r\n2. *Bhūmī Devī Removes Her Impurity*:\r\n\r\n   Lord Viṣṇu created Brahmā. As Brahmā was given the task of creation, arrogance developed within him. To curb this arrogance, Lord Viṣṇu rolled the dirt from His ear, and it transformed into two demons, Madhu and Kaitabha. They shook the lotus stalk stemming from Lord Viṣṇu’s navel and threatened Brahmā. Realizing his perilous situation, Brahmā sought refuge in Lord Viṣṇu for protection. As the two demons dared to oppose Lord Viṣṇu, He captured them, struck them against His thigh, broke them, and cast them to the ground. From their bodies, blood and fat spread across the Earth, emitting a foul smell. Overwhelmed by the stench, Mother Earth sought refuge in Lord Viṣṇu, praying for relief. Lord Viṣṇu wielded His discus, causing a rain of nectar to cleanse the impurity.\r\n\r\n   It was in this sacred place that Bhūmī Devī prayed to Lord Viṣṇu to rid herself of the impurity.\r\n\r\n3. *Urvaśī and Tilottamā Attain Liberation*:\r\n\r\n   The celestial dancers, Urvaśī and Tilottamā, who excelled in beauty and arts, approached Brahmā in heaven and requested eternal, birthless existence. Brahmā informed them that only Lord Mahāvishnu could grant such liberation and advised them to go to Tōttādri on Earth and perform penance devoted to Viṣṇu.\r\n\r\n   The two dancers promptly came to this place, approached the sage Vaikanasa here, and learned the proper recitation of the eight-syllable mantra (Aṣṭākṣara). After performing penance for many years, Lord Viṣṇu appeared before them, granting them eternal proximity (Sāyujya) to Him.\r\n\r\n   Hence, in this sacred place, Urvaśī and Tilottamā, celestial maidens, fan Śrī Devī who is seated on either side, and Lord Emperuman, who appears like Mount Meru, is enshrined here.\r\n\r\n4. *Ādiśeṣa and Garuḍa Perform Penance*:\r\n\r\n   In the Krita Yuga, Prajāpati Kāśyapa had two wives, Kadru and Vinatā. Both remained childless for a long time and approached their father, a great sage with immense penance power, to seek a boon. He told Kadru, “You will bear many children,” and Vinatā, “You will have two sons. Two among your children will gain the privilege of serving Lord Viṣṇu.” Consequently, Kadru gave birth to numerous nāgas (serpents), with Ādiśeṣa becoming the revered one who serves Mahāviṣṇu. Vinatā bore two sons, Aruṇa and Garuḍa. Aruṇa became the charioteer of the Sun, and Garuḍa became the vehicle of Lord Hari.\r\n\r\n   Once, Garuḍa ventured to the netherworld (Pātāla) to visit his nāga siblings. The nāgas spoke disparagingly of Garuḍa, which angered him, leading him to fiercely attack them. At that moment, Ādiśeṣa arrived and pacified Garuḍa, saying, “You and I serve in the same realm. Let us live harmoniously.” Soothed, Garuḍa departed for the Ocean of Milk.\r\n\r\n   There, the sages told him that Ādiśeṣa always served Mahāviṣṇu closely. Desiring the same privilege, Garuḍa sought guidance on how to achieve it.\r\n\r\n   The sages advised Garuḍa to go to Tōttādri and perform penance for Lord Emperuman. Complying, Garuḍa undertook severe penance. Aware of Garuḍa's penance, Lord Viṣṇu immediately descended to Tōttādri and asked, “Garuḍa, you have already earned the privilege of being my vehicle. What more do you seek?”\r\n\r\n   Garuḍa expressed his desire to remain close to the Lord, just like Ādiśeṣa. Pleased, Lord Viṣṇu granted Garuḍa’s request, saying, “You shall stand at the entrance of Vaikuṇṭha, ever-ready to depart at any time.”\r\n\r\n   Thus, in this sacred place, Garuḍa was blessed to attain a status equivalent to Ādiśeṣa.\r\n\r\n*Vīpīṭhaka's Son's Penance*:\r\n\r\n   Vīpīṭhaka, a wealthy man from the northern bank of the Kaveri river in the Śiva abode Thirumoolam, had a son named Dharmavatsala. Due to his bad company, Dharmavatsala squandered all his father’s wealth and joined traders to engage in commerce. However, he resorted to stealing their goods. When the traders caught him, they humiliated him, causing him to flee into the forest, where a lion killed him. After wandering as a spirit for ten thousand years, he was reborn as a Chaṇḍāla (an outcast) and continued his sinful ways, leading to leprosy. Seeking liberation, he consulted a devotee of Lord Viṣṇu in his village. The devotee advised him to bathe in the pond filled with lotus blooms to cleanse his sin. With deep devotion, Dharmavatsala followed the advice, was cured of his affliction, became a devotee of Lord Viṣṇu, and ultimately attained Vaikuṇṭha.\r\n   \r\n### Special Features:\r\n\r\n1. According to the Swayam Vyakta Sthalam concept, this is a self-manifested site. The Emperuman (Lord Vishnu) has spontaneously manifested here in the same form as He resides in Srivaikunta.\r\n\r\n2. It is believed that the Thiruparkadal (Ocean of Milk) is formed here as a lotus tank. Thus, both Parama and Vyuha are believed to be established here.\r\n\r\n3. At this site, Thaila Abhishekam (anointing with oil) is performed daily for the deity. The oil used in the abhishekam is poured into a well here. Consuming the oil from this well with faith is believed to cure all ailments.\r\n\r\n4. This is the headquarters for the Sri Vanamamalai Mutt. Vanamamalai Jeeyar Swamigal resides here. Among the Ashta Dikgajas appointed by Manavala Mamunigal, this Jeeyar is prominent. Manavala Mamunigal referred to him as \"Vāreer Ponnadik Kāl Jeeyare.\" Sri Vanamamalai Jeeyar, regarded as the protector of Manavala Mamunigal (as Manavala Mamunigal is to Nammazhvar, and Nammazhvar to Vishnu), serves in this position.\r\n\r\n5. Every year, on the day of the Moolam star in the Aippasi month, Jeeyar Swamigal wears the golden ring of Manavala Mamunigal and grants darshan while also bestowing Sripada Theertham.\r\n\r\n6. This is a site sung in 11 verses of Mangalasasanam by Nammazhvar alone.\r\n\r\n7. Among the Nava Tirupati temples, only in Alwar Thirunagari does Nammazhvar have a Mangalavigraham (sacred image). At this site, the sathari bears the impression of Nammazhvar’s divine form. This is equivalent to Nammazhvar himself coming to bless the devotees.\r\n\r\n8. When a woman named Susila came to bathe in the Kaveri river, she was enchanted by the beauty of a Brahmin named Priyamvadha. She approached him with her companions, asking him to marry her immediately. The Brahmin refused, declaring himself a celibate. Persistently troubling him, Susila and her companions angered the Brahmin, who cursed them to become ghosts. In retaliation, they cursed him to become a ghost as well. After wandering as ghosts for a long time, seeking Priyamvadha, his father understood the situation through his wisdom and inquired from sages about the remedy. The sages suggested that only severe penance at Thottathrinatha could resolve their plight. They followed this advice, and eventually, Lord Vishnu appeared, lifted the curse of ghosthood, and instructed Susila and Priyamvadha to marry. They entered into married life, served Lord Vishnu for a long time, and ultimately reached Lord Vishnu’s abode. Thus, this site is noted for fulfilling the intense penance and wishes of its devotees.\r\n\r\n9. Just as He resides in Vaikuntha, the Emperuman here is believed to have manifested similarly. This is implicitly conveyed in the title hymn by Nammazhvar as “Vāna Nayagane.”\r\n\r\n10. Among the eight sites that grant liberation, this is considered the most significant.\r\n\r\n11. The administration of this temple is under the auspices of the Vanamamalai Mutt’s Jeeyar Swamigals. They act as hereditary custodians, ensuring the temple’s worship and festivals continue uninterrupted. They also undertake renovations and maintenance to preserve the temple's glory.\r\n\r\n12. The main festivals of this temple include the Panguni Brahmotsavam and the Chithirai Brahmotsavam.    நம்மாழ்வாரால் திருவாய் மலர்ந்தருளப்பட்ட சீரீவரமங்கை என்னும் திவ்ய ஸ்தலத்திற்கு வானமாமலை, நாங்குநேரி, தோத்தாத்ரி ஸ்ரீவரமங்கை நகர் என்ற பல்வேறு பெயர்களும் உண்டு.\r\n\r\n     பிரம்மாண்ட புராணம், ஸ்கந்த புராணம் போன்றவற்றில் இத்தலம் பேசப்படுகிறது. நரசிம்ம புராணத்தில் 16 அத்தியாயங்களில் இத்தலத்தின் பெருமை பற்றியும், வைணவர்களின் ஏற்றம் பற்றியும், கங்கை காவிரியின் மகத்துவம் பற்றியும் பெரிதும் விரித்துரைக்கப்பட்டுள்ளன. புராணத்தில் சிவன் நாரதரிடம் இத்தலம் பற்றிய பெருமைகளை எடுத்துச் சொன்னதாகச் சொல்லப் பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     உரோமச முனிவர் தவஞ்செய்து திருமாலைக் கண்டதால் உரோம ஷேத்திரம் என்றும், ஸ்ரீவரமங்கையாக திருமகள் இவ்விடத்தில் வந்து வளர்ந்து பிறகு எம்பெருமானை மணந்து கொண்டதால் ஸ்ரீவரமங்கை (சீரிவரமங்கல நகர்) எனவும், ஆதிசேடன் இங்கு தவமியற்றி திருமாலுக்கு அணையாக இருக்கும் பேறு பெற்றதால் நாகனை சேரி எனவும் மரங்கள் நிறைந்த வனமும், மலையும் சூழ்ந்த இடமாதலின் வானமாமலை எனவும் இங்குள்ள திருக்குளத்தை நான்கு ஏரிகளாக வெட்டியதால் நான்கு + ஏரி நான்குநேரி எனவும் அந்த நான்கு ஏரிகளின் கூர்மையான முனைகள் சந்திக்கும் நடுமையப் பகுதியில் அமைந்ததால் நான் + கூர் + நேரி என்பது காலப்போக்கில் நாங்குநேரி என பேச்சு வழக்காயிற்று. வடமொழியினர் தோத்தாத்தரி என வழங்குவர் வைணவ பெரியவர்கள் தோத்தாத்திரி என்றேயழைப்பர்.\r\n\r\n     தாமிரபரணியின் தெற்கே ஒரு யோஜனையும் தென் கடலுக்கு வடக்கே இரண்டு யேஜனையும், கிழக்கு கடலுக்கு மேற்கே மூன்று யோஜனை தூரத்திலும் இந்த தோத்தோத்திரி உள்ளது என புராணம் இதற்கு எல்கை காட்டுகிறது.\r\n\r\nபுராண வரலாறு:\r\n\r\n1. நாய் சாப விமோட்சனம் பெறுதல்\r\n\r\n     சிந்து நாட்டரசன் வேட்டைக்கு சென்றபோது அவனை எட்டுக்கால் யானை ஒன்று விரட்ட தனது படைக்கூட்டத்தை விட்டுப் பிரிந்து நெடுந்தொலைவு அலைந்து பசியால் மிக வாடினான். அந்நிலையில் தூரத்தே தெரிந்த குடிலொன்றுக்கு செல்ல அங்கு யாருமில்லாமல் அறுசுவை உணவுமட்டும் இருப்பதை கண்டான். பசிபொறுக்காத மன்னன் அதை எடுத்து உண்டுவிட்டான்.\r\n\r\n     சற்று நேரம் கழித்து அக்குடிசைக்குரிய குசானன் என்னும் முனிவன் அங்குவந்து தான் விஷ்ணுவின் பூஜைக்கு வைத்திருந்த உணவை உண்ட இம்மன்னனைக் கடுஞ்சினத்துடன் நோக்கி நீ உண்ட உணவு உனக்கு நஞ்சாகுக. நீ பருகிய நீர் கள்ளாகுக. காய்கறிகள் பசுமாமிசம் ஆகுக. நீ நாயாக மாறி அலைந்து திரிக என சபித்தான்.\r\n\r\n     முனிவனின் பக்தி மேன்மையினையும் தனது தவறினையும் உணர்ந்த மன்னன் சாப விமோசனம் வேண்டி நின்றான். அதற்கு அந்த முனிவன், இவ்வுலகில் மிகச் சிறந்த தீர்த்தத்தில் நீராடின மாத்திரத்தில் உன் சாபம் தீரும் என்றார்.\r\n\r\n     ஒரு நாள் விலங்குகளை வைத்து வேட்டையாடுவோன் ஒருவன் அந்நாயைப் பிடித்து பல வேடிக்கைகளைக் காட்டி பல நாடுகளுக்குச் சென்று வரும் நிலையில் ஒரு நாள் மரங்களடர்ந்த இச்சோலைக்கு வந்து (வானமாமலை) ஓய்வெடுத்து அங்கிருந்த (சேற்றுத் தாமரை என்ற தெப்பக்குளத்தில்) நீராடினான். உடன்வந்தோறும் நீராடினர். இதைக்கண்ட நாயும் அவ்விதமே செய்ய நாயுருவம் மறைந்து அரசனாக நின்றான்.\r\nஇதைக்கண்டு அனைவரும் அதிசயத்து நிற்க, தனது பூர்வக் கதையை தெளிவுற விளக்கி தன்னை அழைத்துவந்தவனை தனது தந்தைக்கொப்பான் என்று கூறி, இச்ஷேத்ரத்து எம்பெருமானை வழிபட்டு பல நாள் தங்கியிருந்து அவ்வேடுவனோடு தனது நாட்டை அடைந்தான்.\r\n\r\n2. பூமிப்பிராட்டி தனது அழுக்கைப் போக்குதல்\r\n\r\n     திருமால் பிரம்மனைப் படைத்தான். பிரம்மனுக்கு சிருஷ்டித் தொழில் அமைந்ததால் கர்வம் ஏற்பட்டது. அதை அடக்க திருமால் தனது செவியிலிருந்து அழுக்கை எடுத்து உருட்டிப்போட அது மது, கைடபன் என்ற இரண்டு அரக்கர்களாய் உருவெடுத்து, திருமாலின் நாபிக் கமலத்திலிருந்து செல்லும் தாமரைத் தண்டினை ஆட்டி பிரம்மனை அச்சுறுத்தினர். தனக்கு நேர்ந்த இக்கட்டான சூழ்நிலையை உணர்ந்த பிரம்மன் தன்னைக் காக்குமாறு திருமாலிடமே தஞ்சம் புகுந்தார். அவ்விரண்டு அசுரர்களும் திருமாலையும் எதிர்க்கத் துணியவே இருவரையும் பிடித்து தமது தொடையில் அடித்து முறித்து பூமியில் வீசினார். அவர்களின் மேனியிலிருந்து ரத்தமும் நிணமும் கலந்து பூமியெங்கும் துர்நாற்றம் வீசவே நிலைகுலைந்த பூமித்தாய்,\r\nதிருமாலைத் தஞ்சமடைந்து துதித்து நின்றார். திருமால் தமது சக்ரத்தை ஏவி அமிர்த மழைபெய்வித்து அசுத்தத்தைப் போக்கினார்.\r\n\r\n     தனது அழுக்குநிலை போக வேண்டுமென இத்தலத்தில்தான் பூமித்தாய் திருமாலை துதித்து நின்றார்.\r\n\r\n3. ஊர்வசியும் திலோத்துமையும் மோட்சம் பெறல்\r\n\r\n     தேவலோகத்தில் அழகிலும் ஆடல் பாடல்களிலும் சிறந்த ஊர்வசி, திலோத்தமை இருவரும் பிரம்மனிடம் சென்று தமக்கு எப்போதும் அழிவில்லாததும், பிறப்பற்றதுமான ஒரே மாதிரி நிலை வேண்டுமெனக் கேட்க மகாவிஷ்ணு ஒருவரால் மட்டுமே பிறப்பற்ற மோட்சநிலை தரமுடியுமென்றும் அதற்கு பூலோகத்தில் உள்ள தோத்தாத்திரியில் சென்று விஷ்ணுவை குறித்து தவம் செய்ய வேண்டுமென்று தெரிவித்தார்.\r\n\r\n     உடனே இரண்டு அழகிகளும் இத்தலத்திற்கு வந்து இங்கிருந்த வைகனச முனிவரிடம் (அஷ்டாச்சர) எட்டெழுத்து மந்திரத்தை எப்படி உச்சரிப்பதென்று பயிற்சி பெற்று பல்லாண்டுகள் தவமிருந்து இறுதியில் திருமால் காட்சி கொடுத்து (சாயுஜ்யம்) தமது பக்கத்திலேயே இருக்கும் பேரளித்தார்.\r\n\r\n     எனவேதான் இத்தலத்தில் தேவமாதர்களான ஊர்வசியும் திலோத்தமையும் சாமரம் வீச, ஸ்ரீதேவியும் இருமருங்கும் அமர்ந்திருக்க மாமேருபோல் எம்பெருமான்  எழுந்தருளியுள்ளார்.\r\n\r\n4. ஆதிசேடனும், கருடனும் தவமியற்றல்\r\n\r\n     கிருத யுகத்தில் காசியப் பிரஜாபதி என்பவருக்கு கத்ரு, வினதை என்ற இரண்டு மனைவியர் இருந்தனர். இவ்விருவரும் நெடுங்காலம் புத்திரப் பேறு இல்லாதிருக்க தவவலிமையில் மிகச்சிறந்த முனிவராய் விளங்கிய தமது தந்தையிடம் சென்று வரம் கேட்டு நின்றனர். அதற்கவர் கத்ரு நீ பல புதல்வரைப் பெறுவாய், வினதை நீ இரு மக்களை பெறுவாய் உங்களிருவரின் குழந்தைகள் இரண்டு பேர் விஷ்ணுவுக்கு சேவை செய்யும் பாக்கியம் பெறுவர் என்று சொல்ல கத்ரு எண்ணற்ற நாகங்களைப் பெற்றெடுக்க அவர்கட்குத் தலைவனான ஆதிசேடன் எம்பெருமான் துயில்கின்ற அனந்தனாகவானான். வினதை இரு புதல்வரை ஈன்றாள், ஒருவன் அருணன், மற்றொருவன் கருடன் இதில் அருணன் சூரியனுக்கு தேரோட்டியாகப் போனான் கருடன் ஹரிக்கு வாகனமானான்.\r\n\r\n     ஒரு சமயம் கருடன் பாதாள லோகத்திற்கு தனது சகோதரர்களாகிய நாகங்களைக் கண்டுவரலாமென்று சென்றான். அப்போது நாகங்கள் கருடனை இகழ்ந்து பேச கருடன் நாகங்களை நையப் புடைத்தான் அப்போது அங்கு வந்த ஆதிசேடன் நானும் நீயும் ஒரே இடத்தில் சேவகம் செய்கிறோம், என்று சமாதானம் செய்ய கருடன் சமாதானமுற்று பாற்கடலுக்குச் சென்றான்.\r\n\r\n     அங்கிருந்த முனிவர்களிடம் அனந்தன் (ஆதிசேடன்) சர்வகாலமும் மகாவிஷ்ணுவிற்கு பணிவிடை செய்து அவனருகிலேயே உள்ளான். எனக்கும் அதுபோல பாக்கியம் வேண்டுமெனவும் அதற்கு நான் என்ன செய்யவேண்டுமெனவும் வேண்டி நின்றான்.\r\n\r\n     அதற்கவர்கள் தோத்தாத்திரி சென்று எம்பெருமானைக் குறித்து தவமிருக்கச் சொல்ல அவ்விதமே கருடன் கடுந்தவமியற்றினான். இதையறிந்த திருமால் உடனே தோத்தாத்திரிக்கு எழுந்தருளி கருடா நீ முன்பே எனக்கு வாகனமாகும் பேறு பெற்றாய் இதற்குமேல் உனக்கு என்ன வேண்டும் என்று கேட்க அனந்தனைப் போல பிரியாநிலை வேண்டுமென்றான்.\r\n\r\n     கருடனைப் போற்றிய திருமால் அவ்வாறாயின் நீயும் வைகுந்தம் வந்து எனது வாசலின் முன்னே எந்தநேரமும் புறப்படத் தயாராகும் கோலத்தில் நிற்பாயாக என்றருளினார்.\r\n     \r\n     இவ்விதம் ஆதிசேடனை விட்டால். கருடன் என்ற நிலைக்கு கருடனுக்கு வரமளிக்கப்பட்டது இத்தலத்தில்தான்.\r\n\r\nவீபிதகன் மகன் தவமியற்றியது:\r\n\r\n     காவிரியின் வடகரையிலுள்ள திருமூலம் என்ற சிவபதியில் வாழ்ந்து வந்த வீபிதகன் பெரும் செல்வன். அவனது புதல்வன் தர்மவத்சலன் கெட்ட சிநேகிதத்தால் தன் தந்தை தேடிய செல்வம் எல்லாம் தொலைத்து வியாபாரிகளுடன் சேர்ந்து வாணிகம் செய்யும்போது அவர்களின் பொருட்களையும் திருட அதைக்கண்டுபிடித்த வணிகர்கள் இவனை நையப்புடைக்க காட்டிற்கு ஓடிய இவன் சிங்கத்தால் கொல்லப்பட்டு பதினாயிரம் ஆண்டுகள் பிசாசாக அலைந்து இறுதியில் சண்டாளனாக ஒரு ஜென்மம் எடுத்து அப்போதும் தீச்செயல்களே செய்ய குஷ்டம் வந்துவிட்டது. இதற்கு விமோசனம் யாது என தமது ஊரிலிருந்த திருமாலடியாரை வினவ அவர் சேற்றுத் தாமரையில் நீராடினால் குட்டம் மறையும் என்று சொல்ல கடும் பக்தியுடன் அவ்விதமே செய்ய நோய் நீங்கி திருமாலடியான் ஆகி இறுதியில் வைகுந்தம் அடைந்தான்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்\r\n\r\n     1. ஸ்வயம் விய்க்த ஸ்தலம் என்ற அமைப்புப்படி இது தானாகத் தோன்றிய ஸ்தலம். எம்பெருமானும் ஸ்ரீவைகுண்டத்திலிருந்த வண்ணமே சுயம்புவாக எழுந்தருளியுள்ளார்.\r\n\r\n     2. திருப்பாற்கடலே இங்கு சேற்றுத் தாமரைத் தெப்பமாக அமைந்துள்ளதாக ஐதீகம். எனவே பரமும், வியூகமும் இங்கு ஒருங்கே அமைந்தது போலாகும்.\r\n\r\n     3. இங்கு பெருமானுக்கு தினந்தோறும் தைல அபிஷேகம் நடைபெறும். அந்த எண்ணையை எடுத்து இங்குள்ள நாழிக்கிணற்றில் ஊற்றி வருகின்றனர். இந்த நாழிக்கிணற்றில் உள்ள எண்ணையை நம்பிக்கையுடன் உண்டால் சகல வியாதிகளும் தீரும்.\r\n\r\n     4. ஸ்ரீவானமாமலை மடத்துக்கு இதுவே தலைமைப்பீடமாகும். வானமாமலை ஜீயர் சுவாமிகள் இங்கேதான் எழுந்தருளியுள்ளார். மணவாள மாமுனிகளால் நியமனம் செய்யப்பட்ட அஷ்ட திக்கஜங்களுள் இந்த ஜீயர் முதன்மையானவர். மணவாள மாமுனிகள் “வாரீர் பொன்னடிக்கால் ஜீயரே” என்று இவரை அழைக்க மணவாள மாமுனிகளின் பாதுகைகளாக விளங்குபவர் ஸ்ரீவானமாமலை ஜீயர் (விஷ்ணுவின் பாதுகைகள் நம்மாழ்வார், நம்மாழ்வாரின் பாதுகைகள் மணவாள மாமுனிகள், மணவாள மாமுனிகளின் பாதுகைகள் வானமாமலை ஜீயர்)\r\n\r\n     5. ஒவ்வொரு வருடமும் ஐப்பசி மாதம் வரும் மூல நட்சத்திரத்தன்று மணவாள மாமுனிகள் அணிந்திருந்த தங்க மோதிரத்தை ஜீயர் சுவாமிகள் அணிந்து காட்சி கொடுப்பதுடன் ஸ்ரீபாத தீர்த்தமும் அருளுவார்.\r\n\r\n     6. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் 11 பாக்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம்.\r\n\r\n     7. நவதிருப்பதிகளில் ஆழ்வார் திருநகரி தவிற வேறெங்கும் நம்மாழ்வாருக்கு மங்கள விக்ரகம் இல்லை. இத்தலத்தில் உள்ள சடாரியில் நம்மாழ்வாரின் திருஉருவம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. நம்மாழ்வாரே வந்து ஆசிர்வதிப்பதற்குச் சமானமானதாகும்.\r\n\r\n     8. சுசிலை என்ற பெண் காவிரியில் நீராட வந்தபோது பிரியம்வதன் என்ற பிராமணனின் அழகில் மோஹித்து தனது தோழிகளுடன் வந்து தன்னை இப்போதே மணந்துகொள்ளுமாறு கேட்க, அவன் தான் பிரம்மச்சாரி என்று கூறி திருமணத்திற்கு மறுக்க இவர்கள் விடாப்பிடியாக தொந்திரவு செய்ய மிகவும் சினம் கொண்ட பிராமணன் இவர்களைப் பேயாகப் போகுமாறு சபிக்க, அப்பெண்களும் பதிலுக்கு இவனைப் பேயாகப் போகுமாறு சபித்தனர். இவ்விதம் பல காலம் பேயாக அலைந்து கொண்டிருக்க பிரியம்வதனைக் காண அவனது தந்தை நடந்ததை தனது ஞான திருஷ்டியால் உணர்ந்து யாது செய்வதென முனிவர்களிடம் வினவ இதற்குத் தோத்தாத்தரி நாதனைக் குறித்து கடுந்தவம் செய்வதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்று தெரிவிக்க அவரும் அவ்விதமே செய்யலானார். இறுதியில் திருமால் பிரத்தியக்ஷ்மாகி அவர்களின் பேயுருவை ஒழித்து சுசிலைக்கும், பிரியம்வதனனுக்கும் திருமணம் செய்யச் சொல்லி அவ்விருவரும் இல்வாழ்வில் புகுந்து நெடுங்காலம் இப்பெருமானுக்கு தொண்டாற்றி திருமாலடியெய்தினர். எனவே கடுந்தவத்தினால் கோரிய கோரிக்கையை நிறை வேற்றப்படுதல் இத்தலத்தின் சிறப்பு ஆகும்.\r\n\r\n     9. வைகுண்டத்திலிருப்பது போலவே இத்தலத்தில் எம்பெருமான் எழுந்தருளியிருப்பதை தலைப்பில் இட்ட பாடலில் வான நாயகனே என்று நம்மாழ்வார் மறை முகமாக விளித்துரைப்பதனால் அறியலாம்.\r\n\r\n     10. முக்தியளிக்கும் எட்டுத்தலங்களில் இது மிகவும் முக்கியமானதாகும்.\r\n\r\n     11. இக்கோயில் நிர்வாகம் வானமாமலை மடத்து ஜீயர் சுவாமிகளின் ஆதினத்தில் உள்ளது. அவர்களே பரம்பரை அறங்காவலராக இருந்து இத்திருக்கோவிலில் ஒன்றும் குறைவு வராமல் பூஜை, திருவிழாக்கள் நடத்திவருகிறார்கள். இக்கோயில் திருப்பணிகளும் அவர்களே செய்து திருக்கோயிலைப் பொலிவுடன் விளங்கும்படி செய்து வருகிறார்கள்.\r\n\r\n     12. இத்திருக்கோயிலின் முக்கியமான திருவிழா பங்குனி பிரம்மோத்ஸவம், சித்திரை பிரம்மோத்திஸவமும் ஆகும். Sri Sireevaramangai Nāchiyār Sri Thothādrināthan, Vanamāmalai Sri Dheivanāyagan Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Amarndha (Sitting) East Nandavarthana Indra Theertham, Sethruthāmarai Theertham Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ ஸ்ரீவரமங்கை நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ தோதாத்ரி தெய்வநாயகாய நமஹ http://maps.google.com/?q=8.491915,77.657372 Chithirai Uthram 12 6:30 a.m. to 11:30 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 79,
                "name_ta": "திருவரமங்கை",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Vānamāmalai, Thothathri Kshethram Thirusirivaramangala Nagar, Nanguneri",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Sireevaramangai"
                ]
            },
            {
                "id": 112,
                "title": "Srivaikuntam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002J",
                "url": "/divya-desam/srivaikuntam/",
                "content": "80 ஸ்ரீவைகுண்டம் (நவதிருப்பதி) Navathiruppathi SriVaikuntam ### Historical Significance:\r\n\r\nThe Brahmanda Purana mentions this sacred site. During a time when the world was submerged in water due to a pralaya (great deluge) in the Satya Loka, where Brahma resides, a demon named Somukasura stole a secret book on the art of creation (Srishti Ragasyam) kept by Lord Brahma.\r\n\r\nRealizing his predicament, Brahma decided to perform penance to retrieve it from the demon and sent a bamboo stick, transformed into a brahmachari (celibate student), to the earth to find a suitable place for penance. Upon reaching Jayantirapuram on the banks of the Thamiraparani River, he was captivated by the enchanting beauty and forgot his mission.\r\n\r\nFollowing this, Brahma sent a woman formed from the staff in his hand, instructing her to find an ideal location for his penance. She identified a verdant spot along the banks of the Thamiraparani River and informed Brahma, who then commenced rigorous penance focused on Lord Vishnu. Pleased by Brahma's penance, Lord Vishnu returned the secret of creation from Vaikuntha to Brahma.\r\n\r\nBecause of His manifestation at this place in the form He assumed while descending from Vaikuntha, and because Brahma requested Him to stand here and bless the devotees, this site is named Srivaikundam.\r\n\r\nLater, in this same Srivaikundam, a thief named Kaladooshan worshipped the Lord before embarking on his thefts. He dedicated half of his stolen goods to the Lord, consistently expressing his devotion. One day, while he and his accomplices were stealing from the king's palace, some of his associates were caught and, under interrogation, revealed their connection to Kaladooshan, offering to lead the guards to him. \r\n\r\nAware of the impending capture, Kaladooshan sought refuge with Srivaikundam and prayed for protection. The Lord Himself assumed Kaladooshan's form and, when presented to the king by the guards, revealed His true form to the king alone. Upon witnessing this divine vision, the king asked why He had orchestrated such a drama.\r\n\r\nThe Lord explained, “There are four enemies to wealth: virtue, fire, a thief, and a king. Among these, you have neglected the primary enemy, virtue. I staged this play to instill the importance of virtue in you.” \r\n\r\nOverjoyed at this divine encounter, the king requested the Lord to forever remain here as Kallapiran (the Lord of thieves) in that form. The Lord, as Vaikuntha, agreed to this request.\r\n\r\nThe king, deeply devoted to Soranathan, befriended Kaladooshan and constructed numerous charitable structures, mandapams, and a fortified wall around the temple. The identities of the king and Kaladooshan remain unknown.\r\n\r\nFrom then on, the name Kallapiran became the primary title for the Lord here.\r\n\r\n### Special Features:\r\n\r\n1. **Kalasa Theertham:** Brahma performed abhishekam (ritual bathing) for Lord Vishnu using water from the Thamiraparani River, poured from his kamandalu (sacred water pot), and established the kalasa on the riverbank. This site is still known as Kalasa Theertham. The Chithirai festival was initiated here by Brahma himself for Vaikunthanathan.\r\n\r\n2. **Unique Form of Vishnu:** In other places, Lord Vishnu is seen reclining on Adisesha, but here, He is in a standing posture with Adisesha holding an umbrella over Him, a unique and rare sight.\r\n\r\n3. **Mangalasasanam by Nammazhvar Alone:** This is one of the few temples where Mangalasasanam has been performed solely by Nammazhvar.\r\n\r\n4. **Significance of the Name Srivaikundam:** This is the only place among the 108 Vaishnavite Divya Desams believed to represent the celestial Vaikuntha on earth, bearing the name Srivaikundam.\r\n\r\n5. **Residence of Manavala Mamunigal:** Manavala Mamunigal has also graced this site.\r\n\r\n6. **Sree Soranatha Suprabatham:** The “Sree Soranatha Suprabatham” composed in Sanskrit is very famous here, reflecting the Lord’s name as Soranathan.\r\n\r\n7. **Discovery of the Temple:** After a long period of being buried, the temple and the deity were discovered when a cowherd noticed a cow regularly shedding milk at a specific spot, which led to the unearthing of the temple.\r\n\r\n8. **Scar on Kallapiran's Cheek:** The sculptor who created the idol of Kallapiran was so enchanted by its beauty that he pinched the idol’s cheek in adoration. This scar remains visible on the deity's cheek, accepted by the Lord as a mark of the sculptor's heartfelt devotion.\r\n\r\n9. **Inscription:** The deity is referred to in inscriptions as \"Thiruvazhuthi Vala Nadu Sri Vaikundathu Nayanar Kallapiran.\"\r\n\r\n10. **Sun Worship:** Twice a year, on the 6th of Chithirai and the 6th of Aippasi, the Sun God performs worship here. On these two days, the rays of the rising sun pass through the temple's entrance and fall directly on the sanctum sanctorum, bathing Vaikuntha Nathan in light. The temple's architecture to facilitate this solar worship is unique among the 108 Divya Desams.\r\n\r\n11. **Historical Significance During War:** In 1801, during the war between Kattabomman and the British, this temple and its surroundings were used as a fortress. வரலாறு:\r\n\r\n     பிரம்மாண்ட புராணத்தில் இத்தலத்தைப் பற்றிச் சொல்லப்படுகிறது. பிரம்மன் எழுந்தருளியுள்ள சத்திய லோகத்தில் ஒரு சமயம் பிரளயம் ஏற்பட்டு எங்கும் நீர் சூழ்ந்து கொண்டிருந்த காலத்தில் சோமுகாசுரன் என்ற அரக்கன் பிரம்மதேவன் வைத்திருந்த (ச்ருஷ்டி ரகஸ்யக் கிரந்தம்) படைப்புத்தொழில் ரகசியம் பற்றிய புத்தகத்தை எடுத்துக்கொண்டு ஒளிந்து கொண்டான்.\r\n\r\n     தம்நிலையுணர்ந்து வருந்திய பிரம்மா அதனை அவனிடமிருந்து மீட்கும்பொருட்டு விஷ்ணுவைக் குறித்து தவமியற்ற எண்ணி தன் கரத்திலிருந்து ஒரு பிரம்பை ஒரு பிரம்மச்சாரியாகச் செய்து, தாம் தவமியற்றுவதற்கு ஒரு சிறந்த இடத்தை தெரிவு செய்து வருமாறு பூவுலகிற்கு அனுப்பினார். தாமிரபரணி நதிக்கரையிலிருக்கும் ஜயந்தீரபுரத்திற்கு வந்து, அங்கிருந்த அழகியின் மயக்கத்திலீடுபட்டு தான் வந்த வேலையை மறந்து போயினான்.\r\n\r\n     இதன்பின் பிரம்மா தன் மறுகையிலிருந்த தண்டத்தை ஒரு பெண்ணாக்கி, யான் தவம் புரிய ஏற்ற இடம் பார்த்து வா என்று சொல்ல அவள் தாமிரபரணியாற்றங்கரையில் சோலைகள் நிறைந்த ஓரிடத்தை தெரிவு செய்து பிரம்மனிடம் கூற, பிரம்மன் அங்கு வந்து திருமாலைக் குறித்து கடுந்தவம் இருக்கலானார். பிரம்மனின் தவத்தை மெச்சிய திருமால் வைகுண்டத்திலிருந்து படைப்பின் ரகசியத்தை மீளவும் பிரம்மனிடமே சேர்ப்பித்தார்.\r\n\r\n     வைகுண்டத்திலிருந்து எழுந்த கோலத்தில் இவ்விடம் காட்சி தந்தமையாலும், இதே திருக்கோலத்தில் பக்தர்களுக்கு இவ்விடத்தே நின்று அருள வேண்டுமென்று பிரம்மன் வேண்டியதால் இத்திருத்தலத்திற்கு ஸ்ரீவைகுண்டம் என்ற பெயருண்டாயிற்று.\r\n\r\n     பின்பு இதே ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் காலதூஷகன் என்னும் திருடன் ஒருவன், இப்பெருமானை வழிபட்டே திருடச் செல்வதும், அவ்வாறு திருடிய பொருட்களில் பாதியை இப்பெருமானுக்கே சமர்ப்பணம் செய்து, இடையறாது \r\nபக்தி செலுத்திவந்தான். ஒரு நாள் தன் கூட்டத்தினருடன் அரசனின் அரண்மனையில் திருடிக்கொண்டிருக்கும்போது இவன் கூட்டத்தைச் சார்ந்த சிலரை காவலாளிகள் பிடித்து விசாரணை செய்ய, அவர்கள் தாங்கள் காலதூஷகனின் கையாட்களே என்றும் எங்களோடு வந்தால் காலதூஷகனைக் காண்பிக்கிறோம் என்று சொல்ல அவ்விதமே காவலாளிகளும் தேடிவந்தனர்.\r\n\r\n     இதனையறிந்த காலதூஷகன் ஸ்ரீவைகுண்டனைச் சரணடைந்து தன்னைக் காக்குமாறு வேண்ட அப்பெருமானே காலதூஷகன் வேடத்தில் எதிரில் வர, காவலாளிகள் பிடித்துக்கொண்டுபோய் மன்னன் முன்னிலையில் நிறுத்தினர். காலதூஷகனை மன்னன் கூர்ந்து நோக்கியபோது தன் சுயரூபத்தை அவனுக்கு\r\nமட்டும் காட்டியருள அடிபணிந்து நின்ற மன்னன் என்னிடம் கொள்ளையடித்துச் செல்ல வேண்டிய காரணம் என்னவென்று கேட்க, “திரவியத்திற்கு சத்ருக்கள் நால்வர்”. அவர்கள் தர்மம், அக்னி, சோரன், ராஜா என்பவர்கள். இதில் முதலாவதாகிய தருமத்தை நீ கொஞ்சமேனும் கடைப்பிடிக்கவில்லை. இதை உனக்குப் புகட்டி தர்மத்தில் உன்னை நிலைநாட்டச் செய்யவே இந்நாடகமாடினோம் என்றார்.\r\n\r\n     மிகவும் ஆனந்தித்து பேரின்பக் காட்சியைக் கண்ட அம்மன்னன் எனக்கருள்புரிந்த இத்திருக்கோலத்திலேயே கள்ளப் பிரானாக (சோரநாதனாக) எந்நாளும் காட்சியளிக்க வேண்டுமென்று வேண்டிக் கொள்ள வைகுண்டத்து எம்பெருமான் அவ்விதமே ஆகட்டும் என்று கூறி மறைந்தார்.\r\n\r\n     சோரநாதனிடம் ஈடற்ற பக்தி கொண்ட அம்மன்னன், கால தூஷகனையும் நண்பனாகக் கொண்டு இக்கோவிலுக்கு எண்ணற்ற தான தருமங்களைச் செய்து மண்டபமும், மதிலும் எழுப்பினான். இம்மன்னன் யாரென்றும், பெயரின்னதென்றும் அறியுமாறில்லை.\r\n\r\n     அதுமுதல் இப்பெருமானுக்கு கள்ளப்பிரான் என்ற திருநாமமே பிரதானமாக இருந்து வருகிறது.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. பிரம்மா தமது கமண்டலத்தில் தாமிரபரணி நீரையெடுத்து திருமாலுக்குத் திருமஞ்சனம் செய்து, நதிக்கரையிலேயே கலசத்தை ஸ்தாபிதம் செய்ததால் இன்றும் கலச தீர்த்தம் என்றே வழங்கப்படுகிறது. பிரம்மனாலேயே இங்கு வைகுண்டநாதனுக்கு சித்திரை உற்சவம் நடத்தப்பட்டது.\r\n\r\n     2. மற்றெல்லா ஸ்தலங்களிலும் ஆதிசேடனில் தான் பெருமாள் பள்ளிகொண்டிருப்பார். ஆனால் இங்கு நின்ற திருக்கோலத்தில் உள்ள பெருமானுக்கு ஆதிசேடன் குடைபிடிக்கும் வண்ணத்தில் அமைந்துள்ள காட்சி வேறெங்கும் காண்டற்கரியதாகும்.\r\n\r\n     3. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம்.\r\n\r\n     4. 108 வைணவ திவ்ய தேசங்களில் விண்ணுலகில் இருப்பதாகக் கருதப்படும் ஸ்ரீவைகுண்டம் என்னும் திருப்பெயரை மண்ணுலகில் தாங்கி நிற்கும் ஒரே திருத்தலம் இதுதான்.\r\n\r\n     5. மணவாள மாமுனிகளும் இங்கு எழுந்தருளினார்.\r\n     \r\n     6. சோரநாதன் என்று பெயர்கொண்ட இப்பெருமானின் மீது வடமொழியில் இயற்றப்பட்டுள்ள “ஸ்ரீசோரநாத சுப்ரபாதம்” மிகவும் பிரசித்திபெற்றதாகும்.\r\n\r\n     7. காலதூஷகனுக்கு அருள் பாலித்து ஸ்ரீவைகுண்ட நாதனாக எழுந்தருளியிருந்த பெருமானும், அச்சிறு சன்னதியும் வெகு காலத்திற்குப்பின் பூமியில் புதையுண்டு போனது. ஒரு சமயம் பாண்டிய மன்னர்கள் நெல்லையில் தமது அரசாட்சியை செலுத்துங்கால் மணப்படை, கொற்கை போன்றன, பாண்டியர்களின் முக்கிய பிரதேசமாக விளங்கின. அவ்வமயம் பாண்டியனின் பசுக்களை மேய்ப்பவன் சந்நிதி மூடிய இவ்விடத்திற்குப் பசுக்களை ஓட்டி வந்ததும் ஒரு பசுமட்டும் தனித்துச் சென்று வைகுண்ட பெருமாள் பூமியில் மறைந்துள்ள இடத்தில் பால் சொரிவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தது. இதைக்கண்ட பசுமேய்ப்பவன் இதனை மன்னனுக்குத் தெரிவிக்க மன்னன் தன் பரிவாரங்களுடன் சூழ இவ்விடம் வந்து தோண்டிப் பார்க்கையில், அங்கே வைகுண்டப் பெருமான் சன்னதியிருப்பதைக்கண்டு மிகவும் ஆனந்தித்து\r\nதற்போதுள்ள கோவிலை அமைத்தான் என்பர்.\r\n\r\n     8. இங்குள்ள கள்ளப்பிரானின் திருமேனியை உருவாக்கிய சிற்பி அப்பேரழகில் பெரிதும் மயங்கி தன் உள்ளத்தைப் பறிகொடுத்து ஆசைமிக்குப் போனதால் செல்லமாகக் கன்னத்தில் கிள்ளி விட்டார். ஆத்மார்த்தமான பக்தியில் கிள்ளிய வடுவை எம்பெருமான் கன்னத்தில் ஏற்றுக் கொண்டார். இன்றும் இப்பெருமானின் கன்னத்தில் கிள்ளப்பட்ட வடுவைக்காணலாம்.\r\n\r\n     9. இந்த இறைவனைத் “திருவழுதி வள நாட்டு ஸ்ரீவைகுந்தத்து நாயனார் கள்ளப்பிரான்” என்று கல்வெட்டு கூறுகிறது.\r\n\r\n     10. இத்தலத்து எம்பெருமானை ஆண்டுக்கு இருமுறை சூரியதேவன் வந்து வழிபாடு செய்கிறான். அதாவது சித்திரை 6ம்தேதி, ஐப்பசி 6ந்தேதி. இவ்விரு தினங்களிலும் இளஞ்சூரியனது பொற்கிரணங்கள் கோபுர வாயில் வழியாக வைகுந்த நாதனின் திருமேனிக்கு அபிஷேகம் செய்கிறது. இத்தகைய அமைப்பில் இக்கோவிலின் கோபுர வாசல் அமைக்கப்பட்டது, எண்ணியெண்ணி வியக்கத் தக்கதாகும். சூரிய வழிபாடு 108 திருத்தலங்களில் இங்கு மட்டுமே உள்ளது.     \r\n     \r\n     11. கி.பி. 1801இல் கட்டப்பொம்மனுக்கும், ஆங்கிலேயர்கட்கும் நடைபெற்ற போரில் இந்தக் கோவிலையும் சுற்றியுள்ள பகுதிகளையும் மையமாக வைத்து ஒரு கோட்டையாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது. Sri VaikunTaValli Sri VaikinTanāthan, Sri KaLLapirān Sri KaLLapirān Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Nindra (Standing) East Chandra Brugu Theertham, Thāmbraparani Thenkalai ஸ்ரீ வைகுந்தவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ கள்ளப்பிரான் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=8.631287,77.909424 7:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 80,
                "name_ta": "ஸ்ரீவைகுண்டம் (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Srivaikuntam"
                ]
            },
            {
                "id": 113,
                "title": "Thiruvaragunamangai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002K",
                "url": "/divya-desam/thiruvaragunamangai/",
                "content": "81 திருவரகுணமங்கை (நவதிருப்பதி) Navathiruppathi Varagunamangai ### Historical Significance:\r\n\r\nThe story of this temple is narrated in the Brahmanda Purana. In ancient times, on the banks of the Reva River, in a place called Punniya Kosa, there lived a Brahmin named Vedavit. He fulfilled his duties to his mother, father, and teacher and devoted himself to meditation on Lord Vishnu, reciting the “Asanathai” mantra, one of the supreme mantras. At that time, Lord Vishnu himself appeared in the form of an old Brahmin and advised him to perform penance in the place between the two mountains, Sakhya and Mahendra, known as Varagunamangai, as it is the most suitable location for chanting the “Asanathai” mantra. Following this advice, Vedavit arrived at this location, and without sleep, performed severe penance and ultimately attained salvation through the grace of Lord Vishnu. As Lord Vishnu granted a vision in response to the chanting of the Asanathai mantra, He became known here as Vijayasana Perumal.\r\n\r\nLong before this event, a sage named Romasa was meditating here. During this time, his disciple Sathyavan was bathing in the waters of the Aghanasa Theertha, a pond nearby. On the opposite bank of the pond, a fisherman, who had caught fish, was drying them and casting his net again when a snake bit him from behind, causing him to die instantly. Moments later, a celestial chariot descended from the heavens to carry the hunter to the abode of the gods.\r\n\r\nWitnessing this, Sathyavan immediately approached his guru and recounted the incident, inquiring how a hunter who killed living beings could ascend to heaven. Utilizing his divine insight, Romasa explained the story as follows:\r\n\r\nIn a previous birth, this hunter was the prince Viswasakan of the Vidarbha kingdom, renowned for his dedication to dharma and numerous virtuous deeds. However, influenced by evil companions, he occasionally indulged in sinful behavior. Due to his past sins, he was destined for hell, but thanks to the merits he accrued from his righteous actions, he was granted the boon of dying in this sacred place and thus attaining moksha (liberation).\r\n\r\nRomasa emphasized the glory of this sacred site by declaring that those who die here are blessed with liberation.\r\n\r\n### Special Features:\r\n\r\n1. **Adisesha’s Role:** In Srivaikundam, Adisesha holds an umbrella for the standing Lord, while here in this temple, he does the same for the seated Lord.\r\n\r\n2. **Kanaka Muni’s Revelation:** According to Puranic accounts, the sage Kanaka, son of Brahma, explained the grandeur of this place to a king who ruled over Dharmapuram, a city situated on the southern bank of the Kaveri River, which is called the southern Ganges.\r\n\r\n3. **Mangalasasanam by Nammazhvar:** This sacred site has been sung in praise by Nammazhvar alone.\r\n\r\n4. **Visit of Manavala Mamunigal:** Manavala Mamunigal has also visited this place. வரலாறு\r\n\r\n     இத்தலத்தைப் பற்றியும் பிரம்மாண்ட புராணத்தில்தான் சொல்லப்பட்டுள்ளது. முன்னொரு காலத்தில் ரேவா நதிக்கரையில் புண்ணிய கோசம் என்ற அக்கிரஹாரத்தில் வாழ்ந்து வந்த “வேதவித்” என்னும் பிராமணன் ஒருவன் மாதா. பிதா. குரு ஆகிய மூவருக்கும் செய்ய வேண்டிய கடன்களைச் செய்து முடித்து திருமாலைக் குறித்து தவமியற்றுவதில் மிகச் சிறந்த மந்திரங்களில் ஒன்றாகிய “ஆஸணதை” என்னும் மந்திரத்தை ஜெபித்து தவமியற்ற எண்ணிக்கொண்டிருந்தான். அப்போது திருமாலே ஒரு கிழப்பிராமணன் வேடம் பூண்டு அவனிடம் வந்து “சக்யம், மகேந்திரம் என்னும் இருமலைகட்கு இடைப்பட்டு விளங்கும் வரகுணமங்கை என்னும் பதியில் சென்று தவமியற்றுமாறும், அதுவே “ஆஸணதை” என்னும் மந்திரா ஜபத்திற்குச் சிறந்த இடமென்று கூற வேதவித் என்னும் பிராமணன் உடனே இவ்விடம் வந்து ஆகார நித்திரையின்றி கடுந்தவஞ்செய்து இறுதியில் திருமாலின் சேவையைப் பெற்று பரமபதம் பெற்றான். ஆஸணத் மந்திரத்தை ஜெபித்து இறைவன் காட்சி தந்ததால் விசயாசனர் என்னும் திருநாமம் இப்பெருமானுக்கு உண்டாயிற்று.\r\n     \r\n     இந்நிகழ்ச்சி நடைபெறுவதற்கு வெகு காலத்திற்கு முன்பே ரோமச முனிவர் என்பார் இங்கு தவஞ்செய்கையில் அவரது சீடன் சத்தியவான் என்பவன் இங்குள்ள அகநாச தீர்த்தத்தில் நீராடிக் கொண்டிருக்கும் போது, அத்தீர்த்தக் கரையின் மறுபக்கத்தில் ஒரு மீனவன் மீன்களைப் பிடித்து கரையில் உலர்த்திவிட்டு மீண்டும் வலை வீசும்போது அவனுக்குப் பின்னால் இருந்து பாம்பு தீண்ட அவ்விடத்திலேயே இறந்து போனான். அவன் இறந்த சில நிமிடங்களிலேயே வானுலகிலிருந்து வந்த தேவவிமானத்தில் ஏறி அந்த வேடன் சுவர்க்கம் சென்றான்.\r\n\r\n     இதைக்கண்ட சத்தியவான் உடனே தன் குருவை அணுகி நடந்த விருத்தாந்தத்தைக் கூறி, உயிர்களைக் கொல்லும் புலைஞனாகிய வேடனுக்கு சுவர்க்கம் எவ்வாறு கிட்டியதென்று கேட்க, தம்ஞான திருஷ்டியால் ரோமசர் பின்வருமாறு கூறலானார்.\r\n\r\n     முன் ஜென்மத்தில் விதர்ப்ப நாட்டின் விசுவசகன் என்னும் அரசனின் மைந்தன் தர்மத்தில் மிகவும் பற்றுள்ளவனாகவும், அனேக புண்ணிய காரியங்களைச் செய்து வருபவனாகவும் இருந்தான். இருப்பினும் துஷ்ட சிநேகிதர்களின் நட்பால் அவ்வப்போது துன்மார்க்கத்திலும் ஈடுபட்டு வந்தான். தனது பாவத் தன்மையால் முன் ஜென்மத்தில் நரகம் பெற்ற இவன், இந்த ஜென்மத்தில் அவன் செய்த புண்ணியத்தால் இத்திருத்தலத்தில் உயிர்நீக்கும் பேறு பெற்றான்.\r\n\r\n     இத்திருப்பதியில் உயிர் நீத்ததால் மோட்சம் செல்லும் மகிமை பெற்றான் என்று இத்தலத்தின் மேன்மையை ரோமசர் கூறினார்.     \r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் நின்ற பெருமானுக்கு குடைப்பிடித்த ஆதிசேடன் இங்கு அமர்ந்த பெருமானுக்கு குடைப்பிடித்துள்ளான்.\r\n\r\n     2. பிரம்மாவின் புத்திரனான கனக முனிவர் இத்தலத்தின் வரலாற்று மேன்மையை தட்சிண கங்கை என்று சொல்லப்படும் காவிரியின் தென்கரையில்\r\nதர்மபுரம் என்ற நகரத்தைப் பரிபாலித்து வந்த மன்னனுக்கு கூறியதாகவும் புராணக் குறிப்புள்ளது.\r\n\r\n     3. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     4. மணவாள மாமுனிகளும் இங்கு எழுந்தருளினார். Sri Varaguna Valli Thāyār (Sri Varagunamangai Thāyār) Vijayāsana Perumāl Vijayāsana Perumāl Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Amarndha (Sitting) East Vijayakodi Agni Theertham, Deva Pushkarani Thenkalai ஸ்ரீ வரகுணவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ விஜயாஸநாய நமஹ https://maps.app.goo.gl/1SoenpdHPHaDVvFS7 10:00 a.m. to 5:00 p.m.",
                "number": 81,
                "name_ta": "திருவரகுணமங்கை (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvaragunamangai"
                ]
            },
            {
                "id": 114,
                "title": "Thiruppulingudi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002L",
                "url": "/divya-desam/thiruppulingudii/",
                "content": "82 திருப்புளிங்குடி (நவதிருப்பதி) Navathiruppathi Thiruppulingudi “Even though I am a sinful being who committed such evil deeds, I plead to grasp your soft feet that the goddess of earth and the goddess of fortune caress. Oh! You do not come!” (TVM 9.2.10) sung by Nammāḻvār, this sacred place is located about a mile east of Varaguṇa Mangai.\r\n\r\nThis site can be learned about from the Brahmāṇḍa Purāṇa and the Tāmiraparaṇi Sthala Purāṇa.\r\n\r\nOnce Mahāviṣṇu, along with Lakṣmī Devī, departed from Vaikuṇṭa and stayed on the banks of the Tāmiraparaṇi River in a beautifully arranged area of sandy mounds, experiencing some solitude. Upon arriving in this earthly world, thinking that he rejoiced with Lakṣmī Devī, leaving her behind, Bhoomippiratti, driven by jealousy and great anger, went to the netherworld, causing the world to dry up and darken. All the devas prayed to Śrīmannārāyaṇa to change this situation, and he went to the netherworld, appeased Bhoomippiratti, taught both that they are equal, made them friends, and appeared at this place with both goddesses surrounding him. He became known as Bhoomipālar for protecting the earth (Bhoomippiratti). The term Kāśini Vendar appears in Nammāḻvār's other verses as Kāyiṣini Vendar.\r\n\r\nAnother holy history of this place is also spoken of in the Purāṇa.\r\n\r\nOnce, Yajñasarma, a Brahmin, was enjoying with his wife when Śakti, the son of Vasishtha, accompanied by rishis, arrived. He showed no respect to them and did not offer any honorarium, instead, he made them speak insulting words. The rishis immediately cursed Yajñasarma to become a demon. Having changed, the Brahmin fell at the feet of the rishis, asking for curse relief. The rishis told him that, at a later time in this sacred place, when Indra performs a yajña, you will attempt to destroy it and will be struck by the story of Lord Viṣṇu to receive relief from the curse.\r\n\r\nIn this state, while Indra was happily playing with his wife at a lotus pond in the Himalayas, a sage and his wife, taking the form of deer, were playing near the pond. Indra struck the sage in deer form with his vajra weapon, causing Indra to be surrounded by the sin of Brahmahatthi. To remove this sin, Indra wandered like a madman wherever he saw a remedy.\r\n\r\nSeeing this, the devas, deeply distressed, took refuge in their guru, Bṛhaspati, for advice. He brought Indra to Tiruppuliyangudi, made him worship Bhoomipālar with deep devotion, and bathe in the sacred water there, and the Brahmahatthi sin left Indra. The name Indra Tīrtha also became established for this sacred water.\r\n\r\nDelighted by his curse relief, Indra began a great yajña here to express gratitude to Lord Viṣṇu. At that time, Yajñasarma, in demon form, prayed and meditated intensely with tears for Lord Viṣṇu, wishing to be freed from his curse.\r\n\r\nThen Śrīmannārāyaṇa, appearing in the yajña pit, struck the demon with the story of Lord Viṣṇu, and the demon was relieved of his curse.\r\n\r\n**Highlights:**\r\n\r\n1. The images of Lakṣmī Devī, Bhoomippiratti, and Nācciyārs here are extraordinarily large and cannot be seen elsewhere.\r\n\r\n2. The rare sight of the lotus stem from Perumāl's navel connecting with Brahmā's lotus on the wall can be seen here and nowhere else. (Usually, Brahmā is seated on the lotus flower that emerges from Viṣṇu's navel in other places or generally.)\r\n\r\n3. This site is associated with Bṛhaspati (Jupiter) among the Navagrahas (nine planets).\r\n\r\n4. The architectural structure of this temple is unique, as it allows devotees to view one foot of Lord Viṣṇu in a reclining position through a window on the outer wall while circling the sanctum, which is not found in other places.\r\n\r\n5. Upon closely observing the verse of Nammāḻvār given in the title, one can see that all the aforementioned histories are embedded within it.\r\n\r\n6. This is a Divya Desam praised in twelve hymns by Nammāḻvār alone.\r\n\r\n7. When Rāmānuja came to this place and worshipped the Lord of Tiruppuliangudi, as he was leaving, he saw the temple priest's daughter winnowing rice in the outer courtyard of the temple. He asked her how far Kurugūr was from there. She subtly indicated that it was within shouting distance by quoting Nammāḻvār's verse: “The one who carried the trident and wore the sacred cloth of Dvārāvatī, the ancient wise one, shouted and called, approached, and reached the one who dwells in the roaring sea, the one who resides in the land of good waters and excellent paths, the lord of Āḻvār Tirunagari, who is Ādi Śeṣa.” Upon hearing the Āḻvār’s verse, Rāmānuja, out of great love for the Āḻvār (thinking, “Have we reached the distance of a shout?”), immediately prostrated on the ground and bowed to the girl. (Seeing this, the priest made his daughter fall at Rāmānuja's feet and sought forgiveness.)     “நிலமகளும் மலர்மகளும் வருடும் நின் மெல்லடியை இந்தக்\r\nகொடியவினை செய்த பாவியேனும் பிடிக்க வேண்டுமென்று கூவுகிறேன்.\r\nஅந்தோ நீ வராதிருக்கின்றாயே” (TVM 9.2.10) என்று நம்மாழ்வாரால் பாடப்பட்ட\r\nஇத்திருத்தலம் வரகுண மங்கையிலிருந்து கிழக்கே சுமார் ஒரு மைல் தொலைவில் உள்ளது.\r\n\r\nவரலாறு.\r\n\r\n     இத்தலத்தைப் பற்றி பிரம்மாண்ட புராணத்தாலும், தாமிரபரணி ஸ்தல புராணத்தாலும் அறிய முடிகிறது.\r\n\r\n     ஒருசமயம் மஹாவிஷ்ணு இலக்குமி தேவியுடன் வைகுண்டத்திலிருந்து புறப்பட்டு இப்பூவுலகில் தாமிரபரணி நதிக்கரையில் அழகழகாக வரிசைக்கிரமமாக மணல்மேடு அமைந்துள்ள பகுதியில் சற்றே உல்லாசத்துடன் தனித்திருக்க, இப்பூவுலகில் வந்ததும் தன்னை விட்டுவிட்டு இலக்குமி தேவியுடன் இவர் மகிழ்வெய்தியுள்ளாரே என்று எண்ணி பொறாமை கொண்ட பூமிப்பிராட்டி மிகவும் சினங்கொண்டு பாதாள லோகம் புக்கு மறைய உலகம் வறண்டு இருளடைய தேவர்கள் எல்லாம் இந்நிலை மாறவேண்டுமென ஸ்ரீமந் நாராயணனைத் துதிக்க அவரும் பாதாள லோகம் சென்று பூமிப்பிராட்டியைச்\r\nசமாதானப்படுத்தி இருவரும் தமக்குச் சமமே என உபதேசம் செய்து இருவருக்கும் நட்பு உண்டாக்கி, அவ்விரண்டு தேவிமார்களும் சூழ இவ்விடத்தில் காட்சி தந்தார். பூமியைக் (பூமிப் பிராட்டியைக்) காத்ததாலும் பூமிபாலர் என்னும் திருநாமம் இப்பெருமானுக்கு உண்டாயிற்று. காசினி வேந்தர் என்ற சொல்லே நம்மாழ்வாரின் பிற பாக்களில் காய்சின வேந்தர் என்று பயின்று வருகிறது.\r\n\r\n    இத்தலத்தில் நடைபெற்ற இன்னொரு புனித வரலாற்றையும் புராணம் பேசுகிறது.\r\n\r\n     யக்ஞசர்மா என்னும் அந்தணன் தனது பத்தினியுடன் இன்பம் நுகர்ந்துகொண்டிருக்கையில், வசிட்டரின் மகனான சக்தியென்பவர் தமது ரிஷிகள் புடைசூழ வந்தவிடத்து அவர்களை மதியாதிருந்ததோடு, தட்சிணையுங்கொடுக்காது அவர்களை தீச் சொற்களால் நிந்தனையும் செய்வித்தான். அக்கணமே அம் முனிவர்கள் அனைவரும் யக்ஞசர்மாவை ஓர் அரக்கனாகும்படி சபிக்க, தன் நிலை மாறிய அவ்வந்தணன், அம் முனிவர்களின் பாதத்தில் வீழ்ந்து சாப விமோசனமும் வேண்டி நின்றான். அதற்கு முனிவர்கள் இத்திருத்தலத்தில் பின்னொரு காலத்தில் இந்திரன் யாகம் செய்வான். அப்போது அந்த யாகத்தை அழிக்க நீ எத்தனிக்கும் போது திருமாலின் கதையால் அடிபட்டு சாபவிமோசனம் பெறுவாய் என்றனர்.\r\n\r\n     இஃதிவ்வாறிருக்க, இமயமலையில் உள்ள ஒரு தாமரைத் தடாகத்தில் இந்திரன் தனது தேவியுடன் இனிதே குலாவிக் கொண்டிருக்கும்போது அத்தடாகத்துக்கு அருகில் மானுருக் கொண்டு ஒரு ரிஷியும் அவர் மனைவியும் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும்போது இந்திரன் தனது வஜ்ராயுதத்தால் மான் உருவில் உள்ள ரிஷியை அடித்து வீழ்த்த இந்திரனுக்கு பிரம்மஹத்தி தோஷம் சூழ்ந்தது. அதைத் தீர்ப்பதற்கு கண்ட விடமெங்கும் பைத்தியன்போல் இந்திரன் அலைந்தான்.\r\n\r\n     இதைக்கண்டு மிகவும் மனம் நொந்த தேவர்கள் தமது குலகுருவான வியாழபகவானைச் சரணடைந்து ஆலோசனை கேட்க, அவர், இந்திரனைத் திருப்புளிங்குடிக்கு அழைத்து வந்து பயப்பக்தியுடன் பூமிபாலரை வணங்கி அங்கிருந்த தீர்த்தத்தில் நீராடச் செய்ததும் பிரம்மஹத்தி தோஷம் இந்திரனைவிட்டு நீங்கியது. இந்த தீர்த்தத்துக்கும் இந்திர தீர்த்தம் என்ற பெயர் நிலைத்தது.\r\n\r\n     தனது சாபவிமோசனத்தால் மிகவும் மகிழ்ந்த இந்திரன். திருமாலுக்கு நன்றி செலுத்தும் முகத்தான் இங்கு மிகப் பெரிய யாகம் துவங்கினான். அப்போது அரக்கனுருவில் உள்ள யக்ஞசர்மா திருமாலைக் குறித்து உள்ளுருகி வேண்டி கடுந்தவம் புரிந்து கண்ணீர் சிந்தி நின்றான்.\r\n\r\n     அப்போது யாக குண்டலியில் தோன்றிய ஸ்ரீமந் நாராயணன் தனது கதையினால் அவ்வரக்கனை அடித்து வீழ்த்த அவன் சாப விமோசனம் பெற்றான்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இங்குள்ள இலக்குமி தேவி, பூமிப்பிராட்டி, நாச்சியார்களின் திருவுருவங்கள் வேறெங்கும் காணமுடியாத அளவிற்கு மிகமிகப் பெரியவைகள்.\r\n\r\n     2. பெருமாளின் திருவயிற்றிலிருந்து செல்லும் தாமரைக் கொடி, சுவற்றில் உள்ள பிரம்மாவின் தாமரையோடு சேர்ந்து கொள்வது போன்ற அரிய காட்சியும், இங்கு தவிர வேறெங்கும் காண்டற்கரிது.\r\n\r\n     (பிற இடங்களில் அல்லது பொதுவாக திருமாலின் நாபிக் கமலத்திலிருந்து செல்லும் தாமரைத் தண்டின் மலரில்தான் பிரம்மா அமர்ந்திருப்பது வழக்கம்)\r\n\r\n     3. நவக்கிரகங்களில் வியாழனொடு சம்பந்தப்பட்ட ஸ்தலம்\r\n\r\n     4. சயன திருக்கோலத்தில் உள்ள திருமாலின் ஒரு பாதத்தை மூலஸ்தானத்தைச் சுற்றி வருகையில் சுவற்றின் வெளிப்புறமுள்ள ஒரு ஜன்னலின் வழியாகச் சேவிப்பதற்கு ஏற்றாற்போல் அமைந்துள்ள இக்கட்டிட அமைப்பு பிறஸ்தலங்களில் அமையப் பெறாத ஒன்றாகும்.\r\n\r\n     5. தலைப்பில் கொடுக்கப்பட்டுள்ள நம்மாழ்வாரின் பாசுரத்தைக் கூர்ந்து நோக்கினால் மேற்சொன்ன வரலாறு அனைத்தும் அதில் பொதிந்துள்ள நிலையைக் கண்ணுறலாம்.     \r\n     \r\n     6. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் 12 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்ய தேசமாகிறது.\r\n\r\n     7. இராமானுஜர் இவ்வூருக்கு வந்து திருப்புளிங்குடி எம்பெருமானைச் சேவித்துவிட்டு வரும்போது, கோவிலின் வெளிப் பிரகாரத்தில் நெல்லிவாட்டிய (நெல்லைக் காயலிட்டுக் கொண்டு இருந்த) அக்கோவிலின் அர்ச்சகர் மகளைக்கண்டு குருகூர் இன்னும் எவ்வளவு தூரமென்றார். அது இன்னும் கூப்பிடு தொலைவில் உள்ளதென்பதை “முக்கோலேந்தி துவராடையணிந்த மூதறிவாளா கூவுதல் வருதல் செய்திடாயென்று குரைகடல் வண்ணன் தன்னை மேவி நன்கமர்ந்தவியன் புனல் பொருநல் வழுதிநாடன் சடகோபன்” என்ற நம்மாழ்வாரின் பாசுரத்தினாலேயே மறைமுகமாய் சுட்டிக்காட்டினாள். ஆழ்வாரின் பாசுரத்தைச் செவியில் கேட்ட மாத்திரத்தில், ஆழ்வார் மீதுள்ள பேரன்பால் (யாமும் கூப்பிடு தொலை எய்திவிட்டோமோ என்றெண்ணி) அப்படியே தரையில் வீழ்ந்து அப்பெண்ணை வணங்கினார். (இதைக்கண்ட அர்ச்சகர் தமது மகளை இராமானுஜரின் பாதத்தில் விழச் செய்து மன்னிப்பும் கோரினார்) Sri Malarmagal Nāchiyār, Sri Pulingudi Valli Sri KaisinavEndar, Boomi Palar Sri KaisinavEndar Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Sayana (Reclining) East Vedhasāra Varuna, Neerruthi Theertham Thenkalai ஸ்ரீ மலர்மகள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீகாய்சினவேந்தன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=8.639765,77.932800 10:00 a.m. to 5:00 p.m.",
                "number": 82,
                "name_ta": "திருப்புளிங்குடி (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruppulingudi"
                ]
            },
            {
                "id": 115,
                "title": "Thiru Tholaivillimangalam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002M",
                "url": "/divya-desam/thiru-tholaivillimangalam/",
                "content": "83 திருத்தொலைவில்லி மங்கலம் (நவதிருப்பதி) Rettai Thirupati, Navathiruppathi Tholaivillimangalam In the Navatiruppathis located in the Nellai district, visiting this place is the most challenging. As sung by the Āḻvār, there are no towers here. This Divya Desam is situated in a remote forest surrounded by bushes, wilderness, and thorny plants.\r\n\r\nThis place is situated like “ālāravam aṟṟa taṉikkaṭṭil ampo” (a forest without any human noise). The way Nammāḻvār gets enchanted by this Perumāl is not easily described. He mentions that his heart aches repeatedly.\r\n\r\nHistory:\r\n\r\nThe Brahmāṇḍa Purāṇa praises this site, and a brief reference is found in the Padma Purāṇa. The northern texts refer to this holy place as “Kedāra Nilayam.”\r\n\r\nOnce, a sage named Suprabar, born in the Ātreya gotra, tried to perform a grand yajña for Viṣṇu in many places but couldn't find a stable place for his mind. Unable to continue the yajña, he wandered and found this place surrounded by beautiful gardens full of flowers and birds singing sweet songs. He decided to begin his yajña here.\r\n\r\nWhile preparing the ground for the yajña hall by plowing and leveling the earth, he found a luminous balance and a bow. When he picked them up with wonder, they transformed into a young man and woman who bowed before Suprabar.\r\n\r\nThe astonished Suprabar inquired about the cause of such a curse, and they replied as follows:\r\n\r\nThe man who was the bow addressed Suprabar: \"O Swami, in a previous birth, I was a celestial named Vidyādhara, and I, along with my wife, was engrossed in intense passion and infatuation in this garden. At that time, I saw Kubera traveling through the sky and pretended not to see him. Enraged, Kubera cursed us both to become a bow and a balance.\r\n\r\nWe fell at Kubera's feet and asked for curse relief. He said, 'This curse will afflict you as you have not respected me. I will not grant you relief. At a later time, when the sage Suprabar plows this place for a yajña, the curse will be lifted when it comes into his hands. Until then, you will remain buried in this earth,' and he left.\r\n\r\nWe have been buried here until today, and upon your touch, we have regained our original state,\" they said, bowing before him.\r\n\r\nThe sage blessed them and began his yajña.\r\n\r\nSuprabar conducted his yajña with great pomp and distributed the fruits of the assembled yajña as “avirbhāga” to the celestials. The celestials, along with Suprabar, worshiped the Perumāl, who was the cause for them receiving the avirbhāga, and Viṣṇu appeared before them.\r\n\r\nSince then, the Lord who appeared here became known by the divine name Devapirān.\r\n\r\nHighlights:\r\n\r\n1. This Divya Desam is situated in a great forest, described as “not a village or town, but a forest.” When visiting, one must know the temple priest's schedule or accompany him.\r\n\r\n2. The priest of the Tirukkōḷūr Divya Desam also performs the daily rituals here.\r\n\r\n3. Known as the first of the twin Tiruppathis called Tulavilli Mangalam, this Devapirān shrine is situated between the banks of the Tāmiraparaṇi River.\r\n\r\nThe second Tiruppathi, where Aravindalōcana Perumāl resides, is located about half a furlong away on the banks of a canal branching from the Tāmiraparaṇi.\r\n\r\n4. It is unknown when or during whose reign the present temple was built. Inscriptions are embedded inside the temple, between the stones of the precinct, on the pillars along the walkway, and around the outer wall of the sanctum. Most of them are damaged.\r\n\r\n5. Circumambulation around the sanctum is not possible. The path is closed with a door, and grass and weeds cover it. With the help of the priest, if the door is opened and entered, one can see the still-intact color (paint) and beautiful workmanship on the sanctum's tower.\r\n\r\n6. Although both temples together are considered a single Divya Desam, they are known as twin Tiruppathis. Due to the separate mention of the names of the two deities in the Āḻvār's hymns, they are considered two Tiruppathis within the Navatiruppathis.\r\n\r\n7. Mangalaṣāsanam in the hymns was performed solely by Nammāḻvār (verses referring to both deities).\r\n\r\n8. Maṇavāḷa Māmunigaḷ also visited here.\r\n\r\nThe following sites are called Navatiruppathis:\r\n\r\nĀḻvār Navatiruppathis:\r\n\r\n1. Tiruvaikuṇṭam\r\n2. Tiruvāraguṇamaṅgai\r\n3. Tiruppuliangudi\r\n4. Tiruthulaivillimaṅgalam\r\n5. Tirukkulantai\r\n6. Tirukkōḷūr\r\n7. Tirupperai\r\n8. Tirukkurugūr\r\n\r\n**History of Aravindalochanar, the Second of the Twin Tiruppathis Known as Thulaivillimangalam**\r\n\r\nThe Brahmāṇḍa Purāṇa describes this place.\r\n\r\nAfter the bow and balance attained liberation at the Devapirān shrine, Suprabar, having completed his grand yajña, would daily visit the nearby pond, pluck the pure, fragrant, and beautiful lotus flowers, and offer them in worship to Devapirān.\r\n\r\nSeeing Suprabar bring these beautiful flowers every day for worship, the Perumāl, curious to know where the sage was picking these flowers from and admiring the sage's beauty in doing so, followed Suprabar.\r\n\r\nHe stood on the northern bank of the Tamiraparani River, watching the sage picking flowers in deep meditation. Amazed by this, Suprabar asked the reason for the Lord following him. The Perumāl replied, \"I stood here, drawn by the devotion with which you offer the lotus flowers. Since I stood here desiring lotus flowers, my divine name Aravindalochanar will be established. Continue to worship me with lotus flowers along with Devapirān as before. Whoever worships me here with lotus flowers, I shall remove all his sins,\" He declared with His divine voice.\r\n\r\nWhile this was the state, the avirbhāga (the fruit of the yajña gathered at its conclusion) conducted by sages was only obtained by the Devas.\r\n\r\nAt that time, the two Asvini Devas went to Brahma and asked for a share of the avirbhāga that appeared on the sacrificial altar.\r\n\r\nIn the earthly realm, doctors who practiced medicine without deviating from dharma received the fruits of their dharma in the future, which was given to the two Asvini Devas. However, since the doctors in the earthly realm deviated from their dharma, the Vaidya dharma did not reach them, and they complained to Brahma. (The Purāṇas state that the Asvini Devas are the chief physicians in Devaloka.)\r\n\r\nBrahma told them that if they wished to receive the avirbhāga, they should worship Aravindalochana Perumāl on the northern bank of the Tamiraparani River with lotus flowers and undertake severe penance. The two Devas performed severe penance in that manner for a thousand years.\r\n\r\nPleased with their penance, Śrīmannārāyaṇa appeared before them with lotus flowers in his hands, granting them the power and boon to obtain avirbhāga.\r\n\r\nThe water in the pond where the Asvini Devas bathed became known as Asvini Tīrtham.\r\n\r\n**Highlights**\r\n\r\n1. All that is said about the Devapirān site also applies to this place.\r\n\r\n2. The Brahmāṇḍa Purāṇa contains another important story (history) related to this site. In an agrahāra on the banks of the Ganges River called Akhalangam, there lived a man named Satyasīla, born into the Bharadvāja gotra, who had three sons: Vaṇṇisāra, Vibhītaka, and Suvarṇakethu. Among them, Vibhītaka was afflicted with leprosy and, despite receiving various treatments, found no relief. At that time, he worshiped Nārada, who had come there and asked how Vibhītaka could be cured. Nārada said, “In a previous birth, he stole his guru's cow, and due to the guru's curse, his fingernails and toenails deteriorated, causing deformity (leprosy). If he bathes in the Asvini Tīrtham on the northern bank of the Tamiraparani and worships the Perumāl there, his leprosy will be cured.” Subsequently, they all went there and worshiped the Perumāl. Vibhītaka bathed in the Asvini Tīrtham and was cured of his disease. He stayed there for a long time, performed countless services to the Lords of the two temples, and eventually attained moksha.\r\n\r\n3. Among the Āḻvārs, only Nammāḻvār performed Mangalaṣāsanam here.\r\n\r\n4. Śrī Maṇavāḷa Māmunigaḷ also performed Mangalaṣāsanam here.      நெல்லை மாவட்டத்தில் உள்ள நவதிருப்பதிகளில் இத்தலத்தைச் சேவிப்பதுதான் மிகவும் சிரமம். ஆழ்வாரால் பாடப்பட்டது போன்று மணிமாடங்கள் யாதும் இங்கில்லை. தனிக்காட்டில், புதரும், காடும், முட்செடிகளுள் மண்டியுள்ள இடத்தில் இத்திவ்ய தேசம் அமைந்துள்ளது.\r\n\r\n     “ஆளரவமற்ற தனிக்காட்டில் அம்போ” என்று சொல்வது போல் இத்தலம் அமைந்துள்ளது. இப்பெருமான் மீது நம்மாழ்வார் மயங்குந்திறம் எளிதிற் சொல்லும் தரமன்று. நின்று நின்று நெஞ்சு குமுறு மென்கிறார்.\r\n\r\nவரலாறு:\r\n\r\n     பிரம்மாண்ட புராணமே இதைப்பற்றியும் புகழ்கிறது. பாத்ம புராணத்தில் சிறு குறிப்புத் தென்படுகிறது. வடநூற்கள் “கேதார நிலையம்” என்று இத்திருப்பதியைக் குறிக்கின்றது.\r\n\r\n     முன்னொரு காலத்தில் ஆத்ரேய கோத்திரத்தில் உதித்த சுப்ரபர் என்னும் முனிவர் திருமாலைக் குறித்துப் பெரும் யாகஞ் செய்ய பல இடங்களிலும் முயன்றும், ஒரு இடத்திலும் தனது மனம் ஒருநிலைப்படாது. யாகமும் தொடர இயலாது, அலைந்து தேடுங்காலை புஷ்பங்களாலும் அழகிய சோலைகளாலும், இனிய கீதம் பாடும் பறவைகளாலும் சூழப்பட்ட இவ்விடத்தை தெரிவு செய்து, தம் யாகத்தை\r\nதொடங்க எத்தனித்தார்.\r\n\r\n     இவ்விடத்தில் யாகசாலை அமைக்க பூமியை உழுது சமப்படுத்த முனைந்து கொண்டிருக்கும்போது உழுதவிடத்தில் ஒளிபொருந்திய ஒரு தராசையும் வில்லையுங்கண்டு. ஆச்சர்யத்துடன் அதைக் கையில் எடுத்ததும், இவை இரண்டும் இளம் வயதான ஒரு ஆணாகவும், பெண்ணாகவும் மாறி சுப்ரபரை வணங்கி நின்றனர்.\r\n\r\n     வியப்புற்ற சப்ரபர் இத்தகு சாபம் விளைந்த காரணத்தை வினவ அவர்கள் கீழ்வருமாறு கூறினர்.\r\n\r\n     வில்லாயிருந்த அந்த ஆண்மகன் சுப்ரபரை நோக்கி சுவாமி, முன் பிறப்பில் வித்யாதரன் என்னும் தேவனாயிருந்த நான், அதோ அருகிலிருக்கும் என் மனையாளுடன் வெகுவான காமத்திலீடுபட்டு இச் சோலை வந்து மோகித்திருந்தேன். அப்போது ஆகாய மார்க்கத்தில் சென்று கொண்டிருந்த குபேரனை நான் கண்டும் காணததுபோல் இருந்தேன். இதையறிந்த குபேரன் மிக்க சினங்கொண்டு எங்களிருவரையும் வில்லாகவும், தராசாகவும் மாறுமாறு சபித்தான்.\r\n\r\n     குபேரனின் பாதத்தில் வீழ்ந்து சாபவிமோசனம் வேண்டினேன். என்னை மதியாதிருந்த உமக்கு இச்சாபம் செல்லும். சாப விமோசனத்தை நான் கொடேன். பின்னொரு காலத்தில் சுப்ரபர் என்னும் முனிவர் யாகம் செய்ய இவ்விடத்தை தோண்டும் போது அவர் கரங்கள் பட்டதும் சாபம் விலகும். அதுவரை இப்பூமியில் அமிழ்ந்து கிடக்கவும் என்று கூறி செல்லலுற்றான்.\r\n\r\n     இதுவரை இங்கு அமிழ்ந்து கிடந்த நாங்கள் இன்று உங்கள் திருக்கரம் பட்டதும் மீண்டும் பழைய நிலை எய்தினோம் என்று கூறி தொழுது நின்றனர்.\r\n\r\n     முனிவர் அவர்களை வாழ்த்திவிட்டு, தம்யாகத்தை தொடங்கலானார்.\r\n\r\n     சுப்ரபர் யாகத்தை வெகு விமரிசையாக நடாத்தி திரண்டு வந்த யாகத்தின் பலனை “அவிர்ப்பாகமாக” தேவர்களுக்கும் கொடுத்தார். அவிர்ப்பாகம் தமக்கு கிடைக்க காரணமாயிருந்த எம்பெருமானை தேவர்களும் சுப்ரபருடன் கூடித்தொழ திருமால் அப்போதே தோன்றி காட்சியளித்தார்.\r\n\r\n     அதுமுதல் இங்கு எழுந்தருளிய பிரானுக்குத் தேவப்பிரான் என்னும் திருநாமம் நிலைக்கலாயிற்று.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. ஊரும் நாடுமல்லாது காடேகினான் என்னு மாப்போல காட்டில் அமைந்துள்ள திவ்ய தேசமிது. இதைத் தரிசிக்கச் செல்லுமிடத்து அர்ச்சகர் இருக்கும் நேரம் தெரிந்தோ, அல்லது அவரை கையுடன் அழைத்துக்கொண்டோ செல்ல வேண்டும்.\r\n\r\n     2. திருக்கோளூர் திவ்ய தேசத்தின் அர்ச்சகரே இதற்கும் நித்திய ஆராதனம் செய்கிறார்.\r\n\r\n     3. இரட்டைத் திருப்பதிகள் என்றழைக்கப்படும் துலைவில்லி மங்கலத்தின் முதலாவது திருப்பதியான இந்த தேவப்பிரான் சன்னதி தாமிரபரணி நதிக்கரையினிடையே அமைந்துள்ளது.\r\n\r\n     அரவிந்த லோசனப் பெருமாள் எழுந்தருளியுள்ள இரண்டாவது திருப்பதி இதிலிருந்து சுமார் அரை பர்லாங் தூரத்தில் தாமிரபரணியிலிருந்து பிரியும் வாய்க்கால் கரையில் உள்ளது.\r\n\r\n     4. யார் காலத்தில் எப்போது, இப்போதுள்ள கோவில் கட்டப்பட்டதென்று அறியுமாறில்லை. கோவிலின் உட்புறத்திலும் பிரகாரத்தின் இடைப்பட்ட கற்களிலும், நடைபாதையோரத் தூண்களிலும் மூலஸ்தானச் சுற்றுப்புற மதில்களிலும் கல்வெட்டுக்கள் பொதிந்துள்ளன. பெரும் பாலானவை சிதலமடைந்துள்ளன.   \r\n     \r\n     5. மூலஸ்தானத்தைச் சுற்றி வலம் வர இயலாது. அப்பாதை கதவிட்டு அடைக்கப்பட்டுள்ளதால் புல்லுஞ் செடியும் மண்டிக்கிடக்கிறது. அர்ச்சகரின் உதவியுடன் அக்கதவைத் திறந்து சென்று கண்டால் மூலஸ்தானக் கோபுரத்தில் உள்ள இன்னும் மங்காத வர்ணத்தையும் (பெயிண்டையும்) அழகிய வேலைப்பாட்டையும் காணலாம்.\r\n\r\n     6. இவ்விரண்டுகோவில்களும் சேர்ந்து ஒரே திவ்ய தேசமாக கருதப்பட்டாலும் இரட்டை திருப்பதி என்று பெயர் பெற்றமையால் இரண்டு பெருமாள்களின் பெயரையும் ஆழ்வார், தம் பாசுரங்களில் தனித்தனியே குறிப்பதாலும், நவதிருப்பதிகளில் இரண்டு திருப்பதியாகக் கொள்ளப்படுகிறது.\r\n\r\n     7. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது. (இரண்டு பெருமாள்களையும் குறிக்கும் பாக்கள்)\r\n\r\n     8. மணவாள மாமுனிகளும் இங்கு எழுந்தருளியுள்ளார்.\r\n\r\n     கீழ்கண்ட ஸ்தலங்களே நவதிருப்பதிகள் என்று அழைக்கப் படுகின்றன.\r\n\r\n     ஆழ்வார் நவதிருப்பதிகள்\r\n\r\n     1. திருவைகுண்டம்\r\n     2. திருவரகுணமங்கை\r\n     3. திருப்புளிங்குடி\r\n     4. திருத்துலைவில்லிமங்கலம்\r\n     5. திருக்குளந்தை\r\n     6. திருக்கோளூர்\r\n     7. திருப்பேரை\r\n     8. திருக்குருகூர்\r\n       \r\nதுலைவில்லி மங்கலமென்னும் இரட்டைத்திருப்பதியில் இரண்டாவதான ஸ்ரீ அரவிந்தலோசனர் ஸ்தல வரலாறு\r\n     \r\nவரலாறு:\r\n\r\n     பிரம்மாண்ட புராணமே இத்தலத்தைப் பற்றி உரைக்கிறது.\r\n\r\n     தேவப்பிரான் சன்னதியில் துலையும், வில்லும் சுவர்க்கம் பெற்றபின் இவ்விடத்தே பெரும் யாகஞ் செய்து முடித்த சுப்ரபர், தினந்தோறும் அருகில் உள்ள பொய்கையிற் சென்று தூய்மையும், மணமும், பேரழகும் வாய்ந்த தாமரை மலர்களைக் கொய்து தேவப்பிரானுக்கு வழிபாடு செய்து வரலாயினர்.\r\n\r\n     தினந்தோறும் இத்தகைய அழகு மலர்களைக் கொணர்ந்து சுப்ரபர் பூஜை செய்வதைக்கண்ட பெருமான், இம்முனிவர் மலர் பறிக்கும் அழகையும், எங்கிருந்து இதனைக் கொணர்கிறார் என்றும் அறிய சுப்ரபரின் பின்னாலேயே வரலாயினர்.\r\n\r\n     பொய்கையில் தியானத்தோடு பூப்பறிக்கும் சுப்ரபரைக் கண்டு வியந்து பெருமாள் அங்கேயே (தாமிர பரணியின் வடகரையிலே) நின்றார். இத்திருக்கோலத்தைக் கண்ட சுப்ரபர் மிகவும் வியந்து இவ்வண்ணம் பின் தொடரக் காரணம் கேட்க, பெருமானும் பக்தியோடு நீர் செய்யும் தாமரைப் புஷ்ப பூஜைக்கு உகந்தே இங்கே நின்றோம்.\r\n\r\n     தாமரை மலர்களை விரும்பி நான் இங்கு நின்றதால் அரவிந்த லோசனன் என்ற திரு நாமமே எனக்கு நிலைத்திடும். நீவிர் எப்போதும் போன்று தேவப்பிரானோடு, எனக்கு சேர்த்து தாமரை மலர்களாலேயே அபிஷேகம் செய்யுங்கள். எவனொருவன் தாமரை மலர்களால் இங்கு என்னை பூஜிக்கின்றானோ அவனது சகல பாவங்களையும் நான் போக்குகிறேன், என்று திருவாய் மலர்ந்தருளினார்.\r\n\r\n     இஃதிவ்வாறிருக்க, முனிவர்கள் நடத்தக்கூடிய யாகத்தின் அவிர்ப்பாகம் (யாகத்தின் முடிவில் திரண்டுவரும் பலன்) தேவர்களுக்கு மட்டுமே கிடைத்து வந்தது.\r\n\r\n     அப்போது அசுவினி தேவர்கள் என்னும் இருவர் பிரம்மனிடம் சென்று யாகவேதியில் கிடைக்கும் அவிர்ப்பாகத்தில் தமக்கும் பங்கு வேண்டுமென்று கேட்டனர்.\r\n\r\n     பூமியில் வைத்தியர்கள் தர்மம் பிறழாமல் வைத்தியம் செய்து வருங்காலத்தில் அத்தர்மத்தின் பலன் அசுவினி தேவர்களிரு வருக்கும் கிடைத்து வந்ததாம். பூவுலகில் வைத்தியர்கள் தர்மத்தினின்றும் பிறழ்ந்ததால் வைத்ய தர்மப்பலன் கிடைக்காததால் அவர்கள் சென்று பிரம்மனிடம் முறையிட்டனர். (தேவலோகத்தில் அஸ்வினி தேவர்களிருவரும் வைத்தியத்திற்கு தலையாயவர்கள் என்பது புராணக்கருத்து)\r\n\r\n     பிரம்மன் அவ்விருவரையும் நோக்கி, தங்களுக்கு அவிர்ப்பாகம் கிடைக்க வேண்டுமெனில் பூவுலகில் தாமிர பரணியின் வடகரையில் உள்ள அரவிந்த லோசனப் பெருமாளை தாமரைப் பூக்களால் அர்ச்சித்து கடுந்தவம் மேற்கொள்ளுங்கள் என்று கூற அவ்விருவரும் அவ்விதமே ஆயிரம் வருடங்கள் கடுந்தவம் மேற்கொண்டனர்.\r\n\r\n     இவர்களின் தவத்தை மெச்சிய ஸ்ரீமந் நாராயணன் தாமரைப் புஷ்பங்களைக் கையில் ஏந்திய திருக்கோலத்தோடு காட்சி தந்து அவ்விருவருக்கும் அவிர்ப்பாகம் பெறுவதற்கான சக்தியினையும் வரத்தினையும் அளித்தார்.\r\n\r\n     அசுவினி தேவர்கள் நீராடினமையால் அங்குள்ள பொய்கை நீர் அஸ்வினி தீர்த்தமாயிற்று.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்\r\n\r\n     1. பொதுவாக தேவப்பிரான் ஸ்தலத்திற்கு கூறின யாவும் இத்தலத்திற்கும் பொருந்தும்.\r\n\r\n     2. பிரம்மாண்ட புராணத்தில் இத்தலம் சம்பந்தமாக கூறப்படும் இன்னொரு முக்கியமான கதையும் (வரலாறும்) உண்டு. கங்கை நதிக்கரையில் உள்ள அகளங்கமென்னும் அக்ரஹாரத்தில் பரத்வாஜ கோத்திரத்தில் வந்த சத்யசீலர் என்பாருக்கு, வண்ணிசாரன், விபீதகன், சுவர்ணகேது என்னும் மூன்று புத்திரர்கள் இருந்தனர்.\r\n\r\n     இவர்களில் விபீதகன் குஷ்ட நோயால் பீடிக்கப்பட்டு எவ்வித சிகிச்சையும் பலனளிக்காது துன்புற்று வந்தான். அவ்வமயம் அங்குவந்த நாரதரைத் தொழுது விபீதகனுக்கு எவ்வாறு நிவாரணம் கிடைக்கும் என்று வினவினார். நாரதர் முப்பிறப்பில் இவன் தனது குருவின் பசுவைத் திருடினான். குருவின் சாபத்தால் கைவிரல், கால் விரலில் உள்ள நகங்கள் எல்லாம் குறைந்து விகாரத்தை (குஷ்டத்தை) அடைந்துள்ளான். தாமிரபரணியின் வடகரையில் உள்ள அஸ்வினி தீர்த்தத்தில் நீராடி அங்குள்ள பெருமானை வழிபட்டால் குஷ்டம் நீங்கும் என்றார். பின்பு எல்லோரும்\r\nஅங்குவந்து பெருமாளைத் தரிசித்தனர். விபீதகன் அஸ்வினி தீர்த்தத்தில் நீராடி நோய் நீங்கப்பெற்றான்.\r\n\r\n     வெகு காலம் அங்கேயே தங்கியிருந்து, இரண்டு ஸ்தலத்தின் பெருமாள்களுக்கும் எண்ணற்ற பணி விடைகள் செய்து இறுதியில் மோட்சம் பெற்றான்.\r\n\r\n     3. ஆழ்வார்களில் நம்மாழ்வார் மட்டும் மங்களாசாசனம்.\r\n\r\n     4. ஸ்ரீமணவாள மாமுனிகளும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.      Sri KarumthaDankanni Nāchiyār Sri AravinDa Lochanan, Srinivāsan, Devappirān Srinivāsan Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Amarndha (Sitting) East Kumudha Varuna Theertham, Thāmbraparani Thenkalai ஸ்ரீ கருந்தடங்கண்ணி ஸமேத ஸ்ரீ தேவப்பிரான் ஸ்வாமிநே ஸ்ரீஆரவிந்தலோசநாயச நமஹ http://maps.google.com/?q=8.612114,77.972168 8:00 a.m. to 12:00 a.m. 4:00 p.m. to 6:00 p.m.",
                "number": 83,
                "name_ta": "திருத்தொலைவில்லி மங்கலம் (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Rettai Thirupati, Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Tholaivillimangalam"
                ]
            },
            {
                "id": 116,
                "title": "Thirukkulandai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002N",
                "url": "/divya-desam/thirukkulandai/",
                "content": "84 திருக்குளந்தை (நவதிருப்பதி) Perunkulam, Navathiruppathi Kulandai **History**\r\n\r\nThe Brahmāṇḍa Purāṇa also mentions this place.\r\n\r\nOnce, this location was known as Tadāgavanam. A temple also existed in that area. A Brāhmin named Vedachāran, living there with his wife Kumuda Valli, desired offspring and bathed in the pond located in this Tadāgam, praying to the Lord daily for a child.\r\n\r\nBy the grace of the Lord, a daughter was born, whom they named Kamalāvati. They raised her day by day, caring for her beauty. Upon reaching an appropriate age, she declared, \"I will not marry a human and live an ordinary life. If I marry, I will marry only the Lord,\" and went to the forest to perform intense penance.\r\n\r\nKamālavati became absorbed in her penance, refusing to listen to anyone. The Lord appeared before her, praised her severe penance, and asked her to choose a boon. Kamalāvati expressed her desire and resumed her penance as if she hadn’t heard him, completely immersed in meditation. The Lord, greatly pleased with her penance, embraced her with his Kaustubha gem and placed her on his chest. The forest where the maiden performed her penance became known as Pālikāvanam.\r\n\r\nVedachāran, proud of the great fortune bestowed upon his daughter, devotedly engaged in the worship of the Lord residing there, without fail.\r\n\r\nOne day, while Kumuda Valli was bathing, a demon named Asmāsaran abducted her and held her captive in a cave in the Himalayas. Upon learning of this, Vedachāran, on the day of Pūsam Nakṣatra during the month of Thai's full moon, performed the sacred bath for the Lord, expressed his distress, and prayed for divine intervention.\r\n\r\nImmediately, the Lord mounted Garuda and went to the Himalayas to rescue Kumuda Valli. Realizing this, Asmāsaran came to Pālikāvanam and engaged in a fierce battle with the Lord. The Lord seized his legs, threw him to the ground, and danced on him.\r\n\r\nBecause of the dance on the demon (Asmāsaran), the Lord acquired the divine name Sōranāthan (Sōra Nāṭṭiyan), which in pure Tamil means Māyak Kūttan (the mystical dancer).\r\n\r\n**Highlights:**\r\n\r\n1. Although this village is very small now, inscriptions reveal that it was once a great city. The temple stands preserved without decay, retaining its ancient splendor.\r\n\r\n2. As the Lord embraced Kamalā Devī to His chest, He appears with Śrīdevī, Bhūmādevī, and Nīḷādevī. The divine vision of Kamalā Devī placed on the Lord’s chest can be seen here.\r\n\r\n3. Even though there may be times without an archaka (priest), the local youth association engaged in the renovation of the temple makes arrangements for the worship of the Lord at all times.\r\n\r\n4. Since the Lord departed from here on Garuḍa to the Himalayas, Garuḍa resides here in the form of Utsava Murti (processional deity).\r\n\r\n5. This is a Divya Desam that was praised by Nammāḻvār with only one hymn for Mangalaṣāsanam.\r\n\r\n6. This site can be compared to Srivilliputhur. There, Āṇḍāḷ incarnated and vowed to garland only the Lord in marriage. Similarly, here Kamalāvati incarnated and married the Lord. In Srivilliputhur, Vedapirān was the father of Āṇḍāḷ. Here, Vedachāran was the father of Kamalāvati. வரலாறு\r\n\r\n     ஸ்ரீ பிரம்மாண்ட புராணமே இத்தலத்தைப் பற்றியும் கூறுகிறது.\r\n\r\n     இவ்விடம் ஒரு காலத்தில் தடாகவனம் என்றழைக்கப்பட்டது. அவ்விடத்து ஒரு ஸ்தலமும் இருந்தது. அவ்வனத்தில் வாழ்ந்து வந்த வேதசாரன் என்னும் அந்தணன், தனது மனைவி குமுத வல்லியுடன் தனக்குப் புத்திரப்பேறு வேண்டுமென்று இந்த தடாகத்தில் உள்ள பொய்கையில் நீராடி நாள் தோறும் பகவானை வேண்டிவந்தான்.\r\n\r\n     பெருமாளின் திருவருளால் ஒரு பெண் மகவு பிறக்க அதற்கு “கமலாவதி” என்று பெயரிட்டு நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாக வளர்த்து வரலாயினர். தக்க பருவம் அடைந்த அவள் தான் மானிடரை மணந்து சாதாரண வாழ்க்கை வாழ மாட்டேன். மணந்தால் பகவானையே மணப்பேன் என்று கூறி கானகம் சென்று கடுந்தவமியற்றத் தொடங்கினாள்.\r\n\r\n     யார்சொல்லியும் கேளாது தவத்திலேயே லயித்துப்போன கமலாவதிக்கு முன் எம்பெருமான் தோன்றி, நின் கடுந்தவத்தை மெச்சினோம், வேண்டிய வரங்கேள் என்றார். கமலாவதி தனது எண்ணத்தைத் தெரிவித்து மீண்டும் அதையே கேட்பாள் போன்று தவத்தினில் மூழ்க ஆரம்பித்தாள். இவள் தவத்தை பெரிதும் மெச்சிய பகவான் தம் கௌஸ்துப மணியோடு அவளை ஆலிங்கனம் செய்து தம் நெஞ்சில் ஏற்றுக் கொண்டார். பாலிகை (கன்னிகை) தவம் செய்த வனமாகையால் பாலிகாவனமாயிற்று.\r\n\r\n     தனது புதல்விக்கு கிடைத்த பெரும் பாக்கியத்தை நினைத்து பெருமிதம் அடைந்த வேதசாரன் அங்கெழுந்தருளிய பெருமான் மீது பெரிதும் பக்தி கொண்டு தினந்தவறாது ஆராதனையில் ஈடுபட்டிருந்தார்.\r\n\r\n     இவ்விதமிருக்கையில் ஒரு நாள் குமுதவல்லி நீராடச் சென்றவிடத்து அஸ்மாசரன் என்னும் அரக்கன் அவளைக் கவர்ந்து சென்று இமயமலைக் குகையில் சிறைவைத்தான். விஷயமறிந்த வேதசாரன் பூச நட்சத்திரம் கலந்த தைம் மாத பௌர்ணமியில் பெருமாளைக் குறித்து திருமஞ்சனம் செய்வித்து தனது மனக் குறையை தெரிவித்து அருள் புரிய வேண்டி நின்றான்.\r\n\r\n     உடனே பெருமாள் கருட வாகனத்தின் மேலேறி இமயஞ் சென்று குமுதவல்லியை மீட்டு வந்தார். இதனை உணர்ந்த அஸ்மாசரன் பாலி காவனம் வந்து பகவானுடன் கடும் யுத்தம் செய்தான். பகவான் அவனது இரு கால்களையும் பிடித்து தரையில் அடித்து அவன் மீது நின்று நர்த்தனம் புரிந்தார்.\r\n\r\n     சோரனான (அஸ்மாசரன் மீது) நர்த்தனம் புரிந்ததால் இப்பெருமானுக்கு ஸோரநாதன் (ஸோர நாட்டியன்) என்ற திருநாமம் ஏற்பட்டது. தூய தமிழில் மாயக் கூத்தன் என்றாயிற்று.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இக்கிராமம் மிகச் சிறியதாய் இருந்தாலும் ஒரு காலத்தில் இது மிகப் பெரிய நகரமாக இருந்ததைக் கல்வெட்டுகளால் அறிய முடிகிறது. கோவில் சிதலமடையாது பண்டைப் பொலிவு பெற்று எழில் கொஞ்சி விளங்குகிறது.\r\n\r\n     2. கமலா தேவியையும் நெஞ்சில் ஏற்றுக் கொண்டதால் பெருமான் ஸ்ரீதேவி, பூமாதேவி, நீளாதேவி சமேதராகக் காட்சி அளிக்கிறார். பெருமாள் நெஞ்சகத்தில் கமலா தேவி இடம் பெற்றுள்ள திருக்காட்சியும் இங்கு காணலாம்.\r\n\r\n     3. இங்கு சிலநேரம் அர்ச்சகர் இல்லாவிட்டாலும், இக்கோவிலின் புணருத்தாரணப் பணியில் ஈடுபட்டுள்ள இவ்வூர் இளைஞர் சங்கத்தினர் எந்நேரமும் பெருமாளைச் சேவிக்க வசதி செய்து கொடுப்பர்.\r\n\r\n     4. இங்கிருந்து கருடாழ்வார் மீது பெருமான் புறப்பட்டு இமயம் சென்றதால் கருடன் இங்கு “உற்சவராகவே” எழுந்தருளியுள்ளார்.\r\n\r\n     5. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் ஒரே ஒரு பாடலால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்ய தேசம்.\r\n\r\n     6. இத்தலம் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரோடு ஒப்பு நோக்கத்தக்கதாகும். அங்கு ஆண்டாள் அவதரித்து எம்பெருமானுக்கே மாலையிடுவேன் என்று மணங்கொண்டாள். அதேபோல் இங்கு கமலாவதி அவதரித்து எம்பெருமானை மணங்கொண்டாள். அங்கு வேதப்பிரான் ஆண்டாளுக்கு தகப்பனராயிருந்தார். இங்கு வேதசாரன் கமலாவிற்கு தகப்பனாயிருந்தார். Sri Alamelumangai Thāyār, Sri KuLandhai Valli Sri Srinivāsan Sri Māyakoothan Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Nindra (Standing) East Aanandha Nilaya Perungulam Thenkalai ஸ்ரீ குளந்தைவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ மாயகூத்தன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=8.641807,77.993942 8:00 a.m. to 12:00 a.m. 4:30 p.m. to 7:30 p.m.",
                "number": 84,
                "name_ta": "திருக்குளந்தை (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Perunkulam, Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkulandai"
                ]
            },
            {
                "id": 117,
                "title": "ThirukKolur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002O",
                "url": "/divya-desam/thirukkolur/",
                "content": "85 திருக்கோளுர் (நவதிருப்பதி) Navathiruppathi Thirukkolur The Brahmāṇḍa Purāṇa provides information about this place.\r\n\r\nKubera, the ruler from the city of Alagāpurī and the lord of nine types of Navanidhis and immeasurable wealth, was a great devotee of Shiva. Once, he went to Kailāsa to worship Shiva. At that time, Shiva was conversing affectionately with his consort, Umā. Enchanted by Umā's beauty, Kubera glanced at her with his single eye.\r\n\r\nSeeing this, Umā became very angry and cursed him, saying, \"Since you looked with ill intent, you will lose one eye and your form will become deformed.\" She also cursed that the Navanidhis would abandon him.\r\n\r\nImmediately, the Navanidhis left Kubera and, finding no suitable lord to take refuge in and grant them protection, bathed in the Porunai River and prayed to the Lord for refuge. On the banks of Porunai, the Lord appeared to the Navanidhis, offering them protection, and embraced them as if providing refuge and security.\r\n\r\nHaving placed the Navanidhis by his side and offering them protection, and resting upon them, the Lord acquired the divine name \"Vaithamānidhi Perumāl.\" Because the Nidhis bathed here, the water came to be known as \"Nidhi Tīrtham.\"\r\n\r\nOnce, adharma (unrighteousness) defeated dharma (righteousness). Adharma spread everywhere. The defeated dharma came to this Nidhi forest seeking refuge in this Lord. Unable to bear the troubles caused by adharma, the devas came to this place where dharma had sought refuge, and adharma followed them here as well. A great battle ensued between dharma and adharma, and in the end, dharma, blessed by the grace of the Lord, emerged victorious.\r\n\r\nWhile this was the situation, Kubera, realizing his mistake, fell at the feet of Lord Paramaśiva and sought forgiveness. Śiva instructed him to seek forgiveness from Pārvatī, and so Kubera fell at the feet of Umā and pleaded for mercy.\r\n\r\nPārvatī said to Kubera, \"As I have cursed, you will not be able to see with one eye henceforth, and the deformity of your form will not disappear. However, there is a way to regain the Navanidhis you lost. The Navanidhis, which have parted from you, have sought refuge in Śrīmannārāyaṇa at Dharmapishuna Kṣhetra on the southern bank of the Tamiraparani River. Śrīmannārāyaṇa is resting upon them. You should go there and perform penance dedicated to Śrīmannārāyaṇa to regain the lost treasures.\"\r\n\r\nKubera reached Tirukkōḷūr and, performing severe penance dedicated to Vaithamānidhi Perumāl, stood praying. On the Śuklapaksha Dvādasī of the month of Māsi, the Lord appeared and said, \"I am pleased with your penance. However, I cannot grant you all the wealth now. I will give you a little; accept it.\" The Lord gave him a small amount of wealth, which Kubera accepted, thinking, \"At least I have been able to retain this much wealth,\" and returned to his abode.\r\n\r\n**Highlights:**\r\n\r\n1. There is a belief that worshiping this Perumāl can help regain lost wealth. The Brahmāṇḍa Purāṇa tells a story about this.\r\n\r\n   Dharmagupta, born in the Vyāsa lineage, had eight sons and two daughters. He became extremely impoverished and could not escape his poverty. He sought refuge with his family guru, Bharadvāja Muni, who was performing penance on the banks of the Narmadā River. With his divine vision, Bharadvāja Muni saw the past and told Dharmagupta, \"In your previous birth, you were born as a Brahmin who was the lord of immense wealth, yet you wandered with greed for money, not performing any dharma for anyone. When the king of your town came to ask about the extent of your wealth, you lied, saying you had nothing. As a result, all your wealth was stolen by thieves, and you died afflicted by mental illness.\r\n\r\n   Though you were born as a Brahmin in this life, your past deeds follow you. The only remedy is to worship Vaithamānidhi at Tirukkōḷūr, where the Navanidhis sought refuge. Your curse will be lifted if you do so.\"\r\n\r\n   Dharmagupta followed his advice, came with his family, and served the Perumāl for a long time, performing numerous services. One day, he found a precious stone while bathing, and thus became wealthy again, living a prosperous life for a long time.\r\n\r\n   Because Kubera and Dharmagupta regained their lost wealth here, this place is considered a powerful site for recovering lost possessions.\r\n\r\n2. The Perumāl at this temple (Vaithamānidhi Perumāl) reclines with a wooden log under his head. It is said that since this Perumāl guards wealth and grants wealth, he uses the wooden log as a pillow and applies anjanam (collyrium) and ink to see where the wealth is. The reclining Perumāl with a wooden log under his head can only be seen here and at the Divya Desam of Tiru Adanur in the Chola region.\r\n\r\n3. A Śrīvaiṣṇava named Vishṇunēsa, renowned for his knowledge and inquiries, lived in this village. He was deeply devoted to Vaithamānidhi Perumāl, and his blessed son, Madurakavi Āḻvār, was born under the star Chithirai in the month of Chithirai.\r\n\r\n   This place is significant as it is the birthplace of Āḻvār, an example of its greatness. Elders say that his incarnation is like the dawn (\"Arunōdayam\") before Nammāḻvār, the sunrise.\r\n\r\n4. Like the incident at Tiruppuliangudi, when Rāmānuja approached this village, he bowed to a woman with Vaiṣṇava symbols and asked, \"From where did you set out?\" She replied, \"I departed from Tirukkōḷūr,\" to which Rāmānuja said, \"The village of Tirukkōḷūr, where one eats roasted yams, wears a single cloth, and where the young deer wander, is a village that everyone seeks, but you have left it.\"\r\n\r\n   To this, she responded (thinking of Madurakavi Āḻvār, who was born here, traveled to the northern land to eat fruits and tubers, saw the divine light, and returned here), \"Did I perform any great deeds like the devotees who performed great deeds, as you mentioned? I first lay in the swamp, then lay on the embankment.\" Hearing this, Rāmānuja, amazed by her wisdom, accepted her hospitality and dined at her house.\r\n\r\n5. Nammāḻvār alone performed Mangalaṣāsanam with 12 hymns.\r\n\r\n6. Śrī Svāmi Deśikan mentions this place and Madurakavi Āḻvār's incarnation in his \"Prabandha Sāram\" as follows:\r\n\r\n   \"With the great knowledge attained at Tirukkōḷūr,\r\n    Born on the day of Chithirai in the month of Chithirai,\r\n    With the good love he had for Kurugūr Nambi,\r\n    Constantly serving in secrecy,\r\n    Madurakavi, who proclaimed,\r\n    'I know no other god but Māran',\r\n    Of the eleven verses in Kanninun Siruthāmpu,\r\n    Madurakavi said to me.\"\r\n\r\n7. Maṇavāḷa Māmunigaḷ performed Mangalaṣāsanam here.\r\n\r\n8. Śrī Maṇavāḷa Māmunigaḷ describes the day of Madurakavi Āḻvār's incarnation and Tirukkōḷūr as follows:\r\n\r\n   \"On the auspicious day of Chithirai in the month of Chithirai,\r\n    The noble Madurakavi appeared in this world,\r\n    Of all the Āḻvārs who appeared,\r\n    This is the one day for us, O heart!\r\n    Śrīvilliputhur, the prosperous Tirukkōḷūr,\r\n    And the great Pudūr in this world,\r\n    Where Āṇḍāḷ, Madurakavi Āḻvār, and Ēdiraśar appeared -\r\n    This is the lesson of Upadēsa Rathinamālai.\" வரலாறு\r\n\r\n     பிரம்மாண்ட புராணமே இத்தலத்தைப் பற்றிய தகவல்களையும் தெரிவிக்கிறது.\r\n\r\n     ஒன்பது வகையான நவநிதிகளுக்கும் எண்ணிலடங்காப் பெருஞ்செல்வத்துக்கும் தலைவனாகி (காப்பாளனாக) அளகா புரியிலிருந்து அரசாண்டகுபேரன் சிறந்த சிவ பக்தனாயிருந்தான் ஒரு சமயம் அவன் சிவனை வழிபடக் கைலாயம் சென்றான். அப்போது சிவன் தனது பத்தினியான உமையவளோடு அன்போடு பேசிக்கொண்டிருக்க உமைய வளின் அழகில் மயங்கி ஒற்றைக் கண்ணால் பார்த்தான் குபேரன்.\r\n\r\n     இதைப் பார்த்துவிட்ட உமையவள் மிக்க சினங்கொண்டு “நீ கெட்ட எண்ணத்துடன் பார்த்ததால் ஒரு கண்ணை இழப்பதுடன் உருவமும் விகாரமடையக் கடவது” என்று சபித்து நவநிதிகளும் உன்னை விட்டகலக் கடவதென்றார்.\r\n\r\n     உடனே நவநிதிகளும் குபேரனை விட்டகன்று, தாங்கள் தஞ்சமடைவதற்குத் தகுந்த தலைவன் இல்லையென்றும், தம்மைக் காத்து அபயம் அளிக்குமாறும், பொருனை நதிக்கரையில் நீராடித் திருமாலைத் துதிக்க, அப்பொருனைக் கரையிலே நவநிதிகளுக்கும் காட்சி கொடுத்து எம்பெருமான் அந்நிதிகளுக்குப் பாதுகாப்புக் கொடுப்பது போல அவைகளை அரவணைத்துப் பள்ளி கொண்டான்.\r\n\r\n     நிதிகளைத் தன் பக்கத்தில் வைத்து, பாதுகாப்பளித்து அதன் மீது சயனங் கொண்டதால் “வைத்தமாநிதிப் பெருமாள்” என்ற திருநாமம் இப்பெருமாளுக்கு உண்டாயிற்று. நிதிகள் எல்லாம் இங்கு தீர்த்தமாடியதால் இந்த தீர்த்தத்திற்கும் “நிதித் தீர்த்தம்” என்றே பெயர் உண்டானது.\r\n\r\n     முன்னொரு காலத்தில் தர்மத்தை (தர்ம தேவதையை) அதர்மம் தோற்கடித்தது. எங்கும் அதர்மம் பரவியது. தோற்றுப் போன தர்மம் இந்த நிதி வனத்திற்கு வந்து இப்பெருமானை அண்டி தஞ்சம் அடைந்திருந்தது. அதர்மத்தினால் உண்டான தொல்லை தாங்க முடியாத தேவர்கள், தர்மம் தஞ்சம் புக்கிருந்த இத்தலத்திற்கு வந்து சேர, அதை பின் தொடர்ந்து அதர்மமும் இங்கு வந்து சேர, தர்மத்திற்கும் அதர்மத்திற்கும் பெரும் யுத்தம் நடந்து, இறுதியில் எம்பெருமானின் அருள்பெற்ற தர்மம் வென்றது.\r\n\r\n     இஃதிவ்வாறிருக்க, தன் தவறுணர்ந்த குபேரன் பரமசிவனின் பாதத்தில் வீழ்ந்து மன்னிப்புக் கோர, அதற்கவர் பார்வதியிடமே மன்னிப்புக் கோருமென்று கூற, குபேரன் உமையவளின் பாதம் பணிந்து மன்னிப்புக் கோரினான்.\r\n\r\n     குபேரனை நோக்கிப் பார்வதி கூறுகிறாள். நான் சபித்ததைப் போலவே உனக்கு இனிமேல் ஒரு கண்ணும் தெரியாது. உன் மேனியின் விகாரமும் மறையாது. ஆனால் நீ இழந்த நவநிதியங்களை மட்டும் பெற்று வாழ்தற்கு ஒரு உபாயம் உண்டு. உன்னைவிட்டுப் பிரிந்த நவநிதிகள் தாமிரபரணி நதி தென்கரையில் தர்மப் பிசுன ஷேத்திரத்தில் திருமாலைத் தஞ்சம் அடைந்துள்ளன. திருமாலும் அதன் மீது சயனித்துள்ளார். நீயும் அங்கு சென்று ஸ்ரீமந் நாராயணனைக் குறித்தே தவம் செய்து இழந்த நிதியினைப் பெறுக என்றாள்.\r\n\r\n     திருக்கோளூர் வந்து சேர்ந்த குபேரன், வைத்த மாநிதிப் பெருமாளைக் குறித்துப் பெருந்தவஞ் செய்து மன்றாடி நிற்க, ஒரு மாசி மாதம் சுக்லபட்ச துவாதசியில் எம்பெருமான் காட்சி கொடுத்து, “உன் தவத்தை நான் மெச்சினேன். இருப்பினும் செல்வம் யாவும் உனக்கு இப்போதே தரமுடியாது. கொஞ்சம் தருகிறேன் பெற்றுக்கொள்” என்று கொஞ்சம் செல்வத்தைத் தர அதைப் பெற்ற குபேரன் “இத்தகு நிதியாகிலும் வைத்திருக்கப் பெற்றோமே யென்று” எண்ணித் தன் இருப்பிடம் சேர்ந்தான்.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இழந்த செல்வத்தைப் பெற இப்பெருமானை வழிபட்டால் இயலும் என்ற நம்பிக்கை உண்டு. பிரம்மாண்ட புராணத்திலேயே இதற்கொரு கதை பேசப்படுகிறது.\r\n\r\n     வியாச வம்சத்தில் வந்த தர்ம குப்தன் என்பவன் 8 ஆண் குழந்தைகளையும், இரண்டு பெண் குழந்தைகளையும் பெற்று மிகுந்த தரித்திரனாக ஆகி, வறுமையினின்றும் மீள முடியாத நிலையேற்பட தமது குலகுருவாகிய நர்மதா நதிக்கரையில் தவஞ்செய்து கொண்டிருந்த பரத்வாஜ முனிவரைச் சரணடைய, தமது ஞானக்கண்ணால் நடந்ததையறிந்து, தர்மகுப்தனை நோக்கி, முற்பிறவியில் பெருஞ் செல்வத்திற்கு அதிபதியான ஒரு அந்தணனாகப் பிறந்த நீ, யாருக்கும் ஒரு தர்மமும் செய்யாது, பணத்தாசை பிடித்து அலைந்து திரிபவனாயிருந்தாய், உன் ஊர் அரசன்\r\nஉன்னிடம் வந்து உனக்குள்ள செல்வம் எவ்வளவு யென்று கேட்க, நீ ஒன்றுமில்லை என்று பொய் கூறினாய் இதனால் உன் செல்வம் முழுவதும் கள்வர்களால் அபகரிக்கப்பட்டு, மன நோயால் பீடிக்கப்பட்டு இறந்தாய்.\r\n\r\n     பிராமணனாகவே இப்பிறவியில் பிறந்தாலும் உன் பழவினை உன்னைத் தொடர்கிறது. இதற்கு ஒரே மார்க்கம், நவநிதிகளும் சரணடைந்துள்ள, திருக்கோளுர் வைத்தமாநிதியைத் தொழுதால் உனது சாபந் தீருமென்று கூறினார்.\r\n\r\n     தர்ம குப்தனும் அவ்விதமே வந்து (தன் குடும்பத்துடன்) வெகு காலம் இப்பெருமானைச் சேவித்து எண்ணற்ற பணிவிடைகளைச் செய்து கொண்டிருக்க, ஒரு நாள் நீராடச் செல்லுங்காலை மாதனங் கண்டெடுத்து, மீளவும் பெருஞ் செல்வந்தனாகி நெடுங்காலம் சுகவாழ்வு வாழ்ந்திருந்தான்.     \r\n     \r\n     குபேரனும், தர்ம குப்தனும் இழந்த செல்வத்தைப் பெற்றதால் இழந்த பொருளை மீட்டுத் தரும் சக்தி வாய்ந்த திருத்தலமாக இது கருதப்படுகிறது.\r\n\r\n     2. இத்தலத்துப் பெருமாள் (வைத்த மாநிதிப் பெருமாள்) தலைக்கு மரக்கால் வைத்துப் படுத்தார் இதற்கு காரணம் இப்பெருமாள் செல்வத்தைப் பாதுகாத்துச் செல்வமளந்ததால் மரக்காலைத் தலைக்கு வைத்து கையில் அஞ்சனம், மை, போன்றன தடவி நிதி எங்கிருக்கிறது என்று பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார் என்றும் கூறுவர். மரக்கால் வைத்து எம்பெருமான் பள்ளி கொண்டுள்ளது இங்கும் சோழ நாட்டுத் திவ்ய தேசமான திரு ஆதனூரில் மட்டுமே.\r\n\r\n     3. இவ்வூரில் கல்வி கேள்விகளில் சிறந்த “விஷ்ணுநேசர்” என்ற முன்குடுமிச் சோழிய ஸ்ரீவைஷ்ணவர் வாழ்ந்து வந்தார். வைத்த மாநிதிப் பெருமாளிடம் மாறாத அன்பு பூண்டிருந்த இவருக்கு சித்திரை மாதம் சித்திரை நட்சத்திரம் அன்று அவதரித்த தவப்புதல்வரே மதுர கவியாழ்வார் ஆவார்.\r\n\r\n     ஆழ்வாரின் திருவதாரஸ்தலமாக இத்தலம் விளங்குதல் இதன் மேன்மைக்கோர் எடுத்துக்காட்டாகும். நம்மாழ்வாரான சூரிய உதயத்திற்கு “அருணோதயம்” (விடிகாலைப் பொழுதைப்) போன்றது இவர் அவதாரம் என்று பெரியோர் கூறுவர்.\r\n\r\n     4. திருப்புளிங்குடி நிகழ்ச்சியைப் போலவே, இராமானுஜர் இவ்வூரை அணுகியதும், வைணவ இலச்சினையுடன் எதிர்ப்பட்ட ஒரு பெண்ணை வணங்கி நீ யெங்கு நின்று புறப்பட்டாய் என்று கேட்க, திருக்கோளுரிலிருந்து விடை கொண்டேன் என்று அவள் சொல்லவும் அவளை நோக்கி, இராமானுஜர் “ஒருவா கூறை யெழுவருடுத்துக் காய் கிழங்கு சாப்பிட்டு, திண்ணமென்னிள மான்புகுமூர் திருக்கோளுரே என்று” எல்லோரும் புகும் ஊர் உனக்குப் புறப்படும் ஊராயிற்றா என்றார்.\r\n\r\n     அதற்கவள் (இவ்வூரில் பிறந்து வடதேச யாத்திரை சென்று காய், கனி, கிழங்குகளைப் புசித்துவந்த மதுரகவியாழ்வார் ஜோதி தெரிந்து மீண்டும் இவ்வூருக்கே வந்து நின்றதை மனதிற் கொண்டே இராமானுஜர் இங்ஙனம் கூறுகின்றாறெண்ணி) பல அருஞ்செயல்கள் செய்த அடியவர்களைப் போல யானேதும் அருஞ்செயல் செய்தேனோ, முதல் புழுக்கைவயலில் கிடந்தென், வரப்பிலே கிடந்தென்\r\nஎன்று பதிலளிக்க, இதைக்கேட்ட இராமானுஜர் இவளதறிவு கண்டு வியந்து,\r\nஇவளில்லத்தில் விருந்துண்டு சென்றார்.\r\n\r\n     5. நம்மாழ்வார் மட்டும் 12 பாக்களில் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n\r\n     6. ஸ்ரீஸ்வாமி தேசிகன் தனது ப்ரபந்த ஸாரத்தில் இத்தலத்தினையும் மதுரகவியாழ்வாரின் அவதாரத்தையும் பின் வருமாறு கூறுகிறார்.\r\n \r\n\r\n     “தேறிய மாஞானமுடன் திருக்கோளுரில்\r\n          சித்திரையில் சித்திரை நாள் வந்து தோன்றி\r\n     ஆறிய நல்லன்புடனே குருகூர் நம்பிக்கு\r\n          அனவரத மந்தரங்க வடிமை செய்து\r\n     மாறனையல்லால் என்றும் மறந்தும் தேவு\r\n          மற்றறியே னெனும் மதுரகவியே நீ முன் கூறிய\r\n     கண்ணி நுண் சிறுத்தாம்பதினிற் பட்டுக்\r\n          குலவு பதினொன்று மெனக்குதவு நீயே”\r\n                                        என்பர்\r\n\r\n     7. மணவாள மாமுனிகள் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்\r\n\r\n     8. மதுர கவியாழ்வாரின் அவதாரதினத்தையும் திருக்கோளுரையும் ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் பின்வருமாறு கூறுகிறார்.\r\n \r\n\r\n     “ஏரார் மதுரகவி இவ்வுலகில் வந்துதித்த\r\n          சீராரும் சித்திரையில் சித்திரைநாள்\r\n     பாரு லகில் மற்றுள்ள\r\n          ஆழ்வார்கள் வந்துதித்த நாள்களிலும்\r\n     உற்ற தெமக்கென நெஞ்சே ஓர்” - என்கிறார்.\r\n          சீராரும் வில்லிபுத்தூர் செல்வத் திருக்கோளுர்\r\n     ஏரார் பெரும் புதூர் என்னுமிவை பாரில்\r\n          மதி யாகும் ஆண்டாள் மதுரகவியாழ்வார்\r\n     எதிராசர் தோன்றிய ஊர் -\r\n          என்பது உபதேசரத்தினமாலை. Sri Kumuda Valli, Sri Koloor Valli Nāchiyār Sri Vaittha Mānidhi Perumāl, Nikshepavithan Nachiappa Pavithirar Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Sayana (Reclining) East Srikara Kupera Theertham Thenkalai ஸ்ரீ கோளுர்வல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வைத்தமாநிதி ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=8.596737,77.957626 8:00 a.m. to 11:30 a.m. 5:00 p.m. to 7:00 p.m.",
                "number": 85,
                "name_ta": "திருக்கோளுர் (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "ThirukKolur"
                ]
            },
            {
                "id": 118,
                "title": "ThiruppErai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002P",
                "url": "/divya-desam/thirupperai/",
                "content": "86 தென்திருப்பேரை (நவதிருப்பதி) Then ThiruppErai, Navathiruppathi Thiruperai **History**\r\n\r\nThe Brahmāṇḍa Purāṇa also mentions this place. Once, Śrīmannārāyaṇa was deeply attached to Bhūmādevī, leaving behind Lakṣmī, and was absorbed in her in the earthly realm. In the morning, Lakṣmī, who came searching for her Lord, met Sage Durvāsa and expressed her solitary situation, asking him to bless her with Bhūmādevī’s complexion and beauty.\r\n\r\nDurvāsa reached the abode of Bhūmipiratti. Despite knowing about Durvāsa’s arrival, Bhūmādevī pretended not to know and continued to stay on the Lord’s lap without rising. Durvāsa, filled with intense anger, cursed Bhūmādevī, saying, “You will gain Lakṣmī’s form.” Upon hearing this, Bhūmādevī realized her fault and, filled with deep regret, asked for forgiveness and when the time would come for her to regain her dark complexion. Durvāsa blessed her and said, “When you bathe in the river at Karipadam Kṣhetra on the southern bank of the Tamiraparani and perform penance, you will regain your original form.”\r\n\r\nLater, Sage Durvāsa conveyed this information to Lakṣmī, who was delighted.\r\n\r\nAs per Durvāsa’s advice, Bhūmādevī, with the name Śrīperai (meaning \"Lakṣmī's body\"), chanted the Aṣṭākṣara Mantra and on a Purnima day in the month of Panguni, she bathed and offered tarpaṇa. While doing so, she found two fish-shaped earrings in the river, and upon taking them in her hands, the Lord appeared before her, declaring that these earrings were most suited for Him. Thus, the Lord gained the divine name “Makara Nedunguzhaik Kāthar” (the Lord with the long fish-shaped earrings), and the Tīrtha was named Matsya Tīrtha. The devas showered flowers, and the Lord, appearing in a beautiful divine form, agreed to always show Himself here as “Makara Nedunguzhaik Kāthar” as desired by Bhūmādevī.\r\n\r\nSince Bhūmipiratti performed penance here under the name Śrīperai, the place became known as Tirupperai.\r\n\r\nAmong the 108 Divya Desams, because there is another Divya Desam near Tiruchirappalli in the Chola region known as Tiru Per Nagar, this site is called “Then Tirupperai” (Southern Tirupperai).\r\n\r\n**Highlights:**\r\n\r\n1. Once, there was a fierce battle between the Devas and Asuras. The Asuras, defeated by Indra, went westward, fought with Varuna, and defeated him. Varuna lost his noose (a kind of weapon of Varuna) and was confused, not knowing what to do. Seeking refuge with his guru, Bṛhaspati, Varuna was told, “Due to your disrespect towards me in the past, you have faced this fate.” Bṛhaspati advised, “The only way to regain your status is to go to Tirupperai, where the Lord is seated with Bhūmipiratti, under the divine name ‘Makarabhooshana,’ and perform penance dedicated to Him.” Varuna performed severe penance as instructed. The Lord appeared, scooped water with His divine hands, and poured it down, transforming it into Varuna’s noose. Varuna regained his noose and his lost city. Even today, it is believed that annually, Varuna visits this Divya Desam, worshiping the Lord during the Purnima of the month of Panguni. This story is also mentioned in the Brahmāṇḍa Purāṇa.\r\n\r\n2. Once, there was a severe famine in the land of Vidarbha, with no rain for twelve years. The king of that country asked his priest about the cause. The palace priest replied, “The cause of this famine is the anger of the devas, not you.” He added, “There is no other way but to go to the temple of Varuna, the god of rain, and worship the Lord at Southern Tirupperai, where Varuna’s curse was lifted.” The king followed the priest's advice, performed special worship, and rain poured down on Vidarbha, ending the famine. Thus, the Lord was given the divine name “Neer Mukil Vannan” (the cloud-colored Lord). This story is also mentioned in the Brahmāṇḍa Purāṇa.\r\n\r\n3. Varuna is the Lord of Rain. Among the Navagrahas, Sukra is the planet associated with rain. It is said that Sukra, pleased by Varuna's curse being lifted, came here and performed penance, obtaining the grace of the Lord.\r\n\r\n4. Among the Āḻvārs, only Nammāḻvār sang 11 hymns about this place.\r\n\r\n5. This village is very small, but the temple is large. There are transport facilities available at all times. This village is beautifully situated near the highway.\r\n\r\n6. Maṇavāḷa Māmunigaḷ also performed Mangalaṣāsanam here. வரலாறு.\r\n\r\n     பிரமாண்ட புராணமே இதைப் பற்றியும் தெரிவிக்கிறது. ஒரு சமயம் ஸ்ரீமந் நாராயணன் திருமகளை விடுத்து பூமாதேவியிடம் அதிக ஈடுபாடு கொண்டு பூவுலகில் பூமாதேவியிடம் லயித்திருந்த காலையில் திருமகளாகிய இலக்குமி தன்னைக் காண வந்த துர்வாச முனிவரிடம், தனது தனித்த நிலைமையைத் தெரிவித்து பூமாதேவியின் நிறமும் அழகும் தனக்கு வரவேண்டுமென்று வேண்டினாள்.\r\n\r\n     துர்வாசர் பூமிப்பிராட்டியின் இருப்பிடம் அடைந்தார். துர்வாசர் வந்திருப்பதை அறிந்தும் அறியாது போல் இருந்த பூமாதேவி, எம்பெருமானின் மடியைவிட்டு எழுந்திராமல் இருக்கவே, கடுஞ்சினங்கொண்ட துர்வாசர் பூமாதேவியை நோக்கி “நீ இலக்குமியின் உருவத்தை பெறுவாய்” என்று சபிக்க அதுகேட்ட பூமாதேவி தனது குற்றத்தை உணர்ந்து மிகவும் வருந்திய நிலையில், தனது குற்றத்தை பொறுக்குமாறு வேண்டிக்கொண்டு எனது “கரிய நிறம் பெறும் காலம்” எப்போது வருமென்று கேட்க, தாமிரபரணியின் தென் கரையில் உள்ள கரிபதம் என்ற சேத்திரத்தில் நதியில் நீராடி தவம் புரிந்தால் உனது பழைய உருவம் சித்திக்கும் என்று கூறியருளினார்.\r\n     \r\n    இதன் பிறகு துர்வாச முனிவர் இவ்விபரத்தை இலக்குமியிடம் சொல்ல இலக்குமியும் ஆனந்தித்திருந்தாள்.\r\n\r\n     துர்வாசர் கூறியபடி பூமாதேவி ஸ்ரீபேரை (இலக்குமியின் உடல்) என்ற பெயருடன் அஷ்டாச்சர மந்திரத்தை ஜெபித்து ஒரு பங்குனி மாதம் பௌர்ணமியன்று நீராடி தர்ப்பணம் செய்ய முயற்சிக்கும்போது, அந்நதியில் மீன் வடிவமுள்ள இரண்டு குண்டலங்களைக் கண்டு அவைகளைக் கையிலெடுத்ததும் திருமால் பிரத்யட்சமாக அம்மகர குண்டலங்களைத் திருமாலுக்கே உகந்தளித்தாள். அதனால் எம்பெருமானுக்கும் “மகர நெடுங்குழைக் காதர்” என்ற திருநாமம் உண்டாயிற்று அத்தீர்த்தத்திற்கும் மத்ஸய தீர்த்தம் என்றே பெயருண்டானது. தேவர்கள் பூச்சொரிய\r\nஅழகுத்திருமேனியாக விளங்கின திருமால் பூமாதேவியின் விருப்பப்படியே மகர நெடுங்குழைக் காதராகவே அங்கு எப்போதும் காட்சியளிக்கச் சம்மதித்தார்.\r\n\r\n     ஸ்ரீபேரை (லக்குமியின் உடல்) என்ற பெயரில் பூமிப் பிராட்டி இங்கு தவம் செய்ததால் திருப்பேரை என்றே இத்தலத்திற்குப் பெயருண்டாயிற்று.\r\n\r\n     108 வைணவதிவ்ய தேசங்களில் சோழநாட்டில் திருச்சிக்கு அண்மையில் திருப்பேர் நகர் என்ற திவ்ய தேசமொன்றிருப்பதால் இத்தலத்தை தென் திருப்பேரை என்று அழைத்தனர்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்\r\n\r\n     1. ஒரு காலத்தில் தேவர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் கடும் யுத்தம் நடைபெற்றது. இந்திரனிடம் தோற்றுப்போன அசுரர்கள் மேற்கு திசை சென்று வருணனுடன் போரிட்டு வருணனைத் தோற்கடித்தனர், தனது பாசத்தை (வருணனின் ஒருவகையான ஆயுதம்) இழந்து, என்ன செய்வதென்றறியாது திகைத்து தனது குருவான வியாழபகவானைச் சரணடைய, வருணனை நோக்கிய வியாழ பகவான் நீ ஒரு காலத்தில் மதியீனத்தால் என்னை அவமதித்ததால் உனக்கு இக்கதி ஏற்பட்டது. இதிலிருந்து மீள்வதற்கு ஒரே உபாயம், எம்பெருமான் ஸ்ரீபேரை என்ற பூமிப்பிராட்டியுடன் மகரபூஷணர் என்ற திருநாமத்துடன் எழுந்தருளியுள்ள திருப்பேரை சென்று அப்பெருமானைக் குறித்துத் தவம் செய்வதொன்றே யாகு மென்றார். அவ்வாறே வருணன் கடுந்தவம் மேற்கொள்ள எம்பெருமான் தோன்றி, தமது திருக்கரத்தால் தீர்த்தத்தை எடுத்துக் கீழேவிட அது பாசம் ஆயிற்று. வருணன் தனது பாசத்தையும், இழந்த நகரத்தையும் பெற்றான். இன்றும் ஆண்டுதோறும் வருணன் இந்த திவ்ய தேசத்திற்கு வந்து பங்குனி மாதம் பௌர்ணமியன்று எம்பெருமானுக்கு ஆராதனம் செய்து வருவதாக ஐதீகம். இந்தக் கதை பிரம்மாண்ட புராணத்திலேயே கூறப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     2. ஒரு சமயம் விதர்ப்ப தேசத்தில் கடும் பஞ்சம் ஏற்பட்டு பன்னிரன்டாண்டுகள் மழையின்றிப் போக அந்நாட்டரசன் இதற்கான காரணத்தை தனது புரோகிதரிடம் வினவ, இப்பஞ்சத்திற்கு காரணம் தேவதா கோபமேயன்றி, நீ காரணமல்ல என்று கூறிய அரண்மனைப் புரோகிதர், மழைக்கு அதிபதியான வருண பகவானின் சாபம் நீங்கப் பெற்ற தென்திருப்பேரை எம்பெருமானைச் சென்று வழிபடுவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்று கூற மன்னனும் அவ்விதமே வந்து வழிபட்டு சிறப்பான பூஜைகள் செய்ய திரண்டுவந்த முகில்களால் நீர்மாரி பெய்து விதர்ப்ப நாட்டில் பஞ்சம் ஒழிந்தது. இதனால் இப்பெருமானுக்கு நீர் முகில் வண்ணன் என்ற திருப்பெயர் ஏற்பட்டது. இக்கதையும் பிரம்மாண்ட புராணத்திலேயே கூறப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     3. வருணன் மழைக்கதிபதி. நவக்கிரகங்களில் சுக்கிரன் மழைக்குரிய கிரகம். வருண சாபந் தீர்ந்ததால் இப்பெருமானை உகந்து சுக்கிரனும் இங்கு வந்து தவம் செய்து திருமாலின் அருள் பெற்றான் எனவும் கூறுவர்.\r\n     \r\n     4. ஆழ்வார்களில் நம்மாழ்ழ்வாரால் மட்டும் 11 பாசுரங்களால் பாடப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     5. மிகச்சிறிய கிராமமாக இந்த ஊர் விளங்குகிறது. இக்கோவில் மிகவும் பெரியது. எந்நேரமும் போக்குவரவு வசதியுள்ளது. நெடுஞ்சாலையருகே மிகவும் அழகுற அமைந்துள்ளது இக்கிராமம்.\r\n\r\n     6. மணவாள மாமுனிகளும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார். Sri Kuzhaikkādhu Valli, Sri ThiruppErai Nāchiyār Sri Makara NeDum Kuzhaikkādhan, Sri Nigaril Mugil Vannan Sri Nigaril Mugil Vannan Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Amarndha (Sitting) East Pathra Sukra Pushkarani, Sanga Thertham Thenkalai ஸ்ரீ குழைக்காதுவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ மகர நெடுங்குழைக்காதன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=8.603367,77.986176 7:00 a.m. to 11:00 a.m. 5:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 86,
                "name_ta": "தென்திருப்பேரை (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Then ThiruppErai, Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "ThiruppErai"
                ]
            },
            {
                "id": 119,
                "title": "Thirukkurugur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002Q",
                "url": "/divya-desam/thirukkurugur/",
                "content": "87 திருக்குருகூர் (நவதிருப்பதி) Āzhvār Thirunagari, Navathiruppathi Thirukkurugur Countless texts provide references about this place. Numerous details are found in the Brahmāṇḍa Purāṇa, Guruparamparā, Gurugāmaniyam, Tiruppaṇimālai, Vāhana Kavi Mālai, inscriptions, and oral traditions.\r\n\r\nIn ancient times, this site was known primarily by the name Kurukūr. There are many reasons given for the origin of the name Kurukūr.\r\n\r\nOnce, when Brahma asked Śrīmannārāyaṇa to indicate a suitable place on earth for performing penance, the Lord told Brahma that “before I created you, a beautiful place surrounded by pleasant gardens and ponds was created on the banks of the Tamiraparani River, and I am present there with the divine name Ādhipirān. Go there and perform penance in that place called Ādipuri.” This can be understood from the Āḻvār’s verse, “I have established it with nothing lacking…”\r\n\r\nWhen Brahma performed severe penance, with the Lord as Ādinātha, the Lord himself appeared as the guru and imparted knowledge. Pleased, Brahma named the place Kurukūr in remembrance, declaring it should henceforth be known by that name, so it was called Kurukūr.\r\n\r\nThere is historical evidence suggesting that Kurugan, a king and ancestor of Nammāḻvār’s forefathers, Thiruvaluthi Vaḷanāṭaṉ's grandfather, ruled the region with this area as the capital, thus naming it Kurugāpuri in his memory.\r\n\r\nThe Tamil word “kurugu” has several meanings, including heron, fowl, and conch. It is said that a conch called Kurugu attained moksha at this site, hence the name Kurukūr.\r\n\r\nDue to the greatness of Nammāḻvār’s incarnation, it became known as Āḻvār Tiru Nagari.\r\n\r\nKambar refers to it as Kurukūr in his Sadagopar Anthathi:\r\n\r\n*Suraḳḳuntiruvum varumaiyuntīrum toṭakkuviṭṭuk*  \r\n*Karakkum iruvinai mēṉmaiyum kāṉum kayal kutippa*  \r\n*Tiraṅkum kaḻai neṭuntāḷir toṭutta centēnuṭaittu*  \r\n*Paraḳkum paḻana vayaṟkurukūr vaḷam pāṭumīṉē*\r\n\r\nSing the praise of the fertile Kurukūr, where the sacred and the prosperous begin to flourish, where the woes of poverty end, where the excellence of the two karmas can be seen, where fish leap in the fields, and where the sweet honey from the lush long-leaved groves spreads far.\r\n\r\nIn addition to this, the place has many other names, including Tāntha Kṣhetram, Varāha Kṣhetram, Śeṣa Kṣhetram, and Tīrtha Kṣhetram.\r\n\r\n**Tāntha Kṣetra (Purāṇic History):**\r\n\r\nIn Śālagrāma, a young Brahmin named Mandhan, who was supposed to study the Vedas, not only neglected his Vedic studies but also spoke ill of them. His teacher, angered by his behavior, cursed him, saying, \"You shall be born in a low caste in your next birth.\" Despite the curse, Mandhan, without losing heart, dedicated himself to the service of Viṣṇu temples by cleaning and maintaining them.\r\n\r\nImpressed by his service, Mahāviṣṇu decided to bless him. Upon leaving his physical body, Mandhan was reborn in a lower caste with the name Thānthan, renowned for his virtuous conduct. Guided by wise men, he reached the Vindhya Mountains. Following a great light that appeared in the sky, he came to Saṅkaṇiṭṭuṟai on the banks of the cool Porunal River and worshiped Ādinātha at Kurukūr.\r\n\r\nThe Brahmins and devotees of Viṣṇu residing there, viewing him as belonging to a lower caste, despised and ostracized him. Consequently, Thānthan moved northeast to a calling distance on the northern bank of the Porunal, where he established the Ādinātha temple and continued his worship.\r\n\r\nSuddenly, the Brahmins who had ostracized Thānthan lost their eyesight. Not knowing the cause of this misfortune, they prayed to the Lord. A divine voice, accompanied by light, declared, “This is the punishment for despising the great devotee Thānthan. Go to him and seek forgiveness.” As instructed, they went to Thānthan's abode and regained their sight.\r\n\r\nThe Lord, along with His consort, appeared to Thānthan and accepted him. Even today, the first step in the Arthamandapam at the temple bears Thānthan's image. The place where he worshiped Ādinātha is known as \"Appan Koil,\" also referred to as \"Sembon Mādattu Thirukurukūr.\" Because of Thānthan's greatness, this site is praised as Tāntha Kṣetra in the Purāṇas.\r\n\r\n**The Attainment of Moksha by Saṅgan:**\r\n\r\nOnce, a hunter who made his living through hunting stayed for a while under a banyan tree where Thānthan resided in the Vindhya Mountains. As a result, in his next birth, he was reborn as a sage named Saṅgan, who performed severe penance. Sage Nārada, visiting him, inquired about the reason for his intense penance. Saṅgan replied, “I am undertaking this penance to become one of the eight protectors who guard the eight directions.”\r\n\r\nNārada advised him, “Instead of that, undertake penance dedicated to Nārāyaṇa, who will grant you a higher position beyond birth.” When Saṅgan asked what he should do, Nārada blessed him, saying, “In your current form as a conch, be born in the salt sea named Saṅga. From there, travel along the cool Porunal River and worship Ādinātha at Kurukūr, located a calling distance from the river, for 1000 years, and you will receive His grace.”\r\n\r\nFollowing Nārada’s guidance, Saṅgan, by the power of his penance, was reborn as a conch and traveled along the Tamiraparani River to the northern shore, where he believed the place was Kurukūr. He worshiped there, and Nārada Muni, visiting again, explained that the site was where Thānthan had worshiped and that the temple of Ādinātha was slightly to the south. Saṅgan worshiped Ādinātha daily, living as a conch in the sea at night.\r\n\r\nOne day, as Saṅgan, the conch king, was traveling with his clan, they encountered a whale blocking their path. Praying earnestly to Ādinātha, a human appeared in the sea and swallowed the whale.\r\n\r\nAfter this incident, Saṅgan continued his journey without any hindrance, and after 1000 years, the Lord appeared on Garuḍa with His consort, blessing Saṅgan and his conch companions with moksha.\r\n\r\nThe place where Saṅgan arrived with his conch companions is still known as \"Tiruch Saṅkaṇiṭṭuṟai.\"\r\n\r\n**Śeṣa Kṣetra:**\r\n\r\nWhen there were three days left for the Rāmāvatāra to end, Yama, the god of dharma, came to see the Lord. At that time, Rāma instructed Lakṣmaṇa, “Brother, do not permit anyone inside from now on.” A few moments later, Durvāsa Muni arrived, wishing to see Rāma one last time before the end of his avatāra. Knowing that he might incur the sage’s curse if he stopped him, Lakṣmaṇa did not prevent Durvāsa from entering. After Rāma received Durvāsa and sent him off, he said to Lakṣmaṇa, “Because you stood defying my order, you shall stand as a tree.”\r\n\r\nLakṣmaṇa fell at Rāma’s feet, grasping his legs and pleading, “Brother, how can I be separated from you? Do you not know this?”  \r\n\r\nRāma embraced Lakṣmaṇa and said, “To atone for the sin of making Sītā live in the forest in this Rāmāvatāra, I must be born as an unmoving image for 16 years. I desired to sit on your lap during this time, so I told you to stand as a tree. I will come and sit upon that tree stump.”\r\n\r\n“From here, you will proceed to the southern bank of the Tamiraparani River to Varāha Kṣetra and become a tamarind tree. Soon, the sage Kāsibha will be born there as a small land king named Kāri. His wife, Ātmavidhi, will be born as a woman named Uḍaiya Nangai. Both will come to Kurukūr and perform penance, seeking offspring. I will be born as their son. During the Dvāpara Yuga, when I was born as the child of Vasudeva and Devaki in the Kṛṣṇāvatāra, they asked me for moksha. I had already granted them the boon that this would be fulfilled in Kali Yuga. They are now standing here seeking offspring. Once I am born as their son, I will crawl and climb upon your lap at the sacred place of Ādhinātha, sitting in yogic meditation for 16 years. Afterward, I will guide the growth of āstika (believers) by converting the Vedas into Tamil and eradicating nāstika (non-believers),” said Rāma. \r\n\r\nHe then removed the bracelet from his finger, giving it to Lakṣmaṇa as a blessing, saying, “Wherever it slips from your hand, stand as a tamarind tree at that place.” \r\n\r\nBecause Ādiśeṣa (Lakṣmaṇa) resides here as a tamarind tree, the place is also called Śeṣa Kṣetra.\r\n\r\n**Varāha Kṣetra:**\r\n\r\nSeveral sages came to this place to perform intense penance, desiring to see the Varāha avatāra. The Lord, along with Bhūmipiratti on His lap, gave them darśan here, thus earning the name Varāha Kṣetra.\r\n\r\n**Tīrtha Kṣetra:**\r\n\r\nThe place is called Tīrtha Kṣetra because Saṅgan attained liberation here, and great sages and ascetics incarnated along the banks of the Porunai River, making it a site that grants moksha.\r\n\r\nSince this site existed from the beginning, it is also called Ādi Kṣetra. It is also known as Varāha Kṣetra because the Lord revealed his Varāha form. It is called Śeṣa Kṣetra because Ādiśeṣa, with a thousand heads, incarnated as a tamarind tree. The abundance of the Tamiraparani River and Saṅkaṇiṭṭurai bestows prosperity upon the village, earning it the name Tīrtha Kṣetra. Because it granted moksha to Thānthan, who was born into a lower caste, it is also called Thāntha Kṣetra. Hence, elders praise and honor Kurukūr as \"Pañcamahā Kṣetra.\"\r\n\r\n**Highlights:**\r\n\r\n1. The Ādinātha temple was once on the banks of the Tamiraparani River. Later, the temple and the village were shifted north to prevent erosion by the river. The temple and the tamarind tree were adjacent, and the tree is still thriving with numerous branches, as expressed in the saying, “Ponthāyiram Puliyāyiram,” which means “many branches and tamarind.” Even today, it is said that when any unpleasant event occurs in this place, the tamarind tree exudes sap, a visible phenomenon. Just as this tamarind tree (Lakṣmaṇa) is associated with Nammāḻvār, the immortal tamarind tree is associated with Thirumangai Āḻvār at Thirukkaṇṇangudi.\r\n\r\n2. When we mention the Āḻvārs, it refers to Śrī Nammāḻvār. Nammāḻvār, as a small child with a divine mark, crawled and settled on the branches of this tamarind tree. Sixteen years later, he opened his mouth and blessed the world with the Thiruvāimozhi. This is the place where Nammāḻvār rendered the essence of the Vedas as Thiruvāimozhi. Believing that it is sufficient if Śrī Rāma alone sits on Ādiśeṣa's lap, the Perumāls who reside in many Divya Desams took their seats on the leaves and branches of this tamarind tree, requesting, “Sing of us, sing of us,” and urging each other to be first in Nammāḻvār’s hymns. It is said that Nammāḻvār composed hymns for Divya Desams while seated on the branch of this tamarind tree without physically visiting them.\r\n\r\n3. Madurakavi Āḻvār was born in Thirukōḷūr, near this place. During his journey to the northern land, a brilliant light suddenly appeared in the southern direction and captivated him. Believing it might have appeared in the Vindhya Mountains, he traveled there, but the light continued to move further south. Eventually, he arrived here and understood the greatness of Nammāḻvār’s incarnation. Realizing his purpose, he surrendered to Nammāḻvār, proclaiming, “I know nothing else,” and began writing down the Thiruvāimozhi spoken by Nammāḻvār.\r\n\r\n4. When Nāthamuni set out to compile the Nālāyira Divya Prabandham, he obtained “Kaṇṇi Nuṇ Ciruttāmpu” from Madurakavi's lineage. He recited it 12,000 times, leading to the direct appearance of Śrī Nammāḻvār. Enshrined within a screen, Nammāḻvār blessed Nāthamuni with the complete 4,000 hymns, which Nāthamuni transcribed, adorning Tamil as an ornament of devotion.\r\n\r\n5. In this village, a sage named Karuvūrsittar lived on the northern bank at Kāntisvaram. He had a dog that came daily to the streets of Kurukūr, eating the leftover food thrown by Śrīvaiṣṇavas after their meals. One day, as the dog ate the leftovers and attempted to cross the river, it was caught in a whirlpool and drowned. At the moment of death, its skull split, and a great light arose, merging with the sky. Reflecting on the dog's fortune, Karuvūrsittar sang:\r\n\r\n    “In Kurukai, the streets where leftovers are eaten,  \r\n    The dog who consumed leftovers attained Paramapadam,  \r\n    The spirit that ended with that dog was given a place,  \r\n    Is there any deficiency in the Perumāl's mercy?  \r\n    Compose a song to that grandeur, ocean of wisdom, in sweet Tamil.”\r\n\r\n6. Once, a battle occurred in this place between an elephant and a hunter, and both perished. As the battle raged, messengers of Yama and Viṣṇu arrived. Upon their deaths, the Viṣṇu messengers took them away simply because they died in this sacred place. Sculptures depicting this event are carved in the Tīrthavāri Mandapam. The event is referenced in Kurukā Malai:\r\n\r\n   “The archer who wielded the red-tipped bow,  \r\n   And the elephant who fought, both reached Kurukai in the sky.”\r\n\r\n7. When Kambar was reciting the Rāmāyaṇa in Thiruvārangam, Periyaperumāḷ asked him if he had sung about Śaṭakōpa. In response, Kambar sang the Śaṭakōparanthādi, praising the greatness of Kurukūr and Śaṭakōpa:\r\n\r\n   “The endless, infinite ocean of the Vedas,  \r\n   Transformed into sweet Tamil,  \r\n   Among the gods, He remains supreme,  \r\n   The poet, who brought glory to Kurukūr.”\r\n\r\n   As Kambar journeyed toward Kurukūr, he heard the sound of bamboo leaves playing the water melody and the lament of a widow. Amazed, he remarked, “In the land of learned scholars, our knowledge is akin to mere flickering lights before the sun of Kurukūr.”\r\n\r\n8. While enjoying with his wife, Indra failed to acknowledge Sage Kāśibha, who came to visit him, acting as if he had not seen him. Enraged, Kāśibha cursed Indra, “Due to your youthful arrogance and wealth, you disrespected me. Therefore, you shall lose your youth and wealth.” Trembling, Indra pleaded for curse relief. Kāśibha instructed him, “Perform penance dedicated to Ādhipirān, who is present on the banks of the Tamiraparani River, to relieve your curse.” Indra followed his advice, performed penance here, and attained liberation from the curse by the Lord's grace. Nammāḻvār refers to this in his hymn, \"In Thirukurukūr, where the heads of the gods bow.\"\r\n\r\n9. It is believed that the Lord, residing in celibacy under the tamarind tree, joyously accepted Lakṣmī Devī as a garland when she came to seek him.\r\n\r\n10. Only Nammāḻvār performed Mangalaṣāsanam for this temple with 11 hymns. He praises the Lord's divine names, “Nindra Ādhipirān” and “Polindu Nindra Pirān Kandeer,” delighting in speaking of the Perumāl.\r\n\r\n11. Rāmānuja visited this village. As Rāmānuja approached, he became highly emotional upon seeing the site along the banks of the Tamiraparani River from a great distance:\r\n\r\n   “Is this the sacred city, this the Porunai,  \r\n   This the border of Paramapadam, indeed?  \r\n   This is the place where Śaṭakōpan expounded  \r\n   The essence of the true meaning taught in the Vedas.”\r\n\r\n   Rāmānuja refers to Āḻvār Tiru Nagari as the boundary of Paramapadam. When he encountered a woman on his way, he asked how far Kurukūr was. She replied with Nammāḻvār’s hymn, “Hailing from where the tumultuous sea resonates, O person with tridents!” indicating that Kurukūr was a calling distance away. Rāmānuja, recognizing her as Āḻvār, prostrated himself before her.\r\n\r\n12. Maṇavāḷa Māmunigaḷ visited this place. He established the Garuḍa Maṇḍapam in front of the Ādhipirān shrine.\r\n\r\n13. Here, there are separate shrines for Āḻvār and Ādhipirān. The Āḻvār shrine is about 60 feet away from the Perumāl shrine. The vimāna of the Āḻvār shrine is slightly larger than that of the Perumāl shrine.\r\n\r\n   Nammāḻvār is elevated by one step above Ādinātha. Is it not remarkable that he has changed the name of the town itself? The tamarind tree, where Āḻvār resided, has seven branches. The area surrounding Āḻvār's temple is known as “Śrī Parāṅkuśa Chaturvēdi Maṅgalam.” Until about 700 years ago, this name was widely recognized.\r\n\r\n14. In the south street, there is the sanctum of Thiruvēṅkaṭamudaiyān, and in the upper street, there is the temple of Thiruvaranganātha. In the middle of the north street, there are sanctums for Piḷḷailōkācārya, Azhagiya Deśikar, and Āṇḍāḷ.\r\n\r\n15. The Emperumāṉār-Jīyar also visited here. There is a separate maṭham dedicated to him.\r\n\r\n16. The idol of Nammāḻvār here is not made of any metal. Nammāḻvār utilized his divine powers to fashion it from the boiled water of the Tamiraparani River. Therefore, it appears to be an incredible sight to behold.\r\n\r\n17. The Thirumanjanam Maṇḍapam and the Kānnāḍi Maṇḍapam are exquis      இத்தலம் பற்றி எண்ணற்ற நூல்களில் ஆதாரங்கள் கிடைக்கின்றன. பிரம்மாண்ட புராணம் குருபரம்பரை, குருகாமான்மியம், திருப்பணிமாலை, வாகன கவி மாலை, கல்வெட்டுக்கள், மற்றும் செவிவழிச் செய்திகள் என்று ஏராளமான விவரங்கள் கிடைக்கின்றன.\r\n\r\n     இத்தலத்திற்கு முன்னொரு காலத்தில் குருகூர் என்னும் பெயரே மிகவும் பிரசித்திபெற்றதாகவே இருந்தது. குருகூர் என்று பெயர் வந்தமைக்குப் பல காரணங்கள் கூறப்படுகின்றன.\r\n\r\n     ஒரு சமயம் பிரம்மா திருமாலை நோக்கி பூவுலகில் தவம் செய்வதற்கு ஒரு சிறந்த இடத்தை தெரிவிக்க வேண்டுமென வேண்டிய போது, திருமால் பிரம்மனை நோக்கி உன்னைப் படைப்பதற்கு முன்பே தாமிரபரணியாற்றங்கரையில் இனியதோர் இடத்தையும் படைத்து ஆதிப்பிரான் என்ற திருநாமத்தோடு எழுந்தருளியுள்ளோம். ஆதிபுரி என்று அதற்குப் பெயர். மனதுக்கினிய ரம்யமான சோலைகளும் வாவிகளும் சூழ்ந்த அந்த இடத்தில் சென்று தவம் செய் என்றார். இதனை ஒன்றும் தேவும்.. என்ற\r\nஆழ்வார் பாசுரத்தால் அறியலாம்.\r\n\r\n     திருமாலை ஆதிநாதனாகக் கொண்டு கடுந்தவமியற்றிய பிரம்மாவுக்கு திருமாலே குருவாக வந்து உபதேசித்ததால் மிக மகிழ்ந்த பிரம்மன் “குருகாத்தர மதர்ச்சனம்” என்றருளியதால் அதன் நினைவாக இவ்வூர்க்கு குருகூர் என்றே பெயர் விளங்க வேண்டுமென பிரம்மன் வேண்டிக்கொண்டான் அதுமுதல் குருகூர் ஆயிற்று.\r\n\r\n     நம்மாழ்வாரின் மூதாதையரான திருவழுதி வள நாடனின் பாட்டனராகியக் குருகன் என்ற அரசன் இத்தலமிருந்த பகுதியைச் தலைநகராகக்கொண்டு ஆண்டமையால் அவன் நினைவாக குருகாபுரி ஆயிற்றென்றும் வரலாற்றுச் சான்றுகள் உண்டு.\r\n\r\n     குருகு என்ற தமிழ்ச் சொல்லுக்கு நாரை, கோழி, சங்கு என்ற பல பொருளுண்டு. குருகாகிய சங்கு இத்தலத்திற்கு வந்து மோட்சம் பெற்றதாலும்\r\nகுருகூர் ஆயிற்றென்பர்.\r\n\r\n     நம்மாழ்வாரின் அவதார மகிமையால்தான் ஆழ்வார் திரு நகரியாயிற்று.\r\n\r\n     கம்பரும் தமது சடகோபரந்தாதியில் குருகூர் என்றே எடுத்தாண்டுள்ளார்.\r\n\r\n     சுரக்குந்திருவும் வறுமையுந் தீரும் தொடக்குவிட்டுக்\r\n         கரக்கும் இருவினை மேன்மையும் கானும் கயல் குதிப்ப\r\n     திரங்குங் கழை நெடுந்தாளிர்தொடுத்த செந்தேனுடைத்து\r\n          பரக்கும் பழன வயற்குருகூர் வளம் பாடுமினே\r\n\r\n     என்று பாடியுள்ளார்.\r\n\r\n     இது தவிர்த்து இந்த தலத்திற்கு தாந்த ஷேத்ரம், வராஹ ஷேத்ரம், சேஷஷேத்ரம், தீர்த்த ஷேத்ரம் என்று பல பெயர்களுண்டு.\r\n\r\nதாந்த ஷேத்ரம் (புராண வரலாறு):\r\n\r\n     சாளக்கிராமத்தில் வேதம் பயின்ற அந்தணச் சிறுவர்களில் “மந்தன்” என்பவன் சரிவர வேதம் பயிலாதது மட்டுமன்றி வேதத்தை இகழ்ந்துரைக்கவும் பழிச்சொல் பேசவும் செய்யலானான். இதனால் வெகுண்ட அவனது ஆசிரியர் நீ இழிஞனாய் மறுபிறப்பில் இழி குலத்தில் பிறக்கக் கடவாய் என்று சபித்தார். ஆனால் மந்தன் சற்றும் மனந்தளராது அங்கிருந்த விஷ்ணு கோவில்களில் புல்லை செதுக்கி சுத்தப்படுத்திவந்தான்.\r\n\r\n     இவனது கைங்கர்யத்தால் மனமகிழ்ந்த மகாவிஷ்ணு இவனை ஆட்கொள்ள நினைத்தார். தனது அந்திமகாலத்தில் பூதவுடல் நீத்த மந்தன் மறுபிறவியில் தாந்தன் என்றபெயரில் கீழ்க்குலத்தில் பிறந்து நல்ல ஒழுக்கத்தில் சிறந்தவனாக விளங்கி நல்லோர் வழிகாட்ட விந்திய மலைக்கு வந்தான். அங்கு விண்ணில் பேரொளி தோன்ற அதைத் தொடர்ந்து தண்பொருணல் ஆற்றங் கரையில் உள்ள சங்கணித்துறைக்கு வந்து குருகூர் அடைந்து ஆதிநாதனை வழிபட்டுவந்தான்.\r\n     \r\n     அங்கிருந்த அந்தணரும் திருமாலின் அருள்பெற வழிபாடியற்றியவர்களும் இவன் கீழ்க்குலத்தான் என்று கருதி வெறுத்து ஒதுக்க தாந்தன் அங்கிருந்து வடகிழக்கே சென்று கூப்பிடு தூரத்தில் பொருணலின் வடகரையில் ஆதிநாத வேதியை அமைத்து வழிபட்டான்.\r\n\r\n     திடீரென்று தாந்தனை வெறுத்தொதுக்கிய அந்தணர்கட்கு கண்தெரியாது போகவே இதற்கு யாது காரணமென அவர்கள் பெருமாளை இறைஞ்சி நிற்க பரமபக்தனான தாந்தனை வெறுத்தற்கு இதுவே தண்டனை யென்றும் அவனிடம் சென்று மன்னிப்பு கேட்க வேண்டும் என்று அசரீரியாய் ஒளியுடன் ஒரு சப்தம் கேட்கவே அனைவரும் அப்படியே சென்று தாந்தன் இருப்பிடம் அடைந்ததும் கண்ணொளி பெற்றனர்.\r\n\r\n     தாந்தனுக்குத் தம் தேவியோடு காட்சியளித்து ஆட்கொண்டார் பகவான். இன்றும் இங்குள்ள அர்த்த மண்டபத்தில் முதற்படிக்கட்டில் தாந்தன் உருவம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. அவன் ஆதிநாதனை வழிபட்ட ஸ்தலம் அப்பன் கோவில் என்று வழங்கி வருகிறது. இதைச் செம்பொன் மாடத் திருக்குருகூர் என்றும் வழங்குவர். இவன் மகத்துவத்தால் இத்தலம் தாந்த ஷேத்ரமென்று புராணங்களில் புகழ்ந்துரைக்கப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\nசங்கன் வீடுபெற்றது:\r\n\r\n     கொலைத் தொழில் புரிந்து உயிர் வளர்க்கும் வேடன் ஒருவன் விந்திய மலையில் தாந்தன் தங்கியிருந்த ஆலமரத்தடியில் கொஞ்சநேரம் வாசம் தங்கியதால் மறுபிறப்பில் சங்கன் என்னும் முனிவனாகப் பிறந்து கடுந்தவம் செய்து கொண்டிருந்தான். அப்போது அங்குவந்த நாரதர் இந்தக் கடுந்தவத்தின் காரணத்தை வினவ, “நான் எட்டுத் திக்கும் காவல் புரியும் காவலர்களில் ஒருவனாக ஆவதன் பொருட்டே இந்த தவத்தை மேற்கொண்டுள்ளேன்” என்று கூற. நாரதர் அவனை நோக்கி, அதைவிட மேலான பதமளிக்கும் நாராயணனைக் குறித்து தவமிருந்து பிறவா நிலைபெறுவாய் என்று தெரிவித்தார். அதற்கு நான் என்ன செய்ய வேண்டுமென சங்கன் வினவ நீ இப்போது தாங்கியிருக்கும் இதே பெயரைக்கொண்ட சங்காக உவர்க்கடலில் பிறந்து தண்பொருநல் நதிகடலில் கலக்கும் இடத்திலிருந்து ஒரு காத தூரத்தில் உள்ள குருகூரில் ஏறி ஆதிநாத வேதியை 1000 ஆண்டுகள் சூழவந்து அவன் அருள் வாய்க்கப் பெறுவாயாக என்று வாழ்த்தியருளினார்.\r\n\r\n     அப்படியே சங்கனும் தன் நோன்பின் வலிமையால் சங்காகி தாமிரபரணி நதிவழிவந்து வடகரையில் உள்ள திருப்பதியைக் குருகூர் என்று எண்ணி வழிபட  மீண்டும் அங்குவந்த நாரதமுனிவர் இது தாந்தன் வழிபட்ட இடமென்றும் சற்று தெற்கே\r\nதள்ளியிருப்பது தான் ஆதிநாதர் கோவில் என்றும் எடுத்துரைத்து தினந்தோறும் பகலில் வந்து ஆதிநாதரை பூஜித்து இரவில் கடலிற் சென்று சங்காக வாழும் வாழ்க்கையை மேற்கொண்டிருந்தான். ஒருநாள் இந்த சங்கவரசன் தனது இனங்களுடன் வந்து கொண்டிருக்கும் போது ஒரு திமிங்கலம் எதிர்ப்பட்டுச் சங்கங்கள் வராது தடுக்கவே, சங்கன் ஆதிநாதரை மனமுருகி வேண்ட ஒரு மானிடன் கடலில் தோன்றி அந்தத் திமிங்கலத்தை விழுங்கிச் சென்றான்.\r\n\r\n     இதன்பின் எவ்வித தடையுமின்றி சங்கன் வந்து சென்று 1000 ஆண்டுகள் கழியவே எம்பெருமான் கருட வாகனத்தில் தமது தேவியருடன் காட்சி கொடுத்து சங்கனின் தவத்தை மெச்சி சங்கனுக்கும் உடனிருந்த சங்கங்களுக்கும் மோட்சம் நல்கினார்.\r\n\r\n     சங்கினங்களுடன் சங்கன் ஏறிவந்த துறைக்கு “திருச்சங்கணித்துறை” என்று இன்றும் பெயர் வழங்குகிறது.\r\n\r\nசேஷ ஷேத்திரம்:\r\n\r\n     இராமவதாரம் முடிவதற்கு மூன்று நாள் இருக்கும்போது பெருமானைப் பார்க்க எமதர்மராஜன் வந்தான். அப்போது இராமர் இலக்குவனை நோக்கி தம்பி, யாரையும் இனிமேல் உள்ளே அனுமதியாதே என்றார். சில நாழிகை கழித்து கடைசியாக ஒரு முறை இராமனைக் கண்குளிரக் கண்டுவிடுவோமென துர்வாச முனிவர் வந்தார். இவரைத் தடுத்தால் முனிவரின் சாபத்திற்கு ஆளாகநேரிடும் என்றெண்ணி இலக்குமணன் தடுக்கவில்லை. துர்வாசரை உபசரித்து அனுப்பிவைத்த ராமன் என் ஆணையை மீறி மரமாக நின்றமையால் நீ மரமாக இருக்கக் கடவாய் என்றார். இலக்குமணன் இராமனின் இரண்டு கால்களையும் பற்றிக்கொண்டு நான் நின்னைவிட்டு பிரிந்திருப்பது இயல்போ அண்ணா, இது உமக்கே தெரியாதோ என்று மண்டியிட்டு நின்றான்.\r\n\r\n     இலக்குமனை எடுத்து ஆரத் தழுவிய இராமன் நான் இந்த இராமாவதாரத்தில் சீதையை காட்டில் வாழச் செய்த பாவத்தை போக்க 16 ஆண்டுகள் அசையா பிம்பமாய் பிறக்க வேண்டியுள்ளது. அப்போதும் நான் உன் மடி மீது அமர்ந்துகொள்ள ஆசைப்பட்டுத்தான் உன்னை மரமாக நிற்கச் சொன்னேன். அந்த மரப்பொந்தில் நான் வந்து அமர்வேன் என்றார். \r\n     \r\n     இங்கிருந்து நீ புறப்பட்டு தாமிரபரணியின் தென்கரையில் உள்ள வராக ஷேத்திரத்தை அடைந்து ஒரு புளியமரமாக மாறப் போகிறாய். இன்னும் கொஞ்சகாலத்தில் காசிப முனிவர் காரி என்ற பெயரில் அங்கு குறுநில மன்னராகப் பிறப்பார். அவரது மனைவியான ஆத்மவிதி என்பாளும் உடைய நங்கை என்ற பெயரில் பிறந்து இருவரும் புத்திரப்பேறு வேண்டி குருகூர்வந்து விரதம் இருக்கப்\r\nபோகிறார்கள். அவர்களின் புத்திரனாக நான் அவதரிக்க போவதன் காரணம், துவாபரயுகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் வசுதேவரும், தேவகியும் தமக்குப் பிள்ளையாகப் பிறந்த என்னை நோக்கிமோட்சம் வேண்டுமென்று கேட்க அது கலியுகத்தில் சித்திக்கும் என்று நான் ஏற்கனவே வரம் கொடுத்துள்ளேன். அவர்களே தற்போது புத்திரப்பேறுவேண்டி நிற்பர். அவர்கட்குப் புத்திரனாக அவதரித்ததும் நான் மிக உகந்த ஆதிநாதன் திருத்தலத்தில் என்னை வந்துவிட்டவுடன் நான் தவழ்ந்துவந்து நினது மடிமேல் ஏறி 16 ஆண்டுகள் யோக நிஷ்டையில் அமர்ந்து அதன்பின் வேதம் தமிழ்செய்து நாத்திகமழித்து ஆத்திகம் வளர வழிகாட்டுவோம் என்று சொல்லி தனது விரலில் இருந்த கணையாழியைக் கழற்றிக் கொடுத்து இது எந்த இடத்தில் உனது கையை விட்டு நழுவுகிறதோ அந்த இடத்தில் புளியமரமாக நில் என்று ஆசீர்வதித்து\r\nஅனுப்பினார். ஆதிசேடனான இலக்குமணனே இங்கு புளியமரமாக எழுந்தருளியிருப்பதால் இதற்கு சேஷ ஷேத்திரம் என்றும் பெயர்.\r\n\r\nவராஹ ஷேத்திரம்:\r\n\r\n     வராஹ அவதாரத்தை காண விரும்பிய சில முனிவர்கள் இத்தலத்தில் வந்து கடுந்தவம் புரியவே அவர்கட்கு வராஹ நாராயணன் மடியில் பூமிப்பிராட்டியுடன் காட்சிகொடுத்த திருத்தலமாதலால் வராஹ ஷேத்திரம் என்ற பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nதீர்த்த ஷேத்திரம்:\r\n\r\n     சங்கன் முக்தி பெற்றதாலும், பெரும் ஞானிகளும் தபசிகளும் இந்த பொருநல்லாற்றில் அவதரித்ததாலும் முக்தியளிக்கும் ஸ்தலங்கள் இவ்வாற்றின் கரை மருங்கு அமைந்திருப்பதாலும் இதற்கு தீர்த்த ஷேத்திரம் என்று பெயர்.\r\n\r\n     இவ்விதம் ஆதியில் தோன்றியதால் “ஆதிஷேத்திரம்” என்றும், வராஹ ரூபத்தை காட்டியருளியதால் “வராஹ ஷேத்திரம் என்றும் ஆயிரம் தலை கொண்ட ஆதிசேடன் உறங்காப் புளியாக அவதரித்தமையால் சேஷ சேஷத்திரமெனவும், தாமிரபரணியாலும், சங்கணித்துறையாலும் வளம்கெழுமிய ஊராகையால் “தீர்த்த சேஷத்திரம்” எனவும், தாந்தன் என்னும் கீழ்குலத்தானுக்கு மோட்சம் நல்கியதால் தாந்த ஷேத்திரம் எனவும், இந்த குருகூரை “பஞ்சமஹா ஷேத்திரம்” என்றும் பெரியோர் போற்றிப் புகழ்வார்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. ஆதிநாதர் கோவில் ஒரு காலத்தில் தாமிரபரணி ஆற்றங்கரையிலிருந்தது. பின்னர் கோவிலையும் ஊரையும் பெரிய தாக்கும் பொருட்டு வடக்கே கரையை தள்ளி வைத்து அலகல்லும் படித்துறையும் கட்டினர். ஸ்ரீ ஆதிநாதர் கோவிலும் புளியமரமும் அவற்றை ஒட்டி இருந்தன. அப்புளி இன்றும் பொந்தாயிரம் புளியாயிரம் என்ற பழமொழிக் கொப்ப பல பொந்துகளுடன் முதிர்ந்துள்ளது: இன்றும் ஸ்ரீ நம்மாழ்வாருக்கு பிடிக்காத காரியங்கள் இந்த தலத்தில் நடந்தால் இப்புளிய மரத்திலிருந்து நிணநீர் வடிவது கண்கூடு. நம்மாழ்வாரோடு இந்தப்புளி (லட்சுமணன்) தொடர்பு கொண்டது போல் திருக்கண்ணங்குடியில் திருமங்கையாழ்வாருடன் உறங்காப்புளி தொடர்பு கொண்டு விட்டது.\r\n\r\n     2. ஆழ்வார்கள் என்றாலே அது ஸ்ரீ நம்மாழ்வாரைத்தான் குறிக்கும். சின் முத்திரையோடு சிறு குழவியாக தவழ்ந்து வந்து இந்தப் புளியமரத்தின் பொந்தில் அமர்ந்த நம்மாழ்வார் 16 ஆண்டுகள் கழித்து வாய் திறந்து திருவாய் மொழி மலர்ந்தருளினார். வேதத்தின் சாரத்தை திருவாய் மொழியாக நம்மாழ்வார் வடித்துக்கொடுத்த இடம்தான், இது, ஸ்ரீராமன் மட்டும் ஆதிசேடன் மடியில் அமர்ந்தால் போதுமா, அர்ச்சாவதார மூர்த்திகளான தாங்களும் அமர வேண்டாமோ என்று நினைத்து பல திவ்யதேசங்களில் எழுந்தருளியுள்ள எம்பெருமான்கள் புளியமரத்தின் இலைகளிலும், கிளைகளிலும் அமர்ந்துகொண்டு எம்மைப் பாடுக, எம்மைப்பாடுக என்று நான் முந்தி நீ முந்தி என்று நம்மாழ்வாரிடம் பாடல் கேட்டதாக ஐதீகம். ஸ்ரீ நம்மாழ்வாரும் எந்த திவ்ய தேசத்திற்கும் நேரில் செல்லாது இந்தப் புளியமரத்தின் பொந்தில் இருந்து கொண்டே திவ்ய ஸ்தலங்கட்கு பாசுரம் அருளினார்.\r\n\r\n     3. இத்தலத்திற்கு அருகாமையிலமைந்த திருக்கோளுரில் பிறந்த மதுரகவியாழ்வார் வடநாட்டிற்கு யாத்திரை சென்றபோது திடீரென்று அவருக்குத் தென்திசையில் ஒரு ஜோதி தோன்றி அவரைக் கவர்ந்திழுக்க இது விந்திய மலையில் தோன்றக் கூடுமென நினைத்த அவர் அங்குவந்து கண்டால் மேலும் தெற்கே தள்ளித் தெரிய இறுதியில் இவ்விடம் வந்து நம்மாழ்வாரின் அவதார மேன்மையைத் தெரிந்து வேறொன்றும் நானறியேன்” என்று நம்மாழ்வாருக்கு அடிபணிந்து உய்தலே தொழிலெனக் கொண்டு அவரால் மொழியப் பட்ட திருவாய் மொழியினை ஏட்டில் எழுத லுற்றார்.\r\n\r\n     4. நாலாயிரத் திவ்ய பிரபந்தத்தை தொகுக்க வந்த நாதமுனிகள் மதுரகவியின் வம்சத்தாரிடம் கண்ணி நுன் சிறுத்தாம்மைப் பெற்று அதை பன்னீராயிரம் முறை ஜெபித்து ஸ்ரீநம்மாழ்வாரே பிரத்யட்சமாகி ஒரு திரையிட்டு அதனுள் அமர்ந்து கொண்டு நாலாயிரம் பாக்களையும் அருள நாதமுனியே அவற்றை எழுதி தமிழன்னைக்கு பக்தி அணிகலனாகச் சூட்டினார்.\r\n\r\n     5. இவ்வூரில் வடகரையில் உள்ள காந்திஸ்வரத்தில் கருவூர்ச் சித்தர் என்னும் ஒரு முனிவர் வாழ்ந்து வந்தார் அவரிடம் ஒரு நாய் இருந்தது. அது தினந்தோறும் குருகூர்த் தெருவிற்கு வந்து ஸ்ரீ வைணவர்கள் உணவருந்தி விட்டு எறிந்த எச்சில் இலையில் உள்ள மீத உணவை உண்டுவந்தது. ஒரு நாள் அவ்விதம் எச்சில் இலையுணவை அருந்திவிட்டு நதியைக் கடந்து வரும்போது ஒரு நீர்ச்சூழல் ஏற்பட்டு அதனின்றும் மீள முடியாமல் உயிர் துறக்க நேர்ந்தது. அது உயிர் துறக்கும் சமயம் அதன் கபாலம் வெடித்து மாபெரும் ஜோதியாய் எழுந்து விண்ணுடன் கலந்தது. ஆகா இத்தகைய பேறு தமக்கு வாய்க்கவில்லையே என்று கருதிய கரூவூரார்\r\n\r\n     “வாய்க்குங் குருகைத் திருவீதி எச்சிலை வாரியுண்ட\r\n          நாய்க்கும் பரமபதமளித்தாய் அந்த நாயோடிந்தப்\r\n     பேய்க்குமிட மளித்தாற்பழுதோ பெருமாள் மகுடஞ்\r\n          சாய்க்கும் படிக்கு கவி சொல்லு ஞானத் தமிழ்க்கடலே”\r\n     என்று பாடினார்.\r\n\r\n     6. ஒரு சமயம் இத்தலத்தில் யானை ஒன்றும் வேடன் ஒருவனும் பொருத இருவரும் மாண்டனர். இருவருக்கும் யுத்தம் நடந்து கொண்டிருக்கும் போதே எமதூதர்களும், விஷ்ணு தூதர்களும் வந்து சேர்ந்தனர். இருவரும் இறந்ததும், இத்தலத்தில் இறந்த ஒரே காரணத்திற்காக அவர்களை விஷ்ணு தூதர்கள் அழைத்துச் சென்றனர். இத்தலத்தில் உள்ள தீர்த்தவாரி மண்டபத்தில் இந்நிகழ்ச்சியை விளக்கும் சிற்பங்கள் தீட்டப்பட்டுள்ளன. குருகா மாலை என்னும் நாலும் இந்நிகழ்ச்சியைப் பின்வருமாறு சுட்டிக் காட்டுகிறது.\r\n \r\n     “செஞ்சர நாணிட்ட சிலைவேடனும் பொருகைக்\r\n          குஞ்சரமும் வான்சேர் குருகை”\r\n\r\n     7. கம்பர் இராமாயணத்தை திருவரங்கத்தில் அரங்கேற்றும் போது பெரியபெருமாள் சடகோபனைப் பாடினாயோ என்று கேட்க, கம்பர் சடகோபரந்தாதி பாடினார்.\r\n\r\n     அந்தமில்லா மறையாயிரத் தாழ்ந்த\r\n          வரும்பொருளைச் செந்தமிழாகத்\r\n     திருத்திய வேணி தேவர்கள்\r\n          தத்தம் விழாவு அழகு மென்னா தமிழார்\r\n     கவியின் பந்தம் விழாவொழுகும்\r\n          குருகூர் வந்த பண்ணவனே”\r\n\r\n     என்று குருகூரின் பெருமையையும், சடகோபரின் பெருமையையும் பாடினார். பின்னர் இவர் குருகூருக்கு வரும் வழியில் ஏற்றம் இறைப்போர் பாட்டினையும் “மூங்கில் இலைமேல் தூங்கும் பனிநீரை வாங்கும் கதிரோனே என்ற பாடலையும், கணவனை இழந்த கைம்பெண்ணின் ஒப்பாரியையும் கேட்டு மிகவும் வியந்து, கற்றோர் வாழும் குருகூரில் நமது கல்வி சூரியன் முன் மின்மினிக்குச் சமமானதே என்று நாணமுற்றார்.\r\n\r\n     8. இந்திரன் தனது மனைவியுடன் மதுவில் மாந்தி இன்பம் நுகரும் போது அவனைக் காணவந்த காசிப முனிவரைக் கண்டும் காணாதது போலிருக்க இதனால் சினமுற்ற காசிபர் “உனது இளமையில் திமிராலும், செல்வச் செருக்காலும் எம்மை மதியாதிருந்தமையால் நீ இளமை இழந்து மூப்பாவதுடன் ஐஸ்வரியமும் இழக்கக் கடவாய் என்று சபித்தார். இதனால் துடித்த இந்திரன் சாப விமோசனம் வேண்டி மன்றாடினான். இவனை நோக்கிய காசிபர், தாமிரபரணி யாற்றங்கரையில் எழுந்தருளியுள்ள ஆதிப்பிரானைக் குறித்து தவமிருந்து சாபம் போக்கிக் கொள் என்று சொல்ல இந்திரனும் இவ்விடம் வந்து தவமிருந்து திருமால் அருளுக்கு உரியவனாகி சாப விமோசனம் பெற்றான். நம்மாழ்வார் தம் பாசுரத்தில் “சிரங்களால் அமரர்\r\nவணங்கும் திருக்குருகூரதனுள்” என்று குறிப்பிடுகிறார்.\r\n\r\n     9. இவ்விடத்தில் இருக்கும் புளியமரத்தில் பகவான் பிரம்மச்சர்ய யோகத்தில் இருப்பதால் லட்சுமி தேவி பெருமானை நாடிவந்த காலத்தில் லட்சுமி தேவியை மகிழ மாலையாக ஏற்றுக்கொண்டதாக ஐதீகம்.\r\n\r\n     10. நம்மாழ்வாரால் மட்டும் 11 பாக்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது இத்தலம். “நின்ற ஆதிப்பிரான்” என்றும் “பொலிந்து நின்ற பிரான் கண்டீர்” என்றும் இப்பெருமானின் திருநாமங்களை சொல்லிச் சொல்லி மகிழ்கிறார் நம்மாழ்வார்.\r\n\r\n     11. இராமானுஜர் இவ்வூருக்கு எழுந்தருளினார். இராமானுஜர் இந்த ஊருக்கு வெகுதொலைவில் வரும்போதே தாமிரபரணி நதிக்கரையில் இத்தலம் காட்சியளிக்க மிகவும் உணர்ச்சி வசப்பட்டு,\r\n \r\n     இதுவோ திருநகரி, ஈதோ பொருநை\r\n          இதுவோ பரமபதத்து எல்லை இதுவேதான்\r\n     வேதம் பகர்ந்திட்ட மெய்பொருளின் உட்பொருளை\r\n          ஓதும் சடகோபன் ஊர்\r\n\r\n     என்று திருவாய் மலர்ந்தருளினார். இராமானுஜர் ஆழ்வார் திருநகரியை பரமபதத்து எல்லை என்கிறார். இது பரமபதத்து எல்லையாகின்றது. ஸ்ரீரங்கம் பூலோக வைகுண்டமாகிறது. இந்த ஊருக்கு வரும்போது எதிரில் வந்த ஒரு பெண்ணைக் கண்டு குருகூர் இன்னும் எவ்வளவு தூரமென்று கேட்க “கூவுதல் வருதல் செய்திடாயென்று குரைகடல் வண்ணன் தன்னை மேவி நன்கமர்ந்த வியன்புணல் வழுதி நாடன் சடகோபன்” என்ற பாசுரத்தை அப்பெண் கூறி இன்னும் கூப்பிடு தூரத்தில் உள்ளது எனக்கூற இராமானுஜர் அப்பெண்ணை ஆழ்வாராகவே கருதி சாஷ்டாங்கமாக தரையில் வீழ்ந்து வணங்கினார்.\r\n\r\n     12. மணவாள மாமுனிகளும் இந்த தலத்திற்கு எழுந்தருளினார். ஆதிப்பிரான் சன்னதிக்கு முன்புறம் அமைந்த கருட மண்டபத்தை மணவாள மாமுனிகளே நிறுவினார்.\r\n\r\n     13. இங்கு ஆழ்வார் சன்னதியும், ஆதிப்பிரான் சன்னதியும் தனித்தனியே உள்ளது. பெருமாள் சன்னதியிலிருந்து சுமார் 60 அடி தூரம் தள்ளி ஆழ்வார் சன்னதி உள்ளது. பெருமாள் விமானத்தையும் விட ஆழ்வார் சன்னதி விமானம் சற்று பெரியது.\r\n\r\n     இங்கு ஆதிநாதரைவிட நம்மாழ்வாருக்குத்தான் ஒரு படி ஏற்றம். ஊரின் பெயரையே மாற்றிவிட்ட பெருமை அவருக்கு உண்டல்லவா? ஆழ்வார் தங்கித்தவம் செய்த புளியமரம் 7 கிளைகளோடு உள்ளது. ஆழ்வார் கோவிலைச் சூழ இருந்த பகுதிக்கு ஸ்ரீ பராங்குச சதுர்வேதி மங்கலம் என்பதே பெயர். சுமார் 700  வருடங்களுக்கு முன்பு வரை இப்பெயரே பிரசித்தமாயிருந்தது.\r\n\r\n     14. இங்கு தெற்கு மாடத் தெருவில் கீழ்புரம் திருவேங்கிட முடையான் சன்னதியும், மேல்புரம் திருவரங்க நாதன் கோவிலும், வடக்கு மாடத்\r\nதெருவின் மத்தியில் பிள்ளைலோகாச்சாரியர், அழகிய தேசிகர், ஆண்டாள் ஆகியோருக்கும் சன்னதிகள் உண்டு. \r\n\r\n     15. எம்பெருமானார் - ஜீயர் இங்கு எழுந்தருளியுள்ளார். அவருக்குத் தனி மடம் உண்டு.\r\n\r\n     16. இங்குள்ள நம்மாழ்வார் விக்ரஹம் எந்தவிதமான உலோகத்தாலும் செய்யப்பட்டதன்று. தாமிரபரணி தண்ணீரைக் காய்ச்சி அதில் ஆழ்வார் தமது\r\nசக்தியை பிரயோகித்துள்ளார். எனவே பார்ப்பதற்கே பேரதிசயமாக தோன்றும் காட்சி\r\nஇதுவாகும்.\r\n\r\n     17. இங்குள்ள திருமஞ்சன மண்டபம், கண்ணாடி மண்டபம் மிகவும் வேலைத்திறம் கொண்டவை.\r\n\r\n     18. இந்தக் கோவிலில் மிகவும் அருமையான வேலைப் பாடமைந்த கல்நாதஸ்வரம் ஒன்றுள்ளது. இது கருங்கல்லில் குடைந்த அதிசய இசைக்கருவியானாலும் மரத்தால் செய்யப்பட்டது போலத்தான் தோன்றுகிறது. இது நீளம் 1 அடி மேல்ப்பாகம் 1/4 அங்குலம். அடிப்பாகம் 1 அங்குலம் குறுக்களவுடையது. இதனடிப்பாகம் பித்தளைப் பூணால் செய்யப்பட்டுள்ளது. இது இந்தக் கோவிலில் பரத நாட்டியம் நடைபெறும் பொழுது வாசிப்பதற்கு பயன்பட்டதாகத் தெரிகிறது. இது சுமார் 350 வருடத்திற்கு முன்னால் கிருஷ்ணப்ப நாயக்கர் மன்னர் காலத்தில் கொடுக்கப்பட்டது. இதற்கு மோகன வீணை என்று ஒரு பெயரும் உண்டு.\r\n\r\n     19. இங்கு எழுந்தருளியுள்ள பெருமான் சுயம்பு பெரிய திருமேனியுடைய இந்த மூலவரின் பாதங்கள் பூமிக்குள் இருப்பதாக ஐதீகம்.\r\n\r\n     20. ஸ்ரீரங்கத்தில் இருப்பது போன்று இங்கும் அரையர் சேவை உண்டு. திருமஞ்சனத்தின்போது பிரபந்தங்களையும், புருஷஸு க்தத்தையும் தாளம் போட்டுக்கொண்டே படிக்கும் முறை இங்கு இன்றும் வழக்கில் உண்டு.\r\n\r\n     “குறுமுனிவன் முத்தமிழும் எம் குறளும்\r\n     சிறுமுனிவன் வாய் மொழியின் சேய்”\r\n\r\n     என்று வள்ளுவர் நம்மாழ்வார் பாசுரங்கள் குறித்து கூறியதாகச்\r\nசொல்லப்படுகிறது. Sri Aadhinātha Valli, Sri Kurugur Valli Sri Aadhināthan, Sri Aadhippirān Sri Polindhu Nidra Pirān Pandiya Nādu Tirunelveli TamilNadu Nindra (Standing) East Govinda Brahma Theertham, Thambraparani Thenkalai ஸ்ரீ ஆதிநாதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ ஆதிநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=8.607242,77.937988 Maasi Visagam - Āzhvār\nPanguni Thiruvonam\nChithirai Thiruvonam\nVaigaasi Visaagam - Āzhvār 13\n10\n10\n10 7:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 87,
                "name_ta": "திருக்குருகூர் (நவதிருப்பதி)",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Āzhvār Thirunagari, Navathiruppathi",
                "area": "Tirunelveli",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirukkurugur"
                ]
            },
            {
                "id": 120,
                "title": "Thiruvilliputhur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002R",
                "url": "/divya-desam/thiruvilliputhur/",
                "content": "88 திருவில்லிபுத்தூர் Srivilliputhur SriVillipputhur **Minnanaiya Nun Idāyār Viri Kuzhal Mel Nuzhainda Vandu** (Periyazhvar Thirumozhi PAT.2.2.6)\r\n\r\nThe town of Villiputhur, where Kannan is considered as a son and herself as a mother in this song where she calls to her Lord to come and drink her breast milk, is one of the major cities of Viruthunagar district. Known as the “birthplace of Goddess Kodhai Devi,” this town is renowned in South India for its natural beauty and peaceful surroundings.\r\n\r\n**History:**\r\n\r\n**Varaha Kshetram:**\r\n\r\nThe history of this place is mentioned in nine chapters of the Rahasya Kāndam of the Varaha Purana.\r\n\r\nIt is believed that the Lord, in the form of Varaha, told the story of devotees like Nampāduvān to the Earth Goddess here. Hence, it is referred to as “Varaha Kshetram.”\r\n\r\nIn ancient times, Varaha worship was widespread. At that time, the prominent Varaha Kshetrams were Thirumala, Thirukkadalmallai, Thiruvidavendhai, Thanjai Mamanik Kovil, Srivilliputhur, and Sreemushnam.\r\n\r\nIn a previous era, a sage named Sudaba was meditating in Thirumalirunjolai when Durvasa Muni came with his disciples to meet him. However, he was engrossed in water sports and remained submerged. Durvasa’s anger increased, and after a long time, he cursed Sudaba Muni, saying, “Since you ignored us and remained submerged in water, you will be born as a frog that will always remain underwater.”\r\n\r\nRealizing his situation, Sudaba Muni pleaded for forgiveness. Durvasa then told him about a sacred river near Varaha Kshetram called Nupura Ganga, where numerous sages have bathed and attained divine clarity. If you bathe in that river, your curse will be lifted, and you will see Thirumalirunjolai’s Sundararajan there. Thus, Thirumalirunjolai Ezhilazhagan came here and settled. This incident, known as Varaha Kshetram, happened in a time beyond the constraints of time.\r\n\r\n**Vadesupuram:**\r\n\r\nMany years later, after Manduka Rishi performed penance in this forest, numerous sages came here to meditate, realizing the glory of this place. At that time, this area was known as Champakaranyam. Meanwhile, a demon named Kalanemi caused immense trouble to the sages and disturbed Indraloka. All went to request Maha Vishnu to kill the demon. When the time came, Vishnu appeared and sent his discus, which cut the demon into pieces. To cleanse the discus, Ganga, Yamuna, and Saraswati poured their sacred waters into it. These three rivers then requested the Lord to stay in this place, and he agreed, saying it was a delightful spot and that it would be known as Vadesupuram and that he would be known as Vadamaha Damam. The Lord assured them that he would reside there eternally. The rivers then created ponds with their powers and left. In Kali Yuga, this place would gain great fame.\r\n\r\n**Villiputhur:**\r\n\r\nWhile the sages were meditating on the banks of the Ganga, a sage named Saraba, due to his karma, was born as a hunter. He attacked the meditating sages. When the sages tried to chase and kill him, he reached his guru and narrated the events. The guru, realizing through divine vision that he was a great sage, calmed him and the sages and said that he and another hunter would be reborn as kings in Varaha Kshetram. Accordingly, they were reborn as Villan and Kandan. During a hunt, they chased a tiger separately, and Kandan died while fighting the tiger, chanting the Narayana mantra and attaining moksha. Villan, searching for Kandan, wandered and found him dead. Perumal appeared in his dream and revealed Kandan's location, instructing him to build a city in that forest named after him, Villiputhur.\r\n\r\nConsidering the time when the Lord, in the form of Varaha, anticipated the incarnation of the Goddess as Āndāl, he instructed Garuda to be born as the fourth son of Mukundar in the bamboo clan residing in Villiputhur and be named Vishnuchittar. Vishnuchittar, known as Periyazhvar, engaged in daily service to the Lord by making flower garlands. When the Pandya king Vallabha requested a determination of the true religion capable of granting moksha, Vishnuchittar was instructed by the Lord to prove that Srivaishnavism is the true path. When he did so, the golden kili (sack of gold coins) broke, and the king honored him with the title “Pattar PirAn.”\r\n\r\nIn a dream, the Lord appeared to Periyazhvar, instructing him to bring his daughter Āndāl to Srirangam for marriage. Accordingly, he arranged a grand wedding procession, but upon reaching the banks of the Cauvery, Āndāl disappeared into the temple, merging with Ranganatha. The delighted Pandyan king requested the same divine wedding to be performed in Villiputhur as well.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. This Divya Desam is the only place where two āzhvārs, father and daughter, were born in Pandyanadu.\r\n\r\n2. The relationship between Thirumalai and Srirangam with Kumbakonam's history also connects Thirumalirunjolai and Thiruvarangam with this place.\r\n\r\n3. Among the 12 āzhvārs, Periyazhvar is unique in being the only place where the Goddess herself incarnated as an āzhvār.\r\n\r\n4. The Rajagopuram of this temple is featured on the Tamil Nadu government's emblem.\r\n\r\n5. A mirror palace has been recently constructed here.\r\n\r\n6. The Tulasi plant and the garden where Āndāl was born still exist.\r\n\r\n7. The temple of Vadaperunkoyiludaiyan, where the Lord resides, is ancient and beautiful.\r\n\r\n8. Both Periyazhvar and Āndāl have performed Mangalasasanam here.\r\n\r\n9. Like a child following a father, Periyazhvar and Āndāl Devi attained great joy in this place, immersed in the Krishna avatar. Periyazhvar depicted Krishna as a child, composing divine Tamil verses with love. Āndāl Devi, as a maiden enamored with Krishna as her lover, sang captivating songs and ultimately attained him.\r\n\r\n10. This temple is associated with Pandyanadu and the glory of Vaishnava tradition.\r\n\r\n11. Āndāl would wear the flower garland offered by Periyazhvar to the Lord, look at her reflection, and send it to the Lord with satisfaction. In memory of this, even today, the flower garland offered to Āndāl on the first night is placed as the first garland on the head of Vadapathrasayi, who is reclining, the next morning.\r\n\r\n12. Periyazhvar’s worshiped Lakshmi Narayana is enshrined separately here.\r\n\r\n13. Near Āndāl’s shrine is a small well called “Kannadi Kinaru,” where she checked her adornment before offering the garland to the Lord.\r\n\r\n14. The descendants of Periyazhvar live nearby, performing services at the temple as Veda Piran Pattars, continuing his lineage.\r\n\r\n15. During festivals, they have the right to recite verses for Āndāl and Rangamannar’s bath.\r\n\r\n16. On the first day of Margazhi, when Āndāl and Rangamannar come out in the procession, they are welcomed by the Veda Piran Pattars at their home’s entrance, offering vegetables and fruits as hospitality.\r\n\r\n17. The Adi Pooram festival, celebrated on Āndāl’s birth star Pooram in the month of Adi, is famous for the five Garuda Sevai, featuring:\r\n\t1. Thiruvannamalai’s Venkatachalapathi Perumal.\r\n\t2. Thiruthangal Perumal.\r\n\t3. Vadapathrasayi.\r\n\t4. Rangamannar.\r\n\t5. Kattazhagar Sundararajan.\r\n\r\n18. During the Thirukalyanam (divine wedding), the current descendants of Periyazhvar, who belong to the bride's family, come to the sanctum and pray to stop the Lord from leaving for \"Paradesam\" (a foreign land) and to accept their daughter in marriage. When the Lord accepts, it is announced as \"Thiruvullam Pattith Thiruvullam Aakkinar\" (He made His divine will into their divine will). This event continues to take place even today as a sweet, divine occasion filled with fragrance.\r\n\r\n19. It is here that the three goddesses—Sri Devi, Bhu Devi, and Neela Devi—appear together as Āndāl. In other places, when the Lord is seen with his consort, Sri Devi and Bhu Devi are usually nearby in their wedding attire (Kalyana Thirukolam). But in this temple, Āndāl stands alone with the Lord. The arrangement is unique: Āndāl is on the Lord's right side, and Garudalwar is on the left. This setup is not found elsewhere.\r\n\r\n20. During the Thirumanjanam (ritual bath), a cow is brought in front of Āndāl's shrine. There is a belief that the Goddess opens her eyes upon seeing the cow. A mirror known as \"Thattu Oli\" is also placed in front. Only after this, the garland that the Goddess wore the previous night is removed and given to the Lord, who then wears it, awakens, and performs the Tiruppalli Ezhuchi (ritual awakening).\r\n\r\n21. The Thirumukkulam Teertham here is very famous. The Lord destroyed a fierce demon named Kalanemi with his discus weapon. After being stained with blood, the discus returned to the Lord, and to purify the discus, the three rivers—Ganga, Yamuna, and Saraswati—poured their sacred waters into a pond, thus purifying the discus. Because of the combined waters of these three rivers, this place is named Thirumukkulam.\r\n\r\n22. Thiruvannamalai, nearby, is known as South Tirupati, where prayers and vows meant for Tirumalai are made. The Lord, like Venkatachalapati of Tirumalai, resides here as Srinivasa Murthy. It is about 4 km from Srivilliputhur. Garudalwar accompanies the Lord here.\r\n\r\n\tLike in Srirangam, Araiyar Sevai is performed here. Sudaba Muni, who meditated in Varaha Kshetram, invoked Thirumalirunjolai Sundararajan here, and he resides permanently, removing the devotees' sins. This place is also called Kattazhagar Temple and Kattazhagar Sundararaja Perumal Temple. The Nupura Ganga in front of this temple always flows with water, even during severe droughts, a mystery of its source.\r\n\r\n\tIn the enchanting Champaka grove of the Western Ghats, this temple is located. Vehicles reach Bhagavathi Nagar, and then a 6 km trek through the hills is needed. Though wild elephants reside here, they do not disturb anyone.\r\n\r\n\tAn annual Chitra Pournami festival with six-time pooja and special \r\ndecorations is conducted here, with huge gatherings. Rajapalayam's Bangar kings manage this grand event, attended by Karaikudi Chettiars. Other special festivals also draw large crowds.\r\n\r\n \r\n     மின்னனைய நுண்ணிடையார்\r\n          விரிகுழல் மேல் நுழைந்த வண்டு\r\n     இன்னிசைக்கும் வில்லிபுத்தூர்\r\n          இனிதமர்ந்தாய் உன்னைக் கண்டார்\r\n     என்ன நோன்பு நோற்றாள் கொலோ\r\n          இவளைப் பெற்ற வயிறுடையாள்\r\n     என்னும் வார்த்தை எய்து வித்த\r\n          இருடீ கேசா முலையுணாயே\r\n             (133) பெரியாழ்வார் திருமொழி PAT.2.2.6\r\n\r\n     என்று கண்ணனை மைந்தனாகவும் தன்னைத் தாயாகவும் வைத்து எம்பெருமானை முலைப்பால் அருந்த வருமாறு கொஞ்சியழைக்கும் இப்பாடலில் காட்டப்பட்ட வில்லிபுத்தூர், விருதுநகர்  மாவட்டத்தின் மிக முக்கிய நகரங்களில் ஒன்றாகவும், “கோதாதேவி அவதார ஸ்தலம்” என்று தென் இந்தியாவில் புகழ் பெற்றதுமான இந்நகரம் இயற்கைஎழில் கொஞ்ச அமைதியான சூழலில் திகழ்கிறது. \r\n\r\nவரலாறு:\r\n\r\nவராஹ ஷேத்திரம்\r\n\r\n     வராஹ புராணத்தின் ரகஸ்ய காண்டத்தில் 9 அத்தியாயங்களில் இத்தல வரலாறு பின்வருமாறு பேசப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     எம்பெருமான் வராஹ ரூபியாய் பிராட்டியைத் தன் மடியில் வைத்துக்கொண்டு நம்பாடுவான் போன்ற பக்தர்களின் கதையை இவ்விடத்தில் பிராட்டிக்கு கூறியதாக ஐதீகம். எனவே இதனை “வராஹ ஷேத்ரம்” என்றே குறிப்பிடுகின்றன.\r\n\r\n     முன்னொரு காலத்தில் வராஹ வழிபாடே நாடெங்கும் பரவியிருந்தது. அப்போது தலைசிறந்த வராஹ ஷேத்திரங்களாகத் திகழ்ந்த தலங்கள் திருமலை, திருக்கடன் மல்லை, திருவிட வெந்தை, தஞ்சை மாமணிக் கோயில், ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் ஸ்ரீமுஷ்ணம் போன்றன.\r\n     \r\n     ஒரு காலத்தில் “சுதபா” என்னும் முனிவர் திருமாலிருஞ் சோலையில் தெளிவிசும்பு பெற தவமிருக்கும் கால் துர்வாச முனிவர் தமது சீடர்களுடன் அவரைக் காண வந்து வெகுநேரம் அவரது குடிலில் காத்திருந்தார். ஆனால் நீராடுவதில் விருப்பம் கொண்டு ஜலக்கிரீடையில் ஈடுபட்டவராக தண்ணீருக்குள்ளேயே மூழ்கி இருந்தார். துர்வாசரின் சினம் அதிகரித்துக்கொண்டே சென்றது. வெகுநேரம் கழித்து வந்த சுதபா முனிவரை வெகுண்டு நோக்கிய துர்வாசர், நீர் யாம் வந்திருப்பதை அறிந்தும் எம்மை மதியாது தண்ணீருக்குள்ளேயே மூழ்கிக் கிடந்ததால் “எப்போதும் நீருக்குள்ளேயே மூழ்கிக்கிடக்கும் மண்டுகமாகக் கடவாய்” என்று சபித்துவிட்டார்.\r\n\r\n     தமது நிலையுணர்ந்த சுதாப முனிவர் தம்மை மன்னித் தருளும்படி மன்றாடி வேண்டினார். அதற்கு அவர் வராஹ ஷேத்திரத்திற்கு அருகில் தருமாத்தரி என்றொரு மலையுள்ளது. அதற்கருகில் பிரவாஹித்துக் கொண்டிருக்கும் புண்ணியநதி யொன்றுள்ளது. எண்ணற்ற ரிஷிகள் அங்கு தவஞ்செய்து அந்நதியில் நீராடிய மாத்திரத்தில் சாபந் தீர்ந்து தெளிவிசும்பும் பெற்றுள்ளனர். அவ்வருவியில் நீராடின மாத்திரத்தில் உன் சாபம் தீரும் என்று துர்வாசர் கூறவே, அவ்வருவியில், யான் தெளிவிசும்பு பெற விரும்பி தவம் மேற்கொண்ட திருமாலிருஞ் சோலையானையே அங்கு காணவேண்டும் என்று வேண்ட அதுவும் பலிக்குமென்றார். துர்வாசரின் சாபம் பலிப்பதற்கான ஒரு முகூர்த்த நேரம் ஆவதற்குள் தம் தபோ பலத்தால் ஆகாய மார்க்கத்தில் பறந்து அந்நதியில் (நூபுர கங்கையில்) நீராடினவுடன் சாபவிமோசனம் பெற்று திருமாலிருஞ்சோலை சுந்தர ராஜனையே தியானம் பண்ண அவரும்\r\nபிரத்யட்சமானார். இவ்வாறு திருமாலிருஞ்சோலை எழிலழகன் இங்கு வந்து குடிகொண்டார். இஃது வராஹ ஷேத்திரம் எனப் பெயர் விளங்கப்பட்ட காலம், காலவரைக்கு உட்படாத முன்னொரு யுகத்தில் நடந்ததாகும்.\r\n\r\nவடேசுபுரம்\r\n\r\n     மண்டுகர் தவஞ்செய்த இவ்வனத்தில் சிலயாண்டுகள் கழித்து எண்ணற்ற ரிஷிகளும் இத்தலத்தின் பேற்றையெண்ணி இங்குவந்து தவஞ் செய்யலாயினர். இது போழ்து இப்பகுதி சம்பகாரண்யம் என்ற பெயரோடு விளங்கியது. அவ்வமயம் காலநேமி என்னும் அரக்கன் இங்கு தவஞ்செய்த முனிவர்கட்குத் தீரா இடும்பை விளைவித்து இந்திர லோகத்தையும் துன்புறுத்தினான். எல்லோரும் சென்று இவ்வரக்கனைக் கொல்ல வேண்டுமென்று மஹா விஷ்ணுவை வேண்ட காலம் வரும்போது அவனையழிப்போம் என்று மஹாவிஷ்ணு கூற இறுதியில் அவ்வரக்கனின் தொல்லைகள் அதிகமாக விஷ்ணு அங்கே தோன்றி சக்ராயுதத்தை ஏவினான். அவனைத் துண்டு துண்டாக்கிய சக்ராயுதம் அப்பாபத்தைப் போக்கித் தன்னைச் சுத்தப்படுத்த நினைத்த மாத்திரத்தில் கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி ஆகிய நதிகளை நினைக்க உடனே அவர்களும் வந்து புனிதப்படுத்தினர். சக்ராயுதத்தை புனிதப்படுத்திய மூன்று நதிகளும் எம்பெருமானை இவ்விடத்திலேயே இருந்து  காட்சியருளவேண்டுமென்று கேட்க, அவர் தமக்கு மிகவும் ரம்யமான ஸ்தலம் இதுதானென்றும் இப்புரிக்கு வடேசுபுர மென்றும், இங்கிருக்கும் எனக்கு வடமஹாதாமா வென்றும் (வடபெருங்கோயிலுடையான்) என்றும் பெயர் விளங்கும். யான் இங்கு நித்யவாஸம் பண்ணுவேன். நீங்கள் மூவரும் உம்மில் ஒரு சக்தியை பிரித்து இங்கு தடாகங்களாக மாற்றிவிட்டுச் செல்லுங்கள், கலியுகத்தில் இச்சேஷத்ரம்  மிகப்புகழையடையும் என்றும் கூறி திருநாடு புக்கார்.\r\n\r\nவில்லிபுத்தூர்\r\n\r\n     இஃதிவ்வாறிருக்க கங்கை கரையில் தவஞ்செய்து கொண்டிருந்த முனிவர்களில் சரப முனிவர் என்பவர் தமது பிராப்தகர்மத்தினால் வேடனாய் வந்து பிறந்து அப்போதும் தமது பூர்வ ஞான பலத்தால் தவமியற்றும் முனிவர்களை மறைந்து நின்று தாக்க, இதுகண்ட முனிவர்கள் இவனை விரட்டிக் கொல்ல நினைக்க அவன் தனது குருவை அடைந்து நடந்த விருத்தாந்தங்களைச் சொல்ல அவர் தமது ஞான திருஷ்டியால் இவர் மஹா ஞானியென்றுணர்ந்து இவருக்குத் தீங்கு இழைக்கக் கூடாதெனப் பணித்து, அவரைச் சமாதானப்படுத்தி உம்மைக் கொல்ல வந்த இவ்விருவரும் வராஹ ஷேத்ரத்தில் மன்னர்களாய்ப் பிறப்பர். அவ்வாறு பிறந்து வில்லன், கண்டன் என்றும் பெயர்பெற்று வேட்டைக்கு வரும் தருவாயில் ஒரு புலியைத் துரத்திக் கொண்டு வரும் போது இருவரும் தனித்தனியே புலியை விரட்ட காட்டிற்குள் பிரிய நேரிட்டு, புலியைத் துரத்தி சென்ற கண்டன் அதனோடு பொருது மடிய, மடியும் தருவாயில் நாராயண மந்திரத்தைச் சொல்லி மோட்சம் பெற்றான்: அவனைத் தேடி வந்த வில்லி பல இடங்களிலும் அலைந்து கண்டனைக் காண முடியாமல் அயர்ந்து தூங்க அவன் கனவில் வந்த பெருமாள் கண்டன் இருக்குமிடத்தை தெரிவித்து அவனுக்குச் செய்ய வேண்டிய இறுதிக்கடன்களை செய்துவிட்டு இக்காட்டையழித்து ஒரு திருநகரியை உண்டாக்க, அதுவும் நின் பெயரால் வில்லிபுத்தூர் என அழைக்கப்படும் என்று சொல்ல அவனும் அவ்விதமே செய்து இந்த வில்லிபுத்தூரை உருவாக்கினான்.\r\n\r\n     எம்பெருமான் (வராஹ ரூபியாய் தான் இருந்த போது பிராட்டி வேண்டியபடி) திருமகள் ஆண்டாளாக அவதரிக்கும் காலம் நெருங்குவதையெண்ணி தனது புள்ளரையனாகிய கருடனைப் பார்த்து வில்லிபுத்தூரில் வாசம் செய்யும் மூங்கில் குடி என்னும் வம்சத்திலிருக்கும் முகுந்தர் என்பவருக்கு 4வது புத்திரனாக விஷ்ணுசித்தர் என்ற பெயரில் அவதரிக்க கடவாய் என்ன அவ்விதமே அவதரித்து, விஷ்ணு சித்தன் என்ற பெயர் பூண்டு, திருமால் மீது மிக்க பக்தி கொண்டு நித்ய கைங்கர்யங்களைச்\r\nசெய்து இறைவனுக்குப் பாமாலையும் பூமாலையும் சூட்டி வருங்காலையில் மதுரையை ஆண்ட வல்லபன் என்னும் பாண்டிய மன்னன் மறுமைப் பேற்றில் பேரவா கொண்டவனாக பல மதங்களையும் பற்றி ஆராய்ந்து வருங்காலையில் எது உண்மையிலேயே மோட்சம் கொடுக்க வல்லதென வினவ பற்பலரும் பற்பல விதமாய்ச் சொல்ல இறுதியிலே சகல மதத்தாரையுமழைத்து மோட்சம் தரத்தக்க மதம் (மார்க்கம்) எதுவென்று நிர்ணயஞ் செய்ய ஒரு போட்டியொன்று வைத்தான். மந்திரத்தால் செய்யப்பட்ட பொற்கிழியொன்றைக் கட்டுவித்து சகல மதத்தாரையும் அழைத்து தத்தம் மதமே சிறந்ததென வாதிடச் சொல்லி, யாருடைய மதம் சிறந்தது (மோட்சம் தரத்தக்க வல்லது) என்று நிருபிக்கும் தருவாயில் பொற்கிழி தானே அறுபட்டு விழ வேண்டுமென்றும் ஏற்பாடு செய்ய எண்ணற்ற மதத்தினரும் வந்து வாதம் பல புரிந்து வருங்காலை, விஷ்ணுசித்தன் கனவிலே தோன்றிய எம்பெருமான் அவரைச் சென்று வாதிடுமாறு சொல்ல அவ்விதமே அவரும் செய்து பரதத்துவம் என்னும் மோட்சத்தைக் கொடுக்கவல்லது ஸ்ரீவைஷ்ணவமே என்று நிருபிக்க பொற்கிழி அறுபட்டு வீழ்ந்தது, பாண்டியன் மிகவும் மகிழ்ந்து இவரைப் பலவாறு, கொண்டாடி துதித்து பட்டர்பிரான் என்னும் பட்டத்தையுமளித்தான்.\r\n\r\n     பாண்டியன் கொண்டாட பட்டர்பிரான்\r\n          வந்தாரென்று ஈண்டிய சங்கம் எடுத்தூத\r\n     வேண்டிய வேதங்கள் ஓதி விரைந்து கிழி அறுத்தான்\r\n          பாதங்கள் யாமுடைய பற்று என்ற பாட்டினாலும்\r\n\r\n     இதையறியலாம்.\r\n\r\n     இதன்பின் பாண்டிய மன்னன் இவரை பட்டத்து யானை மீது ஏற்றி நகர்வலம் வரச் செய்த தருணத்தில் எம்பெருமான் பிராட்டியோடு கருட வாகனத்தில் இவருக்கு காட்சி தந்தருளினார் அதனைக் கண்ட விஷ்ணு சித்தர் இப்பூவுலகில் எம்பெருமானுக்குத் தீங்கு யாதும் நேர்ந்திடலாகாதே, கண்ணேறு பட்டுவிடலாகாதே என்று நினைந்து பல்லாண்டு, பாடினார்.\r\n\r\n     இதன்பின் மீண்டும் வில்லிபுத்தூரையடைந்து விட்டு சித்தர் தொடர்ந்து எம்பெருமானின் கைங்கர்யத்திலீடுபட்டு நந்தவனம் அமைத்து மலர் பறித்து எம்பெருமானுக்கு பாமாலையோடு பூமாலையும் படைத்துக்கொண்டிருந்தார்.\r\n\r\n     இஃதிவ்வாறிருக்க எம்பெருமானிடம் பிராட்டி, பூலோகம் சென்று இறைவனுக்கு கைங்கர்யம் செய்ய எண்ணியிருப்பதையுணர்த்த எம்பெருமானும் சம்மதிக்க விஷ்ணு சித்தர் நந்தவனக் கைங்கர்யத்தில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்த அதே வேளையில் அங்கிருந்த திருத்தூழாய்ச் செடியடியில் ஆடிப் பூரத்தில் அன்றலர்ந்த மலராய் அவதரித்திருக்க சற்றே இவ்விந்தையைக் கண்ட அவர் வந்திருப்பது திருமகளேயென உணர்ந்து தம்பத்தினியான விரஜையிடம் கொடுத்து கோதை என்றே பெயர்சூட்டி வளர்க்க, நாளொருமேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் ஆண்டாள் வளர்ந்து பருவம் எய்தினாள்.\r\n\r\n     விட்டுசித்தன் என்னும் பெயர் கொண்ட பெரியாழ்வார் தினந்தோறும் இறைவனுக்குச் சூட்டிவைக்கும் பூமாலையை ஆண்டாள் தானே எடுத்து தனது குழலிற்சூடி அதன்பின் பெருமாளுக்குச் சூட்டலானாள். இவ்வாறு தினந்தோறும் நடந்து வருவதை ஒரு நாள் கண்டுவிட்ட பெரியாழ்வார் கோதையை மிகவும் கடிந்துகொண்டு எம்பெருமானுக்குச் செய்யும் கைங்கர்யத்தில் இப்படியொரு பழுது நேர்ந்ததே என்றெண்ணி மிகவும் வருத்தமுற்று அயர்ந்து தூங்குகையில் கனவில் வந்த எம்பெருமான் ஆண்டாள் சூடிக்களைந்த கண்ணியே தமக்கு மிகவும் உகப்பு என்று சொல்ல இதைக்கேட்ட விட்டு சித்தர் மிகவும் வியந்து போனார்.\r\n\r\n     பின் ஆண்டாளுக்குத் திருமணம் முடிக்க பேச்சு எடுக்குங்காலை தான் “மானிடர்க்கு வாக்குப்படேன் அரங்கனுக்கே ஆட்படுவேன்” என்று கூறி தனது தோழிகளை அழைத்துக் கொண்டு (கிருஷ்ணவதாரத்தில் மோஹித்து) கிருஷ்ணாவதாரத்தில் கோபிகாஸ்திரிகள் கோபாலனை எவ்விதஞ்சென்று துதித்தினரோ அதே போன்று ஸ்ரீவில்லி புத்தூரை கோகுலமாகவும். அங்கே எழுந்தருளியிருந்த வடபெருங்கோயிலுடையானை கண்ணனாகவும், தனது தோழிகளை கோபிகாஸ்திரீகளாகவும் கற்பனை செய்துகொண்டு தினமும் கோயிற் சென்று பாடல் புனைந்து பாமாலை சூட்ட, இவளின் எண்ணம் ஈடேறுமோ என்று பெரியாழ்வார் வியந்திருந்த ஒரு காலையில் அவர் கனவில் தோன்றிய எம்பெருமான், “நின் திருமகளோடு அரங்கம் வாரீர் யாமாட் கொள்வோம்” என்று சொல்ல அவ்விதமே வல்லப தேவ பாண்டியனிடம் பல்லக்குப் பரிவாரங்களைப் பெற்று அரங்கம் எழுந்தருளுகையில் தென்திருக் காவேரியின் மத்தியில் வந்து கொண்டிருக்கும் போது பல்லக்கிலிருந்து கோதை மறைய ஈதென்ன விந்தையென்று கோயிலுக்குள் புகுந்து காணுகையில் அரங்கனுக்கு அருகில் கோதை எழுந்தருளியிருக்க இக்காட்சியைக் கண்டு மிகவும் சிலாகித்துப் போய் வில்லிபுத்தூரார் அரங்கனடி பணிந்து இத்திருமணக்\r\nகோலத்தை வில்லிபுத்தூரிலும் காட்டியருள வேண்டுமென கேட்க, அவ்விதமே வில்லிபுத்தூர் வந்து வடபெருங்கோயிலை அலங்கரிக்க எம்பெருமான் திருமண கோலத்தில் எழுந்தருளினார்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. பாண்டிநாட்டு 18 ஸ்தலங்களில் இரண்டு ஆழ்வார்கள் தந்தையும், மகளுமாய் அவதரித்தது, இந்த திவ்ய தேசத்தில் மட்டும்தான்.\r\n\r\n     2. கும்பகோணத்தின் தலவரலாற்றோடு திருமலையும் ஸ்ரீரங்கமும் எவ்விதம் சம்பந்தப்பட்டதோ அதே போன்று திருமாலிருஞ்சோலையும், திருவரங்கமும் இத் தலத்தோடு சம்மந்தப்படுகிறது.\r\n\r\n     3. எம்பெருமானின் பல்வேறு அம்சங்கள் 12 ஆழ்வார்களாய் அவதார மெடுத்த காலையில், பிராட்டியே ஆழ்வாராக அவதரித்த பேறுபெற்ற ஸ்தலம்.\r\n\r\n     4. தமிழ்நாடு அரசு முத்திரையில் இடம் பெற்றிருப்பது இக்கோவிலின் ராஜகோபுரமாகும். \r\n     \r\n     5. தற்போது கண்ணாடி மாளிகையொன்று இங்கு அமைக்கப்பட்டிருப்பது ஒரு தனிச்சிறப்பாகும்.\r\n\r\n     6. ஆண்டாள் அவதரித்த இடத்தில் துளசிச் செடியும், நந்தவனமும் இன்றும் உள்ளன.\r\n\r\n     7. வட பெருங்கோயிலுடையானாக எம்பெருமான் எழுந்தருளியுள்ள கோயில் மிக்க தொன்மையும் பேரழகும் வாய்ந்ததாகும்.\r\n\r\n     8. பெரியாழ்வாராலும், ஆண்டாளாளும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம்.\r\n\r\n     9. தந்தைவழி பிள்ளை என்பது போல பெரியாழ்வாரும் ஆண்டாள் தேவியும் கிருஷ்ணவதாரத்தில் மூழ்கி பேரானந்தம் அடைந்த இடம். பெரியாழ்வார் கண்ணனை குழந்தையாக வரித்து பூச்சூட்டி, நீராட்டி, முலையூட்டி, கொஞ்சிக் குலாவும் தீந்தமிழ் பாக்களை தெய்வீகச் சுவை ததும்ப வழங்கினார். ஆண்டாள் தேவியோ கண்ணனை, காதலனாக அவனுக்கு மையல் பட்டு நிற்கும் மங்கையாக நின்று மயக்கும் பாக்களை அள்ளித் தெளித்து இறுதியில் அவரோடு இரண்டறக் கலந்தார்.\r\n\r\n     10. பாண்டியநாட்டோடும், வைணவ சம்பிரதாய மேன்மையோடும் தொடர்புகொண்ட ஸ்தலம்.\r\n\r\n    11. எம்பெருமானுக்கு பெரியாழ்வார் தொடுத்த பூமாலையைச் சூடிப்பார்த்து திருப்தியடைந்து கொடுத்தனுப்பி கொண்டிருந்தாள் ஆண்டாள். இதன் நினைவாக இன்றும் தினந்தோறும் முதல்நாள் இரவு ஆண்டாளுக்கு சாத்தப்பட்ட மலர் மாலை வடபத்திர சாயியாக பள்ளிகொண்டிருக்கும் பெருமாளுக்கு சிரசின் மேல் மறுநாள் காலை முதல்மாலையாக அணிவிக்கப்படுகின்றது.\r\n     \r\n    12. பெரியாழ்வார் தமது திருமாளிகையில் வைத்து வழிபட்ட லெட்சுமி\r\nநாராயணர் இங்கு தனிக்கோவிலில் வைத்து வழிபாடு செய்யப்படுகிறது.\r\n\r\n    13. பெரியாழ்வார் கட்டிவைத்த மலர் மாலையைத்தான் அணிந்துகொண்டு இதை இவ்வாறே எம்பெருமானுக்கே அணிவித்தால் அழகாய் இருக்குமா என்று ஆண்டாள் தனது ஒப்பனையை சரிபார்த்த கண்ணாடிக் கிணறு என்று பெயர் பெற்ற சிறு கிணறு ஆண்டாள் சன்னதிக்கு அருகாமையில் இன்றும் உள்ளது. இந்தக் கிணற்றில்தான் ஆண்டாள் தனது அழகு பார்ப்பாளாம்.\r\n\r\n    14. பெரியாழ்வாரின் வம்சத்தார் இன்றும் இவ்வூரில் வாழ்கின்றனர். கோவிலுக்கு வெகு அருகாமையிலேயே வாசம் செய்கின்றனர். பெரியாழ்வாருக்கு வாரிசு இல்லை. அவரது சகோதரர் ஆதிகேசவரின் அபிமான புத்திரரான நாராயணதாசரின் வழிவந்தோர், “வேதப்பிரான் பட்டர்” என்ற திருநாமத்துடன் பெரியாழ்வாரின் வம்சத்துக் குரியவர்களாக இன்றும் கைங்கர்யம் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.\r\n\r\n    15. உற்சவகாலங்களில் ஆண்டாளுக்கும் ரெங்க மன்னாருக்கும் திருமஞ்சன நீராட்டு செய்யும் போது கட்டியம் கூறும் உரிமை இவர்களுக்குண்டு.\r\n\r\n    16. மார்கழி பகற்பத்து முதல் நாளன்று ஆண்டாள் ரங்க மன்னார் துணையுடன் சன்னதித் தெருவில் எழுந்தருளும்போது பெரியாழ்வாரின் வம்சத்தில் வந்த வேதப்பிரான் பட்டர்கள் அவர்களை எதிர்கொண்டழைக்கிறார்கள். தங்கள் வீட்டு வாசலில் அவர்களை நிறுத்தி பிறந்தவீட்டு உபசாரங்களையும் செய்கிறார்கள். வாசலிலும் திண்ணையிலும் காய்கறிகளையும், கனிவர்க்கங்களையும் நிரப்பி பாலும் பருப்பும் (இவ்விதம் காய்கறிப் பரப்பி வைத்து பெண்வீட்டுச் சீதனமாக வழங்குவதை “பச்சை பரத்தி என்றும் பொரிகடலையுடன் சர்க்கரைப்பால் கலந்து கொடுப்பதை” மணிப்பருப்பு” என்றும் வழங்குவர்) நிவேதனம் செய்து தம் குடும்பத்து பெண்ணான ஆண்டாளையும், மாப்பிள்ளை அரங்கனையும் அன்போடு உபசரிக்கிறார்கள். \r\n    \r\n    17. ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் ஆண்டாள் அவதார தினமான ஆடி மாதம் பூரநட்சத்திரத்தன்று நடைபெறும் திருவாடிப்பூரத் திருவிழாவும், ரத உற்சவமும் மிகவும் பிரசித்தி பெற்றதாகும். அப்போது இங்கு நடைபெறும் 5 கருட சேவை வேறெங்கும் இல்லாததாகும் 5 கருட சேவையில் பங்கு பெரும் எம்பெருமான்கள்.\r\n\r\n     1. திருவண்ணாமலை (ஸ்ரீவில்லிபுத்தூருக்கு மருங்கமைந்த        வெங்கிடாசலபதி பெருமாள்)\r\n     2. திருத்தங்காலப்பன், திருத்தங்கல் பெருமாள்.\r\n     3. வடபத்ரசாயி\r\n     4. ரெங்கமன்னார்\r\n     5. காட்டழகர் சுந்தரராஜன்\r\n\r\n    18. திருக்கல்யாணத்தின்போது பெண்வீட்டாரான பெரியாழ்வாரின் தற்போதுள்ள வாரிசினர் சந்நதிக்கு வந்துண்ண பெருமாள் “பரதேசம்” செல்ல விருப்பதைத் தடுத்து மகளை மணங்கொள்ள பிரார்த்திக்க, அவ்விதமே எம்பெருமான் ஏற்றுக்கொண்டதை “திருவுள்ளம் பற்றித் திருவுள்ளம் ஆக்கினார்” என்று அறிவிக்கிறார்கள். இந்நிகழ்ச்சி இன்றும் நடைபெறக்கூடிய தெய்வீகம் கமழும் இனிய நிகழ்ச்சியாகும்.\r\n\r\n    19. ஸ்ரீதேவி, பூதேவி, நீளாதேவி, ஆகிய மூவரும் சேர்ந்தது ஆண்டாளாகக் காட்சியளிப்பது இங்குதான், மற்ற தலங்களில் பெருமாள் தம்பதி சமேதராய்க் காட்சி அளித்தால் (கல்யாண திருக்கோலத்தில்) ஸ்ரீதேவியும், பூதேவியும் அருகிலிருப்பார்கள். இந்த தலத்தில்தான் ஆண்டாள் ஒருவரோடு காட்சிதருகிறார். பெருமாளுக்கு வலப்புறத்தே ஆண்டாளும், இடப்புறத்தே கருடாழ்வாரும் காட்சியளிக்கின்றனர். இந்த அமைப்பும் வேறெங்கும் இல்லாததாகும்.\r\n\r\n    20. இங்கு திருமஞ்சனம் ஆகும்போது ஆண்டாளின் சன்னதிக்கு முன்பு ஒரு காராம்பசு கொண்டு வரப்படுகிறது. தேவி காராம்பசுவைப் பார்த்துக் கண்திறப்பதாக ஐதீகம். தட்டொளி என்னும் கண்ணாடியும் எதிரே பொருத்தப் பட்டிருக்கிறது. இதற்குப் பிறகுதான் பிராட்டி முன்னிரவில் சூடிய மாலையைக் கழற்றிக்கொடுக்க அதை, பெருமாள் அணிந்து கொண்டு கண்விழித்துப் பெருமாள் திருப்பள்ளி யெழுச்சியாகிறார்.\r\n\r\n    21. இங்குள்ள திருமுக்குள தீர்த்தம் மிகவும் பிரசித்திவாய்ந்தது. காலநேமி என்னும் கொடிய அரக்கனை எம்பெருமான் தன் சக்ராயுதத்தால் அழித்தார். ரத்தம் தோய சக்கரத்தாழ்வார் வந்து எம்பெருமானிடம் நின்றவுடன் சக்கரத்தைத் தூய்மைப்படுத்த கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி ஆகிய மூன்று நதிகளும் தமது தீர்த்தத்தை ஒரு குளத்தில் சொரிய, சக்கரம் சுத்திகரிக்கப்பட்டது. இந்த மூன்று நதிகளின் நீர் சேர்ந்ததால்தான் இதற்கு திருமுக்குளம் என்ற பெயர் உண்டாயிற்று என்பர்.\r\n    \r\n    22. இதற்கருகில் உள்ள திருவண்ணாமலை தென்திருப்பதி என்று பெயர் பெற்று திருமலைக்குச் செய்யவேண்டிய பிரார்த்தனைகள், வேண்டுதல்கள், இங்கேயே செய்துவிடும் பழக்கமுள்ளது. திருமலை வேங்கடவனைப் போன்றே ஸ்ரீனிவாச மூர்த்தியாக எம்பெருமான் இங்கே எழுந்தருளியுள்ளார். ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரிலிருந்து சுமார் 4கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது. பெருமாளுடன் கருடாழ்வார் எழுந்தருளியிருப்பது இங்கு ஒரு சிறப்பம்சமாகும். பெருமாளுடன் கருடாழ்வார் எழுந்தருளியிருப்பது இங்கு ஒரு சிறப்பம்சமாகும்.\r\n\r\n     ஸ்ரீரங்கத்தில் இருப்பதுபோல் அரையர் சேவையும் இங்குண்டு. சுதாப முனிவர் வராஹ ஷேத்ரத்திற்கு வந்து அழகர் மலையானை நினைத்து தியானஞ் செய்ய அங்கே எழுந்தருளிய திருமாலிருஞ்சோலை நின்றான் சுதபா முனிவரின் வேண்டுகோளுக்கிணங்கி அங்கேயே இருந்து பக்தர்களின் பாவம் போக்க நித்ய வாசம் செய்து வருகிறார். இத்தலம் காட்டழகர் கோவில் என்றும், காட்டழகர் சுந்தரராஜப்\r\nபெருமாள் கோவில் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்தக் கோவிலின் முன்புறமுள்ள நூபுர கங்கையில் எப்போதும் தண்ணீர்வந்து கொண்டே இருக்கும். கடுமையான பஞ்ச காலத்திலும் இங்கு தண்ணீர் வரும். இந்த தண்ணீர் எங்கிருந்து வருகிறது என்பது தான் மிகவும் ஆச்சர்யமான விஷயமாகும். சுமார் 50 அடி அகலத்தில் கற்களால் தொட்டி கட்டி வைத்துள்ளனர். இங்கு பெருமாள் பூதேவி ஸ்ரீ தேவி சமேதராயிக் காட்சி\r\nதருகிறார்.\r\n\r\n     இத்தலம் மேற்கு தொடர்ச்சி மலையின் எழில் கொஞ்சும் செண்பகத்\r\nதோப்பு பகுதியில் உள்ளது. இங்கு செல்ல வேண்டுமெனில் செண்பகத்தோப்பு\r\nபகவதி நகர் வரை வாகனங்கள் செல்லும், அதன்பின் சுமார் 6கி.மீ.\r\nமலைப்பாதையில் நடந்து செல்ல வேண்டும். இப்பகுதியில் காட்டுயானைகள்\r\nஅதிகம் வசித்தாலும் யாரையும் துன்புறுத்துவதில்லை.\r\n\r\n     ஆண்டுதோறும் சித்ரா பௌர்ணமியன்று இங்கு மிக விசேஷமான திருவிழா நடைபெறும். 6 கால பூஜையும் விசேஷ அலங்காரங்களும் நிறைந்து இத்தலம் ஒளிமயமாய்த் திகழும். இவ்விழாவை ராஜபாளையும் பூசப்பாடி தாயாதியார் ராஜாக்களான பங்கார் ராஜாக்கள் வகையறாவினர். இத்திருவிழாவை சிறப்புற நடத்தி வருகின்றனர். இச்சமயம் இங்கு பெருங்கூட்டம் வரும். காரைக்குடி செட்டியார்கள் அதிகம் வருவர். பிறமாதங்களில் நடைபெறும் முக்கிய விழாக்கள் விசேடங்களின் போதும் இங்கும் கூட்டம் அதிகமாக வரும். Sri Āndāl (Sri Godhā Nāchiyār) Sri Vadapathrasāyi , Rangamannār Rangamannār Pandiya Nādu Virudhunagar TamilNadu Sayana (Reclining) East Samsana Thirumukkulam Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ கோதா ஸமேத ஸ்ரீ ரங்கமன்னார் ஸ்வாமிநே ஸ்ரீ வடபத்ரசாயிநேச நமஹ http://maps.google.com/?q=9.509022,77.631714 Aani Swathi - Āzhvār\nAadi Pooram - Āndāl\nPurattāsi Thiruvonam 9\n9\n9 6:00 a.m. to 11:30 a.m. 4:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 88,
                "name_ta": "திருவில்லிபுத்தூர்",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Periya Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Srivilliputhur",
                "area": "Virudhunagar",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvilliputhur"
                ]
            },
            {
                "id": 121,
                "title": "Thiruthankāl",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002S",
                "url": "/divya-desam/thiruthankāl/",
                "content": "89 திருத்தங்கல் Thiruthankālur Thiruthanga A crane listens to the voice of its beloved with melting passion, just like my daughter, who has fallen in love with you, Lord, with tears welling in her eyes. She stands, frail and thin, like a golden flower, yearning to speak with you. She sings praises, constantly chanting your divine names, including those of Kudaṉdai Emperumāṉ, Kōvalurāṉ, Tiruttaṇkālūrāṉ, and Naṟaiyūrāṉ. Expressing the plight of her daughter from a mother's perspective, she implores the girl, “Oh dear girl, is this becoming of our family? Won’t you escape from this enchantment?” This is how Tirumaṅgai Āḻvār extolled this Tiruttaṇkāl, which is located about 4 kilometers from Sivakasi on the road to Virudhunagar in the present-day Kāmāraj district. With modern development, Sivakasi and Tiruttaṇkāl appear as a single town.\r\n\r\n**History:**\r\n\r\nThe eighth chapter of the Kṣetra Kāṇḍa in the Brahmāṇḍa Purāṇa elaborates on this site. During one era, the Bharata land was ruled with four types of justice by King Purūrava, the son of Budha, one of the Navagrahas. Being the son of Budha, the lord of wisdom, Purūrava was a great scholar with extraordinary abilities. As he approached the end of his reign, he entrusted his kingdom to his children and went to the forest to perform penance. He inquired of the sages about the holy site that grants moksha in this world. The sages explained the glory of Tiruttaṇkāl to him.\r\n\r\nBefore King Purūrava’s arrival, the Brahmāṇḍa Purāṇa explains how this place was elevated:\r\n\r\nOne day in the Ocean of Milk, a dispute arose among the three divine consorts, Śrīdevī, Bhūmidevī, and Nīlādēvī, over who was the greatest among them. Śrīdevī’s companions claimed, “You are the queen of the universe, the cause of all beings. Even Indra derives strength from Śrī. The Vedas sing your praises, and the Lord is most affectionate toward you. That is why He is called Śrīyaḥpati, Śrīnikētana, and Śrīnivāsa.”\r\n\r\nIn response, Bhūmidevī’s companions argued, “Bhūdevī is the greatest, being always calm and serene. The Lord assumed the Vāmana avatāra specifically to seek her from Mahābali. In the Varāha avatāra, the Lord showed His love by saving her.”\r\n\r\nNīlādēvī’s companions asserted, “Nīlā is the greatest. She is the embodiment of rasa (essence). Thus, the Vedas extol the Lord as ‘Rasovaiṣaḥ’ because of her. She is of a watery nature, and that is why the Lord resides in the Ocean of Milk. She dwells within the Vedas, and water is called ‘nāram’ (relating to her). Because of her, the Lord is known as Nārāyaṇa.”\r\n\r\nAs the debate continued, Śrīdevī left Vaikuṇṭha, determined to prove herself the greatest, and came to Tiruttaṇkāl, also known as Taṅkālamalai, to perform penance. Impressed by her intense penance and unable to bear her separation, the Lord appeared, praised her as the greatest, and accepted her.\r\n\r\nThe site became known as Tiruttaṇkāl because the divine consort, Śrīdevī, performed penance there. It is also called Taṅkālamalai.\r\n\r\nIn ancient times, on the white island of Śvetadvīpa, a debate arose between a holy banyan tree and Ādiśeṣa over who was the greatest. To resolve this dispute, they approached Brahma. Brahma declared, “Ādiśeṣa is superior, for the Lord always reclines on him, while the banyan tree is only occasionally used by the Lord.” Angered, the banyan tree performed penance to Viṣṇu, who appeared and asked what he desired. The banyan tree requested, “May you always recline on me.” Viṣṇu replied, “Then go and assume the form of a mountain in the Tiruttaṇkāl of South Tamil Nadu, where Śrī is performing penance. We will come, recline, stand, and sit on you, as per your desire, when we come to accept Śrī.” Thus, the banyan tree assumed the form of a mountain here, gaining the name Taṅkālamalai. This mountain is considered an aspect of the banyan leaf where the Lord rested during the time of dissolution. When the Lord came to accept Śrī on this mountain, the other two consorts, Bhūmidevī and Nīlādēvī, agreed and also manifested here, offering their divine service.\r\n\r\n**Highlights:**\r\n\r\n1. **Arjuna River Legend**: It is believed that the Arjuna River once flowed through this town. The original site along the riverbank was destroyed, leading to the relocation of the temple to its current location. This is supported by the fact that the idols of the moolavar and utsavar are made from painted stucco, hence no sacred bath (thirumanjanam) is performed here. Copper plates discovered during studies of the Arjuna River provide information about this town, dating back about 6,000 years. It is understood from these records that the ancient Pandya kings had a close connection with this place, as indicated by the historical account of the deity's appearance to King Chalya Pandya. Many Pandya kings performed service to this site. For researchers studying the history of the Pandya kingdom, the information available about this place serves as an illuminating guide.\r\n\r\n2. **Names of the Deities**: The presiding deity and consort are beautifully named Tiruttaṅkālappan and Arunakamala Mahādevi in Tamil.\r\n\r\n3. **Silappathikaram Reference**: The \"Vārdhikan Kathai\" mentioned in the Silappathikaram is believed to have occurred in this village, and hence, the epic also refers to this place.\r\n\r\n4. **Mention in Mysore's Narasimha Temple**: There are references to this place in the Narasimha temple located in Mysore.\r\n\r\n5. **Historical Name**: When researching ancient Pandya history, this area is referred to as “Karunilakkudi Rajyattu Tiruttaṅkāl.”\r\n\r\n6. **Āḻvārs' Reference**: The Āḻvārs called the presiding deity Tiruttaṅkālappan, and the inscriptions here refer to the deity as “Brahma Swami.”\r\n\r\n7. **Aniruddha and Uṣā’s Marriage**: The marriage of Śrī Kṛṣṇa’s grandson, Aniruddha, to Uṣā is said to have taken place in this town.\r\n\r\n8. **Chandrakethu’s Redemption**: A king named Chandrakētu, while observing Ekādaśī fast, bathed and applied oil before breaking his fast on Dvādaśī, which led to his rebirth as a tiger, roaming the earth. When he reached this kṣetra, he regained memories of his previous birth, worshipped this deity, and attained liberation.\r\n\r\n9. **Śrīdevī's Penance**: According to the Vishnu Purāṇa, Śrīdevī performed penance here and was dearly cherished by the Lord, who proclaimed, “You are dearest to me among all my consorts.” Thus, this town was named Śrīpuram.\r\n\r\n10. **Unique Garuḍa Image**: The image of Garuḍa Āḻvār in this temple is unique, as he is depicted with a snake and an amrutha pot, an unusual sight not found in other Divya Desams.\r\n\r\n11. **Mūlamūrti, Kṣetra, and Tīrtha Glory**: This place boasts the trifold glory of mūlamūrti (idol), kṣetra (site), and tīrtha (sacred water body).\r\n\r\n12. **Āḻvārs' Praise**: This site is sanctified by the hymns of Bhūtatthāḻvār in one verse and by Tirumaṅgai Āḻvār in four verses.     ஒரு செங்கால் நாரையானது தன் காதலியின் குரலைக் கேட்பதற்கு உடலுருகிச் சிந்தித்து இருப்பது போன்று என் பெண்ணான இவள் எம்பெருமானே உன்மீது மையல் கொண்டு உன்னோடு வார்த்தையாடுவதற்காக, கண்களில் நீர் ததும்ப தன் இளங்கொங்கை பொன்னால் செய்யப்பட்ட பூவினைப் போல மெலிந்துபோக நின்று கொண்டு குடந்தையெம் பெருமாளையும், கோவலூரானையும், திருத்தண்காலூரானையும் நறையூரானையும் பாடியாடி அவன் திருநாமங்களை நவின்றுகொண்டே இருக்கிறாளே என்று ஒரு தாயின் மனோபாவத்தில் தன் குழந்தை படும்பாட்டைத் தெரிவித்து, அப்பெண்ணையும் நோக்கி, ஏ, நங்கையே நம் குடிக்கு இது அழகோ, இம்மயக்கிலிருந்து நீ விடுபடமாட்டோயோ, என்று திருமங்கையாழ்வாரால் புகழாரஞ் சூட்டப்பட்ட இத்திருத்தங்கல் இன்றைய காமராஜர் மாவட்டத்தில் சிவகாசியிலிருந்து விருதுநகர் செல்லும் சாலையில் சுமார் 4 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது. இன்றைய வளர்ச்சியின் நிலையில் சிவகாசியும் திருத்தங்கலும் ஒரே ஊராகவே காட்சியளிக்கிறது.\r\n\r\nவரலாறு:\r\n\r\n     பிரம்மாண்ட புராணத்தின் சேத்திர காண்டத்தில் 8வது அத்தியாயத்தில் இத்தலம் பற்றி விரிவாகப் பேசப்படுகிறது. நவக்கிரகங்களில் ஒருவனான புதபகவானின் மைந்தன் புரூரவ சக்ரவர்த்தியால் இப்பாரத தேசம் ஒரு காலத்தில் நான்குவகையான நீதி நெறிகளுடன் ஆளப்பட்டது. அவன் பேரறிஞனாகவும் (கல்விக்கு அதிபதியான புதனின் மைந்தனல்லவா) மிக்க வல்லமை பொருந்தியவனாகவும் இருந்தான். தன் அந்திமக் காலத்தின் ஆரம்பத்தருவாயில் தனது நாட்டினைக் குழந்தைகளிடம் ஒப்புவித்துவிட்டு காட்டில் தவமிருக்கச் சென்று அங்கிருந்த முனிவர்களிடம் இப்பூவுலகில் மோட்சம் நல்கிடும் திருத்தலம் யாண்டு உளதென வினவ திருத்தங்கல் பெருமையை அம்மன்னனிடம் கூறுமுகத்தான் அமைந்துள்ளது புராண விளக்கம்.\r\n\r\n     புரூரவச் சக்ரவர்த்தி இங்கு வருவதற்கு முன் இத்தலம் எங்ஙன மேற்பட்டதென்பது பற்றி கீழ்க்கண்டவாறு பிரம்மாண்ட புராணம் விளக்குகிறது.\r\n\r\n     திருப்பாற்கடலில் ஓர் நாள், ஸ்ரீதேவி, பூமிதேவி, நீளாதேவி என்னும் மூன்று பிராட்டிமார்களுக்குள் தம்மில் யார் பெரியவர் என்னும் பூசல் உண்டாக ஸ்ரீதேவியின் தோழிகள், நீயே உலக ஈஸ்வரி எல்லா மக்களுக்கு காரணி, இந்திரனும் ஸ்ரீயாலேயே பலம் பெறுகிறான், வேதங்களும் இவளையே பரக்க பேசுகின்றன. பெருமாளுக்கும் இவளிடந்தான் பிரியம் அதிகம். எனவேதான் பெருமாள் ஸ்ரீயஃபதியாகவும், ஸ்ரீநிகேதனனாகவும், ஸ்ரீநிவாசனாகவும் உள்ளான் என்றனர்.\r\n\r\n     இதற்கு பூமாதேவியின் தோழிகள், பூதேவியே மிகவும் உயர்ந்தவள். எந்நிலையிலும் சாந்தம் உள்ளவள். பெருமாள் மாவலிச்சக்கரவர்த்தியிடம் வாமன அவதாரங்கொண்டு இப்பூமாதேவியையே வேண்டினான். வராஹ அவதாரத்திலும் பெருமாள் இவளைக் காக்கவே பிரியம் கொண்டார் என்றனர். \r\n\r\n     நீளாதேவியின் தோழிகள் நீளாவே உயர்ந்தவள். இவள் ரஸ ரூபம். எனவே இவளை முன்னிட்டே பெருமாளை “ரஸோவைஸ” என வேதங்கள் புகழ்கின்றன. இவள் ஜல மயமானதாலே பெருமாளும் திருப்பாற்கடலில் பள்ளி கொண்டார். வேதங்களில் இவள் உறைகிறாள். நீருக்கு நாரம் என்று பெயர். இவளை வைத்தே பெருமாளுக்கு நாராயணன் என்னும் பெயருண்டாயிற்று என்றனர்.\r\n\r\n     இவ்விதமாக விவாதம் வளர்ந்துகொண்டேயிருந்தது. ஸ்ரீதேவி வைகுண்டத்தை விட்டுப் புறப்பட்டு தானே சிறந்தவள் என்று நிருபிப்பதன் பொருட்டு தங்கால மலையென்னும் திருத்தங்காலில் வந்து தவமியற்ற ஸ்ரீதேவியின் கடுந்தவத்தை மெச்சியும், பிரிவாற்றாமையைத் தீர்க்கும் முகத்தானும் பெருமாள் காட்சியளித்து, நீயே சிறந்தவள் என்று போற்றி ஏற்றுக்கொண்டார்.\r\n\r\n     திருமகள் தங்கி தவமியற்றியதால் திருத்தங்கல் என்ற பெயர் உண்டாயிற்றென்பர். இவ்விடத்திற்குத் தங்கால மலையென்னும் பெயருமுண்டு.\r\n     \r\n     முன்னொருகாலத்தில் சுவேதத்தீவு என்னும் வெள்ளையந் தீவில் ஒரு புனித ஆலமரத்திற்கும், ஆதிசேடனுக்கும் தம்மில் யார் பெரியவர் என்ற விவாதம் வளர, இவ்விவாதந் தீர்க்க பிரம்மனிடம் செல்ல, ஆதிசேடனே சிறந்தவன் அவன் மீதுதான் பெருமாள் எப்போதும் பள்ளிகொண்டுள்ளார். ஆலிலையின் மீது எப்போதோ ஒரேயொரு சமயத்தில்தான் பள்ளி கொள்கிறாரென்று சொல்ல மிகவும் சினந்த ஆலமரம் விஷ்ணுவை நோக்கி தவமிருக்க, விஷ்ணு தோன்றி நின் ஆசையாதென வினவ, என் மீதும் எப்போதும் பள்ளிகொள்ள வேண்டுமென்று சொல்ல, அங்ஙனமாயின் தென் தமிழ்நாட்டில் ஸ்ரீ தவமிருக்கும் திருத்தங்கலில் நீ மலைவடிவில் சென்று அமர்வாயாக, ஸ்ரீயை ஏற்க வரும் காலத்தில் யாம் உன் மேல் (உன் விருப்பப்படியே) நின்றுங் கிடந்தும் இருந்தும் அருள்பாலிக்கிறோம் என்று அருளினார். மலை வடிவங்கொண்டு இங்கு தங்கிய ஆலமரத்திற்கு தங்கும் + ஆல + மலை - தங்காலமலை எனும் பெயருண்டாயிற்றென்பர். இதனைப் பிரளய காலத்தில் திருமால் தங்கிய ஆலிலையின் அம்சமாகவே ஆன்றோர் கருதுவர். இம்மலையின் மீது ஸ்ரீயை ஏற்றுக்கொள்ள திருமால் விரைந்த போது மற்ற இரண்டு பிராட்டிமார்களும் அவர் கருத்தையொப்பி இவ்விடத்தே எழுந்தருளி சேவை தந்தனர்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. அர்ஜு னா நதி ஒரு காலத்தில் இந்நகரில் ஓடிய தாய் ஐதீகம். அந்நதிக் கரையிலமைந்திருந்த ஸ்தலம் அழிந்துவிடவே இப்போதுள்ளவாறு அமைக்கப்பட்டதென ஒரு கருத்து நிலவுகிறது. இதனை உறுதி செய்யும் வகையில் இங்குள்ள மூலவர், உற்சவர், திருமேனிகள்யாவும் வர்ணம் பூசப்பட்ட சுதையால் ஆனவை. எனவே இங்கு பெருமாளுக்குத் திருமஞ்சனம் கிடையாது. அர்ஜூனா நதியை ஆய்வு செய்தபோது கிடைக்கப்பெற்ற செப்பேடுகள் இவ்வூரைப் பற்றிய தகவல்களைத் தருகின்றன. இவை சுமார் 6000 ஆண்டுகட்கும் முந்தியவை. பண்டை காலத்து பாண்டி நாட்டரசர்கள் இத்திருத்தலத்தோடு மிக நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டிருந்ததை சல்ய பாண்டியனுக்கு இறைவன் இங்கு காட்சிகொடுத்த வரலாற்றால் உணரலாம். பல பாண்டிய மன்னர்களால் கைங்கர்யம் செய்யப்பட்ட தலமாகும் இது. பாண்டி நாட்டு மன்னர்களைப் பற்றி ஆராய்ச்சி செய்யும் ஆய்வாளர்களுக்கு இவ்வூரைப் பற்றியும், இத்தலத்தைப் பற்றியும் கிடைக்கும் தகவல்கள் ஒரு விடி விளக்காகவும், வழிகாட்டியாகவும் அமையும்.\r\n\r\n     2. திருத்தங்காலப்பன் என்றும் அருண கமலா மகா தேவி என்றும் அழகான தமிழ்ப் பெயர் கொண்டவர்கள் இப்பெருமானும் பிராட்டியும்.\r\n\r\n     3. சிலப்பதிகாரத்தில் வரும் “வார்த்திகன் கதை” இவ்வூரில் நிகழ்ந்ததாகும். எனவே சிலம்பும் இதைப் பற்றிப் பேசுகின்றது. \r\n\r\n     4. மைசூரின் நரசிம்மர் ஆலயத்தில் இத்தலத்தைப் பற்றிக் குறிப்புகள் உள்ளது.\r\n\r\n     5. பண்டைக் காலத்து பாண்டி நாட்டு வரலாற்றை ஆராயுங்கால் இது “கருநீலக்குடி ராஜ்யத்து திருத்தங்கல்’ என்றே சொல்லப்படுகிறது.     \r\n     \r\n     6. ஆழ்வார்கள் திருத்தங்காலப்பன் என்றே அழைத்தனர். இங்குள்ள கல்வெட்டுகள் “பிரம்ம சுவாமி” யெனப்போற்றுகின்றன.\r\n\r\n     7. ஸ்ரீ கிருஷ்ணனின் பேரன் அநிருத்தன் உஷயை மணந்தது இந்த தலத்தில்தான்.\r\n\r\n     8. சந்திரகேது என்ற மன்னன் ஏகாதசி விரதம் மேற்கொண்டு துவாதசியில் விரதம் விடக் கூடிய நேரத்திற்கு (துவாதசி பாரணைக்கு முன்) முன்பே எண்ணெய் தேய்த்துக் குளித்ததால் புலியாகப் பிறந்து பூவுலகெங்கிலும் அலைய இந்த ஷேத்திரம் வந்ததும் பூர்வ ஜென்ம நினைவு ஏற்பட்டு இப்பகவானை பூஜித்துமோட்சம் பெற்ற ஸ்தலம்.\r\n\r\n     9. ஸ்ரீதேவி இத்தலத்தில் தவம் செய்து பகவானே உகந்து “எல்லா மஹிஷிகளையும் விட எனக்கு நீயே மிகவும் பிரியமானவள்” எனவே இந்நகரத்திற்கு ஸ்ரீபுரம் என்றே பெயருண்டாகட்டும் என்று பகவானே கூறியதாக விஷ்ணு புராணங் கூறும்.\r\n\r\n     10. இங்குள்ள கருடாழ்வார் சர்ப்பத்துடனும் அம்ருதகலசத்துடனும் காணப்படுகிறார். தனக்கு எதிரியான சர்ப்பத்தை தன்னுடன் வைத்திருப்பதும், கருடாழ்வான் கலசம் ஏந்திய திருக்கோலத்திலிருப்பதும் வேறு எந்த திவ்ய தேசத்திலும் இல்லாத காட்சியாகும்.\r\n\r\n     11. மூர்த்தி, தலம், தீர்த்தம் என்ற முப்பெருமையுங்கொண்டது.\r\n\r\n     12. பூதத்தாழ்வார், ஒரு பாசுரத்தாலும், திருமங்கையாழ்வார் நான்கு பாசுரங்களாலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம். Sri Sengamala Thāyar (Anna Nāyaki, Anandha Nāyaki, Amrudha Nāyaki, Jāmpavadhi) Sri Nindra Nārāyanan Thiruthankālappan Pandiya Nādu Virudhunagar TamilNadu Nindra (Standing) East Devachandra Pāpavināsa Thenkalai ஸ்ரீ அன்னநாயகீ ஸமேத ஸ்ரீ தண்கால் அப்பன் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.480864,77.811974 7:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 89,
                "name_ta": "திருத்தங்கல்",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thiruthankālur",
                "area": "Virudhunagar",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruthankāl"
                ]
            },
            {
                "id": 122,
                "title": "ThirukKoodal",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002T",
                "url": "/divya-desam/thirukkoodal/",
                "content": "90 திருக்கூடல் ThirukKoodal **Koodal Divya Desam**\r\n\r\nThe ancient Tamil literature reveres the city of Madurai, known as “Mādakoodal” or “Moothur,” which refers to the Koodal Divya Desam. This sacred site is revered in Tamil culture, where rivers converge. Since ancient times, places where rivers meet have been considered holy in our country. In North India, the confluence of the Ganga, Yamuna, and Saraswati is the renowned “Triveni Sangamam.” \r\n\r\nSimilarly, the Tamils also held great reverence for places where rivers met. A confluence of three rivers was called “Mukkoodal,” and a confluence of two rivers was called “Koodalur.” In Thondai Nadu, the place where the Palar, Seyyaru, and Kambaiyaru rivers meet is named Thirumukkoodal. In Nellai, the confluence of the Tamiraparani, Chitra River, and Godandarama River is called Mukkoodal. The renowned play “Mukkoodar Pallu” is about this place. \r\n\r\nIn the same way, the “Krithamala” river, which splits into two, surrounds Madurai like a garland and then merges again, giving the city its name “Koodal Nagar.”\r\n\r\nDue to Govinda’s presence in this Koodal city, it became known as “Thirukoodal.”\r\n\r\n### History:\r\n\r\nThe site has detailed historical references in the Brahmanda Purana and the Koodal Purana. Legends narrate that this place existed in all four yugas.\r\n\r\nIn the Krita Yuga, Brahma’s son worshipped Lord Vishnu in his archā form and summoned Visvakarma to construct a temple accordingly. Thus, this temple was built with the Ashtanga Vimanam between the Krithamala River, and the Lord, along with the Goddess and all attendants, manifested here. In this same yuga, Shiva performed penance at this site to receive the Lord’s grace and wed Uma Devi.\r\n\r\nIn the Treta Yuga, King Prithu, while worshiping at all holy sites, was flying over this place and was unable to proceed due to the power of the Ashtanga Vimanam. He descended here, was captivated by the divine beauty of the Lord, stayed for a long time, and ultimately attained Paramapadam (the Supreme Abode).\r\n\r\nIn the Dvapara Yuga, King Ambarisha, renowned for his devotion to Vishnu, worshipped the Lord here and attained liberation.\r\n\r\nAt the beginning of the Kali Yuga, Emperor Pururava performed many services for Koodalazhagar and attained Vaikuntha. His son, Indradyumna, followed in his footsteps, served the deity, and achieved liberation. His son was Malayadhvaja Pandyan, who defeated the northern kings, planted the fish flag on the Himalayas, and stamped the fish emblem before returning. Periyazhvar refers to him as the \"Pandyan who carved fish on Paruppatha.\"\r\n\r\nIn the same Kali Yuga, many years later, when King Vallabhadeva ruled the Pandya kingdom, he wondered, “Which deity grants liberation?” He summoned representatives of various religions to prove which deity grants liberation, offering a gold coin as a prize. He declared that when it was proven which faith granted liberation, the gold coin would fall of its own accord, and this was announced to all. Hearing this, followers of every religion came forward, arguing that their faith was the greatest. At that time, Koodalazhagar appeared in the dream of the court priest, Selvanambi, and told him to invite Periyazhvar from Thiruvilliputhur. He would declare that Vishnu is the Supreme Being, and Vaishnavism is the religion that grants liberation.\r\n\r\nAccordingly, Periyazhvar was invited, and he came to Koodal Nagar. Entering the assembly, Periyazhvar provided countless examples from the Vedas, Itihasas, Smritis, and Puranas, proving that Vishnu is the Supreme Being and Vaishnavism is the religion capable of granting liberation. As soon as he did so, the gold coin fell of its own accord. Astonished by this, the Pandya king worshipped and praised Periyazhvar, honoring him in various ways, placing him on an elephant, and leading a grand procession through the city. Witnessing this spectacle, Koodalazhagar, along with the Goddess, began to roam the skies on Garuda Vahanam.\r\n\r\nSeeing this, Azhvar thought, “Oh Lord, you show yourself this way in the Kali Yuga; will not evil eyes harm your beauty?” Concerned for the Lord's well-being, he sang Pallandu, blessing the Lord to live long.\r\n\r\nThe Pallandu composed here became the first Tiruppallandu sung for the Lord at all Divya Desams.\r\n\r\n**Highlights:**\r\n\r\n1. **Origin of Vaigai River:** When Lord Vishnu took the Trivikrama (Vāmana) avatar, one of His feet extended up to Satyaloka. Brahma washed these divine lotus feet with water from his kamandalu, and the sacred water droplets that fell to earth became the Vaigai River. The river split into two, encircling the city of Madurai like a garland. One branch of the river was called Vaigai, and the other was known as Kiruthamālai. Lord Vishnu is enshrined on the banks of the Kiruthamālai River. Similarly, the Silambāru River at Thirumāliruncholai is said to have originated from a droplet. There are numerous references in Sangam literature to the Vaigai River splitting into two major branches.\r\n\r\n2. **Story of Sathyavrata Pandiyan:** In a previous era, a Pandya king named Sathyavrata was deeply devoted to Koodal Azhagar and undertook a severe vow, sustaining himself solely on the sacred water (Thiruvārādhanam theertham). One evening, while performing jalatharpanam (water offerings), Lord Vishnu appeared as a fish (Matsya avatar) in the king's cupped hands and imparted the supreme, secret meanings of the Vedas to him, as described in the Srimad Bhagavatam. This is why the Pandya kings held great devotion for Vishnu and adopted the fish symbol on their flags.\r\n\r\n3. **Pandyas' Devotion to Koodal Azhagar:** Nedunchezhiyan, the Pandya king who won the battle at Thalayalanganam, organized many festivals in honor of Koodal Azhagar and offered special worship on the auspicious Avani Thiruvonam day. Mankuti Maruthanār mentions this as the \"great day of worship for Māyon\" in his Madurai Kānchi.\r\n\r\n4. **Koodal Azhagar as Sangam Poet:** Researchers note that Koodal Azhagar was revered as \"Dhuvarai Komān,\" a Sangam poet, and was later translated as \"Vyuha Sundararajan\" in Northern texts.\r\n\r\n5. **Ancient Name of Koodal Azhagar:** During the Sangam era, Lord Vishnu was known as \"Irunda Valamudaiyār.\" The ancient commentator on Silappathikaram, Arumpadavurai, also refers to Him as \"Irunda Valamudaiyār,\" highlighting the divine presence of the deity in the seated posture.\r\n\r\n   In Paripādal, the lines mention:\r\n\r\n   “With heavenly beauty and abundant prosperity,\r\n    The rains from the lofty mountains descending,\r\n    While Koodal with its towering halls greets,\r\n    Adorning the shores, the pure waters flow,\r\n    At Irundayur, the wealth-giving Lord we praise,\r\n    With fervent prayers we worship His glorious feet.”\r\n\r\n   The area known as Irundayur during the Sangam period had the Tamil poet Karungozhi Moshi residing there, as mentioned in Nakkīrar’s Iraiyanar Kalaviyal commentary.\r\n\r\n6. **Azhvar's Blessings:** This site has been sanctified by the Mangalāsāsanam (auspicious hymns) of both Thirumangai Azhvar and Thirumazhisai Azhvar. Periyāzhvar also blessed this deity with the Tiruppallandu, thus glorifying the Lord of Madurai.\r\n\r\n7. **Worship by Manavala Mamunigal:** Manavala Mamunigal offered Mangalāsāsanam to this deity as well.\r\n\r\n8. **Preservation Efforts by Thiruvāymozhi Pillai:** In A.D. 1307, Thiruvāymozhi Pillai, a revered teacher and chief minister of the Pandya kingdom, was born near Madurai in Kunthi Nagar (Kondhagai). He ensured the safety of this sacred site during the Muslim invasions. His disciple was none other than Manavala Mamunigal.\r\n\r\n9. **Celebrated by Ramanuja:** Ramanuja held this temple in high regard, considering it equal to Paramapadam (the Supreme Abode) due to the Tiruppallandu being sung here.\r\n\r\n10. **Three-Tiered Temple Structure:** Unlike other temples, this site boasts a three-tiered structure. On the first tier, the Lord is enshrined as Vyuha Sundararajan in a seated posture. On the second tier, He is depicted as Surya Narayana in a standing posture. Additionally, the Navagrahas (nine celestial deities) are enshrined within this temple, marking another unique feature.\r\n\r\n11. **The Legend of Nān Māda Koodal:** Once, when heavy rains flooded the earth and there were no signs of it stopping, devotees prayed to the deity for relief. The compassionate Lord sent forth four clouds, which converged like towers to halt the rain. Hence, the city was named \"Nān Māda Koodal\" (The Junction of Four Towers).\r\n\r\n12. **Adherence to Vaikhanasa Agama:** The temple follows the Vaikhanasa Agama, an ancient tradition of worship rituals.\r\n\r\n13. **Astounding Architectural Marvel:** This temple stands as a testament to exquisite craftsmanship with its Ashtanga Vimanam, featuring three levels and five spires (Ashta Angam). The shadow of this Ashtanga Vimanam does not fall on the ground, and it is believed that circling this vimanam eleven times daily for forty-five days fulfills one's desires.\r\n\r\n14. **Devotees Blessed by Koodal Azhagar:** The following verse lists those blessed by the deity:\r\n\r\n    \"Villanda Vadavarayan attained a marriage,\r\n     Eight Vimanam, Kanakan of Kashi,\r\n     Bhrigu and Ambarisha praised Koodal,\r\n     Pururavas, Malayakethu, and others worshipped,\r\n     Puthurān sang Pallandu, and Mallāndha Tholan's\r\n     Feet we revere.\"\r\n\r\n15. **Celebration of Periyāzhvar’s Triumph:** The celebration of Periyāzhvar’s establishment of the supremacy of Vishnu and Vaishnavism as the path to liberation is commemorated through song and festivity by the Pandya king.\r\n\r\n16. **Names of the Vaigai River:** Due to its swift flow, the Vaigai River is also known as \"Vegavati.\" It is believed that when it descended from the heavens to the earth, it came to be called \"Vaigai.\" Because it splits into two, encircling Madurai like a garland, it is referred to as \"Krithamāla\" in the Puranas.\r\n\r\n    “Due to its swiftness, it is Vegavati,\r\n     Named Vaigai for its grand scale - adorned,\r\n     Thus, it is also known as Krithamāla,\r\n     Revered by the Nāgas as a river with three names.”\r\n\r\n17. **Reference in Silappathikaram:** The Silappathikaram refers to the Lord as \"Nedunīr Vaigai Perumal.\" The text narrates how Mādhuri, the village girl of the cowherds, worshipped the deity after completing the Kuravai dance.\r\n\r\n    \"The aged woman of the cowherds danced in grace,\r\n     With flowers, incense, sandal, and kohl adorned,\r\n     To worship the feet of the great Lord,\r\n     By the flowing waters of the expansive Vaigai,\r\n     She set forth in reverence.\"\r\n\r\n18. **Meikattu Pottal:** The place where Periyāzhvar established Vishnu as the supreme deity and Vaishnavism as the path to liberation is known as Meikattu Pottal. Today, it is called Maṅgattu Pottal. Consequently, Koodalazhagar visits Maṅgattu Pottal on Garuda Vahanam during the first ten days of the day-time festival in Mārgazhi month.\r\n\r\n19. **Renovations by the Nayak Kings:** The Nayak kings of Madurai carried out numerous renovations and contributions to this site. Inscriptions numbered 557, 558, and 559 provide information about the Nayak rulers' work.\r\n\r\n20. **Predictions in the Bhagavatam:** The eleventh chapter of the Śrīmad Bhagavatam states:\r\n\r\n    “In the South, in Dravida country, on the banks of the\r\n     Tamraparni and Krithamala rivers, great souls will\r\n     arise and establish Vaishnavism.”\r\n\r\n    As foretold, Nammāzhvār appeared on the banks of the Tamraparni, and Periyāzhvār manifested at the Krithamala.\r\n\r\n21. **Comparison to Srirangam:** Like Srirangam, this holy site is situated between two rivers. Srirangam is positioned between the Kaveri and Kollidam, while Koodal is nestled between the Vaigai and Krithamala.\r\n\r\n22. **Adherence to Āgamic Traditions:** Due to the strict adherence to traditional Āgamic rituals, this site is categorized under Ārshitam.\r\n\r\n23. **Depictions of Divya Desams:** The temple's interior walls are adorned with vibrant paintings depicting the presiding deities of all 108 Divya Desams, offering a mesmerizing visual experience.\r\n\r\n24. **Āndāl’s Shrine:** The Āndāl shrine here is regarded as highly powerful. Since her father sang the Pallandu at this site, there is no hindrance to her claiming her Lord as her own.\r\n\r\n25. **Vaishnavism in Madurai:**  Once upon a time, Vaishnavism flourished greatly in Madurai. According to *Silappathikaram*, there were temples dedicated to Garuda Azhvar and Balarama here.\r\n\r\n“Uvanā seval uyarththōn niyamamum  \r\nMēzhivalavan uyarththa veḷḷai nagaramum”  \r\n\r\nMadurai city is praised as the “White City,” with the temple of Tirumāl, which bore the Garuda flag, and the temple of Mēzhivalavan - Balarama, the White City being so called because of the white clouds that perpetually surrounded it, much like Nānmāda Koodal. கூடல் என்னும் திவ்ய தேசம், நான் மாடக்கூடல் என்றும், மூதூர் என்றும் தண்டமிழ் இலக்கியங்கள் போற்றும் நம் மதுரை மாநகரமேயாகும். \r\n\r\n     ஆறுகள் கூடும் துறைகளையே புனிதமான இடங்களாக கருதும் பழக்கம் நம் நாட்டில் தொன்றுதொட்டு நிலவுவதாகும். வடநாட்டில் கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி இம்மூன்றும் கூடும் இடம் “திரிவேணி சங்கமம்” ஆயிற்று.\r\n\r\n     தமிழர்களும் இவ்விதம் ஆறுகள் கூடும் இடங்கட்கு முக்கியத்துவமும் புனிதத்துவமும் அளித்தனர். மூன்று நதிகள் கூடும் இடத்தை முக்கூடல் எனவும் இரண்டு நதிகள் கூடும் இடத்தை கூடலூர் எனவும் தமிழர் பெயரிடலாயினர். தொண்டை நாட்டில்பாலாறு, சேயாறு, கம்பையாறு மூன்றும் சேரும் இடத்தை திருமுக்கூடல் என்று பெயரிட்டனர். நெல்லையில் தாமிரபரணி, சித்ரா நதி, கோதண்டராம நதி என்னும் கயத்தாறு, இம்மூன்றும் சேருமிடம் முக்கூடல் ஆயிற்று. முக்கூடற் பள்ளு என்னுஞ் சிறந்த நாடகம் இவ்வூரைப் பற்றியெழுந்ததே.\r\n\r\n     இஃதே போன்று “கிருதமாலா” என்னும் நதி பூமாலை போன்று இரு பிரிவாய்ப் பிரிந்து இவ்வூரை (மதுரை) அரண்போலச் சுற்றி மீண்டும் ஒன்று சேர்வதால் இவ்வூர் கூடல் நகராயிற்று.\r\n\r\n     இக்கூடல் மாநகரில் கோவிந்தனின் சாநித்தியம் ஏற்பட்டதால் “திருக்கூடல்” ஆயிற்று.\r\n     \r\nவரலாறு:\r\n\r\n     இத்தலத்தைப் பற்றி, பிரம்மாண்ட புராணம் கூடற் புராணம் போன்றவற்றால் விரிவான செய்திகளை அறிய முடிகிறது. நான்கு யுகங்களிலும் இத்தலம் இருந்ததாக புராண வரலாறு உரைக்கிறது.\r\n\r\n     கிரேதா யுகத்தில் பிரம்ம தேவனின் மைந்தன் திருமாலை அர்ச்சா ரூபத்தில் வழிபட விரும்பி, விஸ்வகர்மாவை அழைத்து அதற்கேற்றார் போல ஒரு கோவிலைப் படைக்கச் சொன்னதும் இந்தக் கிருதமாலா நதியிடையே அஷ்டாங்க விமானத்துடன் இக்கோவிலைப் படைக்க எம்பெருமானும் பிராட்டியும் சகல பரிவாரங்களுடன் இங்கு எழுந்தருளினர். இதே யுகத்தில்தான் சிவன் உமையவளைக் கூட இத்தலத்தே தவமிருந்து இப்பெருமானின் அருள்பெற்று உமையவளை மணம் புரிந்தார்.\r\n\r\n     திரேதாயுகத்தில் பிருது என்னும் மன்னன் ஒருவன் எல்லாத் தலங்கட்கும் சென்று வழிபட்டு வரும் சமயத்தில் இத்தலத்தின் மீது பறக்கும் போதும் அஷ்டாங்க விமானத்தின் சக்தியால் விமானம் பறக்க முடியாமல் போகவே இவ்விடத்தே இறங்கி இப்பெருமானின் திருவழகில் ஈடுபட்டு நெடுநாள் தங்கி பரமபதம் அடைந்தான்.\r\n\r\n     துவாபரயுகத்தில் விஷ்ணு பக்தியில் மிகச்சிறந்து விளங்கிய அம்பரிஷன் மன்னனும் இப்பெருமானை வழிப்பட்டு முக்தியடைந்தான்.\r\n\r\n     கலியுகத்தின் ஆரம்பத்தில் புருரவன் என்னும் பேரரசன் இந்தக் கூடலழகருக்குப் பணிவிடை பல செய்து வைகுந்தம் அடைந்தான். அவனது மகன் இந்திரத்யுமனன் தந்தையைப் பின்பற்றியே தொண்டூழியம் செய்து உய்ந்து போனான். இவனது புத்திரனே மலயத்துவசப் பாண்டியன் என்பவன். இவனே வடநாட்டு வேந்தர்களை வென்று இமயமலைமீது மீன் கொடியை நாட்டி மீன் முத்திரையும் பதித்துத் திரும்பினான். இவனைத்தான் பெரியாழ்வார், “பருப்பதத்துக் கயல் பொறித்த பாண்டியர்” என்கிறார்.\r\n\r\n     இதே கலியுகத்தில் நீண்ட வருடங்கட்குப் பிறகு “வல்லபதேவன்” என்ற மன்னன் பாண்டிய நாட்டை ஆண்டுவந்த போது “முக்தியளிக்கும் தெய்வம் எது’. என்று சந்தேகம் கொண்டு தன் தேசத்திலிருந்த பல மதத்தார்களையும் முக்தியளிக்கும் தெய்வத்தை நிருபணம் செய்யுமாறு கோரி அதற்குப் பரிசாக பொற்கிழி ஒன்றைக் கட்டுவித்து யாருடைய மதம் முக்தியளிக்கும் என்று நிருபணம் செய்யப்படுகிறதோ அப்போது இந்தப் பொற்கிழி தானாகவே அறுந்துவிழும் என்றும், இதனை யாவருக்கும் அறிவிக்க ஏற்பாடு செய்தான். இதைக் கேள்வியுற்ற ஒவ்வொரு மதாபிமானியும் தத்தம் மதமே சிறந்ததென்று வாதிட்டு வரலாயினர். அப்போது பாண்டியனின் அரசவைப் புரோகிதராக இருந்த செல்வநம்பியின் கனவில் தோன்றிய கூடலழகர் திருவில்லிபுத்தூரிலே இருக்கும் பெரியாழ்வாரை விழிமின். அவர் வந்து திருமாலே பரம்பொருள், வைணவமே முக்தியளிக்கும் மதம் என்று பரதத்துவ நிர்ணயம் செய்வாரென்று கூற அவ்வாறே பெரியாழ்வாரை அழைக்க அவரும் இக்கூடல் நகருக்கு\r\nஎழுந்தருளினார்.\r\n\r\n     சபையினுள் புகுந்த பெரியாழ்வார் வேதம், இதிகாசம், ஸ்மிருதிகள், மற்றும் புராணங்களிலிருந்து எண்ணற்ற எடுத்துக் காட்டுகளைக் காட்டி திருமாலே பரம்பொருள் எனவும், வைணவமே முக்தியளிக்க வல்ல மதம் எனவும் நிருபணம் செய்து காட்ட பொற்கிழி தானாகவே அறுந்து விழுந்தது. இதைக்கண்டு பேராச்சர்யமுற்ற பாண்டியன் பெரியாழ்வாரையும் பணிந்து போற்றி பலவாறாகப் புகழ்ந்து, யானை மீதேற்றித் தானும் பின் தொடர்ந்து ஊர்வலமாய் அழைத்து வரலானான். இக்காட்சியைக் காண கூடலழகரே பிராட்டியோடு கருட வாகனத்தில் விண்ணில் உலாவரத் தொடங்கினார்.\r\n\r\n     இக்காட்சியைக் கண்ட ஆழ்வார், பெருமாளே கலியுகத்தில் நீ இவ்விதம் காட்சி தருவதோ, நின் அழகுக்கு கண்ணேறு பட்டுவிடாதோ என்று நினைத்து எம்பெருமானைப் பல்லாண்டு வாழ்க என்று பல்லாண்டு பாடினார்.\r\n\r\n     இந்த திவ்யதேசத்தில் விளைந்த இப்பல்லாண்டுதான் எல்லாத் தலங்களிலும் இறைவனுக்குத் திருப்பல்லாண்டாக முதன் முதலில் பாடுவதாக அமைந்துவிட்டது.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. திருமால் “திரிவிக்ரம” அவதாரம் எடுக்கும் போது வளர்ந்த அவரது ஒரு பாதம் சத்திய லோகம் வரை செல்ல, பிரம்மன் அக்கமல பாதங்களை தனது கமண்டலத்தில் உள்ள தீர்த்தத்தால் அலம்ப அதனின்றும் தெரித்த நீர்த்துளிகள் இவ்வையத்தில் வீழ்ந்து புனிதமாக்கியது. அதுவே இவ்வையத்தில் (வைகை) ஆனது. இவ்வையை இருகூறு ஆகப் பிரிந்து மதுரை நகருக்கு மாலை போல் ஆயிற்று. ஒரு பிரிவு வையை எனவும் மறு பிரிவு கிருதமால் எனவும் பெயர் பெற்றது. கிருதமாலா நதியின் கரையில் இப்பெருமாள் எழுந்தருளினார். இங்கு விழுந்ததைப் போலவே திருமாலிருஞ்சோலையில் விழுந்த ஒரு நீர்த்துளிதான் சிலம்பாறு ஆயிற்று. வையை இருபெரும் பிரிவாய் பிரிந்து ஓடியமைக்கு சங்க இலக்கியங்களில் சான்றுகள் ஏராளம்.\r\n\r\n     2. முன்னொரு யுகத்தில் சத்திய விரதன் என்னும் பாண்டியன் கூடல் அழகர்பால் மிக்க அன்புகொண்டு திருவாராதன தீர்த்தம் மட்டும் பருகி கடும் விரதம் மேற்கொண்டிருந்தான். ஒரு நாள் அவன் அந்தி வேளையில் ஜல தர்ப்பணம் செய்கையில் அவன் அஞ்சலி செய்யும் நீரில் மீனுருவமாக (மச்சாவதாரமாய்) வந்த திருமால் அவனுக்கு அருமறைப் பொருளை உபதேசித்தார், என்று ஸ்ரீமத் பாகவதம் கூறுகிறது. எனவேதான் பாண்டிய மன்னர்கள் திருமாலிடம் பெரும் பக்தி பூண்டது மட்டுமன்றி தமது கொடிகளிலும் மீன் உருவத்தையே தங்கள் சின்னமாய் பொறிக்கலாயினர்.\r\n\r\n     3. தலையாலங்கானத்துச் செருவென்ற பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன் கூடலழகருக்குப் பல திருவிழாக்கள் எடுத்து மகிழ்ந்தான். ஆவணித் திருவோண நன்னாளில் சிறப்பான பல வழிபாடுகள் செய்தான். அதனை “மாயோன் மேய ஓண நன்னாள்” என்று தமது மதுரைக் காஞ்சியில் மாங்குடி மருதனார் கூறுகிறார்.     \r\n     \r\n     4. துவரைக் கோமான் என்ற பெயரில் கூடழலகரே சங்கப்புலவராக வீற்றிருந்தார் என்றும் ஆராய்ச்சியாளர் கூறுவர். கூடல் அழகர் என்ற இச்சொல்லைத்தான் “வ்யூக சுந்தரராஜன்” என்று வடநூலார் மொழியாக்கஞ் செய்து கொண்டனர்.\r\n\r\n     5. சங்க காலத்தில் இப்பெருமானுக்கு “இருந்த வளமுடையார்’ என்ற திருநாமம் இருந்தது. கூடழலகர் இருந்த திருக்கோலத்தில் எழுந்தருளிய ஸ்தல மென்பதால் சிலப்பதிகார அரும்பதவுரைகாரரும் இருந்த வளமுடையார் என்றே இப்பெருமானுக்கு பெயர் சூட்டியுள்ளார்.\r\n\r\n     பரிபாடலில்,\r\n \r\n     “வானார் எழிலி மழைவளம் நந்தத்\r\n          தேனார் சிமய மலையின் இழி தந்து\r\n     நான் மாடக் கூடல் எதிர்கொள்ள, ஆனா\r\n          மருந்தாகும் தீநீர் மலிதுறை மேய\r\n     இருந்தையூர் அமர்ந்த செல்வாநின்\r\n          திருந்தடி தலையுறப் பரவுதும் தொழுதே”\r\n \r\n     என்ற அடிகளில் இருந்தையூர் அமர்ந்த செல்வா என்று இப்பெருமான் போற்றப்படுகிறார். இத்தலமிருந்த பகுதி இருந்தையூர் என சங்க காலத்தில் அழைக்கப்பட்டுள்ளது. இப்பகுதியில் இருந்தையூர் கருங்கோழி மோசி என்னும் தமிழ்ப் புலவர் இருந்தமையை நக்கீரனின் இறையனார் களவியல் உரை பேசிப் போகிறது.\r\n\r\n     6. திருமங்கையாழ்வாராலும், திருமழிசையாழ்வாராலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலம். பெரியாழ்வார் இம்மதுரையில் பல்லாண்டு பாடியதால் திருப்பல்லாண்டால் இப்பெருமானையும் மங்களாசாசனம் செய்தாரென்பர். \r\n\r\n     7. மணவாள மாமுனிகள் இப்பெருமானை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n\r\n     8. கி.பி. 1307இல் திருவாய் மொழிப் பிள்ளை என்ற ஆசிரியர் மதுரைக்கு அருகே உள்ள குந்தி நகரத்தில் (கொந்தகை) அவதரித்தார். இவர் பாண்டி நாட்டின் முதலமைச்சராய் இருந்தவர். முஸ்லீம்களின் படையெடுப்பின் போது இத்தலத்திற்கு எவ்வித ஊரும் நேராவண்ணம் பாதுகாத்துவந்தவர். இவரது சீடரே மணவாள மாமுனிகளாவர். \r\n     \r\n     9. இராமானுஜரால் இத்தலம் பெரிதும் உவப்பாக பேசப்பட்டுள்ளது. பல்லாண்டு பாடப்பட்ட ஸ்தலமாதலால் இதனை பரமபதத்திற்கு ஈடாக அவர் கருதினார்.\r\n\r\n     10. பாண்டிநாட்டுத் தலங்களில் பெருமாள் மாடி வீட்டில் குடிகொண்டுள்ளார் என்று கூறுவதற்கொப்ப இத்தலம் 3 அடுக்குகளாலானது. முதல் அடுக்கில் (தளத்தில்) வீற்றிருந்த திருக்கோலத்தில் வீயூக சுந்தரராசன் என்ற பெயரில் அமர்ந்துள்ளார். 2வது அடுக்கில் சூரிய நாராயணன் என்ற பெயரில் நின்ற திருக்கோலத்தில்  காட்சியருளுகிறார். நவக்கிரகங்களும் இந்தக் கோவிலின் உள்ளே பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டிருப்பது இதன் மற்றோர் சிறப்பம்சமாகும்.\r\n\r\n     11. ஒரு சமயம் பூமியெங்கும் பெருமழை பொழிய மழை நிற்பதற்கான அறிகுறிகள் யாதும் தென்படாத நிலையில் பக்தர்கள் மழை நிற்க வேண்டுமென்று இப்பெருமானைப் பிரார்த்திக்க, பக்தர்கள் வேண்டுகோளை ஏற்ற பகவான் நான்கு மேகங்களை ஏவ, அவை மாடங்கள் போல் ஒன்று கூடி மழையைத் தடுத்தமையால் இந்நகருக்கு “நான் மாடக்கூடல்” என்று பெயருண்டாயிற்று என்பர்.\r\n\r\n     12. வைகானஸ ஆகமம் என்ற ஆராதனைக் கிரம முறைக்கு உட்பட்டது இத்தலம்\r\n\r\n     13. சிற்பக்கலைக்கும் எடுத்துக்காட்டாக இயங்கும் அஷ்டாங்க விமானங்கொண்ட இத்தலம் மூன்று தளங்களும் 5 சிகரங்களும் கொண்டு (அஷ்ட அங்கம்) மிக்க எழிலுடன் தோன்றுகிறது. அஷ்டாங்க விமானத்தின் நிழல் தரையில் விழுவதில்லை. இவ்விமானத்தை 45 நாட்கள் தொடர்ந்து தினமும் பதினொருமுறை சுற்றினால் எண்ணியகாரியம் கைகூடும் என்பது இங்கு அனுபவ உண்மையாகும்.\r\n\r\n     14. கூடலழகரை வேண்டிப் பேறு பெற்றவர்களை\r\n \r\n     வில்லாண்ட வடவரையான் மணம் புணர\r\n          அட்டாங்க விமான மென்னும்\r\n     இல்லாண்டு புயன் கனகன் காசிபனார்\r\n          பிருகு அம்பரீடன் கூடல்\r\n     தொல்லாண்ட புருரவசு மலயகேதனன்\r\n          முதலலோர் தொழப் புத்தூரான்\r\n     பல்லாண்டு பாடவந்த மல்லாண்ட\r\n          தோளனடி பணிதல் செய்வாம்.\r\n\r\n     என்ற பாடலால் தெரியலாம்.\r\n\r\n     15. பெரியாழ்வார் திருமாலே பரமபதம் அளிக்கும் சக்தி வாய்ந்தவர் என்று பரதத்துவ நிர்ணயம் செய்ததை பாண்டியன் கொண்டாட என்ற பாடலால் அறியலாம்.\r\n\r\n     16. வைகை நதி வேகமாக ஓடியதால் வேகவதி என்றொரு பெயரும் உண்டு. விண்ணின்று வையம்நோக்கி வந்ததால் வையை என்றும் பெயர் பெற்றதென்பர். இது இரு பிரிவாய்ப் பிரிந்து மதுரை நகருக்கு மாலையிட்டது போல் வந்ததால்  “கிருதமாலை” என்று இதனைப் புராணம் கூறும் \r\n\r\n     வேகமாதலின் வேகவதி என்றும்\r\n          மாகம் வாய்ந்ததனால் வையை என்றும் - தார்\r\n     ஆகலால் கிருதமலையதாம் என்றும்\r\n          நாகர் முப்பெயர் நாட்டு நதியரோ”\r\n \r\n     17. இங்குள்ள பெருமாளை நெடுநீர் வையை பெருமாள் என்று சிலம்பு செப்புகிறது. சிலம்பில் (சிலப்பதிகாரத்தில்) வரும் மாதுரி என்னும் இடைப் பெண் ஆய்ச்சியர் குரவை முடிந்ததும் நெடுமாலைப் பூசிப்பதற்கு சென்றார் என்பதை.\r\n\r\n     ஆயர் முதுமகள் ஆடிய சாயலாள்\r\n          பூவூம் புகையும் புனைசாந்தும் கண்ணியும்\r\n     நடுநீர் வையை நெடுமால் அடியேத்தத்\r\n          தூவித் துறை படியப் போயினாள்.\r\n     என்று இளங்கோவடிகள் பகர்கிறார்.\r\n\r\n     18. பெரியாழ்வார் பரதத்துவ நிர்ணயம் செய்தசபை இருந்த இடத்தை மெய்காட்டும் பொட்டல் என்பர். அதுவே இன்று மேங்காட்டுப்பொட்டலாயிற்று. இதனால் இன்றும் மாழ்கழி மாதத்தில் பகற்பத்து முதல் நாளில் கூடலழகர் கருட வாகனத்தில் மேங்காட்டுப் பொட்டலுக்கு எழுந்தருள்கிறார்.\r\n\r\n     19. மதுரையை ஆண்ட நாயக்க மன்னர்களால் இத்திருத்தலத்திற்கு எண்ணற்ற திருப்பணிகள் செய்யப்பட்டது. இக்கோவிலில் உள்ள கல்வெட்டுக்கள் 557,558,559, நாயக்க மன்னர்களின் திருப்பணியைப் பற்றித் தெரிவிக்கிறது.\r\n\r\n     20. ஸ்ரீ பாகவதம் 11வது அத்தியாயத்தில்,\r\n\r\n     கிருதாதி ஷீ நராராஜன் கலாவிச் சந்தி\r\n          மஹராஜ் திராவிடே ஷீ சபூவிச\r\n     தாம்ரபர்ணீ நதியத்ர “க்ருதமாலா பயஸ்வநீ”\r\n\r\n     என்ற பாடலில் தாமிரபரணியாற்றங்கரையிலும் கிருதமாலா நதி தீரத்திலும் பெரும் பேருடன் விளங்கி வைணவத்தை ஸ்தாபிக்கும் மஹான்கள் அவதரிக்கப்போகிறார்கள் என்று சொன்னாற்போல் தாமிரபரணி நதிக்கரையில் நம்மாழ்வாரும், கிருதமாலாவில் பெரியாழ்வாரும் பிரேவேசித்தார்கள்.\r\n\r\n     21. ஒரு வகையில் ஸ்ரீ ரங்கத்தைப் போல இத்திருத்தலம் இரண்டு நதிகளுக்கு இடைப்பட்டதாகும். அரங்கம் காவிரிக்கும் கொள்ளிடத்திற்கும் இடைப்பட்டது. கூடல் வையைக்கும் கிருதமாலாவிற்கும் இடைப்பட்டது.\r\n\r\n     22. ஆகமங்களில் கூறியுள்ள முறை வழுவாத அர்ச்சாரூபியே இங்கு எழுந்தருளியிருப்பதால் இத்தலம் ஆர்ஷிதம் என்ற வகைக்குட்பட்டதாகும்.\r\n\r\n     23. இக்கோவிலின் உட்புறம் சுவர்களில் 108 திவ்ய தேசத்து எம்பெருமான்கள் அந்தந்த ஸ்தலங்களில் எவ்வித ரூபமாய் எழுந்தருளியுள்ளரோ அந்த மாதிரியே வர்ண ஓவியங்களால் தீட்டப்பட்டிருப்பது கண்கொள்ளாக் காட்சியாகும்.\r\n\r\n     24. இங்கு இருக்கும் ஆண்டாள் திருச்சன்னதி மிகவும் சக்தி வாய்ந்ததாகும். தம் தகப்பனாரால் பல்லாண்டு பாடப்பெற்ற தலமாதலால் தனது தனிப்பெருமானை மகள் நிலைநாட்டிக் கொள்வதில் தடை என்ன இருக்க முடியும்.\r\n\r\n     25. இந்த மதுரையில் ஒரு காலத்தில் வைணவம் தழைத்தோங்கி இருந்தது. இங்கு கருடாழ்வாருக்கும் பலராமனுக்கும் கோவில்கள் இருந்ததைச் சிலப்பதிகாரம் செப்புகிறது.\r\n \r\n\r\n     “உவனச் சேவல் உயர்த்தோன் நியமமும்\r\n          மேழிவலவன் உயர்த்த வெள்ளை நகரமும்”\r\n          \r\n     மதுரைமாநகரில் உவணச் சேவல் கருடக் கொடியினை உடைய திருமாலின் கோவிலும், மேழிவலவன் - பலராமனின் கோவிலுமிருந்த வெள்ளை நகரம் - அதாவது வெண்மை நிறமான மேகங்கள் (நான்மாடக்கூடல் போன்று) எந்நேரமும் சூழ்ந்திருப்பதால் வெள்ளை நகரம் எனவும் சிறப்பிக்கப்படுகிறது.  Sri Madhura Valli (Vagulavalli, Varakunavalli, Marakadhavalli) Koodal Azhagar Sundararajan Pandiya Nādu Madurai TamilNadu Amarndha (Sitting) East Ashtānga Hema, Chakra Theertham, Krudhamālā Nadhi, Vaigai Nadhi Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ மதுரவல்லீ (ஸ்ரீ வகுளவல்லீ) ஸமேத ஸ்ரீ கூடலழகர் ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.914296,78.113503 6:00 a.m. to 12:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:30 p.m.",
                "number": 90,
                "name_ta": "திருக்கூடல்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Madurai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "ThirukKoodal"
                ]
            },
            {
                "id": 123,
                "title": "Thirumālirum Solai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002U",
                "url": "/divya-desam/thirumālirum-solai/",
                "content": "91 திருமாலிருஞ்சோலை Azhagar Koil Thirumalirunjolai **Historical Background:**\r\n\r\nThis sacred site is extensively described in the *Varaha Purana*, *Brahmanda Purana*, and *Agni Purana*. The *Varaha Purana*, under the title \"Rishabathri Mahatmiyam,\" elaborates on this place. \"Rishabham\" means bull, and since the surrounding hills resemble a cow while this particular hill stands alone like a bull, it earned the name \"Rishabathri.\"\r\n\r\nThis place, referred to as \"Koodalur Nadu\" or \"Malirunkunram,\" is located 10 yojanas north of Malaya Parvatha (Podhiyamalai), 6 yojanas south of the Kaveri River, and 6 yojanas east of Varaha Parvatha (Palani). The Tamil language assigns various names to this region, such as \"Tirumal Solaivanagiri,\" and to the festival deity here, it gives the beautiful name \"Azhagar.\"\r\n\r\nThe term \"Azhagar\" is used in Sanskrit for both Mahavishnu and his avatars, Rama and Krishna. This tradition is also followed in Tamil. The deity in Madurai is also called \"Koodal Azhagar.\" He has other names, including \"Kallazhagar,\" \"Kuzhalazhagar,\" \"Vayazhagar,\" and \"Koppoozhil Ezhu Kamalap Pooazhagar,\" as praised by Āndāl. Thirumangai Mannan's benediction refers to Him as \"Achcho Orazhagiya Va.\" The term \"Kallazhagar\" is rendered in Sanskrit as \"Sundararajar.\"\r\n\r\nThe ancient Sangam text, *Paripadal*, describes this Malirunkunram as follows:\r\n\r\n\"The towering, high-standing hill, Malirunkunram,  \r\nGraced by the feet of the sweet-scented Thuzhayan,  \r\nIs this abode easy to ascend, to attain greatness,  \r\nAnd shed desires, challenging to abandon?  \r\nOh, Malirunkunram,  \r\nThe hill of resplendence, renowned far and wide,  \r\nAn everlasting beacon of fame in the vast world.\"\r\n\r\nSimilarly, *Silappathikaram* also references Thirumāliruncholai:\r\n\r\n\"If you cross the vast plains and pass through the forests,  \r\nYou will reach Thirumaliruncholai.\"\r\n\r\nThe legend has it that Yama, the god of Dharma, performed penance here in the form of a bull (Rishabha) and named this hill \"Rishabathri\" after the deity. As the lord of Dharma, Dharmadeva performed penance here, seeking the vision of Sundararaja. After witnessing the divine form, Dharmadeva requested that the Lord be enshrined here permanently for all to see. The Lord agreed, and Dharmadeva summoned Vishwakarma to construct a temple with a Vimana, tower, and fortifications, adorned with the beautiful Somachanda Vimana, akin to the moon.\r\n\r\nDuring the Trivikrama (Vāmana) avatar, when the Lord measured the universe with one foot and the heavens with the other, Brahma performed an abhishekam with the water from his kamandalu on the divine lotus feet. The water droplets fell onto this place and flowed as the Silambāru River, becoming an eternal stream without a known origin, sweeter than honey, serving as the sacred water for the Lord's abhishekam.\r\n\r\nThis Silambāru is known as Noopura Ganga. It is the only river used for the festival deity's abhishekam, as using water from any other source would upset the deity. The sacred water is sourced from this river, located two miles away, for all ceremonies. The significance of the Noopura Ganga, which nourishes the fields and serves as the sacred water for the Lord, is beyond words. Many have attained Vishnu Samipya (proximity to Vishnu) after bathing in this river. Due to its ability to grant both worldly and spiritual fulfillment, it is also known as \"Ishtasiddhi.\" This river, emerging from the Lord's lotus feet and cleansing the impurities of samsara, is called \"Punyashruthi.\" It alleviates the suffering of birth and death, earning the name \"Pavahari.\"\r\n\r\nThe festival deity here is exceedingly beautiful, made from an alloy called aparanj, unique to this location and Thiruvananthapuram in India. The Divya Prabandham praises this deity as \"Solaimalaik Karasar,\" while the Puranas refer to Him as \"Rishabathishar.\" Among the temples where the festival deity is more renowned than the main deity, this is one. The festival deity is depicted with the Panchāyudhas (five weapons).\r\n\r\n**Significance:**\r\n\r\n1. **Rich Flora and Fauna:**  \r\n   This hill extends 10 miles from east to west, stands 1,000 feet tall, and is filled with countless flower gardens, springs, and rare herbs. The legend states that Adisesha, with his thousand heads, resides here. Since he has a thousand heads, there must be a thousand ponds and gardens for him to inhabit, which is why:\r\n   \r\n   \"Spreading a thousand arms, with a thousand shining crowns,  \r\n   Adisesha, with his thousand green hoods, rules this hill  \r\n   with its thousand streams and countless springs,  \r\n   amidst a thousand flower gardens - this is Malirunkunram.\"\r\n\r\n   Thus, the āzhvār praises the hill of Malirunkunram in his benediction.\r\n\r\n2. **Thirumal's Abode:**  \r\n   The hill is considered the abode of Thirumal (Vishnu), and worshipping this hill is believed to be equivalent to worshipping Thirumal, as mentioned in the Tamil literature *Paripadal*.\r\n\r\n3. **Noopura Ganga:**  \r\n   The *Paripadal* praises the sacred Noopura Ganga (Silambāru), a river revered in the Puranas. In *Silappathikaram*, it is narrated that Madalan, traveling to Thiruvarangam, mentions the three sacred tirthas (holy water bodies) on this hill to Kovalan, Kannagi, and Kaundhi Adikal. He advises them to take the forest path to reach Thirumāl Kuntram (Malirunkunram), where a secret passage leads to the sacred tirthas: Punya Sravanam, Pavakārini, and Ittachitti. Bathing in Punya Sravanam bestows knowledge of the Aindra Vyakarana (a grammar text), bathing in Pavakārini grants knowledge of past births, and bathing in Ittachitti fulfills one's desires.\r\n\r\n4. **Sacred Bathing Rituals:**  \r\n   Bathing in the Noopura Ganga on Dwadashi day (the twelfth lunar day) absolves individuals of all sins, especially during the waxing phase of the moon in the month of Aippasi (October-November), leading them to attain Vishnu Sayujya (oneness with Vishnu).\r\n\r\n   \"As the Tamil notes play in harmony,  \r\n   the river Silambāru echoes in Tiru,  \r\n   the lush gardens and Malirunkunram.\"\r\n\r\n   Thus, *Paripadal* speaks of Silambāru, and Thirumangai āzhvār refers to \"Malirunkunram with Silambalāru.\"\r\n\r\n   \"The graceful form with clanging anklets,  \r\n   the sound of the Noopura ringing - Kalir Kalir\"\r\n\r\n   - *Thiruppugazh*\r\n\r\n5. **Praised by āzhvārs:**  \r\n   This temple has been celebrated in 123 hymns by six āzhvārs: Periyalvar, Āndāl, Nammazhvar, Thirumangai āzhvār, Peyalvar, and Poothathalvar. The devotion of Periyalvar and Āndāl to the Lord here deserves an entire book.\r\n\r\n6. **Mentions in Other Texts:**  \r\n   *Thiruppugazh* and Sangam literature reference this site. The *Kanda Puranam* praises it as \"the hill of Moksha-bestowing beauty.\" Pillai Perumal Aiyangar, known as Azhagiya Manavala Dasar, composed the Azhagar Antadi about Azhagar. About 300 years ago, a poet named Kavikalarunthirar composed a Tamil work about him. Kavikunjara Ayyar from Vembathur wrote *Azhagar Kalambakam*, and in the 17th century, Pattadai Sokkanatha Pulavar dedicated *Azhagar Killai Vidu Thoothu*, a literary gem, to Azhagar. \"Kavi Kunja Bharati\" praises the hill, temples, and natural scenery in *Solai Malai Kuravanchi*. Other works like *Divya Suri Charitam* and *Sri Kamsa Sandesham* also speak of this site. The book *Kovil Ozhugu* provides additional information about the site.\r\n\r\n7. **Legends of Kings and Kingdoms:**  \r\n   Pururavas, a king of the Chandravamsa dynasty, ruled from Manalur in the southern region and had four sons. His eldest son, Indradyumna, performed penance here for Maha Vishnu and begot a valiant son named Malayadhvaja. While ruling Pandya Nadu, Malayadhvaja's Pushpa Vimana was unable to fly over the hill due to the power of the deity's temple. Hearing from sages that no aircraft can fly over the temple tower, he developed unparalleled devotion to the Lord and rendered numerous services, becoming a great Vaishnava king.\r\n\r\n8. **Similarities with Srirangam:**  \r\n   Thiruvarangam (Srirangam) and Thirumaliruncholai share many similarities. Both temples are fortified with high walls and granaries. The main gates of both temples are called \"Aryan Vāsal\" and \"Aryapadar Vāsal.\" The prasadam preparation and lighting of lamps are done using only ghee in both places. The procedures for festivals are similar in both temples. Thirumangai āzhvār sang about the walls of Thiruvarangam, while Periyalvar praised the walls of Thirumaliruncholai. While Thiruvarangan (the Lord of Srirangam) blessed Ramanuja, Maliruncholaiyān (the Lord of Thirumaliruncholai) blessed Kurathalvar. Both deities are known for their beauty. Thiruvarangan displayed his beauty in a reclining posture, while Maliruncholaiyān exhibited his beauty in both standing and seated postures. Āndāl, along with Periyalvar, sang about this Lord and ultimately married Azhagar, signifying that Sriranganathan accepted Āndāl in the form of Azhagar.\r\n\r\n9. **Medicinal Center:**  \r\n   About 2,000 years ago, a person named Idaikkadar established a medicinal center on this Azhagar hill, promoting Siddha medicine. The trees and herbs here are mentioned in Siddha medical texts for their unique properties.\r\n\r\n10. **Architectural Marvel:**  \r\n    The Arthamandapam features intricately carved stone windows, captivating those who behold them. The bronze idols of Kulasekaralvar and Āndāl are mesmerizing. The Vimana, with its three tiers representing the three syllables of the Thirumanthra, and the sculptures on the main tower, depicting scenes from the Ramayana and Mahabharata, showcase exquisite artistry. A unique feature is that the shadow of the Somachanda Vimana falls within itself.\r\n\r\n11. **Contributions by Pandya Kings:**  \r\n    Many Pandya kings contributed to the construction and renovation of this temple. During the Ramayana era, Kapadapuram served as the capital, while Manalur was the capital during the Mahabharata period. From the Sangam era to the present, Madurai has been the capital. The Pandyas, like the Pallavas, traditionally served Vishnu. They adopted the fish emblem, which they displayed on their flags, in memory of the Matsya avatar, one of Vishnu's primary avatars. During the reign of Pandya king Vallabha Devan, the *Pallandu* (long live) hymn was sung in Madurai.\r\n\r\n    Among the Pandya kings, those named Vanar or Vanathirayar adorned the throne for about 500 years. Notable among them were Thirumaliruncholai Nindran, Mahabali, Vanathirayan, and Urangavilidasan. Their names reflect their devotion to Vaishnavism. Some Vanathirayars ruled from Thirumaliruncholai as their capital.\r\n\r\n    “.....Koorvel Konedu  \r\n    Māran Thenkoodar Kon  \r\n    Thennan Kondādiya Then  \r\n    Thirumaliruncholaiye”\r\n\r\n    - As Periyalvar indicates, the Pandyas have served this Lord since ancient times.\r\n\r\n12. **Chithirai Thiruvizha Festival:**  \r\n    The most significant festival for Sri Kallazhagar is the Chithirai Thiruvizha, held on the full moon day of the Tamil month Chithirai (April-May). It coincides with the Chithirai festival at Madurai Meenakshi Temple. Before the reign of King Thirumalai Nayak, these festivals occurred in different months. At that time, Azhagar's Chithraotsavam took place in Chithirai, and the Meenakshi Temple festival occurred in Masi. Therefore, the streets traversed during the festival are called \"Masi Veedhis.\" Before Thirumalai Nayak's reign, Sri Azhagar would travel via Alanganallur and Thenuoor to Madurai, descend at the Vaigai River, stay at Vandiyur, and then return to Azhagar Malai. The king united the festivals for greater splendor.\r\n\r\n    The accompanying story narrates how the deity, in response to his sister Meenakshi's marriage, traveled to Madurai, resting at various mandapams along the 12-mile journey. Hearing of his arrival, the people of Madurai eagerly went out to welcome him, marking the tradition of \"Ethirsevai\" (welcoming).\r\n\r\n    There is no ancient basis for this event. It is believed that the festival may have been created to promote unity by overcoming sectarian differences.\r\n\r\n13. **Azhagar’s Garland Ceremony:**  \r\n    Before Azhagar descends into the Vaigai River during the Chithirai festival, he is adorned with the garland sent from Srivilliputhur, the garland that Āndāl offered to Sri Ranganathar in her devotion. This tradition is observed annually without fail, and the garland arrives from Srivilliputhur every year for the festival.\r\n\r\n    Upon descending into the Vaigai River, Sri Veeraraghava Perumal welcomes and invites him. This unique event draws millions of people from all over Tamil Nadu, creating a festive atmosphere like no other. The festival includes a Vavai ceremony when Azhagar arrives at the Ramarayar Mandapam, where devotees, clad in colorful attire, dance and chant \"Govinda, Govinda,\" creating a vibrant spectacle that is both a feast for the senses and a profound spiritual experience.\r\n\r\n14. **Azhagar’s Attire and Agriculture:**  \r\n    When Azhagar descends into the river, people are keen to observe the type of silk garments he wears. There is a steadfast belief among the local people that the quality of the silk Azhagar wears is directly linked to the agricultural yield of the following year.\r\n\r\n    The festival, which lasts for nine days, is celebrated as the Madurai Festival and the Chithirai Festival, making it the grandest festival in Madurai.\r\n\r\n15. **Preservation of Ranganathar:**  \r\n    The temple history recounts that during the Muslim invasions, Lord Ranganathar from Srirangam was twice brought to and safely housed in the well of Azhagiya Manavalan at this Azhagar Hill.\r\n\r\n16. **Historical Monasteries:**  \r\n    There was a Ramanuja Mutt here, led by a Jeeyar Swamigal. After Ramanuja, the renowned Manavala Mamunigal adorned this monastery. Inscriptions reveal the existence of other monasteries such as Kulasekaran Mutt, Thirunadudayan Mutt, and Vanathirayan Mutt.\r\n\r\n17. **Primary Deity in History:**  \r\n    Despite the presence of various deities on this hill over time, both Buddhist and Jain traditions recognized Azhagar as the primary deity, as affirmed by Thirumangai āzhvār in his hymns.\r\n\r\n18. **Eighteen Steps of Karuppanaswami:**  \r\n    The deity Karuppanaswami at the 18th step is well-known here. A Malayalam king once attempted to steal Azhagar and bring him to his kingdom. Unable to succeed, he sent 18 experts in mystic arts to carry out the task. As they attempted to steal Azhagar, a local Sastri discovered their plan. With the help of allies, he captured the 18 men and buried them, one per step.\r\n\r\n    Bound by the mystic power of these 18 men, a guardian deity, charmed by Azhagar's beauty, pledged to remain as a guardian even if he couldn’t take Azhagar. He assured the priests and others that he would guard the Lord’s entrance and the 18 steps, requesting the arthajama puja prasadam in return. They agreed, and this guardian deity became known as Karuppanaswami of the 18th step. Thus, Karuppanaswami took on the duty of protecting Kallazhagar.\r\n\r\n    To this day, disputes related to falsehood, gambling, crime, and theft are brought before him for judgment. People believe that Karuppanaswami punishes those who lie without evidence.\r\n\r\n    Even Āndāl is said to have marveled at these 18 steps.\r\n\r\n19. **Yoga Narasimhar:**  \r\n    In the western prakaram (courtyard), Yoga Narasimhar is enshrined with a fierce face and a fiery disposition. Legend has it that flames of anger rise from his head, controlled by a small thatch roof above him. To cool this fiery rage, he is offered a daily abhishekam (ritual bath) with oil, milk, curd, and water from the Noopura Ganga. A trust established by Pachaiyappa Mudaliar over a hundred years ago ensures this ritual is performed without fail.\r\n\r\n20. **Salagrama Darshan:**  \r\n    The darshan (sacred sight) of the Salagrama stones here and the abhisheka tirtha (holy water) are considered sacred to the devotees.\r\n\r\n21. **Vainava Revival by Krishnadevaraya:**  \r\n    Krishnadevaraya, the father of the Vaishnavite revival, constructed gopurams (temple towers) at 90 southern sites. Most of these towers were left incomplete, earning them the names Rayagopuram and Mottai Gopuram. Thirumaliruncholai has a Rayagopuram.\r\n\r\n    The Rayagopuram at Srirangam was completed by the Jeeyar Swamigal of the Ahobila Mutt. Krishnadevaraya was the first to grant the villages of Samayanallur and Santha Mangalam to this temple.\r\n\r\n22. **Hyder Ali’s Incursion:**  \r\n    In 1757, Hyder Ali looted the Kalyana Mandapam here and destroyed the surrounding walls. When Yusuf Khan, a Muslim warrior, defeated Hyder Ali and drove him to Dindigul in 1758, he returned the temple properties and made amends. In 1801, the temple came under the care of English collectors. Collector Bouhers compiled the temple's assets, systematizing the administration and management.\r\n\r\n23. **Curse of Sage Durvasa:**  \r\n    Sage Sudhapa performed penance at Thirumaliruncholai. One day, while bathing, Durvasa and his disciples arrived, and Sage Sudhapa remained immersed in water, oblivious to their presence, angering Durvasa. Enraged by the perceived disrespect, Durvasa cursed Sudhapa to become a frog (Manduka) living in water. Realizing his plight, Sage Sudhapa pleaded for forgiveness. With compassion, Durvasa advised him to seek penance at the Dharmādri mountain within Varaha Parvatham, where he could worship Lord Narayana and have the curse lifted. Sage Sudhapa expressed his desire to worship Sundararaja Perumal at Thirumaliruncholai instead, to which Durvasa agreed. Thus, Thirumaliruncholai Sundararaja Perumal relocated to the beautiful Dharmādri mountain within Varaha Parvatham, which is the present-day Kattazhagar temple (further details can be found in the historical account of Srivilliputhur).\r\n\r\n24. **Praises by Sage Bhogar:**  \r\n    Sage Bhogar, one of the esteemed Siddhars, has composed profound verses about the Silambar River and the hill, encouraging deep contemplation.\r\n\r\n    Bhogar, in his work **Jenana Sāgaram**, eloquently describes Silambar River and the treasures hidden within the hill:\r\n\r\n    > \"Glimpse the Siddhars, sitting by the edge,  \r\n    Water from Kamandala, flowing pure,  \r\n    With nine bright children, a maiden fair,  \r\n    At the base of the hill lies precious treasures.  \r\n    The mountain praised as the abode of grace,  \r\n    Look to Nilgiri for its path;  \r\n    Rise high beyond the summit,  \r\n    To find the temple where Karuppannaswamy stays.  \r\n    South of the temple, a towering rock and springs,  \r\n    A forest vast with hidden caves,  \r\n    Within the cavern lies the truth,  \r\n    The sacred abode of sanctity and grace.\"  \r\n\r\n    Bhogar speaks of the treasures found near the Silambar River and the reference to Karuppannaswamy and his famed 18 steps.\r\n\r\n    In another verse, Bhogar mentions:  \r\n\r\n    > “The seven sages and the sacred maidens,  \r\n    Supreme Lord and the hearts of men,  \r\n    His presence prevails eternal.”  \r\n\r\n    Bhogar’s writings, spanning medical, astronomical, and spiritual sciences, remain valuable repositories for extensive study and research.\r\n\r\n25. **Mentions in Other Works:**  \r\n\r\n    The greatness of Silambar River is celebrated in various texts, and several poets and saints have praised its significance.\r\n\r\n    > \"Where divine maidens dance,  \r\n    By Silambar's flowing grace,  \r\n    Silambar pours in joy,  \r\n    At Malirunjolai in the south.\"  \r\n\r\n    - **Periyalvar**  \r\n\r\n    > \"With sandal and aloe wood,  \r\n    Streams rush with vigor,  \r\n    Where Silambar flows,  \r\n    Lies Malirunjolai, eternal.\"  \r\n\r\n    - **Āndāl**\r\n\r\nThe Silambar River is deeply revered for its divinity and sacredness. Its mention alongside Malirunjolai in ancient literature highlights the spiritual significance and timeless beauty of the region, inspiring devotion and reverence among poets and devotees alike.     வரலாறு:\r\n\r\n     இத்தலத்தைப் பற்றி வராக புராணம், பிரம்மாண்ட புராணம் ஆக்னேய புராணம் போன்றன விவரித்துக் கூறுகின்றது. வராக புராணத்தில் ரிஷபாத்திரி மகாத்மியும் என்னும் தலைப்பில் இத்தலம் பற்றி பரக்கப் பேசப்பட்டுள்ளது. ரிஷபம் என்றால் காளை. இந்தமலையினைச் சுற்றியுள்ள மலைகள் யாவும் பசுவினைப் போலவும் இந்த மலை மட்டுமே காளை போன்றும் தோன்றுவதால் இதற்கு ரிஷபாத்திரி என்ற பெயர் ஏற்பட்டதென்பர்.\r\n\r\n     மலய பர்வதம் எனப்படும் பொதியமலைக்கு வடக்கே 10 யோஜனை தூரத்திலும், காவிரி நதிக்குத் தெற்கே 6 யோஜனைத் தூரத்திலும், வராக பர்வதம் எனப்படும் பழனிக்கு கிழக்கே 6 யோஜனை தூரத்திலும், அமைந்துள்ளதாக எல்லைகள் குறிப்பிட்ட இப்பகுதியை கூடலூர் நாடு என்றும், மாலிருங் குன்றம் என்றும், திருமால் சோலை யென்றும் வனகிரி யென்றும் தமிழ்மொழி பல பெயர்களைச் சூட்டுகின்றது. அதேபோல் இங்குள்ள உற்சவப் பெருமாளுக்கும் அழகர் என்னும் வெகு அழகான சொல் வாய்த்துவிட்டது.\r\n\r\n     மகாவிஷ்ணுவிற்கும், அவரது இராம கிருஷ்ண அவதாரங்களுக்கும் அழகர் என்னும் சொல் சமஸ்கிருதத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இம்முறை தமிழிலும் பின்பற்றப்பட்டுள்ளது. மதுரையிலிருக்கும் எம்பெருமானுக்கு கூடலழகர் என்பதும்\r\nஒரு திருநாமம். இவருக்கும் அழகர் கள்ளழகர் என்று திருநாமங்கள், குழலழகர், வாயழகர், கொப்பூழில் எழுகமலப் பூவழகர் என்பது ஆண்டாளின் மங்களாசாசனம். அச்சோ ஓரழகியவா என்பது திருமங்கை மன்னனின் மங்களாசாசனம். இக்கள்ளழகர் என்னும் சொல்லே வடமொழியில் சுந்தரராஜர் என்றாயிற்று. இந்த  மாலிருங்குன்றத்தைப் பற்றி பரிபாடல் என்னும் சங்ககால நூல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.\r\n\r\n     தாங்கு நீணிலை யோங்கிருங் குன்றம்\r\n          நாறிணாராத் தூழாயோ னல்கி னள்லதை\r\n     ஏறுதலெளிதோ வீறுபெற துறக்கம்\r\n          அரிதிற் பெறு துறக்க மாலிருங்குன்றம் என்றும்\r\n     மாயோ னெத்தலின் னிலைத்தே\r\n          சென்று தொழுகல் சீர் கண்டு பணிமனமே\r\n     இருங் குன்றென்றும் பெயர் பரந்ததுவே\r\n          பெருங்கலி ஞாலத்து தொன்றியல் புகழது\r\n                                     -பரி பாடல்\r\n\r\n     சிலப்பதிகாரமும்\r\n    “தடம்பல கடந்து காடுடன் கழிந்து\r\n        திருமால் குன்றம் செல்குவீராயின்”\r\n     என்று திருமாலிருஞ்சோலையைக் குறிக்கிறது.\r\n\r\n     எமதர்மராஜன் விருஷபம் என்ற தரும ரூபத்தோடு தபசு செய்து இம்மலைக்கு விருஷபாத்ரி எனப் பெயரிடுமாறு பகவானை வேண்ட அவ்வண்ணமேயாயிற்றென்பர். தர்மத்திற்கு அதிபதியான தர்மதேவன் இங்கு ஸ்ரீமந் நாராயணனைக் குறித்து தவமிருந்து சுந்தரராஜனைத் தரிசித்து அதே திருக்கோலத்தை யாவருக்கும் காண்பிக்க இங்கேயே எழுந்தருளுமாறு வேண்டி நிற்க, அவ்வண்ணமே எழுந்தருளியதாகவும், உடனே தர்ம தேவன் விஷ்வகர்மாவை அழைத்து விமானம், கோபுரம், கோட்டை கொத்தளத்துடன் எம்பெருமானுக்கு கோவில் எழுப்புமாறு கேட்க, சந்திரனைப் போன்ற அழகு வாய்ந்த சோமச்சந்த விமானத்துடன் விஸ்வகர்மா இக்கோவிலை உருவாக்கினான் என்பது வரலாறு.\r\n\r\n     எம்பெருமான் திரிவிக்ரம அவதாரம் எடுத்தபோது ஒரு பாதத்தால் உலகளந்துவிட்டு மறு பாதத்தால் விண்ணளக்க அது பிரம்மனின் சத்திய லோகம் வரை செல்ல பிரம்மன் தனது கமண்டல நீரால் பாத கமலங்கட்கு அபிஷேகம் செய்ய அந்த கமண்டல நீர் பெருமாளின் காலிலுள்ள பொன்சிலம்பில் பட்டுத் தெறித்து இவ்விடத்தே\r\nசிலம்பாறாகப் பெருகி இது எங்கே உற்பத்தியாகிறது என்று சொல்லமுடியாதவாறு வற்றாத ஜீவநதியாய் ஓடிக்கொண்டு தேனைவிட இனிமையாக இனிக்கும் தன்மை பெற்று எம்பெருமானின் திருமஞ்சனத்திற்கு இலக்காகி நிற்கிறது.\r\n\r\n     இந்தச் சிலம்பாறுதான் நூபுர கங்கையாகும். இந்த தீர்த்தம் தவிர்த்து வேறு தீர்த்தங்களில் இங்குள்ள உற்சவருக்கு திருமஞ்சனம் செய்தால் பெருமாள் கறுத்துவிடுவதால் இரண்டு மைல் தொலைவில் உள்ள இந்த தீர்த்தமே எப்போதும் திருமஞ்சனத்திற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.\r\n\r\n     எம்பெருமானின் திருமேனிக்கு தீர்த்தமாகி வயல்வெளிகளில் நெளியும் இந்த நூபுர கங்கையின் மகத்துவம் எழுத்தில் அடங்குந் தன்மையதன்று. இதில் நீராடி விஷ்ணு சாமீப்யம் பெற்றவர் பலருண்டு. இந்த நதி இகபர சுகத்தைத் தருவதால் இந்த நதிக்கு “இஷ்டசித்தி” என்ற ஒரு பெயரும் உண்டு. பகவானுடைய பாதார விந்தங்களிலிருந்து தோன்றி ஸம்ஸார பந்தத்தினால் உண்டான அழுக்கைப் போக்கடிக்கும் இந்நதிக்குப் “புண்யச்ருதி’. என்றும், சகல ஜனங்களின் ஜனன மரண துக்கத்தைப் போக்கடிப்பதால் “பவஹாரி” என்றும் பல பெயர் உண்டு.\r\n     \r\n     இங்கு உற்சவர் மிகவும். பேரழகு வாய்ந்தவர். இந்த உற்சவர் அபரஞ்சியால் செய்யப்பட்டவர். இந்தியாவிலேயே இங்கும் திருவனந்தபுரத்திலும் மட்டுமே அபரஞ்சியால் செய்யப்பட்ட உற்சவர்கள் உள்ளனர். சோலைமலைக்கரசர் என்றே திவ்ய பிரபந்தம் இந்த உற்சவமூர்த்தியை வர்ணிக்கிறது. புராணம். “ரிஷபாதிஷர்” என்று அழைக்கிறது. மூலவரை விட உற்சவர் பெரும் புகழ் பெற்ற ஸ்தலங்களுள் இதுவும் ஒன்று. இங்கு உற்சவரும் பஞ்சாயுதங்களுடன் திகழ்கிறார்.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. கிழக்கு மேற்காக 10 மைல் தூரமும், 1000 அடி உயரமும் உள்ள இம்மலை எண்ணற்ற பூம்பொழில்களையும், பல சுனைகளையும், அரிய மூலிகைகளையும் நிறைந்த குளிர்ச்சியினையும் கொண்டு திகழ்கிறது. இந்த மலையில் ஆயிரம் தலைகள் உடைய ஆதிசேடன் வாழ்ந்து வருவதாக ஐதீகம். ஆயிரம் தலைகள் இருப்பதால் ஆயிரம் தடாகங்களும் ஆயிரம் பொழில்களும் அவன் வாழ்வதற்கு வேண்டுமல்லவா? அதனால்தான்.\r\n \r\n\r\n     “ஆயிரம் தோள் பரப்பி முடியாயிரம் மின்னிலக\r\n          ஆயிரம் பைந்தலைய அனந்தசயனன் ஆளும்மலை\r\n     ஆயிரம் யாறுகளுஞ் சுனைகள் பலவாயிரமும்\r\n          ஆயிரம் பூம்பொழிலுமுடை மாலிருஞ்சோலையதே”\r\n\r\n     என்று இந்த மாலிருஞ்சோலை மலையினை ஆழ்வார் மங்களாசாசனம்\r\nசெய்கிறார்.\r\n\r\n     2. இம்மலையைத் திருமாலின் இருப்பிடமென்றும், இம்மலை நோக்கித் தொழுவதை திருமாலைத் தொழுவதற்குச் சமம் எனக் கருதி மக்கள் இம்மலை நோக்கித் தொழுதனர் என்று பரிபாடல் என்னும் தமிழிலக்கியம் கூறுகிறது.\r\n\r\n     3. இங்கு பாயும் சிலம்பாறு என்னும் நூபுர கங்கையினை மிகவும் புண்ணியமான நதியென்று புராணங்கள் வர்ணிக்கிறது. சிலப்பதிகாரமும் இந்தச் சிலம்பாற்றைப் பற்றிச் சிலாகித்துப் பேசுகிறது. சிலம்பு செப்புகிறது.\r\n\r\n     திருமாலைத் தரிசித்துவிட்டு திருவரங்கம் செல்லும் மாடலன் என்பான் இந்த மலையில் அமைந்துள்ள மூன்று தீர்த்தங்களைப் பற்றி வழியில் சந்தித்த கோவலன், கண்ணகி கவுந்தி அடிகள் ஆகியவரிடம் கூறுகிறான். இங்கிருந்து நீங்கள் இடப்பக்கமாக உள்ள காட்டுவழியிற் சென்றால் திருமால் குன்றத்தை அடைவீர்கள். அங்கே ஒரு சுரங்கவழி இருக்கிறது. அவ்வழியிற் சென்றால் மூன்று தீர்த்தங்களைக்\r\nகாணலாம். அவை புண்ணிய சிரவணம், பவகாரிணி, இட்டசித்தி என்பன. புண்ய சிரவணத்தில் நீராடினால் இந்திரனால் எழுதப்பட்ட “ஐந்திர வியாகரணம்” என்னும் நூலறிவை நீங்கள் பெறுவீர்கள். பவகாரிணியில் மூழ்கினால் பழம் பிறப்பைப் பற்றிய அறிவுண்டாகும். இட்டசித்தியில் நீராடினால் நினைத்ததெல்லாம் கைகூடும்.\r\n\r\n     4. துவாதசி தினத்தில் இந்த நூபுர கங்கையில் நீராடுபவர்கள் சகலவிதமான பாபங்களிலிருந்தும் விடுபட்டு விடுகிறார்கள். அதிலும் குறிப்பாக ஐப்பசி மாதத்தின் வளர் பிறையில் வரக்கூடிய துவாதசியன்று நீராடக் கூடியவர்கள் விஷ்ணு ஸாயுஜ்யம் எனச் சொல்லப்படும் மோட்சத்தை அடைந்து விஷ்ணுவுக்குச் சமீபத்தில் இருக்கும் நிலையினைப் பெறுகின்றார்கள்.\r\n \r\n\r\n     “அலங்கும் மருவியார்த்து திமிழ் பிழியச்\r\n          சிலம்பாரணிந்த சீர்கெழு திருவிற்\r\n     சோலையொடு தொடர்மலி மாலிருங் குன்றம்”\r\n\r\n     - என்று சிலம்பாற்றைப் பற்றி பரிபாடல் கூறுகிறது. சிலம்பலாறுடை\r\nமாலிருஞ்சோலை என்கிறார் திருமங்கை யாழ்வார்,\r\n\r\n     சீர்சிறக்கு மேனி பசேலபசேலென\r\n          நூபுரத்தினோசை கலீர் கலீரென\r\n                      -என்கிறது திருப்புகழ்\r\n\r\n     5. பெரியாழ்வார், ஸ்ரீ ஆண்டாள், நம்மாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், பேயாழ்வார், பூதத்தாழ்வார் ஆகிய 6 ஆழ்வார்களால் 123 பாக்களால் பாமாலை சூடப்பட்ட மாண்புடைத்து இத்தலம். தந்தையும் மகளுமான ஒரு வீட்டு ஆழ்வார்களான பெரியாழ்வாரும். ஆண்டாளும் இப்பெருமானிடம் கொண்ட பக்தி பற்றி தனி நூல் ஒன்றே எழுதிவிடலாம்.\r\n\r\n     6. திருப்புகழ் இத்தலத்தைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகிறது. சங்க இலக்கியங்களிலும் இம்மலை பேசப்பட்டுள்ளது. கந்த புராணத்தில் “முக்திதரு பேரழகு திருமலை” என்று போற்றப்படுகிறது. பிள்ளைப் பெருமாள் ஐயங்கார் என்னும் அழகிய மணவாளதாசர் இந்த அழகரைப்பற்றி அழகர் அந்தாதி பாடியுள்ளார். சுமார் 300 ஆண்டுகட்கு\r\nமுன்பு வாழ்ந்த கவிகாலருந்திரர் என்னும் புலவர் ஒருதனிப் பிள்ளைத் தமிழ் பாடியுள்ளார். வேம்பத்தூரைச் சேர்ந்த கவிகுஞ்சரம் அய்யர் என்பவர் அழகர் கலம்பகம் என்னும் நூலை இயற்றியுள்ளார். 17 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த பல பட்டடை சொக்க நாதப் புலவர் “அழகர் கிள்ளை விடு தூது என்னும் இலக்கிய மணி மாலையை அழகருக்குச் சமர்ப்பித்துள்ளார். “கவிக் குஞ்ச பாரதி” சோலைமலைக் குறவஞ்சி என்னும் நூலில் மலையழகையும், அங்குள்ள கோவில்களையும், இயற்கை காட்சிகளையும் வர்ணிக்கிறார். மற்றும் திவ்ய சூரி சரிதம், ஸ்ரீகம்ச சந்தேகம், போன்ற நூல்களும் இத்தலம் பற்றிப் பேசுகின்றன. கோவில் ஒழுகு என்னும் நூலும் இத்தலம் பற்றிய குறிப்புகளைக் கொடுக்கின்றது.\r\n\r\n     7. சந்திர வம்சத்தில் உதித்த புருரவசு என்னும் மன்னன் தென்தேசத்தில் மணலூரை தலைநகராகக் கொண்டு ஆண்டு வந்தான். அவனுக்கு நான்கு புத்திரர்கள். மூத்தவனான இந்திரத்யுமனன் இத்தலத்தில் மகா விஷ்ணுவைக் குறித்து தவமிருந்து பராக்கிரமசாலியான ஒரு புத்திரனை பெற்றெடுத்தான். அவனுக்கு மலயத்வஜன் என்று பெயரிட்டான். இந்த மலயத்வஜ பாண்டியன் பாண்டிய நாட்டை ஆண்டு வரும் போது தனது புஷ்ப விமானத்தில் இம்மலை மீது பறந்துவர விமானம் பறக்க முடியாது தரையிறங்கியது. அங்கிருந்த முனிவர்கள் மூலம் இப்பெருமானின் கோபுரத்தை தாண்டி எந்த விமானமும் பறக்க முடியாதென்ற உண்மையைக் கேள்விப்பட்டு, இப்பெருமான் பக்கலில் ஈடற்ற பக்தி கொண்டு இக்கோவிலுக்கு எண்ணற்ற கைங்கரியங்களை செய்து மிகச்சிறந்த வைணவ மன்னனாகத் திகழ்ந்தான்.\r\n\r\n     8. திருவரங்கமும், திருமாலிருஞ் சோலையும், அநேக விஷயங்களில் ஒன்று படுகின்றன. இரண்டு கோவில்களும் கோட்டைகளும், உயர்ந்த மதிற்சுவர்களும் வாய்க்கப் பெற்றவை. நெல் மணிகளைச் சேர்த்து வைக்கும் குதிர்கள் இரண்டு தலங்களிலுமுண்டு, இரண்டு கோவில்களிலும் உள்ள பிரதான வாயில்கள் “ஆர்யன் வாசல்” என்றும் ஆர்ய படர் வாசல் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன. இரண்டு ஸ்தலங்களிலும் பிரசாதங்கள் தயாரிப்பதும், விளக்கிடுவதும். தனி நெய்யிலேயே நடைபெறுகின்றன. திருவிழாக்களின் நடைமுறையும் இரண்டு கோவில்களில் ஒத்துக் காணப்படுகின்றன. திருவரங்கத்தின் மதில்களை திருமங்கையாழ்வார் பாடியுள்ளார் திருமாலிருஞ் சோலை மதில்களை பெரியாழ்வார் பாடியுள்ளார். திருவரங்கன் இராமாணுஜருக்கு அருள் பாலித்தான். மாலிருஞ் சோலையான் கூரத்தாழ்வானுக்கு அருள் பாலித்தான். இருவரும் அழகில் விஞ்சியவர்கள். திருவரங்கன் சயன திருக்கோலத்தில் தனது பேரழகைக் காட்டினான். இவன் நின்ற திருக்கோலத்திலும், அமர்ந்த திருக்கோலத்திலும் காட்டினான். பெரியாழ்வாருடன் ஆண்டாளும் இப்பெருமானைக் குறித்துப் பாசுரம் பாடி இறுதியில் இவ்வழகரையே ஆண்டாள் திருமணம் செய்து கொண்டாள். அதாவது ஸ்ரீரெங்கநாதன் அழகராகவே வந்து ஆண்டாளை ஏற்றுக் கொண்டதாக ஐதீகம். இதிலும் இவ்விரண்டு ஸ்தலங்களும் ஒன்று படுகின்றன. அமர்ந்த திருக் கோலத்தில் ஆண்டாள் இருப்பது இங்கு மட்டும்தான்.\r\n\r\n     9. சுமார் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகட்கு முன்பாக “இடைக்காடர்” என்பவரால் இந்த அழகர் மலையில் மருத்துவ மன்றம் ஏற்படுத்தப்பட்டு சித்த வைத்திய சாஸ்திரங்கள் வளர்க்கப்பட்டுள்ளது. இங்குள்ள மரங்கள், உயர்ந்த மூலிகைகள், பற்றி சித்த வைத்திய நூல்கள் அரிய குறிப்புக்களைத் தருகிறது.\r\n\r\n     10. இங்குள்ள அர்த்த மண்டபத்தில் கல்லால் செய்யப்பட்ட மிக நுணுக்கம் வாய்ந்த இரண்டு ஜன்னல்கள் காண்போரை வியப்புறச் செய்யும் தன்மை கொண்டதாகும். இங்குள்ள குலசேகராழ்வார், ஆண்டாள் ஆகிய இருவரின் செப்புத் திருமேனிகளும் நமது சிந்தை கவர்வதாகும். திரு மந்திரத்தின் மூன்று பதம் போல் திகழும் மூன்றடுக்குகள் கொண்ட விமானம், அதில் அமைந்துள்ள சிற்பங்களும், மற்றும் பிரதான கோபுரத்தின் மேல் அமைந்துள்ள இராமாயண, மகாபாரத கதை சிற்பங்களும் மிக்க கலையழகு வாய்ந்தவை. இத்தலத்தின் சோமஸந்த விமானத்தின் நிழல் அந்த விமானத்திற்குள்ளேயே விழுமாறு அமைக்கப்பட்டிருப்பதும் ஒரு தனிச்\r\nசிறப்பாகும்.\r\n     \r\n     11. பாண்டிய மன்னர்கள் பலர் இக்கோவிலுக்குப் பல திருப்பணிகள் செய்துள்ளனர். பாண்டியர்கட்கு இராமாயண காலத்தில் கபாடபுரம் தலைநகர், மகாபாரதம் காலத்தில் மணலூர் தலைநகர். சங்கம் மருவிய காலம் முதல் \r\nசமீப காலம் வரை மதுரை தலைநகரமாகவும் விளங்கியது. இப்பாண்டியர்களும் பாரம்பர்யம் பாரம்பர்யமாய் பல்லவ மன்னர்களைப் போன்று விஷ்ணுவுக்குத் தொண்டு செய்தவர்கள் ஆவர். திருமாலின் அவதாரங்களுள் முதன்மையும் முக்கியத்துவமும் பெற்றதான மச்சாவதாரத்தின் ஞாபகமாகவே பாண்டியர்கள் மீன் கொடியை தமது சின்னமாகத் தமது கொடியிலும் பொறித்தனர். பாண்டிய மன்னன் வல்லப தேவன் காலத்தில்தான் மதுரையில் பல்லாண்டு விளைந்தது.\r\n\r\n     பாண்டிய குல மன்னர்களுள் வாணர், அல்லது வானாதிராயர் என்ற பெயருடையோர் சுமார் 500 ஆண்டுகள் தொடர்ந்து ஆட்சி பீடத்தை அலங்கரித்தனர். அவர்களுள் மிகவும் முக்கியமானவர்கள் “திருமாலிருஞ்சோலை நின்றான்” மகாபலி, வானாதிராயன், உறங்கா வில்லிதாசன் ஆகியோராவர். இவர்களின் பெயர்களே இவர்கள் வைணவ ஈடுபாட்டில் எத்துணையளவிற்கு சிறந்து விளங்கினர் என்பதைப் புலப்படுத்தும், இவர்களில் சில வானதிராயர்கள் திருமாலிருஞ்சோலையைத் தலைநகரமாகக் கொண்டு ஆண்டனர். பாண்டியர்கள் இத்தலத்தோடு தொடர்புற்றிருந்ததை.\r\n \r\n\r\n     “.....கூர்வேல் கோனெடு\r\n          மாறன் தென்கூடற் கோன்\r\n     தென்னன் கொண்டாடிய தென்\r\n     திருமாலிருஞ்சோலையே” - என்கிறார் பெரியாழ்வார். இதனால் தொன்றுதொட்டு பாண்டியர்கள் இப்பெருமானுக்கு தொண்டு பூண்டிருந்ததை அறியலாம்.\r\n\r\n     12. ஸ்ரீ கள்ளழகருக்குரிய திருவிழாக்களில் மிகவும் முக்கியமானது சித்திரை மாதப் பௌர்ணமி அன்று வர கூடிய சித்திரைத் திருவிழாவாகும். மதுரை மீனாட்சி கோவிலில் தொடங்கும் சித்திரைத் திருவிழாவும், இவ்விழாவும் ஒரே சமயத்தில் நடக்கின்றன. திருமலை நாயக்கர் மதுரையைத் தலைமையிடமாகக் கொண்டு ஆட்சி பொறுப்பு ஏற்கும் முன்னர் இவ்விருவிழாக்களும் வெவ்வேறு மாதங்களில் நடைபெற்றுவந்தன. அப்போது அழகரின் சைத்ரோத்ஸவம் சித்திரை மாதத்திலும் மீனாட்சி கோவில் உற்சவம் மாசி மாதத்திலும் நடைபெற்றது. இதனால் தான் மாசி\r\nமாதம் நடக்கும் திருவிழாவில் மீனாட்சிரதம் செல்லும் சாலைகள் (வீதிகள்) மாசி வீதிகள் என்றே அழைக்கப்பட்டன. திருமலை நாயக்க மன்னரின் ஆட்சிக்கு முன்பு ஸ்ரீ அழகர் சித்திரை மாதத்தில் அலங்காநல்லூர், தேனூர் வழியாக மதுரை வந்து வைகையில் இறங்கி வண்டியூரில் தங்கி மீண்டும் அழகர் மலையடைவது வழக்கம். திருமலை மன்னர் இந்த இரண்டு விழாக்களையும் ஒன்று சேர்த்தால் அது சிறப்பாக இருக்கும் என்று கருதியே இரண்டையும் ஒன்று சேர்த்தார்.\r\n\r\n     இதற்கு கூறப்படும் கதை தன் தங்கையான மீனாட்சியின் திருக்கல்யாணம் (திருமணம்) காண எம்பெருமான் மதுரைக்கு எழுந்துவரும் சமயம் எதிரில் பல மண்டபங்களில் தங்கி இளைப்பாறிவர (12 மைல் தொலைவல்லவா) இவர் வருவதையறிந்த மதுரை மக்கள் எதிர்கொண்டு வரவேற்க (சேவிக்க) செல்லும் வழக்கமே எதிர் சேவையாயிற்று.\r\n\r\n     இந்நிகழ்ச்சிக்குப் புராதன ஆதாரமில்லை. சைவ வைணவ பேதம் நீங்கி ஒற்றுமை உண்டாகவே இப்படியொரு விழாவை உண்டாக்கினாரோ என்று கருத வேண்டியுள்ளது.\r\n\r\n     13. அழகர் குதிரை வாகனத்தில் வைகையை நோக்கிச் செல்லும் போது வைகையில் இறங்கும் முன் ஸ்ரீவில்லி புத்தூரிலிருந்து வரும் சூடிக் கொடுத்த ஆண்டாளின் மாலையைச் சூட்டிக் கொள்கிறார். இது ஆண்டு தோறும் தவறாது நடக்கும் நிகழ்ச்சி. ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரிலிருந்து ஆண்டுதோறும் மாலையும் இங்கு வந்து சேர்கிறது.\r\n\r\n     வைகையிறங்கியதும் ஸ்ரீவீரராகவப்பெருமாள் இவரை எதிர்கொண்டழைப்பார். இந்த திருவிழாவிற்கு தமிழகமெங்குமிருந்து லட்சோபலட்சம் பேர் குமுழுவதும், வேறெங்கும் இல்லாத நிகழ்ச்சியாகும். இந்நிகழ்ச்சியின் போது ராமராயர் மண்டபத்திற்கு அழகர் வந்துற்றதும் நடைபெறும் வாவேடிக்கை நிகழ்ச்சிகளும் பக்தர்கள் திரிஎடுத்துக்கொண்டு வண்ண உடைகளில் தம்மை அலங்காரம் செய்துகொண்டு ஆடுவதும், கோவிந்தா, கோவிந்தாவென விண்ணதிர கூவுவதும், செவிக்கும் கண்களுக்கும் பக்தி பூர்வமான ஞானத்திற்கும் ஒரு அரிய விருந்தாகும்.\r\n\r\n     14. அழகர் ஆற்றில் இறங்கும் போது என்னவிதமான பட்டாடை உடுத்தி கொண்டு வந்துள்ளார் என்று அறிய மக்கள் அதிக ஆர்வம் காட்டுவர். அழகர் அணிந்துவரும் பட்டாடைக்கும், அடுத்த ஆண்டு விளையப்போகும் விளைச்சலுக்கும் தொடர்புண்டு என்பதும் இங்கு உள்ள மக்களின் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கையாகும்.\r\n\r\n     9 நாட்கள் நடைபெறும் இத்திருவிழா மதுரைத் திருவிழா எனவும், சித்திரைத் திருவிழாவெனவும் சிறப்புடன் அழைக்கப்படுகிறது. இதுதான் மதுரையில் நடக்கும் பெரிய திருவிழாவாகும்.\r\n\r\n     15. இந்த அழகர் மலையில் உள்ள அழகிய மணவாளன் கிணற்றில்தான் முகம்மதியர் படையெடுப்பின் போது ரெங்கநாதனை இருமுறை கொணர்ந்து பத்திரப்படுத்தி வைத்தனர் என்று கோயில் வரலாறு கூறுகிறது.\r\n\r\n     16. இங்கு இராமானுஜர் மடம் இருந்தது. ஒரு ஜீயர் சுவாமிகள் இம்மடத்திற்கு தலைமைப்பொறுப்பேற்று நடத்திவரும் வண்ணம் செயல்பட்டு வந்தது. இராமானுஜருக்குப் பின்னர் பிரசித்தி பெற்ற மணவாள மாமுனிகள் இப்பீடத்தை அலங்கரித்தார். இதேபோன்று குலசேகரன் மடம். திருநாடுடையான் மடம், வானாதிராயன் மடம் என்ற மடங்கள் இருந்தமை பற்றியும் சாசனங்களால் அறிய முடிகிறது.\r\n\r\n     17. இம்மலையில் வேறுபல தெய்வங்களும் இருப்பதாக காலப்போக்கில் கூறப்படும் பழக்கம் உண்டாயினும் பௌத்தமும், ஜைனமும் அழகரே முக்கியமான தெய்வமென்று ஒப்புக்கொண்டதாக திருமங்கையாழ்வார் தமது பாசுரங்களில் பாசுரிக்கிறார்.\r\n\r\n     18. இங்குள்ள 18ஆம்படி கருப்பண சுவாமி மிகவும் பிரசித்தி. மலையாளத்தரசன் ஒருவன் இவ்வழகரை அங்கு கொண்டு செல்ல வேண்டுமென்று திருடிச் செல்ல முயன்றான் அது முடியாமல் போகவே 18 பேர்களை (மந்திர தந்திரங்களில் தேர்ச்சிபெற்ற பணிக்கர்கள்) இங்கு அனுப்பி எப்படியாவது அழகரை கொண்டு செல்ல வேண்டுமென்று திட்டமிட்டான்.\r\n\r\n     இவர்கள் வந்து அழகரை திருடிச் செல்ல எத்தனிக்கையில் இதையறிந்த\r\nஇங்கிருந்த ஒரு சாஸ்திரி தமக்கு வேண்டியவர்களை அழைத்துக் கொண்டு\r\nவந்து பதினெட்டுப்பேரையும் பிடித்துப் படிக்கொருவராக புதைத்து வைத்தனர்.\r\n\r\n     இந்த பதினெட்டுப்பேரின் மந்திர சக்திக்கு கட்டுப்பட்டு அவர்களுக்கு துணையாக வந்த காவல் தெய்வம் ஒன்று இப்பெருமானின் பேரழகில் மயங்கி இவரைக் கொண்டுபோக முடியாவிட்டாலும் பரவாயில்லை, இவருக்கு காவலாவது இருப்போம் என்றெண்ணி, அங்கிருந்த அர்ச்சகரையும், பிறரையும் நோக்கி தான் இந்தப் பெருமாளின் வாசலையும், இந்தப் பதினெட்டுப்படிகளையும் காப்பதாக உறுதி கூறி அதற்கு அர்த்தஜாம பூஜாப் பிரசாதத்தைத் தமக்கு அளிக்க வேண்டுமென்று கேட்க அவர்களும் அதற்கு ஒப்புக்கொண்டனர். அந்தக் காவல் தெய்வமே பதினெட்டாம்படி\r\nகருப்பணசுவாமியாவான். இவ்விதம் கருப்பணசுவாமி கள்ளழகருக்கு காவற்கடன் பூண்டான்.\r\n\r\n     இன்றும் பொய், சூது, குற்றம், களவு போன்றனபற்றி நடக்கும் பஞ்சாயத்துக்கள் இவன் முன்னிலையில் பேசப்படுகிறது. நிதர்சனமின்றி தண்டிப்பவன் கருப்பணசுவாமி என்பது மக்கள் நம்பிக்கை.\r\n\r\n     இந்தப் பதினெட்டுப் படிகளைப் பற்றி ஆண்டாள் கூட வியந்ததாய்க் கூறுவர்.\r\n\r\n     19. இங்கு மேற்குப் பிரகாரத்தில் யோக நரசிம்மர் எழுந்தருளியுள்ளார். இவர் கடுகடுப்பான முகத்துடன் மிகவும் கோபக் கனலுடன் உள்ளார். இவருடைய சிரசிலிருந்து கோபக்கினி மேலே கிளம்பிச் செல்வதாக ஐதீகம். இவரின் தலைக்கு மேலாக ஒரு சிறு தூவரம் உள்ளது. இந்தக் கோபக்கினியைத் தணிப்பதற்கு தினமும் எண்ணெய், பால், தயிர் இவற்றாலும் நூபுரகங்கையாலும் திருமஞ்சனம் உண்டு. இதற்காக 100 ஆண்டுகட்கு முன்பு பச்சையப்ப முதலியார் ஏற்படுத்திய அறக்கட்டளை இன்றும் தவறாமல் நடந்துவருகிறது. \r\n     \r\n  \t20. இங்குள்ள சாளக்கிராம தரிசனமும், அதன் அபிஷேக தீர்த்தமும் பக்தர்கட்குத் தீர்த்தமாக்கப்படுவதுண்டு.\r\n\r\n     21. வைணவ மறுமலர்ச்சிக்கு தந்தையாக விளங்கிய கிருஷ்ண தேவராயர் தென்னாட்டு ஸ்தலங்களில் 90 ஸ்தலங்களில் கோபுரங்களை கட்டினார். இதில் பெரும்பான்மையான கோபுரங்கள் கட்டி முடிக்காமலேயே நின்று விட்டன. இவைகள் யாவும் ராயகோபுரம் என்றும், மொட்டைக் கோபுரம் என்றும் அழைக்கப்பட்டன. திருமாலிருஞ் சோலையில் ராயர் கோபுரம் உண்டு.\r\n\r\n     திருவரங்கத்தில் கட்டி முடிக்கப்படாமல் இருந்த ராயகோபுரத்தைத்தான் ஸ்ரீ அஹோபில மடம் ஜீயர் ஸ்வாமிகள் கட்டி முடித்தார். கிருஷ்ணதேவராயர்தான் முதன்முதலில் இத்தலத்திற்கு சமயநல்லூர். சாந்த மங்கலம் ஆகிய கிராமங்களைத் தானமாக வழங்கினார்.\r\n\r\n     22. கி.1757இல் ஹைதர் அலி இங்குள்ள கல்யாண மண்டபத்தை கொள்ளையிட்டு சுற்றியிருந்த மதில்களை சின்னாபின்னப் படுத்தினான். யூசுப்கான் என்னும் முகம்மதிய வீரன் ஹைதர் அலியை தோற்கடித்து திண்டுக்கல்லுக்கு விரட்டியபோது 1758இல் அவன் கள்ளழகர் கோவில் சொத்துக்களைத் திருப்பிக் கொடுத்து. பரிகாரமும் செய்து கொண்டான். 1801இல் இக்கோவில் ஆங்கில கலெக்டர்களின் பராமரிப்பின் கீழ் வந்தது. கலெக்டர் புஹார்ஸ் என்பவர் இக்கோவிலின் சொத்துக்களைத் தொகுத்து நிர்வாகத்தை வரைமுறைப்படுத்தி பரிபாலித்தார்.\r\n\r\n     23. சுதபா என்னும் முனிவர் திருமாலிருஞ்சோலையில் தவமியற்றினார். ஒரு நாள் அவர் நீராடிக் கொண்டிருக்கும்போது துர்வாசரும் அவரது சீடர்களும் அங்கு வர இவர்களைக் கவனியாது சுதபா முனிவர் வெகுநேரம் நீரில் மூழ்கியிருந்ததால் துர்வாசருக்கு சினம் வந்துவிட்டது. என்னை மதியாது தண்ணீருக்குள்ளேயே கிடந்ததால் நீ தண்ணீரில் வாழும் தவளையாகக் கடவது (மண்டுகமாகக் கடவது) என்று துர்வாசர் சபித்தார். தனது நிலையுணர்ந்த சுதபன் முனிவர் துர்வாசரிடம் மன்னிப்பு வேண்டினார். மனங்கனிந்ததுர்வாசர் நீநாராயணன் நித்ய வாசம் செய்யும் வராக பர்வதம் சென்று அங்குள்ள தர்மாத்திரி என்று அழைக்கப்படும் பர்வதத்தில் சென்று தவம் புரிக, எம்பெருமான் காட்சிகொடுத்ததும் உனக்கிட்ட சாபம் அகலும் என்றார். அதற்கு சுதப முனிவர் நான் திருமாலிருஞ்சோலை நின்ற சுந்தரராஜனையே நித்ய தரிசனம் செய்பவன். இப்பெருமானையே நான் அங்கும் சென்று வழிபட வேண்டுமென நினைக்க, அவ்விதமே ஆகும் என்றார் துர்வாசர். இவ்வாறு திருமாலிருஞ்சோலை சுந்தரராஜப் பெருமாள் வராஹபர்வதத்தில் உள்ள தர்மாத்ரி என்னும் அழகிய பர்வதத்திற்கு எழுந்தருளினார். இந்த அழகர் தான் இன்றைய காட்டழகர் திருக்கோவிலாகும் (இது குறித்து ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் ஸ்தல வரலாற்றில் விரிவாகக் காணலாம்.)\r\n\r\n     24. சித்தர்களில் ஒருவராகிய போகர் என்னும் முனிவர் சிலம்பாற்றைப் பற்றியும், இம்மலையைப் பற்றியும் கூறியுள்ள பாடல்கள் ஆழ்ந்து சிந்திக்கத்தக்கதாக உள்ளன.\r\n \r\n\r\n     “காணப்பா வழுகணிச் சித்தருண்டு\r\n          கமண்டல நீர் தொட்டியிலே வந்து பாயும்\r\n     தோனப்பா பிள்ளைக ளொன்பது பேருண்டு\r\n          துலங்கிடவே கன்னியொன்று அவர் பாலுண்டு\r\n     பூணப்பா வதனடியிற் றெப்பமுண்டு\r\n          புகழான திரவியங்கள் அநேக முண்டு\r\n     மாணப்பா வழகர்மலை யென்று பேருமாச்சர்யம்\r\n          நீலகிரிக் கதிகம் பாரே\r\n     பாரே னென்றேனம் மலையினுயரஞ் சென்றால்\r\n          பதிவான கருப்பானுட கோவி லொன்று\r\n     நிரென்றேன் கோவிலுக்குத் தெற்கே சென்றால்\r\n          நெடிய தொருபாறையொன்று சுனையொன்றுண்டு\r\n     பேரென்றேன் வனம் வொன்று பெருத்துக் காணும்\r\n          பெரிதாக குகையொன்று கதவுந் தோன்றும்\r\n     சேரென்றே குகையுள்ளே சென்றே யானால்ச்\r\n          செயமான வையப்பா இத்திருப்பத்தானே”\r\n\r\n     என்று போகமுனிவர் தான் இயற்றிய ஜெனன சாகரம் என்னும் நூலில் எடுத்தாண்டுள்ளார். இதில் சிலம்பு குறிக்கும் சிலம்பாற்றுடன் திரவியங்கள் கிடைப்பதையும், 18ம் படிக் கருப்பண்ணணையும் குறிக்கப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     மற்றுமொருபாடலில்,\r\n          “தானென்ற சப்தரிஷி ஷப்த கன்னி\r\n     தற்பரமாம் திருமாலும் மதனினுதுண்டாம்.\r\n          -என்றும் குறிப்பிடுகின்றார்.\r\n     (போகரின் மருத்துவ, வானசாஸ்திர ஆன்மீக நூல்கள் யாவும் பெரும் ஆய்வு செய்ய வேண்டிய களஞ்சியங்களாகும்)\r\n\r\n     சிலம்பாற்றைப் பற்றி....\r\n          “சிலம்பார்க்க வந்து தெய்வ\r\n     மகளிர்கள் ஆடும் சீர்\r\n          சிலம்பாறு பாயும் தென்\r\n     திருமாலிருஞ்சோலையே”\r\n          என்று ... பெரியாழ்வரும்\r\n     “சந்தொடு காரகிலும்\r\n          சுமந்து தடங்கள் பொருது\r\n     வந்திழியும் சிலம்பாறுடை\r\n          மாலிருஞ்சோலை நின்ற ...”\r\n          என்று ஆண்டாளும் மயங்கி நிற்பர். Sri Sundara Valli (Sridevi) Thiru Mālirum Solai Nambi, Azhagar, KaLLazhagar, Mālāngārar, Parama Swami Sundararajan, KaLLazhagar Pandiya Nādu Madurai TamilNadu Nindra (Standing) East Somasundara Noopuragangai, Silambu Aaru Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ சுந்தரவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ சுந்தரராஜாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.074610,78.213791 6:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 91,
                "name_ta": "திருமாலிருஞ்சோலை",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Azhagar Koil",
                "area": "Madurai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirumālirum Solai"
                ]
            },
            {
                "id": 124,
                "title": "Thiru mOgur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002V",
                "url": "/divya-desam/thiru-mogur/",
                "content": "92 திருமோகூர் Thirumogur **The Divine History of Thirumogur:**\r\n\r\nThirumogur is a celebrated *Divya Desam* and is praised for its profound religious significance, as detailed in the *Brahmanda Purana* and the *Matsya Purana*. The *Matsya Purana* elaborates on this sacred place over four chapters, from chapters 11 to 14.\r\n\r\nThis Divya Desam is referred to as \"Mohana Shethram\" in the aforementioned Puranas. It is situated in the Pandya region, approximately one Yojana south of the majestic Virushabha Giri (also known as Thirumāliruncholai), near a hill named Astigiri or Yanai Malai. Just southeast of this is the sacred Brahma Theertham, a tank where Brahma is said to have performed penance. The surrounding area is known as Utthunga Vanam, and the sacred grounds that lie between the Brahma Theertham and its surroundings are referred to as Mohana Shethram.\r\n\r\n#### **The Churning of the Ocean of Milk:**\r\n\r\nAccording to the ancient texts, the Devas approached Lord Vishnu to request the divine nectar of immortality, Amrita. Lord Vishnu promised to grant them Amrita and began preparations to churn the Ocean of Milk for the benefit of the Devas.\r\n\r\nMount Mandara was used as the churning rod, and the serpent Vasuki served as the rope, with Lord Vishnu himself wielding a thousand hands to churn the ocean. The initial result of the churning was the emergence of the deadly poison, Kalakuta, which Lord Shiva graciously consumed.\r\n\r\nFollowing the poison, many divine beings and items emerged from the ocean, including Chandra (the Moon), Uchchaihshravas (the celestial horse), the divine tree Kalpavriksha, Airavata (the elephant), and others.\r\n\r\nFinally, Goddess Mahalakshmi and the divine gem Kaustubha emerged, ultimately leading to the appearance of the much-awaited Amrita. Uchchaihshravas and Airavata were given to Indra, while Vasishtha claimed Kamadhenu, and Gautama Rishi received Ahalya. Shiva took Chandra and the poison. Mahalakshmi and the Kaustubha gem chose Mahavishnu.\r\n\r\nAs the Devas rushed to partake in the Amrita, the Asuras also arrived, demanding their share. They argued that they had also prayed and sought Vishnu's assistance for the churning, and thus deserved the nectar.\r\n\r\nA battle between the Devas and Asuras ensued, with the Asuras gaining the upper hand. Seeking protection, the Devas prayed to Vishnu, who assumed the enchanting form of Mohini, the divine enchantress. Mohini promised to distribute the Amrita equally among the Devas and Asuras, instructing them to sit in two separate rows.\r\n\r\nEntranced by Mohini's beauty, the Asuras were distracted, allowing Mohini to serve the Amrita exclusively to the Devas.\r\n\r\nRahu and Ketu, two Asuras disguised as Devas, managed to sit among the Devas. However, they were identified by Chandra and Surya, who alerted Lord Vishnu. In his wrath, Vishnu decapitated Rahu and Ketu with his Sudarshana Chakra. This incident sowed enmity in Rahu and Ketu, leading them to eclipse the Sun and Moon periodically, attempting to diminish their power.\r\n\r\nLord Vishnu, having assumed the form of Mohini and distributing the Amrita from this sacred spot, led to the area being named \"Mohana Shethram.\" In pure Tamil, it evolved from Mohiniyoor to Moogiyoor, ultimately becoming Thirumogoor.\r\n\r\nIt is said that a drop from the Ocean of Milk fell upon this sacred ground during the churning, prompting the Devas to create a pond here, known as Ksheerapthi Theertham (Ocean of Milk). This is also mentioned in the *Matsya Purana.*\r\n\r\n### **The Penance of Sage Pulastya:**\r\n\r\nDuring the Dvapara Yuga, Sage Pulastya performed severe penance here, devoted to Sriman Narayana, desiring to witness the form of the Lord as seen during the churning of the ocean. Pleased with Pulastya's devotion, the Lord appeared before him in the desired form and also blessed him with a son named Vishrava, granting the sage the boon of progeny he lacked.\r\n\r\nThus, the Thirupparkadal Nathan (Lord of the Ocean of Milk) has a unique sanctum here, where he manifests in his oceanic hue, showering blessings upon devotees who seek his divine grace.\r\n\r\n### **Historical Significance:**\r\n\r\n1. **Brahma's Penance:**\r\n\r\n   According to the *Brahmanda Purana* and *Matsya Purana*, Lord Brahma performed penance at this sacred site. The Puranas elaborate on the significance of this Divya Desam, mentioning the events that unfolded here.\r\n\r\n   When Lord Narayana created Brahma from his navel, two asuras named Madhu and Kaitabha emerged from his ears. These asuras stole the Vedic scriptures from Brahma and hid them in the netherworld, disrupting the divine order. To recover the Vedas, Lord Vishnu incarnated as Matsya (the Fish) and retrieved them from the netherworld, and later He took the Hayagriva Avatara, and returned them to Brahma.\r\n\r\n   Furious at the asuras for causing such disruption, Vishnu caught them, defeated them, and cast them into the ocean, where their blood polluted the waters. This act of defeating the asuras and recovering the Vedas earned Brahma’s gratitude. In gratitude, Brahma created a pond known as Brahma Theertham at this site, where he performed daily rituals and worshipped the Lord, eventually receiving a divine vision of Lord Vishnu.\r\n\r\n2. **Creation of the Kethasa Vimana:**\r\n\r\n   As the site where Amrita (nectar of immortality) was distributed to the Devas, Vishwakarma, along with sculptors sent by Indra, crafted the Kethasa Vimana for the temple.\r\n\r\n3. **Mohini Avatara:**\r\n\r\n   Lord Vishnu appeared here as Mohini, the enchantress, during the distribution of Amrita. Enchanted by Mohini’s beauty, Lord Shiva was mesmerized and sought to embrace her. Vishnu, in the form of Mohini, created another Mohini, leading Shiva to realize the divine play of Vishnu’s illusion and overcome his own enchantment. This incident is detailed in the *Matsya Purana* (Chapter 11, Verses 54 1/2 - 61 1/2).\r\n\r\n4. **Divine Hymns and Praises:**\r\n\r\n   - **Nammalvar** praised this sacred site with 11 pasurams, while **Thirumangai āzhvār** composed a pasuram for its sanctification.\r\n   - **Manavala Mamunigal** and **Pillai Perumal Iyengar** also contributed to its divine glory with their hymns and praises.\r\n\r\n5. **Symbolism of Mohini Avatara:**\r\n\r\n   The Mohini Avatara, representing the divine enchantress distributing Amrita, is subtly emphasized through the hymns and teachings associated with this sacred place.\r\n\r\n6. **Golden Armor for Adisesha:**\r\n\r\n   The Adisesha here is adorned with golden armor, adding to the uniqueness and splendor of the site.\r\n\r\n7. **Enchanting Location:**\r\n\r\n   Located in a serene village with lush paddy fields, the natural beauty of this Divya Desam is truly captivating, offering a tranquil environment for devotees.\r\n\r\n8. **The Sacred Sthala Vriksha:**\r\n\r\n   East of the Sheerapthi Pushkarani, the sacred tree (Sthala Vriksha) is believed to have existed in different forms across the ages: as a divine tree in Krita Yuga, as a Vanni tree in Treta Yuga, as a Vilva tree in Dvapara Yuga, and as a Peepal tree (Arasa Maram) in Kali Yuga, as mentioned in the *Brahmanda Purana*.\r\n\r\n9. **Thāla Thamarai Lake:**\r\n\r\n   The lake praised by Nammalvar enhances the beauty of the region, with its waters nourishing the fields and enriching the landscape.\r\n\r\n10. **Sangam Literature:**\r\n\r\n   A Sangam-era poem highlights the ancient heritage of this place:\r\n\r\n   ```\r\n   ...Vēl koṭit\r\n   Tuṉaikkālaṉṉa puṉaitēr kōcar\r\n   Toṉ mūtalaṭarum paṉai poṟiyil\r\n   Iṉṉicai muracaṅ kaṭipikut tiriṅkat\r\n   Temmuṉai citaitta ñāṉṟai mōkūr\r\n   Paṇiyāmaitiṟ pakaitalaivanta\r\n   Mākēḻutāṉai vampa mōriyar\r\n   ```\r\n\r\n   This poem from the *Akananuru*, composed by the poet Mamulanar, describes the victory of the Mauryans over the Nandas and their establishment of a vast empire. The Mauryans advanced through the Tamil region, defeating Mohoor and reaching Podiyamalai.\r\n\r\n---\r\n\r\nThis description encapsulates the historical significance and unique features of the Thirumogur Divya Desam, reflecting its spiritual heritage and enduring appeal to devotees. வரலாறு:\r\n\r\n     பிர்ம்மாண்ட புராணத்திலும் மாத்ஸய புராணத்திலும் பேசப்படுகிறது. மாத்ஸய புராணத்தில் 11 முதல் 14 வரையுள்ள 4 அத்தியாயங்களில் பேசப்படுகிறது.\r\n\r\n     இத்திவ்ய தேசத்தை “மோகனசேத்திரம்” என்று மேற்படி புராணங்கள் குறிக்கின்றன. இத்தலம் அமைந்துள்ள இடம் பற்றி, பாண்டிய தேசத்தில் விருஷபகிரிக்கு (திருமாலிருஞ் சோலைக்கு) தென்திசையில் சுமார் ஒரு யோசனை தூரத்தில் அஸ்திகிரி எனவழைக்கப்படும் யானை மலை உள்ளது, அதற்குச் சற்றே தென் கிழக்கில் ப்ரஹம்ம தீர்த்தம் (ஒரு காலத்தில் பிரம்மன் தவம் செய்து பயன்படுத்திய தடாகம்) என்ற தடாகமுள்ளது. இதனையும் இதனைச் சூழ்ந்துள்ள இடத்தையும் உத்துங்கவனம் என்பர். அந்த பிரம்ம தீர்த்தத்திற்கும் இடைப்பட்ட பகுதியே மோஹன சேத்திரம்.\r\n\r\n     ஒரு சமயம் தேவர்கள் அனைவரும் சென்று மஹா விஷ்ணுவைத் துதித்து சாகாவரமளிக்கும் அமிர்தம் வேண்டும் எனக் கேட்க, அவ்விதமே அவர்களுக்கு வழங்குவதாக வாக்களித்த திருமால், தேவர்களுக்கு நன்மை செய்யும் பொருட்டு பாற்கடலைக் கடைந்து அமுதமெடுக்க ஆயத்தமானார்.\r\n\r\n     மந்தர பர்வதம் என்னும் மலையை மத்தாகவும், வாசுகி என்னும் பாம்பை பெரிய கயிறாகவுங் கொண்டு ஆயிரம் கைகளால் பாற்கடலைக் கடைந்தனர். கடையப்பட்ட பாற்கடலிலிருந்து முதன்முதலில் காளகூட விஷம் உண்டானது. அதனைச் சிவபெருமான் ஏற்றுக்கொண்டார்.\r\n     \r\n     அதன்பின் சந்திரன், உச்சைச்சிரவசு என்னும் குதிரை, கற்பக விருட்சம், ஐராவதம் என்னும் யானை, அகல்யை போன்றோர் தோன்றினர்.\r\n\r\n     இதன் பிறகு மஹாலட்சுமியும் கௌஸ்துப மணியும் தோன்றின. இறுதியில் தேவர்கள் வெகுகாலமாக வேண்டிப்பட்ட அமிர்தம் உண்டாயிற்று.\r\n\r\n     இதில் உச்சை சிரவசு என்னும் குதிரையும், ஐராவதம் என்னும் யானையும் இந்திரனை அடைந்தன. காமதேனுவை வசிட்டரும், அகல்யயைக் கௌதம முனிவரும், விஷத்தையும் சந்திரனையும், பரமசிவனும் பெற்றார்கள், லட்சுமியும்,\r\nகௌஸ்துப மணியும் மஹாவிஷ்ணுவைச் சார்ந்தன.\r\n\r\n     அமிர்தத்தை எடுக்க தேவர்கள் விரைந்ததும், அசுரர்களும் ஓடி வந்து தமக்கும் பங்கு கேட்டனர். அமிர்தம் வேண்டிநெடுங்காலம் மஹாவிஷ்ணுவைக் குறித்து துதி செய்தது நாங்கள்தான். எங்கள் வேண்டுதலுக்கு இசைந்து தான் பெருமாள் பாற்கடல் கடைந்தார், எனவே உங்களுக்கு அமிர்தம் கிடையாதென்றனர் தேவர்கள்.\r\n\r\n     உடனே தேவாசுர யுத்தம் தொடங்கி விட்டது, யுத்தத்தில் அசுரர்களின் கை ஓங்கிக் கொண்டே வந்ததும், தம்மைக் காப்பாற்றுமாறு தேவர்கள் திருமாலைத் தொழ, தேவரட்சகனான திருமால் ஒரு அழகான மோகினி வேடங்கொண்டு அமிர்தத்தைக் கையிலெடுத்துக் கொண்டு தேவர்களையும், அசுரர்களையும் நோக்கி நீங்கள் இரண்டு வரிசைகளாக அமர்ந்து கொள்ளுங்கள் நான் அமிர்தத்தை உங்களுக்குப் பகிர்ந்து தருகிறேன் என்று சொல்ல, தேவர்கள் ஒரு வரிசையிலும், அசுரர்கள் ஒரு வரிசையிலும் அமர்ந்தனர்.\r\n\r\n     அசுரர்கள் மோகினியின் அலங்காரத்திலேயே மனதைப் பறி கொடுத்தவர்களாயிருந்து கொண்டு சலன சித்தத்துடன் வீற்றிருக்க, மோகினி\r\nஅவதாரங்கொண்ட பெருமாள் தேவர்களுக்கு மட்டும் அமிர்தத்தைக் கொடுத்துக்கொண்டு வந்தார்.\r\n\r\n     இதனைக் கண்ட ராகு, கேதுக்களிருவரும் தேவர்களின் வடிவங்கொண்டு தேவர்களுக்கு மத்தியில் அமர்ந்து கொண்டனர். இவர்களிருவரும் சந்திரனாலும், சூரியனாலும் திருமாலுக்கு காட்டிக் கொடுக்கப்பட்டனர். சினங்கொண்ட திருமால் தமது சக்ராயுதத்தால் அவ்விருவரின் சிரங்களைக் கொய்தார். இதனால், சூரீய, சந்திரர் மீது பகைமை பூண்ட ராகு கேதுக்கள் பருவ காலங்களில், சூரிய சந்திரனைப் பிடித்து அவர்களது பலத்தை குறைக்கிறார்கள்.\r\n     \r\n\tபெருமாள் மோகினி அவதாரங்கொண்டு, திருப்பாற் கடலில் கடையப்பட்ட அமிர்தத்தை இவ்விடத்திலிருந்து தேவர்கட்கு வழங்கினமையால் “மோஹன சேத்திரம்” என்றாயிற்று, தூய தமிழில் மோஹினியூராகி, மோகியூராகி, இறுதியில் திருமோகூராயிற்று.\r\n\r\n     திருப்பாற்கடலைக் கடையும் போது அதிலிருந்து ஒரு துளியானது இந்த சேத்திரத்தில் விழுந்ததாகவும், அவ்விடத்தில் தேவர்களால் ஒரு குளம் வெட்டப்பட்டதென்றும், அந்த தீர்த்தத்திற்கு க்ஷீராப்தி தீர்த்தம் (திருப்பாற்கடல்) என்ற பெயருண்டாயிற்றென்றும் மாத்ஸய புராணம் கூறும்.\r\n\r\n     புலஸ்தியர் என்னும் முனிவர் துவாபரயுகத்தில் ஸ்ரீமந் நாராயணனை குறித்து இத்தலத்தில் தவமியற்றினார். பாற்கடல் கடையுங்கால் பெருமாள் கொண்ட கோலத்தை இச் சேத்திரத்தில் காணவேண்டும் என்று கடுந்தவம் இயற்றினார். இவரின் தவத்தை மெச்சிய எம்பெருமான், புலஸ்தியர் விரும்பியவாறே அவருக்கு காட்சிக் கொடுத்தது மட்டுமின்றி, புத்திரப்பேறு இல்லாதிருந்த புலஸ்தியருக்கு “விச்ருவர்” என்ற பெயர் கொண்ட புத்திரனை விரைவில் பெறுவதற்கான வரத்தையும் அளித்தார்.\r\n\r\n     எனவேதான் இங்கு பாற்கடல் வண்ணனுக்கு திருப்பாற்கடல் நாதனாக காட்சி தரும்) தனிச் சந்நிதியுள்ளது.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. பிரம்மன் இவ்விடத்தில் திருமாலைக் குறித்து தவம் செய்தார். இதனை பிரம்மாண்ட புராணம், மாத்ஸய புராணம் இரண்டும் ஸ்தல வரலாறு பற்றிக்\r\nகூறும் விவரங்களுடன் கலந்து தெரிவிக்கின்றது.\r\n\r\n     நாராயணன் தமது உந்திக்கமலத்திலிருந்து பிரம்மனைப் படைத்த அதே நேரத்தில் அவரது காதுகள் வழியாக, மது, கைடபன் என்ற இரண்டு அரக்கர்கள் தோன்றினர். இவ்விருவரும் பிரம்மனருகே இருந்த வேதப் புத்தகங்களைத் திருடிக் கொண்டுபோய் பாதாள லோகத்தில் மறைத்து வைத்துவிட்டனர்.\r\n\r\n     மஹா விஷ்ணு மத்ஸயவதாரம் (மச்ச-மீன்) எடுத்து பாதாளம் சென்று அவ்வேதப்புத்தகங்களை மீண்டும் எடுத்து (ஹயக்ரீவ அவதாரம்) பிரம்மனிடம் சேர்ப்பித்தார்.\r\n\r\n     இதனையறிந்த அரக்கர்கள் இருவரும், எம்பெருமானின் நாபிக்கமலத்திலிருந்து செல்லக் கூடிய தாமரைத் தண்டினைப் பிடித்து ஆட்டி பிரம்மனுக்கு இடையூறு விளைவிக்கவே மிகவும் சினம்கொண்ட எம்பெருமான் அவ்விருவரையும் பிடித்து தனது தொடையிலடித்து முறித்துக் கடலில் தூக்கி எறிந்தார். அவர்களின் வாயிலிருந்து மிகுதியான ரத்தத்தை தங்கள் உடம்பில் கக்கிக் கொண்டு சமுத்திரத்தில் வீழ்ந்ததால் சமுத்திர ஜலமும் கெட்டியானது.\r\n\r\n     அதற்கு முன் அவனியென்றழைக்கப்பட்டு வந்த இப்பூமி அவ்வரக்கர்களின் கொழுப்பினால் வியாபிக்கப்பட்டு மேடாகி “மேதிநீ’ என்றாயிற்று.  இதனால்தான் பூமிக்கு மேதிநீ என்ற பெயரும் வந்த தென்றும் பெரியோர் சொல்வர். (பிர்ம்மாண்ட புராணம், மோஹன ஷேத்ர மஹாத்திமியம் ஸ்லோகம் 26) தனக்கு மீண்டும் வேத நூல்களை அளித்து அரக்கர்களை அழித்தமைக்கு நன்றி கூறும் முகத்தான் பிரம்மன் இவ்விடத்திற்கு வந்து ஒரு தடாகம் (பிரம்ம தீர்த்தம்) உண்டாக்கி பெருமானுக்கு திருவாராதனக் கைங்கர்யத்தை தினந்தோறும் செய்து வர இறுதியில் எம்பெருமான் பிரத்தியட்சமானார்.\r\n\r\n     2. தேவர்களுக்கு அமிர்தம் கொடுப்பதற்கு இத்தலம் காரணமாக இருந்தமையால் தேவேந்திரனால் அனுப்பப்பட்ட சிற்பிகளுடன் விஸ்வகர்மாவும் சேர்ந்து இந்தக் கோவிலின் விமானத்தை (கேதச விமானத்தை) அமைத்தனர். \r\n\r\n     3. மோகினி அவதாரத்துடன் இங்கு நின்று கொண்டிருந்த மஹாவிஷ்ணுவை, மோகினி என்றே நினைத்த சிவன், அவ்வழகில் மயங்கி, உன்னழகால் கவரப்பட்ட நான் உன்னை ஆலிங்கனம் செய்து கொள்ள எத்தனிக்கிறேன் என்று சொல்ல, மோகினியாய் நின்ற விஷ்ணு, அப்படியேயாகட்டும் என்று சொல்லி தன்னையொத்த இன்னொரு மோகினியை அங்கே ச்ருஷ்டி செய்துவிட்டு மறைய, இது விஷ்ணுவின் மாயை என்று தெளிந்த சிவபிரான் “விஷ்ணுவின் மாயையால் யார்தான் மயங்கார்” என்று தன்னை நொந்துகொண்டு ப்ரமத்தை அடைந்தார். அம்மாயையும் அப்போதே\r\nமறைந்தது.\r\n\r\n     (மாத்ஸ்ய புராணம் பதினோராம் அத்தியாயம் ஸ்லோகம் 54 1/2 - 61 1/2)\r\n\r\n     4. நம்மாழ்வார் 11 பாசுரங்களாலும், திருமங்கையாழ்வார் ஒரு பாசுரத்தாலும் இத்தலத்தை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர். \r\n\r\n     5. மணவாள மாமுனிகளாலும், பிள்ளைப் பெருமாள் ஐயங்காராலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     6. தலைப்பில் கொடுக்கப்பட்ட பாடலைக் கூர்ந்து நோக்கினால் தேவர்களுக்கும், அசுரர்கட்கும் அமிர்தங் குறித்து நடைபெற்ற யுத்தத்தில் மோகினியவதாரங் கொண்டு அருள்புரிந்தமை மறைமுகமாக விளக்கப்பட்டிருப்பதைக் காணலாம்.     \r\n     \r\n     7. இங்குள்ள ஆதிசேடனுக்குத் தங்க கவசங்கள் சாத்தப்பட்டுள்ளமை ஒரு தனிச்சிறப்பாகும்.\r\n\r\n     8. மிகவும் அழகான, அமைதியான கிராமத்தில் இயற்கை எழில் கொஞ்சும் செந்நெல் வயல்களூடே காணப்படும் இத்தலம் உண்மையிலேயே யாரையும் மோகிக்கச் செய்யும் என்பதில் ஐயமில்லை.\r\n\r\n     9. சீராப்தி புஷ்கரணிக்கு கிழக்கில் ஒரு விருட்சம் (ஸ்தலமரம்) இருக்கிறது. அவ்விருட்சம் ஆதியில் கிருதாயுகத்தில் திவ்ய விருட்சமாகவும், திரேதாயுகத்தில் வன்னி மரமாகவும், துவாபராயுகத்தில் வில்வமரமாகவும், கலியுகத்தில் அரசமரமாகவும் திகழ்கிறதென்று பிரம்மாண்ட புராணம் கூறுகிறது.\r\n\r\n     10. நம்மாழ்வாரால் பாடப்பட்ட தாளதாமரை ஏரியின் நீர்வளத்தால் (வயல்கள் செரிந்து) ஊருக்கு அழகு செய்கிறது. \r\n\r\n     11. திருமோகூர் பற்றி குறிப்பிடும் சங்ககாலப் பாடலொன்று இவ்வூரின் தொன்மையை எடுத்தியம்பும்\r\n \r\n          ....வேல் கொடித்\r\n     துனைக்காலன்ன புனைதேர் கோசர்\r\n          தொன் மூதலத்தரும் பனைப் பொறியில்\r\n     இன்நிசை முரசங் கடிபிகுத் திரங்கத்\r\n         தெம்முனை சிதைத்த ஞான்றை மோகூர்\r\n     பணியாமைதிற் பகைதலை வந்த\r\n          மாகெழுதானை வம்ப மோரியர்\r\n                                -அகம் 251\r\n\r\n     நந்தர்கள் மீது வெற்றி கொண்ட மௌரியர்கள் படையெடுப்பாளர்களாக விளங்கி பெரியதோர் பேரரசை நிறுவினர். அவர்கள் தக்காணத்திலும் தமிழகத்திலும் படையெடுத்து முன்னேறினர். மோகூரை முறியடித்தனர். \r\nபொதியமலைவரை சென்றனர்.\r\n\r\n     -இப்பாடல் அகநானூற்றில் உள்ளது. சங்ககாலப் புலவர் மாமூலனார் பாடியது.\r\n     \r\n      Sri mOgur valli (Megha Valli, Mohana Valli) Sri KālamEga Perumāl Sri ThirumOgur Aapthan, Kudamādu Koothan, Dayarathan pettra Maragathamanithadam, SudarkoL Jothi Pandiya Nādu Madurai TamilNadu Nindra (Standing) East Kedhaki Ksheerāpthi Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ மோஹநவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ காளமேக ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=9.950910,78.207207 6:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 92,
                "name_ta": "திருமோகூர்",
                "alwars": [
                    "Namm Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Madurai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru mOgur"
                ]
            },
            {
                "id": 125,
                "title": "ThirukKoshtiyur",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002W",
                "url": "/divya-desam/thirukkoshtiyur/",
                "content": "93 திருகோஷ்டியூர் Koshti Kshetram Thirukkottiyur ### **Historical Significance:**\r\n\r\n1. **Hiranyakashipu's Boon:**\r\n\r\n   As per the *Brahmanda Purana* and *Brahma Kaivarta Purana*, Hiranyakashipu performed intense penance and obtained a boon from Brahma that he could not be killed by Devas, humans, animals, or any weapon. Empowered by this boon, he oppressed the Devas and imposed his dominance everywhere, forcing the world to chant \"Namo Hiranyaya Namaha\" instead of traditional prayers.\r\n\r\n   Unable to bear his tyranny, the Devas approached Lord Shiva, who directed them to Brahma, explaining that only Sriman Narayana could put an end to Hiranyakashipu’s reign. Consequently, all the Devas, along with the Trimurtis, sought refuge in the Ocean of Milk, where Lord Vishnu lay in yoga nidra. Upon hearing their grievances, Sriman Narayana sought a place untouched by Hiranyakashipu's influence to discuss his demise. Brahma suggested the ashram of Sage Kadamba, where the Narayana mantra was chanted incessantly, making it the perfect location for their secret meeting.\r\n\r\n   Delighted by Sage Kadamba's devotion, the Lord appeared as Sheerapthi Nathan to grant him darshan. Thereafter, the Devas, Trimurtis, and Sapta Rishis gathered at the ashram, leading to the name \"Thirukoshtiyur\" (meaning 'the place of assembly').\r\n\r\n   **Etymology:** \"Thirukoshtiyur\" is derived from \"Thiruk + Koshtiyur,\" with \"Thiruk\" meaning to drive away sins, symbolizing a place that drives away sins.\r\n\r\n2. **Location Description:**\r\n\r\n   According to the *Brahmanda Purana*:\r\n\r\n   > \"South of the Kaveri River, below Vrishabhachala (Alagar Kovil), lies the sacred Mani Mutthu River, where the ashram of Sage Kadamba, renowned for its divine knowledge and the abode of bhagavathas, spans four yojanas (approximately 40 miles).\" (*Brahmanda Purana*, Thirukoshtiyur Kshetra Mahima, Verses 42, 43)\r\n\r\n3. **Narasimha Avatara:**\r\n\r\n   Returning to the Ocean of Milk, Lord Vishnu instructed Shanku Karna to incarnate as Prahlada in the womb of Hiranyakashipu’s wife, Vasanthamalai. As Prahlada, he would utter the Narayana mantra, angering Hiranyakashipu, who eventually demanded proof of Narayana’s presence.\r\n\r\n   Upon Prahlada’s affirmation that Narayana was omnipresent, including within a pillar, Hiranyakashipu, in rage, shattered the pillar. In an instant, the Lord manifested as the fierce Narasimha, the man-lion, and vanquished Hiranyakashipu, ending his tyrannical rule.\r\n\r\n4. **Kadhamba Rishi’s Request:**\r\n\r\n   Overwhelmed by the divine presence and the events unfolding, Sage Kadamba requested the Lord to grant him a vision of the sacred idols depicting the annihilation of Hiranyakashipu. In response, Brahma summoned Vishwakarma, the divine architect of the Devas, and Mayan, the architect of the Asuras, to create a temple with a vimana akin to those in the divine realms.\r\n\r\n5. **Ashtanga Vimana:**\r\n\r\n   The temple was built with the three-tiered Ashtanga Vimana, representing the three syllables of the Mula Mantra (Om, Namo, Narayana), symbolizing the triad of creation, preservation, and dissolution.\r\n\r\n6. **Indra’s Gift:**\r\n\r\n   During his stay at Thirukoshtiyur, Indra, the king of Devas, gifted the beautiful deity of Sri Soumya Narayana, accompanied by Sri Bhoomi and Neela Devi, to Sage Kadamba. With profound joy, the sage continued his worship and service, with the blessings of all assembled Devas.\r\n\r\n7. **Final Departure:**\r\n\r\n   After blessing Kadamba Rishi, the Devas and Trimurtis returned to their respective abodes, leaving behind the divine presence of Sri Soumya Narayana at Thirukoshtiyur.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. The Brahmanda Purana states that Kadamba Muni lived in this world for 64 Chaturyugas, so the antiquity of this Divyadesam is beyond words.\r\n\r\n2. The Ashtanga Vimana with three tiers is a unique feature of this holy place. Among the 108 Vaishnava Divya Shetras, the Ashtanga Vimana subject to Agama rituals is found here and at Tirukkudal in Madurai.\r\n\r\n   On the first floor, there is a display of Lord Thirupparkadal Nathan reclining on Adisesha, with the serpent beautifully spread out on the milky ocean. \r\n\r\n   On the first floor, Lord Ksheerābthi Nathan resides due to His emergence from the ocean of milk, and on the second floor, He appears in a standing posture, and on the third floor, He is seated. \r\n\r\n   Due to His standing in the midst of the Devas, He is known as Stitha Narayana, and as He is reclining on Adisesha, He is also known as Uraga Mellanaiyan.\r\n\r\n3. The northern part of the Ashtanga Vimana was built by Maya, and the southern part was built by Vishwakarma. In the part made by Vishwakarma, there is an idol of Narasimha holding Hiranya, and in the part made by Maya, there is an idol of Narasimha killing Hiranya. These Narasimha idols are astounding to behold.\r\n\r\n4. The southern-facing Narasimha in the Ashtanga Vimana is known as Dakshinayana (Dakshineshwaran), and the northern-facing Narasimha is known as Uttaranayana (Uttareeshwan).\r\n\r\n5. In the Naga planets, the son of Chandra is Budha. His son Pururava was a great follower of Dharma and ruled the land with justice. During his reign, while traveling in his vimana to bathe in the Ganges, he could not fly over this Divyadesam due to the power of the Ashtanga Vimana, so he landed. Realizing the power of the Lord here, he worshipped Him and built a beautiful city around the temple for Brahmins and the elderly to live in. (This story is told in the Brahma Kaivartha.)\r\n\r\n6. Unlike in other places, the Utsavar idol here is made of pure silver, not of Panchaloha, which is another specialty. It is believed that this idol was given by Indra. Thirumangai āzhvār praised the Lord as Velliyan Kariyan Mani Nira Vannan.\r\n\r\n7. In the growth of the Vaishnava religion, just as Sri Rangam holds great significance, so does Thirukottiyur. This place is also known as “Thirumandiram Vilaintha Divyadesam.” Ramanujar came here 17 times from Sri Rangam to learn from Thirukottiyur Nambi. Each time he was turned away for various reasons. Finally, on his 18th visit, Thirukottiyur Nambi imparted the Thirumanthira Upadesa to Ramanujar, instructing him not to disclose it to anyone else. He warned that if Ramanujar disobeyed, he would go to hell.\r\n\r\n   Agreeing, Ramanujar took leave and climbed the tower of Thirukottiyur and loudly called, “Come all who wish to know the Thirumanthira!” He revealed how to recite the Thirumanthira to everyone.\r\n\r\n   Hearing this, Thirukottiyur Nambi hurriedly approached Ramanujar and asked, “Have you forgotten the punishment for revealing the Thirumanthira to others?”\r\n\r\n   Ramanujar replied, “I remember, Swami. You said I would go to hell if I disclosed it to others. It doesn’t matter if I go to hell. Even if I, your servant, go to hell, it’s okay if all the souls that learn and chant this Mantra attain Moksha.”\r\n\r\n   Hearing this, Nambi contemplated for a moment, then embraced Ramanujar, acknowledging him as an incarnation of the Lord, and said, “You are indeed Emperumanar.”\r\n\r\n   From that time, Ramanujar was known by the name “Emperumanar.” He also had the titles Udayavar, Sribhashyakarar, and Thiruppavai Jeeyar.\r\n\r\n   Hence, there is no doubt that Thirukottiyur was a significant place for the revival of the Vaishnava tradition.\r\n\r\n8. It was from the third floor of the Ashtanga Vimana that Ramanujar revealed the secret meaning of the Thirumanthira. In this third tier, a statue of Ramanujar is installed on the tower, gazing at the town.\r\n\r\n9. A statue of Thirukottiyur Nambi is also installed here, the place of his avatar. The descendants of Thirukottiyur Nambi’s lineage still reside in this town.\r\n\r\n10. Unlike in other places, the goddess here has three names: Thirumamagal, Nila Magal, and Kula Magal.\r\n\r\n11. In the shrine of Thirukottiyur Nambi, there are idols of Srirama, Sita, Lakshmana, Anjaneya, and Bhavishyadacharya, who are his deities.\r\n\r\n12. The Sangam-era female poet \"Okkur Masathiyar,\" who lived in Okkur, about 18 km south of Thirukottiyur, sang a song about this temple found in Purananuru.\r\n\r\n13. During the Islamic invasions, the deity (Utsavar) was hidden in Kumbakonam. Inscriptions reveal that Amuthan, who was instrumental in this, was praised with gratitude.\r\n\r\n14. Like Badrikashram, this place is considered highly esteemed and is thus called Southern Badrika. The 47th verse of the Brahmanda Purana states that one can attain the benefits of penance performed in Naimisaranya, life extension from bathing in the Ganges, and material benefits from deeds done in Kurukshetra by serving Thirukottiyur. There is also a Vaishnava proverb that says, “He who does not go to Koshiyur goes to the monkey.”\r\n\r\n15. The Mahamagam well (Simma Kinaru) is here. Bathing here once every 12 years is very special.\r\n\r\n16. Peiyazhwar, Boothathazhwar, Periyazhwar, Thirumangai āzhvār, and Thirumazhisai āzhvār all performed Mangalasasanam here. In total, 40 pasurams were sung in praise.\r\n\r\n17. The Selva Nambi of this town assisted Periyazhwar in establishing the supremacy of his philosophy. Periyazhwar refers to him in his pasuram as “Avvazhakkonrumilla Anikotiyarkon Abhimanatungan Selvan.”\r\n\r\n   The Selva Nambi of this village served as the royal priest of the Pandya king Vallabhadeva.\r\n\r\n18. Parasara Bhattar, the son of Koorathazhwar, lived here for 1 1/2 years when a small king, Veerasutanta Simharayan, who undertook renovations of the Srirangam temple, attempted to demolish the house of “Thiruvedi Pillai Bhattar” in the corner of the city. Angered by this, Parasara Bhattar left Srirangam and stayed in Thirukottiyur. He composed the work “Koshthisthavam.”\r\n\r\n19. Ramanujar performed Mangalasasanam here.\r\n\r\n20. When Selva Nambi invited Periyazhwar to Thirukottiyur, the Sri Jayanti festival took place. Witnessing the devotion-filled festival with dance and song, Periyazhwar praised it as “Ayar Padi” and sang the pasuram “Vanna Madangal Sool... Thirukottiyur.” Subsequently, he sang lullabies, bathing songs, and flower-wearing songs for the Lord.\r\n\r\n21. Periyazhwar praised the Moolavar as “Uraga Mellanaiyan” and the Utsavar as “Thirumamagal Kinaiyan.” Thirumangai āzhvār completed the Archāvatar Mangalasasanam, which he began in the Divyadesam of Thirupritthi, here in Thirukottiyur.\r\n\r\n22. Chembinarkudi poet Subburayalu composed the Tamil work “Soumya Narayana Moorthy Pillai Thamizh” for this deity.\r\n\r\n23. The heirs of the Sivagangai Samasthanam have been rendering great service to this temple for generations.    வரலாறு:\r\n\r\n     பிர்ம்மாண்ட புராணத்தில் 6 அத்தியாயங்களிலும், பிரம்ம கைவர்தத்தில்\r\nஇரண்டு அத்தியாயங்களிலும் இத்தலம் பற்றிச் சிறப்பித்துப் பேசப்படுகிறது.\r\n\r\n     பிரம்மனைக் குறித்து தவமிருந்த இரண்யன், தனக்கு தேவர்களாலும், மனிதர்களாலும், விலங்குகளாலும், எந்த ஆயுதத்தாலும் மரணம் நேரக்கூடாது என்று வரம் பெற்று, தேவர்களையுந் துன்புறுத்தி, உலகெங்கும் நமோ ஹிரண்யாய நமஹ என்றே சொல்லுமாறு செய்து வந்தான். இரண்யனின் இம்சை பொறுக்காத தேவர்கள் சிவபெருமானிடம் சென்று முறையிட, சிவன் வரங்கொடுத்த பிரம்மாதான் இதற்கு உபாயம் சொல்ல முடியுமென்று சொல்ல பிரம்மரோ ஸ்ரீமந் நாராயணன் ஒருவனால்தான் இரண்யாட்சகனுக்கு சரியான முடிவு கட்ட முடியும் என்று கூற எல்லோரும் திருமால் பள்ளிகொண்டுள்ள பாற்கடலுக்கு விரைந்து பணிந்து நின்று விபரங்கூறினர்.\r\n\r\n     இவர்களின் குறையைக் கேட்ட ஸ்ரீமந் நாராயணன் எல்லா உலகங்களிலும் இரண்யனின் ஆதிக்கம் மேலோங்கிவிட்டது. இரண்ய நாமம் ஒலிக்காத இடம் எங்காவது இருந்தால் கூறுங்கள் அங்கு சென்று நாமெல்லாரும் ரஹஸ்யமாய் இரண்யவதம் செய்வது பற்றிப் பேசலாம் என்று சொன்னதும், பூவுலகில் ஸ்ரீமந் நாராயணனை சீராப்தி நாதனாகக் காண வேண்டுமென்று “கதம்பரிஷி” கடுந்தவம் புரிகிறார். எந்நேரமும் நாராயண மந்திரம் ஒலித்துக்கொண்டிருக்கும் அந்த ஒரு ஆஸ்ரமம் தான் இரண்யாதிக்கம் செல்லாத இடம். இப்போது நாம் கூடிப் பேசுவதற்கு அதுவே உகந்த இடம் என்று பிரம்மதேவன் கூற தேவர்களும் மும்மூர்த்திகளும் கதம்பரிஷியின் ஆஸ்ரமத்திற்கு எழுந்தருளி, அம்முனிவரின் தவப்பயனாக சீராப்திநாதனாக எம்பெருமான் அவனுக்கு காட்சி கொடுத்து, இரண்ய சம்ஹாரத்தைப் பற்றி பேசி முடித்தனர். பேசி முடித்தபின், மற்றெல்லோரையும் கதம்பரிஷியின் ஆஸ்மரத்திலேயே மறைந்திருக்கச் செய்து தான் மட்டும் திருப்பாற்கடலுக்கு எழுந்தருளினார் ஸ்ரீமந்நாராயணன்.\r\n\r\n     மூம்மூர்த்திகளுடன், தேவர்களும், ஸப்தரிஷிகளும் கூட்டம் கூட்டமாய் இவ்விடத்திற்கு (கோஷ்டி கோஷ்டியாய்) வந்தமையால் திருக்கோஷ்டியூர் ஆயிற்று.\r\n\r\n     (திருக்கு + ஓட்டியூர்) திருக்கு என்றால் பாவம். எனவே பாவங்களை ஓட்டக்கூடிய ஊர் என்றும் பொருள்படும்.\r\n\r\n     திருக்கோட்டியூர் அமைந்துள்ள இடத்தைப் பற்றி பிரம்மாண்ட புராணம் பின்வருமாறு கூறுகிறது.\r\n\r\n     “காவேரி நதிக்குத் தெற்குப் பக்கத்தில் விருஷபாசலத்திற்கு (அழகர் கோவிலுக்கு) கீழ்ப்புறத்தில் புண்ணியமாய் சக்தியையுடைய மணிமுத்தா நதிக்கரையில் பரமாத்ம ஞானம் பிறந்த பாகவதர்கள் தங்குமிடமாய் நான்கு யோஜனை விஸ்தீரணமாய் (யோஜனை 10 மைல்) கதம்ப மஹரிஷியின் ஆஸ்ரமம் அமைந்துள்ளது.\r\n\r\n     (பிர்ம்மாண்ட புராணம், திருக்கோட்டியூர் க்ஷேத்ர மகிமை சுலோகம் 42, 43)\r\n\r\n     பாற்கடலுக்கு எழுந்தருளின பரந்தாமன், தனது அருகாமையில் இருந்த சங்கு கர்ணனைப் பார்த்து நீ சென்று இரண்யன் மனைவி வசந்தமாலையின் வயிற்றில் பிரஹலாதனாகப் பிறக்க கடவாய் எனக் கூற, அவ்விதமே பிரஹலாதன் பிறந்து நாராயண மந்திரத்தைச் சொல்ல, எங்கேயடா உன் நாராயணன் என்று இரண்யன் கேட்க, தூணிலிருப்பான், துரும்பில் இருப்பான் என, பிரஹலாதன் சொல்ல, இத்தூணில் உள்ளானோ என்று “பிள்ளையைச் சீறி வெகுண்டு தூண் புடைப்ப, பிறையெயிற்றண்ணல் விழி பேழ்வாய், தெள்ளிய சிங்கமாகிய” தேவாய்த் தோன்றி இரண்யனைக் கொன்று நரசிம்மவதாரம் முடிவுற்றது.\r\n\r\n     இதையெல்லாம் அறிந்த கதம்பரிஷி ஸ்ரீமந் நாராயணன் இரண்யனைப் பிடித்தது கொன்றது போன்றவற்றைக் குறிக்கும் மங்கள விக்ரகங்களைத் தனக்குத் தரவேண்டுமென்று பிரம்மனை வேண்ட, பிரம்மன், தேவசிற்பியான விஸ்வகர்மாவையும், அசுர சிற்பியான மயனையும் அழைத்து தேவலோகத்தில்\r\nஉள்ளது போன்ற விமானத்தை இவ்விடத்தில் எழுப்புங்கள் என்று சொல்ல, மூன்றடுக்குகள் கொண்டதான அஷ்டாங்க விமானத்துடன் அழகிய கோவிலை நிர்மாணித்து முடித்தனர்.\r\n\r\n     மூன்று தளங்களுடன் கூடிய இந்த விமானம் மூன்று பதங்களுடன் கூடின மூலமந்திரம் போன்ற தாயும் (ஓம் என ஒருபதம், நமோ என ஒருபதம், நாராயண என ஒரு பதம்) விளங்குகிறது.\r\n\r\n     இரண்யவதம் முடியும் வரை இங்கு தங்கியிருந்த தேவேந்திரனான இந்திரன் இந்திர லோகத்தில் தன்னால் பூஜிக்கப்பட்ட பேரழகு வாய்ந்த ஸ்ரீபூமி நீளா  தேவிகளுடன் கூடின ஸ்ரீ சௌமிய நாராயணனை, கதம்ப மஹரிஷிக்கு கொடுக்க மிக்க சந்தோஷத்துடன் பெற்று அர்ச்சித்து வரலானார்.\r\n\r\n     கதம்பரிஷியை வாழ்த்தி வணங்கிவிட்டு அனைவரும் தேவருலகெய்தினர்.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. கதம்ப முனி 64 சதுர்யுகங்கள் இப்பூவுலகில் இருந்ததாக பிர்ம்மாண்ட புராணங்கூறுகிறது. எனவே இந்த திவ்யதேசத்தின் தொன்மை எழுத்தில் அடங்கும் தன்மையதன்று. \r\n\r\n     2. மூன்று தளங்களுடன் கூடிய அஷ்டாங்க விமானம் இத்திருத்தலத்தின் தனிச் சிறப்பாகும். 108 வைணவ திவ்ய ஷேத்திரங்களில் இங்கும் திருக்கூடல் என்னும் மதுரையிலும் ஆகமவிதிகட்குட்பட்ட அஷ்டாங்கவிமானம் அமைந்துள்ளது.\r\n\r\n     முதல் தளத்தில் “வெள்ளை வெள்ளத்தின் மேலொரு பாம்பை மெத்தையாக விரித்ததன் மேல் கள்ள நித்திரை கொள்கின்ற” திருப்பாற்கடல் நாதனாகப் பள்ளி கொண்ட காட்சி.\r\n\r\n     பாற்கடலில் இருந்து எழுந்துவந்த காரணத்தால் ஷீராப்தி நாதனாக முதல் தளத்திலும், அதன்பிறகு 2வது தளத்தில் நின்ற திருக்கோலத்திலும் 3வது தளத்தில் அமர்ந்த திருக்கோலத்திலும் பெருமாள் எழுந்தருளியுள்ளார்.\r\n\r\n     தேவர்களின் நடுவில் நின்றமையால் ஸ்தித நாராயணன் எனவும், ஆதிசேடன் மேல் பள்ளி கொண்டதால் உரக மெல்லணையான் என்றும் திருப்பெயர்கள் உண்டாயிற்று.\r\n\r\n     3. அஷ்டாங்க விமானத்தின் வடபகுதியை மயனும், தென்பகுதியை விஸ்வகர்மாவாகவும் அமைத்தனர். விஸ்வகர்மாவால் செய்யப்பட்ட பாகத்தில் இரண்யனைப் பிடித்துக் கொண்ட நரசிம்ம உருவமும், மயனால் செய்யப்பட்ட பகுதியில் இரண்யனைக் கொன்ற நரசிம்ம உருவமும் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நரசிம்ம மூர்த்திகள் காண்போரை பிரம்மிக்கச் செய்யும் தோற்றமுள்ளவை.\r\n\r\n     4. அஷ்டாங்க விமானத்தில் தென்திசை நோக்கிய நரசிம்மனுக்கு தெற்காழ்வான் (தட்சினேஸ்வரன்) என்றும், வடதிசை நோக்கிய நரசிம்மனுக்கு வடக்காழ்வான் (உத்தரேசுவன்) என்பதும் திருநாமம்.     \r\n     \r\n     5. நகக்கிரகங்களில் சந்திரனின் மகன் புதன். இந்த புதனின் மைந்தன் புருரவன் என்பவன் மிகச்சிறந்த தர்மவானாக இருந்து செங்கோல் செலுத்தி நாட்டையாண்டுவந்த காலத்தில் கங்கா ஸ்நானம் செய்யும் பொருட்டுதனது விமானத்திலேறி வரும்போது, இத்திவ்ய தேசத்தின் மேல் பறக்க முடியாதபடி (அஷ்டாங்க விமானத்தின் சக்தியால்) தரையிறங்க நேர்ந்ததும் அதன்பின் இங்குள்ள பெருமானின் சக்தியறிந்து வழிபட்டு, இத்திருக்கோவிலைச் சுற்றி அந்தணர்களும், பெரியோர்களும், வாழ்வதற்குரிய அழகிய நகரத்தை நிர்மாணித்துச் சென்றான்.(இக்கதை பிரம்ம கைவர்த்தத்தில் சொல்லப்பட்டுள்ளது.)\r\n\r\n     6. மற்ற ஸ்தலங்களில் உள்ளதைப்போன்று பஞ்ச லோகங்களால் அமையாது, தூய வெள்ளியில் உற்சவருக்கு விக்ரகமிருப்பது இன்னொரு சிறப்பாகும் (இச்சிலை இந்திரன் கொடுத்ததாக ஐதீகம்) வெள்ளியான் கரியான் மணி நிற வண்ணன் என்று திருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது.\r\n\r\n     7. வைணவ மத வளர்ச்சியில் ஸ்ரீரங்கத்திற்கு எவ்வளவு ஏற்றமுண்டோ அதற்குச் சமமான ஏற்றம் இந்த திருக்கோட்டியூருக்கு உண்டு. “திருமந்திரம் விளைந்த திவ்ய தேசம்” என்ற திருப்பெயரும் இத்தலத்திற்கு உண்டு. இராமானுஜர் ஸ்ரீரங்கத்திலிருந்து 17 முறை இங்குவந்து திருக்கோட்டியூர் நம்பிகளிடம் ஞானம் பெறமுயல, 17 முறையும் பல காரணங்களைக் கூறி திருப்பியனுப்பி இறுதியாக 18வது முறை வந்தபோது இராமானுஜருக்குத் “திருமந்திர உபதேசம்” செய்வித்து இதனை யாருக்கும் தெரியப்படுத்தக்கூடாது. அவ்வாறு குருவின் கட்டளையை மீறித் தெரிவித்தால் உமக்கு நரகம்தான் கிடைக்குமென்றார்.\r\n\r\n     சரி, என்று ஒப்புக்கொண்ட இராமானுஜர் அவரிடம் விடைபெற்றுக் கொண்டு திருக்கோட்டியூர் கோபுரத்தின் மீதேறி “அசையுடைய எல்லீரும் வாருங்கள், திருமந்திரம் தெரிந்து கொள்ளுங்கள்” என்று உரக்கக் கூவி திருமந்திரத்தை எப்படி உச்சரிப்பதென்பதை எல்லோருக்கும் தெரிவித்தார்.\r\n     \r\n     இதனைச் செவியுற்ற திருக்கோட்டியூர் நம்பி விரைந்து வந்து இராமானுஜரை நோக்கி “இராமானுஜரே திருமந்திரத்தைப் பிறருக்கு உரைத்தால் உமக்கு என்ன தண்டனை கிடைக்குமென்பதை மறந்து விட்டீரா” என்றார்.\r\n\r\n     அதற்கு இராமானுஜர் “தெரியும் சுவாமீ, இம்மந்திரத்தைப் பிறருக்குச் சொன்னால் எனக்கு நரகம் கிட்டுமென்றீர் பரவாயில்லை, அடியேன் ஒருவன் நரகம் புகுந்தாலும் பரவாயில்லை. இம்மந்திரம் தெரிந்து உச்சரிக்கும் அனைத்து ஜீவாத்மாக்களுக்கும் மோட்சம் கிட்டுமே என்றார். \r\n     \r\n     இதனைக் கேட்டு, ஒரு கணம் சிந்தித்த நம்பிகள் இராமானுஜரை பகவானின் அவதாரம் என்றே கருதி “நீர் தான் எம்பெருமானாரோ” என்று கூறி கட்டித் தழுவிக் கொண்டார்.\r\n\r\n     அது முதல் இராமானுஜருக்கு “எம்பெருமானார்” என்னும் திருநாமம் உண்டாயிற்று. இராமானுஜருக்கு, உடையவர், ஸ்ரீபாஷ்யகாரர், திருப்பாவை ஜீயர் என்னும் திருநாமங்களும் உண்டு.\r\n\r\n     எனவே வைஷ்ணவ சம்பிரதாய ஏற்றத்திற்கும் ஒரு மறுமலர்ச்சிக்கும் பாசறையாக திருக்கோட்டியூர் திகழ்ந்ததென்பதில் ஐயமில்லை.\r\n\r\n     8. அஷ்டாங்க விமானத்தின் மூன்றாவது தளத்திலிருந்து கொண்டுதான் இராமானுஜர் திருமந்திர ரகசிய அர்த்தத்தை வெளியிட்டார். இந்த 3வது மாடியில் கோபுரத்தின் உச்சியில் ஊரைப் பார்த்தவண்ணம் இராமானுஜருக்கு சிலை  வைக்கப்பட்டு உள்ளது.\r\n\r\n     9. திருக்கோட்டியூர் நம்பியின் அவதாரஸ்தலமான இங்கு அவருக்கும் சிலை வைக்கப்பட்டுள்ளது. திருக்கோட்டியூர் நம்பியின் வம்சா வழியினர் இன்னமும் இவ்வூரில் வாழ்ந்து வருகின்றனர்.\r\n\r\n     10. மற்றவிடத்து இல்லாதவாறு, இங்குள்ள தாயாருக்கு திருமாமகள், நிலமாமகள், குலமாமகள் என்ற மூன்று திருநாமங்களுண்டு.\r\n\r\n     11. இங்குள்ள திருக்கோட்டியூர் நம்பிகள் சன்னதியில் அவரின் திருவாராதன மூர்த்தியான ஸ்ரீராமன், சீதை, இலட்சுமணன், அனுமான், பவிஷ்யதாச்சாரியர் விக்ரகமும் எழுந்தருளியுள்ளன.\r\n\r\n     12. திருக்கோட்டியூருக்கு தெற்கில் சுமார் 18 கீ.மி. தொலைவில்\r\nஅமைந்துள்ள ஒக்கூர் என்னும் ஊரில் வாழ்ந்த சங்ககாலத்துப் பெண்பாற்\r\nபுலவர் “ஒக்கூர் மாசாத்தியார்” என்பார் இக்கோவிலைப் பற்றிப் பாடிய\r\nபாட்டொன்று புறநானூற்றில் காணப்படுகிறது.\r\n\r\n     13. முகம்மதிய படையெடுப்பின் போது இப்பெருமானை (உற்சவரை) கும்பகோணத்தில் மறைத்து வைத்திருந்தனர், என்றும் அதற்கு காரணமாய் இருந்த அமுதனுக்கு நன்றிப்பாக்கள் பாடப்பட்டன என்றும் கல்வெட்டுக்களால் அறியமுடிகிறது.\r\n\r\n     14. பத்ரிகாச்ரமத்தைப் போல இத்தலம் பெருமைவாய்ந்ததெனவும், அதனால் இதனை தென்பத்ரியென்றும் கூறுவர் “நைமிசாரண்யத்தில் செய்ததவப்பயனும், கங்கை கரையில் நேர்ந்த மரண பலமும் (ஆயுள் விருத்தி) குருச்சேத்திரத்தில் செய்த தனப்பிரயோஜனமும்” ஆகிய இம்மூன்றும் திருக்கோட்டியூரைச் சேவிப்பதால் கிடைக்குமென்று ப்ரம்மாண்ட புராணத்தில் 47வது ஸ்லோகம் கூறுகிறது. கோஷ்டியூர் போகாதவன் குரங்காய்ப் போவான் என்பதும் வைணவப் பழமொழி.\r\n\r\n     15. மகாமகக் கிணறு (சிம்மக்கிணறு) இங்கு உள்ளது. 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை இங்கு நீராடுவது மிகவும் விசேஷம்.\r\n\r\n     16. பேயாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பெரியாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், திருமழிசையாழ்வார் ஆகிய ஐந்து ஆழ்வார்களாலும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது. மொத்தம் 40 பாசுரங்கள் மங்களாசாசனம்.\r\n\r\n     17. திருக்கோட்டியூர் வாழ்ந்த செல்வ நம்பிகளைத்தான் பெரியாழ்வார் தம் பாசுரத்தில் அவ்வழக்கொன்று மில்லா அணிகோட்டியர் கோன் அபிமான துங்கன் செல்வன் என்று தனக்கு பரதத்துவ நிர்ணயம் செய்ய உதவி செய்ததைக் குறிக்கிறார்.\r\n\r\n     இவ்வூரின் செல்வநம்பிகள் பாண்டிய மன்னன் வல்லபதேவனின் அரண்மனை புரோகிதர் ஆவர்.\r\n     \r\n     18. பராசர பட்டர் கூரத்தாழ்வாருடைய திருக்குமாரர். வீரசுதந்திர சிம்மராயன் என்னும், சிற்றரசன் திருவரங்கன் கோயிலை ஜீர்னோத்தரணம் செய்கையில் “திருவீதி பிள்ளை பட்டர் என்பாரின் திருமாளிகை மதிற்புரத்து மூலையில் இருந்தது. அதை இடித்து அப்புறப்படுத்த சிற்றரசன் முனைந்தபோது மனம் வெதும்பிய பராசர பட்டர் சிற்றரசனை பகைத்துக்கொண்டு திருவரங்கத்தினின்றும் வெளியேறி 1 1/2 ஆண்டுகள் திருக்கோட்டியூரில் தங்கி இருந்தார். இவர் கோஷ்டிஸ்தவம் என்னும் நூல் எழுதியுள்ளார்.\r\n\r\n     19. இராமானுஜரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது.\r\n\r\n     20. செல்வ நம்பிகள் பெரியாழ்வாரைத் திருக்கோட்டியூருக்கு அழைத்து வந்தபொழுது ஸ்ரீஜெயந்தி உற்சவம் நடைபெற்றது. பக்திப் பரவசத்துடன் மிகவும் நேர்த்தியான ஆடல்பாடலால் உற்சவம் நடந்ததைக் கண்டு இதுதான் ஆயர்பாடி என்றும், வண்ண மாடங்கள் சூழ்.... திருக்கோட்டியூர் என்று மங்களாசாசனம் செய்தார். இதனைத் தொடர்ந்து தாலாட்டு, நீராட்டல், பூச்சூடல் போன்றனவும் இவருக்கே பாடினதாயும் கொள்வர்.\r\n\r\n     21. உரக மெல்லணையான் என்று பெரியாழ்வார் மூலவரையும் திருமாமகட் கினியான் என்று உற்சவரையும் மங்களாசாசனம் செய்கிறார். திருமங்கையாழ்வார், திருப்பிரிதி என்ற திவ்ய தேசத்தில் தொடங்கிய பதிகம் மூலமான அர்ச்சாவதார மங்களாசாசனத்தை, திருக்கோட்டியூரில் நிறைவு செய்கிறார்,\r\n\r\n     22. செந்நெற்குடி புலவர் சுப்புராயலு என்பர் சௌமிய நாராயண மூர்த்திப் பிள்ளைத் தமிழ் என்னும் நூலை இப்பெருமானுக்கு யாத்துள்ளார். \r\n\r\n     23. சிவகங்கை சமஸ்தானத்து வாரிசினர் தொன்று தொட்டு இத்தலத்திற்குப் பெருந்தொண்டு புரிந்து வருகின்றனர். Thirumāmagal Nāchiyār Sri Uragamellanaiyā, Pannaga Maruthasāyi Sri Sowmyanārāyanan Pandiya Nādu Pudukotai TamilNadu Sayana (Reclining) East Ashtānga Deva (Thirupparkadal) Pāncharāthram Thenkalai ஸ்ரீ திருமாமகள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீசௌம்யநாராயணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.060928,78.560249 6:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:00 p.m. to 8:30 p.m.",
                "number": 93,
                "name_ta": "திருகோஷ்டியூர்",
                "alwars": [
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Koshti Kshetram",
                "area": "Pudukotai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "ThirukKoshtiyur"
                ]
            },
            {
                "id": 126,
                "title": "ThiruppullāNi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002X",
                "url": "/divya-desam/tirppullāni/",
                "content": "94 திருப்புல்லாணி Thiruppullāni **Thirumangai Azhvār abandoned his male identity and took on a feminine state, developing a deep love for Emperumān. He transformed into the form of Parakālan Nāyaki and spoke from a feminine perspective.**\r\n\r\n\"My heart has gone after Rāma, the great warrior who sent arrows to disturb the great city of Lanka with his bow. Until it returns, let them blame me or mock me; I will trust the deceitful words of Emperumān,\" says Parakāla Nāyaki, expressing that even if his words are false, if they come from His divine lips, they are acceptable to her. \r\n\r\nIn this manner, the divinely significant site praised and sung by Thirumangai Azhvār is one of the eighteen Divya Desams in the Pandi country with great antiquity and importance. This place is located 8 km south of Rāmanāthapuram.\r\n\r\nThe history of this place is described in nine chapters in the Āgni Purāṇa, one of the 18 Purāṇas written by Vyāsa Bhagavān.\r\n\r\nThis site predates the Rāmāvatāra of the Treta Yuga and is said to have been worshipped by Śrī Rāma's father, Daśaratha, thus making it an ancient site beyond description. \r\n\r\nAfter abducting Sītā, Rāvaṇa was to be killed. Lord Rāma set out with the army of monkeys and reached the southern seashore (Sethu Karai) to cross the ocean. Since he stayed on darbha grass (a type of grass) for seven days, praying to Varuṇa, the sea god, for a means to cross the ocean, this place is known in Sanskrit as Tarpaśayanam (and Rāma as Tarpasayana Rāma) and in Tamil as Pullaṇai.\r\n\r\nIt is said that Lord Rāma himself worshipped the Lord of this place, and like the Lord at Śrīrangam, He is also called Periya Perumāl. Legend has it that Lord Rāma worshipped the deity Ādi Jagannātha Perumāl at this place, received the bow given by Him, and killed Rāvaṇa. The Lord, who is formless at Puri Jagannāth, appears here with four arms holding the conch and discus in his form.\r\n\r\nThree great sages, Pullavar, Kaṇṇuvar, and Kālvar, performed penance on this sacred land, and for their sake, the Lord descended from Vaikuṇṭha and appeared here as a golden peepal tree (aśvattha). This sacred tree was meditated upon by worshipers as the form of Aśvattha Nārāyaṇa. \r\n\r\nThis place is known in Sanskrit as Pullāraṇyam and in Tamil as Pullaṇai. The Sanskrit name can mean either \"a forest blooming with flowers\" or \"a forest where sages perform penance.\" \r\n\r\nThe term \"Pullaṇai\" can mean Tiruppull, as in Rāma reclined on the darbha grass (tiruppul) and thus it is called Pullaṇai, or it can mean a forest growing densely with grass (nānar bushes). \r\n\r\nUpon Rāma's return from Lanka, He came again to this place and performed His coronation here at the request of the devotees, leading to the name Pattābhirāma.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. This is the place where the sea god and his consort surrendered to Rāma and attained moksha.\r\n\r\n2. Pullavar, Kaṇṇuvar, Samudra Rājan, Vīdaṇan, and others sought refuge in Emperumān at this place and attained Paramapadam, making this a Sharaṇāgati site. Among the 108 Divya Desams, this site holds the utmost importance for the principle of Sharaṇāgati.\r\n\r\n3. The antiquity of this place is evidenced by its mention in works like Vālmīki Rāmāyaṇa, Tulasīrāmāyaṇa, Mahāvīra Caritam, and Raghuvaṃśam. The Sangam-era poet Pullankādar hails from this village.\r\n\r\n   The fact that he is known by the name of this village is a testament to its ancient glory.\r\n\r\n4. The sacred tree (sthala vriksha) here, the peepal tree (aśvattha), is extremely powerful. It is said that Lakshmi resides in the peepal tree, and Krishna declares in the Gita, \"Among trees, I am the aśvattha\" (aśvattha sarva vṛkṣānāṃ), highlighting its significance. \r\n\r\n   According to legend, those who do not have children can bathe in the Setu, worship the deity here, and perform nāga prathishta under this divinely endowed peepal tree. Drinking milk payasam is believed to bless one with offspring. The following poem explains the benefits of circling this tree with devotion and attention:\r\n\r\n   “Diseases such as ascites, goiter, hernia, colic, headache,\r\n   Cough, dental ailments, blindness, deafness, and speech impediments,\r\n   All sorts of troubling diseases, including these, \r\n   Along with poverty and accumulated sins that cause wandering,\r\n   All of these will be scared away in a moment, \r\n   And sins that lead to rebirth will be removed by approaching the peepal tree \r\n   Loved by Māruvar's daughter, Koḍai, who flourished with flowers.”\r\n\r\n5. Regarding this place, Thirugnana Sambandar praised, “He who made a path by damming the sea with the mountains within it,” and Thirunāvukkarasar extolled in his hymns, “The hills in the sea reached completion.”\r\n\r\n6. Tarpasayana Rāma and the chakra tīrtha imbued with medicinal properties are two unique features of this place.\r\n\r\n7. Ādhi Setu, also known as Setu Karai, is located 4 km from here. It is also called Ratnākāra. The Sanskrit word “Setu” means “dam,” so the Śrī Vaiṣṇavas refer to this Setu as \"Thiru Anai.” It is known from ancient texts that this Setu (Thiru Anai) once served as the southern border of India, as evidenced by the phrase “Ādhi Setu Haimācalam.”\r\n\r\n   Just as the Brindavan forest, covered with thorn bushes, was sanctified by Krishna’s divine body, this Setu is glorified due to Rāma’s association. Near this Setu Karai, a long “stone fortress” can be seen slightly to the east within the sea, believed to be the bridge built by Rāma. It is said that going near it and seeing it will absolve one of all sins.\r\n\r\n   The sight of Hanuman, Rāma's messenger, standing on this seashore with raised arms facing south and absorbed in Rāma’s meditation is highly beautiful. This Anjaneya bestows great blessings and alleviates the sufferings of the people.\r\n\r\n8. This place is inseparably connected with the Rāmāyaṇa and those who speak of the Rāmāyaṇa.\r\n\r\n9. This is a site where Thirumangai Azhvār composed 21 pāsurams of Mangalasasanam, marveling at the natural beauty surrounding Pullaṇi, adorned with pearl garlands of punnai trees, referring to it as \"Beautiful Pullaṇi surrounded by blossoming punnai trees,\" \"Pullaṇi filled with lush punnai trees,\" and \"Pullaṇi with the waves of the Payvathirai,\" entranced by its beauty.\r\n\r\n10. In this place, Krishna Paramātmā was born as a child in a cradle. It is said that Daśaratha came here to seek blessings for children and performed the Putrakāmeṣṭi Yāga. The legend says that as a result of this yāga, the four Vedas incarnated as his four sons, including Rāma. Thus, this place is still regarded as a sacred site for begetting children.\r\n\r\n11. Maṇavāḷa Māmunigal graced this place, and his devotion to the Lord here is noteworthy.\r\n\r\n12. Besides the pāsurams of Āzhvārs and Ācāryas, texts such as Pullai, Antādi, Tiruppullāṇi Mālai, Daivasilaipān Stuti, Vāsanamālai, and Pullāṇi Perumāl Nalungu provide information about this place.\r\n\r\n13. The 70th song of the Sangam text Ahanānūru describes the glory of this place as follows:\r\n\r\n   “Near the ancient Tiruvanaikarai of the Pāṇḍyas with their spears, \r\n   In the port where the mighty ocean roars, \r\n   The victorious Rāma, who mastered the rare Vedas, \r\n   Silenced the tumultuous sounds like the banyan tree \r\n   With its many spreading branches, \r\n   And the rising sound in this town subsided.”\r\n\r\n14. The services rendered to this holy site by the Sethupathis of the Rāmanāthapuram Sethupathi Samasthānam connect their glory to history, enhancing their significance.\r\n\r\n15. Lord Rāma himself has declared that those who see this Setu, called Ratnākāra, will be free of sins. It is said, \"There are no sins in seeing Thiru Anai.\" Kambar highlights its greatness:\r\n\r\n   \"Unable to bear the evil deeds of the illustrious son of Lanka,\r\n   Whose treachery and wickedness were unbearable,\r\n   The greatness of the army amassed by the great one\r\n   Who extended his hands in love to build this bridge.\"\r\n\r\n   \"Due to Kubera's merit, I was first beautifully created. Then, due to your penance, Rāvaṇa came and settled here, lived for a long time, and in due course, the demons committed many atrocities, causing the weight of sins here to increase unbearably. I cannot bear it anymore. Come soon, cleanse and purify me with your grace,\" said the goddess of Lanka, stretching out her hand to Rāma, as if this Setu appears like a bridge.\r\n\r\n   \"We are building small sand houses on the sand and playing, O Lord! In those days, you played by constructing a bridge to mend the ocean. The greatness of your divine feet cannot be comprehended by the world. O mighty sea-colored one, won't you come with your consorts and trample and dance over the sand houses we have built?\" asks Āṇḍāl. Tirumazhisai Azhvār also clearly speaks of the history of the Setu.\r\n\r\n   This Setu was constructed by the monkey army that came to assist Rāma after he killed Vāli. Hence, this served as a precedent for defeating Vāli. The bridge was built to destroy Lanka, and to suppress Rāvaṇa, this Setu served as a convenient path for Rāma's victorious walk, says Tirumazhisai Azhvār, performing Mangalāsāsanam to this Setu.\r\n\r\n   \"This is the bridge built to destroy Lanka; this felled the beast Vāli;\r\n    This is the victory path, with Rāvaṇa's pride humbled by the mighty bow.\r\n    When the bow was loosened, the flesh of Rāvaṇa,\r\n    Along with his pride, was subdued.\"\r\n   \\- Nānmukan Thiruvanthādi 28\r\n\r\n   Seeing the Mangalāsāsanams of these two, Kulasekhara Azhvār thought, \"Ah, they have performed such Mangalāsāsanam to Setu Karai; should we not also perform Mangalāsāsanam to it?\" With this thought in mind, he added what they had left out (i.e., remembering the great help of squirrels in building the bridge). \r\n\r\n   Monkeys carried mountains and jumped into the ocean, creating a path for themselves by playing, bathing, and rolling in the water. The squirrels rolled in the sand, covering themselves entirely and using the sand stuck to their bodies to fill the gaps between the stones and rocks placed by the monkeys to prevent water from seeping in, thereby rendering service (kainkaryam) to the Lord. \"I have not rendered any service to the Lord like those squirrels. I have become a rogue, with a heart as strong as sturdy trees. I am weary without serving the Lord of Srirangam,\" says Kulasekhara Azhvār, performing Mangalāsāsanam indirectly without mentioning the name of Setu Karai.\r\n\r\n   \"Like the squirrels that playfully rolled in the sand and served\r\n   To fill the gaps in the path,\r\n   I, too, am a rogue, with a heart as strong as sturdy trees.\r\n   I am weary without serving the Lord of Srirangam.\" \r\n   - 898\r\n\r\n   In this manner, having received the Mangalāsāsanams of the Azhvārs, after visiting the Thiruppullāṇi Divya Desam, people come to this Setu Karai, worship the direction where the Setu Anai is located, bathe in the sea, and proceed. Currently, this Anai is submerged in the sea. The local fishermen take devotees near this submerged Anai in their small boats and show them. The recent science has confirmed this event that happened thousands of years ago. Yes, a space satellite orbiting the Earth captured the entire Setu Anai, proving that our purāṇas speak nothing but the truth and that our ancestors were not fools.\r\n\r\n   The appearance of Hanumān, with a bowed head, hands folded, conveying to Rāma the arrival of Vibheeshana for refuge and asking for his protection, is truly touching. Such a depiction of Anjaneya is rarely seen in other Divya Desams.\r\n\r\n**16. In the name of the presiding deity, Thirumangai Azhvār refers to the Lord as follows:**\r\n\r\n   \"In the waves of Payvathirai, I worshiped Pullāṇi with folded hands, \r\n   The divine bow with which my mind's ailment was cured.\"\r\n   \\- 1780\r\n\r\n   This is how Thirumangai Azhvār mentions the Lord's name here. திருமங்கையாழ்வார் தன்நிலை துறந்து பெண்மை நிலை எய்தினார். எம்பெருமான் மீது காதல் கொண்டார். பரகாலன் நாயகியாக மாறிவிட்டார். தன்னைப் பெண் தன்மையில் வைத்துக் கொண்டு சொல்லுகிறார்.\r\n\r\n     “வில்லால் இலங்கை மாநகரையே கலக்கமுறச் செய்யுமாறு அம்புகளை ஏவிய மாவீரனான ராமனின் பின்னே போய்விட்டது என் நெஞ்சம். அதுதிரும்பிவரும்வரை யார் பழித்தாலும் சரி, ஏசினாலும் சரி, எம்பெருமானின் பொய் வார்த்தையைக் கேட்டுக்கொண்டு நான் நம்பியிருப்பேன் என்கிறார். (பொய்ச் சொல்லாயினும் சரி, அவன் திருவாயினின்று வந்தால் போதும் அதுவே தனக்கு உகப்பு என்கிறாள் பரகால நாயகி)\r\n\r\n     இவ்விதம் திருமங்கையாழ்வாரால் பாடிப் பரவசிக்கப்பட்ட இத்தலம் பாண்டி நாட்டுத் திவ்ய தேசங்கள் 18இல் மிகவும் தொன்மையும் முக்கியத்துவமும்  வாய்ந்ததாகும். இத்தலம் இராமநாதபுரத்திலிருந்து தெற்கே 8 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது.\r\n\r\n     இத்தலவரலாறு வியாசபகவானால் எழுதப்பட்ட 18 புராணங்களில் ஒன்றான ஆக்கினேய புராணத்தில் 9 அத்தியாயங்களில் பேசப்படுகிறது.\r\n\r\n     திரேதாயுகத்தின் விபவ அவதாரமான இராமாவதாரத்திற்கும் முற்பட்டது இத்தலம், ஸ்ரீ இராமனின் தந்தை தசரதனால் பூஜிக்கப்பட்டதெனில் தொன்மை\r\nஎழுத்தில் அடங்குந் தன்மையதன்று.\r\n\r\n     சீதையைக் கவர்ந்து சென்ற இராவணனைக் கொல்லற் பொருட்டு இராமபிரான் வானர சேனையுடன் புறப்பட்டுச் சென்று தென்கடற்கரையடைந்து (சேதுக்கரை) கடலைக்கடக்க உபாயஞ் சொல்லவேண்டும்மென்று அக்கடலரசனான வருணணைப் பிரார்த்தித்து 7 நாட்கள் பிரயோபவேசமாக (தர்ப்பைப்புல்லான நாணலில்) கிடந்த தலமாதலால் இத்தலம் வடமொழியில் தர்ப்பசயனம் எனவும், (இராமன் தர்ப்பசயன ராமன் எனவும்) தமிழில் புல்லணை எனவும் பெயராயிற்று.\r\n\r\n     இராமபிரானே இத்தலத்து பெருமாளைப் பூஜித்தான். திருவரங்கனைப் போன்று இவரும் பெரிய பெருமாள் என்றே அழைக்கப்படுகிறார். இத்தலத்தில் உள்ள ஆதிஜெகநாதப் பெருமாளை இராமன் பூஜித்து அவரால் கொடுக்கப்பட்ட வில்லைப் பெற்று இராவண வதஞ்செய்ததாகவும் வரலாறு. பூரியில் ஜெகந்நாத சேத்திரத்தில் அரூபியாக திகழும் இப்பெருமாள் இங்கு சங்கு சக்கரங்களுடன் நான்கு கரங்களுடன் ஸ்வரூபராய்த் திகழ்கிறார்.\r\n\r\n     புல்லவர், கண்ணுவர், காலவர் என்ற மூன்று மஹரிஷிகளும் இப்புண்ணிய பூமியில் தவமியற்ற அவர்களுக்காக பகவான் வைகுண்டத்திலிருந்து இத்தலத்திற்கு வந்து அஸ்வத்தமாக (அரசமரமாக) பொன் மயமாய் அவதரித்தார். இந்த அரச மரத்தையே உபாஸகர்கள் அஸ்வந்த நாராயணன் வடிவமாக தியானித்தனர்.\r\n\r\n     இத்தலத்தை வடமொழியில் புல்லாரண்யம் என்றும் தமிழில் புல்லணை என்றும் கூறுவர். வடமொழிச் சொல்லுக்கு மலர்ந்து மலர்கள் அடர்ந்த காடு என்றும் முனிவர் தவஞ்செய்த காடு என்றும் இருபொருள் கொள்ளலாம்.\r\n\r\n     புல்லணை என்பதற்கு திருப்புல் - அதாவது தருப்பை அப்புல்லை அணைந்து ஸ்ரீராமன் பள்ளி கொண்டதால் புல்லணை என்றும், தருப்பை புற்கள் (நாணற்புதர்கள்) அடர்ந்தோங்கி வளருங்காடு என்றும் பொருள்படும்.\r\n\r\n     இராமன் இலங்கையினின்றும் திரும்புகையில் மீண்டும் இவ்விடத்திற்கு வந்தபோது பக்தர்களின் வேண்டுதலுக்கிணங்கி இங்கு பட்டாபிஷேகம் செய்து\r\nகொண்டதால் பட்டாபிராமன் எனவும் திருநாமம் உண்டாயிற்று.\r\n\r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. கடற்கடவுள் தன் பத்தினியோடு இராமனைச் சரணமடைய அவனுக்கு மோட்சமளித்த ஸ்தலம்.\r\n\r\n     2. புல்லவர், கண்ணுவர், சமுத்திர ராஜன், வீடணன், போன்றோர் எம்பெருமானை இவ்விடத்துச் சரண் புகுந்து பரமபதம் பெற்றதால் இது ஒரு சரணாகதித் தலம் சரணாகதி தத்துவத்திற்கு 108 திவ்யதேசங்களில் இது தான் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.\r\n\r\n     3. வால்மீகி இராமாயணம், துளசிராமாயணம், மஹாவீர சரிதம், ரகுவம்சம் போன்ற நூல்களில் இத்தலம் குறிக்கப்படுதல் இதன் தொன்மைக்குச் சான்று. சங்க காலத்து புலவர் புல்லங்காடர் என்பவர் இவ்வூரினர்.\r\n\r\n     இவ்வூரின் பெயரை வைத்தே அவரை விளித்தமை இவ்வூரின் தொன்மைப் புகழுக்கோர் சான்று.\r\n\r\n     4. இங்கு ஸ்தல விருட்சமாக அமைந்துள்ள அரசமரம் (அசுவத்தம்) மிகச்சக்தி வாய்ந்தது. லட்சுமி அரசமரத்தில் உறைகிறாள் என்றும், மரங்களில் நான் அரசமரமாக உள்ளேன் (அச்வத்த ஸர்வ விருட்சாணாம்) என்று கீதையில் கண்ணனும் கூறியது. இதன் சிறப்பை விளக்கும். புத்திரப்பேறு இல்லாதவர்கள் ஸேதுவில் நீராடி இத்தலத்தில் உள்ள மூர்த்தியை வணங்கி இங்குள்ள தெய்வாம்சம் பொருந்திய அரசமரத்தினடியில் நாகப் பிரதிஷ்டை, செய்து பால்ப் பாயாசம் அருந்தினால் புத்திரப்பேறு உண்டாகுமென்பது புராண வரலாறு. இம்மரத்தை  பக்திச் சிரத்தையோடு வலம் வந்தால் ஏற்படு நன்மைகளைப் பற்றிக் கீழ்க் காணும் கவிதை விளக்குகிறது.\r\n\r\n     “பெருவயிறு கண்டமாலை, உதரவலி\r\n          அண்ட வாயு, பிரமியகிரந்தி, சூலை, தலைநோவும்\r\n     இருமலொடு, தந்தவாயு, குருடு, செவிடு, சொல் ஊமை\r\n          இவைகள் முதல் தொந்த ரோக வினையாவும்\r\n     ஒருநொடியில் அஞ்சி ஓடும் வறுமையொடு சஞ்சிதாவி\r\n          யுபரியனடைந்த பாவம் அவைதாமும்\r\n     மருமலர் பிறந்த கோதை மருவி மகிழ்புலாணி\r\n          வளர் அரசு கண்ட பேரை அணுகாவே”\r\n\r\n     5. இத்தலத்தைப் பற்றி திருஞான சம்பந்தர் “அணையில் சூழ்கடல் அன்றடைத்து வழி செய்வதவன்” என்றும் “கடலிடை மலைகள் தம்மால் அடைந்த மால்களும் முற்றி” என்று திருநாவுக்கரசரும் தம் பதிகங்களில் புகழ்ந்துய்ந்தனர்.\r\n\r\n     6. தர்ப்பசயன ராமன், ரசாயனச் சத்து பொருந்திய சக்ர தீர்த்தம் இவ்விரண்டும் இத்தலத்தின் தனிச் சிறப்பாகும்.\r\n\r\n     7. ஆதிஸேது, என்றழைக்கப்படும் சேதுக்கரை இங்கிருந்து 4 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது. ரத்னாகாரம் என்றும் இதனை அழைப்பர். ஸேது என்ற வட சொல்லுக்கு “அணை” என்று பெயர். எனவே ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் இந்த சேதுவைத் “திருஅணை” என்பர். ஒரு காலத்தில் இந்த ஸேதுவே (திரு அணை) இந்தியாவின் தெற்கெல்லையாகத் திகழ்ந்தது என்பதை “ஆதிஸேது ஹைமாசலம்” என்று பழங்கால நூல்களில் கூறுவதிலிருந்து அறியலாம்.\r\n\r\n     கண்ணன் திருமேனிபட்ட பிருந்தாவனம் என்ற நெருஞ்சிக்காடு புனிதம் பெற்றது போல், இராமனின் சம்பந்தத்தால் இந்த ஸேதுவும் மேன்மை பெற்றது. இந்த ஸேதுக் கரைக்குப் பக்கத்தில் கடலுக்குள் கிழக்கே சற்று தள்ளி ராமன் கட்டிய அணை என்று கூறப்படும் நீண்டதொரு “கல் அரண்” தென்படும். இதன் அருகில் சென்று பார்ப்பது சகல பாவங்களையும் போக்கும் என்று சொல்லப்படுகிறது.\r\n     \r\n     இந்தக் கடற்கரையில் இராம தூதனான அநுமான் தென்றிசை நோக்கி கூப்பிய கரங்களுடன் இராம தியானத்தில் ஆழ்ந்துள்ள காட்சி மிகவும் எழில் வாய்ந்ததாகும். இந்த ஆஞ்சநேயரும் மிகப் பெரும் வரப்பிரசாதியாக மக்களின் துன்பங்களைப் போக்கி அருள் பாலிக்கிறார்.\r\n\r\n     8. இராமாயணத்தோடும், இராமாயணம் பேசுவோருடனும் நீங்காத் தொடர்பு கொண்டது இத்தலம்.\r\n\r\n     9. திருமங்கையாழ்வாரால் மட்டும் 21 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட தலம், புன்னை முத்தம் சூழ்ந்த அழகாய புல்லாணியே என்றும், போது அலரும் புன்னை சூழ் புல்லாணியென்றும், பூஞ்செருத்தி பொன் சொரியும் புல்லாணியென்றும் பவ்வத்திரை உலவு புல்லாணி என்றும் இத்தலத்தைச் சுற்றியுள்ள இயற்கை யெழிலில் மாந்தி மயங்குகிறார் திருமங்கையாழ்வார்.\r\n\r\n     10. இத்தலத்தில் கிருஷ்ண பரமாத்மா தொட்டில் கண்ணணாக அவதரித்துள்ளார். தசரதர் புத்திரப் பேற்றை வேண்டி இங்கு வந்து புத்திர காமேஷ்டி யாகம் செய்தாரென்பர். அவர்கள் இங்கு செய்த யாகத்தின் பயனாகவே நான்கு வேதங்களும் இராமன் முதலான 4 புத்திரர்களாக அவதரித்தனர் என்பது வரலாறு. எனவே இன்றளவும் இத்தலம் புத்திரப் பேற்றை நல்கும் புனித தலமாகக் கொள்ளப்படுகிறது.\r\n\r\n     11. மணவாள மாமுனிகள் இங்கு எழுந்தருளியது மட்டுமன்றி இப்பெருமான் மீது அவர் கொண்ட ஈடுபாடும் பெருமைக்குரியதாகும்.\r\n\r\n     12. ஆழ்வார், ஆச்சார்யர்கள் பாசுரம் தவிர்த்து புல்லை, அந்தாதி, திருப்புல்லாணி மாலை, தெய்வச்சிலையான் ஸ்துதி, வாசனமாலை, புல்லாணிப் பெருமாள், நலுங்கு போன்ற நூல்களும் இத்தலத்தைப் பற்றி செய்திகள் தருகின்றன.\r\n\r\n     13. இத்தலத்தின் சிறப்பைப் பற்றி சங்க நூலான அகநானூற்றின் 70வது பாடல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.\r\n \r\n     “வெள்வேர் கவுரியிர் தொன் முதுகோடி          \r\n     முழங்கிடும் பௌவம் இரங்கும் முன்றுறை\r\n     வெல்போர் ராமன் அருமறைக் கவித்த\r\n     பல்வீழ் ஆலம் போல்\r\n     ஒலி அவிந்த தன்றிவ் வழுங்கலூரே”\r\n\r\n     வேலினை உடைய பாண்டியரது மிக்க பழமையுடைய திருவணைக் கரையின் அருகில் முழங்கும் இயல்பினதாக பெரிய கடலில் ஒலிக்கின்ற துறைமுகத்தில் வெல்லும் போரினில் வல்ல இராமன் அரிய மறையினை ஆய்தற் பொருட்டாக புட்களின் ஒலி இல்லையதாகச் செய்த பலவிழுதுகளையுடைய ஆலமரம் போல இவ்வூரில் எழும் ஒலி அவிந்து அடங்கியது.\r\n\r\n     14. இராமநாதபுரம் சேதுபதி சமஸ்தானத்தின் சேதுபதிகள் தொன்றுதொட்டு இத்திருத்தலத்திற்கு ஆற்றும் தொண்டு அவர்தம் பெருமையை வரலாற்றோடு இணைக்கும் சிறப்பை பெற்றதாகும்.\r\n\r\n     15. ரத்னாகாரம் எனப்படும் இந்த சேதுவை கண்ணுற்ற பேர்கட்குப் பாவங்கள் இல்லையென்று இராமபிரானே தெரிவித்துள்ளார். “திரு அணை காண அருவினை இல்லை” என்று இதைக் கூறுவர். இதன் மேன்மையைக் கம்பர்.\r\n \r\n     “மெய்யின் ஈட்டத்து இலங்கையர் மேன்மகன்\r\n          மெய்யின் ஈட்டிய தீமை பொறுக்கலாது\r\n     ஐயன் ஈட்டிய சேனை கண்டு அன்பினால்\r\n          கையை நீட்டிய தன்மையும் காட்டுமால்”\r\n          \r\n     ஐயனே குபேரனது புண்ணியத்தால் முதலில் நான் அழகாகப் படைக்கப்பட்டேன். பின்பு உனது தவமகிமையால் ராவணன் வந்து குடியேறினான். நெடிது வாழ்ந்தான். நாளடைவில் அரக்கர்கள் பல கொடுஞ்செயல்கள் செய்து இங்கு பாபச் சுமை பெருகிவிட்டது. இனிமேல் என்னால் பொறுக்க முடியாது. நீ விரைவில் வந்து தீமை போக்கி என்னைப் புனிதமாக்கி அருள் என்று இராமனை நோக்கி இலங்கா தேவி கையை நீட்டி நின்றது போல் (சேது) இவ்வணை காட்சியளிக்கின்றதென்பதைக் கம்பன் தன் இராமாயணத்தே காட்டுகிறான்.\r\n\r\n     நாங்கள் மணலில் சிறு வீடு கட்டி விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறோம். எம்பெருமானே நீயோ அன்று கடலைத்திருத்தி அணைகட்டி விளையாடினாய். உன் பொற்பாதங்களின் மேன்மையை உலகோருணர முடியாது. ஓ, மாகடல் வண்ணனே நீ உன் தேவிமார்களுடன் வந்து நாங்கள் கட்டிக்கொண்டிருக்கும் இந்த மணல்\r\nவீடுகளை மிதித்து ஆடி சிதைக்கமாட்டாயா என்று கேட்கிறார் ஆண்டாள்.    திருமழிசையாழ்வார் சேதுவின் வரலாற்றையே தெளிவாகப் பேசிப் போகிறார்.\r\n\r\n     இராமன் வாலியைக் கொன்றதனால் இராமனுக்கு உதவ வந்த வானர சேனையினால் கட்டப்பட்டது, இந்த சேது. எனவே வாலியை வீழ்த்துவதற்கு இதுவே முன்னோடியாயிற்று. இலங்கையை அழிப்பதற்காக கட்டப் பட்ட சேது. இராவணனை ஒடுக்குவதற்காக இராமன் உகப்போடு வீறு நடைபோட ஏதுவாய் அமைந்தது இந்த சேது, என்று திருமழிசையாழ்வார் இந்த சேதுவை மங்களாசாசனம் செய்கிறார்.\r\n \r\n\r\n     “இது இலங்கை யீடழியக் கட்டிய சேது\r\n          இது விலங்கு வாலியை வீழ்த்தது - இது விலங்கை\r\n     தானொடுங்க வில்னுடங்கத் தண்தா ரிராவணனை\r\n          ஊனொடுங்க எய்தான் உகப்பு”\r\n                        - நான்முகன் திருவந்தாதி 28\r\n\r\n     இவ்விருவரின் மங்களாசாசனங்களைப் பார்த்தார் குலசேகராழ்வார். ஆகா, சேதுக்கரைக்கு இப்படியொரு மங்களாசாசனம் நல்கியுள்ளனரே நாமும் இதனை மங்களாசாசனம் செய்ய வேண்டாமோ என்று சிந்தை கொண்டார். இவர்கள் விட்டுவிட்ட ஒன்றைச் சேர்த்து (அதாவது சேது அணையை கட்டுவதற்கு அணில்கள் செய்த பேருதவியை நினைத்து) குரங்குகள் மலைகளைத் தூக்கிக் கொண்டு அத்துடன் கடலில் குதித்து தம்மைக் குளிப்பாட்டிக்கொண்டு ஓடியும் ஆடியும் புரண்டும் ஒரு பாதையை அமைத்தன. குரங்குகளால் போடப்பட்ட மலைக்கற்கள் மற்றும் பாறைகளில் இடையிலிருந்த இடுக்குகளை அப்பாதையின் (சேது அணையின்) நெடுகில் இருந்த மணலில் விழுந்து புரண்டு தம் மேனி முழுவதும் ஒட்டிக்கொண்டு இருந்த மணலைக் கொண்டு சென்று அவ்விடுக்குகளில் தண்ணீர் புகாமல் மணலை உதறி அடைத்து கைங்கர்யம் (பணிவிடை) செய்தனவாம் அணில்கள். எம்பெருமானுக்கு அந்த அணில்களைப் போலக்கூட நான் ஒரு சேவை செய்திலேன். வறிதே நின்றிருக்கும் மரங்கள் போல் வலிய நெஞ்சு படைத்தவனாகிவிட்டேன். வஞ்சகனாகி விட்டேன். அரங்கத்து எம்பெருமானுக்கு ஆட்படாமல் எளியேன் அயர்கின்றேனே என்று, இந்த சேதுக்கரைப் பெயரைச் சொல்லாமல் மறைமுகமாக மங்களாசாசனம் செய்கிறார்.\r\n\r\n     குரங்குகள் மலையை நூக்கக்\r\n          குளித்துத் தாம் புரண்டிட்டோடி\r\n     தரங்க நீரடைக்கலுற்ற\r\n          சலமிலா அணிலம் போலேன்\r\n     மரங்கள் போல் வலிய நெஞ்ச\r\n          வஞ்சனேன் நெஞ்சு தன்னால்\r\n     அரங்கனார்க் காட்செய் யாதே\r\n          அளியத்தே னயர்க்கின் றேனே - 898\r\n\r\n     இவ்விதம் சேது அணையும் ஆழ்வார்களின் மங்களாசாசனங்களைப் பெற்றதால் திருப்புல்லாணி திவ்ய தேசத்தைத் தரிசித்தபின் இந்த சேதுக்கரைக்கு வந்து சேது அணை இருக்கும் திக்கை நோக்கித் தொழுது கடல் நீராடிச் செல்வர். தற்போது இவ்வணை கடலுக்குள் அமிழ்ந்துவிட்டது. இங்குள்ள மீனவர்கள் தமது சிறு படகுகளில் கடலுக்குள் மூழ்கியுள்ள இவ்வணையருகே பக்தர்களை அழைத்துச் சென்று காட்டி வருவர். எத்தனையோ ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் நடந்த இந்த\r\nநிகழ்வினை சமீபகால விஞ்ஞானம் உறுதி செய்துள்ளது. ஆம். விண்வெளியில் உலகைச் சுற்றிக் கொண்டிருக்கும் விண்வெளிக்கலம் ஒன்று இந்த சேது அணையை முழுவதுமாகப் படம் பிடித்துக் காட்டி நம் புராணங்கூறுவது யாதும் பொய்யே அல்லவென்றும், முன்னோர்கள் முட்டாள்கள் அல்ல என்றும் நிரூபணம் செய்துள்ளது. \r\n\r\n\tவிபீடணன் சரணாகதிக்கு வந்துள்ளதை இராமபிரானுக்கு தெரிவித்து அவனுக்கு\r\nஅடைக்கலம் கொடுத்தருள வேண்டுமென்ற பாவனையில் சிரந்தாழ்த்தி, வாய் புதைத்து நிற்கும் அனுமனின் தோற்றம் மனமுருக வைக்கிறது. இது போன்ற ஆஞ்சநேயரை மற்ற திவ்யதேசத்தில் காண்பதரிது.\r\n\r\n     17. மூலவரின் திருநாமத்தை,\r\n \r\n     பவ்வத் திரையுலவு புல்லாணி கைதொழுதேன்\r\n     தெய்வச் சிலையாற் கென் சிந்தை\r\n                   நோய் செப்புமினே - 1780\r\n \r\n     என்று திருமங்கையாழ்வார் எம்பெருமானின் பெயரை இதில் குறிப்பிடுகிறார். Sri Kalyāna Valli, Sri Pathmāsani Sri Kalyāna Jagannāthan, Deiva Silaiyar, Chakravarthi Thirumagan, Darbhasayana Rāmar Sri Kalyāna Jagannāthan Pandiya Nādu Ramanathapuram TamilNadu Nindra (Standing) East Kalyāna Hema Theertham, Chakra Theertham, Rathnākara Samuthram Thenkalai ஸ்ரீ கல்யாணவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ கல்யாண ஜகந்நாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=9.282889,78.824287 6:30 a.m. to 11:30 a.m. 4:30 p.m. to 8:00 p.m.",
                "number": 94,
                "name_ta": "திருப்புல்லாணி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Ramanathapuram",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "ThiruppullāNi"
                ]
            },
            {
                "id": 127,
                "title": "Thirumeyyam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002Y",
                "url": "/divya-desam/thirumeyyam/",
                "content": "95 திருமெய்யம் Thirumayam Thirumeyyam The **Brahmanda Purana** describes this place in great detail, covering its history in 10 chapters through a conversation between Narada and Lord Shiva.\r\n\r\nKnown in the Purana as **Satyagiri** and **Satya Kshetram**, this place has gained fame through the penances of Ādiśeṣa, Chandra, and Satya Mahāmuni. Once, the emperor Pururavā, who ruled Madurai, also came here and attained moksha.\r\n\r\n### Ādiśeṣa’s Penance\r\n\r\nBelieving himself to be full of bad qualities, Ādiśeṣa once prayed to Emperumān for the quality of sattva (goodness). In response, the Lord instructed him to perform intense penance and receive that boon. Taking this advice, Ādiśeṣa penetrated the earth with his thousand-headed, mile-long form, emerging here with just five heads and the length of a palm tree. The path made by Ādiśeṣa’s passage formed the Sarpa Nadi (Snake River), and the place where he emerged became known as Satya Kshetram. Bathing in the Satya Pushkarani, near Satyagiri, Ādiśeṣa began his intense penance, focusing on Emperumān.\r\n\r\nPleased with the penance, Lord Mahavishnu appeared in the form of Hayagrīva (the horse-faced incarnation and the deity of knowledge). Ādiśeṣa, immediately creating a seat with his body, offered pādya (water for washing feet), arghya (water for worship), ācamanīya (water for purification), and other offerings with his five heads, worshipped with flowers from his heads, provided incense with the fragrant air from his mouth, offered dīpārādhana with the jewels on his head, waved an ālavatam with his tongues, and held a parasol with his hoods. He mentally offered food and performed ārādhana (worship). Delighted, Mahavishnu granted Ādiśeṣa the quality of sattva, transforming his fierce nature. He asked if there was any other boon desired. Ādiśeṣa requested that the Lord recline here as he does on him in the milk ocean (Ksheerābthi). Granting this wish, the Lord assumed the form of an arca rūpa (deity form) and both returned to the milky ocean.\r\n\r\n### Chandra’s Penance\r\n\r\nAnusuya, the virtuous wife of the sage Atri, performed intense penance, desiring that the Trimurtis be born as her sons. As a result, three sons were born: Dattatreya, a repository of penance, as an incarnation of Mahavishnu; Durvasa, a sage full of anger, as an incarnation of Rudra (Shiva); and Chandra (the moon) as an incarnation of Brahma. When they reached maturity, Sage Atri initiated them into mantras and sent them to perform penance. Durvasa chose Mount Kailasa, Dattatreya chose the Himalayas, and Chandra chose Satyagiri. For Brahma, penance on Lord Vishnu is always a pastime. Thus, as an incarnation of Brahma, Chandra reached Satyagiri and began intense penance focused on Lord Vishnu. The Lord appeared before Chandra in the form of Vāmana and asked what boon he desired. Chandra requested that, just as he had given darshan here, he should also reside eternally in the moon's orbit. Like a royal swan dwelling in a white lotus, the Lord obliged and eternally resides there.\r\n\r\n### The History of Satya Maharishi\r\n\r\nOn the northern slopes of the Himalayas, the river Pushpa Patra flows. Near its banks is a rock called Chitrasila, beside which is a banyan tree named Bhadravata. Under this tree, the sage Satya Thava performed penance. He was a great tapasvin (ascetic). Pleased with his penance, the Lord appeared before him and asked what boon he desired. Satya Thava said he desired no boon but requested that the Lord appear whenever he thought of him. Mahavishnu agreed, saying that they intended to perform another divine play in a later age in this place (on the Himalayan slopes) and advised the sage to choose another location for penance, promising to appear at his will.\r\n\r\nHearing this, Satya Thava joyfully asked Vishnu to bless him with a suitable place for his penance. Mahavishnu then guided Chandra and Ananta (Ādiśeṣa) to this kshetra (holy place) for penance.\r\n\r\nReflecting on the great fortune granted to him, Satya Thava addressed Mahavishnu again, saying, \"The river Pushpa Patra, the rock Chitrasila, and the banyan tree Bhadravata, with which I have been united for so long, are like my mother, father, and friend. Parting from them is very difficult.\" Mahavishnu, acknowledging his gratitude, promised to send these three to that kshetra. Under the command of Airavata, they were transported here. The river Pushpa Patra became the pushkarani (temple tank), the rock Chitrasila became the current Meiyamalai hill, and the banyan tree Bhadravata is now seen as the peepal tree (aśvattha).\r\n\r\nThe peepal tree is known as:\r\n\r\n- Bhadravata in the Kr̥ta Yuga\r\n- Aśvattha in the Treta Yuga\r\n- Putradīpa in the Dvāpara Yuga\r\n- Panasa in the Kali Yuga.\r\n\r\nWhen Satya Muni came here and performed intense penance, one day, on the Sunday of the bright fortnight of the month of Vaikasi, during the Simha nakshatra, thinking of Emperumān, he immediately had a direct vision and was asked what he desired. Satya Muni asked for moksha. The Lord, addressing Satya Muni, said that he should continue his penance here for a little longer and that when Emperor Pururavā arrived, both would be granted moksha.\r\n\r\nDuring this time, Pururavā Chakravarti, son of Budha, one of the Navagrahas, was ruling from Madurai as his capital. He was deeply devoted to Vishnu, possessing great strength. To bless him, Emperumān, often requested by his consort, transformed all his attendants into boars and, assuming the form of Varāha, descended to Madurai.\r\n\r\nEntering the fertile region north of the Vaigai and south of the Vellar River, these Varāhas began destroying fields. The village people, unable to contain them, complained to Pururavā Chakravarti, the king of Madurai (Brahmanda Purana, Sloka 217).\r\n\r\nThe king sent his armies, but they returned defeated. Astonished, the king himself went to battle, firing arrows at the herd of boars. The chief boar (Vishnu), approached Pururavā Chakravarti, snatched the bow and arrow from his hands, and fled. Pursuing it, Pururavā ended up here at Satyagiri, where the boar stood before the meditating sage Satya Muni and twice exclaimed, “Here comes Pururavā! Here comes Pururavā!” before disappearing.\r\n\r\nHearing this, Satya Muni and Pururavā Chakravarti awoke from their penance, bewildered at not seeing anyone. At this moment, Chakradhari appeared before them, granting moksha to Satya Muni and addressing Pururavā, saying, “Stay here for another three years, complete the construction of this temple, and then you shall attain me.” Saying this, he disappeared.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. **Garuda's Penance for Strength:** Garuda needed to bring amrita (nectar) to free his mother from enslavement. It is said that he gained the necessary immense strength and power by performing penance focused on Mahavishnu at this place.\r\n\r\n2. **Curse and Redemption of Taksaka:** Taksaka, a guardian of the deity's fort in the island of Sveta Dvipa, was cursed by the angry sage Durvasa and transformed into a serpent, wandering in many places on earth. Upon reaching this site, he regained his original form of Vishnu’s decorative form through the Lord’s grace.\r\n\r\n3. **Chandra's Worship:** To the south of Satya Pushkarani, there is an idol worshipped by Chandra known as Dadhivāmana Moorthy, made entirely of moonstone.\r\n\r\n4. **Adiśeṣa’s Worship:** To the west of the idol, south of Thirumeiya Malai, lies a beautiful reclining deity worshipped and installed by Ādiśeṣa.\r\n\r\n5. **Garuda's Installation:** On the summit of Meiyamalai, there is an idol installed by Garuda, made of an exalted green stone called Garuda Paccai.\r\n\r\n6. **Ādiśeṣa’s Quest for Knowledge:** This is the place where Ādiśeṣa prayed to gain the omniscience mentioned in the Vedas, making this kshetra capable of dispelling the darkness of ignorance and granting moksha.\r\n\r\n7. **Pallava Architecture:** The current temple structure follows the design of rock-cut temples from the Pallava dynasty, built by the Pallava king Narasimhavarman II.\r\n\r\n8. **The Reclining Lord:** The deity reclining on Ādiśeṣa here is said to be longer than Śrīrangam’s Lord Ranganatha. Nearby, the wall features carvings of Brahma and all other deities in attendance.\r\n\r\n9. **Ādiśeṣa's Protection:** Legend has it that Ādiśeṣa protects this place. Once, when the asuras attempted to stealthily abduct the deity, Ādiśeṣa released his poisonous breath to destroy the demons. Commemorating this event, the stone carving of Ādiśeṣa here is uniquely designed to appear as if venomous fire emanates from his mouth.\r\n\r\n10. **Thirumangai Azhvār’s Praise:** Thirumangai Azhvār exclusively performed Mangalāsāsanam in his pāsurams. He praises the Lord in numerous ways, referring to him as “the one reclining on Meiyam, the great mountain,” “the delightful nectar of Thirumeyyattu,” “the Lord of Thirumeiya Malai,” “the deity residing in Meiyam,” and “the Lord of Meiyamaṇal.” பிரம்மாண்ட புராணம் இத்தலத்தைப் பற்றி மிகவும் விவரித்துப் பேசுகிறது. இதில் நாரதருக்கும் சிவபெருமானுக்கும் நடந்த ஸம்பாஷணையாக 10 அத்தியாயங்களில் இத்தலத்தின் வரலாறு பேசப்படுகிறது.\r\n\r\n     சத்தியகிரியென்றும், சத்திய சேத்ரமென்றும் புராணம் புகழக்கூடிய இத்தலத்தில் ஆதிசேடன், சந்திரன், சத்திய மகாமுனி போன்றோர் தவமிருந்து நற்பெயர்  பெற்றுள்ளனர். ஒரு காலத்தில் மதுரையை ஆண்டபுருரவச் சக்ரவர்த்தியும் இங்குவந்தே மோட்சம் எய்தினார்.\r\n\r\nஆதிசேடன் தவம்\r\n\r\n     தன்னிடம் தீய குணங்களே மிகுந்திருப்பதால் தனக்கு ஸத்வ குணம் வேண்டுமென்று ஆதிசேடன் எம்பெருமானை ஒரு நாள் வேண்டினான். அவ்வாறாயின் என்னைக் குறித்துக் கடுந்தவஞ்செய்து நீ அந்த வரத்தைப் பெற்றுக்கொள் என்று பெருமாள் உரைத்ததும் ஆயிரம் தலைகளுடனும் பல மைல் நீளமுடையதுமான தனது உடம்பை 5 தலைகளுடனும், ஒரு பாக நீளத்தால் அளவிடத்தக்கப் பருமனுடனும், ஒரு பனை மரத்தின் அளவிற்கு நீண்ட சரீரத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு பூமிக்குள்ளாகவே துளைத்துக் கொண்டு வந்து இவ்விடம் வெளிப்பட்டான். ஆதிசேடன் வந்த மார்க்கம்\r\nபள்ளமானபடியால் அது ஸர்ப்ப நதியாயிற்று (பாம்பாறு) அவன் வெளிப்பட்ட இடம் சத்திய சேத்ரமாயிற்று. இங்கிருந்த சத்தியகிரிக்கு அருகில் உள்ள சத்திய புஷ்கரணியில் நீராடி எம்பெருமானைக் குறித்து கடுந்தவஞ் செய்யலானான் ஆதிசேடன்.\r\n\r\n     தவத்தை மெச்சிய மஹாவிஷ்ணு ஹயக்ரீவ வடிவத்தில் (குதிரைமுகம் கொண்ட வித்தைகட்கு தேவதையான அவதாரம்) தோன்றினார். உடனே ஆதிசேடன் தனது உடலால் ஆசனமும் செய்து, 5 தலைகளால் பாத்தியம், அர்க்கியம், ஆசமனீயம் முதலியன கொடுத்து தன் சிரங்களாகிய புஷ்பங்களால் பூஜித்து, வாசம் மிகுந்த வாய்க்காற்றினால் தூபம் கொடுத்து, தன் சிரத்தில் உள்ள ரத்தினங்களால் தீபாராதனை செய்து நாக்குகளால் ஆலவட்டம் வீசி, படங்களால் குடைபிடித்து மானசீகமாக அன்ன நிவேதனம் செய்து ஆராதித்தான். இதனால் மிக மகிழ்ந்த மகாவிஷ்ணு ஆதிசேடனுக்கு ஸத்வகுணத்தை அளித்து, அவனது கோர குணத்தை மாற்றியது மட்டுமன்றி இன்னும் வேறு என்ன வரம் வேண்டுமென்று கேட்டார். அதற்கு ஆதிசேடன் திருப்பாற்கடலில் என் மீது சயனித்துள்ளவாறு இங்கும் சயனித்துக் காட்சியருள வேண்டுமென்று கேட்க, அவ்வண்ணமே ஆகட்டும் என்றார். பின்னர் அர்ச்சாரூபமாய் மாறிய பின்னர் இருவரும் திருப்பாற்கடலெய்தினர்.\r\n\r\nசந்திரன் தவம்\r\n\r\n     அத்திரி என்ற முனிவரின் கற்புடை மனைவி அனுசூயை என்பவள் மும்மூர்த்திகளே தமக்குப் புத்திரர்களாக வாய்க்க வேண்டுமென கடுந்தவமியற்றினாள். அதன் பயனாக மஹாவிஷ்ணு அம்சமாக தத்தாத்திரேயர் என்ற தவநிதியாகவும், கோபாம்சக் குணம் கொண்ட ருத்ரன் அம்சமாக துர்வாசர் என்ற கோபம் மிகுந்த முனிவராயும், பிரம்மாவின் அம்சமாக சந்திரனும் வந்து பிறந்தனர். தக்க பருவம் அடைந்ததும் அத்திரி முனிவர் மூவரையும் அழைத்து மந்திர உபதேசம் செய்து தவஞ்செய்ய அனுப்பினார். துர்வாசர் கைலாய மலையினையும், தத்தாத்திரேயர் இமயமலையினையும், சந்திரன் ஸத்திய கிரியையும் அடைந்தனர். பிரம்மனுக்கு திருமாலைக் குறித்து தவம் செய்வதே எப்போதும் பொழுது போக்கான விஷயம். எனவே பிரம்மனின் அம்சமாக வந்த சந்திரன் இச்சத்திய கிரியை அடைந்து\r\nதிருமாலைக் குறித்துக் கடுந்தவம் செய்யலானான். திருமால் வாமன வடிவில் சந்திரனுக்கு காட்சி தந்து என்ன வரம் வேண்டுமென்று வினவினார். இத்தலத்தில் எனக்கு காட்சி கொடுத்த மாதிரியே சந்திர மண்டலத்திலும் தாங்கள் எழுந்தருளி நித்திய வாசம் செய்யவேண்டுமென சந்திரன் வேண்டவே ராஜ ஹம்ஸம் வெண் தாமரையில் வசிப்பதுபோல் திருமால் அங்கு எழுந்தருளி நித்திய வாசம் செய்யலானார்.\r\n\r\nஸத்திய மகரிஷியின் வரலாறு\r\n\r\n     இமயத்தின் வடபுரத் தாழ்வரையில் புஷ்ப பத்திரை என்னும் நதியோடுகிறது. அதன் கரையில் சித்ரசிலை என்ற பாறை இருக்கிறது அந்தப் பாறையினருகில் பத்ரவடம் என்ற ஒரு ஆலமரம் இருந்தது. அதனடியில் ஸத்திய தவர் என்னும் முனிவர் தவமியற்றினார். இவர் மகா தபசி. இவரது தவத்தை மெச்சி காட்சி கொடுத்த எம்பெருமான் என்ன வரம் வேண்டுமென்று கேட்க அதற்கு ஸத்தியத்தவர் எனக்கு வரம் எதுவும் வேண்டாம். ஆயின் நான் நினைக்கும் போதெல்லாம் தாங்கள் எழுந்தருள வேண்டும் என்றார். மகாவிஷ்ணுவும் சரி என்று ஒப்புக்கொண்டார். பின்னர் அம்முனிவரைப் பார்த்து இவ்விடத்தில் (இமயச்சாரலில்) பின்னொரு யுகத்தில் யாம் இன்னொரு திருவிளையாடல் புரிய சித்தமாயுள்ளோம். ஆகவே நீங்கள் தவம் செய்ததற்கு பிறிதொரு இடத்தை தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளும். உம் விருப்பப்படி நீங்கள் நினைத்த மாத்திரத்தில் வரக்கடவோம் என்றார் மஹாவிஷ்ணு.\r\n\r\n     இதைச் செவிமடுத்து மிகவும் சந்தோஷித்த ஸத்தியதவர் திருமாலை நோக்கி அவ்வாறாயின் யான் தவம் செய்தற்குத் தகுந்த இடத்தை தாங்களே திருவாய்மலர்ந்தருளும்படி வேண்டினார். உடனே மஹாவிஷ்ணு சந்திரனும், அனந்தனும் தன்னைக் குறித்து தவமிருந்த இந்தச் சேத்திரத்தில் (சத்திய  ஷேத்திரத்தில்) சென்று தவமியற்ற அருளினார்.\r\n\r\n     தமக்கு கிடைத்த பெரும் பேற்றை எண்ணிய ஸத்தியதவர் மீண்டும் மஹாவிஷ்ணுவை நோக்கி அவ்வாறாயின் இவ்வளவு காலம் என்னோடு ஒன்றிப் போய்விட்ட புஷ்ப பத்திரா என்னும் நதி, சித்திரசிலை என்னும் பாறை, பத்ரவடம் என்னும் ஆலமரம், என்னும் இம்மூன்றும் எனக்குத் தாய், தந்தை, தோழன், போன்றன. எனவே இவைகளை விட்டுப் பிரிவதும் மிகவும் கஷ்டமாயுள்ளது. என்றார். உடனே மஹாவிஷ்ணு அவரின் நன்றியறிதலை மெச்சி அவ்வாறாயின் இந்த மூன்றையும் அந்தச் சேத்திரத்திற்கே அனுப்பி வைக்கிறேன் என்று சொல்லி ஐராவதத்திற்கு உத்தரவிட அம்மூன்றும் இங்கு வந்து சேர்ந்தன. புஷ்பத்திரா நதி புஷ்கரணியாயிற்று. சித்திர சிலை என்னும் பாறையே தற்போதுள்ள மெய்ய மலையாயிற்று. பத்ரவடம் என்னும் ஆலமரமே தற்போது அரசமரமாகக் காட்சியளிக்கிறது. இந்த ஆலமரம்,\r\n \r\n     கிரேதாயுகத்தில் பத்ரவடமாகவும்\r\n     திரேதாயுகத்தில் அஸ்வத்தமாகவும்\r\n     துவாபரயுகத்தில் புத்திரதீபமாகவும்\r\n     கலியுகத்தில் பநஸ என்ற பெயரில்\r\n     அரச மரமாகவும் திகழ்கிறது.\r\n \r\n     ஸத்திய முனிவரும் இங்கு வந்து கடுந்தவஞ் செய்ய, ஓர் நாள் வைகாசி சுக்ல பட்சம், பஞ்சமி ஞாயிறன்று சிம்ம லக்கினத்தில் எம்பெருமானை நினைக்க உடனே பிரத்யட்சமாகி யாது வேண்டுமென்று கேட்க ஸத்திய முனிவர் மோட்சம் வேண்டுமென்றார். அதற்கு திருமால் ஸத்திய முனிவரை நோக்கி இன்னும் கொஞ்சகாலம் இங்கேயே தவம் புரிந்து கொண்டிருக்குமாறும் புருரவச் சக்கரவர்த்தி இவ்விடம் வந்து சேர்ந்தவுடன் இருவருக்கும் மோட்சம் அளிப்பதாகவும் கூறியருளினார்.\r\n\r\n     நவக்கிரகங்களில் ஒருவனான புதனின் மைந்தன் புருரவச் சக்கரவர்த்தி, இக்காலத்தில் இவன் மதுரையை தலைநகரமாகக் கொண்டு ஆட்சி செய்துவந்தான். இவன் விஷ்ணு பக்தியில் அளவற்ற ஈடுபாடும் பேராற்றலும் பெற்றவன். இவனுக்கு அருள்பாலிக்கும் பொருட்டு அடிக்கடி பிராட்டியால் வேண்டப்பட்ட எம்பெருமான் தன் பரிவாரங்களையெல்லாம் வராகங்களாக்கி தானும் வராக ரூபங்கொண்டு மதுரைக்கு எழுந்தருளினார்.\r\n\r\n     வைகைக்கு வடக்கு பக்கமாகவும், வெள்ளாற்றுக்கு தெற்கு பக்கமாகவும் உள்ள செழிப்பான பகுதியில் இந்த வராகங்கள் புகுந்து வயல்களை நாசம் செய்ய கிராம மக்களால் இவைகளை அடக்க முடியாமல் போக மதுரைக்கு மன்னனான புருரவச் சக்கரவர்த்தியிடம் முறையிட்டனர் (பிர்ம்மாண்ட புராணம் ஸ்லோகம் 217)\r\n\r\n     மன்னன் தன் சேனைகளை அனுப்ப அவர்கள் தோற்றுப் போய்வர, இதைக்கண்டு திகைத்த மன்னன் தானே நேரில் யுத்தத்திற்கு சென்று வராகக் கூட்டங்களின் மீது சரமாரியாக அம்புகளை எய்து கொண்டிருக்கையில் தலைமை வராகம் மட்டும் (விஷ்ணு) புருரவச் சக்கரவர்த்தியின் முன்பு வந்து அவன் கைகளில் வைத்திருந்த வில்லையும் அம்பையும் பறித்துக் கொண்டு ஓட இவன் துரத்த இறுதியில் இந்த சத்தியகிரிவரை ஓடிவந்த அந்த வராகம் ஆலமரத்தடியில் தவம் செய்து கொண்டிருந்த ஸத்திய முனிவருக்கு முன்னால் ஒரு மனிதன் பேசுவது போல் இதோ புருரவன் வந்துவிட்டான், புருரவன் வந்துவிட்டான் என்று இரண்டு முறை சப்தமிட்டுவிட்டு மறைந்துவிட்டது. \r\n\r\n     சப்தத்தைக் கேட்டு தவத்திலிருந்து கண்விழித்த ஸத்திய முனிவரும் புருரவச் சக்கரவர்த்தியும் யாரையும் காணாது திகைத்து நிற்க அவ்விருவருக்கும் சக்ரதாரியாக காட்சி தந்து சத்திய முனிவருக்கு மோட்சம் கொடுத்துவிட்டு, புருரவனை நோக்கி நீ இன்னும் 3 ஆண்டுகள் இங்கு தங்கியிருந்து இந்த ஆலயத்தை நல்லவிதத்தில் கட்டி முடித்து அதன்பின்பு என்னைச் சேர்வாயாக என்று அருளி மறைந்தார்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. கருடன் தன் தாயின் அடிமைத் தளையைத் தீர்க்க அமிர்தம் கொண்டுவர வேண்டிய நிலையேற்பட்டது. அதற்கு வேண்டிய மகாபலத்தையும் சக்தியையும் இவ்விடத்திலிருந்துதான் மஹாவிஷ்ணுவைக் குறித்துத் தவமிருந்து பெற்றான் என்பர்.\r\n\r\n     2. சுவேதத் தீவில் பகவானுடைய கோட்டை வாசற் காவல் பூண்ட தச்சகன் என்பவன் கோபங்கொண்ட துர்வாச முனிவரால் சபிக்கப்பட்டு உடனே  பாம்பினுருவத்தையடைந்து பூமியில் பல இடங்களிலும் திரிந்து இறுதியில் இத்தலத்தை அடைந்த மாத்திரத்தில் பகவானின் அனுக்கிரகத்தால் முன்பு போலவே விஷ்ணு சிங்கார ரூபத்தையடைந்தான்.\r\n\r\n     3. இங்கு சந்திரனால் ஆராதிக்கப்பட்ட பிம்பம் ஸத்திய புஷ்கரணிக்கு தெற்கில் ததிவாமன மூர்த்தியாய் உள்ளது. இது முழுமையும் சந்திர காந்தக் கல்லினால் அமைக்கப்பட்டது.\r\n\r\n     4. அதற்கு மேற்கில் திருமெய்ய மலைக்குத் தென்புறம் அடிவாரத்தில் மிக்க அழகுள்ளதாகவும், சயன மூர்த்தியாகவும் திகழ்பவர் ஆதிசேடனால் அமைக்கப்பட்டு ஆராதிக்கப்பட்டவராகும்.\r\n\r\n     5. மெய்யமலையின் உச்சியில் கருடனால் பிரதிட்டை செய்யப்பட்ட பிம்பம் உயர்ந்ததான ஒரு கருடப் பச்சைக் கல்லினால் அமைக்கப்பட்டதாகும்.\r\n\r\n     6. ஆதிசேடன் தனக்கு வேதங்களில் கூறப்பட்டுள்ள சர்வஞானமும் தெரியவேண்டுமெனப் பிரார்த்தித்த தலம், எனவே இச்சேத்ரம் அஞ்ஞான இருள் நீக்கி மோட்சம் தரத்தக்கதாகும்.\r\n\r\n     7. தற்போதுள்ள ஆலய அமைப்பு பல்லவ மன்னர்களின் குடவரைக்கல் கோவில்கள் என்பதின் அடிப்படையில் வருவதாகும். பல்லவ மன்னன் இரண்டாம் நரசிம்மவர்மனால் (இப்போதுள்ளவாறு) கட்டப்பட்டதாகும்.\r\n\r\n     8. இங்கு ஆதிசேடனில் சயனித்துள்ள பெருமாள் ஸ்ரீரங்க நாதனைவிட மிகவும் நீளமானவர். இதற்கு அருகில் உள்ள சுவற்றில் பிரம்மன் முதலிய சகல தேவர்களும் எழுந்தருளியுள்ளனர்.\r\n\r\n     9. ஆதிசேடன் இத்தலத்தைப் பாதுகாப்பதாக ஐதீகம். இவன் பாதுகாப்பிலிருந்த பெருமானை ஒரு முறை அசுரர்கள் திருட்டுத்தனமாய் தூக்க வந்ததாயும் ஆதிசேடன் விஷக் காற்றைவிட்டு அந்த அசுரர்களை அழித்ததாகவும் வரலாறு. இந்நிகழ்ச்சியை நினைவு கூறும் முகத்தான் இங்குள்ள ஆதிசேடன் வாயிலிருந்து விஷ ஜு வாலைகள் செல்வது போன்று செதுக்கப் பட்டிருப்பது ஒரு தனிச் சிறப்பாகும்.\r\n\r\n     10. திருமங்கையாழ்வாரால் மட்டும் பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டதாகும். மெய்யமென்னும் தடவரை மேல் கிடந்தானையென்றும், திருமெய்யத்து இன்னமுத வெள்ளத்தை என்றும், திருமெய்ய மலையாளா என்றும், மெய்யம் அமர்ந்த பெருமாளை என்றும், மெய்யமணாளர் என்றும் இப்பெருமாளைச் சொல்லிச் சொல்லி மகிழ்வார் திருமங்கையாழ்வார். Sri Uyya vandha Nāchiyār Sri Sathya Girināthan, Sri Sathyamoorthi Sri Meyyappan, Rajagopalan Pandiya Nādu Pudukotai TamilNadu Nindra (Standing) East Sathyagiri Kadhamba Pushkarani, Sathya Theertham Thenkalai ஸ்ரீ உய்யவந்தாள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ ஸத்யகிரிநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=10.246972,78.751808 7:00 a.m. to 11:00 a.m. 4:30 p.m. to 7:30 p.m.",
                "number": 95,
                "name_ta": "திருமெய்யம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thirumayam",
                "area": "Pudukotai",
                "state": "TamilNadu",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirumeyyam"
                ]
            },
            {
                "id": 86,
                "title": "Thiru AyOdhi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001T",
                "url": "/divya-desam/thiru-ayodhi/",
                "content": "96 திரு அயோத்தி AyOdya Ayodhya **Northern Thirupathis – Introduction**\r\n\r\nToday, what we call Tamil Nadu lies to the south of the regions where most of the avatars in the epics took place. However, due to the changing times, foreign invasions, frequent wars, and conquests, many holy sites in North India were heavily affected and had to be repeatedly renovated. These places feature tower structures with spires and smaller sanctum sanctorums, different from the archavatara murtis (deity forms) we admire in Tamil Nadu.\r\n\r\nThese northern deities are renowned amidst the Vedas, Vedic hymns, Puranas, and epics. They shine in the verses of poets in languages other than Tamil. The list includes Valmiki, Vyasa, Tulasidas, and Kalidasa, among many others. These places are also home to numerous holy rivers such as the Ganges, Yamuna, Saraswati, Gomati, Brahmaputra, Alaknanda, Prayag, and Sarayu. The historical narratives of these places extend over many ages and yugas.\r\n\r\nThere are ongoing debates about the exact locations of certain divyadesams (sacred places) like Tirupparkadal, Salagramam, Dwaraka, and Thirupirithi. Some deities praised by the āzhvārs are no longer present at their original sites. In some cases, the āzhvārs offered mangalasasanam (songs of praise) to entire regions, such as Gokulam, Vrindavan, and Ayodhya, where significant historical events took place.\r\n\r\nAmong the snow-covered peaks, there are shining divyadesams. These places are surrounded by concepts of Vedas, epics, Puranas, smritis, dharma, knowledge, and sacrifices.\r\n\r\nThe sacred syllable \"Om\" represents the union of A, U, and M. In another sense, it symbolizes the fourfold division of the divine into Vyuhavasudeva, Pradyumna, Sankarshana, and Aniruddha. Alongside the holy rivers Saraswati, Yamuna, and Ganga, these divyadesams stand as representatives of scriptures explaining the secrets of the avatars.\r\n\r\nThe divyadesam of Dwaraka, known as Pancha Dwaraka, is spread across five different places, enchanting devotees. These places, described by some āzhvārs and admired for their unique significance, include Puskar, Gaya, Kurukshetra, Chitrakoot, and Panchavati.\r\n\r\nThe eleven northern Thirupathis sung by the āzhvārs are: Thiru Ayodhya, Thiru Naimisaranyam, Thirupirithi, Thiru Kandamennum Kadinagar, Thirupatthirikasramam, Thiru Salagramam, Thiru Vadamadurai (Govardhan and Vrindavan), Thiru Aaypadi, Thiru Dwarakai, Thiru Singavelkundram, and Thiru Venkadam.\r\n\r\n**Sakravarthi Thirumagan**\r\n\r\nRama was born in the month of Chithirai, on the Navami day of the waxing moon, under the Punarvasu star in the Cancer ascendant. Our scriptures say that the day of Rama's birth should be celebrated as a vrat (fast). In our tradition, it is customary to refer to Rama as Sakravarthi Thirumagan (the emperor's son).\r\n\r\nIt is true that one cannot exhaust the subject of Rama. However, here are a few lines about Rama as described by others.\r\n\r\nMandodari, the wife of Ravana, describes Rama. She says that Rama, the jewel of the Raghu dynasty, is Vishvarupa (universal form). In each of his limbs, there are worlds. The netherworlds are his feet. Brahmaloka is his head. The sun and moon are his eyes. The clouds are his hair. The Ashwini Kumars are his nose. His blinking is day and night. The ten directions are his ears. His name alone can remove all sins in a moment, as proclaimed by the Vedas. Therefore, there is no doubt that Sri Rama himself is divine. She pleads with Ravana to give up his enmity towards Rama.\r\n\r\nTara, the wife of Vali, after seeing Rama in person, says he is beyond comprehension. She says, \"You are immeasurable, unattainable, self-controlled, the best among the righteous, your fame will never diminish,\" and continues praising him. She refers to him as \"You,\" indicating his presence before her. Being immeasurable means he cannot be conceived by the mind.\r\n\r\nUpon hearing Rama's name, Maricha, a friend of Ravana, became very anxious, his mouth dried up, and looking at Ravana, he wetted his lips with his tongue, like a lifeless person's unblinking eyes. Maricha, having witnessed Rama's valor firsthand, folded his hands and advised Ravana for their mutual benefit. He said that no one who has seen Rama's valor is appointed by Ravana. He warned that if Rama gets angry, he would annihilate all the rakshasas in the world. He believed Sita was not born to take Ravana's life. Rama never deviates from dharma, is the epitome of truth, has control over his senses, and it is not appropriate for Ravana to confront him in battle. He preached this to Ravana for an entire circle.\r\n\r\nThe above praises for Rama are from three of his adversaries.\r\n\r\n**Rama Nama Mahimai**\r\n\r\nRama's name, which originated in Ayodhya in the Treta Yuga, resounds continuously around the world. The glory of Rama Nama cannot be fully expressed in words. Just by uttering it, like Rama's arrow, it can burn away sins. When Lava and Kusha recited the Ramayana, it brought joy to Rama, and because of Hanuman's words, it saved Sita's life. Hanuman's words also revived Bharata. The Rama Nama is said to bring back life to the dying.\r\n\r\nThyagaraja Swamigal, born in Thiruvarur, composed many immortal kirtans on the greatness of Rama Nama.\r\n\r\nThe distinction of Ayodhya lies in giving the world the Rama Nama. It started in Ayodhya, grew in the Kosala kingdom, spread throughout India, and is now renowned globally. The Ramayana is the most translated and written epic in various languages.\r\n\r\nThe rulers of the Kosala kingdom are said to be descendants of the Ikshvaku dynasty of the Solar race. Notable figures of the Ikshvaku lineage include Bhagiratha, Dasharatha, and Rama.\r\n\r\nKambar, in praising the greatness of Rama Nama, says, \"Prosperity and wealth will increase daily, evil and sin will diminish, birth and death will cease, and all this by the two syllables 'Rama.'\" He also says, \"Those who speak of Rama's strength will attain the desired objects, wisdom, and fame, and the army of long-lived rakshasas will be destroyed by Rama's bow.\" By keeping Bhagavan Sri Rama in mind and daily reciting the mantra \"Sri Rama Jayam\" or \"Ram, Ram,\" one can attain wealth, rid of sins, gain fame, increase knowledge, escape the cycle of birth and death, and obtain all desired things.\r\n\r\n**About This Holy Place**\r\n\r\nThis holy place, sung by Kulasekara āzhvār, is located in the northern Indian state of Uttar Pradesh. It is the city of Ayodhya, where Rama, who went to the forest obeying his father Dasharatha's command, is the ruler of the city that serves as a remedy for those without knowledge.\r\n\r\nAyodhya, situated between the southern bank of the Sarayu River and the northern bank of the Tamasa River, was the capital of the ancient Kosala kingdom. Offering cows on the banks of the Sarayu River is considered highly meritorious. According to history, Lakshmana and later Rama attained Paramapadam (the highest abode) through the Sarayu River. It is believed that all beings in Ayodhya, including trees, plants, and animals, followed them and attained Paramapadam.\r\n\r\n**Key Places to Visit**\r\n\r\nRama Janma Bhoomi, the birthplace of Rama, is a highly sacred place for Hindus. A grand temple is being constructed here, making it a significant place of pilgrimage.\r\n\r\nAnuman Garhi, a large Hanuman temple near Rama Janma Bhoomi, is reached by climbing 76 steps. The temple is grand and beautifully sculpted. It contains large idols of Hanuman and his mother Anjana Devi. Devotees offer prasad at numerous shops along the way to the temple. The temple is surrounded by mandapams and steps where devotees continuously read the Ramayana. It is believed that Hanuman resides here, protecting everyone.\r\n\r\nKanak Bhavan, a grand palace in Ayodhya, features scenes from the Ramayana depicted as beautiful paintings. The front is gold-plated, earning it the name Kanak Bhavan. Three gold idols are housed in a silver mandapam. This palace, believed to be gifted by Kaikeyi, is where Rama and Sita resided.\r\n\r\nValmiki Bhavan is another noteworthy site. Valmiki is depicted with Lava and Kusha. The bhavan is made of white marble and contains the 24,000 verses of the Valmiki Ramayana inscribed on its walls.\r\n\r\nSita Bhavan, believed to be where Sita cooked, contains two kitchens. Utensils are displayed in the lower kitchen where Sita Devi is said to have cooked. This site also features shrines for Rama, Sita, Bharata, Mandavi, Lakshmana, Urmila, Shatrughna, and Srutakirti. Sita is revered as Annapoorani, and this is considered her temple.\r\n\r\nDasharatha Bhavan, or Dasharatha's palace, is where Rama grew up. It is a large palace also known as Dasharatha Mahal.\r\n\r\nSarayu River originates in the Himalayas and enters Ayodhya. Before entering Ayodhya, it merges with the Ghaghara River. Devotees take sacred baths and perform rituals at the Ram Ghat and Lakshman Ghat along the Sarayu River. Lakshman Ghat is where Lakshmana transformed into Adisesha with a thousand heads and attained Paramapadam. Ramachandra Murthy attained Paramapadam at Gupta Ghat.\r\n\r\nA South Indian-style temple called Ammaji Mandir, where South Indian Vaishnavites perform pujas, features shrines for Ranganatha and Rama. In the Rama shrine, idols of Rama, Sita, Lakshmana, Bharata, Shatrughna, Hanuman, and Garuda are worshipped. Idols of Nammazhwar, Thirumangai āzhvār, Ramanuja, and Manavala Mamuni are also present.\r\n\r\nIn Ayodhya, one can still see places related to various events in the Ramayana, such as the Tulasi mandap where Sita performed daily Tulasi puja, the place where Rama's coronation was conducted, the site of the Ashwamedha Yajna, and the spot where Rama wore matted hair after separating from Sita.\r\n\r\n**Sthala Puranam**\r\n\r\nAccording to the Puranas, countless literary works, and numerous texts, Ayodhya is described extensively. The city is said to be shaped like a fish. The word Ayodhya itself holds unique significance in the Vedas.\r\n\r\nThe main legend of this place is that Ayodhya was a part of Vaikuntha given to Brahma by Sriman Narayana. Brahma then gave it to Swayambhuva Manu, who established it on the southern bank of the Sarayu River. This is why the phrase \"the city given by the lotus-seated one to the king of Ayodhya\" exists. Manu had Vishwakarma build a great city, and the Lord sent Vasishta to reside there.\r\n\r\nIt seems Sriman Narayana initially placed a part of Vaikuntha here, anticipating his future incarnation.\r\n\r\nAyodhya is the place where the Lord, reclining in the ocean of milk, first accepted worship and pujas. In the Treta Yuga, Sriman Narayana incarnated as Sri Rama here.\r\n\r\nThe Ikshvaku dynasty first worshipped the reclining Lord obtained through penance from Brahma. Later, the deity was enshrined as Ranganatha in Srirangam through the Ikshvaku descendant Vibhishana.\r\n\r\n**Āzhvārs**\r\n\r\nThis holy site has been blessed by the mangalasāsanam (songs of praise) of five Āzhvārs: Periyāzhvār, Kulasekarāzhvār, Thondaradippodi Āzhvār, Thirumangai Āzhvār, and Nammāzhvār, through 17 pāsurams (verses). Since the Āzhvārs have praised the entire city of Ayodhya, it is considered that all the Vaishnava temples here have been blessed by their songs. Kulasekarāzhvār, in particular, has encapsulated the essence of the Ramayana in 10 pāsurams, thus offering his praises to the epic of Ramayana.\r\n\r\n**Periyāzhvār**\r\n\r\nPeriyāzhvār: In one section, he sings about how Hanuman identified himself to Sita in the Ashoka forest in Lanka (3.10), and in another section, he praises the noble qualities of Sri Rama (3.9).\r\n\r\n\"Mudi onri muvulaṅgaḷum āṇdu un, aḍiyēṟku aruḷ eṉṟu avaṉpiṉ toḍaṉda paḍiyil guṇattup Parata nampikku aṉṟu aṭinilai īndaṉaip pāḍippaṟa Ayōttiyar kōmānaip pāḍippaṟa.\" (Periyāzhvār Thirumozhi 3.9.6)\r\nHere, the Āzhvār praises Bharata for his noble qualities, describing his mental state while separated from Rama and addressing him as \"Guṇattup Parata Nampi.\"\r\n\r\n\"Tārkku iḷan tampikku arasu īndu taṇṭakam nūṟṟavaḷ coḷkoṇḍu pōki nuṭaṅgu iṭaic cūṟppaṇakāvaic cevi oṭu mūkku ava ārkka ariṉdānaip pāḍippaṟa Ayōttikku arasanaip pāḍippaṟa.\" (Periyāzhvār Thirumozhi 3.9.8)\r\nHere, he mentions Bharata being crowned king and the episode where Rama cut off Shurpanakha's ears and nose.\r\n\r\n\"Kārār kaṭalai aṭaittiṭṭu ilaṅkai pukku, ōrātāṉ poṉmuḍi oṉpatu oṭu oṉṟaiyum nēṟā, avaṉ tampikkē nīḷ arasu īnda, ārāvamutanaip pāḍippaṟa Ayōttiyar vēntanaip pāḍippaṟa.\" (Periyāzhvār Thirumozhi 3.9.10)\r\nHere, he sings about Rama building a bridge over the ocean, defeating Ravana, and crowning Vibhishana as king.\r\n\r\n\"Vāraṇinda muḷai maḍavāy Vaidēvī viṇṇappam, tēraṇinda Ayōttiyarkōn peruntēvī kēṭṭaruḷāy kūraṇinda vēlvalavaṉ kuhanōṭum kaṅgaithannil sīraṇinda tōḻamaiyaik koṇḍatum ōr aṭaiyāḷam.\" (Periyāzhvār Thirumozhi 3.10.4)\r\nHere, Hanuman presents the friendship between Rama and Guha as a token to Sita in the Ashoka forest.\r\n\r\n\"Maithaku mā malarkkuḻalāy Vaidēvī viṇṇappam otta pukazh vānarakkōn uṭaṉiṉṟu niṉait tēṭa attaku cīr Ayōttiyarkōn aṭaiyāḷa ivai moḻindāṉ ittakaiyāl aṭaiyāḷam ītu avaṉ kai mōtiramē.\" (Periyāzhvār Thirumozhi 3.10.8)\r\nHere, Hanuman gives Sita Rama’s ring as a token, saying it is from the hand of Rama himself.\r\n\r\n\"Vaṭatisai maturai sāḷakkrāmam vaikuntam tuvarai Ayōtti, iḍam uṭa vataṟi iḍa vakai uṭaiya eṉ puruṭōttamaṉ irukkai, taṭavarai atirat taraṇi viṇṭu iṭiyat talaip paṟṟik karai maram sāṭi kaṭaliṉaik kaḷaṅka kaṭittu iḻi kaṅkaik kaṇṭam eṉṉum kaṭi nakarē.\" (Periyāzhvār Thirumozhi 4.7.9)\r\nWhile singing about the deity of the divyadesam named \"Kandam,\" the Āzhvār mentions the Lord residing in Vaikuntha, Dwaraka, Ayodhya, and Badrikashramam, and also the descent of the Ganges brought by King Bhagiratha with his penance.\r\n\r\n**Kulasekarāzhvār**\r\n\r\nDue to his immense love for Ramachandramurthy, Kulasekarāzhvār is referred to as Kulasekara Perumāl. Kulasekarāzhvār composed the prabandham called Perumāl Thirumozhi. In our tradition, the term \"Perumāl\" refers to Sri Rama (while \"Periyaperumāl\" refers to Lord Ranganatha). Perumāl Thirumozhi consists of 105 pāsurams (verses) divided into 10 decads. In three of these decads, he narrates scenes from the Ramayana with his unique perspective. In the eighth decad, he sings lullabies for Kausalya's Rama, in the ninth decad, he laments with Dasharatha over his separation from Rama, and in the tenth decad, he recounts the entire Ramayana in the presence of Govindaraja Perumāl in Thillai Nagar Tiruchitrakoodam.\r\n\r\n\"Suttram ellām pin toḍarat tol kāṇam adaindavanē!, aṟṟavarkaṭku arumaruṉtē! Ayōtti nagarkku adipatiyē! kaṟṟavarkaḷ tām vāḻum kaṇapurattu eṉ karumaṇiyē! ciṟṟavai taṉ coṟ koṇḍa cīrāmā! tālēlō!\" (Perumāl Thirumozhi 8.6)\r\nIn this verse, he mentions how Rama performed all the duties of a son and how everyone else followed him. He refers to Rama as the lord of Ayodhya, not just as a king but as the supreme ruler who brought Ayodhya from Vaikuntha.\r\n\r\n\"Āl inilai pālakaṉāy aṉṟu ulagam uṇḍavanē, vāliyai koṉṟu arasu iḷaiya vāṉarattukku aḷittavanē, kāliṉ maṇi karai alaikkum kaṇapuratten karumaṇiyē ālinaṭarkku adipatiyē ayōttimanē tālēlō\" (Perumāl Thirumozhi 8.7)\r\nHere, he sings of Rama as the king of Ayodhya, who once swallowed the worlds as a child lying on a banyan leaf, killed Vali, and gave the kingdom of Kishkindha to his younger brother Sugriva.\r\n\r\n\"Am kaṇ neḍu madiḷ puṭai cūḻ ayōtti eṉṉum aṇi nagarattu ulaku aṉaittum viḷakkum cōti, veṅkaṟirōṉ kulattuk kōr viḷakkāyt tōṉṟi viṇ muḻutum uyakkoṇḍa vīraṉ taṉṉai ceṅkaṇ neḍum karumukilai irāmaṉ taṉṉai tillaīnagar tiruc cittirakūṭam taṉṉuḷ eṅkaḷ taṉi mutalvaṉai eṅ perumāṉ taṉṉai eṉṟu kolō kaṇ kuḷirak kāṇu nāḷē.\" (Perumāl Thirumozhi 10.1)\r\nIn this verse, the Āzhvār praises the glory of Ayodhya, describing it as a beautiful city surrounded by tall walls and illuminating the entire world. He refers to Rama as the supreme being who made the devas (gods) live happily by dispelling their troubles.\r\n\r\n\"Am poṉ neḍu maṇi māḍa ayōtti eydi arasu eydi akattiyaṉ vāyt tāṉ muṉ koṉṟāṉ taṉ perun tol kataikkēṭṭu mitilaic celvi ulakuyyat tiruvayiṟu vāytta makkaḷ cempavaḷat tiṟaḷ vāyt taṉ caritai kēṭṭāṉ tillaīnagar tiruc cittirakūṭam taṉṉuḷ em perumāṉ taṉ caritai cevi yāl kaṇṇāl parukuōm in amudai madiyōm iṉṟē.\" (Perumāl Thirumozhi 10.8)\r\nHere too, he extols Ayodhya as a city adorned with tall golden and gem-studded mansions. He mentions the sweetness of experiencing the Lord's stories and his divine form, comparing it to the nectar of the gods. He states that the children of the prosperous Tiruvayiru were placed on the righteous path by listening to Lava and Kusha recite the Ramayana, and that they ruled the world justly after Rama.\r\n\r\nKulasekarāzhvār's deep devotion to Rama is evident in his verses, where he beautifully intertwines the divine stories with his personal expressions of love and reverence for the Lord.\r\n\r\n**Thondaradippodi Āzhvār**\r\n\r\nIn the prabandham where Thondaradippodi Āzhvār wakes up the Lord in Thiruppalliyezhuchi, he refers to Ayodhya and addresses Rama as their Lord because he ruled there.\r\n\r\n\"Meṭṭiḷa mēdikaḷ taḷaiviḍum āyarkaḷ, vēyaṅguḻal ōcaiyum viḍaimaṇi kuṟalum, īṭṭiya icai ticai parantaṉa vayaluḷ, iruntina curumpiṉam ilaṅkaiyar kulattai, vāṭṭiya varicilai vāṉavar ēṟē, māmṉi vēḷviyai kāttu ava piratam. āṭṭiya aṭutiṟal ayōtti em arase, araṅkattammā paḷḷi yezhundaruḷāyē.\" (Thiruppalliyezhuchi 4)\r\n\r\n**Thirumangai Āzhvār**\r\n\r\nThirumangai Āzhvār, in his Periya Thirumozhi, describes how Rama, the crown prince, defeated the rakshasas and invites the devotees to join him in the dance, celebrating Rama's victory.\r\n\r\n\"Kavaḷa yānai pāy puravi tēṟōṭa arakkar ellām, tuvaḷa, veṉṟa veṉṟiyāḷaṉ, taṉ tamar kollāmē tavala māṭam nīḍu ayōtti kāvalan taṉ ciṟuvaṉ kuvaḷai vaṇṇaṉ kāṇa āṭīr kuḻamaṇi tūramē.\" (Periya Thirumozhi 10.3.8)\r\n\r\n**Nammāzhvār**\r\n\r\nNammāzhvār highlights a special characteristic of Rama in his Thiruvāymozhi. He describes how when Rama left for the forest, everything in Ayodhya, both living and non-living, was gripped with sorrow. Trees withered, rivers, ponds, and lakes dried up, and gardens lost their greenery. After fourteen years, when Rama returned, everything in Ayodhya regained its prosperity and joy. Nammāzhvār marvels at this unique quality of Rama, which affected even inanimate objects, and ponders who else could possess such virtues.\r\n\r\n\"Kaṟpār irāma pirāṉai allāl maṟṟum kaṟparō?, puṟpā mudalāp puḷ eṟumpu ādi oṉṟi iṉṟiyē, naṟpāl ayōttiyil vāḻum carācaram muṟṟavum, naṟpāl kku uytṟaṉaṉ nāṉmukaṉār peṟṟa nāṭṭuḷē.\" (Thiruvāymozhi 7.5.1)\r\n\r\nNammāzhvār says that Ayodhya flourished under Rama's rule, making it a place where everything, from the smallest ant to the tallest tree, thrived. He notes that Rama's governance brought such prosperity that it was akin to how he led everything to Paramapadam when he ascended.\r\n\r\n**Vāṟttai Irāmāyaṇam **\r\n\r\n\"Pirandhār vaḷarndhār kaṟṟār peṟṟār\r\nMaṇandhār siṟandhār thuṟandhār neḻindhār\r\nIḻandhār alaindhār aḻiththār seḻiththār\r\nThuṟandhār thuvandhār āndhār mīṇḍār\"\r\n\r\n\"Born, grew up, learned, received,\r\nMarried, excelled, renounced, touched,\r\nLost, wandered, destroyed, prospered,\r\nRenounced, grieved, ruled, returned.\r\n\r\nExplanation:\r\n\r\n**Born:** Sri Rama was born to Kausalya Devi, fulfilling King Dasharatha's longing for a son.\r\n**Grew up:** Raised with love by Dasharatha, Kausalya, Sumitra, and Kaikeyi.\r\n**Learned:** Learned all the Vedas, knowledge, arts, and practices from Vashishta.\r\n**Received:** Protected Vishwamitra's yagna using the skills learned from Vashishta, pleased Vishwamitra, and received many divine weapons.\r\n**Married:** Broke Lord Shiva's bow in Janakapuri, relieved the longing of Janaka and Sunayana, and married Sita, the daughter of the earth.\r\n**Excelled:** Excelled by occupying a place in the hearts of the people of Ayodhya and Kosala with his noble qualities.\r\n**Renounced:** Renounced the kingdom granted to him and accepted a life in the forest due to Kaikeyi's demand.\r\n**Touched:**\r\n- Touched by the love of the people of Ayodhya.\r\n- Touched by Guha's love.\r\n- Touched by Bharadwaja's love.\r\n- Touched by Bharata's impeccable heart, selfless love, sacrifice, and faith.\r\n- Touched by the love of all sages and devotees from Atri-Anasuya to Shabari.\r\n- Touched by the service of Sugriva's army.\r\n- Touched by Vibhishana's surrender.\r\n- Above all, touched by Hanuman's service, saying, \"I have nothing to repay you with, so I give myself,\" and embraced Hanuman.\r\n**Lost:** Lost Sita after going after the illusionary deer.\r\n**Wandered:** Wandered in search of Sita.\r\n**Destroyed:** Destroyed Lanka.\r\n**Prospered:** \r\n- Prospered in mind and heart after retrieving Sita.\r\n- Regained the kingdom and returned to a prosperous life.\r\n**Renounced:** Renounced Sita to remove the people's confusion when some did not understand her purity.\r\n**Grieved:** The separation from Sita caused immense pain to Sri Rama, which grieved him mentally for some time.\r\n**Ruled:** Despite the inner wounds, he diligently performed all duties for the people, ensuring they were healthy in body and mind and lived in prosperity.\r\n**Returned:** After ruling for eleven thousand years and transforming everyone into Rama and Sita, he took them with him and returned to Vaikuntha, his eternal abode.\"\r\n\r\nJai Sri Ram! வடநாட்டு திருப்பதிகள் – முன்னுரை\r\n\r\nஇன்று தமிழகம் என்று சொல்கின்ற பகுதிக்கு வடக்கு பக்கம் தான் விபவத்தில் அமைந்த அத்தனை அவதாரங்களும் நிகழ்ந்தது. ஆனால் வட இந்தியாவில் காலச் சூழ்நிலைகளாலும், அன்னியர் வருகையாலும், அடிக்கடி நிகழ்ந்த யுத்தங்களாலும், படையெடுப்புகளாலும், திருத்தலங்கள் அதிக அளவில் பாதிப்படைந்து மீண்டும் மீண்டும் புதுப்பிக்க வேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டன. கூம்பு வடிவமைந்த கோபுரங்களும், சிறிய அளவிலான மூலஸ்தானங்களும் தமிழகத்தில் நாம் கண்டு களிக்கும் அர்ச்சாவதார மூர்த்திகளின்றும் வித்தியாசமான வடிவில் அமைந்த மூர்த்திகளோடு இத்தலங்கள் திகழ்கின்றன.\r\n\r\nஇந்த வடநாட்டுப் எம்பெருமான்கள், வேதங்களுக்கும், வேத வாக்கியங்களுக்கும், புராண இதிகாசங்களுக்கும் மத்தியில் புகழில் மண்டிக் கிடக்கின்றார்கள். தமிழ் மொழி தவிர்ந்த மற்ற மொழி கவிகளின் வார்த்தைகளிலும் பிரகாசித்து இருக்கிறார்கள். வால்மீகி, வியாசர், துளசிதாசர், காளிதாசன் என்று இந்த பட்டியல் நீண்டுகொண்டு போகும். அதே போல், புண்ணியங்கள் நிறைந்த புகழ் மலிந்த கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி, கோமதி, பிரம்மபுத்திரா, அளகநந்தா ப்ராயாகை, சரயு என்னும் பல புண்ணிய தீர்த்தங்களையும் தன்னகத்தே அடக்கியுள்ளது. ஸ்தலவரலாறுகளுக்கும் குறைவில்லை, காலம் காலமாக, யுகம் யுகமாக நீண்டுகொண்டே இருக்கும்.\r\n\r\nதிருப்பாற்கடல், சாளக்கிராமம், துவாரகா, திருபிரிதி போன்ற திவ்யதேசங்கள் இருந்த இடம், இன்று இருக்கும் இடம் பற்றியும் நிறைய தொடர் விவாதங்கள் நிகழ்ந்துகொண்டு தான் இருக்கின்றன. ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட மூர்த்திகள் சில ஸ்தலங்களில் இல்லை.  சிலவற்றை பிரதேச அளவில் மங்களாசாசனம் செய்து உள்ளார்கள். அதாவது கோகுலம் என்றும், பிருந்தாவனம் என்றும், அயோத்தி என்றும்\r\nசரித்திர நிகழ்ச்சிகள் நடைபெற்ற இடம் முழுமையும் பாடி பரவசம் அடைந்துள்ளார்கள்.\r\nபனி மூடிய சிகரங்களுக்கிடையே பளிச்சென மின்னும் திவ்ய தேசமும் உண்டு. வேத, இதிகாச, புராண ஸ்மிருதிகளோடு, தர்மம், ஞானம், யாகம் என்ற கோட்பாடுகள் சூழ திகழும் திவ்யதேசங்களாகும்.\r\n\r\nஓம் என்பது, அ உ ம என்பதின் சேர்க்கை என்பது ஒரு புறமும், வியூக வாசுதேவன், பிரத்யும்ன, சங்கர்ஷண, அநிருத்த என்று தன்னையும் சேர்த்து நான்காக பிரிந்ததை இன்னொரு புறமாகவும் கொண்டு, சரஸ்வதி, யமுனை, கங்கா என்ற புண்ணிய நதிகளை இன்னொரு புறமும் கொண்டு அவற்றை எல்லாம் இணைக்கும் அவதார ரகசியங்களை விளக்கும் சாஸ்திரங்களுக்கு பிரிதிநிதியாக இந்த திவ்யதேசங்கள் இருக்கின்றன என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது.\r\n\r\nதுவாரகா என்ற திவ்யதேசமும் பஞ்ச துவாரகா என்ற பெயரில் ஐந்து வெவ்வேறு இடங்களில் பரந்து பக்தர்களை பரவசப்படுத்துவதும், நரனாக, தீர்த்தமாக, வனமாக, சங்கமித்துக் கொண்ட நதிகளின் அரவணைப்பில், வேதம், பரமபதத்திலிருந்து எம்பெருமான் தன்னை வ்யூக நிலைக்கு எழுந்தருளப் பண்ணியதை விவரிக்கும் இத்தலங்கள், சில ஆழ்வார்களால் பாடப்பட்டவை, சில புஷ்கர், கயா, குருஷேத்திரம், சித்திரகூடம், பஞ்சவடி, போன்ற அபிமான ஸ்தலங்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார்களால் பாடப்பட்ட வடநாட்டுத் திருப்பதிகள் 11.  அவை, திருஅயோத்தி, திருநைமிசாரண்யம், திருப்பிரிதி, திருகண்டமென்னும்கடிநகர், திருப்பத்ரிகாச்ரமம், திருசாளக்ராமம், திருவடமதுரை (கோவர்த்தனம் பிருந்தாவனம் சேர்ந்தது), திருஆய்ப்பாடி, திருதுவாரகை, திருசிங்கவேள்குன்றம், திருவேங்கடம்.\r\n\r\nசக்ரவர்த்தி திருமகன்\r\n\r\nஇராமன், சித்திரை மாதத்தில், வளர்பிறை நவமி அன்று, புனர்வசு கூடிய நக்ஷத்திரத்தில் கடக லக்கினத்தில் அவதரித்தான். இராமனின் அவதார தினத்தை ஒரு விரதமாகவே கொண்டாடும் படி நம் சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன. நம் ஸம்ப்ரதாயத்தில் இராமனை சக்ரவர்த்தி திருமகன் என்று அழைப்பது வழக்கம்.\r\n\r\nஇராமன் பற்றி சொல்லி முடிக்க முடியாது என்பது உண்மை. இருந்தாலும், ஒரு சில வரிகள் இராமன் பற்றி பிறர் சொல்லியது.\r\n\r\nமண்டோதரி, இராவணன் மனைவி.  ராமனைப் பற்றி கூறுகிறாள். ரகு வம்ச மணி ராமன், விஸ்வரூபன். அவனுடைய ஒவ்வோர் அங்கத்திலும் லோகங்கள் இருக்கிறது. பாதாளம் அவரது பாதங்கள். பிரம்மலோகம் அவரது சிரசு. சூரிய சந்திரர்கள் அவனது கண்கள். மேகம் அவனது கேசம். அஸ்வினி குமாரர்கள் அவனது நாசி. அவர் இமைப்பதே இரவு பகல். பத்து திசைகளும் அவனது செவி. அவனது நாமம் ஒன்றே எல்லாப் பாவங்களையும் நொடிப் பொழுதில் போக்க வல்லது, என்று வேதம் ஒலிக்கிறது. எனவே சாட்சாத் ஸ்ரீராமனே தெய்வம் என்பதில் சந்தேகமில்லை. அவர் மீது கொண்ட பகைமையை விடுக என்று ராவணனிடம் அவனது மனைவி மண்டோதரி மன்றாடுகிறாள்.\r\n\r\nவாலியின் மனைவி தாரை, இராமனை நேரே பார்த்த பின்பும், மனதிற்கு அப்பாற்பட்டவன் என்று சொல்கிறார். த்வம் அப்ரமேயஶ்ச, துராஸதஶ்ச, ஜிதேந்த்ரியஶ்ச, உத்தம தார்மிகஶ்ச. அக்ஷய்யகீர்திஶ்ச விசக்ஷணஶ்ச, க்ஷிதிக்ஷமாவாந்க்ஷதஜோபமாக்ஷஃ (4.24.31) – “நீங்கள், அளவிடமுடியாதவர், கட்டுப்படுத்த முடியாதவர், சுய கட்டுப்பாடு உடையவர், நீதிமான்களில் சிறந்தவர், உங்கள் புகழ் ஒரு நாளும் குறையாது”, என்று சொல்லிக் கொண்டே போகிறாள். இதில் ‘நீங்கள்’ என்று சொன்னதால், நேரில் இருக்கிறார் என்று புரிந்து கொள்ளலாம். அளவிட முடியாதவர் என்பதால், மனதினால் நினைத்து பார்க்க முடியவில்லை என்று கொள்ள வேண்டும்.\r\n\r\nஇராவணனின் நண்பன் மாரீசன் இராமனின் பெயரை கேட்டவுடன், தன்னுடைய வாய் உலர்ந்து, மிகவும் கவலையுற்று, உலர்ந்த தன் உதட்டினை ஈரப்படுத்திக் கொண்டு, உயிரற்றவனின் கண்கள் இமைக்காது இருப்பதுபோல் இராவணனை பார்த்தான். ராமனின் வீரத்தை நேரில் பார்த்ததால் மாரீசன், கரம் கூப்பி இராவணனிடம் தங்கள் இருவருடைய நன்மைக்காக சொன்னது. இராமனின் வீரத்தை நேரில் பார்த்த ஒற்றன் ஒருவனையும், இராவணன் நியமிக்கவில்லை என்றும், ராமனுக்கு கோபம் வந்தால் இந்த உலகத்தில் ஒரு ராக்ஷசன் கூட இல்லாமல் செய்துவிடுவார் என்றும், சீதை இராவணனுடைய உயிரைக் குடிப்பதற்காக பிறக்கவில்லை என்று தான் நம்புவதாகவும், ராமன் தர்மத்தை விட்டு ஒரு சிறிதும் பிசகாதவன் என்றும், ராமன் உண்மைக்கு இலக்கணம் என்றும், இராமன் புலன்களை அடக்கியவன் என்றும், இராமனிடம் சண்டைக்கு செல்வது இராவணனுக்கு உசிதம் இல்லை என்றும் ஒரு சர்க்கம் முழுவதும் உபதேசம் செய்கிறான்.\r\n\r\nஇராமனை புகழ்ந்து மேலே கொடுத்துள்ள வார்த்தைகளை சொன்ன மூவருமே, இராமனுக்கு எதிரிகள்.\r\n\r\nஇராம நாம மஹிமை\r\n\r\nஅயோத்தியில் திரேதாயுகத்தில் உதித்த ராமனால், அவனது திருநாமம், உலகம் முழுவதும், எந்நேரமும் இடைவிடாது ஒலித்துக் கொண்டிருக்கிறது. ராம நாமத்தின் மகிமையும் எழுத்தில் எழுதி சொல்லி முடித்து விட முடியாது. சொன்ன மாத்திரத்தில் ராம பாணம் போல் பாவங்களைச் சுட்டு எரிக்க வல்லது. லவ குசர்கள், இராமாயணம் பாடும் போது இராமனுக்கு மகிழ்ச்சியை கொடுத்தது, அனுமன் சொன்னதால், சீதைக்கு உயிரை தக்க வைத்தது. அனுமன் சொன்னதால், பரதனுக்கு உயிரை மீட்டுக்குக் கொடுத்தது. ம்ருத சஞ்சீவனம் ராம நாமம் – போகிற உயிரை மீட்டுக் கொடுக்கும்.\r\n\r\nதிருவாரூரில் பிறந்த தியாகராஜ சுவாமிகள். ராம நாம மகத்துவம் பற்றி இயற்றியுள்ள கீர்த்தனங்கள், அழியா மகத்துவம் உடையவை.\r\n\r\nராம நாமத்தை உலகிற்குக் கொடுத்த சிறப்பே அயோத்தியின் தனிச் சிறப்பும், தலையாய சிறப்பும் ஆகும். அது அயோத்தியில் தொடங்கி, கோசல நாட்டில் வளர்ந்து, இந்தியா எங்கும் பரவி, இன்று உலகளவில் பெரிதும் பேசப்படும் நாமமாக உள்ளது. இராமாயணம், அதிக மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட / எழுதப்பட்ட சரித்திரமாக இன்று உள்ளது.\r\n\r\nகோசல நாட்டின் ஆட்சியாளர்கள் சூரிய குல  இக்ஷ்வாகு மன்னரின் வழித்தோன்றல்கள் எனப்படுகின்றனர். இக்ஷ்வாகு குலத்தின் புகழ் பெற்றவர்களாக பகீரதன்,  தசரதன்  மற்றும் இராமன்  கருதப்படுகிறார்கள்.\r\n\r\nகம்பர், ராமநாமத்தின் மகிமையை, “ நன்மையும், செல்வமும் நாளும் பெருகுமே, தின்மையும், பாவமும் சிதைந்து தேயுமே, சென்மமும், மரணமும் இன்றித் தீருமே, இம்மையே ராமாவென்ற இரண்டு எழுத்தினால்” என்றும், “நாடிய பொருள் கைகூடும் ஞானமும் புகழும் உண்டாம், விடியல் வழியதாக்கும் வேரிஅம் கமலை நோக்கும், நீடிய அரக்கர் சேனை நீறுபட்டழிய வாகை சூடிய சிலை ராமன் தோள்வலி கூறுவார்க்கே” என்றும் கூறுகிறார். பகவான் ஸ்ரீ ராமனை மனதில் நிலை நிறுத்தி “ஸ்ரீ ராம ஜெயம்”  அல்லது  “ராம், ராம்” என்ற மந்திரத்தை தினமும் கூறுவதன் பயனாக செல்வம் சேரும், பாவம் கரைந்து போகும்,புகழ் கிடைக்கும்,  ஞானம் பெருகும்,  பிறப்பு இறப்பு சுழற்சியில் இருந்து விடுபடலாம்,  வேண்டியவை அனைத்து கிடைக்கும் இப்படி பல நன்மைகளை பெறலாம்.\r\n\r\nஇத்திருத்தலம் பற்றி\r\n\r\nசிற்றன்னையின் சொல் காரணமாக தந்தை தயரதன் ஆணையை சிரமேற்கொண்டு கானகம் அடைந்த ஸ்ரீராமனே, ஞானம் அற்றவர்கட்கு அருமருந்தாய் திகழும் அயோத்தி நகருக்கு அதிபதியே, என்று குலசேகர ஆழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட இந்தத் திருத்தலம் வட இந்தியாவில் உத்திரபிரதேச மாநிலத்தில் அமைந்து உள்ளது. எங்கு நோக்கினும் ராம, சீதா பிராட்டியின் கோவில்களும், ஆஞ்சநேயர் கோவில்களும், ராம பஜனையும் ராம பக்தர்களுமாகத் திகழ ஒரே ராம மயமாகத் திகழ்கிறது இந்த ராம ஜென்ம பூமி.\r\n\r\nமுக்தி தரும் 7 ஸ்தலங்களுள் முதல் க்ஷேத்திரம் இது. முக்கியமான க்ஷேத்திரமும் கூட. ‘அயோத்யா மதுரா மாயா காசி காஞ்சி அவந்திகா புரி த்வாரவதிஶ்சைவ சப்த ஏகா மோக்ஷ தாயகா’ என்ற வாக்கியத்தின் படி அயோத்யா, மதுரா, ஹரித்வார், காசி, காஞ்சி, உஜ்ஜயினி மற்றும் துவாரகா என்ற ஏழு க்ஷேத்திரங்களும் முக்தி தரும் ஸ்தலங்களாகும். இந்த ஏழும் நாராயணனுக்கு அவயங்கள் ஆகும். அயோத்தி சிரசு, காசி மூக்கு, மதுரா கழுத்து, மாயா மார்பு, துவாரகா கொப்பூழ், காஞ்சி இடுப்பு, அவந்திகா பாதம்.\r\n\r\nஅயோத்யா என்ற சொல்லுக்கு எதிர்த்து வெற்றி பெற முடியாதது என்று சொல்வார்கள். அதாவது தோல்வியே இல்லாத ஊர்.\r\n\r\nஅயோத்தியின் வாசலில் அனுமனும், அதற்கு தெற்கில் சுக்ரீவனும், அவனுக்கு அருகில் அங்கதனும், தெற்கு வாசலில் நளனும் நீலனும், மேற்கில் வக்த்ரனும், வடக்கில் வீபீஷணனும் வாழ்ந்துகொண்டு இந்த நகரத்தை காப்பாற்றி வருகிறார்கள் என்று ஐதீகம்.\r\n\r\nஅயோத்தி, சரயு நதியின் தெற்கு கரைக்கும் தமஸா நதியின் வடக்கு கரைக்கும் இடையில் அமைந்து உள்ளது. பண்டைய கோசல நாட்டின் தலைநகர் ஆகும். சரயு நதிக்கரையில் கோ (பசு) தானம் செய்வது சிறந்ததாக கருதப்படுகிறது. சரயு நதியின் மூலம் தான் முதலில் ஸ்ரீ லக்ஷ்மணனும் பின்னர் ஸ்ரீ ராமச்சந்திரமூர்த்தியும் பரமபதம் அடைந்தார்கள் என்றும், அவனைத் தொடர்ந்த மக்கள், மரம், செடி, கொடி, விலங்கு என எல்லா ஜீவராசிகளும் பரமபதத்தை கொடுத்தான் என்றும் வரலாறு கூறுகிறது.\r\n\r\nதரிசிக்க வேண்டிய முக்கிய இடங்கள்\r\n\r\nஇராம ஜென்ம பூமி, இது இராமர் அவதரித்த இடம். வாழ்ந்த இடம். பல வரலாறுகளை சுமந்து கொண்டு உள்ள இடம். கூடிய விரைவில் மிக பெரிய இராமர் கோவில் கட்டப்பட்டு வருகின்ற இடம். இந்துக்களுக்கு மிகவும் புனிதமான இடம்.\r\n\r\nஅநுமான்கார்ஹி என்றழைக்கப்படும் மிகப்பெரிய ஆஞ்சநேய மூர்த்தி கோவில் ஒன்று இந்த ராமஜென்ம பூமிக்கருகில் உள்ளது. 76 படிக்கட்டுகளை உடைய இத்தலம் சிறந்த வேலைப்பாடுகளுடன் அழகிய சிலைகளையும் கொண்டு கம்பீரத்தோறறத்துடன் பேரழகு பொருந்தி திகழ்கிறது. ஆஞ்சேநேயரின் பெரிய திருவுருவ சிலையைத்தவிர, அவருக்கும், அவரது தாயார் அஞ்சனாதேவிக்கும் இங்கே சிலைகள் உண்டு. இங்கு போகும் வழியில் நிறைய கடைகள், அங்கு விற்கப்படும் பிரசாதங்களை மக்கள் மகிழ்ச்சியுடன் வாங்கி, ஆஞ்சேநேயர்க்கு சமர்பிக்கிறார்கள். இந்த ஆலயத்தின் சுற்றுப்புறங்களிலும், மண்டபங்களிலும், படிக்கட்டுகளிலும் இடைவிடாமல் பக்தர்கள் ராமாயணம் படித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். இங்கு தான் ஹனுமான் வாழ்ந்துகொண்டு எல்லோரையும் காத்துகொண்டு இருப்பதாக நம்பிக்கை. இராம ஜென்ம பூமிக்கு போவதற்கு முன் இவரை தரிசித்துவிட்டு செல்வது வழக்கம்.\r\n\r\nஇங்கு அமைந்துள்ள கனக பவன் என்னும் மண்டபத்தில் இராமாயணக் காட்சிகள் யாவும். வெகு நேர்த்தியாகவும்.\r\nபேரழகு பொருந்திய ஓவியங்களாகத் தீட்டப்பட்டுள்ளன. இதன் முகப்பில் தங்கம் பதித்திருப்பதால் இதற்கு கனக பவன் என்னும் பெயருண்டாயிற்று. மூன்று தங்க சிலைகள், வெள்ளி மண்டபத்தில் இருப்பது இங்கு சிறப்பு. இது ராமர் சீதையின் இடம் ஆகும், கைகேயி அவர்களுக்கு உகந்து அளித்த அரண்மனை என்றும் சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nவால்மீகி பவன், இது ஒரு அருமையான இடம். இங்கு வால்மீகி, லவ குசர்களுடன் காட்சி அளிக்கிறார். இது வெள்ளை சலவைக்கற்களால் கட்டப்பட்ட பார்க்க வேண்டிய இடம் ஆகும். வால்மீகி ராமாயணத்தின் 24,000 ஸ்லோகங்களும் இங்கே பொறிக்கப்பட்டு உள்ளன.\r\n\r\nசீதா பவன், இது சீதை சமையல் செய்த இடமாக கருதப்படுகிறது. இங்கு இரண்டு சமையல் அறைகள் உண்டு, கீழ்த்தளத்தில் உள்ளது சீதா தேவியின் சமையல் செய்யும் இடம் என்றும் அங்கு சில பாத்திரகளும் வைக்கப்பட்டு உள்ளன. மேலும் இங்கே, ராமர், சீதை, பரதன் மாண்டவி, லக்ஷ்மணன், ஊர்மிளா, சத்ருக்னன் ஸ்ருதகீர்த்தி என்று அவரவர் மனைவியுடன் தரிசனம் செய்யும் கோயிலாகவும் உள்ளது. சீதாவை அன்னபூரணி என்றும், இது அவருடைய கோவில் என்றும் சொல்வதுண்டு.\r\n\r\nதசரத பவன், என்பது தசரதனின் அரண்மனை, இராமன் வளர்ந்த இடம், பெரிய அரண்மனை, தசரத மஹால் என்றும் சொல்லப்படும்.\r\n\r\nசரயு நதி இமயமலையில் உற்பத்தியாகி அயோத்தியில் நுழைகிறது. அயோத்திக்குள் நுழையுமுன் இதனுடன் காக்ரா என்னும் நதி கலக்கிறது. சரயு நதியில் உள்ள ராம்காட் என்னுமிடத்தில் எண்ணற்ற பக்தர்கள் வந்து நீராடி சங்கல்பம் செய்வதை இன்றும் காணலாம். மேலும் குப்தகாட், லட்சுமணகாட் போன்றனவும் முக்கிய படித்துறைகள் ஆகும்.\r\n\r\nஸ்ரீராம அவதாரத்தின் காலகட்டம் முடிவுக்கு வரும் போது, ராமன் சரயு நதிக்கு வந்து, தமது சரீரத்தை சரயுநதியில் கரைத்து விட்டுப் பரமபதம் சென்றார். இந்த இடம் குப்த காட் என்று அழைக்கப்படுகிறது. ராமன் தனது சரீரத்தைக் களைந்த சரயுநதியில் நீராடுவது மோட்சத்தை நல்கும் என்ற நம்பிக்கை உள்ளது.\r\n\r\nஅம்மாஜி மந்திர் என்றழைக்கப்படும் ஒரு தென்னிந்திய பாணி கோவில் உள்ளது. தென்னிந்திய வைணவர்களே பூஜை செய்கின்றனர். ரெங்கநாதன் சன்னதியுடன் இராமபிரான் சன்னதியும் அமைந்துள்ளது. இராமன் சந்நிதியில், ராமன், சீதை, லக்ஷ்மணன், பரதன், சத்ருக்கனன், அனுமன், மற்றும் கருடன் என்று எல்லோரும் சேர்ந்து தரிசனம் தருகின்றனர். நம்மாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், இராமானுஜர் மணவாளமாமுனிகள் ஆகியோரும் காட்சி அளிக்கின்றனர்.\r\n\r\nஇராமாயணத்தில் நடந்த பல்வேறு நிகழ்ச்சிகள் நடந்த இடங்களை இன்றும் அயோத்தியில் காணலாம். ஸ்ரீதா தேவி தினமும் துளசி பூஜை செய்த துளசி மாடம், ராமன் பட்டாபிஷேகம் செய்த இடம், அஸ்வமேத யாகம் நடத்தப் பட்ட இடம், சீதையைப் பிரிந்த பிறகு ராமர் ஜடாமுடி தரித்த இடம் இப்படி பல்வேறு நிகழ்ச்சிகள் நடந்த இடங்களை பற்பல படையெடுப்புகளுக்கு பிறகு இன்றும் காண்பது ஆச்சர்யமாக உள்ளது.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபுராணங்கள், எண்ணற்ற இலக்கியங்கள், கணக்கில் அடங்கா நூல்கள் என்று எல்லா இடங்களிலும் இந்த அயோத்தி விரிவாக சொல்லப்பட்டு உள்ளது. மீன் வடிவில் அமைந்திருக்கும் நகரம் என்று சொல்லப் படுகிறது. வேதத்திலேயே அயோத்யா என்ற சப்தம் இடம் பெற்றுத் தனிச்சிறப்புடன் திகழ்கிறது.\r\n\r\nபிரம்மாவின் முதல் புத்திரனான ஸ்வாயம்பு மனுவுக்கு, ஸ்ரீமந்நாராயணனே வைகுந்தத்தின் மத்தியிலிருந்து அயோத்தியென்னும் பாகத்தை பிரம்மா மூலம் கொடுக்க, அதை அவர் மனுச் சக்கரவர்த்திக்கு அளிக்க, அவர் பூலோகத்தில் சரயு நதியின் தென் கரையில் ஸ்தாபித்தார் என்பதே பிரதானமான ஸ்தல வரலாறு. இதனால்தான் அம்புயத்தோன் அயோத்தி மன்னனுக்கே அளித்த கோயில் என்னும் வழக்கு உண்டாயிற்று. மனு விஸ்வகர்மாவைக்கொண்டு அதை பெரிய நகரமாக மாற்ற, எம்பெருமான் வசிஷ்டரை அங்கேயே வாசம் செய்ய அனுப்பி வைத்தான்.\r\n\r\nதான் பின்னொரு காலத்தில் அவதாரம் எடுப்பதற்காகவே ஸ்ரீமந் நாராயணன் வைகுந்தத்தை முதலிலேயே இங்கு கொண்டு வைத்து விட்டார் போலும்.\r\n\r\nபரமபதத்தின் ஒரு பகுதி பூலோகத்திற்கு வந்ததும் இந்த அயோத்திக்குத் தான். திருப்பாற்கடலில் பள்ளி கொண்டவன் பூவுலகிற்கு வந்து முதன் முதலாக வழிபாடுகளையும் பூஜைகளையும் ஏற்றுக்கொண்டது இங்குதான். திரேதாயுகத்தில் ஸ்ரீமந் நாராயணனே (விபவ அவதாரமாக) ஸ்ரீராமனாக இங்கு அவதரித்தார்.\r\n\r\nஇக்ஷ்வாகு வம்சத்தார்கள் தவமிருந்து பிரம்மனிடம் பெற்ற பள்ளிகொண்ட நாதனை முதன்முதலில் பூவுலகில் வைத்து தலைமுறை தலைமுறையாக வழிபட்டது இங்குதான். பிற்காலத்தில் தான் அந்த இக்ஷ்வாகு குலதனம் விபீடணன் மூலமாக திருவரங்கத்தில் அரங்க நாதனாக பள்ளி கொண்டது.\r\n\r\nஅயோத்தியில் பார்க்க வேண்டிய இடங்கள்\r\n\r\n1. ராம ஜென்ம பூமி, இதற்கு வடக்கே பரதன் அவதரித்த இடமும், ராமஜென்ம பூமியின் கிழக்கே லக்ஷ்மண, சத்ருகுண ஜென்மபூமிகளும் உள்ளன.\r\n2. ஹனுமான் கடி\r\n3. சரயு நதி (ராம் காட், லக்ஷ்மண் காட், குப்தார் காட்) லக்ஷ்மண் காட், இங்கிருந்து தான் லக்ஷ்மணன் தன்னுடைய அவதார முடிவின் போது தன்னுடைய சுய ரூபமான ஆயிரம் தலைகளுடன் ஆதிசேஷனாக மாறி பரமபதம் அடைந்தான். அதனால் இது சஹஸ்ராதார தீர்த்தம் என்றும் அழைக்கப்படும். குப்த காட் என்ற இடத்தில இருந்து தான் ராமன் பரமபத்திற்கு எழுந்து அருளினான்.\r\n4. வால்மீகி பவன்\r\n5. தசரத பவன்\r\n6. அம்மாஜி மந்திர் தெற்கு பக்க கோவில்போல் அமைப்பும், பூஜைகளும்\r\n7. கனகபவனம் என்று அயோத்தியிலேயே பெரிய மாளிகையாகத் திகழும் கைகேயியின்  அரண்மனை – இராமன் சீதை அந்தப்புரம்\r\n8. லகட்மண்டி / பரத் பவன் என்று தசரதன் புத்திர காமேஷ்டி செய்த இடம்\r\n9. வசிஷ்ட ஆஸ்ரமம்\r\n10. பரதன் ராமபிரானின் பாதுகைகளுடன் இராமன் வரும் வரை காத்திருந்து நாட்டை ஆண்ட நந்திகிராமம் (இது அயோத்தியிலிருந்து சுமார் 20 மைல்)\r\n\r\nஇராமாயணம் பற்றி இன்னும் சில இடங்கள்\r\n\r\n1. பிட்டூர் – இது கான்பூருக்கு அருகில் உள்ளது, வால்மீகி ஆஸ்ரமம் உள்ளது. லவ குசர் பிறந்த இடம். துருவன் தவம் செய்த இடம்.\r\n2. ப்ரயாக்ராஜ் அருகில், ஶ்ருங்கிபேரபுரம் என்று குகன் ராமனை சந்தித்து கங்கையை கடந்த இடம், குகன் மந்திர்\r\n3. ப்ரயாக்ராஜ் நகரில் பரத்வாஜமுனிவரின் ஆஸ்ரமம், த்ரிவேணி சங்கமம்\r\n4. சீதாமர்ஹி (பிஹார்) – சீதா அவதரித்த இடம்\r\n5. பஸ்ர் பிஹார் – தாடகா வனம், வதம், யாக சம்ரக்ஷணம், வைகுந்தநாதர் கோவில் . 6. வாமன அவதார ஸ்தலம் (தற்போது, பிஹார் ஜெயில்)\r\n7. ஜனக்புரி (நேபாளம்) – தனுஷாதம், ஜனகபவன்\r\n8. சித்திரகூட் – மந்தாகினி ஆறு, ராமன் காட், துளசிதாசர் பவன்\r\n\r\nஅயோத்தியா யாத்ரா பலன்கள்\r\n\r\nஒருவர் அயோத்திக்கு போக எண்ணினாலும், போகும்படி சொன்னாலும், போகிறவர்களுக்கு ஏதாவது உதவி செய்தாலும், அவர்களுக்கு அச்வமேத யாக பலன் உண்டு என்று சொல்லப்படுகிறது. அயோத்தி செல்பவர்களுக்கு ஏழு ஜென்மங்களில் செய்த பாவங்கள் தொலையும். அயோத்தி செல்ல தொடங்கி, பிறகு தடைகள் ஏற்பட்டு செல்ல முடியாவிட்டாலும், அஸ்வமேத யாக பலன் கிடைக்கும் என்று சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nசரயு நதியில் நின்று இராமனை நினைத்தால், அவர்களுக்கு ஒரு குறையும் இராது என்று சரயு நதியே, தசரதனிடம் கூறியதாக பார்வதி தேவிக்கு பரமசிவன் கூறியுள்ளார். சரயு நதி, வசிஷ்டரின் வேண்டுதலால் ஸ்ரீமன் நாராயணானால் அனுப்பப்பட்ட மானஸ சரஸ். ப்ரம்மா ஸ்ரீமன் நாராயணனை ஸ்தோஸ்திரம் செய்யும் போது, எம்பெருமானின் கண்களில் இருந்து பெருகிய ஆனந்த கண்ணீரை பிரம்மன் குளம் போல் சேர்த்து வைத்ததே மானஸ சரஸ்.\r\n\r\nசரயூநதியின் குப்தா காட்டில், சவரம் செய்து இராமனை வழிபடுவர்களுக்கு சகல சம்பத்துகளும் கிடைக்கும்.\r\n\r\nசீதையின் சமையல் அறையை பார்த்ததினால், பரசுராமர் க்ஷத்திரிய வத பாவத்தில் இருந்து விடுபட்டார் என்றும், பலராமர், சூதவத பாவத்தில் இருந்து விடுபட்டார் என்றும் சொல்லப்டுகிறது. இந்த இரண்டு சரித்திரங்களை சீதை வாழ்ந்த காலத்திற்கு பிறகு என்று தெரிகிறது.\r\n\r\nஅயோத்தியில் ஹனுமனை பூஜிப்பவர்களுக்கு ஒரு குறையும் வராது என்று சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nபெரியாழ்வார், குலசேகராழ்வார், தொண்டரடி பொடியாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், நம்மாழ்வார் ஆகிய ஐந்து ஆழ்வார்களால் 17 பாடல்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட ஸ்தலமாகும். அயோத்தி நகரத்தையே ஆழ்வார்கள் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளதால் இங்குள்ள அனைத்து வைணவத் தலங்களும் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டதாகவே கொள்ளலாம். குலசேகராழ்வார் ராமாயணம் முழுவதையும் 10 பாடல்களால் ராமாயண காவியத்தையும் மங்களாசாசனம் செய்துவிட்டார்.\r\n\r\nபெரியாழ்வார்\r\n\r\nபெரியாழ்வார் : ஒரு தொகுப்பில், அனுமான் தன்னை எப்படி, லங்காவில் உள்ள அசோக வனத்தில் இருந்த, சீதாபிராட்டியிடம் அடையாளம் காட்டிக் கொண்டார் (3.10) என்றும், ஸ்ரீ ராமபிரானின் உயர்ந்த குண நலன்களை மற்றொரு தொகுப்பிலும் (3.9) பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nமுடி ஒன்றி மூவுலகங்களும் ஆண்டு உன், அடியேற்கு அருள் என்று அவன்பின் தொடர்ந்த படியில் குணத்துப் பரத நம்பிக்கு அன்று அடிநிலை ஈந்தானைப் பாடிப்பற அயோத்தியர் கோமானைப் பாடிப்பற. (பெரியாழ்வார் திருமொழி 3.9.6) இங்கு பரதன் இராமனை பிரிந்து வாடும் மனநிலையை, அந்த குணநலனை ஆழ்வாரை படியில் குணத்துப் பரத நம்பி என்று புகழ்கிறார்.\r\n\r\nதார்க்கு இளந் தம்பிக்கு அரசு ஈந்து தண்டகம் நூற்றவள் சொல்கொண்டு போகி நுடங்கு இடைச் சூர்ப்பணகாவைச் செவியொடு மூக்கு அவ ஆர்க்க அரிந்தானைப் பாடிப்பற  அயோத்திக்கு அரசனைப் பாடிப்பற. (பெரியாழ்வார் திருமொழி 3.9.8) இங்கு பரதனுக்கு அரசை ஈன்றதையும், சூர்ப்பனகையின் செவி, மூக்கு அறுத்த வரலாற்றினை இராமனின் சிறப்பாக கூறியுள்ளார்.\r\n\r\nகாரார் கடலை அடைத்திட்டு இலங்கை புக்கு, ஓராதான் பொன்முடி ஒன்பதோடு ஒன்றையும் நேரா, அவன் தம்பிக்கே நீள் அரசு ஈந்த, ஆராவமுதனைப் பாடிப்பற அயோத்தியர் வேந்தனைப் பாடிப்பற. (பெரியாழ்வார் திருமொழி 3.9.10) . இங்கு சமுத்திரத்தில் பாலம் கட்டியதையும், இராவணனை வென்றதையும், விபீஷணனுக்கு அரசு ஈந்ததையும் அளித்த இராமனின் சிறப்புகளை சொல்கிறார்.\r\n\r\nவாரணிந்த முலை மடவாய் வைதேவீ விண்ணப்பம், தேரணிந்த அயோத்தியர்கோன் பெருந்தேவீ கேட்டருளாய் கூரணிந்த வேல்வலவன் குகனோடும் கங்கைதன்னில் சீரணிந்த தோழமையைக் கொண்டதும் ஓர் அடையாளம் (பெரியாழ்வார் திருமொழி 3.10.4) இங்கு, அசோக வனத்தில் இருந்த, சீதாபிராட்டியிடம் இராமபிரான் குஹனுடன் ஸ்நேஹம் செய்து கொண்ட வரலாற்றை அனுமன் ஒரு அடையாளமாக சொன்னதை, தெரிவிக்கின்றார்.\r\n\r\nமைத் தகு மா மலர்க்குழலாய் வைதேவீ விண்ணப்பம் ஒத்த புகழ் வானரக்கோன் உடனிருந்து நினைத் தேட அத்தகு சீர் அயோத்தியர் கோன் அடையாள இவை மொழிந்தான் இத்தகையால் அடையாளம் ஈது அவன் கை மோதிரமே. (பெரியாழ்வார் திருமொழி 3.10.8) இங்கு அனுமன், சீதையிடம் இராமன் தன்னுடைய திருக்கரத்தில் அணிந்து கொள்ளும் மோதிரமாகும் என்று சொல்லி கொடுத்ததை ஒரு அடையாளமாக பாடுகிறார்.\r\n\r\nவடதிசை மதுரை சாளக்கிராமம் வைகுந்தம் துவரை அயோத்தி, இடம் உடை வதரி இட வகை உடைய எம் புருடோத்தமன் இருக்கை, தடவரை அதிரத் தரணி விண்டு இடியத் தலைப் பற்றிக் கரை மரம் சாடி கடலினைக் கலங்கக் கடுத்து இழி கங்கைக் கண்டம் என்னும் கடி நகரே. (பெரியாழ்வார் திருமொழி 4.7.9) இது கண்டம் எனும் கடி நகர் என்ற திவ்யதேச எம்பெருமானை பாடும் போது ஆழ்வார், வைகுந்தம், துவாரகை, அயோத்தி, பத்ரிகாச்ரமம் இடங்களில் வாசம் செய்யும் எம்பெருமானையும், பகீரத சக்கரவர்த்தி தனது தபோபலத்தினால் கங்கையை இறக்கிக்கொண்டு வருகிறபோது இறங்குகின்ற வேகத்தையும் சொல்கின்றார்.  \r\n\r\nகுலசேகராழ்வார்\r\n\r\nகுலசேகராழ்வாருக்கு ராமச்சந்திரமூர்த்தியின் மேல் இருந்த அபரிமிதமான அன்பினால், அவரை குலசேகரப்பெருமாள் என்று குறிப்பிடுவர். குலசேகராழ்வார், பெருமாள் திருமொழி என்னும் பிரபந்தத்தை பாடி உள்ளார். நம் சம்பிரதாயத்தில், பெருமாள் என்றால், அது ஸ்ரீராமனை குறிக்கும். (பெரியபெருமாள் என்றால் திருவரங்கனைக் குறிக்கும்). பெருமாள் திருமொழியில், 105 பாசுரங்கள், 10 பதிகங்களாக உள்ளன. இதில் மூன்று பதிகங்களில், இராமாயணத்தின் காட்சிகளை தனக்கே உரிய தனித்துவத்துடன் சொல்லி உள்ளார். எட்டாவது பதிகத்தில், கோசலை இராமனை தாலாட்டு பாடுவதையும், ஒன்பதாவது பதிகத்தில், இராமனை பிரியும் தசரதனின் புலம்பல்களையும், பத்தாவது பதிகத்தில், இராமாயணத்தை முழுமையாக தில்லைநகர் திருச்சித்திரகூடம் கோவிந்தராஜ பெருமாளை அருகில் வைத்துக்கொண்டு சொல்லியுள்ளார்.\r\n\r\nசுற்றம் எல்லாம் பின் தொடரத் தொல் கானம் அடைந்தவனே!, அற்றவர்கட்கு அருமருந்தே! அயோத்தி நகர்க்கு அதிபதியே! கற்றவர்கள் தாம் வாழும் கணபுரத்து என் கருமணியே!சிற்றவை தன் சொற் கொண்ட சீராமா! தாலேலோ! (பெருமாள் திருமொழி 8.6) என்ற பாடலில், எல்லோரும் செய்யும் தொண்டுகளை இலக்குவன் ஒருவனே செய்ததால் அதுவே சுற்றம் எல்லாம் சென்றார்கள் என்பதுபோல் ஆயிற்று என்கிறார்.  அயோத்தி நகர்க்கதிபதியே என்றது அயோத்திக்கு மட்டும் மன்னராக இருந்ததை குறிப்பிடுவது அல்ல, அயோத்தி என்னும் பகுதியை வைகுந்தத்திலிருந்து கொடுத்தருளிய அதிபதி என்பது பொருளாகும்.\r\n\r\nஆலினிலைப் பாலகனாய் அன்று உலகம் உண்டவனே, வாலியை கொன்று அரசு இளைய வானரத்துக்கு அளித்தவனே, காலின் மணி கரை அலைக்கும் கணபுரத்தென் கருமணியே ஆலிநகர்க்கு அதிபதியே அயோத்திமனே தாலேலோ (பெருமாள் திருமொழி 8.7) இங்கு அயோத்தி நகர்க்கு அரசனே!, ஆல் இலையில் குழந்தையாய், உலகங்களை எல்லாம் வயிற்றில் அடக்கியவனே, வாலியைக் கொன்று அவன் தம்பி சுக்ரீவனுக்கு கிஷ்கிந்தை அரசைக் கொடுத்தவனே என்று பாடுகிறார்.\r\n\r\nஅம் கண் நெடு மதிள் புடை சூழ் அயோத்தி என்னும் அணி நகரத்து உலகு அனைத்தும் விளக்கும் சோதி, வெங்கதிரோன் குலத்துக்கோர் விளக்காய்த் தோன்றி விண் முழுதும் உயக்கொண்ட வீரன் தன்னை செங்கண் நெடும் கருமுகிலை இராமன் தன்னைத் தில்லைநகர்த் திருச் சித்ர கூடந் தன்னுள் எங்கள் தனி முதல்வனை எம் பெருமான் தன்னை என்று கொலோ கண் குளிரக் காணு நாளே. ((பெருமாள் திருமொழி 10.1) இங்கு, அயோத்தியின் புகழை ஆழ்வார், அழகிய இடத்தையுடையதும், உயர்ந்த மதில்களினால் நாற்புறமும் சூழப்பட்டதும் அயோத்யா என்று ப்ரஸித்தமுமான அழகிய நகரம் என்று குறிப்பிட்டு, ஸகல லோகங்களையும் விளங்கச் செய்கிற தனது ஒளியின் அம்சத்தாலே தேவர்களெல்லாரையும் துன்பம் தீர்ந்து வாழச்செய்த இராமபிரான் என்கிறார்.\r\n\r\nஅம் பொன் நெடு மணி மாட அயோத்தி எய்தி அரசு எய்தி அகத்தியன் வாய்த் தான் முன் கொன்றான் தன் பெருந் தொல் கதைக்கேட்டு மிதிலைச் செல்வி உலகுய்யத் திருவயிறு வாய்த்த மக்கள் செம்பவளத் திரள் வாய்த் தன் சரிதை கேட்டான் தில்லைநகர்த் திருச் சித்ர கூடந் தன்னுள் எம்பெருமான் தன் சரிதை செவியால் கண்ணால் பருகுவோம் இன் அமுதை மதியோம் இன்றே (பெருமாள் திருமொழி 10.8). இங்கும் அயோத்தியின் பெருமையை அழகிய உயர்ந்த பொன்னையும் இரத்தினங்களையுங் கொண்டு அமைக்கப்பட்ட உப்பரிகை வீடுகளையுடைய அயோத்தி என்று கூறுகிறார். ஆராவமுதமாக உள்ள எம்பெருமானுடைய ஸேவையின் மிக்க இனிமைக்கும், அதேபோல் உள்ள அந்த எம்பெருமானின் சரித்திரத்தின் மிக்க இனிமைக்கும் தேவாம்ருதத்தின் இனிமை சிறிதும் ஈடாகாது என்பதை இன் அமுதை மதியோம் என்கிறார். லவ குசர் இராமாயணத்தை சொல்லக்கேட்டு அதனால் உலகத்தை நன்னெறியில் செலுத்தினார்கள் என்றும், இராமபிரான் காலத்திற்குப்பின் அப்பெருமான் போலவே நீதிமுறை தவறாது உலகத்தை இனிது ஆண்டு வந்ததால், உலகுய்யத் திருவயிறு வாய்த்த மக்கள் என்றார்.\r\n\r\nதொண்டரடிபொடியாழ்வார்\r\n\r\nதொண்டரடிபொடியாழ்வார் எம்பெருமானை திருப்பள்ளியெழுச்சி செய்யும் பிரபந்தத்தில், அயோத்தியாவை அரசுசெய்வதால், எங்களுக்கு ஸ்வாமியானவனே! என்று சொல்கிறார்.\r\n\r\nமேட்டிள மேதிகள் தளைவிடும் ஆயர்கள், வேய்ங்குழல் ஓசையும் விடைமணிக் குரலும், ஈட்டிய இசை திசை பரந்தன வயலுள், இருந்தின சுரும்பினம் இலங்கையர் குலத்தை, வாட்டிய வரிசிலை வானவர் ஏறே, மாமுனி வேள்வியைக் காத்து அவ பிரதம். ஆட்டிய அடுதிறல் அயோத்தி எம் அரசே, அரங்கத்தம்மா பள்ளி யெழுந்தரு ளாயே. (திருப்பள்ளியெழுச்சி 4)\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார், யானைகளும் குதிரைகளும் தேர்களுமாகிய சேனை ஆகிய எல்லாவற்றோடும் அரக்கர் தொலையுமாறு கொன்று, வெற்றி பெற்ற அந்த சக்ரவர்த்தி திருமகன் கண்டு மகிழும்படியாகக் குழமணிதூர கூத்து ஆட எங்களோடே வந்து கூடுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nகவள யானை பாய் புரவித் தேரோட அரக்கர் எல்லாம், துவள, வென்ற வென்றியாளன், தன் தமர் கொல்லாமே தவள மாடம் நீடு அயோத்தி காவலன் தன் சிறுவன் குவளை வண்ணன் காண ஆடீர் குழமணி தூரமே. (பெரியதிருமொழி 10.3.8)\r\n\r\nநம்மாழ்வார்\r\n\r\nநம்மாழ்வார் இங்கு இராம பிரானுடைய ஒரு விசேஷமான தன்மையை / குணத்தை அருளிச் செய்கிறார். இராமன் காட்டுக்கு சென்றபோது, அயோத்தியில் உள்ள உயிருள்ள, உயிரற்ற எல்லாம் துக்கத்தால் பிடிக்கப்பட்டன. அதாவது துயரத்தினால் மரங்களெல்லாம் வாடி உலர்ந்துபோயின; நதிகள், குளங்கள், குட்டைகளெல்லாம் கரையருகிலும் காலடி வைக்க முடியாதபடி, கொதிப்படைந்தன; சிறிய தோட்டங்கள் பெரிய தோட்டங்கள் என்ற பிரிவின்றி அவையெல்லாம் பசுமையை இழந்து இலையுலர்ந்து அழகு அழியும்படி ஆயின என்றும், பதினாலாண்டுகள் கடந்த பிறகு மீண்டும் அவன் திருஅயோத்திக்கு எழுந்தருளிய போது, அவை துயரம் நீங்கி, மீண்டும் செழிப்புற்று மகிழ்ச்சி அடைந்தன என்றும் சொல்லி, இராமபிரானின் பிரிவும் அருகாமையும் உயிரற்ற பொருள்களுக்கும் உயிருள்ளவை போல், பிரிவில் துக்கத்தையும் சேரும்போது மகிழ்ச்சியையும் தோற்றுவிக்கக்கூடிய தன்மையை உடைய இந்த பாடலில் காணலாம். இம் மஹாகுணத்தை உடையனாயிருந்த இராமபிரானையல்லாமல் மற்றுங் கற்பரோ வென்று அவனுடைய குணங்களை ஆழ்வார் அனுபவிக்கிறார். நற்பாலுக்கு உய்த்தனன் நான்முகனார் பெற்ற நாட்டுளே என்று சொன்னதற்கு, தான் பரமபதம் செல்லும் போது எல்லாவற்றையும் அழைத்து சென்றான் என்று ஒரு பொருள் கொண்டாலும், அயோத்தியில் அவன் ஆட்சி செய்யும் போதே அங்கேயே அவர்கள் எல்லோரையும் நல்ல சுபாவங்களை கொண்டு இருக்கும்படி செய்தான் என்றும் கொள்ளலாம்.\r\n\r\nகற்பார் இராம பிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ?, புற்பா முதலாப் புல் எறும்பு ஆதி ஒன்று இன்றியே, நற்பால் அயோத்தியில் வாழும் சராசரம் முற்றவும், நற்பாலுக்கு உய்த்தனன் நான்முகனார் பெற்ற நாட்டுளே. (திருவாய்மொழி, 7.5.1)\r\n\r\nவார்த்தை இராமாயணம்\r\n\r\n“பிறந்தார் வளர்ந்தார் கற்றார் பெற்றார்\r\nமணந்தார் சிறந்தார் துறந்தார் நெகிழ்ந்தார்\r\nஇழந்தார் அலைந்தார் அழித்தார் செழித்தார்\r\nதுறந்தார் துவண்டார் ஆண்டார் மீண்டார்\r\n\r\nவிளக்கம்:\r\n\r\nபிறந்தார்: ஸ்ரீராமர் கௌசல்யா தேவிக்கு தசரதரின் ஏக்கத்தைப் போக்கும்படியாக பிறந்தது.\r\nவளர்ந்தார்: தசரதர் கௌசல்யை சுமித்திரை கைகேயி ஆகியோர் அன்பிலே வளர்ந்தது\r\nகற்றார்: வஷிஷ்டரிடம் சகல வேதங்கள் ஞானங்கள் கலைகள் முறைகள் யாவும் கற்றது.\r\nபெற்றார்: வஷிஷ்டரிடம் கற்ற துனுர்வேதத்தைக் கொண்டு விஸ்வாமித்ரர் யாகம் காத்து விஸ்வாமித்ரரை மகிழ்வித்து பல திவ்ய அஸ்திரங்களை பெற்றது.\r\nமணந்தார்: ஜனகபுரியில் சிவனாரின் வில்லை உடைத்து ஜனகர்-சுனயனாவின் ஏக்கத்தை தகர்த்து மண்ணின் மகளாம் சீதையை மணந்தது.\r\nசிறந்தார்: அயோத்யாவின் மக்கள் மற்றும் கோசல தேசத்தினர் அனைவர் மனதிலும் தன் உயரிய குணங்களால் இடம் பிடித்து சிறந்து விளங்கியது.\r\nதுறந்தார்: கைகேயியின் சொல்லேற்று தன்னுடையதாக அறிவிக்கப்பட்ட ராஜ்ஜியத்தை துறந்து வனவாழ்வை ஏற்றது.\r\nநெகிழ்ந்தார்:\r\n*அயோத்தியா நகரின் மக்களின் அன்பைக் கண்டு நெகிழ்ந்தது.\r\n*குகனார் அன்பில் நெகிழ்ந்தது.\r\n*பரத்வாஜர் அன்பில் நெகிழ்ந்தது.\r\n*பரதரின் அப்பழுக்கற்ற உள்ளத்தையும் தன் மீது கொண்டிருந்த பாலனைய அன்பினையும் தன்னலமற்ற குணத்தையும் தியாகத்தையும் விசுவாசத்தையும் கண்டு நெகிழ்ந்தது.\r\n*அத்ரி-அனுசூயை முதல் சபரி வரையிலான சகல ஞானிகள் மற்றும் பக்தர்களின் அன்பிலே நெகிழ்ந்தது.\r\n*சுக்ரீவர் படையினரின் சேவையில் நெகிழ்ந்தது.\r\n*விபீஷணரின் சரணாகதியில் நெகிழ்ந்தது.\r\n*எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக ஆஞ்சநேயரின் சேவையைக் கண்டு, ‘கைம்மாறு செய்ய என்னிடம் எதுவுமில்லை. என்னால் முடிந்தது என்னையே தருவது’ எனக் கூறி ஆஞ்சநேயரை அணைத்துக் கொண்டது.\r\nஇழந்தார்: மாய மானின் பின் சென்று அன்னை சீதையை தொலைத்தது.\r\nஅலைந்தார்: அன்னை சீதையை தேடி அலைந்தது.\r\nஅழித்தார்: இலங்கையை அழித்தது.\r\nசெழித்தார்: *சீதையை மீண்டும் பெற்று அகமும் முகமும் செழித்தது ; *ராஜ்ஜியத்தை மீண்டும் பெற்று செல்வச் செழிப்பான வாழ்க்கைக்கு திரும்பியது.\r\nதுறந்தார்: அன்னை சீதையின் தூய்மையை மக்களில் சிலர் புரிந்து கொள்ளாத நிலையில் மக்களின் குழப்பத்தை நீக்குவதற்காக அன்னை சீதையை துறந்தது.\r\nதுவண்டார்: அன்னை சீதையை பிரிய நேர்ந்தது சீராமருக்கு மிகுந்த வலியை தந்தது. அந்த வலி அவரை சில காலம் மனதளவில் துவள செய்தது.\r\nஆண்டார்: என்ன தான் மனதினுள் காயம் இருந்தாலும் மக்களுக்கு செய்ய வேண்டிய கடமைகள் அனைத்தையும் குறைவற செய்து மக்கள் உடலால், மனதால் ஆரோக்கியமானவர்களாகவும் செல்வச் செழிப்புடன் வாழும்படியும் பார்த்துக் கொண்டது.\r\nமீண்டார்: பதினோறாயிரம் ஆண்டுகள் நல்லாட்சி செய்து மக்கள் அனைவரையும் ராமராகவும் சீதையாகவும் மாற்றி தன்னுடனே அழைத்துக் கொண்டு தன் இருப்பிடமான வைகுண்டம் மீண்டது”.\r\n\r\nஜெய் ஸ்ரீராம்! Sri Seethā Pirātti Sri Rāman, Chakravarthi Thirumagan, Raghunāyagan Vada Nādu Uttar Pradesh Uttar Pradesh Amarndha (Sitting) North Pushkala Parapadhasathya, Sarayu Nadhi Thenkalai ஸ்ரீ ஸீதா ஸமேத ஸ்ரீ ரகுநாயகாய நமஹ http://maps.google.com/?q=26.797966,82.199142",
                "number": 96,
                "name_ta": "திரு அயோத்தி",
                "alwars": [
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thoṇḍaraḍippoḍi Āzhvār"
                ],
                "other_names": "AyOdya",
                "area": "Uttar Pradesh",
                "state": "Uttar Pradesh",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "North",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru AyOdhi"
                ]
            },
            {
                "id": 87,
                "title": "Thiru Naimisāranyam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001U",
                "url": "/divya-desam/thiru-naimisāranyam/",
                "content": "97 நைமிசாரண்யம் Naimeesaranyam \"Go to Naimisāranyam with your family, stay there for a few days! In the place where Vyasa wrote the Puranas, prostrate repeatedly! Then all the Puranas will manifest in your mind!...\" said Kanchi Mahaperiyava.\r\n\r\nThis sacred place is about 80 kilometers west of Lucknow. The word \"Nemi\" means wheel or circular ring. Since the forest is associated with \"Nemi,\" it is called Naimisāranyam.\r\n\r\nHere, considering the concept of \"Naimisāranyam,\" people worship the forest itself as a form of the divine, seeing the forest as the embodiment of the Lord. Similar to this is the sacred place of Pushkar in Rajasthan, where the Vaishnavas worship the natural element of water as the embodiment of the Lord.\r\n\r\nIn the present temple, the deities sung by the Āzhvārs are not found. This is one of the Swayam Vyakta Kshetras. Thiruvarangam, Nānguneri, Shrimushnam, Thiruvengadam, Pushkar, Naimisāranyam, Badrinath, and Muktinath are the eight Swayam Vyakta Kshetras. (Among these, Pushkar and Shrimushnam are not part of the 108 Divya Desams.)\r\n\r\nThere are two holy water sources: Chakra Teertham and Gomati River. Gomati River is also known as Adi Ganga. It is said that this Gomati is the first river created on earth by Brahma. It is special to bathe in the Gomati River and then in Chakra Teertham. Bathing in Chakra Teertham on Amavasya day is believed to absolve all sins committed in this life. Bathing in both Chakra Teertham and Gomati River on an Amavasya that falls on a Monday is believed to remove sins from all past lives.\r\n\r\nThe Chakra Teertham here is said to contain the holy waters of all 14 worlds, thus capable of absolving all sins. The Lord here is also known by the name Chakranarayana. There are shrines for Chakrathazhvar, Rama, Lakshmana, and Sita on the banks of Chakra Teertham.\r\n\r\nOn the way to the Gomati River, there is a place called Vyasa Katti (Vyasa Gatti) where there is a temple for Sage Vedavyasa. It is believed that Sage Vyasa and Sage Sukabrahma created the Mahabharata, Bhagavatam, and other Puranas here. This place has the glory of being the abode of the sages who created the Vedas. The Puranas are still preserved here in palm leaf manuscripts. The banyan tree under which many sages sat and taught still bestows their blessings on those who circumambulate it.\r\n\r\nIn the same town, on a hill, there is a temple known as Hanuman Katti, where a large statue of Hanuman is seen carrying Rama and Lakshmana on his shoulders. This sight is quite magnificent.\r\n\r\nJust before reaching Hanuman Katti, there is a temple called Purana Mandir dedicated to Sage Sukabrahma, with a large bronze statue featuring a parrot beak.\r\n\r\nThere are facilities for accommodation and South Indian food at the Ramanuja Koodam and Ahobilam Mutt. The Ahobilam Mutt also has the Brindavanam of Devanar Vilagam Azhagiyasingar.\r\n\r\n**Places to Visit:**\r\n- Gomati River\r\n- Balaji Mandir\r\n- Chakra Teertham\r\n- Vyasa Gatti\r\n- Hanuman Katti\r\n- Ahobilam Mutt, Acharyar Brindavanam\r\n\r\n**History of the Place:**\r\n\r\nSūta Paurāṇika, named Ugraśravas, narrated the Mahabharata to the sages led by Shaunaka here.\r\n\r\nAt one time, the sages led by Shaunaka, known for their penance, wanted to perform a twelve-year sacrificial ritual. They asked Brahma to choose an appropriate place for this. Brahma rolled a blade of Darbha grass into a ring and declared that the place where it lands would be the suitable location. The place where it landed in the Bharata country, on the banks of the Gomati River, was chosen for their ritual.\r\n\r\nThe sages started their sacrificial ritual at this place, offering all its benefits to Lord Vishnu. At the end of the ritual, Lord Vishnu appeared from the sacrificial fire and blessed the sages.\r\n\r\nHere, Rama performed an Ashwamedha Yagna to celebrate his victory over Ravana. Sage Vedavyasa compiled the six Shastras, eighteen Puranas, and four Vedas here. It was also here that the Bhagavatam was continuously recited. Krishna, Balarama, and the Pandavas visited this place. Tulsidas wrote the Ramcharitmanas here. The area surrounding this place for sixteen kilometers is considered sacred.\r\n\r\n**Āzhvār:**\r\n\r\nThirumangai Āzhvār composed ten pāsurams (verses) on this sacred place. In one of his pāsurams, he describes the fate of those who abandon their wives and covet others' wealth and women, saying that they will be tied to a heated iron statue and thrown into hell. Therefore, fearing such punishments, he surrendered at the holy feet of the Lord in Naimisāranyam.\r\n\r\n\"Vambu lāl kundaḷ maṉai vīyai taṟandu piṟar poṟuḷ tāram ivaṟṟai nampiṟār iṟandāl, naman tamar paṟṟi ēṟṟi vaicci eri eḻukkiṉṟa ceṉpiṉāl iyaṉṟa pāvaiyai pāvī taḻuvu eṉa mozhippataṟku añci nampiṟāṇe vantu uṉ tiruvaṭi aṭaintēṉ Naimisāranyatthuḷ entāy\" (Periya Thirumozhi 1.6.4)\r\n\r\nIn these ten verses, Thirumangai Āzhvār narrates his flaws, describing how he surrendered at the feet of the Lord in Naimisāranyam through the mediation of the Goddess, detailing how he did so, and inviting us to join him in Naimisāranyam. “குடும்பத்தோட நைமிசாரண்யம் போயி, கொஞ்சநாள் அங்க தங்கு! வ்யாஸர் புராணங்கள் எழுதின இடத்திலே விழுந்து விழுந்து நமஸ்காரம் பண்ணு! அப்புறம் ஒனக்கே எல்லாப் புராணங்களும் மனஸ்ல ஸ்புரிக்கும் !…” என்று சொன்னவர் காஞ்சி மஹாபெரியவர்.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலம் லக்னோவில் இருந்து மேற்கே சுமார் 80 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ளது. நேமி என்ற சொல்லுக்கு சக்கரம் அல்லது சக்கரவளையம் என்பது பொருள். நேமி சார்ந்த ஆரண்யம் அதாவது காடு ஆனதால் நேமிச ஆரண்யமாகி, நைமிசாரண்யம் ஆயிற்று.\r\n\r\nஇங்கு, நைமிச ஆரண்யம் என்ற கருத்தை கொண்டு, மக்களும் இறைவனை ஆரண்ய ஸ்வரூபியாக, அதாவது எம்பெருமானின் உருவமாய் காடுகளைக்கொண்டு, காடுகளையே எம்பெருமானாக வணங்குகின்றனர். இங்கு வனம் என்று இயற்கையையே வழிபாடு செய்யும் வைணவர்களுக்கு, இதே போல் நீர் என்ற இயற்கையை எம்பெருமானாக செய்யும் திருத்தலம், ராஜஸ்தானில் உள்ள புஷ்கர் ஆகும்.\r\n\r\nதற்போதுள்ள சன்னதியிலும் ஆழ்வார் பாடிய மூர்த்திகள் இல்லை. ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்று. திருவரங்கம், நாங்குநேரி, ஸ்ரீமுஷ்ணம், திருவேங்கடம், புஷ்கரம், நைமிசாரண்யம், பத்ரிநாத், முக்திநாத் ஆகிய எட்டுத் திருத்தலங்களும்  ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களாகும். (இவற்றில், புஷ்கரம், ஸ்ரீமுஷ்ணம் இரண்டும் 108 திவ்யதேசங்களில் கிடையாது).\r\n\r\nசக்கர தீர்த்தம், கோமதி நதி என்று இரண்டு புண்ணிய தீர்த்தங்கள். கோமதி நதிக்கு ஆதிகங்கை என்று மற்றொரு பெயர் உண்டு. இந்த கோமதி தான் முதலில் பூமியில் பிரம்மனால் படைக்கப்பட்ட நதி என்று சொல்வார்கள். கோமதி நதியில் நீராடிவிட்டு, சக்ரதீர்த்ததில் நீராடுவது விசேஷம். அமாவாசை அன்று சக்ரதீர்த்ததில் நீராடினால் இந்த ஜென்மத்தில் செய்த பாவங்கள் அனைத்தும் தீரும் என்றும், திங்கள் அன்று நிகழும் அமாவாசையின் போது சக்ரதீர்த்தத்திலும், கோமதி நதியிலும் நீராடினால் எல்லா ஜென்மங்களில் செய்த பாவங்கள் நீங்கும் என்று நம்பிக்கை.\r\n\r\nஇங்குள்ள சக்ர தீர்த்தம் 14 லோகங்களில் இருக்கும் புண்ணிய தீர்த்தங்களையும் உள்ளடக்கியது என்று சொல்லப்படுவதால், சகல பாவங்களையும் போக்க வல்லது. எம்பெருமானுக்கும் சக்ரநாராயணன் என்றொரு திருநாமம் உண்டு. இந்த சக்ரதீர்த்த கரையில் சக்கரத்தாழ்வார் ராம, லட்சுமண, சீதை முதலியோருக்கும் சன்னதிகள் உண்டு.\r\n\r\nஇங்கிருந்து கோமதி நதிக்குப் போகும் வழியில் வியாஸ கட்டி (வ்யாஸகத்தி) என்ற இடத்தில் வேதவியாசருக்கும் ஆலயம் உள்ளது. வியாச முனிவரும், சுகப்பிரும்ம முனிவரும் இங்கிருந்து கொண்டுதான் பாரதம், பாகவதம் போன்ற புராணங்களை உருவாக்கினார்கள். வேத நூல்களை உருவாக்கிய முனிவர்கள் வாஸம் செய்த பெருமை இத்தலத்திற்கு உண்டாகிறது. இந்த கோவிலில் ஓலை வடிவில் இந்த புராணங்கள் இன்றும் பாதுகாக்கப் படுகின்றன. இங்கேயுள்ள ஆலமரத்தடியில் பல மஹரிஷிகள் இருந்து உபதேசம் செய்ததால், அதனை சுற்றி வருபவர்களுக்கு, இன்றும் இந்த ஆலமரமே, அதில் இருந்து வீசும் புண்ணிய கிரணங்கள் மூலம், அந்த ரிஷிகளின் அருளை அள்ளி வழங்குவதாக நம்பிக்கை.\r\n\r\nஇதே ஊரில் மற்றொரு புறத்தில் உள்ள குன்றின் மீது அமைந்துள்ள ஹனுமான்கட்டி என்றழைக்கப்படும் ஆலயத்தில் உள்ள பிரும்மாண்ட அனுமார், இராம, லட்சுமணர்களைத் தமது தோளில் தாங்கி எழுந்தருளியுள்ள காட்சி மிகவும் ரம்மியமானதாகும்.\r\n\r\nஹநுமான்கட்டி செல்வதற்கு சற்று முன்னால், புராண மந்திர் என்று சுகப்பிரம்ம ரிஷிக்கு ஒரு கோவில் உள்ளது, கிளி மூக்குடன் பெரிய வெண்கல சிலை உள்ள கோவில் ஆகும்.\r\n\r\nஇங்கு ராமானுஜ கூடமும், அஹோபில மடமும் தங்குவதற்கும் தென்னிந்திய உணவுக்கும் உள்ளன. அஹோபில மடத்தில், தேவனார் விளாக அழகியசிங்கர் என்ற ஆச்சாரியாரின் பிருந்தாவனம் உள்ளது.\r\n\r\nஇங்கு தரிசிக்க வேண்டிய ஸ்தலங்கள்\r\n\r\n1. கோமதி நதி\r\n2. பாலாஜி மந்திர்\r\n3. சக்கரதீர்த்தம்\r\n4. வ்யாஸகத்தி\r\n5. ஹனுமான் கட்டி\r\n6. அஹோபில மடம், ஆச்சாரியார் பிருந்தாவனம்\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஉக்கிரஸ்ரவஸ் என்ற சூத பௌராணிகர் மஹாபாரத இதிகாசத்தை சௌனகர் தலைமையிலான முனிவர்களுக்கு எடுத்து உரைத்தார்.\r\n\r\nஒரு சமயம் சௌனகர் தலைமையில் தவவலிமையில் சிறந்த முனிவர்கள் எல்லாம் ஒன்று கூடி 12 ஆண்டுகளில் செய்யக்கூடிய சத்திர வேள்வியைச் செய்ய விரும்பினர். அதற்கு உகந்த இடத்தை தெரிவு செய்து தருமாறு எல்லோரும் பிரம்மனிடம் வேண்டினர். பிரம்மன் ஒரு தருப்பைப் புல்லை எடுத்து அதை ஒரு வளையமாக வளைத்து கீழே உருட்டி அது எங்கு விழுகிறதோ அதுவே தவம் செய்ய சிறந்த இடம் என்று தெரிவித்தான். இந்த பாரத தேசத்தில் கோமதி நதி தீரத்தில் உள்ள இந்த இடத்தில் வந்து விழுந்தது. இவ்விடமே தமது சத்திர வேள்வியைச் செய்ய உகந்தது என்று முனிவர்கள் கண்டு தமது வேள்வியைத் தொடங்கினர்.\r\n\r\nவேள்வியை இவ்விடத்தில் துவங்கிய முனிவர்கள் அதன் முழுப்பலனை மஹாவிஷ்ணுவிற்கே வழங்க எண்ணினர். அவ்விதமே மஹாவிஷ்ணு குறித்து தவம் செய்தனர். மஹாவிஷ்ணுவும் வேள்வியின் இறுதியில் அந்த வேள்வி குண்டத்திலேயே எழுந்தருளி அவிர்ப்பாகத்தை ஏற்றுக் கொண்டு அந்த முனிவர்களுக்கு அருள் புரிந்தார்.\r\n\r\nஇங்கு தான் இராமர், இராவணனை வதம் செய்ததை கொண்டாடும் விதமாக ஒரு அஸ்வமேத யாகம் செய்தார். 6 சாஸ்திரங்கள், 18 புராணங்கள், 4 வேதம் ஆகியவற்றை வேதவியாசர் வழங்கியதும் இங்கே தான். பின்னாளில் பாகவதம் விடாமல் படிக்கப் பட்டதும் இங்கேதான். கிருஷ்ணர், பலராமர், பாண்டவர்கள் ஆகியோரும் இந்த தலத்திற்கு வருகை புரிந்து உள்ளனர். துளசிதாசர் இராம சரித மானஸ் எழுதியதும் இங்கேயே. இதனை சுற்றியுள்ள 16 கிலோமீட்டர் தூரமும் புனித பூமியாக கருதப்படுகிறது.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இந்த திருத்தலத்தின் மேல் பத்து பாசுரங்கள் பாடி உள்ளார். வம்புலால் கூந்தல் மனைவியைத் துறந்து பிறர் பொருள் தாரம் இவற்றை நம்பினார் இறந்தால், நமன் தமர் பற்றி ஏற்றி வைத்து எரி எழுகின்ற செம்பினால் இயன்ற பாவையை பாவீ தழுவு என மொழிவதற்கு அஞ்சி நம்பனே வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன் நைமிசாரண்யத்துள் எந்தாய் (பெரிய திருமொழி 1.6.4) என்று தனது மனைவியைத் தவிர்த்து பிறர் மனைவியையும், மற்றவர்களின் பொருள்களையும் விரும்புகின்றவர் இறந்த பிறகு, அந்த பாவங்களுக்காக செம்பினால் செய்யப்பட்ட , நெருப்பினில் இட்ட ஒரு பாவையின் சிலையைக் கட்டித் தழுவு என்று நரகத்தில் தண்டனை வழங்குவர். எனவே அது போன்ற கொடுமைகள் செய்வதற்கு தான் அஞ்சுவதாகவும் நம்பினாரை ஒரு போதும் கைவிடாத நைமிசாரண்யத்தில் உள்ள எம்பெருமானின் திருவடியை வந்து அடைந்தேன் என்றும் பாடுகிறார்.\r\n\r\nஇந்த பத்துப் பாசுரங்களில் திருமங்கையாழ்வார் தம்முடைய தாழ்வுகளையெல்லாம் கூறிக்கொண்டு பிராட்டியை முன்னிட்டுக் கொண்டு அந்த பகவானை நைமிசாரண்யத்தில் உள்ளாய் என்று சரணம் அடைவதாகவும், அதனை எப்படி செய்தேன் என்றும், அதனால் பெற்ற பலனையும் கூறி நம்மையும் நைமிசாரண்யத்திற்கு அழைக்கின்றார்.\r\n\r\nஸம்ஸாரமாகிற வியாதியை அறுத்துக்கொள்ள எண்ணமில்லாதவனாகவே இருந்திட்டேன் என்றும் தருமங்களை மறந்து இந்திரியங்கள் அநுபவிக்கிற விஷயங்களிலேயே வாழ்நாளை வீணாகக் கழித்தேன் என்றும் ஸ்த்ரீகள் விஷயத்திலே மிக்க ஆசைகொண்ட தான் யமகிங்கரர்கள் செய்யப்போகிற கொடுமையான தண்டனைகளை நினைத்து நடுங்கின தாகவும் பிச்சை கேட்டவர்களுக்கு இல்லவே இல்லை என்று சொல்லிய பாபங்களுக்கான பலன்களை நினைத்து பார்க்க முடியாதவனாக உள்ளேன் என்றும்\r\nபிராணிகளுக்கு துன்பம் மட்டுமே செய்து கொண்டு, தான் விவேக ஞானம் இல்லாமல் இருந்தேன் என்றும் அநீதியான ஒழுக்கங்களை நெஞ்சால் நினைத்தும், வாயால் பேசியும் பிறகு செய்தும் அடைய வேண்டிய நரகத்தை நினைத்து பயந்ததாகவும், சொன்ன ஆழ்வார்,\r\nவாயினால் பாடி, மலர் தூவி, அவன் திருவடியில் சரணம் அடைந்து, இந்திரியங்களின் கொடுமைகளை அப்புறப்படுத்தி விட்டேன் என்றும் இந்த சரீரத்தை விட்டு பிரியும் போது தான் அவனை அடையவேண்டும் என்று முன்பு எண்ணியதாகவும் இப்போதே வந்து சேர்ந்து விட்டதாகவும் துக்கங்கள் நம்மிடம் வந்து சேராத வகையை நாம் நினைத்தால், நைமிசாரண்யத்திலே போய் தொழுவோம் வாருங்கள்” என்று சொல்லி முடிக்கிறார். Sri Srihari Lakshmi (Sri Pundareekavalli) Sri Srihari, Devarājan Vada Nādu Uttar Pradesh Uttar Pradesh Nindra (Standing) East Sri Hari Chakra Theertham, Komiki Nadhi, Nemi, etc. Thenkalai ஸ்ரீ ஸ்ரீஹரிலக்ஷ்மீ ஸமேத ஸ்ரீ தேவராஜாய நமஹ http://maps.google.com/?q=27.34964193466834,80.48348246604952",
                "number": 97,
                "name_ta": "நைமிசாரண்யம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "",
                "area": "Uttar Pradesh",
                "state": "Uttar Pradesh",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Naimisāranyam"
                ]
            },
            {
                "id": 88,
                "title": "Thirup Prithi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001V",
                "url": "/divya-desam/thirup-prithi/",
                "content": "98 திருப்பிரிதி NanDa Prayāg, Joshi Mutt Thirupprithi The common belief today is that Joshimath, located on the way from Rishikesh to Badrinath, is the place referred to as Thirupiruthi. This place, approximately 150 miles from Haridwar and at an altitude of about 6200 feet above sea level, is worshipped as one of the 108 Divya Desams. The name \"Thirupiruthi\" is said to have evolved from the term \"Preethi,\" indicating the love that the Lord has for his devotees.\r\n\r\nIt is said that this sacred place, surrounded by boundless beauty of mountains and hills, is located in the northern part of the Himalayas. However, the exact location of this site is uncertain. Currently, the temples and deities are situated in Joshimath. Moreover, due to the severe cold and heavy snowfall in the Himalayas, Lord Badrinath grants darshan only for six months of the year at Badrinath and then moves to Joshimath for the remaining six months, starting from Diwali each year.\r\n\r\nIt is believed that Adi Shankaracharya attained divine knowledge and composed the Shankara Bhashya in Joshimath. It is said that he meditated under a tree here before writing the commentary on the Brahma Sutras and established a peetham (monastic institution) here. (Adi Shankaracharya established four peethams in India: Joshimath in the north, Puri in the east, Sringeri in the south, and Dwarka in the west). A Kalpavriksha, believed to be around two thousand years old, can also be seen here.\r\n\r\nScholars argue against the notion that Joshimath is Thirupiruthi for the following reasons:\r\n\r\n1. Thirumangai Azhvār sings the praises of various northern and southern Divya Desams in a specific order, mentioning Vadāri (Badrikashram) after Thirupiruthi. If Joshimath were Thirupiruthi, Azhvār would have sung about it after Badrinath, but he doesn't. He praises Thirupiruthi in the first decad of Thirumozhi 1.2, followed by Badrinath in 1.3 and 1.4. Thus, Joshimath is unlikely to be Thirupiruthi.\r\n\r\n2. Azhvār extensively mentions the Ganga River while singing about Badrinath and Kandanmenum Kadinagar but does not mention it even once while singing about Thirupiruthi. This suggests that Thirupiruthi might be located further north of the Ganga's origin in the Himalayas.\r\n\r\n3. Azhvār describes fierce animals and mountain serpents swallowing elephants in Thirupiruthi but does not mention such creatures in his verses on Badrinath. This indicates that Thirupiruthi might be in a more remote and wild region than Badrinath.\r\n\r\n4. Periyavachchan Pillai's commentary suggests that just as Thirumalai (Tirupati) serves as a boundary for southern Divya Desams, Thirupiruthi serves as a boundary for all Divya Desams. Hence, Thirupiruthi should be located further north than all other Divya Desams.\r\n\r\n5. Thirupiruthi is mentioned as having sacred teerthams like Indra Teertham, Govardhana Teertham, and Manasarovar Teertham. Manasarovar is described as the northern boundary of Bharata and is located in Tibet. Joshimath lacks such a lake, making it unlikely to be Thirupiruthi.\r\n\r\n6. Azhvār describes the Lord in Thirupiruthi as reclining on the thousand-hooded Adisesha, a form not present in Joshimath today, which only has temples of Narasimha built by Adi Shankaracharya and a standing form of Narayana.\r\n\r\n**Azhvār:**\r\n\r\nThirumangai Azhvār first sang praises of this sacred place. Starting from here, he went south, singing about various Divya Desams along the way.\r\n\r\nThirumangai Azhvār composed ten verses on this place:\r\n\r\n1. In the first verse, he addresses his heart, urging it to reach Thirupiruthi, the abode of the Lord who resides beautifully in the Himalayas and who blessed the land by killing Vali.\r\n  \r\n2. In the second verse, he describes Thirupiruthi as a place where even the ocean is astonished, the eternal servants of the Lord perform their duties, and the mountains float, causing elephants to fear the roaming lions in the Himalayas.\r\n\r\n3. In the third verse, he recalls the Lord's act of marrying Nappinnai by taming the seven bulls and describes Thirupiruthi as a place where beautiful flowers bloom on the rocks, creating a bed for elephants and their calves to rest while bees sing melodious tunes.\r\n\r\n4. In the fourth verse, he praises Narasimha, who tore open Hiranyakashipu's chest, and describes Thirupiruthi as a place where boars dig out gemstones with their tusks, causing them to roll down with the mountain streams.\r\n\r\n5. In the fifth verse, he describes the Lord who resides in the Milky Ocean for the gods and who came to the Himalayas for humans, where the peaks are covered with clouds and vines.\r\n\r\n6. In the sixth verse, he describes Thirupiruthi as a place where the clouds carry heavy rain and where the mountain caves are home to snakes that feed on the perfumed air and release heavy breaths.\r\n\r\n7. In the seventh verse, he describes Thirupiruthi as a place where the eight types of flowers are offered by the gods, and the Lord is praised with thousands of names, granting bliss to the devotees.\r\n\r\n8. In the eighth verse, he describes the grandeur of the Lord in Thirupiruthi, who grants bliss to those who chant His thousand names and understands their meanings.\r\n\r\n9. In the ninth verse, he describes the Lord's presence in Thirupiruthi as a place where boars dig out gemstones, and the Lord blessed the land by killing Hiranyakashipu.\r\n\r\n10. In the tenth verse, he praises the Lord who resides in the Himalayas, describing the grandeur of the mountains and the flowers blooming there, urging his heart to reach Thirupiruthi.\r\n\r\nThirupiruthi, located in the Himalayas, remains a place of divine significance, with Azhvār's verses praising its beauty and the Lord's presence. ரிஷிகேசத்திலிருந்து பத்ரிநாத் செல்லும் வழியில் உள்ள ஜோஷிமட் என்ற இடந்தான் இன்று திருப்பிருதி என்று பொதுவான அபிப்பிராயம். ஹரித்துவாரில் இருந்து சுமார் 150 மைல் தொலைவில், கடல் மட்டத்தில் இருந்து சுமார் 6200 அடி உயரத்தில் ஜோஷிர்மட் என்ற இந்த இடத்தைத்தான் 108 திருப்பதிகளில் ஒன்றாக வழிபடுகிறார்கள். பக்தர்கள் மீது எம்பெருமானுக்கு இருக்கும் அன்பைக் குறிக்கும் பிரீதி என்ற சொல்லிலிருந்து இந்தத் திருத்தலம் திருப் ப்ரீதி என்று அழைக்கப்பட்டு பின்னர் திருப்பிருதி என்று பெயர் மாறியது என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nஇமயமலைக்கு உள்ளே வடபுறத்தில் மலைகளும் குன்றுகளும் சூழ்ந்த எல்லையற்ற அழகுள்ள இடத்தில் அமைந்திருந்தது என்று சொல்பவர்களும் உண்டு. ஏனெனில் இத்தலம் எங்கிருந்தது என்று உறுதியாக சொல்ல முடியவில்லை. ஜோஷிமட்டில் தான் தற்போது கோவில்களும், மூர்த்திகளும் உள்ளனர். மேலும் பத்ரிநாத் எம்பெருமானும் இமயமலையின் மிதமிஞ்சிய குளிர் மற்றும் பனிப்பொழிவு காரணமாக ஆண்டுக்கு 6 மாதங்கள் மட்டுமே பத்ரிநாத் கோவிலில் காட்சி அளித்து மீதி சுமார் ஆறு மாத காலம் இந்த ஜோஷிர்மட் கோவிலுக்குத்தான், எழுந்தருளி, ஒவ்வொரு வருடமும் தீபாவளி சமயத்தில் இருந்து காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nஆதிசங்கரர் இங்கு (ஜோஷிர்மட்) தான் திவ்யஞானம் பெற்று சங்கரபாஷ்யம் அருளியதாக சொல்வார்கள். இந்தக் கோவிலில் உள்ள மரத்தடியில் அமர்ந்து தவம் செய்த பிறகுதான் ஆதிசங்கரர் பிரம்ம சூத்திரத்துக்கு பாஷ்யம் எழுதினர் என்றும், இங்கே ஒரு பீடத்தை நிறுவினார் என்றும் ஐதீகம். (ஆதிசங்கரர்  இந்தியாவின் நான்கு திசைகளிலும் நிறுவிய நான்கு பீடங்கள்: வடக்கே ஜோஷிர்மட், கிழக்கே பூரி, தெற்கே சிருங்கேரி, மேற்கே துவாரகை). இரண்டாயிரம்  ஆண்டுப்  பழமை  உடையதாகக்  கருதப்படும்  கல்பதரு ஒன்றையும் இங்கே காண முடியும்.\r\n\r\nஜோஷிர்மட், திருப்பிருதி இல்லை என்று நினைக்க சான்றோர் கூறும் வார்த்தைகள்;\r\n\r\n1. திருமங்கையாழ்வார் வதரி, சாளக்கிராமம், நைமி சாரண்யம், சிங்கவேள் குன்றம் திருமலை என்று வடக்கு தொட்டு தெற்கு நோக்கி வரிசைக் கிரமமாக மங்களாசாசனம் செய்து கொண்டே வருகிறார். இதில் வதரி எனப்படும் பத்ரிகாச்ரமம் ஜோஷி மடத்திற்கு வடக்கே அமைந்துள்ளது. ஜோஷி மடமே திருப்பிருதியாக இருந்திருந்தால் ஆழ்வார் முதலில் பத்ரியை மங்களாசாசனம் செய்து விட்டு அதன்பிறகு ஜோஷி மடத்தை மங்களாசாசனம் செய்திருப்பர். ஆனால் ஆழ்வார் அப்படி இல்லாமல், முதலில் திருப்பிருதியை பாடிவிட்டு, பிறகு பத்ரியை பாடியுள்ளார். ஆழ்வார் முதலில் திருப்பிருதியை தமது திருமொழியில் 1.2 ல் மங்களாசாசனம் செய்து விட்டு பிறகு பத்ரியை 1.3 மற்றும் 1.4 பதிகங்களில் மங்களாசாசனம் செய்கிறார். எனவே ஜோஷி மடமே திருப்பிருதியாக இருந்தால் ஆழ்வார் பத்ரியை இரண்டாவதாக மங்களாசாசனம் செய்திருக்க மாட்டார்.\r\n\r\n2. மேலும், பத்ரியை பாடும் போதும், கண்டமெனும் கடிநகர் பற்றி பாடும் போது கங்கைகரையை வெகுவாக குறிப்பிட்ட ஆழ்வார் ஜோஷிர்மட்டினை பாடும் போது கங்கைகரையை பத்து பாடல்களில் ஒன்றில் கூட குறிப்பிடவில்லை. ஆகையால், ஆழ்வார் குறிப்பிடும் திருப்பிருதி, பதிரியைவிட மேலும் உயரத்தில் கங்கையின் உற்பத்தி ஸ்தானத்தை விட மேலும் வடக்கே, இமய மலையில் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பதும் ஒரு கருத்து,\r\n\r\n3. திருப்பிருதியை பற்றி பாடிய ஆழ்வார் அங்குள்ள பயங்கர விலங்குகளையும் யானைகளை விழுங்கும் மலைபாம்புகளையும் குறிப்பிட்டு உள்ளார். ஆனால் பத்ரிநாத் பாசுரங்களில் அப்படி ஒன்றும் சொல்லாமல் பாரோர் புகழும் வதிரி என்றும், பயங்கர மிருகங்களைப் பற்றி சொல்லாததாலும், பத்ரிநாத்தில் இருந்து இருபது மைல் தெற்கே திருப்பிருதி இருக்க வாய்ப்பில்லை என்றே தோன்றுகிறது.\r\n\r\n4. மேலும் ஆழ்வார் பாடல்களுக்கு விளக்கம் அளித்த பெரியவாச்சான்பிள்ளை தெற்கே உள்ள திவ்ய தேசங்களுக்கு எப்படி திருமலை ஒரு எல்லையாக உள்ளதோ அதேபோல் எல்லா திவ்யதேசங்களுக்கும் திருப்பிருதி எல்லையாக உள்ளது என்று சொன்னதால் இந்த திவ்யதேசம் எல்லா திவ்யதேசங்களுக்கும் வடக்கே இருக்க வேண்டும் என்றே கொள்ளவேண்டும்.\r\n\r\n5. இங்கு இந்திர தீர்த்தம், கோவர்த்தன தீர்த்தம், மானஸரோவஸ் தீர்த்தம் என்று குறுப்பிடப்பட்டு உள்ளன. புராணங்களும் இதிகாசங்களும் மானஸரோவரம் என்னும் இந்த நதியை பாரதத்தின் வட எல்லையாக வர்ணிக்கின்றன. இந்நதி இன்றும் திபெத் நாட்டில் இதே பெயரில் வழங்கப்படுகிறது. இது 54 மைல் சுற்றளவும் 200 சதுர மைல் பரப்பளவும், 250 அடிக்கும் மேலான ஆழத்தையும் கொண்டது. கடல் மட்டத்திற்கு மேல் 15000 அடி உயரத்தில் உள்ளது. பிரம்மன் தனது ஸங்கல்பத்தாலே முதன் முதலில் பாரத தேசத்தின் வட எல்லையாக இந்த ஏரியை படைத்ததால் மானஸரஸ் என பெயர் உண்டானது. இதன்படி பார்த்தாலும், ஜோஷிர்மட், திருப்பிருதியாக இருப்பதற்கு வாய்ப்பு குறைவாகவே உள்ளது. திருமங்கை ஆழ்வாரும் மனசரோவஸ் தீர்த்தத்தை திருவுள்ளத்தில் கொண்டு, தடஞ்சுனைப் பிருதி (பெரியதிருமொழி 1.2.1) என்று இந்த திவ்யதேசத்தின் முதல் பாடலில் சொல்லி இருப்பார் போலும். அதுபோல் ஒரு ஏரி ஜோஷிர்மட்டில் இல்லை என்பது ஓர் தகவல்.\r\n\r\n6. “பணங்கள் ஆயிரம் உடைய நல் அரவணப் பள்ளிகொள் பரமா என்று ,” ( பெரிய திருமொழி 1.2.6) என்று இந்த திருப்பிருதி எம்பெருமானின் திருநாமத்தையும் அவரின் கிடந்த சயனத்தையும் சொல்லி ஆயிரம் தலைகளை கொண்ட அனந்தாழ்வானையும் ஆழ்வார் குறிப்பிட்டு உள்ளார். ஆனால் இன்று ஜோஷிமட்டில் எம்பெருமான் இந்த திருக்கோலத்தில் இல்லை. ஆதிசங்கரரால் கட்டப்பட்ட நரசிங்க பெருமாள் ஆலயமும் நின்ற திருக்கோலத்தில் இருக்கும் நாராயணர் ஆலயமும் மட்டுமே உள்ளன.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் முதன்முதலில் மங்களாசாசனம் செய்தது இந்த திருத்தலம் தான். இங்கிருந்துதான் இவர் தனது பற்பல திவ்யதேச மங்களாசாசனங்களை தொடங்கி தெற்கு நோக்கி வரும்போது வடநாட்டிலிருந்து வரும் வழியில் உள்ள ஸ்தலங்களில் மங்களாசாசனம் செய்து கொண்டே வந்து தென்னாடு வருகிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் இத்தலத்திற்கு 10 பாசுரங்கள் வழங்கியுள்ளார்.\r\n\r\n1. வாலியை வதை செய்து அருளின எம்பெருமான் இனிதாக எழுந்தருளி இருக்கும் இடமான இமயமலையினுள் அமைந்துள்ள திருப்பிருதியைச் சென்று சேருமாறு முதல் பாடலில் தன் நெஞ்சை நோக்கிக் கூறுகின்றார். திருமங்கை ஆழ்வார் இந்த எம்பெருமானைப் பற்றிப் பாடும் முதல் பாசுரத்தில் ‘அன்று, ஏலம் நாறு தண் தடம் பொழில் இடம் பெற இருந்த நல் இமயத்துள்’ என்று பாடியிருக்கிறார், அதனால் இன்றும் எங்கும் எம்பெருமானுக்கு ஏலக்காய் மாலை அணிவிப்பது விசேஷமாக கருதப்படுகிறது.\r\n\r\n2. ஒன்றுக்கும் கலங்க மாட்டாத மாகடலே கலங்கும் படியாகவும், ஸம்ஸாரம் என்றால் என்னவென்றே அறியாத திருவனந்தாழ்வான் ஸேனைமுதலியார் முதலிய நித்ய ஸூரிகள் செய்யத் தக்க கைங்கரியங்களை வானர மற்றும் விலங்குகள் செய்யும் படியாகவும், நீரில் ஆழ்ந்து போகக்கூடிய மலைகள் மிதந்து அணையாய் நிற்கும் படியாகவும் செய்தருளிய விசித்திரசக்தி உடைய மஹாவீரன் (ஸ்ரீராமபிரான்) எழுந்தருளி உள்ள திருப்பிருதி, யானைகள் அஞ்சும் சிங்கங்கள் உலாவும் இமயமலையினுள் உள்ளது என்று இரண்டாவது பாசுரத்தில் சொல்கிறார்.\r\n\r\n3. ஶீதாபிராட்டிக்காக இலங்கையைப் பாழ் படுத்தினமையைச் மேல் பாசுரத்தில் சொன்ன ஆழ்வார் இந்த பாசுரத்தில், நப்பின்னைப் பிராட்டிக்காகச் செய்ததொரு செயலைச் சொல்லுகிறார். நீளாதேவியின் அம்சமாகப் பிறந்த நப்பின்னைப் பிராட்டியை மணம் செய்து கொள்ளுதற்காக, யாவர்க்கும் அடங்காத ஏழு எருதுகளையும் கண்ணபிரான் அடக்கி நப்பின்னையை மணம் செய்த வரலாறு சொல்லி, திருப்பிருதியில் உள்ள அழகிய பாறைகளின் மீது வேங்கை மலர்கள் விசேஷமாக உதிர்ந்து படுக்கை விரித்தால் போல் இருக்க, அதன்மீது யானையானது தன் பேடையோடு கிடந்து உறங்குவதற்குப் பாங்காக வண்டுகள் இன்னிசை பாடப் பெற்ற திருப்பிருதியைச் சென்று சேர் நெஞ்சமே என்கிறார். நப்பின்னைப் பிராட்டியோடே பரமரஶிகன் இருக்கும் இடம் ஆகையால் அங்குள்ள விலங்குகளும் ச்ருங்கார ரஸத்திலே நோக்காக இருப்பதை சொல்லியது ஒரு சிறப்பே.\r\n\r\n4. அடுத்த பாசுரம், நரஸிம்ஹ மூர்த்தியாக அவதரித்து இரணியன் மார்பைப் பிளந்த பெருமிடுக்குத் தோற்ற எழுந்தருளி இருக்குமிடம் என்கிறது. அங்குள்ள பன்றிகள் (வராஹங்கள்) குனிந்து, வளைந்த கொம்புகளாலே மாணிக்கப் பாறைகளைக் குத்திப் பெயர்க்க அதிலிருந்து வரும் மாணிக்கங்கள் மலையருவிகளோடு கூடி உருண்டு விழும். நரஸிம்ஹமூர்த்தி இரணியனுடைய மார்பைப் பிளந்து குடல் மாலையைத் தன் மேல் எடுத்துப் போட்டுக் கொண்ட பிறகு ரத்த வெள்ளமானது பிரவாகமாக ஓடியது போல் அவ்வருவிகள் பாய்கின்றன. அப்படிப் பட்ட திருப்பிருதியைச் சென்று சேர் நெஞ்சமே என்று பாடுகிறார்.\r\nஅடுத்த பாசுரத்தில், விபவ அவதாரங்களுக்கு மூலமாக உள்ள திருப்பாற்கடல் நாதனைப் பற்றி சொல்கிறார். ஆபரணங்கள் பூண்டதனாலே ஒலி செய்து கொண்டிருக்கிற பரவாஸுதேவன் திருவடிகளை ஸேவிக்க வேணுமென்கிற ஆசையுடன் உள்ள நான்முகன் முதலான தேவர்கட்கு திருப்பாற்கடலிலே வந்து ஸேவை ஸாதிக்கிற ஷீராப்திநாதன், பிராட்டியும் தானுமாய் வந்து பொருந்தி வாழும் இடம் இமயமலையினுள் உள்ள திருப்பிருதி என்கிறார்.\r\n\r\n5. தேவர்களுக்காக ஸ்ரீவைகுண்டத்தைவிட்டுத் திருப்பாற்கடலிலே வந்து கண்வளர்ந்த எம்பெருமான் அக்கடலளவும் போக மாட்டாத மனிதர்களுக்கும் அநுகூலமாக இமயமலையிலே வந்து எழுந்தருளி இருக்கிறார். இங்கு குருக்கத்திக் கொடிகள் ஆகாசம் வரை ஒங்கிப் படர்ந்து மேகமண்டலத்தோடு போராடும் என்றும் அப்பொழுது பூக்கள் மலரும், அப்பூக்களிலே மதுவை பருக வண்டுகள் மேகத்துக்கும் கொடிக்கும் நுழைந்து இசை பாடும்; திருப்பிருதி முழுவதும் இந்த சப்தமே நிறைந்து இருக்கும். அந்த திருத்தலத்தை சென்று சேர் நெஞ்சே என்று பாடுகிறார். கொடிகளைத் தாயாராகவும், மேகக்கூட்டத்தை எம்பெருமானாகவும் சொல்லி, வண்டுகள் இசை பாடுவதாக சொல்லி, நம் போன்றவர்களை மன்னித்து காப்பாற்றுவதற்காக பிராட்டி, எம்பெருமானோடு மன்றாடுவதை ஒரு உள்ளுறை பொருளாக கூறுவதும் உண்டு.\r\n\r\n6. இமயமலையில் மேக மண்டலம் வரை நீண்டு வளர்ந்த வேங்கை மரங்களில் மிளகு கொடிகள் தழுவி நிற்கும். சிறு மலைகளிலே கொடிய வேங்கைப் புலிகள் திரியும். இப்படி எங்கும் வேங்கை மயமாகவே இருக்கின்ற இமயமலையில் தேவர்கள் வந்து செங்கழுநீர், செண்பகம், இருவாட்சி, பாதிரி, புன்னை, குருக்கத்தி, கருமுகை, தாமரை என்ற எட்டு வகை பூக்களையும் ஸமர்ப்பித்து ஆயிரம் ஆயிரம் திருநாமங்களைச் சொல்லி வணங்கும் இடமாகிய திருப்பிருதியைச் சென்று சேர் நெஞ்சே என்கிறார்.\r\n\r\n7. அடுத்த பாசுரத்தில், இமயமலையில் சோலைகள் அடர்த்தியாகவும் அதிகமாகவும் இருப்பதால், சூரியனின் கதிர்கள் நுழையாமல், பகற்போது என்பது இல்லாமல் இரவு காலமே அதிகம் இருந்து எங்கும் இருள் மூடிக்கிடக்கும். அப்படி இருள் மூடிக்கிடக்கிற மலையின் குகைகளில் பாம்புகள் உணவு கிடைக்காமல் பெரும் பசியோடு, சோலையின் பரிமளத்தோடே கூடின காற்றை உண்டு, பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டு கிடக்கும். அப்படிப்பட்ட இமயமலையில் தேவர்கள் வந்து ‘பரமபுருஷா!, முதலிய திருநாமங்களை சொன்னபடி, நான்முகக்கடவுளை முன்னிட்டு வணங்கும் திருப்பிருதியைச் சென்று சேர் நெஞ்சே என்று பாடுகிறார்.\r\n\r\n8. ஆயிரம் ஆயிரம் திருநாமங்களையும் சொல்லி அவற்றின் அர்த்தங்களையும் உணர்ந்தவர்களுக்கு எவ்விதமான துன்பமும் வந்து சேராதபடி ஆனந்தத்தை கொடுத்து அருள் செய்கின்ற பரம புருஷன் எழுந்தருளி உள்ளது இமயமலையின் உள்ளே. அங்குள்ள அசோகமலர்கள் மலரும் போது, அவை நெருப்போ என்று வண்டுகள் பிரமித்து, பிறகு ஆராய்ந்து அவை மலரே என்று முடிவு செய்து, அவைகளின் மேல் அமர்ந்து, சென்றுவிட்டபின், அடுத்த நாளும் அதே சந்தேகம் அந்த வண்டுக்கு எழும். அப்படிப்பட்ட வண்டுகளைக் கொண்ட திருப்பிருதியை சென்று சேர் நெஞ்சே என்று ஆழ்வார் கூறுகிறார். சர்வ ரக்ஷிகனான எம்பெருமானுக்கு என்ன நேர்ந்துவிடுமோ என்று எண்ணி, ஒரு சமயம், பல்லாண்டு பல்லாண்டென்று அவனுக்கு மங்களாஸாசனம் செய்பவரும், இன்னொரு சந்தர்ப்பத்தில், அந்த அச்சம் நீங்கி தங்களை ரக்ஷித்தருள வேணும்’ என்று பிரார்த்திப்பதை நினைவு படுத்தும் வண்டுகள் பற்றி இங்கு சொல்லப்படுவதாக ரசமாக கூறுவாரும் உண்டு.\r\n\r\n10. மிகப்பெரிய மேகக்கூட்டங்கள் அதிக நீர்திவலைகளை சுமந்துகொண்டு நகர முடியாமல், கர்ஜனை செய்து கொண்டு இருப்பதைக் கண்ட மிகப்பெரிய பாம்பானது ஒரு மலை ஊர்ந்து செல்கிறதோ என்றெண்ணி தன் இருப்பிடத்தை விட்டு நகர்ந்து செல்ல ஆரம்பிக்கும். இன்னொரு பாம்பானது, அவை யானைகளோ என்று எண்ணி, அவற்றை விழுங்க வரும். அவ்வளவு பெரிய பாம்புகளைக் கொண்ட திருப்பிருதியில் சயனித்துள்ள எம்பெருமானைச் சேவித்தவர்கட்கும் அந்தப்பெருமானைப் பற்றி பாடப்பட்ட இந்த பாடல்களை இசையோடு பாடவல்லார்க்கும் தீயவினைகள் சேராது என்று திருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டது இத்தலம். Sri ParimaLa Valli Nāchiyār Parama Purushan Vada Nādu Uttraanchal Uttarakand Nindra (Standing) East Govardhana Indra Theertham, Govardhana Theertham, Māna saras Thenkalai ஸ்ரீ பரிமளவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ பரமபுருஷாய நமஹ http://maps.google.com/?q=30.556438,79.565806",
                "number": 98,
                "name_ta": "திருப்பிரிதி",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "NanDa Prayāg, Joshi Mutt",
                "area": "Uttraanchal",
                "state": "Uttarakand",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thirup Prithi"
                ]
            },
            {
                "id": 89,
                "title": "Thiru KanDamennum KaDinagar",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001W",
                "url": "/divya-desam/thiru-kandamennum-kadinagar/",
                "content": "99 கண்டமென்னும் கடிநகர் Devaprayāgai Thirukkandam Devaprayag is situated at an altitude of about 1200 feet above sea level. It is located approximately 30 km from Rishikesh and about 290 km from Badrinath on the way from Haridwar to Badrinath. There are five holy confluences on this route. Devaprayag, where the Alaknanda River meets the Bhagirathi River (70 km from Rishikesh); Rudraprayag, where the Alaknanda meets the Mandakini River (140 km); Karnaprayag, where the Alaknanda meets the Pindar River (170 km); Nandaprayag, where the Alaknanda meets the Nandakini River (190 km); and Vishnuprayag, where the Alaknanda meets the Dhauli Ganga River (260 km) before reaching Badrinath. Devaprayag is revered as a holy confluence like the Triveni Sangam in Allahabad. The tranquil green Bhagirathi and the turbulent reddish Alaknanda merging is a mesmerizing sight. After the confluence, the river is named 'Ganga.'\r\n\r\nThe term \"Prayag\" means confluence, and here it refers to the confluence of the Bhagirathi and Alaknanda rivers. The place is called Devaprayag because it is believed that Brahma and Vishnu performed a grand yagya (sacrificial ritual) here, and it is protected by Indra.\r\n\r\n\"Pra\" signifies a grand yagya or ritual. The place is named Prayag because Brahma started a grand yagya here. It is also called Devaprayag because Vishnu was worshipped as the chief deity during the yagya. According to legend, Brahma, Bharadwaja, Dasharatha, and Lord Rama meditated here. It is said that Lord Rama performed penance here to absolve the sin of killing Ravana. The presence of divine energy here is why it is likened to the heavenly realm.\r\n\r\n\"Kaṇdam\" means a part, and \"Kaḍi\" means fragrant. The place referred to as Kaṇdam enum Kaḍi nagar by the Azhvār is said to be Devaprayag. \"Kaḍi\" also means a moment, and it is believed that spending a moment in this Divya Desam can absolve all the sins of many lifetimes. Three such Divya Desams are mentioned in this context: Kaṇdam enum Kaḍi nagar, Thirukadigai, and Thirukadithānam (a Divya Desam in Kerala).\r\n\r\nThe temple here enshrines Lord Rama, who is called Raghunathji. The temple is built with a height of about 72 feet, with a conical top. There is a rock here where it is believed that Lord Rama performed the rituals for his father Dasharatha. Near the temple of Lord Raghunath, there are shrines for Badrinath, Kala Bhairava, and Hanuman Mahadeva. The deity of Hanuman carrying the Sanjeevani Mountain is also present here. The temple has a processional deity who is celebrated for ten days annually.\r\n\r\nThe temple established by Adi Shankaracharya is called the Raghunathji Mandir. This kshetram (sacred place) is also blessed by the presence of Swami Ramanuja.\r\n\r\n**Sthalapurana**\r\n\r\nAccording to the Matsya Purana, Devendra (Indra) protects Prayag, and the sacred banyan tree here is said to survive the pralaya (cosmic dissolution). It is believed that Lord Vishnu, in the form of a child, will rest on a leaf of this tree during the pralaya.\r\n\r\nThe Pandavas, in order to atone for the sin of killing their relatives, bathed in Prayag as advised by Sage Markandeya. It is said that bathing in Prayag washes away all sins. There is some debate about whether this confluence refers to Devaprayag or the Triveni Sangam near Allahabad, where the Ganga and Yamuna rivers meet.\r\n\r\nAfter performing a yagya (sacrificial ritual) at this place, Brahma is said to have enhanced his creative powers. Bharadwaja became one of the Saptarishis (seven great sages) after performing a yagya here.\r\n\r\nFurther understanding of the sthalapurana and the experiences of the Āzhvārs can be gained through the Āzhvār’s hymns.\r\n\r\n**Āzhvār**\r\n\r\nThis sacred site has been glorified by Periyāzhvār in eleven hymns. Before composing these verses, the Āzhvār experienced the divine presence of the Lord in various southern Divya Desams such as Thirukkottiyur and Thirumalirumcholai. The Āzhvār then extolled the glory of the northern Divya Desam known as Kaṇdam enum Kaḍi Nagar and the presiding deity there.\r\n\r\nTo uplift us from the sinful material world, the Lord, during His Trivikrama avatara, sanctified the Ganga river with His divine feet. The Ganga, with its purifying power, continues to flow eternally, touching all worlds. The Āzhvār sings of the greatness of both the Lord and the Ganga in ten hymns, extolling the majesty of this Divya Desam. The Āzhvār assures that reading these hymns, whether one is physically present at the site or not, is equivalent to bathing in the Ganga and worshipping the Lord’s divine feet.\r\n\r\nIn each hymn, the Āzhvār beautifully combines the glory of the Lord and the sanctity of the Ganga. கடல் மட்டத்திலிருந்து சுமார் 1200 அடி உயரத்தில் தேவப்ரயாகை அமைந்திருக்கிறது. ஹரித்துவாரில் இருந்து பத்ரிநாத் செல்லும் வழியில், ரிஷிகேஷில் இருந்து சுமார் 30 கி.மீ தொலைவிலும் பத்ரிநாத்தில் இருந்து சுமார் 290 கிமீ தொலைவிலும் உள்ளது. இந்த வழியில் ஐந்து புண்ணிய சங்கமங்கள் இருக்கின்றன. அலகநந்தா நதியுடன் பாகீரதி சங்கமமாகும் தேவப்ரயாகை ( ரிஷிகேஷில் இருந்து 70 கிமீ ) ; அலகாநந்தாவுடன் மந்தாகினி சங்கமிக்கும் ருத்ரப்ரயாகை (140 கிமீ) ; அலகநந்தாவுடன் பிண்டர்நதி சேரும் கர்ணப்ரயாகை (170 கிமீ); அலகநந்தாவுடன் நந்தாகினி சேரும் நந்தப்ரயாகை (190 கிமீ) ; அலகநந்தாவுடன் கருடகங்கா என்ற தௌலி நதி சேரும் விஷ்ணுப்ரயாகை (260 கிமீ) என ஐந்து ப்ரயாகைகள் ( பஞ்ச ப்ரயாகை) பத்ரிநாத்திற்கு முன்பு உள்ளன. தேவப்பிரயாகை  அலஹாபாத்தின் திரிவேணி சங்கமம் போன்று வழிபடப்படும் வரும் ஒரு புண்ணிய சங்கமம் ஆகும். அமைதியாக நகர்ந்து பச்சை நிறத்துடன் வரும் பாகீரதியும், ஆக்ரோஷமாக சீறிப் பாய்ந்து இளம் சிவப்பு நிறத்துடன் வரும் அலகநந்தாவும் சங்கமிக்கும் காட்சி நம்மைப் பரவசப்படுத்துகிறது. சங்கமத்துக்குப் பிறகு ‘கங்கை’ எனப் பெயர் மாறுகிறது. \r\n\r\nப்ரயாகை என்றால் சங்கமிப்பது; இங்கு பாகீரதியும் அலகநந்தாவும் சங்கமிப்பதாலும், இங்கு பிரம்மா, விஷணுவே தேவன் என்று அவருக்காக சிறந்த யாகத்தை செய்ததாலும், இந்த இடத்தை இந்திரனே பாதுகாப்பதாலும், இது தேவப்ரயாகை என்று பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nப்ர என்றால் சிறந்த யாகம் அல்லது வேள்வி என்று பொருள். மிகச் சிறந்த யாகத்தை பிரம்மன் இங்கு துவங்கியதால் இவ்விடத்திற்கு ப்ரயாகை என்னும் பெயராயிற்று. ஸ்ரீமந் நாராயணனையே தேவனாக கருதி இவ்விடத்தில் யாகம் செய்யப்பட்டதால் தேவப்ரயாகை என்றாயிற்று என்று கூறுவார்கள். பிரம்மன், பரத்வாஜர், தசரதன் ஆகியோருடன் ஸ்ரீராமபிரானும் இங்கு தவம் செய்ததாக வரலாறு. ராவணனைக் கொன்ற பாவம் நீங்குவதற்காக ஸ்ரீராமன் இங்கே தவம் செய்ததாக ஐதீகம். தேவலோகத்திற்குச் சமானமான சக்தி இவ்விடத்தில் பரவியிருப்பதால் தேவப்ரயாகை என்றும் சொல்வர்.\r\n\r\nகண்டம் என்றால் ஒரு பகுதி என்றும் கடி என்றால் மணம் கமழும் என்றும் அர்த்தம். மணம் கமழும் பகுதி என்று ஆழ்வாரால் பாடப்பட்ட பகுதி, கண்டம் எனும் கடி நகர் ஆகும்.\r\n\r\nகடி என்றால் ஒரு நொடி பொழுது என்றும் இந்த திவ்யதேசத்தில் ஒரு நொடி பொழுது இருந்தால் எல்லா ஜென்மங்களிலும் செய்த பாவங்களை போக்கி விடும் என்று ஓர் அர்த்தம் சொல்வார்கள்; 108 திவ்யதேசங்களில் இப்படி சொல்லப்பட்ட திவ்யதேசங்கள் மூன்று, அவை, கண்டமெனும் கடி நகர், திருக்கடிகை, திருக்கடித்தானம் (மலையாள திவ்யதேசம்) ஆகும்.\r\n\r\nஇங்குள்ள ஆலயத்தில் எழுந்தருளியிருப்பவர் ஸ்ரீராமன். இவரை ரகுநாத்ஜீ என்று அழைக்கிறார்கள். சுமார் 72 அடி உயரத்துடனும், உச்சியில் கூம்புவடிவத்துடனும் கோயில் கட்டப்பட்டிருக்கிறது. ஸ்ரீராமன் திருவடி பதித்த பாறை ஒன்றும் இங்கிருக்கிறது. ஸ்ரீராமன் இந்த இடத்தில் தசரதருக்கு பிண்டதானம் கொடுத்தாராம். ஸ்ரீரகுநாதரின் ஆலயத்துக்கு அருகில் பத்ரிநாதர், கால பைரவர், ஹனுமான் மகாதேவர் ஆகியோருக்கும் சன்னதிகள் உள்ளன. சஞ்சீவ பர்வதம் தாங்கிய ஹனுமனும் காட்சி அளிக்கிறார். இந்த கோவிலில் உத்சவர் உண்டு. ஆண்டுக்கு பத்து நாட்கள் உற்சவம் காண்கிறார்.\r\n\r\nஆதி சங்கரர் நிறுவிய கோவில் ரகுநாத்ஜி மந்திர் என்று கூறப்படும். ஸ்வாமி ராமானுஜரும் மங்களாசாசனம் செய்த க்ஷேத்திரம் ஆகும்.\r\n\r\nஸ்தலபுராணம்\r\n\r\nதேவேந்திரன் ப்ரயாகையைப் பாதுகாக்கிறான் என்றும், இங்குள்ள ஆலமரம் தான்\r\nப்ரளய காலத்தில் அழியாமல் இருக்கும் என்றும், அதன் இலையில் தான் எம்பெருமான் குழந்தையாக பள்ளிகொள்வார் என்றும் மத்ஸய புராணம் கூறுகிறது.\r\n\r\nபாண்டவர்கள், அவர்கள் சகோதரர்களைக் கொன்ற பாவத்தைப் போக்க ப்ரயாகையில்\r\nநீராட வேண்டும், ப்ரயாகை சகல பாவத்தையும் போக்கிவிடும் என்று மார்க்கண்டேயர் கூற, பாண்டவர்கள் அவ்விதமே செய்தனர் என்பது வரலாறு. அப்படி சொல்லப்பட்ட சங்கமம், இந்த தேவபிரயாகையா அல்லது கங்கையும் யமுனையும் சங்கமிக்கும் அலகாபாத் அருகில் உள்ள திருவேணிசங்கமமா என்ற ஒரு கருத்தும் உள்ளது.\r\n\r\nபிரம்மா, இவ்விடத்தில் செய்த யாகத்திற்குப் பின்பே தனது படைக்கும் தொழில் சக்தியை அதிகரித்துக் கொண்டாராம். பரத்வாஜர் இங்கு யாகம் செய்தே, சப்தரிஷிகளுள் ஒருவராக ஆனார்.\r\n\r\nஸ்தலவரலாறு மற்றும் ஆழ்வாருக்கு கிடைத்த அனுபவம் பற்றி மேலும் ஆழ்வார் பாடல்கள் மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஆழ்வார்\r\n\r\nபெரியாழ்வாரால் 11 பாசுரங்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம் இது. இந்த பதிகத்திற்கு முன்பு ஆழ்வார், எம்பெருமான் உகந்து அருளிய திருக்கோட்டியூர் திருமாலிரும்சோலை முதலிய திவ்ய தேசங்களையும், அவற்றில் எழுந்தருளி இருக்கின்ற எம்பெருமான்களின் நிலையை அனுபவத்தாற்போல், வடநாட்டு திவ்யதேசமான கண்டமெனும் கடிநகர் திவ்யதேசத்தையும் திவ்யதேச எம்பெருமானையும் அனுபவிக்கும் பதிகம். தோஷங்கள் கூடிய இந்த சம்சாரத்தில் இருந்து நம்மை திருத்துவதற்காக எம்பெருமான் த்ரிவிக்ரம அவதாரத்தின் போது, தன் திருவடிகளை தீண்டிய ஏற்றத்தாலே, சகல லோக பாவனத்துடன் எல்லாக் காலங்களிலும் பிரவாகமாக ஓடிக்கொண்டு இருக்கும் கங்கைநதியின் கரையில் எழுந்தருளி இருக்கும் புருஷோத்மனையும், இந்த திவ்யதேசத்தின் வைபவத்தையும் பெருமையாக பேசி இந்த பத்து பாசுரங்களில் அனுபவிக்கிறார். இந்த பாடல்களை எங்கே இருந்து கொண்டு படித்தாலும், இந்த திவ்யதேசத்திற்கு வந்து கங்கையில் நீராடி, எம்பெருமானின் திருவடிகளில் சேவை செய்த பலனுக்கு ஈடாகும் என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\n\r\nஒவ்வொரு பாடலிலும் எம்பெருமானின் பெருமையும், கங்கையின் பெருமையும் சேர்த்து சேர்த்து சொல்லியிருக்கிறார்.\r\n\r\n Sri PunDarIka Valli Sri Neelamega Perumāl, Sri PurushOttaman Vada Nādu Uttraanchal Uttarakand Nindra (Standing) East MangaLa MangaLa Theertham, Gangai Nadhi Thenkalai ஸ்ரீ புண்டரீகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ நீலமேகாய நமஹ http://maps.google.com/?q=30.1462409,78.59827",
                "number": 99,
                "name_ta": "கண்டமென்னும் கடிநகர்",
                "alwars": [
                    "Periya Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Devaprayāgai",
                "area": "Uttraanchal",
                "state": "Uttarakand",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru KanDamennum KaDinagar"
                ]
            },
            {
                "id": 90,
                "title": "Thiru Vadariāshramam ",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001X",
                "url": "/divya-desam/thiru-vadariāshramam/",
                "content": "100 திருவதரி Badrināth Thiruvadari **Sthalapurana**\r\n\r\nIt is said in the Matsya Purana that Devendra (Indra) protects Prayaga, and that the banyan tree here will survive the pralaya (cosmic dissolution). It is believed that Lord Vishnu, in the form of a child, will rest on a leaf of this tree during the pralaya.\r\n\r\nThe Pandavas bathed in Prayaga to atone for the sin of killing their relatives, as advised by Sage Markandeya. Bathing in Prayaga is believed to wash away all sins. There is a debate about whether this confluence refers to Devaprayag or the Triveni Sangam near Allahabad, where the Ganga and Yamuna rivers meet.\r\n\r\nAfter performing a yagya (sacrificial ritual) at this place, Brahma is said to have enhanced his creative powers. Bharadwaja became one of the Saptarishis (seven great sages) after performing a yagya here.\r\n\r\nFurther understanding of the sthalapurana and the experiences of the Āzhvārs can be gained through the Āzhvār’s hymns.\r\n\r\n**Āzhvār**\r\n\r\nThis sacred site has been glorified by Periyāzhvār in eleven hymns. Before composing these verses, the Āzhvār experienced the divine presence of the Lord in various southern Divya Desams such as Thirukkottiyur and Thirumalirumcholai. The Āzhvār then extolled the glory of the northern Divya Desam known as Kaṇdam enum Kaḍi Nagar and the presiding deity there.\r\n\r\nTo uplift us from the sinful material world, the Lord, during His Trivikrama avatara, sanctified the Ganga river with His divine feet. The Ganga, with its purifying power, continues to flow eternally, touching all worlds. The Āzhvār sings of the greatness of both the Lord and the Ganga in ten hymns, extolling the majesty of this Divya Desam. The Āzhvār assures that reading these hymns, whether one is physically present at the site or not, is equivalent to bathing in the Ganga and worshipping the Lord’s divine feet.\r\n\r\nIn each hymn, the Āzhvār beautifully combines the glory of the Lord and the sanctity of the Ganga.\r\n\r\n**Badrinath**\r\n\r\nThis place is known as Badrikasramam, one of the most important Divya Desams in North India. Situated at an altitude of about 10,500 feet in the Himalayas, amidst snow-clad mountains, Badrinath is located on the banks of the sacred Alaknanda River, surrounded by the Nar and Narayana peaks. The site is picturesque, with the serene Alaknanda flowing beside it. The area is also filled with the sacred Ilanthai (jujube) trees.\r\n\r\nBadrinath is one of the Svayam Vyakta Kshetras, where the deity is believed to have self-manifested. Other Svayam Vyakta Kshetras include Srirangam, Nanguneri, Srimushnam, Tirumala, Pushkar, Naimisaranya, and Muktinath (the last two are not part of the 108 Divya Desams).\r\n\r\nIt is said that Lord Narayana, in the form of the guru Narayana, gave the Ashtakshara Mantra (\"Om Namo Narayanaya\") to the world here. He is both the teacher and the disciple, symbolized by Nar and Narayana. Badrinath is thus regarded as the place where the sacred mantra was first imparted.\r\n\r\nBadrinath is also called Badrikashram because Lakshmi Devi, in the form of the Ilanthai tree, provided shade to Narayana during His penance. The name Badrikashram comes from the Sanskrit word \"Badri,\" which means Ilanthai tree.\r\n\r\nIn front of the Badrinath temple is the Tapt Kund, a hot spring with inexplicably warm water despite the icy cold Alaknanda flowing beside it. Devotees take a dip in this hot spring before visiting the temple. The spring is considered a blessing from the Lord, making it easier for devotees to purify themselves in the freezing weather.\r\n\r\nInside the Badrinath temple, the main deity is Lord Badrinarayan, seated in a meditative pose with four arms, holding a Shankha (conch) and a Chakra (discus) in His upper hands and showing the Yoga Mudra with His lower hands. The idol is made of Saligrama stone. To the right of the deity are Kubera and Garuda, and to the left are Narada, Uddhava, Narayana, and Nar.\r\n\r\nThe temple rituals are performed by Namboodiri priests from Kerala. Daily rituals include Thirumanjanam (sacred bath) before sunrise, with devotees allowed to witness the entire process. In the evening, a special Shanti Panchakam puja is performed, where the deity's adornments and garlands are removed.\r\n\r\nTo the north of the temple, on the banks of the Alaknanda, is a place called Brahma Kapalam, where rituals similar to those performed in Gaya are conducted for ancestors. It is believed that performing these rites here grants moksha to one's ancestors.\r\n\r\nFive sacred pools are located in Badrinath: Tapt Kund, Prahlad Kund, Narad Kund, Kurma Dhara, and Rishi Ganga. The hot water of Tapt Kund is believed to be the abode of Agni. Nearby are shrines dedicated to Narasimha and Markandeya.\r\n\r\nSurrounding the temple are snow-capped mountains, making Badrinath a place of extreme cold. The temple is open for only six months each year, from Akshaya Tritiya in April to the next six months, due to heavy snowfall.\r\n\r\nDuring the six months the temple is closed, the utsava murti (festival idol) is taken to the Narasimha temple in Joshimath, where regular rituals are performed. It is believed that during the six months the temple is closed, the Devas (celestial beings) continue to worship the deity. When the temple is reopened, the flowers and garlands offered to the deity are found fresh, as if they were offered just the previous day.\r\n\r\nAt Badrinath, there is also an Akhanda Jyoti (eternal flame) that burns continuously, even during the six months when the temple is closed.\r\n\r\n**Nearby Sacred Sites**\r\n\r\n- **Vyasa Cave:** Located about 3 km from Badrinath, this cave is where Sage Vyasa is believed to have composed the Mahabharata.\r\n- **Ganesha Cave:** Near Vyasa Cave, it is said that Lord Ganesha wrote down the Mahabharata as dictated by Vyasa.\r\n- **Bheem Pul:** A natural rock bridge over the Saraswati River, believed to have been placed by Bheema during the Pandavas' journey.\r\n- **Mana Village:** Known as the last village before the Tibetan border, it is considered a significant pilgrimage site. The Saraswati River flows here before disappearing underground, only to reappear at the Triveni Sangam in Prayag (Allahabad).\r\n\r\n**Āzhvār Hymns**\r\n\r\nThirumangai Āzhvār has sung ten hymns about Badrinath. The Āzhvār describes the majesty of the place and the experiences of various divine beings, including the serenity and sanctity of Badrinath, surrounded by snow-capped mountains and the sacred Alaknanda River.\r\n\r\n**Panch Badri**\r\n\r\nWhen referring to Badrikashram, it is essential to note the \"Panch Badri,\" which includes five Badris. Most of these are reached by a trek of 4 or 5 kilometers. (During my visit in 2014, it was mentioned that now in 2024, there are motorable paths up to Adi Badri and Badrivishal temples. For Yog Badri, Bhavishya Badri, and Vriddha Badri, one still needs to walk about 1 kilometer or climb 300 to 500 steps.) It is said that Narayana, who composed the Purusha Sukta, meditated in these five places: Yog Badri, Vriddha Badri, Dhyan Badri, Tapo Badri, and Bhavishya Badri.\r\n\r\n**Vriddha Badri** is located in a beautiful valley of the Alaknanda River, a very picturesque place where Narada meditated and Adi Shankaracharya performed rituals. In **Dhyan Badri**, Badrinarayana is seen in a meditative posture. (Some believe Dhyan Badri is today's Badrivishal). **Tapo Badri** is today's Badrinath or Badrivishal. Adiyen has only visited Badrivishal (2014). I wish to visit the other Badris again, and may Badrinarayana fulfill this desire.\r\n\r\n**Bhavishya Badri** is located about 15 kilometers from the Divya Desam of Joshimath. After a trek of about 1 kilometer and climbing 300 steps, one reaches the temple where Narayana is seen up to the knee. It is believed that the right arm of the Saligrama Narasimha at Joshimath is shrinking continuously, and when it disappears completely, the two mountains at Badrivishal (Nar and Narayana mountains) will merge, concealing that Divya Desam. At the same time, Narayana will appear in full form at Bhavishya Badri as Badrinarayana to bless the world. It is said that Agastya worshiped here, and in Kali Yuga, he will manifest here. Due to natural calamities, people might not be able to reach Badrinath, and during such times, Badrinarayana will appear at Bhavishya Badri to bless devotees.\r\n\r\n**2. Yog Badri**\r\n\r\nAt Yog Badri, there is a meditation mandir. In the sanctum, the deity in a yogic meditation posture is beautifully seated on a lotus flower. Some believe Dhyan Badri and Yog Badri are the same, located at Pandukeshwar.\r\n\r\n**3. Badrivishal**\r\n\r\n**4. Vriddha Badri**\r\n\r\nThis temple is located at Animath, about 7 kilometers from Joshimath on the Rishikesh-Badrinath highway. The deity here is Narayana with four arms. The temple was built by Viswakarma in the Satya Yuga. The Lord appeared as an old Brahmin to the sage Narada at this location. According to the Skanda Purana, the deity was made as per the description given by the Lord. The Lord bestowed the Anima Siddhi (ability to become minute) to Narada here. Thus, the place is called Animath. It is said to be the old Badrinath temple as it was the first place where the Lord was worshiped. (Contact: Pandit Sri L. Prasad Tripathi, Vriddha Badri, +91 955786 5015).\r\n\r\n**5. Adi Badri**\r\n\r\nAnother ancient temple called Adi Badri is located near Karnaprayag. It is an old temple dedicated to Vishnu and is part of a group of smaller shrines. It is said that Adi Shankaracharya built all these temples to propagate Hinduism. The height of the temples varies between 2 to 6 meters. The main temple, dedicated to Vishnu, stands on a raised platform with a pyramidal top and houses a 1-meter-tall image of Vishnu in the sanctum. The image depicts Vishnu holding a trident, lotus, and chakra (disc). Brahmins from South India serve as the chief priests here. Adi Badri is about an hour's drive from Karnaprayag.\r\n\r\n**Badrinath Temple and Surroundings**\r\n\r\nThe Badrinath Temple is situated on Narayana Parvat. Facing the temple are the Nar and Narayana mountains, and to the right of the temple is the Neelakanta mountain. The mountain range is known as Nar and Narayana Parvat because the sages Nar and Narayana meditated here.\r\n\r\n## Sthala Puranam (Local Legend)\r\n\r\nThe legends and ancient texts provide extensive details about this sacred site, Badrinath, where Lord Sriman Narayana is believed to have descended and performed penance. According to the Skanda Purana, at the beginning of the first Yuga, Lord Sriman Narayana himself descended to this place, known as Badrikashram (in Uttarakhand), to bestow his divine darshan upon devotees and for the welfare of the world.\r\n\r\n### Nar Narayan\r\n\r\nLord Narayana incarnated as two sages, Nar and Narayana, to establish Dharma. During their search for a suitable place to meditate amidst the devotional Himalayas, they found a spot blessed with hot and cold springs behind the Alaknanda River. This place was named Badrikashram. It is said that Adisesha incarnated as Nar, and there is a place on the bank of the Alaknanda River called ‘Sesha Netram.’ Here, a small rock is worshipped by all, with the eyes of Adisesha inscribed on its surface and the footprints of the Lord seen nearby.\r\n\r\nOne popular story, though not found in any Purana, tells of a demon named Sahasrakavacha. He performed intense penance to the Sun God and asked for a boon to make him invincible with a thousand armors. Each armor could only be broken by someone who had performed penance for a thousand years. The Sun God granted the boon, making the demon undefeatable. \r\n\r\nShiva blessed the sages meditating at Badrikashram that their penance would yield a thousandfold benefit. Unable to bear Sahasrakavacha's atrocities, the gods pleaded with Lord Narayana, who incarnated as Nar and Narayana along with Adisesha. They took turns fighting the demon and performing penance, with one battling the demon and the other reviving him with a mantra each day. After 9999 days, they destroyed 9999 armors. During the final battle, a deluge occurred, and Sahasrakavacha reincarnated as Karna in the next Yuga. It is believed that these Nar and Narayan later incarnated as Arjuna and Krishna.\r\n\r\n### Tapt Kund\r\n\r\nThe legend of Tapt Kund involves Agni, the fire god, who once suffered from indigestion due to consuming excessive ghee. He sought help from Vishnu, who transformed Agni into water, creating a hot spring. Bathing in this spring would absolve devotees of their sins and cure Agni's indigestion. The hot spring, Tapt Kund, remains a miraculous feature beside the frigid Alaknanda River.\r\n\r\n### Narada\r\n\r\nVriddha Badri is a favored spot for Sage Narada, where he performed penance and received darshan of Sriman Narayana. It is said that Narada first established the temple here, and Adi Shankaracharya later performed rituals.\r\n\r\n### Kubera\r\n\r\nKubera is believed to have assisted in arranging the grand marriage of Lord Narayana with Mahalakshmi at Badrikashram. Hence, Kubera also has a shrine here.\r\n\r\n### Brahma Kapalam\r\n\r\nBrahma Kapalam is where Shiva incurred the sin of Brahmahatya (killing a Brahmin) after plucking Brahma's fifth head. He sought Vishnu's help to rid himself of this sin, and Vishnu advised him to beg for alms from a virtuous woman. Shiva received alms from Mahalakshmi at Badrikashram, and the skull fell off his hand, absolving his sin. This place is now known as Brahma Kapalam, where performing rituals for ancestors is highly auspicious.\r\n\r\n### Hanuman\r\n\r\nOn the way to Badrinath, there is a place called Hanuman Chatti, where it is believed that Hanuman and Bhima once had a contest. From Hanuman Chatti, Badrikashram is just 4 kilometers away.\r\n\r\n### Uddhava\r\n\r\nIn the Srimad Bhagavatam, Lord Krishna advised Uddhava to visit Badrikashram to purify himself with the holy waters of the Alaknanda. Before returning to Vaikunta, Krishna instructed Uddhava to meditate at Badrikashram. Uddhava followed this advice and attained Vaikunta at the end of his life.\r\n\r\n### Vyasa\r\n\r\nAt the Mani Pathra Pur village (Mana) in the mountains, Vyasa composed the Mahabharata in a cave, which is now known as Vyasa Cave. Opposite this cave is the Ganesha Cave, where Ganesha transcribed the Mahabharata as Vyasa dictated it.\r\n\r\n### Pandu\r\n\r\nThis site is also considered the birthplace of the Pandavas and the place where their father, Pandu, performed penance. It is believed that the Pandavas and Draupadi attained liberation by crossing Bhimpul, a natural stone bridge.\r\n\r\n### Adi Shankaracharya\r\n\r\nFollowing divine instructions, Adi Shankaracharya retrieved the idol of the deity from the Narada Kund and reinstalled it at Badrinath, reviving the temple worship. Even today, Nambudiri Brahmins from Kerala, following Adi Shankaracharya's tradition, serve as chief priests and perform rituals.\r\n\r\n### āzhvārs\r\n\r\nPeriyazhwar and Thirumangai āzhvār have composed 22 pasurams (verses) in praise of Lord Badrinath, thus sanctifying this divine place. இத்தலம் வடநாட்டு திவ்யதேசங்களில் மிக முக்கியமான பத்ரிகாச்ரமம் எனப்படும் பெரும் திவ்ய தேசமாகும். கடல் மட்டத்திலிருந்து சுமார் 10,500 அடி உயரத்தில் இமய மலையில் பனிபடர்ந்த சூழலில், மலையின் மத்தியில், எழில்மிக்க ரம்யமான மலைச்சிகரங்களுக்கு நடுவில், நர நாராயண பர்வதத்தின் மடியில், பவித்திரமான அலகநந்தா நதிக்கரையில், அலகநந்தாவும், தோலி கங்காவும் சங்கமமாகும் பத்ரிநாத் மலைச் சிகரங்களின் மத்தியில், நீலகண்ட சிகரத்தின் பக்கத்தில்,  இலந்தை மரக்காடுகள் நிறைந்து விளங்கும் இடத்தில் அமைந்துள்ளது. அலகநந்தாவின் கரையில்தான் கோவில் அமைந்துள்ளது.  இந்த க்ஷேத்திரம் தேவபூமி என்ற பெயருடன் வணங்கப்பட்டு வருகிறது. பத்ரி என்றால் இலந்தை என்று பொருள்.  \r\n\r\nஎம்பெருமான் தானாக சுயம்புவாக எழுந்தருளியிருக்கும், ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களில், இதுவும் ஒன்றாக, இத்தலம் அமைந்து உள்ளது. திருவரங்கம், நாங்குநேரி, ஸ்ரீமுஷ்ணம், திருவேங்கடம், புஷ்கரம், நைமிசாரண்யம், பத்ரிநாத், முக்திநாத் ஆகிய எட்டுத் திருத்தலங்களும்  ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்கள் ஆகும். (இவற்றில், புஷ்கரம், ஸ்ரீமுஷ்ணம் இரண்டும் 108 திவ்யதேசங்களில் கிடையாது).\r\n\r\nபரமாத்மா, தானே ஆச்சார்யனாகவும், தானே சிஷ்யனாகவுமிருந்து அல்லது எம்பெருமானே தாமே குருவாகவும், சீடனாகவும் இருந்து கொண்டு, ஓம் நமோ நாராயணாய என்ற ”அஷ்டாக்ஷர மந்திரம்” எனும் மூல மந்திரமாகிய திருமந்திர உபதேசத்தை, நாராயணன் என்ற திருநாமத்துடனே உலகத்திற்கு வந்து உகந்து அருளின இடம், பத்ரிகாஸ்ரமம் தான். குரு நாராயணன், சீடன் நரநாராயணன். எம்பெருமான் ஆச்சார்யராக இருந்த ஸ்தலங்களில் பத்ரிநாத்தும் திருநறையூரும் முக்கியமானவை. திருநறையூரில் எம்பெருமான் குரு, திருமங்கையாழ்வார் சீடர். எம்பெருமானைச் சரண் புகுந்து மோட்சம் புகும் பக்தர்கட்கு மிக எளிய வழி திருமந்திர உபதேசத்தில் சொல்லப்பட்டது. அதனால், திருமந்திரம் அவதரித்த திருத்தலமாக இந்த பத்ரிநாத் கருதப்படுகிறது.\r\n\r\nமகாலக்ஷ்மிக்கு மிகவும் பிடித்தமான பத்ரி (இலந்தை) எனப்படும் மரத்தின் கீழே அமர்ந்ததால் பத்ரிகா-ஆஸ்ரமம் – பத்ரிகாச்ரமம் ஆயிற்றென்பர். எம்பெருமான் தவம் செய்ய அமர்ந்த பின், அவருக்கு நிழலாக மஹாலக்ஷ்மி இலந்தை தோட்டமாகவே அவதரித்து இங்கு வந்ததாகவும் சொல்வார்கள். மஹாலக்ஷ்மி சொரூபமான இலந்தை(பதரி) மரத்தின் கீழ் அமைந்த ஆசிரமத்தில் எம்பெருமான் திருமந்திரத்தை உபதேசிக்க இந்த இடத்தை ஒரு ஆஸ்ரமமாக தேர்ந்தெடுத்ததால் பத்ரிகாஸ்ரமம் ஆயிற்றென்பர். வடமொழியில் இலந்தை மரங்களுக்கு பதரீ என்று பெயர். அம்மரங்கள் அடர்ந்து கிடக்கும் இடம் என்பது பதரிகாச்ரமம் என்று ஆயிற்று.\r\n\r\nபத்ரிநாராயணன் ஆலயத்திற்கு எதிரில் தப்த குண்டம் என்னும் தீர்த்தம் உள்ளது. இது ஒரு வெந்நீர் ஊற்றாகும். தொடக்கூட முடியாத அளவில் வேகமாகவும், மிகக்குளிர்ந்த நிலையிலும், அலகநந்தா பக்கத்திலேயே ஓடிக்கொண்டு இருக்கும் போது இந்த வெந்நீர் ஊற்று மிகவும் ஆச்சர்யமான ஒன்றாகும். அதற்கான காரணம் இன்னும் அறியப்படாததும் மேலும் ஆச்சர்யம் தரும். தப்தகுண்டத்தின் நீர் எப்பொழுதும் சூடாக வருகிறது. இது பத்ரி யாத்ரிகர்களுக்கு எம்பெருமானின் அனுக்கிரகம். இந்தக் குளிர்ந்த இடத்திலும் பக்தர்கள் குளித்து,  தரிசிக்க வசதியாக உள்ளது. தப்த குண்டத்தில் நீராடிவிட்டு சில படிகள் ஏறிச்சென்றதும் சிம்ம துவாரத்தில் இருக்கும் கருடாழ்வார் நமக்கு காட்சி தருகிறார்.\r\n\r\nகருடாழ்வாரைத் தரிசித்துவிட்டுத் தான் பத்ரிநாராயணன் ஆலயத்திற்குச் செல்ல வேண்டும். இங்கு பத்ரி நாராயணன், கருடாழ்வார், நாரதர், உத்தவர், குபேரன், நரன் மற்றும் நாராயணன் முதலானோர் மிக்க பேரெழில் பொங்க வீற்றிருக்கின்றனர். பத்ரி நாராயணர், இலந்தை மரத்தின் கீழ், ஜடாபரிதனாய், நான்கு திருக்கரங்களுடன், (சதுர் புஜங்களுடன்), கிழக்கு நோக்கி மேல் வலது திருக்கரத்தில் சக்கரமும், மேல் இடது திருக்கரத்தில் சங்கும், கீழ் வலது இடது திருக்கரங்களை யோக முத்திரையாக் கொண்டு, மார்பில் ஸ்ரீவத்ஸ சின்னத்துடன், பத்மாசனத்தில் அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் சாளக்கிராம மூர்த்தியாக வீற்று இருந்து தபஸ்வி வேஷத்தில் காட்சி கொடுக்கிறார்.\r\n\r\nபகவானின் வலப்புறம் குபேரனும், கருடனும் அமர்ந்திருக்கிறார்கள். இடப்புறத்தில் தேவரிஷி நாரதர், உத்தவர், நாராயணர், நரர் முதலியோர் உள்ளனர். ஸாளக்கிராமச் சிலையாலான மூலமூர்த்தி, மற்றவையெல்லாம் உத்ஸவ மூர்த்திகளே. தெற்குப் பிரகார ஆரம்பத்தில் அனுமான் சந்நிதிக்குப் பிறகு வடக்கு நோக்கியுள்ள தாயார் சந்நிதியில்,  மகாலக்ஷ்மி (அரவிந்த வல்லித்தாயார்) தரிசனம் அளிக்கிறாள். பிராகாரத்தில் ஆதிசங்கரருக்குத் தனி சந்நிதி உள்ளது.  கோவிலின் பின்புறம் லக்ஷ்மிநரசிம்ஹருக்கு ஒரு தனிக்கோவில் உள்ளது, அதில் இராமானுஜருக்கும், சுவாமி தேசிகனுக்கும் தனித்தனியே சன்னதிகள் உண்டு.  \r\n\r\nஇங்கு எம்பெருமானுக்கு நடைபெறும் சகல விதமான பூஜைகளும், திருமஞ்சனம், திருவாராதனம், சாத்துமுறை, மக்களுக்கு எதிரிலேயே, திரை எதுவும் போடாமல் பக்தர்கள் நேரடியாக காண்பதற்கு ஏதுவாக கேரளத்தை சேர்ந்த நம்பூத்ரிகளே தலைமை அர்ச்சகராக இருந்து நடைபெறுகின்றன.\r\n\r\nதினந்தோறும் சூரிய உதயத்திற்கு முன்பு,  திருமஞ்சனம் செய்து நம்பூதிரி சாளக்கிராம சிலையிலான மூல மூர்த்திக்கு ஆரத்தி செய்து, ஒவ்வொரு அங்கத்தையும் தரிசனம் செய்து வைத்து விளக்கம் அளிக்கிறார். இங்கு இரவில் பெருமாளுக்கு சாந்தி பஞ்சகம் என்னும் பூஜை நடைபெறும். அப்போது எம்பெருமானின் ஆடைகளையும், மாலைகளையும் களைவர். இவ்வாறு எம்பெருமானின் ஆடைகள் மற்றும் மாலைகளை களைந்துவிட்டு சிறிய துண்டு ஒன்றை அணிவிப்பர். இந்நிகழ்ச்சிக்கு கீதகோவிந்தம் என்று பெயர். இந்த பூஜை நடைபெறும் சமயம் எம்பெருமானின் பக்கத்தில் அமர்ந்தே பூஜை நிகழ்ச்சிகளை பக்தர்கள் தரிசிக்க முடியும். இதற்குத் தனிக் கட்டணம் உண்டு.\r\n\r\nஇங்கு கோவிலின் வடபுறம் அலகநந்தாவின் கரையில் பிரம்ம கபாலம் என்னும் ஒரு இடம் உள்ளது. இங்குள்ள ஒரு பெரிய பாறையில் பித்ருக்களுக்கு, கயா ஸ்ராத்தம் போல், இங்கும் ஸ்ராத்தம் செய்யப்படுகிறது. பத்ரிநாராயணனுக்கு காலையில் நிவேதனம் செய்துவிட்டு, பித்ருக்களுக்கு கொடுக்கும் பிண்டம் எனப்படும் பிரசாதத்தை, கோவிலிலேயே கொடுப்பார்கள். இவ்விடத்தில் ஸ்ராத்தம் செய்தால் நம் முன்னோர்களின் அனைத்து தலைமுறையினர்க்கும் மோக்ஷம் கிடைப்பதாக ஐதீஹம்.\r\n\r\nபத்ரிநாத் க்ஷேத்திரத்தில் பஞ்ச தீர்த்தங்கள் உள்ளன. அவை, தப்த குண்டம், பிரகலாத குண்டம்,  நாரத குண்டம், கூர்ம தாரா மற்றும் ரிஷிகங்கா. இதில் தப்த குண்டத்தில், அக்னி வாசம் செய்வதாக வரலாறு. தப்தகுண்டத்தின் கீழ் பாகத்தில் மார்க்கண்டேய சிலை உள்ளது. மார்க்கண்டேய முனிவர் இங்கு தவம் செய்ததாகக் கூறப்படுகிறது. மார்க்கண்டேய சிலைக்குப் பக்கத்தில் நரசிம்ம பகவான் சிலை உள்ளது. கூர்ம தாரா தீர்த்தம் அன்னதான பிரசாதம் செய்வதற்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது.\r\n\r\nநீலகண்ட மலைக்குக் கீழே, மூன்று கி.மீ. தூரத்தில் சரண பாதுகை உள்ளது.  இங்கு  எம்பெருமானின் திருவடிகளை தரிசனம் செய்யலாம்.\r\n\r\nபத்ரிநாத் க்ஷேத்ரத்திலிருந்து 3 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ள வியாச குகை, கணேச குகை, பீமர் பாலம் முதலியவை மானா கிராமத்தில் உள்ள முக்கியமான புனித இடங்கள். இந்த மானா கிராமம் இந்தியாவின் கடைசி கிராமமாக கருதப்படுகிறது, அதற்கு பிறகு திபெத். இங்கே கொஞ்சம் கீழே சரஸ்வதி நதி ஓடுகிறது. சரஸ்வதி நதி இங்கே பூமிக்குள் சென்று, திரிவேணி சங்கமத்தில் ( அலஹாபாத் பிரயாகை) மீண்டும் வெளிவருவதாக நம் புராணங்களும் வேத சாஸ்திரங்களும் கூறுகின்றன. இவற்றை தவிர, பத்ரியில் வஸுதார என்ற பனித்திவலைகள் விழும் நீர்வீழ்ச்சியும் உண்டு. அந்த நீர்திவிலைகள் நம் மேல் படும் போது புண்ணியம் தரும் என்று நம்பப் படுகிறது.\r\n\r\nஇங்கு கோயிலைச் சுற்றிலும் பனிமலைகள் உள்ளன. எப்போதும் பனி பெய்வதால் கடுங்குளிரில் அமிழ்ந்திருக்கும் இப்பிரதேசத்திற்கு குளிர்தாங்கும் பருவம் இளமை\r\nஎன்பதால், கிளரொளி யிளமை கெடுவதன் முன்னம் (திருவாய்மொழி 2.10.1) என்று நம்மாழ்வார் சொன்னது போல், மிக இளமை வயதிலேயே இங்கு சென்று வந்துவிட வேண்டும் என்பதை திருமங்கையாழ்வார் தமது பாசுரங்களில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.\r\n\r\nஇத்தலம் 6 மாதங்களுக்கு மட்டுமே பக்தர்களின் தரிசனத்திற்குத் திறந்து விடப்படும். அதாவது குளிர் காலமான 6 மாதத்தில் விடாது பனிபெய்து இத்தலத்தையே மூடுமளவிற்கு வருவதால் குளிர்காலமான 6 மாதத்திற்கு இத்தலம் மூடப்பட்டு மீண்டும் சித்திரை மாதம் அக்ஷய திருதியைக்கு மறுநாள், திறக்கப்படும். பூட்டப்பட்ட 6 மாதத்தில் தினந்தோறும் தேவர்கள் இங்கு வந்து பாரிஜாத மலர்களால் எம்பெருமானை அர்ச்சிப்பதாகக் கூறுவர்.\r\nஅதாவது பனிக்காலத்தில் கோவிலை அடைத்து விட்டு 6 மாதங்கழித்து திறந்து பார்க்கும் போது முதல்நாள் இரவில் பெருமாளுக்குச் சூட்டிய மலர் மாலைகள் மறுநாள் காலையில் பார்த்தால் எப்படி இருக்குமோ அதே போல் இருக்குமாம். அதனால் தான் மூடப்பட்ட 6 மாத காலமும் தேவர்கள் ஆராதித்து செல்கின்றனர் என்ற ஐதீஹம். மேலும் பத்ரிநாராயணனின் இடது பக்கத்தில் எப்பொழுதும் அகண்ட ஜோதி – நந்தா தீபம் எரிந்து கொண்டே இருக்கிறது. குளிர்காலத்தில் கோயில் கதவுகள் மூடப் பட்டிருக்கும் 6 மாதகால சமயத்திலும் இந்த தீபம் எரிந்துகொண்டு இருக்கும். அதனால் இங்கு ஆறு மாதம் தேவபூஜை, ஆறு மாதம் மனுஷ்ய பூஜை என்று சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nகுளிர்காலத்தில், சுமார் 6 மாத காலத்திற்கு கோயிலின் கதவுகள் மூடப்பட்டிருக்கும். இந்தக் காலத்தில் பத்ரிநாராயணனின் உற்சவ மூர்த்தியை,  ஜோஷிமத் நரசிம்ம பெருமாள் கோயிலுக்கு எழுந்தருளச் செய்து, அங்கு கிரமப்படி நித்ய ஆராதனைகள் நடைபெறுகின்றன. மறுபடியும் சித்திரை மாதம், அக்ஷய திருதியைக்கு மறுநாள்,  கோயில் கதவுகள் திறக்கப் பட்டு எம்பெருமானும் பத்ரியில் எழுந்தருளுகிறார்.\r\n\r\nபத்ரிகாச்ரம் பற்றி குறிப்பிடுகையில் “பஞ்ச பத்ரி” என்று ஐந்து பத்ரி பற்றி சொல்லப்பட்டுள்ளது. பெரும்பாலானவை இறுதியில் 4 அல்லது 5 கிமீ, போல் நடைப் பயணத்தின் மூலமாகவே அடையவேண்டி உள்ளது. (இது 2014 பயணத்தின் போது கூறபட்டது. ஆனால் இந்த முறை (2024)ல் சென்ற போது பத்ரி விஷால், ஆதி பத்ரி கோவிலுக்கு மிக அருகில் வரை வாகன பாதை உள்ளது. யோக பத்ரி, பவிஷ்ய பத்ரி மற்றும் விருத்தபத்ரி இவைகளுக்கு சுமார் 1 கிலோ மீட்டர் அல்லது 300 முதல் 500 படி வரை நடக்க வேண்டி உள்ளது.) புருஷசூக்தம் ஸ்லோகத்தை இயற்றிய நாராயணர், இந்த ஐந்து இடங்களில் தவம் இருந்ததாக சொல்வர். அவை, யோகபத்ரி, வ்ருத்தபத்ரி, த்யானபத்ரி,  தபோபத்ரி மற்றும் பவிஷ்ய பத்ரி.\r\n\r\nவ்ருத்தபத்ரி அலகநந்தாவின் அழகான பள்ளத்தாக்கு ,  மிகவும் ரம்யமான இடம்.  இங்குதான் நாரதர் தவம் செய்தார். ஆதி சங்கரர் இங்கு பூஜைகள் செய்தார். த்யானபத்ரியில் பத்ரிநாராயணன் தியானத்தில் அமர்ந்த நிலையில் தரிசனம் அளிக்கிறார். (தியான பத்ரி தான் இன்றைய பத்ரி விஷால் என்று சொல்பவர்கள் உண்டு) தபோ பத்ரி தான் இன்றைய பத்ரிநாத், அல்லது பத்ரி விஷால் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. அடியேன் பத்ரிவிஷால் மட்டுமே தர்சனம் செய்து உள்ளேன். (2014). மற்றவை தரிசிக்க மீண்டும் செல்ல ஆசை உள்ளது, பத்ரிநாராயணன் தான் நிறைவேற்றி தர வேண்டும்.\r\n\r\nபவிஷ்ய பத்ரி என்பது ஜோஷிமட் என்ற திவ்ய தேசத்தில் இருந்து சுமார் 15 கிலோமீட்டர் தொலைவில் மாலையில் சென்று பின்பு சுமார் 1 கிலோ மீட்டர் மலையில் 300 படிகள் ஏற வேண்டும். தற்போது இங்கு உள்ள நாராயணன் முழங்கால் வரையில் தான் காட்சி அளிக்கிறார். ஜோஷி மட் திவ்ய தேசத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கும் சாலிக்கிராம நரசிம்ம சுவாமியின் விக்ரகத்தில் வலது திருக்கரம் தொடர்ந்து குறைந்து வருவதாகவும் அது முழுவதும் மறையும் போது, பத்ரி விஷாலில் உள்ள இரண்டு மலைகளும் (நர, நாராயண மலைகள்) ஒன்றுடன் ஒன்று சேர்ந்து அந்த திவ்ய தேசம் மறைந்து விடும் என்றும், அதே சமயம், பவிஷ்ய பத்ரியில் எழுந்து அருளி இருக்கும் நாராயணன் முழு உருவம் பெற்று பத்ரி நாராயணனாக காட்சி அளித்து உலகை காத்து அருள்வார் என்ற நம்பிக்கை இங்கு உள்ளது. இங்கு அகத்தியர் வழிபட்டதாகவும், கலியுகத்தில் தாம் இங்கு எழுந்தருளப் போவதாகவும் சொல்லப் படுகிறது. வரும் காலத்தில்,  இயற்கையின் சீற்றத்தின் காரணமாக மக்கள் பத்ரிநாத் சென்று அடைவது இயலாது போகும் என்றும், அது சமயம் பத்ரி நாராயணன், பவிஷ்ய பத்ரியில் எழுந்தருளி பூஜைகளை ஏற்று அடியவர்களுக்கு அருள்பாலிப்பார் என்று கூறப்படுகிறது.\r\n\r\n2. யோக பத்ரி\r\n\r\nயோகபத்ரியில் தியான மந்திர் அமைந்துள்ளது. அங்கே,  கோயில் கருவறையில் யோக த்யானீ பகவான் தாமரை புஷ்பத்தில் அமர்ந்த நிலையில், அழகாக தரிசனம் அளிக்கிறார். த்யானபத்ரி, யோகபத்ரி இரண்டும் ஒன்று, பாண்டுகேஸ்வரில் உள்ளது, என்று சொல்பவர்கள் உண்டு.\r\n\r\n3. பத்ரி விஷால் \r\n\r\n4. விருத்த பத்ரி\r\n\r\nஇந்த கோவில் ரிஷிகேஷ் பத்ரிநாத் நெடுஞ்சாலையில் ஜோஷிமத்தில் இருந்து 7 கிமீ தொலைவில் அனிமாமத் என்ற இடத்தில் அமைந்துள்ளது. இக்கோயிலில் நான்கு திருக்கரங்களுடன் கூடிய நாராயணர் இருக்கிறார். இந்த ஆலயம் சத்ய (க்ருத) யுகத்தில் விஸ்வகர்மாவால் கட்டப்பட்டது. இந்த இறைவன் தேவ ரிஷி நாரதருக்கு முதிய பிராமணனாக தரிசனம் அளித்தார். ஸ்கந்த புராணம், ரேவன் கந்தாவில் இறைவனின் விளக்கத்தின்படி இந்த மூர்த்தி கட்டப்பட்டுள்ளது. இறைவன் இந்த இடத்தில் நாரத முனிவருக்கு அணிமா சித்தியை (அணுவாக சிறியதாக மாற்றும் சக்தி) அருளினார். அதனால் இக்கோயிலுக்கு அணிமாமத் என்று பெயர். இந்த இடத்தில் தான் முதலில் எம்பெருமானை வழிபட்டதால், இதற்கு பழைய பத்ரிநாத் என்று சொல்வது உண்டு. (தொடர்புக்கு பண்டிட் ஸ்ரீ எல் பிரசாத் திரிபாதி, வ்ருதா பத்ரி, +91 955786 5015)\r\n\r\n5. ஆதி பத்ரி – ஆதிபத்ரி என்று இன்னொரு ஸ்தலமும் கர்ணப்ரயாகை அருகில் சொல்லப்படுகிறது. இது ஒரு புராதன கோவில். ஆதி பத்ரி பத்ரி கோவில்களில் விஷ்ணுவிற்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு பழமையான கோவில். மேலும் பல சிறிய கோவில்களின் (சன்னதிகளின்) தொகுப்பு ஆகும். ஆதி சங்கரர் எல்லாக் கோயில்களையும் கட்டியவர் என்று கூறப்படுகிறது. இந்து மதத்தைப் பரப்புவதற்காக ஆதி சங்கரர் இந்தக் கோயில்களை அனுமதித்ததாக நம்பப்படுகிறது. ஆதி பத்ரி, ஹெலிசெரா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, கோயில்களின் / சன்னதிகளின் உயரம் 2–6 மீட்டர் வரை மாறுபடும். பிரதான கோயில் விஷ்ணு கடவுளுக்கு அர்ப்பணிக்கப் பட்டுள்ளது, இது ஒரு உயரமான மேடையில் கட்டப்பட்டுள்ளது, பிரமிடு வடிவத்தில் ஒரு சிறிய உறை உள்ளது. கருவறையில் சுமார் 1 மீட்டர் விஷ்ணுவின் உருவம் உள்ளது. விஷ்ணு சூலாயுதம், தாமரை மற்றும் சக்கரம் (வட்டு) வைத்திருப்பதை சித்தரிக்கிறது. தென்னிந்தியாவைச் சேர்ந்த பிராமணர்கள் கோயிலில் தலைமை அர்ச்சகர்களாகப் பணியாற்றுகின்றனர். ஆதி பத்ரி கர்ணபிரயாக்கிலிருந்து ஒரு மணி நேரப் பயணத்தில் உள்ளது.\r\n\r\nபத்ரிநாராயணன் கோவில் அமைந்து இருப்பது நாராயண பர்வதம். இதைத்தவிர கோவிலுக்கு எதிர்புறம், நரநாராயண பர்வதங்கள்; கோவிலுக்கு வலப்புறம் அமைந்துள்ள நீலகண்ட பர்வதம் போன்றவை காண்பதற்குப் பேரெழில் பொலிந்தனவாகும். குளுமை மிக்க அழகான மலைத் தொடரில், நர நாராயணர்கள் தவம் புரிந்த காரணத்தினால், இந்த மலைத் தொடரின் பெயர் நர நாராயண பர்வதம்  என்று வழங்கப்படுகிறது.  \r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஇந்த திருத்தலம் பற்றி தனி புத்தகமே போடும் அளவிற்கு புராணங்களும், வட நாட்டு நூல்களும் குறிப்புக்களை கொடுக்கின்றன. பத்ரிநாத்தில் ஸ்ரீமந்நாராயணன் தானே எழுந்தருளித் தவம் புரிந்த தலம் என்பது புராண வரலாறு.\r\n\r\nஸ்கந்த புராணத்தில் கூறப்பட்டுள்ள படி முதல் யுகத்தின் ஆரம்ப காலத்தில் எம்பெருமான் ஸ்ரீமந் நாராயணன் தானே உலக நலத்திற்காகவும், பக்தர்களுக்கு சுலபமாக தனது திவ்ய தரிசனத்தைக் கொடுத்து அருள்பாலிக்கவும் பத்ரிநாத் என்ற பத்ரிகாச்ரமத்தில் (உத்தராகண்ட்) அர்ச்சாரூபமாக எழுந்து அருளி உள்ளார்.\r\n\r\nநர நாராயணன் : எம்பெருமான் நர மற்றும் நாராயணா என்று இரண்டு தர்மத்தின் உருவங்களாக அவதரித்து துறவறத்தை அமைக்க, பக்திமிக்க இமயமலைகளுக்கு மத்தியில் பொருத்தமான இடத்தைக் கண்டுபிடிப்பதற்கான தேடலின் போது, அலகநந்தா ஆற்றின் பின்புறத்தில் இரண்டு கண்கவர் குளிர்ச்சியான மற்றும் வெந்நீர் ஊற்றுகளால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட ஒரு இடத்தை கண்டனர். இந்த இடத்திற்கு பத்ரி விஷால் என்று பெயரிட்டனர். இதில் நரனாக அவதரித்தது ஆதிசேஷன் என்று சொல்லப்படுகிறது. அலகாநந்தா நதிக் கரையில்,  ‘சேஷ நேத்ரம்’ என்று ஒரு பகுதி உள்ளது.  இங்கே ஒரு சிறு பாறை அனைவராலும் வணங்கப்படுகிறது.  இதன் மேல்புறத்தில் ஆதிசேஷ நாகத்தின் கண்கள் பொறிக்கப்பட்டிருக்கின்றன; பக்கவாட்டில் பகவானின் திருவடிகள் காணப் படுகின்றன.  \r\n\r\nகீழே கொடுத்துள்ள இந்த வரலாறு ஒரு செவி வழி செய்தியே தவிர எந்த புராணத்திலும் இடம் பெற்றதாக தெரியவில்லை. இங்கு சஹஸ்ரகவசாசுரன் என்று ஒருவன் இருந்தான். அவன் சூரியனிடம் கடினமாக தவம் இருந்து, சாகா வரம் வேண்டும் என்று கேட்க, சூரிய பகவான் அது இயற்கைக்கு முரணானது என்று சொல்லி மறுத்து, வேறு வரம் கேட்க சொல்ல, அவனும் பதினாயிரம் கவசம் வேண்டும், அதில் உள்ள ஒவ்வொரு கவசத்தையும் அழிக்க கூடியவன் பதினாயிரம் நாட்கள் தவம் செய்தவனாக இருக்க வேண்டும், அப்படி ஒரு கவசத்தை அழித்தவுடன் அவனும் மடிய வேண்டும் என்று வரம் கேட்டான். சூரிய பகவானும் அந்த வரத்தை அளித்தார். அதனால் அவன் பதினாயிரம் கவசம் அணிந்து யாராலும் அழிக்க முடியாதபடி இருந்தான்.\r\n\r\nபத்ரிகாசிரமத்தில் தவம் இருந்த முனிவர்களுக்கு சிவன், இந்த திருத்தலத்தில் தவம் இருந்தால், இந்த இடத்தில் செய்யும் எல்லா தவங்களும் அது பதினாயிரம் மடங்கு பலன் அளிக்க வல்லது என்று ஒரு வரம் அளித்து இருந்தார்.\r\n\r\nசஹஸ்ர கவசாசுரனின் கொடுமைகளை தாங்க முடியாத தேவர்கள் எம்பெருமானிடம் வேண்ட, அவரும் ஆதிசேஷனுடன் நர நாராயணர்களாக இங்கு அவதரித்தார்கள். ஆதிசேஷனுக்கு உயிர்ப்பிக்கும் மந்திரத்தையும் உபதேசித்து இந்த அசுரனிடம் போரிட ஆரம்பித்தார். அதன்படி ஒரு நாள் ஒருவர் போர் புரிவது, அதே நாள் மற்றொருவர் தவம் புரிவது. போரில் அசுரனின் ஒரு கவசத்தை அழிப்பது, அதனால் மடிந்தால், உயிர்ப்பிக்கும் மந்திரம் கொண்டு ஒருவர் மற்றொருவரை பிழைக்க வைப்பது என்று பேசி வைத்து கொண்டனர். அதன்படி நரனும் நாராயணனும் 9999 நாட்கள் போர் மற்றும் தவம் புரிந்து அசுரனின் 9999 கவசங்களை அழித்து விட்டனர். கடைசி நாள் பிரளயம் ஏற்பட, கடைசி கவசத்தோடு அசுரன் கர்ணனாகப் பிறந்தான் என்று சொல்வார்கள். இந்த நர நாராயணர்களே பின் வந்த யுகத்தில், அர்ஜுனனாகவும் பகவான் கிருஷ்ணன் ஆகவும் அவதரித்தார்கள் என்று இங்கே கூறுகிறார்கள்.\r\n\r\nதப்த குண்டம் : அக்னி பகவான் ஒரு நாள் உணவில் நெய் அதிகமாக சேர்த்துக் கொண்டார். இதனால் அவருக்கு ஏற்பட்ட அஜீரண பிரச்சனையை சரி செய்ய வேண்டும் என்று விஷ்ணுவிடம் வேண்டினார். விஷ்ணு, அக்னி பகவானை, தண்ணீராக மாறச் செய்து, அந்தத் தண்ணீரில் பக்தர்கள் நீராடினால் அவருடைய பாவமெல்லாம் நீங்கும் என்றும், அதனால் அக்னி பகவானின் அஜீரண கோளாறும் நீங்கும் என்றும் வரமளித்தார். அந்த சம்பவத்திற்குப் பின் தான் அக்னி பகவான், நீர் ஊற்றாக எடுத்து தப்த குண்டத்தில் பாய்ந்தார் என்கிறது புராணம். சூடான நீர் ஓடும் இந்த தப்த குண்டத்தில் நதிக்கு அருகில் உள்ள அலகாநந்தா நதியில் தொட முடியாத அளவிற்கு குளிர்ந்த நிலையில் நீர் இருப்பது அதிசயமான ஒன்று.\r\n\r\nநாரதர் : வ்ருத்தபத்ரி நாரத முனிவருக்கு மிகவும் விருப்பமான இடம். இங்குதான் நாரதர் தவம் செய்தார் என்பதும் அவருக்கு அங்கு ஸ்ரீமந்நாராயணன் தரிசனம் கொடுத்ததும் புராண வரலாறு.  நாரதர் தான் இந்தக் கோவிலுக்கு அடிகோலினார் என்றும்,  பின்னாளில் ஆதி சங்கரர் இங்கு பூஜைகள் செய்தார் என்றும் கூறப்படுகிறது.\r\n\r\nகுபேரன் : மஹாலக்ஷ்மியை திருமணம் முடிக்க எம்பெருமான் இங்கு குபேரனை அழைத்து விமரிசையாக தன்னுடைய திருமண ஏற்பாட்டை செய்த திருத்தலம். அதனால், குபேரனும் சந்நிதியில் எழுந்தருளி உள்ளார்.\r\n\r\nப்ரம்ம கபாலம் : சிவனுக்கும், பிரம்மனுக்கும் முன்னொரு காலத்தில் ஐந்து தலைகள் இருந்தன. சிவபெருமான் பிரம்மனின் ஒரு தலையை கிள்ளி எடுத்து விட்டார். இதனால் சிவபெருமானுக்கு பிரம்மஹத்தி தோஷம் ஏற்பட்டு விட்டது. அவர் கிள்ளி எடுத்த பிரம்மனின் தலை கையை விட்டு கீழே விழவில்லை.  சிவன், விஷ்ணுவிடம் இதற்கு பரிகாரம் கேட்டபோது, ‘பூலோகத்தில் ஒரு பதிவிரதையிடம் பிச்சையினை பெற்றால்’, பிரம்மஹத்தி தோஷம் நீங்கிவிடும் என்று கூறினார். சிவபெருமான், பூலோகத்தில்  பத்ரி ஆசிரமத்தில் நாராயணருக்கு உதவி செய்து கொண்டிருந்த மஹாலக்ஷ்மியிடம் சிவன் பிச்சை கேட்க, மகாலட்சுமி பிச்சை அளித்ததும் சிவபெருமானின் கையில் இருந்த பிரம்மனின் தலை கீழே விழுந்தது. அந்த இடம்தான் இன்று பத்ரிநாத்தில் பிரம்ம கபாலம் என்று அழைக்கின்றனர். இதனால் இந்த இடத்தில் பித்ருக்களுக்கு பிண்டம் வைப்பது சிறப்பாக கருதப்படுகிறது.\r\n\r\nஹனுமான் : பத்ரிநாத் செல்லும் வழியில் ஹனுமான் கட்டி என்ற ஓர் இடம் உள்ளது. இங்கு பீமனும் அனுமனும் சண்டையிட்டதாகக் கூறுவர். ஹனுமான் கட்டியைத் தாண்டி சுமார் 4 கி.மீ. சென்றதும் பத்ரிகாஸ்ரமம் காட்சி தரும்.\r\n\r\nஉத்தவர் : ஸ்ரீமத் பாகவத புராணத்தில் பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்,  பத்ரிகாசிரமத்தை தனது ஆச்ரமமாகக் குறிப்பிட்டுக் கூறி உத்தவரை அங்கு சென்று, தனது திருவடி தீர்த்தமான அலகநந்தாவின் புனித தீர்த்தத்தால் மேலும் புனிதமடைய வேண்டும் என்று உபதேசித்தார். பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் தனது கிருஷ்ண அவதாரம் முடித்துக் கொண்டு, வைகுண்டம் செல்ல நினைக்கும் போது, தனது நண்பரும், அமைச்சரும், பரம பக்தருமான உத்தவர், கிருஷ்ணைரை சந்தித்து, தன்னையும் வைகுண்டம் அழைத்துச் செல்ல வேண்டினார். உத்தவருக்கும், அருச்சுனனுக்கு கீதா உபதேசம் செய்தது போன்று பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர், உத்தவருக்கு உத்தவ கீதை எனும் ஆத்ம உபதேசம் செய்கிறார். பின்னர் உத்தவரிடம், உன் வாழ்நாள் காலம் முடிந்த பின் வைகுண்டம் வரலாம் என்றும், அதுவரை பத்ரி சென்று தங்கி பகவானை தியானித்துக் கொண்டு, வாழ்நாள் இறுதியில் வைகுந்தம் வந்தடைய ஆசி வழங்கினார். கிருஷ்ணர் கூறியபடி, உத்தவர் பத்ரிநாத் சென்று பதரி ஆசிரமத்தில் தங்கி, பகவானை தியானித்துக் கொண்டு, வாழ்நாள் முடிந்த பின் வைகுண்டம் ஏகி பகவானை அடைந்தார்.\r\n\r\nவியாசர் : இந்த மலையில், மணிபத்ரபூர் என்ற மானா கிராமத்தில், ஒரு குகையில் அமர்ந்து வியாசர் மகாபாரத புராணத்தை இயற்றினார். வியாச குகைக்கு எதிரில் உள்ளது. இந்த குகை புராதனப் பெருமையைப் பறைசாற்றியபடி அமைந்திருக்கிறது. இந்த குகைக்குள் அமர்ந்தபோதுதான் வியாசப் பெருமானுக்கு மகாபாரத காவியம் மனதில் ஊன்றியது.  வியாச மகரிஷி, மகாபாரதத்தைச் சொல்லச் சொல்ல, விநாயகப் பெருமான் இங்கு அமர்ந்துதான் அதை அப்படியே எழுதியிருக்கிறார். உற்பத்தியான சந்தோஷத்தில் பேரிரைச்சலுடன் சரஸ்வதி பிரவாகம் எடுத்ததாகவும், அதனால் வியாசர் சொன்ன மகாபாரதம், விநாயகர் காதுகளில் தெளிவாக விழவில்லை என்றும், ஆகவே வியாச முனிவர் நதியை மறைந்துபோகச் செய்துவிட்டார் என்றும் ஒரு விளக்கம் இங்கே சொல்லப்படுகிறது.   \r\n\r\nபாண்டு : இது பாண்டவர்கள் பிறந்த இடமாகவும், அவர்களது தந்தையான பாண்டு மகாராஜா தவம் செய்த இடமாகவும் கருதப்படுகிறது. பீமன் கட்டிய பீம்பாலம் வழியாகத் தான் பாண்டவர்கள் ஐவரும் திரௌபதியுடன் சென்று முக்தி அடைந்தார்கள் என்று இங்கு நிலவும் செவி வழி செய்தி.\r\n\r\nஆதி சங்கரர்: எம்பெருமானின் உத்திரவு படி பிரம்மா முதலிய தேவர்கள், அலகானந்தா, நாரத குண்டத்தில் இருந்த பகவானின் திவ்ய மங்கள மூர்த்தியை (விக்ரகம்) வெளியில் எடுத்து, பத்ரிநாத்தில் ப்ரதிஷ்டை செய்து அன்று முதல் தேவர்களாலும், மனிதர்களாலும் பகவான் பத்ரிநாத் ஆராதிக்கப்பட்டு வந்தார். இடையில் இதற்கு தடை ஏற்பட்டு, விக்ரகம் மறைந்தது. ஆதிசங்கரர் பத்ரிநாத் வந்தபோது, அவர் கனவில் தோன்றிய எம்பெருமானை, ஆதிசங்கரரே மீண்டும் நாரத குண்டத்தில் இருந்து மீட்டு மறுபடியும் பத்ரியில், முன்னர் இருந்த கோயிலில் பிரதிஷ்டை செய்தார். இதனால் தான் இன்னும் ஆதிசங்கரர் அவதரித்த கேரளா மாநிலத்தில் இருந்து வரும் நம்பூதிரிகளால், அவரால் ஏற்படுத்தப்பட்ட ஆராதன முறைப்படி ஆராதனைகள் செய்யப்பட்டு வருகின்றன.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nபெரியாழ்வாரும், திருமங்கையாழ்வாரும் 22 பாசுரங்களில் இப்பெருமானை மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்கள்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார்:\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் ஒரு பதிகத்தில், “வதரி வணங்குதுமே, வதரி வணங்குதுமே” என்று பதரிகாச்ரம க்ஷேத்ரத்தை மங்களாசாஸநம் செய்தும், “வதரியாச்சிரமத்துள்ளானே” என்ற அடுத்த பதிகத்தில் அந்த க்ஷேத்திரத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கும் எம்பெருமானைத் துதிக்கின்றார். ஆழ்வார், ஸ்ரீபதரீநாதன் எழுந்தருளியிருக்கிற திருமலை முழுவதையும் திருவுள்ளம் பற்றி வதரிவணங்குதுமே என்று சொல்லி, அந்தத் திருமலையில் எல்லா இடங்களிலும் ஸ்ரீநாராயணன் தவம் புரிந்த இடமாயும், தானே சிஷ்யனுமாய் ஆசார்யனுமாய் நின்று திருமந்திரத்தை வெளியிட்டு அருளின இடமாக இருக்கிற ஸ்ரீபதரிகாச்ரம விசேஷத்தை வதரியாச்சிராமத்துள்ளானே என்று சொன்னதால், மேலே சொன்ன ஐந்து பத்ரிகளும், ஆதிபத்ரி எல்லாம் சேர்ந்து இந்த திவ்யதேசம் என்று கொள்ள வேண்டும்.\r\n\r\nபெரியதிருமொழி 1.3\r\n\r\nவதரி என்னும் இதுத் திருத்தலம் மற்ற திருப்பதிகள் போல் இல்லாமல் வெகு சிரமப் பட்டு அடையக்கூடியது ஆகையால், உடல் கட்டுக்குலைவதற்கு முன்னே போய் அநுபவிக்க வேண்டும், இல்லையானால், உடல் தளர்ந்து போனபின் நெஞ்சால் கூட நினைக்கவும் அரிதாகும். அப்படிப்பட்ட தளர்ச்சி நேருவதற்கு முன்னே சென்று ஸேவிக்க வேண்டும் என்று அருளிச்செய்கிறார். வயதான காலத்தில், முதுகு கூனிட்டபின், முன்னடி நோக்கி வளைதல் இயல்பு என்றும், அதற்கு முன்பே வதரி சென்று வணங்க வேண்டும் என்றும் கூறுகிறார்.\r\nமுதுமை வருதற்கு முன்பே நம்முடைய கரணங்கள் சக்தியோடு இருக்கும் இளமையில் பரமபோக்யமான வதரியை வணங்குதல் நன்று என்கிறார். தேனைப் பருகின வண்டுகள் களிப்புக்கு இடமான வதரி என்று சொன்னது “எனக்குத் தேனே பாலே கன்னலே அமுதே” ( திருவாய்மொழி 10.7.2) என்னும்படியான எம்பெருமானைப் பூர்ணமாக அநுபவித்து முக்தாத்மாக்கள் வாழப் பெற்ற வதரி என்கிறார்.\r\n\r\nஉடம்பில் இளமையில் மறைந்து கிடக்கும் நரம்புகள், முதுமையில் உறிகள் போலே, உடம்பின் மேற்பக்கம் தெளிவாகத் தெரியும். அப்படிப்பட்ட நிலைமையில் உடல் நடுங்கி திருநாமங்களை வாயினால் சொல்ல முடியாது; ஒரு திவ்ய தேசத்திற்கு காலினால் செல்ல முடியாது; நெஞ்சால் நினைக்கவும் முடியாது; ஆகையால் பின்னால் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று இருக்காமல், உடல் திடமாக உள்ள போதே, பக்தியுடன் திருநாமங்களை சொல்லி பரமபோக்யமான வதரி சென்று வணங்குதல் நன்று என்கிறார்.\r\n\r\nமுதுமையில் கண்கள் சுருங்கி அவற்றில் இருந்து பீளை பெருகவும், இருமி, பித்தம் மேலிட்டுத் தலைசுற்றித் தடுமாறி நடக்கவும் முடியாமல், இருக்கும் காலத்தில் வதரி வணங்குதல் முடியாத காரியமாகும். அப்படி நேருவதற்கு முன்னமே அங்கு சென்று, ‘கண்ணபிரானே நம் குலக் கொழுந்து, இவன் சொற்படி நடப்பதே நமது கடமை’ என்று இருந்த இடையர்களுக்கு, கோவர்த்தன குன்றினை ஏந்தி, பெருமழையில் இருந்து காத்த கண்ணபிரானது, வாளை மீன்கள் குதித்து வாழும் குளிர்ந்த குளங்களைக் கொண்ட வதரியை சென்று வணங்குதல் நன்று என்கிறார்.\r\n\r\nஇளமையில், மாதர்கள் விரும்புதற்கு உகந்தவராக இருந்ததையும், அந்த மாதர்களுடைய வாயமுதத்தைப் பருகினதையும் சிற்றின்பங்களில் அழிந்ததையும் சொல்லுவது இருமுவது என்ற இரண்டையும் ஒரே நேரத்தில் செய்து கொண்டு, தடியைக் காலாகக்கொண்டு, முதுமையில் தடுமாறி நடக்க நேருவதற்கு முன்னே, வண்டுகள் பாடுகிற திருத்துழாய் மாலையை உடையவனான எம்பெருமானது ஸ்ரீபதரியை வணங்குவோம் என்கிறார். இங்கு, மாதர்கள் விரும்புதற்கு உகந்தவராக இருந்ததையும், அந்த மாதர்களுடைய வாயமுதத்தைப் பருகினதையும் சிற்றின்பங்களில் அழிந்ததையும் சொன்னது சம்சாரிகளைப் பற்றி தானே தவிர, ஆழ்வாருடைய நெஞ்சில் ஒரு துளி கூட அப்படிப்பட்ட எண்ணங்கள் இல்லை என்பதை கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.\r\n\r\nபலஹீனமான பேச்சுடனே இருமி சரீரம் மெலிந்து பைத்தியம் பிடித்தவர்கள் போல விகாரப்பட்ட மனமுடையராய் வார்த்தைகள் சொல்லி தளருவதற்கு முன்பே, எல்லோருக்கும் ஸ்வாமியாயும், தனக்கு தந்தையாயும், உலகத்திற்கு மூலக் கடவுளாயும், ஒரு காலத்தில் தேவர்களுக்காக ஆழ்ந்த கடலைக் கடைந்தவனாயும் உள்ள எம்பெருமானுடையதான ஸ்ரீபதரியை வணங்குவோம் என்கிறார். அத்தன் என்பதனால், பொதுப்படையாக உலகத்துக்கெல்லாம் ‘ஸ்வாமி என்பதும், எந்தை என்பதனால், விசேஷித்துத் தமது ஸ்வாமி என்றும் ஆழ்வார் அருளுகிறார்.\r\n\r\nஉலகில் விசித்திரமான ஒன்றையோ, விகாரமான ஒன்றையோ பார்க்கும் போது கண்கள் கூசி ‘அப்பப்ப!’ என்று மெய் சிலிர்த்துக் கூறுவது வழக்கம். கிழவர்கள் தண்டு கொண்டு கால் ஊன்றி தள்ளி நடந்துகொண்டு, தாம் நெடுநாள் பழகின மின்னிடை மடவார் வீதி செல்லும் போது, அளவு கடந்த முதுமை விகாரங்களைக் கண்டு அந்த மாதர்கள் தங்களுக்குள்ளே அதிசயித்து, பக்கத்து வீட்டுக்காரிகளை அழைத்து அவர்களுடைய எஜமானர் வருகிற அழகைப்பாருங்கள் ‘ என்று காட்டி சிரிப்பார்க்கள். அப்படிப்பட்ட பரிஹாஸங்களுக்கு ஆளாவதற்கு முன்னே வதரி வணங்குதல் நன்று என்கிறார்.\r\nமுதுமையில் கருநெய்தல் போன்ற அழகிய கண்களை உடைய மாதர்கள் இருக்கும் இடத்தின் வழியே செல்லும் போது, ‘அப்பால் ஒழிந்து போங்கள், இங்கே இருக்கக் கூடாது’ என்று அவமரியாதையாகப் பேசுகிறர்களிடம், ஆசைகளை விட்டுத் தொலைத்து நல்வழி போகப் பார்க்க நினைத்தால், பரிமளம் மிக்க குளிர்ந்த திருத்துழாய் மாலையை அணிந்த எம்பெருமானது ஸ்ரீபதரியை வணங்குவோம் என்கிறார். குவளையங்கண்ணியர் என்று சொன்னது கண்ணழகிலே துவண்டு நிற்கும் முதியவர்களின் எண்ணத்தினால் என்று கொள்ளவும்.\r\n\r\nஇந்திரியங்கள், கர்மேந்திரியங்கள் என்றும் ஞானேந்திரியங்கள் என்றும் இருவகைப்படும். வாய், கை, கால், குதம், குறி என்பன கர்மேந்திரியங்கள்; நாக்கு மூக்கு கண் காது உடல் என்பன ஞானேந்திரியங்கள். பொதுவாக முதுமையில், இவை எல்லாம் படிப்படியாக அழியும். கண் தெரியாதபடியும் காது கேளாதபடியும் அடியெடுத்து வைக்க முடியாதபடியும் முதுமை அதிகரித்து ஒரு மூலையிலே கிடந்து கண்டபடி பிதற்ற நேருங்காலத்தில் வதரியை வணங்குதல் முடியாது. அப்போதைக்கு இப்போதே குளிர்ந்த திருத்துழாயைக் கையிற் கொண்டு, அவனது திருநாமங்களை பாடுதலும் ஆடுதலும் செய்யப்பெற்ற, வதரி வணங்குதல் நன்று என்கிறார்.\r\n\r\nவண்டுகள் ரீங்காரம் செய்து குளிர்ந்த மலர்களில் இருக்கும் மதுவை உண்டு மகிழும் அழகிய பூக்கள் சூழ்ந்து திகழும் பத்ரி எனப்படும் இடத்தில் எழுந்தருளியுள்ள நெடுமாலைப் பற்றி மங்கை நாட்டின் வேந்தனான கலியன் சொன்ன பாடல்களை கூட்டமாய்ச் சேர்ந்து ஆடிப்பாடும் தொண்டர்கள் நீள்விசும்பில் பரமபதம் எனப்படும் வைகுந்தத்தில் சென்று ஆட்சி செய்திருப்பார்களே தவிர அற்பர்களாய் மீண்டும் இவ்வுலகிற்க்கு வந்து துவள மாட்டார்கள் என்று திருமங்கையாழ்வாரால் பாடப்பட்டது. ஒவ்வொரு பாட்டிலும் வதரிவணங்குதுமே என்று இந்த தலத்தைப் பற்றிச் சொல்லி வந்தவர் இப்பாட்டில் வதரிநெடுமாலை என்று சொல்லி முடிப்பதால் வதரிநாராயணனை முன்னிட்டே வதரி வணங்கினார் என்பது தெளிவாயிற்று.\r\n\r\nபெரியதிருமொழி 1.4\r\n\r\nஸ்ரீதேவி, பூதேவி நாச்சிமார்களுக்காக அரிய பெரிய காரியம் செய்த மஹாநுபாவன் எழுந்தருளியிருக்குமிடம் ஸ்ரீபதரிகாச்ரமம் என்கிறார். முதலடியில் பூதேவிக்கு செய்த வராஹ அவதாரமும், இரண்டாம் அடியில் ஸ்ரீதேவிக்கு செய்த இராம அவதாரமும் சொல்லப்படுகிறது. இப்படி நிலமகள் இருவர்க்கும் காரியம் செய்த எம்பெருமான், தான் என்றைக்கும் தேவர்களுக்கும் மனிதர்களுக்கும் காரியம் செய்வதற்காக, இந்திரன் முதலிய தேவர்கள் தேனொழுகுகின்ற கற்பக நறுமலர்களைக் கொணர்ந்து வணங்குமிடமாயும் கங்கைக் கரையில் உள்ளதாயும் இருக்கிற பதரிகாச்ரமத்திலே எழுந்தருளியிருக்கிறார் என்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானையும் பிராட்டியையும் பிரிப்பதற்கு மாயமான் வடிவு கொண்டு வந்த மாரீசனை ஒழித்ததையும், ஸுக்ரீவனுக்கு விரோதியான வாலியை ஒழித்ததையும் முன்னடிகளில் அருளிச் செய்கிறார். வாலியை, ஆழ்வார் கொடுமையான தொழிலை உடைய பலசாலியானவன் என்று கூறுகிறார். தேனையுடைய திருநாபிக் கமலத்தில் பிறந்த பிரமனோடு கூட தேவர்களும் பல காலம் வந்து வணங்கப் பெற்றதும் பெருகுகின்ற புராதனமாக ஆகாச கங்கைக் கரை மீது உள்ளதுமான ஸ்ரீபதரிகாச்ரமத்திலே எழுந்தருளியிருக்கிறான். முதுநீர் என்று கங்கை நீரை சொல்கிறார், முதுநீர் என்பதால் புதிதாகச் சுரந்த நீர் அல்ல என்று புரியும். இமம் மே கங்கே யமுநே ஸரஸ்வதி என்று உபநிஷத்திலே சொல்லப்பட்டுள்ளமையால் வேதம் போலவே நித்யமான நதி என்பது புலப்படும்.\r\n\r\nஒருவரால் அழிக்க முடியாத லங்கா புரியும் அதற்கு பாதுகாப்பாக இருந்த தெற்கு ஸமுத்ரமும், இராவணனும், அவனுக்குத் துணையாயிருந்த ராக்ஷஸ ஜாதி முற்றிலும் நாசம் அடையும் விதம் தனது மிகச் சிறந்த பராக்கிரமத்தைச் செலுத்திக் காரியம் செய்த ராஜாதி ராஜன் எழுந்தருளியிருக்குமிடம் வதரியாச்சிரமம் என்கிறார். “கடலை வற்றச் செய்துவிடுகிறேன்” என்று இங்கிருந்து கிளம்பும் முன் திருப்புல்லாணியில் சிவந்த கண்களுடன் அம்பு தொடுத்ததனாலும், கடலிடையே அணைகட்டினதாலும், கடல் கெடாவிட்டாலும், “கடல் கெடக் கொடுந்தொழில் புரிந்த கொற்றவன் ” என்று ஆழ்வார் கூறி உள்ளார். கங்கையின் மிடுக்கையும் வேகத்தையும், சூரியன் சுழன்று வரும் மேருமலையை முட்டி வருகின்ற வெண்ணிறமான கங்கை நீர் ஆகாயத்தில் பரவி இருப்பதைப் பார்த்தால், மாளிகைகளின் உச்சியில் இருக்கிற தூண்களில் கட்டப்பட்டுள்ள வெளுத்த துணிக் கொடிகள் காற்றில் அசைந்து பரவுவது போல் இருக்கின்றது என்று ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\n\r\n‘நெஞ்சே! தொண்டர்களுடைய ‘விரோதியைப் போக்கிப் பரமபதத்தை அளிக்கின்ற பேரருளாளன் ஸ்ரீ பதரிகாச்ரமத்தில் எழுந்தருளி இருக்கிறான். அங்கே சென்று அவனை நீ வணங்கி வாழ்வாயாக; இதுவே உனக்கு நான் உரைக்கும் உறுதியான ‘ஒரு நல்வார்த்தை ‘ என்கிறார். அந்த வதரியாச்சிரமம் கங்கைக்கரையிலுள்ளது; அந்த கங்கை, கண்ணன் செய்கிற காரியமெல்லாம் செய்யும். அவன் “ஆற்றிலிருந்து விளையாடுவோங்களைச், சேற்றால் எறிந்து வளை துகில் கைக்கொண்டு, காற்றிற் கடியனாய் ஓடி” ( பெரியாழ்வார் திருமொழி, 2.10.1) என்றபடி ஆய்ச்சிகளின் துகில்களையும் ஹாரங்களையும் வாரிக்கொண்டு ஓடுவது போல், மேலுலகத்து மாதர்களுடைய வஸ்த்ரங்களையும் முக்தாஹாரம் முதலியவற்றையும் வாரிக்கொண்டும் பல பல ரத்னங்களையும் தள்ளிக்கொண்டும் பெருகி ஓடுகின்றதாம் கங்கை.\r\n\r\nசென்ற பாட்டில் கண்ணபிரானுடைய திருவிளையாடல் ஆழ்வார்க்கு நினைவுக்கு வரவே, மற்றொரு க்ருஷ்ண வரலாற்றை இங்கே பேசுகிறார். பெற்ற தாய் போல் வந்த பேய்ச்சி பெரு முலையுண்டு அவளை முடித்த வரலாறு தெரிந்த ஒன்று. யசோதையைப் போலவே வடிவு கொண்டு வந்த பூதனையினுடைய மடியிலே நல்ல மகன் போல இருந்து அவளது முலையையுண்டு அவளை முடித்த கண்ணனைக் கண்ட தாயானவள், ‘இனி இப்பிள்ளையை மடியிலெடுத்துக் கொள்ளக்கூடாது, முலையுண்கிற பாவனையில் உயிரை முடிக்கும் பிள்ளை இது’ என்று கூசும்படியாக சூரனாய் வளர்ந்த தலைவன் எழுந்தருளி இருப்பது வதரியாச்சிரமம். இந்த பிள்ளையை நாம் மடியிலே வைத்து முலைகொடுத்துப் பழக்கியதால் இவன் கண்டார் மடியிலும் முலையுண்கிறது ; இனி நாம் இவனை இடுப்பில் எடுத்துக் கொள்ளவே கூடாது என்று கூசினாள் யசோதை என்கிறார். வதரியாச்சிரமம், ஓங்கி இருக்கும் சிகரத்தின் உச்சியிலே அண்டத்தைத் தரிக்கிற செம்பொன்மலையாகிற மேருபர்வததில் விளங்குகின்ற விசாலமான சிகரத்தில் இருந்து விழுந்தது போல் ஓடி வருகின்ற கங்கையின் கரையிலுள்ளது என்கிறார்.\r\n\r\nகண்ணபிரான் தொட்டில் பருவத்தில் செய்த லீலை ஒன்றை சென்ற பாசுரத்தில் சொன்னார். இதில் குமாரனான பருவத்தில் செய்த மற்றொரு செயலைச் சொல்லுகிறார். கும்பன் என்னும் இடையர் தலைவனது மகளாகவும் நீளாதேவியின் அம்சமாகவும் பிறந்த “நீளா’ என்ற பெயரால் அழைக்கப்பட்டு வருபவளுமானவும், இதற்கு உவமையாக முடியாது வருந்துகின்ற அல்குல் படைத்தவளுமான, நப்பின்னைப் பிராட்டியை மணம் செய்து கொள்ளுதற்காக அவள் தந்தை குறித்தபடி யார்க்கும் அடங்காத ஏழு எருதுகளையும் கண்ணபிரான் ஏழு திருவுருக் கொண்டு அவற்றை அடக்கி அப்பிராட்டியை மணம் செய்து கொண்ட அப்பெருமான் வதரியாச்சிரமத்துள்ளான் என்கிறார். அந்த வதரி, கங்கைக்கரையில் உள்ளது. கபில மாமுனியின் சாபத்தால் நீறாய்க் கிடந்த தன் பாட்டன்மாரை, சுத்தி செய்தற்காகக் கங்கையைப் பெற வேணுமென்று பகீரதன் தவம் புரிந்ததால் காரணந்தன்னால் என்று ஆழிவார் கூறியுள்ளார். அந்த கங்கையை, பகீரதன் இந்த உலகத்திற்கு அழைத்து வரும் போது / அவதரிக்க செய்த போது, நடுவழியிலே ஒரு மலை தடுத்துக் கொண்டு நின்றதாகவும், கங்கை நீரின் அளவும் வேகமும் ஏற்படுத்திய விசையினால் அந்த மலையை இரண்டு பிளவு ஆகும் படி குத்திப் புறப்பட்டு, அம்மலையிலிருந்த யானைகளையும் தள்ளிக் கொண்டு வந்து சேர்ந்தது எனபது ஒரு விளக்கம். பகீரதன் கொணர்ந்த கங்கா ப்ரவாஹத்தை ஒரு மலை தடுத்த போது, அவன் இந்திரனை நோக்கித் தவம் புரிந்ததாகவும், அவன் தவத்தை மெச்சி, இந்திரன் தனது யானையான ஐராவதத்தை அனுப்பி, அது அந்த மலையை, தன்னுடைய நான்கு தந்தங்களால் இருபிளவாகும் படி குத்தி கங்கைக்கு வழி ஏற்படுத்தி கொடுத்தாதாகவும் புராணம் சொல்லுவது இன்னொரு விளக்கம்.\r\n\r\nதிருமால் தேவர்களின் பிரார்த்தனைக்கு இணங்கிக் கடல்கடைந்து அருளியபோது, கடையப் பட்ட அந்த கடலில் இருந்து ஐராவதம் என்ற யானை, உச்சிச்ரவஸ் என்னும் குதிரை, விஷம், சந்திரன், கல்ப வ்ருக்ஷம், அமுதம் முதலியன உண்டாயின. அவற்றில் தேவேந்திரனுக்கு ஐராவத யானையையும், அமிருதத்தையும், தேவர்களுக்குத் தலைவனாயிருக்கும் சொர்க்க லோகத்தையும் கொடுத்தருளி, அந்தரங்க அடியவர்களான நமக்குத் தன்னையே கொடுத்தருளி உபகரித்த எம்பெருமான் வதரியில் உள்ளான்; அவ்வாச்சிரமம் கங்கையின் கரைமேலுள்ளது. அந்தரத்து அமரர் அடியிணை வணங்க, ஆயிரம் முகத்தினால் அருளி கங்கை, மந்தர மலையில் இருந்து விழுந்தது. அதாவது கங்கையானது ஒரு முகமாக வந்து இறங்கினால், பெரிய விசையோடே வருகிற மிடுக்கைக் கடல் தாங்காது என்று தேவர்கள் எம்பெருமான் திருவடிகளைப் பணிந்து ‘ கங்கை பல முகமாகப் பெருகும்படி அருள் புரிய வேணும்’ என்று பிரார்த்திக்க, அவன் ‘ அப்படியே ஆகுக’ என்று அருள் கூர்ந்து கங்கையை நியமித்த வளவிலே கங்கை பல முகமாகப் பெருகிற்றாம். அதையே, கங்கா தேவியின் திருவடிகளிலேயே வணங்கிப் பிரார்த்தித்தனர் என்றும் கங்காதேவியே ஆயிரம் முகமாக பிரிந்து வந்தாள் என்றும் கூறுவார் உளர்.\r\nமாரீசனாகிற மாயமான் மேலே அம்பு எய்து அதனை முடித்தவனும், பரம பக்தனான ப்ரஹ்லாதனுக்குக் கொடுமை செய்த ஹிரண்யகசிபுவின் மார்பைப் பிளந்து ஒழித்தவனும், பிரமனால் சிவனுக்கு நேர்ந்த ப்ரஹ்ம ஹத்தி சாபத்தைத் தொலைத்து அருளினவனுமான எம்பெருமான் வதரியாச்சிரமத்துள்ளான். தவம் புரிந்துயர்ந்த மாமுனி கொணர்ந்த என்பதற்கு இரண்டுவகையாகப் பொருள் கூறுவர். ஒன்று பெரிய தவம் செய்து பகீரதன் கொண்டுவந்த கங்கை என்பது. மற்றொன்று, பெரிய தவம் புரிந்து பிரம்மரிஷி என்று உயர்ந்த, விசுவாமித்திர முனிவர், ஸ்ரீராம லக்ஷ்மணர்களைத் தன்னுடைய யாகத்தை காப்பதற்காக அழைத்துக் கொண்டு போன போது கங்கையின் வரலாறுகளைச் சொல்லிக் கொண்டே கங்கைக் கரை மேல் சென்றதால், தவம் புரிந்து உயர்ந்த மாமுனியினால், ஸ்ரீராம லக்ஷ்மணர்களைத் தன் கரைமீது கொண்டு வரப்பெற்ற கங்கை என்ற விளக்கம் சொல்வதுண்டு.\r\n\r\nஎல்லா உலகங்களில் உள்ள எல்லா பொருட்களையும், பிரளய காலத்தில், தன்னுடைய திருவயிற்றிலே வைத்து காப்பாற்றியவனும், உபயவிபூதி நாதனுமான எம்பெருமான் வதரியாச்சிரமத்துள்ளான். “ஒண்சுடர் எய்ந்த உம்பரும் ஊழியுமானான்” என்றது மேலுலகத்திற்கும் கீழுலகத்திற்கும் நாதன் என்று சொன்னது. உம்பரும் ஆனான் என்பதனால் மேலுலகத்திற்கு நிர்வாஹகனாயிருப்பதை சொல்லிற்று. ‘ஊழியுமானான்’ என்பதனால், காலம் நகரக்கூடியதான இவ்வுலகுக்கு நிர்வாஹகனாயிருப்பதை சொல்லிற்று. ப்ரஹ்மலோகத்தில் இருந்து நடுவே வழிபண்ணிக்கொண்டு அதற்குக் கீழ்ப்பட்ட அந்தரிக்ஷலோகத்திலே வந்து இறங்கி, அங்கு நின்றும், பூமிப்பிராட்டி பொறுக்க மாட்டாமல் தடுமாறும்படி, பூமியிலே வந்து பெருகுகின்ற கங்கையின் கரைமேலுள்ளது வதரியாச்சிரமம்.\r\n\r\nபெரிய வேகத்தோடு வருகிற அலைகளை உடைய தெளிந்த தீர்த்தத்தை கொண்ட கங்கையின் கரைமேலே ஸ்ரீபதரிகாச்ரமத்திலே எழுந்தருளி இருக்கிற கடல் வண்ணனான ஸ்ரீமந் நாராயண மூர்த்தியைச் சிந்தித்துத் திருமங்கையாழ்வார் அருளிச் செய்த சிறந்த இப்பாசுரங்களை ஓதவல்லவர்கள், கடல் சூழ்ந்த மண்ணுலகத்தை நெடு நாள் ஆண்ட பின் ப்ரஹ்ம லோகத்தை நிர்வஹித்து அதன்பிறகு நித்யஸுரிகளோடே ஒரு கோஷ்டியாக இருக்கப் பெறுவர். எந்த எந்த பலன்களை விரும்பினாலும் அந்த அந்த பலன்கள் இவ்வருளிச் செயல் மூலமாகக் கிடைக்குமென்பது உண்மைப்பொருள். தம்முடைய கவன ஸாமர்த்தியத்தால் இல்லாமல், எம்பெருமானுடைய இன்னருளால் செய்யப்பட்ட பாசுரம் எனபதை பனுவல் என்ற வார்த்தையால் ஆழ்வார் சொல்கிறார்.\r\n\r\nசிறிய திருமடல் 74:\r\n\r\nநிறைய திவ்யதேசங்களைப் பற்றி சொல்லும் இடத்தில, பாரோர் புகழும் வதரி என்று ஆழ்வார் கூறுகிறார்.\r\n\r\nபெரியாழ்வார் :\r\n\r\nபெரியாழ்வார் திருமொழி (4.7.9) பாசுரத்தில், பெரியாழ்வார் பத்ரிநாத் பற்றி சொல்லி உள்ளார். தென் திசை மதுரையில் இருந்து வேறுபட்டு இருக்கும் வடக்கு திசையில் உள்ள மதுரா, நித்ய வாசஸ்தலமான ஸ்ரீவைகுந்தம், புண்ணிய க்ஷேத்திரங்களில் பிரதானமாக கருதப்படும் முக்திநாத், நர நாராயணனர்களாய் தோன்றி திருமந்திரத்தை உபதேசித்து உகப்புடன் எழுந்து அருளி இருக்கும் பத்ரிநாத், பதினாறாயிரவர் தேவிமாராய் சேவை செய்ய மணவாளராய் வீற்று இருந்த துவாரகா, அயோத்தி நகருக்கு அதிபதி எனும் பெயர் பெற்ற அயோத்தியா, இவற்றையெல்லாம் தன்னுடைய வாசஸ்தலமாக கொண்ட எம்பெருமான் புருஷோத்தமன் இருக்கும் இடம் கண்டமெனும்கடினகர் என்கிறார். Sri Aravinda Valli Sri Badri nārāyanan Sri Badri nārāyanan Vada Nādu Uttraanchal Uttarakand Amarndha (Sitting) East Thapthakānjana Thapthakundam Thenkalai ஸ்ரீ அரவிந்தவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ பத்ரீ நாராயணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=30.74507667421845,79.49130892839584",
                "number": 100,
                "name_ta": "திருவதரி",
                "alwars": [
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Badrināth",
                "area": "Uttraanchal",
                "state": "Uttarakand",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Vadariāshramam "
                ]
            },
            {
                "id": 91,
                "title": "Thiru Sālagrāmam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001Y",
                "url": "/divya-desam/thiru-sālagrāmam/",
                "content": "101 சாளக்கிராமம் Muktināth SalakkiRamam **Muktinath**\r\n\r\nMuktinath is a holy site located in the Mustang district of Nepal, in the Himalayan range, situated at an elevation of 3,710 meters in the Muktinath Valley. Due to the severe cold and foggy conditions, the journey to Muktinath is quite challenging. First, one must travel to Kathmandu or Sitamari, then reach Pokhara from where you can proceed by plane, helicopter, or road to Jomsom, followed by a jeep ride to Muktinath. From there, you have to hike about half a mile uphill to reach Muktinath for darshan. The flight from Pokhara takes about 20 minutes, or it takes 9 to 10 hours by road. The journey covers around 160 kilometers through mountainous terrain on tough roads. From Jomsom, it takes about an hour to reach Muktinath.\r\n\r\nThis sacred site is located along the Kali Gandaki River in Nepal. The entire Kali Gandaki River region is considered Shalagrama. The Kali Gandaki River originates from the peaks of Annapurna and Dhaulagiri mountains, which are over 8,000 meters high. Muktinath, also known as this Divyadesam, is situated on the banks of the Kali Gandaki River, approximately 375 kilometers from Kathmandu, the capital of Nepal. About 15 miles from here is the Muktinath Narayana Kshetra, also known as Shalagrama by some. At the base of the Himalayas, there is a mountain called Hariparvat. Near this, in an area called Chakrateertham, the Kali Gandaki River originates. This region is known as Shalagrama. About 65 miles from Kathmandu, there is a place called Damodar Kunda, also on the banks of the Kali Gandaki River, and it is also referred to as Shalagrama.\r\n\r\nTwo small sacred ponds are situated in front of the sanctum. In the sanctum, Muktinarayana, the self-manifested Shaligrama deity, grants darshan with conch, discus, mace, and lotus in His hands, along with Ramanuja, Garuda, and Sri Devi and Bhu Devi. Many sages and ascetics have worshipped this Lord, who grants liberation (Mukti) to those who worship Him, hence He is known as Muktinarayana.\r\n\r\nInside the sanctum, devotees can have a close darshan of Sri Shaligrama Narayana, personally adorn Him with garments and flower garlands, and perform pooja. Outside the temple, around the sanctum, there are 108 Gomukh (cow-face) spouts, through which water continuously flows. It is said that the holy waters of all 108 Divyadesams are present in these Gomukh spouts. One can bathe in these Gomukh spouts.\r\n\r\nAmong the 108 Vaishnava Divyadesams, excluding Paramapadam and Tirupparkadal, Muktinath is the only Divyadesam located outside Bharat (India).\r\n\r\nIt is one of the Swayam Vyakta Kshetrams (self-manifested shrines). The eight such Divyadesams are: Srirangam, Nanguneri, Srimushnam, Tirumala, Pushkaram, Naimisharanya, Badrinath, and Muktinath. (Of these, Pushkaram and Srimushnam are not part of the 108 Divyadesams).\r\n\r\n**Shaligramam**\r\n\r\nIn this Hari Kshetram, it is said that Shaligramam idols of Vishnu, embodying all His divine aspects, appear during auspicious times. The deity in this holy place is also in the form of Shaligram. Shaligramam refers to divine stones found in the Gandaki River, which are considered sacred and are believed to be the abode of Lord Vishnu. These stones come in various forms and colors and are characterized by natural spirals created by the Vajra Keeta, a type of worm. There are said to be 68 types of Shaligramam, each representing different aspects and avatars of Vishnu.\r\n\r\nThese Shaligramams are worshipped in Vishnu temples and homes, as they are believed to house the divine presence of Sriman Narayana. It is said that the creation of Shaligramams is an ongoing divine process, with some stones bearing golden or silver markings, considered highly auspicious.\r\n\r\nShaligramams are found in various colors:\r\n- White Shaligramam represents Vasudeva Kshetram.\r\n- Black Shaligramam represents Vishnu Kshetram.\r\n- Green Shaligramam represents Sri Narayana Kshetram.\r\n- Yellowish-red Shaligramam represents Sri Narasimha Kshetram.\r\n- Yellow Shaligramam represents Vamana Kshetram.\r\n- Dark blue Shaligramam represents Sri Krishna Kshetram.\r\n\r\nIt is believed that some deities in Divyadesams are formed from Shaligramams. For example, the deities in Srirangam and Thiruvananthapuram are said to be made from thousands of Shaligramams, while the deity in Mukthinath is said to be formed from a single Shaligramam.\r\n\r\nWhen purchasing a Shaligramam, it is important to seek advice from knowledgeable individuals who can identify the stone's unique characteristics, such as its color and markings. Shaligramams should be smooth, black, and cool to the touch. It is recommended to acquire Shaligramams from those who have been properly worshiping them, and generally, only men are advised to handle and perform puja to Shaligramams. If one is unable to continue worshiping Shaligramams, they should be given to others who can maintain the worship, or to temples where proper rituals are observed.\r\n\r\nScientifically, Shaligramams are a type of fossilized ammonite.\r\n\r\n**Benefits of Shaligramam Worship**\r\n\r\nShaligramams are worshipped for their divine benefits, which vary according to their color:\r\n- Blue Shaligramam grants wealth and comfort.\r\n- Green Shaligramam provides strength and courage.\r\n- White Shaligramam bestows wisdom, devotion, and moksha (liberation).\r\n- Black Shaligramam offers fame and glory.\r\n\r\nIt is believed that divine power resides in Shaligramams, and even if they are broken or damaged, they do not lose their sanctity. Shaligramams with chakra markings are especially revered.\r\n\r\nShaligramams are passed down through generations as sacred heirlooms. They are often given as part of a bride's dowry. When performing Shaligramam puja, Purusha Sukta is recited, and having a Shaligramam at home is considered highly auspicious. The Padma Purana states that a home with a Shaligramam is equivalent to Vaikuntha. The Shaligramam is believed to contain the sacredness of all the rivers, including the Ganga, and is more sacred than any other pilgrimage site.\r\n\r\nAccording to the Shaligram Tattva Muktavali, the water used to bathe a Shaligramam is more sacred than the water of the Ganges. Ancestors are believed to reside at the doors of Shaligramams, and their worship pleases them, removing ancestral curses and doshas.\r\n\r\nDaily abhishekam and puja to Shaligramams, offering them food (naivedyam), grants liberation (moksha). Thinking of a Shaligramam at the time of death frees one from all sins. The Sri Devi Bhagavatham and Sri Narasimha Puranam praise Shaligramam worship, stating that it is superior to idol worship and grants complete benefits.\r\n\r\nIn ancient times, Shaligramams were used as witnesses in oaths, and it was customary to place a Shaligramam in one's hand while taking an oath. It is believed that even a worm that dies in the presence of a Shaligramam attains liberation.\r\n\r\n**Sthala Puranam**\r\n\r\nThe Gandaki River, seeing that all the major rivers in the North have a connection to Vishnu, performed severe penance to have Mahavishnu incarnate in her. Accepting her penance, the Lord incarnates daily in the form of Shaligrams, blessing the Gandaki River.\r\n\r\nGandaki, born from Brahma's perspiration, performed severe penance. When the gods came to grant her a boon, she asked them to be her children. As this was not possible, she cursed them to become worms. The angry gods, in turn, cursed her to become a stone. Brahma, Rudra, and Indra approached Vishnu, who declared that while he could not revoke the curses, he would reside in the Chakra Tirtha of Shaligram Kshetra. Here, the gods would be born as worms called Vajra-Keetas and live by consuming the stones in the river, which Gandaki would flow through. This would fulfill Gandaki's wish, and the Shaligrams would embody both divine and Vishnu's aspects. Those who worship these Shaligrams as per Vishnu's will would attain Vaikuntha and eternal residence with Him.\r\n\r\nIt is also said that the Gajendra Moksha occurred here. When Brahma and others approached Vishnu, he predicted that a crocodile and an elephant would attain moksha here. After their death, the gods would live as worms in the Shaligrams. During the Gajendra Moksha episode, when Vishnu used his chakra to free the elephant, the river's stones were marked with Vishnu's chakra symbol, giving them the name Dwaraka Sila. This region is called Hari Kshetra, and it is believed that the Sal trees in this area eventually turn into the sacred Shaligrams.\r\n\r\nVishnu has said that those who bathe in the Gandaki River and worship Muktinath with devotion will live happily on earth and later reside with Him in Vaikuntha.\r\n\r\n**āzhvārs**\r\n\r\nPeriyazhwar and Thirumangai āzhvār have sung a total of 12 Pasurams in praise of this deity. Periyazhwar refers to the deity as Kannan with Shaligramam. Thirumangai āzhvār sees him as Rama. Sri Ramanuja has also worshiped here. முக்திநாத் (Muktinath), நேபாள நாட்டின், முஸ்தாங் மாவட்டம் அமைந்த இமயமலையில், முக்திநாத் பள்ளத்தாக்கில், 3,710 மீட்டர் உயரத்தில் அமைந்த புனித தலமாகும். கடும் குளிர் மற்றும் மேக மூட்டத்தால் முக்திநாத் பயணம் கடுமையானது. எனவே முதலில் காட்மாண்டு அல்லது சீதாமரி சென்று அங்கு இருந்து, பொக்காராவை அடைந்து, அங்கிருந்து வான் வழியாக விமானம், ஹெலிகாப்டர் அல்லது தரை வழியாக ஜாம்சம் அடைந்து, பின்னர் ஜீப் மூலம் முக்திநாத் சென்று அதன் பிறகு சுமார் அரை மைல் தூரம் மலையில் ஏறி முக்திநாதரை  தரிசிக்கலாம். பொக்காராவில் இருந்து விமானத்தில் 20 நிமிடம் அல்லது தரைவழியாக செல்ல 9 முதல் 10 மணி நேரம் வரையில் ஆகும். சுமார் 160 கிலோமீட்டர் தூரம் மலை பிரதேசத்தில், கடினமான சாலைகளில் பயணிக்க வேண்டும். ஜாம்சம் என்ற இடத்தில இருந்து முக்திநாத் சுமார் 1 மணி நேர பயணம்.\r\n\r\nஇந்த திருத்தலம், நேபாளத்தில் ஓடும் கண்டகி நதி பகுதியில் உள்ளது. அதாவது கண்டகி நதி முழுவதுமே சாளக்கிராமப் பகுதியாகும். கண்டகி ஆறு, 8000 மீட்டருக்கும் அதிக உயரத்தில் உள்ள அன்னபூர்ணா, தவுளகிரி மலை சிகரங்களிலில் இருந்து உற்பத்தி ஆகிறது. நேபாளத்தின் தலைநகரான காட்மண்டு நகரிலிருந்து சுமார் 375 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் கண்டகி நதிக்கரையில் முக்திநாத் எனப்படும் இந்த திவ்யதேசம் அமைந்து உள்ளது. இங்கிருந்து 15 மைல் தூரத்தில் முக்தி நாராயண க்ஷேத்திரம் என்று ஒரு இடம் உள்ளது. இந்த முக்தி நாராயண க்ஷேத்திரத்தை சாளக்கிராமம் என்று சொல்வாரும் உண்டு. இமயத்தின் அடிவாரத்தில் ஹரிபர்வதம் என்ற மலை உள்ளது. இங்கு சக்ரதீர்த்தம் என்னும் பகுதியில் கண்டகி நதி உற்பத்தி ஆகின்றது. இந்தப் பகுதி தான் சாளக்கிராமம் என்று அழைக்க படுகிறது. நேபாளத்தின் தலைநகரான காட்மண்டுவில் இருந்து சுமார் 65 மைல் தூரத்தில் தாமோதர குண்டம் என்னும் ஓர் இடம் உள்ளது. அதுவும் சாளக்கிராமம் என்ற ஓர் கருத்துண்டு. இதுவும் கண்டகி நதிக் கரையில் தான் அமைந்துள்ளது.\r\n\r\nஇரண்டு சிறு திருக்குளங்கள் சந்நிதி முன்னால் உள்ளன. கருவறையில் சாளக்ராம சுயம்பு திருமேனியாக முக்திதரும் ஸ்ரீ முக்திநாராயணன் எழுந்தருளி தரிசனம் தருகிறார். சங்கு சக்கரம், கதை என்ற ஆயுதங்களுடன் எம்பெருமானும், ராமானுஜர், கருடன் மற்றும் ஸ்ரீதேவி பூதேவியருடன் தரிசனம் தருகிறார். பல ரிஷிகளும், முனிவர்களும், ஆராதித்த எம்பெருமானும், பிறவிகள் பற்பல எடுத்தாலும் தரிசனம் கிடைப்பதற்கு அறிய எம்பெருமானான நாராயணன், தம்மைத் தரிசிப்பவர்களுக்கு முக்தி அளிப்பதால், அவருக்கு ‘முக்திநாராயணன்’ என்னும் திருநாமத்தால் அழைக்கப்படுகிறார்.\r\n\r\nகோயில் கருவறைக்குள் சென்று, ஸ்ரீசாளக்ராம நாராயணனை மிக அருகில் தரிசித்து, நாமே வஸ்திரம், பூ மாலை போன்றவற்றை அணிவித்து பூஜை செய்யலாம். கோயிலுக்கு வெளியே சந்நிதியைச் சுற்றி 108 திவ்யதேசங்களின் தீர்த்தத்துக்குச் சமமான 108 கோமுக தீர்த்தங்கள் (108 பசுமாட்டின் தலை கொண்ட சிலை) கொட்டிக்கொண்டே இருக்கின்றன. இங்கே நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டியது, 108 திவ்யதேசங்களில், 106 திவ்யதேசங்கள் தான் இந்த பூவுலகில் உள்ளன, இருந்தாலும், திருப்பாற்கடல் மற்றும் பரமபத திவ்யதேச தீர்த்தங்களும் இங்கு கோமுக தீர்த்தத்தில் உள்ளன என்பது ஆகும். இந்த கோமுக தீர்த்தங்களிலும் நீராடலாம்.\r\n\r\n108 வைணவ திவ்ய தேசங்களில், பரமபதம், திருப்பாற்கடல் நீங்கலாக, பாரதத்திற்கு வெளியில் இருப்பது இந்த ஒரு திவ்யதேசம் தான்.\r\n\r\nஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்று. திருவரங்கம், நாங்குநேரி, ஸ்ரீமுஷ்ணம், திருவேங்கடம், புஷ்கரம், நைமிசாரண்யம், பத்ரிநாத், முக்திநாத் ஆகிய எட்டுத் திருத்தலங்களும்  ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களாகும். (இவற்றில், புஷ்கரம், ஸ்ரீமுஷ்ணம் இரண்டும் 108 திவ்யதேசங்களில் கிடையாது).\r\n\r\nசாளக்ராமங்கள்\r\n\r\nஇந்த ஹரி க்ஷேத்திரத்தில் விஷ்ணுவின் சகல அம்சங்களோடு பொருந்திய சாளக்கிராம மூர்த்திகள் புண்ணியகாலங்களில் தோன்றுவதாக கூறப்படுகிறது. இந்த திருத்தலத்தில் உள்ள மூர்த்தியும் சாளக்கிராம வடிவத்தினர்தான். சாளக்கிராமம் என்பது கண்டகி நதியில் உருவாகும் ஒரு வகையான அழகிய தெய்வீகம் நிறைந்த கற்களாகும். இவைகளில் எம்பெருமான் மிகவும் உகந்து தானாகவே இங்கு வந்து வசிக்கிறான் என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. இவைகள் பல வடிவங்களிலும், பல வண்ணங்களிலும் கிடைக்கின்றன. தங்கமயமான ஒளியுடன் திகழும் வஜ்ர கீடம் என்ற பூச்சியின் வடிவம் கொண்டு சாளக்கிராமத்தைக் குடைந்து பலவிதமான சுருள் ரேகையுடன் பலவித ரூபங்களில் தனது அவதாரங்களை, பல மூர்த்திகளை, பல வடிவங்களில் ஏற்படுத்துவதாக கூறப்படுகிறது. விஷ்ணுவின் பற்பல நாமங்களிலும், அவதார மூர்த்திகளாகவும் 68 வகை சாளக்ராமங்கள் உள்ளன என்று சொல்வர்.\r\n\r\nஇந்த சாளக்ராமங்கள் நாம் சேவிப்பதற்கு உகந்தவை ஆதலால், விஷ்ணு கோவில்களிலும், வீடுகளிலும் இவை வணங்கப்படுகின்றன. இவைகளில் ஸ்ரீமந் நாராயணன் இருப்பதாக ஐதீஹம். இந்நிகழ்ச்சி (சாளக்கிராம உற்பத்தி) தொடர்ந்து தினமும் நடைபெற்றுக் கொண்டிருப்பதாகவும் ஐதீஹம். சில சாளக்ராமங்கள் தங்க அல்லது வெள்ளி ரேகைகளுடன் கிடைக்கும்; அவை மிக உயர்ந்த பலன்களை அளிக்கவல்லது.\r\n\r\nசாளக்ராமங்கள் பல நிறங்களில் கிடைக்கின்றன. அவைகளை,\r\n\r\nவெண்மை நிற சாளக்கிராம வாசுதேவ க்ஷேத்திரம்\r\nகருமை நிற சாளக்கிராமம் விஷ்ணு க்ஷேத்திரம்\r\nபச்சை நிற சாளக்கிராமம் ஸ்ரீநாராயண க்ஷேத்திரம்\r\nமஞ்சள் சற்று மஞ்சள்-சிகப்பு நிற சாளக்கிராமம் ஸ்ரீநரசிம்ம க்ஷேத்திரம்\r\nமஞ்சள் நிற சாளக்கிராமம் வாமன க்ஷேத்திரம்\r\nகருநீல நிறசாளக்கிராமம் ஸ்ரீகிருஷ்ண க்ஷேத்திரம்\r\nஇன்றும் சில திவ்யதேச பெருமான்கள் சாளக்ராமங்களால் உருவானவர் என்று சொல்லப்படுகிறது. திருவரங்கம், திருவனந்தபுரம் திவ்யதேச பெருமான்கள் பல்லாயிர கணக்கான சாளக்ராமங்களால் உருவானவை என்றும் முக்திநாத் என்ற இந்த திவ்யதேச எம்பெருமான் ஒரே சாளக்ராமத்தால் உருவானவன் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nவிற்பனை செய்யும்  சாளக்கிராமம் வாங்குவதற்கு, சாளக்கிராமத்தின் தனித்தன்மையை அறிந்தவர்களிடம் அதன் வர்ணம், அதில் அமைந்துள்ள ரேகைகள், ஆகியவற்றை ஆராய்ந்து அவர்களது ஆலோசனையின் பேரில் வாங்குதல் சிறப்பு. சாளக்ராமம் குளம்படி உள்ளதாகவும், கருமை நிறத்துடனும், குளிர்ச்சி உள்ளதாகவும் வாங்க வேண்டும். பூஜை செய்யப்பட்ட சாளக்கிராமங்களை சாஸ்திர ஞானம் பெற்றவர்களிடம் இருந்து வாங்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்பதும் நியதி. பொதுவாக ஆண்கள் மட்டுமே சாளக்ராமத்தை தொட்டு பூஜை செய்ய வேண்டும் என்று நம் நூல்கள் உபதேசிக்கின்றன. அதே போல், இனிமேல் நம்மால் சரிவர பூஜை செய்ய இயலாது என்ற நிலை வரும் போது, அவைகளை பூஜை செய்ய முடிந்த மற்றவர்களுக்கோ, சரியாக பூஜை செய்து வரும் கோவில்களுக்கோ கொடுப்பது நலம் என்று மாத்வாச்சார்யாரும் இன்னும் சில ஆச்சார்யர்களும் செய்ததாக சரித்திரம் சொல்கிறது.\r\n\r\nசாளக்கிராமங்கள் அறிவியல் நோக்கில் அம்மோனைட் (AMMONITES) என்ற வகையைச் சார்ந்த கற்படிவம் ஆகும்.\r\n\r\nசாளக்ராம பூஜா பலன்கள்\r\n\r\nஇதே போல், இந்த சாளக்ராமங்கள் நிறத்திற்கு ஏற்ப பூஜைகளும், பலன்களும் வேறுபடும் என்றும் சொல்வார்கள்; நீலநிறம், செல்வத்தையும், சுகத்தையும் கொடுப்பதாகவும், பச்சை பலம், தைரியம் கொடுப்பதாகவும், வெண்மை, ஞானம், பக்தி, மோட்சம் கொடுப்பதாகவும், கருப்பு, புகழ், பெருமை கொடுப்பதாகவும் சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nசாளக்கிராமத்தில் தெய்வீக சக்தி இருப்பதாகவும், சாளக்ராமங்கள், துண்டிக்கப் பட்டிருந்தாலும் அல்லது விரிந்து போனதாய் இருந்தாலும் உடைந்திருந்தாலும் எரிந்து இருந்தாலும், தோஷம் இல்லை என்றும், அவற்றில் சக்கர ரேகைகள் இருந்தால் அது மிகவும் சிறப்பம்சமாகும் என்றும் சொல்வார்கள்.\r\n\r\nசாளக்ராமங்கள் தலைமுறை தலைமுறையாக வழிபட்டு / ஆராதித்து, புனிதமான பொக்கிஷமாக குடும்பங்களில் பாதுகாக்கப்படுகிறது. பெண்ணுக்கு திருமணம் செய்து கொடுக்கும்போது, இதுவும் ஒரு அரிய சீதனமாக தருவதும் உண்டு.\r\n\r\nசாளக்ராமங்களை பூஜை செய்யும் போது புருஷ சூக்தம் கொண்டு பூஜிப்பார்கள்; வீட்டில் சாளக்ராமம் இருந்தாலே புனிதமானது. சாளக்ராமம் உள்ள வீடு வைகுந்தத்திற்கு சமம் என்று பத்மபுராணம் கூறுகிறது. சாளக்ராம தத்துவ முக்தாவளி, சாளக்ராம திருமஞ்சன தீர்த்தம், கங்கை நதி தீர்த்தத்தை விட புனிதமானது என்று கூறுகிறது.\r\n\r\nசாளக்ராம துவாரங்களில் எல்லா பித்ருக்களும் வசிக்கிறார்கள் என்றும், சாளக்ராம பூஜையினால் அவர்கள் மனம் உகக்கிறார்கள் என்றும், அதனால் ஒருவருக்குள்ள பித்ருக்கள் சாபமும், தோஷமும் நீங்கும் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. அதே போல், ஸ்ரார்த்த காலங்களில் அவை பிதுர்களுக்கு சந்தோஷத்தை கொடுக்க வல்லது.\r\n\r\nதினமும் திருமஞ்சனம் (அபிஷேகம்) மற்றும் பூஜை செய்து, சாளக்ராமத்திற்கு நிவேதனம் கொடுத்து வந்தால், அதுவே மோக்ஷம் என்ற வைகுண்ட வாசம் கொடுக்க வல்லது. மரண காலத்தில் சுய நினைவோடு சாளக்ராமத்தை மனத்தால் நினைத்தால், எல்லா பாவங்களில் இருந்தும் விடுபடுகிறார் என்றும் சொல்வர். ஸ்ரீதேவி பாகவதமும் ஸ்ரீ நரசிம்ம புராணமும் சாளக்ராம வழிபாட்டினை புகழ்கின்றன; சாளக்ராமங்களை, துவாரகா சிலாவுடன் சேர்த்து வணங்குவது சிறப்பு என்கிறது. துவாரகா சிலா என்பது, துவாரகையில், கோமதிநதி கடலில் கலக்கும் இடத்தில கிடைக்கும் சாளக்ராமத்திற்கு நிகரான புண்ணிய கற்களாகும்.\r\n\r\nஎந்த இல்லத்தில் சாளக்ராமங்கள் உள்ளதோ, அங்கு, பேய், பூதங்கள் நடமாடாது, அது ஒரு தபோவனம். தினமும் சாளக்ராமத்தை பூஜிப்பவர்களுக்கு மறுஜென்மம் கிடையாது. சாளக்ராம தீர்த்தம் பிரம்மஹத்தி தோஷம் உட்பட, எல்லா பாவங்களில் இருந்தும் போக்க வல்லது. சாளக்ராம பூஜை செய்பவனின் இல்லத்தை சுற்றி அனைத்து புண்ணிய தீர்த்தங்களும் நிற்கும். அந்த இல்லம் காசியை விட உயர்ந்தது, அந்த இல்லத்தில் செய்யும் தானம் காசியில் செய்யும் தானத்தை விட 100 மடங்கு உயர்ந்தது. தினசரி சாளக்ராம ஆராதனையானது, பற்பல உயர்ந்த யாகங்கள் செய்த பலனையும், கோ தானங்களையும் செய்த புண்ணியம் கிடைக்கும். எம பயம் வராது, இருந்தால் விலகிவிடும்.\r\n\r\nசாளக்ராம பூஜை செய்பவன், விஷ்ணுவாகவே ஆகிவிடுகிறான், விஷ்ணு லோகத்தில் நிரந்தரமாக வாழ்வான். 12 சாளக்ராமங்கள் ஒரு இல்லத்தில் இருந்தால், அது ஒரு திவ்ய தேசமாக கருதப்படும். 12 சாளக்ராமங்களை ஆராதனை செய்பவனுக்கு கிடைக்கும் பலன் ஆனது, 12 கோடி சிவலிங்கங்களை 12 கல்ப காலம் பூஜை செய்த பலனுக்கு நிகர் ஆகும். சாளக்ராமத்திற்கு நிகரானது, இவ்வுலகத்திலும் பாதாளத்திலும் ஸ்வர்கத்திலும் எதுவும் இல்லை. விக்கிரக பூஜையை விட, சாளக்ராம பூஜையே உயர்ந்தது என்றும், பரிபூரணமான பலன்களை கொடுக்க வல்லது என்றும் சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nமுன்காலங்களில், சாட்சி சொல்லும் போது, ‘ சாளக்ராமம் சாட்சியாக‘ என்று சாளக்கிராமத்தை கையில் வைத்து கொண்டு சாட்சி சொல்வது வழக்கம். சாளக்ராம சந்நிதியில் ஒரு புழு இறந்தால் கூட அது மோக்ஷத்தை அடையும்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nவடநாட்டில் உள்ள முக்கிய நதிகள் எல்லாம் விஷ்ணு சம்மந்தம் பெற்றிருப்பதைக் கண்ட கண்டகி நதியானவள் மஹாவிஷ்ணுவைக் குறித்து கடுந்தவம் செய்து மஹாவிஷ்ணு தன்னிலும் அவதாரம் செய்ய வேண்டுமென தவமிருக்க அதை ஏற்று எம்பெருமான் இந்த நதியில் நித்ய அவதாரம் செய்கிறார் என்று தினம் தினம் சாளக்கிராம ரூபத்தில் அவதரித்து கண்டக நதிக்கு சிறப்பளிக்கிறார்.\r\n\r\nப்ரம்மனது வியர்வையில் தோன்றியவள், கண்டகி. அவள் கடுந்தவம் புரிந்ததை கண்ட தேவர்கள் அவளுக்கு வரம் அளிக்க வந்தபோது, அவள் அவர்களை அவளுக்கு பிள்ளைகளாகும்படி வேண்டினாள்; அது முடியாது என்றதனால், அவள் அவர்களை புழுக்களாக மாறும்படி சாபம் இட்டாள். கோபம் அடைந்த தேவர்கள், அவளை ஒரு ஜடமாக சபித்தனர். இதனால், பிரம்மன், ருத்ரன், இந்திரன் ஆகியோர் விஷ்ணுவை அணுகினார்கள். விஷ்ணு இரண்டு சாபங்களையும் நீக்க முடியாது என்றும், தான் சாளக்ராம க்ஷேத்திரத்தில் சக்ரதீர்த்தத்தில் வாசம் செய்வதாகவும், அங்கு தேவர்கள் வஜ்ரகீடம் என்ற புழுக்களாக தோன்றி, அங்குள்ள கூழாங்கற்களை ஆகாரமாகக் கொண்டு வாழ வேண்டியது என்றும் கண்டகி நதி வடிவமாக அந்த கற்களில் பாய்ந்து வருவாள் என்றும் சொன்னார். இதனால் கண்டகியின் ஆசையும் நிறைவேறும், தேவர்களும் அப்படியே, தேவா அம்சமும் விஷ்ணு அம்சமும் பொருந்திய சாளக்ராமங்கள் ஆவார்கள் என்றும், எம்பெருமான் திருவுள்ளபடி அவைகளை வழிபட்டவர்களும் எம்பெருமானுடன் நித்யவாஸம் செய்யும் வைகுண்ட பிராப்தி அடைவார்கள் என்றும் கூறி மறைந்தார்.\r\n\r\nகஜேந்திர மோக்ஷம் நடந்த இடமாகவும் இதனை சொல்வர். பிரம்மன் முதலானவர்கள் எம்பெருமானை அணுகியபோது, அப்போது அவர், முதலை ஒன்றும், யானை ஒன்றும் இங்கு மோக்ஷம் அடைய போகின்றன என்றும், அவை இறந்தபின், அந்த உடல்களில் தேவர்கள் வஜ்ரகீடம் என்ற பூச்சிகளாக வாழவேண்டும் என்றும் அறிவித்தார். கஜேந்திர மோக்ஷ சரித்திரத்தின்போது, எம்பெருமான் முதலையின் வாயினை சக்கரம் கொண்டு அறுத்து மோக்ஷம் அடைவித்ததினால், அந்த நதியில் உள்ள எல்லா கற்களும் விஷணுவின் சக்ர சின்னம் கிடைக்கப்பெற்று துவாரகாசிலா என்ற பெயரும் பெற்றது. இந்த பிரதேசம் ஹரி க்ஷேத்திரம் என்றும் இங்குள்ள சாள மரங்கள் தான் பல ஆண்டுகளுக்கு பிறகு கற்களாக மாறி, சாளக்ராமங்கள் ஆயின என்று சொல்வர்.\r\n\r\nகண்டகி நதியில் ஸ்நானம் செய்து முக்திநாதனை பக்தியுடன் வழிபடுபவர்கள், இந்த பூமியில் சுகமாக வாழ்ந்து பின்னர் வைகுந்தத்தில் தன்னுடன் இருப்பதாக விஷ்ணு கூறுகிறார்.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nபெரியாழ்வாரும், திருமங்கையாழ்வாரும் மொத்தம் 12 பாசுரங்களில்\r\nமங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர். பெரியாழ்வார் சாளக்கிராமமுடைய நம்பியை\r\nகண்ணனாக தலைக் கட்டுகிறார். திருமங்கையாழ்வார் ராமனாக காண்கிறார். ஸ்ரீ இராமானுஜர் இங்கு எழுந்தருளியுள்ளார். Sri SridEvi Nāchiyār Sri Sri moorthy Vada Nādu Nepal Nepal Nindra (Standing) North Kanaga Chakra Theertham, Kandaki Nadhi Thenkalai ஸ்ரீதேவீநாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ மூர்த்தயே நமஹ http://maps.google.com/?q=28.816970701094267,83.87178775384805",
                "number": 101,
                "name_ta": "சாளக்கிராமம்",
                "alwars": [
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Muktināth",
                "area": "Nepal",
                "state": "Nepal",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "North",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Sālagrāmam"
                ]
            },
            {
                "id": 92,
                "title": "Thiru VaDa mathurai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/001Z",
                "url": "/divya-desam/thiru-vada-mathurai/",
                "content": "102 வடமதுரை Mathurā Madhura **Sthala Puranam**\r\n\r\nOn the route from Delhi to Agra, there is the Mathura railway station. From here, approximately 10 kilometers away, lies Vrindavan. Similarly, about 20 kilometers away is the Govardhan Hill, known as Govardhan Giri. Mathura, the birthplace of Krishna, Vrindavan where Krishna played, danced, herded cows and calves, and Govardhan, the hill Krishna lifted to protect the Gopis and his friends, together form this Divyadesam. These three places form a triangle. The area associated with Krishna's childhood activities and divine play is collectively known as 'Vrajabhumi.' This major region is primarily in the state of Uttar Pradesh in northern India, with some parts extending into the neighboring states of Rajasthan and Haryana.\r\n\r\nThis Kshetra is one of the seven places that grant Moksha (liberation). The important Kshetras mentioned are Ayodhya, Mathura, Haridwar, Kashi, Kanchi, Ujjain, and Dwarka, as stated in the verse \"Ayodhya Mathura Maya Kashi Kanchi Avantika Puri Dwaravati chaiva saptaite moksha dayakah.\" These seven Kshetras are associated with different parts of Narayana's body: Ayodhya is the head, Kashi is the nose, Mathura is the neck, Maya is the chest, Dwarka is the navel, Kanchi is the waist, and Avantika (Ujjain) is the feet.\r\n\r\nThis 'Vrajabhumi' covers approximately 285 kilometers in circumference. Circumambulating this area is known as 'Vraj Parikrama.' Some people perform the 'Govardhan Parikrama' by circumambulating the Govardhan Hill, while others circumambulate Mathura or Vrindavan. There are many types of Parikramas, and people perform them joyfully according to their time, space, and physical convenience.\r\n\r\nThe birthplace of Krishna, Mathura, Radha's birthplace Barsana, and Gokulam, where Krishna grew up herding cows and calves, are all within 'Vrajabhumi.' The name 'Vrindavan' refers to the abundance of Tulasi plants that once grew there. Vrindavan is where Krishna herded the cows. Vrindavan has twelve forests, seven on the western side of the Yamuna and five on the eastern side. They are Mahavan, Kamyavan, Madhuvan, Talavan, Kumudvan, Vrindavan, Kadambavan, Lohvan, Bhadravan, Bahulavan, and Bilvavan.\r\n\r\nIn Mathura, a new temple named Janmabhoomi has been constructed at the site of Krishna's birth prison. The temple at the site of Krishna's birth is known as Kesava Dev Temple. It is now protected by security forces. After entering the temple, one must experience the divine feeling, thinking about Krishna, who, despite being the supreme lord, was born in a prison for our sake and performed many divine plays, which brings tears to our eyes.\r\n\r\nThe temples in Krishna's birthplace, Krishna Janma Bhoomi in Mathura, have large halls and stages to accommodate many devotees. \r\n\r\nIn Vrindavan, there is a large temple called Rangamandir or Sri Ranganathar Temple, built in the style of Tamil Nadu. This temple has sanctums for Sri Ranganathar, Sri Āndāl, Thiruvengadamudaiyan, and Sri Ramanujar.\r\n\r\nDuring Gokulashtami or Sri Krishna Jayanti, the place is filled with celebrations including dance, songs, divine name chanting, discourses, and Krishna dramas.\r\n\r\n**Places to Visit:**\r\n\r\n- Mathura Prison Krishna Temple – Krishna Janma Bhoomi / Kesava Dev Temple\r\n- Govardhan Giri, the hill and its Parikrama (circumambulation)\r\n- Keshi Ghat, Kaliya Mardan Ghat, Srir Ghat, Raman Reti, Vamsi Vat, Seva Kunj, Nidhi Van, Banke Bihari Temple, Radha Raman Temple, Govindaji Temple, Rangaji Temple / Rangamandir\r\n- Gokulam\r\n\r\n**Sthala Varalaru (Historical Significance)**\r\n\r\nThere are numerous texts detailing the significance of this sacred site. For instance, the Srimad Bhagavatam sings of Mathura, Govardhan, and Vrindavan together. Before Krishna's birth, Vasudeva was imprisoned by Kamsa, who, knowing that the eighth child of his sister Devaki would bring about his death, imprisoned both Devaki and Vasudeva. Kamsa killed each child born to Devaki immediately after birth. However, on the night of Krishna's birth, during the Ashtami of the waning moon in the month of Avani under the Rohini star, Krishna was taken across the Yamuna to the house of Nandagopal in Aayarpadi (Gokulam). There, he grew up as the son of Nandagopal and his wife Yashoda, performing numerous divine plays and miracles. After reaching adolescence, Krishna returned to Mathura, killed Kamsa, and eventually moved to Dwaraka, building a new city there. These events of Krishna’s life are integral to the history of Mathura.\r\n\r\nMathura has been a renowned northern city throughout all ages. During the incarnation of Sri Vamana, the Lord performed penance here. In the Treta Yuga, the city was famous under the name Madhu. At one point, a demon named Lavanasura, who ruled the city, troubled the sages by destroying their sacrifices. The sages approached Lord Rama for help, as they had done for Vishwamitra earlier. Rama sent his brother Shatrughna, who killed Lavanasura and expanded the city of Madhu, ruling it for a long time.\r\n\r\nSince Krishna’s incarnation here and due to its continuous divine connection across various ages, Āndāl refers to it as \"the eternally glorious northern Mathura.\"\r\n\r\nDuring Krishna's time in Gokulam, it was customary for the Yadavas to perform annual worship for Indra, praying for rain. Krishna questioned the preparations for the Indra Puja, and when told about the offerings to Indra for rain, he suggested that Govardhan Hill, which provided their resources, should be worshipped instead. The villagers, who deeply loved Krishna, agreed to worship Govardhan Hill. Krishna himself assumed the form of the hill to accept the offerings.\r\n\r\nAngered by this, Indra sent torrential rains for seven days, causing distress to the villagers and their cattle. Seeing their suffering, Krishna lifted Govardhan Hill with his little finger, sheltering everyone underneath like an umbrella. The hill became known as Govardhan Hill, and Krishna was praised as Govardhan Giridhari (the lifter of Govardhan Hill). Even today, people celebrate this event and circumambulate the hill, a ritual known as Govardhan Parikrama, which spans about 26 kilometers.\r\n\r\nThose undertaking the circumambulation typically start with a bath in Manasi Ganga and then worship Harideva before beginning the Parikrama.\r\n\r\nAfter Krishna killed the demon Vatsasura, his friends advised him to purify himself by bathing in the Ganges. Krishna summoned the Ganges with his mind, and thus, it became known as Manasi Ganga.\r\n\r\nAt the Harideva Temple near Govardhan Hill, Krishna is worshipped in the form of Narayana. Near this temple is Brahma Kund, where Indra and all the deities performed abhishekam (ritual bathing) for Krishna after he lifted Govardhan Hill. The waters used in this ritual formed the Brahma Kund.\r\n\r\nThe Lakshmi Narayan Temple is one of the 108 Divya Desams (sacred abodes of Vishnu) praised by the āzhvārs. The idols here are considered to be the festival deities of Govardhan Hill.\r\n\r\nNearby is Dān Ghati, where Krishna and his friends collected tolls from the Gopis (cowherd girls) carrying milk and curd, enacting the playful toll-collection Leela.\r\n\r\nAnniyor is the place where offerings of food, arranged like a mountain, are made to Govardhan Hill, known as the Annakut Kshetra.\r\n\r\nIn Kadamba Van, there are several sacred tanks, including Surabhi Kund, Indra Kund, Airavata Kund, Rudra Kund, and Uddhava Kund. Radha Kund is considered the most sacred place in the universe, embodying the essence of Radha's love in liquid form. After Krishna killed the demon Arishtasura, he summoned all the holy rivers to create Shyam Kund. Shyam Kund and Radha Kund are situated next to each other.\r\n\r\nKusum Sarovar is where the Gopis collected flowers for Krishna. Nearby is Uddhava Temple. Uddhava, witnessing the Gopis' supreme devotion, wished to be reborn as grass in Vrindavan to receive the dust of their feet. He resides here in the form of grass. Near this place is Narad Van, where the sage Narada composed the Narada Bhakti Sutra and performed penance after receiving teachings from Vrinda Devi.\r\n\r\n**āzhvārs and Acharyas**\r\n\r\nThe Divya Desam known as Vadamadurai has been praised in 50 pasurams (hymns) by Periyalvar, Sri Āndāl, Thondaradippodi āzhvār, Thirumangai āzhvār, and Nammazhvar.\r\n\r\nPeriyalvar and Āndāl have composed songs about Govardhan and Vrindavan, sanctifying the entire region as a Divya Desam. டெல்லியிலிருந்து ஆக்ரா வரும் வழியில் மதுரா புகைவண்டி நிலையம் உள்ளது. இங்கிருந்து சுமார் 10 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் பிருந்தாவனம் உள்ளது. இதே போல் இங்கிருந்து 20 கிலோமீட்டர் தொலைவில் கோவர்த்தனம் எனப்படும் கோவர்த்தன கிரியும் உள்ளது. கிருஷ்ண ஜென்ம பூமியாகிய மதுரா, மற்றும் கிருஷ்ணன் ஆடியும் பாடியும் ஆடுமாடுகளை மேய்த்தும் கன்றுகள் பின்திரிந்தும் மகிழ்ந்து இருந்த பிருந்தாவனம், இவைகளையும், கோபியர் மற்றும் தன் நண்பர்களையும், காக்க குன்றைக் குடையாக ஏந்திய கோவர்த்தன கிரி என்னும் கோவர்த்தனம் இம்மூன்றும் சேர்த்தே இந்த திவ்யதேசமாக கொள்வர். இந்த மூன்று இடங்களும் ஒரு முக்கோண வடிவில் அமைந்துள்ளது. கண்ணனின் லீலைகளோடும், மற்றும் இளமைக் கால வாழ்க்கையோடும் தொடர்புடைய இடங்களின் பரப்பு மொத்தமாக `விரஜபூமி’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. வட நாட்டில் உத்தரபிரதேச மாநிலத்தில் இதன் பெரும் பகுதி உள்ளது. சில பகுதிகள் அதன் அண்டை மாநிலங்களான ராஜஸ்தான் மற்றும் ஹரியானாவிலும் அமைந்துள்ளன.\r\n\r\nமுக்தி தரும் 7 ஸ்தலங்களுள் இந்த க்ஷேத்திரமும் ஒன்று. முக்கியமான க்ஷேத்திரமும் கூட. ‘அயோத்யா மதுரா மாயா காசி காஞ்சி அவந்திகா புரி த்வாரவதிஶ்சைவ சப்த ஏகா மோக்ஷ தாயகா’ என்ற வாக்கியத்தின் படி அயோத்யா, மதுரா, ஹரித்வார், காசி, காஞ்சி, உஜ்ஜயினி மற்றும் துவாரகா என்ற ஏழு க்ஷேத்திரங்களும் முக்தி தரும் ஸ்தலங்களாகும். இந்த ஏழும் நாராயணனுக்கு அவயங்கள் ஆகும். அயோத்தி சிரசு, காசி மூக்கு, மதுரா கழுத்து, மாயா மார்பு, துவாரகா கொப்பூழ், காஞ்சி இடுப்பு, அவந்திகா பாதம்.\r\n\r\nஇந்த `விரஜ பூமி’ சுமாராக 285 கி.மீ. சுற்றளவு கொண்டது. இதை வலமாகக் சுற்றி வருவது, `விரஜ பரிக்ரமா’ எனப்படும். கோவர்தன மலையை வலம் வந்து வணங்குவர் சிலர் அது கோவர்தன பரிக்ரமா எனப்படும். சிலர் மதுரா அல்லது பிருந்தாவனத்தை வலம் வருவதும் உண்டு. இப்படி பரிக்ரமா பல உள்ளன. நேர, கால, தேக சௌகர்யங்களுக்கு ஏற்ப மக்கள் இவற்றை மகிழ்ச்சியுடன் செய்கிறார்கள் என்பதை இன்றும் நாம் கண்கூடாக காணலாம்.\r\n\r\nகிருஷ்ணன் அவதரித்த மதுரா, ராதை அவதரித்த பர்ஸானா, கண்ணன் வளர்ந்த இடமான ஆயர்பாடியான கோகுலம் எல்லாம் `விரஜ பூமி’யில் உள்ளன. `பிருந்தா’ என்பது துளசியைக் குறிக்கும் என்று கூறுவர். பிருந்தாவன நகரம், பண்டைய காலத்தில் துளசிச் செடிகள் நிறைந்த காடாக இருந்ததால் இப்பெயர் பெற்றது. பிருந்தாவனத்தில் தான் கண்ணன், மாடு கன்றுகளை மேய்த்தான். பிருந்தாவனத்தில் 12 வனங்கள் உண்டு. இவற்றுள் யமுனைக்கு மேற்கில் ஏழும், கிழக்கில் ஐந்தும் உள்ளன. அவை, மகாவனம், காம்யவனம், மதுவனம், தாளவனம், குமுத வனம், பாண்டிரவனம், பிருந்தாவனம், கதிரவனம், லோஹவனம், பத்ரவனம், பஹுளாவனம், பில்வவனம்.\r\n\r\nமதுராவில் ஸ்ரீகிருஷ்ணன் பிறந்த சிறைச்சாலை இருந்த இடத்தில் ஜென்மபூமி என்ற பெயரில் ஒரு புதிய கோவில் கட்டப்பட்டுள்ளது. மதுராவில் கிருஷ்ணர் பிறந்த சிறைச்சாலை இருந்த இடத்தில் உள்ள கோயிலுக்கு, கேசவ தேவ் கோயில் என்று பெயரிட்டுள்ளனர்.  தற்பொழுது பாதுகாப்பு படையினரால் காக்கப்பட்டு வருகிறது. கோவிலுக்குள் சென்று விட்ட பின் மிகவும் அருமையாக அனுபவிக்க வேண்டிய இடம். எல்லாவற்றையும் அடைந்த கண்ணன், நமக்காக இந்த சிறைச்சாலையில் வந்து பிறந்து பற்பல லீலைகள் புரிந்ததை நினைத்தால் நம் கண்களில் கண்ணீர் குடிகொண்டுவிடும்.\r\n\r\nகிருஷ்ணனின் அவதார ஸ்தலமான கிருஷ்ண ஜென்ம பூமியில் உள்ள கோவில்களில் அதிக அளவில் பக்தர்கள் தரிசிப்பதற்கு ஏற்றவாறு பெரிய மண்டபங்களும், மேடைகளும் அமைக்கப்பட்டுள்ளன.\r\n\r\nபிருந்தாவனத்தில் தமிழ்நாட்டு முறைப்படி அமைக்கப்பட்ட ரங்கமந்திர் என்று அழைக்கப்படும் விசாலமான கோவில் அல்லது ஸ்ரீரெங்கநாதர் கோவில் ஒன்று உள்ளது. இதில் ஸ்ரீரெங்கநாதர், ஸ்ரீஆண்டாள், திருவேங்கடமுடையான், ஸ்ரீஇராமானுஜர் ஆகியோர் களுக்கு சன்னதிகள் உண்டு.\r\n\r\nகோகுலாஷ்டமி அல்லது ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜெயந்தி சமயத்தில் இங்கே ஆடல் பாடல்களும் திவ்ய நாம பஜனைகளும் உபன்யாசங்களும், கிருஷ்ண நாடகங்களும் ஒரே விழாக் கோலமாகத் தான் இருக்கும்.\r\n\r\nபார்க்க வேண்டிய இடங்கள்\r\n\r\n1. மதுரா சிறைச்சாலை கண்ணன் கோவில் – கிருஷ்ண ஜென்ம பூமி / கேசவதேவ் கோவில்\r\n2. கோவர்த்தன கிரி, மலை, பரிக்ரமா அல்லது சுற்றி வருதல்\r\n3. கேசீ காட், காளிய மதன் காட், சீர் காட், ரமண்ரேதீ, வம்சீ வட், சேவா குஞ்ச், நிதிவனம், பங்கே விஹாரி மந்திர், ராதா ரமண் மந்திர், கோவிந்தஜி மந்திர், ரங்கஜி மந்திர் / ரங்கமந்திர்\r\n4. கோகுலம்\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஇத்திருத்தலம் பற்றி பற்பல நூல்கள் உள்ளன, உதாரணத்திற்கு ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் மதுரா, கோவர்த்தனம், பிருந்தாவனம் ஆகிய மூன்றும் சேர்த்து பாடப்பட்டுள்ளது. கண்ணன் பிறப்பிற்கு முன், வசுதேவர் சிறை வைக்கப்பட்டது, தன்னுடைய தங்கையான தேவகியின் வயிற்றில் பிறக்கும் எட்டாவது குழந்தை தனக்கு மரணம் விளைவிக்கும் என்பதை அறிந்த கம்சன், தேவகியின் கணவன் வசுதேவர் மற்றும் தேவகியை சிறை வைப்பது, பிறக்கும் எல்லா குழந்தைகளையும் பிறந்தவுடன் கொன்றது, கண்ணன், ஆவணி மாதத்தில் தேய்பிறை அஷ்டமி திதி ரோஹிணி நட்சத்திரத்தில் திரு அவதாரம் செய்தவுடன் / பிறந்தவுடன், அன்று இரவே யமுனையை கடந்து ஆயர்பாடிக்கு/ஆய்ப்பாடிக்குக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டது, வசுதேவரின் நண்பர் நந்தகோபாலன் வீட்டில் அவள் மனைவி யசோதையின் மகனாக வளர்ந்தது, அங்கு பலவித லீலைகளை / விளையாட்டுக்களை நடத்தியது, கோபிகைகளுடன் ஆடியது, அதன் பின் வாலிபனாகி, மீண்டும் மதுரா வந்து கம்சனை வதம் செய்தது என்று இவ்வாறான பல வரலாறுகளுடன், துவாரகையில் கண்ணன் புதிய நகரத்தை நிர்மாணித்து, அரண்மனை கட்டிச் செல்லும் வரை உள்ள ஸ்ரீகிருஷ்ண வரலாற்று நிகழ்ச்சிகள் இந்த மதுராவின் தல வரலாற்றாகப் பேசப்படுகிறன.\r\n\r\nஇந்த மதுரா நகரம் எல்லா யுகங்களிலும் பிரசித்தி பெற்ற வடநாட்டு நகரமாகும். ஸ்ரீவாமனனாய் எம்பெருமான் திருஅவதாரம் செய்த போது, இங்கு தவம் புரிந்து இருந்தார்.\r\n\r\nபின்பு, த்ரேதா யுகத்தில், மது என்னும் பெயரில் சிறந்து விளங்கியது. ஒரு சமயம், அந்நகரை அரசாண்டு வந்த லவணாசுரன் என்னும் அசுரன் மிகவும் கொடியவனாக இருந்து, ரிஷிகள் நடத்தும் யாகங்களை அழித்து அவர்களுக்கு துன்பம் கொடுத்து வந்தான். இதனால் சில ரிஷிகள் இராமபிரானிடம் சென்று விசுவாமித்திரருக்கு உதவியது போல, லவணாசுரனை கொன்று தங்களை காத்திட வேண்டும் என்று வேண்டினர். ராமன் தன் தம்பி சத்ருக்னனை அனுப்பி லவணாசுரனை அழித்தான். சத்ருக்னன் மாத்ரா நகரத்தை விரிவாக்கி நெடுங்காலம் ஆண்டு வந்தான் .\r\n\r\nகிருஷ்ணனாய் இங்கு அவதரித்ததாலும், இப்படி பல யுகங்களில் திருவடமதுரைக்கு பகவத்ஸம்பந்தம் தொடர்ந்து வருவதால், ஆண்டாள் மன்னு வடமதுரை என்று கூறுகிறார்.\r\n\r\nகண்ணன் ஆயர்பாடியில் வாழ்ந்த சமயம், அங்கு இந்திர பூஜை நடப்பது வழக்கம். அதன்படி இந்திரனுக்கு, ஆண்டுதோறும் யாதவர்கள் பூஜை நடத்தி மழையை வேண்டுவார்கள். கண்ணன், இந்திர பூஜைக்கான ஏற்பாடுகள் நடந்து கொண்டுஇருந்த போது, என்னவென்று கேட்டான். இந்திர பூஜைக்காக, இந்திரனுக்குப் பிடித்தமான\r\nஉணவு வகைகளைச் செய்து அவனுக்கு படைப்போம், அதனைக்கொண்டு அவன் மழை கொடுப்பான் என்று சொன்னார்கள். அதற்கு கண்ணன், மழையை கொடுப்பது இந்த கோவர்த்தன மலை தான் என்றும், இந்திரனுக்கு படைக்க வேண்டாம் என்று சொன்னான். அந்த ஊரில், கண்ணன் சொன்னதை மறுப்பவர் கிடையாது, அவன் அந்த மக்களுக்கு மிக பிரியமானவன். கோவர்த்தன மலைக்கு அவ்வுணவுகளை கொடுக்க சொல்லி, தானே கோவர்த்தன மலையாக இருந்து எல்லாவற்றையும் ஏற்றுக்கொண்டான்.\r\n\r\nஇதனால் கோபம் கொண்ட இந்திரன் கடும் மழையை உண்டாக்கி, அங்கிருந்த ஆடு மாடுகளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் தொல்லை கொடுத்து ஏழு நாட்கள் கடுமையான மழையால் அவதிக்குள்ளாக்கினான். மனிதர்களும், ஆடுமாடுகளும் கஷ்டப்படுவதை கண்ட கண்ணன், அந்த அருகில் இருந்த ஒரு மலையைத் தன் ஒரு விரலால் குடை போல் தூக்கினான். குடை போல் காட்சி அளித்த அம்மலைக்கடியில் நுழைந்த ஆயர்களும், ஆவினங்களும் மழையிலிருந்து காக்கப்பட்டனர். அந்த மலை கோவர்தன மலை என்றும், அதனை குடையாக பிடித்து அவர்கள் அனைவரையும் காப்பாற்றினான் என்பது குன்றம் ஏந்தி குளிர் மழை காத்தவன் வரலாறு என்றும் கூறப்படும். கண்ணனின் இச்செயலைக் கண்டு வியந்த இந்திரன், கிருஷ்ணரை சரணடைந்து மன்னிப்பு கேட்டார் . அந்த மலை, அவர்களை காத்ததால், கோவர்த்தன மலை என்றும், அதைத் தாங்கிய கண்ணன்,  கோவர்தனன் என்றும் பெயர் பெற்றார். அந்த கோவர்த்தன மலை இன்றும் கொண்டாப்பட்டு, மக்கள் பரிக்ரமா என்ற கால்நடையாக அந்த மலையை சுற்றி வருகிறார்கள்; இது சுமார் 26 கிலோமீட்டர் தூரம் இருக்கும்.\r\n\r\nகோவர்தன மலையை வலம் வர விரும்புபவர்கள், முதலில் மானஸ கங்கையில் நீராடி பின்னர், அருகில் இருக்கும் ஹரிதேவரை தரிசித்த பின்னரே, கிரிவலத்தைத் தொடங்க வேண்டும்.\r\n\r\nஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கன்று வடிவில் இருந்த வத்சாசுரனை வதம் செய்த பிறகு, அவருடைய தோழர்கள் கங்கையில் நீராடி புனிதப்படுத்திக் கொள்ளும்படி கிருஷ்ணரை அறிவுறுத்தினர். கிருஷ்ணர் தனது மனதாலேயே கங்கையை அங்கு வரவழைத்தார்; அதனால் அந்த கங்கை, மானஸ கங்கை என்று பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nஹரிதேவரின் கோயில் என்ற இடத்தில கிருஷ்ணர் நாராயண ரூபத்தில் வீற்று இருக்கின்றார். கோவர்தன மலையை தூக்கியவரும் இவரே.  இக்கோயிலுக்கு அருகில் பிரம்ம குண்டம் அமைந்துள்ளது. இந்திரன், ஸ்ரீ கிருஷ்ணரை நீராட்டிய பிறகு, அனைத்து தேவர்களும் புனித நதிகளும் சாதுக்களும் கிருஷ்ணரை நீராட்டினார்கள். அப்போது பிரம்மாவும் கிருஷ்ணரை நீராட்டினார். அந்த நீரே குளமாக மாறி பிரம்ம குண்டம் என்று அறியப்படுகிறது.\r\n\r\nலக்ஷ்மி நாராயண கோயில்: ஆழ்வார்களால் பாடப்பெற்ற 108 திவ்ய தேச கோயில்களில் இதுவும் ஒன்றாகும். இக்கோயில் இருக்கும் விக்ரஹங்கள் கோவர்தன மலையின் உற்சவ விக்ரஹங்களாக கருதப்படுகின்றனர்.\r\n\r\nஇதற்கு அருகில் இருக்கும், தான கடி என்னுமிடத்தில் கிருஷ்ணரும் அவரது தோழர்களும் கோபியர்களிடம் வரி வசூல் செய்தனர். அதாவது, கோபியர்கள் சுமந்து சென்ற பால், தயிர் போன்ற பொருட்களில் சிலவற்றை வலுக்கட்டாயமாக வரியாக பெற்று கொண்ட லீலை இவ்விடத்தில்தான் நடைபெற்றது.\r\n\r\nஅடுத்து, அனியோர், இங்கு சாதம், இனிப்புகள், காய்கறிகள், பால் பதார்த்தங்களை மலைபோல அமைத்து கோவர்தன மலைக்கு அன்னப் படையல் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட இடம். இஃது அன்னகூட க்ஷேத்திரம் என்றும் அறியப்படுகிறது.\r\n\r\nகதம்ப வனத்தில், சுரபி குண்டம், இந்திர குண்டம், ஐராவத குண்டம், ருத்ர குண்டம், உத்தவ குண்டம் அமைந்துள்ளன. ராதா குண்டம், இப்பிரபஞ்சத்தில் மிகவும் புனிதமான இடமாக கருதப்படுவது. ராதாராணியின் பிரேமையின் ஸ்வரூபத்தை இங்கு திரவ நிலையில் காணலாம். ராதாராணிக்கும் ராதா குண்டத்திற்கும் வித்தியாசமில்லை. கிருஷ்ணர் அரிஸ்டாசுரனை வதம் செய்த பிறகு, எல்லா புனித நதிகளையும் ஓரிடத்திற்கு வரவழைத்தார். அதன்படி உருவான குளம், சியாம குண்டம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. சியாம குண்டமும் ராதா குண்டமும் அருகருகில் அமைந்துள்ளன.\r\n\r\nகுசும சரோவர் என்ற இடத்தில், கோபியர்கள் கிருஷ்ணருக்காக மலர்களை எடுத்துச் செல்வர். இதற்கு அருகில் உத்தவரின் கோயிலும் உள்ளது. கோபியர்களின் உயர்ந்த பக்தியை கண்ட உத்தவர், விருந்தாவனத்தில் ஒரு புல்லாகப் பிறக்க வேண்டும் என்றும், கோபியர்களின் பாதங்கள் தன்மீது பட வேண்டும் என்றும் பிரியப்பட்டார். இங்கே உத்தவர் புல்லின் வடிவில் வசிக்கிறார். இவ்விடத்திற்கு அருகில் நாரத வனம் இருக்கிறது. இங்கு நாரத முனிவர் நாரத பக்தி சூத்திரத்தை இயற்றியதோடு, விருந்த தேவியின் உபதேசத்தை ஏற்று இவ்விடத்தில் தவமும் புரிந்தார்\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nபெரியாழ்வார், ஸ்ரீஆண்டாள், தொண்டரடிப் பொடியாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், நம்மாழ்வார் ஆகிய 5 ஆழ்வார்களால் 50 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம் தான் இந்த வடமதுரை என்ற திவ்யதேசம்.\r\n\r\nகோவர்த்தனத்தையும், பிருந்தாவனத்தையும் தந்தையும் மகளுமாய் (பெரியாழ்வாரும் ஆண்டாளும்) பாடல்கள் பாடி, அந்தப் பகுதி முழுவதையுமே திவ்யதேசமாக்கி விட்டார்கள். Sri Sathya Bhāmā Nāchiyār GovardhanEsan, Bālakrishnan Vada Nādu Uttar Pradesh Uttar Pradesh Nindra (Standing) East Govardhana Indra Theertham, Govardhana Theertham, Yamunai Nadhi Thenkalai ஸ்ரீ ருக்மிணீ ஸத்தியபாமா ஸமேத ஸ்ரீ கோவர்த்தநேசாய நமஹ http://maps.google.com/?q=27.5047725798766,77.67001671123131",
                "number": 102,
                "name_ta": "வடமதுரை",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Madhurakavi Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thoṇḍaraḍippoḍi Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Mathurā",
                "area": "Uttar Pradesh",
                "state": "Uttar Pradesh",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru VaDa mathurai"
                ]
            },
            {
                "id": 93,
                "title": "ThiruvāippāDi",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0020",
                "url": "/divya-desam/thiruvāippādi/",
                "content": "103 திருஆய்ப்பாடி Gokulam Gokulam **Sthala Varalaru (Historical Significance)**\r\n\r\nOn the route from Delhi to Agra, near Mathura railway station, lies the sacred site of Thiru Aaypadi, also known as Gokulam or Aayarpadi. This Divya Desam is about 10 kilometers from Mathura.\r\n\r\nThe entire region associated with Krishna's divine pastimes and childhood is collectively known as 'Vrajabhumi.' This includes Mathura, where Krishna was born; Barsana, where Radha was born; and Gokulam, the village where Krishna grew up.\r\n\r\nThe Yamuna River flows through this area. Nearby, there is a place called Puran Gokul. Here, there are wooden statues of Nandagopal, Yashoda, Balarama, and Krishna. These wooden idols are beautifully crafted. The site commemorates the childhood incident where young Krishna ate mud and showed the entire universe in his divine mouth to Yashoda. The mud here is offered as prasadam to remember this leela.\r\n\r\nKrishna, who was born in the prison to Devaki, was brought to Aayarpadi (Gokulam) to the house of Nandagopal. The day following Krishna's birth, which is celebrated as Janmashtami or Krishna Jayanti, is known as Nandotsav, a grand celebration in Aayarpadi. The day is marked with music, dance, divine name chanting (bhajans), discourses (upanyasas), and Krishna dramas, making it a festive occasion.\r\n\r\nAlthough the temples and deities sung by the āzhvārs (Vaishnavite saints) may no longer exist in their original form, the sanctity of Aayarpadi is still celebrated through the āzhvārs' Mangalāsasana (divine benediction). Temples and the Yamuna River in Mathura are also included in the āzhvārs' Mangalāsasana.\r\n\r\nThe Vedas describe the Supreme Lord as \"Raso Vai Sa,\" meaning \"He is the essence of all rasa (flavors, emotions).\" No one is greater than the Lord in essence. This Vedic description is particularly apt for Krishna's incarnation, especially His time in Gokulam. It is said by the wise that the joy and essence of Krishna's pastimes are so profound that they enrich the lives of all beings on earth.\r\n\r\n**Sthala Varalaru (Historical Significance)**\r\n\r\nThere are many texts that describe this sacred site. In the Srimad Bhagavatam, it is mentioned that before Krishna's birth, Vasudeva was imprisoned. Kamsa, who knew that Devaki's eighth child would be his demise, imprisoned both Devaki and her husband Vasudeva, and killed all their newborns immediately after birth. Krishna, who incarnated on Ashtami Tithi under Rohini Nakshatra in the Tamil month of Avani, was taken across the Yamuna River on the same night to Thiru Aaypadi (Gokulam). There, he was raised as the son of Nandagopan and his wife Yashoda. Krishna performed various divine pastimes (leelas) in Gokulam, danced with the Gopis, and eventually returned to Mathura to kill Kamsa. These stories are part of the rich lore of Krishna's life, including his construction of the new city of Dwaraka and his palace.\r\n\r\nGokulam is renowned for the childhood pastimes of Krishna. The place is filled with tales of Krishna's mischievous activities, such as stealing butter from homes, teasing young maidens, and growing up as Nandagopan's son. He grazed the cows, killed demons like Putana, Vatsasura, and Shakatasura, danced on the serpent Kaliya, lifted the Govardhan Hill to protect the villagers from Indra's wrath, performed the Rasa dance with the Gopis, and played his divine flute (Venugānam). All these pastimes make Gokulam a divine and historical place.\r\n\r\nIn Gokulam, Krishna's childhood leelas are vividly recounted in various texts. Notable among these are the acts of stealing butter, teasing young maidens, and growing up as Nandagopan's son, grazing cows, breaking trees in front of Nandagopan's house, killing demons like Putana, Kakasura, and Shakatasura, dancing with Gopis, performing the Kalinga Narthanam, lifting the Govardhan hill to protect from heavy rains, dancing the Kuravai Koothu with Gopis, playing the Venugānam, and killing Kamsa.\r\n\r\nThe āzhvārs, particularly Periyalvar and Āndāl, have sung about Krishna's divine playfulness and made the entire region of Gokulam a celebrated Divya Desam. Āndāl praises the wealth and prosperity of Aayarpadi, describing it as a place of great abundance. She speaks of the large vessels of milk that were quickly filled and the generous cows that produced such milk. The joy of the cowherds at having Krishna visit their homes is also highlighted in Periyalvar's verses, where he talks about the cowherds stocking their houses with milk, curd, and butter, expecting Krishna to come and steal them.\r\n\r\n**āzhvār Acharyas**\r\n\r\nThis holy site of Gokulam, celebrated for Krishna's childhood pastimes, has been sanctified through 22 pasurams (sacred hymns) by three āzhvārs: Periyalvar, Sri Āndāl, and Thirumangai āzhvār. The divine presence of Krishna has brought great glory to Aayarpadi. Āndāl extols the prosperity and grandeur of this place, calling it \"Seermalka Aayarpadi.\" She praises the wealth of the cowherds, who could fill large pots of milk in no time, and the abundance brought by the generous cows. Periyalvar speaks of the joy and excitement of the cowherds at the thought of Krishna visiting their homes, with houses stocked with milk, curd, and butter in anticipation of Krishna's arrival.\r\n\r\nThus, Gokulam holds a revered place in the hearts of devotees, immortalized through the āzhvārs' hymns and the divine pastimes of Krishna. டெல்லியிலிருந்து ஆக்ரா வரும் வழியில் மதுரா புகைவண்டி நிலையம் உள்ளது. அங்கிருந்து சுமார் 10 கிலோமீட்டர் தொலைவில் திரு ஆய்ப்பாடி என்றும் ஆயர்பாடி என்றும் கோகுலம் என்றும் சொல்லப்படும் இந்த திவ்யதேசம் உள்ளது.\r\n\r\nகண்ணனின் லீலைகளோடும், மற்றும் இளமைக் கால வாழ்க்கையோடும் தொடர்புடைய இடங்களின் பரப்பு மொத்தமாக\r\nவ்ரஜபூமி' என்று அழைக்கப்படுகிறது. கிருஷ்ணன் அவதரித்த மதுரா, ராதை அவதரித்த பர்ஸானா, கண்ணன் வளர்ந்த இடமான ஆயர்பாடியான கோகுலம் எல்லாம்\r\nவ்ரஜ பூமி’யில் உள்ளன.\r\n\r\nயமுனா நதி இங்கே ஓடுகிறது. அருகில் புராண கோகுல் என்ற இடம் உள்ளது. இங்கே நந்தகோபர், யசோதை, பலராமர் மற்றும் கிருஷ்ணருக்கு மரத்தினால் ஆன சிலைகள் உள்ளன. இங்குள்ள மர விக்கிரகங்கள் காண்பதற்குப் பேரெழில் உடையனவாக உள்ளன. சிறு வயது கண்ணன் இங்கே மண் உண்டு தன்னுடைய திருவாயில் ஏழு உலகங்களையும் யசோதைக்கு காட்டியதை நினைவுகூறும் வண்ணம், மண்ணே பிரசாதமாக தரப் படுகிறது.\r\n\r\nசிறைச்சாலையில் தேவகிக்கு மைந்தனாகப் பிறந்த கண்ணன் இந்த ஆயர்பாடியில் நந்தகோபர் வீட்டில், வந்து சேர்ந்த, கண்ணன் பிறந்த நாளுக்கு அடுத்த நாள், அதாவது ஜன்மாஷ்டமி அல்லது கிருஷ்ண ஜெயந்திக்கு அடுத்த நாள் இங்கே நந்தோற்சவம் என்று ஆயர்பாடி வந்த திருநாளை மிகச் சிறப்பாக கொண்டாடுவார்கள். இங்கே ஆடல் பாடல்களும் திவ்ய நாம பஜனைகளும் உபன்யாசங்களும், கிருஷ்ண நாடகங்களும் ஒரே விழாக் கோலமாகத் தான் இருக்கும்.\r\n\r\nஆழ்வார்களால் பாடப்பட்ட கோவில்களும், மூர்த்திகளும் இப்போது இல்லை என்றாலும், இப்போது இருப்பவை, பிற்காலங்களில் ஏற்பட்டவை என்று கூறப்படுகிறது. இருப்பினும் ஆழ்வார்களின் மங்களாசாசனம் ஆயர்பாடி முழுமைக்கும் மங்களாசாசனம் பொருந்தும். மதுராவில் கோவில்களையும், யமுனையையும் ஆழ்வார்கள் மங்களாசாசனம் செய்ததாகவே கொள்ளலாம்.\r\n\r\nஎம்பெருமானை “ரஸோ வைஸா” என்று வேதம் வர்ணிக்கிறது. அதாவது நீதான் சிறந்த ரஸம். பகவானை விட சிறந்த ரஸனை உள்ளவன் இல்லை என்று வேதம் வர்ணிக்கிறது. இந்த ரஸோ வைஸ என்பது கிருஷ்ணவதாரத்திற்கே அதிலும் குறிப்பாக கோகுல வாசத்திற்கே மிகவும் பொருந்தும் என்பது பெரியோர் வாக்கு. கிருஷ்ணரின் ரஸா அனுபவத்தை ரசித்தே உலகில் உயிரினங்கள் காலம் கடத்துகின்றன என்பதே உண்மை.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nஇத்திருத்தலம் பற்றி பற்பல நூல்கள் உள்ளன, ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் கண்ணன் பிறப்பிற்கு முன், வசுதேவர் சிறை வைக்கப்பட்டது, தன்னுடைய தங்கையான தேவகியின் வயிற்றில் பிறக்கும் எட்டாவது குழந்தை தனக்கு மரணம் விளைவிக்கும் என்பதை அறிந்த கம்சன், தேவகியின் கணவன் வசுதேவர் மற்றும் தேவகியை சிறை வைப்பது, பிறக்கும் எல்லா குழந்தைகளையும் பிறந்தவுடன் கொன்றது, கண்ணன், ஆவணி மாதத்தில் தேய்பிறை அஷ்டமி திதி ரோஹிணி நட்சத்திரத்தில் திரு அவதாரம் செய்தவுடன் / பிறந்தவுடன், அன்று இரவே யமுனையை கடந்து திருஆய்ப்பாடிக்குக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டது, வசுதேவரின் நண்பர் நந்தகோபன் வீட்டில் அவள் மனைவி யசோதையின் மகனாக வளர்ந்தது, அங்கு பலவித லீலைகளை / விளையாட்டுக்களை நடத்தியது, கோபிகைகளுடன் ஆடியது, அதன் பின் வாலிபனாகி, மீண்டும் மதுரா வந்து கம்சனை வதம் செய்தது என்று இவ்வாறான பல வரலாறுகளுடன், துவாரகையில் கண்ணன் புதிய நகரத்தை நிர்மாணித்து, அரண்மனை கட்டிச் செல்லும் வரை உள்ள ஸ்ரீகிருஷ்ண வரலாற்று நிகழ்ச்சிகள் தல வரலாற்றாகப் பேசப்படுகிறன.\r\n\r\nகண்ணனின் சிறு வயதில் நடத்திய லீலைகள் நடந்த இடமே கோகுலம். கண்ணன்\r\nசிறுவனாக இருந்து இந்த ஆயர்பாடியில் செய்த விளையாட்டுக்கள் எல்லாம்\r\nபல நூல்களில் சொல்லப்பட்டு உள்ளது. வீடுகளில் வெண்ணெய் திருடி உண்டது, இளங்கன்னிமார்களை ஏய்த்தது, நந்த கோபாலனாக வளர்ந்தது, மாடு மேய்க்கப் போனது என்று பலவிதமான லீலைகளை செய்த இதன் இந்த கோகுலம்.\r\n\r\nபூதகியை கொன்றது, கன்றுகள் மேய்த்து திரும்பியது, நந்த கோபர் வீட்டுக்கு முன் இருந்த மரங்களை முறித்தது, கொக்காசுரன், சகடாசுரன் போன்ற அசுரர்களை வதம் செய்தது, கோபியரோடு ஆடியது, காளிங்க நர்த்தனம் செய்தது, குன்றம் ஏந்தி குளிர் மழை காத்தது, கோபியரோடு குரவை கூத்து ஆடியது, வேணுகானம் இசைத்தது, கம்ச வதம் செய்தது என்று ஆயர்ப்பாடி வரலாற்றை நாளெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கலாம்.\r\n\r\nகோகுலத்தில் கண்ணன் செய்த லீலைகளை தந்தையும் மகளுமாய் (பெரியாழ்வாரும் ஆண்டாளும்) பாடல்கள் பாடி, அந்தப் பகுதி முழுவதையுமே திவ்யதேசமாக்கி விட்டார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nபெரியாழ்வார், ஸ்ரீஆண்டாள், திருமங்கையாழ்வார் ஆகிய 3 ஆழ்வார்களால் 22 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம் தான் இந்த கோகுலம் என்ற திவ்யதேசம்.\r\n\r\nகண்ணன் வளர்ந்த ஊர் என்பதால் ஆயார்பாடிக்கு பெருமை உண்டானது. ஆயர்பாடியின் செல்வத்தை, அதன் வளத்தை, சீர்மல்கும் ஆய்ப்பாடி, என்று ஆண்டாள் பெருமை பேசுகிறார். அங்கே ஆயர்கள் பாலை கறக்க குடத்தை எடுத்ததும், ஒரு சில நொடிகளில் குடத்தை நிறைந்ததும், அதனால் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள் என்று அவள் போற்றி பாடுகிறார். பரம் பொருளாகிய நாராயணனின், கிருஷ்ணனின், தங்கள் வீடு வந்த சந்தோஷத்தை ஆயர்கள் கொண்டாடினர். கண்ணன் பால் தயிர் வெண்ணையை திருட வருவான் என்று நினைத்து பால், தயிர் வெண்ணை என்று வீடு எங்கும், நிறைத்து வைத்துஇருப்பார்கள் என்று பெரிய ஆழ்வார் பேசுகிறார். Sri Rukmani and Sathya Bhāmā Sri Nava mOhana krishnan Vada Nādu Uttar Pradesh Uttar Pradesh Nindra (Standing) East Hemakooda Yamunai Nadhi Thenkalai ஸ்ரீ ருக்மணீ ஸத்யபாமா நாயிகா ஸமேத ஸ்ரீ நவ மோகனக்ருஷ்ணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=27.440174581443358,77.72033276767966",
                "number": 103,
                "name_ta": "திருஆய்ப்பாடி",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Gokulam",
                "area": "Uttar Pradesh",
                "state": "Uttar Pradesh",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "ThiruvāippāDi"
                ]
            },
            {
                "id": 94,
                "title": "Thiru Dwārakai",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0021",
                "url": "/divya-desam/thiru-dwārakai/",
                "content": "104 துவாரகை Thuvarai, Thuvarāpadhi Dwaraka In the state of Gujarat, about 150 kilometers from Jamnagar, lies Dwarka. Situated near the port of Okha on the western Saurashtra coast, it is located on the banks of the holy river Gomati. The Gomati river is a small river running approximately five miles. It can be said that there are no northern Puranas that have not sung or spoken about this holy place.\r\n\r\nDwarka is one of the seven mukti (liberation) granting places, including Ayodhya, Mathura, Haridwar, Kashi, Kanchi, and Ujjain. As Krishna, who fulfills the wishes upon request, grants liberation to the devotees who seek him here, this place is considered the gateway to salvation and thus called Dwarka.\r\n\r\nThis is the place where Sri Krishna ruled. It is a Divya Desam celebrated by Sri Krishna as the place that protects his devotees. Due to Dwarka's glory, it is said that even creatures like worms, birds, animals, and snakes, if they desire, will attain liberation in one day. It is also believed that people associated with them will attain liberation, and by seeing or touching those living in Dwarka, humans, animals, and plants are freed from sins and attain moksha. According to the Skanda Purana, even the dust particles of this town carried by the wind can grant liberation to sinners.\r\n\r\n### Brief Information about Krishna\r\n\r\nKrishna's divine incarnation occurred approximately 5256 years ago (as of 2024). He was born in the month of Avani, under the Rohini star, on Ashtami Tithi, at midnight (0:00 hrs). Sri Krishna lived in this world for 125 years, 8 months, and 7 days.\r\n\r\nSri Krishna was 89 years old when the Mahabharata war took place. After the war, he lived for another 36 years before returning to his divine abode.\r\n\r\nSri Krishna is lovingly worshipped in different places by various names: Krishna in Mathura, Jagannatha in Odisha, Vitthoba in Maharashtra, Shrinathji in Rajasthan, Dwarkadhish and Ranchodrai in Gujarat, and Krishna in Udupi.\r\n\r\nSri Krishna's biological parents were Devaki and Vasudeva; his foster parents were Yashoda and Nanda Gopan. His brother was Balarama, and his sister was Subhadra. He was born in Mathura.\r\n\r\nKrishna's wives were Rukmini, Satyabhama, Jambavati, Kalindi, Mitravinda, Nagnajiti, Bhadra, and Lakshmana.\r\n\r\nAfter returning to Mathura, Krishna killed four people: Chanura (who fought with Krishna in Mathura), Kamsa (Krishna's uncle), Sisupala, and Dantavakra (both Krishna's relatives). In his childhood, he defeated several demons sent by his uncle Kamsa, starting with Putana.\r\n\r\nKrishna's mother belonged to the Ugra clan, and his father belonged to the Yadava clan, indicating an inter-clan marriage. He was born with a dark complexion. His childhood was marked by many dangerous situations threatening his life.\r\n\r\nHe spent his early years (up to about 14-16 years) in Gokulam and Vrindavan. Afterward, he went to Mathura, killed his uncle Kamsa, and freed his imprisoned parents. He never returned to Vrindavan after this and did not meet his foster parents and friends from the cowherd community.\r\n\r\nDue to the threat from Kalayavana, Krishna had to move his people from Mathura to Dwarka. With the help of tribal people on Gomantak Mountain (present-day Goa), he defeated Jarasandha.\r\n\r\nAt the age of 16-18, he started his formal education at the ashram of Sandipani in Ujjain, where he befriended Sudama.\r\n\r\nAfter completing his education, Krishna saved the Pandavas from a fire incident at the \"wax house\" during their exile. His role in the Mahabharata, supporting Draupadi and the Pandavas, was immense.\r\n\r\nKrishna witnessed the destruction of his clan due to their own misdeeds and arrogance. Eventually, he ended his earthly incarnation after being mistakenly shot by an arrow from the hunter Jara, thereby returning to his divine abode.\r\n\r\nThroughout his life, Krishna faced numerous challenges and even greater trials. He met them all with responsibility and detachment, imparting the invaluable teachings of the Bhagavad Gita to all of us.\r\n\r\n### Nava Dwarka and Pancha Dwarka\r\n\r\nThere is a pilgrimage called Pancha Dwarka, which includes five Krishna temples: Dwarkadhish Temple (also known as Gomati Dwarka), Bet Dwarka, Nathdwara (Shrinathji), Ranchhodrai Temple (Dakor Dwarka), and Dwarkadhish Temple (Kankroli). Among these, Nathdwara (Shrinathji) and Kankroli (Dwarkadhish) are in Rajasthan. The others are in various parts of Gujarat.\r\n\r\nAdditionally, including Mukti Dwarka, Rukmini Dwarka, Sudama Dwarka, and Mula Dwarka, the collection is referred to as Nava Dwarka.\r\n\r\nWhen referring to Dwarka, it usually indicates Gomati Dwarka and Bet Dwarka. The tradition of visiting Pancha Dwarka is not an ancient custom. However, due to the significance of Krishna's experiences, our ancestors celebrated these other Krishna-related places with equal reverence, calling them Pancha Dwarka and Nava Dwarka.\r\n\r\n### Gomati Dwarka\r\n\r\nDwarka is also known as Dvaravati and Gomati Dwarka. In the Mahabharata, it is mentioned as the capital of the Anarta kingdom ruled by the Vrishnis, a branch of the Yadava clan.\r\n\r\nThe present temple was built about 1500 years ago. The Dwarka mentioned in the Puranas is said to have submerged in the sea. The temple here is called Dwarkadhish Temple. The current temple is the fourth construction on this site, built by Vajranabha, a descendant of Krishna, and the deity worshipped by Rukmini Devi. Over the past 5000 years, the temple has been repeatedly renovated due to sea erosion and other calamities.\r\n\r\nThe Sri Krishna temple here is designed like a grand palace. To have a darshan of Krishna, one must climb 56 steps, representing the 56 crore Yadavas brought and settled here by Sri Krishna.\r\n\r\nSeparate shrines exist for his eight queens, his brother Balarama, and Guru Durvasa. Opposite Krishna's shrine is a shrine for his mother, Devaki. It is believed that the Lord first sees His mother's face in the early morning, and she ensures that all rituals are performed perfectly for her son.\r\n\r\nIn this temple, Sri Krishna, standing facing west, is known by names like Dwarakanatha, Dwarakadheesha, and Kalyana Narayana. He appears in a beautiful form with dark complexion and a topknot on His head. The consort is Kalyana Nachiyar (Lakshmi) Rukmini, and the eight queens (Ashtamahishis). The sacred water here is the Gomati River. The temple's vimana is called Hemakuta Vimana.\r\n\r\nKrishna, who loves food, is offered various dishes and adornments constantly. He is offered 56 types of food and is adorned every hour. In the early morning, the ritual of waking the Lord, called Uthapan, involves brushing His teeth with a gold brush and offering laddus and jalebi. By 7:30 AM, the offering of sacred water and prasad is completed. Before the fatigue of digestion sets in, by 8 AM, sweetened milk and curd are offered. Later, appam, akkāravadisal mixed with milk, and fruits are offered. After these, digestive lehyam is given. Then Krishna takes a rest. These daily rituals are called Pogh, and they occur in six stages: Banta Pogh, Snana Pogh, Shringar Pogh, Raj Pogh, Uttapan Pogh, and Sayan Pogh. In the afternoon, after the meal, a mattress and pillow are offered for the Lord to rest.\r\n\r\nThe temple is always bustling with devotees singing and dancing in groups. Women dress like the cowherd maidens (Gopis), which is a special feature.\r\n\r\nThe temple's main flagpole is unique and sacred. It is made of 52 yards of cloth and hoisted every day. Each yard represents one of the ancient entrances to the city of Dwarka. The flag, decorated with symbols of the sun and moon, is said to be visible from 10 kilometers away. The number 52 signifies the 27 stars, 12 zodiac signs, 9 planets, and 4 directions.\r\n\r\nThe temple has five levels and 72 limestone pillars, and the overall height of the temple is 157 feet. It has been recommended for inclusion as a World Heritage Site.\r\n\r\nFestivals like Gokulashtami, Diwali, Gujarati New Year, Holi, and Matkopat (Uriadi) are celebrated grandly here. On Gokulashtami, men and women dance with over fifty pots in a dance called Bhava Bhata.\r\n\r\nIn the morning, Krishna is adorned as Bala Krishna, in the afternoon as Maharaja, and in the evening as the deity worshipped by all. During each ārti, the devotees perform a ritual of removing the evil eye from Krishna, which is a splendid sight.\r\n\r\nDivine stones called Dwarkashila are found at the place where the Gomati River merges into the sea. These stones are worshipped at home like Shaligram. They are believed to have the same benefits as Shaligram and are revered as a form of the goddess. Dwarkashila represents Mahalakshmi, and it is considered highly auspicious to worship it along with Shaligram. This practice is believed to grant numerous blessings according to long-standing Hindu beliefs.\r\n\r\n### Rukmini Dwarka\r\n\r\nAbout 4 km from Dwarka on the way to Okha Port is the Rukmini Devi Temple. It is said that Sri Krishna married Rukmini Devi at this shrine.\r\n\r\nRukmini Devi has a separate temple outside the main town. Due to the curse of Durvasa, she had to leave the palace and live in this place for a while, which is why the temple is located outside the town. Although Rukmini lives outside the town, she sits with a radiant smile, embodying royal splendor. This place is known as Rukmini Dwarka.\r\n\r\n### Bet Dwarka\r\n\r\nThere is a Dwarka submerged in the sea known as Bet Dwarka. This is an island, hence also called Island Dwarka. Locals refer to it as Bet Dwarka. In the Mahabharata, this place is mentioned as ‘Antardvipa’ or ‘Sankhodhara.’ To reach this place, one must travel about 33 kilometers from Dwarka to Okha Port and then take a motorboat for about 2 kilometers.\r\n\r\nThe main deity here appears with the conch and discus and is also known as Dwarkadhish. This place is referred to as the palace of Krishna. Daily, Krishna is adorned first as a child and later as a king, which can be witnessed in person. On the chest of the Lord here, Lakshmi is seen. The presiding deity for festivals is Rukmini Devi. Separate shrines are dedicated to Krishna, Rukmini, Satyabhama, Jambavati, Lakshmi Narayana, and Balarama.\r\n\r\nBet Dwarka is the place where Krishna’s childhood friend Sudama came to seek help. Awed by Krishna’s hospitality and affection, Sudama left without asking for anything. Despite this, Krishna, understanding his friend's plight, helped Sudama and his family in many ways.\r\n\r\n### Sudama Dwarka\r\n\r\nNear Porbandar, the birthplace of our nation’s father Mahatma Gandhi, there is a temple dedicated to Sudama. The place is also known as Kuselapattinam, and it is referred to as Sudama Dwarka.\r\n\r\nKrishna and Sudama’s friendship is a prime example of pure friendship. Sudama, also known as Kuselan, is celebrated here. Sudama Dwarka is located about 105 km from Dwarka on the way to Somnath. The temple is uniquely situated in the center of a large grove, making it the focal point of the village.\r\n\r\nThe temple consists of a single grand hall, beautifully constructed with elegant pillars. In the sanctum, Sudama, along with his wife Susheela, is seen in service to Dwarkadhish. While circumambulating the temple, one can see a painting depicting Krishna washing Sudama’s feet in Dwarka, as well as a painting of Badrinarayana in a yogic posture.\r\n\r\n### Mukti Dwarka\r\n\r\nThe place where Sri Krishna, while in a state of yoga nidra (divine sleep), was struck by an arrow is called Viraval. The peepal tree under which this event occurred still exists and is well-maintained. Beneath this tree, Sri Krishna is depicted holding a conch, discus, and mace, with one leg crossed over the other. The hunter who accidentally shot the arrow is shown kneeling and offering his respects to the Lord. There is also a Vishnu Pada (footprint of Vishnu) beneath the tree.\r\n\r\n### Mula Dwarka\r\n\r\nAbout 75 km from Dwarka, in a village called Visavada, lies an ancient temple complex known as Mula Dwarka. It is believed that this is the first place where Krishna set foot when he arrived in Dwarka. The place is near the cave of Muchukunda, where Krishna tricked and defeated Kalayavana. On his way from Mathura to Dwarka, this is where Krishna first stayed, marking the historic site with his footprint, which can be seen in the Ranchorji temple here. The term \"Visavada\" is said to be a derivation from \"Vishnu Pada\" (footprint of Vishnu). \r\n\r\nMula Dwarka is considered older than the main Dwarka temple, Gomati Dwarka. The temple entrance welcomes visitors with a decorated arch. Inside, the main shrines are dedicated to Ranchorji and Neelakanteshwar. There is another temple complex nearby with shrines for Shiva, Kartikeya, and Dattatreya.\r\n\r\nSome also refer to another Krishna temple near Kodinar in the Gir Somnath district of Gujarat as Mula Dwarka. This temple is located about 45 km south of Prabhas Tirtha or Mukti Dwarka. An inscription here is believed to indicate that this was the first place Krishna set foot in Dwarka. During the Mahabharata era, it was an important port. Krishna and Balarama lived here before moving to Dwarka. The temple is somewhat dilapidated and contains idols of Krishna, Radha, Rama, and Sita. Local people believe that Krishna bathed in a nearby well before moving to Bet Dwarka.\r\n\r\n### Kankroli Dwarkadhish\r\n\r\nThe Kankroli temple, also known as Dwarkadhish, is one of the Pancha Dwarka temples and is located near Udaipur in Rajasthan, about 65 km away. It is widely known as the Dwarkadhish Temple and is a significant Vaishnavite shrine. It is believed that Krishna's red stone idol was brought here from Mathura.\r\n\r\nIn this temple, the deity stands in the chaturbhuja Vishnu form, holding a mace in the upper right hand, a discus in the upper left hand, a lotus in the lower right hand, and a conch in the lower left hand.\r\n\r\n### Nathdwara / Shrinathji\r\n\r\nIn Rajasthan, near Udaipur, lies the Shrinathji Temple in Nathdwara, which means \"gate of the Lord.\" Located about 48 km northeast of Udaipur, this temple houses a black marble deity of Shrinathji, who originally manifested as a self-formed deity (swayambhu) in Govardhan during the 14th century. When the Mughals invaded, the deity was brought here for safekeeping. Recognizing that Shrinathji desired to stay at this village, a temple was constructed, and the place became known as Nathdwara.\r\n\r\nThe deity Shrinathji represents a form of Krishna lifting the Govardhan Hill. In this temple, Krishna is depicted standing with his left hand lifting the hill and his right hand resting on his waist. This form of Krishna attracted the devotion of the saint Meerabai. Shrinathji's half-closed eyes are uniquely positioned downward, giving him a distinct appearance.\r\n\r\nDevotees here engage in various services like cutting vegetables, cleaning the temple, making garlands, and carrying firewood. The temple staff dress in the traditional attire of kings and queens and serve Krishna as a beloved prince. This has led the temple to be known as a \"Haveli,\" which means a large mansion of wealthy merchants. The temple's walls are adorned with beautiful paintings of elephants, horses, maidens, and other intricate designs. The wooden craftsmanship and architecture of the temple are splendid, with the deity standing in all his glory, similar to Guruvayurappan in Kerala.\r\n\r\nThe temple follows a schedule of eight daily pujas, during which the deity can be seen, and at other times, the idol is covered. The devotees, akin to the Gopis waiting at Yashoda's gate, anticipate the right moments to have Krishna's darshan, arranged as if Yashoda herself were ensuring her beloved child's daily routines and pastimes.\r\n\r\nEach of these pujas involves specific rituals, songs, food offerings (bhog), dress, and decorations according to the time of day and season. For example, during summer, Krishna is adorned in light clothing, while in winter, he is wrapped in warm clothes.\r\n\r\n**The Eight Daily Pujas:**\r\n\r\n1. **Mangala**: The first puja, called Mangala, involves waking Krishna from his sleep and offering him a light breakfast. This puja takes place with the temple doors closed, occurring before sunrise in winter and after sunrise in summer. Legend says that Yashoda closes the doors to prevent Krishna from running off to play immediately upon waking up.\r\n\r\n2. **Shringar**: The second puja, Shringar, involves dressing and adorning Krishna, and Yashoda allows the Gopis waiting at the gate to see him. At this time, Krishna is given his flute.\r\n\r\n3. **Gwal**: The third puja, Gwal, shows Krishna herding the cows and calves for grazing.\r\n\r\n4. **Rajbhog**: The midday puja, Rajbhog, is conducted with great grandeur, followed by a three-hour closure of the temple.\r\n\r\n5. **Uthapan**: After grazing the cows, Krishna returns home, symbolized by the Uthapan puja.\r\n\r\n6. **Bhog**: The next puja, Bhog, is conducted when the cows are called back for milking.\r\n\r\n7. **Sandhya Aarti**: The evening puja, Sandhya Aarti, involves Yashoda performing the evening rituals for Krishna. At this time, Naivedya is offered to the deity Chakrathalvar in the temple’s vimana, and the temple flags are rolled up.\r\n\r\n8. **Sayan**: The day's final puja, Sayan, is performed after which the deity is put to bed, and the temple curtains are drawn.\r\n\r\nSongs in appropriate ragas, seasonal decorations, and appropriate prasad are part of each ritual, reflecting the temple's rich tradition. Devotees are recommended to stay for at least two days to witness the variety of rituals.\r\n\r\nThe temple is a hub of vibrant devotion, with devotees engaging in acts of service and worship, echoing the spirit of Krishna's pastimes with the Gopis and Yashoda, making it a unique and revered site for worshippers.\r\n\r\n### Dakor Dwarka\r\n\r\nThe original Dwarkadhish idol is said to have stayed at a devotee's place in Dakor by its own will. Dakor town is situated about 60 kilometers from Ahmedabad on the way to Baroda, near the town of Anand. Here, Krishna is known as Ranchodrai, meaning \"the one who fled the battlefield,\" referring to Krishna's act of avoiding battle to save the people of Mathura and the Yadava clan. Krishna got this name because he fled instead of fighting with Kalayavana.\r\n\r\nThe original idol of Dwarkadhish from Gomati Dwarka is now the main deity in Dakor Dwarka. A devotee named Bodana, who had deep devotion to Dwarkadhish, used to walk to Dwarka annually to have darshan of Krishna, despite his old age. Fearing he might not be able to continue this pilgrimage, he prayed to the Lord, who then decided to move to Dakor to be with Bodana. Krishna instructed Bodana to bring him in an ox-drawn cart. When they arrived, Krishna rested against a neem tree, and it is said that the leaves of this tree are sweet and are still worshipped by the people today.\r\n\r\nThe temple in Dakor is built like a fort, with a grand outer wall and gates resembling fortress gates. Upon entering, one finds two large deepa stambhas (lamp pillars) and various office rooms surrounding the outer courtyard. While circumambulating the temple, one can see a weighing balance used to weigh Krishna, now shining with a golden cover inside a glass case.\r\n\r\nThe sanctum sanctorum and the main hall are elevated, requiring about 20 steps to reach. The deity, standing in a charming form, is dark in complexion and holds the conch, discus, mace, and the lotus in the Abhaya hand. Krishna is adorned with a crown featuring a peacock feather, silk robes, forest garlands, and exquisite jewelry, standing beautifully on a golden throne.\r\n\r\nWomen have a special designated area close to the deity, reflecting their status as Gopis who were given the privilege of being near Krishna. This custom is honored in this temple, allowing female devotees to have a closer darshan of the Lord.\r\n\r\nIn summary, Dakor Dwarka is a grand temple resembling a fort, where Krishna is worshipped as Ranchodrai, depicting his act of leaving the battlefield. The temple's architecture, the deity's adornments, and the unique privileges given to female devotees make it a significant place of worship.\r\n\r\n### Legend of the Place\r\n\r\nA person named Kalayavana roamed with arrogance. Once, he asked Narada, \"Are there any brave warriors in this world?\" To this, Narada replied, \"There are the Yadavas in North Mathura, who are very valiant.\" Hearing this, Kalayavana set out for North Mathura and started a battle with the Yadavas. Krishna, learning about this, went to the western sea and, with the permission of Samudra Raja, acquired a twelve yojana area to establish the golden city of Dwarka overnight. He then moved the Yadavas from North Mathura to this newly established city, alleviating their fears. Afterward, he returned and defeated Kalayavana. The place where he defeated Kalayavana is known as Dakor Dwarka, one of the Pancha Dwarkas, where Krishna is worshipped as Ranchodrai.\r\n\r\nSimilarly, during Krishna's rule in Mathura, the demon king Jarasandha caused great suffering to the people of Mathura. To protect his people, Krishna decided to create a city in the sea, inviting Vishwakarma to design Dwarkapuri. According to another legend, this city was later submerged by the sea.\r\n\r\nRukmini's brother, Rukmi, wanted to marry her off to Shishupala. However, Rukmini had set her heart on Sri Krishna. She wrote a letter to Krishna expressing her desire to marry him. Following Krishna's plan, he arrived in a chariot and took Rukmini away from the temple of Katyayani. He defeated Shishupala and Rukmi in battle and married Rukmini in Dwarka on the Ekadashi of Shukla Paksha in the month of Chaitra. It is believed that reading the letter written by Rukmini daily brings many benefits and aids in the marriage of those who are unmarried.\r\n\r\nAt Prabhas Tirtha, Krishna ended his incarnation and returned to his divine abode. The Yadavas, due to a curse from a sage, ended up fighting and destroying each other. Finally, Krishna, resting under a tree, was mistakenly shot by a hunter who thought Krishna's foot was a deer's antlers. This marked the end of Krishna's incarnation.\r\n\r\nSome say that the hunter’s act of shooting Krishna from a hidden spot was retribution for Krishna's act of attacking Vali from a hidden spot in his previous Rama incarnation. Additionally, it is believed that Gandhari's curse in the Mahabharata led to the demise of Krishna and his clan. Further evidence needs to be collected for these beliefs.\r\n\r\n### Mentions of Dwarka in the Mahabharata\r\n\r\n1. **Durvasa Muni's Stay**: Sage Durvasa stayed and performed penance in Dwarka for a long time (Mahabharata; 13, 160).\r\n   \r\n2. **Arjuna and Subhadra**: During the Pandavas' exile, Arjuna stayed in Dwarka for some years and married Subhadra.\r\n\r\n3. **Pandavas' Sons' Stay**: During the Pandavas' forest exile, their sons, including Abhimanyu and the Upapandavas, along with their attendants, stayed in Dwarka under the leadership of Indrasena (4, 72).\r\n\r\n4. **Desert Between Dwarka and Indraprastha**: There is mention of a desert (Thar Desert) between Dwarka and Indraprastha (14-53, 55).\r\n\r\n5. **Kurukshetra War Participants**: In the Kurukshetra war, Kritavarma from Dwarka fought for the Kauravas, while Satyaki fought for the Pandavas.\r\n\r\n6. **Destruction and Pilgrimage**: In the Mausala Parva, after the Yadavas killed each other due to a curse, Balarama destroyed Dwarka with fire before embarking on a holy journey towards the Saraswati river (9, 35).\r\n\r\n### Archaeological Findings\r\n\r\nArchaeologists have discovered copper coins, stones, pillars, and pottery through underwater excavations in Dwarka, concluding that it was a well-established city in the 2nd century.\r\n\r\nResearch between 1983 and 1990 revealed that the city was divided into six sectors extending up to a mile from the shore. Marine explorations have found stone pillars, ports, and other constructions dating back to the 15th century, supporting the existence of an ancient city during Krishna's time.\r\n\r\nThe structure of the city mentioned in ancient manuscripts matches the city discovered by the Marine Archaeology Unit of India.\r\n\r\nIn 1963, the Archaeological Survey of India conducted excavations along the shore and underwater, finding artifacts of an ancient city. Two excavation sites confirmed that Dwarka, a central kingdom in ancient India, submerged due to erosion. A copper plate inscription from 574 AD by King Simhaditya of the Anarta Kingdom, which had Vallabhi as its capital, mentions Dwarka. Bet Dwarka, near Dwarka, is a sacred Hindu site and a post-Harappan archaeological site dating back to 1570 BC.\r\n\r\n### Devotion of Meerabai\r\n\r\nIn Dwarka, the devotee Meerabai is said to have united with Krishna. When arrangements were made to poison her, the doors closed, and when she came searching for Krishna, the doors opened on their own.\r\n\r\n### āzhvārs and Acharyas\r\n\r\nThis holy site, known as Dwaraka, has been glorified in 13 verses by five āzhvārs: Periyalvar, Sri Āndāl, Thirumangai āzhvār, Thirumazhisai āzhvār, and Nammalvar. குஜராத் மாநிலத்தில், ஜாம்நகரில் இருந்து சுமார் 150 கிலோமீட்டர் தொலைவில் துவாரகை உள்ளது. மேற்கு சௌராஷ்டிராக் கடலோரம் அமைந்துள்ள ஒகா துறைமுகத்திற்கு அருகில், கோமதி என்னும் புண்ணிய நதிக்கரையில் அமைந்துள்ளது. கோமதி நதி சுமார் ஐந்து மைல் தூரமே ஓடும் சிறிய நதி. இந்த திருத்தலத்தை பாடாத, சொல்லாத வடநாட்டுப் புராணங்களே இல்லை என்று சொல்லலாம்.\r\n\r\nஅயோத்யா, மதுரா, ஹரித்வார், காசி, காஞ்சி, உஜ்ஜயினி மற்றும் துவாரகா என்ற ஏழு முக்தி தரும் க்ஷேத்திரங்களுக்குள் இதுவும் ஒன்று. கேட்டதும் கொடுப்பவனான கிருஷ்ணன் தன்னை நாடிவரும் பக்தர்களுக்கு இங்கிருந்து மோட்சம் கொடுப்பதால் மோட்சத்திற்கு துவாரமாக இந்த ஸ்தலம் கருதப் படுவதால் இது துவாரகை என்று அழைக்கப் படுகிறது.\r\n\r\nஸ்ரீகிருஷ்ணன் ஆட்சி செய்த தலம். ‘அடியேனின் அடியவர்களைக் காக்கிற ஊர் இது’ என ஸ்ரீகிருஷ்ணனால் கொண்டாடப்பட்ட திவ்யதேசம். துவாரகையின் பெருமையால், புழு, பட்சி, மிருகங்கள், பாம்புகள் போன்ற ஜந்துக்கள்கூட, ஆசையிருப்பின் ஒரு நாள் முக்தி அடையும் என்றும், அதனுடன் சம்பந்தப்பட்ட மனிதர்களுக்கு முக்தி உண்டு என்றும், துவாரகையில் வசிப்பவரைப் பார்ப்பதாலும் தொடுவதாலும் கூட மனிதர்கள், விலங்குகள், தாவரங்கள் அனைத்தும் பாவங்களிலிருந்து விடுபட்டு, மோக்ஷத்தை அடையும் என்று சொல்லப்படுகிறது. இந்த ஊரின் மண் துகள்கள் காற்றினால் எடுத்துச் செல்லப்பட்டு, பாவிகளுக்குக்கூட முக்தியைத் தரவல்லது என்கிறது ஸ்கந்தபுராணம்.\r\n\r\nஇந்த சமயத்தில் கிருஷ்ணன் பற்றிய சில தகவல்கள் (சுருக்கமாக)\r\n\r\nகிருஷ்ணன் திருஅவதாரம் செய்தது இன்றைக்கு சுமார் 5256 (2024 படி) ஆண்டுகளுக்கு முன்னர். ஆவணி மாதம், ரோஹிணி நக்ஷத்திரம், அஷ்டமி திதி, நடுநிசியில் (0:00 hrs). ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் இந்த உலகத்தில் 125 ஆண்டுகளும், 8 மாதங்களும் 7 நாட்களும் வாழ்ந்தார்.\r\n\r\nஸ்ரீ கிருஷ்ணர் 89 வயதில் மஹாபாரத போர் நடைபெற்றது. அதற்கு பிறகு 36 வருடம் சென்று அவர் பரமபத்திற்கு மீண்டும் எழுந்தருளினார்.\r\n\r\nஸ்ரீ கிருஷ்ணரை, கிருஷ்ணா என்று மதுராவிலும், ஜகன்னாதா என்று ஒரிசாவிலும், விதோபா என்று மஹாராஷ்ட்ராவிலும், ஸ்ரீநாத்ஜீ என்று ராஜஸ்தானிலும், துவாரகாதீஷ் என்றும், ரன்சோடராய் என்றும் குஜராத்திலும், கிருஷ்ணா என்று உடுப்பியிலும், அன்புடன் அழைத்து வணங்குகிறார்கள்.\r\n\r\nஸ்ரீகிருஷ்ணனை பெற்ற தாய் தேவகி, தந்தை வசுதேவர்; வளர்த்த தாய் யசோதா, வளர்த்த தந்தை நந்தகோபன்; பலராமன் அண்ணன், சுபத்ரா சகோதரி, பிறந்த இடம் மதுரா.\r\n\r\nகண்ணனின் மனைவிகள், ருக்மணி, சத்யபாமா, ஜாம்பவதி, காளிந்தி, மித்ராவிந்தா, நக்நாஜிதி, பாத்ரா, லக்ஷ்மணா.\r\n\r\nகிருஷ்ணர் மதுராவிற்கு திரும்பிய பின் நான்கு பேர்களை கொன்று இருக்கிறார்; அவர்கள், சாணூரன் (மதுராவில் கண்ணனுடன் மற்போர் புரிந்தவன்), கம்சன், (கண்ணன் மாமா) சிசுபாலன், தந்தவக்ரன் (இவர்கள் இருவரும் கண்ணனின் உறவினர்கள்). சிறு வயதில் பூதனையில் தொடங்கி, தன்னுடைய தாய் மாமன் கம்சன் அனுப்பிய பல அரக்கர்களை முடித்து உள்ளான்.\r\n\r\nஸ்ரீகிருஷ்ணரின் தாய் உக்ரா குலத்தைச் சேர்ந்தவர், தந்தை யாதவ குலத்தைச் சேர்ந்தவர், இனங்களுக்கு இடையேயான திருமணம். அவர் கருமையான நிறத்துடன் பிறந்தார். அவரது குழந்தைப் பருவத்தில் அவருடைய உயிருக்கு ஆபத்தான பல சூழ்நிலைகள் கொண்டது.\r\n\r\nஅவர் தன்னுடைய 14-16 ஆண்டுகள் வரை கோகுலம் மற்றும் பிருந்தாவனத்தில் இருந்தார். பிறகு மதுராவிற்கு சென்று தனது மாமனைக் கொன்று, மாமனால் சிறையில் அடைபட்டு இருந்த தன்னுடைய தாய் மற்றும் தந்தையை விடுவித்தார். இதற்கு பின் அவர் பிருந்தாவனம் திரும்பவே இல்லை; தன்னுடைய வளர்த்த தாய் தந்தை மற்றும் அவனுடன் விளையாடி காலம் கழித்த ஆயர்குல சிறுவர் சிறுமியர்களை சந்திக்கவே இல்லை.\r\n\r\nதன்னுடைய குடிமக்களுக்கு காலயவனின் அச்சுறுத்தல் காரணமாக மதுராவிலிருந்து துவாரகாவிற்கு குடிபெயர வேண்டியிருந்தது. கோமந்தக மலையில் (இப்போதைய கோவா) பழங்குடியினரின் உதவியுடன் ‘ஜராசந்தனை’ தோற்கடித்தார்.\r\n\r\n16-18 வயதில் பள்ளிப்படிப்பைத் தொடங்க உஜ்ஜயினியில் உள்ள சாந்திபனியின் ஆசிரமத்திற்குச் சென்றார். குசேலர் அங்கு தான் அவருக்கு நண்பர் ஆனார்.\r\n\r\nதனது கல்விக்குப் பிறகு, வனவாசத்தில் பாண்டவர்களுக்கு “மெழுகு இல்லத்தில்” ஏற்பட்ட தீ விபத்தில் இருந்து காப்பாற்ற வந்தார், பிறகு மஹாபாரதத்தில் திரௌபதிக்கும் பாண்டவர்களுக்கும் துணையாக இருந்த அவரது பங்கு அளப்பற்றது.\r\n\r\nயாதவர்களின் கேலி பேச்சினால் தங்களுடைய குலமே அழிவதை கிருஷ்ணர் பார்க்க நேரிட்டது. இறுதியில் ஜரா என்ற வேடன் தவறாக அம்பு எய்ததால் அதையே காரணமாக கொண்டு இந்த திருவவதாரத்தை முடித்துக்கொண்டு பரமபதத்திற்கு திரும்பினார்.\r\n\r\nவாழ்நாள் முழுவதும் அவருக்கு சவால்கள் மற்றும் இன்னும் பெரிய சவால்கள் இருந்தன.\r\nஅவர் எல்லாவற்றையும் மற்றும் அனைவரையும் பொறுப்புணர்வுடன் எதிர்கொண்டு எல்லாவற்றில் இருந்தும் விலகியே இருந்தார். இதையே அவர் நம் எல்லோருக்கும் பகவத் கீதை என்ற பெரும் விலை மதிப்பிட முடியாத பொக்கிஷத்தில் அளித்தார்.\r\n\r\nநவ துவாரகா மற்றும் பஞ்ச துவாரகா\r\n\r\nபஞ்ச துவாரகா என்று, ஐந்து கிருஷ்ணர் கோவில்களை உள்ளடக்கிய பயணம் ஒன்று சொல்வதுண்டு, அவற்றில், இந்த கோமதி துவாரகா என்னும் துவாரகநாத்ஜீ கோவில், பேட் துவாரகா, ஸ்ரீநாத்ஜீ என்ற நாத் துவாரா, ரண சோடராய் ஜீ என்ற டாகூர் துவாரகா மற்றும் துவாரகீஷ் என்ற காங்கோர்லி கோவில் ஆகியவை உள்ளன. இவற்றில் நாத் துவாரகா (ஸ்ரீநாத் ஜீ), காங்கோர்லி (துவாரகீஷ்) என்ற இரண்டும் ராஜஸ்தானில் உள்ளன. மற்றவை குஜராத்தின் மற்ற பகுதிகளில் உள்ளன.\r\n\r\nஇதனை தவிர, முக்தி துவாரகா, ருக்மணி துவாரகா, சுதாமா துவாரகா மற்றும் மூல துவாரகா என்ற நான்கினை சேர்த்து நவ துவாரக என்றும் கூறப்படுகிறது.  \r\n\r\nதுவாரகை என்றால், கோமதி துவாரகையையும், பேட் துவாரகையையும் மட்டுமே குறிக்கும். பஞ்ச துவாரகை தரிசனம் என்பது நெடுங்காலத்து வழக்கம் அல்ல. எனினும், கிருஷ்ண அனுபவத்தின் பெருமையினால், துவாரகைக்கு நிகரான பெருமைகள் கொண்ட இன்னும் சில கிருஷ்ண ஸ்தலங்களை சேர்த்து ‘பஞ்ச துவாரகைகள்’ என்றும், நவ துவாரகா என்றும் நம் முன்னோர்கள் கொண்டாடுகிறார்கள்.\r\n\r\nகோமதி துவாரகா\r\n\r\nதுவாரகையை துவாரவதி என்றும் கோமதி துவாரகா என்றும் அழைப்பார்கள். துவாரகை, மகாபாரதத்தில், யது குலத்தின் ஒரு பிரிவான  விருஷ்ணிகள் ஆண்ட ஆனர்த்த இராச்சியத்தின் தலைநகராக இருந்தது என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\nதற்போதுள்ள ஆலயம் சுமார் 1500 ஆண்டுகளுக்கு முன் கட்டப் பட்டதாகும். புராணங்களில் குறிப்பிட்ட துவாரகை கடலுள் மூழ்கிவிட்டது. இங்குள்ள கோவிலை துவாரகா நாத்ஜி ஆலயம் என்று அழைக்கிறார்கள். இப்போதுள்ள கோவிலும் நான்காவது முறையாகக் கட்டப்பட்டதாகும். இப்போதுள்ள கோவில் கண்ணனின் வழிவந்தவர்களில் ஒருவரான வஜ்ரநாபி கட்டியது என்றும் ருக்மணி தேவி பூஜித்த மூர்த்தி என்றும் சொல்கிறார்கள். கடந்த 5000 ஆண்டுகளாக அவ்வப்போது ஏற்பட்ட கடல் சீற்றங்களாலும் பிற இன்னல்களாலும் இந்த கோவில் பாதிக்கப்பட்ட போது மீண்டும் மீண்டும் புதுப்பிக்கப் பட்டுள்ளது.\r\n\r\nஇங்குள்ள ஸ்ரீகண்ணன் கோவில் மிகப் பெரிய அரண்மனை போன்று அமைந்துள்ளது. இங்கே பல படிகள் (56) ஏறித் தான் கண்ணனை தரிசிக்க வேண்டும். ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் 56 கோடி யாதவர்களை இங்கே கொண்டு வந்து தங்க வைத்தான், அதனால் 56 படிகள் என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nஇங்கு அவனது அஷ்ட மகிஷிகளுக்கும், அண்ணன் பலராமனுக்கும், குரு துர்வாசருக்கும் தனித்தனியே சன்னதிகள் உண்டு. கண்ணன் சன்னதிக்கு எதிரே அவன் தாயார் தேவகிக்கு ஒரு சன்னதி உண்டு. அதிகாலையில் எம்பெருமான் கண் விழிப்பது தாயின் திருமுகத்தில் தான். மேலும் எந்த குறையும் இல்லாமல் தன் மகனுக்கு எல்லா சீர்களும் நடைபெறுகின்றதா என்று அன்னை கவனித்துக் கொள்வதாகவும் நம்பிக்கை.\r\n\r\nஇத்தலத்தின் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் மேற்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலத்தில் துவாரகா நாதன், துவாராகாதீசன், கல்யாண நாராயணன் என்ற பெயர்களுடன் கருப்பு நிறத்தில் சிரசில் கொண்டையுடன் அற்புதமாக காட்சியளிக்கிறார். தாயார் கல்யாண நாச்சியார் (இலக்குமி) ருக்மணி, அஷ்டமகிஷிகள் (எட்டு பட்டத்தது அரசிகள்). இத்தலத் தீர்த்தம் கோமதி நதி.விமானம் ஹேம கூட விமானம் என்னும் அமைப்பைச் சேர்ந்தது.\r\n\r\nஇங்கே ஆஹாரப்ரியன் க்ருஷ்ணனுக்கு கண்டருளச் செய்யும் உணவும் அலங்காரமும் விடாமல் செய்து கொண்டே இருக்கிறார்கள். அரண்மனையில் கொடுப்பது போல், 56 வகை உணவுகள் கொடுத்து ஒவ்வொரு மணியும் உடை மாற்றுகிறார்கள். காலையில் இங்கு நடைபெறும் திருப்பள்ளியெழுச்சியை உடாபன் என்றழைக்கிறார்கள். அப்போது தங்கப்பல்குச்சியால் பல் விளக்கி லட்டும், ஜிலேபியும் தருகிறார்கள். காலை 7.30 க்குள் தீர்த்தமும் பிரசாதமும் அமுது செய்த படுகிறது. உண்ட களைப்பு மாறுவதற்குள் மீண்டும் 8 மணிக்கெல்லாம் சர்க்கரை பால், தயிர் போன்றன பரிமாறுகிறார்கள். பிறகு அப்பமும், அக்காரம் பாலிற் கலந்து சிற்றுண்டியும் அமுதும் செய்கிறார்கள். அதன்பிறகு பலவகை பழங்கள். இவ்வாறு சாப்பிட்டுக் கொண்டே இருக்கிறான். செரித்தலுக்கான லேகியம் தருகிறார்கள். இதன்பின் கண்ணன் சயனம் கொள்கிறான். இவ்விதம் கண்ணனுக்கு செய்யப்படும் திருவாராதனத்திற்கு போக் என்று பெயர், ஒரு நாளைக்கு பண்டா போக், ஸ்நான் போக், ஷ்ருங்கார் போக், ராஜ் போக், உத்தப்பன் போக், சயன் போக் என்று ஆறு காலங்கள். மதியம் உணவிற்கு பிறகு சுவாமி உறங்குவதற்காக மெத்தை, தலையணை ஆகியவற்றை இவருக்கு முன்னர் சமர்ப்பிகின்றனர்.\r\n\r\nஇங்கே, யாத்ரீகர்கள் பாடிக் கொண்டும், ஆடிக் கொண்டும், கூட்டம் கூட்டமாக வருவதால் எந்நேரமும் இந்த திருக்கோவில் கலகலப்புடன் இருக்கிறது. இங்கு பெண்கள் ஆயர்ப்பாடி கோபிகைகள் போல் ஆடை அணிந்து வருவது ஒரு சிறப்பு,\r\n\r\nதுவாரகநாத்ஜீ பிரதான கோவிலின் மேல் உள்ள கொடிகம்பம் தனித்துவமானது, மற்றும் புனிதமானது. இது 52 கெஜம் துணியால் ஆனது. ஒவ்வொரு நாளும் இந்த கொடி கோபுரத்தின் மேல் ஏற்றப்படுகிறது. ஒவ்வொரு முற்றத்திலும் 52 சிறிய கொடிகள் தனித்தனியாக நெய்யப்பட்டுள்ளன. ஒவ்வொரு முற்றமும் பண்டைய நகரமான துவாரகாவின் நுழைவாயில்களைக் குறிக்கிறது. சூரியன், சந்திரன் பொறிக்கப்பட்ட இக்கோவிலின் கொடி ஒருநாளில் ஐந்து முறை ஏற்றப்படுகிறது என்றும் மூன்று முறை ஏற்றப்படுகிறது என்றும் சொல்லப்படுகிறன. அடியேன் ஒருமுறை ஏற்றும் போது பார்த்து உள்ளேன். வாயிலில் இருக்கும் பலராமன் சன்னதியில் சமர்ப்பித்து அனுமதி பெற்று கொடி ஏற்றப்படுகிறது. இந்த 52 கெஜ கோடி, 10 கிலோமீட்டர் தூரம் வரை தெரிகிறது என்பார்கள். 27 நக்ஷத்திரம், 12 ராசி, 9 கிரகங்கள் 4 திசைகள் – இவற்றின் கூட்டுத்தொகை 52. இதுவே கொடியின் நீளத்திற்கான காரணம்.\r\n\r\nஇந்த கோவில் ஐந்து நிலைகளைக் கொண்டது, மற்றும் 72 சுண்ணாம்பு தூண்களில் உள்ளன. மேலும், இங்கு கோபுரத்தின் மொத்த உயரம் 157 அடி. இந்த ஸ்தலம் உலக பாரம்பர்ய ஸ்தலம் என்று அறிவிக்க பரிந்துரை செய்யப்பட்டு உள்ளது.\r\n\r\nகோகுலாஷ்டமி, தீபாவளி, குஜராத் புத்தாண்டு, ஹோலி, மட்கோபாட் என்ற உறியடி திருநாள் ஆகியவை இங்கு சிறப்பாக கொண்டாடப் படுகின்றன. கோகுலாஷ்டமி அன்று ஆண்களும் பெண்களுக்கும் ஐம்பதிற்கும் மேற்பட்ட பானைகளை சுமந்து பாவன் பேடா என்ற நடனம் ஆடுவார்கள்.\r\n\r\nகாலையில் பால கிருஷ்ணனாகவும், மதியம் மஹாராஜாவாகவும் இரவில் எல்லோரும் வணங்கும் பூஜிக்கும் தெய்வமாகவும் அலங்காரம் நடக்கிறது. ஒவ்வொரு முறை ஆர்த்தி நடக்கும் போது அங்குள்ள பக்தர்கள் கண்ணனுக்கு திருஷ்டி சுற்றி போடுவது கண் கொள்ள காட்சியாக உள்ளது.\r\n\r\nஇங்கு கோமதி நதி கடலில் கலக்கும் இடத்தில துவாரகசிலா எனப்படும் தெய்வீக கற்கள் கிடைக்கின்றன. இது சாளக்ராமம் போல் வைத்து வீட்டில் பூஜை செய்கிறார்கள். சாளக்ராமத்திற்கு உள்ள பலன்கள் இதற்கும் உண்டு என்று சொல்கிறார்கள். இவற்றை தாயார் வடிவம் என்றும் போற்றுகிறார்கள். துவாரகசிலா  மகாலட்சுமியின்  அம்சம்,  சாளக்கிராமத்துடன் துவாரகசிலாவையும் சேர்த்து வழிபடுவது மிகச்சிறப்பானது என்றும், இவ்வாறு வழிபடுவது கோடிக்கணக்கான பலன்களை தரும் என்பதும் இந்துக்களின் நீண்ட நாள் நம்பிக்கை.\r\n\r\nருக்மணி துவாரகா\r\n\r\nதுவாரகையிலிருந்து ஒகா துறைமுகத்திற்குச் செல்லும் வழியில் சுமார் 4 KM தூரத்தில் ருக்மணி தேவி கோவில் உள்ளது. இந்த ருக்மணி தேவியின் சன்னதியில் தான் ஸ்ரீகிருஷ்ணன் ருக்மணி தேவியைத் திருமணம் செய்து கொண்டதாக சொல்லப் படுகிறது.\r\n\r\nருக்மணி தேவிக்கு ஊருக்கு வெளியே தனியாக கோவில் உள்ளது. துர்வாசரின் கோபத்திற்கு ஆளாகி அரண்மனையிலிருந்து வெளியேறி ருக்மணி சில காலம் இந்த இடத்தில் தனித்து வாழ்ந்ததால் இங்கு தனிக்கோவில். ருக்மணி ஊருக்கு வெளியே இருந்தாலும் ராஜ களை ஜொலிக்க சிரித்த முகத்துடன் வீற்றிருக்கிறாள். இது ருக்மணி துவாரகா என்று கூறப்படுகிறது.\r\n\r\nபேட் துவாரகா\r\n\r\nஇங்கு கடலுக்குள் தற்போதும் ஒரு துவாரகை உள்ளது. இதனை பேட் துவாரகை என்று பெயர். இது ஒரு தீவு. எனவே இதனைத் தீவுத் துவாரகை என்பர். இங்குள்ள மக்கள் இதனை பேட்துவாரகா என்று அழைக்கின்றனர். மகாபாரதத்தில், இந்த இடம் ‘அந்தர்த்வீபா’ அல்லது ‘சங்கிதர்’ என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. துவாரகாவில் இருந்து ஒகா துறைமுகம் (சுமார் 33 கிலோ மீட்டர்) வரை சென்று அங்கிருந்து விசைப்படகு மூலம் (சுமார் 2 கிலோமீட்டர்) இத்தலத்தை அடையலாம்.\r\n\r\nஇங்கு மூலவர் சங்கு சக்கரங்களுடன் காட்சி தருகிறார். இவருக்கும் துவாரகா நாத்ஜி என்றே பெயர். இதைக் கிருஷ்ணனின் திருமாளிகையாகவும் சொல்கின்றனர். இங்கு தினம் தோறும் கண்ணனுக்கு குழந்தை போலவும், பிறகு ராஜாவைப் போலவும் அலங்காரங்கள் நடைபெறும். இதனை நாம் நேரில் நின்று காணலாம். இங்கு பெருமாளின் திருமார்பில் லட்சுமி காட்சி தருகிறாள். இங்கு ருக்மணி தேவிதான் உற்சவர். இங்கு கிருஷ்ணன், ருக்மணி, சத்தியபாமா, ஜாம்பவதி, லட்சுமி நாராயணன், பலராமன் என்று தனித்தனி சன்னதிகள் உண்டு.\r\n\r\nஇங்கு தான் கண்ணனின் குருகுல நண்பனாகிய குசேலர், அவனிடம் உதவி கேட்க நினைத்து பேட்டி கேட்க வந்த இடம், பேட் துவாரகா. ஆனால் கண்ணனின் உபசரிப்பையும் பரிவையும் கண்டு ஒன்றும் கேட்காமலே திரும்ப சென்று விட்டார். இருந்தும், கண்ணன் அவர் கேட்காமலேயே அவருக்கும் அவர் குடும்பத்தினருக்கும் பலவித நன்மைகளை செய்தார் என்பது வரலாறு.\r\n\r\nசுதாமா துவாரகா\r\n\r\nநம்முடைய தேச தந்தை மஹாத்மா காந்தி பிறந்த போர்பந்தர் அருகே குசேலருக்கு என்று ஒரு கோவில் உள்ளது. குசேல பட்டினம் என்று ஒரு பெயரும் உண்டு. இது சுதாமா துவாரகா ஆகும்.\r\n\r\nதூய நட்பிற்கு சிறந்த உதாரணம் கிருஷ்ணன்-சுதாமா. சுதாமா தான் குசேலர். துவாரகையிலிருந்து சோம்நாத் செல்லும் வழியில் 105 கி.மீ தொலைவில் போர்பந்தர் எனும் சுதாமா துவாரகை அமைந்துள்ளது.  ஊரின் மையமாக சற்று வித்தியாசமாக ஒரு பெரிய சோலையின் நடுவே ஆலயம் அமைந்துள்ளது.\r\n\r\nஒரே   ஒரு மண்டபம், அழகிய தூண்களுடன்  பிரம்மாண்டமான இம்மண்டபம் எழிலாக அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றது. கருவறையில் சுதாமா மற்றும் அவரது மனைவி சுசீலையுடன் துவாரகாதீசன் சேவை சாதிக்கின்றார். பிரகாரத்தை வலம் வரும் போது துவாரகையில் குசேலருக்கு ஸ்ரீகிருஷ்ணர் பாத பூஜை செய்யும் ஒரு சித்திரத்தையும், பத்ரி நாராயணர் யோக கோலத்தில் அமர்ந்திருக்கும் சித்திரத்தையும் தரிசிக்கலாம்.\r\n\r\nமுக்தி துவாரகா\r\n\r\nஸ்ரீகிருஷ்ணர் யோக நித்திரையில் இருந்து அம்பினால் அடி பட்ட இடத்தின் பெயர் விராவல்.  அந்த ஆலமரம் இன்றும் உள்ளது,  நன்றாகப் பாராமரிக்கப்பட்டு வருகின்றது. அதனடியில் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் சங்கு சக்ர கதாதாரியாக, ஒரு காலை மற்றொரு காலின் மேல் வைத்த கோலத்தில் இருக்கிறார். அறியாமல் அம்பு எய்த வேடன் மண்டியிட்டு எம்பெருமானை வணங்குகின்றான். அதனடியில் விஷ்ணு பாதமும் உள்ளது.\r\n\r\nமூல துவாரகா\r\n\r\nதுவாரகையிலிருந்து 75 கி.மீ தொலைவில் , சுமார் ஒன்றரை மணி நேரத்தில் இருக்கும் விசாவாடா எனும் கிராமத்தில் உள்ள  ஒரு புராதமான ஆலய வளாகத்தை  மூலத் துவாரகை என்றழைக்கின்றனர். மூல துவாரகா என்பது கிருஷ்ணர் துவாரகைக்கு முதலில் காலடி எடுத்து வைத்த இடம். காலயவனன் ஸ்ரீகிருஷ்ணரை துரத்தி வந்த போது ஸ்ரீகிருஷ்ணர் அவனுக்கு சாமர்த்தியமாக வழி காண்பித்த முசுகுந்தன்  குகை அருகில் உள்ளது. மதுராவிலிருந்து துவாரகை செல்லும் வழியில்  முதன் முதலில் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் தம் பாதத்தை இவ்விடம் பதித்துத் தங்கினார் என்பது சரித்திரம். விஷ்ணு தன் பாதத்தை இங்கு பதித்ததால் ரண்சோட்ராய் ஜீ சன்னதியில் விஷ்ணு பாதம் உள்ளது. விஷ்ணு பாதம் என்பதே  மருவி விசாவாடா ஆகிவிட்டதாம்.     தற்போதைய முக்கிய துவாரகையான கோமதி துவாரகா ஆலயத்திற்கும் முற்பட்ட ஆலயம் என்பதால் இது மூலத் துவாரகை ஆயிற்று. ஆலய முகப்பில் அலங்கார வளைவு நம்மை வரவேற்கின்றது. நுழைவு வாயிலைக் கடந்து உள்ளே சென்றால் ரண்சோட்ராய்ஜீ,  நீலகண்டேஸ்வரர் ஆகியோருக்கு முக்கிய சன்னதிகள் உள்ளன. அருகில் மற்றொரு ஆலய வளாகம் உள்ளது. அதில் சிவன், கார்த்திகேயன், தத்தாத்ரேயர் சன்னதிகள் அமைந்துள்ளன.\r\n\r\nகுஜராத் மாநிலத்தில், குர் ஸோமன்த் மாவட்டத்தில் கோடிநார் என்ற ஊர் அருகில் உள்ள இன்னொரு கிருஷ்ணன் கோவிலையும் மூல துவாரகா என்று சிலர் கூறுகின்றனர். இது ப்ரபாஸ தீர்த்தம் அல்லது முக்தி துவாரகாவில் இருந்து தெற்கில் சுமார் 45 கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ளது. கிருஷ்ணர் துவாரகைக்கு முதலில் காலடி எடுத்து வைத்த இடம் என்பதை தெரிவிக்கும் வகையில் இங்கு ஒரு கல்வெட்டு உள்ளதாக சொல்கிறார்கள். மஹாபாரத நாட்களின் போது இது ஒரு சிறந்த துறைமுகமாக இருந்தது என்று சொல்லப் படுகிறது. இங்கு ஸ்ரீ கிருஷ்ணரும் பலராமரும் துவாரகாவிற்கு செல்வதற்கு முன்னால் வாழ்ந்தார்கள். இங்குள்ள கோவில் சிறிது பாழடைந்த நிலையில் உள்ளது. அதில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், ராதா, ராமர் சீதா ஆகியோரில் விக்ரகங்கள் உள்ளன. கோவில் அருகில் உள்ள கிணற்றில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் குளித்ததாக மக்கள் நம்புகிறார்கள். ஆனால், அவர் இந்த இடத்தைத் துறந்து பேட் துவாரகாவுக்குச் சென்றதாகத் தெரிகிறது.\r\n\r\nகாங்கோர்லி துவாரகாதீஷ்\r\n\r\nகாங்கோர்லி கோயில் அல்லது துவாரகீஷ் என்ற பஞ்ச துவாரகையில் ஒன்றானது ராஜஸ்தானில் உதய்பூருக்கு அருகில் உள்ளது. இது உதய்பூரில் இருந்து 65 கிமீ தொலைவில் அமைந்துள்ளது. இது துவாரகாதீஷ் கோயில் என்று பிரபலமாக அழைக்கப்படுகிறது. இது வைணவர்களின் மிக முக்கியமான கோவில். கிருஷ்ணரின் சிவப்புக் கல் சிலை மதுராவிலிருந்து கொண்டு வரப்பட்டதாக பலர் நம்புகிறார்கள்.\r\n\r\nஇத்தலத்தில் எம்பெருமான், வலது  மேல் திருக்கரத்தில் கதை, இடது மேல் திருக்கரத்தில் சக்கரம், வலது கீழ்கரத்தில் பத்மம், இடது கீழ் கரத்தில் சங்கம் ஏந்தி  நின்ற கோலத்தில்  சதுர்புஜ விஷ்ணுவாக சேவை சாதிக்கின்றார்.\r\n\r\nநாத் துவாரா / ஸ்ரீநாத் ஜீ\r\n\r\nராஜஸ்தானில் உதய்பூரில் நாத துவாரா என்ற ஸ்ரீநாத்ஜி கோவில் உள்ளது. நாதத்வாரா என்றால் கடவுளின் வாசல் என்று பொருள். இது உதய்பூருக்கு வடகிழக்கில் சுமார் 48 கிமீ தொலைவில் உள்ளது. இங்குள்ள ஸ்ரீநாத்ஜி அசல் கருப்பு பளிங்கு சிலையினால் ஆன இவர் முதலில் 14ம் நூற்றாண்டில் சுயம்புவாக கோவர்தனில் தோன்றினார். பின்னர் முகலாயர்கள் படையெடுப்பின் போது இவரைப் பாதுகாத்து, அங்கிருந்து ஸ்ரீநாத்ஜீ இந்த ஸ்தலத்தில் கோவில் கொள்ள விரும்புகிறார் என்பதை உணர்ந்து, இக்கிராமத்தில் கோவில் அமைத்தனர். ஸ்ரீநாத்ஜீ கோவில் கொண்டதால் பின்னர் இவ்வூர்  நாத்துவார் என்று அழைக்கப்படலானது.\r\n\r\nஎம்பெருமான் ஸ்ரீநாத்ஜி, ‘கோவர்த்தன’ மலையை தூக்கியபோது, இருந்த கிருஷ்ணரின் ஒரு வடிவத்தை அடையாளப் படுத்துகிறார். கோவர்த்தன கிரிதாரியாக, நின்ற கோலத்தில் இத்தலத்தில் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்  சேவை சாதிக்கின்றார். இத்தலத்தில் ஸ்ரீநாத்ஜீ இடது திருக்கரத்தால் கோவர்த்தனகிரியைத் தாங்கி வலக்கரத்தை இடுப்பில் ஒயிலாக வைத்துக் கொண்ட அற்புதக் கோலம். பக்த மீராபாயை ஆகர்ஷித்த கோலம். மாயக்கண்ணனின்  கண்கள் இத்தலத்தில் விரிந்து பரந்தனவாக இல்லாமல் பாதி மூடிய நிலையில் கீழ் நோக்கிய பார்வையாக தனி அழகுடன் அமைந்திருக்கும். .\r\n\r\nகாய்கறிகள் வெட்டுதல், கோவில்களை துடைத்தல், மாலைகள் கட்டுதல் மற்றும் விறகு சுமந்து செல்வது என பல சேவைகளை இங்கு பக்தர்கள் செய்கிறார்கள். கோயில்களின் பணியாளர்கள் அரசர்கள் மற்றும் ராணிகளின் காலத்து ஆடைகளை அணிந்து கிருஷ்ணரை பிரியமான இளவரசராக சேவிப்பார்கள். இதனாலேயே இந்த ஆலயம் ‘ஹவேலி’ அதாவது பணக்கார வணிகர்களின் பெரிய மாளிகைகள் என்று பொருள்படும். அனைத்து வாசல்களிலும் யானைகள், குதிரைகள், கன்னிகள் மற்றும் பல அழகான பெரிய ஓவியங்கள் உள்ளன. நுணுக்கமான மர வேலைப்பாடுகள் மற்றும் கட்டிடக்கலை அழகுடன் கூடிய அற்புதமான ஆலயம் மற்றும் இறைவன் தனது அனைத்து மகிமையிலும் நிற்கிறார். கேரளாவில் இருக்கும் குருவாயூரப்பன் போல் உள்ளார்.\r\n\r\nஇவருக்கு தினமும் எட்டு பூஜைகள் மிகவும் சிறப்பாக நடைபெறுகின்றது. அப்போது மட்டுமே பக்தர்கள் இவரை தரிசிக்க முடியும், மற்ற சமயங்களில் திரை போடப்படுகிறது. கிருஷ்ணரைக் காண எப்போதும் கோபியர்கள் யசோதையின் வாயிலில் காத்துக் கிடப்பதால், தனது செல்லப்பிள்ளை உரிய சமயத்தில் உணவு உட்கொள்ளவும், சிறுவர்களுடன் விளையாடவும், தோழர்கள் பின் செல்லவும், கோபியர்களுடன் இராசலீலை ஆடவும் யசோதை அன்று செய்தது போல இன்று இங்கு அமைத்து உள்ளார்கள். அதுவும் இரவு, பகல், கோடை, குளிர், வசந்தகாலம் என்று கால நேரத்தைப் பொறுத்து இவருக்கு செய்யும் அலங்காரமும் மாறுபடுகின்றது. அவசியம் இரண்டு நாட்களாவது தங்கி இருந்து தரிசிக்க வேண்டும்.\r\n\r\nஅந்தந்த காலங்களுக்கு ஏற்ற இராகத்தில் பாடல்கள் இசைக்கப்பட்டு, அந்தந்த நேரத்திற்கு ஏற்றவாறு பிரசாதம் (போக்),  உடை மற்றும் அலங்காரம் மற்றும் பூஜை நடைபெறுகின்றது. கோடை காலத்தில் ஒற்றை அரையாடையுடன் தரிசனம் தருவார், குளிர்காலத்தில் கம்பளி ஆடைகளுடன் சேவை சாதிக்கின்றார்.\r\n\r\nமுதல் பூஜை, மங்களா எனப்படும்; கண்ணனை திருப்பள்ளி எழுப்பி காலைக் கடன்களை முடித்து காலைச் சிற்றுண்டி படைப்பதாக ஐதீகம். இந்த பூஜை, திருக்கதவுகள் மூடிய நிலையில், குளிர்காலத்தில் சூரிய உதயத்திற்கு முன்னரும், கோடை காலத்தில் சூரிய உதயத்திற்கு பின்னரும் நடைபெறுகின்றது. சிறுவர்கள் கண்ணனுக்காக வெளியே காத்துக் கொண்டிருப்பதால்  எழுந்தவுடன் அவர் விளையாட ஓடி விடுவார் என்று அன்னை யசோதா கதவை மூடி வைத்திருப்பதாக ஐதீகம். கண்ணனின் திருக்கரங்களில் புல்லாங்குழல் தருவதில்லை, ஏனென்றால் அவன் அக்குழலை ஊதி அனைவரையும் மயக்கி காலைக் கடமைகளை செய்ய விடமாட்டான் என்பதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nஇரண்டாவது பூசை சிருங்கார்  என்றழைக்கப்படுகின்றது. கண்ணனுக்கு அலங்காரம் செய்து வாயிலில் காத்துக் கொண்டிருக்கும் கோபியர் தன் மகனைக் காண யசோதை அனுமதிக்கின்றாள். அப்பொழுது கண்ணனுக்கு புல்லாங்குழல் தரப்படுகிறது.\r\n\r\nமூன்றாவது பூசை க்வால்.மாடு கன்றுகளை  ஓட்டிக்கொண்டு மேய்ச்சலுக்கு செல்லும் கோலத்தில் பெருமாள் சேவை சாதிக்கின்றார்.\r\n\r\nஅடுத்த பூஜை, மதிய நேரத்தில் நடைபெறும் ராஜ் போக்ஆகும். மிக விமரிசையாக நடக்கும் இந்த பூஜைக்குப்பின், மூன்று மணி நேரம் நடை அடைக்கப்படுகின்றது.\r\n\r\nஅடுத்த பூஜை,  உத்தப்பன் என்று அழைக்கப்படுகிறது.  மாடுகளை மேய்த்தபின் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் ஆயர்பாடிக்கு திரும்பி வருவதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nஅடுத்த பூசை போக் ஆகும். பசுக்களை கறவைக்காக அழைத்து செல்ல ஒரு அறிவிப்பு செய்யப்படுவதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nமாலை பூசை சந்தியா ஆரத்தி என்று அழைக்கப்படுகின்றது. யசோதை கண்ணனுக்கு அந்தி காப்பிடுகின்றாள். விமானத்தில் உள்ள சக்கரத்தாழ்வாருக்கு நைவேத்யம் செய்யப்படுகின்றது. மாளிகையின் கொடிகள் சுருட்டப்படுகின்றன.\r\n\r\nநாளின் நிறைவு பூசை  சயன்  ஆகும். சயன ஆரத்திக்குப் பிறகு திரையிடப்படுகின்றது. எம்பெருமான் திருப்பள்ளி கொள்கிறார். \r\n\r\nடாகூர் துவாரகா\r\n\r\nஅசல் துவாரகாதீஷ் சிலை தனது சொந்த விருப்பத்தின் பேரில் டாகோரில் உள்ள தனது பக்தரின் இடத்தில் தங்கியதாக கூறப்படுகிறது. அகமதாபாத் நகரில் இருந்து பரோடா செல்லும் வழியில், ஆனந்த் எனும் ஊருக்கு அருகில் ஆமதாபாத்தில் இருந்து சுமார் 60 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் டாகோர் நகரம் அமைந்துள்ளது. இங்கு கண்ணனின் திருநாமம் ரணசோட் ராய்; ‘யுத்தத்தைத் துறந்து ஓடிய தலைவன்’ என்று அர்த்தம், மதுரா நகர மக்களும், யாதவ குல மக்களும் போரில் அவதி படுவார்களே என்று கண்ணன் யுத்தத்தை துறந்ததை சொல்வது. ஆக, காலயவனனுடன் யுத்தம் செய்யாமல் ஓடியதால், ரணசோட் ராய் என்று கண்ணனுக்குப் பெயர் அமைந்தது.\r\n\r\nகோமதி துவாரகையின் மூலமூர்த்தியே, தற்போது டாகோர் துவாரகையின் மூலவராகத் திகழ்கிறார். துவாரகாதீசனிடம் அளவற்ற அன்பு வைத்திருந்த போடானா, என்னும் பக்தர், தன்னுடைய தள்ளாத வயதிலும் வருடந்தோறும் துவாரகைக்கு நடந்து சென்று, கண்ணனைத் தரிசிப்பது வழக்கம். வரும் காலங்களில் தன்னால் துவாரகைக்குச் செல்ல முடியாதோ என்ற கலக்கத்துடன் பகவானை வேண்ட, அவருக்காக டாகோருக்கே செல்லத் தீர்மானித்தார் பகவான். தன்னை எருதுகள் பூட்டப்பட்ட போடானாவின் வண்டியிலேயே அழைத்து செல்ல போடானாவிற்கு எம்பெருமான் கட்டளை இட்டாராம். போடானாவுடன் வந்தபோது, சற்றே இளைப்பாறுவதற்காக கண்ணன் ஒரு வேப்ப மரக் கிளையில் சாய்ந்து நின்றதாகவும், அந்த மர இலைகள் மட்டும் இனிப்பாக உள்ளதாகவும் சொல்லி, அந்த மரத்தை இன்றும் மக்கள் வழிபடுகிறார்கள்.\r\n\r\nடாகோர் துவாரகை ஸ்ரீகிருஷ்ணர் ஆலயம் ஒரு கோட்டை போல அமைந்துள்ளது. மிகப் பிரம்மாண்டமான மதிற்சுவர்,  நாற்புறமும் வாயில்கள், கோட்டை வாயில்களைப் போலவே உள்ளன. உள்ளே நுழைந்தவுடன் வெளிப்பிரகாரத்தின் உட்புறத்தில்  இரு புறமும் பிரம்மாண்டமான தீபஸ்தம்பங்கள் இச்சுற்றில் மற்ற அலுவலக அறைகளும் உள்ளன. ஆலயத்தை வலம் வரும் போது துவாரகை கிருஷ்ணரை எடையை அளந்த துலாபாரத்தைக் காணலாம். தற்போது தங்கக் கவசத்தில் கண்ணாடி பெட்டிக்குள் மின்னுகின்றது அந்த தராசு.\r\n\r\nகருவறையும் சபா மண்டமும் உயரமாக அமைந்துள்ளன. வண்துவாராபதி மன்னனைச் சேவிக்க   சுமார் 20 படிகள் மேலேறிச் செல்ல வேண்டும். சியாமள வண்ணத்தில் சங்கு, சக்கரம், கதை, அபயத் திருக்கரங்களுடன் நின்ற கோலத்தில்  சேவை சாதிக்கின்றார் மனமோகனன். அபயத் திருக்கரத்தில் தாமரையும் உள்ளது. கிரீடத்தில் கண்ணனுக்கே உரித்தான மயிற்பீலி, பட்டுப் பீதாம்பரம், வனமாலை மற்றும் விலை உயர்ந்த ஆபரணங்கள் திருமேனியை அலங்கரிக்க எழிலாக, ஒயிலாக பக்தர்களுக்கு சேவை சாதிக்கின்றார். துவாரகையிலிருந்து வந்த சக்கரவர்த்தி   என்பதால் பொன் சிம்மாசனத்தில்  நின்ற கோலத்தில் எழிலாகச் சேவை சாதிக்கின்றார்.\r\n\r\nபெருமானுக்கு மிக அருகில் பெண்களுக்குக்கென்றே தனி இடம் ஒதுக்கியிருக்கின்றனர். கிருஷ்ணருக்கு அருகில் சென்று தரிசிக்க உரிமை, அவர்கள் கோபிகைகளாக இருந்ததனால் அந்தச்சலுகையை இக்கோவிலில் வழங்கியுள்ளனர்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\n‘காலயவனன்‘ என்று ஒருவன் செருக்குடன் திரிந்து கொண்டு இருந்தான்; ஒருமுறை நாரதரைப் பார்த்து ‘இவ்வுலகில் யாராவது சூரர்கள் உண்டா?’ என்று கேட்க, அதற்கு நாரதர் ‘வட மதுரையில் யாதவர்கள் இருக்கிறார்கள், அவர்கள் மிக்க பராக்ரமசாலிகள்‘ என்றார். காலயவனன் அதைக் கேட்டவுடனே அங்கிருந்து புறப்பட்டு வடமதுரைக்கு வந்து யாதவர்களுடன் போர் செய்யத் தொடங்கினான், கண்ணபிரான் இதையறிந்து மேற்கு கடலுக்குச் சென்று அங்கு ஸமுத்ர ராஜனிடம் கேட்டு, பன்னிரண்டு யோஜனை பரப்புள்ள இடத்தை வாங்கி அங்கு துவாரகை என்ற தங்க மயமான இந்த நகரத்தை ஒரே நாள், ஒரே இரவில் அமைத்து வடமதுரையிலுள்ள யாதவர்களை அங்கு அழைத்துக் கொண்டு போய்ச் சேர்ந்து அவர்களுடைய அச்சத்தை அழித்தான். பிறகு திரும்பி வந்து காலயவனனையும் முடித்தான். காலயவனனை முடித்த இடம், ரண சோட ராய் என்று அழைக்கப்படும் பஞ்ச துவாரகையில் ஒன்றான டாகூர் துவாரகா ஆகும்.\r\n\r\nஇதே போல் கண்ணன் மதுரையின் மஹாராஜாவாக இருந்த போது, ஜராசந்தன் என்னும் அரக்கன் மதுராபுரி மக்களுக்கு பல துன்பங்கள் விளைவித்து வந்த வேளையில் அவனால் மக்கள் துன்பம் அடையாதவாறு உள்ள ஒரு நகரத்தை நிர்மானிக்க வேண்டும் என்று கடலுக்குள் துவாரகா நகரத்தை சிருஷ்டிக்க கிருஷ்ணன் விஸ்வகர்மாவை அழைக்க அவனால் வடிவமைக்கப்பட்டதே துவாரகாபுரி என்ற ஒரு வரலாறும் உண்டு. இந்த துவாரகாபுரி முன்பு சொன்னது போல் கடல் சீற்றத்தால் விழுங்கப்பட்டு விட்டது.\r\n\r\nருக்மணியின் அண்ணன் ருக்மி, ருக்மணியை சிசுபாலனுக்கு மணம் செய்விக்க விரும்பினான். ஆனால் ருக்மிணி,  ஸ்ரீகிருஷ்ணரை மணாளனாக வரித்து விட்டார். எனவே  கிருஷ்ணருக்கு ஒரு கடிதம் எழுதி அனுப்பினார். கண்ணனின் ஆலோசனைப்படி காத்யாயினி ஆலயத்திற்கு பூசை செய்ய வந்த போது ஸ்ரீகிருஷ்ணர் தேரில் வந்து தாயாரை அழைத்துச் சென்றார். எதிர்த்து வந்த சிசுபாலனையும், ருக்மியையும் போரில் தோற்கடித்து துவாரகை வந்து சித்திரை மாதம் சுக்லபக்ஷம் ஏகாதசியன்று திருமணம் செய்து கொண்டார்.  ருக்மிணித் தாயார் எழுதிய கடிதத்தை தினமும் படித்து வந்தால் எல்லா  நன்மைகளும் கிட்டும், வீட்டில் கல்யாணம் ஆகாதவர்களுக்கு கல்யாணம் ஆகும் என நம்பிக்கை.\r\n\r\nப்ரபாஸ தீர்த்தத்தில் தான் கண்ணன் மீண்டும் இந்த திருஅவதாரத்தை முடித்து மீண்டும் பரமபதம் திரும்பியது. யாதவர்கள் ஒரு முனிவரிடம் பெற்ற சாபத்தினால் ஒருவரை ஒருவர் அடித்துக்கொண்டு முடிந்தனர். இறுதியில் கண்ணன் ஒரு மரத்தின் அடியில் இளைப்பாறி கொண்டு இருந்த போது, ஒரு வேடன் கண்ணனின் திருவடிகளை மான் கொம்பு என்று தவறாக நினைத்து மறைந்து இருந்து அம்பு எய்தியதால், அதையே காரணமாக கொண்டு கண்ணன் பரமபதம் அடைந்தான்.\r\n\r\nவேடன் மறைந்திருந்து எய்தது, முன்பு இராம அவதாரத்தில், வாலியை தாக்கியதற்கு பரிகாரமாக இந்த அவதாரத்தில் இப்படி தன் திருஅவதாரத்தை முடித்து என்று சொல்பவர்கள் உண்டு. அதே போல் மஹாபாரதத்தில் காந்தாரியின் சாபத்தினால் கண்ணன் தன் குலத்தோர் அனைவருடன் மறைந்ததாகவும் சொல்வது உண்டு. இவைகளுக்கு ஆதாரம் சேகரிக்க வேண்டும்.\r\n\r\nமஹாபாரதத்தில் துவாரகையைப் பற்றி குறிப்பிடப்பட்டுள்ள சில நிகழ்வுகள்;\r\n\r\nதுர்வாச முனிவர் நீண்டகாலம் துவாரகையில் தங்கி தவமிருந்தார். (மகாபாரதம்; 13, 160). பாண்டவர்கள் வன வாழ்க்கை காலத்தில் அர்ச்சுனன் சில ஆண்டுகள் துவாரகையில் தங்கி சுபத்திரையை மணந்தான். பாண்டவர்கள் காடுறை வாழ்க்கையின் போது, பாண்டவர்களின் புதல்வர்களான அபிமன்யு, உபபாண்டவர்கள் மற்றும் பணியாட்கள், இந்திரசேனன் என்பவன் தலைமையில் துவாரகையில் தங்கினர். (4, 72) துவாரகைக்கும்  இந்திரப்பிரஸ்தத்திற்கு இடையே ஒரு பாலைவனம் (தார் பாலைவனம்) பற்றி குறிப்பிடப் பட்டுள்ளது. (14-53, 55). குருக்ஷேத்திரப் போரில் துவாரகையின்  கிருதவர்மன்,  கௌரவர்  அணியிலும்;  சாத்யகி  பாண்டவர் அணியிலும் நின்று போரிட்டனர். மௌசல பர்வத்தில், சாம்பனால் யாதவர்கள் ஒருவருகொருவர் சண்டையிட்டு மடிந்த பின் பலராமர் துவாரகையை தீயிட்டு அழித்த பின் சரசுவதி ஆற்றை நோக்கி புனிதப் பயணம் மேற்கொண்டார். (9, 35).\r\n\r\nதொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் துவாரகாவில் நீருக்கடியில் அகழ்வாராய்ச்சியில் இருந்து செப்பு நாணயங்கள், கற்பாறைகள், தூண்கள் மற்றும் பானை வகைகள் ஆகியவற்றைக் கண்டுபிடித்து உள்ளனர். எனவே, 2 ஆம் நூற்றாண்டில் நன்கு நிறுவப்பட்ட நகரம் இருந்தது என்று அவர்கள் முடிவு செய்துள்ளனர்.\r\n\r\nமேலும், 1983 மற்றும் 1990 க்கு இடைப்பட்ட ஆய்வுகள், நகரம் ஆறு பிரிவுகளைக் கொண்டிருந்தது என்பதைக் காட்டுகிறது. அவை கரையிலிருந்து ஒரு மைல் தூரம் வரை நீட்டிக்கப்பட்டன. கடல் ஆய்வுகள் 15 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த கல் தூண்கள், துறைமுகங்கள் மற்றும் பிற கட்டுமானப் பொருட்களின் ஆதாரங்களைக் கண்டறிந்துள்ளன. எனவே, பகவான் கிருஷ்ணரின் காலத்தில் ஒரு பழங்கால நகரம் இருந்ததை இது ஆதரிக்கிறது. மேலும், பண்டைய கையெழுத்துப் பிரதிகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள நகரத்தின் அமைப்பு, இந்தியாவின் கடல் தொல்லியல் துறையால் (The Marine Archaeology Unit of India) கண்டுபிடிக்கப்பட்ட நகரத்துடன் பொருந்துகிறது.\r\n\r\n1963ல் இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வகம், துவாரகையின் கடற்கரையிலும், கடலிலும் தொல்லியல்  அகழ்வாய்வுப்  பணிகள் மேற்கொண்டதில் பழம்பெரும் நகரத்தின் தொல்பொருட்களை கண்டெடுத்து ஆய்வு செய்தது. கடல் பகுதியில் இரண்டு இடத்தில் தொல்லியல் அகழ்வாய்வு செய்ததில் பண்டைய இந்தியாவின் மத்திய கால இராச்சியங்களில் ஒன்றான துவாரகை நகரமும், துறைமுகமும் மண் அரிப்பால் கடலில் மூழ்கியிருந்தது உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. வல்லபியை தலைநகராக் கொண்டு, ஆனர்த்த இராச்சியத்தை ஆண்ட மன்னர்  சிம்மாதித்தியன் கிபி 574ல் வெளியிட்ட செப்புப் பட்டயத்தில்  துவாரகை நகரத்தை குறித்துள்ளது. துவாரகை அருகே உள்ள பேட் துவாரகை இந்துக்களின் புனிதத் தலமாகவும், கிமு 1570 காலத்திய, பிந்தைய ஹரப்பா தொல்லியல் களங்களில் ஒன்றாக உள்ளது. \r\n\r\nதுவாரகையில் தான் பக்த மீரா  கண்ணனை ஆரத்தழுவி அவனுடன் கலந்தது. அவளுக்கு விஷம் கொடுக்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்டதும் இங்கே கதவுகள் மூடி கொண்டன, அதே போல் மீரா கண்ணனை தேடி இங்கே வந்ததும் அந்த கதவுகள் தானாகவே திறந்தன.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nபெரியாழ்வார், ஸ்ரீஆண்டாள், திருமங்கையாழ்வார், திருமழிசையாழ்வார், நம்மாழ்வார் ஆகிய 5 ஆழ்வார்களால் 13 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திருத்தலம், இந்த திருத்துவாரகை ஆகும்.\r\n\r\nபெரியாழ்வார் – பெரியாழ்வார் திருமொழி\r\n\r\nபொல்லா வடிவுடைப் பேய்ச்சி அஞ்சப் புணர் முலை வாய் மடுக்க, வல்லானை மாமணி வண்ணனை மருவும் இடம் நாடுதிர் எல், பல்லாயிரம் பெருந்தேவி மாரொடு பெளவம் ஏறி துவரை, எல்லாரும் சூழச் சிங்காசனத்தே இருந்தானைக் கண்டார் உளர். (4.1.6)\r\n\r\nசிறு குழந்தையாக இருந்த, கண்ணனை வஞ்சனையால் கொல்ல நினைத்த, வறண்டு வளைந்து எலும்பும் நரம்பும் தோண்டும் படியாக, பொல்லாத உருவம் கொண்ட பூதனை என்ற அரக்கி, கம்ஸனால் ஏவப்பட்டு, தன்னுடைய உருவத்தை மறைத்து, பெற்ற தாய் போல் வந்த பேய்ச்சி என்றபடி, முலையில் விஷத்தைத் தடவிக் கொண்டு, யசோதை போல் தாய் உருவம் எடுத்து முலை கொடுக்க, அதனை வாயில் வைத்து, விஷப்பாலை, அமுதமாகவே அமுது செய்து, உண்ண வல்லவன் இந்த கண்ணன். நீலமணி போன்ற நிறத்தையுடையவனுமான எம்பெருமான் கண்ணன், அவனை தேடுகிறீர்கள் என்றால், கடல் அலைகள் வீசி எறிகின்ற துவாரகையில், பதினாறாயிரம் தேவிமாரோடு கூட சிம்மஹாசனத்தில் எழுந்தருளி எல்லோரும் சூழ இருப்பதை கண்டார் உண்டு என்கிறார்.\r\n\r\nநரகாசுரனால் பல திசைகளில் இருந்தும் கொண்டு செல்லப்பட்டு, மந்தரகிரியின் சிகரமான ரத்தகிரியில், சிறை வைக்கப்பட்டிருந்த கன்னிகைகள் பதினாறாயிரம் பேரையும், கண்ணபிரான் நரகாஸுரனை வதம் செய்த பின்னர், மணந்துகொண்டு வந்தது சரித்திரம். இது ஸ்ரீவிஷ்ணு புராணத்தில் பதினாறாயிரத்து ஒரு நூற்றுவார் என்று சொல்லப் படுகிறது. கண்ணன் சத்தியபாமாவிற்காக கொண்டு வந்த, பரிஜாதம் முதலிய எல்லா பொருட்களையும் சேர்த்து எல்லாரும் சூழ என்று சொல்கிறார்.  \r\n\r\nதிரை பொரு கடல் சூழ் திண் மதிள் துவரை வேந்து தன் மைத்துனன் மார்க்காய் அரசினை யவிய அரசினை அருளும் அரி புருடோத்தமன் அமர்வு\r\nநிரை நிரையாக நெடியன யூபம் நிரந்தரம் ஒழுக்கு விட்டு இரண்டு கரை புரை வேள்விப் புகை கமழ் கங்கை கண்டமென்னும் கடி நகரே. (4.7.8)\r\n\r\nகடல் சூழ்ந்து திண்மையான மதிளை உடைய துவராகையின் இராஜாவான எம்பெருமான், தன்னையே தங்களுக்கு துணையாகவும், பலமாகவும், காதலாகவும் பற்றிக்கொண்டு உள்ள தன்னுடைய மைத்துனர்களான பாண்டவர்களுக்கு ஒரு தலை பட்சமாக இருந்து, அவர்களிடம் இருந்து சூழ்ச்சி செய்து, சூதில் பறித்துக் கொண்ட இராஜ்யத்தில் பத்து ஊர், ஒரே ஒரு ஊர் என்று எல்லாம் கேட்டு, அவை மறுக்கப்பட்ட பிறகு, துரியோதனன் முதலான கௌரவர்களுக்கு தோல்வியை கொடுத்து, ராஜ்ஜியத்தை பாண்டவர்களுக்கு கொடுத்து அருளும், கண்ணபிரான், கண்டமெனும் கடி நகரில் புருஷோத்மனாக சேவை சாதிக்கிறான் என்கிறார். தன்னை பற்றிக் கொள்பவர்களுக்கு சகல பாவங்களையும் போக்கிவிடுகிறான் என்பது கருத்து. பசுக்கள் கட்ட உள்ள ஸ்தம்பங்கள் இடைவிடாமல் இருக்கும் கங்கைக்கரை, வேள்வி அல்லது யாக புகை இரண்டு கரைகளிலும் மணம் கமழ்கின்ற கங்கைக்கரை என்று அடைமொழி கொடுத்து அங்கே இருக்கும் கங்கை எனும் கடிநகர் திவ்யதேசம் (தேவப்ரயாகை) என்று பெருமையுடன் கூறுகிறார்.\r\n\r\nவடதிசை மதுரை சாளக்கிராமம் வைகுந்தம் துவரை அயோத்தி இடம் உடை வதரி இடவகை உடைய எம் புருடோத்தமன் இருக்கை தட வரை அதிரத் தரணி விண்டு இடியத் தலைப் பற்றிக் கரை மரம் சாடி கடலினைக் கலங்கக் கடுத்து இழி கங்கைக் கண்டம் என்னும் கடி நகரே. (4.7.9)\r\n\r\nதென் திசை மதுரையில் இருந்து வேறுபட்டு இருக்கும் வடக்கு திசையில் உள்ள மதுரா, நித்ய வாசஸ்தலமான ஸ்ரீவைகுந்தம், புண்ணிய க்ஷேத்திரங்களில் பிரதானமாக கருதப்படும் முக்திநாத், நர நாராயணர்களாய் தோன்றி திருமந்திரத்தை உபதேசித்து உகப்புடன் எழுந்து அருளி இருக்கும் பத்ரிநாத், பதினாறாயிரவர் தேவிமார்கள் சேவை செய்ய மணவாளராய் வீற்று இருந்த துவாரகா, அயோத்தி நகருக்கு அதிபதி எனும் பெயர் பெற்ற அயோத்தியா, இவற்றையெல்லாம் தன்னுடைய வாசஸ்தலமாக கொண்ட எம்பெருமான் புருஷோத்தமன் இருக்கும் இடம் கண்டமெனும்கடி நகர் என்கிறார்.\r\nபகிரதன் தவபலத்தாலே வருகின்ற வேகம், உயர்ந்த நிலத்தில் இருந்து பல மலைகளை கடந்து வருகின்ற வேகம், வானத்தில் இருந்து குதிக்கின்ற நீரின் வேகத்தால் பூமி விண்டு இடிந்து விழுங்கின்ற தன்மை, கரைகளில் உள்ள மரங்களை மோதி முறித்து அடித்து செல்கின்ற வேகம், ஒன்றாலும் கலங்காத கடலும் கலங்கும் தன்மை என்று கங்கையின் பெருமைகளைக் குறிப்பிடுகிறார்.\r\n\r\nபதினாறு ஆம் ஆயிரம் தேவிமார் பணி செய்ய துவரை என்னும் அதில் நாயகராகி வீற்றிருந்த மணவாளர் மன்னு கோயில் புது நாண் மலர்க் கமலம் எம்பெருமான் பொன் வயிற்றில் பூவே போல்வான் பொது நாயகம் பாவித்து இருமாந்து பொன் சாய்க்கும் புனல் அரங்கமே. (4.9.4)\r\n\r\nபதினாறாயிரவர் தேவிமார் சேவை செய்ய மணவாளராய் வீற்று இருந்த துவாரகா என்று முன்பு (4.1.6 மற்றும் 4.7.9) சொன்னவர் இங்கும் அதனை குறிப்பிடுகிறார். தேவிமார் பதினாறாயிரத்து ஓரு நூற்றுவர் என்று ஸ்ரீவிஷ்ணு புராணத்தில் காணப் படுகிறது. திருவரங்க மாநகரைச் சுற்றிச் சூழ்ந்துள்ள காவேரியில் எம்பெருமானது திருநாபிக் கமலம் போன்ற பல தாமரை மலர்கள் ஓங்கி விளங்குகின்றன என்றும், அப்பூக்களுக்கு சமமான அழகிய பூக்கள் மற்றோர் இடத்தில் இல்லை என்றும் கூறுகிறார். எல்லா உலகங்களையும் அதனுள் எல்லா ஜீவராசிகளையும் படைப்பதற்கு தானே காரணமாக இருந்து அவை எல்லாவற்றிற்கும் நிர்வாஹகமாக இருக்கின்ற இருப்பை நினைத்து கர்வத்துடன் அருள்பாலிக்கிறார் என்று சொல்கிறார்.\r\n\r\nதடவரைவாய் மிளிர்ந்து மின்னும் தவள நெடுங் கொடி போல் சுடர் ஒளியாய் நெஞ்சினுள்ளே தோன்றும் என் சோதி நம்பீ வடதடமும் வைகுந்தமும் மதிள் துவராபதியும் இடவகைகள் இகழ்ந்திட்டு என்பால் இடவகை கொண்டனையே.(5.4.10)\r\n\r\n“ஸ்ரீ வைகுண்ட விரக்தாய சுவாமி புஷ்கரிணி தடே ! ரமயா ரமமாணாய வேங்கடேசாய மங்களம் ” என்பது ஸ்ரீ வெங்கடேச சுப்ரபாதத்தின் மங்கள ஸ்லோகம்.    இதன் படி, வெங்கடேச பெருமாள், தனது நிரந்தர வாசஸ்தலமான பரமபதம் அல்லது ஸ்ரீ வைகுந்ததில் இருந்து, மிக புனிதமானதும் வராக புஷ்கரணியும், உயர்ந்த மலைகளை உடையதுமான திருவேங்கடம் என்ற இந்த ஸ்தலம் வந்து, விண்ணோர்களுக்கும், இந்த மண்ணில் உள்ளவர்களுக்கும் அருள் பாலிக்கிறார்.   இப்படிப்பட்ட திருவேங்கடத்தை   விட்டு விலகி, ஆழ்வாரின் மனதிற்குள் வந்து விட்டார் என்று பெரியாழ்வார், தனது திருமொழியின்  (5.4.10) கடைசி பாடலில் “வடதடமும், வைகுந்தமும், மதிள் துவராபதியும், இட வகைகள் இகழிந்திட்டு என் பால் இட வகை கொண்டனையே” என்று முடிக்கிறார். இதற்கு முன் பாட்டில், தாம் உகந்து அருளின நிலங்களுடன் ஒப்பிட்டு பெரியாழ்வாரின் திருமேனியையும் எம்பெருமான் விரும்பினார் என்று கூறினார், இந்த பாடலில், அவற்றை விட்டு தம்மையே விரும்பியதை சொல்கிறார்.\r\n\r\nஒரு பொருளை மறதியினால் விட்டவர்கள் மீண்டும், பின்பு அப்பொருள் நினைவுக்கு வரும்போது அதனை அங்கீகரிப்பது போல் அன்றி, அந்த பொருளில் சில குற்றம் குறை காரணமாக அதனை இகழ்ந்து விட்டால், மீண்டும் ஒருநாளும் அவற்றை நினைக்க மாட்டாது போல், எம்பெருமான், திருப்பாற்கடல், பரமபதம், ஸ்ரீத்வாரகாபுரி முதலிய இடங்களைத் தானே புத்திபூர்வமாக இகழ்ந்துவிட்டு வந்ததனால், இனி அவ்விடங்களை ஒருகாலும் நினைக்கவும் மாட்டான் என்பது ஆழ்வாரின் திருவுள்ளக் கருத்து. \r\nபெரிய பரப்பை உடைய உயரமான மலையின் உச்சியில் விளங்குகின்ற ஒரு பரிசுத்தமான கோடி எல்லாரும் காண எளிதாக இருப்பதைப்போல் தன்னுடைய இதயத்தில் பளிச்சென்று இருந்த தேஜஸ்ஸ்வரூபியே என்று எம்பெருமானை விளிக்கின்றார். \r\n\r\nசுடர், ஒளி, சோதி என்ற இம்மூன்று சொற்களுக்கும், முறையே, திவ்ய ஆத்ம ஸ்வரூபம், திவ்ய மங்கள விக்ரஹம், திவ்ய கல்யாண குணங்கள் என்று பொருள் கொள்ளலாம். எம்பெருமான் தன்னுடைய திருவுள்ளத்தில் புகுந்த பின்பு, தன் உடல் பூரித்ததை, பூர்ணமானதை, சொல்கிறார். மேலே சொன்ன திவ்ய ஆத்ம ஸ்வரூபம், திவ்ய மங்கள விக்ரஹம், திவ்ய கல்யாண குணங்கள் எல்லாம், ஆழ்வார் தனக்கு பிரகாசித்ததாக சொல்கிறார்.\r\n\r\n“கொண்டனையே” என்றதற்கு, இப்படியும் ஒரு ஸௌசீல்யம் இருக்கின்றதே, இப்படியும் ஒரு ஸௌலப்பயம் இருக்கின்றதே, இப்படியும் ஒரு வாத்ஸல்யம் இருக்கின்றதே என்று எம்பெருமானை ரசிக்கலாம் என்று உரையாசிரியர் கூறுகிறார்.\r\n\r\n“உனக்குரித்தாக்கினையே” ‘என்பாலிடவகை கொண்டனையே’ என்பதற்கு, ‘இப்படி செய்தாயே’ என்று அவன் திருவடிகளிலே விழுந்து கூப்பிட ஆழ்வாரை எடுத்து தன் மடியிலே வைத்துத் தானும் ஆச்வஸ்தனான படியைக் கண்டு ப்ரீதராய் இந்த பிரபந்தத்தை முடிக்கிறார். “அதனிற் பெரியவென்னாவா‘ என்று நம்மாழ்வாருக்குப் பகவத் விஷயத்திற் பிறந்த அபிநிவேசம் எல்லாம், இப்பெரியாழ்வார் பக்கம் எம்பெருமானுக்கு பிறந்தபடி இத்திருமொழி என்று உரை ஆசிரியர் கூறுகிறார்.\r\n\r\nஆண்டாள் – நாச்சியார் திருமொழி\r\n\r\nசுவரில் புராண நின் பேரேழுதிச் சுறவ நற் கொடிகளும் துரங்கங்களும் கவரிப் பிணாக்களும் கருப்பு வில்லும் காட்டித் தந்தேன் கண்டாய் காமதேவா அவரைப் பிராயந் தொடங்கி என்றும் ஆதரித்து எழுந்த என் தடமுலைகள் துவரைப் பிரானுக்கே சங்கற்பித்துத் தொழுது வைத்தேன் ஒல்லை விதிக்கிற்றியே – 1.4\r\n\r\nமுதல் இரண்டு வரிகளில், கண்ணபிரானைக் காண வேண்டும் என்ற ஆவலுடைய ஆண்டாள், அவனைக் கண்ட பின்பு காமதேவனை மறக்கக் கூடும் ஆகையால், அப்படி மறதி நேர்ந்திடாமல் இருக்க, அந்த மன்மதன் பெயரையும் மற்றும் அவனது அம்சங்களையும் சுவரில் எழுதியதை கூறுகிறார். இறுதி இரண்டு அடிகளில், கண்ணபிரானை அன்றி மற்ற எவரையும் அனுபவிக்கத் தனக்கு ருசி இல்லாததையும், பிரிந்தாரை சேர்த்து வைப்பவன் என்று பழைய காலத்தில் இருந்து பெயர் பெற்று இருக்கும் மன்மதன், கண்ணபிரானிடம் தன்னை சேர்த்து வைக்க வேண்டும் என்பதையும் கூறுகிறார்.\r\n\r\nதனது பருத்த முலைகளை துவாரகைக்குத் தலைவனான அக்கண்ணபிரானே அனுபவிக்க தகுந்தவன் என்று அவனை சங்கல்பித்து, அவற்றை தொழுகின்றேன் என்கிறார். பக்திசெல்வம் மிகுந்தவனான இளைய பெருமாள் (லக்ஷ்மணன்) எல்லா உலகங்களையும் ஆனந்திக்க செய்பவனும், தன் அண்ணனுமான ஸ்ரீ ராமபிரானிடம், சிறு வயது முதல் எப்பொழுதும் அன்பு கொண்டவனாக இருந்தான். அது போல், ஆண்டாள் நாச்சியாரின் திருமுலைகளும் பருவம் நிரம்புவதற்கு முன்பே கண்ணனை அணைக்க ஆசைப்பட்டதால் அவனே அனுபவிக்க தக்கவன் என்கிறார். இப்போது அவனாலும் அனுபவித்து முடிக்க முடியாதபடி பெருத்து உள்ளதாகவும் கூறுகிறார். அவனுக்கு என்று சங்கல்பித்த பின்பு அவைகளும் தொழ தக்கவைகளே என்கிறார். இவை வாடுவதற்கு முன்பு அவனோடே சேர்ப்பிக்க வேண்டுமாக கேட்கிறார்.\r\n\r\nஆவல் அன்புடையார் தம் மனத்தன்றி மேவலன் விரை சூழ் துவராபதிக்கு காவலன் கன்று மேய்த்து விளையாடும் கோவலன் வரில் கூடிடு கூடலே 4.8\r\n\r\nதனக்கு அன்புக்கும் ஆவலுக்கும் குறைவில்லை, அவனுடைய ரக்ஷகத்வத்திற்கும் (பாதுகாக்கும் தன்மைக்கும்) ஸௌலப்யத்திருக்கும் (எளிமையாக பழகும் தன்மை) குறையில்லை; கூடல் கூடாததுதான் காரணம் என்று ஆண்டாள் சொல்வதான பாடல்.\r\n\r\nஆவலையும் அன்பையும் உடையவர்களுடைய நெஞ்சு தவிர மற்றோரிடத்திலும் பொருந்தாதவனும் நல்ல வாசனை சூழ்ந்த துவாரகையை நிர்வகிப்பவனும் கன்றுகளை மேய்த்து விளையாடும் கோபாலனான கண்ணனுடன் கூடிட, கூடலே நீ கூடு என்பது இந்த பாடலின் பொழிப்புரை.\r\n\r\nஅவன் கல்யாண குணங்கள் நிறைந்தவன், ஆகையால் நம்மை ஏற்றுக்கொண்டே தீருவான், எனவே அவன் வரும்வரை எதிர்பார்த்துக்கொண்டு இருப்பதே நமக்கு நல்லது என்று சீதா பிராட்டி இருந்ததைப்போல் என்று ஆண்டாள் உபவாசம் இருந்தாலும், ஆர்வம் மிகுதியால் அவனை பெறுவதற்காக, நோன்பு நோற்பது, காமனிடம் சொல்வது, சிற்றில் இழைப்பது, பனி நீராடுவது, கூடலிழைப்பது என்று தங்களுடைய ஸ்வரூபத்திற்கு ஒவ்வாத காரியங்கள் செய்பவர்கள் ஆவல் உடையார்.\r\n\r\n“மல்லாண்ட திருத்தோள் மணிவண்ணா, உன் சேவடி செவ்வி திருக்காப்பு” என்று பாடுவதும், “உரகல் உரகல்” என்று எப்போதும் விழித்திருக்கும் நித்யஸூரிகளை பார்த்து , உறங்காமல் இருந்து எம்பெருமானை பார்த்துக் கொள்ளுங்கள் என்று பொங்கும் பிரிவால் பெரியாழ்வாரை போல், காரியங்கள் செய்பவர்கள் அன்புடையோர்.\r\n\r\nஆழ்வார் குடிப் பிறப்பால் தன்னுடைய அன்புக்கும் ஆவலுக்கும் குறைவில்லை, என்பதை ஆண்டாள் சொல்கிறார்.\r\n\r\nவிரைசூழ் துவராபதிக்கு என்று சொல்வதன் மூலம் இயற்கையிலேயே வாசம் நிறைந்த பதினாயிரம் தேவிமார்களை காப்பாற்றி துவாரகைக்கு அழைத்து வந்தது சொல்லி அவனது ரக்ஷகத்துவம் சொல்கிறார். இவள் அளவுக்கு ஆவல் அன்பு இல்லாதவர்கள் ஆதலால் எம்பெருமான் தன்னை சேர்த்துக்கொள்வார் என்கிறார்.\r\n\r\nநித்யஸூரிகளை ரக்ஷிப்பதைக் காட்டிலும் பசுக்களை காப்பதில் உவந்து இருப்பான் (திவத்திலும் பசுநிரை மேய்ப்பு என்று நம்மாழ்வார் திருவாய்மொழி10.3.10) என்று சொல்வது போல் இங்கே கன்று மேய்த்து விளையாடும் கோவலன் என்று சொல்லி அவனது எளிமை (சௌலப்யம்) சொல்லப்பட்டது.\r\n\r\nகாலை எழுந்திருந்து கரிய குருவிக் கணங்கள், மாலின் வரவு சொல்லி மருள் பாடுதல் மெய்ம்மை கொலோ, சோலை மலைப் பெருமான் துவராபதி எம்பெருமான், ஆலின் இலைப் பெருமான் அவன் வார்த்தை உரைக்கின்றதே (9.8)\r\n\r\nகரியகுருவிக் கூட்டங்கள் விடியற்காலையில் மனிதர்களுக்கு முன்னம் எழுந்திருந்து திருமாலிருஞ்சோலை மலை மற்றும் துவாரகைக்கு தலைவனாகவும், ஆல மரத்தின் இலையில் எழுந்தருளிய ஸர்வேஸ்வரனாகவும் உள்ள எம்பெருமானின் வார்த்தைகளை சொல்லி அவன் வருவதை மருள் என்ற பண்ணினை பாடுகின்றன, இது உண்மையா என்று ஆண்டாள் சொல்கிறார்.\r\n\r\nஊரும் நாடும் உலகமும் தன்னைப்போல் அவனுடைய பேரும் தார்களுமே பிதற்ற, என்று நம்மாழ்வார் (திருவாய்மொழி 6.7.2) சொல்வதுபோல், ஆண்டாள் தன்னுடைய ஊரில் அறிவற்ற குருவிக்கூட்டங்களும், எம்பெருமானைப்பற்றி பேசுகின்றன என்கிறார்.\r\n\r\nஆலின் இலை பெருமான் என்றதால், எல்லா உலகங்களையும் தன் வயிற்றில் அடக்கிக்கொண்டு, அப்போது துளிர்த்த ஓர் ஆலிலையில் சயனித்து, சேராதவற்றை சேர்த்து வைக்கும் திறமையை உடையவன் என்று சொல்லிற்று.\r\n\r\nகூட்டிலிருந்து கிளி எப்போதும் கோவிந்தா கோவிந்தா என்றழைக்கும், ஊட்டக் கொடாது செறுப்பனாகில் உலகளந்தான் என்று உயரக் கூவும், நாட்டிற்றலைப் பழி எய்தி உங்கள் நன்மை அழிந்து தலையிடாதே, சூட்டுயர் மாடங்கள் சூழ்ந்து தோன்றும் துவராபதிக்கு என்னை உய்த்திடுமின். (12.9)\r\n\r\nதான் வளர்த்த கிளியானது கூட்டில் இருந்துகொண்டு எல்லா நேரங்களிலும் கோவிந்தா கோவிந்தா என்று கூறுகின்றது, உணவு கொடுக்காமல் இருந்தால் உலகளந்த பெருமானே என்று உரக்க கூவுகிறது, இந்த திருநாமங்களை கேட்டாலே தான் உடனே இங்கிருந்து கிளம்ப வேண்டும் என்று நினைக்கிறது என்கிறார். பெரும் பழியை ஏற்றுக்கொண்டு தலை கவிழ்ந்து நிற்க வேண்டாதபடி தன்னை துவாரகைக்கு கொண்டு விடுங்கள் என்கிறார்.\r\n\r\nதான் எம்பெருமானுடன் சேராமல் தவித்துக்கொண்டு இருக்கும் போது, தான் வளர்த்த கிளி முன்பு சொல்லி கொடுத்த திருநாமங்களை சொல்லி தன்னுடைய துயரத்தை அதிகரிக்க, அந்த கிளியை கூண்டில் அடைத்தாள். அது கோவிந்தா கோவிந்தா என்று கூவ ஆரம்பித்தது. இவள் சொன்ன ‘நாராயணனே நமக்கே பறைதருவான்’ என்ற பரமபத நாதன் திருநாமத்தை சொல்லாமல், சௌலப்யத்திற்கு எடுத்துக்காட்டாக இருக்கும் பசுக்களை மேய்த்த கண்ணனின் திருநாமத்தை சொன்னால் அது அவளுக்கு மேலும் துயர் கொடுக்கும் என்று தெரிந்து இன்னும் உரக்க சொன்னது. அந்த கிளிக்கு பட்டினி போட்டால் அது பேசாமல் இருக்கும் என்று நினைத்தது தவறாக சென்று அந்த கிளி, த்ரிவிக்ர அவதார நாமத்தை, எம்பெருமானின் திருவடிகள் சென்ற வானத்தில் எல்லாம் கேட்கும்படி உரக்க கூவ ஆரம்பித்தது. கோவிந்தன் பசுக்களின் பின்னே தனிமையில் செல்லும்போது அந்த பசுக்களின் ரக்ஷகத்துவத்திற்கு அடிமையானவள் இவள்; அதனால் தான் அது கோவிந்தா என்று கூவிற்று.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார் – பெரிய திருமொழி\r\n\r\nமுலைத்தடத்த நஞ்சுண்டு துஞ்சப் பேய்ச்சி முது துவரைக் குலபதியாக் காலிப்பின்னே, இலைத்தடத்த குழலூதி ஆயர் மாதர் இனவளை கொண்டானடிக் கீழெய்தகிற்பீர் மலைத்தடத்த மணி கொணர்ந்து வையம் உய்ய வளங் கொடுக்கும் வரு புனலம் பொன்னி நாடன் சிலைத் தடக்கைக் குலச் சோழன் சேர்ந்த கோயில் திருநறையூர் மணி மாடம் சேர்மின்களே. (6.6.7)\r\n\r\nபூதனையானவள் முடியும்படியாக, அவளின் பெருத்த முலையில் சுரந்த விஷம் நிறைந்த பாலை அமுது செய்தவனாய், துவாரகைக்கு நிர்வாககனாய், பசுக்களின் பின்னே பெரிய இலையினால் செய்யப்பட்ட குழல் கொண்டு, ஊதிக்கொண்டு போனவனாய், இடை பெண்களுடைய வளை மற்றும் ஆபரணங்களை விளையாட்டுக்காக (லீலை) அபகரித்தவனின் திருவடிகளை அடைய விரும்புபவர்களே, மலைகளில் இருந்து மணிகளை திரட்டிக்கொண்டு, உலகமெல்லாம் உஜ்ஜீவிக்கும்படி, வளத்தை கொண்டு தருகின்ற, பெருகி வருகின்ற தண்ணீரை கொண்டு உள்ள, காவேரியை உடைய நாட்டுக்கு அதிபதியாய், வில்லை கையில் ஏந்திய க்ஷத்ரிய வம்சத்து சோழன் சேர்ந்த கோவில் என்பது இந்த பாடலின் பொழிப்புரை.\r\n\r\nகட்டேறு நீள் சோலைக் காண்டவத்தைத் தீமூட்டி விட்டானை மெய்யம் அமர்ந்த பெருமானை மட்டேறு கற்பகத்தை மாதர்க்காய் வண் துவரை நட்டானை நாடி நறையூரில் கண்டேனே. (6.8.7)\r\n\r\nகாண்டவ வனம் என்பது தேவேந்திரனுக்கு உரிய இந்த உலகத்தில் உள்ள ஒரு காடு. ஒரு நாள் அக்னி, ஓரு அந்தணன் வேடம் பூண்டு அர்ஜுனனும் கண்ணனும் யமுனா நதி கரையில் கூடி இருந்த இடத்தில வந்து சேர, அந்த அந்தணனை அவர்கள் நன்கு உபசரிக்க, அக்னி அவர்களிடம் உணவு வேண்ட, ‘வேண்டிய உணவை அளிப்போம்’ என்று அவ்விருவரும் உறுதி கூற, உடனே அந்த அந்தணன் தான் யார் என்ற உண்மையை தெரிவித்து காண்டவ வனத்தைத்  தனக்கு இரையாக அளிக்குமாறு வேண்ட, அவர்கள் பல கொடிய அசுரர்களும் அரக்கர்களும் துஷ்ட மிருகங்களும் நிரம்பியிருக்கும் இந்த காடு அழித்து ஒழிவதே நாளது என்று நிச்சயித்து அக்னியிடம், ‘அப்படியே உண்பாயாக’ என்று அனுமதி கொடுத்ததினால் அக்னி அந்த காடு முழுவதையும் ஆக்ரமித்துப் பூர்ண திருப்தியுடன் உண்டான் என்பது கதை மஹாபாரத்தில் ஆதி பருவத்தில் சொல்லப்பட்டு உள்ளது. மண்ணின் பாரம் நீக்குதற்கே வடமதுரைப் பிறந்தவனான கண்ணபிரான் தனது அன்பனான இந்திரன் வருந்தும்படி அவனது காட்டை அழிக்க அனுமதித்தது அவதார பலன் நிறுவுவதற்காக என்று அறிந்து கொள்ளலாம். காட்டில் உள்ள அளவற்ற கொடுமையான விஷ உயிரினங்களை அழித்து பூமியி்ன் பாரத்தைக் குறைத்து அருளினதை உணரலாம். . \r\n\r\nதிருமெய்யத்தில் நித்யவாஸம் பண்ணுகிற ஸ்வாமியும், தேன் மிகுந்த கல்பவிருக்ஷத்தை சத்தியபாமாவிற்காக துவாரகையில் கொண்டு நட்டவனான எம்பெருமானை திருநறையூரில் கண்டனே என்கிறார்.\r\n\r\nதிருமழிசையாழ்வார் – நான்முகன் திருவந்தாதி\r\n\r\nசேயன் அணியன் சிறியன் மிகப்பெரியன், ஆயன் துவரைக் கோனாய் நின்ற மாயன், அன்று ஓதிய வாக்கு அதனைக் கல்லார், உலகத்தில் ஏதிலராய் மெய் ஞானம் இல். (71)\r\n\r\nமஹா பிரளயத்தின் போது, பூமியை எடுத்து காப்பாற்றியதை அறியாததை போல், இந்த பூவுலகில் இருந்து உய்ய (சம்சார பிரளயத்தில் இருந்து மீள) அவன் கூறிய வார்த்தைகளை இத்தனை நாள் அறியாமல் இருந்தோமே என்று வருந்துகிறார். இப்பாட்டில் சேயன் என்பது மிகப்பெரியன் என்பதோடும் அணியன் என்பது சிறியன் என்பதோடும் சேர்ந்து வரும். எம்பெருமான் எளியவனாகவும் மிக உயர்ந்தவனாகவும் ஒரே சமயத்தில் இருப்பான் என்று சொல்வது மாயன் என்பதால் விளங்கும்.\r\n\r\nருத்ரன், பிரமன் போன்ற தங்களுக்கே, மிக தூரத்தில் இருப்பவன் என்று இராமாயணம் உத்ரகாண்டத்தில் சொன்னது போல், இவன் எக்காலத்திலும் எவனாலும் காண அரியவன் என்று பிரமன் சொன்னதை இங்கே குறிப்பிட்டு உள்ளார். இதேபோல், வராக புராணம், கீதை, மற்றும் விஷ்ணு தர்மம் இவற்றில் இருந்தும் மேற்கோள் காட்டப்படுகிறன. வேதத்தில் மனதிற்கும் வாக்கிற்கும் எட்டாதவன் என்று சொல்லி அளவிடமுடியாதபடி பெரியவன் என்று சொல்கிறது. அவன் மிகவும் பெரிய ரூப, ஸ்வரூப, குண விபூதிகளை கொண்டவன் ஆகையால், இப்படி அரியவனாக இருக்கிறான்.\r\n\r\nஅணியன் என்று சொன்னது, ஆசையுள்ளவர்களுக்கு மிக அருகிலேயே எளிமையாக அறியலாம்படி உள்ளவன் என்கிறார். அணியன் சிறியன் என்று சௌலப்யத்தை சொல்லும். சேயன் பெரியன் என்பது அவனுடைய பரத்வத்தை சொல்லும்.\r\n\r\nதுரியோதனன் போன்றவர்களுக்கும் தன் முயற்சியால் அறிய முயல்பவர்களுக்கும் தூரத்தில் உள்ளவன்; யசோதை, ஆய்ச்சியர் போன்ற ஆசை உடையவர்களுக்கு மிக அருகில் உள்ளவன் என்று நம்மாழ்வார் திருவாய்மொழியில் சொன்னதும் (1.3.4) இங்கே குறிப்பிட்டுள்ளார்.\r\n\r\nதுவரைக்கோனாய் என்று சொன்னதில் துவாரகைக்கு நிர்வாககன் என்ற பெருமை உடையவனாய், பதினாயிரம் ஸ்திரீகளுக்கு ஒரே காலத்தில், ஆடல் கொடுக்கவல்ல ஆச்சர்யமான கண்ணன் என்பது விளங்கும். பாரத போரில், சொன்ன சரம ஸ்லோகத்தை அறியாதவர்கள் எம்பெருமானுக்கு எதிரிகள் என்கிறார். அவர்கள் சரம ஸ்லோகத்தை அறியாததற்கு காரணமே அவர்கள் எம்பெருமானை வெறுப்பவர்களாக இருப்பது தான் என்கிறார்.\r\n\r\nஎல்லா தர்மங்களையும் அடியோடு விட்டுவிட்டு, என் ஒருவனையே உபாயமாக அடைவாய் என்று சொன்னது சரம ஸ்லோகம். ‘ஞான சக்திகளுடன் கூடிய நான் உன்னை எல்லா பாவங்களில் இருந்தும் விடுகின்றேன்’ என்று சொன்னதில் மாம் என்ற சௌலப்பியம் அணியன் சிரியன் ஓதிய வாக்கு என்றும் அஹம் என்ற பதத்திற்கு சொன்ன ஞான சக்தி முதலியவை சேயன் பெரியன் ஓதிய வாக்கு என்றும் கூறுகிறார். துவரைகோன் என்றது ஸ்வாமித்யம் சொல்கிறது. மாயன் என்பது சௌலப்யதோடு ஞான சக்திகளை சேர்த்து சொன்னது.\r\n\r\nநம்மாழ்வார் – திருவாய்மொழி 5.3.6\r\n\r\nஅன்னை என் செய்யில் என் ஊர் என் சொல்லி என் தோழிமீர், என்னை இனியும் உமக்கு ஆசை இல்லை அகப்பட்டேன், முன்னை அமரர் முதல்வன் வண் துவராபதி மன்னன், மணிவண்ணன் வாசுதேவன் வலையுளே.\r\n\r\nதோழிமார்களே! அழகிய துவாரகைக்கு அரசனும் நித்யஸூரிகளுக்கு தலைவனும் மணிவண்ணனும் ஆன கண்ணனின் கண் வலையில் அகப்பட்டுக்கொண்டதாகவும், அதனால் தோழியர்களும், தாயாரும் தன்னை பற்றி இனி ஆசைவைக்க நியாயம் இல்லை, ஊரார் என்ன செய்தால் என்ன என்று ஆழ்வார் கூறுவதாக அமைந்துள்ள பாடல்.\r\n\r\nமுதல்வன் வண் துவராபதி மன்னன் மணிவண்ணன் வாசுதேவன் வலையுள் அகப்பட்டேன், ஆகையாலே தன்னைப் பற்றி இனி உமக்கு ஆசை இல்லை என்று தாயாருக்கும் தோழிக்கும் சொல்கிறார். கண்ணபிரானுடைய குணசேஷ்டிதங்களில் தான் அகப்பட்டதாகவும் இனி யார்  என்ன செய்தால் என்ன என்றும் கூறுகிறார். “வாசுதேவன் வலையுளே அகப்பட்டேன்” என்றது தப்ப முடியாதபடி அகப்பட்டு விட்டேன் என்று சொல்வதாகும். எம்பெருமானுடைய வலை என்பது அவனது திருக்கண்களை வலையாக கொள்வது ஆகும். Sri Kalyāna Nāchiyār (Sri Lakshmisri, Rukmani) Kalyāna Nārāyanan, Dwārakādheesan, Dwārakānāthji Vada Nādu Gujarat Gujarat Nindra (Standing) West Hemakooda Gomathi Theertham, Samuthira Sangamām Thenkalai ஸ்ரீ கல்யாணநாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ கல்யாணநாராயணாய நமஹ http://maps.google.com/?q=22.237635,68.967407",
                "number": 104,
                "name_ta": "துவாரகை",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thuvarai, Thuvarāpadhi",
                "area": "Gujarat",
                "state": "Gujarat",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "West",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru Dwārakai"
                ]
            },
            {
                "id": 95,
                "title": "Thiru SingavEzhkundram",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0022",
                "url": "/divya-desam/thiru-singavezhkundram/",
                "content": "105 சிங்கவேள் குன்றம் AhObilam Ahobilam **Sthala Varalaru (Historical Significance)**\r\n\r\nThis sacred site, known as Ahobilam, is located about 85 kilometers from the Kadapa railway station on the Chennai-Mumbai railway line. From Kadapa, one must travel to a village called Arlagatta and then proceed to Nandyal village, after which Ahobilam can be reached. The region is densely forested with black hills covered in thick greenery, part of the Eastern Ghats. The black hills (called \"Nallamala\" in Telugu) house this sacred site of Nava Narasimha. It is said that the Eastern Ghats are Adisesha himself, with his head being Thirumala, his tail Srisailam, and his middle body Ahobilam. Pilgrims typically spend three days here to worship all nine Narasimhas and the Sthamba Narasimha. To visit Bhavana Narasimha, it takes half a day, and to visit Sthamba Narasimha, it requires a whole day along with a local guide.\r\n\r\nThere are two temples here: one at the base of the hill called Lower Ahobilam and another about 10 kilometers up the hill at an elevation of approximately 3,000 feet called Upper Ahobilam. It is believed that Lord Narasimha gave darshan to Prahlada and Garuda here, and this is where the Narasimha avatar occurred.\r\n\r\nThe Lord resides in Pushkar as a holy water form, in Naimisharanya as a forest form, and in Thiruvengadam as a mountain form. Ahobilam is considered a sacred site that encompasses a forest, hills, a river, and waterfalls. Hence, it is believed that worshipping Narasimha at Ahobilam bestows the blessings of visiting the above three holy places.\r\n\r\nIt is said that there is no deity greater than Narasimha, no holy water superior to Bhavanashini Tirtha, no hill greater than Garudachala, and no yogi superior to those who worship Narasimha at Ahobilam. Visiting Ahobilam and seeing Bhavanashini Tirtha is believed to cleanse the sins accumulated over countless births.\r\n\r\nThe Ahobil Mahatmyam states that to gain the favor of ancestors, one must visit Gaya; for the body to attain good fate, one must visit the Ganga; and to receive mantras, one must go to Kashi. However, it is said that all these benefits can be obtained a hundredfold easier at Ahobilam.\r\n\r\n\"Bilam\" means cave, and \"Aho\" means lion in Sanskrit, thus the name Ahobilam. In Tamil, it is referred to as \"Singavel\" and the hill as \"Singavel Kundram.\" The site is where the Lord, with great enthusiasm, settled as a form that is part human and part lion, hence the name Singavel Kundram. It is also said that because the Lord incarnated with great strength to slay Hiranyakashipu, the devas praised him saying \"Aha, what strength, what strength!\" Hence, the name Ahobilam. The place with the seven hills where the beautiful and beloved Lord Narasimha resides is also referred to as Singavel Kundram.\r\n\r\nAt the top of the hill is a waterfall called Bhavanashini. Following its course upwards, one can reach the Varaha Narasimha shrine. About one to one and a half miles further is the Malola Narasimha shrine. Another two miles from there is the pillar from which Narasimha emerged, known as the Sthamba Narasimha. Reaching this place is quite difficult and requires appropriate guides. The paths to the Narasimha shrines on the hill are rough and steep, with the presence of wild animals such as leopards, elephants, and bears.\r\n\r\nOut of the nine forms of Narasimha, eight Utsava Murthis are housed in this temple, with Malola Narasimha's Utsava Murthi being separate. The Swayambhu Utsava Murthi is worshipped as Sri Ramapiran.\r\n\r\n**Nava Narasimhas**\r\n\r\nThe nine Narasimha temples/shrines in Ahobilam are:\r\n\r\n1. Ahobila Narasimha\r\n2. Varaha Narasimha\r\n3. Bhavana Narasimha\r\n4. Karancha Narasimha\r\n5. Chatravada Narasimha\r\n6. Bhargava Narasimha\r\n7. Jwala Narasimha\r\n8. Malola Narasimha\r\n9. Yogananda Narasimha\r\n\r\nIn addition to these, there is Sthamba Narasimha and the Lower Ahobilam temple associated with the Ahobilam Matha, housing eight Utsava Murthis.\r\n\r\n**1. Ahobila Narasimhan**\r\n\r\nThis is the fierce Narasimha situated in the main temple on the hill. The Lord appeared in a cave, embracing Hiranyakashipu on His lap, in a fiery form as the embodiment of truth. In front of Him is Garuda. This temple also houses the deities of Sri Sita Rama Parameswara Linga, Narasimha Sudarshana Chakra, and Senju Lakshmi, all installed by Adi Shankaracharya. Worshipping here alleviates the hardships caused by Shukra dosha.\r\n\r\n**2. Varaha Narasimhan / Krodha Narasimhan**\r\n\r\n\"Krodha\" means tusk; hence, He is also known as Varaha Narasimhan. When Hiranyaksha, Hiranyakashipu's brother, hid Bhudevi in the netherworld, the Lord, in the form of Varaha, rescued Her on His tusks and preached the Sarama Shloka. Lakshmi Narasimhan also provides darshan alongside Him. This deity alleviates the hardships caused by Guru dosha.\r\n\r\n**3. Bhavana Narasimhan**\r\n\r\nThis Narasimha removes our sins and saves us from the cycle of samsara. Like Malola Narasimhan, He gives darshan along with Senju Lakshmi. He married a woman from the Senju tribe and resides on a high hill. Following the traditions of the hunter community, He accepts offerings of meat made to Senju Lakshmi on Saturdays. Bhavana Narasimhan alleviates the sins caused by Rahu dosha.\r\n\r\n**4. Karanja Narasimhan**\r\n\r\nThis Narasimha appeared under a Punga tree on the Nallamala hill due to the penance of Hanuman. At Hanuman's request, He appeared as Rama with a bow and arrow instead of Narasimha. He also appears as Vaikuntha Natha with Adishesha holding an umbrella. Hanuman's valor in slaying Ravana is praised, and as a result, Hanuman is seen with a conch and discus. Karanja Narasimhan alleviates the doshas caused by Ketu.\r\n\r\n**5. Chatravada Narasimhan**\r\n\r\n\"Chatra\" means umbrella, and \"Vada\" means banyan tree. This Narasimha resides joyfully under a large banyan tree, listening to the melodious music of two Gandharvas. Legend has it that the Gandharvas sing to calm the Lord's anger. Seated in Padmasana, He keeps rhythm with His left thigh and holds the conch and discus while His right lower hand is in the Abhaya Mudra. His smile invites us closer. This is the largest of the nine deities, alleviating the doshas caused by Surya.\r\n\r\n**6. Bhargava Narasimhan**\r\n\r\nNamed after Sage Bhargava, who performed penance to see the Lord as Narasimha, this deity is located in Lower Ahobilam, under a small hill. He appears fierce, with Hiranyakashipu on His lap, tearing open his chest. Hiranyakashipu is seen with a sword, while Prahlada looks on in devotion. The shrine also displays the ten avatars. Bhargava Narasimhan alleviates the hardships caused by Chandra dosha.\r\n\r\n**7. Jwala Narasimhan**\r\n\r\nWhen Hiranyakashipu asked where Narayana was, Prahlada replied that He was in the pillar and in every atom. In a fit of rage, Hiranyakashipu struck a pillar with his mace, and from it emerged Narasimha, fierce and radiant. Jwala Narasimhan resides in a cave beneath the fierce pillar at Vedagiri. He has eight arms: two holding Hiranyakashipu on His lap, two tearing open his chest, two holding his intestines as a garland, and two wielding the conch and discus. He is known as Sri Maha Mrityunjaya and is accompanied by Sukracharya and Maha Vishnu. The nearby Raktakundam, where the Lord washed His hands after slaying Hiranyakashipu, is believed to absolve pitru dosha.\r\n\r\n**8. Malola Narasimhan**\r\n\r\n\"Ma\" means consort, and \"Lola\" means affection. This Narasimha is seated with Mahalakshmi on His left thigh, exuding happiness. After slaying Hiranyakashipu, Mahalakshmi appeared at the request of the gods to calm the Lord's anger, and together they provide darshan. Malola Narasimhan is the presiding deity of the Ahobilam Math and alleviates the doshas caused by Kuja.\r\n\r\n**9. Yogananda Narasimhan**\r\n\r\nThis Narasimha served as Prahlada's guru, teaching him yoga. He is seated in a yogic posture on Adisesha, with His upper hands holding the conch and discus and His lower hands in the yogic mudra. This form is said to be a continuation of the yoga postures He taught Prahlada after slaying Hiranyakashipu. Yogananda Narasimhan alleviates the doshas caused by Budha. Nearby are the shrines of Rama and an annadana hall.\r\n\r\nIn addition to the Nava Narasimhas, Lower Ahobilam houses the temples of Prahlada Varadan, Santa Narasimhan, and Lakshmi Narasimhan. The complex includes three prakaras, a pushkarini, and a dwajasthambam.\r\n\r\n**Festivals**\r\n\r\nMasi Brahmotsavam and Narasimha Jayanti are the main festivals celebrated here. Other notable festivals include Pavana Vara Utsavam, Aani Swathi Garuda Sevai, Purattasi Sri Madh Adivan Shatakopan, Sri Vedanta Desikan Thirunakshatra Utsavam, Thiruvadipooram, Sri Rama Navami, Gokulashtami, and Sri Ramanujar Thirunakshatram. Monthly Swathi Thirumanjanam is also a significant event.\r\n\r\n### Place History\r\n\r\nThere are references to Ahobilam in the Brahmanda Purana, Bhagavata Purana, and Vishnu Purana.\r\n\r\nBrahma, who carries out the act of creation, is the child of Sri Mahavishnu. Hiranyakashipu performed severe penance towards Brahma, desiring that no one should destroy him. Hiranyakashipu obtained the following boons from Brahma: not to die during the day or night, not by human or animal, not by weapon or without weapon, not inside or outside the house, not by Brahma or those created by him, not in the sky or on the earth, and not by the living or the non-living.\r\n\r\nAfter receiving these boons, Hiranyakashipu greatly tormented people. He proclaimed that instead of worshipping gods, they should worship him. However, Hiranyakashipu's son Prahlada did not obey his father's words and showed the right way by worshipping Sri Vishnu. This angered Hiranyakashipu, who tried to give Prahlada many troubles and attempted to kill him. But Sri Mahavishnu saved Prahlada every time. One evening, filled with great anger, Hiranyakashipu asked loudly where Sri Vishnu was. Prahlada said, “Our Lord is omnipresent; He is in the pillar, He is in the straw.” As Kamban says, “He resides in the words you hear,” Prahlada showed a pillar and said Vishnu was there. When Prahlada affirmed, Hiranyakashipu kicked the pillar, and from it emerged Sri Vishnu with a human body and a lion's head as Narasimha, at the evening twilight that is neither day nor night. He lifted Hiranyakashipu onto the threshold, placed him on his lap, and tore him apart with his sharp nails, demonstrating Prahlada's devotion to the world.\r\n\r\nThis divine incarnation showed mercy to Prahlada and wrath to Hiranyakashipu at the same time. Similarly, He gave a flower seat to Mahalakshmi and at the same time made His lap a sacrificial altar. \r\n\r\nBefore killing Hiranyakashipu, He examined his chest with his nails to check if there was any moisture, and finding none, He killed him, showing the mercy of the Lord.\r\n\r\nThis divine incarnation shows that even if one commits offenses against Him, He will tolerate it; but if one commits offenses against His devotees, He will not tolerate it.\r\n\r\nUnlike other long-lasting incarnations like Rama (over 10,000 years) and Krishna (over 120 years), the Narasimha incarnation stayed in this world for a very short time. Narasimha, who struck with His hands, established that He is a swift incarnation by delivering the benefit immediately after appearing.\r\n\r\nAmong all incarnations, the Narasimha incarnation is considered the most beautiful by the Āzhvārs and our elders. That is why He is referred to as Alagiya Singar. In the 21st and 22nd verses of the Naṉmukaṉ Tiruvantāti, Āzhvār describes the beauty of the Narasimha incarnation. He explains the divine fury that He shows towards the enemies of His devotees. The 21st verse states that His anger is more beneficial to devotees than His clear form. With a large mouth emitting fire, round and shining red eyes, and a body that glows like fire, Āzhvār describes the beauty of Narasimha. Continuing in this thought, Āzhvār in the next verse says, \"He is the beautiful one, He is the form of the lion\" (Naṉmukaṉ Tiruvantāti 22), advising us to seek His divine feet that protect us eternally.\r\n\r\nThere is a legend that Narasimha came as a hunter and married Lakshmi Devi here. When He left Vaikuntha to appear to Garuda, Sri Mahalakshmi also came to this holy place and incarnated as a hunter's daughter. Growing up here as Senjulakshmi, the Lord came as a hunter and married her. As the Lord and His consort both incarnated here, the legend says He stayed here until He married Senjulakshmi. Tirumangai Āzhvār mentions the Lord becoming a hunter among the hunters in the Periya Tirumozhi (1.7.8).\r\n\r\nWhen Lord Narasimha took His incarnation, as Garuda could not witness it, the eternal servitor Garuda had a desire to see the Narasimha incarnation. To fulfill this wish, Garuda performed severe penance in this forested area surrounded by mountains. Pleased with Garuda's penance, the Lord once again showed the Narasimha incarnation on this Ahobilam hill. He emerged from a pillar, grabbed Hiranyakashipu, tore his intestines with His sharp nails, and roared with undiminished anger. He then calmed down as Shanta Narasimha at the request of Mahalakshmi and Prahlada, showing nine aspects of the Narasimha incarnation in nine different forms. As Garuda performed penance here, this hill is named Garudachalam or Garudadhri.\r\n\r\nWhen searching for Sita Devi, Lord Rama and Lakshmana visited this holy place, worshipped Narasimha with five slokas, and continued on their victorious path. It is said that after praising this deity, Sri Ramabiran believed he found Sita.\r\n\r\nDuring the divine marriage of Sri Srinivasa Perumal of Tiruvengadam with Padmavati Thayar, the food prepared for the occasion was first offered to Ahobilam Narasimha.\r\n\r\nWhen Adi Shankara visited this hill, there is a legend that some people tried to kill him, and Sri Narasimha himself protected him.\r\n\r\nA 17-year-old youth came here to serve the Narasimha known as Alagiya Singar. At that time, the Lord Himself appeared in the form of a sanyasi, initiated him with mantras, made him renounce the world, gave him ascetic robes and a trident from the Ramanuja shrine here, and blessed him with the name Sri Sadagopa Jiyar, establishing a Vaishnava institution. The mantra taught by the Lord to the Jiyar Swamis is called the Breksha Mantra. When the Jiyar asked the Lord which festival deity he should worship, the Lord handed over the festival deity Malola Narasimha to the Jiyar. Since then, all successive Jiyars have carried this deity to all the places they travel and perform worship. When Alagiya Singar Jiyar, who completed the construction of the Srirangam tower, came to Srirangam, this festival deity also came to Srirangam.\r\n\r\nThere is a legend that the 6th pontiff of the Ahobilam Math, Srishashṭa Parankusha Yatindra Maha Desikan, went into a cave in the Narasimha shrine atop the hill (Ahobil Narasimha) and is still in meditation there. This cave is now closed, and people believe that the Jiyar Swamis live eternally in this cave.\r\n\r\nĀzhvārs and Acharyas\r\n\r\nNarasimha has been praised by Āzhvārs in various forms such as Narasingam, Singapiran, Arimukku Acchudan, Shiyam, a lion with a human form, Ari, and Alari. (Except for Madhurakavi Āzhvār and Tondaradippodi Āzhvār, other Āzhvārs) Several Āzhvārs have sung about this divine incarnation. Information about them can be found here.\r\n\r\nTirumangai Āzhvār – Periya Tirumozhi – 1.7\r\n\r\nThis is a Divya Desam where Tirumangai Āzhvār has performed Mangalasasanam with 10 pasurams. The difficulty of visiting this place is mentioned by Tirumangai Āzhvār in his pasurams, describing Ahobilam as a place that is hard to reach, mentioning the hardships faced by devotees and the greatness of the Lord. Today, due to the continuous efforts of the Ahobilam Math Jiyars and administration, visiting Ahobilam has become easier. இந்த திருத்தலம்,  சென்னை பம்பாய் ரயில்பாதையில் உள்ள கடப்பா என்னும் ரயில் நிலையத்தில் இருந்து சுமார் 85 கி.மீ. தூரம் உள்ள அர்லகட்டா\r\nஎன்ற ஊருக்குச் சென்ற பின்னர் நந்தியால் கிராமத்திற்கு அருகே அஹோபிலம் சென்று அடையலாம். இங்குள்ள மலைப்பிராந்தியங்களும், சுற்றிச்சூழ்ந்துள்ள காடுகளும் அடர்ந்து கருமையாக உள்ளது. கிழக்கு தொடர்ச்சி மலையில் அடர்ந்த மரங்களை கொண்டு உள்ள கருமையான கருப்பு மலையில் (தெலுங்கில் நல்ல கொண்டா) இந்த நவநரஸிம்ஹ க்ஷேத்திரம் உள்ளது. ஆதி சேஷனே இந்த கிழக்கு தொடர்ச்சி மலை தொடர்; அதன் தலை பாகமே திருமலை; அதன் வால் பாகம் ஸ்ரீசைலம்; அதன் முதுகு அல்லது உடல் பாகமே இந்த அஹோபில க்ஷேத்திரம் என்று கூறுவார்கள். மூன்று நாட்கள் இங்கு தங்கி இருந்து, நவ நரசிம்மர்களையும், ஸ்தம்ப நரசிம்மரையும் நன்றாக சேவித்து விட்டு திரும்பலாம். பாவன நரசிம்மரை சேவிக்க ஒரு அரை நாள் ஆகும். ஸ்தம்ப நரசிம்மரை சேவிக்க தனியாக ஒரு நாளும், அங்கு பழக்கப்பட்ட வழித்துணை ஆள் ஒருவரும் வேண்டும்.\r\n\r\nஇங்கு மலையடிவாரத்தில் கீழ் அஹோபிலம் என்று ஒரு கோவிலும், சுமார் 10 கிலோமீட்டர் தொலைவில் மலையின் மேல் சுமார் 3000 அடி உயரத்தில் ஒரு கோவிலுமாக இரண்டு கோவில்கள் உண்டு. மலை மேல் உள்ள கோவிலில் தான்  ப்ரஹ்லாதன், கருடனுக்கு காட்சி அளித்ததாகவும் இங்கு தான் நரசிம்ம அவதாரம் நிகழ்ந்ததாகவும் கூறுவர்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் புஷ்கரம் என்ற புண்ணிய க்ஷேத்திரத்தில், தீர்த்த ரூபியாக இருக்கிறான். எம்பெருமான் நைமிசாரண்யம் என்ற திவ்யதேசத்தில் ஆரண்ய ரூபியாக இருக்கிறான். எம்பெருமான் திருவேங்கடத்தில் பர்வத ரூபியாக இருக்கிறான். அஹோபிலம் என்ற இந்த திவ்யதேசம், காடு, மலை, ஆறு மற்றும் அருவிகளை உள்ளடக்கியது. அதனால், அஹோபிலம் சென்று நரசிம்மனை தரிசித்தாலே, மேலே சொன்ன மூன்று திருத்தலங்களையும் தரிசித்த பலன் கிடைக்கும் என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nநரம் கலந்த சிங்கத்தை விட உயர்ந்த தெய்வம் கிடையாது என்பார்கள்; பாவநாசினி தீர்த்தத்தை விட உயர்ந்த தீர்த்தம் கிடையாது என்பார்கள்; கருடாசல மலையை விட உயர்ந்த மலை கிடையாது என்பார்கள்; அஹோபிலத்தில் உறைகின்ற நரசிம்மனிடம் பக்தி செலுத்துபவர்களை விட உயர்ந்த யோகி கிடையாது என்பார்கள்; அஹோபிலம் அடைந்து, பாவநாசினி தீர்த்தத்தை பார்த்தால் கூட பல கோடி பிறவிகளில் செய்த பாவங்கள் தீர்ந்து போகும் என்பார்கள்.\r\n\r\nஅஹோபில மஹாத்மியம் என்ற நூலில், பித்ருக்களின் ப்ரீத்தி கிடைக்க, கயா செல்ல வேண்டும் என்றும், இந்த உடல் நற்கதி அடைய கங்கை செல்ல வேண்டும் என்றும், மந்திரோபதேசம் பெற காசி செல்ல வேண்டும் என்று சொல்வதுடன், இவை அனைத்தையும் அஹோபிலத்தில் 100 மடங்கு எளிதாக பெறலாம் என்று சொல்கிறது.\r\n\r\nபிலம் என்றால் குகை அஹோ என்றால் சிம்மம் ஆதலால் வடமொழியில் அஹோபிலம் என்று பெயர் வந்தது. இதேயே சிங்கவேள் என்று தமிழில் குறிப்பிட்டு மலையும் சேர்த்து,\r\nசிங்கவேள்குன்றம் என்று ஆயிற்று. எம்பெருமானே வேட்கையுடன் வந்து தங்கி நரமும் சிங்கமும் கலந்து வந்து உறையும் மலையை சார்ந்த இடம் ஆதலால் இது சிங்கவேள் குன்றம் ஆகியது என்றும் சொல்வர். ப்ரஹ்லாதன் மற்றும் பல தேவர்களின் வேட்கைக்கும் விருப்பிற்கும் ஏற்றவாறு எம்பெருமான் உறைந்தஇடம் ஆதலால் இது சிங்கவேள்குன்றம் என்றும் சொல்வர். எம்பெருமான் மிகுந்த வலிமையுடன் திரு அவதாரம் எடுத்து இரணியனை வதைத்ததால், ‘ஆஹா, என்ன பலம் என்ன பலம்’ என்று தேவர்கள் போற்றியதால், அஹாபலம் என்று சொல்வாரும் உண்டு. ‘சிங்கவேழ்குன்றம்’ என்று கூறி, யாவராலும் விரும்பப்படுகின்ற கட்டழகுடையவரான எம்பெருமான் எழுந்தருளி இருக்கின்ற ஏழு குன்றங்களை உடைய நரசிம்ம திருத்தலம் என்றும் பொருள் கூறுவார் உண்டு.  \r\n\r\nஇங்கு மலையின்மேல் பாவநாசினி என்னும் நீர்வீழ்ச்சி உள்ளது. இதன் கரைவழியே மேலே சென்றால் வராஹ நரசிம்மன் சன்னதியைச் சேவிக்கலாம். இங்கிருந்து மேலும் சுமார் ஒன்று அல்லது ஒன்றரை மைல் தூரம் சென்றால் மாலோல நரசிம்ம க்ஷேத்திரம் உள்ளது. இங்கிருந்து மேலும் இரண்டு மைல் தொலைவு சென்றால் நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்த, ஸ்ரீ நரசிம்மன் தூணில் இருந்து வெளிப்பட்ட ஸ்தம்பம் உள்ளது. இது ஸ்தம்ப நரசிம்மர் என்று கூறுவார். இங்கு செல்வது மிகவும் கடினம், தகுந்த துணையுடன் செல்ல வேண்டும். . பொதுவாகவே இங்கு மலை மேல் உள்ள எல்லா நரசிம்மர்களையும் நடந்து சென்று சேவிப்பது என்பது மிகவும் கடுமையான, கரடுமுரடான பாதைகள் மட்டுமின்றி செங்குத்தாக மலைமேல் ஏறுவது மட்டுமின்றி காட்டு மிருகங்கள் நடமாடக் கூடிய பகுதிகளும் உண்டு. இங்கு சிறுத்தைகள், யானைகள், கரடிகள் போன்ற காட்டு விலங்குகள் பார்க்கப்பட்டு உள்ளன.\r\n\r\nநரசிம்ம ரூபத்தின் அர்ச்சா மூர்த்திகளான ஒன்பது மூர்த்திகளில் எட்டு உற்சவ\r\nமூர்த்திகள் இந்தக் கோவிலில் உள்ளனர். மாலோல நரசிம்மருக்கான உற்சவமூர்த்தி மட்டும் தனியாக உள்ளார். சுயம்புவான இந்த உற்சவர் சக்கரவர்த்தி திருமகனாக (ஸ்ரீ ராமபிரானாக) சேவை சாதிக்கிறார்.\r\n\r\nநவநரசிம்மர்கள்\r\n\r\nஇங்கு மலையடிவாரத்திலும், மலையின் மேலுமாகமொத்தம் ஒன்பது நரசிம்மர் கோவில்கள்/சன்னதிகள் உள்ளன. எனவே இதனை நவநரசிம்ம க்ஷேத்திரம் என்றும் வழங்குவர்.\r\n\r\n1. அஹோபில நரசிம்மன்\r\n2. வராஹ நரசிம்மன்\r\n3. பாவந நரசிம்மன்\r\n4. காரஞ்ச நரசிம்மன்     \r\n5. சத்ரவட நரசிம்மன்\r\n6. பார்கவ நரசிம்மன்\r\n7. ஜ்வாலா நரசிம்மன்\r\n8. மாலோல நரசிம்மன்\r\n9. யோகாநந்த நரசிம்மன்\r\n\r\nஇதனைத் தவிர ஸ்தம்ப நரசிம்மர், எட்டு உத்சவர்களை உள்ளடக்கிய கீழ் அஹோபிலத்தில் உள்ள அஹோபில மடத்தை சேர்ந்த கோவிலும் உள்ளன.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nபிரம்மாண்ட புராணம், பாகவத புராணம், மற்றும் விஷ்ணு புராணம் இவற்றில் அகோபிலத்தை பற்றிய தகவல்கள் உள்ளன.\r\n\r\nபடைக்கும் தொழிலை நடத்தி வருவரான பிரம்மா, ஸ்ரீ மகாவிஷ்ணுவின் பிள்ளை. ஹிரண்யகசிபு, தன்னை யாரும் அழித்து விடக்கூடாது என்பதற்காக, பிரம்மாவைக் குறித்து, கடுமையாக தவம் புரிந்தார்.  ஹிரண்யகசிபு பிரம்மாவிடம் இருந்து கீழ்கண்ட வரங்களை பெற்றார்.   இரவிலோ அல்லது பகலிலோ, மனிதனலோ அல்லது மிருகதாலோ, ஆயுதம் கொண்டோ அல்லது ஆயுதம் இல்லாமலோ, வீட்டின் உள்ளேயோ அல்லது வீட்டிற்கு வெளியிலேயோ, பிரம்மாவோ அல்லது அவரால் படைக்கப் பட்டவர்கள் மூலமாகவோ, ஆகாயத்திலேயோ அல்லது பூமியிலேயோ, உயிர் உள்ளதாலேயோ அல்லது உயிர் அற்றதாலேயோ, தான் இறக்கக்கூடாது என்று ஹிரண்யகசிபு வரம் வேண்டி பெற்றுக் கொண்டான்.     \r\n\r\nஹிரண்யகசிபு  இப்படி வரங்களைப் பெற்ற பின் அவன் மக்களை மிகவும் கொடுமைப் படுத்தினான்.  கடவுளை வணங்குவதற்கு பதில் தன்னையே வணங்கவேண்டும் என்றும் பிரகடனம் செய்தான். ஆனால் ஹிரண்யகசிபுவின் மகனான ப்ரஹ்லாதன் தன் தந்தையின் சொல்லுக்குக் கட்டுப் படவில்லை. அவன் ஸ்ரீ விஷ்ணுவை வணங்கவேண்டும் என்று நல்வழி காட்டினான்.   இதனால் கோபம் கொண்ட ஹிரண்யகசிபு ப்ரஹ்லாதனுக்கு பல கஷ்டங்களை கொடுத்து அவனை கொல்லவும் முயற்சிகள் செய்தான்.  ஆனால் ஸ்ரீ மஹா விஷ்ணு ஒவ்வொரு முறையும் பிரகலாதனைக் காப்பாற்றினார்.   இதனால் மிகவும் கோபமடைந்த ஹிரண்யகசிபு  ஒரு நாள் மாலைப் பொழுது ஸ்ரீவிஷ்ணு எங்கு உள்ளார் என்று உரக்கக் கேட்டான்.  ப்ரஹ்லாதன், “எம்பெருமான் எங்கும் வியாபித்து உள்ளார், தூணிலும் இருப்பார் துரும்பிலும் இருப்பார்,” என்றார். கம்பன் சொல்வது போல்,  “நீ கேட்கும் சொல்லிலும் அவன் உறைகிறான்”, என்று ப்ரஹ்லாதன் சொல்கிறார். அங்குள்ள ஒரு தூணைக் காட்டி அதில் விஷ்ணு உள்ளானா என்றான்.  அதற்கு ஆம் என்று பிரகலாதன்  சொல்ல ஹிரண்யகசிபு அந்த தூணை உதைக்க அதில் இருந்து ஸ்ரீ விஷ்ணு, மனித உடம்புடனும் சிங்கத் தலையுடனும், பகலும் இரவும் இல்லாத மாலை நேர பிரதோஷ காலத்தில், நரசிம்மமாக வெளிப்பட்டார்.   அவர் ஹிரண்யகசிபுவை, தூக்கிக்கொண்டு வாசல் படியில், தான் அமர்ந்து கொண்டு, தன் மடியில் அவனை கிடத்தி, தன்னுடைய கூரிய நகங்களால் அவனை கிழித்துக் கொன்று ப்ரஹ்லாதனின் பக்தியை உலகுக்கு காட்டிய அவதாரம் இந்த நரசிம்ம அவதாரம்.  \r\n\r\nப்ரஹ்லாதனுக்கு கருணை வடிவும், ஹிரண்யகசிபுவிற்கு உக்கிர வடிவும் ஒரே சமயத்தில் காட்டிய திருஅவதாரம் இது. அதே போல் மகாலட்சுமிக்கு மலர் பீடமும் அதே சமயம் பலி பீடமாகிய தன மடியையும் கொடுத்த திருஅவதாரம்.\r\n\r\nஹிரண்யனை வதம் செய்வதற்கு முன், அவனது மார்பினை தனது நகங்களால் துழாவி, அங்கு சிறிது ஈரமாவது இருக்கிறதா என்று பார்த்து, அது இல்லை என்று தெரிந்ததும் அவனை வதம் செய்தார் என்று எம்பெருமானின் கருணையை காட்டும் திருஅவதாரம்.\r\n\r\nதன்னிடம் அபராதம் செய்தால் கூடப் பகவான் பொறுத்துக்கொள்வான்; தன் பக்தர்களுக்கு அபராதம் செய்தால், பொறுத்துக்கொள்ள மாட்டான் என்பதைக் காட்டும் திருவவதாரம்.\r\n\r\nபல ஆண்டுகளைக் கொண்ட ராம(10,000 மேற்பட்ட வருடங்கள்), கிருஷ்ண (சுமார் 120 க்கும் மேற்பட்ட வருடங்கள்) அவதாரங்களைப் போல் இன்றி நரசிம்ம அவதாரம் இந்த பூவுலகில் இருந்தது மிகச் சிறிய காலமே. துணினை அடித்த கைகளை, பிடித்தவன் இந்த நரசிம்மன். தோன்றிய உடனேயே அவதரித்ததன், பலனை அளித்து, தான் ஒரு விரைவு அவதாரம் என்று நிலை நாட்டினார்.\r\n\r\nமற்ற எல்லா அவதாரங்களைக் காட்டிலும் நரசிம்ம அவதாரமே மிக அழகு என்பது ஆழ்வார்களுக்கும் மற்றும் நம் பெரியவர்களுக்கும் உள்ள கருத்து. அதனாலேயே அவரை அழகிய சிங்கர் என்று குறிப்பிட்டு உள்ளனர். நான்முகன் திருவந்தாதி என்னும் பிரபந்தத்தின், 21 மற்றும் 22 பாசுரங்களில், நரசிம்ம அவதாரத்தின் அழகினை, ஆழ்வார் விவரிக்கிறார். தன்னுடைய பக்தர்களுக்கு விரோதம் இழைக்கும் எதிரிகளிடம் அவர் காட்டும் சீற்றம் எவ்வளவு அற்புதமானது என்ற அவதார பெருமையை விளக்குகிறார். எம்பெருமானின் தெளிவான தோற்றத்தைக் காட்டிலும் அவரது சீற்றமே பக்தர்களுக்கு சிறந்தது என்பதை சொல்லும் 21வது பாசுரம். நெருப்பை உமிழும் பெரிய வாய், உருண்டு, சிவந்து ஜொலிக்கின்ற கண்கள், மற்றும் அக்னி போன்று பொங்கும் திருமேனி என்பவை ஆழ்வாரின் சொல்லும் நரசிம்மனின் அழகு. அந்த சிந்தனையிலே தொடர்ந்து, ஆழ்வார், “அழகியான் தானே, அரி உருவம் தானே “(நான்முகன் திருவந்தாதி 22) என்று அடுத்த பாசுரத்தில் பன்னெடுங்காலமாக நம்மை காத்து வரும் அவனின் திருவடிகளை நாடுங்கள் என்று உபதேசம் செய்கிறார்.\r\n\r\nஇங்கு நரசிம்மன் வேடுவனாக வந்து லட்சுமி தேவியை மணந்ததாக ஐதீஹம். அதாவது கருடனுக்கு காட்சி கொடுக்க எம்பெருமான் வைகுண்டத்தை விட்டு வந்ததும், பிராட்டியும் இந்த திருத்தலம் வந்து வேடுவர் குலமகளாய் அவதாரம் செய்தார். லட்சுமி தேவி இங்கு செஞ்சுலட்சுமி என்ற பெயரில் வளர்ந்து வர எம்பெருமான் வேடனாக வந்து திருமணம் புரிந்தார். வைகுண்டத்தை விட்டு, இங்கு வந்து பிராட்டியும் அவதரித்ததை முன்னிட்டு\r\nசெஞ்சுலட்சுமியைத் திருமணம் செய்யும் வரை இங்கேயே தங்கி விட்டதாக ஐதீகம். எம்பெருமான் இங்கு வேடர்களுடன் வேடராய் ஆகிவிட்டதை “கனைந்த தீயும் கல்லுமல்லா வில்லுடை வேடருமாய்” என்று திருமங்கைஆழ்வார் பெரிய திருமொழியில் (1.7.8) சொல்கிறார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் நரசிம்ம திருஅவதாரம் எடுத்த போது, கருடன் மேல் வராததால், நித்ய சூரியான, கருடனுக்கு எம்பெருமானின் நரசிம்ம அவதாரத்தை தரிசிக்க வேண்டும்\r\nஎன்ற ஆவல் உண்டாக அந்த திருஅவதாரத்தை தரிசிக்க, இந்த மலைகள் அடங்கிய\r\nகாட்டுப் பகுதியில் வந்து கடும் தவம் இருந்து வர, கருடனின் தவத்தை மெச்சிய\r\nஎம்பெருமான், இந்த அஹோபிலம் மலையில் மீண்டும் நரசிம்ம அவதாரத்தை செய்து காட்டினார். தூணிலிருந்து வெளிப்பட்டது. இரணியனைப் பிடித்து, கூர்நகங்களால் குடலை வகிண்டு எடுத்து. ஆக்ரோஷம் அடங்காமல் கர்ஜித்தது. மஹாலக்ஷ்மி மற்றும் பிரகலாதனின் வேண்டுகோள்களுக்கு இசைந்து சாந்த நரசிம்மனாக அமர்ந்தது, போன்ற நரசிம்ம அவதாரத்தின் ஒன்பது தத்துவங்களை அர்ச்சா ரூபமாக ஒன்பது திருக் கோலங்களில் காட்டி கொடுத்ததாக ஐதீகம். கருடன் தவம் இருந்ததால் இந்த மலைக்கு கருடாசலம் என்றும் கருடாத்ரி என்றும் பெயருண்டு.\r\n\r\nசீதா தேவியைத் தேடிவரும் போது இராமபிரானும் இலக்குவனும் இந்த திருத்தலத்திற்கு வந்து நரசிம்மனை ஐந்து ஸ்லோகங்களால் அர்ச்சித்து, வெற்றிப்பாதையில் சென்றதாக வரலாறு. இப்பெருமானைத் துதித்தவுடன் சீதை கிடைத்துவிட்டதாகவே ஸ்ரீ ராமபிரான் எண்ணிச் சென்றார்.\r\n\r\nதிருவேங்கடம் ஸ்ரீனிவாச பெருமாள், பத்மாவதி தாயார் திருக்கல்யாணத்தின் போது தயாரிக்கப்பட்ட உணவினை அஹோபில நரஸிம்ஹர்க்கே திருவாராதனம் செய்யப்பட்டது.\r\n\r\nஆதிசங்கரர் இந்த மலைக்கு விஜயம் செய்தபோது சிலர், அவரைக் கொலை செய்ய முயன்றபோது ஸ்ரீநரசிம்மப் பெருமாளே அவரைக் காப்பாற்றினார் என்பதோர் வரலாறும் உண்டு.\r\n\r\nஅழகிய சிங்கர் என்ற பெயரில் இங்குள்ள நரசிம்மனைச் சேவிக்க ஒரு 17 வயது இளைஞர் வந்தார். அப்போது எம்பெருமானே ஒரு சந்நியாசி ரூபத்தில் வந்து, அவருக்கு காட்சி கொடுத்து, மந்திர உபதேசம் செய்து, அவரைத் துறவறத்தில் சேர்த்து, இங்குள்ள ராமானுஜர் சன்னதியில் இருந்து துறவு ஆடையினையும், திரி தண்டத்தையும் கொடுத்து, ஸ்ரீ சடகோப ஜீயர் என்ற திருநாமத்தையும் இட்டு ஒரு வைணவ ஸ்தாபனத்தை நிறுவுமாறு அருளியதாக ஐதீஹம். எம்பெருமானால் ஜீயர் சுவாமிகளுக்கு உபதேசிக்கப்பட்ட மந்திரத்திற்கு பிரேக்ஷ மந்திரம் என்று பெயர். தான் எந்த உற்சவ மூர்த்தியை வைத்துக் கொண்டு திருவாராதனத்தில் ஈடுபடுவது என்று ஜீயர் எம்பெருமானிடம் வேண்ட, எம்பெருமான் இங்குள்ள உற்சவ மூர்த்தியான மாலோல நரசிம்மனை ஜீயரின் கரங்களில் ஒப்படைத்தார். அன்று முதல் தொடர்ந்து வரும் அனைத்து ஜீயர்களும் இந்த மூர்த்தியைத் தான் தாம் செல்லும் இடங்களுக்கு எல்லாம் எழுந்தருளப் பண்ணி, ஆராதனை செய்து வருகின்றார்கள். ஸ்ரீரங்கம் கோபுரத்தை கட்டி முடித்த அழகிய சிங்கர் ஜீயர் திருவரங்கம் வந்த போது இந்த திருவாராதனப் பெருமாள் திருவரங்கம் வந்து விட்டார்.\r\n\r\nஅஹோபில மடத்தின் 6வது பட்டத்தை அலங்கரித்த ஸ்ரீஷஷ்ட பராங்குச யதீந்த்ர மகா தேசிகன் என்னும் ஜீயர் இங்குள்ள மலை மேல் உள்ள நரசிம்மன் சன்னதியில் (அகோபில நரசிம்மர்) ஒரு குகையினுள் சென்று இன்னும் தியானத்தில் இருப்பதாக ஐதீகம். தற்போது இந்தக் குகை மூடப்பட்டுள்ளது. அங்கு அந்த ஜீயர் சுவாமிகள் சிரஞ்சீவியாய் வாழ்ந்து\r\nகொண்டிருக்கிறார் என்று மக்கள் நம்புகிறார்கள்.\r\n\r\nஆழ்வார் ஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nநரசிம்மரை நரசிங்கம், சிங்கப்பிரான், அரிமுகத்து அச்சுதன், சீயம், நரம் கலந்த சிங்கம், அரி, ஆளரி என்று பலவாறாக ஆழ்வார்கள் பாடி உள்ளனர். (மதுரகவி ஆழ்வார், தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார், குலசேகர ஆழ்வார் தவிர, மற்ற ஆழ்வார்கள்) பல ஆழ்வார்களாலும் இந்த திருஅவதாரம் பாடப்பட்டுள்ளது. அதனை பற்றிய தகவல்களை இங்கே காணலாம்.\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வார் – பெரிய திருமொழி – 1.7\r\n\r\nதிருமங்கையாழ்வாரால் 10 பாடல்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட திவ்யதேசம். சென்று சேவிப்பது கடினமாக இருப்பதை திருமங்கையாழ்வார் தமது பாடல்களில், சென்று காண்டற்கரிய கோவில் சிங்கவேள் குன்றமே என்றும் “தெய்வம் அல்லால் செல்ல வொண்ணாச் சிங்கவேள்குன்றமே” என்றும், “திரிந்த ஆனை சுவடு பார்க்கும் சிங்கவேள் குன்றமே” என்றும் “தேய்த்த தீயால் விண் சிவக்கும் சிங்கவேள்குன்றமே” என்றும் அஹோபிலத்தை தரிசிக்க செல்ல இருக்கும் பக்தர்களுக்குள்ள சிரமங்களையும் பகவானின் பெருமைகளையும் திருமங்கையாழ்வார் சேர்த்து சேர்த்து எடுத்து சொல்கிறார். இன்று அஹோபில மட ஜீயர்கள் மற்றும் நிர்வாகத்தின் விடா முயற்சிகள் காரணமாக அஹோபிலம் சென்று தரிசிக்க எளிமை ஆகி உள்ளது. Sri Senju lakshmi (Sri Amrutha valli) Prahalādhavaradhan,  LakshmiNrusimman Mālola Narashimar Vada Nādu Andhra Andra Pradesh Amarndha (Sitting) East Kugai Indra, Nrusimha, Pāpanāsa, Gaja, Bhārgava Theerthangal Vadakalai ஸ்ரீ லக்ஷ்மீநாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ நரசிம்ஹாய நமஹ http://maps.google.com/?q=15.133889560395309,78.67398536801994",
                "number": 105,
                "name_ta": "சிங்கவேள் குன்றம்",
                "alwars": [
                    "Thirumangai Āzhvār"
                ],
                "other_names": "AhObilam",
                "area": "Andhra",
                "state": "Andra Pradesh",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Vadakalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiru SingavEzhkundram"
                ]
            },
            {
                "id": 96,
                "title": "Thiruvenkadam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0023",
                "url": "/divya-desam/thiruvenkadam/",
                "content": "106 திருவேங்கடம் Tirupathi, Thirumalai, Ādhivarāha Kshetram Venkat Thiruvengadam, also known as Tirupati, is located in the Chittoor district of Andhra Pradesh. This region comprises Tirumala, where the famous Venkateswara Temple is situated, and Alamelumangapuram (also called Alamelumanga), which houses the temple of Goddess Padmavathi. Although they are two separate towns, they are collectively referred to as Thiruvengadam. The two towns are also known as Lower Tirupati (Kizh Tirupati) and Upper Tirupati (Mel Tirupati), with the latter being called Tirumala.\r\n\r\nThe vast amount of information available about this holy site is immense and cannot be fully covered in one account. However, we can explore the Divya Desam experiences under the following headings:\r\n\r\n1. Temple Name\r\n2. Temple Significance\r\n3. Some Phrases and Their Meanings\r\n4. Adi Varaha Perumal\r\n5. Tirumala Walkway\r\n6. Seven Hills of Thiruvengadam\r\n7. Five Deities of Tirumala\r\n8. Theerthams of Tirumala\r\n9. Kizh Tirupati\r\n10. Tirumala\r\n11. Alamelumangapuram\r\n12. Tirumala Events\r\n13. Festivals\r\n14. Other Temples\r\n15. Temple History\r\n16. Ramanuja’s Visits to Tirumala\r\n17. Azhvars\r\n18. Acharyas\r\n\r\n\r\n1. ### Temple Name\r\n\r\nTirumala consists of seven hills, which is why it is also called Saptagiri. Lord Thiruvengadamudaiyān resides amidst these hills. According to legend, the Eastern Ghats mountain range represents the head of Adisesha, with Ahobilam representing the body and Srisailam representing the tail. The seven peaks are Seshadri, Neeladri, Garudadri, Anjanadri, Vrishabhadri, Narayanadri, and Venkatadri. Each of these peaks had a significant event in each Yuga, giving them different names. In the Krita Yuga, it was Vrishabhadri; in the Treta Yuga, it was Anjanadri; in the Dvapara Yuga, it was Seshadri; and in the Kali Yuga, it is Venkatadri.\r\n\r\nThe name Venkadam comes from the words \"Vem\" (sins) and \"Kadam\" (to burn), meaning the hill that can burn away sins. This sacred place is mentioned in various Puranas like the Brahmanda Purana, Varaha Purana, Skanda Purana, and Padma Purana. Vem also means eternal and Kadam means prosperity, suggesting that the place grants eternal prosperity to its devotees. Lord Srinivasa, who resides here, is known to alleviate the sins that have accumulated over many lifetimes, earning Him the name \"Valvinai Teerkum Tirumal,\" as sung by Kulasekara Azhvar.\r\n\r\nIn the Ramayana, Sugriva instructs his vanara army, who are searching for Sita in the southern direction, and mentions Thiruvengadam. Sugriva advises the vanaras not to enter Tirumala, emphasizing the sacredness of the place. He warns them that entering this holy place would cleanse them of their sins immediately, granting them moksha. This highlights the greatness of Tirumala, where the sanctity is so profound that it can instantly purify and liberate those who enter.\r\n\r\nThiruvengadam is also referred to as Pushpa Mandapam, Sindhu Poo Magizh Thiruvengadam by Nammazhvar, and Thirumala as Poga Mandapam for Srirangam and Thyaga Mandapam for Kanchipuram.\r\n\r\n2. ### Temple Significance\r\n\r\nIn the present Kali Yuga, Thiruvengadam is renowned worldwide as a place that grants all desires. The Vedas assert that Lord Venkateswara is the deity of Kali Yuga, fulfilling all requests.\r\n\r\nLord Srinivasa descended from Vaikuntha and chose to reside in this sacred place until the end of Kali Yuga, to resolve the grievances of His devotees. Hence, nityasuris, thirty-three crore devas, and various sages visit Tirumala daily to worship Him.\r\n\r\nThiruvengadam is one of the svayamvyakta kshetras, meaning the deity is self-manifested. The other svayamvyakta kshetras are Srirangam, Nanguneri, Srimushnam, Thiruvengadam, Pushkaram, Naimisaranyam, Badrinath, and Muktinath (Pushkaram and Srimushnam are not part of the 108 Divya Desams).\r\n\r\nOur Lord has repeatedly emphasized that this is a supremely sacred (holy) Narayana Kshetram in various ways. He has proclaimed that this is Garudathri (Garuda's Hill), this is Seshadri (Adisesha's Hill), and here I Myself am residing in the Archā form. This has been stated in various scriptures, including the Varaha Purana, Vamana Purana, Venkatachala Mahatmyam, and Bhagavatam.\r\n\r\nLord Srinivasa's beauty and charm are vividly described by the Azhvars, who express their longing to be associated with Tirumala in any form. Kulasekara Azhvar fervently prays to be reborn as one of the plants, animals, streams, or any object in Thirumala. He longs to lie as a step stone and witness Lord Venkatachalapathy. He expresses his yearning to lie as a step stone and see the coral-red lips of the Lord, \"பவளவாய் காண்பேனா\". Hence, the revered elders named the step before the Lord's sanctum as \"Kulasekara Padi.\" This is not just limited to Thirumala, but in all Vishnu temples, the step before the sanctum is referred to as \"Kulasekara Padi.\"\r\n\r\nThe jewels of Lord Srinivasa are worth several thousand crores. Due to the abundance of jewels, some are auctioned periodically. The Salagramam golden necklace weighs 12 kg and requires three archakas to adorn it. The pair of golden sandals (Pādha Kavacham) weigh 375 kg. A unique blue stone worth over Rs. 100 crores also adorns the Lord. The paintings in Tirumala are over 300 years old.\r\n\r\nThe offerings by devotees are innumerable, and the donation of hair by devotees is unmatched anywhere in the world. Various dharma choultries and rental choultries are available for accommodation, and free meals are provided daily. The famous Tirumala Tirupati Laddu is a unique divine delicacy.\r\n\r\nThe Lord resides here until the end of Kali Yuga, alleviating the devotees' sins. The story of Kurumparutta Nambi is a notable example of this belief.\r\n\r\nKurumpaṟutta Nambi was a devoted individual who lived in Thirumala, making clay pots for his livelihood. He crafted small flowers from clay and mentally offered them to Lord Venkateswara, worshipping Him with great devotion. During his time, there was a Thondai king who was also a devout follower of Lord Venkateswara. This king used to offer golden flowers to the Lord.\r\n\r\nOne morning, as the king went to the temple to have darshan of the Lord, he noticed that the golden flowers he had offered were lying on the ground, while the clay flowers made by Kurumpaṟutta Nambi were adorning the Lord's head. Curious and intrigued, the king inquired about this. Upon learning that these were the flowers offered by Kurumpaṟutta Nambi, the king was deeply moved by the greatness of Nambi's devotion. Acknowledging the supreme devotion of Kurumpaṟutta Nambi, the king bowed down and reverently worshipped him.\r\n\r\nAnother example is the North Indian devotee named Hathiram Bhavaji. After having darshan of Lord Balaji, Hathiram stayed at his mutt (hermitage). One night, Lord Balaji appeared before him. The devotee requested the Lord to play a game of dice with him, and the Lord agreed. After playing, as the Lord was leaving, He accidentally left behind a garland. \r\n\r\nThe next day, Hathiram Bhavaji noticed the garland and took it to the temple authorities. However, before he could reach them, the authorities had already discovered that a piece of the Lord's jewelry was missing. They suspected Hathiram Bhavaji of theft and imposed a punishment on him: he had to consume a bundle of sugarcane in one night.\r\n\r\nHathiram Bhavaji prayed earnestly to the Lord, and in response, the Lord appeared in the form of an elephant and consumed the entire bundle of sugarcane, thus relieving His devotee of the punishment. The samadhi (final resting place) of Hathiram Bhavaji is located on the way to Papavinasanam, near the Venugopala Swamy temple.\r\n\r\nAnother example is Annamacharya. During his pilgrimage to Tirumala, when he reached the area around the \"Muzhankal Morichān\" (a specific region), a 17-year-old boy named Annamayya collapsed. At that moment, Goddess Padmavati appeared before him, provided him with food and water, and encouraged the young boy before disappearing.\r\n\r\nLater, Annamacharya composed thousands of hymns dedicated to the Lord, known as \"Keerthanas.\" The beginning of Annamacharya's life as a devotee and composer is traced back to this incident at Muzhankal Morichān.\r\n\r\n3. ### Some Phrases and Their Meanings\r\n\r\n**Venru Mālai Ittān Mandapam**: \"Venru\" signifies the victory over Shishupala, and \"Mālai Ittān\" refers to Krishna garlanding Rukmini. Therefore, \"Venru Mālai Ittān\" indicates Krishna Sharma as the divine name.\r\n\r\nA Vaishnava devotee named Venru Mālai Itta Pirān built a pavilion in Thirumalai. To acknowledge his service, the pavilion was named Venru Mālai Ittān Mandapam. Since Krishna is the brother of Balarama (Rama Anuja), and being a devotee of Ramanuja (Ramanuja Dasan) also signifies Krishna, the name underscores Krishna's significance.\r\n\r\n**Malai Kunia Nindra Perumal**: \"Malai\" refers to Thirumalai (the sacred hill), \"Kunia\" means completely, and \"Nindra\" signifies standing firmly. Therefore, \"Malai Kunia Nindra Perumal\" denotes the Lord who stands firmly on the Thirumalai.\r\n\r\n**Devayal Singhan**: \"Devayal\" refers to the devotee of the divine consort, and it can also mean the servant of Upacharaka Nachiyar. There was a devotee named Singhan who used to supply firewood to the temple of Thirumalai. To make known to the world that Singhan was dear to Him, Lord Thiruvenkatam directed through the temple priests that items from the temple should be used for Singhan's final rites. From that time, this esteemed service to the Lord became known as \"Singhan Murai\" (the rights for Singhan).\r\n\r\n**Jeeyar**: Jeeyar means one who is dear to Swami. In the 237th Sutra of Sri Vachana Bhooshanam, Pillai Lokacharya refers to MāraNeeri Nambi in the context of Periya Nambi’s words to Udayavar. Here, Ramanuja addresses Periya Nambi, his Acharya, as \"Jeeya\" (dear one).\r\n\r\nIn this context, it explains that both high birth (upper caste) and low birth (lower caste) are not the causes for attaining or not attaining Moksha. It is the association with Bhagavan that matters. It further states that those born in lower castes with association with Bhagavan are superior to those born in higher castes without such an association.\r\n\r\nWithout understanding these truths, the defects of those with Bhagavad association who are born in higher castes are removed only through this association. This is elaborated in Sri Vachana Bhooshanam Sutras 211 to 223. To convey this teaching through his Guru's mouth, Ramanuja first called Periya Nambi as \"Jeeya\" before asking him about this.\r\n\r\n4. ### Ādi Varaha Perumal\r\n\r\nBefore Lord Srinivasa's incarnation at this place, Lord Varaha Murthy had manifested here. Therefore, this place was known as Ādi Varaha Kshetra. Even today, devotees worship Adi Varaha Perumal before visiting Lord Srinivasa. It is said that when Lord Srinivasa arrived here, He sought permission from Adi Varaha Perumal to stay at this place. The first naivedyam (offering) is made to Adi Varaha Perumal.\r\n\r\nDuring the Mughal invasion, when temples like Meenakshi Amman Temple in Madurai and Srirangam Temple were attacked, this Tirumala Temple remained untouched. The Mughal invaders, upon inquiring about the temple on the hill, were told that it was the temple of a boar (Varaha), which they found distasteful, leading them to avoid it.\r\n\r\nThiruvengadam, also known as Ādi Varaha Kshetram, consists of three divisions. These are Keezh Thiruppathi, which is Thiruppathi; Thirumala, which is Thirumalai; and Alamelu Mangapuram, which is the Thiruchanoor Padmavati Thayar temple.\r\n\r\n5. ### Tirumala Walkway\r\n\r\nTirumala is situated on seven hills, also known as Saptagiri, where Lord Venkateswara bestows His grace upon devotees. Various pathways are available for pilgrims to reach the temple.\r\n\r\n1. **Alipiri Path**: This is the primary path with 3,650 steps and an 8 km stretch. Though buses are available, many pilgrims choose to walk this path, with ample facilities provided by the TTD (Tirumala Tirupati Devasthanams).\r\n\r\nIt is believed that Matty Kumar Anantharayulu, the brother-in-law of Sri Krishnadevaraya, established the Alipiri mountain pathway. This mountain path consists of 3,650 steps and spans 8 km. Although there are bus facilities to reach Thirumalai, many devotees prefer to walk this path to have darshan of the Lord. The Devasthanam provides excellent facilities for those who choose to walk. The base of the mountain is called Alipiri.\r\n\r\nWalking up the mountain steps with the thought that sages, yogis, āzhvārs, and Acharyas also walked this path to worship the Lord makes the journey less arduous.\r\n\r\nThe next section is Patha Mandapam, where the Lord's footprints are found. Details of this are mentioned in the Acharya section below. The next section is Talaru Kundu rock, where Anjaneya can be worshipped. On the mountain path, there are Dasāvatara Mandapams for the ten avatars: Matsya, Kurma, Varaha, Narasimha, Vamana, Parasurama, Rama, Balarama, Krishna, and finally, Hayagriva Mandapam. Following these, there are mandapams for the 12 āzhvārs. After passing all these mandapams, one reaches Thirumalai.\r\n\r\nWhile walking to Thirumalai, there are three gopurams. The first gopuram at Alipiri is called Rayar Gopuram, built by Saluva Narasimha in 1482 AD. The second gopuram for Guru Nambi is located after about 2,000 steps and is slightly dilapidated. The third gopuram is the Kāli Gopuram.\r\n\r\nAfter the Kāli Gopuram is the Narasimha Sannidhi, known as Tapovanam, where Narasimha is said to have appeared to meditating sages. Yoganarasimha can be seen here as a self-manifested deity in a majestic form.\r\n\r\nWhile crossing Seshadri hill, one reaches the Mulangallu Murchān area. It is said that walking on this holy hill brings great virtue, and Sri Ramanuja is believed to have crawled up this path on his knees. There is a shrine for Ramanuja here.\r\n\r\nAccording to Thirumalai Ozhugu, a shepherd named Selvan was the first to construct the steps to Thirumalai. In the 15th century, Kandadai Ramanuja Iyengar repaired these steps. The first Jeer Swami of Ahobila Math, Sri Aadi Van Sadagopatheendra Mahadesikan, also further repaired the steps to Thirumalai.\r\n\r\n2. **Srivari Mettu Path**: This path is believed to be the route taken by Lord Vishnu to ascend the hill. With 2,100 steps, it is a shorter path, taking about an hour to reach Tirumala.\r\n\r\nAccording to the Puranas, this is the route that Maha Vishnu Himself took to ascend to Thirumalai. This was the original route between Tirupati and Thirumalai. King Saluva Narasimha Rayalu is said to have traveled this path to reach Thirumalai. With only 2,100 steps, devotees can reach Thirumalai in just one hour.\r\n\r\nThis path starts from Srinivasa Mangapuram, which is about 20 kilometers from Tirupati. It is said that after marrying Padmavati Thayar, Sri Srinivasa Perumal stayed in Srinivasa Mangapuram for about six months and requested not to climb Thirumalai. It is also mentioned that Srinivasa Perumal traveled to and from Thirumalai via this path.\r\n\r\n3. **Annamacharya Path**: Starting from Tallapaka in Kadapa district, this path leads to Parveti Mandapam in Tirumala.\r\n\r\n4. **Thumburu Theertham Path**: This lesser-known path starts from Thumburu Theertham in Tirumala and extends to Someswara Temple in Kadapa district.\r\n\r\n5. **Tarikonda Venkamamba Path**: The ardent devotee of Lord Venkateswara, Tarikonda Vengamamba, reached Thirumalai through this path. This route begins from the forest area of Bakarapeta near Tirupati, passing through Talakona, Mogilipenta, Yuttakalla, and Teerthakunta before arriving at the Vedapada Salai in Thirumalai. Due to the dense forest along this path, travelers may face numerous challenges.\r\n\r\n6. **Balakonda Path**: This path extends from Yerravaripalem to Balakonda and is rarely used now.\r\n\r\n7. **Tondaiman Path**: his route is said to have been established during the time of the Thondaman Chakravarti. From Karakambadi near Tirupati, it leads to Thirumalai via Avvachari Kona. As this path was very difficult for devotees to climb, it eventually fell into disuse over time.\r\n\r\n6. ### Seven Hills of Thiruvengadam\r\n\r\n1. **Venkata Malai – Venkatādri:** 'Vem' means sin and 'kada' means destruction. Since this hill removes sins, it is named 'Venkata Malai'. On this hill, Lord Vishnu appears as Venkatachalapati (Srinivasa).\r\n\r\n2. **Sesha Malai – Seshādri:** Adisesha took the form of a hill for the Lord's avatar. Hence, it is called 'Sesha Malai' after Adisesha.\r\n\r\n3. **Narayanādri – Vedagiri:** The Vedas worshipped the Lord in the form of a hill here because He protected them in the form of a fish. Therefore, it is called 'Veda Malai'. Since the Lord, Narayana, manifests here in the form of a hill, it is also called 'Narayanādri'.\r\n\r\n4. **Garuda Malai – Garudādri:** Garuda brought the seven hills from Vaikuntha to worship the Lord here. Hence, it is named 'Garuda Malai'.\r\n\r\n5. **Vrishabha Malai – Vrishabhādri:** The demon Vrishabha attained moksha here by worshipping the Lord. At his request, this hill was named 'Vrishabha Malai'.\r\n\r\n6. **Anjana Malai – Anjanādri:** Anjana, the mother of Hanuman, performed penance to Adi Varaha for a child. As a result, she gave birth to Hanuman. This hill is named 'Anjana Malai' after her.\r\n\r\n7. **Neelādri:** When there was a contest between Adisesha and Vayu Bhagavan, Lord Vishnu acted as the arbitrator and declared them equally powerful. Both were delighted, and this hill was named 'Ananda Malai' in celebration of their happiness.\r\n\r\nThese hills are believed to represent different parts of Adisesha's body, with Venkatachalam being his head.\r\n\r\nAbout 1 kilometer from Tirumala, there is a rock formation called Silathoranam. It is said that Sri Srinivasa Perumal emerged from an anthill here. There are rocks shaped like Airavata, Abhaya Hasta, and Garudalvar. These rocks are estimated to be 2.5 billion years old. It is believed that the divine body of Lord Venkateswara and these rocks are of the same nature.\r\n\r\nIt is said that Sri Srinivasa Perumal stood on a peak while searching for the goddess, and that peak is known as Narayanagiri. Even now, the footprints of the Lord can be seen there, and devotees worship them as Sri Vari Pādam. This location is near Silathoranam.\r\n\r\n7. ### Five Deities of Tirumala\r\n\r\nThe Thiruvengadam temple in Tirumala and the Alamelmangai temple in Tiruchanur are historically attributed to Tondaiman. The surrounding mandapams, yaga halls, gopurams, grain storage areas, and flag hoisting halls were also built by Tondaiman. Inscriptions found here indicate the construction work carried out by Tondaiman, who is said to be the brother of Akasa Raja.\r\n\r\nIn Tirumala, five forms of Srinivasa—Dhruva Srinivasa, Bhoga Srinivasa, Koluvu Srinivasa, Ugra Srinivasa, and Malayappa—are present. These five deities are collectively known as Panchaperars.\r\n\r\n1. Dhruva Srinivasa Moorthy\r\nHe is the main deity (Moolavar) in the sanctum sanctorum, self-manifested in Anand Nilayam, made of Shalagrama stone. Known by various names such as Sthana Moorthy, Dhruva Moorthy, Dhruvaperum, Govindan, Srivari, and Balaji, this deity represents the supreme form of Paranthaman. It is believed that after the Ekanta Seva, deities including Brahma come to worship this Moolavar.\r\n\r\n2. Bhoga Srinivasa Moorthy\r\nThis deity resides with the main deity in the sanctum sanctorum and is also called Kauthuka Perumal or Manavala Perumal. He never leaves the temple, and daily abhishekam is performed for him with the water from Akasha Ganga. On Wednesdays, Sahasra Kalasabhishekam is performed in front of the Golden Vāsal, where devotees can have darshan of this silver idol, which is eight inches tall.\r\n\r\n3. Koluvu Srinivasa Moorthy\r\n\"Koluvu\" means \"court,\" and this deity holds a daily court in the Snapan Mandapam on a golden throne after the Tomala Seva in the sanctum sanctorum. The temple priest announces the daily Panchanga (almanac), income and expenses of the temple, daily donors for the Annadanam, and festival details. Only temple priests and staff are allowed to participate in this event.\r\n\r\n4. Ugra Srinivasa Moorthy\r\nKnown as Venkattu Uraivar or Snapan Perumal, he was the Utsava Moorthy (processional deity) until the 14th century. Due to his nature of becoming fierce (Ugra) under sunlight, causing calamities, a new Utsava Moorthy, Malayappa Swami, was introduced. Ugra Srinivasa Moorthy appears once a year on Kaisika Dwadasi in the month of Karthigai, early in the morning at 3 AM, to bless the devotees.\r\n\r\n5. Utsava Srinivasa Moorthy (Malayappa Swami)\r\nMalayappa Swami, also known as Malai Kunia Ninra Perumal, Utsava Perumal, Malayappa, and Darbar Srinivasa, is the processional deity. He is adorned with a Kasturi Tilakam on his forehead. To fulfill the wishes of devotees unable to attend the Kalyana Utsavam in Tirumala, Kalyana Srinivasa Moorthy, a different idol, is taken to various towns to perform the Kalyana Utsavam. This deity is different from Malayappa Swami in Tirumala.\r\n\r\n8. ### Theerthams of Tirumala\r\n\r\nAccording to the ancient texts, there are 108 sacred water bodies (teerthas) in Tirumala. Some of these teerthas, though invisible, are believed to converge here annually. Here are some notable teerthas:\r\n\r\nKumaradhara or Kumar Teertham: \r\nOn the day of Masi Pournami, when the star Magham occurs in the Tamil month of Masi, all the teerthas are believed to gather in this teertha. Bathing in this teertha on that day is said to bestow the merits of performing the Rajasuya Yagna.\r\n\r\nThumburu Teertham:\r\nThis teertha is named after the sage Thumburu, who performed penance and sang hymns in praise of the Lord here. Bathing in this teertha on the day of Panguni Pournami, when the star Uttiram occurs in the Tamil month of Panguni, is believed to grant one the attainment of Paramapadam (eternal bliss).\r\n\r\nRama Krishna Teertham:\r\nBathing in this teertha on the day of Thai Pournami is believed to grant both worldly pleasures and the attainment of Vaikuntha (the abode of Lord Vishnu).\r\n\r\nAkasha Ganga:\r\nThis teertha is used daily for the sacred bath (Thirumanjanam) of Lord Venkateswara in the early morning. Many sages are said to have performed penance near this teertha, which is located about 2 miles from the temple. It is believed that Sri Ramanuja daily fetched water from this teertha in a large pot for the Lord’s service. Bathing in this teertha on the day of Chitra Pournami is considered highly auspicious.\r\n\r\nPandu Teertham:\r\nOn the Tuesday that coincides with Sukla Paksha Dwadashi in the Tamil month of Vaikasi, many teerthas converge in this teertha. Bathing in this teertha on that day is believed to cleanse one of all sins.\r\n\r\nPapavinasana Teertham:\r\nThis is one of the most renowned teerthas. On the Sunday that coincides with Sukla Paksha Saptami and the star Uttaradam in the Tamil month of Aippasi, many teerthas converge here. Bathing in this teertha on that day is believed to grant one supreme knowledge and liberation from all sins.\r\n\r\nSwami Pushkarini:\r\nKnown as the queen of all teerthas, Swami Pushkarini is where Adi Varaha Murthy resides. It is said that three crore teerthas converge here on the day of Margazhi Sukla Paksha Dwadashi. Bathing in this teertha is believed to grant one a blissful life on earth and eternal residence at the Lord’s feet.\r\n\r\nKapila Teertham:\r\nLocated at the foothills of Tirupati, near Alipiri, this teertha is named after the sage Kapila. It is also known as Alwar Teertham.\r\n\r\n9. ### Kizh Tirupati (Lower Tirupati)\r\n\r\nThe first division, Govindaraja Perumal Sannidhi, located in what is known as Lower Tirupati. Here, the deity is seen in a reclining pose facing east. The temple also houses separate shrines for Pundarikavalli Thayar, Āndāl, and Udayavar. Govindaraja Perumal is depicted resting with a measuring scale (marakkal) on His head. According to legend, this scale is used to measure the offerings that come to the Lord in Tirumala, which are then given to Kubera.\r\n\r\nThe utsava murti (processional deity) of Thillainagar Thiruchitrakoot in Chidambaram, known as Govindaraja, is worshipped here as Govindaraja in Lower Tirupati.\r\n\r\n10. ### Thirumalai\r\n\r\nThe second division is the temple on the hill, known as Tirumala or Thirumalai, is the sacred abode of Lord Venkateswara, also referred to as Srinivasa, Venkatachalapati, Balaji, and Ezhu Malaiyan. He stands under the Anandha Vimana, facing east, in a standing posture.\r\n\r\nThe Tirumala temple comprises three prakaras (enclosures). The innermost prakara, known as Champangi Prakara, is not accessible to devotees. Other significant structures within the temple include Pratima Mandapam, Ranga Mandapam, Tirumala Rayar Mandapam, Saluva Narasimha Mandapam, Jana Mahal, and Dhwajasthambam. Upon entering through the gopuram, one encounters the Pratima Mandapam, which houses the statues of the Vijayanagara Emperor Krishnadevaraya and his wives, Tirumala Devi and Chinna Devi.\r\n\r\nRanga Mandapam:\r\nNext is the Ranga Mandapam, which has historical significance dating back to the 14th century. During the Mughal invasion of Srirangam temple, the utsava murti of Thiruvarangan was brought to this mandapam for safekeeping. In 1328 CE, Muhammad bin Tughluq raided Madurai and surrounding areas, plundering temples. To protect Thiruvarangan from the invaders, devotees carried the deity through many towns, eventually reaching Tirumala, where He was safely housed.\r\n\r\nThe journey took approximately two years, and by 1330 CE, Thiruvarangan was enshrined in the Ranga Mandapam of the Tirumala temple, where the first worship ceremony was conducted. During His stay, the hymn \"Gangulum Pakalum\" (Thiruvaymozhi 7.2) was recited before Lord Venkateswara. Thiruvarangan remained in Tirumala until 1363 CE, after which He was moved to Gingee for eight years. Following the quelling of the unrest in Madurai, He was finally brought back to Srirangam in 1371 CE.\r\n\r\nThirumala Raya Mandapam:\r\nThe next section is the Thirumala Raya Mandapam. Here, once a year, Malayappa Swami descends to review the temple's accounts. In Jana Mahal, Malayappa Swami participates in the Oonjal Utsavam (swing festival). The temple’s Dwajasthambam (flagpole) is established according to the Vaikhanasa Agama traditions. \r\n\r\nThe Vimana (tower) atop Lord Venkateswara’s sanctum is adorned with gold and features Paravasudevar, whom devotees can fully view before proceeding to the donation box within the prakaram (temple courtyard).\r\n\r\nNadimi Padi Kavali Mandapam:\r\nThe next mandapam is Nadimi Padi Kavali Mandapam, where two temple bells are rung during the Naivedyam (offering) ceremony. Due to this, the mandapam is also referred to as Thirumamani Mandapam. \r\n\r\nParakamani Mandapam:\r\nTo the north of this mandapam lies Parakamani Mandapam, which houses the temple's main donation box. Here, a large brass container covered with cloth serves as the offering box. \r\n\r\nGaruda Sannidhi:\r\nTo the east is the Garuda Sannidhi, dedicated to Garuda, the divine eagle and mount of Lord Vishnu.\r\n\r\nBangaru Vakili (Golden Entrance):\r\nProceeding through the Bangaru Vakili, also known as the Golden Entrance, we move towards the darshan of Lord Venkateswara. At the entrance, the Dvarapalakas (gatekeepers) Jaya and Vijaya stand guard.\r\n\r\nSnapana Mandapam:\r\nBefore reaching the sanctum sanctorum, there is the Snapana Mandapam.\r\n\r\nRamar Medai:\r\nThe next area is called Ramar Medai. Here, Lord Rama, Sita, Lakshmana, Sugriva, Hanuman, and Angada are enshrined. Additionally, Sudarshana Chakrathazhwar, Vishwaksena, and Garuda are also present.\r\n\r\nSri Krishna Sannidhi:\r\nMoving forward, we encounter the shrine of Sri Krishna, where he is depicted in a dancing posture along with Rukmini Devi. Special pujas are conducted for him during the month of Margazhi.\r\n\r\nArthamandapam and Garbhagriha:\r\nNext is the Arthamandapam, known as the Garbhagriha (sanctum sanctorum). Here, Sri Srinivasa Perumal is enshrined facing east in a standing posture, with four divine arms.\r\n\r\nDivine Arms and Postures:\r\n\r\n- **Upper Arms:** He holds the Shankha (conch) in one upper arm and the Chakra (discus) in the other.\r\n- **Lower Right Arm:** Shows the Varada Hasta (boon-bestowing gesture), where the palm faces the devotees and the fingers point towards His divine feet, indicating that all should reach His feet. This posture is also known as Vaikuntha Hasta.\r\n- **Lower Left Arm:** Shows the Katiyavalambita posture, where the fingers rest on His left thigh, emphasizing the divine support and protection.\r\n\r\nAdornments and Appearance:\r\n- His divine face is adorned with a prominent Thiruman (sacred mark) and a green camphor decoration on the lower jaw.\r\n- The Lord wears a diamond crown and on His right chest resides Mahalakshmi, while on His left chest, Padmavati Thayar is enshrined.\r\n- The intricate carvings and features on His divine form, such as the forehead mark, earrings, eyebrows, and the Nagabharanas (serpent ornaments), all shine brightly as if polished to a high sheen, showcasing meticulous craftsmanship.\r\n\r\nIn front of the Perumal Sannidhi (sanctum), there is a step known as Kulasekarar Padi. This step is named in honor of Kulasekara Azhvar, a revered saint and poet to honor his verse \"padiyāy kidandhu * un pavaLa vāy kāNbEnE\" (Perumāl Thirumozhi 4.9).\r\n\r\nAfter worshipping Thiruvenkatavan, we reach the next enclosure known as Mukkoṭi Prakaram. Here, there is a shrine dedicated to Vishvaksena, who is depicted with four arms. According to the Vaikanasa Agama tradition, visitors to the temple must first pay their respects to him. Vishvaksena is responsible for managing all the administrative duties for the deity, and he receives special pujas during the Brahmotsavam festival.\r\n\r\nIn front of the main sanctum, Garudalvar is seen with folded hands. During Brahmotsavam, the Garuda flag is hoisted in his honor.\r\n\r\nTo the left of the main temple tower, there is a shrine dedicated to Sri Varadaraja Swami. With his Abhayahasta (gesture of reassurance), it is believed that worshipping him brings all kinds of prosperity. In the northeast part of the first enclosure, there is a shrine for Girija Narasimhar, also known as Yoganarasimha Swami. Narasimha Jayanti is grandly celebrated here on the Swati Nakshatra day in the month of Vaikasi.\r\n\r\nThe temple complex also includes the Ramanujar Sannidhi and the Sankeerthana Preservation Room. The Sankeerthana Preservation Room safeguards the songs written by Annamacharya, his son, and his grandson, all dedicated to Thiruvenkatavan.\r\n\r\nKitchen (Madappalli):\r\nThe kitchen where the offerings (naivedyam) for the Lord are prepared is called Pottu Arai. Here, Mahalakshmi blesses the devotees. She is revered as Madapalli Nachiyar and is also worshipped as Vakulamala. The Tirumala temple kitchen is very large and prepares a variety of dishes daily, including Pongal, Curd Rice, Tamarind Rice, Lemon Rice, Vadai, Murukku, Jilebi, Athirasam, Poli, Appam, Mokkaram, Ladoo, Payasam, Dosa, Rava Kesari, Badam Kesari, and Cashew Kesari. \r\n\r\nEvery day, a new clay pot with curd rice is taken into the temple's sanctum beyond the Kulasekara Step as naivedyam for the Lord. No other prasadam or vessel is taken beyond the Kulasekara Step. Receiving the clay pot and curd rice that has been offered to Thiruvenkatavan is considered a great blessing for any devotee.\r\n\r\nDress:\r\nThe silk robe, called Pattu Peethambaram, for Lord Venkateswara is 21 cubits long and weighs 6 kilograms. Devotees must pay the Tirumala Tirupati Devasthanams (TTD) and wait for many many years for the robe to be accepted for draping the Lord. The robe is draped on the Lord only once a week, on Fridays. On that day, several robes may be offered, but the one selected to adorn the Lord depends on His divine will, which could manifest through a specific archakar (priest), servant, color, or devotee.\r\n\r\nFor the inner garment or lower robe, a separate fee is required, and the waiting period can extend up to ten years. Besides the robes offered by devotees, the government also presents special robes twice a year.\r\n\r\nHoly Bath:\r\nFor performing the sacred Thirumanjanam (holy bath) for Lord Venkateswara, devotees need to pay a fee and wait for more than twenty years. The ingredients for the Thirumanjanam are sourced from both domestic and international locations: saffron from Spain, musk from China, and perfume from Paris. These high-quality materials are mixed with sandalwood paste in a golden vessel. \r\n\r\nThe ceremony includes the abhishekam with 51 containers of milk. After this, the mixture of musk and perfume is applied, and the Thirumanjanam takes place from 4:30 AM to 5:30 AM. Roses from Amsterdam and other fragrant items from China are also imported for this ritual.\r\n\r\nThirumanjanam is conducted weekly on Fridays. Prior to the Thirumanjanam, special verses glorifying Azhvars and Acharyas (Sāthumurai) are recited according to both Vadakalai and Thenkalai traditions. During the ensuing Deeparadhana (waving of lights), Lord Venkateswara is presented without any adornments, displaying a mesmerizing beauty that captivates the devotees.\r\n\r\nIn front of the gopuram entrance of Lord Venkateswara, the step is traditionally referred to as \"Avāvara Soozhnthān Vāyil.\" The mandapam for the door guards is known as \"Vendru Kondān Mandapam.\"\r\n\r\nOn the right side of the temple, near the Swami Pushkarini tank, lies the sanctum of Adi Varaha Perumal.\r\n\r\nOn the Tirumala Sannathi Street, opposite the temple, there is a separate temple for Hanuman known as Sri Bedi Anjaneyar. As mentioned earlier, the hill here is named Anjanadri because Hanuman's mother, Anjana Devi, performed penance on this hill to pray to the Lord. It is said that once, during the month of Vaikasi, Hanuman flew to catch the sun, causing his mother to worry. To prevent Hanuman from leaving the presence of the Lord, she tied him here with a celestial chain, requesting that he should never be separated from the Lord. Thus, being restrained, he is called Sri Bedi Anjaneyar.\r\n\r\nThe Tirumala Tirupati laddu is very famous. The temple roofs in Tirumala are adorned with gold plates, which is a notable feature. In the utsavam (festival procession), the utsava deity appears in the guise of a shepherd, while in other temples, the Lord is usually depicted as a cowherd.\r\n\r\nFor archana (ritual worship) to the Lord, Bilva leaves are used, especially on Fridays and during the month of Margazhi.\r\n\r\n11. ### **Alamelumangapuram**\r\n\r\nThe third division is Alamelumangapuram, also known as Thiruchanur. On the right chest of the Lord in Tirumala is Mahalakshmi, and on His left chest is Padmavathi Thayar, who resides in Thiruchanur, known as Alamelumangapuram. It is believed that a pilgrimage to Tirumala is considered complete only after worshiping the goddess at this temple. The Padma Sarovara Teertham here is very famous.\r\n\r\nThe inner garment (ul pavādai) for Alamelumangai is prepared from cotton in a place called Kathval. The weavers belonging to the Senju community weave this with utmost devotion. Since the inner garment adorns the deity's body, the weavers bathe three times a day, and abstain from alcohol and meat while weaving it. For the Thirumanjanam on Fridays, the sandalwood paste required is ground and prepared in the perfume room on Thursday night, with the addition of saffron and aromatic substances from abroad.\r\n\r\nIn 1543 CE, the great Vijayanagara ruler Achyutaraya built and consecrated the temple for Padmavathi Thayar. In 1764 CE, the temple was destroyed and leveled by the Mughal forces led by Nizam Doulah. The ruins of this destruction are still visible today.\r\n\r\n12. ### **Tirumala Events**\r\n\r\n**Suprabhata Seva:** Daily from 3:00 AM to 3:30 AM, Suprabhata Seva is performed. Six individuals, including two priests, two assistants, a veena player, and a lamp bearer, enter the temple. They greet the Dvarapalakas and receive the key from an assistant to open the door. After paying their respects to the deity and closing the door, they proceed inside while another group starts reciting the \"Sri Venkateswara Suprabhatam.\" This service is known as Suprabhata Seva. As lamps are lit and the veena is played, the Bhoga Srinivasa Murthy, who is in a reclining posture, is awakened and placed near the main deity. After the Suprabhatam is completed, the door is opened, and the deity is offered milk and butter, followed by Deeparadhana.\r\n\r\n**Tirumanjanam:** Every day, water from Akasa Ganga is brought in three silver pots for morning, evening, and night poojas. While the main deity is not bathed, the Bhoga Murthy is given a sacred bath with various fragrant ingredients. The ceremony includes turmeric water, milk, honey, sandalwood paste, and turmeric water again. The deity is then adorned with fresh clothes, holy marks (Thiruman), shown a mirror, held with an umbrella, and fanned with chamara, completing the Suprabhata Seva.\r\n\r\n**Sanctum Sanctorum Cleaning:** From 3:30 AM to 3:45 AM, the sanctum is cleaned, old garlands are removed, and new ones are adorned. Fresh garlands, prepared in the Yamunathurai area, are brought in by Jeeyar Swamigal and his assistants. Accompanying them are musicians, singers of Thiruppalliezhuchi and Thiruppavai, and those reciting Purusha Sukta.\r\n\r\n**Tomala Seva:** At 3:45 AM, Tomala Seva begins. Initially known as \"Thol Malai Seva,\" it has evolved into Tomala Seva. Lasting about 25 minutes, garlands are first offered to Mahalakshmi on the deity's chest and then to the main deity. This service concludes around 4:30 AM.\r\n\r\n**Koluvu Event:** This event is not open to the public. The Koluvu Srinivasa Murthy is placed on a silver palanquin and taken to a designated area where offerings of sesame powder, jaggery, and butter are made, followed by worship. The daily almanac (including the day's details and previous day's temple revenues) is read out. It is believed that the main deity personally oversees the accounts during this event.\r\n\r\n**First Naivedyam:** After this, the first Naivedyam of curd rice is offered to the main deity and other associated deities, including Vishvaksena, Garuda, and Nityasuris. The bell is rung again, and the second Naivedyam of different dishes is offered, during which 108 names of Varaha Swami are recited. This event is also not open to the public.\r\n\r\n**Sahasranama Archana:** From 4:45 AM to 5:30 AM, the Sahasranama Archana, involving the recitation of 1008 names of the deity, is performed. This is followed by Archana Antara Darshan.\r\n\r\n**Other Rituals:** Daily at 12:00 PM, a divine marriage ceremony is performed for Malayappa Swami along with Sridevi and Bhoodevi. This event, lasting about an hour, has been conducted since the 15th century.\r\n\r\n**Evening Events:**\r\n\r\nAt 4:00 PM, the Dolotsavam ceremony takes place, where Malayappa Swami, Sridevi, and Bhoodevi swing on an ornate swing in the Unjal Mandapam while Vedic chants and auspicious music play. This event concludes around 5:30 PM.\r\n\r\nAt 5:30 PM, the Sahasra Deepa Alankarana Seva, involving the lighting of a thousand lamps in the Unjal Mandapam, begins. On Thursdays, the Lord appears without major ornaments, dressed only in a dhoti and angavastram. The usual thick Thiruman (holy mark) is replaced with a thinner one.\r\n\r\n**Night Ceremony:**\r\n\r\nAt 1:30 AM, the temple doors are closed after the Sayan Darshan or Ekanta Darshan is performed for the deity. Bhoga Srinivasa Murthy, placed beside the main deity, is then moved to a silver cot with a velvet mattress after removing the garlands. Before this, the deity is offered boiled milk, grapes, cashews, and almonds as Naivedyam. A traditional singer from the Annamacharya lineage sings Annamacharya's compositions with a tambura. The day’s activities conclude by drawing a curtain, and the next day starts with Suprabhata Seva.\r\n\r\nOn the Tirumala Tirupati Devasthanam website, the events are listed under the Sevas section. According to this, the daily services include Suprabhata Seva, Archana, Tomala Seva, and Ekanta Seva.\r\n\r\n**Weekly Special Poojas:**\r\n\r\n- **Monday:** 14 Kalasa Vishesh Pooja (Architha Seva)\r\n- **Tuesday:** Pada Padma Pooja (offering 108 golden lotuses to the deity’s feet while chanting 108 names)\r\n- **Wednesday:** Sahasra Kalasa Abhishekam for Bhoga Srinivasa Murthy, connected to the main deity with a silk thread\r\n- **Thursday:** Thiruppavadai Seva, where a large meal is prepared and offered to the deity. During this service, the deity wears a thin Thiruman, giving devotees a special opportunity to see His eyes. Following this, the deity is adorned with flowers in a ceremony known as Poolangi Seva, which dates back to the era of Silappadikaram.\r\n- **Friday:** Thirumanjanam (sacred bath)\r\n\r\nThese events are significant for devotees, providing numerous opportunities to witness and participate in the divine rituals.\r\n\r\n13. ### Festivals:\r\n\r\nVaikunta Ekadashi: Celebrated with great devotion.\r\nJanmashtami: The birth of Lord Krishna.\r\nSri Rama Navami: Celebrating the birth of Lord Rama.\r\nPurattasi Brahmotsavam: A grand festival.\r\nRathasapthami: Known as Surya Jayanti, celebrated on the seventh day of the bright fortnight in the Tamil month of Thai.\r\nTiruppavai Seva: Prominent during the month of Margazhi.\r\n\r\nIn Tiruchanoor, during the month of Kartika, the Brahmotsavam is celebrated. On the last day of this festival, Sri Venkateswara arrives with silk sarees, ornaments, and flower garlands on an elephant. The Goddess wears these adornments, and the festival concludes with a grand celebration.\r\n\r\nThe Vaikasi Theppotsavam is held in the Swami Pushkarini. The Sudarshana Chakra Teerthavari on the last day of the Purattasi Brahmotsavam and the Teerthavari of the Rama Krishna Theertham in the month of Tai are also notable events. The Kumaradhara Teertham festival in the month of Masi, the Tumburu Teertham festival in Panguni, and the Chakra Teertham festival in the month of Kartika are held at the Swami Pushkarini.\r\n\r\nBrahmotsavam:\r\n\r\nThe Brahmotsavam held in Purattasi is a grand event. It is believed that Brahma himself comes to conduct this festival, and those who witness it are said to be absolved of all sins. On the fifth day, during the Garuda Seva, it is believed that the main deity himself comes out for the procession. To symbolize this, the doors of the main deity are closed for a short period during this event.\r\n\r\nOn the day before the Brahmotsavam, the Ankurarpanam festival is held, inviting all the deities, gods, sages, and devotees. The festival is conducted by Brahma himself from Brahmaloka.\r\n\r\nOn the first day, the Kodi Etram (flag hoisting) ceremony is held in the evening. Later, at night, the deity goes on a procession on the Pedda Sesha Vahanam. On the second day morning, there is a procession on the Chinna Sesha Vahanam and at night on the Hamsa Vahanam. On the third day morning, the deity goes on a procession on the Simha Vahanam and at night on the Mutthu Pallakku Vahanam. On the fourth day morning, the deity goes on a procession on the Kalpaka Vriksha Vahanam and at night on the Sarva Bhupala Vahanam. On the fifth day morning, the deity is adorned as Mohini and at night on the Garuda Vahanam, which is a very special event. On the sixth day morning, the deity goes on a procession on the Hanumantha Vahanam and in the evening on the Golden Chariot and at night on the Chandra Prabha Vahanam. On the eighth day morning, there is the Rathotsavam (chariot procession) and at night the deity goes on a procession on the Aswa Vahanam. On the ninth day morning, there is a procession on the Pallakku and the Sudarshana Chakra Teerthavari is held at the Swami Pushkarini.\r\n\r\nBrahmotsavam Details:\r\n\r\nDetailed information about the Brahmotsavam can be found on the official website of the Tirumala Tirupati Devasthanams.\r\n\r\nTeppotsavam:\r\n\r\nThe Teppotsavam is celebrated for five days in the month of Panguni. On Ekadashi, Sri Rama, Sita, and Lakshmana go on a procession. On Dwadashi, Sri Krishna with Rukmini and Satyabhama go on a procession. On the last three days, Malayappa Swami with Sridevi and Bhoodevi go on a procession.\r\n\r\nVasanthotsavam:\r\n\r\nThe Vasanthotsavam is celebrated for three days in the month of Chithirai. Malayappa Swami with Sridevi and Bhoodevi go to the Vasantha Mandapam for a holy bath. On the full moon day, Sri Sita, Rama, Lakshmana, Hanuman, Sri Krishna with Rukmini and Satyabhama also join.\r\n\r\nPadmavathi Parinayam:\r\n\r\nThe Padmavathi Parinayam is celebrated for three days in the month of Vaikasi at the Narayanagiri Gardens. During this festival, the divine marriage of Sri Srinivasa and Padmavathi Thayar is reenacted. Malayappa Swami with Sridevi and Bhoodevi goes on a procession on an elephant, horse, and Garuda Vahanam. The festival starts at 4 PM.\r\n\r\nJesthabishekam:\r\n\r\nThe Jesthabishekam is celebrated for three days starting from the Kettai Nakshatram in the month of Ani. During this festival, the deities are given a holy bath to protect their divine forms. This is also called Abhideyaka Thirumanjanam. After the holy bath, the deity is adorned with a diamond armor called Vajra Kavacham. Malayappa Swami goes on a procession with Sridevi and Bhoodevi. On the second day, there is a procession with the Muthangi armor and on the third day with the golden armor.\r\n\r\nPushpa Pallakku:\r\n\r\nThe Pushpa Pallakku festival marks the beginning of the annual accounting cycle. This usually takes place around July 16. During this festival, the deity goes on a procession in a floral palanquin, accompanied by the temple's main officials to ensure proper accounting.\r\n\r\nRathasapthami:\r\n\r\nRathasapthami, also known as Surya Jayanti, is celebrated on the seventh day of the bright fortnight in the Tamil month of Thai. On this day, Malayappa Swami goes on a procession on seven different vahanams from sunrise to sunset. This is called the \"One-day Brahmotsavam\". The deities go on a procession on the Surya Prabha Vahanam at 5:30 AM, followed by the Chinna Sesha Vahanam, Garuda Vahanam, Hanumantha Vahanam, Kalpavriksha Vahanam, Sarva Bhupala Vahanam, and ending with the Chandra Prabha Vahanam at 8 PM. At 2 PM, the Sudarshana Chakra Teerthavari is held at the Swami Pushkarini.\r\n\r\nPushpayagam:\r\n\r\nThe Pushpayagam festival is celebrated during the Sravanam in the month of Karthikai. During this festival, Malayappa Swami with Sridevi and Bhoodevi is adorned with a variety of flowers and goes on a procession.\r\n\r\nAdhyayanotsavam:\r\n\r\nThe Adhyayanotsavam is a 23-day festival during which the Divya Prabandham is recited, culminating in the Theerthotsavam.\r\n\r\nTheerthotsavam:\r\n\r\nThis festival, also known as the \"Tannirmudu Vazhithiruthal\", is celebrated once a year at the end of the Adhyayanotsavam. During this festival, the sacred water for the Thirumanjanam is brought from the Akasha Ganga by the Tirumalai Nambi lineage. The deity and Ramanuja go on a procession, and the water is carried by devotees to the temple, where the Thirumanjanam is performed with the recitation of the Purusha Sukta.\r\n\r\nKoil Alwar Thirumanjanam:\r\n\r\nThis festival is conducted four times a year for cleaning and purifying the temple. It is held before Ugadi, Anivara Asthanam, Vaikunta Ekadasi, and Brahmotsavam.\r\n\r\nKshetra Balika Festival:\r\n\r\nOn the night of Shivaratri, the Kshetra Balika festival is celebrated, during which Malayappa Swami, adorned with a diamond-studded forehead, goes on a procession.\r\n\r\n14. ### **Other Temples:**\r\n\r\n**Adhi Varaha Swamy Temple:** This temple is located on the banks of Swami Pushkarini.\r\n\r\n**Kodanda Rama Swamy Temple:** Located in the city of Tirupati, this area was previously known as Raghunathapuram. Here, Lord Rama, Sita, and Lakshmana are worshipped. Opposite this temple is a Hanuman temple. Festivals like Ugadi and Sri Rama Navami are celebrated with great fervor here.\r\n\r\n**Rangapoopalan:** A Pandya king named Rangapoopalan, who defeated many rulers, planted a victory flag at Tirumala. He installed idols of Lord Rama with Sita and Lakshmana and built this temple, as mentioned in Tirumala Olugu. He also built a shrine for Kulasekhara āzhvār near the Govindaraja Swamy temple. Kumar Ramanuja Iyengar donated a chariot to this temple and organized the Lord's procession on the streets on the 8th day of Panguni month in 1530 AD.\r\n\r\n**Kalyana Venkateswara Swamy Temple:** This temple is located about 3 kilometers north of Tirupati at the foothills in a place called Srinivasa Mangapuram. The Kapila Teertham is also situated here.\r\n\r\n**Prasanna Venkateswara Swamy Temple:** Situated about 18 kilometers from Tirupati in a village called Appalayagunta. Here, the Lord is worshipped in the Abhaya Hasta mudra (gesture of reassurance).\r\n\r\nVarious shrines have been built over time for saints and devotees like Thirumangai āzhvār, Nathamuni, Thirukachchi Nambi, Varadaraja, Periyalvar, Thirumalai Nambi, Kurathalvan, Madurakavi āzhvār, and Ramanuja.\r\n\r\nDetailed information about all these temples and more can be found on the official website of the Tirumala Tirupati Devasthanams.\r\n\r\n15. ### The History of the Place (Stala Varalaru)\r\n\r\nAfter the onset of Kali Yuga, the severity of the era's malevolence became unbearable. During a great yajna led by Sage Kashyapa to reduce Kali's influence and benefit the world, Narada arrived and suggested that the benefits of the yajna should be offered to the deity who can patiently bear and absolve all the sins of humanity in Kali Yuga.\r\n\r\nThe responsibility to find the most patient among the Trimurti (Brahma, Vishnu, and Shiva) was given to Sage Bhrigu, who was sent to the three worlds. First, Bhrigu went to Brahma's Satya Loka, but Brahma ignored him. Disappointed, he then proceeded to Kailasa, where Shiva, engrossed in solitude with Parvati, also did not notice him. Concluding that neither Brahma nor Shiva had enough patience, Bhrigu went to Vaikuntha. Finding Vishnu in deep sleep with Lakshmi massaging His feet, Bhrigu, in a fit of rage, kicked Vishnu on His chest.\r\n\r\nVishnu immediately got up, held Bhrigu's feet, and gently massaged them, asking if Bhrigu's foot was hurt by striking His hard chest. Realizing his mistake, Bhrigu sought forgiveness and returned to the yajna, declaring Vishnu as the most patient deity, worthy of receiving the yajna's benefits.\r\n\r\nLakshmi, who resided on Vishnu's chest, could not bear the insult and left Vaikuntha, coming to the earth to perform penance. Vishnu, distressed by Her absence, descended to the earth and resided in an anthill on Tirumala, performing penance to reunite with Lakshmi.\r\n\r\nSeeing Vishnu suffering without food in the anthill, Brahma and Shiva transformed into a cow and a calf respectively, with Bhoodevi appearing as a cowherd girl to sell them to a king. The divine cow, avoiding the herd, started pouring its milk into the anthill where Vishnu was residing. The king, noticing the cow withholding milk, ordered the cowherd to investigate. When the cowherd saw the cow pouring milk into the anthill, he attempted to strike the cow with an axe. Vishnu, inside the anthill, rose slightly to protect the cow, and the axe struck His head, causing it to bleed. Witnessing this, the cowherd fainted.\r\n\r\nThe divine cow, with tears, returned to the palace, leading the king to the anthill. Realizing someone was inside the anthill, the king tried to dig it up with his sword. Vishnu then emerged to protect the cow and revealed Himself to the king, prophesying that the king would be reborn as Akasharaja and that Lakshmi would be born as his daughter, whom Vishnu would marry. He also revived the cowherd.\r\n\r\nLater, Vedavati, born due to the penance of Sage Kusathvasa, grew up with a desire to marry Vishnu. Agni Deva, impressed by her devotion, promised that in Kali Yuga, she would be born as Padmavati, daughter of King Akasharaja. Vishnu, fulfilling a boon to Yasoda (His foster mother in His Krishna avatar) to witness His marriages, arranged for Padmavati's hand in marriage.\r\n\r\nSri Venkateswara, on a hunt, saw Padmavati playing with her friends and was enchanted. He sent His foster mother, Vakula Malika, to ask for her hand in marriage. Meanwhile, disguised as a soothsayer, Vishnu assured Akasharaja's wife that the marriage proposal was auspicious.\r\n\r\nThe wedding preparations were grand, with contributions from various deities. Agni provided food, Vayu, Brahma, and Rudra performed different services, and the wedding expenses were covered by a loan from Kubera. This debt is symbolically repaid by the offerings made by devotees even today.\r\n\r\nAfter the wedding, Sri Venkateswara continued to reside on Tirumala, yearning for Lakshmi. Padmavati, sensing His sorrow, advised Him to bring Lakshmi back. With the help of the Nithyasuris and Vayu, Lakshmi was brought from Kolhapur to Tirumala. Lakshmi, pleased with the explanations, returned to Vishnu's chest.\r\n\r\nAccording to the Brahmanda Purana, when Narada once asked Vishnu about His favorite abode, He mentioned Tirumala. He also said that He, along with His consorts and the Nithyasuris, would reside there. The Tirumala Olugu (chronicles) narrates that the deity's primary idol was installed at the foot of the hill, representing the presiding deity of Tirumala.\r\n\r\nA king named Kasi Raja, praying for progeny, was blessed by Sri Venkateswara in a dream. The Lord asked for an ornament as a token, which was given to His elder brother, Govindaraja. Hence, it is said that Govindaraja at the foot of the hill is the elder brother of Sri Venkateswara.\r\n\r\nThondaiman Chakravarti, a great devotee of the Lord, was known for his devotion. He received divine assistance in battles, with the Lord giving him His conch and discus to defeat his enemies.\r\n\r\nDuring the rule of Saluva Narasimha Raya, due to the turmoil caused by Mughal invasions, the deities of Tirumala, including Sri Venkateswara, Govindaraja, and the āzhvārs, were safely kept in a cave near Papavinasam.\r\n\r\nBoth Saluva Narasimha Raya and Krishna Deva Raya made significant contributions, donating villages and performing various services, showcasing the greatness of Sri Venkateswara to the world.\r\n\r\n16. ### Ramanuja's Visits to Tirumala\r\n\r\n**Patha Mandapam:**\r\n\r\nRamanuja visited Tirumala three times. One of his five acharyas, Thirumalai Nambi, was serving the Lord of Tirumala through various services, including sacred water offerings. During his first visit, Ramanuja, still a young man, learned that the āzhvārs, who were great devotees, refrained from climbing the holy hill to avoid polluting it. Out of respect, he too decided not to ascend the hill and instead offered his prayers and praises from the foothills. \r\n\r\nThirumalai Nambi, who was also Ramanuja's maternal uncle and acharya, descended from the hill daily to teach Ramanuja the Ramayana under a tamarind tree at the foothills. One day, while Thirumalai Nambi was lamenting in his sleep about missing the midday darshan of Lord Venkateswara, the Lord Himself appeared in Thirumalai Nambi's dream. He instructed Nambi that He would show Himself at the foothills.\r\n\r\nFollowing this divine instruction, Thirumalai Nambi performed the Lord's sacred ablution (Thirumanjanam) and then woke up. When Ramanuja arrived at the scene, both he and Thirumalai Nambi witnessed a divine fragrance of camphor and kasturi filling the air. Astonished, they turned to see the footprints of Lord Venkateswara beneath the tamarind tree where Thirumalai Nambi used to teach Ramanuja.\r\n\r\nThese sacred footprints, known as Swamy's padam (footprints), were installed under the tamarind tree, and a shrine called Patha Mandapam was built to enshrine these divine footprints. Ramanuja praised the Lord with verses, declaring, \"Kalou Venkata Nayaka,\" acknowledging the Lord of Venkata as the protector in the age of Kali. Today, devotees continue to worship these sacred footprints at Patha Mandapam, cherishing the divine presence of Lord Venkateswara.\r\n\r\n### Ramanuja Offering Conch and Discus to the Lord\r\n\r\nDuring Ramanuja's second visit to Tirumala, he was confronted with a dispute between the Shaivites and the Vaishnavites regarding the deity of Tiruvengadam. Some claimed the deity was Shiva, while others argued it was a different deity of the Hindu pantheon, primarily because the idol lacked the conch and discus (attributes of Vishnu) and instead wore jewelry called Nagabharanam on its hands.\r\n\r\nDetermined to resolve this, Ramanuja fasted for three days and climbed the hill, placing his knees on each step due to reverence. There is a legend that, at one point, his knee broke while climbing. Lord Venkateswara appeared to Ramanuja, healed his injuries, and blessed him, which is why the place came to be known as \"Muzhankal Murichan\" (the place where the knee broke).\r\n\r\nUpon reaching the temple, Ramanuja stayed for three days, citing verses from the Vedas and Puranas to prove that the deity was indeed Vishnu. However, when his arguments were not accepted by the opposing factions, Ramanuja prayed to the Lord to display His true form. He placed conch, discus, and other divine weapons before the deity and closed the sanctum doors, praying for the deity to manifest His true form the next day.\r\n\r\nWhen the doors were opened the following day, the deity of Tiruvengadam was seen holding the conch and discus, affirming His identity as Vishnu and ending the dispute. This miraculous event established Ramanuja's reputation as the one who restored the conch and discus to the Lord, earning him the title \"Appanukku Sangu Aazhi Thanthavan\" (the one who offered the conch and discus to the Lord).\r\n\r\nIn Tamil literature, our ancestors referred to Lord Venkateswara as \"Verungai Vedan\" (the hunter with empty hands). Arunagirinathar, who composed the Thiruppugazh, also visited this sacred place and sang praises of the Lord, addressing Him as \"Rishikesan\" and acknowledging His divine presence at Tiruvengadam.\r\n\r\nDuring this visit, Ramanuja also installed the idol of Govindaraja in Tirupati and expanded the temple, establishing proper worship protocols.\r\n\r\n### Administrative Reforms of Tirumala by Ramanuja\r\n\r\nDuring his third visit, Ramanuja stayed in Tirumala for a year, taking full responsibility for the temple's administration. He ensured the temple's wealth was preserved and continued to grow, organizing various temple renovation works and setting up procedures for their smooth operation.\r\n\r\nRamanuja compiled a set of regulations for pilgrims to follow during their Tirumala pilgrimage, based on the guidelines mentioned in the Vedas and Puranas by sages, rishis, and eminent devotees. These rules specified that those who adhered to them were considered aligned with the Vedas and himself, while those who did not were regarded as outsiders. According to the \"Tirumalai Ozhugu\" (chronicles of Tirumala), it is said that Lord Venkateswara himself conveyed these regulations through an archaka (priest), with Ramanuja's voice.\r\n\r\nRamanuja established a matha (monastic institution) near the Anjaneyar temple in front of the main sanctum, where he stayed and appointed a Jeeyar (chief seer), an Ekangi (chief disciple), and two other assistants. He arranged for the temple activities of Lord Venkateswara to be carried out without interruptions. After organizing these responsibilities, he returned to Srirangam.\r\n\r\nRamanuja implemented a system where the temple doors were sealed with the Lord's (Anjaneyar's) seal every night and handed over to the Jeeyar, to be reopened the next morning under the same procedure. He conferred the title of \"Senadhipati Jeeyar\" to the Ekangi Srivaishnavas.\r\n\r\nAccording to \"Tirumalai Ozhugu,\" Yadhava Narayanan, also known as Kattiyam Yadhava or Kattiyath Thevan, was a disciple of Ramanuja. He devoted himself to the service of Ramanuja's feet and assisted in all temple works both in Tirumala and Tirupati.\r\n\r\n### Krishna's Repose in the Month of Margazhi\r\n\r\nIn the sanctum of Lord Venkateswara, it is customary according to the Vaikhanasa Agama for the deity Snapana Berar, known as Alagappiran, to rest at night. Azhvar Thirumagal Āndāl, who cherished the experience with Krishna, composed thirty hymns during the month of Margazhi, one each day. Her devotion was so profound that she chose to dedicate herself solely to Lord Venkateswara, despite being associated with other forms of the Lord.\r\n\r\nThe Vaikhanasa Agama, particularly one of its samhitas, specifies that Krishna should be the deity assuming the role of Sayana Berar during Margazhi. This regulation exists because Krishna is considered a connecting bridge to various forms of worship. Given the tradition of having three vigrahams (idols), the directive is that Krishna should be the one to take this role in Margazhi.\r\n\r\nFollowing this directive, Ramanuja arranged for Krishna to act as Sayana Berar during the month of Margazhi at Tirumala, ensuring that Krishna himself bestows protection and grace during this auspicious period.\r\n\r\n### Teertha Nayinar\r\n\r\nKing Tondaiman, driven by his devotion to the Lord, sought refuge in a cave shown by Lord Venkateswara himself during a time of defeat in battle. According to lore, when he reached the presence of the Lord, both Sri Devi and Bhudevi, out of modesty due to the unexpected arrival of a stranger, chose to hide. Sri Devi concealed herself in the Lord's chest, her usual abode, while Bhudevi hid in a nearby well used for service purposes.\r\n\r\nUpon hearing this account, Ramanuja decided to enshrine Bhudevi in an idol form and also consecrated a deity known as Teertha Nayinar in the same well. He ensured that these deities received daily offerings, thus institutionalizing their worship and highlighting their sacred presence at the site.\r\n\r\n### Pushpa Kaingarya Arrangements\r\n\r\nRamanuja made extensive arrangements for flower offerings to Lord Venkateswara by establishing numerous gardens around Tirumala. He sent one of his disciples, Ananthazhwar, from Srirangam to Tirumala. Ananthazhwar settled in Tirumala and created many gardens, ensuring a continuous supply of fresh flowers for the deity, thereby transforming Tirumala into a true \"Pushpa Mandapam\" (flower pavilion). Even today, a garden in Tirumala bears Ananthazhwar's name, and a festival is held in his honor, celebrating the divine plays between Lord Venkateswara and Ananthazhwar.\r\n\r\nYadavacharya, also known as Yadavarya, constructed a mandapam (hall) called Yamunatthurai at the Tirumala temple, specifically for making flower garlands for the Lord. This hall is still used today for preparing garlands.\r\n\r\nFollowing Ramanuja's wishes, Ananthazhwar established gardens in Tirumala and performed the daily service of offering flowers to the Lord. The Lord himself was pleased with this service. Once, during the Brahmotsavam festival, on the seventh day, Lord Venkateswara and Alamelumangai Thayar disguised themselves as a king and queen and entered Ananthazhwar’s flower garden to pick flowers. Seeing this, Ananthazhwar chased after them, intending to catch them. They circled the temple in a reverse direction (a symbolic act) and then returned to Ananthazhwar’s garden, where they disappeared.\r\n\r\nRamanuja, understanding the significance of this divine play, instituted a tradition during the Brahmotsavam festival where the deity is taken on a procession through the flower gardens and then circled back to the temple in a reverse direction. This tradition continues to be observed to this day.\r\n\r\n### Jnana Mudra\r\n\r\nWhen the idol of Ramanuja, installed in Tirumala, was crafted and presented to him, he embraced it and handed it over to Ananthazhwar. Ananthazhwar, with the help of Yadavacharya, built a temple and installed the idol there, according to the Tirumalai Olugu. This idol was sculpted when Ramanuja was 40 years old, and it depicts his right hand in the Jnana Mudra (a gesture symbolizing knowledge). \r\n\r\nIt is believed by scholars that this depiction with the Jnana Mudra signifies the numerous reforms Ramanuja introduced at the Tirumala Tirupati temple, the various unknown truths he revealed, and the significant act of presenting the conch and discus to Lord Venkateswara, which the Lord accepted. The statues of Ramanuja at the Govindaraja Swamy Temple and the Periya Raghunathan Temple in Tirupati also depict him with the Jnana Mudra, symbolizing his status as a revered Acharya (teacher) and his profound wisdom.\r\n\r\n### The Story of Nagaparanam\r\n\r\nThe sacred tree of Tirumala is the tamarind tree, which is an aspect of the Nityasuri Ananta. One day, a devotee named Gajapati desired to build a gopuram (temple tower) for Lord Venkateswara in Tirumala. He provided the necessary wealth and manpower to start the construction and then went on a pilgrimage to other Divya Desams (sacred places). Upon his return to Tirumala, he dreamt of a serpent telling him that the hill range itself was Ananta, as described in the Vamana and Varaha Puranas. The serpent explained that it was his head in Tirupati, his body in Ahobilam, and his tail in Srisailam. It said that building the gopuram and piling up stones on the hill increased the burden, diminishing its purity. The only way to rectify this was to circumambulate Lord Venkateswara and offer a Nagaparanam (serpent adornment).\r\n\r\nTo avoid offending Adisesha, Gajapati halted the construction the next day and sought advice on the proper remedy. Scholars suggested offering a golden Nagaparanam to Lord Venkateswara. Unsure where to place the adornment, a devotee, possessed by the Lord's spirit, recounted an ancient dispute between Vayu and Adisesha, where the Lord supported Vayu. Adisesha, distressed, performed penance at Nagatirtha until the Lord accepted him and promised to wear the Nagaparanam on His right arm like a father carrying his child. The adornment was then placed on the Lord's right arm, but it later caused confusion about whether the deity was a Vaishnava god. Ramanuja later arranged for the adornment to be placed on the Lord's other arm as well.\r\n\r\n### Venkatathri\r\n\r\nAccording to the Skanda Purana and the Vamana and Varaha Puranas, in Tirumala, Alagiyasingar (beautiful lion) manifested as a deity called Venkatathri near the western bank of Swami Pushkarini for the sake of Shiva. Some Shaiva devotees, believing this deity to be for Shiva, requested permission to install a Shiva idol there. The Vaishnavas and temple priests, citing various Puranas, argued that Tirumala was a Vishnu Kshetra (sacred place of Vishnu) and not suitable for a Shiva installation. The king accepted their argument, and the Shaiva devotees left.\r\n\r\nTo prevent any further confusion, those in the area minimized the daily worship of Alagiyasingar to avoid claims from other groups. Ramanuja, upon hearing this, arranged for the daily worship of the fierce Venkatachari, also known as Ugra Narasimha, to be maintained without fail. He had the deity installed in the northeastern corner of the Tirumala temple with the face directed towards the Vimana, ensuring regular worship.\r\n\r\n### Govindaraja Swamy\r\n\r\nIn Chidambaram, Govindaraja Swamy resided in a reclining position. During the reign of Kulothunga Chola I, a devout Shaivite, Govindaraja Swamy's idol was thrown into the sea, causing distress to the Vaishnavites and leading to the desecration of the temple. The Chola king, known as Krimi Kanda Chola due to his body being infested with worms from leprosy, eventually died from his cruel actions.\r\n\r\nHearing this, Ramanuja, determined to restore the divinity of Chidambaram, a place cherished by Kulasekara Azhvar and Thirumangai Azhvar, took steps to re-establish devotion to Govindaraja Swamy. He decided to place Govindaraja Swamy, beloved by Lord Venkateswara, at the lower Tirupati. Every night, after the Ardha Jama Puja prasadam was offered to Lord Venkateswara, Ramanuja would place a shawl over the deity and carry Him with a parasol and fan, accompanied by the chanting of hymns, to the Venrukoondan Mandapam. There, a temple priest would stand facing south and recite, \"The one who performs service at Thiruchitrakootam, the one who holds the scepter at Thiruvengadam, blessed with the authority of Lord Venkateswara,\" offering the prasadam and honors to the Srivaishnavas. Ramanuja instructed that the sanctified Sripada Theertham (water from washing the feet of the Lord) be distributed to devotees. Yadavarayan built a mandapam opposite the Govindaraja Swamy Temple in Tirupati, known as Thillai Mandapam or Thiruchitrakootam Mandapam.\r\n\r\nWhen Ramanuja visited Tirumala for the second time, Brahmins from Chidambaram brought the idol of Govindaraja Swamy and explained the atrocities they had faced. Ramanuja, recalling the words of Thirumangai Azhvar, \"Tenthillaich Chitrakootatthen Selvanai, Minni Mazhai Tavazhum Vengadatthem Vittakanai\" (Periya Thirumadal 67-68), decided to establish a shrine for Govindaraja Swamy in Tirupati. He constructed a garbhagriha (sanctum sanctorum) and a temple for Govindaraja Swamy next to the Parthasarathy Shrine. This arrangement also catered to the Parthasarathy idol, which had fallen into disuse.\r\n\r\nRamanuja ensured that during the Vedic recitation at Lord Venkateswara's temple, the Venkatesa Mahatmyam and Thiruchitrakootam Mahatmyam were also recited. Similarly, Govindaraja Swamy's temple recited the Venkatesa Mahatmyam along with the Thiruchitrakootam Mahatmyam. Ramanuja arranged for the evening prayers at both temples to include the Thiruvaimozhi pasurams \"Oon Vadu Unnādu\" and \"Vāda Maruthidai Pogi\" for Lord Venkateswara and \"Ozhivil Kālam Ellam\" and \"Ulagamunda Peruvaya\" for Govindaraja Swamy. This established a unity between the two temples, reflected in the Vaishnavite traditions where festivals and celebrations honored both deities.\r\n\r\n### Adhyayana Utsavam\r\n\r\nUnlike other temples, at the Adhyayana Utsavam of Lord Venkateswara, āzhvār Tiruvāranga Perumal Arayar recites the entire Nalayira Divya Prabandham from Iyarpa (Tiruviruttam) over twenty-three days each year. Following this, a special session for Thirumangai āzhvār for one day and Govindaraja for another day is held. This arrangement ensures that the devotees have the opportunity to witness all these utsavams without them occurring simultaneously with the events of Lord Venkateswara.\r\n\r\n### Markandeya Alagiyasengar\r\n\r\nAs mentioned in the Markandeya Purana, Lord Alagiyasengar appeared before Sage Markandeya during his pilgrimage to Tirumala. In remembrance of this divine vision, Ramanuja constructed a temple near the cave where this event took place. He installed Lord Alagiyasengar according to the Vaikhanasa Agama tradition and established regular worship for the deity.\r\n\r\n### Govindaraja Theerthavari\r\n\r\nAt the beginning of the 13th century, a small chieftain named Pallavarayan constructed a temple for Nammazhwar on the banks of Kapila Teertham and installed his idol there. In 1513, Achyuta Raya built steps to this pond, constructed a mandapam, and placed sacred symbols of Vishnu in all four directions, naming it Chakra Teertham and dedicating it to Lord Venkateswara. Govindaraja, along with Sridevi and Bhoomadevi, participates in the Theerthavari festival during the Upakarma day. This event, which continues to this day, is recorded in an inscription as having been organized by Ramanuja in 1167. It is said that no other teertham in Tirupati is as pure as this one.\r\n\r\nOn the western bank of this teertham, a shrine for Narasimha was installed in a cave by Kandādai Ramanuja Ayyangar, along the path Tondaiman Chakravarti took to reach Tirumala. Additionally, a shrine for Lakshmi Narayana was installed on the southern bank to prevent any harassment by other religions, as mentioned in the Tirumalai Olugu.\r\n\r\nDuring various festival seasons, arrangements were made for āzhvār Thirumagal Āndāl to accompany Govindaraja. On Thiruvadi Pooram, a festival called \"Koodal Valaichu\" is celebrated at the self-manifested Thiruvadi (Anjaneya) shrine at the base of Tirumala. On Kanu Pongal, Āndāl and Krishna exchange garlands and offer prayers for the welfare of the world.\r\n\r\n### Govinda Govinda\r\n\r\nThe sages of Naimisharanya, having heard of the greatness of Thiruvenkatam, chanted only the name \"Govinda\" as they ascended the sacred hill, as described in the Varaha Purana. They refrained from uttering any other deity's name and ascended the hill with the sole chant of \"Govinda, Govinda,\" much like the great devotees and sages of old, Ramanuja instructed devotees to invoke the divine name of Lord Venkateswara.\r\n\r\n### Chakravarthi Thirumagan in the Sanctum of Lord Venkateswara\r\n\r\nIn the southern city of Madurai, on the western bank of the Vaigai River in a village called Kuruvithurai, there was a sage named Vishvamabharan. He prayed to Lord Rama, who was residing with Lakshmana on the seashore, to show him the vision of Vibhishana surrendering to the king’s son, Chakravarthi Thirumagan. In a dream, the sage was granted a vision where Vibhishana, standing in the sky, surrendered to Lord Rama. Lakshmana stood beside Lord Rama, who was seated, while Hanuman was depicted speaking favorably to Vibhishana. Angada pointed out Vibhishana in the sky with his fingers. Overjoyed, the sage created idols representing this scene and performed daily worship at Kuruvithurai for a long time.\r\n\r\nOne day, a devotee requested that these idols be moved to Tirumala. When the devotee brought the idols to Tirumala, Ramanuja was studying Ramayana under Tirumala Nambi. On the very day the devotee arrived, the part of the Ramayana describing Vibhishana's surrender was being recited. Recognizing this as divine will, Ramanuja and Tirumala Nambi decided to install these idols in the sanctum of Lord Venkateswara, along with the idol of Sita Devi, conducting the Sita Kalyanam and establishing arrangements for daily worship.\r\n\r\nThis demonstrates the intertwining of divine events and the adherence to divine will, enriching the spiritual heritage of Tirumala and reaffirming the profound devotion of the sages and devotees to Lord Venkateswara.\r\n\r\n### Thirumalai Nambi and Lord Venkateswara\r\n\r\nThirumalai Nambi was dedicated to performing daily rituals for Lord Venkateswara at the Tirumala Temple. He would fetch sacred water from the Papavinasam Tirtha for the abhishekam (holy bath) and other rituals. Pleased with Nambi’s devotion, one day, Lord Venkateswara decided to test him.\r\n\r\nDisguised as a hunter, the Lord approached Thirumalai Nambi on his way back to the temple and requested water, claiming to be very thirsty. Nambi explained that the water was meant exclusively for the Lord and not for humans, and he refused to give it to the hunter. As Nambi resumed his journey, the hunter broke the vessel containing the water and drank it. Realizing the weight of the vessel had lessened, Nambi turned back and saw what had happened.\r\n\r\nIn his frustration and helplessness, Nambi returned to fetch more water. The hunter then revealed a new water source by shooting an arrow into the ground, creating a spring of water. The hunter then revealed his true identity as Lord Venkateswara before disappearing. Overjoyed and grateful for the Lord's grace, Nambi began using the water from this newly revealed spring, which came to be known as Akasha Ganga Tirtha, for the temple rituals.\r\n\r\nA few days later, Thirumalai Nambi attained Vaikunta (heaven). Hearing this, Ramanuja decreed that the first abhishekam of the Lord should always use the water from Akasha Ganga Tirtha, to honor Nambi's devotion and the Lord's grace. As this special ceremony falls during the Adhyayanotsavam festival period, it was decided that it would be conducted the day following the completion of the festival. This ceremony came to be known as \"Tannir Amudhu Vazhi Tiruthudal.\"\r\n\r\nThis event emphasizes the deep bond between Thirumalai Nambi and Lord Venkateswara, showcasing the Lord's appreciation and acknowledgment of his devotee's unwavering service.\r\n\r\n### Lord Venkateswara in Kuruvai Village\r\n\r\nWe previously discussed the story of Kurumbarutha Nambi. Let's delve into more details now. When Tondaiman Chakravarthi heard about a devotee who made clay flowers for Lord Venkateswara, the Lord decided to grant this devotee liberation. The devotee was known as Kurumbarutha Nambi, and he lived in the village of Kuruvai, located in the northeastern direction of Tirumala.\r\n\r\nLord Venkateswara instructed Tondaiman Chakravarthi to go and meet Kurumbarutha Nambi personally. When Tondaiman Chakravarthi visited Kuruvai village on a Friday, Kurumbarutha Nambi, aware of the Lord's intention, hit himself on the head with his clay-working tool (wooden spatula) as an act of humility and devotion.\r\n\r\nDespite it being the time for the Lord’s Friday Thirumanjanam (holy bath), Lord Venkateswara appeared immediately in front of Nambi in the same form and granted him Moksha (liberation) on the spot. This divine occurrence deeply moved Tondaiman Chakravarthi.\r\n\r\nHearing about this, Ramanuja realized that Lord Venkateswara was truly accessible to his devotees and always ready to support those in distress. To commemorate this, Ramanuja built a temple in Kuruvai village where Lord Venkateswara appeared in his Thirumanjanam form alongside Kurumbarutha Nambi holding his wooden spatula. He ensured that regular worship and rituals were conducted at this temple, allowing all to remember and honor the deep devotion of Kurumbarutha Nambi.\r\n\r\n### The Reforms and Establishments by Ramanuja in Tirupati and Tirumala\r\n\r\nBelow are some significant reforms and establishments that Ramanuja implemented in Tirupati and Tirumala:\r\n\r\n1. **Installation of Conch and Discus**: Ensured that Lord Venkateswara held the sacred conch and discus.\r\n\r\n2. **Deity Installations in Gopurams**: According to the Vaikhanasa Agama, installed Varaha, Narasimha, Vaikunthanatha, and Venkatesa deities in the gopurams (temple towers) and conducted a grand consecration ceremony to affirm the temple's dedication to Lord Vishnu.\r\n\r\n3. **Proper Placement of Deities**: Positioned Sesha (Adisesha), Vishvaksena, Garuda, Jaya, and Vijaya in their respective places according to the Vaikhanasa Agama.\r\n\r\n4. **Separate Ablution for Alamelu Mangai**: Mandated that on Fridays, before Lord Venkateswara's ablution, the goddess Alamelu Mangai should be taken off His chest and bathed separately.\r\n\r\n5. **Establishment of the Goddess Lakshmi**: Positioned the goddess Lakshmi on the Lord's chest in a proper manner.\r\n\r\n6. **Recitation during Thirumanjanam**: Instituted the recitation of \"Nachiyar Thirumozhi\" during the ablution of Lord Venkateswara when the goddess descends from His chest.\r\n\r\n7. **Thiruman Application**: After Thirumanjanam, a light application of camphor thiruman on the Lord's forehead for three days and pearl-studded thiruman for the remaining four days.\r\n\r\n8. **Cooling Eye Protection**: Arranged for the application of eye protection (Anjana Kappu) for the Lord's eyes.\r\n\r\n9. **Purattasi Festival**: Organized the streets and surroundings of Tirumala for the grand celebration of the Purattasi Brahmotsavam festival.\r\n\r\n10. **Varaha Jayanti Celebration**: Initiated the celebration of Varaha Jayanti in the month of Aippasi on the star Swathi.\r\n\r\n11. **Festivals for Jnanapiran**: Established various festivals for Jnanapiran (one of the deities), including Bali Peeda Archana and daily homam (fire rituals).\r\n\r\n12. **Establishment of Malai Kuniya Ninra Perumal**: Made Malai Kuniya Ninra Perumal (Malayappa Swamy) the primary processional deity and retained Bhoga Srinivasa Murthi as a standing deity.\r\n\r\n13. **Water Ritual Correction**: Initiated the correction of water offerings (Thanneer Amudhu Vazhithiruthal).\r\n\r\n14. **Flower Picking Festival**: Organized a festival where the deity is taken to the flower garden to pick flowers.\r\n\r\n15. **Installation of Alagiyasingar**: Installed Alagiyasingar (Narasimha) within the Tirumala temple premises.\r\n\r\n16. **Nagabharanam for Both Hands**: Arranged for the Nagabharanam (serpent ornament) to be worn on the left hand of Lord Venkateswara, \r\nsimilar to the one on the right hand.\r\n\r\n17. **Regulations for Tirumala Residents**: Established rules for residents of Tirumala, ensuring they adhered to specific norms.\r\n\r\n18. **Athyayana Utsavam**: Organized the Athyayana Utsavam to be celebrated for 23 days at Tirumala, dedicating one day each to Adi Varaha Perumal and Govindaraja, making it possible for devotees to witness all the festivities.\r\n\r\n19. **Prosperity Talisman**: Installed a talisman to ensure the continuous prosperity of the temple.\r\n\r\n20. **Reinstallation of Govindaraja**: Reinstated Govindaraja at the Parthasarathy Swamy temple in Tirupati.\r\n\r\n21. **Installation of Āndāl**: Installed Āndāl holding a Sengazhuneer flower.\r\n\r\n22. **Organized Festivals and Constructions**: Arranged for festivals and constructed mandapams (halls) and gopurams (temple towers) with the help of Yadhava Rayar.\r\n\r\n23. **Integration of Temples**: Ensured that Lord Venkateswara and Govindaraja were regarded as one, organizing various activities and customs to reflect this unity.\r\n\r\n24. **Flag Hoisting Event**: Moved the flag hoisting event from Thiruchanoor to Tirumala and expanded the temple and streets of Tirumala.\r\n\r\n25. **Archa Form for Bhudevi**: Installed Bhudevi in archa form and included a Teertha Nayanar in the well, providing them with daily offerings.\r\n\r\n26. **Naming the Well**: Following a tradition from Alavandar, named a well after Alagiyapiranar, which continues to be known by that name.\r\n\r\n27. **Encouraging Pilgrims to Chant 'Govinda'**: Encouraged pilgrims to chant \"Govinda, Govinda\" while climbing Tirumala.\r\n\r\n28. **Nithya Kainkaryam in Tirumala**: Restricted those who perform daily service to Lord Venkateswara to stay in Tirumala, while others had to return to lower Tirupati. Defined how the prasadam (offerings) from the temple should be used, including for personal worship at home, births, deaths, and funerals.\r\n\r\n29. **Regulation of Flower Offerings**: Ensured that flower garlands offered to the deity were not misused or distributed disrespectfully.\r\n\r\n30. **Barefoot Climb**: Established the rule that pilgrims should climb Tirumala without wearing footwear.\r\n\r\n31. **Prabandham Recitations**: Defined specific rules for reciting prabandhams (divine hymns) and pasurams (verses), including the time, month, and manner of recitation, and designated the Arayar service.\r\n\r\n17. ### āzhvārs and Their Connection to Tirumala\r\n\r\nTirumala, also known as Tiruvengadam, is one of the sacred places sung by the āzhvārs, the revered Vaishnava saints. Except for Thondaradippodi āzhvār and Madurakavi āzhvār, the other ten āzhvārs have sung the praises of Tirumala and Lord Venkateswara in their hymns. Each āzhvār, in their unique way, has highlighted the glory of Lord Venkateswara in their divine compositions.\r\n\r\n### Significant Contributions and Hymns by āzhvārs\r\n\r\n1. **Poigai āzhvār**\r\n   - In his Mudhal Thiruvandhadhi, he describes the supreme divinity of Lord Venkateswara.\r\n\r\n2. **Bhoothath āzhvār**\r\n   - In his Irandam Thiruvandhadhi, he elaborates on the divine qualities of the Lord of Tirumala.\r\n\r\n3. **Pey āzhvār**\r\n   - His Moonram Thiruvandhadhi speaks about the enchanting beauty and grace of Lord Venkateswara.\r\n\r\n4. **Thirumazhisai āzhvār**\r\n   - In his Nānmugan Thiruvandhadhi and Thiruchanda Virutham, he extols the virtues and benevolence of the Lord of the Seven Hills.\r\n\r\n5. **Nammalwar**\r\n   - His Thiruvaymozhi contains several verses praising the magnificence of Tirumala and its presiding deity.\r\n\r\n6. **Kulasekara āzhvār**\r\n   - His Perumal Thirumozhi vividly describes the divine abode of Tirumala and wants to become something there.\r\n\r\n7. **Periyalwar**\r\n   - His Periyalwar Thirumozhi includes hymns that celebrate the glory of Lord Venkateswara.\r\n\r\n8. **Āndāl**\r\n   - Āndāl’s Thiruppavai and Nachiyar Thirumozhi contain verses that shower blessings on Lord Venkateswara. Every year, garlands worn by Āndāl at the Srivilliputhur temple are brought to Tirumala and offered to Lord Venkateswara during the month of Margazhi.\r\n\r\n9. **Thondaradippodi āzhvār**\r\n   - Though he did not directly sing about Tirumala, his hymns are recited in the temple.\r\n\r\n10. **Thiruppān āzhvār**\r\n    - His Amalanadhipiran describes the supreme beauty of the Lord.\r\n\r\n11. **Thirumangai āzhvār**\r\n    - In his Periya Thirumozhi, he extensively praises the Lord of Tirumala, describing the divine experiences of the devotees.\r\n\r\n### Significance of Āndāl's Garlands\r\n\r\nEvery year, garlands worn by Āndāl at the Srivilliputhur temple are brought to Tirumala and adorned on Lord Venkateswara during the month of Margazhi. This practice highlights the connection between Āndāl's devotion and the deity of Tirumala, signifying the importance of her moolavar (main deity) in the temple rituals.\r\n\r\n### Total Pasurams (Hymns)\r\n\r\nIn total, there are over 202 pasurams dedicated to the glory of Lord Venkateswara by the āzhvārs, making Tirumala one of the most revered and celebrated divya desams in Vaishnavism.\r\n\r\nThus, the contributions of the āzhvārs, through their divine hymns, have immortalized the glory and sanctity of Tirumala and its presiding deity, Lord Venkateswara.\r\n\r\n18. ### Devotees\r\n\r\nAnanthalwan, a disciple of Swami Ramanuja, was highly praised by Ramanuja as \"Ananthalwan is a true man among all present.\" Accepting Ramanuja's words, Ananthalwan came to Tirumala from Srirangam to establish a garden and offer flower service to Lord Venkateswara. The Lord was pleased with Ananthalwan's service and showed him love and affection.\r\n\r\nUpon hearing the news of Ramanuja's passing (avatara samapthi), Ananthalwan was deeply saddened and refrained from any service to Lord Venkateswara for almost a year, suffering in grief. Lord Venkateswara then consoled Ananthalwan, reminding him that it was the Lord who should be mourning the loss of Ramanuja, and assured Ananthalwan that he need not worry and should resume his service.\r\n\r\nAnanthalwan then placed a request before Lord Venkateswara. He wished that during the Adhyayanotsavam, a day should be dedicated to listening to the 'Ramanuja Nootrandhadhi' (a collection of hymns in praise of Ramanuja). Lord Venkateswara, pleased with this request, granted it, saying that just as He listens to the words of Nammalvar and Thirumangai āzhvār, He would also listen to the words about Ramanuja in the Nootrandhadhi.\r\n\r\nFollowing this, arrangements were made for reciting the Ramanuja Nootrandhadhi the day after the recitation of 'Kanninun Siruthambu.' Additionally, the 'Thanneer Amudu Vazhi Kaingaryam' (a water service ritual) established by Ramanuja was also arranged to be conducted the following day.\r\n\r\n**Sri Vedanta Desikan:** \r\nSri Thoopul Vedanta Desikan was born in the year 1268 AD, on a Wednesday in the month of Purattasi under the star Shravana, in the holy town of Kanchipuram at Thoopul. He was the divine son of Sri Ananta Suri and Thothathri Ammai. It is believed that he is an incarnation of the sacred bell of Lord Venkateswara's temple in Tirumala. Vedanta Desikan's teachings reverberated the Vedas and Vedic knowledge far and wide, earning him the title of Veda Natha (Lord of the Vedas).\r\n\r\n**Manavala Mamunigal:**\r\nManavala Mamunigal visited Tirumala multiple times. Under his guidance, his disciple Prativadi Bhayankaram Annan composed the Sri Venkateswara Suprabhatam to offer mangalasasanam (benediction) to Lord Venkateswara.\r\n\r\n### Sri Venkatesa Suprabhatam\r\n\r\nSri Venkatesa Suprabhatam was composed by Sri Annangaracharya, also known as Prativadi Bhayankaram Anna, a prominent disciple of Swami Manavala Mamunigal. He studied under the son of Swami Desikan and became a key disciple of Manavala Mamunigal. The Suprabhatam consists of four parts:\r\n\r\n1. **Suprabhatam** (29 verses)\r\n2. **Sri Venkatesa Stotram** (11 verses)\r\n3. **Prapatti** (16 verses)\r\n4. **Mangala Sasanam** (14 verses)\r\n\r\nThe concluding verse of Sri Venkatesa Suprabhatam, known as the Mangalaslokam, is:\r\n\r\n\"**Sri Vaikuntha viraktaya Swami Pushkarini tate |\r\nRamaya Ramamanaya Venkatesaya Mangalam ||**\"\r\n\r\nThis verse translates to:\r\n\r\n\"In Sri Vaikuntha, where the Lord eternally resides, He chose to forsake that heavenly abode to be the divine presence not only for the celestial beings but also for those on earth. By making the sacred mountains and the holy Varaha Pushkarini his dwelling, He became the mediator between the heavens and the earth, embodying the divine name of Venkatesa. Thus, the sacred mountain became renowned as Tiruvengadam. This verse signifies the auspicious blessings (Mangalams) for the compassionate and divine Lord Venkatesa of Tiruvengadam.\"\r\n\r\nThus, this sacred verse celebrates the divine presence and blessings of Lord Venkatesa, who resides in the holy Tiruvengadam, blessing both celestial and earthly beings alike.\r\n\r\nM.S. Subbulakshmi, the renowned Carnatic vocalist, brought the Sri Venkatesa Suprabhatam to global recognition with her melodious voice. Her rendition of the Suprabhatam became widely popular and is played in many households and temples, transcending geographical and cultural boundaries. To honor her contributions, a statue of M.S. Subbulakshmi has been erected along the path from Tirupati to Alipiri. This statue serves as a tribute to her enduring legacy and the divine music that continues to inspire devotion among countless devotees around the world.\r\n\r\nThalapakkam Annamacharya:\r\n\r\nThalapakkam Annamacharya, known for his deep devotion to Lord Venkateswara of Tirumala, composed numerous songs extolling Him as the Supreme Brahman, embodying aspects of Shiva and Shakti. Annamacharya's compositions, inscribed on copper plates, are a treasure trove of devotional literature and music, expressing the multifaceted divinity of Lord Venkateswara.\r\n\r\nArunagirinathar:\r\n\r\nArunagirinathar, the revered Tamil saint and poet, visited the Tirumala temple and sang the Thiruppugazh, a collection of hymns dedicated to various deities, including Lord Murugan and Lord Venkateswara. His spiritual journey and compositions were contemporary to Annamacharya's works.\r\n\r\nMuthuswami Dikshitar:\r\n\r\nMuthuswami Dikshitar, one of the Carnatic music trinity, was an accomplished scholar in Vedic and Tantric traditions. He composed many kritis in praise of various deities. His song on Lord Venkateswara, \"Seshasaila Vasa,\" set in the raga Varali, showcases his profound knowledge and devotion. Dikshitar's compositions reflect a deep understanding of music, spirituality, and the divine, contributing significantly to the Carnatic music repertoire.\r\n\r\nThe experience of Tiruvengadam cannot be fully conveyed. \"Om Namo Venkateshaya Namah!\"\r\n திருவேங்கடம் எனப்படும் திருப்பதி, ஆந்திர பிரதேசத்தில் உள்ள சித்தூர் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. இந்த பகுதியில் திருப்பதி வேங்கடாசலபதி கோவில் உள்ள திருமலையும், அருள்மிகு பத்மாவதி தாயார், கோவில் கொண்டுள்ள அலர்மேல்மங்காபுரம் என்ற திருப்பதியும், இரு நகரங்களாக விளங்கினாலும் பொதுவாக சேர்ந்து திருவேங்கடம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. கீழ் திருப்பதி, மேல் திருப்பதி என்றும் கூறப்படுகிறது. மேல் திருப்பதி திருமலா என்றும், கீழ் திருப்பதி, திருப்பதி என்றும் சொல்லப்படுகிறது. இந்த திருத்தலம் பற்றி எழுத ஆரம்பித்தால் கிடைக்கின்ற விவரங்கள் ஏராளம் ஏராளம். எல்லாவற்றையும் சொல்லி முடிக்க முடியாது என்ற முகவுரையுடன் இந்த திவ்யதேச அனுபவத்தை கீழ்கண்ட தலைப்புகளில் பார்க்கலாம்.\r\n\r\n1. திருத்தல பெயர்\r\n2. திருத்தல பெருமைகள்\r\n3. சில சொற்தொடர்களும் அதன் அர்த்தங்களும்\r\n4. ஆதிவராக பெருமாள்\r\n5. திருமலை நடைவழி\r\n6. திருவேங்கடத்தின் ஏழு மலைகள்\r\n7. திருமலையின் ஐந்து மூர்த்திகள்\r\n8. திருமலையின் தீர்த்தங்கள்\r\n9. கீழ் திருப்பதி\r\n10. திருமலை\r\n11. அலர்மேல்மங்காபுரம்\r\n12. திருமலை நிகழ்ச்சிகள்\r\n13. திருவிழாக்கள்\r\n14. மற்ற திருக்கோவில்கள்\r\n15. ஸ்தல வரலாறு\r\n16. ராமானுஜர் திருமலை விஜயங்கள்\r\n17. ஆழ்வார்கள்\r\n18. ஆச்சார்யர்கள்\r\n\r\nதிருத்தல பெயர்\r\n\r\nதிருமலை ஏழு மலைகளை கொண்டது. இதனால் இது சப்தகிரி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்த ஏழு மலைகளுக்கு மத்தியில் திருவேங்கடமுடையான் எழுந்தருளி இருக்கிறார். கிழக்கு தொடர்ச்சி மலையில் இந்த திருமலை ஆதிசேஷனின் தலைப்பகுதி என்றும் அஹோபிலம் உடம்பு பகுதி என்றும் ஸ்ரீசைலம் என்ற திருத்தலம் வால் பகுதி என்றும் சொல்லப்படுகிறது. சேஷாத்திரி நீலாத்ரி, கருடாத்திரி, அஞ்சனாத்திரி, வ்ருஷபாத்ரி, நாராயணாத்ரி, வேங்கடாத்ரி ஆகிய ஏழும் இந்த மலை சிகரங்களின் பெயர்களாகும்.  இந்த திருமலைக்கு ஒவ்வொரு யுகத்திலும் ஒரு சிறப்பான நிகழ்ச்சியின் காரணமாக ஒரு பெயர் வழங்கி வந்தது. கிருத யுகத்தில்  வ்ருஷபாத்ரி என்றும், திரேதா யுகத்தில் அஞ்சனாத்ரி என்றும் துவாபர யுகத்தில் சேஷாத்திரி என்றும் கலியுகத்தில் வேங்கடாத்ரி (வேங்கடாசலம்) என்றும் அழைக்கப்பட்டது.\r\n\r\nவேங்கடம் என்றால், வேம் என்றும் கடம் என்றும் பிரித்துப் பார்த்தால், கொடுமையான பாவங்களை எரிக்கவல்ல என்று பொருள் வரும்.  வேங்கடமெனில் பாவங்களைச் சுட்டெரிக்கக் கூடியது என்ற பொருள் கொண்ட இந்த திருத்தலத்தைப் பற்றி பிரம்மாண்ட புராணம், வராக புராணம், ஸ்கந்த புராணம், பாத்ம புராணம், போன்ற பத்து புராணங்கள் பேசுகின்றன. வேம் என்பது அழிவின்மை என்றும் கடம் என்பது ஐஸ்வர்யம் என்றும் பொருள் கொண்டால், அழிவில்லாத ஐச்வரியங்களைத் தன்னை அடைந்தவர்களுக்கு தருவதால் வேங்கடம் என பெயர் வந்தது என்று கூறுவாரும் உண்டு.\r\n\r\nஇந்த எம்பெருமான், ஸ்ரீனிவாசனே, எத்தனையோ பிறவிகளாக தீர்க்க முடியாமல் தொடர்ந்து வரும் பாவங்களைத் தீர்ப்பவன். அதனால் தான் வல்வினைகள் தீர்க்கும் திருமால் என்று குலசேகர ஆழ்வார் கூறுகிறார்.\r\n\r\nஇராமாயணத்தில் சுக்ரீவன், சீதையை தெற்கு நோக்கி தேடச் சென்ற தன்னுடைய வானரப்படைக்கு வழி சொல்லும் போது, திருவேங்கடம் பற்றி குறிப்பிடப்பட்டு உள்ளது. சீதை வெற்றிகரமாக தேடி கண்டு பிடிக்க வேண்டும் என்ற காரணத்தினால், சுக்ரீவன், வானரங்களை திருமலைக்குள் செல்ல வேண்டாம் என்றும், சென்றால் அந்த இடத்தின் புனித தன்மை காரணமாக பாவங்கள் களையப்பட்டு உடனே மோக்ஷம் அடைவார்கள் என்று சொல்வது திருமலையின் பெருமையை விளக்குகிறது. \r\n\r\nதிருவேங்கடம் என்பது புஷ்ப மண்டபம் ஆகும். சிந்துபூ மகிழ் திருவேங்கடம் என்பது நம்மாழ்வார் வாக்கு, திருவரங்கத்திற்கு போக மண்டபம் என்றும் காஞ்சிபுரத்திற்கு தியாக மண்டபம் என்பதும் பெயர்.\r\n\r\nதிருத்தல பெருமைகள்\r\n\r\nஇன்றைய கலியுகத்தில் உலகப் பிரசித்தி பெற்றதாகத் திகழ்கிறது. கேட்ட வரங்களை எல்லாம் தரும் கலியுக தெய்வம் இந்த வேங்கடத்தான் என்று உறுதியாக வேதங்கள் சொல்கின்றன.\r\n\r\nஇந்த திருமலையில் இருக்கும் ஸ்ரீனிவாசப் பெருமாள் மிகவும் விருப்பம் கொண்டு வைகுந்தத்தில் இருந்து நேரில் இந்த திருவேங்கட மலைக்கு எழுந்தருளி, கலியுகம் முடியும் வரை பக்தர்களின் குறை தீர்க்க இங்கேயே இருப்பதாகவும், அதன் காரணமாகவே நித்யஸூரிகளும் முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் சகல ரிஷிகளும், திருமலைக்கு வந்து எம்பெருமானை தினமும் துதிக்கிறார்கள் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களில் திருவேங்கடமும் ஒன்று. திருவரங்கம், நாங்குநேரி, ஸ்ரீமுஷ்ணம், திருவேங்கடம், புஷ்கரம், நைமிசாரண்யம், பத்ரிநாத், முக்திநாத் ஆகிய எட்டுத் திருத்தலங்களும்  ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்திரங்களாகும். (இவற்றில், புஷ்கரம், ஸ்ரீமுஷ்ணம் இரண்டும் 108 திவ்யதேசங்களில் கிடையாது).\r\n\r\nஎம்பெருமானே மீண்டும் மீண்டும் இது ஒரு பரம பவித்ரமான (பாவனமான) நாராயண க்ஷேத்திரம் என்பதை இது கருடாத்திரி (கருடன் மலை), இது சேஷாத்ரி(ஆதிசேஷன் மலை), இங்கே தானே அர்ச்சா ரூபத்தில் எழுந்தருளி இருக்கிறேன் என்று பலவாறாக வராக புராணம், வாமன புராணம், வேங்கடதேச மஹாத்ம்யம் பாகவதம் என்று பல இடங்களில் சொல்லியிருக்கிறார்.\r\n\r\nகுலசேகர ஆழ்வார் திருமலையில் வாழும் தாவரங்களிலோ, பிராணிகளில் ஒன்றாகவோ, அல்லது அங்கு ஓடும் ஆறு அல்லது ஓடை என்ற ஒன்றாகவோ அல்லது அங்குள்ள ஒரு பொருளாகவோ பிறக்க மாட்டேனா என்று மன்றாடுகிறார். திருமலையில் ஒரு படிக்கல்லாகக் கிடந்து வேங்கடவனைத் தரிசிக்க மாட்டேனா என்று படியாய்க் கிடந்து பவளவாய் காண்பேனா என்கிறார். இதனால்தான் இந்த எம்பெருமானின் முன் இருக்கும் பொற்படிக்கு குலசேகரப்படி என்றே பெரியோர் பெயரிட்டுள்ளனர். அது மட்டுமல்ல, எல்லா விஷ்ணு கோவில்களிலும் எம்பெருமானுக்கு முன்னே உள்ள படி குலசேகரப்படி என்றே அழைக்கிறார்கள்.\r\n\r\nஏழுமலையானின் நகைகளின் மதிப்பு பல ஆயிரம் கோடிக்கு மேல் உள்ளது. இவருயை நகைகளை வைத்துக் கொள்ள இடமும் இல்லை, அவ்ருக்கு சாத்துவதற்கு நேரமும் இல்லை. அதனால் உபரியாக உள்ள நகைகளை அவ்வப்போது விளம்பரப் படுத்தி ஏலம் விடுகிறார்கள்.\r\n\r\nஏழுமலையானின் சாளக்கிராம தங்கமாலை 12 கிலோ எடை. இதை சாத்துவதற்கு மூன்று அர்ச்சகர்கள் தேவை. பாதகவசம்  375  கிலோ.  உலகில் யாரிடமும் இல்லாத ஒற்றை நீலக்கல், மட்டும் சுமார் ரூ.100 கோடிக்கும் மேல் ஆகும். திருமலையில் உள்ள ஓவியங்கள்  300  ஆண்டுகளுக்கும் மேல் பழமையானவை.\r\n\r\nஇங்கு பக்தர்களால் செலுத்தப்படும் காணிக்கை அளவிட முடியாததாகும். பக்தர்கள் கொடுக்கும் முடிக் காணிக்கையும் இங்கு நடைபெறுவது போல் உலகில் எங்கும் நடைபெறுவது இல்லை. இங்கு தங்குவதற்கு தர்ம சத்திரங்களும், வாடகைக் சத்திரங்களும் அதிகம் உள்ளன. அன்னதான ததியாரதனங்களும் நடைபெற்று வருகின்றன. இனிக்கும் திருமலா திருப்பதி லட்டு இங்கு போல் வேறெங்கும் தெய்வச் சுவையுடன் அமைந்தது இல்லை.\r\n\r\nகலியுகம் முடியும் வரை எம்பெருமான் இங்கேயே இருந்து பக்தர்களுக்கு அருள் பாலித்து பாவங்களைப் போக்கி நிற்கிறார் என்பது ஒரு நம்பிக்கை. குரும்பருத்த நம்பியின் சரித்திரம் ஒரு சிறந்த உதாரணம்.\r\n\r\nகுறும்பறுத்த நம்பி என்பவர் திருமலையில் மண் பாண்டங்கள் செய்து வாழ்ந்தவர். மண்ணினால் சிறு புஷ்பங்கள் செய்து மானசீகமாய் வேங்கடவனுக்குச் சமர்ப்பித்து ஆராதனை செய்து வந்தார். இவரது காலத்தில் வாழ்ந்திருந்த தொண்டை மன்னனும் வேங்கடவன் மேல் பக்தி கொண்டு இருந்தான். இந்த மன்னன் தங்கத்தால் புஷ்பங்கள் செய்து வேங்கடவனுக்கு சமர்ப்பித்து வந்தான். ஒரு நாள் காலையில் மன்னன் வேங்கடவனைத் தரிசிக்க சன்னதிக்குச் செல்லும் போது தான் சமர்ப்பித்த தங்கப் புஷ்பங்கள் பூமியில் கிடப்பதையும் மண் புஷ்பங்கள் வேங்கடவனின் திருமுடியில் வீற்று இருந்ததையும் கண்டான். இதனை விசாரித்த மன்னன், அது குறும்பறுத்த நம்பிகள் சமர்ப்பிக்கும் புஷ்பங்கள் இவையென்று அறிந்து அவரின் பக்தியின் மேன்மையைக் கேட்டு அவரை மனதார தொழுதான்.\r\n\r\nஇன்னொரு உதாரணம், ஹாதிராம் பாபாஜி என்னும் வட இந்திய பக்தர். இவர் ஒருமுறை பாலாஜி தரிசனம் முடிந்த பின் தன்னுடைய மடத்தில் தங்கியிருந்த போது, பாலாஜி அவருக்கு முன் காட்சி அளித்தார். பக்தர் எம்பெருமானிடம் தன்னுடன் சொக்கட்டான் ஆட வேண்டும் என்று விண்ணப்பித்தார். எம்பெருமானும் சம்மதித்து ஆடி விட்டு பின் சென்றான். போகும் போது ஒரு மாலையை விட்டுவிட்டு சென்றுவிட, ஹாதிராம் பாபாஜி அதை அடுத்த நாள் கவனித்து, கோவில் அதிகாரிகளிடம் ஒப்படைக்க செல்லும் போது, அதற்கு முன்பே எம்பெருமானின் நகை இல்லாதை கவனித்து அதிகாரிகளிடம் தெரிவித்ததால் அதிகாரிகள் பக்தர் ஹாதிராம் இதனை திருடினார் என்று அவர்க்கு தண்டனையாக ஓர் கட்டு கரும்பினை ஒரே இரவில் உண்டு முடிக்க வேண்டும் என்று கட்டளை இட்டனர். ஹாதிராம் பாபாஜி எம்பெருமானை உருக்கமாக வேண்ட, எம்பெருமான் யானை வடிவில் வந்து ஒரு கட்டு கரும்பினை முடித்து பக்தரின் கோரிக்கையை நிறைவேற்றி வைத்தார். இந்த ஹாதிராமின் அதிஷ்டானம், (சமாதி) பாபவினாசம் செல்லும் வழியில் உள்ள வேணுகோபால சுவாமி கோவிலின் உள்ளது.\r\n\r\nஇன்னொரு உதாரணம் அன்னமாச்சார்யா. திருமலை நடைபயணமாக முழங்கால் முறிச்சான் பகுதியில் ஏறி வரும் போது அன்னமய்யா என்று 17 வயது சிறுவன் மயங்கி விழுந்தான். அப்போது, பத்மாவதி தாயார் அவன் முன் தோன்றி அவனுக்கு உணவு தண்ணீர் அளித்து அந்த சிறுவனை ஊக்கப்படுத்தி மறைந்தாள். பின்னாளில் அன்னமாச்சார்யா கீர்த்தனைகள் என்ற பெயரில் அவர் எம்பெருமான் மேல் ஆயிரக்கணக்கான பாடல்கள் பாடினார். அந்த அன்னமாச்சார்யாவின் வாழ்க்கை தொடங்கியது முழங்கால் முறிச்சானில் இருந்து தான்.\r\n\r\nசில சொற்தொடர்களும் அதன் அர்த்தங்களும்\r\n\r\nவென்று மாலை இட்டான் மண்டபம் : வென்று என்பது, சிசுபாலனை வென்று என்று அர்த்தம். மாலை இட்டான் என்பது கிருஷ்ணர் ருக்மணியை மாலை இட்டதை சொல்கிறது. ஆகையால், வென்று மாலையிட்டான் என்பது கிருஷ்ண சர்மா என்று திருநாமத்தை உணர்த்தும். வென்று மாலையிட்டபிரான் என்ற ஒரு வைணவ பிரபு திருமலையில் கட்டிய மண்டபத்திற்கு அவனுடைய கைங்கர்யத்தை அங்கீகரிக்கும் வண்ணம் இந்த கிருஷ்ணசர்மா கட்டிய மண்டபத்தை வென்று மாலையிட்டான் மண்டபம் என்று பெயர் வந்தது. ஏனெனில், பலராமனின் சகோதரன், கண்ணன் என்பதால், இராமானுஜ தாசன் என்பதும் கிருஷ்ணனயே குறிக்கும்.\r\n\r\nமலை குனிய நின்ற பெருமாள் : மலை என்பது, திருமலை; குனிய என்பதற்கு முழுவதும் என்று அர்த்தம். நின்ற என்பதற்கு நிலையாக நிற்பதை குறிக்கும்.\r\n\r\nதேவயாள் சிங்கன் : தேவியான பிராட்டியின் ஆள் என்றும், உபச்சாரக நாச்சியாரின் ஆள் என்றும் பொருள் வரும். சிங்கன் என்ற பக்தர் ஒருவர், முன்பு, திருமலையில், எம்பெருமான் சன்னதிக்கு விறகு விநியோகம் செய்து வந்தார். திருவேங்கடவனும் சிங்கன் தனக்கு விருப்பம் உடையவன் என்பதை உலகம் அறிந்து கொள்ள, அவனது இறுதி சடங்கிற்கு கோவிலில் இருந்து பொருட்கள் செல்ல வேண்டும் என்று கோவில் அர்ச்சகர்கள் மூலம் எம்பெருமான் தெரிவிக்க அன்று முதல் இந்த எம்பெருமான் உகந்த கைங்கர்யத்திற்கு சிங்கன் முறை என்று பெயர் வந்தது.\r\n\r\nஜீயர் : ஸ்வாமிக்கு உகந்தவர். ஸ்ரீ வசன பூஷணம் 237வது சூத்திரத்தில் பிள்ளை லோகாச்சார்யார், மாறனேரி நம்பி விஷயமாக பெரிய நம்பி, உடையவருக்கு அருளி செய்த வார்த்தைகள் என்ற இடத்தில் இராமானுஜர், ஜீயா என்று தன்னுடைய ஆச்சார்யரான பெரிய நம்பியை அழைக்கிறார். இங்கு மோக்ஷத்தை பெறுவதற்கும் பெறாததற்கும் உயர்குல பிறப்பும், இழிகுல பிறப்பும் காரணங்கள் ஆக மாட்டாது என்றும், பகவத் சம்பந்தம் இருப்பதும் இல்லாமையுமே காரணங்கள் என்றும், பகவத் சம்பந்தம் பெற்ற உயர்குலத்தர்களுக்கு, பகவத் சம்பந்தம் பெற்ற மற்ற குலத்தவர்கள் ஒப்பு ஆக மாட்டார்கள் என்பது தவறு என்றும், அந்த உயர்குலத்தவர்களை காட்டிலும் இந்த தாழ்குலத்தவர்கள் உயர்ந்தவர்கள் என்றும், இந்த உண்மைகளை உணராமல், இரண்டு தோஷங்களை உடைய பகவத் சம்பந்தம் பெற்ற உயர்குலத்தவர்களுக்கு, அத்தகைய தோஷங்கள், பாகவத சம்பந்தம் மூலம் மட்டுமே நீங்கும் என்பதையும் இந்த ஸ்ரீ வசன பூஷணம் 211 முதல் 223 வரை சூத்திரங்களினால் விளக்குகிறார். இந்த உபதேசம் தன்னுடைய குருவின் வாய் வழியாக வரவேண்டும் என்பதற்காக இராமானுஜர், பெரிய நம்பிகளிடம் இது பற்றி கேட்பதற்கு முன் அவரை ‘ஜீயா‘ என்று அழைத்துள்ளார்.\r\n\r\nஆதிவராகப்பெருமாள்\r\n\r\nஸ்ரீனிவாசனாகப் பெருமாள் இங்கு எழுந்தருளுவதற்கு முன்பே வராக மூர்த்தியாக இவ்விடத்து எழுந்தருளி வராக ரூபியாய் காட்சி தந்தருளினார். அதனால், இது ஆதி வராக க்ஷேத்திரம் என்றே ஒரு காலத்தில் இது புகழ் பெற்றிருந்தது. தற்போதும் இங்குள்ள ஸ்வாமி புஷ்கரிணிக்கு அருகில் அமைந்துள்ள ஆதி வராகரைச் சேவித்த பின்பே ஸ்ரீனிவாசனைச் சேவிக்கச் செல்ல வேண்டும் என்பது வழக்கம்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் ஸ்ரீனிவாசனாக இங்கு வந்த போது, இந்த ஆதி வராஹ பெருமாளிடம் அனுமதி பெற்று இங்கு தங்கியதாக சொல்லப் படுகிறது. முதல் நைவேத்தியம் இந்த வராஹ பெருமானுக்குத் தான்.\r\n\r\nமுகலாய படையெடுப்பில் மதுரை மீனாக்ஷியம்மன் கோவில், திருவரங்கன் ஆலயம் போன்றவற்றை சூறையாடிய போது, இந்த திருமலை மட்டும் அவர்களிடம் சிக்கவில்லை. மலைமேல் உள்ள கோவில் என்ன என்று முகலாயர் கேட்ட போது, அது பன்றி கோவில் என்று வராக சுவாமி கோவிலை குறிப்பிட்டு சொன்னதால், பன்றி மேல் உள்ள வெறுப்பினால் அவர்கள் இங்கே வராமல் சென்றனர் என்று கூறுவதுண்டு.\r\n\r\nஆதிவராஹ க்ஷேத்திரம் என்னும் இந்த திருவேங்கடம் மொத்தம் மூன்று பிரிவுகள் கொண்டது. அவை கீழ் திருப்பதி என்ற திருப்பதி, திருமலா என்ற திருமலை மற்றும் அலர்மேல்மங்காபுரம் என்ற திருச்சானூர் பத்மாவதி தாயார் திருக்கோவில்.\r\n\r\nதிருமலை நடைவழிகள்\r\n\r\nதிருப்பதி ஏழுமலையான், அஞ்சனாத்ரி, கருடாத்ரி, வெங்கடாத்ரி, நாராயணாத்ரி, ரிஷபாத்ரி, நீலாத்ரி, சேஷாத்ரி ஆகிய 7 மலைகள் மீது குடிகொண்டு பக்தர்களுக்கு அருள் பாலித்து வருகிறார் என்பதை கீழே பார்க்கலாம். திருவேங்கடமுடையானை திருமலைக்கு சென்று தரிசனம் செய்ய ஏழு மலைப் பாதைகளை பக்தர்கள் பயன்படுத்தியுள்ளனர். \r\n\r\nமுதலாவது அலிபிரி பாதை. ஸ்ரீகிருஷ்ண தேவராயரின் மைத்துனர் மட்டி குமார அனந்தராயுலு என்பவர்தான் அலிபிரி மலைவழிப் பாதையை ஏற்படுத்தியாக தெரிகிறது. 3,650 படிகளும், 8 கி.மீ. தொலைவும் கொண்டது இந்த மலைப்பாதை. திருமலைக்கு செல்ல பேருந்து வசதிகள் இருந்தாலும், இந்த வழியே மலையை நடந்து சென்று தரிசிக்கும் பக்தர்களும் நிறைய உண்டு. இப்படி செல்பவர்களுக்கு தேவஸ்தானம் மிக சிறப்பான வசதிகளை செய்து தந்து உள்ளது. மலைஅடிவாரத்திற்கு அலிபிரி என்று பெயர்.\r\n\r\nஇங்கிருந்து தான் முனிவர்களும், யோகிகளும், ஆழ்வார்களும், ஆச்சார்யார்களும் எம்பெருமானை சேவிக்க சென்று உள்ளார்கள் என்று நினைத்தபடி மலைப்படிகளை ஏறினால் சிரமம் தெரியாது.\r\n\r\nஇதற்கு அடுத்த பகுதி, பாத மண்டபம், அங்கே எம்பெருமானின் திருவடிகள் உள்ளன. இதன் விவரம் கீழே ஆச்சாரியர் என்ற பகுதியில் சொல்லப்பட்டு உள்ளது. அடுத்த பகுதி தலையேறு குண்டு பாறை, அங்கு ஆஞ்சநேயரை சேவிக்கலாம். மலை பாதையில் ஏறும் வழியில் தசாவதார மண்டபங்கள் கள் உள்ளன. மச்ச, கூர்ம, வராக, நரசிம்ம, வாமன, பரசுராம, ராம, பலராம, கிருஷ்ணா அவதாரங்களுக்கு பிறகு ஹயக்ரீவர் மண்டபம் உள்ளது. அதையடுத்து 12 ஆழ்வார்களின் மண்டபங்கள் உள்ளன. எல்லா மண்டபங்களையும் கடந்தவுடன் நாம் திருமலையை அடைந்து விடுவோம்.\r\n\r\nதிருமலைக்கு நாம் நடந்து செல்லும் போது, மூன்று கோபுரங்கள் உள்ளன; ஒன்று அலிபிரியில் உள்ள முதல் கோபுரம். இது ராயர் கோபுரம் என்று பெயர். இது சாளுவ நரசிம்மன் கி பி 1482ல் கட்டியது. இரண்டாவது குருவ நம்பிக்கான ஒரு கோபுரம், இது சுமார் 2000 படிகள் கடந்தவுடன் உள்ளது, சிறிது சிதலடைந்து உள்ளது. மூன்றாவது கோபுரம் காலி கோபுரம்.\r\n\r\nகாலி கோபுரத்தை தொடர்ந்து நரசிம்மர் சன்னதி உள்ளது. இதற்கு தபோவனம் என்று பெயர். இங்கு தவம் புரிந்த முனிவர்களுக்கு நரசிம்மன் காட்சி அளித்ததாக வரலாறு. யோகநரஸிம்ஹர் சுயம்புவாக நெடிய தோற்றத்துடன் காணப்படுகிறார்.\r\n\r\nசேஷாத்திரி மலையை கடக்கும் போது, முழங்கால் முறிச்சான் என்ற பகுதி வருகிறது. இந்த புனித மலையில் பாதம் பதித்து நடந்தால், பாவம் வந்து சேரும் என்று ஸ்ரீ ராமானுஜர் முழங்காலாலேயே ஊர்ந்து சென்றதாக வரலாறு. இங்கு ராமானுஜருக்கு ஒரு சன்னதி உள்ளது.\r\n\r\nசெல்வன் என்ற ஒரு இடையன் முதலில் திருமலைக்கு திருப்படிகள் அமைத்தான் என்று திருமலை ஒழுகு கூறும். கந்தாடை இராமானுஜ அய்யங்கார் என்பவர் 15ம் நூற்றாண்டில் இந்த படிகளை சீர் செய்தார். அகோபில மடத்தின் முதலாவது ஜீயர் சுவாமிகளான ஸ்ரீஆதி வண் சடகோபதீந்தர மகாதேசிகன் என்னும் ஜீயர் திருமலைக்கு படிக்கட்டுகளை மேலும் சீர் அமைத்தார்.\r\n\r\nஇரண்டாவது, ஸ்ரீவாரி மெட்டு மலைப் பாதை. இவ்வழியாகத்தான் மகா விஷ்ணுவே திருமலைக்கு மலையேறிச் சென்றதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன. இதுவே திருப்பதி – திருமலை இடையே இருந்த முதல் வழித்தடம். அரசர் சாளுவ நரசிம்ம ராயுலு இந்த வழியில் பயணம் செய்து திருமலையை அடைந்தார். 2,100 படிகள் மட்டுமே உள்ள இப்பாதையில், ஒரு மணி நேரத்திலேயே பக்தர்கள் திருமலையை சென்றடையலாம்.\r\n\r\nஇது திருப்பதியில் இருந்து சுமார் 20 கிலோமீட்டர் உள்ள ஸ்ரீனிவாச மங்காபுரம் என்ற இடத்தில இருந்து தொடங்குகிறது. ஸ்ரீனிவாச பெருமாள், பத்மாவதி தாயாரை திருமணம் செய்து கொண்ட பிறகு சுமார் ஆறுமாதங்கள் அவரை ஸ்ரீனிவாச மங்காபுரத்தில் தங்குமாறும், மேலும் திருமலை ஏற வேண்டாம் என்று கேட்டு கொண்டதாகவும் சொல்லப்படுகிறது. இந்த பாதை வழியாக ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் திருமலைக்கு திருப்பதிக்கும் சென்று வந்ததாக சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nமூன்றாவது அன்னமாச்சாரியார் பாதை. இது, கடப்பா மாவட்டம், தாள்ள பாக்கம் பகுதியில் இருந்து குக்கல தொட்டி வழியாக திருமலையில் உள்ள பார்வேட்டி மண்டபம் வரை அமைந்துள்ளது. இவ்வழியாகத்தான் அன்னமாச்சாரியார் திருமலையை அடைந்ததாக கூறப்படுகிறது.\r\n\r\nநான்காவதாக தும்புரு தீர்த்தம் பாதை.  திருமலையில் உள்ள தும்புரு தீர்த்தத்தில் இருந்து, குக்கல தொட்டி வழியாக கடப்பா மாவட்டம் சோமேஸ்வரர் கோயில் வரை உள்ளது. ஆனால் இந்த வழித்தடம் இருப்பது பலருக்கு தெரியாது.\r\n\r\nஐந்தாவதாக தரிகொண்ட வெங்கமாம்பாள் பாதை. ஏழுமலையானின் தீவிர பக்தையான தரிகொண்ட வெங்கமாம்பாள் இந்தப் பாதை வழியாகதான் திருமலையை அடைந்துள்ளார். இப்பாதை திருப்பதியை அடுத்துள்ள பாகரா பேட்டை வனப் பகுதியிலிருந்து தலக்கோனா வழியாக மொகலிபெண்டா, யுத்தகள்ளா, தீர்த்தம் குண்டா வழியாக திருமலையில் உள்ள வேதபாட சாலையை வந்தடையும். மிகவும் அடர்ந்த வனப் பகுதி வழியே இப்பாதை செல்வதால் இந்த வழியில் இடர்கள் அதிகம்.\r\n\r\nஅடுத்தது, பாலகொண்டா பாதை.  இது யுத்தகள்ளா தீர்த்தத்தில் இருந்து பால கொண்டாவரை நீண்டுள்ளது. கண்டி கோட்டை அரசர் ஏற்பாடு செய்த வழித்தடமாக இது கூறப்படுகிறது. ஆனால் இந்த பாதையை தற்போது யாரும் பயன்படுத்துவது இல்லை.\r\n\r\nஇறுதியாக தொண்டமான் பாதை என்பது ஏழாவது வழி.  இது தொண்டமான் சக்கரவர்த்தி காலத்தில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட வழித்தடமாக கூறப்படுகிறது. திருப்பதி அருகே உள்ள கரகம்பாடியில் இருந்து அவ்வாச்சாரி கோனா வழியாக திருமலையை சென்றடையலாம். பக்தர்கள் ஏறிச்செல்ல மிகவும் சிரமமான பாதை என்பதால் காலப்போக்கில் இந்தப் பாதையும் காணாமல் போனது.\r\n\r\nதிருவேங்கடத்தில் ஏழு மலைகள்\r\n\r\nவேங்கட மலை – வேங்கடாத்ரி : ‘வேம்’ என்றால் பாவம், ‘கட’ என்றால் ‘நாசமடைதல்’. பாவங்களைப் போக்கும் மலை என்பதால் இதற்கு ‘வேங்கட மலை’ என்று பெயர். இம்மலையில் வெங்கடாசலபதியாக (ஸ்ரீனிவாசன்) மகாவிஷ்ணு காட்சி தருகிறார்.\r\n\r\nசேஷ மலை – சேஷாத்திரி : பெருமாளின் அவதாரத்திற்காக ஆதிசேஷன் மலையாக வந்தார். இது ஆதிசேஷன் பெயரால் ‘சேஷமலை’ என்று அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\nநாராயணாத்திரி – வேதகிரி : எம்பெருமான், வேதங்களை மீன் வடிவத்தில் காத்ததால், வேதங்கள் இங்கு மலை வடிவில் தங்கி எம்பெருமானை பூஜித்தன. எனவே இது ‘வேத மலை’ எனப்பட்டது. இங்கே எம்பெருமான் நாராயணனே, மலை வடிவிலேயே காட்சி அளிப்பதால், இது நாராயணத்ரி என்று அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\nகருட மலை – கருடாத்திரி : இங்கு சுவாமியை வணங்க வந்த கருடாழ்வார் வைகுண்டத்திலிருந்து ஏழுமலையை எடுத்து வந்தார். அதனால் இது ‘கருட மலை’ எனப் பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nவிருஷப மலை – விருஷபாத்ரி : விருஷபன் என்ற அசுரன், இங்கு சுவாமியை வணங்கி மோட்சம் பெற்றான். அவன் எம்பெருமானை வேண்டி, அவன் பெயரில் இது ‘விருஷப மலை’ எனப் பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nஅஞ்சன மலை – அஞ்சனாத்ரி : ஆஞ்சநேயரின் தாய் அஞ்சனை. தனக்கு குழந்தை பாக்கியம் கிடைக்க ஆதிவராகரை வேண்டி தவமிருந்தாள். அதன் பயனாக ஆஞ்சநேயரைப் பெற்றாள். இவளது பெயரில் ஏற்பட்ட மலை ‘அஞ்சன மலை’ எனப்படுகிறது.\r\n\r\nநீலாத்ரி : ஆதிசேஷன், வாயு பகவானுக்கிடையே போட்டி ஏற்பட்டபோது, மகாவிஷ்ணு நடுவராக இருந்தார். இருவரும் பலத்தில் சமமானவர்கள் என்று தீர்ப்பளித்தார். இதனால் வாயுவும் ஆதிசேஷனும் ஆனந்தம் அடைந்தனர். இதன் காரணமாக இது ‘ஆனந்த மலை’ என்று பெயர் பெற்றது.\r\n\r\nதிருமலையில் இருந்து சுமார் 1 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் சிலாதோரணம் என்ற ஒரு பாறை படிமம் அமைந்துள்ளது. இங்குள்ள புற்றில் இருந்து தான் ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் வெளிப்பட்டதாக சொல்வார்கள். இங்கு ஐராவதம், அபாய ஹஸ்தம், கருடாழ்வார் வடிவில் அமைந்த பாறைகள் உள்ளன. இந்த பாறைகளின் வயது 250 கோடி வருடங்கள் ஆகும். .ஏழுமலையானின் திருமேனியும், இந்த பாறைகளும் ஒரே விதமானவை என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nதிருமகளை தேடி அலைந்த ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் ஒரு சிகரத்தில் நின்றதாக சொல்வார்கள். அது நாராயணகிரி என்ற மலை ஆகும். இப்போதும் அங்கு எம்பெருமானின் திருவடிகள் உள்ளன, அவற்றை ஸ்ரீவாரி பாதம் என்று பக்தர்கள் வணங்குகிறார்கள். இந்த இடம் சிலாதோரணத்திற்கு அருகில் உள்ளது.\r\n\r\nதிருமலையில் ஐந்து மூர்த்திகள்\r\n\r\nதிருமலையில் உள்ள திருவேங்கடவன் திருக்கோவிலும், திருச்சானூரில் இருக்கும் அலர்மேல் மங்கை திருக்கோவிலும் தொண்டைமான் கட்டியதாக வரலாறு. இங்குள்ள சுற்று மண்டபங்கள் யாக சாலை, கோபுரங்கள், தானியக் களஞ்சியம் கொடியேற்று மண்டபம் போன்றனவையும் தொண்டைமான் கட்டியதே ஆகும். இங்கு காணப்படும் கல்வெட்டுகளில் தொண்டைமானின் கட்டிடப்பணி குறிக்கப் பட்டுள்ளது. இந்த தொண்டைமான், ஆகாயராஜனின் சகோதரர் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.\r\n\r\nதிருமலையில், த்ருவ ஸ்ரீநிவாசர், போக ஸ்ரீநிவாசர், கொலுவு ஸ்ரீநிவாசர், உக்ர ஸ்ரீ நிவாசர், மற்றும் மலையப்பர் என ஐந்து ஸ்ரீநிவாசர்கள் வீற்றுள்ளனர். இவர்களை பஞ்சபேரர்கள் என்று அழைக்கின்றனர்.\r\n\r\nத்ருவ ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : இவர்தான் மூலவர். ஆனந்த நிலையத்தில் சுயம்புவாக எழுந்தவர். சாளக்ராமத்தால் ஆனவர். இவரை ஸ்தானக மூர்த்தி, த்ருவமூர்த்தி, த்ருவபேரம், கோவிந்தன், ஸ்ரீவாரி, பாலாஜி என்றெல்லாம் அழைப்பார்கள். உயர்ந்த திருவுருவம் கொண்ட பரந்தாமன். இந்த மூல மூர்த்தியை ஏகாந்த சேவைக்குப் பிறகு பிரம்மா முதலான எல்லா தேவர்களும் வந்து வணங்குவதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nபோக ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : இவர், கருவறையில் மூல மூர்த்தியுடன் இருப்பவர். கௌதுக பேரர், மணவாளப் பெருமாள் என்றும் இவருக்குப் பெயர். கோயிலில் இருந்து எப்போதும் வெளியே வராத இவருக்கு தினமும் ஆகாச கங்கை தீர்த்தத்தால் அபிஷேகம் நடைபெறுகிறது. புதன்கிழமை தோறும் காலை இவருக்கு தங்கவாசல் முன்பு ஸஹஸ்ர கலசாபிஷேகம் நடைபெறுகிறது. அந்த சமயம் மட்டும் இவரை தரிசிக்கலாம். எட்டு அங்குல உயரத்தில் வெள்ளியினாலான பெருமாள் இவர்.\r\n\r\nகொலுவு ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : கொலுவு என்றால் ஆஸ்தானம் என்று பொருள். தினமும் கருவறையில் தோமாலை சேவை ஆனதும் ஸ்நபன மண்டபத்தில் தங்க சிம்மாசனத்தில் எழுந்தருளும் இவரிடம் அன்றைய பஞ்சாங்க விஷயங்கள், கோயில் வரவு செலவு, நித்திய அன்னதான நன்கொடையாளர் விவரங்கள், உற்சவ விஷயங்கள் ஆகியவற்றை ஆலய பட்டர் அறிவிப்பார். இந்நிகழ்வில் ஆலய பட்டர்கள், ஆலய ஊழியர்கள் தவிர வேறு யாரும் கலந்து கொள்ள முடியாது.\r\n\r\nஉக்ர ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி : இவருக்கு வேங்கடத்து உறைவார், ஸ்நபன பேரர் என்றும் பெயர்கள் உண்டு. இவரே பதினான்காம் நூற்றாண்டு வரை உற்சவமூர்த்தியாக இருந்தவர். இவர் மீது சூரிய ஒளி பட்டால் உக்ரமாகி விடுவார். ஒரு முறை அவ்வாறு ஏற்பட, பல கெடுதல்கள் நிகழ்ந்து விட்டன. எனவேதான் புதிதாக மலையப்ப ஸ்வாமியை எழுந்தருளச் செய்தனர். உக்ர ஸ்ரீநிவாச மூர்த்தி ஒவ்வொரு வருடமும் கார்த்திகை மாதம் கைசிக துவாதசி அன்று மட்டும் விடியற்காலை மூன்று மணி அளவில் எழுந்தருளி பக்தர்களுக்கு கருணை புரிகிறார்.\r\n\r\nஉற்சவ ஸ்ரீநிவாசர் எனும் மலையப்ப சுவாமி : இவருக்கு மலை குனிய நின்ற பெருமாள், உத்ஸவ பேரர், மலையப்பர், தர்பார் ஸ்ரீனிவாசர் எனும் பெயர்களும் உண்டு. நெற்றியில் பதிக்கப்பட்ட திருச்சுட்டியில் கஸ்தூரி திலகம் திகழக் காட்சி அளிப்பவர் மலையப்பர்.\r\n\r\nசமீப வருடங்களாக திருமலைக்கு வந்து கல்யாண உற்சவத்தை சேவிக்க இயலாத பக்தர்களின் குறை போக்கவும் பக்தி மார்க்கம் செழிக்கவும் கல்யாண ஸ்ரீ நிவாசர் எனும் மூர்த்தியை எல்லா ஊர்களுக்கும் எழுந்தருளச் செய்து, கல்யாண உற்சவம் நடத்தப் படுகிறது. இவர் வேறு, திருமலையில் உள்ள மலையப்ப சுவாமி வேறு.\r\n\r\nதீர்த்தங்கள்\r\n\r\nஇங்கு 108 தீர்த்தங்கள் உண்டு என புராண நூல்களில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. அரூபமாக, பிரதயக்ஷமாகாமல் இருக்கக் கூடிய தீர்த்தங்களும் ஆண்டுக்கொரு முறை இங்கு வந்து கூடுகின்றன. சில முக்கியமான தீர்த்தங்களை இங்கு வகைப்படுத்துகிறோம்.\r\n\r\nகுமார தாரிகை அல்லது குமார தீர்த்தம் : மாசி மாதம் மகம் நட்சத்திரம் வரும் தினத்தன்று (மாசிப்பௌர்ணமி) சகல தீர்த்தங்களும் வந்து இந்த தீர்த்தத்தில் தீர்த்தமாடுகின்றன. அன்று இந்த தீர்த்தத்தில் குளிப்பவர்கள் ராஜசூய யாகம் செய்த பலனைப் பெறுகின்றனர்.\r\n\r\nதும்புரு தீர்த்தம் எம்பெருமானை நாம சங்கீர்த்தனத்தால் பாடும் தும்புரு முனிவர் தவமியற்றிய இடத்திற்கு அருகில் இருப்பதால் இது தும்புரு தீர்த்தம் எனப்படுகிறது. பங்குனி மாதம் உத்திர நட்சத்திரத்தன்று (பங்குனி பௌர்ணமி) இதில் நீராடுவோருக்கு\r\nபரமபதம் உண்டு.\r\n\r\nஇராம கிருஷ்ண தீர்த்தம் : தை மாதம் வரும் பௌர்ணமியில் இதில் நீராடினால் இந்த உலக சுகம், மற்றும் வைகுண்ட பிராப்தி இரண்டும் கிடைக்கும்.\r\n\r\nஆகாச கங்கை : தினந்தோறும் அதிகாலையில் இந்த தீர்த்தத்தாலேயே வேங்கடவனுக்கு திருமஞ்சனம் செய்யப்படுகிறது. சகல பாபங்களையும் போக்கும் இந்த தீர்த்தத்தின் அருகில் எண்ணற்ற ரிஷிகள் தவமிருந்தனர். அந்தக் காலத்திலேயே திருமலை நம்பிகள் தினமும் இந்த தீர்த்தத்தில் இருந்து ஒரு பெரிய குடத்தில் வேங்கடவனுக்கு நித்ய கைங்கர்ய தீர்த்தம் எடுத்துக் கொண்டு வருவாராம். கோவிலிலிருந்து சுமார் 2 மைல் தூரம். எம்பெருமான் இவரது தீர்த்த கைங்கர்யத்தை மெச்சி காட்சி கொடுத்து அந்த தீர்த்தத்தை கோவிலினுள்ளேயே காண்பித்ததாகவும் சொல்வார்கள். சகல சித்திகளையும் அளிக்கும் இந்த தீர்த்தத்தில் சித்திரை மாதம் பௌர்ணமி அன்று நீராடுவது மிக சிறப்பு.\r\n\r\nபாண்டு தீர்த்தம் வைகாசி மாதம் சுக்ல பட்ச துவாதசியுடன் கூடிய செவ்வாய் கிழமையில் பல தீர்த்தங்கள் இதில் கூடுவதால் அப்போது இதில் நீராடுவோர் சகல\r\nபாவங்களில் இருந்தும் விடுபடுகின்றனர்.\r\n\r\nபாபவிநாசன தீர்த்தம் மிக்க சுவையுடன் விளங்கும் தீர்த்தங்களில் இதுவும் ஒன்று. ஐப்பசி மாதம் வளர்பிறை சப்தமி திதியும் உத்திராட நட்சத்திரமும் கூடிய ஞாயிற்றுக் கிழமையில் இதில் சில தீர்த்தங்கள் கூடுகின்றன. அன்றைய தினத்தில் இதில் நீராடுவோர் பெறுவதற்குஅறிய ஞானம் பெறுகின்றனர். சகல பாவங்களில் இருந்தும் விடுபடுகின்றனர்.\r\n\r\nஸ்வாமி புஷ்கரிணி தீர்த்தங்களின் அரசி என்று அழைக்கப்படுவதும், சரஸ்வதி தேவி தவம் இயற்றியதுமான ஸ்வாமி புஷ்கரிணிக்கு அருகாமையில் தான் ஆதிவராஹமூர்த்தி எழுந்தருளியுள்ளார். மிக விசேஷமான தீர்த்தமிது. இதில் மூன்று கோடி தீர்த்தங்கள் கூடுகின்றன மார்கழி மாதம் வளர்பிறையில் துவாதசி நாளில் சூர்யோதயத்திற்கு 6 நாழிகை முன்பில் இருந்து சூர்யோதயத்திற்கு பிறகு 6 நாழிகை வரை இம்மலையில் உள்ள தீர்த்தங்கள் யாவும் இதில் கூடுகின்றன. எம்பெருமானும் இங்கு நீராடுவதாக ஐதீகம். அப்போது இதில் நீராடுவோர் பூவுலகில் சிறப்புடன் வாழ்ந்து இறுதியில் இறைவன் திருவடியிலும் எப்போதும் வீற்றிருக்கும் பேறுபெறுவர்.\r\n\r\nகபில தீர்த்தம். இது கீழ் திருப்பதியில் மலை அடிவாரத்தில் அலிப்பிரிக்கு அருகில் உள்ளது. கபில முனிவர் பெயரில் இது இப்படி அழைக்கப்படுகிறது. இதுவே ஆழ்வார் தீர்த்தம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.\r\n\r\nகீழ் திருப்பதி\r\n\r\nமுதல் பிரிவு, கீழ் திருப்பதி என்று சொல்லப்படும் ஸ்ரீ கோவிந்தராஜ பெருமாள் சன்னதி. இங்கே இவர் சயன திருக்கோலத்தில் கிழக்கு நோக்கிய திருமுகமண்டலத்துடன் காட்சி அளிக்கிறார். புண்டரீகவல்லி தாயார், ஆண்டாள், உடையவர் ஆகியவர்களுக்கு தனி சன்னதிகள் உள்ளன. கோவிந்தராஜ எம்பெருமான், ஒரு மரக்காலை (அளவுகோல்) தலையில் வைத்துக்கொண்டு சயனித்து உள்ளார், அந்த மரக்கால், திருமலையில் எம்பெருமானுக்கு வரும் காணிக்கையை அளந்து குபேரனுக்கு கொடுப்பதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nசிதம்பரத்தில் கோயில் கொண்டிருக்கும் தில்லைநகர் திருச்சித்திரகூட உத்சவ மூர்த்தி கோவிந்தராஜனே, இங்கே கீழ் திருப்பதியில் கோவிந்தராஜனாக சேவை சாதிக்கிறார்.\r\n\r\nதிருமலை\r\n\r\nஇரண்டாம் பிரிவு, மலை மேல் உள்ள திருப்பதி, திருமலா அல்லது திருமலை எனப்படும் மலை மேல் உள்ள திருக்கோவில். எம்பெருமான், திருவேங்கடமுடையான். ஸ்ரீனிவாசன் வெங்கடாசலபதி. பாலாஜி, ஏழுமலையான் திருவேங்கடத்தான் என்று பல திருநாமங்களுடன், ஆனந்த விமான நிலையத்தின் கீழ், கிழக்கு நோக்கி திருமுக மண்டலம் கொண்டு, நின்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி அளிக்கிறான்.\r\n\r\nதிருமலை திருக்கோவிலில் மூன்று பிரகாரங்கள் உள்ளன. ஒன்று சம்பங்கி சுற்று. இந்த பிரஹாரத்திற்குள் செல்ல பக்தர்களுக்கு அனுமதி கிடையாது. பிரதிமை மண்டபம், ரங்க மண்டபம், திருமலை ராயன் மண்டபம், சாளுவ நரசிம்ம மண்டபம், ஜனா மஹால், துஜஸ்தம்பம் ஆகியவை உள்ளன. கோபுரத்தின் வழியாக உள்ளே நுழைந்தவுடன் பிரதிமை மண்டபத்தில் விஜயநகர பேரரசர் கிருஷ்ணதேவ ராயர், அவரது மனைவிகளான திருமலாதேவி, சின்னா தேவி இவர்களின் சிலைகள் உள்ளன.\r\n\r\nஅடுத்து ரங்க மண்டபம், இதில் 14ம் நூற்றாண்டில், முகலாய படையெடுப்பின் போது, தாக்கபட்ட ஸ்ரீரங்கம் கோவிலில் இருந்து கொண்டுவரப்பட்ட திருவரங்கன் உற்சவர் விக்ரகம், இந்த மண்டபத்தில் வைக்கப்பட்டதாக வரலாறு. கி பி 1328ல் முஹம்மது பின் துக்ளக் என்பவன் மதுரையும் அதனை சுற்றியுள்ள ஊர்களை கொள்ளை அடித்து கோவில்களை சூறையாடிய போது, திருவரங்கனை கொள்ளையர்களிடம் இருந்து தப்பிவிக்க, சில பக்தர்கள் அவரை சுமந்து வந்து பல ஊர்களை கடந்து திருமலையில் பாதுகாப்பாக தங்க வைத்தனர். நடைபயணமாக வர சுமார் 2 ஆண்டு எடுத்து இருக்கும். 1330ல் திருமலை திருக்கோவிலில் ரங்கமண்டபம் என்று அழைக்கப்படும் முன் மண்டபத்தில் எழுந்தருள செய்து அவரை விருந்தாளியாக உபசரித்து அவருக்கு முதல் திருவாராதனம் நடந்தது என்றும் கங்குலும் பகலும் என்ற பதிகம் (திருவாய்மொழி 7.2) திருவேங்கடவன் முன் ஓதப்பட்டது என்றும் சொல்வார்கள். இங்கிருந்த திருவரங்கனை 1363ல் செஞ்சிக்கு கொண்டு சென்று அங்கு ஒரு எட்டு ஆண்டுகள் வைத்திருந்து மதுரையில் கலகம் தணிந்த பின், திருவரங்கத்துக்கு 1371ல் எழுந்தருளினார்.\r\n\r\nஅடுத்த பகுதி, திருமலை ராயர் மண்டபம். இங்கு ஆண்டுக்கு ஒருமுறை மலையப்ப சுவாமி எழுந்தருளி திருக்கோவில் கணக்குகளை பார்ப்பார். ஜனா மஹாலில் மலையப்ப சுவாமி ஊஞ்சல் உற்சவம் காணுவார். வைகானச ஆகம முறைப்படி இந்த கோவில் துவஸ்தம்பம் அமைக்கப்பட்டு உள்ளது. திருவேங்கடத்தானுக்கு அமைக்கப்பட்டு இருக்கும் விமானத்தில் தங்கத்தில் பதிக்கப்பட்ட பரவாசுதேவர் காட்சி அளிக்கிறார். பிரகாரத்தின் உண்டியலுக்கு போவதற்கு முன்பு, இவரை முழுவதுமாக தரிசிக்கலாம்.\r\n\r\nஅடுத்த மண்டபம், நடிமி படி காவலி என்ற மண்டபம், இங்கு நைவேத்தியம் சமயத்தில் அடிக்கப்படும் இரண்டு கோவில் மணிகள் உள்ளன. அதனால் இந்த மண்டபத்தை திருமாமணி மண்டபம் என்றும் அழைப்பர். இந்த மண்டபத்திற்கு வடக்கே பரகாமணி மண்டபம் என்ற எம்பெருமானின் முக்கிய உண்டியல் உள்ள மண்டபம் உள்ளது. இங்கே காவாளம் என்ற பெரிய பித்தளை அண்டாவில் துணி சுற்றி உண்டியலாக வைத்து உள்ளார்கள். கிழக்கே கருடர் சன்னதி உள்ளது.\r\n\r\nஅடுத்து பங்காரு வாகிலி என்னும் தங்க வாசல் வழியாக திருவேங்கடவனை தரிசிக்க செல்கிறோம். இதன் வாசலில் ஜெயன் விஜயன் என்ற துவார பாலகர்கள் இருக்கிறார்கள். எம்பெருமான் கருவறைக்கு செல்வதற்கு முன், உள்ள மண்டபம் ஸ்நாபன மண்டபம். அடுத்த கட்டம், ராமர் மேடை என்று அழைக்கப்படுகிறது. இங்கு ஸ்ரீ ராமர், சீதா, லக்ஷ்மணர், சுக்ரீவன், அனுமன் அங்கதன் ஆகியோர் எழுந்தருளி உள்ளனர். சுதர்சன சக்ரத்தாழ்வார், விஷ்வக்சேனர், கருடர் போன்றவர்களும் எழுந்தருளி உள்ளனர். அடுத்து ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், நவநீத கிருஷ்ணர் என்று நடன நிலையில் ஸ்ரீ ருக்மணி தேவியுடன் காட்சி அளிக்கிறார். இவருக்கு மார்கழி மாதம் சிறப்பு பூஜை நடைபெறும். \r\n\r\nஅடுத்தது அர்த்தமண்டபம் எனப்படும் கர்ப்பகிரகம். இங்கு ஸ்ரீனிவாச பெருமாள் கிழக்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலமாக நான்கு திருக்கரங்களுடன் சேவை சாதிக்கிறார். மேல் இரண்டு திருக்கரங்களில் சங்கு சக்கரம் ஏந்தி உள்ளார். கீழ் வலது திருக்கரத்தால் வரதஹஸ்தம் (உள்ளங்கை பக்தர்களை நோக்கி, திருவிரல்கள் தன் திருவடியை நோக்கி இருப்பது) காண்பித்து, எல்லோரும் அவன் திருவடிகளை அடையுங்கள் என்கிறார்.இதற்கு வைகுண்ட ஹஸ்தம் என்றும் பெயர். கீழ் இடது திருக்கரங்களினால் கட்டியவலம்பிதா (திருவிரல்கள், இடது திருத் தொடையினை காட்டி தொடையின் மேல் இருப்பது) என்ற நிலையில் நிற்கிறார். முகத்தில், பெரிய திருமண்ணுடன் கீழ் தாடையில் பச்சைக்கற்பூரத்தால் அலங்காரம் செய்யப்பட்டுள்ளது. எம்பெருமான் வைர கீரிடம் அணிந்து இருப்பார். வலது திருமார்பில் மஹாலக்ஷ்மி தாயாரும், இடது திருமார்பில் பத்மாவதி தாயாரும் எழுந்தருளி உள்ளனர். ஏழுமலையான் திருமேனியில் நுணுக்க வேலைப்பாடுகள் எல்லாம் மெருகு போடப்பட்டது போல் இருக்கின்றன. ஏழுமலையான் விக்ரகத்தில் நெற்றிச் சுட்டி,  காதணிகள்,  புருவங்கள், நாகாபரணங்கள் எல்லாம் நகைக்கு பூசு போட்டது போல் பளபளப்பாக இருக்கின்றன.\r\n\r\nபெருமாள் சன்னதிக்கு முன் குலசேகர ஆழ்வார் படி உள்ளது.\r\n\r\nதிருவேங்கடவனை சேவித்து விட்டு வந்தவுடன் நாம் அடைவது முக்கோடி என்னும் அடுத்த பிரகாரம் ஆகும். இங்கே விஷ்வக்சேனர் சன்னதி உள்ளது. அவர் நான்கு திருக்கரங்களுடன் சேவை சாதிக்கிறார். வைகானச ஆகம முறைப்படி இந்த கோவிலுக்கு வருபவர்கள் அவரை வணங்கி செல்ல வேண்டும். இவர் எம்பெருமானுக்காக எல்லா நிர்வாக பொறுப்புகளையும் எடுத்து நிர்வகிக்கிறார். ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் போது இவருக்கு சிறப்பு பூஜை செய்யப்படும்.\r\n\r\nஎம்பெருமானின் சந்நிதிக்கு எதிரே கூப்பிய கரங்களுடன் கருடாழ்வார் காட்சி அளிக்கிறார். ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் போது கருட கொடி ஏற்றப்படும்.\r\n\r\nதிருமலை திருக்கோவில் கோபுரத்தின் இடது பக்கத்தில் ஸ்ரீ வரதராஜர் சுவாமி சன்னதி உள்ளது. அபயஹஸ்தத்துடன் சேவை சாதிக்கின்ற இவரை சேவித்தால் எல்லா செல்வங்களும் பெறலாம் என்று நம்புகிறார்கள். முதல் பிரகாரத்தின் வடகிழக்கு பகுதியில் கிரிஜாநரசிம்மர் என்ற யோகநரசிம்மஹ சுவாமி சன்னதி உள்ளது. வைகாசி ஸ்வாதி நட்சத்தில் நரசிம்ம ஜெயந்தி சிறப்பாக கொண்டாப்படும்.\r\n\r\nராமானுஜர் சன்னதி, மற்றும் சங்கீர்த்தனா பாதுகாப்பு அறை போன்றவையும் உள்ளன. சங்கீர்த்தனா பாதுகாப்பு அறையில், அன்னமார்ச்சார்யா, அவர் மகன் மற்றும் பேரன், திருவேங்கடவன் மேல் எழுதிய பாடல்கள் பாதுகாக்க பட்டு வருகின்றன.\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு நைவேத்தியம் செய்யும் மடப்பள்ளியை பொட்டு அறை என்கிறார்கள். இங்கே மஹாலக்ஷ்மி அருள் பாலிக்கிறார். அவரை மடப்பள்ளி நாச்சியார் என்றும், அவளே வகுளமாலிகா என்றும் வணங்குகிறார்கள். திருமலை திருக்கோயில் சமையல் கட்டு மிகவும் பெரியதாகும்.  பொங்கல், தயிர்சாதம், புளிச்சாதம்,  சித்ரான்னம்,  வடை, முறுக்கு,  ஜிலேபி,  அதிரசம்,  போளி,  அப்பம், மெளகாரம்,  லட்டு,  பாயசம்,  தோசை, ரவாகேசரி,  பாதாம்கேசரி,  முந்திரிப்பருப்பு கேசரி போன்றவை தினமும் பெரிய அளவில் தயார் செய்யப்படுகின்றன. ஏழுமலையானுக்கு தினமும் ஒரு புதிய மண் சட்டியில் தயிர் சாதம் மட்டுமே நைவேத்தியதிற்காக கோவில் கர்பக்கிருகத்திற்குள் குலசேகரப் படியைத் தாண்டி எடுத்து செல்லப்படுகிறது. மற்ற எந்த பிரசாதமோ அல்லது எந்த வகையான பாத்திரத்திலோ எடுத்துக்கொண்டு குலசேகர படியை தாண்டாது. திருவேங்கடத்தானுக்கு அமுது செய்யப்பட்ட மண்சட்டியும், தயிர்சாதமும் ஒரு பக்தனுக்குக் கிடைக்கப் பெற்றால் அது மிகப் பெரிய பாக்கியமாகும்.\r\n\r\nஏழுமலையான் உடை 21 முழ நீளமும் 6 கிலோ எடையும் கொண்ட புடவை பட்டு பீதாம்பரமாகும். இந்த மேல் சாத்து வஸ்திரத்திற்கு திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்திற்கு பணம் செலுத்தி, அதற்கான நாளுக்கும் அவன் திருவுள்ளத்திற்கும் பல வருடங்களுக்கு காத்து இருக்க வேண்டும். வாரத்தில் ஒரு முறை வெள்ளிக்கிழமை அன்று மட்டும் தான் வஸ்திரம் சாத்துவார்கள். ஒரு நாளில் பல வஸ்திரங்களை எம்பெருமான் முன் சமர்ப்பித்து அன்று அவனுக்கு என்ன திருவுள்ளமோ (எந்த அர்ச்சகரோ / எந்த பணியாளரோ / எந்த நிறமோ / எந்த பக்தரோ ) அதுவே அவனை சேரும். அதே போல் கீழ் சாத்து அல்லது உள்சாத்து ஆடையை அணிவிக்க, தனி கட்டணமும், பத்து வருடங்கள் வரையும் காத்து இருக்க வேண்டும் என்று தெரிகிறது. பக்தர்கள் சமர்பிக்கும் வஸ்திரங்கள் தவிர அரசாங்கம் சமர்பிக்கும் சீர் வஸ்திரங்கள் ஆண்டுக்கு இரண்டு முறை சாத்தப்படுகின்றன.\r\n\r\nதிருவேங்கடவனுக்கு திருமஞ்சனம் செய்ய கட்டணம் செலுத்தி பல வருடங்களுக்கு மேல் காத்திருக்க வேண்டும். திருமஞ்சத்திருக்காக ஸ்பெயினில் இருந்தும், குங்குமப்பூ நேபாளத்திலிருந்தும் கஸ்தூரி சைனாவிலிருந்தும் புனுகு பாரிஸ் நகரத்திலிருந்து வாசனை திரவியங்கள் முதலிய உயர்ந்த பொருட்கள் உள்நாட்டிலும், வெளி நாடுகளில் இருந்தும் வரவழைக்கப்பட்டு, தங்கத் தாம்பாளத்தில் சந்தனத்தோடு கரைக்கபடும். 51  வட்டில்கள் மூலம் பால் அபிஷேகம் செய்யப்படும். பிறகு கஸ்தூரி சாத்தி, புனுகு சேர்த்து, காலை 4.30 மணி முதல் 5.30 மணி வரை திருமஞ்சனம் நடத்தப்படும். ஆம்ஸ்டர்டாம் நகரத்தில் இருந்து ரோஜா மலர்களும், சீனாவில் இருந்து, சீனச்சூடம்,  மற்றும் வாசனைப் பொருட்களும் வரவழைக்கப் படுகின்றன.\r\n\r\nதிருவேங்கடவனுக்கு வாரம் ஒருமுறை வெள்ளியன்று திருமஞ்சனம் நடைபெறுகிறது. அதற்கு முன்பு நைவேத்தியம், வடகலை மற்றும் தென்கலை ஸம்ப்ரதாயங்கள்படி என்று சிறப்பு சாத்துமுறை நடைபெறுகிறது. அதன்போது நடைபெறும் தீபாராதனை ஒளியில் ஏழுமலையான் எந்தவித அலங்காரங்களும் இல்லாமல், கண்ணை பறிக்கும் அழகோடு காட்சி அளிப்பார்.\r\n\r\nதிருவேங்கடமுடையானின் முன் கோபுர வாயிற் படிக்கு “அவாவர சூழ்ந்தான் வாயில்” எனவும், துவார பாலகர் மண்டபத்திற்கு “வென்று கொண்டான் மண்டபம் ” என்றும் வழங்கி வந்தன.\r\n\r\nகோவிலின் வலது பக்கத்தில் ஸ்வாமி புஷ்கரணி கரையில் ஆதி வராகபெருமான் சன்னதி உள்ளது.\r\n\r\nதிருமலை சன்னதி வீதியில் திருக்கோவிலுக்கு எதிரே தனிக்கோவிலாக ஒரு ஆஞ்சனேயர் சந்நதி உள்ளது. அதற்கு ஸ்ரீ பேடி ஆஞ்சநேயர் என்று பெயர். ஆஞ்சநேயரின் தாயார் அஞ்சனாதேவி இந்த மலையில் இருந்து ஸ்வாமியை தவம் இருந்து வேண்டி பெற்றதினால், இங்குள்ள ஒரு மலைக்கு அஞ்சனாத்ரி என்ற பெயர் உண்டு என்று பார்த்தோம். வைகாசி ஒருமுறை ஆஞ்சநேயர் சூரியனை பிடிப்பதற்காக வானில் பறந்து சென்று வந்தபோது, கவலையுற்ற தாய் அஞ்சனாதேவி, அனுமனை வானம் என்ற சங்கிலியால் இங்கே கட்டி வைத்து எம்பெருமானை விட்டு எப்போதும் அகலக்கூடாது என்று சொன்னதாக வரலாறு. விலங்கிடப்பட்ட ஆஞ்சேநேயர் என்பதால், இவருக்கு ஸ்ரீ பேடி ஆஞ்சநேயர் என்று பெயர்.\r\n\r\nதிருமலா திருப்பதி லட்டு மிகவும் பிரசித்தம். திருமலையில் தங்க தகடுகளால் வேயப்பட்ட மேற்கூரைகள் விசேஷம். திருமலையில் உற்சவர், ஊஞ்சல் ஊர்வலத்தில் ஆடு மேய்க்கும் கோலத்தில் இருப்பார், மற்ற திருத்தலங்களில் எம்பெருமான் மாடு மேய்க்கும் காட்சியை மட்டுமே காணலாம்.\r\n\r\nஎம்பெருமானுக்கு அர்ச்சனை செய்ய வெள்ளிக் கிழமைகளிலும், மார்கழி மாத அர்சனைகளுக்கும் வில்வ இலை உபயோகப் படுத்தப் படுகிறது.\r\n\r\nஅலர்மேல்மங்காபுரம்\r\n\r\nமூன்றாம் பிரிவு, அலர்மேல்மங்காபுரம் எனப்படும், திருச்சானுர் ஆகும். திருமலை எம்பெருமானின் வலது திருமார்பில் மகாலெட்சுமியும், இடது திருமார்பில் பத்மாவதி தாயாரும் இருக்கின்றனர். பத்மாவதி தாயார் திருச்சானூர் என்னும் அலமேலு மங்காபுரத்தில் இருந்து அருள் பாலிக்கிறார். திருமலை வந்தவர்கள் இங்கு பிராட்டியை வழிபட்டுச் சென்றால் தான் திருமலைப் பயணம் பூர்த்தி அடைவதாக ஐதீகம். இங்குள்ள பத்ம ஸரோவரத் தீர்த்தம் மிகவும் பிரசித்தி வாய்ந்ததாகும்.\r\n\r\nதிருப்பதி அலமேல்மங்கைக்கு உள்பாவாடை கத்வால் என்ற ஊரில் பருத்தியில் தயார் செய்யப்படுகிறது. செஞ்சு இனத்தைச்சேர்ந்த நெசவாளர்கள் இதை பயபக்தியுடன் நெய்கிறார்கள். உள் பாவாடை தாயாரின் திருமேனியில் படுவதால், இதை நெய்யும் போது நெசவாளர்கள் மூன்று வேளை குளிப்பார்கள், மது, மாமிசம் உண்ண மாட்டார்கள். வெள்ளிக்கிழமை திருமஞ்சனதிற்கு தேவையான சந்தனம், பரிமள அறையில் வியாழன் இரவு அறைத்து தயார் செய்யப்படுகிறது.குங்குமப்பூவும் சேர்க்கப் படுகிறது. வெளிநாடு வாசனை திரவியங்களும் சேர்க்கப்படும்.\r\n\r\nகி.பி.1543ல் விஜயநகர மாமன்னர் அச்சுதராயர் பத்மாவதி தாயாருக்கு திருக்கோயில் எழுப்பி கும்பாபிஷேகம் செய்துள்ளார். கி.பி.1764ல் நிஜாம் தெளலா என்பவனின் தலைமையில் வந்த முகலாய படைகளால் இடித்து தரை மட்டமாக்கப் பட்டன, அதன் இடிபாடுகள் இன்றைக்கும் உள்ளன.\r\n\r\nதிருமலை நிகழ்ச்சிகள்\r\n\r\nசுப்ரபாத சேவை : தினசரி காலையில் 3 மணி முதல் 3.30 வரை சுப்ரபாத சேவை நடக்கும். இதற்கு 2 அர்ச்சகர்கள், 2 ஊழியர்கள், ஒரு வீணை வாசிப்பவர், ஒரு தீபம் ஏந்துபவர் என்று ஆறு பேர் உள்ளே செல்வார்கள். துவார பாலகர்களுக்கு நமஸ்காரம் செய்து ஊழியரிடம் இருந்து சாவி வாங்கி, கதவை திறப்பார்கள். ஸ்வாமியை வணங்கி விட்டு, கதவை சாத்திவிட்டு, உள்ளே செல்வார்கள்; கெஸல்யா சுப்ரஜா ராமா என்று ஸ்ரீ வெங்கடேஸ்வர சுப்ரபாதம் இன்னொரு குழு வாசிக்க ஆரம்பிபார்கள். இது சுப்ரபாத சேவா என்று பெயர். விளக்குகள் ஏற்றப்பட, வீணை வாசிக்க, சயன திருக்கோலத்தில் இருக்கும் போக ஸ்ரீனிவாச மூர்த்தியை, மூல மூர்த்திக்கு அருகில் நின்ற திருக்கோலத்தில் ஏளச் செய்வார்கள். இந்த போக ஸ்ரீனிவாசமூர்த்தியை இரவில் சயன திருக்கோலத்தில் ஒரு தொட்டிலில் ஏளச் செய்து இருப்பார்கள். சுப்ரபாதம் முடிந்தவுடன் கதவு திறக்கப்பட்டு, எம்பெருமானுக்கு பாலும் வெண்ணையும் அமுது செய்து தீபாராதனை நடக்கும்.\r\n\r\nதினமும் ஆகாய கங்கையில் இருந்து மூன்று வெள்ளி குடங்களில் தீர்த்தம் எடுத்து வருவார்கள். அவைகள், ஒவ்வொன்றும், காலை, மாலை, இரவு பூஜைகளுக்கு எடுத்து வைக்கப்படும். மூல மூர்த்திக்கு திருமஞ்சனம் செய்வதற்கு ஒப்பாக, போக மூர்த்திக்கு நடத்தப்படும். முழு மூர்த்திக்கும் நடக்காமல், திருவடிகளுக்கு மட்டுமே தீர்த்தம் சேர்க்கப்படுகிறது. எம்பெருமானுக்கு வாசனை தைலம் சாத்திய பின் மஞ்சள் நீர், பால், தேன், சந்தனம் , மீண்டும் மஞ்சள் நீர் என்று திருமஞ்சனம் செய்து, புதிய வஸ்திரம் அணிவித்து, திருமண் இட்டு, கண்ணாடி காட்டி, குடை பிடித்து, சாமரசம் வீசி சுப்ரபாத சேவையை முடிப்பார்கள்.\r\n\r\n3.30 முதல் 3.45 வரை சன்னதி சுத்தம் செய்யப்படும். திரைபோட்டு, பழைய மாலைகளை களைந்து திருக்கோவிலுக்கு முன்னால் உள்ள பூக்கிணற்றில் சேர்க்கப்பட்டு, புது மாலைகள் அணிவிக்க படும். கோவிலுக்குகள் இருக்கும் யமுனாத்துறை என்ற இடத்தில கட்டப்பட்ட, புது மாலைகளை ஜீயர் ஸ்வாமிகள் பொறுப்பில், ஏகாங்கி என்பவரால் கொண்டு வரப்படும். ஜீயருடன், ஏகாங்கி, ஒரு வாத்தியக்காரர், திருப்பள்ளியெழுச்சி பாட இருவர், திருப்பாவை பாட இருவர், புருஷஸுக்தம் பாட இருவர் என்பவர்கள் செல்வர்.\r\n\r\nதோமாலை சேவை : 3.45 மணிக்கு இந்த சேவை ஆரம்பம் ஆகும். இது தோள் மாலை சேவை என்று முதலில் அழைக்கப்பது, பின்னாளில் மருவி தோமால சேவை என்று ஆனது. சுமார் 25 நிமிடம் ஆகும் இந்த சேவையின் போது, முதலில், எம்பெருமானின் திருமார்பில் எழுந்தருளி இருக்கும், மஹாலக்ஷ்மிக்கு, மாலை சார்த்தி, பிறகு எம்பெருமானுக்கு சாத்துவார்கள். திருப்பள்ளியெழுச்சி, திருப்பாவை ஆகியவை சேவிக்கப்படும். இது சுமார் 430க்கு முடிவடையும்.\r\n\r\nகொலுவு நிகழ்ச்சி : இதற்கு பக்தர்கள் அனுமதி கிடையாது. மூலவர் சன்னதியில் இருந்து கொலுவு ஸ்ரீனிவாச மூர்த்தியை வெள்ளிப் பல்லக்கில் ஏளப் பண்ணி, ஒரு தனி இடத்தில, எள்ளுப் பொடி வெல்லம் வெண்ணெய் அமுது செய்து, ஆராதனை செய்வார்கள். அன்றைய பஞ்சாங்கம் படித்து (நாள், கிழமை, திதி போன்றவை) அதற்கு முந்தய நாள் உண்டியல் வரவு இவற்றை சொல்லி, இந்த நிகழ்ச்சியை நிறைவு செய்வார்கள். மூலவரே வந்து கணக்கு வழக்குகளை கேட்டு இந்த நிகழ்வை நடத்தி வைப்பதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nஇது முடிந்தவுடன் இரண்டு மணி அடித்து மூலவருக்கு தயிர் சாதம், முதல் நைவைத்தியம் செய்யப்படும். இதில் மூலவருடன், விஷ்வக்சேனர், கருடன் மற்றும் நித்யஸூரிகளுக்கும் நைவேத்தியம் செய்யப்படும். இதையடுத்து மீண்டும் மணி அடிக்கப்பட்டு பணியாரங்கள் இரண்டாவது நைவைத்யம் செய்யப்படும். இதன் போது வராக ஸ்வாமியின் 108 திருநாமங்கள் வாசிக்கப்படும். இதன் போதும் பக்தர்களுக்கு அனுமதி கிடையாது.\r\n\r\nஸஹஸ்ரநாம அர்ச்சனை : அடுத்து 4.45 முதல், 5.30 வரை திருவேங்கடத்தானின் 1008 திருநாமங்களை சொல்லி இந்த சேவை நடக்கும். ஸஹஸ்ரநாம அர்ச்சனை முடிந்தவுடன், அர்ச்சனாந்திர தரிசனம் நடக்கும்.\r\n\r\nமற்றவை : மதியம் 12.00 மணி அளவில் தினமும் மலையப்ப ஸ்வாமிக்கும் ஸ்ரீதேவி தாயார், பூ தேவி தாயார் ஆகியவர்களுக்கு திவ்ய திருமண நிகழ்ச்சி நடைபெறும். சுமார் ஒரு மணி நேரம் நடக்கும் இந்த வைபவம் பதினைந்தாம் நூற்றாண்டில் இருந்து நடைபெற்று வருவதாக தெரிகிறது.\r\n\r\nமாலை நான்கு மணிக்கு டோலஸ்தவம் எனப்படும் வைபவம் நடைபெறும், இதில் மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி, பூ தேவி ஆகியோர் ஊஞ்சல் மண்டபத்தில், ஊஞ்சலில் ஆடும் போது, வேத பாராயணம், மற்றும் மங்கள வாத்தியங்கள் ஒலிக்கும். 5.30 மணி அளவில் இது முடிவடையும்.\r\n\r\nமாலை 5.30 மணிக்கு ஆயிரம் விளக்குகள் ஏற்றப்பட்டு, ஊஞ்சல் மண்டபத்தில், சஹஸ்ர தீப அலங்காரம் நடைபெறும். வியாழக் கிழமைகளில், முக்கிய ஆபரணங்கள் இன்றி, வேட்டி அங்கவஸ்திரத்துடன் எம்பெருமான் காட்சி அளிப்பார். வழக்கமாக அணியும் திருமண் இல்லாமல், மெல்லிய திருமண் இடப்படும்.\r\n\r\nஇரவு 1.30 அளவில் திருக்கோவில் நடை சாத்தப்படும். அதற்காக எம்பெருமானுக்கு சயன தரிசனம் அல்லது ஏகாந்த தரிசனம் நடத்தப்படும். மூல மூர்த்தி பக்கத்தில் எழுந்தருளி இருக்கும் போக ஸ்ரீனிவாசமூர்த்தியை மாலைகளை களைந்துவிட்டு, வெல்வெட் மெத்தை உள்ள வெள்ளி கட்டிலில் ஏளச் செய்வார்கள். அதற்கு முன், காய்ச்சிய பால், திராட்சை, முந்திரி, பாதாம் ஆகியவற்றை நைவேத்தியம் செய்து விளக்கு திரியை சிறியதாக வைப்பார்கள்; அன்னமாச்சார்யா பரம்பரையில் வந்தவர்கள் தம்புராவுடன் அவர் கீர்த்தனைகளை எம்பெருமானுக்கு பாடுவார்கள். எம்பெருமானுக்கு திரை சேர்த்து அன்றைய நிகழ்ச்சிகளை முடித்து, மறுநாள் காலையில் சுப்ரபாத சேவையுடன் தான் துவங்கும்.\r\n\r\nதிருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் வலைத்தளத்தில், நடைபெறும் நிகழ்வுகளையும் Sevas என்ற தலைப்பின் கீழ் இங்கே காணலாம். இதன்படி, தினசரி சேவைகளாக, சுப்ரபாதம், அர்ச்சனா, தோமாலை சேவை மற்றும் ஏகாந்த சேவைகள் உள்ளன.\r\n\r\nவாராந்திர சிறப்பு பூஜைகள் : திங்கள் அன்று 14 கலச விஷேச பூஜையும் (அர்ச்சித சேவா) செவ்வாய் கிழமைகளில் பாத பத்ம பூஜையும் (108 தங்க தாமரைகளை 108 நாமங்களை உச்சரித்து எம்பெருமான் திருவடிகளில் சமர்ப்பிக்கும் பூஜை), புதன் கிழமைகளில் மூலவருடன் பட்டு நூலால் இணைத்த போக ஸ்ரீனிவாச மூர்த்திக்கு சஹஸ்ர கலச அபிஷேகமும், வியாழ கிழமைகளில் திருப்பாவாடை சேவை என்ற எம்பெருமானுக்கு முன் பெரிய அளவில் சமைத்த உணவு பரிமாறப்பட்டு நைவேத்தியம் செய்யப்படும் பூஜையும், (இந்த சமயத்தில் எம்பெருமானுக்கு மெல்லிய திருமண் சாத்தி இருப்பதால் எம்பெருமானின் திருக்கண்களை தரிசிக்கும் பாக்கியம் கிடைக்கும்), இதன் பிறகு எம்பெருமானுக்கு பூக்களால் அலங்காரம் செய்யப்படும், சிலப்பதிகாரம் காலம் தொட்டு இருக்கின்ற, அதில் சொல்லப்பட்ட பூலாங்கி சேவையும், வெள்ளிக் கிழமைகளில் திருமஞ்சனமும் நடைபெறுகின்றன.\r\n\r\nதிருவிழாக்கள்\r\n\r\nவைகுண்ட ஏகாதசி, ஜென்மாஷ்டமி, ஸ்ரீ ராமநவமி, புரட்டாசி ப்ரஹ்மோத்ஸ வம், ரதசப்தமி ஆகியவை முக்கியமான திருவிழாக்கள் ஆகும். மார்கழியில் திருப்பாவை சேவை இங்கு பிரசித்தம்.\r\n\r\nதிருச்சானூரில் கார்த்திகை மாதம் சுக்லபட்ச பஞ்சமியில் பிரம்மோத்ஸவம். இந்த உற்சவத்தின் கடைசி நாளன்று வேங்கடவன் கூரைச் சேலை, ஆபரணங்கள் மலர் மாலைகள் ஆகியவற்றுடன் யானை மேல் மேளதாளத்துடன் வருவார். அவர் கொண்டு வந்த ஆடை அணிகலன்களை பிராட்டி அணிந்து கடைசி நாள் உற்சவம் நடைபெறுகிறது.\r\n\r\nவைகாசி தெப்ப திருவிழா சுவாமி புஷ்கரணியில் நடக்கும். புரட்டாசி மாத ப்ரஹ்மோத் ஸவத்தின் கடைசி நாள் நிகழ்ச்சியான சுதர்சன சக்ர தீர்த்தவாரியும் சுவாமி புஷ்கரணியில் நடைபெறும். தை மாத இராம கிருஷ்ண தீர்த்த திருவிழாவும், மாசி பௌர்ணமியில் நடைபெறும் குமாரதாரா தீர்த்த திருவிழா, பங்குனி தும்புரு தீர்த்தத் திருவிழாவும், கார்த்திகை மாத க்ஷீராப்தி, துவாதசியில் நடக்கும் சக்ர தீர்த்த திருவிழாவும் இதே சுவாமி புஷ்கரணியில் நடைபெறும்.\r\n\r\nப்ரம்மோத்ஸவம் : திருமலையில் புரட்டாசி மாதம் நடைபெறும் பிரம்மோத்ஸவம் காணக் கிடைப்பது மிக அரிது. பிரம்மனே இங்கு வந்து இந்த உற்சவத்தை நடத்தி வைப்பதாக ஐதீஹம். இதனை தரிசிப்பவர்களுக்கு சகல பாவங்களும் தொலைகின்றன என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. இந்த ப்ரம்மோத்ஸவத்தின் ஐந்தாம் நாள் திருவிழாவில் எம்பெருமான் கருடசேவை நடக்கும் போது, மூலவரே வந்து புறப்பாடு காண்பதாக ஐதீகம். இதை குறிக்கும் வண்ணம் இன்றும் இந்த புறப்பாட்டின் போது, மூலவர் கதவு சிறிது நேரம் சாத்தப்பட்டு இருக்கும்.\r\n\r\nபுரட்டாசி ப்ரமோத்ஸவத்தின் முந்தய நாள் எல்லா தேவதைகளையும், தேவர்களையும், முனிவர்களையும் பக்தர்களையும் அழைக்கும் அங்குரார்ப்பணம் என்ற விழா நடக்கும். முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களையும் அழைக்கும் விழா இது. ப்ரஹ்மாவே ப்ரம்ம லோகத்தில் இருந்து வந்து நேரடியாக நடத்தி வைக்கும் உத்சவம் ஆகும்.\r\n\r\nமுதல் நாள் மாலை கொடி ஏற்று விழா நடக்கும். பின்னர் இரவு பெரிய சேஷ வாஹனத்தில் எம்பெருமான் புறப்பாடு காண்பார். இரண்டாம் நாள் காலை சிறிய சேஷ வாகனத்திலும், இரவு ஹம்ச வாகன புறப்பாடும் நடக்கும். மூன்றாம் நாள் காலை சிம்ம வாகன பவனியும் இரவு முத்து பந்தல் வாகன பவனியும் நடக்கும். நான்காம் நாள் காலை கற்பக விருட்ச வாகனத்திலும் இரவு சர்வ பூபால வாகனத்திலும் புறப்பாடு காண்பார். ஐந்தாம் நாள் காலை மோஹினி அலங்காரத்திலும், இரவில் கருட வாகனத்திலும் எம்பெருமான் வலம் வருவார். இந்த கருட வாகன தரிசனம் மிகவும் விசேஷமானது. இது கிடைப்பதற்கே கொடுத்து வைக்க வேண்டும் என்பார்கள். கூட்டமும் அலை மோதும். மூலவருக்கு அணியும் லட்சுமி ஹாரத்தை அணிந்து மலையப்ப சுவாமி கருட வாகனத்தில் புறப்பாடு காண்பார். அதனால் இது மூலவரே வருவதாக ஐதீகம். ஆறாம் நாள் காலையில் அனுமந்த வாகனமும், மாலையில் தங்கத்தேர் உலாவும், இரவில் சந்திர பிரபை வாகனத்திலும் எம்பெருமான் எழுந்து அருளுவார். எட்டாம் நாள் காலையில் தேரோட்டமும் இரவில் குதிரை வாகனமும் நடக்கும். ஒன்பதாம் திருநாளன்று காலையில் பல்லக்கில் பவனியும் தொடர்ந்து சுவாமி புஷ்கரணியில் சுதர்சன் சக்ர தீர்த்தவாரியும் நடைபெறும்.\r\n\r\nப்ரம்மோஸ்த்வம் பற்றி திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் அதிகாரபூர்வ வலைத்தளத்தில் சொல்வதை இங்கே காணலாம்.\r\n\r\nதெப்போத்ஸவம் : பங்குனி மாத சுக்ல பக்ஷ (பௌர்ணமிக்கு முன்) வரும் ஐந்து நாட்கள் இங்கு தெப்போத்சவம் நடைபெறுகிறது. ஏகாதசி அன்று ஸ்ரீ ராமர், சீதா, லக்ஷ்மணர் ஆகியோர் வலம் வருவார்கள். துவாதசி அன்று ருக்மிணி, சத்தியபாமாவுடன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் வலம் வருவார்கள். கடைசி மூன்று நாட்களில் மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி, பூதேவிமார்களுடன் வலம் வருவார்.\r\n\r\nவசந்தோத்ஸவம் : சித்திரை மாதம் சுக்ல பக்ஷ த்ரியோதசி, சதுர்த்தசி மற்றும் பௌர்ணமி நாட்களில் மலையப்ப சுவாமி பரிவார தேவதைகளுடன் வசந்த மண்டபத்திற்கு எழுந்தருளி திருமஞ்சனம் கண்டு அருளுவார். பௌர்ணமி அன்று ஸ்ரீ சீதா, ராமன், லக்ஷ்மணன், ஆஞ்சநேயர் மற்றும், ஸ்ரீதேவி, பூதேவி சமேதராய் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஆகியோரும் சேர்ந்து வருவார்கள். மதியம் 1 மணி சுமாருக்கு இந்த சேவை தொடங்கும்.\r\n\r\nபத்மாவதி பரிணயம் : வைகாசி மாதம், தசமி, நவமி மற்றும் ஏகாதசி ஆகிய நாட்களில் நாராயணகிரி தோட்டத்தில் இந்த நிகழ்ச்சி நடைபெறும். இந்த நாட்களில் தான் ஸ்ரீனிவாசன் பத்மாவதி தாயாரைத் திருமணம் செய்து கொண்டார். மலையப்ப ஸ்வாமி யானை, குதிரை, கருட வாகனங்களில் ஸ்ரீ தேவி பூமாதேவி தாயார்களுடன் தனித்தனியாக எழுந்து அருளுவார்கள். இவர்களுக்கு இங்கு திருமணம் நடைபெறும். அதன் பிறகு கொலுவு நிகழ்ச்சி நடைபெறும். மாலை 4 மணி முதல் இவை தொடங்கும்.\r\n\r\nஜேஷ்டாபிஷேகம் : ஆனி மாதம் கேட்டை நக்ஷத்திரம் தொடங்கி மூன்று நாட்கள் இந்த நிகழ்ச்சி நடைபெறும். எம்பெருமான், தாயார் திருவுருவங்கள் சிதிலடையாமல் இருப்பதற்காக அவர்களுக்கு இங்கு திருமஞ்சனம் நடைபெறும். இதனை அபிதேயக திருமஞ்சனம் என்றும் கூறுவார்கள். திருமஞ்சனம் முடிந்தவுடன் எம்பெருமானுக்கு வைரம் பொதித்த வஜ்ர கவசம் அணியப்படும். மலையப்ப ஸ்வாமி தேவிமார்களுடன் திருவீதி உலா வருவார். இரண்டாம் நாள் முத்தங்கி சேவையும், மூன்றாம் நாள் தங்க கவச சேவையும் நடைபெறும்.\r\n\r\nபுஷ்பப் பல்லக்கு : திருக்கோவில்களில் தக்ஷிணாயண புண்ணிய காலத்தில் இருந்து ஆண்டுக்கான கணக்குகள் தொடங்கப்படும். அநேகமாக இது ஜூலை மாதம் 16ம் நடக்கும். திருமலையில் எம்பெருமானிடம் வருட கணக்கு ஒப்படைக்கப்படும். மாலை ஆறு மணிக்கு எம்பெருமான் புஷ்பப்பல்லக்கில் புறப்பாடு கண்டு, திருக்கோவிலின் முக்கிய அதிகாரிகளுடன் பவனி வருவார். அதிகாரிகள் சரியாக கணக்கு பார்ப்பதை எம்பெருமான் உறுதி செய்வதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nரதசப்தமி : தை மாதத்தில் வரும் வளர்பிறை சப்தமி திதி ஆகிய ஏழாம் நாள் ரத சப்தமி (சூரிய ஜெயந்தி) திருவிழா திருமலையில் கொண்டாடப்படுகின்றது. மலையப்ப சுவாமி, அதிகாலை சூரிய உதயம் தொடங்கி, சூரிய அஸ்தமனம் வரை ஏழு வெவ்வேறு வாகனங்களில் சேவை சாதிக்கும் நாள். சூரியன் தனது வடக்கு நோக்கிய பயணத்தை துவக்கும் நாளில் சூரியன் எம்பெருமானை வணங்கி தன் பயணத்தை தொடங்க பெருமாள் சேவை சாதிப்பதாக ஐதீகம்.\r\n\r\nரத சப்தமி அன்று திருமலையில் “ஒரு நாள் பிரம்மோத்ஸவம்” நடைபெறுகிறது. இந்நாளில் மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி மற்றும் பூதேவியுடன் திருமலையில் உள்ள திருமாட வீதிகளில் ஊர்வலம் வருகிறார். ஏழு வாகனங்களில் ஒரே நாள், வருவதால் இந்த ரதசப்தமி தினத்தை திருமலையில் “அர்த்த -பிரம்மோத்ஸவம்” என்று அழைக்கிறார்கள். அதிகாலை 5.30 மணிக்கு ‘சூர்ய பிரபா வாகனம்’ தொடங்கி, 9 மணிக்கு சின்ன சேஷ வாகனம், 11 மணிக்கு கருட வாகனம், மதியம் 1 மணிக்கு அனுமன் வாகனம், மாலை 4 மணிக்கு கல்பவ்ருக்ஷ வாகனம், 6 மணிக்கு சர்வபூபால வாகனம். முறையே மாலை 8 மணிக்கு சந்திர பிரபா வாகனத்துடன் நாள் நிறைவு பெறுகிறது. மதியம் 2 மணிக்கு சுவாமி புஷ்கரணியில் சக்ரத்தாழ்வாருக்கு தீர்த்தவாரி நடைபெறும். திருமலை திருக்கோவில் திருமாட வீதிகளில் ஒவ்வொரு வாகனத்திலும் சுமார் 1 மணிநேரம் பக்தர்களுக்கு அருள்பாலிக்கிறார் வெங்கடேஸ்வரர்.\r\n\r\nபுஷ்பயாகம் : கார்த்திகை மாத ஸ்ரவணத்தின் போது, புஷ்ப யாகம் என்று ஒரு திருவிழாவும் கொண்டப்படுகிறது. மலையப்ப சுவாமி, ஸ்ரீதேவி, பூமாதேவி ஆகியோர் தங்க பல்லக்கில் எழுந்தருளி, திருமஞ்சனம் கண்டருளி, பலவித அளவற்ற புஷ்பங்களால் அலங்கரிக்க பட்டு திருவீதி வலம் வருவார்.\r\n\r\nஅத்யயனோத்ஸவம் : இயற்பா முதல் நூற்றந்தாதி வரை 23 நாட்கள் திவ்யப்ரபந்தம் ஓதப்பட்டு, இறுதியில் தண்ணீரமுது வழி திருத்து விழாவும் நடைபெறுகின்றன.\r\n\r\nதண்ணீரமுது வழி திருத்துகை : இந்த விழா ஆண்டுக்கு ஒரு முறை திருஅத்யயன உற்சவத்தின் முடிவில், திருமலைநம்பியிடம் இருந்து திருமஞ்சனத்திற்காக எடுத்து வரும் தீர்த்தத்தை எம்பெருமான் வரும் வழியிலேயே எடுத்து அமுது செய்த காட்சியை இந்த திருத்தலத்தில் உள்ள பெரியவர்களும், ஜீயர்களும், ஸ்ரீ வைணவர்களும்,கண்டுகளித்து திருவேங்கடவன் மற்றும் இராமானுஜர் திருவருளை பெறுவதற்கான திருவிழாவாக கொண்டப்படுகிறது. இந்த சமயம் திருவேங்கடவனுமும், இராமானுஜரும் ஆகாயகங்கை தீர்த்தத்திற்கு செல்லும் வழிக்கு எழுந்தருள கொண்டுபோய், எதிரே திருமொழி அனுசந்தானத்தோடு திருமஞ்சன தீர்த்தம் ஆகாய கங்கையில் இருந்து எடுத்து வரப்பட, அவர்களோடு திருவேங்கடவனும் ராமானுஜரும் சேர்ந்து திருவீதிகளில் திரு உலா வரும் போது, வீதியில் உள்ளவர்களும் தங்களுடைய இல்லத்தில் இருந்து, திருமஞ்சனத்திற்கு உரிய பொருட்களையும் எடுத்து திரு உலாவில் சேர்ந்து கொண்டு திருக்கோவிலை அடைவார்கள். அங்கு திருவேங்கடவனுக்கும் இராமானுஜருக்கும் புருஷஸூக்தத்தோடு திருமஞ்சனம் செய்து அவர்களின் திருவருளை வேண்டுவார்கள்.\r\n\r\nகோவில் ஆழ்வார் திருமஞ்சனம் : இவைகளைத் தவிர, கோவில் ஆழ்வார் திருமஞ்சனம் என்று ஆண்டுக்கு நான்கு முறை மூலவர் சன்னதியிலும் கோவில் முழுவதும் அடியவர்களால் ஆகம முறைப்படி சுத்தம் செய்யும் திருவிழா நடைபெறும். நடைபெறும். பொதுவாக இது உகாதி, அணிவார ஆஸ்தானம், வைகுண்ட ஏகாதேசி, பிரம்மோத்சவம் முன்னிட்டு நான்கு முறை நடைபெறும்.\r\n\r\nசிவராத்திரி அன்று க்ஷேத்ர பாலிகா என்ற உற்சவம் நடைபெறுகிறது. அன்று மலையப்ப ஸ்வாமி வைரத்தில் விபூதி நெற்றிப்பட்டை அணிந்து திருவீதி உலா காண்கிறார்.  \r\n\r\nமற்ற திருக்கோவில்கள்\r\n\r\nஆதிவராஹ சுவாமி திருக்கோவில் : இது சுவாமி புஷ்கரணி கரையில் உள்ளது.\r\n\r\nகோதண்டராமஸ்வாமி திருக்கோவில் : இது திருப்பதி நகரத்தில் உள்ளது. இந்த இடம் முன்பு ரகுநாதபுரம் என்று கூறப்பட்டது. இங்கே ஸ்ரீ ராமர், சீதா, லக்ஷ்மணர் ஆகியோர் காட்சி தருகின்றனர். இந்த கோவிலுக்கு எதிரே இதனுடன் சேர்ந்த ஸ்ரீ அனுமான் கோவிலும் உள்ளது. உகாதி, ஸ்ரீ ராம நவமி இங்கு சிறப்பாக கொண்டாடப்படுகின்றன.\r\n\r\nரங்கபூபாலன் என்ற பாண்டிய மன்னன் பல அரசர்களை வெற்றி பெற்று அந்த வெற்றிகளுக்கு அறிகுறியாக திருமலையில் கொடி நாட்டினான். அவன் ராமபிரானுடன் சீதா தேவி, மற்றும் லக்ஷ்மணன் இவர்களை நிறுவி இந்த திருக்கோவிலையும் கட்டினான் என்று திருமலையொழுகு கூறுகிறது. இவனே கோவிந்த ராஜர் சன்னதிக்கு அருகில் குலசேகர ஆழ்வாருக்கு ஒரு சன்னதியும் கட்டினான். குமார ராமானுஜ அய்யங்கார் என்பவர் இந்த கோவிலுக்கு ஒரு திருத்தேர் சம்பர்ப்பித்து, 1530ம் ஆண்டு பங்குனி 8ம் நாளில் எம்பெருமானைத் திருவீதி வலம் காண செய்தார்.\r\n\r\nகல்யாண வெங்கடேஸ்வரா சுவாமி திருக்கோவில் : இது திருப்பதியில் இருந்து வடக்கே சுமார் 3 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் மலை அடிவாரத்தில் ஸ்ரீனிவாசமங்காபுரம் என்ற இடத்தில இருக்கிறது. கபில தீர்த்தம் இங்கு தான் உள்ளது\r\n\r\nபிரசன்ன வெங்கடேஸ்வரா சுவாமி திருக்கோவில் : இது திருப்பதியில் இருந்து சுமார் 18 கிலோமீட்டர் தொலைவில் அப்பாலயகுண்டா என்ற ஊரில் உள்ளது. இங்கே சுவாமி அபய ஹஸ்த முத்திரையுடன் காட்சி அளிக்கிறார்.\r\n\r\nதிருமங்கை ஆழ்வார், நாதமுனிகள், திருக்கச்சி நம்பி, வரதராஜர், பெரியாழ்வார், திருமலை நம்பி, கூரத்தாழ்வான், மதுரகவி ஆழ்வார், இராமானுஜர் ஆகியோருக்கு பல்வேறு காலங்களில் சன்னதிகள் கட்டப்பட்டு உள்ளன.\r\n\r\nதிருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தில் வலைத்தளத்தில் எல்லா விவரங்களும் உள்ளன. மற்ற கோவில்கள் பற்றி இங்கே காணலாம்.\r\n\r\nஸ்தல வரலாறு\r\n\r\nகலியுகம் பிறந்த பின்னர் எங்கும் கலியின் கொடுமை தாங்க முடியாததாக இருந்தது. முனிவர்கள் கலியின் கொடுமை குறையவும், உலக நன்மைக்காகவும், காஷ்யப மகரிஷியின் தலைமையில் ஒரு பெரிய யாகம் நடத்திக்கொண்டிருந்த போது, அங்கு வந்த நாரதர், இந்த மகா யக்ஞத்தின் பயனை கலியுகத்தில் மானிடர்களிடம் காணப்படும் சகல பாவங்களையும் பொறுமையுடன் தீர்த்து வைக்கும் மூர்த்திக்கே தரவேண்டும் என்கிறார்.\r\n\r\nமும்மூர்த்திகளில் மிகப் பொறுமைசாலி யார் என்பதைக் கண்டுபிடிக்கும் பொறுப்பினை பிருகு மஹரிஷிக்கு கொடுத்து அவரை மூவுலகுக்கும் அனுப்பினர். பிருகு முதலில் பிரம்மாவின் சத்திய லோகத்திற்கு வந்தார். அங்கு பிரம்மன் கண்டும் காணாதது போல் இருக்கிறான் என்று, அங்கிருந்து புறப்பட்டு கைலாயத்திற்கு வந்தார். கைலாயத்தில் சிவன் உமையவளோடு அந்தப்புரத்தில் ஏகாந்தத்தில் தனித்திருந்து இவரை கவனிக்காமல் இருக்க, பிருகு இவ்விருவரும் பொறுமைசாலிகள் இல்லை என்று வைகுண்டம் அடைந்தார். அங்கே திருமகள் பாதம் வருட திருமால் துயில் கொண்டு இவரை பார்க்கவில்லை. மூம்மூர்த்திகளில் யாருக்கும் பொறுமை இல்லை என்று கோபம் கொண்டு திருமால் அருகில் சென்று, தனது காலால் திருமாலின் நெஞ்சில் எட்டி உதைத்தார்.\r\n\r\nஉடனே, திருமால் அம்முனிவரின் பாதத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு, பாறை போன்ற என் மார்பில் உதைத்த முனிவரின் பாதங்கள் எப்படி நோகிறதோ என்று முனிவரின் பாதங்களை தாங்கி, பிடித்து விடத் தொடங்கினார். தன் தவற்றை உணர்ந்த பிருகு, மன்னிப்புக் கேட்டு, தான் வந்த காரியத்தை தெரிவித்து விட்டு அவருக்கே யாக பலன்களை தருவது என்று யாகபூமிக்கு திரும்பினார்.\r\n\r\nஎம்பெருமானின் திருமார்பு, மஹாலக்ஷ்மியின் உறைவிடம் ஆகையால், அங்கு ஒருவர் உதைத்ததை பொறுக்க முடியாத மகாலட்சுமி வைகுண்டத்தை விட்டு நீங்கி, பூவுலகுக்கு வந்து தவம் செய்ய ஆரம்பித்தார். மஹாலக்ஷ்மி இல்லாததால், திருமால் துயர் கொண்டு தாமும் பூலோகம் வந்து திருமலையில் ஒரு புற்றில் எழுந்தருளி, திருமகளை அடைய தவம் செய்யலானார்.\r\n\r\nதிருமலையில் ஒரு புற்றில் எம்பெருமான் நெடுநாள் ஆகாரமின்றி இருந்த நிலை கண்டு பிரம்மனும் சிவனும் தாங்களே பசுவும் கன்றுமாக தோன்ற, பூமாதேவி ஒரு இடைக்குல பெண்ணாக அவதரித்து அந்த பசுவினையும் கன்றினையும் மன்னனிடம் விற்க, மன்னனின் பசுக்கூட்டம் மேய்ச்சலுக்குச் செல்லும் போது அந்த தெய்வப் பசு மட்டும் மந்தையிலிருந்து விலகி, ஸ்ரீனிவாசன் எழுந்தருளி இருந்த புற்றுக்கு சென்று பாலைச் சொரிய, தெய்வப்பசு மட்டும் மன்னருக்கு பால் கொடுக்காமல் இருப்பதை அறிந்த மன்னன் இதன் காரணத்தைக் கண்டுபிடிக்குமாறு சொல்ல, தெய்வப்பசு புற்றருகே\r\nசென்று பால் சொரிவதைக் கண்டு, ஆத்திரமுற்று தன் கையிலிருந்த கோடாலியால் மாடு மேய்ப்பவன் பசுவை அடிக்க முயற்சிக்க, புற்றின் உள்ளே இருந்த எம்பெருமான் லேசாக எழுந்திருக்க, கோடாலி அவர் தலையில் பட்டு ரத்தம் கசிய ஆரம்பிக்க, அதைப் பார்த்த மேய்ப்பவன் மூர்ச்சையாகி கீழே விழுந்தான்.\r\n\r\nதெய்வப்பசு கண்ணீர் சிந்திய கோலத்துடன் மன்னனின் மாளிகையை அடைய, மன்னன் பசுவினைப் பின் தொடர்ந்து புற்றுக்கு அருகே வந்து பசு மேய்ப்பவன் கீழே விழுந்து கிடப்பதையும், ரத்தம் சிந்தி இருப்பதையும் புற்றுக்குள் யாரோ இருப்பதையும் அறிந்து\r\nதனது உடைவாளால் வெட்ட முயற்சிக்கும் வேளையில் எம்பெருமான் புற்றில் இருந்து முழுவதுமாக வெளிப்பட்டு பசுவைக் காப்பாற்றி, அந்த மன்னனிடம் பின் ஒரு காலத்தில், அந்த மன்னன், ஆகாசராஜன் என்னும் பெயரில் மன்னனாகத் திகழ்வான் என்றும், அப்போது திருமகளே அவனுக்கு மகளாக பிறந்து வர, எம்பெருமானே வந்து அவளை மணம் புரிவதாக கூறி பசுமேய்ப்பவனைக்கும் மீண்டும் உயிர் கொடுத்தார்.\r\n\r\nகுசத்துவசர் என்னும் மகரிஷியின் தபோ வலிமையால் திருமகள் அவருக்கு புத்திரியாக அவதரித்து வேதவல்லி (வேதவதி) என்ற பெயருடன் வளர்ந்து, தான் ஸ்ரீவிஷ்ணுவை மணம் முடிக்க வேண்டும் என்று எண்ணி, அவனை குறித்து தவம் செய்ய தொடர்ந்தார். அக்கினிதேவன், இந்த வேதவதியைத் தான் சீதையாக இலங்கையில் இருக்க வைத்ததை தொடர்ந்து, இராவண வதம் முடிந்தபின், அவளின் தவத்தை மெச்சி, இராமன், அந்த அவதாரத்தில் தான் ஏகபத்தினி விரதன் என்றும் கலியுகத்தில் அவளை அடைவோம் என்று வரம் கொடுத்து இருந்தார். அந்த வேதவதியே, கலியுகத்தில் சந்திர வம்சத்தைச் சார்ந்த ஆகாசராஜன் என்னும் மன்னனுக்கு ஒரு பெண்ணாக பிறந்து பத்மாவதி என்னும் பெயரில் கலியுகத்தில் வளர்ந்து வந்தாள்.\r\n\r\nதுவாபர யுகத்தில் ஸ்ரீகிருஷ்ணவதாரத்தில் கண்ணனை யசோதை வளர்த்தாள். இருந்தாலும், கண்ணன் ருக்குமணியையும், சத்தியபாமாவையும் திருமணம் செய்து கொண்டதை யசோதை காணவில்லை என்ற அவளுடைய மனக்குறையை, கலியுகத்தில் தீர்த்து வைப்பதாக கண்ணன் யசோதைக்கு வரம் தந்திருந்தார். இந்த யசோதையே வகுளமாலிகை என்ற பெயரில் திருமலையில் இருந்த ஸ்ரீ வராக மூர்த்திக்குக் கைங்கர்யம் செய்து கொண்டிருந்தார்.\r\n\r\nதிருமலையில் புற்றில் நடந்த அதிசயத்தைச் செவியுற்ற வகுளமாலிகை, ஸ்ரீனிவாசனை, யசோதை எப்படி கண்ணனை வளர்த்தாளோ அதன்படி தன் மகனாகவே வளர்த்து வர, ஒரு நாள் ஸ்ரீனிவாசன் வேட்டைக்குச் செல்லும் போது தோழிகளுடன் விளையாடிக் கொண்டிருந்த பத்மாவதியைக் கண்டு, தனது வளர்ப்புத் தாயான வகுளமாலிகையை ஆகாசராஜனிடம் சென்று பெண் கேட்க அனுப்பி வைத்தார்.\r\n\r\nஎம்பெருமான் ஸ்ரீனிவாசனே குறத்தி வேடம் பூண்டு, ஆகாசராஜன் மனைவியிடம் வகுளமாலிகை வருவதை பற்றியும் அவள் பத்மாவதியை பெண் கேட்பது பற்றியும் சொல்லி, அது அவர்களுக்கு நல்லது என்றும் குறி சொல்லி சென்றார். அதன்படியே வகுளமாலிகை வந்ததும், பத்மாவதியை பெண் கேட்டதும் அது அவர்களுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்ததாலும் ஆகாச ராஜனும் அதற்கு இசைந்து, அது எம்பெருமான் திருமகள் திருமணம் என்பதை உணர்ந்து, அதற்கு ஒப்புதல் கொடுத்தான். இதுவரை யாரும் செய்யாத வண்ணம் இந்த திருமணத்தை நடத்த எண்ணி எம்பெருமான் அதற்கான விரிவான ஏற்பாடுகளைச் செய்ய ஆரம்பித்தார். அக்னி பகவான் வந்தவர்களுக்கு உணவு தயார் செய்து பரிமாறும் சேவையை செய்ய இங்கே வருகிறார். வாயு, ப்ரஹ்மா ருத்ரன் என்று எல்லோரும் ஆளுக்கு ஒரு சேவையாக எல்லாவற்றையும் நடத்தி தர வருகிறார்கள். மஹாலட்சுமி எம்பெருமானிடம் இல்லாததால், அவர், குபேரனிடம் கடன் வாங்கி, எம்பெருமான் திருமலையில் திருமணம் நடத்தி வைத்ததாக வரலாறு. அந்த கடனுக்கான வட்டியை பக்தர்கள் காணிக்கையில் இருந்து இப்போதும் குபேரனுக்கு கட்டுவதாக கூறுவதுண்டு.\r\n\r\nதிருவேங்கடம் ஸ்ரீனிவாச பெருமாள், பத்மாவதி தாயார் திருக்கல்யாணத்தின் போது தயாரிக்கப்பட்ட உணவினை அஹோபில நரஸிம்ஹருக்கு திருவாராதனம் செய்யப்பட்டது.\r\n\r\nவேதவதியான பத்மாவதியினை ஏற்று, யசோதையான வகுளமாலிகையின் குறை தீர்த்த ஸ்ரீனிவாசன், மனக்கிலேசம் உள்ளவர் போலவே இருக்க, எம்பெருமானின் திருவுள்ளம் அறிந்த பத்மாவதி, தாங்கள் வைகுண்டத்திலிருந்து வந்த திருமகளைத்தானே நினைத்துக்\r\nகொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று கேட்க ஸ்ரீனிவாசன், ஆம் என்று சொல்ல, பத்மாவதி, மகாலெட்சுமியை அழைத்து வர சொல்ல, திருமகள் கோலாப்பூரில், லட்சுமி தேவி என்ற பெயரில் வளர்ந்து வருவதை அறிந்து, அங்கு சென்று, அவர் இல்லாதை அறிந்த போது எம்பெருமான் மேலும் வருத்தமுற்றார். மஹாராஷ்டிராவில் கோலப்பூரில் இன்றும் லட்சுமி சேத்திரம் என்பது உண்டு. அப்போது அங்கு ஒலித்த அசரீரி, மகாலக்ஷ்மி இருக்கும் இடத்தை தெரிவிக்க, எம்பெருமான் நித்யஸூரிகள் மற்றும் வாயு போன்ற பஞ்ச பூதங்களை கொண்டு மஹாலக்ஷ்மியை திருமலாவிற்கு அழைத்து வர செய்தார். வகுளமாலிகையும் பத்மாவதி தாயாரும் அவரை மனமார வரவேற்க, நித்யஸூரிகள் பிருகு முனிவர் அப்படி செய்ததற்கான காரணத்தை விளக்க மகாலட்சுமியும் மனம் உகந்து, திருமாலை அடைய, அவரும் மகிழ்ச்சியுடன் திருமகளை ஏற்க மகாலட்சுமியும் அகலகிலேன் இறையும் என்று திருவேங்கடத்தானின் திருமார்பில் ஏறி அமர்ந்து கொண்டார்.\r\n\r\nபிரம்மாண்ட புராணத்தில், பத்தாவது அத்தியாயமான திருவேங்கட மஹாத்மியத்திலே நாரதர், திருப்பாற்கடலில் எம்பெருமானை தரிசித்த போது, அவரிடம் அவருக்கு உகந்த தேசம் எது என்று கேட்க, நாரதரும் திருமலை என்று குறிப்பிட, எம்பெருமானும் நித்யசூரியான அனந்தனை மலையாக இருக்க சொல்ல, தானும், பிராட்டிமார்களோடு சேனை முதலியார் மற்றும் நித்யஸூரிகளோடு, அங்கே அவதரிக்க வேண்டும் என்று திருவுள்ளமாக, திருப்பாற்கடல் நாதனே சங்கல்பித்து திருமலையில் தேவிமார்களுடன் எழுந்தருளி உள்ளான் என்று இருப்பதாலும், கிருமிகண்ட சோழன் மூலமாக தில்லைநகர் திருச்சித்திரகூடம் என்ற திவ்யதேச எம்பெருமான் கரும்கடலுள் புகுந்ததையும் மனதில் கொண்டு, அந்த எம்பெருமானையே ஆவாகனம் செய்து, உத்சவ பேரராய் எழுந்தருளி இருக்கும் தேவாதிதேவனுக்கு மூல விக்ரகமாய் திருப்பாற்கடல் நாதனை மது கைடபர்கள் சேவித்துக்குக் கொண்டு இருக்கும் விதமாக திருமலை அடிவாரத்தில் திருப்பிரதிஷ்டை செய்ததாக திருமலையொழுகு சொல்கிறது.\r\n\r\nகாசி ராஜன் சந்தான பிராப்தி வேண்டி குடும்ப சகிதமாக திருவேங்கடமுடையானை பக்தியுடன் தரிசித்து அன்று இரவு உறங்கிக்கொண்டு இருக்கும்போது, அவனது மனைவியின் கனவில் திருவேங்கடமுடையான் தோன்றி அவளுக்கு சந்தான ப்ராப்தி கொடுப்பதாகவும் அவளின் நகை ஒன்றினை தருமாறும் கேட்டார்; அதற்கு அந்த மனைவி தன் கணவனிடம் கேட்டு தருகிறேன் என்று சொல்ல, திருவேங்கடமுடையானும், தன் அண்ணனான கோவிந்தராஜனிடம் கேட்டு சொல்வதாக சொல்லி மறைந்தார். இதனால் திருமலை அடிவாரத்தில் இருக்கும் கோவிந்தராஜன், திருவேங்கடமுடையானின் அண்ணா என்று சொல்வார்கள்.\r\n\r\nதொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி இப்பெருமானிடம் மிக்க ஈடுபாட்டுடன் திகழ்ந்து சிறந்த பக்தி கொண்டிருந்தான். எம்பெருமானுடன் தொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி பேசியதாகவும் வரலாறு கூறுகின்றது. இவனைப் பகைவர்கள் சூழ்ந்து போது, போரில் தோல்வி ஏற்படக்கூடிய சூழ்நிலையில், வேங்கடவனை வேண்ட, வேங்கடவன், அவன் பகைவர்களை அழிப்பதற்கு தனது சங்கு சக்கரங்களைத் தொண்டைமானுக்கு அளித்து போரில் அவனை வெற்றி பெற செய்ததாக, ப்ரம்ம புராணத்தில் ஏழாம் அத்தியாயத்திலும், இந்த கோவிலின் வரலாற்றில், இராமானுஜர் அப்பனுக்கு சங்காழி கொடுத்த வரலாற்றின் போது சொல்லப்பட்டு உள்ளது.\r\n\r\nதொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி கபில தீர்த்த (ஆழ்வார் தீர்த்தம்) கரையில் உள்ள ஒரு துவாரத்தின் மூலம் சென்று திருவேங்கடவனை வணங்கி வந்தார் என்றும், அந்த வழியினை எம்பெருமானே அவனுக்கு காட்டி கொடுத்தார் என்றும் திருமலையொழுகு என்ற நூல் சொல்கிறது.\r\n\r\nசாளுவ நரசிம்ம ராயன் காலத்தில் நாட்டில் முகலாய கலகங்கள் காரணமாக, திருவேங்கடமுடையான், கோவிந்தரராஜர், ஆழ்வார் மற்றும் எம்பெருமான் பாபவிநாசத்திற்கு அருகில் உள்ள குகையில் பாதுகாத்து, திருவாராதனம் கொண்டு சுமார் ஒரு வருடம் இருந்தனர் என்று திருமலையொழுகு கூறுகிறது.\r\n\r\nசாளுவ நரசிம்ம ராயனும், கிருஷ்ணதேவ ராயரும், பல கிராமங்களை வரியில்லாமல் தானமாக விட்டு திருவேங்கடமுடையானுக்கும், கோவிந்தராஜனுக்கும் ஆழ்வாருக்கும் பல கைங்கர்யம் செய்து திருவேங்கடமுடையானின் பெருமைகளை உலகுக்கு எடுத்துக் காட்டினார்கள்.\r\n\r\nராமாநுஜரின் திருமலை விஜயங்கள்:\r\n\r\nபாத மண்டபம்\r\n\r\nஇராமானுஜர் மூன்று முறை திருமலைக்கு எழுந்தருளி உள்ளார். இராமானுஜருக்கு இருந்த ஐந்து ஆச்சார்யார்களில் ஒருவரான திருமலை நம்பிகள் திருமலையில் தீர்த்த கைங்கர்யம் செய்து கொண்டு இருந்தார். முதல் முறை, தனது இளம் வயதில் இம்மலையைச் சேவிக்க வந்த போது, ஆழ்வார்கள் திருமலையில் ஏறுவதால் அந்த மலையின் தூய்மை கெடும் என்று அஞ்சி, மலை அடிவாரத்திலேயே நின்று, திருவேங்கடவனுக்கு மங்களாசாஸனம் செய்து நலம் பெற்றனர் என்பதை அறிந்து, தானும் அதன் மேல் நடந்து வர விருப்பம் இல்லை என்று தெரிவித்ததாகவும், இவருக்காகவே இவரது தாய் மாமனும், ஒரு ஆச்சார்யராகவும் இருந்த திருமலை நம்பிகள் மலையில் இருந்து தினமும் இறங்கி வந்து, ஒவ்வொரு நாளும், இராமானுஜருக்கு திருமலை அடிவாரத்தில் உள்ள புளிய மரத்தடியில் ராமாயண பாடம் கற்றுத் தந்தார்.\r\n\r\nஅப்படி பாடம் சொல்லி கொடுக்கும் போது, தான் திருமலையில் மதிய பூஜை சமயம் திருவேங்கட தரிசனம் கிடைக்கவில்லையே என்று உணர்ந்து வருந்தியபடி உறக்கத்தில், எம்பெருமானே திருமலை நம்பிகளுக்கு கனவினில் காட்சி தந்து, மலையடிவாரத்தில் நின்று காட்சி கொடுத்ததாகவும், அவரும் திருமஞ்சன கைங்கர்யம் செய்து உறக்கத்தில் இருந்து எழுந்தார். அப்போது அங்கு ராமானுஜரும் எழுந்தருள, இருவரும் என்றும் இல்லாதபடி, கற்பூர, கஸ்தூரி பரிமளங்கள் வீச, என்ன ஒரு ஆச்சரியம் என்று திகைத்து சுற்றி திரும்பி பார்க்க, என்றும் இராமாயணம் கற்று தரும் அந்த புளிய மரத்தடியில் திருவேங்கடமுடையானின் திருவடிகள் இரண்டும் இருந்தன. ஸ்வயம்வக்தமான அந்த திருவடிகளை சேவித்து, அவற்றின் கீழாக ஆழ்வார்கள் பதின்மரையும் திருவடிகளோடு ஒரு திருமேனியாக ஏறி அருள செய்து, அதற்கு திருவாலயமும் அமைத்து வைகானச ஆகம முறைப்படி ஸ்தாபித்து, அந்த புளிய மரத்தையும் ஆதிசேஷனின் அம்சம் என்று நிச்சயித்து “கலௌ வேங்கட நாயக” என்று பல்லாண்டு பாடியதாக வரலாறு. அந்த இடத்தில், இன்றும் திருவேங்கடவனின் திருவடிகள் உள்ளன, அதற்கு பாத மண்டபம் என்று பெயரிட்டு பக்தர்கள் தரிசனம் செய்து வருகின்றனர்.\r\n\r\nஅப்பனுக்கு சங்காழி தந்தது\r\n\r\nஇரண்டாம் முறை சைவர்களுக்கும் வைணவர்களுக்கும் இடையே திருவேங்கடவன் தங்கள் தெய்வம் என்ற வாதத்தை தீர்த்து வைக்க வந்தது. இந்த முறை வந்தபோது இராமானுஜர் மூன்று நாட்கள் எதையும் உட்கொள்ளாமல் உபவாசம் இருந்து, மலை ஏறினார் என்றும், அப்படி அவர் ஏறும் போதும், தன் முழங்கால்களையே படிகளில் வைத்து ஏறினார் என்றும், அப்படி ஒரு இடத்தில் ஏறும் போது அவர் முழங்கால் எலும்பு முறிந்தது என்றும் அப்போது திருவேங்கடவன் தோன்றி அவருடைய இடர்களை போக்கி, கால்களுக்கு உரமூட்டி, மலை ஏறுவதற்கு தகுந்தவைகளாக செய்து திருவருள் காட்டி மறைந்தான் என்றும் ஒரு செவி வழி செய்தி உள்ளது. அதனால் தான் இந்த பகுதிக்கு முழங்கால் முறிச்சான் என்று இறந்த காலத்தில் பெயர் உள்ளதாக சொல்கிறார்கள்.\r\n\r\nஇராமானுஜர் திருமலைக்கு வந்த போது இப்பெருமானின் கைகளில் சங்கு சக்கரங்கள் இல்லாததாலும் திருக்கரங்களில் நாகாபரணம் என்ற நகை அணிந்து இருந்ததாலும், இந்த தெய்வத்தைச் சிவன் என்றும், இந்து மதத்தின் வேறு பிரிவுகளின் தெய்வம் என்றும் பலவாறு கூற, திருமலையில் ராமானுஜர் மூன்று நாட்கள் தங்கி இருந்து, வேதம், புராணங்களில் இருந்து வாக்கியங்கள் எடுத்து அருளி, அவைகளையும் வேறு பிரிவினர்கள் ஏற்காததால், இறுதியில், எம்பெருமானின் சந்நிதியில், சங்கு, சக்கரம், மற்றும் சிவன், பிற தெய்வங்களின் ஆயுதங்களையும் வைத்து, எம்பெருமானிடம் அவனுக்கு உகந்த ஆயுதங்களை தரித்து அடுத்த நாள் காட்சி அளிக்க வேண்டும் என்று வேண்டி கதவுகளை மூடி பூட்டி வைத்து வந்து வந்தார். அடுத்த நாள் கதவு திறந்ததும் எம்பெருமான் சங்கு சக்கரங்களை தரித்து காட்சி அளித்து, இராமானுஜரின் வேண்டுகோளுக்கு செவி சாய்த்து எல்லோருக்கும் அப்போதும், மறுபடி எப்போதும் விவாதங்கள் வராதபடி, தான் வைணவ தெய்வமே என்று சேவை சாதித்தார். . இப்படி இராமானுஜர் திருவேங்கடத்தில் சங்கு சக்கரங்கள் தோன்றக் காரணமாயிருந்தார். அதனால் இராமானுஜருக்கு ‘அப்பனுக்கு சங்கு ஆழி தந்தவன்’ என்ற பெருமை உண்டு.\r\n\r\nதமிழ் இலக்கியத்தில் நம் முன்னோர்களால், திருவேங்கடத்தான், வெறுங்கை வேடன் என்று அழைக்கப்பட்டார். திருப்புகழ் பாடிய அருணகிரி நாதரும் இந்த திவ்யதேசத்திற்கு வந்திருந்து,\r\n\r\n“உபசாந்த சித்த குருகுல பவபாண்டவர்க்கு வரதன் மையுருவோன்ப்ர சித்த நெடியவன் …… ரிஷிகேசன்\r\n\r\nஉலகீன்ற பச்சை யுமையணன் வடவேங்கடத்திலுறைபவனுயர் சார்ங்க சக்ர கரதலன் …… மருகோனே” (திருப்புகழ் 75)\r\n\r\nஎன்று இந்த எம்பெருமான் திருமாலே என்று பாடி உள்ளார்.\r\n\r\nஇந்த முறை தான் இராமானுஜர் கோவிந்தராஜரை திருப்பதியில் நிறுவி கோவிலையும் பெரிதாக்கி, வழிபாட்டு முறைகளையும் சீர் செய்தார்.\r\n\r\nதிருமலை திருப்பதி நிர்வாக கட்டளைகள்\r\n\r\nமூன்றாம் முறை இராமானுஜர் திருமலையில் ஒரு வருடம் இருந்து தானே அதன் நிர்வாக பொறுப்புகளை ஏற்று திருக்கோவிலின் செல்வம் அழியாமல் காத்து, அது மேலும் வளர்ந்து திருக்கோவில் திருப்பணிகள் தொடர்ந்து நடத்திட வழிகள் செய்தார்.\r\n\r\nரிஷிகளும், முனிவர்களும், பரம பாகவதர்களும் வேதம், புராணங்களில் சொன்னபடி திருமலா யாத்திரையின் போது அனுசரிக்க வேண்டிய நியமங்களை தொகுத்து விதிகளாக வழங்கினார். இவைகளை அனுஷ்டிப்பவர்கள் தனக்கும் வேதங்களுக்கும் உகந்தவர்கள் என்றும் அதனை அனுஷ்டிக்காதவர்கள் தனக்கும் வேதங்களுக்கும் வெளிப்பட்டவர்கள் என்றும் தன்னுடைய குரலாக ஒரு அர்ச்சகரின் மேல் ஆவிர்பவித்து திருவேங்கடவனே சொன்னதாக திருமலையொழுகு கூறுகிறது.\r\n\r\nஒரு மடத்தை சன்னதிக்கு எதிரில் இருக்கும் ஆஞ்சநேயர் பக்கத்தில் கட்டி அங்கேயே தங்கி இருந்து ஜீயர், ஏகாங்கி நால்வர் என்று ஏற்பாடு செய்து திருவேங்கடமுடையானின் திருப்பணிகள் தடையின்றி நடத்த ஏற்பாடு செய்து பிறகு திருவரங்கம் திரும்பினார். தினமும் திருக்கோவில் நடைசாத்தும் போது கதவுகளில் திருவடி (ஆஞ்சநேயர்) முத்திரையுடன் பூட்டி ஜீயரிடம் சமர்ப்பித்து, மீண்டும் அடுத்த நாள் காலையில் அங்கிருந்தே பெறுவதற்கும் ஏற்பாடு செய்தார். ஏகாங்கி ஸ்ரீவைஷ்ணவருக்கு சேனாதிபதி ஜீயர் என்று பெயர் வழங்கினார்.\r\n\r\nதிருமலையில் கட்டியம் யாதவ நாராயணன் அல்லது கட்டியத்தேவன் என்பவன் இராமானுஜரின் திருவடிகளை பற்றி, அவர் சீடனாகி, திருமலையிலும் திருப்பதியிலும் இராமானுஜர் கோவில் திருப்பணிகள் அனைத்தும் செய்வதற்கு துணையாக இருந்தான் என்று திருமலை ஒழுகு என்ற நூல் சொல்கிறது.\r\n\r\nமார்கழியில் கிருஷ்ணர் சயனம்\r\n\r\nதிருவேங்கடவன் சன்னதியில் தினமும் ஸ்நபன பேரரான அழகப்பிரானார் இரவில் சயனம் கொள்வது வைகானச ஆகமம் ஆகும். ஆழ்வார் திருமகளான ஆண்டாள் கிருஷ்ணருடன் அனுபவத்தை ஆசைப்பட்டு, தினமும் ஒரு பாடலாய் மார்கழியில் முப்பது பாடல்கள் பாடியதாலும், ‘வேங்கடவற்கு என்னை விதிக்கிற்றியே ‘ என்று இதர அர்ச்சாவதாரங்களை விட்டு, திருவேங்கடவனையே விரும்புவதாலும், விபவ அர்ச்சைகளுக்கு ஒரு பாலமாக இருப்பதாலும், வைகானச ஆகமத்தில் ஒரு ஸம்ஹிதையில் கிருஷ்ணரே மார்கழியில் சயன பேரராக இருக்கவேண்டும் என்று குறிப்பிட்டு இருப்பதாலும், மூன்று விக்ரகங்கள் இருக்கும் போது, கிருஷ்ணரே என்ற விதி இருப்பதாலும், இராமானுஜர், திருவேங்கடத்தில், கிருஷ்ணரே மார்கழி மாதத்தில் சயன பேரராக இருந்து உலகை காத்தருள ஏற்பாடு செய்தார்.\r\n\r\nதீர்த்த நயினார்\r\n\r\nதொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி, போரில் தோற்று ஸ்வாமியின் மீது உள்ள பக்தியினால் அவர் காட்டிய குகை வழியாக அகாலத்திலே, திருவேங்கடவன் சந்நிதியை அடைய அப்போது அந்தரங்கத்தில் இருந்த ஸ்ரீ, பூமா தேவிகள், அந்நிய புருஷன் வந்ததினால் உடனே மறைந்து, ஸ்ரீதேவி தன்னுடைய இருப்பிடமான எம்பெருமானின் திருமார்பில் மறைந்து கொள்ள, பூமாதேவி, அருகில் கைங்கர்யத்திற்காக கட்டியிருந்த கிணற்றில் மறைந்தாள் என்று ஒரு செவி வழி செய்தியினை கேள்வியுற்ற இராமானுஜர், பூதேவியை அர்ச்சா ரூபமாக எழுந்தருள செய்து, ஒரு தீர்த்த நயினாரையும் அந்த கிணற்றிலே சேர்த்தியாக கிணற்றில் எழுந்தருள செய்து அவர்களுக்கு நித்திய தளிகைகள் அமுது செய்யும்படி செய்தார்.\r\n\r\nபுஷ்ப கைங்கர்ய ஏற்பாடுகள்\r\n\r\nராமானுஜர் திருமலையில் நிறைய நந்தவனங்கள் அமைக்க ஏற்பாடு செய்து எம்பெருமானுக்கு புதிய புஷ்பங்கள் கிடைக்க செய்தார். ராமானுஜர் தன்னுடைய சிஷ்யர்களில் ஒருவரான அனந்தாழ்வான் என்பவரை திருவரங்கத்தில் இருந்து இங்கு அனுப்பினார். அவர் திருமலையில் தங்கி, பல நந்தவனங்கள் அமைத்து இந்த திருமலையை தன்னுடைய கடின உழைப்பினால் புஷ்பமண்டபம் என்பதற்கு ஏற்ப அதிக புஷ்பங்களை ஸ்வாமிக்கு தொடர்ந்து கிடைக்க செய்தார். இன்றும் அனந்தாழ்வான் பெயரில் திருமலையில் நந்தவனம் உள்ளது, அவர் பெயரில் ஒரு உற்சவமும் நடைபெறுகிறது. திருவேங்கடத்தானும் அனந்தாழ்வானுடன் செய்த திருவிளையாடல்களும் இந்த உற்சவத்தில் இடம் பெறுகின்றன.\r\n\r\nகட்டியம் யாதவராயன் அனந்தாழ்வான் கேட்டுக்கொண்டபடி யமுனைத்துறை என்ற பெயரில் எம்பெருமானுக்கு திரு மாலைகள் கட்டுவதற்கு திருமலை திருக்கோவிலில் ஒரு மண்டபம் கட்டி கொடுத்தான். இன்றும் அங்கு தான் பூக்கள் தொடுக்க படுகின்றன.\r\n\r\nஅனந்தாழ்வான் இராமானுஜரின் விருப்பப்படி திருமலையில் பூங்காவனம் அமைந்து தினமும் எம்பெருமானுக்கு புஷ்பகைங்கர்யம் செய்து வந்தார். அந்த திருப்பணியில் திருவேங்கடவனும் உகந்து இருந்ததார். ஒருமுறை புரட்டாசி ப்ரம்மோத்ஸவம் காலத்தில், 7 ம் நாள் திருநாள் அன்று திருவேங்கடவனும் அலர்மேல்மங்கை தாயாரும், ராஜா, ராணி என்று வேடம் தரித்து, அனந்தாழ்வான் புஷ்பதோட்டத்தில் புகுந்து புஷ்பங்களை பறித்து செல்வதை பார்த்த அனந்தாழ்வான் அவர்களை தொடர்ந்து சென்று அவர்களை பிடிக்க பார்த்தார். அவர்கள் திருக்கோவிலை அப்பிரதக்ஷிணமாக (தலைகீழாக அல்லது மாற்றி சுற்றுவது) சுற்றி வந்து மீண்டும் அனந்தாழ்வான் தோட்டத்தில் சென்று மறைந்து விட்டனர். இந்த ஐதீகம் ப்ரம்மோத்ஸவத்தில் அனுஷ்டிக்க தக்கது என்று ராமானுஜர் கருதி ப்ரம்மோத்ஸவத்தில் ஒரு நாள் பூந்தோட்ட உலா செல்லும்படி செய்து, திரும்பும்போது அப்பிரதக்ஷிணமாக சுற்ற கட்டளை பிறப்பித்தார். அந்த உத்சவம் இன்றும் நடக்கிறது.\r\n\r\nஞான முத்திரை\r\n\r\nதிருமலையில் நிறுவப்பெற்றுள்ள இராமானுஜர் திருவுருவத்தை செய்து அவரிடம் கொடுத்த போது, அதனை அவர் தழுவி அனந்தாழ்வானிடம் கொடுத்ததாகவும் அவர் யாதவராயன் துணை கொண்டு அவருக்கு கோவில் எழுப்பி அங்கு நிறுவினார் என்று திருமலை ஒழுகு கூறுகிறது. இந்த இராமானுஜர் திருவுருவம் அவரது 40 வது ஆண்டில் வடித்தது, அவரது வலது திருக்கரம் ஞான முத்திரை குறிக்கும் வண்ணம் உள்ளது. திருமலை திருப்பதிக்கு பலவற்றை திருத்தி புதியவைகளை புகுத்தி, பிறருக்கு தெரியாதிருந்த பல உண்மைகளை வெளிப்படுத்தியும், வேங்கடவனுக்கு சங்கும் சக்ரமும் கொடுத்ததை அவன் ஏற்றுக்கொண்டதையும் மனதில் கொண்டு இராமானுஜரை ஆச்சார்யார் போல் கருதத்தக்க ஞானமுத்திரையுடன் கூடிய திருவுருவுடன் செய்திருப்பர் என்பது ஆன்றோர் கருத்து. திருப்பதியில் கோவிந்தராஜன் சன்னதியிலும், பெரிய ரகுநாதன் சந்நிதியிலும் இருக்கும் இராமானுஜர் திருவுருவங்களும் ஞான முத்திரையுடன் தான் இருக்கிறன.\r\n\r\nநாகாபரணம்\r\n\r\nதிருமலையின் ஸ்தல வ்ருக்ஷம் நித்யசூரியான அனந்தனின் அம்சமான புளிய மரம். முன்பொரு நாள், கஜபதி என்று ஒரு பக்தன் திருவேங்கடவனுக்கு திருமலையில் ஒரு கோபுரமும் கட்ட ஆசை கொண்டு அதற்குரிய செல்வமும் மக்களையும் கொடுத்து கோபுர வேலையை தொடங்க சொல்லி, அவர் மற்ற திவ்யதேச யாத்திரை சென்று கட்டப்பட்டுள்ள கோபுரத்தை தரிசிக்க திருமலைக்கு திரும்பினான். திருமலையை அடையும் முன்பு, அவனுடைய கனவில், ஒரு சர்ப்பம் தோன்றி, இந்த மலைத்தொடர், தான், தான் என்றும், வாமன, வராக புராணங்களில் சொன்னது போல், திருப்பதியில் தலையாகவும், அஹோபிலத்தில் உடம்பாகவும், ஸ்ரீசைலத்தில் வாலாகவும் இருப்பதாகவும், இப்படி இங்கே மலையை வெட்டுவதாலும், கற்களை கொண்டு குவிப்பதாலும், கோபுரம் கட்டுவதாலும், தன் மேல் பாரம் அதிகமானதாகவும் அதனால் தன்னுடைய சுத்தம் குறைந்து வருவதாகவும், அது திருவேங்கடவனை தரிசித்தால் தான் அவை தீரும் என்று சொல்லி திருவேங்கடவனை வலம் வந்து, அவன் வைகுண்ட ஹஸ்தத்தில் சுற்றிக் கொண்டதை கண்டான்.\r\n\r\nஆதிசேஷனிடம் அபசார படவேண்டாம் என்று அடுத்த நாளே, கோபுர திருப்பணிகளை நிறுத்தி, இந்த கனவிற்கு என்ன பலன் பரிகாரம் என்று விசாரிக்க, வேங்கடவனுக்கு நாகாபரணம் அணிவிக்கலாம் என்று ஆன்றோர்கள் யோசனை கூற, அப்படியே அவர் தங்கத்திலே செய்து எங்கு அணிவிக்கலாம் என்று சந்தேகம் பிறந்த்து. அப்போது ஒரு பக்தன் மேல் எம்பெருமான் ஆவேசித்து, முன்பு ஒரு நாள் வாயுவுக்கும், ஆதிசேஷனுக்கும் வாக்கு வாதம் வந்ததாகவும் எம்பெருமான் வாயு பக்கம் நின்றதாகவும், அதனால் வருத்தமுற்ற ஆதிசேஷன், நாகதீர்த்தம் என்ற இடத்தில் தவம் செய்ய, எம்பெருமான் மனம் உகந்து, ஆதிசேஷனை ஏற்றுக்கொண்டார். எப்படி ஒரு தகப்பன் தன்னுடைய குழந்தையை தன்னுடைய கரங்களில் ஏந்தி கொள்வாரோ அப்படியே இந்த நாகபரணத்தையும் தனது வலது கரத்தில் தோள்வளைகளோடே சூடி கொள்வேன் என்று கூற, எம்பெருமானுக்கு வலது திருக்கரத்தில் நாகாபரணம் சேர்ந்தது. பின்னாளில் இந்த நாகாபரணமே அவர் வைணவ கடவுள் அல்ல என்ற பிறர் சொல்ல ஒரு காரணமாக அமைந்தது என்பதை முன்பு பார்த்தோம். . பின்னாளில் ராமானுஜர் எம்பெருமானின் இன்னொரு திருக்கரத்திற்கும் நாகாபரணம் அணிவிக்க ஏற்பாடு செய்தார்.\r\n\r\nவேங்கடத்தரி\r\n\r\nஸ்கந்த புராணத்தில் ஸ்வர்ணமுகரீ மஹாத்மியத்திலும், வாமன, வராஹ புராணங்களில் சொன்னது போல், திருமலையில் சிவனுக்காக ஸ்வாமி புஷ்கரிணியின் மேற்கு கரையில் ஆவிர்ப்பவித்த அழகியசிங்கரான வேங்கடத்தரியை ஒரு காலத்தில், சில சைவ பக்தர்கள், இது சிவனுக்காக தோன்றிய அழகிய சிங்கர், ஆகையால் ஒரு சிவனையும் இங்கே பிரதிஷ்டை செய்து கொள்கிறோம் என்ற கோரிக்கையை வைக்க, ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களும் அர்ச்சகர்களும் வாமன, வராஹ, மார்க்கண்டேய, ப்ரஹ்மாண்டாதி புராணங்களில் கூறியது போல் இது கருடாத்ரி, விஷ்ணு க்ஷேத்ரம், இங்கே சிவப்ரதிஷ்டி உசிதம் இல்லை என்று சொல்ல, அரசனும் அதை ஏற்று, சிவபக்தர்களுக்கு செய்தி அனுப்ப அவர்களும் சென்று விட்டனர். அதை தொடர்ந்து அந்த பகுதியில் இருந்தவர்கள், இப்படி இந்த அழகிய சிங்கர் ப்ரசித்தராய், தினமும் ஆராதனம் கண்டு அருளி இருந்தால், எல்லோரும் இந்த ஸ்தலத்தை தங்களுது என்று சொல்வார்கள் என்பதால், தின திருவாராதனத்தை குறைத்துக்கொண்டு அவரை பிரசித்தம் இல்லாமல் செய்ய பார்த்தார்கள்.\r\n\r\nஇதனை கேள்வியுற்ற ராமானுஜர், இவருக்கு நித்ய ஆராதனம் இல்லாமல் இருந்தால் அது இந்த ஸ்தலத்திற்கு நல்லது அல்ல என்று, இந்த வேங்கடத்தரி என்ற உக்கிர நரசிம்மரை, திருமலை திருக்கோவிலில் ஈசான மூலையில் இந்த உக்ரம் குறையும்படி, விமானாபி முகமாய் பிரதிஷ்டை செய்து, தினமும் திருவாராதனம் தவறாமல் நடக்க ஏற்பாடு செய்தார்.\r\n\r\nகோவிந்தராஜர்\r\n\r\nதில்லையில் கோவிந்தராஜன் சயன திருக்கோலத்தில் அருள் பாலித்து கொண்டு இருந்தார். அப்போது சோழ தேசத்தை ஆண்டு கொண்டு இருந்த முதல் குலோத்துங்கன் என்ற அரசன் தன்னுடைய சமய பற்றின் காரணமாக இந்த கோவிந்தராஜனை அவர் இடம் கடல் ஆனதால் அங்கேயே இருக்கட்டும் என்று வைணவர்கள் மனம் புண்படும்படியும் அந்த திவ்யதேச பெருமைகள் முழுவதுமாக அழியும்படியும், கடலில் எறிந்தான், தில்லையில் இருந்த வைணவர்களை துன்புறுத்தியும் வந்தான். தான் செய்த அடாவடி செயல்களினால், தன்னுடைய இறுதி காலத்தில் ராஜபிளவை என்ற நோய் வந்து உடம்பில் நிறைய புழுக்கள் வந்து கிருமி கண்ட சோழன் என்று பெயர் பெற்று இறந்தான்.\r\n\r\nஇவற்றைப்பற்றி கேள்விப்பட்ட இராமானுஜர், குலசேகர ஆழ்வாரும் திருமங்கை ஆழ்வாரும் ஈடுபாடு கொண்ட திவ்யதேசமான தில்லைநகர் திருச்சித்ரகூடம் அழிந்துவிட கூடாது என்ற சிரத்தையுடன், மீண்டும் அந்த திவ்யதேசத்திற்கு பாகவத பற்று வர வேண்டும் என்ற காரணத்துடனும், கோவிந்தராஜர், திருவேங்கடமுடையானின் அன்புக்கு பாத்திரமானவராய் கீழ் திருப்பதியில் எழுந்தருளி இருப்பதை மனதில் கொண்டு, ஒவ்வொரு இரவும், திருவேங்கடமுடையான் அர்த்தஜாம பூஜை பிரசாதம் அமுது செய்த பிறகு, சடகோபனை போர்த்தி, கையில் எழுந்தருளி கொண்டு, குடை, சாமரம் போன்ற உபசாரங்களோடு, வென்று கொண்டான் மண்டபத்தில் கோவில் அர்ச்சகர், தெற்கு முகமாக நின்று கொள்ள, கட்டியம் சொல்பவர் “அருளப்பாடு, திருச்சித்ரக்கூட கைங்கர்ய துரந்தரராய், திருவேங்கடமுடையான் செங்கோல் முத்ரா நிர்வாஹரான சேனை முதலியார்” என்று சொல்லி, கோவிலுக்கு பாரபத்யம் செய்யும் ஸ்ரீ வைஷ்ணவருக்கு பரிவட்டம், ஸ்ரீசடகோபன் (சடாரி) பிராசாதிக்கும்படி இராமானுஜர் கட்டளை செய்தார். யாதவராயன் திருப்பதி கோவிந்தராஜர் சன்னதிக்கு எதிரே ஒரு மண்டபம் கட்டினான். அதற்கு தில்லைக்கு வாய்த்தான் மண்டபம் என்றும் திருச்சித்ரகூட மண்டபம் என்றும் பெயர்.\r\n\r\nஇரண்டாம் முறை இராமானுசர் திருமலை எழுந்தருளி இருந்த போது, தில்லையில் இருந்து வந்த சில அந்தணர்கள் தில்லை எம்பெருமானின் உற்சவ மூர்த்தியின் விக்ரகத்தை கொண்டு வந்து அங்கே நடந்த கொடுமைகளை விவரித்தனர். திருவேங்கடத்தானுக்கும் கோவிந்தராஜனுக்கும் உள்ள ஒற்றுமை தோன்ற, திருமங்கை ஆழ்வார் அருளி செய்த “தென்தில்லைச் சித்திர கூடத்தென் செல்வனை, மின்னி மழை தவழும் வேங்கடத்தெம் வித்தகனை” (பெரிய திருமடல் 67-68) எனபதை மனதில் கொண்டு, அதனை செயல் படுத்துதல் தக்க செயல் என்று திருப்பதியில் பார்த்தசாரதி சன்னதிக்கு அடுத்து கோவிந்தராஜனுக்கு கர்ப்பக்கிரகம் மற்றும் சன்னதி ஏற்பாடு செய்து தில்லைநகர் கோவிந்தராஜனைப் பிரதிஷ்டை செய்தார். அப்போது பார்த்தசாரதி திருவுருவமும் சிதிலடைந்து இருந்ததால் பூஜை நைவேத்தியம் இல்லாமல் இருந்ததும் கோவிந்தராஜனுக்கு இவை ஏற்பாடு செய்வதற்கும் ஏதுவாக இருந்தது.\r\n\r\nஇராமானுஜர், திருவேங்கடமுடையானும் கோவிந்தராஜனும் ஒருவரே என்பதற்கு ஏற்ப திருவேங்கடமுடையான் வேத பாராயணம் செவி சாய்க்கும் போது, வெங்கடேச மஹாத்மியத்துடன் திருச்சித்ரகூட மஹாத்மியத்தையும் கேட்டருளும்படி செய்தார். அதே போல் கோவிந்தராஜனும் வெங்கடேச மஹாத்மியத்தையும், திருச்சித்ரகூட மஹாத்மியத்துடன் செவிசாய்க்க செய்தார். அதே போல் திருவேங்கடவன் மாலைப் பொழுதில் நித்யாநுஸந்தானம் கேட்டருளும் போது, ‘ஊன் வாட உண்ணாது ‘ மற்றும் ‘வாட மருதிடை போகி ‘ என்ற திருமொழிகளையும் சேவித்து, கோவிந்தராஜனுக்கு ‘ஒழிவில் காலம் எல்லாம் ‘ மற்றும் ‘உலகமுண்ட பெருவாயா’ என்ற திருவாய்மொழி பதிகங்களையம் சேவிக்க செய்தார். இப்படி இரண்டு ஸ்தலங்களும் ஒன்றே என்பதற்கு ஏற்ப ஸ்ரீவைஷ்ணவர்கள் திருமாளிகைகளில் உத்சவ காலங்களில், திருவேங்கட முடையான், கோவிந்தராஜன், அலர்மேல்மங்கை நாச்சியார், திருமகளார் சம்பாவனை என்று இரண்டு ஸ்தலங்களிலும் ஒரே மாதிரியாக நடைபெற ஏற்பாடு செய்தார்.\r\n\r\nஅத்யயன உத்ஸ்தவம்\r\n\r\nதிருவேங்கடமுடையான் ஆழ்வார் திருவரங்க பெருமாள் அரையருக்காக மற்ற ஸ்தலங்கள் போல் இல்லாமல், அத்யயன உத்ஸவத்திலே இயற்பா முதல் நாலாயிரமும் கேட்டுஅருளும்படி ஒவ்வொரு ஆண்டும், இருபத்துமூன்று நாட்களாகவும், பிறகு ஞானப்பிரான் ஒரு நாளும், கோவிந்தராஜர் ஒரு நாளும் கட்டளை பிறப்பித்து இப்படி சில உத்ஸவங்கள், திருவேங்கடமுடையானுடன் ஒரே காலத்தில் நடைபெறாமல் பக்தர்கள் எல்லாவற்றையும் தரிசிக்க வழி செய்தார்.\r\n\r\nமார்க்கண்டேய அழகியசிங்கர்\r\n\r\nமார்க்கண்டேய மகரிஷி, திருமலை யாத்திரையின் போது வரும் வழியில், அழகியசிங்கர் மார்கண்டேயருக்கு பிரத்யக்ஷம் ஆனார் என்று மார்க்கண்டேய புராணத்தில் குறிப்பிட்டது போல், இராமானுஜர், அவருக்கு பிரத்யக்ஷம் ஆன குகை அருகில் ஒரு கோவில் அமைத்து, அழகியசிங்கரை வைகானச ஆகம முறைப்படி நிறுவி அவருக்கும் நித்திய ஆராதனம் நடக்கும்படி ஏற்பாடு செய்தார்.\r\n\r\nகோவிந்தராஜர் தீர்த்தவாரி\r\n\r\nகபில தீர்த்தக்கரையில் 13ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் நம்மாழ்வார் என்று கருதப்படுபவருக்கு திருக்கோவிலை கட்டி அவரை அதில் நிறுவியவர் பல்லவராயன் என்ற சிற்றரசன் ஆவான். அச்சுத ராயன் என்பவன் 1513ல் இந்த துறைக்கு படிகள் நிறுவி மண்டபம் கட்டி நான்கு புறங்களிலும் திருவாழி வைத்து சக்கர தீர்த்தம் என பெயரிட்டு இது திருவேங்கடமுடையானுக்கு உரியது என்னும்படி செய்தான். கோவிந்தராஜர் ஸ்ரீதேவி, பூமாதேவிகளுடன் உபகர்மா நாளில் எழுந்தருளி தீர்த்தவாரி காண்கிறார். இன்றும் நடைபெறும் இந்த நிகழ்வு 1467ல் இராமானுஜர் ஏற்பாடு செய்தது என்று ஒரு கல்வெட்டு கூறுகிறது. இந்த தீர்த்தத்தை விட தூய தீர்த்தம் திருப்பதியில் இல்லை. கந்தாடை ராமானுஜ அய்ங்கார் என்பவர் இந்த தீர்த்தத்தின் மேற்கு கரையில், தொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி திருமலைக்கு செல்லும் வழியாக இருந்த குகையில் நரசிம்மரையும் தெற்கு கரையில் லக்ஷ்மிநாராயணனையும் பிரதிஷ்டை செய்து பிற மதத்தினரால் தொல்லை வாராது செய்தார் என்று திருமலை ஒழுகு கூறுகிறது.\r\n\r\nஇப்படி பல உத்சவ காலங்களில், கோவிந்தராஜருடன் ஆழ்வார் திருமகளான ஆண்டாளும் எழுந்தருளும்படி செய்தார். திருவாடி பூரத்தன்று திருமலை அடிவாரத்தில் ஸ்வயம்வக்தமான திருவடிகள் (ஆஞ்சநேயர்) சன்னதியில் ‘கூடல் வளைச்சு’ கொண்டாடும்படி ஏற்பாடு செய்தார். கணு நாள் அன்று, ஆண்டாளும் கிருஷ்ணரும் மாலை மாற்றி இந்த உலக நலத்திற்காக சேவை சாதிக்கும்படி செய்தார்.\r\n\r\nகோவிந்தா கோவிந்தா\r\n\r\nநைமிசாரண்ய ரிஷிகள், திருவேங்கட மஹாத்மியத்தை கேள்வியுற்று மற்ற நாமங்களை தவிர்த்து, கோவிந்தா என்ற திருநாமத்தை மட்டுமே ஒலித்துக்கொண்டு, இந்த க்ஷேத்திரத்தில் திருமாலை தவிர வேறு எந்த தெய்வத்தையும் உச்சரிக்காது, திருமலை ஏறினார்கள் என்று வராஹ புராணத்தில் உள்ள அர்த்த விசேஷத்தை மனதில் கொண்டு, திருமலை ஏறும் யாத்ரிகர்கள் ‘கோவிந்தா, கோவிந்தா ‘ என்றே பரம பாகவதர்களும் பரம ரிஷிகளைப் போல், திருமலை ஏற குரல் கொடுத்தார்.\r\n\r\nதிருவேங்கடவன் சந்நிதியில் சக்ரவர்த்தி திருமகன்\r\n\r\nதென் மதுரையில் வைகைக்கரையின் மேற்கு கரையில், குருவித்துறை என்னும் ஊரில், விஸ்வம்பரன் என்ற முனிவர், இராமபிரான் லக்ஷ்மணனுடன் கடற்கரையில் இருக்கும் போது, விபீஷணன் வானத்தில் வந்து சக்கரவர்த்தி திருமகனிடம் சரணாகதி என்று வந்த காட்சியை காட்டியருள வேண்டும் என்று தவம் புரிந்தான். எம்பெருமானும் அந்த முனிவனின் கனவில் விபீஷ்ண சரணாகதி காட்சியை, இளையபெருமான் அருகே நிற்க, சக்ரவர்த்தி திருமகன் அமர்ந்திருக்க, அனுமன் எம்பெருமான் சந்நிதியில் விபீஷணனுக்கு அனுகூலமாக வார்த்தைகளை சொல்லி, எம்பெருமான் திருவுள்ளப்படி முடிவு எடுக்க வேணும் என்று கேட்டு அஞ்சலி முத்திரையுடன் நின்று கொண்டு இருந்தததையும், அங்கதன் வானில் விபீஷணன் இருக்கிறான் என்று தன்னுடைய விரல்களால் பவ்யமாக காட்டி கொண்டிருந்தததையும் முனிவர்க்கு சாதித்து அருளினார். முனிவர் மனம் மகிழ்ந்து, இந்த விபவத்தை அர்ச்சையில் என்னென்றும் தானும் மற்றவர்களும் அனுபவிக்கும் வண்ணம் விக்ரகங்கள் செய்து அந்த குருவித்துறையில் பல காலம் நித்ய திருவாராதனம் கண்டு வந்தார். ஒரு நாள் ஒரு பக்தனின் வாக்கினால் தன்னை திருமலைக்கு எழுந்தருள கேட்டு கொள்ள அவனும் அந்த விக்ரகங்களை திருமலைக்கு எடுத்து சென்றான்.\r\n\r\nஅப்போது அங்கே ராமானுஜர், திருமலை நம்பிகளிடம் இராமாயண பாடம் கற்று வந்தார். இந்த பக்தர் கொண்டு வந்த தினம், விபீஷண சரணாகதி என்று பகுதி நடக்கவே, இருவரும் இது தெய்வ சங்கல்பம் என்று திருமலையில், திருவேங்கடமுடையான் சந்நிதியில் இந்த எம்பெருமானுடன் சீதா தேவியும் சேர்ந்து இருக்க வேண்டும் என்று சங்கல்பித்து, சீதா கல்யாணமும் செய்து வைத்து நித்ய ஆராதனம் செய்துவிக்க ஏற்பாடு செய்தனர்.\r\n\r\nதிருமலை நம்பியும் திருவேங்கடவனும்\r\n\r\nதிருமலை நம்பி, திருவேங்கடவனுக்கு பாபவிநாச தீர்த்தத்தில் இருந்து தினசரி திருமஞ்சன மற்றும் திருவாராதன தீர்த்த கைங்கர்யம் செய்து வரும் சமயம், திருவேங்கடவன் அவரின் கைங்கர்யத்தில் திருப்தி கொண்டவராய், ஒரு நாள் அவர் வரும் வழியில் வேடன் உருவில் வந்து, திருமலை நம்பிகளை பார்த்து தனக்கு தாகமாக உள்ளது என்றும் தீர்த்தம் தரவும் கேட்டான். திருமலை நம்பிகள் இது திருவேங்கடவனுக்கு, மனிதர்களுக்கு அல்ல என்று கூறி தரமறுத்து திருமலைக்கு செல்ல ஆரம்பித்தார். வேடன் அந்த தீர்த்த பாத்திரத்தை சேதம் செய்து தண்ணீர் கீழே விழச்செய்து, அதை பருகியபடி இருந்தான். தீர்த்த பாத்திரத்தில் பளு குறைந்ததை உணர்ந்த திருமலைநம்பி திரும்பி பார்த்து நடந்ததை அறிந்து மீண்டும் தீர்த்தம் எடுத்து வர திரும்பியபோது, வேடன் ஆகாய கங்கை இடத்தை காண்பித்து அங்கு ஒரு அம்பு விட்டு, ஒரு ஊற்று பெருக செய்து அந்த தீர்த்தத்தை எடுத்து கொள்ள சொல்லி தன்னையும் யார் என்று காட்சி அளித்து மறைந்தார். திருமலை நம்பிகள் தனக்கு காட்சி கொடுத்த எம்பெருமானின் கருணையை மகிழ்ந்து அதே ஆகாய கங்கை தீர்த்தத்தில் திருமஞ்சனம் செய்ய அன்று முதல் தொடங்கினார். சில நாட்களில் திருமலைநம்பிகள் பரமபதம் அடைந்தார். இதனை கேள்வியுற்ற இராமானுஜர் திருமலை நம்பிக்கு திருவேங்கடவன் காட்சி அளித்து ஆகாய கங்கை தீர்த்தத்தை கொண்டு முதலில் திருமஞ்சன நாளை கொண்டாடும் வண்ணம், அது அத்யயன உற்சவநாட்களுக்கு இடையில் வருவதால், அந்த உத்சவம் முடிந்த அடுத்த நாளில் அந்த திருமஞ்சனத்தை நடத்த உத்தரவு இட்டார். இந்த நிகழ்விற்கு தண்ணீர் அமுது வழி திருத்துதல் என்று பெயர்.\r\n\r\nகுருவை கிராமத்தில் திருவேங்கடவன்\r\n\r\nகுரும்பறுத்த நம்பியை பற்றி முன் பார்த்தோம். இங்கே இன்னும் சிறிது விளக்கமாக காண்போம். தொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி திருவேங்கடவனிடத்தில் மண்ணினால் புஷ்பம் செய்த பக்தனை பற்றி கேட்டபோது, திருவேங்கடவன் அந்த பக்தனுக்கு முக்தி அளிக்க முடிவு செய்து அவன் குரும்பறுத்த நம்பி என்றும் அவன் திருமலைக்கு ஈசானமுலை திசையில் உள்ள குருவை என்ற கிராமம் என்றும் அவனை தனியே சென்று சந்திக்க வேண்டும் என்றும் தொண்டைமான் சக்ரவர்த்திக்கு திருவேங்கடவன் தெரிவித்தான். தொண்டைமான் சக்ரவர்த்தி குறும்பறுத்த நம்பியை புகழ்ந்து எம்பெருமானிடம் விடை பெற்று நம்பியை சந்திக்க செல்கிறான்.\r\n\r\nதொண்டைமான் சக்கரவர்த்தி குருவை கிராமத்திற்கு ஒரு வெள்ளிக்கிழமை சென்ற போது, எம்பெருமானின் நோக்கத்தை அறிந்த நம்பி, தன்னுடைய தொழில் செய்யும் சட்டியால் (தட்டுமரத்தினால்) தன் தலையில் அடித்துக்கொண்டு உடன், திருவேங்கடவன் தன்னுடைய வெள்ளிக்கிழமை திருமஞ்சன நேரம் என்றும் கருதாமல் உடனே அதே தோற்றத்துடன் நம்பிக்கு அங்கேயே காட்சி அளித்து உடனே மோக்ஷம் அளித்தார். இதனை அறிந்த இராமானுஜர், திருவேங்கடவன் தன்னை சேர்ந்தவர்களுக்கு வசப்பட்டவன் என்பதையும் துன்பத்தில் இருப்பவர்களுக்கு துணை இருப்பவன் என்று தெரியும்படி அப்படியே நம்பியின் முன் நேரில் வந்து அவனை அங்கீகரித்ததனை உலகில் அனைவரும் அறிந்து அவன் திருவடி பற்றவேண்டும் என்பதற்காக, குருவை கிராமத்தில், திருவேங்கடவனின் திருமஞ்சன கோலத்துடன், குறும்பறுத்த நம்பியின் தட்டுமர காட்சியோடு ஒரு கோவில் கட்டி நித்திய திருவாராதனம் செய்ய ஏற்பாடு செய்தார்.\r\n\r\nசீரமைப்புக்களின் தொகுப்பு\r\n\r\nஇராமானுஜர் திருப்பதி மற்றும் திருமலையில் செய்த சில சிறப்பான புதியவை மற்றும் திருத்தங்கள் கீழே:\r\n\r\n1. திருவேங்கடத்தானை சங்கு சக்கரம் தரிக்க செய்தது\r\n2. கோபுரங்களில் வராக, நரசிம்ம, வைகுந்தநாத, வெங்கடேச தேவதைகளை வைகானச ஆகம முறைப்படி அமைத்து இந்த கோவில் திருமாலுக்கே என்று உலகறிய ஸம்ப்ரோக்ஷணம் செய்தது\r\n3. வைகாசன ஆகமப்படி, சேஷ, விஷ்வேக்ஸேனா, கருட, ஜெய விஜய துவார பாலகர்களை அவர்களுக்குரிய இடங்களில் பிரதிஷ்டை செய்தது.\r\n4. வெள்ளி கிழமைகளில் எம்பெருமானின் திருமார்பில் இருக்கும் அலர்மேல்மங்கை நாச்சியாரை எடுத்து தனியே திருமஞ்சனம் செய்யும் முன்பு, எம்பெருமானுக்கு திருமஞ்சனம் செய்ய வேண்டும் என்று கட்டளை பிறப்பித்தது\r\n5. திருமாலின் திருமார்பில் திருமகளை இரு திருக்கரங்களுடன் அமைத்து ஒரு நன்னாளில் நிறுவியது\r\n6. திருவேங்கடத்தானின் திருமஞ்சனத்தின் போது தாயார் எம்பெருமானின் திருமார்பை விட்டு இழிந்திருந்தபோது நாச்சியார் திருமொழி ஓதும்படி செய்தது\r\n7. திருமஞ்சனத்திற்கு பிறகு எம்பெருமான் திரு நெற்றியில் மெல்லிய இரு கோடுகளாக கற்பூரத்தினால் ஆன திருமண் அணிவித்து அது 3 நாள் இருக்கும்படியும் மற்ற 4 நாட்கள் முத்துபோட்டிகளால் ஆன திருமண் அணிவித்தது\r\n8. திருக்கண்களுக்கு குளிர்ச்சிக்காக அஞ்சன காப்பு அணிவிக்க ஏற்பாடு செய்தது\r\n9. புரட்டாசி விழாவை (புரட்டாசி ப்ரமோஸ்தவம்) சிறப்பாக செய்வதற்காக திருமலை திருவீதிகளை திருத்தி அமைத்தது\r\n10. ஞான பிரானுக்கு ஐப்பசி மாத சரவண நக்ஷத்திரந்தன்று வராக ஜெயந்தி சிறப்பாக கொண்டாட ஏற்பாடு செய்தது\r\n11. ஞான பிரானுக்கு மற்ற விழாக்கள் (பலி பீடார்ச்சனை, நித்திய ஹோம பூஜைகள்) என்று இல்லாமல் செய்தது\r\n12. மலைகுனியநின்ற பெருமாளை (மலையப்ப ஸ்வாமியை) உத்சவ மூர்த்தி ஆக்கி, அதற்கு முன் உற்சவ மூர்த்தியாய் இருந்த போக ஸ்ரீனிவாச மூர்த்தியை (வேங்கடத்துறைவாரை) நிலைத்துள்ள மூர்த்தியாய் ஆக்கியது\r\n13. தண்ணீர் அமுது வழி திருத்துதல்\r\n14. பூந்தோட்டத்தில் எம்பெருமான் பூ பறிக்கும் விழா ஏற்பாடு செய்தது\r\n15. அழகியசிங்கரான வேங்கடத்தரியை திருவேங்கடமுடையான் கோவிலிலே பிரதிஷ்டை செய்தது\r\n16. திருவேங்கடமுடையானின் இடது திருக்கரத்திலும் (வைகுண்ட ஹஸ்தம்) வலது திருக்கரத்தில் உள்ளது போல் நாகாபரணம் (அரவப்பணி)அணிவித்தது\r\n17. திருமலையில் இருப்பவர்கள் பின்பற்ற வேண்டிய நியதிகளை ஏற்படுத்தியது\r\n18. அத்யயன உத்சவம் திருமலையில் 23 நாட்களும், ஆதிவராகப்பெருமாளுக்கும், கோவிந்தரராஜருக்கும் ஒரு நாள் உத்சவமாகவும் கொண்டாடும் படி செய்து 19. அடியவர்கள் எல்லா உத்ஸ்தவங்களையும் காண வழி செய்தது.\r\n20. திருவேங்கடமுடியானின் செல்வம் தொடர்ந்து வளர ஒரு எந்திரத்தை மந்திர பூர்வமாக அமைத்து திருக்கோவிலின் செல்வம் குறைபடாமல் வளர செய்தது.\r\n21. திருப்பதியில் பார்த்தசாரதி ஸ்வாமி திருக்கோவிலில் கோவிந்தராஜரை திருப்பிரதிஷ்டை செய்தது\r\n22. அவர் பக்கத்தில் செங்கழுநீர் பூவினை ஏந்திய ஆண்டாளை பிரதிஷ்டை செய்தது\r\n23. இந்த இருவருக்கும் திருவிழா காண்பதற்கு ஏற்பாடு செய்தது, மண்டபம் கோபுரம் போன்றவை யாதவ ராயனுடன் துணை கொண்டு செய்வித்தது\r\n24. திருவேங்கடமுடையானும் கோவிந்தராஜனும் வேறல்ல இருவரும் ஒருவரே என்பதற்கு ஏற்ப, திருமலை திருக்கோவிலில் பஞ்ச பேரரர்கள் இருப்பது போல், இவரும் ஐக்கியம் தோன்றும்படி பல கட்டளைகள் ஏற்படுத்தினார்.\r\n25. 10ம் நூற்றாணடில் திருமலை திருவேங்கடமுடையானுக்கு கொடி ஏற்றும் வைபவம் திருச்சுகாரனூரில் நடைபெற்றதாக தகவல்கள் உள்ளன. அதனை மாற்றி 26. திருமலையிலேயே நடத்த இராமானுஜர் ஏற்பாடுகள் செய்தார். கோபுரமும் கட்டி திருக்கோவிலினையும் திருவீதிகளையும் பெரிதாக்கினார்.\r\n27. பூமாதேவியை அர்ச்சா ரூபமாக எழுந்தருள செய்து, ஒரு தீர்த்த நயினாரையும் கிணற்றிலே சேர்த்தியாக கிணற்றில் எழுந்தருள செய்து அவர்களுக்கு நித்திய தளிகைகள் அமுது செய்யும்படி செய்தது.\r\n28. ஆளவந்தார் என்ற ஆச்சாரியார் ஒருமுறை மங்களாசாசனம் செய்ய திருவேங்கட யாத்திரை வந்திருந்த போது, எம்பெருமானுக்கு திருமஞ்சனம் செய்ய ஆகாய கங்கையில் இருந்து தீர்த்த எடுத்த வர நேரம் ஆனதால், மேற்சொன்ன கிணற்றில் இருந்து தீர்த்தம் எடுத்து அந்த கிணற்றிற்கு அழகப்பிரானார் என்று திருநாமம் சாற்றியதாக செவி வழி செய்தி இராமானுஜர் நினைவு கூர்ந்து அந்த கிணற்றை அப்படியே அழைக்கவேண்டும் என்று கட்டளை இட்டார்.\r\n29. திருமலை படி ஏறும்போது, கோவிந்தா கோவிந்தா என்று கூவி மலை ஏற ஊக்கிவித்தது.\r\n30. திருமலையில் திருமலைக்கு நித்திய கைங்கர்யம் செய்பவர்கள் மட்டுமே தங்க முடியும் என்றும், மற்றவர்கள் கீழ் திருப்பதிக்கு திரும்பி விட வேண்டும் என்பதை விதியாக செய்தார். அதே போல் திருமலையில் எம்பெருமானுக்கு செய்யப்படும் நைவேத்தியம் கோவிலேயே திருமலையில் கைங்கர்யம் செய்பவர்களுக்கு பங்கீடு செய்வதோடு மட்டுமின்றி அதனை எப்படியெல்லாம் பயன்படுத்தலாம் என்ற வரைமுறைகளையும் வகுத்தார். (வீடுகளில் திருவாராதனம் செய்ய, பிள்ளை பிறத்தல், இறத்தல், ஈமக்கடன்கள் செய்தல்)\r\n31. திருமலையில் எம்பெருமானுக்கு தரித்த எந்த புஷ்பமோ அல்லது மாலையோ யாரும் தவறாகவோ அல்லது மரியாதை இல்லாமாலோ பயன்படுத்த முடியாதபடி எவருக்கும் ப்ரஸாதமாய் கொடுப்பது இல்லை என்ற விதியை ஏற்படுத்தினார்.\r\n32. மலை அடிவாரத்தில் இருந்து மலை ஏறும் போது, காலில் பாதணிகள் அணியாமல் ஏறுவது என்ற விதியை ஏற்படுத்தியது\r\n33. திருமலை மற்றும் கோவிந்தராஜர் சன்னதிகளில் எந்த பாசுரங்கள், எந்த பிரபந்தங்கள், எப்பொழுது, எப்படி சேவிக்க வேண்டும், தனியன் சேர்த்தா அல்லது தனியன் இல்லாமலா, எத்தனை முறை சேவிக்க வேண்டும், எப்பொழுது அரையர் சேவை என்று நேரம், மாதம், காலம் இவற்றுடன் விரிவாக ஏற்படுத்தியது.\r\n\r\nஆழ்வார்கள்\r\n\r\nதிருவரங்கம், மதுரகவி ஆழ்வார் தவிர மற்ற ஆழ்வார்கள் பாடிய திருத்தலம் என்று முன்பு பார்த்தோம். இந்த திருவேங்கடம், தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார், மதுரகவி ஆழ்வார் தவிர மற்ற பத்து ஆழ்வார்களாலும் பாடல் பெற்ற திருத்தலம். ஆழ்வார்கள் இந்த திருமலையைப் பற்றியும், வேங்கடவனைப் பற்றியும், பாசுரங்கள் சமர்ப்பித்துள்ளனர். ஒவ்வொரு ஆழ்வாரும் ஒவ்வொரு வகையில் வேங்கடவனின் மகிமைகளைக் கூறி இருப்பதை நிற்பதை அடியேனுடைய எழுத்துக்களில் அடக்கிவிட முடியாது.\r\n\r\nதிருவில்லிப்புத்தூர் கோவிலில் இருந்து ஸ்ரீ ஆண்டாள் அணிந்த மாலைகள் திருப்பதி கொண்டு வரப்பட்டு திருவேங்கடவனுக்கு மார்கழி மாதத்தில் சாத்தப்படுகிறது.  ஆண்டாள் மங்களாசாசனம் செய்த திவ்யதேசங்களில் திருவேங்கடமும் ஒன்று.\r\n\r\nமொத்தம் 202 பாக்களுக்கு மேல் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டுள்ளன.\r\n\r\nஅடியவர்கள்\r\n\r\nஅனந்தாழ்வான் ஸ்வாமி இராமானுஜரின் சிஷ்யர்; அவர் இராமானுஜரின் வார்த்தைகளை ஏற்று, அவரிடம் “அங்கிருந்த அனைவரில் அனந்தாழ்வானே ஆண்பிள்ளை’ என்று பாராட்டினை பெற்று, திருவேங்கடமுடையானுக்கு நந்தவனம் அமைத்து புஷ்ப கைங்கர்யம் செய்யும் பொருட்டு ஸ்ரீரங்கத்தில் இருந்து திருமலைக்கு வந்து சேர்ந்தவர். திருவேங்கடமுடையானும் அவரது கைங்கர்யத்தில் உவந்தவராய் அவரிடம் அன்பும் பரிவும் காட்டி வந்தார்.\r\n\r\nராமானுஜர் பரமபதம் அடைந்ததை (அவதார ஸமாப்த்தி) ஒரு பக்தர் அனந்தாழ்வாரிடம் பகிர்ந்து கொண்டபோது, அனந்தாழ்வார் மிகவும் சோகம் அடைந்து சுமார் ஒரு வருட காலம் திருவேங்கடமுடையானுக்கும் கைங்கர்யம் எதுவும் செய்யாமல் வேதனையில் தவித்து வந்தார். திருவேங்கடமுடையான் அனந்தாழ்வாரிடம் தாமன்றோ தன்னுடைய இராமானுஜரை இழந்தது, அதற்காக தான் தான் வருத்தப்பட வேண்டும். அனந்தாழ்வாருக்கு எந்த குறையும் வராது என்று ஆறுதல் கூறி அவரை கைங்கர்யம் செய்ய அழைத்தார். அனந்தாழ்வாரும் திருவேங்கடமுடையானின் அழைப்பை ஏற்று அவரிடம் ஒரு வேண்டுகோளை வைத்தார். அதாவது அத்யயனோத்சவத்தில் ஒரு நாள், ராமானுஜ நூற்றுஅந்தாதியை செவி சாய்த்திட வேண்டும் என்பதாகும். திருவேங்கடமுடையானும் உகந்து, சடகோபன், கலியன் சொன்ன வார்தைகளை கேட்பதை போல், இராமானுஜரை பற்றிய வார்த்தைகளை நூற்று அந்தாதியில் கேட்போம் என்று அருள, கண்ணினும் சிறு தாம்பு சொல்லி முடித்த பிறகு அடுத்த நாள் இராமானுஜ நூற்று அந்தாதியும் வாசிக்க ஏற்பாடு செய்தார். அதற்கு அடுத்த நாள் இராமானுஜர் ஏற்படுத்திய தண்ணீர் அமுது வழி கைங்கர்யமும் நடத்த ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.\r\n\r\nஸ்ரீ தூப்புல் வேதாந்த தேசிகன் என்ற ஆச்சாரியார் ஸ்ரீ அனந்த சூரியார் என்பவருக்கும் தோதாத்திரி அம்மையார் என்பவருக்கும் திவ்ய குமாரராய் காஞ்சி மாநகரில் தூப்புல் என்ற திருத்தலத்தில், திருவேங்கடவன் திருக்கோவிலின் திருமணியின் அம்சமாக கி பி 1268 ஆண்டு புரட்டாசி மாதம் சரவண நக்ஷத்திரத்தில் ஒரு புதன் கிழமையில் அவதரித்தார். வேதாந்த தேசிகன் வேதங்களை, வேத நாதம் என கணீர் என்று எங்கும் ஒலிக்க செய்தார்.\r\n\r\nமணவாள மாமுனிகளும் இங்கு பலமுறை எழுந்தருளியுள்ளார். அவரின் ஆணையின்படி அவரது சிஷ்யர் பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணா எம்பெருமானுக்கு மங்களாசாசனம் செய்யும் பொருட்டு ஸ்ரீ வேங்கடஸ்வர சுப்ரபாதத்தை அருளி செய்தார்.\r\n\r\nஇந்த சுப்ரபாதத்தினை அருளி செய்தவர் ஸ்ரீ அண்ணங்கராச்சார்யார் அல்லது பிரதிவாதி பயங்கரம் அண்ணா சுவாமி அவர்கள். இவர் சுவாமி தேசிகனின் திருக்குமாரரிடம் கற்று பின் மணவாள மா முனிகளின் முக்கிய சீடர்களில் ஒருவராக இருந்தவர். ஸ்ரீ வெங்கடேச சுப்ரபாதத்தில் நான்கு பகுதிகள் உள்ளன. அவை சுப்ரபாதம் (29 பாடல்கள்), ஸ்ரீ வெங்கடேச ஸ்தோத்திரம் (11 பாடல்கள்), பிரபத்தி (16 பாடல்கள்), மங்களாசாசனம் (14 பாடல்கள்) ஆகும்.\r\n\r\nஸ்ரீ வேங்கடேச சுப்ரபாதத்தின் மங்கள ச்லோகம் : “ஸ்ரீவைகுண்ட விரக்தாய ஸ்வாமி புஷ்கரிணீ  தடே | ரமயா ரமமாணாய வேங்கடேசாய மங்களம் ||”\r\n\r\nஅதாவது ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் நித்யனாக இருக்கும் எம்பெருமான், அவ்விருப்பிடத்தை வெறுத்து, தான் வானோர்க்கு மட்டும் தெய்வமில்லை; இந்தப் பூமியில் வாழ்பவர்க்கும் தெய்வம் என்பதை உணர்த்தும் வண்ணம்,  விண்ணோர்க்கும் மண்ணோர்க்கும் நடுநாயகமாக இருக்கும் உயர்ந்த மலைகளையும், வராஹ புஷ்கரிணியையும் உடைய இடத்தை இருப்பிடமாகக் கொண்டான்.   வேங்கடேசன் என்ற திருநாமத்தையும் சார்த்திக்கொண்டான்.  இதனால் இந்த மலையானது  திருவேங்கடமலை என்று பிரசித்திபெற்று திகழ்கிறது.  இப்படிப்பட்ட தயை உடைய திவ்யமான திருவேங்கடத்து எம்பெருமானுக்குப் பல்லாண்டு (வாழ்ச்சி) என்பது இந்த ச்லோகத்தின் அர்த்தம்.  \r\n\r\nஇந்த சுப்ரபாதத்தை தன்னுடைய இனிய குரலால் பாடி இந்த உலகின் எல்லா பகுதிகளுக்கும் கொண்டு சென்றவர் M.S சுப்புலக்ஷ்மி. அவரை கவுரவிக்கும் வகையில் அவருக்கு ஒரு சிலை திருப்பதியில் இருந்து அலிபிரி வரும் வழியில் வைக்கப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\nதாளப்பாக்கம் அன்னமய்யா, ஏழுமலையானை பரப்பிரம்மமாகவும், சிவாம்சம் பொருந்திய ஈஸ்வரனாகவும், சக்தி ஸ்வரூபமாகவும் பாடி, அந்த பாடல்களை செப்பேடுகளில் எழுதி வைத்துள்ளார். திருப்புகழ் பாடிய அருணகிரிநாதப் பெருமான் திருமலை கோயிலுக்கு வந்திருக்கிறார். அவரும் அன்னமய்யாவும் சம காலத்தவர்கள். சங்கீத மும்மூர்த்திகளில் ஒருவரான முத்துசாமி தீட்சிதர் சிறந்த வித்யா உபாசகர், மந்திர சாஸ்திரம் தெரிந்தவர், பல தெய்வங்கள் மீது பாடியுள்ளார். ஏழுமயைான் மீது சேஷசல நாமம் வராளி ராகத்தில் பாடியுள்ளார்.\r\n\r\nமேலே சொன்ன திருவேங்கட விஷயங்களை சொல்லியபின் அடியேன் உறுதியாக புரிந்து கொண்டது, திருவேங்கட அனுபவத்தை சொல்லி முடிக்க முடியாது.\r\n\r\n\r\n\r\n Alarmel Mangai (Padmāvathi) Sri Thiruvenkamudayān Venkatāchalapathy, Bālaji Srinivāsan (Malayappa swamy, Malaikuniyan Nindra Perumāl) Vada Nādu Andhra Andra Pradesh Nindra (Standing) East Anandha Nilaya Seshāchala swami Pushkarani, Pāpavināsa Neer Veezhchi, Koneri Theertham, etc. Vaikānasam Thenkalai ஸ்ரீ அலர்மேல் மங்கைத்தாயார் ஸமேத ஸ்ரீ திருவேங்கட ஸ்வாமிநே நமஹ http://maps.google.com/?q=13.683272,79.347420 Purataasi Thiruvonam 10",
                "number": 106,
                "name_ta": "திருவேங்கடம்",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Poyhai Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār",
                    "Thiruppāṇ Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Tirupathi, Thirumalai, Ādhivarāha Kshetram",
                "area": "Andhra",
                "state": "Andra Pradesh",
                "thirukolam": "Nindra (Standing)",
                "direction": "East",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruvenkadam"
                ]
            },
            {
                "id": 128,
                "title": "Thiruppārkadal",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/002Z",
                "url": "/divya-desam/thiruppārkadal/",
                "content": "107 திருப்பாற்கடல் Sheerasāgaram Milky Ocean Paramapadanātha, who resides in Paramapada, decided to create the world. He intended to create humans, plants, mountains, and oceans. Immediately, he transformed into the Vyūha form (the divine manifestations of creation, protection, destruction, and the ability to do anything) and descended into the Ksheerābthi. Ādiśeṣa, who served as the throne in Paramapada, spread himself out in the Ksheerābthi, and Emperumān, the gem-hued Lord, reclined in a restful posture on the majestic serpent, as though he was sleeping without actually being asleep, contemplating the creation of the universe. This state of lying down in contemplation is known as Arithuyil (feigned sleep), as described by Nammāzhvār. \r\n\r\nHaving created Brahma in the lotus that emerged from his navel, he tasked him with creating the world. He also created Yama to destroy this transient human race. O Supreme One, you have thus incarnated as the Arca form at Thiruvarangam. Protect me, O Lord, sings Periyāzhvār, performing Mangalāsāsanam to Emperumān, who resides in the Ksheerābthi.\r\n\r\nThe Ksheerābthi is not present in this earthly realm but exists in the celestial world, akin to Paramapada. It is impossible to go there with this physical body. After visiting 106 Divya Desams, it is believed that the Lord himself directly takes a devotee to Ksheerābthi, facilitating their worship after reaching the divine feet of the Lord.\r\n\r\nThis place is also known as **Vellaiyan Dvipa** (White Island). In this Ksheerābthi, also called **Sashīrābthi**, the Lord manifests himself in various forms for the devotees' darshan. In the form of Vyūha Vāsudeva, the Lord enters into Yoga Nidra (meditative sleep) as the three forms: Saṅkarṣaṇa, Pradyumna, and Aniruddha, residing on the bed of Ādiśeṣa. In this form, he is attended to by Bhumīdevī and Śrīdevī, who gently massage his divine feet. \r\n\r\n- In the east, the Lord resides as **Vāsudeva**, with a smiling face.\r\n- In the south, as **Saṅkarṣaṇa**, with a lion face.\r\n- In the north, as **Pradyumna**.\r\n- In the west, as **Aniruddha**.\r\n\r\n**History:**\r\n\r\nIn this place, the Lord grants refuge to devotees, especially heeding the cries for protection from the Devas. Therefore, this world is called the “world that hears the calls” or \"Kūppāṭukēṭṭuṁ Ulagu.\" Even the Devas cannot reach Paramapada, known as “the world that answers calls.” Only the liberated souls, called Nitya Sūris, can reach there. Hence, whenever the Devas face trouble or create problems and suffer, they customarily stand near the shores of the Ksheerābthi and present their petitions to Emperumān.\r\n\r\nThe Ksheerābthi is the Lord’s abode until the time of Pralaya (cosmic dissolution). After Pralaya ends, he returns to Paramapada. Therefore, during Pralaya, the Divya Desams become unified within him again. It can be considered the initial Divya Desam among the Divya Desams. During Pralaya, the three forms, Saṅkarṣaṇa, Aniruddha, and Pradyumna, unite with Vyūha Vāsudeva.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. **Mangalaṣāsanam by the Āzhvārs:** In some instances, the Āzhvārs performed Mangalaṣāsanam for certain places with just one song, or even with a single word. Some places were praised by two or three Āzhvārs, a few by seven, and one or two Divya Desams by all ten Āzhvārs. However, all ten Āzhvārs have collectively performed Mangalaṣāsanam for Thiruppārkadal, which is not on earth, contributing a total of 51 hymns.\r\n\r\n2. **The White Color of the Lord:** Here, the Lord is of a white hue. Everything here is white, and wherever one looks, there is whiteness. Hence, the Āzhvār refers to him as the trickster reclining in feigned sleep on the pure white ocean, on the beautifully spread snake. The color of this Lord is white, which Thirumangai Āzhvār describes as a prior color, the color of milk. Before the Vibhava avatāras (incarnations where he creates the world and performs various incarnations), he resided in the milky ocean, referred to as the color of milk. Later, after manifesting in the Vibhava avatāras, he was described as having the color of a dark cloud. Thirumangai Āzhvār becomes bewildered. In the milky ocean, he is white. In the Vibhava avatāras, he is cloud-colored like a blue-black cloud. Then, in each avatāra, he has a different color. \"O Lord, will you not show me your true color?\" he longs. However, there is no doubt that the Lord’s color in Thiruppārkadal is white.\r\n\r\n   Āṇḍāl also says, “In the ocean with clear waves.” She refers to him as the one reclining in the ocean with clear waves. Isn’t the color of clear water white? If so, the Lord within it must also be white in color.\r\n\r\n3. **Brahma's Creation:** This is where Brahma was created, a unique distinction of this place, as mentioned in the opening hymn.\r\n\r\n4. **Position among Northern Divya Desams:** Although Thiruppārkadal is somewhere in the celestial world, it is considered one of the northern temples among the Nālṭettu Thirupatis. This is consistent in the Nūṛrēṭṭu Tirupati Antādi. Further, as it is included as one of the 12 northern temples, there is a tradition of visiting the northern Bay of Bengal in India, considering it the Thiruppārkadal mentioned by the Āzhvārs, as indicated by references to the ocean teeming with ships and the churning of the sea.\r\n\r\n   However, the color of the Bay of Bengal is not white. Everyone knows what its color is. The Āzhvārs have emphatically stated that Thiruppārkadal is white.\r\n\r\n   Moreover, Emperumān descended to the Thiruppārkadal and manifested himself in Vyūha form to create the world. How could the northern ocean (Bay of Bengal) within the created world be considered the Thiruppārkadal, which existed before creation?\r\n\r\n   Thus, if Thiruppārkadal is excluded from the twelve northern Divya Desams, the number aligns with eleven, raising the question of what the twelfth northern Divya Desam is. Pēyāzhvār’s statement, “churning the great ocean with the Mālava Mandara” (2314), not specifying the churning of the Bay of Bengal, is worth pondering. Hence, it is logical to conclude that Thiruppārkadal is not the Bay of Bengal. According to Pēyāzhvār’s Mangalaṣāsanam, Thiruppārkadal exists in the celestial world, not the Bay of Bengal on earth.\r\n\r\n5. **Three Avatāras Originating from the Ocean:** Periyāzhvār states that the Lord took the Varāha, Kūrma, and Matsya avatāras from the milky ocean. All three are white in color and originate from Thiruppārkadal, the ocean that hears the calls for help. This is a point for deep contemplation.\r\n\r\n6. **The Five Vyūhas of Śrī Mahāvishnu:** The five Vyūhas (manifestations of the Lord) of Śrī Mahāvishnu begin here.\r\n\r\n   a) From the time he became Śaṣirābthinātha (Pārkadal Vaṇṇa) of Thiruppārkadal, Vāsudeva, Aniruddha, Pradyumna, and Saṅkarṣaṇa separated into four forms, making up the five Vyūhas. These Vyūha forms are connected to certain Divya Desams.\r\n\r\n   1. **Śaṣirābthinātha (Pārkadal Vaṇṇa):** The Lord of Thirukottiyur, known as Uraga Mellanaiyāḷan, resides here with Śrīdevī and Bhūmīdevī.\r\n\r\n   2. **Vāsudeva:** At Thirunāraiyūr, he is in the wedding form, having married Goddess Lakṣmī.\r\n\r\n   3. **Aniruddha:** At Thiru Anbil, he resides with the beautiful Valli Nācciyār.\r\n\r\n   4. **Pradyumna:** At Thiruvellarai, Śrīdevī serves in human form.\r\n\r\n   5. **Saṅkarṣaṇa:** At Uraiyūr, the Lord married Goddess Lakṣmī, who incarnated as the Chola princess Kamalavalli. \r\n\r\n   In the first stage at Thiruppārkadal, the Lord appears with his consorts, and in the other Vyūhas, the divine consorts are associated with the four states of the Lord’s presence in the Divya Desams, as stated in legends.  பரமபதத்தில் வீற்றிருக்கும் பரமபதநாதன் பூவுலகைப் படைக்க எண்ணினான். மனிதர்களையும் செடிகொடிகளையும், மலை கடலையும் படைக்க எண்ணினான். உடனே தன்னை வ்யூக நிலைக்கு (ஆக்கல், காத்தல், அழித்தல் மற்றும் எல்லாம் செய்யவல்ல தேவர்களையும் படைக்க எண்ணி) மாற்றித் திருப்பாற்கடலுக்கு எழுந்தருளினான். பரமபதத்தில் இருந்தால் சிங்காசனமாக திகழ்ந்த ஆதிசேடன் திருப்பாற்கடலில் மெத்தையாகத் தன்னை விரித்துக்கொள்ள எம்பெருமான் சயன திருக்கோலத்தில் அணிகிளர் அரவின் அறிதுயிலமர்ந்த மணிவண்ணனாக அதாவது உலகமெல்லாம் வாழ உள்ளத்தில் சங்கல்பம் செய்து உறங்குவது போல உணர்வகலாது சயனித்திருப்பதே அரிதுயில் என்னுமாப்போலே எழுந்தருளினான் (உறங்குவான் போல் போகு செய்து என்று நம்மாழ்வார் தலைக் கட்டினாற்போலும் எழுந்தருளினான்.)\r\n\r\n     உலகைச் சிருஷ்டிக்க எண்ணியவன் தன் நாபிக் கமலத்திலிருந்து செல்லும் தாமரையில் பிரம்மனைப் படைத்து உலகுண்டாக்கச் செய்தான். நிலையற்ற இம்மானிடத்தை அழிக்க எமனையும் படைத்தான். இவ்விதமான பரமேனே நீ தான் திருவரங்கத்திலே அர்ச்சாரூபியாக எழுந்தருளியுள்ளாய். என்னைக் காக்க வேண்டும் ஐயனே என்று பெரியாழ்வார் திருப்பாற்கடலில் எம்பெருமான் எழுந்தருளியிருப்பதை மங்களாசாசனம் செய்கிறார்.\r\n\r\n     திருப்பாற்கடல் என்பது இந்நிலவுலகில் இல்லை. பரமபதம் போன்று அதுவும் விண்ணுலகிலேயே உள்ளது. இந்த ஸ்தூல சரீரத்துடன் அங்கு செல்ல முடியாது. 106 திவ்யதேசங்களைச்சேவித்தபின் இறைவன் திருவடிப்புகச் செல்லும் பக்தன் ஒருவனை பெருமாளே திருப்பாற்கடலுக்கு நேரில் அழைத்துச் சென்று சேவை சாதிக்கிறான் என்பது ஐதீஹம்.\r\n\r\n     இதற்கு வெள்ளையந் தீவு என்ற பெயருமுண்டு. சஷீராப்தி என்னும் இந்த பாற்கடலில் பக்தர்களின் தரிசனத்திற்காக தன்னை வ்யூகப்படுத்தி அதாவது பல பிரிவாகப் பிரித்து வியூக வாசுதேவன் என்ற திருநாமத்தோடு யோக நித்திரையில் தம்மைச் சங்கர்ஷணன், ப்ரத்யுமனன், அநிருத்தன் என்னும் 3 உருவங்களாகப் பிரித்து ஆதிசேடனின் படுக்கையில் நிலமகளும் திருமகளும் திருவடி வருட பள்ளி கொண்ட நிலையாகும் திருப்பாற்கடல் வடிவம். இதில்,\r\n\r\n     கிழக்குப் பக்கம் சிரிப்புடன் கூடின - வாசுதேவனாகவும்\r\n     தெற்கு நோக்கி சிங்கமுகமாக - சங்கர்ஷணனும்\r\n     வடக்கு - பிர்த்யுமனனாகவும்\r\n     மேற்கு - அநிருத்தனாகவும் திகழ்கிறார்.\r\n\r\nவரலாறு:\r\n\r\n     பக்தர்களின் அபயக் குரல், குறிப்பாக தேவர்களின் அபயக் குரல் கேட்டு பகவான் அபயமளிப்பது இவ்விடத்தில்தான் அதனால் இவ்வுலகுக்கு கூப்பாடு கேட்கும் உலகு என்று பெயர் பாட்டுக்கேட்டும் உலகான பரமபதத்திற்கு தேவர்களும் செல்ல முடியாது. அது சித்திப்பது நித்ய சூரிகள் எனப்படும் முக்தர்கட்கு மட்டும்தான். எனவேதான் தேவர்கள் தங்கட்கு பிரச்சினை வரும்போதெல்லாம் அல்லது பிரச்சினைகளை உண்டாக்கிக் கொண்டு அல்லற்படும்போதெல்லாம் திருப்பாற்கடல் கரையருகில் நின்று எம்பெருமானை பள்ளியெழுப்பித் தமது முறையீட்டைத் தெரிவிப்பது வழக்கமாம்.\r\n\r\n     ப்ரளய காலம் வரைதான் திருப்பற்கடல் வாசம். ப்ரளய காலம் முடிந்ததும் மீண்டும் பரமபதம். எனவே ப்ரளய காலத்தில் திவ்யதேசங்கள் மீண்டும் அவனுள் ஐக்கியமாகிவிடுகின்றன. திவய்தேசங்களுக்குத் தொடக்க திவ்யதேசமாகவும் இதனைக் கொள்ளலாம். சங்கர்ஷணன் அநிருத்தன், ப்ரத்யுமனன் என்னும் 3 உருவங்களும்\r\nப்ரளயகாலத்தில் வ்யூக வாசுதேவனோடு ஐக்கியமாகி விடுகின்றன.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. ஒரு பாடலால் மட்டும் சில ஸ்தலங்களை ஆழ்வார்கள் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர். சில ஸ்தலங்களை ஒரே வார்த்தையால் மட்டும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர். சில ஸ்தலங்களை இரண்டு மூன்று ஆழ்வார்களும் சிலவற்றை 7 ஆழ்வார்களும் குறிப்பிட்ட ஒன்றிரண்டு ஸ்தலங்களை 10 ஆழ்வார்களும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர். ஆனால் நிலவுலகில் இல்லாத இந்த திருப்பாற்கடலை ஒட்டுமொத்தமாக பத்து ஆழ்வார்களும் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளனர். மொத்தம் 51 பாக்களை நல்கியுள்ளனர்.\r\n\r\n     2. இங்கு பெருமாள் வெண்மை நிறத்தில் இருக்கிறார். இங்கு எல்லாமே வெண்மை, எங்கு நோக்கிலும் வெண்மை, அதனால்தான் வெள்ளை வெள்ளத்தின் மேலொரு நாகத்தை மெத்தையாக விரித்து அதன்மேல் கள்ள நித்திரை கொள்கின்ற கள்வன் என்கிறார் ஆழ்வார். இப்பெருமானின் வண்ணம் வெண்மை என்பதை திருமங்கை யாழ்வார் முன்னை வண்ணம் பாலின் வண்ணம் என்கிறார். அதாவது விபவ அவதாரங்கட்கு முன் (உலகைப்படைத்து இங்கு அவதாரங்களை நிகழ்த்துவதற்கு முன்) பாற்கடலில் எழுந்தருளியதை பாலின் வண்ணம் என்கிறார். பிறகுதான் விபவ அவதாரத்தில் நிலைநின்ற பின்னை வண்ணம் கொண்டல் வண்ணம் என்றார்.     திருமங்கையாழ்வாருக்கே மயக்கு ஏற்பட்டுவிட்டது. பாற்கடலில் வெண்மை வண்ணத்தினன். விபவ அவதாரத்தில் நீலமேகமன்ன கொண்டல் வண்ணம். பின்னும் ஒவ்வொரு அவதாரத்திலும் ஒவ்வொரு வண்ணம். எம்பெருமானே உன் உண்மையான வண்ணம் தான் என்னவென்று காட்டமாட்டாயா என்று ஏங்குகிறார்.     எவ்வண்ணமாயினும் திருப்பாற்கடலில் பெருமாளின் வண்ணம் வெண்மை வண்ணமென்பதில் ஐயமில்லை.\r\n\r\n     ஆண்டாளும், “தெண்டிரைக் கடற் பள்ளியாய்” என்கிறார். தெள்ளிய நீரலைகளையுடைய கடலில் பள்ளி கொண்டவனே என்கிறார். தெள்ளத் தெளிவான நீரின் வண்ணம் வெண்மையன்றோ? அவ்வாறெனில் அதில் உள்ள பெருமாளும் வெண்மை நிறம்தானே. \r\n\r\n     3. இங்குதான் பிரம்மதேவன் படைக்கப்பட்டான். இது வொன்றே இதன் தனிச்சிறப்பம்சமாகும். தலைப்பிலிட்ட பாடலாலும் இதனையறியலாம்.\r\n\r\n     4. திருப்பாற்கடல் விண்ணில் எங்கோ உள்ளது. ஆனால் வடநாட்டுத் தலங்களில் ஒன்றாக இதனைக் கொண்டு நாற்றெட்டுத் திருப்பதிகளில் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது. நூற்றெட்டுத் திருப்பதி அந்தாதியிலும் அவ்வண்ணமேயுள்ளது. மேலும் அவ்வட நாடாறிரண்டு என்று சொல்வதற்கொப்ப வடநாட்டில் சொல்லப்பட்ட 12 தலங்களில் இதுவும் ஒன்றாகக் கணக்கிடப்பட்டு (ஆழ்வாரின் பாசுரங்களில் வங்கமலி தடங்கடல்\r\nஎன்றும் வங்கக் கடல் கடைந்த என்றும் கூறப்படுவதால்) இந்தியாவில் வடக்கே உள்ள வங்காள விரிகுடாவின் வடகடலுக்குச் சென்று வழிபட்டு அதனைத் திருப்பாற் கடலாகக் கொள்ளும் பழக்கமும் உண்டு. ஆயின் இதனை ஏற்றுக்கொள்வதிற்கில்லை.\r\n\r\n     வங்கக் கடலில் நிறம் வெண்மையல்ல. அதன் நிறம் என்னவென்றும் அனைவருக்கும் தெரியும். திருப்பாற் கடலையோ வெண்மை நிறத்தது என்று ஆழ்வார்கள் அறுதியிட்டுள்ளனர்.\r\n\r\n     மேலும் எம்பெருமான் திருபாற்கடலில் சென்றே தன்னை வ்யூகப்படுத்தி உலகு படைத்தான். அவ்வாறு படைக்கப்பட்ட உலகில் உள்ள வடகடலை (வங்கக்கடல்) சிருஷ்டியை தோற்றுவித்த திருப்பாற்கடலாய்க் கொள்வ தெங்ஙனம்.\r\n\r\n     அவ்வாறாயின் அவ்வடநாடாறிரண்டு என்பதில் திருப்பாற்கடலை நீக்கிவிட்டால் வடநாட்டுத் திவ்ய தேசங்கள் பதினொன்று என்பதே பொருந்தும். எனவே 12 வதாக வடநாட்டில் கூறப்பட்ட தலம் யாது என்னும் கேள்விக் குறியெழுகிறது. இந்நிகழ்ச்சியைக் கூறும் பேயாழ்வார் “மாலவ மந்தரத்தால் மாநீர் கடல் கடைந்து” (2314) என்று கூறும்போது வங்கக் கடல் கடைந்து என்று கூறாமையும் இங்கு சிந்திக்கத்தக்கது. எனவே திருபாற்கடல் என்பது வங்கக்கடல் அல்ல என்பதும் பூர்வாச்சார்யார்களால் ஞானதிருஷ்டியால் நோக்கப்பட்ட விண்ணுலகில் உள்ள திருப்பாற்கடல் என்பதே சாலவும் பொருந்தும். பேயாழ்வாரின் மங்களாசாசனப்படி\r\nதிருப்பாற்கடல் என்பது விண்ணுலகில் உள்ளதேயன்றி. நில உலகில் உள்ள வங்கக்கடல் அல்ல.\r\n\r\n     5. வராகம், கூர்மம், மச்சம் என்னும் மூன்று அவதாரங்களை பாற்கடலில்\r\nகிடந்த வண்ணத்திலிருந்தே பெருமாள் மேற்கொண்டார் என்கிறார் பெரியாழ்வார். இம்மூன்றும் வெண்மை நிறத்தன என்பதும் இவ்வவதாரங்கள் கூப்பாடு கேட்கும் பாற்கடலில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட அவதாரங்கள் என்பதும் ஆழ்ந்து சிந்திக்கத்தக்கதாகும்.\r\n\r\n     6. ஸ்ரீமகாவிஷ்ணுவின் பஞ்ச வ்யூகங்கள் (திருமால் தனது 5 நிலைகளில் தோன்றுதல் இங்குதான் ஆரம்பமாகிறது)\r\n\r\n     அ) திருப்பாற்கடலுக்கு சஷ்ராப்தி நாதனாக (பாற்கடல் வண்ணனாக) வந்துற்றது முதல் வாசுவேதன் அநிருத்தன். ப்ரத்யுமணன், சங்கர் ஷ்ணன் என்றும் 4 வியூகங்களாகப் பிரிந்த நிலைகளும் சேர்ந்து பஞ்ச வ்யூகங்கள் ஆகும். இந்த வ்யூக மூர்த்திகட்கும் சில திவ்யதேசங்கட்கும் தொடர்புண்டு. \r\n     \r\n1. சஷ்ஷிராப்தி நாதன் என்னும் பாற்கடல் வண்ணன்: திருக்கோட்டியூர் உரக மெல்லனையாளனாக ஸ்ரீதேவி பூமிதேவியுடன் எழுந்தருளியது.\r\n\r\n2. வாசுதேவன்: திருநறையூரில் திருமகளை மணந்த திருக்கல்யாணக் கோலம்\r\n\r\n3. அநிருத்தன்: திருஅன்பில் அழகிய வல்லிநாச்சியாருடன் அருளல்\r\n\r\n4. ப்ரத்யுமனன்: திருவெள்ளறை இங்கு ஸ்ரீதேவி மனித உருவில் நின்று கைங்கர்யம்\r\n\r\n5. ஸங்கர்ஷ்ணன்: உறையூர் கமலவல்லி என்ற பெயரில் சோழன் மகளாக வளர்ந்த\r\nதிருமகளை மணத்தல் அதாவது பாற்கடலில் முதல்நிலையில் தேவிமாரோடு எழுந்தருள்கிறான். இதர வ்யூகங்கட்கு பிராட்டிகள் திவ்யதேசங்களில் 4 நிலைகளில் நின்ற பெருமாளைச் சேர்ந்து எழுந்தருள்கின்றனர் என்பதும் ஐதீஹம்.\r\n Sri Kadal Magal Nāchiyār (Sri Boo Devi) Pārkadal Vannan, Sri Ksheerāpthi Nāthan,  Vinnulagam Vinnulagam Outerworld Sayana (Reclining) Vyuham Ashtānga Amrudha Theertham, Thirupparkadal - Thenkalai ஸ்ரீ ஸ்ரீகடல்மகள் நாச்சியார் ஸமேத ஸ்ரீ ஷீராப்திநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=0.000000,0.000000 - - -",
                "number": 107,
                "name_ta": "திருப்பாற்கடல்",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Buthathth Āzhvār",
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Poyhai Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār",
                    "Thoṇḍaraḍippoḍi Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Sheerasāgaram",
                "area": "Vinnulagam",
                "state": "Outerworld",
                "thirukolam": "Sayana (Reclining)",
                "direction": "Vyuham",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Thiruppārkadal"
                ]
            },
            {
                "id": 129,
                "title": "Paramapadam",
                "record_type": "Divya Desam",
                "record_type2": "Divya Desam",
                "hierarchy": "/0001/0001/0002/0030",
                "url": "/divya-desam/paramapadam/",
                "content": "108 பரமபதம் Thirunādu Vaikuntam **Thirumazhisai Āzhvār’s Hymn:**\r\n\r\n“After many births, I suffered immense sorrow and degradation. O Tirumāl! Without serving even the Devas, I remained devoted to you alone, submerging myself in all the Divya Desams of the oceanic and terrestrial lands. In all those places, I sustained myself, never becoming a servant to the Devas. Instead, I became a devoted servant to you, O Lord. Now, I have no more archāvatāras (sacred idol forms) of yours to see in this earthly realm. What remains for me to attain is only Paramapadam, the higher realm. Therefore, grant me Vaikuntha, the realm of liberation. That is the only abode I wish to attain,” sang Thirumazhisai Āzhvār. How can one describe which land this blessed realm is?\r\n\r\nFor those who are devotees of Vishnu, who are inclined toward liberation, and who have reveled in the Divya Desams, this holy land is very near. His union is their closest proximity. Yes, for those who have delighted in these aspects, he himself comes and takes them to his divine land, as per the legend. Therefore, the way to this land is known only to him. One cannot simply say, “Go to this village and from there, it is 7 km.” \r\n\r\nFor the Vaishnava devotees, Paramapadam is the final destination, granting moksha to those who believe there is no refuge other than him.\r\n\r\nHaving manifested himself from Paramapada into the Vyūha and Vibhava and Archāvatāras, revealing himself and considering these as superior even to the Paratva, he comes and takes the devoted servants, who are bound by time in the earthly world, to his divine abode once their time ends.\r\n\r\nFor the devotees who hold attaining moksha as their goal, this Paramapada is the ultimate destination.\r\n\r\n**Understanding Thirunādu through Scriptures:**\r\n\r\nThe Puranas and the hymns of the Āzhvārs reveal the nature of Thirunādu. The Vedānta Sangraha, composed by Rāmānuja, provides a clear and vivid explanation of Thirunādu, as if seen directly. In Vaikuṇṭagadyam, one of the Kadyatraya composed by Rāmānuja, the description of Paramapada is beautifully detailed. The text \"Prapannāmṛta Tarpaṇam,\" which narrates Rāmānuja's history, elaborates on Paramapada as follows:\r\n\r\n\"Upon the divine Ādiśeṣa, he stands as the one with a conch, discus, and mace in his broad hands, with a dark hue like that of a kāyāmbu flower and lotus-like divine eyes, possessing beauty akin to millions of Cupids, with a body that enchants the world, radiating the brilliance of a million suns, adorned with delicate limbs, and decorated with divine ornaments such as armlets, necklaces, bangles, anklets, and other jewelry. His divine body is smeared with celestial sandalwood paste, clad in a pītāmbara (yellow garment), endowed with eternal youth, eternally united with Śrīdevī, Bhūmidevī, and Nīlādevī. He is the Supreme Lord, worshipped by the Nityas (eternal beings) and Mukta (liberated souls), the greatest of all, and the all-pervading Paramapadanātha, who resides with supreme bliss.\" \r\n\r\n**(Prapannāmṛta Tarpaṇam (23-26)**\r\n\r\nThere are two paths to attain this divine land:\r\n\r\n1. **Renunciation:** Renounce everything, holding on to him alone as your sole refuge, engaging in his service, even if a moment of forgetfulness ensues.\r\n\r\n2. **Selfless Service to Vaishnava Devotees:** Perform service without discrimination to the devotees of Vishnu.\r\n\r\n**Specialties:**\r\n\r\n1. **Nityasūris and Eternal Bliss:** The jīvātmās (souls) that reach here become Nityasūris, attaining eternal and indestructible power. They acquire a form similar to that of Bhagavān. However, without merging into the Lord, they remain beside him, eternally serving him and singing the pallaṇḍu (eternal praises).\r\n\r\n2. **Clarity of the Universe:** While on earth, the heavens (ākaṣa) remain a mystery to us. However, once we become Nityasūris and reach this place, we gain a clear understanding of creations and universes. Hence, it is known as **Teli Visumbu Thirunādu** (the land of clear skies).\r\n\r\n3. **The Ultimate Destination:** Since there is nothing beyond to know or reach, it is called **Ellai Nilam** (the final destination).\r\n\r\n4. **Infinite Bliss:** The joy and well-being attained here are endless, earning it the name **Nalam Andamil Thoṟ Nādu** (the land of boundless bliss). Nammāzhvār names the joy experienced here as **Andamil Pēṟinbam** (endless great bliss). He sings about being granted Vaikuṇṭha, describing it as residing with the devotees in endless great bliss. Like how Thiruppuliyāzhvār remains at his feet while performing Mangalaṣāsanam for other Divya Desams, he sings about going to Vaikuṇṭha.\r\n\r\n5. **Vaikuṇṭha, the Abode of Vāsudeva:** It is called Vaikuṇṭha because it is the eternal dwelling of Vāsudeva (the Supreme Being).\r\n\r\n6. **Paramapada, the Supreme Abode:** As the origin, foundation, and supreme residence of all forms of Emperumān, it is named **Paramapada** (the supreme abode).\r\n\r\n7. **Āzhvārs’ Mangalāsāsanam:** This land has been praised in 36 hymns by 8 Āzhvārs. Nammāzhvār describes the journey to Vaikuṇṭha in ten pāsurams.\r\n\r\n8. **Honored by Earth and Heaven:** When souls ascend to the divine land (moksha), the earth and sky honor them. As soon as they reach Thirunādu, the clouds surrounding the earth resound like trumpets, and the ocean waves raise their hands in salutation. If the earthly realm shows such respect, the celestial realm is no different. The Devas swiftly come, inviting them to reside in their abode, extending the honor to join their gathering. Nammāzhvār performs Mangalāsāsanam in ten hymns, detailing the grand reception given to those on their way to Thirunādu.  பல்பிறப்பும் பிறந்து பெரும் துன்பமுற்று இழிவுபட்டேன். திருமாலே அமரர்கட்கும் வணங்காது உனக்கடிமையாக இருந்து கடல்நாடு மற்றும் மண்ணுலகில் உள்ள திவ்ய தேசங்களில் எல்லாம் அமிழ்ந்தேன். அங்கெல்லாம் என்னை ஆற்றுப்படுத்திக் கொண்டேன். அமரர்கட்கு அடிமைப்படவில்லை. நினக்கே அடிமைப்பட்டு ஆன்றேன். இனி நான் இப்பூவுலகில் காணத்தக்க நின் திருவுருவ அர்ச்சாவதாரங்கள் ஏதுமில்லை. இனிநான் அடையவேண்டியது மேலை நாடான பரமபதம் ஒன்றுதான். எனவே எனக்கு முக்தி வீடாகிய வைகுந்தத்தை கொடு. அதுவே இனி நான் அடையவேண்டிய நாடாகும் என்று திருமழிசையாழ்வாரால் பாடப்பட்ட இத்திருநாடு என்பது யாண்டுள்ளது என்று எப்படிக் கூறமுடியும்?\r\n\r\n     விஷ்ணுவின் அடியவர்கட்கு முக்தியில் நாட்டம்கொண்ட முக்தர்கட்கு திவ்யதேசங்களில் ஊறித்திளைத்துப் போன பக்தர்கட்கு திருநாடு மிகவும் சமீபம். அவனது சாயுஜ்யம் அவர்கட்கு மிகவும் சாமீப்யம். ஆம் இதிலெல்லாம் திளைத்தவர்களை அவனே வந்து தன் திருநாடுக்கு இட்டுச் செல்கிறான் என்பது ஐதீஹம். எனவே இந்த நாட்டிற்கு வழி அவனுக்கு மட்டுமே தெரியும். இந்த ஊருக்குச் சென்று அங்கிருந்து 7 கி.மீ. என்று கூறிவிடமுடியாது.\r\n\r\n     வைணவ அடியார்கட்கு, அவனன்றி தமக்குப் புகலிடம் யாதுமில என்றெண்ணி அடியவர்கட்கு மோட்சத்தை நல்கும் இந்தப் பரமபதமே வைணவர்களின் கடைசி இலக்காகும்.\r\n\r\n     பரமபதத்திலிருந்து தன்னை வ்யூகப்படுத்தி விபவ, அர்ச்சாவதாரங்களில் தன்னைக் காட்டிக்கொடுத்து இவைகளே பரத்தினும் மேலானவை என்று எண்ணி ஆட்பட்ட அடியவர்களை, பூவுலகில் அவர்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட காலம் முடிவுற்றபின் அவனே வந்து அழைத்துச் செல்கிறான்.\r\n     \r\n     மோட்சம் பெறுவதே குறிக்கோள் என்றென்னும் அடியார்கட்கு இந்த\r\nபரமபதமே எல்லை நிலமாகும்.\r\n\r\n     திருநாட்டைப் பற்றிப் புராணங்களாலும் ஆழ்வார் பாசுரங்களாலும் உணரலாம். இராமானுஜர் இயற்றிய வேதாந்த சங்கிரஹம் என்னும் நூல் திருநாட்டைப் பற்றித் தெளிவாகவும், நேரில் பார்ப்பது போலவும் விளக்கிப் பேசுகிறது. இராமானுஜர் இயற்றிய கத்யத்ரயத்தில் ஒன்றான வைகுண்டகத்யத்தில் பரமபத வர்ணனை சிறப்பாக இருக்கும், இராமானுஜரின் வரலாற்றைப் பேசும் “ப்ரபந்நாம்ருத தர்ப்பணம்” என்னும் நூலில் பரமபதம் பின்வருமாறு விளக்கப்பட்டுள்ளது.\r\n\r\n     “திருவனந்தாழ்வானின் மேல் - தடக்கையனாய் சங்கு சக்ர கதாதாரனாய், காயாம்பூ இதழ்போல் கருத்தவனாய் தாமரை இதழ்போன்ற திருக்கண்களை உடையவனாய், கோடி மன்மதர்களை ஒத்த அழகு உடையவனாய். உலகை மயக்கும் திருமேனி உடையவனாய், கோடிச்சூர்யப் பிரகாசமுடையவனாய், கோமளமான அவயவங்களால் நிற்பவனாய், தோள்வளை, ஹாரம் முன்கைவளை, சதங்கை முதலான திருஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டவனாய், அப்ராக்ருத சந்தனத்தால் பூசப்பெற்ற திருமேனியை உடையவனாய். பீதாம்பரத்தை தரித்தவனாய், நித்யயௌவன முடையவனாய், எப்போதும் ஸ்ரீபூமி, நீளா தேவிகளோடு கூடினவனாய்\r\n(ஈஸ்வரர்களுக்கெல்லாம் மேலான) பரமேஸ்வரனாய் நித்தியர்களாலும் முக்தர்களாலும் சேவிக்கப்படுபவனாய் (அனைவரினும்) பெரியவனாய் ஸர்வவ்வியாபியான பரமபத நாதன் பேரின்பத்துடன் எழுந்தருளியிருக்கிறான்”. (ப்ரப்பந்நாம்ருத தர்ப்பணம் (23-26)\r\n\r\nஇத்திருநாட்டை அடைய இரண்டு பாதைகள் உண்டு.\r\n\r\n     1. எல்லாவற்றையும் துறந்துவிட்டு அவன் ஒருவனே பற்றுக்கோடு என்று எண்ணி, மாலையில் இம்மியும் சிக்காதிருந்து அவனுக்கே கைங்கர்யம் பூண்டிருத்தல்.\r\n\r\n     2. வைணவ அடியார்கட்கு பேதமற்ற தொண்டு செய்தல்.\r\n     \r\nசிறப்புக்கள்:\r\n\r\n     1. இங்கு செல்லும் ஜீவாத்மாக்கள் நித்யசூரிகள் ஆகின்றன. அதாவது எப்போதும் அழிவற்ற சக்தியைப் பெறுகின்றன. இங்கு பகவானைப் போலவே ஸ்வரூபம் அவர்கட்கும் உண்டாகிறது. ஆயினும் பகவானோடு இரண்டறக் கலக்காமல் உடனிருந்துகைங்கர்யம் செய்து கொண்டு எப்போதும் பல்லாண்டிசைத்துக்  கொண்டிருப்பர்.\r\n\r\n     2. நமக்கு இந்தப் பூவுலகில் இருக்கும்போதும் விசும்பைப் பற்றி (ஆகாயத்தப் பற்றி) ஒன்றும் புரியாத புதிராக இருக்கும் நித்ய சூரியாகி இங்கு சென்றுவிட்டால் படைப்புகளும், பிரபஞ்சங்களும் என்னவென்று தெளிவாகத் தெரிவதால் இதற்கு தெளிவிசும்புத் திருநாடு என்று பெயர்.\r\n\r\n     3. இதற்குமேல் அறிவதற்கு ஒன்றுமில்லையாதலால் இதற்கு எல்லைநிலம் என்பது பொருள்\r\n\r\n     4. இங்கு அடையும் இன்பத்திற்கும் நலத்திற்கும் முடிவே இல்லாததால் நலமந்தமில்லதோர் நாடு என்பதும் இதற்குப் பெயர். இங்கு கிடைக்கும் இன்பத்திற்கு “அந்தமில் பேரின்பம்” என்று நம்மாழ்வார் பெயர் சூட்டியுள்ளார். அந்தமில் பேரின்பத்து அடியாரோடு இருந்தமை என்று தனக்கு வைகுந்தம் அளிப்பதாக பாடுகிறார். திருப்புளியாழ்வார் அடியிலே இருந்துகொண்டு மற்ற திவ்ய தேசங்களை மங்களாசாசனம் செய்ததுபோல் வைகுந்தம் சென்றதாகவும் பாடுகிறார்.\r\n\r\n     5. வாசுதேவன் வைகும்படியான (வாழும்படியான) இருப்பிடமாதலால் வைகுந்தம் என்றும் பெயருண்டு.     \r\n     \r\n     6. எம்பெருமானின் சகல ரூபங்களுக்கும் ஆதியானதாக, மூலமானதாக, உற்பத்தி ஸ்தானமாய் பரமாய் இருப்பதால் பரமபதம் என்று பெயர்.\r\n\r\n     7. 8 ஆழ்வார்களால் 36 பாசுரங்களில் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட நாடாகும் இது. நம்மாழ்வார் வைகுந்தம் செல்லும் காட்சிகளை பத்துப் பாசுரங்களில் விளக்குகிறார்.\r\n\r\n     8. திருநாடு செல்வோரை (மோட்சம் புகுவோரை) மண்ணும் விண்ணும் தொழும். அவர்கள் திருநாட்டிற்கு எழுந்தருளிய உடனே மண்ணுலகைச் சூழ்ந்துள்ள மேகக் கூட்டங்கள் எல்லாம் தூரியம் போல் முழங்குகின்றன. கடல் அலைகள் கையெடுத்து வணக்கம் செய்கின்றன. பூவுலகு இவ்வாறு மரியாதை செய்தால் விண்ணுலகில் தேவர்கள் விரைந்து வந்து எமதில்லத்தில் தங்குங்கள், எமதிருப்பிடத்திற்கு வாருங்கள் என்றழைத்து மரியாதை செய்கின்றனர். நம்மாழ்வார் திருநாடு செல்வோருக்கு வழிநடை கிடைக்கும் மான்புயர் வரவேற்புகளை 10 பாக்களில் மங்களாசாசனம் செய்துள்ளார்.\r\n     \r\n      Sri Periya Pirāttiar Sri Paramapadha Nāthan, Vaikuntha Nāthan Vinnulagam Vinnulagam Outerworld Amarndha (Sitting) Vyuham Anandhānga Virajā Nadhi, Ayiramadha - Thenkalai ஸ்ரீ பெரியபிராட்டியார் ஸமேத ஸ்ரீ பரமபதநாதாய நமஹ http://maps.google.com/?q=0.000000,0.000000 - - -",
                "number": 108,
                "name_ta": "பரமபதம்",
                "alwars": [
                    "Āṇḍāl",
                    "Kulasekhara Āzhvār",
                    "Madhurakavi Āzhvār",
                    "Namm Āzhvār",
                    "Periya Āzhvār",
                    "Pey Āzhvār",
                    "Poyhai Āzhvār",
                    "Thirumangai Āzhvār",
                    "Thirumazhisai Āzhvār",
                    "Thiruppāṇ Āzhvār"
                ],
                "other_names": "Thirunādu",
                "area": "Vinnulagam",
                "state": "Outerworld",
                "thirukolam": "Amarndha (Sitting)",
                "direction": "Vyuham",
                "sampradayam": "Thenkalai",
                "divya_desam": [
                    "Paramapadam"
                ]
            }
        ],
        "facets": {
            "direction": [
                {
                    "title": "East",
                    "count": 79,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "East",
                    "url": "/divyadesam/?direction=East"
                },
                {
                    "title": "West",
                    "count": 19,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "West",
                    "url": "/divyadesam/?direction=West"
                },
                {
                    "title": "South",
                    "count": 5,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "South",
                    "url": "/divyadesam/?direction=South"
                },
                {
                    "title": "North",
                    "count": 3,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "North",
                    "url": "/divyadesam/?direction=North"
                },
                {
                    "title": "Vyuham",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Vyuham",
                    "url": "/divyadesam/?direction=Vyuham"
                }
            ],
            "alwars": [
                {
                    "title": "Thirumangai Āzhvār",
                    "count": 86,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Thirumangai Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Thirumangai+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Namm Āzhvār",
                    "count": 39,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Namm Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Namm+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Periya Āzhvār",
                    "count": 20,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Periya Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Periya+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Thirumazhisai Āzhvār",
                    "count": 17,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Thirumazhisai Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Thirumazhisai+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Pey Āzhvār",
                    "count": 15,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Pey Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Pey+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Buthathth Āzhvār",
                    "count": 14,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Buthathth Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Buthathth+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Kulasekhara Āzhvār",
                    "count": 11,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Kulasekhara Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Kulasekhara+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Āṇḍāl",
                    "count": 11,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Āṇḍāl",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=%C4%80%E1%B9%87%E1%B8%8D%C4%81l"
                },
                {
                    "title": "Poyhai Āzhvār",
                    "count": 6,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Poyhai Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Poyhai+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Thoṇḍaraḍippoḍi Āzhvār",
                    "count": 4,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Thoṇḍaraḍippoḍi Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Tho%E1%B9%87%E1%B8%8Dara%E1%B8%8Dippo%E1%B8%8Di+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Thiruppāṇ Āzhvār",
                    "count": 3,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Thiruppāṇ Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Thirupp%C4%81%E1%B9%87+%C4%80zhv%C4%81r"
                },
                {
                    "title": "Madhurakavi Āzhvār",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Madhurakavi Āzhvār",
                    "url": "/divyadesam/?alwars=Madhurakavi+%C4%80zhv%C4%81r"
                }
            ],
            "area": [
                {
                    "title": "Kanchipuram",
                    "count": 15,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Kanchipuram",
                    "url": "/divyadesam/?area=Kanchipuram"
                },
                {
                    "title": "Seerkaazhi",
                    "count": 14,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Seerkaazhi",
                    "url": "/divyadesam/?area=Seerkaazhi"
                },
                {
                    "title": "Kerala",
                    "count": 13,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Kerala",
                    "url": "/divyadesam/?area=Kerala"
                },
                {
                    "title": "Kumbakkonam",
                    "count": 11,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Kumbakkonam",
                    "url": "/divyadesam/?area=Kumbakkonam"
                },
                {
                    "title": "Tirunelveli",
                    "count": 10,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Tirunelveli",
                    "url": "/divyadesam/?area=Tirunelveli"
                },
                {
                    "title": "Chennai",
                    "count": 7,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Chennai",
                    "url": "/divyadesam/?area=Chennai"
                },
                {
                    "title": "Trichy",
                    "count": 7,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Trichy",
                    "url": "/divyadesam/?area=Trichy"
                },
                {
                    "title": "Maayavaram",
                    "count": 4,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Maayavaram",
                    "url": "/divyadesam/?area=Maayavaram"
                },
                {
                    "title": "Uttar Pradesh",
                    "count": 4,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Uttar Pradesh",
                    "url": "/divyadesam/?area=Uttar+Pradesh"
                },
                {
                    "title": "Madurai",
                    "count": 3,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Madurai",
                    "url": "/divyadesam/?area=Madurai"
                },
                {
                    "title": "Uttraanchal",
                    "count": 3,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Uttraanchal",
                    "url": "/divyadesam/?area=Uttraanchal"
                },
                {
                    "title": "Andhra",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Andhra",
                    "url": "/divyadesam/?area=Andhra"
                },
                {
                    "title": "Cuddalore",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Cuddalore",
                    "url": "/divyadesam/?area=Cuddalore"
                },
                {
                    "title": "Pudukotai",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Pudukotai",
                    "url": "/divyadesam/?area=Pudukotai"
                },
                {
                    "title": "Vinnulagam",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Vinnulagam",
                    "url": "/divyadesam/?area=Vinnulagam"
                },
                {
                    "title": "Virudhunagar",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Virudhunagar",
                    "url": "/divyadesam/?area=Virudhunagar"
                },
                {
                    "title": "Chidhambaram",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Chidhambaram",
                    "url": "/divyadesam/?area=Chidhambaram"
                },
                {
                    "title": "Gujarat",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Gujarat",
                    "url": "/divyadesam/?area=Gujarat"
                },
                {
                    "title": "Naagapatinam",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Naagapatinam",
                    "url": "/divyadesam/?area=Naagapatinam"
                },
                {
                    "title": "Nepal",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Nepal",
                    "url": "/divyadesam/?area=Nepal"
                },
                {
                    "title": "Ramanathapuram",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Ramanathapuram",
                    "url": "/divyadesam/?area=Ramanathapuram"
                },
                {
                    "title": "Tanjore",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Tanjore",
                    "url": "/divyadesam/?area=Tanjore"
                },
                {
                    "title": "Thiruvarur",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Thiruvarur",
                    "url": "/divyadesam/?area=Thiruvarur"
                }
            ],
            "state": [
                {
                    "title": "TamilNadu",
                    "count": 84,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "TamilNadu",
                    "url": "/divyadesam/?state=TamilNadu"
                },
                {
                    "title": "Kerala",
                    "count": 11,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Kerala",
                    "url": "/divyadesam/?state=Kerala"
                },
                {
                    "title": "Uttar Pradesh",
                    "count": 4,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Uttar Pradesh",
                    "url": "/divyadesam/?state=Uttar+Pradesh"
                },
                {
                    "title": "Uttarakand",
                    "count": 3,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Uttarakand",
                    "url": "/divyadesam/?state=Uttarakand"
                },
                {
                    "title": "Andra Pradesh",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Andra Pradesh",
                    "url": "/divyadesam/?state=Andra+Pradesh"
                },
                {
                    "title": "Outerworld",
                    "count": 2,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Outerworld",
                    "url": "/divyadesam/?state=Outerworld"
                },
                {
                    "title": "Gujarat",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Gujarat",
                    "url": "/divyadesam/?state=Gujarat"
                },
                {
                    "title": "Nepal",
                    "count": 1,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Nepal",
                    "url": "/divyadesam/?state=Nepal"
                }
            ],
            "thirukolam": [
                {
                    "title": "Nindra (Standing)",
                    "count": 66,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Nindra (Standing)",
                    "url": "/divyadesam/?thirukolam=Nindra+%28Standing%29"
                },
                {
                    "title": "Sayana (Reclining)",
                    "count": 23,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Sayana (Reclining)",
                    "url": "/divyadesam/?thirukolam=Sayana+%28Reclining%29"
                },
                {
                    "title": "Amarndha (Sitting)",
                    "count": 19,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Amarndha (Sitting)",
                    "url": "/divyadesam/?thirukolam=Amarndha+%28Sitting%29"
                }
            ],
            "sampradayam": [
                {
                    "title": "Thenkalai",
                    "count": 84,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Thenkalai",
                    "url": "/divyadesam/?sampradayam=Thenkalai"
                },
                {
                    "title": "Common",
                    "count": 13,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Common",
                    "url": "/divyadesam/?sampradayam=Common"
                },
                {
                    "title": "Vadakalai",
                    "count": 11,
                    "is_active": false,
                    "url_value": "Vadakalai",
                    "url": "/divyadesam/?sampradayam=Vadakalai"
                }
            ]
        },
        "selected_facets": [],
        "hits_count": 108
    },
    "__N_SSP": true
}